Καλεσμένη στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ την Τετάρτη στις 19:00 στην ΕΡΤοpen είναι η εξαιρετική ηθοποιός Ευτυχία Φαναριώτη, έχει ταλέντο που περισσεύει… Έχει παίξει σχεδόν, όλα τα είδη θεάτρου. Πήρε μέρος και σε αρχαίες τραγωδίες- ρεπερτόριο, δράμα musical, αλλά τα τελευταία χρόνια κάνει πολλές κωμωδίες. Συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες και σε σίριαλ, εκείνο, όμως, που την καθιέρωσε και την έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό ήταν το αξεπέραστο «Καφέ της χαράς», όπου υποδύεται την Ρόδη, καθώς και η συνεργασία της με τον ιδιοφυή Χάρη Ρώμα.

Η Ευτυχία Φαναριώτη συμπρωταγωνιστεί αυτή την σεζόν στην παράσταση «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός». Ο Χάρης Ρώμας δημιούργησε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί σε μία σύγχρονη κωμωδία βασισμένη στο κείμενο των Τσιφόρου- Βασιλειάδη, που έχουμε απολαύσει στην κινηματογραφική της μεταφορά με τους αξέχαστους Αυλωνίτη, Βασιλειάδου, Ρίζο.

Αποκαλύψεις, ανακαλύψεις και πως θα βγει λάδι ο Κλέαρχος ενώ ο Μάχος δικαιώνεται… Συμπρωταγωνιστούν ο Γιώργος Γαλίτης και η Τάνια Τρύπη. Δίπλα τους Βαγγέλη Δουκουτσέλη, Εύη Κολιούλη, Αντώνη Καλομοιράκη, Μαρία Κοκολάκη.

Στην παρέα του ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΥ θα είναι και ο Δημήτρης Πετρόπουλος ο πρωθυπουργός του «Παρά Πέντε», 14 χρόνια μετά την επιτυχία της σειράς, εργάζεται πλέον ως δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Παιδείας. Ο Δημήτρης Πετρόπουλος αποφάσισε συνειδητά να τερματίσει την τηλεοπτική του καριέρα. Μετά από αρκετά χρόνια απουσίας από το σανίδι, φέτος παίζει στην θεατρική παράσταση οι «Βάκχες» της Νικαίτης Κοντούρη με τους Άκη Σακελλαρίου, Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, Ιωάννα Παππά, που παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο. Έχουν και δεύτερη ημερομηνία στο Ηρώδειο (Σάββατο 2 Οκτωβρίου και Κυριακή 3 Οκτωβρίου).

Στην εκπομπή θα δώσει συνέντευξη και ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης, ο οποίος επιστρέφει πάλι στη μεγάλη του αγάπη την ποίηση. Στήνει μία παράσταση στο θέατρο 104 εμπνευσμένη από την ποίηση του Κάρολου Μπωντλαίρ. Στην σκηνή θα είναι και ο μουσικός Μάνος Σαββάκης με ήχους ηλεκτρικής κιθάρας. Hard – dark rock θα συνοδεύουν τον ποιητή. Παραστάσεις: Παρασκευή 1 Οκτώβρη στις 21. 15 Σάββατο 2 Οκτώβρη στις 20.00 Κυριακή 3 Οκτωβρίου στις 20.00 Παρασκευή 8 Οκτωβρίου στις 21:15 Σάββατο 9 Οκτωβρίου στις 20. 00 Κυριακή 10 Οκτωβρίου στις 20. 00

Μετά από δυο δεκαετίες ιδιωτικοποιήσεων το δημόσιο χρέος από 127 δις έχει εκτιναχθεί στα 388 δισ. Ευρώ!

Nίκος Μπογιόπουλος

Το δημόσιο χρέος αξιοποιείται ως πρόσχημα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Υποτίθεται ότι με την ιδιωτικοποίηση, αφενός θα εισρεύσουν έσοδα στα ταμεία του κράτους, αφετέρου το κράτος θα απαλλαγεί από δαπάνες για τη λειτουργία των επιχειρήσεων που θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Αυτές θα γίνουν πιο… ανταγωνιστικές, θα υπάρξει… ανάπτυξη που θα μοιραστεί σε… όλους. 

Με αυτό τον τρόπο – όπως ισχυρίζονται τα προπαγανδιστικά επιτελεία της εκποίησης – το δημόσιο χρέος θα μειωθεί και μαζί του θα εκλείψουν και τα αίτια της λιτότητας. Μέχρι τότε, όμως, και για όσο θα υπάρχει δημόσιο χρέος, η λιτότητα είναι μια «αναγκαία» πολιτική.

Επομένως – σύμφωνα με την ίδια θεωρία – είναι προς το συμφέρον του λαού που υφίσταται την προ και μετά, την με ή χωρίς Μνημόνια λιτότητα , να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις, αφού έτσι θα μειωθεί το χρέος και θα πάψει να υφίσταται τη λιτότητα.

Οι ίδιες θεωρίες ξανακούστηκαν με το ξεπούλημα του ΔΕΔΔΗΕ. Οι ίδιες θεωρίες ξανακούγονται τώρα με την επέκταση του ξεπουλήματος της ΔΕΗ.

Η ζωή τι λέει για όλα τα παραπάνω; Η ζωή λέει πως η αλήθεια – θαμμένη βέβαια από εκείνους που κανοναρχούν το δημόσιο λόγο και την ενημέρωση – είναι εντελώς διαφορετική.

Το αποδεικνύουν τα γεγονότα:

Στην Ελλάδα, ειδικά από το 2000 και μετά την είσοδό της χώρας στο ευρώ, έχουμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που άλλοτε βαφτίστηκε «μετοχοποίηση», άλλοτε «αποκρατικοποίηση» κι άλλοτε «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας. Μετά τα Μνημόνια η ίδια πολιτική ντύθηκε έναν ακόμα ευφημισμό: Την αποκάλεσαν “σωτηρία”…

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, που ήταν πάντα πολιτική της εκποίησης, είχαμε τα εξής:

Ξεπουλήθηκαν τα ναυπηγεία. Ξεπουλήθηκε ο ΟΤΕ. Ξεπουλήθηκε ο τραπεζικός τομέας. Ξεπουλήθηκε η «Ολυμπιακή». Ξεπουλήθηκαν από τους οδικούς άξονες μέχρι η διώρυγα της Κορίνθου. Ξεπουλήθηκε η ΕΥΔΑΠ. Ξεπουλήθηκαν τα «Ελληνικά Πετρέλαια». Ξεπουλήθηκε ο ΟΠΑΠ. Ξεπουλήθηκε η ΔΕΠΑ. Ξεπουλήθηκε η ΕΥΑΘ. Ξεπουλήθηκαν τα λιμάνια. Ξεπουλήθηκε το αεροδρόμιο των Σπάτων. Ξεπουλήθηκαν όλα τα αεροδρόμια. Ξεπουλήθηκαν τα τρένα. Ξεπουλήθηκε η ΔΕΗ. 

