Μια ασήμαντη αφορμή, η διαμάχη για τη σκιά ενός γαϊδάρου, οδήγησε στην καταστροφή μιας ολόκληρης πόλης.

Η διαμάχη για τη σκιά ενός γαϊδάρου, γίνεται η αφορμή να εμπλακεί μία ολόκληρη πόλη σε εμφύλια σύγκρουση. Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στα αρχαία Άβδηρα της Θράκης κατά την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου.  Όλα ξεκινούν όταν ο οδοντογιατρός Στρουθίωνας νοικιάζει έναν γάιδαρο από τον αγωγιάτη Άνθρακα για μια ιατρική επίσκεψη. Στη διαδρομή, ο οδοντογιατρός θέλησε να ξεκουραστεί στη σκιά του ζώου. Ο Άνθρακας, όμως, του ζητάει επιπλέον αμοιβή για τη χρήση της σκιάς. Ο ενοικιαστής αρνείται να πληρώσει και, στην προσπάθειά τους να βρει ο καθένας το δίκιο του, οδηγούνται σε δίκη, ενώ ο γάιδαρος κρατείται ως... πειστήριο. Οι δύο αντίδικοι κάνουν τα πάντα για να πάρουν με το μέρος τους τούς συμπολίτες τους και σύντομα όλη η πόλη συμπαρασύρεται στη διαμάχη για τη σκιά του συμπαθέστατου ζώου. Ο Άνθρακας από βίαιος μέθυσος γίνεται υπόδειγμα ηθικής συμπεριφοράς και αυτοανακηρύσσεται «ο λαός» ενώ οι θεσμοί γελοιοποιούνται: ιερείς προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και τους δικαστές, δικηγόροι εκμεταλλεύονται την αναταραχή για να πλουτίσουν, ένας έμπορος όπλων προσπαθεί να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του και ο λαός χωρίζεται σε δύο παρατάξεις, του Γαϊδάρου και της Σκιάς. 

Το «Περί όνου σκιάς» είναι μια έξυπνη και διαχρονική πολιτική σάτιρα που πραγματεύεται με καυστικό τρόπο θέματα όπως η δικαιοσύνη, ο πολιτικός και θρησκευτικός φανατισμός, η ιδιωτική οικονομία, και η κοινωνική ανισότητα. Ο Ντύρενματ εμπνεύστηκε το έργο του, που αρχικά το προόριζε για το ραδιόφωνο, από τον συγγραφέα του 18ου αιώνα Christoph Martin Wieland και το μυθιστόρημά του «Η ιστορία των Αβδηριτών».

Ο Φρήντριχ Ντύρενματ (Friedrich Dürrenmatt) ήταν Ελβετός θεατρικός συγγραφέας, ένας από σημαντικότερους εκπρόσωπους της ανανέωσης του γερμανικού θεάτρου. Γιος  προτεστάντη πάστορα, σπούδασε στα  Πανεπιστήμια της Ζυρίχης και της Βέρνης. Επηρεασμένος από τον Μπρεχτ ως προς τις τεχνικές του, συνδυάζει το κωμικό με το τραγικό και στο έργο του κυριαρχεί το γκροτέσκο, το μακάβριο και το  παράλογο. Έργο χαρακτηριστικό αυτής της τεχνικής και παγκοσμίως γνωστό «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας». Εκτός από θεατρικά έργα ο Ντύρενματ έγραψε αστυνομικά μυθιστορήματα και κριτικά δοκίμια.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Τα Άβδηρα, κάηκαν εξαιτίας της διαμάχης ενός οδοντογιατρού κι ενός αγωγιάτη για την σκιά ενός γαϊδάρου. Αυτή η ιστορία, όμως, θα μπορούσε να συμβαίνει σε οποιαδήποτε πόλη, οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Μιλάει για την περιχαράκωση του καθενός στο δίκιο του, την αδιαφορία του για το δίκιο του άλλου, την άρνησή του για συμφιλίωση κι ομόνοια, με αποτέλεσμα την διαμάχη και την διχόνοια, που σκαλοπάτι-σκαλοπάτι οδηγεί στην ηθική κατάρρευση, τον φανατισμό, την βία και τον πόλεμο. Μια κοινωνία ανθίζει όταν υπάρχει ειρήνη και ειρήνη υπάρχει μόνο όταν υπάρχει δικαιοσύνη. Κοινωνίες χωρίς δικαιοσύνη είναι σαθρές, καταδικασμένες να αφανιστούν ακόμα και για μια ασήμαντη αφορμή, όπως είναι η σκιά ενός γαϊδάρου. Και βέβαια στο τέλος για όλα φταίει ο γάιδαρος – πάντα ψάχνουμε ένα εξιλαστήριο θύμα που θα πάρει από πάνω μας την ευθύνη των πράξεών μας. Κι έτσι αμετανόητοι θα ζούμε αέναα την ιστορία της καταστροφής των Αβδήρων.

