ΣΤΑ  ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ  ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ  ΤΗΣ  ΑΛΗΘΕΙΑΣ ,  ΣYΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ   ΜΕ ΤΟ GRDiscovery .

 

 ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ  ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ  ΞΕΦΥΛΛΙΖΟΝΤΑΣ   ΣΕΛΙΔΕΣ  ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ  , ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ  ΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ  ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ  ΑΛΛΟΤΕ ΣΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ Η ΣΕ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΜΥΣΤΙΚΑ  ΤΑ ΟΠΟΙΑ   ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΓΑΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ...

ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ  ERTOPEN  MΠΟΡΕΙΤΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΦΕΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ   ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΤΟΥ GRDiscovery  ΠΟΥ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ .

 Ευχαριστούμε τον Πρόδρομο Κοφσανίδη διευθύνοντα σύμβουλο του GRD  και εμπνευσμένο Ραδιοφωνικό και Τηλεοπτικό παραγωγό  για  την σύμπραξη αυτή , σε μια εποχή λογοκρισίας και απόλυτου κοινωνικού ελέγχου, όπου σε μεγάλο ποσοστό η ενημέρωση πλήττεται, καθοδηγείται και η προσπάθεια αποκάλυψης της αλήθειας διώκεται.

Επίθεση στον Άρη Πορτοσάλτε εξαπέλυσε ο Σταμάτης Γονίδης με αφορμή τη διαγραφή του από την ΕΣΗΕΑ.

Με αφορμή κάποια σχόλια που είχε κάνει στο παρελθόν ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ για τους συνταξιούχους, ο τραγουδιστής έγραψε στο Facebook:

«Πορτοσάλτε σε είχε διαγράψει ο κόσμος πριν σε διαγράψει η ΕΣΗΕΑ …δουλειά σου δεν ειναι να μιλάς αυταρχικά σε συνταξιούχους που έχουν δουλέψει μια ολόκληρη ζωή για τα δικαιώματα τους κι έχουν πληρώσει ένσημα κι έχουν μοχθήσει…».

Και συνέχισε ο Σταμάτης Γονίδης: «Απειλές κι εκβιασμούς στον λαό δεν περνάνε, για αυτό τράβα σπίτι σου και κρύψου… και ντροπη σου… Δεν είναι δημοσιογραφία αυτή! Καλησπέρα παιδιά! Σταμάτης».

«Δυστυχώς δεν φαίνεται να αρκούν οι εικόνες ντροπής για να κινηθεί το υπουργείο, θα αρκεστεί στο να βαθμολογήσει ως "κακό" το σχολείο και θα προχωρήσουμε, δυστυχώς δεν πρόκειται να έρθουν να μας σώσουν οι φρεγάτες την επόμενη φορά», αναφέρει, μεταξύ άλλων, επιστολή μαθητή από το 1ο Γενικό Λυκείου Νέας Φιλαδέλφειας που πλημμύρισε χθες και χρειάστηκε να κάνουν οι μαθητές γέφυρα με θρανία για να απεγκλωβιστούν.

Την επιστολή δημοσιεύει το alfavita.gr και είναι η εξής:

«Είμαι μαθητής του 1ου Γενικού Λυκείου Νέας Φιλαδέλφειας, εικόνες του οποίου κάνουν τον γύρο του διαδικτύου, όχι για κάποια πρωτιά να είμαστε περήφανοι, αλλά για μια πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση πριν συμβεί.

Στο σχολείο μας στεγάζονται 2 αίθουσες σε κοντέινερ, 20 χρόνια τώρα, όταν απ' τον σεισμό του 1999 οι πλαϊνές αίθουσες του κτηρίου κατέρρευσαν.
Τα τελευταία 2 χρόνια έχουμε κάνει 2 φορές κατάληψη ώστε να κινηθούν οι νόμιμες διαδικασίες να κατασκευαστούν τα "χαμένα" τμήματα, αντιμετωπίζοντας μας η ηγεσία του υπουργείου ως ανθρώπους που "...παρακωλύουν την εκπαιδευτική διαδικασία", δεν έκανε τίποτα.

Φτάνουμε στο σήμερα που απ' τις τάξεις-κλουβιά αναγκάζονται να έρθουν στο κύριο κτήριο μέσω "θρανιογέφυρας" μαθητές διότι το νερό είχε φτάσει λίγα εκατοστά πριν το δάπεδο των αιθουσών τους.

Σήμερα εμείς, αύριο κάποιο σχολείο σε μια φρεσκοκαμμένη περιοχή και μπορεί και με χειρότερες συνέπειες.

Δυστυχώς όμως μάλλον δεν φαίνεται να αρκούν οι εικόνες ντροπής για να κινηθεί το υπουργείο, θα αρκεστεί στο να βαθμολογήσει ως "κακό" το σχολείο και θα προχωρήσουμε, δυστυχώς δεν πρόκειται να έρθουν να μας σώσουν οι φρεγάτες την επόμενη φορά, ούτε όμως ξανά η πυροσβεστική γιατί ακόμα και η Π.Υ. που τόσο συγχαίρονταν για τις υπερπροσπάθειες του καλοκαιριού είναι ακόμα υποστελεχωμένη.

