Μέχρι το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών φτάνουν οι ευθύνες για την εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου συνολικά που οδήγησαν στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών και διαπιστώνονται στο πολυσέλιδο πόρισμα της τριμελούς Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που όρισε το αρμόδιο υπουργείο.

Ξεκαθαρίζει το τοπίο: Δεν υπήρχε σύστημα τηλεδιοίκησης 

Το πόρισμα των 228 σελίδων οριστικά ξεκαθαρίζει το τοπίο αναφορικά με το ζήτημα της τηλεδιοίκησης αναφέροντας ρητώς ότι δεν υπήρχε στη Λάρισα μετά τη φωτιά του 2019 καθώς έκτοτε δεν είχε αποκατασταθεί.

Επιπλέον παρά την κυβερνητική εμμονή να αναφέρεται σε τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης, το πόρισμα αναφέρεται στον εξοπλισμό του σταθμαρχείου Λάρισας με ακρίβεια ως «πίνακα τηλεχειρισμού αλλαγών Σιδηροδρομικού Σταθμού Λάρισας».

Συγκεκριμένα επισημαίνεται πως η διαχείριση της κυκλοφορίας γίνεται με τηλεφωνικό αποκλεισμό. «Η ηλεκτρική πλευρική σηματοδότηση στο τμήμα Λάρισα - Θεσσαλονίκη (και κατ’ επέκταση στο υπό εξέταση τμήμα Λάρισα - Ν. Πόροι) είναι από τον Ιούλιο του 2019 εκτός λειτουργίας (μετά την πυρκαγιά στο κέντρο τηλεδιοίκησης της Λάρισας στη θέση ‘Ζάχαρη’) . Στο πλαίσιο αυτό η διαχείριση της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας γίνεται με τηλεφωνικό σύστημα αποκλεισμού με τους σταθμούς της Λάρισας και των Ν. Πόρων να αποτελούν τα δύο άκρα του τμήματος αποκλεισμού».

Στο πόρισμα εξηγείται ότι εν έτει 2023, η διαχείριση της κυκλοφορίας στο τμήμα αυτό γίνεται αναγκαστικά και αποκλειστικά με εξασφάλιση ελεύθερης γραμμής, μετά από τις κατάλληλες ενέργειες των σταθμαρχών των σταθμών Λάρισας και Ν. Πόρων.

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων επισημαίνει ότι από τις 23 Δεκεμβρίου 2022 για την έξοδο από Λάρισα προς Ν. Πόρους και πορεία μέσω της γραμμής ανόδου είναι υποχρεωτικό να γίνεται χάραξη διαδρομής αυτόματα, κάτι το οποίο δεν έκανε ο μοιραίος σταθμάρχης τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου.

Ωστόσο την ημέρα του δυστυχήματος είχαν διαπιστωθεί πολλές δυσλειτουργίες και συγκεκριμένα:

• Το φωτόσημα εξόδου του σταθμού Λάρισας στη γραμμή 2 είναι μόνιμα κόκκινο λόγω μη λειτουργίας, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, της ηλεκτρικής πλευρικής σηματοδότησης. Η δυσλειτουργία αυτή είναι γνωστή στους σταθμάρχες και ειδοποιούν σχετικά τους μηχανοδηγούς.
• Ο χειρισμός της αλλαγής 101 (διευθέτηση στη διαγώνιο), που βρίσκεται στην είσοδο του σταθμού Λάρισας κατά την κίνηση από Παλαιοφάρσαλο, λόγω τεχνικού προβλήματος δεν μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά από το κομβίο του πίνακα χειρισμού αλλαγών αλλά μόνον επί τόπου από τον κλειδούχο με τη ράβδο χειρισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την ημέρα της επί τόπου επίσκεψης της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, στο σταθμό της Λάρισας και επισκόπησης του πίνακα τηλεχειρισμού αλλαγών (20-3-2023) διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν δυνατή η παρακολούθηση της πορείας του συρμού στο τμήμα ΕΑ2 μήκους 1200 μέτρων. «Το γεγονός αυτό περιορίζει το μήκος και κατ’ επέκταση το χρόνο που θα ήταν αντιληπτός από το σταθμάρχη ένας συρμός που κινούνταν από Λάρισα προς Ν. Πόρους μέσω της γραμμής καθόδου (στην προκειμένη περίπτωση ο συρμός IC 62). Η Επιτροπή δεν γνωρίζει αν η δυσλειτουργία αυτή υπήρχε και κατά την ημέρα του δυστυχήματος (28-2-2023)», σημειώνεται στο πόρισμα.

Παράλληλα επισημαίνεται ότι η κατάληψη ενός κυκλώματος γραμμής από ένα συρμό και γενικότερα η κίνηση του συρμού θα μπορούσε να απεικονίζεται με πιο εύληπτο τρόπο (π.χ. συνεχής ένδειξη). Δύο λυχνίες του πίνακα χειρισμού ήταν την ημέρα της επί τόπου επίσκεψης της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων στο σταθμό της Λάρισας (20-03-2023) εκτός λειτουργίας, χωρίς ωστόσο εξ αυτού του λόγου να χάνεται η οπτική εποπτεία κίνησης των συρμών επί του πίνακα.

Ευθύνες και στο υπουργείο

Αν και μικρή η αναφορά στο επίπεδο ευθυνών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών καθώς αποτελεί λιγότερο από μία σελίδα στο σύνολο των 228 του πορίσματος, είναι μεστή νοήματος αφού σαφέστατα τονίζεται πως αυτό έχει τον τελευταίο λόγο και για τα ζητήματα ασφαλείας. Επισημαινεται το γεγονός ότι ουδέποτε στελεχώθηκε η Επιτροπή Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, ενώ παρέμεινε υποστελέχωμένη η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), αλλά και ο ίδιος ο ΟΣΕ χωρίς μάλιστα να εκσυγχρονιστεί και ο κανονισμός εκπαίδευσης σταθμαρχών.

 

Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως μεταξύ των πολλών ζητημάτων για θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας για τα οποία το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών είχε τον τελευταίο λόγο πρέπει να μνημονευθούν, αφού συνεκτιμηθεί και το γενικότερο κοινωνικό - οικονομικό περιβάλλον,

• η έγκριση το Μάρτιο 2019 του τροποποιημένου Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας,
• οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση της σύμβασης ανάταξης της φωτεινής σηματοδότησης και συστημάτων ασφαλείας την περίοδο 2016 - 2022,
• η μη στελέχωση της Επιτροπής Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων,
• η μη επαρκής στελέχωση της ΡΑΣ την περίοδο 2017-2022 ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα υψηλά καθήκοντα εποπτείας, ελέγχων και υλοποίησης σε θέματα σιδηροδρομικής ασφάλειας,
• ο μη εκσυγχρονισμός του Κανονισμού Εκπαίδευσης Σταθμαρχών,
• η μη στελέχωση του ΟΣΕ (περίοδος 2011-2022) με το απαραίτητο προσωπικό (ιδίως σε θέσεις σταθμαρχών, κλειδούχων), κ.λπ.

Ανύπαρκτη επικοινωνία ΟΣΕ, Hellenic Train και υπουργείου

Παράλληλα σε άλλο σημείο του πορίσματος, γίνεται ειδική μνεία στην ουσιαστικά ανύπαρκτη επικοινωνία μεταξύ του ΟΣΕ, της Hellenic Train, αλλά και του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών με τους εργαζομένους στον σιδηρόδρομο, για την οποία επισημαίνεται ότι γινόταν κυρίως μέσω εξωδίκων.

Η Επιτροπή μνημονεύει τα διαβήματα των μηχανοδηγών, στα οποία τονίζονται οι ελλείψεις σε θέματα σιδηροδρομικής ασφαλείας και ζητείται η λήψη μέτρων που θα διασφαλίσουν την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων και των μετακινουμένων.

Σωρεία αλλεπάλληλων λαθών

Οπως έχει επανειλημμένα γράψει σε ρεπορτάζ του το «Εθνος», το δυστύχημα που στέρησε τη ζωή σε 57 ανθρώπους βουλιάζοντας στη θλίψη μια ολόκληρη χώρα οφείλεται σε μια σειρά πλημμελειών και παραλείψεων, αλλά και μιας διαχρονικής εγκατάλειψης του σιδηροδρόμου, ο οποίος αφού στερήθηκε σωτήρια έργα τεχνολογίας που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, φυλλοροούσε και σε επίπεδο εργαζομένων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξασφαλιστεί ένα υψηλό επίπεδο ασφαλούς κυκλοφορίας.

Στο πόρισμα της Επιτροπής γίνεται εκτενής αναφορά στις ευθύνες όλων των εμπλεκόμενων προσώπων και φορέων, από τον μοιραίο σταθμάρχη, μέχρι τον ΟΣΕ, τη ΡΑΣ, αλλά και το υπουργείο, ενώ σε ειδικό κεφάλαιο αναλύονται οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των έργων με τις συνεχείς παρατάσεις.