Αυτοί – πρώην, νυν και επόμενοι – που προωθούν το ξεπούλημα των πάντων και παρουσιάζουν αυτή την πολιτική ως «ελιξίριο σωτηρίας» θα πρέπει να απαντήσουν:

α) Αν όλες αυτές οι εκποιήσεις «αποτρέπουν» την εκτίναξη του δημόσιου χρέους τότε πώς εξηγείται ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας από 127 δισ. ευρώ που ήταν την 1//1/2000, παρά το ξεπούλημα που ήδη έχει συντελεστεί, παρά τις αναδιαρθρώσεις και τα κόντρα «κουρέματα», μετά και από την λαφυραγώγηση της δημόσιας περιουσίας μέσω Υπερταμείου και ΤΑΙΠΕΔ, να έχει εκτιναχτεί στα 388 δισ. ευρώ!!! Να είναι  δηλαδή υπερτριπλάσιο από την εποχή που το κύμα της ιδιωτικοποίησης εκδηλώθηκε ως τσουνάμι του περίφημου «εκσυγχρονισμού» και της μνημονιακής λαίλαπας;

β) Αν η ιδιωτικοποίηση «μειώνει» το χρέος, τότε γιατί, μετά από τόσες ιδιωτικοποιήσεις, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα από τα 60 δισ. ευρώ που χρωστούσαν το 2000 να έχουν φτάσει σήμερα τα χρέη τους προς Εφορία και ΕΦΚΑ να ξεπερνούν τα 146,9 δισ. ευρώ; Δηλαδή το χρέος τους να έχει σχεδόν τριπλασιαστεί; Αν, δε, στο χρέος αυτό, προστεθούν τα κόκκινα δάνεια ύψους 110 δισ. ευρώ, που υπάρχουν είτε στις τράπεζες ή έχουν πωληθεί στα funds, οι συνολικές «κόκκινες» οφειλές ξεπερνούν τα 250 δισ. ευρώ, δηλαδή έχουν υπερτραπλασιαστεί μέσα σε δυο δεκαετίες εκποίησης και ιδιωτικοποιήσεων. 

Εν ολίγοις:

Αν το ξεπούλημα το κάνουν για να μειώσουν τα δημόσια χρέη

(και όχι για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, που της παραδίδουν να ξεζουμίζει ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία, διασφαλίζοντας στους κεφαλαιοκράτες ασφαλείς όρους διοχέτευσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους) τότε γιατί όσο μεγαλώνει το ξεπούλημα, τόσο μεγαλώνει και το χρέος;!

Αν το ξεπούλημα γίνεται για να έρθει “ανάπτυξη για όλους”, τότε γιατί το μόνο που αναπτύσσεται είναι η φτώχεια, η ανασφάλεια, η μετατροπή των μισθών και των συντάξεων σε φιλοδωρήματα και οι εργασιακές σχέσεις σε σχέσεις ζούγκλας, εκβιασμού, τρομοκρατίας και φεουδαρχικού τύπου εκμετάλλευσης; 

Συμπέρασμα:

Δεν ξεπουλούν για να «μειώσουν» το χρέος ή τα ελλείμματα.

Αντίθετα:

Οσο περισσότερο ξεπουλούν – στην Ελλάδα, στην ΕΕ, στην Αμερική, στην Γουαδελούπη,  – τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνεται!

Ξεπουλούν τον δημόσιο πλούτο προσφέροντας σίγουρες “επενδύσεις” για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια των κεφαλαιοκρατών παραχωρώντας τους τομείς σίγουρους (ενέργεια, νερό, επικοινωνίες, μετακινήσεις, δάση, υγεία κτλ) από άποψη “πελατολογίου” και άρα κερδοφορίας.  

Το δημόσιο χρέος, με ή χωρίς ιδιωτικοποιήσεις, συνεχίζει να συνιστά «ξεπούλημα του κράτους», να αξιοποιείται ως ένας «από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης» του κεφαλαίου μέσα από την κλοπή του λαού αφού πρόκειται για «το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού» (Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Α’ τόμος, σελ. 779)

Επομένως, δεν ξεπουλούν λόγω του δημόσιου χρέους. Ξεπουλούν λόγω του ταξικού τους χρέους. Το ίδιο ταξικό χρέος που τους καθοδηγεί να αποστερούν το λαό από μισθούς, συντάξεις, κοινωνική φροντίδα, εργασιακά δικαιώματα, το ίδιο αυτό ταξικό χρέος τους καθοδηγεί να αποστερούν το λαό και από τη δημόσια περιουσία του.

Πηγή:imerodromos     

  Τα άρθρα που δημοσιεύονται  εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της ertopen.com .

Η κουβέντα με έναν επιστήμονα του διαμετρήματος ενός Sucharit Bhakdi είναι συναρπαστική, ιδιαίτερα αν ο επιστήμονας είναι από εκείνους που δεν φοβάται να του αποδοθεί ο χαρακτηρισμός του αιρετικού.

Κόντρα στο ρεύμα που επικράτησε διεθνώς από τις πρώτες στιγμές της πανδημίας, ο Bhakdi, Αυστριακός, γεννημένος στις ΗΠΑ αλλά με καταγωγή από την Ταϊλάνδη, υποστήριξε και υποστηρίζει με σθένος τις θέσεις του, εξηγώντας υπομονετικά αλλά και πειστικά όλες τις λεπτομέρειες, τις παραμέτρους των επιστημονικών δεδομένων που καθορίζουν την πεποίθηση πως αυτά τα εμβόλια που παρασκευάστηκαν τόσο γρήγορα από τις φαρμακευτικές εταιρείες και προσφέρθηκαν στον παγκόσμιο πληθυσμό κρύβουν σοβαρά προβλήματα και εμπεριέχουν σημαντικές απειλές για την υγεία των πολιτών, όλων των ηλικιών.

Ο Sucharit Bhakdi μιλάει και για τους επιστήμονες που διαδραματίζουν κυρίαρχους ρόλους διεθνώς σε αυτή την πανδημία. Μιλάει για κυβερνήσεις και τις αποφάσεις τους, τις καμπάνιες που πυροδότησαν και τα μέτρα που έλαβαν. Μιλάει για τα σενάρια συνωμοσίας και τους συνωμοσιολόγους. Μιλάει για τις αρτηρίες μας, τους πνεύμονές μας, τις άμυνές μας και τα αντισώματά μας, την υγεία του καθενός μας, νέου ή ηλικιωμένου. Παρακολουθήστε αυτή τη συνέντευξή του στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. 