Πρέπει να πηγαίνουμε σε κάποιο κολέγιο για να δοθεί η πρέπουσα σημασία κυρία Κεραμέως;

Πρέπει να βαθμολογηθεί ως "καλό" για να πάρουμε χορηγίες ένα αντικειμενικά "κακό" σχολείο από άποψη δομών που εσείς κάνατε έτσι κυρία Κεραμέως, συνεχίζοντας το έργο προηγούμενων κυβερνήσεων;».

 

Στις δημοκρατικές κοινωνίες, οι ανάγκες της δημόσιας υγείας απαιτούν μερικές φορές από τους πολίτες να κάνουν θυσίες για το γενικότερο καλό, αλλά στη ναζιστική Γερμανία, η εθνική ή δημόσια υγεία - Volksgesundheit - είχε απόλυτη προτεραιότητα έναντι της ατομικής υγειονομικής περίθαλψης. Οι γιατροί και οι ιατρικά καταρτισμένοι ακαδημαϊκοί, πολλοί από τους οποίους ήταν υποστηρικτές της "φυλετικής υγιεινής" ή ευγονικής, νομιμοποίησαν και βοήθησαν στην εφαρμογή των ναζιστικών πολιτικών με στόχο την "εκκαθάριση" της γερμανικής κοινωνίας από ανθρώπους που θεωρούνταν βιολογικές απειλές για την υγεία του έθνους. Τα μέτρα φυλετικής υγιεινής ξεκίνησαν με τη μαζική στείρωση των "γενετικά ασθενών" και κατέληξαν σχεδόν στην εκμηδένιση του ευρωπαϊκού εβραϊσμού. 

Η έννοια της φυλετικής υγιεινής είχε βαθιές ρίζες στη Γερμανία. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ολοένα και περισσότεροι επαγγελματίες της ιατρικής και της δημόσιας υγείας κατήγγειλαν τη μείωση των γεννήσεων στη Γερμανία και τον θεωρούμενο βιολογικό "εκφυλισμό" του έθνους και πρότειναν μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ποσότητας και της ποιότητας του πληθυσμού. Η ραγδαία εκβιομηχάνιση και αστικοποίηση είχαν δημιουργήσει υπερπλήρεις πόλεις, με συνοδές συνθήκες εκτεταμένης φτώχειας και εγκληματικότητας - την εξάπλωση της φυματίωσης, της σύφιλης, της γονόρροιας και άλλων μεταδοτικών ασθενειών - και τον αυξανόμενο αριθμό ατόμων που χαρακτηρίζονταν από τους ψυχιάτρους ως ψυχικά άρρωστα ή καθυστερημένα, τα οποία χρειάζονταν ειδική φροντίδα. 

Οι αλλαγές αυτές συνέπεσαν με την άνθηση της ιατρικής έρευνας και την ίδρυση δεκάδων νέων ινστιτούτων και εργαστηρίων. Οι ανακαλύψεις στη βακτηριολογία και στον αναδυόμενο τομέα της γενετικής - η δημοσίευση της θεωρίας του August Weismann για το αμετάβλητο βλαστικό πλάσμα τη δεκαετία του 1890 και η "επανανακάλυψη" των νόμων της κληρονομικότητας του Gregor Mendel το 1900 - φάνηκε να υπόσχονται βιολογικές ή ιατρικές λύσεις στα προβλήματα της Γερμανίας. Οι γιατροί και οι ιατρικοί ερευνητές άρχισαν να θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους οδηγούς για μια υγιή, ηθική και εργατική Γερμανία.(1)

Η απώλεια σχεδόν 2 εκατομμυρίων Γερμανών ανδρών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο επιδείνωσε τους φόβους για τον πληθυσμό και έδωσε ώθηση στο νέο ενδιαφέρον για τη γενετική και την ευγονική ως δρόμο προς τη σωτηρία. Στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, άνοιξαν δύο ερευνητικά ινστιτούτα που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση, το ένα με έμφαση στην ψυχιατρική και το άλλο στην ανθρωπολογία, την ανθρώπινη κληρονομικότητα και την ευγονική. Στη δεκαετία του 1920, πολλοί Γερμανοί φοιτητές ιατρικής παρακολούθησαν μαθήματα γενετικής που ενσωμάτωναν το θέμα της φυλετικής υγιεινής.

Πριν από το 1933, οι προτάσεις ευγονικής, όπως η στείρωση των διανοητικά καθυστερημένων και των ασθενών, απέτυχαν να κερδίσουν ευρεία υποστήριξη, αλλά η ναζιστική "επανάσταση", που άρχισε εκείνο το έτος με την ανάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο Χίτλερ, ανέτρεψε το status quo. Η πολιτική αντίθεση στην ευγονική παραμερίστηκε, δίνοντας τη θέση της σε μια ανεμπόδιστη, καταναγκαστική και ρατσιστική ναζιστική ποικιλία. Στο Mein Kampf, ο Χίτλερ έγραψε ότι "το εθνικό κράτος ... πρέπει να φροντίσει ώστε μόνο οι υγιείς να γεννούν παιδιά" χρησιμοποιώντας "σύγχρονα ιατρικά μέσα". Η προσπάθεια των Ναζί να δημιουργήσουν έναν υγιή γερμανικό λαό συνδεόταν με υπερεθνικιστικούς και μιλιταριστικούς στόχους: πολλοί περισσότεροι υγιείς εργάτες, αγρότες και στρατιώτες χρειάζονταν για να επεκτείνει η Γερμανία την επικράτειά της και να γίνει μια κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη.