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιάννης Γαζώνης

Σκηνοθεσία: Κώστας Καζανάς , Σοφία Παναηλίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ευάνθη Αθανασιάδη

Επιμέλεια Κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Σκηνικά-Κοστούμια: Ζωή Αρβανίτη

Μουσική: Βαγγέλης Αυγέρης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Γραμματικάκης

Trailer: Κώστας Σταμούλης

Σχεδιασμός Αφίσας – Προγράμματος: Ανδρέας Ζέης

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παίζουν:  Ερνέστος Βουτσίνος, Νάντια Περιστεροπούλου, Τάσος Ράπτης, Σταύρος Σιούλης, Τάσος Σωτηράκης, Ευτυχία Φαναριώτη και φυσικά... ο Γάιδαρος!


Info

Θέατρο FAUST

Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος 12 
Τηλ.: 210 3234095 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή  21.00 | Σάββατο 21.00

(Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 18 Μαρτίου 2016)

Τιμή Εισιτηρίου: 12 Ε κανονικό, 8 Ε μειωμένο

Γιατί είναι καλό καμιά φορά να ανοίγει ο Ασκός....

«Ο Ασκός του Αιόλου» μετέχει στο επίσημο πρόγραμμα του 18ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης με δυο προβολές:

Την Δευτέρα στις 14/3/2016 και ώρα 20:00, στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης»- Αποθήκη 1 Λιμάνι

Την Πέμπτη στις 17/3/2016 και ώρα 15:15, στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης»- Αποθήκη 1 Λιμάνι

Η ομάδα παραγωγής του ντοκιμαντέρ «Ο Ασκός του Αιόλου» μετά από δυο χρόνια ενδελεχούς έρευνας μέσα και έξω από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων για το περιβάλλον και τη φύση και ύστερα από δυο και πλέον χρόνια γυρισμάτων σε όλη την Ελλάδα, ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ και το παραδίδει στη κρίση των πολιτών που εδώ και δεκαετίες αγωνίζονται σιωπηλά αλλά δυναμικά, για να προστατέψουν τα βουνά τους, κόντρα στην επέλαση των μεγαλοεργολάβων και των πολυεθνικών.

Στους πολίτες που συνέβαλαν στην επιχειρησιακή, οικονομική και ηθική στήριξη του εγχειρήματος της ομάδας παραγωγής. Στην κρίση των πολιτών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι δεν ενημερώνονται από τα ΜΜΕ του συστήματος των κερδών για το ποίοι και πόσα κρύβονται πίσω από τις επενδύσεις στην "πράσινη ενέργεια".

Οι δημοσιογράφοι και οι ερευνητές της ομάδας παραγωγής επισκέφτηκαν δεκάδες περιοχές και διαπίστωσαν οι ίδιοι την αλλοίωση που έχει υποστεί το φυσικό τοπίο εξαιτίας των ήδη εγκατεστημένων, αλλά και των υπό εγκατάσταση ανεμογεννητριών που διασπείρονται παντού στα πλαίσια της "πράσινης ανάπτυξης".

