Αντώνης Λιβιεράτος ΤΙΠΟΤΑ Το δελτίο τύπου για ένα άλμπουμ που τιτλοφορείται “Τίποτα”, κατά τη γνώμη του δημιουργού του, θα έπρεπε να μην υπάρχει ή, έστω, να είναι μονολεκτικό περιλαμβάνοντας, απλά, τον τίτλο του. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν μερικές πληροφορίες σχετικές με το τι είναι (και, κυρίως, τι δεν είναι) αυτό το άλμπουμ τις οποίες οι υποψήφιοι ακροατές μπορεί να βρουν ενδιαφέρουσες ή/και χρήσιμες:   -Το “Τίποτα” είναι το όγδοο προσωπικό άλμπουμ του Αντώνη Λιβιεράτου και το δεύτερο στην Same Difference Music μετά το “Registry of Inadequate Self-Healing Attempts” (2021). -Το “Τίποτα” είναι ένα άλμπουμ τόσο απαισιόδοξο όσο υπαινίσσεται ο τίτλος του αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δήλωση παραίτησης. -Το “Τίποτα” δεν κυκλοφορεί σε βινύλιο διότι η διάρκειά του ξεπερνάει τα 60 λεπτά κι, ως εκ τούτου, το CD είναι το “φυσικό” format που του ταιριάζει. -Το “Τίποτα” δεν “μοιάζει” με κανένα από τα προηγούμενα άλμπουμ του Αντώνη Λιβιεράτου. (Πράγμα λίγο-πολύ αναμενόμενο μιας και δύσκολα θα μπορούσε κανείς να εντοπίσει σοβαρές ομοιότητες κι ανάμεσα σε δυο, οποιαδήποτε, από τα επτά που προηγήθηκαν). -Στο “Τίποτα” ο Αντώνης Λιβιεράτος έχει γράψει όλο το υλικό (μουσική και λόγια) κι έχει παίξει ο ίδιος τα περισσότερα όργανα αλλά το άλμπουμ δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς τη βοήθεια και τη συνεργασία των φίλων του Μανώλη Αγγελάκη, Άκη Μπογιατζή και Γιάννη Νικολάου. (Ο τελευταίος έφυγε απ’ τη ζωή πριν την κυκλοφορία του). Το mastering υπογράφει ο Γιάννης Χριστοδουλάτος και το εικαστικό του εξωφύλλου η Νεφέλη Λιβιεράτου. -Το “Τίποτα” περιλαμβάνει μερικά τραγούδια αλλά δεν είναι μια συλλογή τραγουδιών. -Το “Τίποτα” περιλαμβάνει αρκετά οργανικά κομμάτια αλλά δεν είναι ένα instrumental άλμπουμ. -Το “Τίποτα” περιλαμβάνει ένα 14λεπτο spoken word κομμάτι αλλά, προφανώς, δεν είναι ένα spoken word άλμπουμ. -Στο “Τίποτα” έχουν χρησιμοποιηθεί ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα αλλά δεν είναι ούτε ακουστικό, ούτε ηλεκτρικό, μα ούτε κι ηλεκτρονικό άλμπουμ. - Πολλά από τα κομμάτια του "Τίποτα" βασίζονται στη χρήση (μουσικών) τρόπων αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι ένα jazz άλμπουμ. -Στο “Τίποτα” η ατμόσφαιρα κυριαρχεί αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι ένα ambient άλμπουμ. -Στο “Τίποτα” ο θόρυβος  διεκδικεί, ενίοτε, τον πρώτο ρόλο αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι ένα noise άλμπουμ. -Το “Τίποτα” έχει πολύ χαλαρή σχέση με αυτό που είθισται να αποκαλείται “rock φόρμα” αλλά παρ’ όλα αυτά έχει μεγαλύτερη σχέση με το rock’n’roll απ’ ότι με οποιοδήποτε άλλο μουσικό ιδίωμα. -Το “Τίποτα” είναι ένα άλμπουμ που είναι πολύ πιο εύκολο να το ακούσει κανείς, από την αρχή μέχρι το τέλος, απ’ όσο να το περιγράψει με λέξεις.   Κυκλοφορεί σε CD και ψηφιακά στις 28 Νοεμβρίου από τη Same Difference, με διανομή από την Inner Ear.

­   ­ ­ Τίποτα album stream ­

­

Bio   Ο Αντώνης Λιβιεράτος είναι δημιουργικά ενεργός, ως μουσικός, από το 1982. Συνθέτει, γράφει στίχους, παίζει πληκτροφόρα, κιθάρες και, περιστασιακά, διάφορα άλλα όργανα και τραγουδάει. Μέλος της εγχώριας ανεξάρτητης ροκ σκηνής (αν και η ενασχόλησή του με τα ηλεκτρονικά και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό συχνά δημιουργούν κάποια σχετική σύγχυση). -Έχει κυκλοφορήσει 8 προσωπικά άλμπουμ. -Ιδρυτικό μέλος των γκρουπ Κεφάλαιο 24 (a.k.a. Chapter 24), Sigmatropic, Illegal Operation, Dr.Atomik και VooeeTone. -Έχουν επίσης εκδοθεί ένα άλμπουμ του duo με τον Σωτήρη Δεμπόνο, ένα duo με τον Γιάννη Τρυφερούλη κι ένα duo με τον Μανώλη Αγγελάκη. -Έχει συμμετάσχει ως μουσικός, παραγωγός ή/και τεχνικός σε άλμπουμ άλλων μουσικών και γκρουπ (Carla Torgerson, Woofer, Σωτήρης Δεμπόνος, Μανώλης Αγγελάκης, Χρήστος Αλεξόπουλος, Στυλιανός Τζιρίτας, Φάνκι Φράνκι κ.ά.) και έχει συμπράξει επί σκηνής με πολλά ακόμα μουσικά σχήματα (B.L.Ob., Λιβιεράτος- Μπαρκή- Σπινάσα, Headless Elvis, Livieratos Ensemble, Lou and David, κ.ά.). -Έχει γράψει μουσική για διψήφιο αριθμό θεατρικών παραστάσεων και ταινιών μικρού (και μια μεγάλου) μήκους.

QUALIA / CHLORINI / MAI MUSICVERSE / TxT ME NEVER / OΞΥΜΩΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ | AN CLUB

Είσαι Αθήνα τα Χριστούγεννα και ψάχνεις live? We got you covered! Την Κυριακή 28/12 στο AN Club εχει liveαρα και ορίστε μερικοί λόγοι:‍

Οι Qualia , μια από τις πιο καινοτόμες μπάντες της σκηνής, συνδυάζουν ένα ηχητικό κράμα τεχνικού skate punk, old-school punk rock και mathcore ξεσπασμάτων. Έχοντας κυκλοφορήσει τον περασμένο Μάιο το τελευταίο τους album, ανυπομονούμε να τους ακούσουμε live

- Θα ακούσουμε live το νεο album απο chlorini "Διακοπές στην Μπορουνα" better than any christmas holiday

- Η Mai Musicverse μετά το show της στο AN Club τον Νοέμβριο έδειξε πως κάθε live της είναι και μια ξεχωριστή εμπειρία. Επιστρέφει τον Δεκέμβριο για να παρουσιάσει κατι διαφορετικό με πολλές εκπλήξεις. Όσοι χάσατε το προηγούμενο απλά ρωτήστε κάποιοι που ήταν εκει και θα καταλάβετε γιατί δεν πρέπει να χάσετε το επόμενο!

- Λίγο σνομπ, αλλά μόνο στο όνομα. Οι Txtmenever θα παίξουν τα τραγούδια τους, και θα παρουσιάσουν ένα κομμάτι έκπληξη που θα μας βάλει στο απόλυτο pop punk Χριστουγεννιάτικο mood.