Ορισμένοι γιατροί και βιολόγοι που υποστήριζαν την ευγονική αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στον λυσσαλέο αντισημιτισμό του ναζισμού. Αλλά σε αντάλλαγμα για την αποδοχή της δίωξης των Εβραίων ως πηγή βιολογικού εκφυλισμού, πολλοί στην ιατρική κοινότητα καλωσόρισαν τη νέα έμφαση στη βιολογία και την κληρονομικότητα, την αυξημένη χρηματοδότηση της έρευνας και τις νέες ευκαιρίες καριέρας - συμπεριλαμβανομένων των ευκαιριών που δημιουργήθηκαν από την εκκαθάριση των Εβραίων και των αριστερών από τους τομείς της ιατρικής και της δημόσιας υγείας.(2) 

Μελέτη διδύμων στο Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας, Ανθρώπινης Κληρονομικότητας και Ευγονικής, από τον Otmar von Verschuer, Φεβρ. 1928

Ανώτερα, σημαίνοντα μέλη της πρώτης γενιάς φυλετικών υγιεινολόγων συνεργάστηκαν με το ναζιστικό καθεστώς. Ο Ernst Rüdin, διευθυντής του ψυχιατρικού ινστιτούτου του Μονάχου και διεθνώς γνωστός για το έργο του που χρησιμοποιούσε τράπεζες γενεαλογικών δεδομένων για τη μελέτη της πρόγνωσης των ψυχιατρικών ασθενειών, βοήθησε στη σύνταξη του νόμου του καθεστώτος για την υποχρεωτική στείρωση του 1933. Ο Eugen Fischer, ο ιατρικά εκπαιδευμένος διευθυντής του ευγονικού ινστιτούτου του Βερολίνου, και ο Otmar von Verschuer, ένας γενετιστής γνωστός για την έρευνά του σε δίδυμα (Εικ. 1) και μέντορας του Dr. Josef Mengele (ο οποίος αργότερα έγινε διαβόητος για την έρευνα σε δίδυμα που διεξήγαγε στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου), υπηρέτησαν ως ιατρικοί δικαστές στα νέα δικαστήρια κληρονομικής υγείας. Αυτοί και εκατοντάδες άλλοι ειδικοί γιατροί και ψυχίατροι επέτρεψαν στα δικαστήρια να παρουσιάσουν αποδεικτικά στοιχεία που υποστήριζαν το επιχείρημα της πολιτείας για τη στείρωση, όπως οικογενειακές γενεαλογίες που εντόπιζαν υποτιθέμενες κληρονομικές αλλοιώσεις και τεστ νοημοσύνης που περιείχαν ερωτήσεις βασισμένες στην εκπαίδευση

Μέχρι το 1945, περίπου 400.000 Γερμανοί είχαν στειρωθεί βίαια. Η εξαιρετικά ελαστική διάγνωση της "διανοητικής ανεπάρκειας" παρείχε νομική βάση στις περισσότερες περιπτώσεις- η διάγνωση της σχιζοφρένειας αντιπροσώπευε τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα. Άλλες ασθένειες που καλύπτονταν από το νόμο του 1933 ήταν η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή, η γενετική επιληψία, η χορεία του Huntington, η γενετική τύφλωση, η γενετική κώφωση, η σοβαρή σωματική παραμόρφωση και ο χρόνιος αλκοολισμός. Η αποκοπή των σαλπίγγων ήταν η τυπική μέθοδος στείρωσης των γυναικών και η αγγειεκτομή ήταν η συνήθης διαδικασία για τους άνδρες. Μέχρι και 5.000 άτομα πέθαναν ως αποτέλεσμα χειρουργικών επεμβάσεων, στην πλειοψηφία τους γυναίκες.(3)

Εικ. 2 "Κουβαλάς κι εσύ το βάρος" Βιβλίο βιολογίας Λυκείου πληροφορεί ότι τα "ένα γενετικά άρρωστο άτομο κοστίζει κατά μέσο όρο 50.000 μάρκα, μέχρι την ηλικία των 60 ετών"

Για να επιτευχθεί η υποστήριξη της κοινής γνώμης για αυτό το καταναγκαστικό πρόγραμμα, αφίσες, ντοκιμαντέρ και βιβλία βιολογίας γυμνασίου (Εικ. 2) υποστήριζαν την υπόθεση της στείρωσης: "μια εύκολη χειρουργική επέμβαση, ένα ανθρώπινο μέσο με το οποίο το έθνος μπορεί να προστατευτεί από την απέραντη δυστυχία". Η προπαγανδιστική εκστρατεία παρουσίαζε τους στόχους της ως λιγότερο από πλήρως ανθρώπινους. Αν και πιο έντονο στον τόνο, αντλούσε το περιεχόμενό της από τα φυλλάδια, τις επιδείξεις και τις ταινίες υγείας που παρήχθησαν κατά τη δεκαετία του 1920 σε άλλες χώρες όπου είχαν εξαπλωθεί οι ιδέες για τη "βελτίωση της φυλής", από τη Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σουηδία και τη Δανία μέχρι τη Σοβιετική Ένωση, τη Βραζιλία και την Ιαπωνία. 