Η έρευνα της ομάδας δεν περιορίστηκε μόνο στην αιολική ενέργεια, όπως ήταν ο αρχικός στόχος, αλλά προσέγγισε το θέμα συνολικά και σε βάθος. Οι κάμερες της ομάδας μπήκαν στα ορυχεία του λιγνίτη και μίλησαν με εργαζόμενους, ειδικούς και διευθυντικά στελέχη των ορυχείων της Μεγαλόπολης και της Κοζάνης.

Η ομάδα παραγωγής δεν μπορούσε να αφήσει στην άκρη το θέμα της κλιματικής αλλαγής και τον τρόπο που έχει αυτή συσχετιστεί με την παραγωγή ενέργειας. Τα μέλη της ομάδας μίλησαν με ειδικούς και καθηγητές που ασχολήθηκαν εκτενώς με το θέμα. Το ντοκιμαντέρ που θα δείτε θα δώσει το έναυσμα για μια συζήτηση σε βάθος.

Με αφορμή την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού της χώρας, η ιστοσελίδα μας αναδημοσιεύει το επίκαιρο κείμενο που είχε δημοσιευτεί πολλούς μήνες νωρίτερα, με μεγάλη διορατικότητητα στις 10 Οκτωβρίου 2015.

Διαβάστε το αρθρό εδώ:

 Βγήκαν τα..πιστόλια στη δικαιοσύνη. Στο πειθαρχικό Ισ. Ντογιάκος και η βοηθός του εφετείου Αθηνών

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ CINEMA ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ


Το ΝΠΔΔ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ δίνει «ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ» το Σάββατο 12/3/2016 στον πολυχώρο ΑΛΕΚΑ-«ΤΕΧΝΗ ΠΟΛΗΣ».

• Στις 18:00 θα προβληθεί η ταινία: Viridiana(Biridiana) του Luis Bunuel. Πρόκειται για τη βραβευμένη ταινία-ορόσημο του σουρεαλιστή σκηνοθέτη , η οποία ξεσήκωσε την οργή του Βατικανού και του φρανκικού καθεστώτος κατά την προβολή της . Η δόκιμη μοναχή Βιριδιάνα επισκέπτεται το θείος της , ο οποίος αποπειράται να τη βιάσει και αυτοκτονεί. Εκείνη γεμάτη τύψεις, εγκαταλείπει το μοναστήρι και αφιερώνεται σε αγαθοεργίες.
  
  
• Στις 21:00 θα προβληθεί η ταινία: ROMA CITTA APERTA(Ρώμη Ανοχύρωτη Πόλη) του Roberto Rossellini. Πρόκειται για την ταινία που έφερε αισθητική επανάσταση στην ιστορία του σινεμά καθώς αποτελεί το πρώτο έργο του «ιταλικού νεορεαλισμού» με θέμα την αντίσταση των Ιταλών δημοκρατών ενάντια στο φασισμό.
  
  

Μετά από κάθε προβολή ακολουθεί συζήτηση από τον Γιάννη Καραμπίτσο (σκηνοθέτη, μοντέρ και κριτικό κινηματογράφου).

Η είσοδος είναι ελεύθερη με προαιρετική συνεισφορά σε τρόφιμα και φάρμακα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και Φαρμακείο του Δήμου Ζωγράφου.

Ευχαριστούμε για την ευγενική παραχώρηση των ταινιών την Ισπανική Πρεσβεία και το Instituto Cervantes καθώς και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο (Instituto Italiano Di Cultura).



ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ



Ο Δήμος Ζωγράφου και το ΝΠΔΔ Πολιτισμού και Αθλητισμού δίνουν “Ραντεβού στο CINEMA” με το μεγάλο έλληνα δημιουργό Παντελή Βούλγαρη.