Ποιος είναι ο Sucharit Bhakdi 

Το επιστημονικό προφίλ του Sucharit Bhakdi είναι τόσο πλούσιο και συμπαγές που είναι αδύνατο να αμφισβητηθεί ακόμα και από τους όποιους εχθρούς του. Για ένα μεγάλο διάστημα διετέλεσε το «φοβερό παιδί» του Ινστιτούτου Max Planck, που είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η ευρωπαϊκή γνώση στον τομέα των επιστημών. Κατέχει αναρίθμητα βραβεία και δημοσιεύσεις σε όλα τα έγκυρα και έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Έχει φέρει εις πέρας έρευνες που καταγράφηκαν ως σταθμοί στην ερευνητική μοριακή βιολογία, κυρίως όσον αφορά τον μηχανισμό προσβολής των κυττάρων από τους ιούς. Πρόκειται για έρευνες-κλειδί ως προς την περιγραφή και καταγραφή της ολοκληρωμένης εικόνας της «επίθεσης» ενός ιού στον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ο επιστήμονας που περιέγραψε με ακρίβεια δηλαδή τον «μηχανισμό της ακίδας», που τόσο μας ταλαιπωρεί με την πανδημία και για τον οποίο τόσα πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί συνήθως από μη αρμόδιους. Ο Sucharit Bhakdi είναι λοιπόν ο αρμοδιότερος όλων.

Το βιογραφικό του

Εξαιρετικά εντυπωσιακό είναι το βιογραφικό του Sucharit Bhakdi, ο οποίος γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1946 στην Ουάσιγκτον D.C. και είναι Αυστριακός με καταγωγή από την Ταϊλάνδη, ειδικός στη Μικροβιολογία, την Ιολογία και την Επιδημιολογία των Λοιμώξεων. 

Ήταν ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg Mainz και επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής από το 1991 έως το 2012.

Από το 1963 έως το 1970 σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, από το 1966 έως το 1970 υπήρξε κάτοχος υποτροφίας της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών.
Για αρκετό καιρό ο Bhakdi εργάστηκε ως ιδιωτικός βοηθός του Walter Siegenthaler.
Από το 1972 έως το 1974 ήταν υπότροφος του παγκόσμιας εμβέλειας Ινστιτούτου Max Planck Society στο Max Planck Institute for Immunobiology στο Φράιμπουργκ.
Από το 1974 έως το 1976 επιχορηγήθηκε ως ερευνητής από το Ίδρυμα Alexander von Humboldt για το Ινστιτούτο Max Planck στον τομέα της Ανοσοβιολογίας στην πόλη του Φράιμπουργκ.

Μετά από έναν χρόνο παραμονής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, εργάστηκε στο Ινστιτούτο Ιατρικής Μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Gießen από το 1977 έως το 1990.

Τον Ιούλιο του 1979 διορίστηκε καθηγητής, το 1982 ανέλαβε και καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας, ενώ διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο του Mainz το 1990.
Από το 1991 ήταν επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιατρικής Μικροβιολογίας και Υγιεινής ως καθηγητής.
Ο Sucharit Bhakdi αποσύρθηκε την 1η Απριλίου 2012.
Από το 2016 ερευνά ως επισκέπτης μελετητής στο Christian- Albrechts-Universität zu Kiel (Κίελο Γερμανία).

Έχει διατελέσει μέλος του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου του Γερμανικού Ιδρύματος Ερευνών «Proteins as Tools in Biology» στο Πανεπιστήμιο του Giessen (1987-1990).

Επίσης διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου «Ανοσοπαθογένεση» (1990-1999).

Τέλος υπήρξε ομιλητής του Συνεργατικού Ερευνητικού Κέντρου «Μόλυνση και εμμονή στις λοιμώξεις» στο Μάιντς (2000–2011).

Επιστημονική εργασία-σταθμός

Το 1978, ο Bhakdi ανακάλυψε την πρώτη πρωτεΐνη που προσβάλλει και βλάπτει τα κύτταρα βυθιζόμενη στην κυτταρική μεμβράνη, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό πόρου. 

Ήταν το πολυαναμενόμενο μόριο ενίσχυσης του συστήματος συμπληρώματος, το οποίο σχηματίζεται στην επιφάνεια ξένων κυττάρων ως αποτέλεσμα αλυσιδωτής αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Με την επακόλουθη ανακάλυψη ότι τα ίδια τα βακτήρια μπορούν επίσης να παράγουν πρωτεΐνες που σχηματίζουν πόρους, άνοιξε ένα νέο πεδίο έρευνας. Σήμερα είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειονότητα των παθογόνων βακτηρίων παράγουν σχηματισμούς πόρων που βλάπτουν τα κύτταρα ξενιστές. Το 1984 ο Bhakdi κλήθηκε να παρουσιάσει την έννοια της βλάβης των κυτταρικών μεμβρανών από τους σχηματιστές πόρων στη Royal Society στο Λονδίνο. Από τότε, η εξέταση αυτού του θέματος παρέμεινε στο επίκεντρο των ερευνητικών του δραστηριοτήτων. 

Η έρευνα για το συμπληρωματικό δίκτυο οδήγησε τον Bhakdi στην περιοχή της αθηροσκλήρωσης.
Το 1989 ανακάλυψε ότι αυτό το συστατικό του ανοσοποιητικού μας συστήματος ενεργοποιείται μυστηριωδώς στα αγγειακά τοιχώματα όπου εναποτίθεται η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL, η «κακή» χοληστερόλη). 

Ο λόγος για αυτό θα μπορούσε να διευκρινιστεί και η επακόλουθη εργασία οδήγησε τον Bhakdi σε μια νέα επεξηγηματική ιδέα -την υπόθεση του Μάιντς- για την ανάπτυξη της διαδεδομένης αθηροσκλήρωσης της νόσου. Επίσης συνέχισε να συμβάλλει στην έρευνα για την ελονοσία και τον δάγκειο πυρετό.

Δημοσιεύσεις 

Διαθέτει περισσότερες από 300 δημοσιεύσεις με λίστα Pubmed (κύριος συγγραφέας και συν-συγγραφέας), καθώς και πολλά άλλα άρθρα και κεφάλαια βιβλίων.