Οι υποστηρικτές της ευγονικής στις αρχές του 20ού αιώνα υποστήριζαν ότι η σύγχρονη ιατρική παρενέβαινε στη δαρβινική φυσική επιλογή διατηρώντας τους αδύναμους ζωντανούς, ότι τα διανοητικά καθυστερημένα και άρρωστα άτομα αναπαράγονταν με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι τα πολύτιμα, παραγωγικά άτομα και ότι το κόστος για τη διατήρηση των "ελαττωματικών" σε ειδικά σπίτια, νοσοκομεία, σχολεία και φυλακές αυξανόταν.(4) Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ευγονικοί βοήθησαν στην ψήφιση νόμων για τη στείρωση σε πολλές πολιτείες, και πριν από το 1933 οι Γερμανοί ρατσιστές επικαλέστηκαν αυτή την εμπειρία για να στηρίξουν τις δικές τους προτάσεις για νόμο περί στείρωσης. Μεταξύ 1907 και 1945, καταγράφηκαν 40.000 ευγονικές επεμβάσεις στείρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μισές από αυτές στην Καλιφόρνια, όπου οι ασθενείς στα κρατικά ψυχιατρεία ήταν οι κύριοι στόχοι. Νόμοι περί στείρωσης θεσπίστηκαν επίσης στις δυτικές επαρχίες του Καναδά, σε ορισμένα ελβετικά καντόνια και στη Σκανδιναβία. Αλλά πουθενά ο αριθμός των στειρώσεων δεν πλησίασε αυτόν της Γερμανίας. 

Η ναζιστική προσπάθεια στείρωσης εντάχθηκε σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα φυλετικής υγιεινής. Άλλα βασικά στοιχεία περιελάμβαναν την απαγόρευση γάμων μεταξύ "κληρονομικά υγιών" Γερμανών και ατόμων που θεωρούνταν γενετικά ακατάλληλα ή μολυσμένα με φυματίωση ή αφροδίσια νοσήματα και μεταξύ Εβραίων και μη Εβραίων. Οι προπαγανδιστικές αφίσες που ανακοίνωναν το νέο έγκλημα του "φυλετικού εκφυλισμού" απεικόνιζαν τους Εβραίους ως μαύρους και οι Γερμανοί αξιωματούχοι συχνά αναφέρονταν στους αμερικανικούς νόμους κατά του φυλετικού εκφυλισμού για να υπερασπιστούν τη δική τους νομοθεσία που έκανε διακρίσεις. Για να επιβάλει τα μέτρα φυλετικής υγιεινής, το χιτλερικό καθεστώς ίδρυσε εκατοντάδες "κλινικές κληρονομικής και φυλετικής φροντίδας" που εξέταζαν το οικογενειακό ιστορικό των ανθρώπων. Οι κλινικές, στελεχωμένες από χιλιάδες γιατρούς και βοηθούς γιατρών, λειτουργούσαν υπό την αιγίδα των περιφερειακών γραφείων δημόσιας υγείας και δημιούργησαν τεράστιες τράπεζες κληρονομικών δεδομένων για μελλοντική χρήση από το καθεστώς.

Αντανακλώντας τους παλιούς φόβους σχετικά με τη μείωση του ποσοστού γεννήσεων των Γερμανών, οι αξιωματούχοι εφάρμοσαν επίσης "θετικά" ευγονικά μέτρα, προωθώντας τις πολυμελείς ("πλούσιες σε παιδιά") οικογένειες για την άρια καταλληλότητα, παραχωρώντας σπίτια σε νέες συνοικίες για οικογένειες με ευγονικά προσόντα και εκδίδοντας τον Τιμητικό Σταυρό της Γερμανικής Μητρότητας σε υγιείς, "γερμανόαιμες" γυναίκες που είχαν τουλάχιστον τέσσερα παιδιά (βλ. Εικόνα 3). Οι εκστρατείες δημόσιας υγείας συμβούλευαν τις εγκύους να αποφεύγουν το αλκοόλ και τη νικοτίνη και άλλα "γενετικά δηλητήρια" που ήταν επιβλαβή για το έμβρυο.

Εικ. 3 Το ναζιστικό καθεστώς απένειμε χάλκινο μετάλλιο στις "υγιείς" Γερμανίδες μητέρες που είχαν 4 ή 5 παιδιά, ασημένιο σε όσες έκαναν 6 ή 7 και χρυσό σε όσες έκαναν 8 ή περισσότερα παιδιά.