Οι εμπειρογνώμονες μάλιστα αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι εφόσον καταφέρουν να ολοκληρωθούν τα απαραίτητα έργα «οι Έλληνες θα έχουν μια σιδηροδρομική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε ένα τεχνολογικό επίπεδο που οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είχαν από τη δεκαετία του 1970 (η διαδρομή Στοκχόλμη-Γκέτεμποργκ, 500 περίπου χιλιόμετρα, γινόταν από τη δεκαετία του 1970 σε λιγότερο από 4 ώρες)».

Τα μοιραία λάθη εκείνης της νύχτας

Ο σταθμάρχης

Πρώτο λάθος του σταθμάρχη ήταν να μην επιλέξει την αυτόματη χάραξη της διαδρομής. Αποτέλεσμα ήταν η επιβατική αμαξοστοιχία να βρεθεί λανθασμένα στη γραμμή καθόδου, ενώ στη συνέχεια έδωσε ανεπαρκή αναγγελία και στον άτυχο μηχανοδηγό της. Αν η πρόθεση του σταθμάρχη ήταν να αποστείλει το IC 62 στη γραμμή καθόδου, θα έπρεπε:

1. στην αναγγελία του προς το μηχανοδηγό να του αναφέρει ότι θα κινηθεί στη γραμμή καθόδου.
2. να συντάξει και αποστείλει με τηλεγράφημα στον μηχανοδηγό του IC 62 το Δελτίο Ειδοποίησης (Υπόδειγμα 1001) και να το παραδώσει ιδιοχείρως στον μηχανοδηγό.

Εάν ο σταθμάρχης είχε προσδιορίσει στον Μηχανοδηγό ότι θα κινηθεί προς τη γραμμή καθόδου, ο Μηχανοδηγός του IC 62 θα είχε ενδεχομένως ζητήσει εξηγήσεις, οπότε ο Σταθμάρχης Λάρισας θα είχε εντοπίσει πιθανόν την ασυμβατότητα.

Επίσης αν ο Σταθμάρχης είχε συμβουλευθεί τον πίνακα τηλεχειρισμού αλλαγών, θα είχε αντιληφθεί ότι οδηγεί το IC 62 προς τη γραμμή καθόδου.

Οι εμπειρογνώμονες αναφέρουν ελλιπή ραδιοεπικοινωνία και τηλεγραφική επικοινωνία μεταξύ Σταθμάρχη Λάρισας και Μηχανοδηγού IC 62 υπογραμμίζοντας ότι «ένα πιο αυστηρό και λεπτομερές πρωτόκολλο επικοινωνίας θα επέτρεπε και στους δύο (Σταθμάρχη, Μηχανοδηγό) ακριβέστερη κατανόηση του τι συμβαίνει».

Σε ό,τι αφορά τον μηχανοδηγό της επιβατικής αμαξοστοιχίας, όπως προκύπτει από το πόρισμα, αμέσως μόλις αντιλήφθηκε ότι κινείται σε γραμμή καθόδου και έχοντας αμφιβολίες ως προς την ορθότητα κίνησης επί αυτής της γραμμής ζήτησε από το Σταθμάρχη Λάρισας την επανάληψη του τηλεγραφήματος και για μια ακόμη φορά έλαβε την ίδια απάντηση χωρίς να προσδιορίζεται αν η κίνηση γίνεται στη γραμμή ανόδου ή στη γραμμή καθόδου.

Οπως σημειώνεται στο πόρισμα, «αν και μετά την αποστολή του δεύτερου τηλεγραφήματος από τον Σταθμάρχη Λάρισας προς τον Μηχανοδηγό του IC 62 , διατηρούσε ο Μηχανοδηγός αμφιβολίες περί της ορθότητος της γραμμής στην οποία εκινείτο, όφειλε να ακινητοποιήσει ακαριαία και επιτόπου τον συρμό IC 62, κάτι ωστόσο που δεν έκανε».

Επίσης σημειώνεται ότι «η πιθανή αντίληψη από τον μηχανοδηγό του IC 62 ότι κινείται στη γραμμή ανόδου θα 58 τον είχε ενδεχομένως οδηγήσει σε άμεση επικοινωνία με τον μηχανοδηγό του εμπορικού 63503 μέσω του συστήματος ραδιοεπικοινωνίας, κάτι όμως που δεν πιστοποιείται πουθενά από τις φωνητικές καταγραφές».

Ο ρόλος του ΟΣΕ

Σοβαρές παραλείψεις και πλημμέλειες εντοπίζονται από το πόρισμα και στο 2ο επίπεδο λειτουργίας, το οποίο ως αποστολή έχει να λειτουργεί «διορθωτικά» στα λάθη του πρώτου επιπέδου.

Αναφορικά με την ύπαρξη δεύτερου σταθμάρχη, επισημαίνεται ότι «μειώνει καθοριστικά τον κίνδυνο λάθους και αστοχίας, αλλά δεν τον εξαλείφει».

Ειδική αναφορά γίνεται στο Δευτεροβάθμιο όργανο ρύθμισης κυκλοφορίας, το οποίο από το 2020 είχε καταργηθεί και «αν λειτουργούσε την ημέρα του δυστυχήματος, θα αποτελούσε πρόσθετη ασφαλιστική δικλείδα, που θα έδινε πιθανόν τη δυνατότητα παρακολούθησης της πορείας των δύο συρμών».

Επιπλέον έχει καταργηθεί και ο Προϊστάμενος αμαξοστοιχίας. Μέχρι την τροποποίηση του Κανονισμού το 2019, επιβαλλόταν για κάθε συρμό η παρουσία Προϊσταμένου με ουσιαστικά καθήκοντα ελεγκτή κάθε διαδικασίας και λεπτομέρειας εντός του συρμού και δυνατότητα αυτόματης πέδησης του συρμού, όποτε το έκρινε απαραίτητο. Πρακτικά ασκούσε κάποιας μορφής εποπτεία και επί του Μηχανοδηγού.

Στις ευθύνες που καταλογίζονται στη Hellenic Train εάν εξαιρεθούν οι επισημάνσεις για τον μηχανοδηγό, ο οποίος ανήκε στο εργατικό δυναμικό της, περιλαμβάνεται κυρίως η εκκρεμότητα στην εγκατάσταση του συστήματος GSM-R σε μέρος του τροχαίου υλικού της. Αν η τελευταία αυτή εκκρεμότητα είχε ολοκληρωθεί, σημειώνουν οι εμπειρογνώμονες, τότε είναι πολύ πιθανό ο Μηχανοδηγός του IC 62 να είχε επικοινωνήσει με τον Σταθμάρχη Λάρισας αλλά και με τον Μηχανοδηγό του αντιθέτως κινούμενου εμπορικού συρμού 63503, κάτι που θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποτροπή του δυστυχήματος.

Επίσης αναφέρεται ότι το στέλεχος της εταιρίας με αρμοδιότητες «ρυθμιστή» κυκλοφορίας έχει δυνατότητά μόνο παρακολούθησης με χρήση συστήματος γεωτοπικού (GPS) της θέσης κάθε συρμού. Δεν μπορεί να εντοπίσει ούτε σε ποια γραμμή κινείται ο συρμός ούτε αν άλλος συρμός κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Συνεπώς το αποτύπωμά του στην ασφάλεια είναι περιορισμένο.

Κρισιμη η έλλειψη συγχρονων συστημάτων

Αναλυτικά περιγράφονται όλα εκείνα τα συστήματα που θα έπρεπε να έχει ο σιδηρόδρομος, αλλά κανένα δε λειτουργούσε πλήρως τη μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου. Τα συστήματα αυτά και ο σωτήριος ρόλος που θα είχαν παίξει εάν λειτουργούσαν, περιγράφονται συνοπτικά παρακάτω:

Διαχείριση κυκλοφορίας με λειτουργία φωτεινής σηματοδότησης

Όπως αναφέρθηκε η φωτεινή σηματοδότηση μεταξύ Λάρισας - Ν. Πόρων ήταν εκτός λειτουργίας από το 2019 και η διαδικασία εξασφάλισης ελεύθερης γραμμής γινόταν με ανταλλαγή τηλεγραφημάτων μεταξύ των σταθμαρχών Λάρισας – Ν. Πόρων.

Αν λειτουργούσε η φωτεινή αμφίδρομη σηματοδότηση με την αναχώρηση του επιβατικού συρμού IC 62 από Λάρισα προς Ν. Πόρους, το φωτόσημα θα «κοκκίνιζε» και θα αρκούσε να το προσέξει ένας εκ των δύο μηχανοδηγών του εμπορικού.

Η φωτεινή σηματοδότηση επομένως θα επαύξανε καθοριστικά το επίπεδο ασφαλείας, δεν μπορούσε όμως από μόνη της να αποκλείσει το ακραίο ενδεχόμενο παραβίασης του κόκκινου σηματοδότη κατά την έξοδο του εμπορικού συρμού 63503 από το σταθμό Ν. Πόρων.