Βραβεία

1979 Βραβείο από το Πανεπιστήμιο Justus Liebig στο Giessen
1979 Βραβείο Ιατρικής Προόδου Constance
1987 Βραβείο της Γερμανικής Εταιρείας Υγιεινής και Μικροβιολογίας
1988 Βραβείο Dr. Friedrich Sasse
1989 Βραβείο Robert Koch της πόλης του Clausthal-Zellerfeld
1989 Βραβείο Ludwig Schunk για την ανθρώπινη ιατρική
1990 Βραβείο Gotthard Schettler                                                                                                                   
 1991 Βραβείο Gay Lussac Humboldt
Βραβείο Schwarz Pharma 1999
Βραβείο Aronson 2001 για «πρωτοποριακή εργασία στον τομέα του συστήματος συμπληρώματος και των βακτηριακών τοξινών» 
2005 Βραβείο H.W. Hauss 
2005 Μετάλλιο του κράτους της Ρηνανίας-Παλατινάτου                                                                               
    2009 Μετάλλιο Rudolf Schönheimer της Γερμανικής Εταιρείας Έρευνας στην Αρτηριοσκλήρωση


Πηγή: zougla.gr

Φωτιά ξέσπασε το βράδυ της Δευτέρας στην περιοχή της Νέας Μάκρης. Σύμφωνα με την πυροσβεστική, υπάρχουν δύο εστίες. Η πρώτη στην οδό Δήμητρας κοντά σε κατοικίες και η δεύτερη κοντά στη Μονή του Αγίου Εφραίμ.

Η πυρκαγιά καίει αγροτοδασική έκταση και για την κατάσβεσή της επιχειρούν 13 οχήματα με 36 πυροσβέστες, 1 πεζοπόρο τμήμα και εθελοντές πυροσβέστες.

Εκκενώνονται προληπτικά κατοικίες επί της οδού Δάφνης.

Λόγω της φωτιάς διακόπηκε η κυκλοφορία των οχημάτων στην οδό Αγίας Παρασκευής από το ύψος της οδού Βασιλείου Ρώτα ενώ κυκλοφοριακές ρυθμίσεις γίνονται στις οδούς Διονύσου και Μαραθώνος, Μαραθώνος και Άγιου Αντρέα, Ερμού και Αρτέμιδος, Διονύσου προς Άγιο Εφραίμ, Διονύσου στον Άγιο Πέτρο, Σπύρου Λούη και Μαραθώνος.

Mε εντολή του Aρχηγού ΠΣ Aντιστράτηγου Στέφανου Κολοκούρη μεταβαίνει κλιμάκιο της ΔΑΕΕ στη Νέα Μάκρη για τη διερεύνηση των αιτιών της πυρκαγιάς.

 


Πηγή: zougla.gr

Φιλίτσα Καλογεράκου, η ταλαντούχος ηθοποιός, την οποία γνωρίσαμε ως η «Μαρκέλλα» μέσα από την συμμετοχή της στο επιτυχημένο σίριαλ του ΜΕGA «Μαρία η Άσχημη», θα δώσει συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης την Τρίτη στις 19:00 στην ΕΡΤopen
Από την επιτυχία, που γνώρισε στην μικρή οθόνη μέχρι την εμπειρία της στο θεατρικό σανίδι, η Φιλίτσα Καλογεράκου, έχει διανύσει μία σταθερή πορεία στην υποκριτική. Αυτή την περίοδο παίζει στην Θεατρική παράσταση «Καραϊσκάκης ο παρεξηγημένος ήρωας», το ιστορικό δράμα του Γιάννη Κωσταρά σε σκηνοθεσία Μάνου Αντωνίου.

Λίγα λόγια για το έργο:
Η παράσταση αφορά τη ζωή και το έργο του Γεώργιου Καραϊσκάκη, πρωτεργάτη της Ελληνικής Επανάστασης. Η ιδιοτυπία του έργου είναι πως ο βασικός χαρακτήρας, ο Καραϊσκάκης, παρουσιάζεται εκ γραφής χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης και ηρωοποίησης αλλά η προσέγγισή του γίνεται με βάση κοινωνιολογικά και ψυχολογικά στοιχεία, ένα αποτέλεσμα έρευνας μηνών στο πρόσωπό του, που έδωσε την ευκαιρία στο έργο να περιλαμβάνει σκηνές που ζωντανεύουν αληθινά γεγονότα με την πρωτοτυπία των διαλόγων γραμμένων στην καθομιλουμένη γλώσσα της Επανάστασης.
Η παράσταση συμπράττει και με άλλες τέχνες πέραν της υποκριτικής, η οποία σε πλήρη συμφωνία με τη σκηνοθετική γραμμή του Μάνου Αντωνίου ισορροπεί μεταξύ συμβολισμού και ρεαλισμού. Από την μορφή του αφηγητή μέσα στο έργο δημιουργείται ο χαρακτήρας «Καραϊσκάκης» που άλλοτε ως ''άγγελος'' κι άλλοτε ως ''διάολος'' συνδυάζει το μαύρο και το άσπρο, το φως και το σκοτάδι . Η σκηνοθεσία αναλύει τα δεύτερα και τρίτα νοηματικά επίπεδα του έργου, χωρίς να στέκεται σε μια επιφανειακή μορφή του ήρωα, αλλά ταξιδεύοντας τον θεατή από το 1821 έως σήμερα μέσα από σημειολογικές έννοιες και ατμοσφαιρικούς φωτισμούς. Τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης υπογράφει η διεθνούς φήμης μουσικός και σολίστ του ακορντεόν Ζωή Τηγανούρια.
Το έργο «Καραϊσκάκης- Ο παρεξηγημένος ήρωας» του Γιάννη Κωσταρά, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδημητρόπουλου.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Το έργο «Καραϊσκάκης- Ο παρεξηγημένος ήρωας» έχει δομηθεί πάνω σε έναν τριπλό άξονα: τον αξιακό, τον ιστορικό και τον κοινωνιολογικό- δραματουργικό. Αρχικά, υπήρξε η θέληση εκ γραφής να αποτυπωθούν και να μεταδοθούν κάποιες αξίες, όπως και το «άφοβον» του χαρακτήρα του Καραϊσκάκη στους ανθρώπους της σημερινής εποχής , η οποία βασίζεται στο μηδενισμό και την αποχαύνωση.
Έπειτα, λόγω σπουδών και ενδιαφερόντων από πλευράς του δημιουργού, δόθηκε βάρος μέσω και επισταμένης μελέτης πηγών της εποχής εκείνης, στην αναβίωση γεγονότων και ακουσμάτων είτε είναι η γλώσσα, είτε τα τραγούδια που συμπεριλαμβάνονται στην πλοκή, τα οποία έχουν φτάσει να είναι άγνωστα σχεδόν στο σήμερα.