Μετά την εισβολή των γερμανικών δυνάμεων στην Πολωνία το 1939, η ναζιστική φυλετική υγιεινή πήρε ριζική στροφή, από τον έλεγχο της αναπαραγωγής και του γάμου στη μαζική δολοφονία ατόμων που θεωρούνταν βιολογικές απειλές. Μεταξύ 1939 και 1945, περίπου 200.000 Γερμανοί - από βρέφη που γεννήθηκαν με σύνδρομο Down και άλλες γενετικές ανωμαλίες μέχρι ηλικιωμένους ψυχιατρικούς ασθενείς που κρίθηκαν ως "ανίατα άρρωστοι" - θανατώθηκαν σε προγράμματα "ευθανασίας". Οι θανατηφόρες δόσεις φαρμάκων, η πείνα και η δηλητηρίαση με αέρια ήταν οι μέθοδοι θανάτωσης, οι οποίες χορηγήθηκαν από γιατρούς και νοσοκόμες.(5) Η χρήση θαλάμων αερίων μεταμφιεσμένων σε ντους αποτέλεσε το πρότυπο για τη μαζική δολοφονία των Εβραίων, η οποία ξεκίνησε το 1942 στα ναζιστικά στρατόπεδα στην Πολωνία.(6) Ο πόλεμος και η μείωση των ηθικών φραγμών σε μια εποχή συγκρούσεων και χάους, παρείχε την ευκαιρία να στρατολογηθούν επαγγελματίες της ιατρικής στη διεξαγωγή αυτών των δολοφονικών προγραμμάτων στο όνομα της αναγέννησης της πατρίδας. 

Το 1946 και το 1947, το αμερικανικό στρατιωτικό δικαστήριο της Νυρεμβέργης δίκασε 20 Γερμανούς γιατρούς και 3 απλούς συνεργάτες για ιατρικά πειράματα σε κρατούμενους των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Αλλά οι περισσότεροι από τους Γερμανούς επιστήμονες και γιατρούς που είχαν συμβάλει στη νομιμοποίηση και την εφαρμογή των ναζιστικών πολιτικών φυλετικής υγιεινής δεν διώχθηκαν ούτε κλήθηκαν σε κανενός είδους ηθική λογοδοσία και πολλοί συνέχισαν την καριέρα τους. Ο Verschuer, για παράδειγμα, ίδρυσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα γενετικής έρευνας της Δυτικής Γερμανίας. Ο νευροπαθολόγος Julius Hallervorden, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα ευθανασίας των παιδιών ως ευκαιρία για να συγκεντρώσει νέα δείγματα προς μελέτη, συνέχισε τις έρευνές του για τον εγκέφαλο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το Ολοκαύτωμα συνέβαλε στην απαξίωση της ευγονικής και ο ίδιος ο όρος έγινε ταμπού στην επιστημονική κοινότητα. Ακόμα κι έτσι, η στείρωση διανοητικά καθυστερημένων και ασθενών συνεχίστηκε σε ορισμένα μέρη της Σκανδιναβίας και του Καναδά μετά τον πόλεμο, και η στείρωση παρέμεινε μέρος της κοινωνικής πολιτικής στη Βιρτζίνια, τη Βόρεια Καρολίνα και τη Τζόρτζια μέχρι τη δεκαετία του 1970.

Τις τελευταίες έξι δεκαετίες, η επιστήμη της ανθρώπινης κληρονομικότητας έχει προχωρήσει σημαντικά, από τη γνώση της λειτουργίας του DNA μέχρι τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος. Η πρόοδος αυτή υπόσχεται πολλά για την ιατρική πρόοδο, αλλά εμπνέει επίσης νέα, ουτοπικά οράματα για την τελειοποίηση της ανθρωπότητας. Η ιστορία των ναζιστικών πολιτικών φυλετικής υγιεινής και της ευγονικής μας υπενθυμίζει τη σημασία της διατήρησης δημοκρατικών ελέγχων και ισορροπιών στην εφαρμογή της βιοϊατρικής έρευνας και της προστασίας από τη χρήση της γενετικής με σκοπό τη διάκριση ατόμων ή ομάδων.

Παραπομπές:

1. Weindling P. Health, race, and German politics between national unification and Nazism, 1870-1945. Cambridge, England: Cambridge University Press, 1989:1-10.

2. Proctor R. Racial hygiene: medicine under the Nazis. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1988.

3. Bock G. Nazi sterilization and reproductive policies. In: Kuntz D, Bachrach S, eds. Deadly medicine: creating the master race. Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2004:61-87.

4. Kevles DJ. In the name of eugenics: genetics and the uses of human heredity. New York: Alfred A. Knopf, 1985.

5. Burleigh M. Death and deliverance: euthanasia in Germany c.1900-1945. Cambridge, England: Cambridge University Press, 1994.

6. Friedlander H. The origins of Nazi genocide: from euthanasia to the final solution. Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1995. 

