«Πέρσες»

 του Αισχύλου 

Σκηνοθεσία-Ερμηνεία: Φαίδων Καστρής 

Μια Λειτουργία, Δέηση κι Ακολουθία των Παθών των Περσών.

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2025

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00

Θέατρο Φούρνος

Από τις 29 Δεκεμβρίου και για 12 παραστάσεις, η σκηνή του Θεάτρου Φούρνος μεταμορφώνεται σε ένα "παρεκκλήσι", μια κρύπτη πλάι στον τάφο του Δαρείου, εκεί όπου ο πρωταγωνιστής γίνεται ο ίδιος μια γέφυρα στο βασίλειο των νεκρών, στους εφιάλτες των ζωντανών, στα πάθη στους αιώνες των ανθρώπων. 

Μια παράσταση «λειτουργία», μια επιμνημόσυνη δέηση όπου ο ηθοποιός-μύστης-ιερέας-κοσμοναύτης στο χρόνο, ενσαρκώνει τις μορφές στο έργο του Αισχύλου, σε μια κρύπτη, πλάι στον τάφο του Δαρείου. Στο αρχαίο αυτό κτίσμα, που λειτουργεί σαν μουσείο αλλά και σαν τόπος ιερός για τον ίδιο, η κρύπτη γίνεται ένας «πανάγιος τάφος» κι ακόμη ένας χώρος με ευρήματα κι εγκαταστάσεις μιας θεοτόκου Άτοσσας κι ενός μισού αγγέλου και προδρόμου, ενός αγγελιοφόρου που μας οδηγεί σε μια ακολουθία των παθών των Περσών. Μια τελετουργία που μοιάζει σαν μια ετήσια γιορτή κατάνυξης και μνήμης των παθών, της Άτης και της πτώσης, του πνιγμένου λυγμού, του θρήνου γι' αυτό που κάποτε ήταν οι Πέρσες, αλλά και του Ποιητή η επωδός: "Η ματωμένη γη στο θαλασσόβρεχτο νησί του Αίαντα για πάντα κράτησε αυτό που κάποτε ήταν οι Πέρσες".

Ο ηθοποιός- ιερέας βιώνει την λειτουργία του, μοιράζεται με πάθος την αναβίωση των επεισοδίων μιας άλλης Μεγάλης Εβδομάδας, μιας κατάβασης στα έγκατα της ύπαρξης του αρχαίου και μαζί του μέλλοντος ανθρώπου... Είμαστε εμείς οι Πέρσες, είμαστε πάντα εμείς που με τα τρίσκαλμα, με τα ανάλαφρα πλοία χαθήκαμε, είμαστε εμείς οι ηττημένοι, δεν είναι ο Ξέρξης που μας ρημάζει, είναι που πάντα τον ανεχόμαστε εμείς!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα

Σκηνοθεσία: Φαίδων Καστρής
Video art: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Μουσική σύνθεση: Στέφανος Κοζάνης
Σκηνικά: Νίκος Δεντάκης
Κοστούμια: Δόμνα Ζαφειροπούλου
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Φωτογραφίες: Ιουλία Λαδογιάννη
Αφίσα: Βίκτωρ Μελίστας
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Διεύθυνση Παραγωγής: Ντορίτα Λουκίσσα
Παραγωγή: Stage Productions - Γιώργος Σταματόπουλος

Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής

INFO

Θέατρο Φούρνος

Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα

Από 29 Δεκεμβρίου 2025 έως 3 Φεβρουαρίου 2026

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 70΄

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=3eFBL_qBi6M

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Τηλεφωνική αγορά εισιτηρίων-κρατήσεις: 210 646 0748

Online προπώληση: «Πέρσες» του Αισχύλου | Εισιτήρια εδώ!

Τιμή εισιτηρίου: 12,00 €

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΚΑΣΤΡΗ

Μόνος σε μια Λειτουργία όπως την αποκαλώ, μια δέηση αρχικά και μια ακολουθία στην εξέλιξη των παθών των Περσών.