Βέβαια, επειδή κεντρικός στόχος δεν ήταν εξαρχής η ηθικολογία, ο φρονηματισμός ή η «κούφια» εθνεγερσία, αποκαλύπτονται επιπρόσθετα άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και της ζωής του Καραϊσκάκη ώστε να καταλήξουν μέσω και της φράσης του που στοιχειώνει το έργο όλο «Όποτε θέλω είμαι άγγελος, όποτε θέλω είμαι διάολος» στο δίπολο του χαρακτήρα αυτού, των Ελλήνων σαν έθνος, όπως και του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά θα έλεγε κανείς· για να συμβιβάσουν έτσι εν μέρει τις εθνικοαπελευθερωτικές και μόνο θεωρήσεις της Επανάστασης από κάποιους ιστορικούς με αυτές από την άλλη, και ως επικρατέστερη αυτή του Κορδάτου, που έδωσαν και μια πιο κοινωνική χροιά.

Η ταυτότητα της παράστασης
«Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας»
Ιστορικό δράμα
Διάρκεια: 100 λεπτά
Συντελεστές:
Συγγραφή- Ιστορική έρευνα: Γιάννης Κωσταράς
Σκηνοθεσία: Μάνος Αντωνίου
Μουσική : Ζωή Τηγανούρια -Στέλιος Γενεράλης
Διδασκαλία χορού: Μίκα Στεφανάκη
Σκηνικά: Marcelo
Κοστούμια: Μάγδα Καλέμη
Βοηθός σκηνοθέτη: Θανάσης Σκόπας
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Μάκης Αρβανιτάκης, Κων/νος Μπάζας, Κων/νος Ζωγραφόπουλος, Γιάννης Κωσταράς, Κων/ νος Σπυρόπουλος, Ιορδάνης Καλέσης, Ηλίας Μενάγιερ, Θανάσης Σκόπας.
Στο ρόλο του αφηγητή ο Κώστας Αρζόγλου και στο ρόλο του Καραϊσκάκη οΜάνος Αντωνίου. Στο ρόλο της Γκόλφως είναι η Ιωάννα Πηλιχού και στο ρόλο της Μαριώς η Φιλίτσα Καλογεράκου.
Δημόσιες σχέσεις- Επικοινωνία: Ράνια Παπαδοπούλου
Παραγωγή: Creatists
Ημέρα και ώρα παράστασης:
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021 στις 21:00



Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής, θα μιλήσει η Εύας Παρακεντάκη η γνήσια Κρητικιά μαγείρισσα, που μας μαγειρεύει κάθε εβδομάδα από την εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη «Αλήθειες με την Ζήνα». Θα συζητήσουμε για το βιβλίο της “100 Αυθεντικές Κρητικές Συνταγές”, που θα κυκλοφορήσει σε όλα τα βιβλιοπωλεία στις 23 Σεπτεμβρίου και αφορά στην κρητική παραδοσιακή κουζίνα. Αφορά την Κρήτη. Το βιβλίο έχει πολλά στοιχεία λαογραφικά, από τα γαστρονομικά ήθη και έθιμα του τόπου. Οι συνταγές είναι οι αυθεντικές, αυτές δηλαδή που θα δοκιμάσει κάποιος όταν επισκεφτεί στην ενδοχώρας αλλά και της παραλιακής ζώνης του νησιού. Η Κρήτη είναι το νησί του καλού φαγητού, της παρέας του ανταμώματος και της αυθεντικής γεύσης. Αυτό θελήσαν να περάσουν με τον εκδότη Francesco Vitali του εκδοτικού οίκου Creamy W στον κόσμο! Την Αληθινή γεύση της Κρήτης.

 

Τα πιο σημαντικά πράγματα γράφονται με τα πιο απλά λόγια πολλές φορές κι ο Δημήτρης Αντωνίου το επιβεβαιώνει. Ξέρει τι σημαίνει οδικό ατύχημα και σκαρφίστηκε να δημιουργήσει ένα κόμικ για παιδιά σχετικό με την οδική ασφάλεια. Η γενική του θεωρία είναι πως ο τρόπος που οδηγεί ένα παιδί το ποδήλατο, είναι ο ίδιος που θα οδηγεί μηχανή και ο ίδιος που θα οδηγεί αυτοκίνητο.Ένα μικρό γεμάτο χρώματα βιβλίο με τίτλο «Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια», διανέμεται δωρεάν σε σχολεία της Θεσσαλονίκης.

της Γεωργίας Κριεμπάρδη

«Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω με δύο λέξεις τον Δημήτρη Αντωνίου, αυτές θα ήταν σίγουρα φως και ζωή»:αυτό είχα γράψει γι’ αυτόν τον άνθρωπο το 2020. Κι όποτε μιλάω για εκείνον, τις ίδιες ακριβώς λέξεις χρησιμοποιώ. Φως και ζωή. Στα 16 του χρόνια ένα τροχαίο ατύχημα τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο και έκτοτε έβαλε ως στόχο ζωής την ενημέρωση όλων για τα τροχαία ατυχήματα και εν γένει για την κυκλοφοριακή αγωγή.

Λίγους μήνες σκαρφίστηκε να δημιουργήσει ένα comic σχετικό με την οδική ασφάλεια, το οποίο θα απευθύνεται σε παιδιά. Τα πιο σημαντικά πράγματα γράφονται με τα πιο απλά λόγια πολλές φορές και ο Δημήτρης το επιβεβαιώνει. Ανάμεσα στα βιβλία που έχει γράψει, φωτεινά κι αισιόδοξα όπως ο ίδιος άλλωστε, ξεχωρίζει ένα μικρό γεμάτο χρώματα βιβλίο. Ένα comic με τίτλο «Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια», το οποίο θα διανέμεται δωρεάν σε σχολεία της Θεσσαλονίκης.

«Είχα αρχίσει να κάνω ομιλίες σε σχολεία σχετικά με τα τροχαία ατυχήματα και το έκανα πολύ ευχάριστα. Με φαντάστηκα να κάθομαι σ’ ένα θρανίο και να έρχεται κάποιος να μιλήσει για την οδική ασφάλεια. Και μόνο που το φαντάστηκα, είχα ήδη βαρεθεί.  Μου μπήκε η ιδέα να γράψω κάτι που θα είναι πιο κοντά στα παιδιά, πιο ευχάριστο και σκέφτηκα το κόμικ. Ξεκίνησα να γράφω το σενάριο έχοντας στο μυαλό μου τον πιτσιρίκο που είναι και λίγο δύσκολος στο να του κερδίσεις το ενδιαφέρον» μου είχε δηλώσει πριν έναν χρόνο στο popaganda.