Την Κυριακή 13/3/2016 και ώρα 20:00 στην ΑΛΕΚΑ-«ΤΕΧΝΗ ΠΟΛΗΣ» θα προβληθεί η ταινία του Παντελή Βούλγαρη «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ». Η ταινία είναι ένα τρίπτυχο από σπονδυλωτές ιστορίες με φόντο τη Βόρεια Ελλάδα και με κοινό θέμα το μοναχικό άνθρωπο σε μια κρίσιμη στιγμή του βίου του. Ένας αρχαιολόγος που ο φαντάρος γιος του αυτοκτόνησε στο φυλάκιο, ένας θηροφύλακας που μιλάει τη γλώσσα των πουλιών και ένας επιπλοποιός που τα σπάει σ' ένα σκυλάδικο, επειδή τον εγκατέλειψε η γυναίκα του, γίνονται η αφορμή για τη συζήτηση που θα ακολουθήσει με τον σκηνοθέτη.

Η είσοδος είναι ελεύθερη με την προαιρετική προσφορά με τρόφιμα και φάρμακα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και Φαρμακείο.

02.00-11.00   Ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές 

Συνεχίζουν και την επόμενη εβδομάδα oι μηχανικοί και ο τεχνικός κόσμος της χώρας τις κινητοποιήσεις κατά της πρότασης της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό. Στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζεται η απεργία – αποχή όλων των διπλωματούχων μηχανικών από την συμμετοχή τους σε Τεχνικά Συμβούλια Έργων και Μελετών καθώς και από το σύνολο των Επιτροπών με τεχνικό αντικείμενο (π.χ., Επιτροπές Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, Αυθαιρέτων κλπ.), από τη Δευτέρα 14/3/2016 μέχρι και την Παρασκευή 18/3/2016 για το ασφαλιστικό. Στην απεργία-αποχή συμπεριλαμβάνονται και οι Επιτροπές Δημοπρασιών Έργων και Μελετών.

Σταματούν οι διημερεύσεις των φαρμακείων της Αττικής (8π.μ.-8μ.μ.) από την 1η Μαΐου, και συνεχίζονται μόνο οι διανυκτερεύσεις, μετά από απόφαση που έλαβε την Πέμπτη το διοικητικό συμβούλιο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ). Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της ημέρας τα φαρμακεία θα μένουν ανοικτά μέχρι το μεσημέρι ή μέχρι αργά το βράδυ, εάν ο φαρμακοποιός έχει υιοθετήσει το διευρυμένο ωράριο.

Όπως εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Γιάννης Δαγρές, το διοικητικό συμβούλιο του ΦΣΑ αναγκάστηκε να λάβει αυτή την απόφαση, καθώς υπήρχε δυσκολία να συμπληρωθούν οι καρτέλες για διημέρευση των φαρμακείων, εξαιτίας του ελεύθερου και διευρυμένου ωραρίου. «Τορπιλίζονται οι εφημερίες, όσο το υπουργείο Υγείας δεν ρυθμίζει το ωράριο λειτουργίας. Πρέπει να αντιληφθεί ότι διευρυμένο και ελεύθερο ωράριο με 24ωρη κάλυψη δεν γίνεται στην πράξη. Χρειάζεται ενιαίο, δεσμευτικό ωράριο, ώστε να υπάρχουν εφημερίες» αναφέρει ο Γ. Δαγρές.


από το ergasianet

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ*

Το “πανεργατικό” συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Μάρτη στην Αθήνα, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που σχεδιάζει να καταθέσει την επόμενη περίοδο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως ήταν αναμενόμενο δεν είχε καμία ιδιαίτερη μαζικότητα και συμμετοχή και αποτελεί την καλύτερη προσφορά που μπορούν να κάνουν στην κυβέρνηση οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και η προδοτική ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ και του Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ.

Το τραγικό όμως και εξίσου επιζήμιο για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα είναι ότι αυτά τα σχέδια της ΠΑΣΚΕ και της ομάδας του Παναγόπουλου διευκολύνονται από τη στάση του ΠΑΜΕ, το οποίο έχει επιλέξει την πλήρη αδρανοποίηση και απαξίωση των συνδικάτων, για να μπορεί να εμφανίζεται το ίδιο ως ο μοναδικός εκπρόσωπος της εργατικής τάξης!