Ένα "παρεκκλήσι" σε μια κρύπτη, πλάι στον τάφο του Δαρείου, σε μια Λειτουργία που ο Ηθοποιός γίνεται ο ίδιος μια γέφυρα κι ένα σκάφανδρο κατάδυσης στο βασίλειο των νεκρών, στους εφιάλτες των ζωντανών, στα πάθη μας στους αιώνες των ανθρώπων. Είμαστε όλοι Πέρσες, είμαστε ηττημένοι, νικημένοι από τον ίδιο τον Πολιτισμό μας - αυτός ο ίδιος ο περιβόητος κι αδηφάγος δυτικός πολιτισμός μας - των παγκόσμιων πολέμων, των αποικιών, του αφανισμού αυτόχθονων φυλών, των μακρινών μας πληθυσμών, της δουλείας, του εμπορίου ψυχών, ζώων, όπλων, ουσιών, νικημένοι παρασυρμένοι από την Άτη πάντα, καταστρεφόμαστε από τον ίδιο μας τον κατεστραμμένο πλανήτη, η Άτη στην οθόνη του κινητού μας αυτή τη φορά, ακόμη μια φορά να μας πλανεύει, η νέα μας εικόνα AI (Artificial intelligence) έρχεται σαν ένας Νέος υπέρλαμπρος Ξέρξης, ανατέλλει-επιστρέφει για να μας οδηγήσει στη νέα μεγάλη ήττα μας.

Μια Λειτουργία, μια δέηση στην υπόσχεση του ανθρώπου προς τον Άνθρωπο, την Ιστορία, τον Πολιτισμό, να μας βοηθήσει, να βρούμε "φώτιση", να καταλάβουμε, να αντισταθούμε, να αισθανθούμε ξανά.

Το 2006 συμμετείχα σαν ηθοποιός σε μια σειρά σεμιναρίων-προβών, σχεδόν ένα χρόνο πριν την πρεμιέρα στους Δελφούς και την Επίδαυρο, στην παράσταση των Περσών που σκηνοθέτησε η Λυδία Κονιόρδου για το Εθνικό Θέατρο το 2006, με διευθυντή τον Νίκο Κούρκουλο ακόμη τότε. Η παράσταση μετά την περιοδεία στην Ελλάδα, παρουσιάστηκε και στη Νέα Υόρκη στο New York City's Center Theater.

Ένα σεμινάριο της Λυδίας Κονιόρδου, με πολλούς δασκάλους καλεσμένους, σε μια σειρά προβών πάνω στους Πέρσες, τον Χορό και τον Αγγελιοφόρο, τη γλώσσα με τον Κακριδή, τον Γεωργουσόπουλο, την αρχαία κραυγή, τον ολολυγμό με τη Μίρκα Γεμεντζάκη, δραματουργικό αυτοσχεδιασμό με τον Δάσκαλο Λούντβιχ Φλάσεν (συνεργάτη του Γκροτόφσκι), έρευνα πάνω στην αρχαία "ρωγμή" την παγίδα της Άτης. Με την ίδια αυτή εξαιρετική μετάφραση της Νικολέττας Φριντζήλα, ρυθμό με τον Τάκη Φαραζή, με την Λιλή Κεντάκα στο κοστούμι, που σχεδιάσαμε οι ίδιοι, ο καθένας τον Πέρση του, στο σεμινάριο.

Ήμουν Α Κορυφαίος του Χορού των Περσών και κορυφαίος της ομάδας που ερμήνευσε τον Αγγελιοφόρο σε αυτήν την παράσταση του 2006. Δεν ξεχνώ ποτέ τον αγαπημένο μου φίλο και συνάδελφο Γιάννη Κρανά που ερμήνευσε τον Δαρείο και στη μνήμη του αφιερώνω την παράστασή μου τώρα. Τότε, στις πρόβες των Περσών, έχασα ξαφνικά από μια οξεία λευχαιμία τη μητέρα μου, ήταν μόλις 59 ετών. Θυμάμαι που σήκωνα το κεφάλι μέσα στην ορχήστρα της Επιδαύρου που μάζευα το κουράγιο για να ψελλίσω εκείνο το "Ω δαίμονα άπονε. Ασήκωτο το πόδι σου και πλάκωσε το γένος των Περσών"!