Ευτυχώς βρήκε ανθρώπους που πίστεψαν στο όραμα του και στη διάθεσή του να επικοινωνήσει το ζήτημα αυτό στα νέα παιδιά και με κάποιες χορηγίες καλύφθηκαν τα έξοδα της δημιουργίας. Μοιράζεται δωρεάν και ο ίδιος πηγαίνει στα σχολεία της Θεσσαλονίκης, μιλάει με τα παιδιά και τους δίνει τα κόμικς.

Μιλώντας στο TPP, σημειώνει: «Τα κόμικς είχαν μπει ”στον πάγο” λόγω lockdown για αρκετό καιρό, αλλά μέσα στο καλοκαίρι κάποια πρόλαβαν κι έφτασαν στα χέρια των παιδιών κι ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος. Η ιδέα αυτή αποτελεί για τα παιδιά τον εναλλακτικό κι ενδιαφέροντα τρόπο προσέγγισης του δύσκολου θέματος της κυκλοφοριακής αγωγής».

Μιλώντας για την κυκλοφοριακή αγωγή στη χώρα, ο Δημήτρης Αντωνίου τόνισε πως το πρώτο και βασικότερο ζήτημα είναι η παιδεία και σίγουρα θα βοηθούσε πολύ να ήταν μάθημα στο σχολείο η κυκλοφοριακή αγωγή. Η γενική του θεωρία είναι πως η οδική ασφάλεια δεν είναι πώς να βγάλουμε το δίπλωμα οδήγησης στα 18 μας. Ο τρόπος που οδηγεί ένα μικρό παιδί το ποδήλατο, είναι ο ίδιος που θα οδηγεί μηχανή, είναι ο ίδιος τρόπος που θα οδηγεί αυτοκίνητο, εξηγεί.

Ο αριθμός των νεκρών στα οδικά δυστυχήματα ανέρχεται σε περίπου 1,35 εκατομμύρια παγκοσμίως κάθε χρόνο, ενώ το 2020 ανερχόταν σε περισσότερους από 18.500 στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 και στους 579 στην Ελλάδα, καθιστώντας τα οδικά ατυχήματα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας παγκοσμίως.

Αξιοσημείωτο είναι ότι την προηγούμενη δεκαετία (2010- 2020), η Ελλάδα κατέγραψε εντυπωσιακή μείωση του αριθμού των νεκρών σε οδικά δυστυχήματα κατά 54%, πετυχαίνοντας τον στόχο για μείωση του αριθμού των νεκρών κατά 50%, ενώ τα οδικά δυστυχήματα μειώθηκαν κατά 39%. Το 2020, ο αριθμός των νεκρών ανά εκατομμύριο πληθυσμού επίσης μειώθηκε (54), με την Ελλάδα να κάνει σημαντική πρόοδο ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, φτάνοντας πιο κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ (42) συγκριτικά με τις χώρες που έχουν τις χειρότερες επιδόσεις (70-90).


Πηγή: thepressproject.gr

Ένα παιδί, ένας 13χρονος μαθητής ο Yacine τυφλώθηκε μετά τον εμβολιασμό κατά covid19. Υπέστη ολική τύφλωση.Η μαρτυρία του όπως κι αυτή της μητέρας του δημοσιοποιήθηκε. Το παιδί λέει βουρκωμένο: ”πριν τον εμβολιασμό έβλεπα πολύ καλά. Αφότου έκανα το εμβόλιο τώρα πια δεν βλέπω”.

Η μητέρα του: ακριβώς μετά το εμβόλιο δεν βλέπει πια τίποτα, καθόλου. Δεν υπάρχουν άλλες αιτίες για εμένα ευθύνεται το εμβόλιο.Αν ήταν άρρωστο το παιδί οκ , αν έφερε γυαλιά θα λέγαμε ότι υπέστη μια περαιτέρω μείωση της όρασης αλλά αυτός ποτέ δεν είχε τίποτα από όλα αυτά. Από τη μια μέρα στην άλλη μετά το εμβόλιο αυτός δεν βλέπει πια τίποτα αυτό δεν είναι νορμάλ.”

Το παιδί: Κοιμόμουν, ξύπνησα. Δεν βλέπω, έβλεπα θολά. Είπα στη μητέρα μου ”βλέπω θολά”.Μετά η μητέρα έφυγε για τη δουλειά.Επέστρεψε με ρώτησε ”είσαι καλά;”Eίπα ”όχι η κατάσταση είναι πάντα η ίδια”.Μετά η μητέρα είπε ”ξέχασα ν’ αγοράσω ψωμί”. Εγώ είπα ”εγώ θ αγοράσω ψωμί”. Μετά παρέμεινα πίσω από την πόρτα. Μετά η αδερφή μου με είδε και είπε στη μητέρα μου ότι ήμουν πίσω από την πόρτα. Η μητέρα μου μου είπε να ξαναμπώ μέσα. Με ρώτησε ” γιατί δεν αγόρασες ψωμί;”Eίπα γιατί δεν βλέπω.’‘ ( σσ τόσο καλό και φιλότιμο παιδί. Ακόμη και τυφλό προθυμοποιήθηκε να πάει στο θέλημα. Και μετά όταν συνειδητοποίησε ότι αδυνατούσε κρύφτηκε δεν ήθελε να πληγώσει τη μητέρα του).

Η μεγάλη αδερφή του: Υπάρχουν πολλοί Yassine στη Γαλλία. Οι Ενώσεις πρέπει να αναζητήσουν όλους τους μικρούς Yassine που υπάρχουν στη Γαλλία. Αυτό είναι ένα μικρό 13χρονο παιδί που θα έπρεπε να τρέχει πίσω από μια μπάλα. Στα 13 του προσκολλάται στους γονείς αυτή δεν είναι ζωή. Δεν μπορεί να πάει στο σχολείο.Τον ρωτάς ”βλέπεις τους κολλητούς σου;; Kι απαντά” αχ όχι δεν τους βλέπω”. Είναι σκληρό.

Aυτό που αναφέρεται και στο βίντεο και στην ανάρτησή του είναι ότι υπάρχουν κι άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις..To δράμα φαίνεται να διαδραματίστηκε στη Γαλλία..

