Tου Μιχάλη Πολυχρόνη

      Η συνέντευξη τύπου έλαβε χώρα στις 8 το απόγευμα (ώρα Ελλάδος). Είχε προηγηθεί αρκετή διαφήμιση το προηγούμενο διάστημα για μια εξαιρετικά σημαντική ανακοίνωση της Αμερικάνικης Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) και ίσως το σημερινό απόγευμα μείνει ιστορικό στην επιστήμη του Διαστήματος. Ένα νέο ηλιακό σύστημα δεν είναι κάτι καινούριο στην ανάλογη εξερεύνηση. Όμως ποτέ δεν βρέθηκε η ανθρωπότητα μέχρι τώρα τόσο κοντά στην πιθανή ύπαρξη βιώσιμου περιβάλλοντος έξω από την Γη μας. Ίσως λοιπόν ο Trappist-1, το νέο άστρο να περιέχει πλανήτες που να είναι ''αδέλφια'' της Γης.
     Το νέο λοιπόν άστρο βρίσκεται μόλις 39 έτη φωτός μακριά από τη Γη και περιλαμβάνει επτά πλανήτες που έχουν μέγεθος που πλησιάζει αυτό της Γης. Οι έξι εσωτερικοί βρίσκονται σε μιά εύκρατη ζώνη όπου οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 0 - 100C! Απ' αυτούς πιστεύεται ότι τρεις θα μπορούσαν να έχουν ωκεανούς, αυξάνοντας την πιθανότητα ύπαρξης ζωής. Το ρομποτικό τηλεσκόπιο του John Moores University του Λίβερπουλ έπαιξε σημαντικό ρόλο σ' αυτήν την ανακάλυψη αφού βοήθησε να εντοπιστούν οι πλανήτες καθώς περνούσαν μπροστά από το άστρο τους. Το τηλεσκόπιο είναι εγκατεστημένο στην La Palma των Καναρίων Νήσων.
     Το άστρο Trappist-1 είναι ένας αρκετά ψυχρός ερυθρός νάνος με μέγεθος το 8% του ήλιου μας και λίγο μεγαλύτερο του πλανήτη Δία, ενώ η φωτεινότητά του είναι μόλις το 0,05% της φωτεινότητας του Ήλιου. Η NASA θεωρεί ότι το εν λόγω σύστημα εξωπλανητών θα αποτελέσει τον κύριο στόχο του υπό κατασκευή νέου διαστημικού τηλεσκοπίου της ''Τζέημς Γουέμπ''. Οι πλανήτες διαγράφουν μια πλήρη τροχιά γύρω από τον ''Ήλιο'' τους (η διάρκεια του έτους τους) σε μιάμιση ως 13 γήϊνες μέρες. Αν και βρίσκονται πιό κοντά στο άστρο τους απ' ότι η Γη στον Ήλιο, δεν ψήνονται απ' αυτό επειδή το Trappist-1 είναι ένα πολύ πιό ψυχρό άστρο, άρα εκπέμπει λιγότερη ακτινοβολία.
     Ένας νέος στόχος για την εξερεύνηση του Διαστήματος μόλις μπήκε σε ''τροχιά''!
     Εδώ και το πανοραμικό βίντεο της NASA για να περιηγειθήτε τους νέους ''αδελφούς'' πλανήτες της Γης: https://www.youtube.com/watch?v=o2MgG6KhO1E