Πηγή: ushmm.org

Μετάφραση: Μαντάτα Από Έξω 

Nα αποσύρει τις προτεινόμενες τροποποιήσεις στο άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα, για τη διάδοση ψευδών ειδήσεων ζητούν από την κυβέρνηση οι έξι οργανώσεις της Ταχείας Απάντησης της Ελευθερίας των Μέσων (Media Freedom Rapid Response – MFRR) σε κοινό τους κείμενο. Η αόριστη διατύπωση του νόμου και η επιβολή προστίμων «θα υπονομεύσουν την ελευθερία του Τύπου και θα επιφέρουν ένα πάγωμα της ελευθερίας έκφρασης σε μια στιγμή που η ανεξάρτητη δημοσιογραφία είναι ήδη υπό πίεση στην Ελλάδα» όπως αναφέρουν, ενώ  σημειώνουν ότι «η μόνη χώρα που προχώρησε σε τέτοια νομοθεσία ήταν η Ουγγαρία, η οποία ποινικοποίησε τη διάδοση της παραπληροφόρησης που θεωρείται ότι υπονομεύει τον αγώνα των αρχών κατά του κορονοϊού με πρόστιμα και ποινές φυλάκισης».

Συγκεκριμένα, οι ΜΚΟ ARTICLE 19, European Centre for Press and Media Freedom (ECPMF), European Federation of Journalists (EFJ), Free Press Unlimited (FPU), International Press Institute (IPI) και OBC Transeuropa (OBCT) υπογραμμίζουν στην ανακοίνωσή τους ότι με τον νέο νόμο «αντί να βελτιώσει το ήδη υπάρχον άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο είναι ήδη προβληματικό, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη θα κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τα πίσω εάν τελικά ψηφιστεί αυτός ο νόμος και θα στείλει ένα ανησυχητικό μήνυμα για τη δέσμευση της κυβέρνησης στην ελευθερία των Μέσων ενημέρωσης».

Έπειτα αναφέρουν τα παραδείγματα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας που ενώ πέρασαν ανάλογες τροποποιήσεις αναγκάστηκαν να τις αποσύρουν εξαιτίας της έντονης αντίδρασης των ευρωπαϊκών θεσμών. Σημειώνουν ωστόσο ότι «η μόνη χώρα που προχώρησε σε τέτοια νομοθεσία ήταν η Ουγγαρία, η οποία ποινικοποίησε τη διάδοση της παραπληροφόρησης που θεωρείται ότι υπονομεύει τον αγώνα των αρχών κατά του κορονοϊού με πρόστιμα και ποινές φυλάκισης».

Οι αλλαγές και οι ενστάσεις

Το άρθρο 191 προτείνεται να αλλάξει ως εξής:

Οι αλλαγές και οι ενστάσεις

Το άρθρο 191 προτείνεται να αλλάξει ως εξής:

«1. Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων.

• Όποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή».

Οι οργανώσεις που συνυπογράφουν το κείμενο αναγνωρίζουν τον αντίκτυπο που έχουν στην κοινωνία και την οικονομία οι ψευδείς ειδήσεις και η διασπορά θεωριών συνωμοσίας. Όμως δεν θεωρούν ότι οι σκληροί νόμοι που δίνουν το δικαίωμα σε ρυθμιστικές αρχές και ελεγκτές να αποφασίζουν για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα καθώς και η επιβολή βαριών προστίμων στον Τύπο είναι η σωστή απάντηση στο πρόβλημα και ότι η αλλαγή θα καταλήξει να προκαλέσει περισσότερη ζημιά παρά όφελος. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι «όπως έχει παρατηρηθεί και σε άλλες χώρες, η υποκειμενική ερμηνεία τόσο ασαφώς διατυπωμένων νόμων μπορούν να ανοίξουν την πόρτα στην λογοκρισία της έγκυρης δημοσιογραφίας».

Όπως έχει υπογραμμίζει στο Tvxs.gr η Μαρίνα Ρήγου, επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών«Ο κίνδυνος της λογοκρισίας υφίσταται, ειδικά από κακοδιατυπωμένες νομικές διατάξεις, ή  από την ερμηνεία τους. Η συγκεκριμένη διατύπωση στο σχέδιο νόμου εύκολα θα μπορούσε να εκπέσει σε λογοκρισία αφού ένας αντιπολιτευτικός λόγος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι κλονίζει την εμπιστοσύνη του κοινού. Μια κριτική παρουσίαση κυβερνητικών πολιτικών σε ζητήματα άμυνας ή σε ζητήματα υγείας, μπορεί να προκαλέσει ανησυχία. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν κυβερνητικές πολιτικές που μπορεί να προκαλούν φόβο ή ανησυχία. Εάν αυτό εντοπίζεται και επισημαίνεται, τότε η άμυνα είναι η υπαγωγή αυτού του λόγου στις ψευδείς ειδήσεις. Ο Donald Trump έκανε ακριβώς αυτό, γι’ αυτό άλλωστε και το Collins ανέδειξε σε λέξη της χρονιάς τις ψευδείς ειδήσεις».

https://tvxs.gr

Μετάφραση Μ.Στυλιανού

Αυτή την εβδομάδα η χονδρική τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας έχει υπερβεί το ψυχολογικό φράγμα των 200 ευρώ ανά μεγαβατώρα στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν και η ημερήσια τιμή επηρεάζει επί του παρόντος μόνο το 15% της ενέργειας που πωλείται, δεδομένου ότι η υπόλοιπη είναι συμφωνημένη για σχεδόν δώδεκα μήνες από τον περασμένο χειμώνα σε πολύ χαμηλότερες τιμές, αποτελεί ένδειξη μελλοντικού κινδύνου. Χιλιάδες συμβάσεις θα πρέπει να αναθεωρηθούν με τεράστιες αυξήσεις τιμών τους επόμενους τρεις μήνες, όταν λήξουν οι κλεισμένς συμβάσεις.