Διαχείριση κυκλοφορίας με λειτουργία φωτεινής σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης

Εάν λειτουργούσε, ο χειριστής στο κέντρο τηλεδιοίκησης θα είχε πλήρη εικόνα της κατάστασης όλων των 91 σταθμών της περιοχής του και της γραμμής που διαχειρίζεται και επιτηρεί. Αν επομένως μεταξύ Λάρισας - Ν. Πόρων είχε αποκατασταθεί και η φωτεινή σηματοδότηση και η τηλεδιοίκηση, η χάραξη δρομολογίου του IC 62 θα γινόταν από τον κεντρικό χειριστή και θα διαβιβαζόταν για εκτέλεση στο Σταθμάρχη Λάρισας. Ο τελευταίος θα έλεγχε το χαραχθέν από τον κεντρικό χειριστή δρομολόγιο του IC 62 και κατόπιν ή θα το υλοποιούσε ή θα διατύπωνε στον κεντρικό χειριστή πιθανές αντιρρήσεις. «Προκύπτει λοιπόν ότι στην περίπτωση της τηλεδιοίκησης το επίπεδο ασφαλείας προσεγγίζει το μέγιστο, χωρίς ωστόσο να το εξασφαλίζει», σημειώνουν οι εμπειρογνώμονες.

Διαχείριση κυκλοφορίας αν λειτουργούσε το σύστημα ETCS

Το ETCS (European Train Control System) αποτελεί τη βασική συνιστώσα απόλυτης διασφάλισης της κυκλοφορίας και προβλέπει μεταξύ άλλων και μηχανισμό ακαριαίας πέδησης του συρμού, εφόσον ο μηχανοδηγός δεν συμμορφούται προς τα φωτοσήματα και τις εντολές που του δίνονται.

Αν λειτουργούσε το ETCS και χαραζόταν το δρομολόγιο του IC 62 από τη γραμμή καθόδου (είτε από τον Σταθμάρχη Λάρισας είτε από τον Κεντρικό Χειριστή Τηλεδιοίκησης), ο επόμενος από τη Λάρισα σταθμός (Ν. Πόροι) δεν θα έδινε ελεύθερη τη γραμμή καθόδου για τον εμπορικό 63503 και το φωτόσημα στην έξοδο από Ν. Πόρους προς Λάρισα θα ήταν κόκκινο. Αν ο μηχανοδηγός του 63503 δεν συμμορφωνόταν και παραβίαζε το κόκκινο φωτόσημα εξόδου από Ν. Πόρους, θα ενεργοποιείτο από το σύστημα ETCS η αυτόματη πέδηση και για τους δυο αντιθέτως κινούμενους συρμούς IC 62 και εμπορικό 63503, οι οποίοι θα ακινητοποιούντο επιτόπου.

«Πολύ απλά με το σύστημα ETCS σε λειτουργία και με δεδομένο ότι θα γινόταν η χάραξη δρομολογίου από το χειριστή του σταθμού (τηλεδιοικούμενου ή όχι) η περίπτωση να γίνει μια μετωπική ή οπισθομετωπική σύγκρουση θα είχε αποφευχθεί» τονίζεται.

Διαχείριση κυκλοφορίας αν λειτουργούσε πλήρως το σύστημα GSM-R

Το σύστημα GSM-R προϋποθέτει την εγκατάσταση του απαραίτητου εξοπλισμού επί της γραμμής και επί των συρμών και συνίσταται σε ψηφιακό σύστημα ραδιοεπικοινωνίας που επιτρέπει σε όλο το προσωπικό που εμπλέκεται στη σιδηροδρομική κυκλοφορία (μηχανοδηγοί, σταθμάρχες, κέντρο ελέγχου κ.λπ.) να επικοινωνούν απευθείας μεταξύ τους.

Αν λειτουργούσε πλήρως το σύστημα GSM-R, ο μηχανοδηγός του IC 62 θα είχε τη δυνατότητα μόλις αντιλήφθηκε ότι κινείται στη γραμμή καθόδου να επικοινωνήσει με το μηχανοδηγό του αντίθετα κινούμενου εμπορικού συρμού 63503 και να συνειδητοποιήσουν και οι δυο ότι βρίσκονται σε συγκρουσιακή πορεία.

Οπως αναφέρει η Επιτροπή, και το υφιστάμενο σύστημα ραδιοεπικοινωνίας του ΟΣΕ έδινε τη δυνατότητα στους δυο μηχανοδηγούς να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Τονίζουν, πάντως, ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο στο συγκεκριμένο σημείο ο παρεμβαλλόμενος ορεινός όγκος του Ολύμπου να εμπόδιζε τη ραδιοεπικοινωνία με τη χρήση του υφιστάμενου συστήματος (VHF). Με τα στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση της Επιτροπής δεν είναι δυνατόν ούτε να επιβεβαιωθεί ούτε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυτό, τονίζουν χαρακτηριστικά.

«Συνάγεται συνεπώς ότι η πλήρης λειτουργία του συστήματος GSM-R (τόσο στην υποδομή όσο και στο τροχαίο υλικό) θα είχε μειώσει δραστικά και καθοριστικά τον κίνδυνο του δυστυχήματος, δεν θα μπορούσε όμως να τον είχε αποκλείσει και αποτρέψει με βεβαιότητα».

Ελλιπής και η εκπαίδευση των σταθμαρχών

Σοβαρά ζητήματα ελλιπούς εκπαίδευσης των σταθμαρχών, διαπίστωσε η Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων εβδομάδες μετά τις αντίστοιχες ενδείξεις που είχε διαπιστωσει και ο έλεγχος της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων.

Στο πόρισμα αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι δεν μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα, ότι οι παραπάνω εκπαιδευόμενοι έλαβαν την προβλεπόμενη από τον οδηγό σπουδών «Βασική Εκπαίδευση Προσωπικού Κλάδου Κυκλοφορίας», αφού από την ανάλυση των στοιχείων που τέθηκαν υπόψη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι οι εν λόγω υποψήφιοι σταθμάρχες ολοκλήρωσαν τον προβλεπόμενο Β’ κύκλο θεωρητικής εκπαίδευσης (177 ωρών) που αναφέρεται (στον οικείο Οδηγό) ότι θα διεξαγόταν μετά την ολοκλήρωση του Α’ κύκλου εκπαίδευσης (535 ωρών), και μάλιστα, παράλληλα με την Πρακτική Εκπαίδευση των 75 υποχρεωτικών ημερών. Επιπλέον προκύπτουν αποκλίσεις μεταξύ της προβλεπόμενης στον Οδηγό Σπουδών παροχής εκπαίδευσης, στο από 28-07-2022 έγγραφο και στον τρόπο που τελικά αυτή η εκπαίδευση παρασχέθηκε».

Οι καθηγητές σημειώνουν επίσης πως δεν προκύπτει σαφώς ότι ο ΟΣΕ εξασφάλισε, όπως όφειλε, πλήρες πρόγραμμα κατάρτισης του προσωπικού. «Ο θεωρητικός και πρακτικός κύκλος εκπαίδευσης που παρείχε σε προσωπικό του ΟΣΕ που επιτελεί κρίσιμα καθήκοντα (σταθμάρχες – κλειδούχους) πιθανολογείται ότι υπήρξε ελλιπής και ανεπαρκής».

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, οι ώρες της θεωρητικής εκπαίδευσης το πρόγραμμα του ΟΣΕ είναι αρκετές. Εκείνο όμως που απαιτεί ενδυνάμωση είναι η πρακτική εξάσκηση των υποψηφίων μέσω της αύξησης των ωρών της καθαρά πρακτικής εξάσκησης. Επίσης κρίνουν πολύ σημαντικό η πρακτική άσκηση να γίνεται σε σταθμούς στους οποίους πρόκειται μελλοντικά να εργαστούν οι υποψήφιοι σταθμάρχες και οπωσδήποτε σε σταθμούς που θα έχουν τον ίδιο τεχνικό εξοπλισμό με αυτόν που θα χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι κατά την εργασία τους.

Αναφορικά με τις επιδόσεις των υποψηφίων σταθμαρχών, το πόρισμα επισημαίνει ότι στις προφορικές εξετάσεις από τους 38 υποψήφιους του τομέα Θεσσαλονίκης οι 35 πήραν βαθμό άριστα 10, 2 πήραν 9 και 1 που μάλλον δεν προσήλθε πήρε μηδέν.

Στις προτάσεις που κάνουν για τη βελτίωση της εκπαίδευσης τα μέλης της Επιτροπής αναφέρουν ότι:

• Ο αριθμός των εκπαιδευομένων που συμμετείχαν στα δυο τμήματα εκμάθησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν μεγάλος. Προτείνεται να δημιουργούνται μικρότερα σε αριθμό τμήματα (10-20).
• Πρέπει να προβλέπονται οι απαραίτητοι ψυχομετρικοί έλεγχοι των υποψηφίων και αν κρίνονται ακατάλληλοι να μη γίνεται δεκτή η υποψηφιότητά τους.
• Οι υποψήφιοι πρέπει οπωσδήποτε να έχουν βασικές γνώσεις πληροφορικής και αγγλικών.
• Οσον αφορά στο επίπεδο μόρφωσης, οι απόφοιτοι των ΤΕΛ/ΕΠΑΛ πρέπει να έχουν ακολουθήσει τομείς και ειδικότητες σχετικές με τα καθήκοντα ενός σταθμάρχη (π.χ. ηλεκτρολογίας και αυτοματισμού, μηχανολογικός).

Η ΡΑΣ

Για τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ), το πόρισμα αναφέρει πως «δεν έχει δικαιοδοσία να υλοποιήσει δράσεις για θέματα ασφαλείας. Οι τελευταίες εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των φορέων προς τους οποίους απευθύνεται η ΡΑΣ».

Οι τρεις εμπειρογνώμονες σημειώνουν πως «δεν είναι όμως σαφώς προσδιορισμένο το επίπεδο λεπτομέρειας, για θέματα ιδίως ασφαλείας, στο οποίο πρέπει να εγκύψει η ΡΑΣ». Τονίζουν ότι παρά την υποστελέχωσή της, πραγματοποίησε μεταξύ Ιανουαρίου 2021 και 31.3.2023 συνολικά 198 δράσεις (επιστολές, πορίσματα, αποφάσεις, αυτεπάγγελτες έρευνες), από τις οποίες τις 22 μετά την 28.2.2023, ενώ αναφέρονται ιδιαίτερα στην επιβολή προστίμου 300.000 ευρώ στη HELLENIC TRAIN για παραβάσεις Κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών (κακοκαιρία ΕΛΠΙΔΑ) και στην επιστολή προς τον ΟΣΕ τέσσερεις ημέρες πριν το δυστύχημα για ενημέρωση για τα μέτρα που πήρε λόγω συμβάντος από απροσεξία σταθμαρχών και λάθους συστήματος σηματοδότησης.

Στο πόρισμα σημειώνεται ότι η Αρχη διαθέτει συνολικό προσωπικό 16 ατόμων, από τα οποία 8 μηχανικοί (6 για ζητήματα ασφαλείας και 2 για ζητήματα διαλειτουργικότητας). «Είναι αδύνατο ένας τόσο μικρός αριθμός επιστημόνων να έχει όλη την απαιτούμενη τεχνολογικής φύσης τεχνογνωσία ενός σύνθετου συστήματος όπως ο σιδηρόδρομος».

Στο πόρισμα προτείνεται τα θέματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων να αποσπασθούν από την ΡΑΣ και να ενταχθούν ως αυτοτελής Διεύθυνση εντός του ΟΣΕ, όπως συμβαίνει σε αρκετές χώρες (μεταξύ αυτών στη Γερμανία και σε άλλες 11 χώρες της ΕΕ) είτε να ενταχθούν σε φορέα ασφάλειας που θα αφορά όλα τα μέσα μεταφοράς, όπως συμβαίνει σε περισσότερες από 10 χώρες της ΕΕ.

Για τα εναπομένοντα ζητήματα ρύθμισης της σιδηροδρομικής αγοράς θα πρέπει να επανεξετασθεί αν θα παραμείνουν σε μια αυτοτελή ΡΑΣ ή θα ενταχθούν σε μια ενιαία ρυθμιστική αρχή μεταφορών, που θα ρυθμίζει τις επιμέρους αγορές όλων των κλάδων μεταφορών (όπως π.χ. συμβαίνει στην Πορτογαλία).

Πηγή: ethnos.gr

Μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, ο πρώην πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ελληνικού Φεστιβάλ, Γιώργος Λούκος, αθωώθηκε για την κακουργηματική κατηγορία για διασπάθιση δημόσιου χρήματος που αντιμετώπιζε από το 2015, γεγονός που είχε οδηγήσει στην άμεση αποπομπή του από τον τότε Υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά.

Ο κ. Λούκος είχε πληροφορηθεί τόσο τις κατηγορίες όσο και την απομάκρυνσή του από τη θέση του μέσω δημοσιευμάτων τα οποία έκαναν λόγο για κακοδιαχείριση στα οικονομικά του οργανισμού που είχε ως αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί το ελληνικό δημόσιο με ένα ποσό ύψους περίπου 2.700.000 ευρώ.

Ο ίδιος είχε εξαρχής αρνηθεί τις κατηγορίες κάνοντας λόγο για «επιχείριση σπίλωσής» του και «μεθοδεύσεις» που εξυπηρετούσαν συγκεκριμένες σκοπιμότητες.

Μετά την σημερινή αθωωτική απόφαση ο ίδιος δήλωσε με νόημα: «Η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε σήμερα ομόφωνα για την αθωότητά μου. Στα τέλη του 2015 πληροφορήθηκα από την «Εφημερίδα των Συντακτών» ότι ο τότε Υπουργός Πολιτισμού με έπαυσε από την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή και προέδρου του Ελληνικού Φεστιβάλ, με αφορμή ενορχηστρωμένα δημοσιεύματα για εμπλοκή μου σε υπόθεση απιστίας. Είχα τότε αποστείλει επιστολή στον κ. Υπουργό, στην οποία τόνιζα ότι είμαι περήφανος γιατί στα δέκα χρόνια της θητείας μου δημιουργήσαμε έναν κόσμο ομορφιάς και αξίας εφάμιλλο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που κανένας λίβελος δεν μπορεί να σβήσει. Σήμερα νιώθω δικαιωμένος και είμαι ευγνώμων στην ελληνική Δικαιοσύνη και στoυς αμέτρητους καλλιτέχνες, συνεργάτες και φίλους που με αταλάντευτη πίστη και αμέριστη αγάπη στάθηκαν δίπλα μου αυτά τα οκτώ χρόνια της οδυνηρής περιπέτειάς μου».

Το χρονικό της υπόθεσης

Όλα ξεκίνησαν το 2015 μετά από ένα δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» που έφερνε στο φως πόρισμα της Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σύμφωνα με το οποίο είχαν εντοπιστεί διπλές πληρωμές σε προμηθευτές από το Ελληνικό Φεστιβάλ οι οποίες ζημίωσαν το δημόσιο κατά 2.700.000 ευρώ.

Μετά από σχετικό δημοσίευμα η τότε ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε πως «δεδομένης της δικαστικής εκκρεμότητας σχετικά με τη διερεύνηση της υπόθεσης και ανεξαρτήτως κινήτρων και επιμερισμού ευθυνών μεταξύ των εμπλεκομένων, θέματα επί των οποίων το ΥΠΠΟΑ δεν έχει καμία αρμοδιότητα, όπως και ανεξάρτητα από τη βαθιά εκτίμηση που ο Υπουργός τρέφει για το έργο και την προσφορά του Γιώργου Λούκου, ο Πρόεδρος της Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. δεν είναι δυνατό να παραμείνει επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού, όσο εκκρεμεί η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσής του».

Ο Γιώργος Λούκος είχε αντιδράσει τότε με μια πύρινη επιστολή- απάντηση προς τον τότε Υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά τον οποίο είχε ευθέως κατηγορήσει πως μετείχε «στην κίτρινη δικάσιμο που όρισε φιλοκυβερνητικό φύλλο, με καταφανή στόχο τη σπίλωσή του».

Στην ίδια επιστολή εξηγούσε: «Κύριε Υπουργέ, όταν το 2008, προς μεγάλη μου απογοήτευση,  ενημερώθηκα εκ των υστέρων από τους υπευθύνους των αρμοδίων τμημάτων του Ελληνικού Φεστιβάλ για τον επιζήμιο χειρισμό των εκχωρήσεων τιμολογίων προμηθευτών προς τις τράπεζες, που είχε αρχίσει το 2004, έδωσα αμέσως εντολή στους νομικούς συμβούλους του Φεστιβάλ να πράξουν τα δέοντα ώστε να επιστραφούν τα ποσά που εισέπραξαν οι εταιρείες. Δεν θα επιτρέψω συνεπώς σε κανένα να εκμεταλλεύεται σκοπίμως αυτήν την υπόθεση, κηλιδώνοντας το πρόσωπό μου και ολόκληρο το έργο μου για να μηδενίσει την  επίπονη και πολυετή προσπάθειά μου για την οικονομική εξυγίανση του θεσμού, παράλληλα με την καλλιτεχνική αναβάθμισή του.»

Και κατέληγε λέγοντας: «Αυτό που με  θλίβει είναι οι μεθοδεύσεις και ο διασυρμός, οι προσβολές σε πιστούς συνεργάτες μου, οι πιέσεις σε δημοσιογράφους και  καλλιτέχνες, ο εμπαιγμός  επίλεκτων καλλιτεχνών που εσείς καλέσατε στο γραφείο σας».

Οι κατηγορίες και η συνακόλουθη καρατόμηση του Γιώργου Λούκου, ο οποίος κατά γενική ομολογία είχε επιδείξει σημαντικότατο έργο στο Ελληνικό Φεστιβάλ, είχαν προκαλέσει αντιδράσεις από πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, Έλληνες αλλά και ξένους. Σε μια επιστολή, μάλιστα, που είχε σταλεί τότε προς τον Υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, η οποία υπογραφόταν από 120 καλλιτέχνες, γινόταν λόγος για μια «σχεδόν συνειδητή προσπάθεια, να σπιλωθούν το ήθος και η προσφορά του Γιώργου Λούκου».

Βασίλης Τσακίρογλου

Εν αναμονή κλήσης από την αρμόδια εισαγγελική αρχή του Βελγίου τελεί ο Έλληνας Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ηθοποιός Αλέξης Γεωργούλης, ύστερα από τις βαριές καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά με θύμα τη νυν υποψήφια βουλευτή Επικρατείας ΠΑΣΟΚ, κα Ελένη Χρονοπούλου.

Προς ώρας τουλάχιστον, η υπόθεση φαίνεται πως έχει παγώσει, εφόσον δεν έχει αναληφθεί καμία πρωτοβουλία για περαιτέρω νομική επεξεργασία εκ μέρους των βελγικών αρχών. Τη «σιγή ασυρμάτου» και την απουσία οποιασδήποτε εξέλιξης στο Βέλγιο σε σχέση με τη συγκεκριμένη υπόθεση επιβεβαιώνει στο protothema.gr μία εκ των τριών συνηγόρων του Αλέξη Γεωργούλη, η κα Σταματία Μαλλά.

Παραδόξως, η ολιγωρία των βελγικών αρχών δεν συνάδει, αφ' ενός με τη σοβαρότητα των καταγγελιών, αφ' ετέρου με το θόρυβο και την αναταραχή που είχε προκληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο περί το μέσον του προηγούμενου Απριλίου, όταν η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα για πρώτη φορά. Η δε κυρίαρχη εντύπωση ήταν εξ αρχής ότι, το κώλυμα για την παραπομπή του Αλέξη Γεωργούλη στην βελγική δικαιοσύνη, ήταν η ασυλία της οποίας απέλαυε ο κ. Γεωργούλης ως Ευρωβουλευτής.

Ωστόσο, ήδη από την 1η Ιουνίου 2023, η ασυλία του Αλέξη Γεωργούλη έχει αρθεί, με απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μάλιστα, την άρση επιθυμούσε, όπως είχε δηλώσει δια των συνηγόρων του, και ο ίδιος ο κ. Γεωργούλης.

Πάντως, το κείμενο της σχετικής απόφασης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κυρίως για το πώς το Ευρωκοινοβούλιο οχυρώνεται σε μια ουδετερότητα, η οποία εκφράζεται με προσεκτικά επιλεγμένους νομικούς όρους. Κυρίως ως προς τους ορισμούς των αδικημάτων τα οποία φέρεται να περιλαμβάνονται στις καταγγελίες που βαρύνουν τον Αλέξη Γεωργούλη, πχ «βιασμός, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως προσβολή της γενετήσιας ακεραιότητας», «εκ προθέσεως πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την έννοια του άρθρου 398 του βελγικού Ποινικού Κώδικα» κ.λπ.

Ακολουθεί το πρωτότυπο έγγραφο της απόφασης για την άρση ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη:
 

 

 

 

 

Πηγή: protothema.gr
 

Στη φετινή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, της οποίας το θέμα είναι «Το Εργαστήριο του Μέλλοντος», ο φημισμένος αρχιτέκτονας Norman Foster παρουσίασε ένα πρωτότυπο κατοικίας για εκτοπισμένους. Το πρωτότυπο σχεδιάστηκε από το Norman Foster Foundation στο πλαίσιο του Essential Homes Research Project και υλοποιήθηκε από την εταιρεία δομικών υλικών Holcim.

Η κατοικία σχεδιάστηκε για να προσφέρει μια ανθεκτική στα στοιχεία της φύσης εναλλακτική σε καταφύγια με σκηνές. Οι κατοικίες αυτές μπορούν να οικοδομηθούν επί τόπου ώστε να διευκολύνεται η δόμηση σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Το πρότζεκτ είναι απάντηση στο ότι εκτοπισμένοι συχνά καταλήγουν να ζουν σε προσωρινό κατάλυμα για διάστημα μεγαλύτερο της δεκαετίας και χρειάζονται σπίτια που εγγυώνται ασφάλεια και αξιοπρέπεια. «Φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές οδηγούν στην ανάγκη για άμεσους χώρους διαμονής και καταυλισμούς – ως επί το πλείστον με σκηνές – προσφέροντας μηδαμινή προστασία από τα στοιχεία της φύσης» είπε ο αρχιτέκτονας, σε αποκλειστική βιντεοσκοπημένη συνέντευξη που παραχώρησε στο Dezeen. «Κι αν υπάρξει κάτι που θα ήταν πιο μόνιμο, πιο ανθεκτικό, προσφέροντας μεγαλύτερη προστασία από τα στοιχεία, αλλά που θα μπορούσε να υλοποιηθεί πολύ γρήγορα;» αναρωτήθηκε ο Norman Foster.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

45 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την μέρα του φονικού σεισμού στη Θεσσαλονίκη. Ήταν 23:05 το βράδυ, της 20ης Ιουνίου 1978, όταν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και των γύρω περιοχών ταρακουνήθηκαν από ισχυρότατο σεισμό 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και εντάσεως 8 έως 9 βαθμών της κλίμακας Μερκάλι.

Μόλις 15 δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να σημαδέψουν με μαύρο την ιστορία της πόλης, με τραγικό απολογισμό 49 νεκρούς, 220 τραυματίες και χιλιάδες  άστεγους.

Με επίκεντρο μεταξύ των λιμνών Αγίου Βασιλείου και Βόλβης, ήταν ο πρώτος μεγάλος σεισμός που προσέβαλε μία σύγχρονη ελληνική πόλη, με εξαιρετικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Εκτός από την πόλη της Θεσσαλονίκης, μεγάλες ζημιές προκλήθηκαν στους νομούς Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Σερρών και Χαλκιδικής.

Μετά την εκδήλωση του σεισμού επικράτησε πανικός και πρωτοφανές χάος στη Θεσσαλονίκη, αφού όλοι οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και προσπαθούσαν με κάθε μέσο να φύγουν από την πόλη. Οι τηλεφωνικές επικοινωνίες και η ηλεκτροδότηση διακόπηκαν σε πολλές περιοχές της Θεσσαλονίκης. Εκείνη τη νύχτα στη συμπρωτεύουσα η κρατική μηχανή είχε «ρετάρει» και το σχέδιο εκτάκτων αναγκών «Ξενοκράτης» ήταν νεκρό γράμμα.

Πάγωσε ο χρόνος

Mία οκταώροφη πολυκατοικία στην πλατεία Ιπποδρομίου κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο 29 από τους ενοίκους της. Άλλοι 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός των θυμάτων του σεισμού της 20ης Ιουνίου να φθάσει τους 49. Οι τραυματίες ανήλθαν σε 220. 

Ο σεισμός έγινε αισθητός σε πολλά μέρη της Ελλάδας, αλλά και της Βουλγαρίας, της νότιας Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας, όπως αναφέρει το sansimera.gr. Του κυρίως σεισμού είχαν προηγηθεί πολλοί προσεισμοί, ο μεγαλύτερος από τους οποίους έγινε στις 23 Μαΐου (23:34, 5.8 R), ενώ ακολούθησαν μετασεισμοί, ο μεγαλύτερος από τους οποίους έγινε στις 4 Ιουλίου (22:24, 5.1 R).

Στην πόλη εκείνη τη μέρα πάγωσε ο χρόνος. Το πιστοποιεί το ρολόι στη στοά Μαλακοπή. Οι δείκτες του έχουν σταματήσει να κινούνται από το βράδυ του σεισμού του 1978. 

(Εικόνα από I, Ωριγένης, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2379627)

Σοβαρές ζημιές καταγράφηκαν σε ιστορικούς χώρους της πόλης όπως η Ροτόντα, η εκκλησία της Αγίας Σοφίας και η Εκκλησία της Αχειροποίητου, με αποκορύφωμα την την κατάρρευση πολυκατοικίας στην Πλατεία Ιπποδρομίου, απ’ όπου ήταν οι περισσότεροι νεκροί. Αντίθετα με την πόλη της Θεσσαλονίκης, οι ζημιές στο επίκεντρο κοντά στις λίμνες Βόλβη και Λαγκαδά, ήταν μάλλον μέτριες για σεισμό μεγέθους 6,5 Ρίχτερ.

Συνολικά οι υλικές ζημιές ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ με σημερινές τιμές. Συγκεκριμένα, 9.480 οικοδομές υπέστησαν μη επισκευάσιμες βλάβες (3.170 στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ των οποίων 35 σχολεία), 23.589 σοβαρότερες βλάβες (13.918) και 67.541 μικρότερες (49.071 στη Θεσσαλονίκη). Εξίσου σημαντικές ήταν οι ζημιές που υπέστησαν τα βυζαντινά μνημεία της πόλης, για τα οποία μέχρι τότε δεν είχαν ληφθεί κάποια μέτρα όσον αφορά τη συντήρηση και την προστασία τους από τη σεισμική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, είχαν να συντηρηθούν από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το 1912.

Eικόνες από sansimera.gr

Πηγή εικόνας: sansimera.gr

Η ίδρυση του ΟΑΣΠ

Αμέσως μετά το σεισμό, η πολιτεία αφυπνίστηκε και κατέβαλε προσπάθειες για την επούλωση των πληγών. Οι υλικές ζημίες αποκαταστάθηκαν σχετικά σύντομα μέσα και από την ειδική φορολογία που επέβαλε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Την αποκατάσταση των σεισμοπαθών ανέλαβε η νεοϊδρυθείσα «Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων Βορείου Ελλάδας» (ΥΑΣΒΕ), που αποτέλεσε το πρότυπο για την κατοπινή Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναγκάστηκε να περάσει τρεις μέρες στη Θεσσαλονίκη για να διασκεδάσει τις φήμες, που έκαναν λόγο για νέους καταστροφικούς σεισμούς.

Με αφορμή το σεισμό της Θεσσαλονίκης και τον κατοπινό της Αθήνας (1981), ιδρύθηκε το 1983 ο ΟΑΣΠ (Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας), που είναι ο αρμόδιος φορέας της πολιτείας για το σχεδιασμό της αντισεισμικής πολιτικής της χώρας.

Πηγή: in.gr

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ KINO ATHENS, KINO ATHENS FILM SOCIETY

2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου στην Αθήνα 
International Independent Film Festival of Athens
2nd Edition 

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΟΡΕΝ CALL FOR ENTRΙΕS
ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ: 31.01.2024.

Ξεκίνησε η διαδικασία υποβολής ταινιών για το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας ΚΙΝΟ Athens που θα πραγματοποιηθεί για 2η συνεχόμενη χρονιά, από 1 έως 10 Μαρτίου 2024, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, την Τεχνόπολη και το Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων.

Έλληνες και διεθνείς κινηματογραφιστές και παραγωγοί μπορούν  να υποβάλουν μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες έως τις 31 Ιανουαρίου 2024.

Το ΚΙΝΟ Athens δέχεται ταινίες από κάθε είδος. Δίνει έμφαση στο ανεξάρτητο σινεμά, τα τολμηρά έργα και στηρίζει τους/τις/τα καλλιτέχνες/ά που γεφυρώνουν το σινεμά με άλλες τέχνες. Καταστατικός σκοπός του ΚΙΝΟ Athens είναι να φέρει το κοινό της Αθήνας σε επαφή με πρωτότυπα έργα που δεν θα δει πουθενά αλλού! 
Το φεστιβάλ περιλαμβάνει διαγωνιστικά τμήματα μικρού και μεγάλου μήκους, εργαστήρια, masterclasses, DJ sets και άλλες δράσεις, ενώ στην 2η έκδοσή του εγκαινιάζει παιδικό διαγωνιστικό τμήμα. 

Οι ταινίες υποβάλλονται ηλεκτρονικά στην πλατφόρμα του ΚΙΝΟ Athens.

Μείνετε συντονισμένοι με τα νέα του ΚΙΝΟ Athens κάνοντας εγγραφή στο newsletter. 

Περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ, όροι και προϋποθέσεις στην ιστοσελίδα του KINO Athens
www.kinoathens.org 

και στα
Facebook • Instagram • TikTok 
 

Επεισόδια ξέσπασαν στο καμπ όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν (MEK) στο σημείο Μάνζε ανατολικά του Δυρραχίου στην Αλβανία.

Πολυάριθμες δυνάμεις της Κρατικής Αστυνομίας, συμπεριλαμβανομένων των δυνάμεων RENEA, έχουν αποβιβαστεί για πρώτη φορά στο στρατόπεδο των ΜΕΚ στη Μάντζα του Δυρραχίου, όπου στεγάζονται μέλη της ιρανικής αντιπολίτευσης.

H εντολή παρέμβασης δόθηκε από το Ειδικό Πρωτοδικείο Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος μετά από υποψίες για τρομοκρατία και κυβερνοεπιθέσεις.

Πηγές του Shqiptarja.com αναφέρουν ότι μέσα στον καταυλισμό Ιρανών στη Μάντζα, η αστυνομία έχει βρει κάποιους διακομιστές μέσω των οποίων παραβιάστηκαν ιστοσελίδες. Σκοπός του ελέγχου ήταν η κατάσχεση αυτών των συσκευών. Μέσα στον καταυλισμό είχε δημιουργηθεί, σύμφωνα με τα αλβανικά μέσα, κέντρο χάκερ με το οποίο πραγματοποιούσαν κυβερνοεπιθέσεις σε ξένα ιδρύματα.

 

Πληροφορίες για έναν νεκρό

Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων, λόγω της αντίστασης των κατοίκων, ενώ ο εκπρόσωπος τύπου του στρατοπέδου Ashraf, Shahriar Kia, είπε ότι ένας από τους κατοίκους κατέληξε λόγω αναπνευστικών προβλημάτων ενώ 36 τραυματίστηκαν.

«Σκοτώσατε τον αδερφό μας»

Από την άλλη, η αστυνομία δεν έχει βγάλει ακόμα επίσημη ανακοίνωση.

Το αλβανικό μέσο Top Channel επιβεβαιώνει πως υπάρχει νεκρός, δημοσιεύοντας μάλιστα και βίντεο και ρεπορτάζ του άψυχου σώματος εντός του καμπ.

Η ΜΕΚ και οι σχέσεις Αλβανίας – Ιράν

Επί του παρόντος, περίπου 3.000 μέλη του MEK, που χαρακτηρίζονται ως η ιρανική αντιπολίτευση σε εξορία, εκτιμάται ότι ζουν στο στρατόπεδο Ashraf-3. Για πρώτη φορά, οι Μουτζαχεντίν άρχισαν να έρχονται στην Αλβανία το 2013 μετά από συμφωνία με την τότε αλβανική κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Σαλί Μπερίσα.

Το Υπουργείο Εσωτερικών αντέδρασε επίσημα ανακοινώνοντας ότι η παρέμβαση των διωκτικών οργάνων έγινε καθώς οι ενέργειές τους αντιβαίνουν ξεκάθαρα στη συμφωνία και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η ομάδα ΜΕΚ από το 2014 όταν εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία μόνο για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Η ουσία της συμφωνίας του 2014 με τις ΜΕΚ είναι ότι θα πρέπει να στεγάζονται εδώ μόνο για «ανθρωπιστικούς σκοπούς και όχι για άλλες δραστηριότητες».

Τον Σεπτέμβριο του 2022 η Αλβανία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ιράν! Η διακοπή ήρθε αφού, σύμφωνα με την αλβανική κυβέρνηση, υπήρχαν αδιάσειστα στοιχεία ότι το Ιράν χρηματοδότησε την κυβερνοεπίθεση σε διαδικτυακές υπηρεσίες, γεγονός που επηρέασε την απόφαση να διακόψει τις επίσημες σχέσεις με τη χώρα αυτή. Ιρανοί χάκερ δημοσίευσαν βίντεο και ευαίσθητα δεδομένα στον ιστότοπο «Homeland Justice».

«Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΤΩΣ»
(Τραγωδία)
του Χριστόφορου Χριστοφή

Σκηνοθεσία:  Χριστόφορος Χριστοφής
Μουσική: Νίκος Ξανθούλης

7 Ιουλίου 2023 , ώρα έναρξης 21.00
Θέατρο Αττικού Άλσους «Κατίνα Παξινού»
Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος

30 Ιουλίου 2023 , ώρα έναρξης 21.00
Θέατρο «Φρύνιχος» στους Δελφούς

Σεπτέμβριος  Θέατρο Πάρκο Τρίτση

15 Σεπτεμβρίου 2023, ώρα 20.30
Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης»

Ο λογοτέχνης και σκηνοθέτης Χριστόφορος Χριστοφής, ο οποίος τιμήθηκε φέτος από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής με το βραβείο Κάρολος Κουν 2020-2021 για το "Το κάλεσμα του Προμηθέα" αλλά και για το σύνολο των έργων του, επανέρχεται και παρουσιάζει για το καλοκαίρι του 2023 μια σύγχρονη τραγωδία με τίτλο "Η εκδίκηση της Μελιτώς", σε κείμενα και σκηνοθεσία του ιδίου.

«Μήτε μέλι μήτε μέλισσα σε εμένα» τραγουδάει η Σαπφώ και η Μελιτώ του Χριστόφορου Χριστοφή έρχεται από τα βάθη της Ιστορίας για να μας θυμίσει οικεία κακά και να αναμοχλεύσει τα βάθη του αστικού δράματος. 

Εκεί που ο Στρίντμπεργκ συναντιέται με έναν άλλο «γιο της δούλας», τον Ευριπίδη. 
Η τραγωδία είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη κατάσταση και ο «τραγικότερος των τραγικών» είναι κατ’ εξοχήν τραγικός ήρωας, όχι μόνον εξ αιτίας του μαρτυρικού θανάτου του (πέθανε, καθώς λένε, κατασπαραγμένος από τα σκυλιά), αλλά χάρη στην εξορία του, αμέσως μετά την παράσταση των «Τρωάδων» στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου, εκεί που ο μεγάλος διανοητής ετόλμησε να μαλώσει τους Αχαιούς για τις πολεμικές ακρότητες στην Τροία και να ανασκαλέψει τον εφησυχασμένο βούρκο των συνένοχων συνειδήσεων. 
Ο Ευριπίδης είναι σύγχρονός μας, όχι για τί γράφουμε όλοι σήμερα για αυτόν, αλλά γιατί γράφουμε σχεδόν εξ ονόματός του.

Ο Χριστόφορος Χριστοφής γράφει αυτό το δράμα με πλήρη επίγνωση των ορίων του φαντασιακού, όμως τα υπερβαίνει, γιατί είναι κι αυτός ένας χαμηλόφωνος ήρωας του καιρού μας, ένας μαχητής της αλήθειας, ένας Πνευματικός Άνθρωπος ισοϋψής της αποστολής του.
Τεχνίτης της γραφής και της σκηνής, αριστοτέχνης της εικόνας αφουγκράζεται τους ήχους διαστάσεων άλλων, παραλλήλων συμπάντων και κόσμων που δεν έχουν κτιστεί ακόμη. 
Γιατί είναι κυρίως Ποιητής, ο Χριστόφορος Χριστοφής, υψιπετής, ακροβατεί ανάμεσα στην καθαρή τραγωδία και στην ηθογραφική τραγικωμωδία σε αυτό του το δράμα, συναγωνιζόμενος τους μεγάλους θεατρικούς συγγραφείς παγκοσμίως. 
Είμαστε τυχεροί που γράφει στα ελληνικά, ενώ υπερτοπικός και υπερχρονικός, πολίτης ενός Παραδείσου που τον θυμόμαστε βαθιά στα κύτταρά μας. Αυτό το «ωκεάνιο συναίσθημα» μας μεταλαμπαδεύει.

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα για το έργο :

Η Μελιτώ , δεύτερη σύζυγος του Ευριπίδη, είχε την φήμη πως τον εγκατέλειψε και μάλιστα αφού τον απατούσε, πολύ πιθανόν με δούλο, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι …εξαφανίζεται .
Ο Ευριπίδης, στα πενήντα του, έβρισκε ως γνωστό, καταφύγιο, στο κτήμα του, στην Σαλαμίνα, όπου στην κορφή ενός λόφου, μια σπηλιά,  του προσέφερε καταφύγιο δροσιάς και απομόνωσης το καλοκαίρι, τα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου.
Εκεί έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του, πριν αποφασίσει να εξοριστεί στην Μακεδονία .
Ο συγγραφέας του έργου, έχει γράψει μια τριλογία με τίτλο : Ευριπίδης Μαινόμενος, βασισμένη στην απόκρυφη , δύσκολη προσωπική ζωή του Ευριπίδη .
Η Μελιτώ είναι το τρίτο μέρος, όπου περιγράφονται  με χιούμορ, ειρωνεία και ποίηση, τα συμβάντα στον οίκο του μεγάλου δραματουργού. 
Η Μελιτώ, έχει εραστή έναν απελεύθερο δούλο.. τον Κανέναν, στον οποίο προσβλέπει να την βοηθήσει να φύγει από την Αθήνα.
Όνειρο της, να μπορούσε να ερμηνεύσει ηρωίδες του Ευριπίδη, παρόλο που οι γυναίκες δεν έπαιζαν στο θέατρο εκείνη την εποχή.
Απ’ ό,τι μας λέει ο μύθος, έφυγε με την βοήθεια μιας εταίρας και του Κανένα… και έκανε την ζωή της…
Μέσα απ’ αυτή την συγκλονιστική γυναικεία προσωπικότητα, περιγράφεται, μια άγνωστη πτυχή της αρχαίας Αθήνας.. ένας κόσμος άγνωστος που ζούσε παράλληλα και σιωπηλά δίπλα στα γνωστά γεγονότα που περιγράφουν Ιστορικοί.
Χριστόφορος Χριστοφής

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΤΩΣ
(Τραγωδία)
Κείμενο - Σκηνοθεσία :  Χριστόφορος Χριστοφής
Μουσική : Νίκος Ξανθούλης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Μελιτώ: η Κωνσταντίνα Τάκαλου/Κανένας: ο Γιώργος Χρανιώτης
Φανώ: η Μαρία Παπαφωτίου/ Αγάθων: ο Δημήτρης Σαμόλης
& Δάος: ο Δημήτρης Μαύρος 

Μουσικός επί σκηνής:  Σόνια Χαραλαμπίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη/ τραγούδι: Σοφία Παπουλάκου

Σκηνογράφος: Αση Δημητρολοπούλου
Συνεργάτης στα σκηνικά και κοστούμια: Σταύρος Μπαλής

Φώτα: Αζαντ Χαραλάμους
Ηχολήπτης: Νίκος Καραπιπέρης
Δ/ση παραγωγής: Αναστασία Παπαγεωργίου
Βοηθός παραγωγής: Ερμιόνη Μπερτανη
Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη
Παραγωγή: Τέχνης Πολιτεία

Τα πρόσωπα του Έργου:
Μελιτώ: σύζυγος Ευριπίδη - 
Κανένας: ένας ψαράς – απελεύθερος δούλος - 
Αγάθων: θεατρικός συγγραφέας - 
Φανώ: γνωστή εταίρα της Αθήνας - 
Δάος: πιστός δούλος του Ευριπίδη – 
Διάρκεια: 1.30 ώρα

7 Ιουλίου 2023 , ώρα έναρξης 21.00
Θέατρο Αττικού Άλσους «Κατίνα Παξινού» 
Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος.
Είσοδος Ελεύθερη με δελτίο προτεραιότητας

30 Ιουλίου 2023 , ώρα έναρξης 21.00
Θέατρο «Φρύνιχος» στους Δελφούς
Γενική είσοδος: 10 Ευρώ 
Προπώληση ΕΔΩ:
https://www.ticketservices.gr/event/i-ekdikisi-tis-melitos-theatro-frynixos/

Σεπτέμβριος  Θέατρο Πάρκο Τρίτση
Είσοδος Ελεύθερη.

15 Σεπτεμβρίου 2023, ώρα 20.30
Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης»
           Γενική είσοδος: 12 Ευρώ 
 

Κάθε χρόνο καταρρίπτεται ένα νέο ρεκόρ, δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει και φέτος: Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ο αριθμός των μεταναστών, προσφύγων και εκτοπισμένων που έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για να προστατευθούν από διώξεις και ένοπλες συγκρούσεις έχει πλέον ξεπεράσει τα 110 εκατομμύρια. Στα τέλη του 2022 ο αριθμός αυτός είχε εκτιμηθεί στα 108,4 εκατομμύρια, έναν χρόνο πριν έφτανε τα 89 εκατομμύρια, ενώ το 2015 δεν ξεπερνούσε τα 63,5 εκατομμύρια.

Οι περισσότεροι δεν διαφεύγουν στο εξωτερικό ή τουλάχιστον δεν είναι αυτή η πρώτη τους επιλογή. Η Ύπατη Αρμοστεία εκτιμά ότι περίπου 62,5 εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν σε οικείο περιβάλλον και απλώς μετακινούνται εντός συνόρων, σε περιοχές που δεν μαστίζονται (ακόμη) από πολέμο ή εμφύλια σύρραξη. Κατά τεκμήριο, όσο πιο κοντά βρίσκονται στις εστίες τους, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρουν να επιστρέψουν. Στον αντίποδα ωστόσο, πάνω από 35 εκατομμύρια άνθρωποι διέσχισαν σύνορα το 2023, αναζητώντας ασφάλεια ή μία καλύτερη ζωή σε άλλη χώρα.

«Όλο και πιο επικίνδυνες οι προσφυγικές οδοί»

Μεγαλύτερος από ποτέ είναι ο αριθμός των γυναικών, αλλά και των ασυνόδευτων ανηλίκων που παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. «Όπως αποδεικνύει και το τελευταίο τραγικό ναυάγιο στην Ελλάδα, οι προσφυγικές οδοί γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες», προειδοποιούν οι οργανώσεις αρωγής της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. «Οι άνθρωποι έχουν όλο και λιγότερες επιλογές για μία ασφαλή ζωή, ενώ τα δικαιώματά τους- και κατ' εξοχήν το δικαίωμα για διεθνή προστασία- ψαλιδίζονται», υποστηρίζει η Ντάγκμαρ Προύιν, επικεφαλής των οργανώσεων αρωγής.

Η ίδια επικρίνει την τελευταία «απόφαση-συμβιβασμό» της ΕΕ για το άσυλο. Θεωρεί ότι «η Ευρώπη έχει επιλέξει την απομόνωση» και αυτή η επιλογή «όχι μόνο είναι απάνθρωπη, αλλά και παραγνωρίζει ότι ήδη σήμερα οι περισσότεροι πρόσφυγες αναζητούν ή έχουν βρει καταφύγιο σε φτωχές χώρες, οι οποίες εκ των πραγματων επιβαρύνονται οικονομικά».

Την ίδια στιγμή, επισημαίνει η οργάνωση CARE, επικαλούμενη στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, οι δυνατότητες οικονομικής βοήθειας προς τους εκτοπισμένους διαρκώς περιορίζονται. Για το 2023 θα χρειαστούν περίπου δέκα δισεκατομμύρια δολάρια για τη στήριξη των απανταχού μεταναστών και προσφύγων, αλλά μέχρι στιγμής έχει συγκεντρωθεί μόλις το 22% αυτού του ποσού, όπως επισημαίνει ο Γενικός Γραμματέας της CARE Καρλ Ότο Τσέντελ.

Περικοπές στο... Μπαγκλαντές

Τί συνέπειες έχουν όλα αυτά; Οι οργανώσεις αρωγής της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας αναφέρουν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Στο Μπαγκλαντές έχουν βρει προσωρινό καταφύγιο περισσότεροι από 500.000 μουσουλμάνοι πρόσφυγες Ροχίνγκια από τη γειτονική Μιανμάρ, που κυβερνάται από στρατιωτική χούντα. Λόγω περικοπών τα Ηνωμένα Έθνη αναγκάζονται να μειώσουν την ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Ροχίνγκια κατά 30%, με αποτέλεσμα οι συνθήκες διαβίωσης στο Μπαγκλαντές να γίνονται όλο και πιο απάνθρωπες.

Σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζει και το Τσαντ, μία από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, όπου τις τελευταίες εβδομάδες κατέφυγαν τουλάχιστον 115.000 άνθρωποι, μετά την αναζωπύρωση του εμφυλίου πολέμου στο γειτονικό Σουδάν. Προστίθενται και αυτοί στους 600.000 συμπατριώτες τους, που είχαν ήδη διασχίσει τα σύνορα τα προηγούμενα χρόνια. Μέχρι τώρα η διεθνής κοινότητα έχει αποστείλει στο Τσαντ μόλις το 12% της βοήθειας που θα ήταν απαραίτητη, για να συντηρηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

*Πηγή: Deutsche Welle

Οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνη μπορούν να έχουν και σημερινή ανάγνωση, όπως όλα τα κείμενα των αρχαίων κλασικών που έχουμε αγαπήσει. 

Ο Φειδιππίδης θα υπάρχει πάντα. Και οι Νεφέλες. Και φυσικά ο Στρεψιάδης που είναι η πιο σύγχρονη φιγούρα της εποχής μας. Γεμάτος χρέη και σε αδιέξοδα. 

Ένα κείμενο που έρχεται από πολύ παλιά να μιλήσει για τη δική μας εποχή.

Κι όμως οι Νεφέλες της ομάδας The Young Quill, σε μια ελεύθερη διασκευή, μας θυμίζουν πως ότι είναι κλασικό, είναι ανυπέρβλητα και διαχρονικό όσοι αιώνες κι αν περάσουν...

 

 

«Νεφέλες»

του Αριστοφάνη

 

Μία παράσταση για παιδιά και γονείς 

 

 

Πρεμιέρα: 5 Ιουλίου
Ανοιχτό Κινηματοθέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» - Καματερό

 

Με μια από τις πιο πολυσυζητημένες κωμωδίες του Αριστοφάνη, τις «Νεφέλες» σε διασκευή για παιδιά και εφήβους, ξεκινά η φετινή περιοδεία της ομάδας The Young Quill.

Ο μεγάλος κωμωδιογράφος στο έργο του αυτό καταπιάνεται με το -πάντα επίκαιρο- θέμα της παιδείας και του δικαίου. Το όνομα του έργου οφείλεται στις Νεφέλες, δηλαδή τις νεφελώδεις ιδέες της φιλοσοφίας. Σύμφωνα με τον Αριστοφάνη, ο Σωκράτης τις θεωρούσε τις θεές που μαζί με το Χάος και τη Γλώσσα αντικαθιστούσαν τους θεούς της πόλης.

Ο Αριστοφάνης, μέσα από τα έργα του καυτηριάζει, σατιρίζει και σχολιάζει την επικαιρότητα της εποχής του, πάντα με στόχο την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και τη βελτίωση του κοινωνικού συνόλου. Η διασκευή και η μεταφορά των «Νεφελών» έχει γίνει με γνώμονα τα πεδία ενδιαφερόντων των παιδιών και των εφήβων. Το έργο πλαισιώνεται από σύγχρονες αναφορές που προβληματίζουν τα παιδιά του σήμερα, όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το σχολείο, οι κοινωνικός αποκλεισμός και η σχέση τους με την οικογένεια.

 

Υπόθεση έργου

Ο Στρεψιάδης είναι απελπισμένος καθώς πνίγεται στα χρέη και τον κυνηγούν οι δανειστές του. Αν και έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο γιό του, Φειδιππίδη, περιμένοντας ότι εκείνος θα σπουδάσει και θα τον βοηθήσει να ανταπεξέλθει στα προβλήματα του, ο γιος του αρνείται πεισματικά. Ο Φειδιππίδης, ασχολείται μόνο με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ξοδεύει αλόγιστα τα χρήματα του πατέρα του προκειμένου να αγοράζει likes και followers.

Ως έτσι, ο Στρεψιάδης με την παρότρυνση του επιστάτη του, Εμπεδοκλή, αποφασίζει να επιστρέψει ο ίδιος στα θρανία. Ξεκινάει τη φοίτηση του στην πολυσυζητημένη σχολή του Σωκράτη, η οποία υπόσχεται στους σπουδαστές της ότι τους μαθαίνει να ανταπεξέρχονται στα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Ο Στρεψιάδης θεωρεί ότι εκεί θα μάθει την τέχνη της διπλωματίας και της εξαπάτησης προκειμένου να παραπλανήσει τους δανειστές του.

Λίγο μετά την έναρξη της φοίτησης του, ο Στρεψιάδης αποβάλλεται από τη σχολή, καθώς είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Μετά και από αυτό, ο Στρεψιάδης απελπίζεται εντελώς και πέφτει σε αφασία. Τότε, ο Φειδιππίδης αποφασίζει να πάει ο ίδιος στη σχολή του Σωκράτη.

Πολύ σύντομα, ο Φειδιππίδης, αντιλαμβάνεται ότι η σχολή του Σωκράτη είναι ένας χώρος ουσιαστικής παιδείας και καλλιέργειας. Σε μαθαίνει όχι μόνο να αντιλαμβάνεσαι, αλλά και να αντιστέκεσαι στις παθογένειες της σύγχρονης εποχής.

Έννοιες όπως η αισχροκέρδεια, η αναξιοκρατία, η κοινωνική ανισότητα και ο ρατσισμός μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Με την αποφοίτηση του, ο Φειδιππίδης έχει μάθει όλα όσα δεν περίμενε ο Στρεψιάδης. Όχι μόνο δεν τον βοηθάει να παραπλανήσει τους δανειστές του, αλλά γίνεται δίκαιος πέρα από κάθε προσδοκία.

Δίνει στον πατέρα του, και σε όλους εμάς, την ελπίδα για μια σύγχρονη εποχή με πίστη σε υψηλές αξίες και ιδανικά, απαλλαγμένη από τα λάθη του παρελθόντος.

 

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Ζωγράφος

Μεταφορά και Διασκευή: Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Αικατερίνη Παπαγεωργίου

Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου

Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης

Κοστούμια: Ειρήνη Γεωργακίλα

Σύνθεση Μουσικής: Σίσσυ Βλαχογιάννη

Χορογραφίες: Χρυσηίς Λιατζιβίρη

Φωτισμοί: Κωστής Μουσικός

Βοηθός Σκηνοθέτη: Έφη Λεωνίδα

Βοηθός Ενδυματολόγου: Ίρις Μυρσίνη Σιδέρη

 

Παίζουν (αλφαβητικά): 
Στρεψιάδης: Νίκος Γιαλελής
Νεφέλη Β: Στεφανία Ζώρα

Νεφέλη Α: Αφροδίτη Κατσαρού

Φειδιππίδης: Τάσος Λέκκας

Εμπεδοκλής: Γιώργος Μαρτίνος 
Μαθητής του Σωκράτη: Φάνης Μιλλεούνης 
Σωκράτης: Ορέστης Τζιόβας

 

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Γραφιστική επεξεργασία: Indigo Creative

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Διεύθυνση Παραγωγής: Φάνης Μιλλεούνης

 

Περιοδεία

5 Ιουλίου: Ανοιχτό Κινηματοθέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», Δήμος Αγίων Αναργύρων-Καματερού (είσοδος ελεύθερη)

14 Ιουλίου: Θέατρο Φλόκα, Αρχαία Ολυμπία (τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 παιδικό - μειωμένο)

20 Ιουλίου: Θερινό Δημοτικό Θέατρο Λαμίας (τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 παιδικό - μειωμένο)

22 Ιουλίου: Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, Πεντέλη (είσοδος ελεύθερη)

23 Ιουλίου: Θέατρο Νταμάρι - Αλίκη Βουγιουκλάκη, Βριλήσσια (τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 παιδικό - μειωμένο)

26 Ιουλίου: Θέατρο Αττικού Άλσους «Κατίνα Παξινού» (είσοδος ελεύθερη)

27 Ιουλίου: Πολιτιστικό και Αθλητικό Κέντρο Νέας Μάκρης (τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, 8 παιδικό - μειωμένο)

 

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/nefeles-tou-aristofani/

 

Η παράσταση παρουσιάζεται με την υποστήριξη της Περιφέρειας Αττικής.