Του Μιχάλη Πολυχρόνη

     Ένα σπάνιο κινηματογραφικό ντοκουμέντο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στα αρχεία του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου στο Παρίσι ενδέχεται να δείχνει για πρώτη φορά σε κινούμενη εικόνα τον κολοσσό των γαλλικών (και όχι μόνο) Γραμμάτων Μαρσέλ Προυστ (1871-1922). Το φιλμ διαρκεί μόλις 1:11 δευτερόλεπτα και γυρίστηκε στις 14 Νοεμβρίου 1904 όταν ο συγγραφέας του "Aναζητώντας Τον Χαμένο Χρόνο" ήταν 33 ετών. Πρόκειται για την έξοδό του από έναν γάμο της υψηλής κοινωνίας της εποχής φιλικού ζευγαριού  και ο Προυστ εμφανίζεται στο 37΄'! Το απόσπασμα αναρτήθηκε την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2017 στην ιστοσελίδα του γαλλικού περιοδικού Le Point. "Θα είναι η πρώτη ανακάλυψη μιας ταινίας με τον λογοτέχνη'' δήλωσε ο Jean Pierre Sirois - Trahan, καθηγητής του Πανεπιστημίου Laval του Κεμπέκ, ο οποίος παρουσίασε τα ευρήματά του στο λογοτεχνικό περιοδικό La Revue d' Etudes Proustiennes που ειδικεύεται στον Προυστ. Ο Sirois - Trahan, ειδικός του κινηματογράφου, αφού ασχολήθηκε σχολαστικά με τις λίστες γάμου της εποχής εκείνης, εντόπισε το όνομα του συγγραφέα σε μία απ' αυτές και κατόπιν έψαξε στα Εθνικά Κινηματογραφικά Αρχεία της Γαλλίας αν υπάρχει σχετική κινηματογράφιση του γεγονότος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Προυστ, αντίθετα με το ενδυματολογικό πρωτόκολλο της εποχής όσον αφορά στις γαμήλιες τελετές, φοράει ένα γκρι παλτό και μαύρο χαμηλό καπέλο θέλοντας να αναδείξει ''μια καλλιτεχνική στάση η οποία τον ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους'' υπογραμμίζει ο ερευνητής!
    Ολο το φιλμ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=51COHIgjbYU

Του Μιχάλη Πολυχρόνη

         Δεύτερο βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό φωτορεπορτάζ "Ημέρες Ιαπωνίας 2017" κέρδισε ο Σύρος φωτορεπόρτερ Ameer Alhalbi για μιά σειρά φωτογραφιών που έβγαλε στο Χαλέπι από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο του 2016 που απεικονίζουν στρατιωτικούς, νοσοκόμους των Ηνωμένων Εθνών και απλούς πολίτες που διασώζουν εγκλωβισμένους στα βομβαρδισμένα ή υπό κατάρρευση κτίρια μετά από αεροπορικές επιδρομές. Το ίδιο άλμπουμ του χάρισε και το βραβείο στην κατηγορία Sport News - Storiew στα World Press Photo βραβεία.
         Μόλις 21 ετών, ο Alhalbi ξεκίνησε τη καριέρα του το 2013 για τοπικά μέσα ενημέρωσης καθώς και για τον ιταλικό οργανισμό NurPhoto. Από τον Φεβρουάριο του 2016 καλύπτει τη συριακή σύγκρουση για το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων περιγράφοντας τη φρίκη της καθημερινής ζωής με τους εναέριους βομβαρδισμούς.
         "Ειλικρινά πιστεύω ότι ο πόλεμος στην Συρία δε θα τελειώσει ποτέ" λέει σε συνέντευξή του ο ίδιος και συνεχίζει: ''Ο βομβαρδισμός δεν έχει αφήσει κανένα ίχνος από την πλούσια πολιτιστική ζωή που άνθισε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας πριν τον πόλεμο. Τώρα είναι μία από τις πιό επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο.... Όπως όλοι οι άλλοι, έχω κι εγώ επηρρεαστεί από την κατάσταση. Τον Απρίλιο του 2012 τραυματίστηκα από δύο σφαίρες όπως και ο πατέρας και ο ξάδερφός μου. Πολλοί από τους φίλους μου έχουν περάσει στην Τουρκία και από εκεί στην Γερμανία. Το 2015 σκέφτηκα κι εγώ να φύγω, αλλά τελικά εγκατέλειψα την ιδέα, έμεινα και συνέχισα να δουλεύω. Θέλω να δείξω στον υπόλοιπο κόσμο τα δεινά αυτού του πολέμου''. 
         Οι φωτογραφίες του Ameer είναι ιδιαίτερα σκληρές αλλά σκληρή είναι και η πραγματικότητα σε κάθε πόλεμο. Μπορείτε να δείτε περισσότερες στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://correspondent.afp.com/ameer-alhalbi