Η τιμή του υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) έχει εκτοξευτεί στα 34 δολάρια/mmbtu  παραδοτέο τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Σε συγκρίσιμους ενεργειακούς όρους θα ήταν περίπου 197 δολάρια ανά βαρέλι ισοδύναμου πετρελαίου, σύμφωνα με τη Morgan Stanley. Εν τω μεταξύ, η τιμή του φυσικού αερίου (NBP) έχει αυξηθεί περισσότερο από 200% το 2021.

Η τιμή των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 έχει αυξηθεί περισσότερο από 1.000% από το 2017 και περισσότερο από 200% το 2021.

Αυτή η έννοια, η οποία είναι ένας κρυφός φόρος για τον οποίο οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρόκειται να εισπράξουν περισσότερα από 21 δισεκατομμύρια ευρώ το 2021, αυξάνει την πληθωριστική αύξηση.

Αυτά τα έκτακτα φορολογικά έσοδα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τον μετριασμό των αυξήσεων των τιμών στους λογαριασμούς των καταναλωτών και την αποφυγή μιας ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη που θα βυθίσει την ανάκαμψη.

Δύο βασικοί παράγοντες εξηγούν την αύξηση των τιμών της ενέργειας και στους δύο υπάρχει ευθύνη των κυβερνήσεων: 

Το αναγκαστικό κλείσιμο της οικονομίας αποτελεί βασικό παράγοντα για την κατανόηση της ζημίας που προκαλείται στις αλυσίδες εφοδιασμού, και

1. Η απαγόρευση των επενδύσεων σε πόρους φυσικού αερίουκαι η εγκατάλειψη των πυρηνικών στη Γερμανία οδήγησε σε ένα πιο ασταθές και ακριβό ενεργειακό μείγμα σε περιόδους αιχμής της ζήτησης.

Αυτό, σε συνδυασμό με την πολιτική απόφαση να επιβληθεί ένα ευμετάβλητο και ασυνεχές ενεργειακό μείγμα, έχει αφήσει την Ευρώπη πολύ πιο εξαρτημένη και εκτεθειμένη στις διακυμάνσεις των τιμών του φυσικού αερίου.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας λειτουργούν το 20% του χρόνου και όταν δεν λειτουργούν, η μόνη εγγύηση προσφοράς είναι η χρήση φυσικού αερίου, κάτι που τείνει να συμβεί καθώς αυξάνεται η ζήτηση στην Ασία και η τιμή του έχει εκτοξευθεί στα ύψη.

Φυσικά, η ζήτηση είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι, στο φυσικό αέριο, όπως και στον άνθρακα, δεν υπάρχει πρόβλημα εφοδιασμού. Υπάρχει, στην πραγματικότητα, πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα.

Υπό κανονικές συνθήκες, η τιμή του φυσικού αερίου και του CO2 θα μετριαστεί μόλις η φυσική επίδραση τερματισθεί -τον Ιούνιο-, αλλά ξεχνάμε τις καταστροφικές επιπτώσεις του νομισματικού και κυβερνητικού παρεμβατισμού.

Η αύξηση των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 οφείλεται άμεσα στη φορολογική απληστία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες περιόρισαν μαζικά την παροχή αυτών των δικαιωμάτων, έτσι ώστε να αυξηθεί η τιμή. Επιπλέον, η αύξηση πολλών αγαθών και υπηρεσιών οφείλεται άμεσα στη μαζική αύξηση της προσφοράς χρήματος το 2020, πολύ πάνω από τη ζήτηση για χρήματα, δημιουργώντας πληθωρισμό με πολιτικό διάταγμα.

Δεν καταλαβαίνω πώς η δημοσιονομική αδηφαγία ορισμένων κυβερνήσεων τις τυφλώνει σε δύο σημαντικούς κινδύνους: 

1. Μια ενεργειακή κρίση που αφήνει τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες να ασφυκτιούν από την αύξηση των τιμώνπου προκαλείται από πολιτικές αποφάσεις, και
2. Μια μαζική αντίδραση του πληθυσμού κατά των περιβαλλοντικών πολιτικών όταν βλέπει τις τιμές να εκτοξεύονται στα ύψη λόγω σφαλμάτων σχεδιασμού (πιο ασταθές και διακοπτόμενο ενεργειακό μείγμα και εξάρτηση από το φυσικό αέριο) και νομοθεσίες (χρέωσης των πολιτών με το πλήρες κόστος των περιβαλλοντικών πολιτικών και υποχρέωσης  εκείνων που ρυπαίνουν να πληρώνουν, και εκείνων που δεν ρυπαίνουν να πληρώνουν ακόμη περισσότερο).