Αλλά και το lockdown είχε σοβαρή επίπτωση στην όραση των παιδιών σύμφωνα με κινέζικη μελέτη παρατηρήθηκε μείωση της όρασης παιδιών μετά το lockdown. H εξ αποστάσεως διδασκαλία, ο νέος τρόπος ζωής ”Μένω Σπίτι” και περνώ περισσότερες ώρες στον υπολογιστή στο κινητό είχαν σημαντικές συνέπειες και σε αυτή την πτυχή υγείας παιδιών….

dimpenews.com

GAFAM: Η 3η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ vs BATX

Γράφει ο

Βαγγέλης Χωραφάς

Το ακρωνύμιο GAFAM αναφέρεται στις πέντε μεγάλες αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας: Google, Amazon, Facebook, Apple, Microsoft. Πρόκειται για τις εταιρείες που θεωρούνται ανάμεσα σε αυτές με τη μεγαλύτερη αξία σε παγκόσμια κλίμακα, από το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας.

To 2018 οι GAFAM πέρασαν στην 4η θέση της παγκόσμιας οικονομίας με συνολική κεφαλαιοποίηση περίπου $4,250 τρις.

To 2020 βρέθηκαν στην 3η θέση, με συνολική κεφαλαιοποίηση που ξεπερνούσε τα $7,2 τρις. Στην πρώτη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ και στην δεύτερη η Κίνα. Αυτό θα προέκυπτε αν συγκρίναμε (αν και δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη το ΑΕΠ και η κεφαλαιοποίηση) το ΑΕΠ των μεγαλύτερων χωρών με την κεφαλαιοποίηση (market capitalization) των GAFAM.

Αντίπαλοι τους οι ΒΑΤΧ, εταιρείες από την Κίνα και οι NATU, μία δεύτερη ομάδα εταιρειών από τις ΗΠΑ.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ GAFAM

Η κάθε μία από αυτές εξειδικεύεται στο software, στο hardware, στις διαδικτυακές πωλήσεις, στις υπηρεσίες messaging και στη διαδικτυακή διαφήμιση και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους δεν αφορά επιμέρους υπηρεσίες και προϊόντα, αλλά είναι συνολικός. Οι πέντε εταιρείες έχουν γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια χάρις στις επενδύσεις που έχουν κάνει στην έρευνα και την ανάπτυξη, αλλά και στις εξαγορές και συγχωνεύσεις που έχουν προβεί, εξαλείφοντας κάθε πιθανό μελλοντικό ανταγωνισμό.

Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό των GAFAM είναι η μεγάλη σημασία που δίνουν στη συλλογή στοιχείων των χρηστών τους, τα επονομαζόμενα big data, για την προώθηση της ανάπτυξής τους. Τα στοιχεία αυτά είναι ιδιαίτερα απαραίτητα και χρήσιμα για τις Google και Facebook που εξαρτώνται από τη διαφήμιση και πρέπει να μελετούν τις ιδιαιτερότητες των χρηστών τους για να τους προσφέρουν προσωποποιημένες διαφημίσεις. Οι Amazon, Apple και Microsoft επικεντρώνονται στην πώληση προϊόντων, αλλά και αυτές συλλέγουν πληροφορίες για τους χρήστες τους, όπως είναι οι τοποθεσίες στις οποίες κινούνται και ο τύπος συσκευών που χρησιμοποιούν. Λόγω αυτών των μεθόδων, τα προϊόντα των GAFAM προσανατολίζονται σταδιακά προς αυτούς τους στόχους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα επονομαζόμενα wearables, τα οποία συλλέγουν βιομετρικά στοιχεία, ή τα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook και το Instagram τα οποία συλλέγουν τάσεις και προτιμήσεις.

ΟΙ ΚΙΝΕΖΙΚΕΣ ΒΑΤΧ

Αν και οι GAFAM κυριαρχούν επί χρόνια στον τομέα της τεχνολογίας, η εμφάνιση των Κινέζων αντιπάλων τους, των BATX, μπορεί να οδηγήσει σε αμφισβήτηση της ηγεμονίας τους. Το ακρωνύμιο BATX αφορά τις Baidu, Alibaba, Tencent και Xiaomi, οι οποίες έχοντας κυριαρχήσει στην κινεζική αγορά για χρόνια, επεκτείνονται σε παγκόσμια κλίμακα. Η συνολική κεφαλαιοποίηση των ΒΑΤΧ ανέρχεται σε $1,1 τρις. Σε ό,τι αφορά τους αριθμούς, οι δύο υπηρεσίες messaging της Tencent, QQ και WECHAT, έχουν 1,1 δις χρήστες, κυρίως Κινέζους, ενώ οι υπηρεσίες του ομίλου Ζούκερμπεργκ, Facebook, Instagram, WhatsApp και Messenger, έχουν περισσότερο από 2 δις χρήστες σε όλο τον κόσμο.

Ο ανταγωνισμός GAFAM vs BATX έχει και έντονα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά καθώς συνδέεται με τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Για πρώτη φορά, οι τεχνολογικές καινοτομίες, δίνουν τη δυνατότητα σε αυτές τις εταιρείες να πάρουν τον έλεγχο σε μεγάλους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας, στηριζόμενες μεταξύ άλλων, και σε κρατικές πολιτικές και διευκολύνσεις.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ NATU

Υπάρχει όμως και μία τρίτη ομάδα εταιρειών που ανταγωνίζεται τις άλλες δύο. Πρόκειται για τις NATU, δηλαδή τις Netflix, AirBnb, Tesla και Uber οι οποίες είναι επίσης αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας. Τα προϊόντα τους έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα στον χώρο του θεάματος, στη διαχείριση της φιλοξενίας, στην αυτοκινητοβιομηχανία και στις αστικές μεταφορές. Στην ομάδα αυτή, ίσως θα έπρεπε να προστεθεί και η εταιρεία Spotify που ενεργοποιείται στη streaming μουσική. Η κεφαλαιοποίηση τους είναι περίπου ίδια με αυτή των ΒΑΤΧ, δηλαδή περίπου $1,1 τρις.

Προς το παρόν, η διαχείριση των big data των πελατών αυτών των ομάδων εταιρειών δημιουργεί προβλήματα δημοκρατίας και παραβίασης της ιδιωτικότητας των πελατών τους. Η επέκταση όμως της διαχείρισης αυτής στα big data επιμέρους κρατών, δημιουργεί προϋποθέσεις ελέγχου πληθυσμών και ζητήματα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας.