- Στη μουσική δεν υπάρχει λογική παρά μόνο αλήθεια! Θα το αποδείξουν τα Oxym0ra παίζοντας το πρώτο τους single "Καπετάν Γέρμα" το οποίο θα κυκλοφορήσει προσεχώς.‍

- το live ειναι powered by Core Night το οποίο θα ντυθεί Emo Night για το occasion και θα αναλάβει την μουσική μεταξύ των συγκροτημάτων αλλά και με την ολοκλήρωση του live

‍

Qualia:

Οι QUALIA ξεκίνησαν για πρώτη φορά το 2016 στην Αθήνα, σχηματίζοντας την τεχνική skate punk μπάντα που είναι σήμερα. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους “QUALIA OVER QUANTIA” (2018) κυκλοφόρησε με την υποστήριξη της Polyscope Music και της αμερικάνικης δισκογραφικής Thousand Islands Records.

Από την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ και μετά, έχουν δώσει πολλές ζωντανές εμφανίσεις δίπλα σε άλλες τοπικές μπάντες, όπως οι Day Oof, οι Pirates City και οι The Overjoyed, αλλά και με διεθνή acts όπως οι Acid Snot, οι Raw Power και οι The Burnt Tapes.

Το 2019 ταξίδεψαν στην Ιταλία για να μοιραστούν τη σκηνή με τους Mute, Blowfuse και Lineout στο La Cabotina.

‍Επτά χρόνια αργότερα κυκλοφορούν το νέο τους άλμπουμ, “ACCIDENTALLY FUNDING THE END OF THE WORLD”, παραμένοντας πιστοί στο ύφος τους και συνδυάζοντας ένα ηχητικό κράμα τεχνικού skate punk, old-school punk rock και mathcore ξεσπασμάτων. Έπειτα από την κυκλοφορία του, συμμετείχαν ενεργά στην προώθηση του δίσκου, λαμβάνοντας μέρος στο New Long Fest 2025 και πραγματοποιώντας ένα tour, σε τέσσερις χώρες της Δυτικής Ευρώπης μαζί με τους Drunktank.

‍

Chlorini:

Οι Chlorini είναι ένα τετραμελές pop punk/emo συγκρότημα από την Αθήνα. Η μπάντα ιδρύθηκε το 2019 από τον Στράτο Ανδριόπουλο (κιθάρα/φωνή) και τον Μάνο Σκρίνο (μπάσο/φωνή). Μετά από κάποιες αλλαγές στο lineup, το σχήμα ολοκληρώθηκε με τον Νίκο Βουλγαρόπουλο (κιθάρα/φωνή) και τον Άλεξ Χρυσοχεράκη στα ντραμς. Το πρώτο τους single, "Ola Okay" αποτυπώνει πλήρως τη διάθεση και το στυλ της μπάντας με απλοϊκά riffs, γρήγορα ντραμς, χαρούμενοι στίχοι και φωνητικές αρμονίες, χαρακτηριστικά που συνδέουν τους Chlorini με το κοινό τους. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Διακοπές στη Μπορούνα" και ήδη ετοιμάζουν το δεύτερο.

Mai Musicverse:

Μετά το εκρηκτικό τους ντεμπούτο στο AN Club στις 9 Νοεμβρίου, η Mài Musicverse επιστρέφει για να παρουσιάσει νέο υλικό — πιο σκοτεινό, πιο δυνατό και ακόμα πιο ακραίο.

Για όσους δεν είδαν το χάος της προηγούμενης εμφάνισης, μια μικρή γεύση: ενέργεια στο κόκκινο, υπνωτική ατμόσφαιρα, spoken-word τελετουργίες, χορογραφίες, και η Mài να τραγουδάει ανάποδα. Μόνο ένα μικρό δείγμα από αυτά που πραγματικά μπορεί να κάνει… και όμως ταρακούνησε ολόκληρη τη σκηνή.

Η Mài είναι επαγγελματίας λυρική τραγουδίστρια με συνεργασίες σε Ελλάδα, Ουαλία και Αγγλία, και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μεγάλες όπερες όπου πάντα έκλεβε την παράσταση.

Αλλά, ως ανήσυχο και πολυδιάστατο δημιουργικό πλάσμα, αρνήθηκε να περιοριστεί. Έκανε απότομη στροφή προς τη metal, την alt-pop και τη σκοτεινή θεατρικότητα, απελευθερώνοντας το θηρίο μέσα της. Για αυτή τη live εμφάνιση, στο πλευρό της στέκεται μια ακατανίκητη μπάντα:

Κιθάρες: Jimmy Rokko & Mike Kire

Μπάσο: Maria Xristin4

Τύμπανα: bl0od

Αυτό που έρχεται είναι κάτι που σπάνια — ή και ποτέ — έχει παρουσιαστεί στις ελληνικές σκηνές.

Ένα μείγμα φωνής, κίνησης, φαντασίας και ωμής έντασης…

Μια παράσταση που μοιάζει περισσότερο με τελετή παρά με συναυλία.

Ετοιμαστείτε. Δεν είναι απλώς live.

Είναι εμπειρία — και δεν θέλετε να τη χάσετε

TXT Me Never:

Λίγο σνομπ, αλλα μόνο στο όνομα.Οι txt me never είναι μία νεοσύστατη pop punk μπάντα από την Αθήνα. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει τα πρώτα τους single, "Treleni" και "Jennifer", δύο τραγούδια πιασάρικα και άκρως κολλητικά. Στη σκηνή του An πρόκειται να παρουσιάσουν καινούργιο υλικό, και ένα κομμάτι έκπληξη το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο Δεκέμβριο. Μαζί με αυτά θα ακούσουμε covers από αγαπημένα τραγούδια τα οποία θα μας ξεσηκώσουν.Στα vocals η Αναστασία, στην κιθάρα ο Νίκος, στο μπάσο η Φένη και στα ντραμς ο Γιώργος.

Oxymora:

Τα "Οξύμωρα" είναι ένα γυναικείο συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2024 με έδρα την Αθήνα. Αποτελείται από πέντε μέλη και η μουσική τους χαρακτηρίζεται...μάλλον οξύμωρη... Συνδυάζει rock στοιχεία, αλλά και είδη όπως ηλεκτρονικά, pop, punk, funky και ακόμα περισσότερα. Έτσι λοιπόν σας καλώς ορίζουν στο τρίτο τους live μαζί με τη κυκλοφορία του πρώτου τους single, "Καπετάν Γέρμα" και σας υπόσχονται ένα μουσικό ταξίδι με μοναδικό προορισμό το Νησί της Αρχής. Ανεβάστε την άγκυρα!

Αναστασία: Vocals, Rhythm Guitar

Χριστιάνα: Vocals, Keyboard

Κωνσταντίνα: Lead Guitar

Χρυσαυγή: Drums

Emilia: Bass

ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

Η συζήτηση ξεκίνησε χωρίς σειρήνες. Ξεκίνησε με λέξεις που ακούγονται ακίνδυνες, όπως «εμπειρία», «δεξιότητες», «gap year», «κοινωνική προσφορά», «εθελοντισμός». Όμως πίσω από το νέο λεξιλόγιο που υιοθετούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, διαμορφώνεται μια βαθιά μετατόπιση προς την στρατιωτικοποίηση της ευρωπαϊκής νεολαίας ως πολιτική επιλογή κανονικότητας.

Η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλί κινούνται παράλληλα προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτή της επανανασύνδεσης τηςς κοινωνίας με τον στρατό, σε μια εποχή όπου ο πόλεμος επιστρέφει ως «ρεαλιστικό σενάριο» στον δημόσιο λόγο.

Βρετανία: Το πείραμα του «gap year»

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση προωθεί ένα αμειβόμενο «στρατιωτικό gap year» για νέους κάτω των 25 ετών. Η συμμετοχή παρουσιάζεται ως προσωρινή εμπειρία ζωής, χωρίς μακροχρόνια δέσμευση, με έμφαση στην εκπαίδευση, την πειθαρχία και τις μεταβιβάσιμες δεξιότητες. Το πρόγραμμα ξεκινά πιλοτικά το 2026, σε μια χώρα όπου η υποχρεωτική θητεία έχει καταργηθεί εδώ και δεκαετίες και ο επαγγελματικός στρατός δυσκολεύεται να ανανεωθεί.