      του Μιχάλη Πολυχρόνη
                            "Η τέχνη είναι καημός και λύτρωση γι' αυτόν που ταυτίζεται
                            είναι ένας συνεχής διάλογος με το υλικό
                            που οι άλλοι, αν έχουν ανοικτά τα μάτια της ψυχής
                            ακούνε κανένα ψίθυρο"

         Άλλος ένας αθόρυβος αλλά τόσο σημαντικός 'Ελληνας καλλιτέχνης δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας. Ο Γιάννης Μανιατάκος, ο μακροβιότερος διευθυντής του Προπαρασκευαστικού Επαγγελματικού Σχολείου Καλών Τεχνών Τήνου, καθηγητής, γλύπτης και ζωγράφος από το 1967 ως σήμερα συνδύασε τη ζωγραφική και την γλυπτική με την αγάπη του για τη θάλασσα και τον ήλιο της Τήνου. Τον συναντούσες εκατοντάδες ώρες στο βυθό να ζωγραφίζει τα υποβρύχια τοπία του Αιγαίου ή κάτω απ΄τον ήλιο να πλάθει τα αγάλματά του. "Την γλυπτική την θεωρώ ανθρωποκεντρική και έφηβη. Το γυμνό ανθρώπινο σώμα είναι ό,τι πολυπλοκότερο υπάρχει για τον καλλιτέχνη, γιατί πέραν του αυστηρού σχεδίου της αμφίπλευρης ισοτιμίας της φύσης, είναι και το ξεχωριστό πνεύμα του κάθε ανθρώπου που πρέπει να ερμηνευτεί εικαστικά πάνω στην ύλη, που δεν είναι η σάρκα" παρατηρούσε ο ίδιος.
         Ο Γιάννης Μανιατάκος γεννήθηκε στο Φλωμοχώρι της Μάνης στις 24 Δεκεμβρίου 1935. Σπούδασε γλυπτική με κρατική υποτροφία στην Α.Σ.Κ.Τ. Το 1971 διορίστηκε Διευθυντής του Προπαρασκευαστικού Επαγγελματικού Σχολείου Καλών Τεχνών Τήνου στον Πύργο και παρέμεινε εκεί ως το 2001 που συνταξιοδοτήθηκε. "Καθόμουν σε ένα βράχο ακι ζωγράφιζα το πώς κινείται το νερό, φύσηξε αέρας κι έπεσε το τελάρο μέσα στη θάλασσα. Είδα πως δεν έπαθε τίποτα κι ότι το λάδι πιάνει μέσα στο νερό. Τότε λοιπόν, μιλάμε για το 1967, ήταν η πρώτη σπίθα που με έκανε να το πάρω απόφαση. Από τότε βουτάω και ζωγραφίζω μέσα στο νερό..... Μέσα στο βυθό κάθομαι από δύο μέχρι επτά ώρες.... Στον βυθό ζωγραφίζω πάντα με εγρήγορση γιατί αποτελεί έναν ξένο κόσμο. Ναι, προήλθαμε από εκεί αλλά πλέον δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε μέσα σ΄αυτόν. Υπάρχει λοιπόν ο φόβος του αγνώστου και δεν υπάρχει ούτε ένας πίνακας που να μην αποτυπώνει με κάποιο τρόπο τον ενδόμυχο αυτόν φόβο. Έμαθα ότι ο φόβος αυτός ονομάζεται Λεβιάθαν....'' έλεγε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. Άγαλμά του τού φιλοσόφου Δ. Φαληρέα κοσμεί την είσοδο της Νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο.
         Η κηδεία του θα γίνει στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στο Φλωμοχώρι της Μάνης, το Σάββατο 18.2.2017 στις 13:00μμ

Του Μιχάλη Πολυχρόνη