Οι ΗΠΑ και η Κίνα είναι εξοικειωμένες με αυτές τις εξελίξεις και η κάθε μία αγωνίζεται ώστε η άλλη να μην αποκτήσει προσβάσεις στα data του πληθυσμού της, αλλά και να μειωθεί η δυνατότητα κατάκτησης μεγαλύτερων μεριδίων στην παγκόσμια αγορά.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ

Αναμένεται ότι οι GAFAM θα προχωρήσουν αργά ή γρήγορα στο σχέδιο Diem (Libra) της Facebook που θα επιτρέψει την δημιουργία ψηφιακού νομίσματος, άρα μπορεί να οδηγήσει και στην οικονομική τους ανεξαρτησία.

Αυτοί που βρίσκονται σε δύσκολη θέση είναι οι Ευρωπαίοι. Το ζητούμενο είναι αν θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, ή να ακολουθήσουν έναν αυτόνομο δρόμο. Οι τεχνολογικές επιλογές είναι πολιτικές επιλογές, επομένως η επιλογή μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, είναι πολιτική επιλογή.

Από τις δύο ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, η Γαλλία είναι αυτή που προωθεί την τεχνολογική ανεξαρτησία και την ψηφιακή κυριαρχία σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Γερμανία κινείται με περισσότερο παραδοσιακούς όρους, με τυπικό τρόπο μίας χώρας της Δύσης. Με τα δεδομένα αυτά, η Ευρώπη παρά το ότι διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό και τις αναγκαίες τεχνολογίες, δύσκολα θα μπορέσει να ακολουθήσει έναν ανεξάρτητο δρόμο. Επομένως, όπως και στα θέματα άμυνας, θα αναγκαστεί να ακολουθήσει, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, τις ΗΠΑ.

Πηγή: https://www.facebook.com/vangelis.chorafas

O Βαγγέλης Χωραφάς, διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής https://www.geoeurope.org/, δημοσιεύει καθημερινά πρωτότυπα άρθρα και αναλύσεις και στην προσωπική του σελίδα στο facebook (https://www.facebook.com/vangelis.chor


  Πηγή:  Militaire.gr

Κεντρικό θέμα:

Κοινωνία και χώρα: Μια αναμνηστική;

Επικίνδυνες γεωπολιτικές αναταράξεις, ενώ το πολιτικό σύστημα της χώρας χορεύει αγκαλιασμένο στους ρυθμούς του νατοϊκού Σεπτέμβρη • Η πανδημία αφήνεται στην τύχη της με τις ελίτ να ανοίγουν νέες δουλειές και την κοινωνία να σπρώχνεται στο περιθώριο με πολλαπλά χτυπήματα

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Κείμενο συλλογής υπογραφών

Τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης είναι επικίνδυνα για την υγεία και τη δημοκρατία

Μια σημαντική πρωτοβουλία του Δρόμου

Για έναν ουσιαστικό διάλογο σχετικά με όσα «εξαιρετικά» συμβαίνουν

editorial

Συνδυασμός τριγμών: Πανδημία, κοινωνικό ζήτημα και γεωπολιτική

 

το θέμα της εβδομάδας

Πανδημία: Επικίνδυνοι κυβερνητικοί πειραματισμοί

του Ιάσονα Κωστόπουλου

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πόσο μακριά είναι ο Ινδικός – Ειρηνικός ωκεανός;

του Ρούντι Ρινάλντι

Η ακροδεξιά πολύτιμη σαν θησαυρός

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Στην Αυλή των Θαυμάτων, με τον Στάθη

Η αθανασία των λέξεων

 

Ενστάσεις, με τον Δημήτρη Μπελαντή

Διαστάσεις της νομικής άμυνας κατά των υποχρεωτικών μέτρων

 

Ένας ανθρωπένιος «στρατιώτης»

του Σωκράτη Μαντζουράνη

 

ΔΕΘ: Λόγια χωρίς αντίκρισμα

του Παύλου Δερμενάκη

 

ΔΕΔΔΗΕ: Το ξεπούλημα συνεχίζεται

 

Ανταπόκριση από την Κύπρο, με τον Κώστα Βενιζέλο

Τοξικό κλίμα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο

 

ΝΑΤΟϊκός Σεπτέμβρης στην Αθήνα

του Δημήτρη Γκάζη

 

Ελληνοτουρκικά: Από το «ήσυχο καλοκαίρι» στο ταραγμένο φθινόπωρο

του Σπύρου Παναγιώτου

ΔΙΕΘΝΗ

Covid-19: Το σχέδιο πίσω από τη «σύγχυση»

του Γιώργου Αναστασίου

 

Αμπιμαέλ Γκουζμάν: Τον φοβούνται και νεκρό

του Ερρίκου Φινάλη

Τέτοβο: Πυρκαγιά σε προκάτ κλινική

του Γιώργου Κυριακού

Στη στήλη της επιστήμης και της κοινωνίας, επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Μακρόχρονη έκθεση σε νερό «μαρτυρούν» τα πρώτα δύο πέτρινα δείγματα από τον Άρη • Στην Kίνα αντιδραστήρας με θόριο • Η Κίνα θέλει να κατασκευάσει ένα τεράστιο διαστημόπλοιο

 

 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Περί ύβρεως

του Γιάννη Σχίζα

 

Στη στήλη PLEBE, του Κώστα Γκιώνη

Απόρριψη

 

Στη στήλη Τοπία της Ενέργειας, επιμέλεια: Βάννα Σφακιανάκη

Πώς δεν προστατεύουμε την πολιτιστική κληρονομιά

 

 

Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

Η ώρα των μικρομηκάδων

Αφιέρωμα στο 44ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (12-18/9/2021)

της Ιφιγένειας Καλαντζή

 

Ανανεωμένη ματιά για τη θέση του Γεώργιου Βιζυηνού στη νεοελληνική λογοτεχνία ‒ Μέρος Α΄

του Θανάση Μουσόπουλου

 

Ο «Ακάκιος» κι η ιστορία της βιομηχανίας ζυμαρικών στη χώρα μας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα στον Κώστα Στοφόρο

 

Πολιτισμός & βαρβαρότητα, του Ηρόστρατου

Η Επανάσταση του 1821 δεν έχει τελειώσει ακόμα!

Με αφορμή μια εκδήλωση κι ένα βιβλίο

 

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Εμβόλιμα ερωτήματα γύρω από την υποχρεωτικότητα της πρόληψης

της Έρης Σαμικού

 

 

Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ του Στέλιου Ελληνιάδη

Ø  Στέλιος Καζαντζίδης: Ζηλεύω τα πουλιά!

 

Στη στήλη εν τέλει

Η Παλαιστίνη πάνω από την Ολυμπιάδα

του Γιώργου Πατέλη

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Στάθη Σταυρόπουλου, CarlosLatuff, Vasco Gargalo.

Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε την μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα