Ούτε στο Μνημείο για τους 3 Ήρωες Αξιωματικούς στην Κάλυμνο δεν πήγαν να καταθέσουν έστω ένα στεφάνι...

Ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, δεν «μασάει» τα λόγια του. Έτσι και σήμερα 25 χρόνια μετά τη μαύρη νύχτα των Ιμίων, τίμησε τους 3 Αξιωματικούς με ένα κείμενο που τα λέει όλα.

Υπενθυμίζουμε ότι υπέβαλε την παραίτησή του, το καλοκαίρι του 2012, στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Ο Ζιαζιάς φέρεται πως υπέβαλε την παραίτησή του, γιατί διαφώνησε με τις υποδείξεις που τού έγιναν από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το ποιες θα πρέπει να είναι οι επιλογές του για τους ανώτατους αξιωματικούς ενόψει των κρίσεων. Παρά τις ολονύχτιες προσπάθειες για να μεταπεισθεί , ο ίδιος δεν ανακάλεσε την απόφαση του. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, ο κ. Ζιαζιάς, «σεβόμενος το προσωπικό που είχε την τιμή να διοικήσει επί εννιάμηνο, υπέβαλε την παραίτησή του, για λόγους που άπτονται της ηθικής και της αξιοπρέπειας, τόσο της δικής του όσο και του Στρατεύματος».

Διαβάστε το συγκλονιστικό του κείμενο, που ανάρτησε στην προσωπική του σελίδα στο facebook:

Σήμερα, συμπληρώνονται 25 χρόνια από την κρίση που έφερε Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου. Μία κρίση που έληξε ,αφού η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην πράξη εθνικής μειοδοσιας με τη συμφωνία που αποδεχθει ,«no ships, no troops, no flags», υπογράφοντας επί της ουσίας πως η περιοχή είναι «γκρίζα» και αμφισβητούμενη, και εν συνεχεία ευχαριστώντας τους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής χωρίς ίχνος Εθνικής Αξιοπρέπειας.
Ένα εθνικό έγκλημα ,που τα απόνερα εκείνης της κρίσης σκιάζουν μέχρι και σήμερα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις , που ακόμη δεν εχουν κλείσει οι πληγές , που άνοιξαν εκείνη την σκοτεινή νυχτα στο Σώμα της Πατριδος μας . Έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα «Γκρίζων Ζωνών», αμφισβητώντας την κυριαρχια σε αρκετά μικρονήσια και βραχονησίδες του Αιγαίου .
Με την Συμφωνία απεμπλοκής από τα Ιμια, η Ελλάδα και η Τουρκία δεσμεύτηκαν να απομακρύνουν «στρατιώτες, πλοία, και σημαίες» από την περιοχή των Ιμιων και πέριξ αυτών , αλλα και να μην επιστρέψουν στην περιοχή . Η Συμφωνία αποτυπώθηκε γραπτώς σε ΕΠΙΣΗΜΗ επιστολή του Αμερικάνου Υπουργού Εξωτερικών Κριστοφερ με ημερομηνία 2 Φεβρουαρίου 1996 . Με τον τρόπο αυτό, οι ΗΠΑ ανέλαβαν πέραν του ρόλου του μεσολαβητου και αυτόν του εγγυητή των συμφωνηθέντων εκείνο το βραδι . Την επιστολή την παρέδωσε ο Αμερικανός Πεσβης στην Αθήνα Νάιλς στον Υπουργό Εξωτερικών της Χώρας μας, Πάγκαλο …….. .
Για τους ΕΛΛΗΝΕΣ , για αυτούς που υπηρέτησαν και γνωριζουν την περιοχή ,αυτες οι βραχονησίδες στην εσχατιά του Αιγαίου , δεν είναι γκρίζα ζώνη…….Τα Ίμια (Λιμνιά) ανήκουν στην Επαρχία Καλύμνου και είναι Ελληνικά !!!
Οι υπεύθυνοι του «γκριζαρίσματος», οχι μόνο δεν είχαν καμία συνέπεια από τις άστοχες και εθνικά επιζήμιες ενέργειες τους εκείνη την αποφραδα βραδιά , αλλα εκλέχτηκαν από τον λαό ……..να κυβερνήσουν και πάλι την Χώρα …………… ορισμένοι από τους τοτε κρατούντες βρίσκονται σημερα και πάλι σε καίριες κυβερνητικές θέσεις με τις ίδιες αντιλήψεις και πρακτικές για τα εθνικά θεματα και την διακυβέρνηση της Χώρας .
Με την Συμφωνία της Μαδρίτης , ενάμισυ χρόνο αργότερα, οι «νάνοι» της πολιτικής ,νομιμοποιήσαν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο» ……..
Η κρίση των Ιμίων έληξε με την θυσία του πληρώματος του ελικοπτέρου AB-212 (ΠΝ21) που «κατέπεσε» στα Ίμια. Ο Παναγιώτης Βλαχάκος, ο Έκτορας Γιαλοψός και ο Χριστόδουλος Καραθανάσης τήρησαν τον όρκο προς το Έθνος και την Πατρίδα και πέρασαν στο Πάνθεον της Αθανασίας και εντάχθηκαν στο πάνθεον των ηρώων. Έπεσαν για την πατρίδα , για την σημαία και όχι για ένα «πανί» που την αποκάλεσε κάποιος υψηλά ιστάμενος.
Σε αυτές τις εποχές η θυσία τους δεν εγγράφεται απλώς διατήρηση της μνήμης αλλά πολύ περισσότερο ως άντληση παραδείγματος, ως υπόμνηση καθήκοντος. Τη νύχτα εκείνη, η Ελλάδα πόνεσε, μάτωσε, διασύρθηκε, προδόθηκε, μίκρυνε!!!!!!!!
Με την ελπίδα ότι δεν θα επαναληφθούν ανάλογα τραγικά λάθη, ευχόμαστε η θυσία των τριών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού να μην πάει χαμένη. Αιωνία η μνήμη τους.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ.!!!!!!!!!!!
Στα ΙΜΙΑ ,οι ταγοι της Χώρας δεν μετέβησαν , ούτε και φέτος , να καταθέσουν Στεφάνι ,στον υγρό τάφο η στο Μνημείο στην Καλύμνο ,οπου ΑΦΗΣΑΝ ΟΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΧΑΝ , ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ , οι Έλληνες ΗΡΩΕΣ ,το βράδυ των Ιμίων ,τον παγωμένο Ιανουάριο του 1996 .
Οι ταγοι της Χώρας , γνωρίζουν μόνο να επικαλούνται «το Διεθνές Δίκαιο» , να εκφωνούν πατριωτικές κορώνες , δίχως νόημα και περιεχόμενο …..αλλα φοβούνται να τιμήσουν τους ΗΡΩΕΣ μας ,στον τόπο της θυσίας , υποδηλώνοντας με την φυσική τους παρουσία συγχρόνως την εθνική κυριαρχία στην περιοχή .
Η χώρα μας έχει καταληφθεί από φοβικά σύνδρομα με απόλυτη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας , η οποία και τωρα είναι κατώτερη των περιστάσεων …………
Το σήμα του τοτε Αρχηγου του Πολεμικού Ναυτικού αποδεικνύει την ετοιμότητα και την ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ των Ενοπλων Δυνάμεων εκείνο το βραδι …….
MΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ……..

Το βρετανικό συγκρότημα έκανε τεράστια επιτυχία τη δεκαετία του 60 με το τραγούδι The House of The Rising Sun

Υπάλληλοι εστιατορίων είναι μεταξύ των εκατοντάδων διαδηλωτών κατά των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας, που βγήκαν σήμερα στους δρόμους της Βουδαπέστης, ενώ τουλάχιστον 100 εστιατόρια σχεδιάζουν να ανοίξουν εκ νέου παρότι η ουγγρική κυβέρνηση απειλεί με αυστηρά πρόστιμα.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν έχει ανακοινώσει ότι θα αρχίσει να χαλαρώνει τα μέτρα αν ο αριθμός των κρουσμάτων του κορωνοϊού μειωθεί δραματικά ή αν ...μεγάλος αριθμός των πολιτών εμβολιαστεί....

Η Ουγγαρία έγινε αυτή την εβδομάδα η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που υπέγραψε συμφωνία για την προμήθεια του ρωσικού εμβολίου Sputnik V και του κινεζικού της εταιρείας Sinopharm.

Στα ισχύοντα μέτρα lockdown περιλαμβάνεται η απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας και το κλείσιμο Γυμνασίων, Λυκείων, εστιατορίων και καφέ παρά μόνο για την αγορά γευμάτων.

«Αρκετά με τις μαζικές καταστροφές των επιχειρήσεων», έγραψαν οι διοργανωτές της διαδήλωσης στο Facebook.

Οι διοργανωτές είπαν ότι πολύ περισσότερα από 100 εστιατόρια ανά την Ουγγαρία έχουν ενταχθεί στην εκστρατεία για να ανοίξουν και πάλι αύριο παρότι η κυβέρνηση αύξησε, με χθεσινό διάταγμα, το πρόστιμο που προβλέπεται.Τα εστιατόρια που δέχονται πελάτες αντιμετωπίζουν σήμερα πρόστιμο περίπου 14.000 ευρώ και κινδυνεύουν με υποχρεωτικό κλείσιμο για ένα εξάμηνο.

Την Παρασκευή ο Ορμπάν είπε στο κρατικό ραδιόφωνο ότι «άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν αν δεν μπορέσουμε να αντέξουμε τους περιορισμούς για μερικές ακόμη εβδομάδες... Δεν είναι λύση αν βγει έξω ο κόσμος και παραβιάσει τα μέτρα».

Οι νέες κυβερνητικές αποφάσεις προξενούν μεγάλες αντιδράσεις στον εμπορικό κόσμο

Απώλειες που θα ξεπεράσουν τα 6 δισ. ευρώ αναμένεται να έχουν οι επιχειρήσεις του λιανεμπορίου, μετά και τις νέες αποφάσεις της κυβέρνησης για την ένταξη της Αττικής στις κόκκινες περιοχές, με επαναφορά του click away (παράδοση εκτός) και εφαρμογή του click inside (παράδοση εντός). Κι αυτό διότι ήδη ο εμπορικός κόσμος υπέστη απώλειες της τάξης των 2,5 δισ. μέσα στον Δεκέμβριο και λόγω του lockdown. Το άνοιγμα της αγοράς για την εκπτωτική περίοδο δημιούργησε προσδοκίες στις επιχειρήσεις ότι θα έκαναν τζίρο, ο οποίος θα έφτανε τα 2,5 δισ. ευρώ από 5,3 δισ., κάτι το οποίο διαψεύδεται στην πράξη πλέον, με τις εκτιμήσεις να είναι δυσοίωνες. Φαίνεται λοιπόν ότι θα υπάρξει τουλάχιστον "χασούρα" 1 δισ. κατά την τρέχουσα εκπτωτική περίοδο, κάτι το οποίο θα οδηγήσει τις συνολικές απώλειες στα 6 δισ. σε σχέση με πέρσι για τους μήνες Δεκέμβριο - Ιανουάριο - Φεβρουάριο.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Θα πληγούν οι μικροί

Η ΑΥΓΗ επικοινώνησε με τον πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, με σκοπό να σχολιάσει την απόφαση της κυβέρνηση να λειτουργήσουν τα καταστήματα με click away και μόνο στους κλάδους της ένδυσης, της υπόδησης και των κοσμημάτων με click in shop. "Η απόφαση θα τελειώσει τους μικρούς, ενώ θα ευνοήσει τους μεγάλους", δήλωσε προσθέτοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει πρακτικά συνωστισμός σε ένα μικρό μαγαζί, αλλά σε πολυκαταστήματα. Παράλληλα, δήλωσε ότι είναι απαισιόδοξος για τον τζίρο που θα πραγματοποιηθεί από εδώ και πέρα, κυρίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως "θα είναι μικρότερος από τα 2,5 δισ. ευρώ που είχαμε θέσει ως στόχο για την εκπτωτική περίοδο". Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του ΕΕΑ, μία στις τέσσερις επιχειρήσεις είναι πολύ πιθανό να μην ανεβάσει ξανά ρολά, με τον κ. Χατζηθεοδοσίου να προβλέπει πως αν οι επιχειρήσεις κλείσουν και πάλι, τότε ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί, με καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, την αγορά εργασίας και την κοινωνική συνοχή.

ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΣ 2 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΝΕΟ LOCKDOWN

Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών Σταύρος Καφούνης τόνισε ότι ένα νέο lockdown θα οδηγήσει σε λουκέτο μία στις δύο επιχειρήσεις του λιανεμπορίου, προσθέτοντας ότι το παραπάνω έχει μεταφερθεί αρμοδίως προς την πλευρά της κυβέρνησης και ότι δεν υπάρχει αντοχή για συνεχόμενο άνοιγμα - κλείσιμο τύπου «ακορντεόν». Πάντως, η Αττική παράγει σχεδόν το 50% του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας, κάτι το οποίο δείχνει επαρκώς τι θα συμβεί εάν -ω μη γένοιτο- τα πράγματα χειροτερέψουν στην πορεία.

Απώλειες έως 50% τον Ιανουάριο

Για μεγάλη κάμψη τζίρου στο χονδρεμπόριο, 25% με 30%, και στην λιανική αγορά, περί το 35% με 40%, που στην περίπτωση των πολυκαταστημάτων και επιχειρήσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας έφτασε και το 50%, κάνουν λόγο οι πρώτες ανεπίσημες εκτιμήσεις για τον κύκλο εργασιών στο εμπόριο τον Ιανουάριο, μήνα που υπό κανονικές συνθήκες χαρακτηρίζεται από υψηλές πωλήσεις λόγω των χειμερινών εκπτώσεων. Την ίδια ώρα, μεγάλο τμήμα του εμπορικού κόσμου αντιμετωπίζει και οξυμμένο πρόβλημα ρευστότητας και πιέσεων από πιστωτές. Και χθες, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε ετήσια μείωση 7,9% του τζίρου στο λιανεμπόριο τον περασμένο Νοέμβριο, μήνα που τα τρία τέταρτά του συνέπεσαν με τις πρώτες εβδομάδες του lockdown-2.

Οι γενικότερες όμως συνθήκες ύφεσης και αποπληθωρισμού ανακλώνται στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για πτώση τιμών παραγωγού στη βιομηχανία κατά 8% σε ετήσια βάση τον Δεκέμβριο, στο σύνολο εγχώριας και εξωτερικής αγοράς, όταν τον Δεκέμβριο 2019 είχε σημειωθεί αύξηση 4,7%.

https://www.avgi.gr

Ο Χάρης Γρηγορόπουλος ο πρωταγωνιστής σε πολλά σίριαλ,πολλές παραστάσεις, αρκετές ταινίες και ο ευρέως γνωστός και αγαπητός από την τηλεοπτική σειρά «το καφέ της Χαράς» στο ρόλο του Τρελαντώνη, θα δώσει συνέντευξη από το Α ως το Ω στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ την Τρίτη στις 11:00 π.μ στο ραδιόφωνο ΕΡΤopen 106.7 fm και www.ertopen.com

Ο Χάρης Γρηγορόπουλος είναι ένας εκλεκτός ηθοποιός, που κρατά χαμηλό προφίλ, διαθέτει πληθωρικό ταλέντο και υποκριτικές δεξιότητες. Έχει παίξει και δραματικούς ρόλους. Είναι απλός, λιτός, άμεσος, αληθινός στις ερμηνείες του κάτι που τον κάνει άμεσα αγαπητό.
Ξεχωρίζει για το ήθος του, την καλή του συμπεριφορά και τις αξίες του. Είναι παντρεμένος με την εξαιρετική ηθοποιό Φωτεινή Ντεμίρη, ζουν ευτυχισμένοι με τα δύο παιδιά τους. Είναι από τους ελάχιστους ηθοποιούς, χωρίς ύφος και δηθενιά.
Φέτος συμπρωταγωνιστεί για πέμπτη συνεχή σεζόν στο επιτυχημένο καθημερινό σίριαλ του Alpha « Έλα στη θέση μου»
Θα είναι μία απολαυστική εκπομπή που αξίζει να ακούσετε. Την Τρίτη στις 11:00 π.μ.

Συντονιστείτε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ Open στους 106.7 στα fm και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα της www.ertopen.com/radio ή στο www.live24.gr

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας:
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Χαρακτηριστικό είναι και το βίντεο που ετοίμασε ο Σύλλογος Καταστηματαρχών Εστίασης και Αναψυχής Νομού Αχαΐας, σχετικά για το τέλος της εστίασης 

Συγκεκριμένα, οι εστιάτορες αποφάσισαν να να παραδώσουν στο Μαξίμου τα κλειδιά των καταστημάτων τους. 

Μάλιστα, την Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2021 στις 10 πμ θα πραγματοποιηθεί συλλογή κλειδιών των καταστημάτων μαζικής εστίασης απ' όλη την Ελλάδα, με σκοπό την παράδοσή τους στο Μέγαρο Μαξίμου παρουσία του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) και αντιπροσώπων της εστίασης απ' όλη την Ελλάδα.

Σκοπός της δράσης, όπως σημειώνει η Ένωση Εστιατορίων και Συναφών Επαγγελμάτων, είναι «η μη παροχή ουσιαστικών μέτρων στήριξης στην κρισιμότερη φάση της ιστορίας του κλάδου».
 



Πηγή: https://www.koutipandoras.gr/

Μπορεί συνήθως να μην νοσούν σοβαρά από την covid-19 και ελάχιστοι θάνατοι παιδιών έχουν αναφερθεί. Όμως τα παιδιά είναι κι αυτά θύματα του κορονοϊού με πολλούς άλλους τρόπους, όπως επισημαίνει το BBC.

Από την αύξηση των ποσοστών των προβλημάτων ψυχικής υγείας μέχρι τις ανησυχίες για τα αυξημένα επίπεδα κακοποίησης και παραμέλησης και τις πιθανές βλαβερές συνέπειες στην ανάπτυξη των βρεφών, η πανδημία απειλεί να αφήσει ένα καταστροφικό κληροδότημα στις πολύ μικρές ηλικίες στη Βρετανία.

Το κλείσιμο των σχολείων, ευλόγως, είναι καταστροφικό για την εκπαίδευση των παιδιών. Αλλά τα σχολεία δεν είναι μόνο ένας χώρος εκμάθησης. Είναι και ένας χώρος κοινωνικοποίησης, συναισθηματικής ανάπτυξης και για κάποια παιδιά ακόμη και μια διέξοδος από ένα νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον.

Ο καθηγητής Ράσελ Βάινερ, ο πρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου Παιδιατρικής και Παιδικής Υγείας, ήταν πολύ σαφής κατά την ενημέρωση που έκανε στις αρχές του μήνα στην Επιτροπή για την Εκπαίδευση του βρετανικού κοινοβουλίου: "Όταν κλείνουμε τα σχολεία κλείνουμε τις ζωές τους", είπε στους βουλευτές επισημαίνοντας ότι η πανδημία έχει προκαλέσει μια σειρά από προβλήματα στα παιδιά: από μοναξιά ως αϋπνίες και μειωμένη σωματική δραστηριότητα.

Αλλά δεν είναι μόνο το κλείσιμο των σχολείων. Το στρες που έχει προκαλέσει η πανδημία στην οικογένεια με τα αυξημένα επίπεδα ανεργίας και την οικονομική ανασφάλεια σε συνδυασμό με την υποχρεωτική παραμονή μέσα στο σπίτι έχουν επιβαρύνει τα νοικοκυριά σε ολόκληρη τη χώρα.

Η μκο "Εθνική Εταιρεία για την Πρόληψη της Κακομεταχείρισης των Παιδιών" υποστηρίζει ότι οι παροχές της ειδικής τηλεφωνικής γραμμής της βοήθειας για τα παιδιά έχουν αυξηθεί κατά 10% από την έναρξη της πανδημίας.

 Αύξηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας

Όπως ήταν αναμενόμενο, είναι σαφείς οι ενδείξεις που επιφέρει στην ψυχική υγεία των παιδιών η πανδημία.

Η έκθεση "Ψυχική Υγεία των Παιδιών και των Νέων Ατόμων στην Αγγλία για το 2020", την οποία εκπονούν το βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας σε συνεργασία με την Στατιστική Υπηρεσία, αποτελεί την επίσημη πηγή για την ψυχική κατάσταση των παιδιών.

Οι φορείς αυτοί παρακολούθησαν περισσότερα από 3.000 νεαρά άτομα την τελευταία τετραετία. Οι τελευταίες διαπιστώσεις της έκθεσης, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το φθινόπωρο, αναφέρουν ότι συνολικά ένα στα έξι παιδιά, ηλικίας πέντε ως 16 ετών, εμφάνιζε πιθανή ψυχική διαταραχή, σε σχέση με ένα στα 9 που ήταν τρία χρόνια πριν. Τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στα μεγαλύτερα κορίτσια.

Τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν τις οικογενειακές εντάσεις και τις οικονομικές ανησυχίες αλλά και το αίσθημα απομόνωσης από τους φίλους και τον φόβο για τον ιό ως αιτίες πρόκλησης θλίψης.

Οι έφηβοι και οι νέοι έχουν επίσης πληγεί καθώς βλέπουν τις προοπτικές τους στη ζωή να μειώνονται. Ο Δείκτης Νεολαίας, ο οποίος δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο από το ίδρυμα Prince's Trust σε συνεργασία με την εταιρεία έρευνας αγοράς και ανάλυσης δεδομένων YouGov, καταγράφει επί 12 χρόνια την ψυχική κατάσταση νέων ανθρώπων, από 16 ως 25 ετών.

Διαπίστωσε ότι περισσότεροι από τους μισούς νέους αισθάνονταν διαρκώς αγωνία--το υψηλότερο επίπεδο που έχει ποτέ καταγραφεί.

Ο Τζόναθαν Τάουνσεντ του Ιδρύματος εκφράζει φόβους ότι οι νέοι "χάνουν κάθε ελπίδα για το μέλλον τους".

 
Βρέφη μένουν πίσω στην ανάπτυξη

Στο άλλο άκρο του ηλικιακού φάσματος, οι εργαζόμενοι στον χώρο της υγείας οι οποίοι βοηθούν τους γονείς και τα βρέφη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, εκφράζουν ανησυχίες για τις επιπτώσεις που έχει η υγειονομική κρίση στα νεογέννητα.

Η έρευνα έχει δείξει ότι τα πρώτα δύο με τρία χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου είναι η σημαντικότερη περίοδος για την ανάπτυξή του.

Αν τα παιδιά μείνουν πίσω στην ανάπτυξή τους τη συγκεκριμένη περίοδο, μπορεί να αποκτήσουν ισόβια προβλήματα.

Το Ινστιτούτο Υγειονομικών Επισκεπτών ανακοίνωσε ότι έχει πληγεί σοβαρά από την πανδημία με αποτέλεσμα οι εξειδικευμένες νοσηλεύτριές του να έχουν αποσυρθεί από αυτές τις υποχρεώσεις τους για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πρώτη γραμμή κατά της πανδημίας.

Σε ορισμένες περιοχές μάλιστα το ποσοστό των επισκεπτριών νοσηλευτριών έχει μειωθεί στο μισό.

Αυτό, σε συνδυασμό με τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίηση,ς σημαίνει ότι για πολλούς γονείς η μοναδική βοήθεια που έλαβαν ήταν διαδικτυακά.

Ταυτόχρονα η απουσία των ομάδων γονέων με τα βρέφη τους και οι φιλίες που συχνά αναπτύσσονται μέσα από αυτές κατέληξε τα βρέφη της πανδημίας να μην ωφεληθούν από την κοινωνική επαφή που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή τους.

"Φυλακισμένα" παιδιά με ειδικές ανάγκες

 Υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες και άλλες ειδικές ανάγκες--περίπου ένα στα δέκα εκ των οποίων πάσχει αππό σύνθετες και απειλητικές για την ζωή του παθήσεις, όπως η ινοκυστική νόσος ή η οξεία εγκεφαλική παράλυση.

Η φύση της πανδημίας και η διαχείριση αυτής έχουν προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα για πολλά από αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Αυτά που υποφέρουν από τις πιο σύνθετες παθήσεις πιθανόν χρειάζονται κατ' οίκον θεραπεία από εξειδικευμένους νοσηλευτές ή φροντιστές.

Αυτό ωστόσο είναι πλέον δυσεύρετο στον καιρό της πανδημίας καθώς το νοσηλευτικό προσωπικό έχει αποσπαστεί στην πρώτη γραμμή ή οι φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν υποχρεωθεί να μειώσουν τα υποστηρικτικά τους δίκτυα.

Όσα μάλιστα παιδιά είναι ανοσοκατεσταλμένα, είναι υποχρεωτικά κλεισμένα μέσα στο σπίτι από την αρχή της πανδημίας.

Η Κριστίν Λίνεχαν, η διευθύντρια του Συμβουλίου για Παιδιά με Ειδικές Ανάγκες, εξηγεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις παιδιά έχουν "φυλακιστεί" μέσα στα σπίτια τους.

Η ίδια λέει ότι ακόμη και όσα παιδιά από αυτά είναι πιο ανεξάρτητα, αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς, όπως εκτιμά η ίδια, περισσότερο από τα μισά σχολεία δεν έχουν καταφέρει να αντιμετωπίσουν τις επιπρόσθετες μαθησιακές ανάγκες αυτών των παιδιών που παρακολουθούν μαθήματα εξ΄αποστάσεως.

 Η πανδημία έχει κάνει "αόρατη" την κακοποίηση

 Για κάποια παιδιά η πανδημία είχε δραματικές επιπτώσεις καθώς παρατηρείται αύξηση στα ποσοστά ενδοοικογενειακής αιδικής κακοποίησης.

Από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβριο έχουν υπάρξει 285 καταγγελίες από συμβούλια για θανάτους παιδιών και για σοβαρά περιστατικά κακοποίησης, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Αυτή η αύξηση ήταν μεγαλύτερη κατά ένα τέταρτο σε σχέση με την ίδια περίοδο ένα χρόνο πριν.

Αλλά η επίτροπος για τα παιδιά στην Αγγλία, η Αν Λόνγκφιλντ, ανησυχεί ότι αυτό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου και υποστηρίζει ότι το κλείσιμο των σχολείων και η παραμονή στο σπίτι λόγω της καραντίνας έχουν οδηγήσει στη δημιουργία μιας γενιάς ευάλωτων παιδιών, "αόρατων" για τους κοινωνικούς λειτουργούς.

Οι παραπομπές, που συνήθως προέρχονται από διάφορες πηγές--από τους ιατρικούς επισκέπτες έως τις σχολικές νοσηλεύτριες--μειώθηκαν τον περασμένο χρόνο.

Αυτό, όπως επισημαίνει η ίδια, είναι παράλογο δεδομένου του πλήγματος που έχει επιφέρει η πανδημία στην οικογενειακή ζωή.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι πριν από την πανδημία υπήρχαν ήδη πάνω από δύο εκατομμύρια παιδιά στην Αγγλία και στην Ουαλία που ζούσαν σε νοικοκυριά τα οποία τελούσαν υπό μια "τοξική τριάδα"--ενδοοικογενειακή κακοποίηση, εξάρτηση γονέα από ουσίες ή σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Ο φόβος είναι τώρα ότι τα ποσοστά αυτά θα έχουν αυξηθεί δραματικά.

 "Tα παιδιά εγκαταλείφθηκαν"

Η Λόνγκφιλντ υποστηρίζει ότι τα στοιχεία που έχει δημοσιοποιήσει η οργάνωσή της δείχνουν ότι μόνο ένα στα τρία παιδιά που είχε ανάγκη από υποστήριξη ψυχικής υγείας την είχε πριν από την πανδημία και η κατάσταση με τις επιπτώσεις της πανδημίας θα είναι τώρα πολύ χειρότερη.

Προειδοποιεί ακόμη ότι τα παιδιά θα ζουν με την βαριά κληρονομιά της πανδημίας "για τα επόμενα χρόνια" και εκφράζει την επιθυμία να δει μια σημαντική επένδυση για την στήριξη των παιδιών.

Ο Σουνίλ Μπόπαλ, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομάδας για την Παιδική Υγεία, η οποία υποστηρίζει τα παιδιά στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, λέει ότι υπερβολικά πολύς κόσμος υποτιμά τις επιπτώσεις της πανδημίας στα παιδιά θεωρώντας ότι τα παιδιά είναι ανθεκτικά και θα ανακάμψουν.

Ο ίδιος όμως πιστεύει ότι αυτό είναι παραπλανητικό και ότι, αντίθετα, τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα κόσμο όπου ακόμη "και το παιχνίδι με τους φίλους είναι παράνομο" και αυτό απειλεί να αφήσει μακροπρόθεσμα τραύματα σε πολλά από αυτά.

"Δεν νομίζω ότι είναι υπερβολή να πούμε ότι τα παιδιά και οι οικογένειές τους εγκαταλείφθηκαν", καταλήγει.
ΠΗΓΗ: BBC

Η κυβέρνηση δείχνει πως δεν της αρκεί να "περνάει" αντιδημοκρατικές διατάξεις όπως αυτές στην Παιδεία. Θέλει να έχουν και ακροδεξιά σφραγίδα.

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ «βάφτισαν» την πορεία των φοιτητών για το lockdown και το νομοσχέδιο για την Παιδεία ως «κορωνο-διαδήλωση». 

 Στο Twitter γίνεται πραγματικός χαμός από τους τίτλους που είχαν τα δελτία ειδήσεων, αλλά και τα διάφορα sites, τα οποία όλα είχαν πάνω κάτω τον ίδιο τίτλο.

Η πορεία διαμαρτυρίας των φοιτητών μετατράπηκε σε «κορωνο-διαδήλωση» με τα ΜΜΕ (όπως και η κυβέρνηση) να κατηγορούν τους νέους που διαμαρτύρονται γιατί θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. 

Δείτε μερικά tweets: 

Πηγή: pronews.gr

«Το πιο σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι οι αναγκαίες παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται πριν από την ηλικία του νηπιαγωγείου». 

Σουλτάνα Ιορδανοπούλου, «εκπαιδευτικός»

Δεν υπάρχει τίποτα που να δικαιολογεί τον βασανισμό ενός ανθρώπου και, κυρίως, ενός παιδιού. Γιατί όσο μικρότερη είναι η ύπαρξη που βασανίζεται, τόσο περισσότερο αναδεικνύεται σε ένα βασανιστήριο που επιβάλλεται σε όλους μας. Αυτό ήταν το μέγα μάθημα του 20ου «αιώνα των βασανιστηρίων» που στιγματίστηκε ανεξίτηλα από τα ανθρωπόμορφα κτήνη τα οποία διασκέδαζαν κάνοντας σκοποβολή στα κορμάκια μικρών παιδιών ή θρυμματίζοντας σε τοίχους τα κεφαλάκια μωρών.