Οι Πέρσες πάντα μέσα μου, με σπαράσσουν οι Πέρσες.

Οι Πέρσες είναι για μένα πάντα στο Θέατρο και τη ζωή μου, το ίδιο πάντα του πλούτου το κραταιό λιμάνι, η κραυγή να αντηχεί μέσα μου, του αγγελιοφόρου που φτάνει, που ξεσπάει αλίμονο, πώς έγινε και σβήστηκε τόση ευτυχία μ΄ ένα μονάχα χτύπημα!

Ορέστεια
του Αισχύλου

Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Τερζόπουλος

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

Η παράσταση - σταθμός στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου
στο Θέατρο Δάσους

17 & 18 Ιουλίου | Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr

Η εμβληματική Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου, στην πρώτη συνεργασία του διεθνώς καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη και δασκάλου με το Εθνικό Θέατρο, αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες στιγμές στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Μετά τη θριαμβευτική της πορεία, η παράσταση ταξιδεύει στο Θέατρο Δάσους, στις 17 & 18 Ιουλίου, καθώς και σε επιλεγμένους ακόμη σταθμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ολοκληρώνει τον φετινό επιδαύριο κύκλο του Φεστιβάλ στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 22 και 23 Αυγούστου.

Η Ορέστεια του Τερζόπουλου συνιστά ένα έργο διανοητικού και φιλοσοφικού βάθους, που κατορθώνει με τη συνταρακτική του ενέργεια να διευρύνει τα όρια της τέχνης, και να αφηγηθεί, εντέλει, την ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας. Ως πράξη αδιαμφισβήτητα πολιτική και εμπειρία πολυδιάστατα πνευματική, η παράσταση έτυχε διθυραμβικής υποδοχής τόσο από τους χιλιάδες θεατές που την παρακολούθησαν όσο και από τα εγχώρια και διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μετά την πρεμιέρα της στην Επίδαυρο το 2024, την περιοδεία που ακολούθησε στην Ελλάδα και την Κύπρο, την παρουσίασή της στη Βιτσέντσα της Ιταλίας, όπου άνοιξε τον 77ο Κύκλο Κλασικών παραστάσεων στο ιστορικό θέατρο Olimpico, αλλά και το πρόσφατο ταξίδι της στη μακρινή Κίνα, στο Huichang Theatre Village, η μοναδική αυτή παράσταση επιστρέφει στον τόπο από όπου ξεκίνησε το συναρπαστικό της ταξίδι, για να προσφέρει σε όλους μας τη δυνατότητα να τη ζήσουμε για ακόμα μια φορά. 

 Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου • Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία Θεόδωρος Τερζόπουλος • Συνεργάτης σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος • Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμοί Θεόδωρος Τερζόπουλος • Πρωτότυπη μουσική σύνθεση Παναγιώτης Βελιανίτης • Σύμβουλος δραματολόγος Μαρία Σικιτάνο • Δραματολόγος παράστασης Ειρήνη Μουντράκη • Βοηθός σκηνοθέτη Θεοδώρα Πατητή • Συνεργάτιδα ενδυματολόγου Παναγιώτα Κοκκορού • Συνεργάτης φωτιστή Κωνσταντίνος Μπεθάνης • Καλλιτεχνική συνεργάτιδα Μαρία Βογιατζή • Βίντεο Νίκος Πάστρας • Φωτογραφίες Johanna Weber • Παίζουν (αλφαβητικά) Μπάμπης Αλεφάντης (Πυλάδης), Έβελυν Ασουάντ (Κασσάνδρα), Τάσος Δήμας (Φύλακας / Κορυφαίος / Προπομπός), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Ορέστης), Έλλη Ιγγλίζ (Τροφός), Δαυίδ Μαλτέζε (Αίγισθος), Άννα Μαρκά Μπονισέλ (Προφήτις), Νίκος Ντάσης (Απόλλων), Ντίνος Παπαγεωργίου (Κήρυκας), Αγλαΐα Παππά (Αθηνά), Μυρτώ Ροζάκη (Ηλέκτρα), Σάββας Στρούμπος (Αγαμέμνων), Αλέξανδρος Τούντας (Οικέτης), Σοφία Χιλλ (Κλυταιμνήστρα / Το Είδωλον της Κλυταιμνήστρας) • Χορός Μπάμπης Αλεφάντης, Κατερίνα Αμπλιανίτη, Έβελυν Ασουάντ, Χριστόφορος Βογιατζής, Ναταλία Γεωργοσοπούλου, Κατερίνα Δημάτη, Πύρρος Θεοφανόπουλος, Έλλη Ιγγλίζ, Βασιλίνα Κατερίνη, Θάνος Μαγκλάρας, Ελπινίκη Μαραπίδη, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Λυγερή Μητροπούλου, Ρόζυ Μονάκη, Ασπασία Μπατατόλη, Νίκος Ντάσης, Ντίνος Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Παπαγιαννόπουλος, Σταύρος Παπαδόπουλος, Μυρτώ Ροζάκη, Γιάννης Σανιδάς, Αλέξανδρος Τούντας, Κατερίνα Χιλλ, Μιχάλης Ψαλίδας

Φωτογραφίες: Johanna Weber 

Περιοδεία στην Ελλάδα: 

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr
Διάρκεια: 200΄

Για την Ορέστεια

Tο 458 π.Χ., σε μια εποχή βίαιων κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών, o Αισχύλος παρουσιάζει στη γιορτή των Διονυσίων την Ορέστεια (Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες), τη μοναδική σωζόμενη τριλογία αρχαίου δράματος και το τελευταίο σωζόμενο έργο του, που ολοκλήρωσε δύο μόλις χρόνια πριν από τον θάνατό του, αντανακλώντας πολλές από τις ραγδαίες μεταβολές της εποχής του. 

Κεντρικός άξονας της τριλογίας είναι η τραγική πορεία της οικογένειας των Ατρειδών, η κατάρα του αίματος που διαχέεται σε όλα τα πρόσωπα του δράματος και του χορού μέσα από διαδοχικά στάδια, οδηγώντας από την αποσταθεροποίηση στο αδιέξοδο. Την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύεται η Αθηνά, για να θεσμοθετήσει μια αμφιλεγόμενη ειρήνη. 

Στα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας, στον Αγαμέμνονα και τις Χοηφόρους, οι δολοφονίες που βάζουν τέλος στις τυραννικές εξουσίες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας αντίστοιχα αποτελούν την κορύφωση μιας νέας περιόδου κρίσης και αποσταθεροποίησης που αντανακλάται στις Ευμενίδες. Οι Ερινύες, οι χθόνιες θεότητες, εκπροσωπώντας τα ένστικτα και τις παρορμήσεις διαφυλάσσουν τη μνήμη. Γνωρίζοντας ότι κάθε διαμάχη με τους θεούς είναι προδιαγεγραμμένη ήττα, εξεγείρονται και απειλούν την ευταξία της πόλης. Ο Ορέστης πρέπει να πληρώσει για να τιμωρηθεί όχι μόνο το έγκλημα, αλλά και η επανάληψή του, και να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη της σύγκρουσης. 

Η Αθηνά προσπαθεί με κάθε τίμημα να συνάψει «σύμφωνο ειρήνης» ανάμεσα στους θεούς και τις Ερινύες, προσφέροντας ανταλλάγματα και προνόμια. Για να πετύχει τη συνθηκολόγηση, μεταφέρει τη βία στο πεδίο της γλώσσας. Ο λόγος της εισάγει τη δόλια πειθώ, το ψέμα και την παραπλάνηση στην πολιτική σφαίρα. Οι Ερινύες υποκύπτουν με τη θέλησή τους. Φορώντας τα χαρακτηριστικά πορφυρά ενδύματα των μετοίκων, ανακηρύσσονται σε Ευμενίδες και απομακρύνονται από τον πυρήνα της πόλης. Οδηγούνται στην αφάνεια, στη λήθη, στα έγκατα της γης. Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει εγκαθιδρυθεί. Όχι όμως ανώδυνα. Ό,τι είναι ασύμβατο με το νέο καθεστώς –το μέρος του ζωντανού σώματος που συνδέεται με τη μνήμη, τα ένστικτα, τη ζωική ορμή– έχει εξοριστεί. Η νέα τάξη πραγμάτων επιβάλλεται από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς με τρόπο τέτοιο, ώστε αυτές οι ζωτικές δυνάμεις  μοιάζει σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Οι Ερινύες συμβιβάζονται και αποδέχονται την κοινωνική θέση των μετοίκων, ωστόσο η εσωτερική δομή τους δεν αλλοιώνεται. Όπως τα φυσικά φαινόμενα που δεν εξαφανίζονται από τη γη, αλλά ακολουθούν μια σπειροειδή πορεία μετουσίωσης, κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης, έτσι μπορούμε να φανταζόμαστε και τις χθόνιες θεότητες να οπισθοχωρούν και να αποσύρονται, για να αναδυθούν εκ νέου, παίρνοντας συνεχώς νέες, απροσδόκητες μορφές.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Γιατί η Ορέστεια συνεχίζει να ασκεί τρομακτική έλξη; Μια πιθανή απάντηση θα μπορούσε να είναι επειδή στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη για μια βαθύτερη σχέση με τον Μύθο. Ο μύθος της Ορέστειας είναι επικίνδυνος, ανήκει στον κόσμο του ανοίκειου και του παράξενου, προκαλεί τον τρόμο, επειδή αποκαλύπτει το ατίθασο, το βίαιο και τους νόμους του βάθους που δεν μπορούν να δαμαστούν. Η Κλυταιμνήστρα μας καλεί να σπάσουμε μαζί τον καθρέφτη, για να γεννηθεί από τα θραύσματά του μια νέα εφιαλτική εικόνα, που ωστόσο θα διατηρεί τις σκοτεινές ρίζες του μύθου.

Πρόθεσή μας είναι η μελέτη του βάθους του μύθου της Ορέστειας και η αναζήτηση του απρόβλεπτου, του ασυνήθιστου, του παράδοξου. Τα πρόσωπα προσφέρουν τα σώματά τους στο θυσιαστήριο του ανοίκειου, θέτουν διαρκή ερωτήματα και διλήμματα. Η αισθητική της παράστασης προκύπτει από τη δυναμική σχέση του Σώματος με τον Μύθο, τον Χρόνο και τη Μνήμη. Θέτουμε ξανά το θεμελιώδες οντολογικό ερώτημα «περί τίνος πρόκειται», ένα ερώτημα που δεν επιδέχεται οριστικές απαντήσεις, αλλά διαρκώς μας ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση της ολοένα βαθύτερης έρευνας της ρίζας του ήχου, της λέξης, των πολλαπλών διαστάσεων του ανθρώπινου αινίγματος και της ανακατασκευής ενός νέου Μύθου.

Θεόδωρος Τερζόπουλος

Η Ορέστεια από το Εθνικό Θέατρο 

Η Ορέστεια έχει παρουσιαστεί από το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο πέντε φορές μέχρι σήμερα: το 1954 και το 1959 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, το 1972 σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη, το 2001 σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου και το 2019 με την Ιώ Βουλγαράκη, τη Λίλλυ Μελεμέ και τη Γεωργία Μαυραγάνη, που σκηνοθέτησαν τα έργα Αγαμέμνων, Χοηφόροι και Ευμενίδες αντίστοιχα, στην πρώτη τους σκηνοθετική παρουσία στην Επίδαυρο.  

«Ο ΤΑΥΡΟΣ, ΤΟ ΦΙΔΙ, Ο ΚΙΣΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ» 

Εργαστήριο αρχαίας τραγωδίας με αφορμή την πάροδο από τις «Βάκχες» του Ευριπίδη 

Έναρξη εργαστηρίου: Κυριακή 3 Νοεμβρίου

Ο Τεχνοχώρος Pro the Tree σε συνεργασία με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη, Θάνο Χατζόπουλο, διοργανώνουν εργαστήριο αρχαίας τραγωδίας, με αφορμή την πάροδο από τις «Βάκχες» του Ευριπίδη.

Ο Τεχνοχώρος Pro the Tree αποτελεί ένα καλλιτεχνικό σταυροδρόμι, με αφετηρία το θέατρο. Ως στέγη της ομάδας θεάτρου Piedi Sporchi και υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Δώρας Δόριζα, στο Pro The Tree φιλοξενούνται θεατρικά εργαστήρια τόσο για παιδιά και εφήβους, όσο και για ερασιτέχνες ενήλικες. Βασικός στόχος, η απελευθέρωση της -βαθιά κρυμμένης- δημιουργικότητας όλων εκείνων που δεν είχαν την ευκαιρία να ανακαλύψουν, ή αναγκάστηκαν να κρύψουν, τα ιδιαίτερα ταλέντα και τα «θέλω» τους. Πέραν της θεατρικής εκπαίδευσης, ο χώρος φιλοξενεί σεμινάρια και δράσεις που έχουν ως πυρήνα τους τον ευρύτερο χώρο του Πολιτισμού, επαγγελματικές θεατρικές ομάδες που ασχολούνται κυρίως με το θέατρο για παιδιά, και

ταυτόχρονα συμμετέχει με τις ομάδες του σε Θεατρικά Φεστιβάλ της επικράτειας.

Περιεχόμενο εργαστηρίου:

Ο Ταύρος - Ασκήσεις αναπνοής

Το φίδι - Ασκήσεις ρυθμολογίας

Ο κισσός - Σύνθεση και δημιουργία

Το Κρασί - Πρακτική εφαρμογή

Θα μάθουμε το θεωρητικό πλαίσιο της αρχαίας τραγωδίας.

Θα εξερευνήσουμε τους τρόπους σύνθεσης του Χορού μέσα από ασκήσεις αναπνοής, ρυθμολογίας και μουσικής.

Θα ανακαλύψουμε το Σώμα ατομικά και ομαδικά στο πλαίσιο ενός συνόλου.

Θα δοθούν «εργαλεία» προσέγγισης για τα σπουδαία αυτά κείμενα.

Το πλαίσιο των ασκήσεων είναι μία σύνθεση επιρροών από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Eugenio Barba.

Ο Θάνος Χατζόπουλος είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης».

Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη επί σειρά ετών με την Άντζελα Μπρούσκου. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους: Ρούλα Πατεράκη, Νίκο Τουλιάτο, Έφη Θεοδώρου και ως βoηθός σκηνοθετών των Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια.

Επίσης, έχει βραβευτεί για τη σκηνοθεσία των μονολόγων: «Ο ουρανός κατακόκκινος», της Λούλας Αναγνωστάκη και «Ο μαύρος γλάρος καταμεσής στα πτώματα», μια διασκευή βασισμένη στο «Viva la vida!», του Pino Cacucci.

Ακόμη, έχει συμμετάσχει σε προγράμματα Erasmus+ (2ο & 4ο θεατρικό πρόγραμμα νέων)- Jerez de la Frontera - Ισπανία και με την Fabrica Athens και τον γερμανικό Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Mostar Friedensprojekt στο Βερολίνο.

Πληροφορίες/ δηλώσεις συμμετοχής

��Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

��6972726038

Η παράσταση “Οιδίπους Τύραννος” που απέσπασε θερμές κριτικές από κοινό και κριτικούς και τιμήθηκε με το Βραβείο «Κάρολος Κουν» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά!

Ο Θανάσης Σαράντος με μία ομάδα εκλεκτών ηθοποιών αναμετρώνται με το συγκλονιστικό έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος, επιχειρώντας να φωτίσουν τις αναλογίες του με το σήμερα.

Υπόθεση:

Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται.

Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;». Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Ο Θανάσης Σαράντος σημειώνει: «Δύσκολα μπορεί ν’ αμφισβητηθεί το πόσο επίκαιρη είναι η τραγωδία “Οιδίπους Τύραννος” για τη χώρα μας την περίοδο που διανύουμε. Είναι η τραγωδία της Γνώσης και της αυτογνωσίας. Τα πάθη που διαδραματίζονται στη σκηνή, τα εγκλήματα, τα μίση και οι αυτοκαταστροφές είναι σημερινά. Ο λαός, οργανωμένα ή ανοργάνωτα, ως σύγχρονος Χορός αρχαίας τραγωδίας, επιζητά τη θεραπεία αλλά και την αλήθεια. Απαιτεί διαφάνεια και δικαιοσύνη στις αποφάσεις, σωτηρία από το μίασμα της χώρας πριν την ολική καταστροφή. Η προσωπικότητα του Οιδίποδα ανταποκρίνεται απόλυτα, και σε όλες της τις λεπτομέρειες, στο πρότυπο του ηγέτη που όμως ολισθαίνει προς τον αυταρχισμό στην προσπάθειά του να φτάσει με κάθε προσωπικό τίμημα στην τρομερή αποκάλυψη της αλήθειας».

Ταυτότητα παράστασης
Οιδίπους Τύραννος, του Σοφοκλή

• Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης
• Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία – φωτισμοί: Θανάσης Σαράντος
• Δραματουργός παράστασης: Kωνσταντίνος Μπούρας
• Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
• Σκηνικό– Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
• Επιμέλεια Κίνησης: Πλωτίνος Ηλιάδης
• Φωνητική διδασκαλία: Νίκος Παναγιωτόπουλος 
• Video Art παράστασης: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης
• Βοηθός σκηνοθέτη: Mάκης Νάνος
• Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση
• Μακιγιάζ: Όλγα Φαλέι
• Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης
• Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
• Παραγωγή: Ηθικόν Ακμαιότατον ΑΜΚΕ
• Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
• Ερμηνεύουν οι: Μάνια Παπαδημητρίου και Αγγελική Λεμονή σε διπλή διανομή (Ιοκάστη- Τειρεσίας), Θανάσης Σαράντος (Οιδίπους Τύραννος), Χριστόδουλος Στυλιανού (Κρέοντας), Πάρης Σκαρτσολιάς (Εξάγγελος-Χορός), Αλέξανδρος Τούντας (Άγγελος-Χορός), Κωνσταντίνος Λάγκος (Θεράπων-Χορός), Θανάσης Ρέστας (Ιερέας-Χορός)

Διάρκεια: 100’

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

Το 2024 απέσπασε το βραβείο «Κάρολος Κουν» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (βραβείο σκηνοθεσίας ελληνικού έργου).

Θα παρουσιαστεί με αγγλικούς υπέρτιτλους.

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από: 18/11/2024 Εως: 07/01/2025

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Τοποθεσία:

Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα

• Από Μηχανής Θέατρο

Eισιτήρια:

15 € γενική είσοδος, 12 € μειωμένο (ανέργων-φοιτητών). Γενική Είσοδος

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ.: 210 5232097

Οι Βάκχες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, η τραγωδία του μυστικισμού, της έκστασης και της βαρβαρότητας, μετά τη θερμότατη υποδοχή τους από 14.000 θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 2 και 3 Αυγούστου, περιοδεύουν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Οι Βάκχες ξεκινούν το ταξίδι τους από το Αρχαίο Αμφιθέατρο Κουρίου στη Λεμεσό, συνεχίζουν στο Θέατρο «Ειρήνη Παπά» στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη και στο Ανοιχτό Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στη Χίο, κι επιστρέφουν στην Αττική, στο Κηποθέατρο Παπάγου, στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» και στο Σχολείον την Αθήνας – Ειρήνη Παπά.

Ελίνα Γιουνανλή


Για τις Βάκχες

Όταν ο θεός Διόνυσος φτάνει στη Θήβα, ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να δει τον πρώτο του εξάδελφο ως Θεό και απαγορεύει τη διάδοση της νέας θρησκείας. Η άρνησή του εγείρει τη μήνι του θεού ο οποίος, σε μια τραγική αντιστροφή διώκτη και διωκόμενου, οδηγεί τον Πενθέα στον αφανισμό από την ίδια του τη μητέρα.

Ο Ευριπίδης γράφει τις Βάκχες −την τραγωδία των Ελλήνων, των αρχόντων και των λαών, κατά τον σπουδαίο Πολωνό θεωρητικό και κριτικό του θεάτρου Γιαν Κοτ− την τρίτη δεκαετία του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν πια η Ιστορία έχει αποχαλινωθεί. Ο μεγάλος τραγικός ποιητής τη συνθέτει κατά το τελευταίο έτος της παραμονής του στη Μακεδονία, όπου έρχεται σε επαφή με τη διονυσιακή λατρεία.

Ελίνα Γιουνανλή

Φέρνοντας για πολλοστή φορά τους συμπολίτες του αντιμέτωπους με τις ανθρώπινες συμπεριφορές που στηλίτευε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ευριπίδης συνθέτει μια τραγωδία -από τις λίγες που έχουν ως αντικείμενο τον θεό Διόνυσο- για τη σύγκρουση του θεού με τον άνθρωπο, για την ανθρώπινη αρετή και αγριότητα, τη σύνεση και την πλάνη, το λογικό και το άλογο. Για τον Ευριπίδη, όταν ο άνθρωπος καταλαμβάνεται από τα κτηνώδη ένστικτά του, όταν η βαρβαρότητα ξυπνά μέσα του με λύσσα, κάθε κοινωνική συνύπαρξη ακυρώνεται· ακόμα κι αν πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνίας, τη σχέση μάνας-παιδιού.

Είναι η βία που σημαίνει το τέλος της πόλης-κράτους των Αθηνών. Και καθώς η τραγωδία καταπιάνεται με την ουσία της ανθρώπινης ταυτότητας -πολιτικής ή ατομικής, με το τέλος αυτής της τελευταίας, οι Βάκχες καθίστανται -από πολλές απόψεις- ένα δράμα για τον θάνατο της ίδιας της αρχαίας τραγωδίας.

Ελίνα Γιουνανλή

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Δραματουργική Επεξεργασία: Ιωάννα Ρεμεδιάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Πρωτότυπη Μουσική: Δημήτρης Σκύλλας
Χορογραφία: Νάντη Γώγουλου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου – Δημήτρης Σκύλλας
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Διόνυσος), Μαριάννα Δημητρίου (Τειρεσίας), Αλεξία Καλτσίκη (Αγαύη), Θέμης Πάνου (Κάδμος), Αργύρης Πανταζάρας (Πενθέας), Γιάννης Κόραβος, Διονύσης Πιφέας, Φώτης Στρατηγός (Αγγελιαφόροι)

Χορός: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Στελλίνα Βογιατζή, Χρυσιάννα Καραμέρη, Ελένη Κουτσιούμπα, Μαρία Κωνσταντά, Κλεοπάτρα Μάρκου, Ελένη Μολέσκη, Ειρήνη Μπούνταλη, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ιοκάστη-Αγαύη Παπανικολάου, Θάλεια Σταματέλου, Δανάη Τίκου

Μουσικοί: Θοδωρής Βαζάκας, Μαρία Δελή, Αλέξανδρος Ιωάννου, Γιάννης Καΐκης

Προπώληση εδώ