Η πολιτική στόχευση είναι σαφής και επιχειρεί να μειωθεί η απόσταση ανάμεσα σε μια κοινωνία που μεγάλωσε χωρίς στρατιωτική εμπειρία και σε έναν στρατό που αναζητά προσωπικό. Η στρατιωτική ζωή «δοκιμάζεται» πριν επιλεγεί, με όρους αγοράς εμπειριών. Το μήνυμα είναι ήπιο, σχεδόν lifestyle. Το περιεχόμενο, ωστόσο, παραμένει στρατιωτικό.

Γερμανία: Καταγραφή, αξιολόγηση, διαθεσιμότητα

Η Γερμανία κινείται πιο θεσμικά. Από το 2026, όλοι οι 18χρονοι άνδρες καλούνται να συμπληρώνουν υποχρεωτικό ερωτηματολόγιο στρατιωτικής καταλληλότητας. Οι γυναίκες συμμετέχουν προαιρετικά, λόγω συνταγματικών περιορισμών. Πρόκειται για ένα σύστημα καθολικής καταγραφής που επιτρέπει στο κράτος να γνωρίζει ποιοι είναι διαθέσιμοι, ικανοί και εν δυνάμει αξιοποιήσιμοι.

Η κυβέρνηση αποφεύγει τον όρο «επιστροφή της θητείας», όμως δημιουργεί έναν μηχανισμό που μπορεί να τη διευκολύνει αν οι ανάγκες αυξηθούν. Στόχος είναι η ενίσχυση τόσο του ενεργού στρατεύματος όσο και των εφέδρων, σε μια χώρα που για δεκαετίες αντιμετώπιζε τον μιλιταρισμό ως ιστορικό τραύμα. Η άρνηση τιμωρείται δε με βαρύτατα πρόστιμα.

Γαλλία: Από την «πολιτική υπηρεσία» στη στρατιωτική επιλογή

Η Γαλλία ακολουθεί μια τρίτη διαδρομή. Ετοιμάζει ένα νέο, καθαρά εθελοντικό, δεκάμηνο στρατιωτικό πρόγραμμα για νέους 18–19 ετών, ενώ ταυτόχρονα επανεξετάζει το Service National Universel, το φιλόδοξο σχέδιο «πολιτικής εθνικής υπηρεσίας» που είχε παρουσιαστεί ως εργαλείο κοινωνικής συνοχής.

Το SNU αποδείχθηκε ακριβό, δύσχρηστο και πολιτικά αμφίσημο. Η στροφή προς μια πιο σαφή στρατιωτική εκδοχή εθελοντικής υπηρεσίας δείχνει ότι το Παρίσι αναζητά πιο άμεσες λύσεις ενίσχυσης προσωπικού και εφεδρειών. Η ρητορική παραμένει προσεκτική, όμως η κατεύθυνση είναι σαφής. Ο στρατός επανέρχεται στο κέντρο της νεανικής κοινωνικοποίησης.

Κοινός παρονομαστής: Κοινωνίες σε κατάσταση ετοιμότητας

Παρά τις διαφορές τους, τα τρία μοντέλα μοιράζονται έναν κοινό παρονομαστή. Δεν πρόκειται απλώς για στρατολογικά εργαλεία, αλλά για πολιτικές αναδιάρθρωσης της σχέσης κράτους–πολίτη. Η ευρωπαϊκή άμυνα παύει να αφορά μόνο επαγγελματίες στρατιωτικούς και μετατρέπεται σε υπόθεση ευρύτερης κοινωνικής διαθεσιμότητας.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργεί ως καταλύτης. Η ιδέα ότι η Ευρώπη ζει σε μόνιμη ειρήνη έχει καταρρεύσει. Οι κυβερνήσεις μιλούν πια ανοιχτά για αποτροπή, ανθεκτικότητα, μακροχρόνια σύγκρουση.

Από την «ετοιμότητα» στην πολεμική οικονομία

Η επαναφορά του στρατού στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής κοινωνίας συνδέεται σήμερα με τη σταδιακή μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε καθεστώς πολεμικής οικονομίας. Αμυντικοί προϋπολογισμοί που αυξάνονται μόνιμα, κοινά ευρωπαϊκά ταμεία για εξοπλισμούς, επιδοτήσεις στη βιομηχανία όπλων, αναδιάταξη παραγωγής και τεχνολογίας με στρατιωτικούς όρους. Το ανθρώπινο δυναμικό έρχεται τελευταίο, αλλά έρχεται αναπόφευκτα.

ταν η ΕΕ επενδύει δεκάδες δισεκατομμύρια στην αμυντική και στρατιωτική της δομή, χρειάζεται όχι μόνο εργοστάσια και συμβόλαια, αλλά και ανθρώπους πρόθυμους ή διαθέσιμους να στηρίξουν αυτό το οικοδόμημα. Τα «εθελοντικά» προγράμματα, οι καταγραφές, τα στρατιωτικά gap year λειτουργούν ως κοινωνικός ιμάντας μετάδοσης μιας νέας κανονικότητας που θέλει την ασφάλεια και την άμυνα να προηγούνται του κοινωνικού κράτους. Οι επιλογές είναι πλέον βαθύτατα πολιτικές και άκρως αντιδημοκρατικές αφού η πολεμική οικονομία που φέρνουν στο προσκήνιο αναδιανέμει πόρους, αλλάζει προτεραιότητες, συμπιέζει κοινωνικά δικαιώματα και μετατοπίζει το κέντρο βάρους από την κοινωνική συνοχή στη στρατιωτική αποδοτικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, η νεολαία είναι το απαραίτητο γρανάζι της πολεμικής μηχανής και η κοινωνίες, όπως είπε και ο Νίκος Δένδιας, θα πρέπει να προετοιμαστούν να δουν τα παιδιά τους σε φέρετρα.

Πηγή: rosa.gr

«Οικογένεια Άνταμς»

Το Μιούζικαλ

των Marshall Brickman & Rick Elice - Andrew Lippa 

Απόδοση κειμένου-στίχων-σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

Αν είσαι Άνταμς…

 

Στο Θέατρο ΒΕΜΠΟ ξανά…

 

Η πιο παράξενη και αστεία οικογένεια, η «Οικογένεια Άνταμς», ετοιμάζει τις βαλίτσες της και επιστρέφει στο Θέατρο Βέμπο, από τις 22 Ιανουαρίου 2026 και  για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων! 

Η ιστορία της Οικογένειας Άνταμς, ξεκίνησε στην Αμερική ως κόμικ το 1938!

Το 1964, συνέχισε την καριέρα της ως τηλεοπτική σειρά. (1964-1966, 1998-1999)

Μετά έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο με δυο πολύ επιτυχημένες κινηματογραφικές ταινίες, (1991, 1993). Ακολούθησαν δυο ακόμα ταινίες το 2019 και το 2021 και απογειώθηκε με τη σειρά WEDNESDAY (η κόρη της οικογένειας Άνταμς) το 2022,  η οποία  προβάλλεται μέχρι  και σήμερα (β' κύκλος) στο Netflix, έχοντας ήδη λάβει δυο υποψηφιότητες για χρυσή σφαίρα!

 

Παράλληλα όμως, η Οικογένεια Άνταμς είχε και… μουσικοχορευτικές ανησυχίες!! Έτσι, αποφάσισε να γίνει και Μιούζικαλ το 2009 και να λάμψει στο Broadway το 2010, κερδίζοντας πολλά βραβεία και συνεχίζοντας την επιτυχία στο West End  του Λονδίνου, και στις περισσότερες  πρωτεύουσες του κόσμου μέχρι σήμερα!

Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ, μετά την μεγάλη επιτυχία που είχε σημειώσει στο  θέατρο ΒΕΜΠΟ, όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τις θεατρικές  σεζόν 2016 και 2017, επιστρέφει ξανά... στο σπίτι του, με έναν ανανεωμένο θίασο λαμπερών  πρωταγωνιστών και πολλές εκπλήξεις!!

Η WEDNESDAY, η κόρη της οικογένειας Άνταμς, δεν είναι πια κοριτσάκι.

Μεγάλωσε και ερωτεύτηκε ένα φυσιολογικό αγόρι... Τα δυο παιδιά, αποφασίζουν να κανονίσουν κρυφά ένα δείπνο στο σπίτι της οικογένειας Άνταμς, ώστε να γνωριστούν οι γονείς τους... Φυσικά, τίποτα δεν πάει όπως θα ήθελαν η Wednesday και το αγόρι της μιας και αυτό το βράδυ, τίποτα δεν θα είναι φυσιολογικό...!! 

Τι θα συμβεί με τις δυο οικογένειες; 

Τι είναι φυσιολογικό αλήθεια και τι όχι; 

Θα καταφέρει τελικά να κερδίσει η αγάπη;

Αν είσαι Άνταμς, όλα μπορούν να συμβούν…!

Κείμενο: Marshall Brickman & Rick Elice

Μουσική – στίχοι: Andrew Lippa  

Σκηνοθεσία – Απόδοση κειμένου-στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

 

Πρωταγωνιστούν:

 

Gomez Άνταμς: ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΙΝΑΣ

Morticia Άνταμς:       ΜΑΡΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ

Alice Beineke: ΠΑΡΘΕΝΑ ΧΟΡΟΖΙΔΟΥ

Mal Beineke: ΠΑΝΟΣ ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Lucas Beineke:                ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ

Και στο ρόλο της WEDNESDAY η MARSEAUX

 

Μαζί τους πολυμελής θίασος ηθοποιών, τραγουδιστών, χορευτών

και ζωντανή ορχήστρα!

 

Επικοινωνία – προβολή:  Μαρκέλλα Καζαμία

Οργάνωση παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη 

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

 

ΘΕΑΤΡΟ ΒΕΜΠΟ

Καρόλου 18, Αθήνα

Τηλέφωνο: 210 5229519

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 23 Ιανουαρίου 2026

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη: 19:00

Πέμπτη: 20:00

Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 17:15 & 21:00

Κυριακή: 19:00

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/oikogeneia-addams/ 

Οι αγρότες έχουν βάλει δύσκολα στην κυβέρνηση κι έτσι μετά τους «αιφνιδιαστικούς» ελέγχους για παράνομες επιδοτήσεις, τώρα επιστρατεύονται και οι φανατικοί του διαδικτύου.

Μετά τον Κώστα Ανεστίδη από τα Μάλγαρα και ο Γιώργος Μπότας μέλος του συντονιστικού του μπλόκου, μπαίνει στο στόχαστρο και ανακαλύπτει ότι τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων οι λογαριασμοί του έχουν δεσμευτεί.

«Ψηλά τα χέρια, παραδίνομαι. Ελάτε και ελέγξτε με. Εδώ θα σας καλέσω να δείξω που έσφαλα. Θα τα βγάλω όλα στον αέρα. Δεν έχω να κρύψω τίποτα. Εδώ θα είμαι στο μπλόκο. Είναι η σύγχρονη μορφή πίεσης πλέον της κυβέρνησης προς τους μπλοκατζήδες», δήλωσε χαρακτηριστικά ο αγροτοσυνδικαλιστής.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του MEGA oι αγρότες πλέον κάνουν λόγο για βρώμικο πόλεμο και πλέον όπως καταγγέλλουν, κόβεται κάθε γραμμή επικοινωνίας με την κυβέρνηση και κλιμακώνουν τον αγώνα τους. Κυβέρνηση και αγρότες συγκρούονται πλέον και επικοινωνιακά, την ώρα που το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να εμφανίζεται διαλλακτικό και καλεί σε διάλογο αλλά με ανοιχτούς τους δρόμους.

Ο πόλεμος κυβέρνησης – αγροτών έχει μεταφερθεί και στα κοινωνικά δίκτυα, με το γνωστό λογαριασμό lexotanil που συνδέθηκε και με τις αποκαλύψεις για τη χρηματοδότηση της Ομάδας Αλήθειας, του προπαγανδιστικού μηχανισμού της ΝΔ, να καλεί σε μποϊκοτάζ σε όλα τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα και να υποστηρίζεται από δεκάδες άλλα δεξιά τρολ.

Δεν υποχωρούν οι αγρότες

Σε θέσεις μάχης επιστρέφουν οι αγρότες, οι οποίοι μετά από διαδοχικές συσκέψεις στα μπλόκα, έκλεισαν ξανά δρόμους και τελωνεία, ενώ ετοιμάζονται για νέα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και μετά τις γιορτές.

Παράλληλα, εκπρόσωποι 18 αγροτικών μπλόκων από όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν νωρίτερα του Σαββάτου, στην Επανομή Θεσσαλονίκης, ζητώντας την άμεση επίλυση των προβλημάτων τους και την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου με την κυβέρνηση για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.

Την ίδια ώρα, κλειστή είναι ξανά η αερογέφυρα της Λάρισας, όπως και το ρεύμα εξόδου από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα στο μπλόκο στα διόδια των Μαλγάρων. Τη Δευτέρα αναμένεται να κλείσει συμβολικά και το ρεύμα προς Θεσσαλονίκη.

Στον εκ νέου αποκλεισμό του κόμβου της Εγλυκάδας, στην μεγάλη περιμετρική οδό της Πάτρας, προχώρησαν αγρότες και κτηνοτρόφοι της Αχαΐας. Μετά το νέο αποκλεισμό η κυκλοφορία των οχημάτων εκτρέπεται στο τοπικό οδικό δίκτυο της Πάτρας, μέσω των κόμβων Κ1 λιμάνι Πάτρας και Γλαύκου.

Επίσης για τη Δευτέρα οι αγρότες στη Νίκαια της Λάρισας αποφάσισαν να κλείσουν και όλες οι παρακαμπτήριες οδοί για τρεις ώρες, τόσο στο ρεύμα προς Αθήνα, όσο και προς Θεσσαλονίκη. Την ίδια ημέρα, τα τρακτέρ θα βρεθούν και πάλι στο κέντρο της Λάρισας με τους αγρότες να μοιράζουν φυλλάδια όπου θα εξηγούν στους πολίτες για ποιο λόγο βρίσκονται στους δρόμους.

Εξάλλου, στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας οι αγρότες θα μεταβούν στα διόδια του Μακρυχωρίου και θα σηκώσουν τις μπάρες επιτρέποντας την ελεύθερη διέλευση των οχημάτων για πέντε ώρες. Από την Τρίτη, 30 Δεκεμβρίου, αναμένεται να υπάρξει προσωρινή αποκλιμάκωση, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εξοδούχοι της Πρωτοχρονιάς (όπως έγινε και τα Χριστούγεννα).

Η πανελλαδική σύσκεψη των μπλόκων αναμένεται με τη νέα χρονιά, όπου θα ληφθούν και οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του αγροτικού αγώνα.

Η Μπριζίτ Μπαρντό, η γαλλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια που έγινε διεθνές σύμβολο του σεξ, πέθανε σε ηλικία 91 ετών.

Η Μπαρντό έγινε διεθνώς διάσημη με την ταινία του 1956 «Και ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα», που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον τότε σύζυγό της Ρότζερ Βαντίμ, και για τις επόμενες δύο δεκαετίες ενσάρκωσε την ιδέα της  αρχετυπικής σεξουαλικής θηλυκότητας, τουλάχιστον με τα κυρίαρχα πρότυπα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ωστόσο, ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την υποκριτική και άρχισε να δραστηριοποιείται όλο και περισσότερο στην πολιτική. Ενώ δραστηριοποιήθηκε έντονα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ζώων, με εκείνα των ανθρώπων δεν τα πήγαινε και ιδιαίτερα καλά, καθώς διολίσθησε στον ρατσισμό και τελικά στην  ανοιχτή υποστήριξη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Λεπέν, με αποτέλεσμα μια σειρά καταδικών για φυλετικό μίσος.

Εντυπωσιακό ξεκίνημα

Γεννημένη το 1934 στο Παρίσι, η Μπαρντό μεγάλωσε σε μια ευημερούσα, παραδοσιακή καθολική οικογένεια, αλλά διακρίθηκε ως χορεύτρια και της επιτράπηκε να σπουδάσει μπαλέτο, κερδίζοντας μια θέση στο διάσημο Conservatoire de Paris.

Ταυτόχρονα, βρήκε δουλειά ως μοντέλο, εμφανιζόμενη στο εξώφυλλο του Elle το 1950, ενώ ήταν ακόμα 15 ετών.

Ως αποτέλεσμα της δουλειάς της ως μοντέλο, της προσφέρθηκαν ρόλοι στον κινηματογράφο. Σε μια οντισιόν γνώρισε τον Βαντίμ, τον οποίο παντρεύτηκε το 1952, αφού συμπλήρωσε τα 18. Η Μπαρντό έπαιξε μικρούς ρόλους, με αυξανόμενη προβολή. Έπαιξε τον ερωτικό ρόλο του Ντιρκ Μπόγκαρντ στην ταινία Doctor at Sea, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό το 1955.

Αλλά ήταν η ταινία του Βαντίμ «Και ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα», στην οποία η Μπαρντό υποδύθηκε μια έφηβη στο Σαιν-Τροπέ, που εδραίωσε την εικόνα της και την μετέτρεψε σε διεθνές είδωλο. Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Γαλλία, αλλά και διεθνώς, και εκτόξευσε τη Μπαρντό στην πρώτη γραμμή των Γαλλίδων ηθοποιών.

Όπως και για το κινηματογραφικό κοινό, η Μπαρντό γρήγορα έγινε πηγή έμπνευσης για διανοούμενους και καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι νεαροί Τζον Λένον και Πολ ΜακΚάρτνεϊ, οι οποίοι ζήτησαν από τις τότε κοπέλες τους να βάψουν τα μαλλιά τους ξανθά, μιμούμενες την Μπαρντό.

Ο αρθρογράφος Ρέιμοντ Καρτιέ έγραψε ένα μακροσκελές άρθρο για το «le cas Bardot» στο Paris-Match το 1958, ενώ η Σιμόν ντε Μποβουάρ δημοσίευσε το διάσημο δοκίμιό της Brigitte Bardot and the Lolita Syndrome το 1959, παρουσιάζοντας την ηθοποιό ως την πιο απελευθερωμένη γυναίκα της Γαλλίας. Το 1969 η Μπαρντό επιλέχθηκε ως το πρώτο πραγματικό μοντέλο για τη Μαριάν, το σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Η καριέρα

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Μπαρντό εμφανίστηκε σε μια σειρά από γνωστές γαλλικές ταινίες, όπως το υποψήφιο για Όσκαρ δράμα του Ανρί-Ζορζ Κλουζό «Η αλήθεια», η ταινία «Μια πολύ προσωπική υπόθεση» του Λουί Μαλ (με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι) και η ταινία «Η περιφρόνηση» του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ.

Στη δεύτερη μισή της δεκαετίας, η Μπαρντό δέχτηκε μια σειρά από προσφορές από το Χόλιγουντ: μεταξύ αυτών ήταν το Viva Maria!, μια κωμωδία εποχής με φόντο το Μεξικό, με την Ζαν Μορό, και το Shalako, ένα γουέστερν με τον Σον Κόνερι.

Η Μπαρντό είχε παράλληλα και μουσική καριέρα, η οποία περιελάμβανε την ηχογράφηση της αρχικής έκδοσης του Je T’Aime … Moi Non Plus, το οποίο ο Gainsbourg είχε γράψει για εκείνη ενώ είχαν εξωσυζυγική σχέση. (Φοβούμενη το σκάνδαλο μετά την ανακάλυψη του τότε συζύγου της Gunter Sachs, η Bardot ζήτησε από τον Gainsbourg να μην το κυκλοφορήσει. Αυτός προχώρησε στην επανηχογράφηση του τραγουδιού με την Jane Birkin, με τεράστια εμπορική επιτυχία.)

Ωστόσο, η Μπαρντό βρήκε την πίεση της διασημότητας όλο και πιο ενοχλητική, δηλώνοντας στο Guardian το 1996: «Η τρέλα που με περιβάλλει πάντα μου φαινόταν εξωπραγματική. Ποτέ δεν ήμουν πραγματικά προετοιμασμένη για τη ζωή μιας σταρ». Αποσύρθηκε από την υποκριτική το 1973, σε ηλικία 39 ετών, μετά την παραγωγή της ιστορικής ρομαντικής ταινίας «Η διδακτική και χαρούμενη ιστορία του Κολινό». Το κύριο ενδιαφέρον της στράφηκε στην προστασία των ζώων, συμμετέχοντας σε διαμαρτυρίες κατά του κυνηγιού φώκιας το 1977 και ιδρύοντας το Ίδρυμα Brigitte Bardot το 1986.

Ακροδεξιά βύθιση

Στη συνέχεια, η Μπαρντό έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας σε ηγέτες από όλο τον κόσμο για θέματα όπως η εξόντωση σκύλων στη Ρουμανία, η θανάτωση δελφινιών στις Νήσους Φερόε και η σφαγή γατών στην Αυστραλία. Επίσης, εξέφραζε τακτικά τις απόψεις της για τη θρησκευτική σφαγή ζώων. Το 2003, στο βιβλίο της «A Cry in the Silence» (Μια κραυγή στη σιωπή), υποστήριξε τις δεξιές πολιτικές και έβαλε στο στόχαστρο τους ομοφυλόφιλους άνδρες και τις λεσβίες, τους δασκάλους και τη λεγόμενη «ισλαμοποίηση της γαλλικής κοινωνίας», με αποτέλεσμα να καταδικαστεί για υποκίνηση φυλετικού μίσους.

Η Μπαρντό είχε μακρά ιστορία υποστήριξης του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας (το οποίο έκτοτε μετονομάστηκε σε Εθνικό Ράλι), δηλώνοντας στην εφημερίδα Guardian: «Σχετικά με την τρομακτική αύξηση της μετανάστευσης, συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις του [Ζαν-Μαρί Λεπέν]». Το 2006, σε επιστολή προς τον τότε υπουργό Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, ανέφερε ότι ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Γαλλίας «καταστρέφει τη χώρα μας επιβάλλοντας τις πράξεις του».

 

Η Μπαρντό παντρεύτηκε τέσσερις φορές: με τον Βαντίμ μεταξύ 1952 και 1957, τον Ζακ Σαριέ μεταξύ 1959 και 1962 (με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Νικόλα, το 1960), τον Σακς (1966-1969) και τον πρώην σύμβουλο του Λεπέν, Μπερνάρ ντ’Ορμάλ, τον οποίο παντρεύτηκε το 1992. Επίσης, είχε μια σειρά από σχέσεις υψηλού προφίλ, μεταξύ άλλων με τον Ζαν-Λουί Τριντιγκάν και τον Γκενσμπούρ.

Νέα κυκλοφορία από την Protasis Music

 

O Μίλτος Παύλου και η Protasis Music παρουσιάζουν ένα νέο τραγούδι του.

Οι " Εραστές του Σαββάτου" είναι ένα τραγούδι για το ζευγάρι που έρχεται κοντά από την αναζήτηση και κατάκτηση του ιδανικού έρωτα, δένεται και πορεύεται προς τη βαθιά σύνδεση και τους πολλαπλούς ρόλους μέσα στην οικογένεια. Παραμένοντας στενοί φίλοι και γονείς, αλλά και εραστές του Σαββάτου.

Σε μια λυρική μουσικοστιχουρική προσέγγιση, ο Μίλτος Παύλου εμπνέεται και αποτίει φόρο τιμής και με τη μουσική φόρμα του κομματιού, στους Ivano Fossati, Franco Battiato, Fabrizio De André από τη χώρα που σπούδασε και του προσέφερε σε νεαρή ηλικία τα μουσικά και επιστημονικά του θεμέλια.

 

Κοινωνικά δίκτυα του Μίλτου Παύλου:

http://www.miltospavlou.art/

  / miltospavlou.  .

   / @miltospavlou  

  / miltos_pavlou  

Spotify: https://tinyurl.com/MiltosPavlou

 

Συντελεστές:

Μουσική - Στίχοι – Ερμηνεία: Μίλτος Παύλου

Παραγωγή: Μίλτος Παύλου - Σέργιος Βούδρης

Ενορχήστρωση - εκτέλεση: Σέργιος Βούδρης

Mix – Mastering: Σταύρος Γεωργιόπουλος @ Diskex Studio Ηχογραφήσεις φωνής: Studio Altāria @Bruckhaufen, Vienna

 

Photo- Cover Art: Μίλτος Παύλου

 

 

Στίχοι - Εραστές του Σαββάτου

 

 Τι μας νοιάζει κι αν χαθεί ο κόσμος

Αν είναι κάτι που θα μείνει από μας

Θα χωράει

σε ένα στίχο, ένα ρήμα μια πρόθεση

Μια παρένθεση, μια αναπόδεικτη υπόθεση

 

Δώσαμε ότι ζητούσαμε

Παραδώσαμε όσα αγαπούσαμε

Μείναμε εκεί που πετούσαν πουλιά

Παραμείναμε φίλοι

Εραστές του Σαββάτου

και γονείς με παιδιά

 

Μίλα μου

Γέλα μου

Φίλα με

Νιώσε με

Κράτα με

Κοίτα με

Άγγιξέ με

Συγχώρεσε με

Αγκάλιασέ με

 

Refrain

 

Τι με νοιάζει κι αν γίνω κομμάτια

Ένωσέ με μαζί σου ξανά

Άντεξε με

Πίστεψέ με

Οδήγησε με

Κι εγώ.. θα σε φροντίσω (avrò cura di te’)

 

Refrain

 

Χώρισε με

Ξέχασε με

Θυμήσου με τυχαία ξανά

 

Δεν υπάρχει τέλος

δεν μετανιώνω για τίποτα

Όλα είναι εδώ

και δεν είναι πια 

 

* Η καλλιτεχνική δραστηριότητα του Μίλτου Παύλου δεν έχει σκοπό το κέρδος και κάθε ενδεχόμενο έσοδο από αυτήν προορίζεται σε δωρεές σε οργανισμούς που υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες στην Ελλάδα και στον κόσμο. 

BIO

Ο Μίλτος Παύλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, ενώ σήμερα ζει και εργάζεται στη Βιέννη, Αυστρία. Είναι ερευνητής και συγγραφέας για τα δικαιώματα του ανθρώπου, με σπουδές Κοινωνιολογίας (Ιταλία) και Νομικής (Θεσσαλονίκη). Σήμερα, Υπηρετεί στον Ευρωπαϊκό Φορέα για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA – EU Agency for Fundamental Rights). Παράλληλα με την κύρια επαγγελματική του καριέρα συνθέτει και δημιουργεί τραγούδια στα ελληνικά, στα αγγλικά και στα ιταλικά, για τον έρωτα, το ταξίδι, τόπους, ανθρώπους και για ό,τι αξίζει και δίνει νόημα στη ζωή.

 

Spotify: https://bit.ly/3K1QFrI

iTunes/ Apple music: https://apple.co/4irUJy4

Deezer: https://bit.ly/4oqXAZv

Youtube: https://youtu.be/Vl1Dkd8N3Dg

«Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΦΑΣΙΣΤΑ
 Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΤΣΑΦΟΥ»

 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

 ΤΕΤΑΡΤΗ 3, 10, 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 7 & 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 21:15 

 

ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ 1+1
 ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΥ:

https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-h-gennisi-enos-fasista/?lang=el

 

Το αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου «Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΦΑΣΙΣΤΑ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΤΣΑΦΟΥ» ολοκληρώνει με πολύ μεγάλη επιτυχία, την Τρίτη 14 Ιανουαρίου, τις παραστάσεις στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός, και δίνεται η ευκαιρία για τις τελευταίες πέντε παραστάσεις σε όσους δεν πρόλαβαν, να την παρακολουθήσουν με την ειδική προσφορά 2 εισιτήρια στην τιμή του ενός. Μετά το τέλος των παραστάσεων, θα ακολουθήσει περιοδεία στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας.

Μια αποτρόπαια Γυναικοκτονία συγκλονίζει την κοινή γνώμη στα χρόνια της χούντας. Ο Νίκος Κούνδουρος πολιτικός μετανάστης στο Λονδίνο τότε, παρακολουθεί τη μεγάλη κοινωνική διάσταση που πήρε η πολυκροτη δίκη και με αφορμή αυτό το γεγονός, γράφει ένα συγκλονιστικό μονόδραμα.

Ένας φοιτητής της νομικής, σκότωσε με αποτρόπαιο τρόπο το κορίτσι με το οποίο είχε σχέση τρία χρόνια. Το πτώμα της νεαρής κοπέλας, πετάχτηκε από τον τρίτο όροφο ενός κεντρικού ξενοδοχείου της Αθήνας, ημίγυμνο μετά από ερωτική πράξη, στο πεζοδρόμιο σαν σκουπίδι. Ο Κούνδουρος μπαίνει με μεγάλη μαεστρία στο θολωμένο μυαλό του δολοφόνου.

Γράφει με λεπτομέρεια ακολουθώντας την αγωνία και την μανία καταδίωξης, του Θεόφιλου Τσάφου, ενός δολοφόνου ο οποίος μπέρδεψε το δικαστήριο και χαρακτηρίστηκε και σχιζοφρενής και σε απόλυτη συνείδηση.

Ο δολοφόνος δηλώνει στην απολογία του ότι είναι άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών πράγμα το οποίο δεν επιβεβαιώνεται.

Σε αυτό το σημείο, αρχίζει να ξετυλίγει αριστοτεχνικά το κουβάρι ο Κούνδουρος, γυρίζοντας πίσω στα γεγονότα, για να αποκαλύψει την παράνοια στη γέννηση ενός φασίστα.

Το έργο σκηνοθετήθηκε από την Γιώτα Κουνδουράκη με πρωταγωνιστή τον Νίκο Πανόπουλο και παίχθηκε πριν από 15 χρόνια για 2 σεζόν, με μεγάλη επιτυχία.

 

Κείμενο: Νίκος Κούνδουρος

Σκηνοθεσία: Γιώτα Κουνδουράκη

Ερμηνεία: Νίκος Πανόπουλος

Φωτογράφιση/Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Video art - Εικαστική Σκηνική Επιμέλεια: Νίκος Γιαβρόπουλος

Επιμέλεια Μουσικής ήχων: Βασίλης Κωνσταντουλάκης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Χελιδώνη

Γραφιστική Επιμέλεια: Μαρία Νίτσιου

Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

Social Media: Ελένη Βαζάκα

Παραγωγή: R.M.LIGHT

 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
 Τετάρτη 3,10 & 17 Δεκεμβρίου 21:15
 Τετάρτη 7 & 14 Ιανουαρίου 21:15

 

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ

Προπώληση 13€
 Ταμείο 15€
 Ανέργων, ΑμεΑ, άνω των 65 ετών 12€ *

 

* Η αγορά γίνεται μόνο από το ταμείο του θεάτρου

 ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 1 + 1 ΜΕΣΩ ΤΗΣ TICKETSERVICES 
 https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-h-gennisi-enos-fasista/?lang=el

Για όλες τις παραστάσεις

Για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων ανά παράσταση

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Κλεάνθης Γρίβας

26-12-2025

 

Ολοι οι ανεπάγγελτοι επαγγελματίες πολιτικοί Ειδικοί του Τίποτα –πλην της καταστροφής της κοινωνίας– ασκούν απρόσκοπτα τη διαλυτική τους δράση από την επομένη της δολοφονίας του Καποδίστρια (1831) μέχρι σήμερα. Σε μια ατέλειωτη διαδρομή κατά την οποία δύο κομματικές συμμορίες (αλλάζοντας κατά καιρούς ονόματα) ανταγωνίζονται η μία την άλλη με στόχο την κατοχή της εξουσίας και τη ληστεία του εθνικού πλούτου, 

Η Ελληνική Κλεπτοκρατία δεν διαθέτει Σύνταγμα. Διαθέτει ένα κλεπτοκραπτικό Παρασύνταγμα, απολύτως εναρμονισμένο με την προάσπιση των συμφερόντων της κυρίαρχης οικονομικής ολιγαρχίας και της διεφθαρμένης λούμπεν πολιτικής «τάξης» που την υπηρετεί δουλικά.

1) Το ισχύον παρασύνταγμα της κλεπτοκρατίας περιέχει 120 άρθρα, κανένα από τα οποία δεν διατυπώνεται με μια τρόπο κατηγορηματικό και μονοσήμαντο ώστε να μη επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες με βάση τα άνομα συμφέροντα και τις σκοτεινές σκοπιμότητες των βολεμένων παράσιτων της εκάστοτε πλειοψηφίας των ανεπάγγελτων «επαγγελματιών πολιτικών», η οποία μπορεί να τροποποιεί ανά πάσα στιγμή το «σύνταγμα» και να το μετατρέπει σε διάτρητο κουρελόχαρτο (παρα-σύνταγμα) με το εκπληκτικό εφεύρημα του «όπως ο νόμος ορίζει», μια μαγική φράση που συνοδεύει κάθε άρθρο και παράγραφό του εν ισχύ «συντάγματος», δίνοντας τη δυνατότητα στον όποιο κομματικό συρφετό συμβαίνει να διαθέτει κυνο-βουλευτική πλειοψηφία.

«Οπως ο νόμος ορίζει». Εξ΄ου και το εύλογο ερώτημα: Ποιοι θεσπίζουν τους νόμους που ορίζουν την εφαρμογή των άρθρων του παρα-συντάγματος;  Αυτονόητα, όσοι έχουν την ικανότητα να θεσπίζουν νόμους. Αυτή η «φράση» είναι το μαγικό ραβδί που επιτρέπει τη μεταμόρφωση κάθε συντάγματος σε παρασύνταγμα, έρμαιο απλών κυνο-βουλευτικών διαδικασιών, με τις οποίες τροποποιούνται διαρκώς τα όποια άρθρα του με βάση τα άνομα συμφέροντα μιας ευκαιριακής και πρόσκαιρης κυνο-βουλευτικής πλειοψηφίας.

• Κατά τα άλλα, στο άρθρο 1, παρ. 3 συντάγματος, δηλώνεται ότι «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». 

 

ΤΟ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΑΡΘΡΟ 86 ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 4

• Το Άρθρο 4, στην παρ. 1 του παρα-συντάγματος ορίζει ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Και στην παρ. 2 ότι «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις», εξαερώνεται από το προκλητικό άρθρο 86 που προστατεύει τους παρανοµούντες διεφθαρμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους:

«1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.

2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.

Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση».

[Σημείωση: στις παραγράφους 3, 4 και 5 που ακολουθούν, περιγράφεται μια σκανδαλωδώς δαιδαλώδης γραφειοκρατική διαδικασία που η έκβασή της εξαρτάται από τη βούληση της εκάστοτε κυνοβουλευτική πλειοψηφία]. Κατά τα άλλα, «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» - όπως ορίζει το Άρθρο 4, παρ. 1 του παρα-συντάγματος, που καθίσταται έτσι κενό γράμμα]. 

Απ’ αυτή την άποψη, είναι ευεξήγητο το γεγονός ότι όλα τα Ελληνικά Παρα-συντάγματα από το 1843 μέχρι σήμερα, Περιέχουν ένα άρθρο αντίστοιχο με το άρθρο 86 του διάτρητου συντάγματος-κουρελόχαρτου του 2019, που κανένα κόμμα δεν επιχείρησε ποτέ να καταργήσει. Ο λόγος είναι απλός: όλες οι κομματικές συμμορίες ως κυβέρνηση το χρησιμοποιούν κατά κόρο για να κλέβουν ατιμώρητα δημόσιο χρήμα, ενώ ως αντιπολίτευση βρίσκονται εν αναμονή του δικού τους πειρατικού ρεσάλτου στην εξουσία για να το χρησιμοποιήσουν.

 

ΒΟΛΕΥΤΕΣ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΜΕ ΦΥΛΟ ΣΥΚΗΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 60

 

Το άρθρο 60, παρ. 1, του «συντάγματος» του 2019 ορίζει ότι «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση», ως κάλυψη της των μωρών παρθένων που υποδύονται τους άνευ βουλήσεως βολευτές. Αλλά, για αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο κάθε πιθανής εσωκομματικής αμφισβήτησης των κομματικών ανθρωποβοσκών, το ως άνω άρθρο, ακυρώνεται ολοσχερώς καθημερινά στην πράξη από την καθιέρωση της ανήθικης διανοητικής σύλληψης της «κομματικής πειθαρχίας», που θεσπίζει την απόλυτη εξουσία ενός μαριονετίστα-γελωτοποιού πάνω στις δουλικές μαριονέτες του. Το συμπέρασμα είναι προφανές: Ποτέ οι βολευτές δεν ψηφίζουν «κατά συνείδηση».

Η τράπουλα είναι σημαδεμένη και μόνο η εξουσία γνωρίζει τα σημάδια της, ενώ η ανθρωπόμαζα, αγνοώντας τα, είναι καταδικασμένη να άγεται και να φέρεται από τους ανεπάγγελτους επαγγελματίες πολιτικούς-ανθρωποβοσκούς, οι οποίοι στηρίζονται σε έναν εσμό εξαγορασμένων δίποδων προβατόσκυλων και σε ένα ανενδοίαστο σώμα ένστολων πραιτοριανών. Ο κύβος έχει ριχθεί.

 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΖΕΦΕΡΣΟΝ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

 

• Το 1776, ο Τόμας Τζέφερσον (1743-1826), ένας από τους Ιδρυτές-πατέρες ΗΠΑ, κύριος συγγραφέας της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, και τρίτος πρόεδρος της χώρας, διαπίστωνε ότι: 

«Η ύπαρξη ενός κράτους εξαρτάται από τον έλεγχο της τροφής και του νομίσματός του», ότι «η φυσική πρόοδος των πραγμάτων είναι η υποχώρηση της ελευθερίας και η νίκη της κυβέρνησης» και ότι γι’ αυτό «μια μικρή επανάσταση πού και πού είναι καλό πράγμα, και εξίσου απαραίτητη στον πολιτικό κόσμο όσο οι καταιγίδες στον φυσικό κόσμο».

[Η Ελλάδα απώλεσε τον έλεγχο του νομίσματός της με την ένταξή της στο «Γλυκό Τέρας των Βρυξελλών» – Hans Magnum Entzenberger. Τώρα πιέζεται να χάσει και τον έλεγχο της τροφής της].

• Το 1793, ο Saint-Just, βασικός συντάκτης του επαναστατικού συντάγματος, προειδοποιούσε από το βήμα της Συντακτικής Συνέλευσης ότι: 

«Όλες οι τέχνες παράγουν αριστουργήματα. Μόνο η τέχνη της διακυβέρνησης παράγει αποκλειστικά και μόνο τέρατα… Ένας λαός έχει έναν μόνο επικίνδυνο εχθρό: την κυβέρνησή του»

• Το 2025, το κίνημα των νέων αγροτών φαίνεται να εμπνέεται από το πνεύμα της εξέγερσης του Κιλελέρ (Μάρτιος 1910) που ανάγκασε τον Ελευθέριο Βενιζέλο να προχωρήσει στην αναδιανομή της γης που σηματοδότησε την απελευθέρωση των αγροτών-δουλοπάροικων από την δικτατορία των τσιφλικάδων. 

Προειδοποίηση: Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση της Ελληνικής Κλεπτοκρατίας απεργάζεται έναν εμφύλιο πόλεμο πολύ χαμηλής έντασης (προς το παρόν) για την εξουδετέρωση του κινήματος των αγροτών μέσω ενεργειών που αποσκοπούν στην ενεργοποίηση του «κοινωνικού αυτοματισμού», που αν δεν ευοδωθεί, ίσως να βρεθούμε αντιμέτωποι –πράγμα απευκταίο– με μια σοβαρή στημένη τρομοκρατική ενέργεια, για τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας.

Γιατί η κρατική εξουσία –που έχει το μονοπώλιο της νόμιμης τρομοκρατίας– όταν αυτή αποδεικνύεται ανεπαρκής, τότε προσφεύγει στην παράνομη τρομοκρατία, το αποτελεσματικότερο μέσο άσκησης πολιτικής κάθε εξουσίας που βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης και σήψης.

Η παράνομη τρομοκρατία είναι προνομιούχο μέσο και, συγχρόνως, πεδίο άσκησης πολιτικής, σε όλες τις ετερόνομες κοινωνίες όπου η «πολιτική» είναι αποκλειστική υπόθεση των ανεπάγγελτων επαγγελματιών πολιτικών. Κι αυτό καθίσταται ολοφάνερο «αν την κρίνουμε από τα αποτελέσματά της και αν δούμε ποιον ευνοούν»

[B;. Κλεάνθης Γρίβας: 25 θέσεις για την τρομοκρατία – Ελευθεροτυπία, 1/10/1992. https://www.grivas.info/tromokratia/99-25-1992] 

 

Σε όλα τα κράτη, η κομματική κλεπτοκρατία εδράζεται στην ενσωμάτωση της  «νόμιμης» εξουσίας του κράτους και της «παράνομης» εξουσίας του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, που βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία μεταξύ τους, καθορίζοντας τη διαμόρφωση της πολιτικής σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.

Συνδετικός κρίκος μεταξύ αυτών των δύο εξουσιών είναι ένα ενδιάμεσο στρώμα διεφθαρμένων κρατικών υπαλλήλων, κυβερνητικών αξιωματούχων και επαγγελματιών πολιτικών που μισθοδοτούνται από την κρατική εξουσία αλλά και εξαγοράζονται από το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα, λειτουργώντας ως «υπηρέτες δύο αφεντάδων». Με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και δυσδιάκριτη η σχέση μεταξύ τους εξαιτίας της αυξανόμενης αλληλοεπικάλυψης των δραστηριοτήτων του κράτους και του οικονομικού παρακράτους.

Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλοι γενάρχες των «οικογενειών» που κυριαρχούν στις ΗΠΑ σήμερα, χαρακτηρίζονται στην αμερικάνικη ιστοριογραφία ως «ληστοβαρόνοι» (όρος που εκφράζει όσους αναδείχτηκαν σε παράγοντες τεράστιας οικονομικής ισχύος εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο –με απάτες, λαθρεμπόριο, δοσιλογισμό– όπως ακριβώς συνέβη στα καθ’ ημάς με τους δωσίλογους και τους μαυραγορίτες). 

[Για τη σχέση Κράτους και Παρακράτους, βλ. Κλεάνθης Γρίβας: Κράτος και Οργανωμένο Έγκλημα. https://www.zougla.gr/apopseis/kratos-ke-organomeno-eglima/ ]

 

Απ’ αυτή την εξέλιξη προέκυψε ως υπερεθνικό προιόν ο καπιταλισμός της καταστροφής (που σημαίνει, κερδίζω καταστρέφοντας – ανθρώπους, κοινωνίες και χώρες – και κερδίζω «επιδιορθώνοντας ό,τι κατάστρεψα»), η πιο επικίνδυνη μορφή οργανωμένου εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας, κατά την οποία συγχωνεύεται η «νόμιμη» εξουσία του κράτους και η «παράνομη» εξουσία των υπερεθνικών οικονομικών «αλήτ», η οποία δρα ως μείζων εργοδότης των κατά τόπους διαχειριστών της κρατικής εξουσίας, με αποτέλεσμα τη δουλική υπαγωγή τους στην υπηρεσία αυτής της πρωτόγνωρης παρα φύση συνεύρεσης του κράτους και του οργανωμένου εγκλήματος, που καθορίζει αυθαίρετα όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.

Κλεάνθης Γρίβας

HALOCRAFT & BONZAI

ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Κοινή περιοδεία παρουσίασης νέων άλμπουμ.

Δύο από τα πιο ιδιαίτερα σχήματα της εναλλακτικής σκηνής της Θεσσαλονίκης, οι Halocraft και οι Bonzai, ενώνουν τις δυνάμεις τους για μια κοινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, παρουσιάζοντας τα νέα τους άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησαν.

Dmg: 10€ - OLDSCOOL (SOLOMOU 13, EXARHIA) - Doors:12€

 

HALOCRAFT

Οι Halocraft είναι ένα instrumental/post-rock συγκρότημα από τα Γιαννιτσά, που συνδυάζει κινηματογραφική ατμόσφαιρα, μελωδικές γραμμές και έντονη συναισθηματική φόρτιση. Από το 2014, έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν ένα μοναδικό ηχητικό ύφος, δημιουργώντας έναν αφηγηματικό κόσμο που λειτουργεί ως ένα σύγχρονο μουσικό σύμπαν. Έχουν κυκλοφορήσει τα άλμπουμ Chains for the Sea(2018) και A Mother to Scare Away the Darkness (2021), αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές από την ελληνική και διεθνή post-rock κοινότητα. Με συμμετοχές σε φεστιβάλ  και live εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχουν αποκτήσει πιστό κοινό χάρη στην κινηματογραφική τους αισθητική και την έντονα συναισθηματική σκηνική παρουσία.

Στην περιοδεία παρουσιάζουν για πρώτη φορά ζωντανά το φιλόδοξο διπλό άλμπουμ τους:

"The Sky Will Remember" και "To Leave A Single Wolf Alive" — δύο μέρη ενός ενιαίου concept που εξερευνά θέματα όπως η μνήμη, η απώλεια, η επανάσταση και η κάθαρση, μέσα από βαθιά κινηματογραφικά και συναισθηματικά ηχητικά τοπία.

 

BONZAI

Οι Bonzai ξεκίνησαν στη Θεσσαλονίκη και κινούνται σε ένα ευρύ φάσμα από alternative, heavy psych και grunge ήχους. Η μπάντα είναι γνωστή για τις εκρηκτικές της εμφανίσεις και τη συναισθηματική ένταση που μεταφέρουν οι συνθέσεις της. Με δυναμική σκηνική παρουσία και εκρηκτικά live, οι Bonzai έχουν μοιραστεί τη σκηνή με σημαντικά ονόματα του χώρου και έχουν συμμετάσχει σε δύο από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ της χώρας — το Street Mode Festival και το Los Almiros Festival. Ακόμα και εν μέσω πανδημίας, διατήρησαν ενεργή συναυλιακή δράση, εμφανιζόμενοι στα Long Beach Festival και Mammothfest, ως από τις ελάχιστες heavy rock μπάντες που κράτησαν ζωντανή τη σκηνή. Μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ "Seeds to Roots", οι Bonzai επιστρέφουν δυναμικά με τον νέο τους δίσκο: "Nightmare Always Ends The Dawn", ένας σκοτεινός αλλά ελπιδοφόρος δίσκος που αποτυπώνει την εσωτερική μάχη και τη λύτρωση μέσα από έναν ονειρικό – και ταυτόχρονα σκληρό – ηχητικό κόσμο.