Βεβαίως, η κ. Σουλτάνα Ιορδανοπούλου παραδέχτηκε το περιστατικό λέγοντας ότι «φέρθηκα υπερβολικά βγάζοντας το παιδί έξω στο κρύο για περίπου 2 λεπτά» (και μάλιστα χωρίς καν παλτό, όπως φαίνεται στο σχετικό βίντεο) εξωραΐζοντας μ’ αυτό τον τρόπο την εφαρμοσθείσα «παιδαγωγικής της ψύξης». Και αμέσως, έσπευσε να μας νουθετήσει: 

«Το πιο σημαντικό [πιο σημαντικό κι απ’ την ανάλγητη τιμωρία;] είναι να θυμόμαστε ότι οι αναγκαίες παρεμβάσεις [δηλαδή, οι βασανισμοί;] πρέπει να γίνονται πριν από την ηλικία του νηπιαγωγείου». (!) 

Κατανοώ την ανάγκη της «εκπαιδευτικού» (με πολλά εισαγωγικά, για μένα) κ. Σουλτάνας Ιορδανοπούλου να δικαιολογήσει το βασανισμό που επέβαλλε σε ένα 4χρονο κοριτσάκι, πετώντας το έξω από την τάξη, στην αυλή του σχολείου, σε συνθήκες αφόρητου ψύχους, για να το… «σωφρονίσει». 

Προφανώς, αδυνατεί να καταλάβει ότι καμιά δικαιολογία (και πολύ περισσότερο ένα ανοητολόγημα του τύπου ότι «το πιο σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι οι αναγκαίες παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται πριν από την ηλικία του νηπιαγωγείου», με την οποία υπονοεί ότι ακολουθούσε «παιδαγωγικές αρχές»), δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον βασανισμό ενός 4χρονου κοριτσιού με την έκθεση του στο δριμύ ψύχος. Απλώς αποκαλύπτει ένα απύθμενο βάθος άγνοιας και μια επίσης απύθμενη άβυσσο ψυχής.

Εξ’ ου και το αβίαστο ερώτημα: Πού διδάχθηκε η κ. Σουλτάνα Ιορδανοπούλου  την αποτρόπαια «παιδαγωγική» της ανάλγητης τιμωρίας (που κωδικοποιείται σε αποκρουστικά «σλόγκαν» του πραναφερθέντος τύπου), ενάντια στην οποία στράφηκε μια στρατιά λαμπρών παιδαγωγών από τους μεγάλους του Διαφωτισμού και τον Ζαν-Ζακ Ρουσό μέχρι τους Γιόχαν Πεσταλότσι, Μαρία Μοντεσόρι, Ζαν Πιαζέ, Τζον Ντιούϊ, Αλεξάντερ Νιλ, Πάουλο Φρέϊρε, Ιβάν Ιλλιτς, και πλήθος άλλων, από τους οποίους θα έπρεπε όλοι οι δάσκαλοι να διδάσκονται ισοβίως. Και όσοι παραμελούν αυτό το καθήκον και επαναπαύονται στην εκφορά σπουδαιοφανών ανοητολογημάτων είναι απολύτως ακατάλληλοι για παιδαγωγοί και μάλλον είναι κατάλληλοι ως σωφρονιστικοί επόπτες σε κάποιο Τάγμα Ιησουϊτών ή σε κάποιο «στρατόπεδο αναμόρφωσης». 

Η κοινωνικοποίηση του ανθρώπου συνιστά μια ανελέητη σύγκρουση ανάμεσα στην ψυχική μονάδα του βρέφους που τείνει να διατηρήσει την κατάστασή της, και στην κοινωνία που επιδιώκει να μεταμορφώσει το βρέφος σε κοινωνικό άνθρωπο. Και όπως σε κάθε σύγκρουση, έτσι και σ’ αυτή εμφιλοχωρεί η βία.

Η μείωση των εντάσεων αυτής της σύγκρουσης υποτίθεται ότι εμπίπτει αρχικά στις αρμοδιότητες της οικογένειας και του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος και, εν συνεχεία, του σχολείου, δηλαδή σ’ ένα κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής της παιδαγωγικής. Και όσοι αγνοούν αυτές τις βασικές συνιστώσες της, είναι καταδικασμένοι να παλινδρομούν στη βία – πράγμα που διευκολύνεται από την έλλειψη της απειλής των κυρώσεων.

Υπάρχουν  δύο είδη διαπαιδαγώγησης που η άσκησή τους χαρακτηρίζει την ποιότητα ή την έλλειψη ποιότητας των ατόμων και των κοινωνιών: H θετική και δημιουργική διαπαιδαγώγηση στηρίζεται στην πειθώ, το παράδειγμα και τον σεβασμό που εμπνέει ο παιδαγωγός και ασκείται χωρίς τη διαμεσολάβηση μηχανισμών καταναγκασμού και τιμωρίας. Η αρνητική και καταστρεπτική «διαπαιδαγώγηση» στηρίζεται στην επιβολή σκληρών τιμωριών και κυρώσεων όταν παραβιάζονται οι κανόνες και ασκείται πάντοτε με τη διαμεσολάβηση μηχανισμών καταναγκασμού. 