ΠΑΜΕ και Παναγόπουλος βρίσκονται σε πλήρη συντονισμό κινήσεων, ξεκινώντας βέβαια από διαφορετικές αφετηρίες, καταλήγουν όμως στο ίδιο αποτέλεσμα που είναι οι ελεγχόμενοι “αγώνες” χωρίς ιδιαίτερη ένταση και διάρκεια, αποσπασματικοί και χωρίς κανένα σχέδιο συντονισμού και κλιμάκωσης με προοπτική νίκης.

Μετά την πετυχημένη γενική απεργία της 12ης Νοεμβρίου, μαζί οδήγησαν βεβιασμένα και χωρίς καμιά προετοιμασία σε μια αποτυχημένη και άσκοπη απεργία την 3η του Δεκέμβρη.

Το ΠΑΜΕ, επίσης, ενώ υπερψήφισε το πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 16 Γενάρη και δήλωσε ότι θα συμμετάσχει, δύο μέρες πριν από την πραγματοποίησή του, ανακοίνωσε ξεχωριστό συλλαλητήριο για τις 23 Γενάρη, αποδυναμώνοντας σε μια κρίσιμη στιγμή την ανάγκη της συγκρότησης ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου για την αποτροπή των μνημονιακών σχεδιασμών της κυβέρνησης.

Η μεγάλη πανεργατική απεργία στις 4 του Φλεβάρη, που πήρε παλλαϊκά χαρακτηριστικά με τη συμμετοχή των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημονικών φορέων, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών – κτηνοτρόφων – αλιέων, η οποία έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση, δεν ενόχλησε φαίνεται μόνο την ίδια και τους δανειστές.

Το γεγονός αυτό θορύβησε και τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, που είτε ενδιαφέρονται να μην αμφισβητηθούν οι “καρέκλες” τους (ΠΑΣΚΕ), είτε να μην πάρουν τα πράγματα ανεξέλεγκτη γι' αυτούς τροπή (ΠΑΜΕ), και έτσι επέλεξαν τη σταδιακή αποκλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Το ίδιο βέβαια έκανε το ΚΚΕ και ο Μπούτας στους αγρότες.

Συμφώνησαν από κοινού ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ ότι το επόμενο αγωνιστικό απεργιακό βήμα θα γίνει όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη βουλή, σε χρόνο δηλ. που οι αγρότες θα έχουν επιστρέψει στα χωράφια τους, προεξοφλώντας εκ των προτέρων τη ψήφισή του. Καλλιεργούν παράλληλα ένα κλίμααναμονής, δίνοντας πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κυβέρνηση και περιορίζοντας τις κινητοποιήσεις σε ένα επίπεδο μιας απλής διαμαρτυρίας, χωρίς να δίνεται συνέχεια και προοπτική νίκης στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, που αποτελεί και βασικό παράγοντα που μπορεί να εμπνεύσει, να συνεγείρει και να ενεργοποιήσει την μεγαλύτερη μερίδα των εργαζόμενων και του ελληνικού λαού.

Οι ίδιοι (ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ) αποφάσισαν, αντί νέας γενικής απεργίας στα τέλη του Φλεβάρη-αρχές Μάρτη, με τη δυνατότητα συμμετοχής και των αγροτών, όπως πρότειναν οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, το συλλαλητήριο στις 9 Μάρτη και τη 48ωρη απεργία όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη βουλή. Το πιο τραγελαφικό όμως είναι ότι αυτοί που το αποφάσισαν δεν εργάστηκαν για την επιτυχία του και κυρίως δεν συμμετείχαν ούτε οι ίδιοι. Το ΠΑΜΕ διοργάνωσε συλλαλητήριο στις 8 Μάρτη και απείχε από το συλλαλητήριο στις 9 Μάρτη, που είχε πρωτοστατήσει για να αποφασιστεί στη ΓΣΕΕ!

Η καλλιέργεια ηττοπαθών και συμβιβαστικών αντιλήψεων, ότι όλα δηλ. είναι λίγο - πολύ προδιαγεγραμμένα, δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός μαζικού και δυναμικού λαϊκού κινήματος, που είναι αναγκαίο σήμερα, για να μπει ένα τέλος στα βάσανα του ελληνικού λαού και στην ταπείνωση της χώρας μας.

Η προδοτική στάση της ΠΑΣΚΕ και του Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ και η συμβιβαστική τακτική της ΔΑΚΕ πρέπει να απομονωθούν από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Ταυτόχρονα πρέπει να αποδοκιμαστεί η οπορτουνιστική τακτική του ΠΑΜΕ και η χωρίς αρχές συμμαχία του με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ.

Σήμερα, ενόψει και του συνεδρίου της ΓΣΕΕ που θα γίνει στις 17-19/3/2016, απαιτείται η συγκρότηση ενός αγωνιστικού ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα του ιδιωτικού τομέα. Θα αποτελείται από ταξικές ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία και αγωνιστές συνδικαλιστές, που σε συντονισμό με τα συνδικάτα των εργαζομένων του δημοσίου, τη νεολαία και τα άλλα, πληττόμενα από τα μνημόνια, κοινωνικά στρώματα, για να ηγηθεί του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Η ανατροπή των σχεδιασμών κυβέρνησης και δανειστών για να γίνει, θα πρέπει όλοι οι αγώνες – κι αυτός του ασφαλιστικού- να συνδεθούν με τον αγώνα για την απαλλαγή της χώρας μας απ’ την επιτροπεία, τη σύγκρουση με τις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές και τη ρήξη με την ευρωζώνη και την Ε/Ε.  

*Δήλωση του Γιώργου Χαρίση,  για το συλλαλητήριο της 9ης Μάρτη 2015. Ο Γιώργος Χαρίσης είναι γραμματέας της συνδικαλιστικής παράταξης του Μετώπου Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ).

από το ergasianet

Το πρόσωπο της αφήγησης, ηλικίας πενήντα τριών ετών, μέσα σε λίγες μέρες, ζει δύο καθοριστικά γεγονότα: την τυχαία διαπίστωση ενός Καρκίνου και τον Θάνατο της Μάνας. Με «αφορμή» αυτά τα δύο γεγονότα και με σκοπό την αντιμετώπιση και τη διαχείρισή τους, τη διαχείριση δηλαδή δύο ταυτόχρονων πενθών, ανακαλεί στη μνήμη του και καταγράφει όσες γνώσεις έχει συλλέξει στη μέχρι σήμερα ζωή του. Προσπαθεί να κατανοήσει, να απομυθοποιήσει και να συμπορευτεί με την πραγματικότητα.

Γίνεται εκτεταμένη παρουσίαση με απλό τρόπο της σύλληψης, της γέννησης, της ανάπτυξης και γενικά της λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, καθώς και των θεωριών για τα αίτια του Καρκίνου και τη θεραπευτική αντιμετώπισή του από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.

Παράλληλα με τα άνω δύο θέματα, της διαπίστωσης και της χειρουργικής - θεραπευτικής αντιμετώπισης του Καρκίνου και του Θανάτου της Μάνας, το μυθιστόρημα διατρέχουν από την αρχή μέχρι το τέλος τα πανάρχαια, αλλά και αναπάντητα ερωτήματα γύρω από την Κοσμογονία, την Θεογονία, την Ψυχογονία, την Ανθρωπογονία, τη γέννηση, το θάνατο, τη μετά θάνατον ζωή. Εκτίθενται οι βασικές Κοσμοαντιλήψεις, με κεντρικό άξονα (για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου) την αντίθεση μεταξύ της Ελληνικής Κοσμοθέασης και των Ιουδαιογενών αντιλήψεων. Αναφορά γίνεται επίσης στον τρόπο επικράτησης του Χριστιανισμού και των επιπτώσεων που είχε αυτή η επικράτηση στην Φιλοσοφία και την Επιστήμη.

Στο μυθιστόρημα παρεμβάλλονται αναφορές για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα στα θέματα της υγείας, της πολιτικής, της οικονομίας, των αιτιών και των επιπτώσεων της κρίσης, του ρόλου και της στάσης των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των διανοουμένων.



Άφησε, λοιπόν, στην ησυχία τους και στις δουλειές τουςτα κύτταρά σου, έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να ανατρέψειςτα αναπότρεπτα. Άφησε στην άκρη της σκέψης σου τα οζώδη κακοήθη μελανώματα και επικεντρώσου στην Ουσία.

Ούτως ή άλλως ήταν, είναι και θα είναι ένα απλό φυσικόσυμβάν, ένας απλός φυσικός κρίκος σε μια χωρίς τέλος πορεία….

Από τα εγχειρίδια των συγγενών και φίλων μπορείς ναφτιάξεις το δικό σου Εγχειρίδιο, το τωρινό δικό σου Εγχειρίδιο, άντε το δικό σου Συμπίλημα και να πορευτείς με αυτό.Εξελισσόμενο και μεταβαλλόμενο. Όπως εξελισσόμενος,

πολύπλευρος και μεταβλητός είσαι κι εσύ. Για να το έχειςσύντροφο στη διαδρομή σου. Στον δικό σου, ένα εκ τωναπείρων, Δρόμο. Υπνοβατών, ιχνηλατών και αναμιμνησκόμενος. Με τη δική σου Επίγνωση, τον δικό σου, τον ίδιονρυθμόν σου συναπτόμενο προς τον Ρυθμόν του Κόσμου.Εντός του Κόσμου, κατά τον Νόμον και κατά το Χρεών. Ειδ’ αληθή εστίν τα λεγόμενα. Και ει έσται. Και πάντα με τη διδαχή: Ίσως μεν ουν δη ούτως έχει, ίσως δε και ου.

Κράτησε την εικόνα σου. Κράτησε την Ουσία σου. Συγκριτική με αυτήν του Σύμπαντός Σου, καθώς παις Γης ει και Ουρανού αστερόεντος. Περπάτησες μια διαδρομή δισεκατομμυρίων χρόνων. Διαδρομή μη γνωστή σε σένα. Γνωρίζεις μόνο μέσες άκρες το παρόν στάδιο της διαδρομήςσου. Μη γνωστό και το μέλλον σου. Την τελευταία φοράξεκίνησες ως Ωόν, ως κομματάκι απειροελάχιστο του Σύμπαντος Κόσμου, ως ένα εκ Πατρός και Μητρός ζυγωτό.Ακολούθησε η Έκπτυξίς σου. Στη συνέχεια, η Διακόσμησίς σου. Τώρα είσαι η Διακόσμησίς σου. Θα ακολουθήσει, σε μη γνωστό σε σένα χρόνο, με μη γνωστούς τρόπους, για μηγνωστή διάρκεια, η Εκπύρωσίς σου. Θα συρρικνώνεσαι μέχρι να γίνεις εκ νέου Ωόν. Και πάλι από την αρχή. Στουςαιώνες των αιώνων. Θα επιστρέφεις εκεί απ’ όπου προήλθες. Αενάως θα μεταβάλλεσαι ως μέρος του πάντα ρει. Ως Σπέρματα, που δεν εξαφανίζονται ποτέ. Αιωνίως μεταμορφώνονται. Ως ύλη και ως ενέργεια ήσουν, είσαι και θα είσαι παρών. Εντός του Σύμπαντος Κόσμου σου. Απτόμενος μέτρα και αποσβεννύμενος μέτρα.


Αλέξανδρος Γεωργίου




Με αφορμή ένα Κακόηθες Μελάνωμα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΕΛΟΤΟΣ, Βατάτζη 55, Αθήνα, Τηλέφωνο: 210 6431108.