Οι πιο προσεκτικές εκτιμήσεις προειδοποιούν ότι η ενεργειακή κρίση μπορεί να αφήσει έως και το 25% των επιχειρήσεων (μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ΜΜΕ) στην Ευρώπη σε πτώχευση – δεδομένου ότι για αυτές η ενέργεια είναι το 33% του κόστους τους – και να διαβρώσει έως και το 1,5% της ανάπτυξης της ευρωζώνης, η οποία είναι ήδη φτωχή ούτως ή άλλως.

Ευρώπη χρειάζεται ένα ισορροπημένο και μη ιδεολογικό ενεργειακό μείγμα και μια ανταγωνιστική ενεργειακή μετάβαση, όπου είναι απαραίτητο να υπάρχει πυρηνική ενέργεια  και φυσικό αέριο ως εφεδρικό, όπου η τεχνολογία και ο ανταγωνισμός οδηγούν την ανταγωνιστικότητα.

Επιπλέον, η Ευρωζώνη δεν μπορεί να δημιουργεί μηχανισμούς απομύζησης που καταστρέφουν την αγοραστική δύναμη των μισθών και των αποταμιεύσεων των πολιτών και στη συνέχεια να κατηγορεί άλλους για τον πληθωρισμό.

Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι περισσότερος ανταγωνισμός, τεχνολογία και καινοτομία και λιγότερος παρεμβατισμός. Αυτή η ενεργειακή κρίση δεν θα είναι σφάλμα της αγοράς, αλλά του ιδεολογικού πείσματος των πολιτικών που αγνοούν τους οικονομικούς συντελεστές. 

https://www.militaire.gr

Project: μετακίνηση_6 από τους δύο_μηδέν_δύο_μηδέν που έρχονται το βράδυ στο sutdio της Ertopen να μιλησουμε για το album που ολοκληρώθηκε , και ότι συμβαίνει αυτό το καιρό, ξέρετε το θέατρο του παραλόγου που δεν υπάρχει λογική πουθενά.

Ertopen.com & Live24.gr

Άννα Ανδριανού, δεν χρειάζονται συστάσεις. Η καλλιτεχνική της προσωπικότητα σε αφοπλίζει όταν φέρεις στη μνήμη σου, τους σταθμούς της καριέρας της. Από το 1973, έχει παίξει σε πολύ σημαντικές δουλειές, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Πολλά πετυχημένα τηλεοπτικά σήριαλ που πέρασαν από τους δέκτες μας, τα τελευταία 22 χρόνια, έχουν την υπογραφή της. Η αγαπημένη ηθοποιός, συγγραφέας, ραδιοφωνική παραγωγός και σεναριογράφος θα δώσει συνέντευξη την Τετάρτη στις 20:00 στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ στην ΕΡΤopen Αφορμή της συνέντευξής μας είναι η παράσταση «Ανθισμένες Μανόλιες» στην οποία πρωταγωνιστεί μαζί με πέντε ταλαντούχες γυναίκες ηθοποιούς, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού και αναμένεται ν’ ανθίσουν και στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αμαλία για τρεις παραστάσεις στις 15 , 16 και 17 Οκτωβρίου. Παίζουν: Άννα Αδριανού, Ηρώ Μουκίου, Βάσω Γουλιελμάκη, Εύη Δαέλη, Κατερίνα Μπιλάλη και Κρίστη Παπαδοπούλου.

Στην παρέα μας θα είναι στις 19.30 και ο πολυτάλαντος Μαυρίκιος Μαυρικίου, ο κύπριος μουσικός (βιρτουόζος του πιάνου), συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής, μαέστρος, ηθοποιός, σκηνοθέτης αλλά και θεατρικός παραγωγός. Θα μας δώσει μία αποκλειστική είδηση για την πολλά υποσχόμενη νέα του παραγωγή.

Η ταλαντούχος ηθοποιός Αγγελική Παρδαλίδου θα δηλώσει δυναμικό παρόν στις 19.00. Θα μιλήσουμε για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην μεγάλη παραγωγή του μυθιστορήματος της Βιρτζίνια Γουλφ «Ορλάντο» Πρέμιερα 18 Νοεμβρίου στο θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή. Θα συζητήσουμε και για την πρώτη της ταινία «Φλικ Φλοκ» σενάριο σκηνοθεσία Αγγελική Παρδαλίδου, παίζουν: Γιώργος Καραμίχος Αγγελική Παρδαλίδου.
Πρόκειται για μια αναζήτηση των ερωτικών σχέσεων μέσα από το πρίσμα της μαύρης κωμωδίας.

Μαζί μας θα είναι και η Αναστασία Μενάγια μία νέα, αισιόδοξη, ταλαντούχα συγγραφέας θα μας παρουσιάσει το λογοτεχνικό έργο «Ο κήπος των κρίνων» εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.