Όποιος δεν το κατανοεί αυτό, είναι απολύτως ακατάλληλος για παιδαγωγός. Αν δεν μπορεί να ασκεί την δημιουργική διαπαιδαγώγηση, δεν πρέπει να του επιτρέπεται να ασχολείται με τα παιδιά.

Κάποτε, ο σεμνός άνθρωπος και ζωγράφος Κώστας Λούστας, μου περιέγραψε πώς ένα υποκτήνος-«δάσκαλος», του έσπασε τα δάκτυλα με τη βέργα για να τον αποτρέψει να ασκείται στο βιολί που λάτρευε, γιατί τον απασχολούσε από τα μαθήματά του. Μετά τα πολλαπλά κατάγματα που παραμόρφωσαν τα δάκτυλά του, ο Λούστας, αδυνατούσε να καλλιεργήσει το ταλέντο του στη μουσική. Το διοχέτευσε στη ζωγραφική και εξελίχθηκε σε έναν από τους γνωστότερους ζωγράφους της γενιάς του. Έτσι, μπορούσε να αποδίδει με χρώματα τον κόσμο που δεν μπορούσε να υμνεί με ήχους. Αλλά ποτέ του δεν καταφέρει να ξεπεράσει το κενό της μουσικής που του δημιούργησε μια κανιβαλική αντίληψη της «παιδαγωγικής». Και αυτό, ήταν φανερό από την ιδιαίτερη έκφραση που έπαιρνε το πρόσωπό του, κάθε φορά που μου διηγούταν πώς, καθισμένος στο πάτωμα του Carnegie Hall, βυθίζονταν σε ένα δικό του μαγευτικό κόσμο ακούγοντας τον μεγάλο Jascha Heifetz να παίζει τις σονάτες και τις παρτίτες για βιολί του Bach.

Δυστυχώς, η αντιμετώπιση της καταστρεπτικής βίας αποδεικνύεται πολύ δύσκολη γιατί προϋποθέτει τη θεραπεία της παρανοϊκής φλέβας που διατρέχει τον δήθεν «φυσιολογικό» άνθρωπο, προϋποθέτει τη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στον φυλογενετικά παλαιό και τον φυλογενετικά νέο εγκέφαλο, ανάμεσα στο ένστικτο και τη νόηση, ανάμεσα στη συγκίνηση και τη λογική, και ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ως βασικές προϋποθέσεις για την περιστολή της δυνατότητας κάθε κακοφορμισμένη κοινωνικοποίησης των ανθρώπων που αντιδρούν με πλείστες όσες συμπεριφορές καταστροφικής επιθετικότητας.

Όπως έλεγε ο Σουίφτ «Έχουμε τόση ακριβώς θρησκεία όση μας φτάνει για να μισούμε, αλλά όχι αρκετή για ν’ αγαπάμε αλλήλους». 

Νομίζω ότι από τον Άρθουρ Κέσλερ διατυπώθηκε μια εντυπωσιακά ακριβής ετυμηγορία για την εποχή μας που εναρμονίζεται με την άποψή μου για τη νευροφυσιολογική καταγωγή της βίας του εγγενώς σχιζοφρενικού ανθρώπινου όντος (την αναπαράγω από μνήμης): 

«Η φύση μάς εγκατέλειψε, γιατί είμαστε προϊόν ενός λάθους στην εξελικτική διαδικασία. Ο θεός ξέχασε να διορθώσει το λάθος. Συνεπώς, το διορθωτικό έργο πρέπει να επιτελεστεί από μας, για να μεταμορφωθεί, επιτέλους, ο Homo Maniacus σε Homo Sapiens. Όσο υπάρχει ακόμα χρόνος».

Οι έρευνες του Papez και του McLean, στον οποίο οφείλεται η διατύπωση της θεωρίας του τριαδικού εγκεφάλου, φωτίζουν την ερμηνεία ορισμένων από τις καταστρεπτικές επιθετικές συμπεριφορές του ανθρώπου, ενώ οι διαπιστώσεις πολλών ερευνητών συνοψίστηκαν άριστα από τον γιατρό και βιολόγο Lewis Thomas στη φράση ότι «ο άνθρωπος έχει προγραμματιστεί βιολογικά ώστε να μην υπόκειται σε κανένα προγραμματισμό και να έχει πάντα την ελευθερία της συνεχούς αναζήτησης νέων στόχων και σκοπών», (*) δείχνουν ένα δρόμο που θα μπορούσε να ακολουθηθεί για την περιστολή της καταστροφικής βίας. Αν και η υιοθέτησή του δεν είναι καθόλου σίγουρη. 

Κλεάνθης Γρίβας
 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Εάν επικρατήσει και πάλι η συντεχνιακή «ομερτά», θα αναδημοσιεύσω ως απάντηση το άρθρο του Κώστα Ζουράρι με τίτλο Δυσάθλιοι, χοντρόπετσοι, «εκπαιδευτικοί»;  (Μακεδονία, 5 Νοεμβρίου 2006)

(*) Lewis Thomas: Η ζωή ενός κυττάρου, Viking, Ν.Υ., 1975. Το 1975, ο L. Thomas ήταν καθηγητής πανεπιστημίου, επιτελικό στέλεχος της Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και πρόεδρος του Αμερικάνικου Αντικαρκινικού Ινστιτούτου.