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.ocelotos.gr

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

«Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής», έλεγε. «Αισθάνομαι την ποίηση σαν τρόπο έκφρασης επειδή δεν μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει».  

Υπήρξε βαθύς γνώστης της σημασίας του λόγου. Υπήρξε βαθύς γνώστης της σημασίας της σιωπής.  

Πριν «φύγει» (τον Ιούνιο του 2005), σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του και μετά από μια σχεδόν δεκαπεντάχρονη ποιητική «σιωπή», εξηγούσε:«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δε θα ξαναγράψω. Το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή».  

Σήμερα συμπληρώνονται 91 χρόνια από την γέννησή του, στις 10 Μάρτη 1910.



Ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο «ερωτικός και πολιτικός μαζί» ποιητής όπως αυτοπροσδιοριζόταν, στην υποταγή και στην συνθηκολόγηση που αναζητά εύσημα «ρεαλισμού», απαντούσε: «Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα».

Υπήρξε μια ξεχωριστή μορφή της ελληνικής ποίησης που με την Τέχνη του συντήρησε «φωλιές νερού μέσα στις φλόγες».

Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ποιητές της γενιάς του, έδωσε το «παρών» σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας και των αγώνων του λαού και    «φορτωμένος» με αυτήν ακριβώς την εμπειρία το είχε διατυπώσει έτσι: «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει»…



«Μιλῶ γιὰ τὰ τελευταῖα σαλπίσματα τῶν νικημένων στρατιωτῶν
Γιὰ τὰ κουρέλια ἀπὸ τὰ γιορτινά μας φορέματα
Γιὰ τὰ παιδιά μας ποὺ πουλᾶν τσιγάρα στοὺς διαβάτες
Μιλῶ γιὰ τὰ λουλούδια ποὺ μαραθήκανε στοὺς τάφους καὶ τὰ σαπίζει ἡ βροχὴ
Γιὰ τὰ σπίτια ποὺ χάσκουνε δίχως παράθυρα σὰν κρανία ξεδοντιασμένα
Γιὰ τὰ κορίτσια ποὺ ζητιανεύουν δείχνοντας στὰ στήθια τὶς πληγές τους
Μιλῶ γιὰ τὶς ξυπόλυτες μάνες ποὺ σέρνονται στὰ χαλάσματα
Γιὰ τὶς φλεγόμενες πόλεις τὰ σωριασμένα κουφάρια στοὺς δρόμους
Τοὺς μαστρωποὺς ποιητὲς ποὺ τρέμουνε τὶς νύχτες στὰ κατώφλια
Μιλῶ γιὰ τὶς ἀτέλειωτες νύχτες ὅταν τὸ φῶς λιγοστεύει τὰ ξημερώματα
Γιὰ τὰ φορτωμένα καμιόνια καὶ τοὺς βηματισμοὺς στὶς ὑγρὲς πλάκες
Γιὰ τὰ προαύλια τῶν φυλακῶν καὶ γιὰ τὸ δάκρυ τῶν μελλοθανάτων.


Μὰ πιὸ πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες
Π᾿ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του
Κι ὅταν Αὐτὸς κουράστηκε αὐτοὶ δὲν ξαποστάσαν
Κι ὅταν Αὐτὸς τοὺς πρόδωσε αὐτοὶ δὲν ἀρνηθῆκαν
Κι ὅταν Αὐτὸς δοξάστηκε αὐτοὶ στρέψαν τὰ μάτια
Κι οἱ σύντροφοί τους φτύνανε καὶ τοὺς σταυρῶναν
Κι αὐτοί, γαλήνιοι, τὸ δρόμο παίρνουν επ᾿ ἄκρη δὲν ἔχει
Χωρὶς τὸ βλέμμα τους νὰ σκοτεινιάσει ἢ νὰ λυγίσει

Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους»



(Μανώλης Αναγνωστάκης, «Μιλώ…»)  




*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr