Tο Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ) οργανώνει την Τέταρτη 18 Μάη, στις 18.00, στην Αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδας, Νίκης 4, Σύνταγμα, Συζήτηση- Ανοιχτή Σύσκεψη με θέμα:
«Το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα σε κρίσιμο σταυροδρόμι και η ανασυγκρότησή του ως πρώτη προτεραιότητα των ταξικών δυνάμεων».

Παρά το γεγονός ότι η κυβερνητική επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κλιμακώνεται, το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα συνεχίζει να μη βρίσκεται σε κατάσταση ιδεολογικής και οργανωτικής ετοιμότητας που να του το επιτρέπει να οργανώσει αποτελεσματικά την εργατική αντεπίθεση με στόχο την αναχαίτιση της μνημονιακής λαίλαπας και την ανάκτηση και τη διεύρυνση των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων που χάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Ως απάντηση σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα το ΜΕΤΑ έχει θέσει ως κατεπείγουσα προτεραιότητά του τη συγκρότηση ενός ισχυρού ταξικού και ανταγωνιστικού πόλου, ο οποίος θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και θα συμβάλει στην οργάνωση και κινητοποίηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από τις πολιτικές λιτότητας. Αυτή η στρατηγική συνεπάγεται δύο παράλληλες και εξίσου σημαντικές διεργασίες.

Από την μία, προϋποθέτει την ανασυγκρότηση του ίδιου του ΜΕΤΑ με όρους ταξικού και ριζοσπαστικού προσανατολισμού και την απαλλαγή του από τα «βαρίδια» του γραφειοκρατικού-εργοδοτικού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, στο όνομα μιας προσχηματικής και άνευ περιεχομένου επίκλησης της «ενότητας των δυνάμεων της συνδικαλιστικής αριστεράς», γυμνής από ιδεολογικές αξίες, ταξικά οράματα και καταστατικές εργατικές αρχές.

Από την άλλη, το ΜΕΤΑ καλείται να πρωτοστατήσει στις προσπάθειες εδραίωσης μηχανισμών και δομών ευρύτερης συσπείρωσης εντός της  ριζοσπαστικής αντιμνημονιακής συνδικαλιστικής αριστεράς με στόχο τη δημιουργία ενός μόνιμου «χώρου» δικτύωσης, διαλόγου και συνεργασίας συνδικάτων, εργατικών συλλογικοτήτων και ανένταχτων αγωνιστών του εργατικού κινήματος.

Στην κατεύθυνση αυτή το Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ) οργανώνει την Τέταρτη 18 Μάη, στις 18.00, στην Αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδας, Νίκης 4, Σύνταγμα, Συζήτηση- Ανοιχτή Σύσκεψη με θέμα:

«Το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα σε κρίσιμο σταυροδρόμι και η ανασυγκρότησή του ως πρώτη προτεραιότητα των ταξικών δυνάμεων»

Την εισαγωγική ομιλία στην Σύσκεψη θα πραγματοποιήσει ο Καθηγητής Εργασιακών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικός Σύμβουλος του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Γιάννης Κουζής.

Από πλευράς ΜΕΤΑ, σύντομες παρεμβάσεις θα κάνουν από το δημόσιο τομέα η Δώρα Ξυπολιά, μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, και από πλευράς ιδιωτικού τομέα ο Βασίλης Καραγιάννης, μέλος της διοίκησης ΠΟΙΕ-ΦΣΕΚ (Φάρμακο).

Στην εκδήλωση, έχουν προσκληθεί να λάβουν μέρος και να παρέμβουν συνδικαλιστικές κινήσεις και εργατικές συλλογικότητες από το χώρο της συνδικαλιστικής Αριστεράς και του ευρύτερου ριζοσπαστικού - αντιμνημονιακού χώρου.

Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί να λάβουν μέρους συνδικαλιστικές κινήσεις και εργατικές συλλογικότητες από το χώρο της συνδικαλιστικής Αριστεράς και του ευρύτερου ριζοσπαστικού - αντιμνημονιακού χώρου.

Η εκδήλωση αυτή γίνεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την ταξική Ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ και της απαλλαγής του από τα «βαρίδια» του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και για να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην πάλη για την απαλλαγή της χώρας μας από τα μνημόνια και τη διεθνή επιτροπεία και για την επαναφορά και διεύρυνση των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Στις 19-22 Μάη θα διεξαχθεί το τετραήμερο συζητήσεων «Μαρξισμός 2016», που οργανώνεται από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (ΣΕΚ), και την εφημερίδα εργατική αλληλεγγύη

στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).

Οι μεγάλες κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό με την τέταρτη Γενική Απεργία με τον ΣΥΡΙΖΑ στη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, η κρίση στην ΕΕ με το επερχόμενο δημοψήφισμα για το BREXIT στη Μ.Βρετανία, το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες μετά την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και το κλείσιμο των συνόρων, είναι το φόντο των μεγάλων εξελίξεων μέσα στις οποίες πραγματοποιείται φέτος για 29^η συνεχόμενη χρονιά το τετραήμερο Μαρξισμός 2016.

Είναι μια ευκαιρία για αγωνιστές και αγωνίστριες από όλους τους χώρους και όλα τα μέτωπα της πάλης, να βρεθούνε μαζί και να αναζητήσουν τις απαντήσεις για το πώς μπορούνε να αλλάξουν τον κόσμο σήμερα. Να καταρρίψουμε το μύθο ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» έξω από τα μνημόνια, την ΕΕ και το καπιταλισμό.

Πρόκειται για ένα πραγματικό πανεπιστήμιο των επαναστατικών ιδεών, αφού οι 10 κύκλοι συζητήσεων, καθώς και οι θεματικές στις οποίες χωρίζονται οι 50 συζητήσεις, ακουμπάνε το σύνολο των αναζητήσεων της αριστεράς, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς.

Με κύκλους όπως: “Ένας αιώνας εξεγέρσεων και επαναστάσεων”, “Αριστερά και επανάσταση στον 21ο αιώνα”, “Το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα”, “Η πάλη ενάντια στο Φασισμό”, “Καπιταλισμός-Ζόμπι”, “Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο;”, “Καπιταλισμός και καταπίεση”, “Μαρξισμός, θεωρία και πράξη”, “Ιμπεριαλισμός, πόλεμος, εθνικισμός και προσφυγιά”, “Τέχνη, επιστήμη, πολιτισμός”, αναδεικνύεται η επικαιρότητα της μαρξιστικής ανάλυσης.

Πάνω από 90 είναι οι ομιλητές του τετραημέρου, ανάμεσά τους:

η βουλευτής Μπριντ Σμιθ από την Ιρλανδία, ο οικονομολόγος Μάικλ Ρόμπερτς, ο Άλεξ Καλλίνικος που θα μιλήσει και για την ελληνική έκδοση του βιβλίου του «Αποκρυπτογραφώντας το Κεφάλαιο», ο Κέβιν Όβεντεν, συγγραφέας του βιβλίου «ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στον λαβύρινθο»

Πανεπιστημιακοί από πλατύ φάσμα της αριστεράς και των κινημάτων:

Γιώργος Τσιάκαλος, πανεπιστημιακός στο ΑΠΘ

Νίκος Στραβελάκης, πανεπιστημιακός στη ΝΟΠΕ

Μιχάλης Λυμπεράτος, πανεπιστημιακός στο Πάντειο, συγγραφέας του βιβλίου «μετά τον Εμφύλιο»

Άλκης Ρήγος, πανεπιστημιακός στο Πάντειο

Ελένη Πορτάλιου, πανεπιστημιακός στο ΕΜΠ

Γιάννης Μηλιός, πανεπιστημιακός στο

Χάρης Αθανασιάδης, πανεπιστημιακός στα Γιάννενα

Κώστας Βλασόπουλος, πανεπιστημιακός στο Ρέθυμνο

Δημήτρης Μαριόλης, εκπαιδευτικός και συγγραφέας του βιβλίου «η αδύνατη ταξική ανακωχή»

Συνδικαλιστές, ανάμεσά τους οι

Αντώνης Νταλακογιώργος, πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Σαράντος Αλεξανδρής μέλος ΔΣ της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Κώστας Καταραχιάς, πρόεδρος του συλλόγου εργαζόμενων νοσ. Αγ. Σάββας, Βασίλης Συλαϊδής, ΔΣ σωματείο εργαζομένων INTRACOM και πολλοί άλλοι

Οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της ΧΑ: Κώστας Παπαδάκης, Τάκης Ζώτος, και Θανάσης Καμπαγιάννης.

Η Έφη Λατσούδη από την Αλληλεγγύη Λέσβου, ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας,

Δημοσιογράφοι όπως:

ο Δημήτρης Αγγελίδης από την ΕΦΣΥΝ, ο Μωυσής Λίτσης, από την Ναυτεμπορική, ο Νάσος Μπράτσος από την ΕΡΤ, ο Κώστας Σαρρής,

Κάθε μέρα του 4ήμερου κλείνει με μια μεγάλη συζήτηση πάνω στις βασικές μάχες της περιόδου με ομιλητές από την καρδιά των μαχών και των αντιστάσεων.

“Η εργατική αντίσταση στα μνημόνια” την Πέμπτη 19/5 με ομιλητές τους: Λένα Βερδέ, Σαράντο Αλεξανδρή, Τάσο Αναστασιάδη, Κώστα Καταραχιά, Στέλιο Μιχαηλίδη.

“Σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά” την Παρασκευή 20/5 με τους: Δημήτρη Αγγελίδη, Γιώργο Τσιάκαλο, Έφη Λατσούδη, Βασίλη Κουκαλάνι, Πέτρο Κωνσταντίνου.

“Διεθνιστικό ΟΧΙ στην ΕΕ” το Σάββατο 21/5 με τους: Άλεξ Καλλίνικος, Νίκο Στραβελάκη, Πάνο Γκαργκάνα και “Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο”, που είναι και το σύνθημα του φετινού Μαρξισμού, την Κυριακή 22/5 με ομιλητές τους: Μπριντ Σμιθ, Μαρία Στύλλου, Θανάση Διαβολάκη, Ζαννέτα Λυσικάτου, απεργούς από τις πρόσφατες μάχες, Σύρους και Αφγανούς πρόσφυγες.

Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:

•Iστοσελίδα www.sekonline.gr

•Εργατική Αλληλεγγύη, 210 5247140

•Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Φειδίου 14, Αθήνα, 210 5247584

•Facebookevent: Μαρξισμός 2016 «Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο»

Το Σαββατοκύριακο 21-22 Μάη η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή το νέο γύρο επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα, στο ασφαλιστικό, στους μισθούς! Έρχεται νέο αντιλαϊκό νομοσχέδιο, που αφορά επιβολή νέων έμμεσων φόρων στη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού που στενάζει, ιδιωτικοποιήσεις, «απελευθέρωση» των «κόκκινων» δανείων, νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο.

Καλούμε τους εργαζόμενους κάθε κλάδου, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις σωματειακές επιτροπές, τις λαϊκές επιτροπές, τους νέους και τις νέες, τους άνεργους και τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, να μη δεχτούν τη νέα εξαθλίωση! Να μην εγκλωβιστούν ξανά στις ψεύτικες ελπίδες και στις κάλπικες υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι περάσαμε τα δύσκολα.

Ψηλά το κεφάλι!

Μας θέλουν προσκυνημένους, απογοητευμένους και να ματώνουμε συνέχεια για τα συμφέροντα του κεφαλαίου!

Δε θα τους κάνουμε τη χάρη! Δε θα περάσει η ηττοπάθεια, ο συμβιβασμός!

Με αισιοδοξία και πίστη στο δίκιο μας, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε!

Να οργανωθούμε καλύτερα, να δυναμώσουμε την ενότητά μας, να προετοιμαστούμε καλύτερα για πιο μαζικούς κι ανεβασμένους αγώνες! Η λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, το χτύπημα στο ασφαλιστικό, η φορολογία, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων δεν τους αρκεί! Δοκιμάζουν τις αντοχές μας, μας εξαθλιώνουν και προκαλούν.

Δε νομιμοποιούμε τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν. Δε συμβιβαζόμαστε με αυτή την πολιτική που έχει ως μόνο και αποκλειστικό στόχο να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί. Η λαιμαργία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων δε θα κοπάσει ποτέ!

Να προετοιμάσουμε τη δική μας αντεπίθεση σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς.

Να μην ανεχτούμε τις συνθήκες της σύγχρονης εξαθλίωσης

Να συντονίσουμε τις δυνάμεις και να παλέψουμε συντονισμένα παντού για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

Σκλάβοι του 21^ου αιώνα δε θα γίνουμε!

Στο νέο νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση, περιλαμβάνεται ο αυτόματος κόφτης δηλαδή ένα αυτόματος μπαλτάς που θα κόβει και θα μειώνει μισθούς και συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα θα προκαλεί αυτόματες περικοπές σε κονδύλια προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους δήμους και άλλους φορείς της Τοπικής Διοίκησης, όταν θα διαπιστώνεται πως δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι των κρατικών προϋπολογισμών και του μνημονίου. Η κυβέρνηση λέει ψέματα, φέρνει νέο, 4ο μνημόνιο.

Την ίδια στιγμή γενικεύουν τη φοροεπέλαση παντού:

• Αυξάνουν τονΦΠΑ από το 23% στο 24%, εξέλιξη που θα επιφέρει νέες μαζικές αυξήσεις σε προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης.
  
  
• Αυξάνουν τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης που επιβάλλονται στηβενζίνη, στο πετρέλαιο κίνησης, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο υγραέριο, στο φυσικό αέριο και στην κηροζίνημε εφαρμογή από 1η Ιούνη.
  
  
• Σχεδιάζουν να επιβάλουν νέους ειδικούς φόρους στη σταθερή τηλεφωνία, στη συνδρομητική τηλεόραση, στα τσιγάρα, στα τέλη των αυτοκίνητων, στον καφέ, στα ποτά!
  
  

Κίνητρα και προνόμια στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους!

Το τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων συμπληρώνεται με νέα προκλητικά προνόμια και ενισχύσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για τη θωράκιση και στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ο νέος «αναπτυξιακός νόμος» αποτελεί τον παράδεισο του μεγάλου κεφαλαίου. Νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο σε βάθος 15ετίας, νέα κίνητρα σε μεγαλοξενοδόχους, φορολογική ασυλία στους εφοπλιστές, δωρεάν κρατικές χρηματοδοτήσεις έως και το 45% της επένδυσης, επιδότηση με χιλιάδες ευρώ για κάθε θέση εργασίας, επιδότηση του «επιχειρηματικού κινδύνου» - κάλυψη των ζημιών, νέο ζεστό χρήμα για τη μεγαλοεργοδοσία από το «πακέτο Γιούνκερ».

Η εργατική τάξη δεν έχει σε τίποτα να ωφεληθεί. Η κυβέρνηση σερβίρει παραμύθια και φλυαρίες για την «καθημερινότητα του λαού».

Για να ανασάνουμε χρειάζεται ανατροπή της βαρβαρότητας που ζούμε!

Έρχεται νέα, συντονισμένη αντεργατική επίθεση!

Τα αντιλαϊκά μέτρα δε θα εξαφανιστούν όταν έρθει η ανάπτυξη όπως λένε και υπόσχονται! Αν δεν τα ανατρέψουμε, αν δεν αναχαιτίσουμε την επίθεση θα κατατρώνε τις σάρκες μας!

Κυβέρνηση και κόμματα που στηρίζουν αυτό το δρόμο ανάπτυξης μαζί με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, υπερασπίζονται ένα σύστημα σάπιο και απάνθρωπο, που δε διορθώνεται. Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται πως ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης μόνο βάσανα και δυστυχία φέρνει για τους εργαζόμενους, για τον εργαζόμενο λαό συνολικά.

Κανένας εργάτης, άνεργος δεν πρέπει να λείψει από τις μάχες που έρχονται!

Να πάρει τη θέση του στον ταξικό αγώνα!

Να απαντήσει στην αδράνεια!

Να οργανωθεί στα σωματεία του, να οργανώσει την αγανάκτηση και την οργή του. Να μην παραδώσει τα όπλα και να ρίξει τον πήχη της ζωής του. Να μη μείνει στη ζωή με τα ψίχουλα για να ταΐζεται η κοιλιά των αφεντικών. Να τους γυρίσει την πλάτη.

Καμία ανοχή, καμία συναίνεση!

Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα!

Ο λαός μπορεί να απαντήσει αγωνιστικά στους αντεργατικούς σχεδιασμούς, να αποκρούσει τους εκβιασμούς, τις απειλές, την εργοδοτική τρομοκρατία. Είναι ανάγκη να διαμορφωθεί παντού λαϊκό μέτωπο πάλης και αντεπίθεσης για την απόκρουση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Να δυναμώσει η πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς, να ενισχυθεί το κύμα ανυπακοής σε αυτήν την πολιτική. Να απορριφτούν οι πολιτικές που μας καταδικάζουν στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εκμετάλλευση. Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, η νεολαία, η φτωχή αγροτιά να δυναμώσουν τους αγώνες και τη συμμαχία τους.

Πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά, με ορμή, με μαζικότητα να συνεχίσουμε την πάλη.

Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά! Δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός  του καθημερινού και δύσκολου αγώνα. Αγώνας που έχει ως στόχο και προοπτική την αποφασιστική αναμέτρηση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής για να επιβάλλουμε το δίκιο μας, να χαράξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης και ευημερίας, χωρίς μνημόνια κι αφεντικά.

Όλες και όλοι στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ

Κυριακή 22 Μάη, 5.30 μμ στην Ομόνοια

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΙΛΑΙΚΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Κάλεσμα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και σε όλες τις αριστερές και αντιμνημονιακές δυνάμεις να οργανώσουν και να στηρίξουν αυτή τη μάχη

Η κυβέρνηση προχωρά ταχύτατα, ώστε μέχρι την ερχόμενη Κυριακή να έχει ψηφιστεί από την βουλή το νέο μνημονιακό πολυνομοσχέδιό της, που θεσπίζει ή αυξάνει τους έμμεσους φόρους, οδηγώντας σε μια νέα φοροληστεία του λαού, σε ολοκληρωτική εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας σε ιδιωτικά συμφέροντα, την εκχώρηση των κόκκινων δανείων και κατά συνέπεια των κατοικιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε αρπακτικά κερδοσκοπικά, κυρίως ξένα, συμφέροντα.

Το κυριότερο όμως είναι ότι με το πολυνομοσχέδιο εισάγουν ένα διαρκή “κόφτη”, όχι μόνο μισθών, συντάξεων και δημοσίων κοινωνικών δαπανών , αλλά και της ίδιας της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας .

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να προκηρύξουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις για όλες τις ήμερες συζήτησης του πολυνομοσχεδίου στη βουλή, με επίκεντρο, στην Αθήνα, την πλατεία Συντάγματος.

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, καλεί επίσης όλες τις αντιμνημονιακές, προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις σε συνεχή αγωνιστική δράση και παρουσία, σε ενωτικές, μαζικές κινητοποιήσεις και σε πολιτική καμπάνια για παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, θα είναι παρούσα στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων και θα δώσει όλες τις δυνάμεις της, σε όλη τη χώρα, ώστε οι αντιστάσεις να πάρουν παλλαϊκά χαρακτηριστικά.

Παλλαϊκός ξεσηκωμός παντού ενάντια στα νέα μνημονιακά μέτρα!

Χωρίς ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (ΗΣΑΠ) θα μείνει για λίγες ώρες το μεσημέρι της Τετάρτης 18 Μάη 2016, το επιβατικό κοινό της Αθήνας λόγω στάσης εργασίας που προκήρυξαν οι εργαζόμενοι της ΣΤΑΣΥ.

Οι συρμοί στη γραμμή 1 της ΣΤΑΣΥ δεν θα εκτελούν δρομολόγια από τις 12:00 έως τις 16:00 έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να πραγματοποιήσουν Γενική Συνέλευση. Παράλληλα, παράταση ισχύος στα εισιτήρια παλαιών τιμών έδωσε ο ΟΑΣΑ έως την 30ή Ιουνίου 2016.

Η ΑΕΚ κατέκτησε το 15ο Κύπελλο της ιστορίας της, επικρατώντας στο «άδειο» ΟΑΚΑ με 2-1 του Ολυμπιακού στην πρώτη της χρονιά στη Σούπερ Λίγκα μετά πέρασμα της σε Β' και Γ' Εθνική.

Με γκολ του Μάνταλου (39’) και του Τζιμπούρ (51’)  από τις ασίστ του Ρόναλντ Βάργκας, πήρε πολύ σημαντικό προβάδισμα, απέναντι σε έναν Ολυμπιακό νωθρό που έκανε την πρώτη καλή φάση του στο 79' με το δυνατό σουτ του Μαζουακού από το ύψος της μεγάλης περιοχής να σταματά στο οριζόντιο δοκάρι του Ανέστη. Οι «ερυθρόλευκοι» μείωσαν στο 84' με σουτ του Τσόρι Ντομίνγκες.

Η Ενωση με την κατάκτηση αυτή επιστρέφει και στην Ευρώπη, καθώς ακόμα και αν δεν τερματίσει πρώτη στα πλέι οφ (εισιτήριο για προκριματικά Champions League), θα έχει πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League.

Ολυμπιακός: Ρομπέρτο, Σαλίνο, Μαζουακού, Ντα Κόστα, Μποτία, Μιλοβόγεβιτς, Κασάμι (52' Ιντέγε), Φορτούνης, Ερνάνι (52' Πάρντο), Φουστέρ (65' Τσόρι), Πουλίδο.

ΑΕΚ: Ανέστης, Γκάλο, Ντίντακ, Κολοβέτσιος, Αρθο, Σιμόες, Μάνταλος (81' Τζανετόπουλος), Γιόχανσον, Αραβίδης (90+1' Πέκχαρτ), Βάργκας (58' Μπακάκης) , Τζεμπούρ.

Αφιερωμένο στα 100 χρόνια από το βιβλίο του Β.Ι.ΛΕΝΙΝ για τον «Ιμπεριαλισμό»

Διήμερο στο «ΜΑ.ΧΩ.Μ.Ε.» 19 & 20 Μάη 2016

(Αίθουσα εκδηλώσεων ΜΑΧΩΜΕ, Γερανίου 47 & Αγ. Κωνσταντίνου - Ομόνοια )

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1η ΜΕΡΑ: «Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σύγχρονου Ιμπεριαλισμού»

Πέμπτη, απόγευμα, 19 Μάη (7 μμ - 10 μμ)

Σύντομο άνοιγμα εκδήλωσης εκ μέρους του Δ.Σ. του «ΜΑΧΩΜΕ

Συντονιστής: Σπύρος Μαστροδήμος, οικονομολόγος-γεωπόνος, μέλος ΔΣ ΜΑΧΩΜΕ

Εισηγήσεις των 20’

Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και Εξαγωγή Κεφαλαίου

Ηλίας Ι. Νικολόπουλος, καθηγητής Οικονομικής της Διοίκησης, πρώην αντιπρόεδρος του ΤΕΙ Χαλκίδας

Χρηματικό Κεφάλαιο, Χρηματιστική Ολιγαρχία, Ανισοκατανομή Εισοδήματος

Λεωνίδας Βατικιώτης , διδάκτωρ οικονομικών επιστημών

Νεοφιλελεύθερος Καπιταλισμός και Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Τρύφων Κωστόπουλος, καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου

Πολυμερείς Συμφωνίες και Καπιταλιστική Παγκοσμιοποίηση

(ΤΤIP,CETA, TPP, TiSA, EAEU, SCO, CELAC, ALBA, BRICS)

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών επιστημών, συντονιστής του ΜΑΧΩΜΕ

Ειδικές Εισηγήσεις – Παρεμβάσεις:

«Διαδίκτυο» και Σύγχρονος Ιμπεριαλισμός

Θόδωρος Παπαδόπουλος, οικονομολόγος-ερευνητής

«Αγροτικά και CETA»

Θανάσης Πετράκος πρώην βουλευτής ΛΑΕ

Ερωτήσεις – παρεμβάσεις - συζήτηση

2^η Μέρα: «Αντιϊμπεριαλιστικό Κίνημα και Σοσιαλιστική Προοπτική»

Παρασκευή, απόγευμα, 20 Μάη (7 μμ - 10 μμ)

Συντονίστρια: Βασιλική Λάζου, διδάκτωρ Ιστορίας, μέλος ΔΣ ΜΑΧΩΜΕ

Εισηγήσεις των 20’

Σύγχρονος Ιμπεριαλισμός, Στρατηγική και Τακτική του Εργατικού Κινήματος

Δημήτρης Βασιλείου , διδάκτωρ οικονομικών επιστημών, ερευνητής

Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, ΟΝΕ και Εθνική Κυριαρχία. Η Επικαιρότητα της Λενινιστικής Ανάλυσης

Δημήτρης Καλτσώνης, επίκουρος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Πολιτιστικός Ιμπεριαλισμός και Σύγχρονα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

Κυριάκος Μακαρώνας, διδάκτωρ νομικών επιστημών

Ειδικές Εισηγήσεις – Παρεμβάσεις:

Νεοφιλελεύθερο Φρούριο της ΟΝΕ και Αντιμνημονιακή Ανατροπή

Νίκος Χουντής, της «Λαϊκής Ενότητας»

Νεοφιλελεύθερη Ιδεολογία και Πολιτισμός

Μάνια Παπαδημητρίου, ηθοποιός

Ερωτήσεις – παρεμβάσεις - συζήτηση

Αργεντινή

Η κυβέρνηση Μάκρι είναι η καλύτερη εικόνα των διαθέσεων της λατινοαμερικανικής Δεξιάς: Έχει αποδυθεί, μέσα σε ελάχιστους μήνες στην εξουσία, σε ένα νεοφιλελεύθερο μπλίτσκριγκ: αποκαθιστά σχέσεις με τους γύπες των «αγορών», υποδέχεται την αφρόκρεμα του βρετανικού επιχειρηματικού κόσμου για πρώτη φορά ύστερα από 10 χρόνια, κλείνει συμφωνίες με τον Μπαράκ Ομπάμα, καταργεί φόρους εις βάρος του κεφαλαίου, αυξάνει τιμές σε υπηρεσίες και καύσιμα, απολύει μαζικά δημοσίους υπάλληλους. Το Bloomberg.com δήλωσε σε άρθρο του ευθαρσώς: «Η Wall Street κάνει κουμάντο στην Αργεντινή (ξανά)».

Τα αποτελέσματα της πολιτικής Μάκρι είναι το ίδιο αστραπιαία με την εφαρμογή της. Μέσα σε 3 μήνες διακυβέρνησης 1,4 εκατομμύριο άνθρωποι έπεσαν σε φτώχεια, 350.000 κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας, ενώ 110.000 βρέθηκαν στην ανεργία.

Αλλά η νεοφιλελεύθερη θεραπεία-σοκ αποδεικνύεται και αναποτελεσματική. Οι αισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης διαψεύδονται, ο πληθωρισμός φτάνει στο 30%, η οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 1,5% με την ανεργία να αυξάνεται. Ακόμα και ο οίκος Moody’s, που αρχικά «χαιρέτισε» τη δεξιά στροφή, τώρα κάνει ζοφερές προβλέψεις για το μέλλον της αργεντινής οικονομίας.

Και τα προβλήματα για τον Μάκρι δεν σταματούν εκεί. Οι επιθέσεις του έχουν προκαλέσει μπαράζ κινητοποιήσεων. Κλαδικές κινητοποιήσεις, όπως η 24ωρη απεργία των τραπεζοϋπαλλήλων ή οι 4 μέχρι τώρα απεργίες των εργαζομένων στον στενό δημόσιο τομέα. Δυναμικές δράσεις, όπως ο αποκλεισμός των κεντρικών δρόμων της Comodoro Rivadavia από 50.000 εργάτες, απεργούς της πετρελαϊκής βιομηχανίας που ενώθηκαν με δασκάλους, οικοδόμους, οδηγούς φορτηγών κ.ά. Πανεθνικές διαδηλώσεις, όπως αυτές που έχουν οργανώσει η GGT (περονική, η μεγαλύτερη συνομοσπονδία της χώρας) από κοινού με τη CTA (η πιο «αριστερή» και ανεξάρτητη εκδοχή συνδικαλισμού) και κατέβασαν δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους. Πολιτικές κινητοποιήσεις, όπως η μαζική διαδήλωση της Αριστεράς ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα.

Σ’ αυτό το υπόβαθρο, ο Μάκρι έχει να αντιμετωπίσει και τις κατηγορίες για την εμπλοκή του στα Panama Papers.

Και αυτά συμβαίνουν στο φόντο μιας «θεσμικής δυαδικής εξουσίας», καθώς το περονικό κόμμα διατηρεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με το επίκεντρο των κινητοποιήσεων να είναι οι μαζικές απολύσεις, οι περονικοί ενέκριναν στη Γερουσία νόμο απαγόρευσης των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μέχρι το Δεκέμβρη του 2017 και με αναδρομική ισχύ από την 1η Μάρτη του 2016, ώστε να ακυρωθούν όλες οι τελευταίες απολύσεις. Ο Μάκρι απειλεί με βέτο τον συγκεκριμένο νόμο.

Το γεγονός ότι ο εκλεκτός της Κίρχνερ, Φερνάντο Σιόλι, ηττήθηκε στις εκλογές επιτρέπει στον περονισμό να παραμένει ισχυρός στο οργανωμένο εργατικό κίνημα, και να εμφανίζεται αμόλυντος από την εφαρμογή ακραίας λιτότητας (την οποία θα εφάρμοζε πιθανά αν κέρδιζε τις εκλογές). Προς το παρόν, η αντιπολιτευτική του στάση διευκολύνει και την κινητοποίηση των συνδικάτων. Ωστόσο μένει ανοιχτό το ποια πτέρυγα του περονισμού (υπάρχει και πιο «δεξιά» εκδοχή) θα επικρατήσει και πόσο μακριά θα πάνε τη σύγκρουση οι «κιρχνερικοί».

Σ’ αυτό το τοπίο καλείται να παρέμβει η αντικαπιταλιστική Αριστερά, κυρίως το ισχυρό FIT (μέτωπο τροτσκιστικών οργανώσεων που έχει αποκτήσει σοβαρές ρίζες), αλλά και δυνάμεις έξω από αυτό, για να οικοδομήσουν μια ισχυρή δύναμη που θα ανταγωνιστεί την κυριαρχία του περονισμού.

Όπως και να έχει, ο Μάκρι φιλοδοξεί να επαναλάβει το νεοφιλελεύθερο σοκ που οργάνωσε τη δεκαετία του ’90 ο Κάρλος Μενέμ, αλλά με κρίσιμη διαφορά πως τώρα συναντά μαζική αντίσταση από την πρώτη στιγμή και υπάρχει ένα δίκτυο αγωνιστών έτοιμο να σηκώσει το γάντι...

Βραζιλία

Η εισήγηση της Επιτροπής της Γερουσίας προς την Ολομέλεια του σώματος είναι να αποδεχτεί τις κατηγορίες κατά της Ντίλμα Ρούσεφ και να την αποπέμψει. Oι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η αντιπολίτευση θα κερδίσει την πλειοψηφία και θα μπει τέλος στην πολυετή κυριαρχία του PT.

Ύστερα από αποπομπή της Ντίλμα, την προεδρία αναλαμβάνει ο Μισέλ Τεμέρ, στέλεχος του δεξιού PMDB, αντιπρόεδρος της Ντίλμα που στράφηκε εναντίον της, μαζί με το κόμμα του, που απέσυρε την κοινοβουλευτική του στήριξη στην κυβέρνηση. Ο Τεμέρ φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός πλατιού συνασπισμού «εθνικής ενότητας», που θα «βγάλει τη Βραζιλία από την κρίση» με άγριο νεοφιλελευθερισμό και με μια συμφωνία που θα περιορίζει τις συνέπειες των σκανδάλων μόνο στην ηγεσία του PT.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Την Πέμπτη 5 Μάη, το Ανώτατο Δικαστήριο διέταξε την απομάκρυνση του Εντουάρντο Κούνια, για παρεμπόδιση των ερευνών για σοβαρά σκάνδαλα διαφθοράς που βαραίνουν τον ίδιο. Ο Κούνια είναι ο βασικός ενορχηστρωτής των διαδικασιών αποπομπής της Ρούσεφ στην Κάτω Βουλή, και θεωρούνταν ο κρίσιμος άνθρωπος στη συγκρότηση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θα στηρίζει τον Τεμέρ. Η αποπομπή του έχει τεράστια σημασία για το τι μπορεί να ακολουθήσει. Είναι πολύ πιθανό να μην έχουμε ένα «βελούδινο πραξικόπημα», αλλά μια άγρια πολιτική κρίση.

Η Jimena Blanco, επικεφαλής του τμήματος Αμερικής για τη Verisk Maplecroft, εταιρεία που προσφέρει «επιχειρηματικές συμβουλές», δεν δείχνει να συμμερίζεται την ευφορία της βραζιλιάνικης Δεξιάς που πιστεύει ότι καθαρίζει την Ντίλμα και επιστρέφει στα πράγματα:

«Όποιος βλέπει την πιθανή αποπομπή της Ντίλμα ως το τέλος της πολιτικής κρίσης είναι στην καλύτερη περίπτωση παραπληροφορημένος... Είναι μια διαδικασία που θα συνεχιστεί, κι αυτό μπορεί να σημαίνει πολιτική ρευστότητα για όλο το υπόλοιπο 2016, ίσως και το 2017». Αυτό που δεν παραγνωρίζει η Μπλάνκο είναι ότι τα 2/3 της Κάτω Βουλής και η μισή Γερουσία εμπλέκονται στα σκάνδαλα.

Στην κρίση των σκανδάλων πρέπει να προστεθούν και άλλοι παράγοντες. Η πλειοψηφία των Βραζιλιάνων αποδοκιμάζει δημοσκοπικά την Ντίλμα με συντριπτικά νούμερα, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλει (με εξίσου μεγάλα νούμερα, 80%) τον Τεμέρ.

Επιπλέον, οι κοινωνικές οργανώσεις που συνδέονται λιγότερο ή περισσότερο με το PT, όπως η συνδικαλιστική συνομοσπονδία CUT και το κίνημα ακτημόνων MST, που έχουν συγκροτήσει το Βραζιλιάνικο Λαϊκό Μέτωπο, δηλώνουν πως δεν θα αναγνωρίσουν την όποια κυβέρνηση προκύψει αν πέσει η Ντίλμα.

Αλλά στο μονοπάτι του πολέμου ενάντια σε όποια νέα κυβέρνηση βαδίζουν και πολιτικές οργανώσεις και κινήματα που δεν στηρίζουν την Ντίλμα και οργανώνουν ανεξάρτητες από την κυβέρνηση κινητοποιήσεις σήμερα (όπως τα μαχητικά συνδικάτα Conlutas και άλλες κοινωνικές οργανώσεις που γεννήθηκαν στο αντικυβερνητικό κίνημα του 2013).

Οι διαφορές αποτυπώνονται στα συνθήματα των κινητοποιήσεων: Από το φιλοκυβερνητικό «Ντίλμα μείνε» στο ενδιάμεσο «Δεν θα γίνει πραξικόπημα», μέχρι το ταυτόχρονα αντικυβερνητικό και αντιδεξιό «Να φύγουν όλοι».

Ύστερα από ενδεχόμενη αποπομπή της Ντίλμα, και ιδιαίτερα αν η νέα κυβέρνηση δώσει δείγματα γραφής, πολλοί είναι αυτοί που ενδεχομένως να κατέβουν στους δρόμους, ακόμα και όσοι σήμερα δεν διαδηλώνουν γιατί δεν στηρίζουν τη Δεξιά αλλά δεν βρίσκουν και λόγους να υπερασπιστούν το PT. Αλλά οι διαφορές θα παραμείνουν. Ήδη φιλο-PT μερίδες του κινήματος συνδέουν την προοπτική «ενότητας στην πάλη κατά της Δεξιάς» με το στόχο της επιστροφής του Λούλα. Δεν έχουν αντιληφθεί ή δεν θέλουν να παραδεχτούν αυτό που γράφει ο Μασκάρο Κερίδο, συγγραφέας και ακτιβιστής από το Σάο Πάουλο, και το οποίο είναι στο επίκεντρο της σημερινής κρίσης: «Το PT δεν μπορεί να είναι πλέον ούτε ο “φρουρός” της αστικής ομαλότητας, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί να είναι πλέον o εκφραστής των αγώνων του εργατικού κινήματος». Με αυτήν την επίγνωση, οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς επιχειρούν να συγκροτήσουν έναν «τρίτο πόλο» μέσα στις άγριες μάχες που έρχονται.

Βενεζουέλα

Στο επίκεντρο της κρίσης στη Βενεζουέλα έχει βρεθεί η έλλειψη ηλεκτρισμού. Πέρα από τις υστερίες των διεθνών ΜΜΕ για «αποτυχία του σοσιαλισμού», η χώρα στηριζόταν κυρίως στον υδροηλεκτρισμό, πέρασε μακροχρόνια ξηρασία και αυτό δημιούργησε τεράστια προβλήματα στα μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα της χώρας.

Αλλά η κρίση ρεύματος προστίθεται σε μια συνολικότερα δύσκολη συγκυρία που έχει στη βάση της την κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου. Καθώς τα πετρελαϊκά έσοδα ήταν βασικά στη χρηματοδότηση όλων των εισαγωγών και όλων των υπηρεσιών, οι ελλείψεις αγαθών και τα προβλήματα στην οικονομία έχουν οξυνθεί τους τελευταίους μήνες.

Για τους νεοφιλελεύθερους φταίει η κυβέρνηση Μαδούρο. Για τους υποστηρικτές της κυβέρνησης φταίει το «οικονομικό σαμποτάζ της Δεξιάς». Το ζήτημα είναι πως η Βενεζουέλα είναι ένα ακόμα θύμα της καπιταλιστικής κρίσης που χτυπά άγρια πλέον τη Λατινική Αμερική. Χωρίς να υποτιμούμε τη διάσταση του συνειδητού σαμποτάζ (κρύψιμο τροφίμων σε αποθήκες κ.λπ.), η κυβέρνηση φταίει για τους ακριβώς αντίθετους λόγους από αυτούς που επικαλούνται οι νεοφιλελεύθεροι. Γιατί επί 17 χρόνια δεν τόλμησε να επιτεθεί στο κεφάλαιο, και να αναδιοργανώσει την οικονομία ώστε να απεξαρτηθεί και από τα πετρελαϊκά έσοδα και από τις διαθέσεις των «επενδυτών» (που η κυβέρνηση πίστευε ότι θα μπορούσε να προσελκύσει σε μια «πατριωτική» πολιτική). Πέρα από το «πολιτικά συνειδητό» σαμποτάζ, υπάρχει και η αυθόρμητη «εξέγερση του κεφαλαίου» που διατηρεί την εξουσία να επενδύει ή να μην επενδύει. Αυτή η πραγματικότητα δεν αντιστράφηκε ποτέ στη Βενεζουέλα, οδηγώντας στη σημερινή κρίση.

Σε αυτό το φόντο ξεδιπλώνεται η επίθεση της Δεξιάς. Αναθαρρυμένη από την εκλογική της νίκη στις βουλευτικές και κυρίως από το «μομέντουμ» που διαμορφώνεται στην ήπειρο, συγκεντρώνει υπογραφές για την ανάκληση του Μαδούρο. Κατάφερε να συγκεντρώσει σε λίγες μέρες γύρω στα 2,5 εκατομμύρια υπογραφές, πολύ πάνω από το όριο που απαιτούνταν, και περιμένει την έγκριση της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής.

Προς το παρόν, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αμύνεται με «πολεμικά» μέτρα: Μείωση των ημερών εργασίας, περικοπές ρεύματος στις ιδιωτικές εταιρείες και τα υπουργεία για να διασφαλιστεί ρεύμα στις κρίσιμες υποδομές, αύξηση των μισθών κατά 30% για να παρακολουθήσουν τον καλπάζοντα πληθωρισμό. Ενώ στο κρατικό πεδίο διεξάγεται μια μάχη μεταξύ κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (Δεξιά) και εκτελεστικής εξουσίας (Αριστερά), με τον Μαδούρο να παραπέμπει στο Συνταγματικό Δικαστήριο μια σειρά νομοθετήματα με σκοπό να τα μπλοκάρει.

Αυτή η μάχη είναι που διατηρεί μια σημαντική υποστήριξη στον Μαδούρο. Αλλά αν μείνει στα σπασμωδικά αμυντικά μέτρα δεν θα λύσει το πρόβλημα, όπως έδειξαν και παλιότερες συγκρούσεις. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση και αυτό το καταλαβαίνουν τμήματα της βάσης του τσαβισμού. Στην πρωτομαγιάτικη διαδήλωση υπέρ της μπολιβαριανής διαδικασίας, η διαδηλώτρια Maria Fernanda Romero δήλωσε: «Ο μόνος τρόπος να πολεμήσουμε σε αυτόν τον οικονομικό πόλεμο είναι να πάρουμε τα εργοστάσια και να βάλουμε να δουλέψουν για το λαό». Για έναν φοιτητή του Κεντρικού Πανεπιστημίου της Βενεζουέλας η εθνικοποίηση δεν αρκεί: «Τα ριζοσπαστικά μέτρα είναι εφικτά μόνο με εργατικό έλεγχο... χρειαζόμαστε νέα συνδικάτα που θα εργάζονται μαζί με τις κοινότητες που ζουν γύρω από τα εργοστάσια».

Είναι ο δρόμος που διεκδικούν οι ριζοσπαστικές φωνές του «μπολιβαριανισμού» εδώ και χρόνια, προειδοποιώντας για την «κόπωση» της διαδικασίας. Δεν θα λύσει όλα τα βαθιά προβλήματα. Αλλά αν η «σπασμωδική άμυνα» αρκεί για να κρατήσει τη βάση στήριξης του τσαβισμού, μια τέτοια πολιτική «επίθεσης» μπορεί να σώσει τη μπολιβαριανή διαδικασία, δίνοντας σήμα μάχης.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΣΜΕΘ)

Εκδόθηκε στα μέσα Απριλίου, από το τριμελές Εφετείο Θεσ/νίκης, η απόφαση 445/2016 που δικαιώνει την εργοδοσία των φροντιστηρίων «Μπαχαράκη», σχετικά με τις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησε το Σωματείο υπερασπίζοντας τον παράνομα απολυμένο συνάδελφο Γ. Παπαγιάννη. Το Εφετείο απέρριψε αδικαιολόγητα την έφεση του Σωματείου και των τριών διωκόμενων μελών της διοίκησης, επικυρώνοντας στην πραγματικότητα το σύνολο της πρωτόδικης απόφασης και επιβάλει σε αυτούς:

α) την απαγόρευση διοργάνωσης «παραστάσεων διαμαρτυρίας» και γενικά συναθροίσεων που γίνονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διαταράσσουν και να καθιστούν αδύνατη την επαγγελματική λειτουργία των εγκαταστάσεων των φροντιστηρίων «Μπαχαράκη»,

β) την απαγόρευση ανάρτησης στο διαδίκτυο καταχωρήσεων, τη διανομή φυλλαδίων και την επικόλληση αφισών με τέτοιο περιεχόμενο που να οδηγεί σε προσβολή της προσωπικότητας των εργοδοτών (των φροντιστηρίων «Μπαχαράκη»),

γ) χρηματική ποινή ύψους διακοσίων (200) ευρώ για τον καθένα εκ των τριών παραπάνω μελών του ΔΣ του Σωματείου, για κάθε μελλοντική παράβαση εκ μέρους τους. Επίσης, επιβάλλει:

δ) την δημοσίευση περίληψης της απόφασης αυτής σε μια εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας, καθώς και στην ιστοσελίδα του Σωματείου «www.smeth.gr», εντός τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της τελεσίδικης απόφασης.

ε) την καταβολή στον εργοδότη του ποσού των 12.000 ΕΥΡΩ, ΣΑΝ ΗΘΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ !!!

Ως Σωματείο θεωρούμε ότι η απόφαση αυτή είναι απόλυτα εσφαλμένη διότι δεν έκρινε σωστά τα πραγματικά γεγονότα, αφού ποτέ δεν συνέτρεξε και δεν συντρέχει οποιαδήποτε παράνομη προσβολή της προσωπικότητας της τιμής, της υπόληψης και της επιχειρηματικής αξιοπρέπειας της εργοδοσίας των φροντιστηρίων «Μπαχαράκη».

Παραθέτουμε ενδεικτικά αποσπάσματα της απόφασης που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς μας.

Α) Σε σχέση με την παρακώλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας: απόσπασμα στην σελ. 53 «.Άλλωστε, δεν αποδεδείχθηκε ότι οι παραστάσεις διαμαρτυρίας γινόταν παράνομα ή ενάντια στο νόμο 794/1971, καθόσον, όπως προέκυψε, σε πολλές από αυτές, κατόπιν σχετικού αιτήματος των εναγόντων, παρευρισκόταν η αστυνομία, χωρίς, ωστόσο, να επέμβει» ενώ λίγο παρακάτω στη σελίδα 68 κάνοντας ένα τεράστιο άλμα αναφέρει (σε σχέση με κομβικό σημείο για το αν παρακωλύονταν ή όχι, κατά τις διαμαρτυρίες του Σωματείου η εκπαιδευτική διαδικασία), ότι: «Εάν δεν παρακωλυόντανε η εκπαιδευτική διαδικασία δεν θα είχανε κινητοποιηθεί οι αστυνομικές δυνάμεις, ούτε και οι εισαγγελικές αρχές και ούτε θα είχαν χορηγηθεί 4 προσωρινές διαταγές .»!!!

Δηλαδή, πολύ απλά όπου υπάρχει καπνός θα υπάρχει και φωτιά. Δεν μας ενδιαφέρουν τα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα, ποιος από τους κατηγορούμενους; πότε; και πώς; παρακώλυσαν την εκπαιδευτική λειτουργία αλλά αρκεί η κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων και των εισαγγελικών αρχών, που η εργοδοσία προκαλούσε για να πιστοποιηθούν οι αξιόποινες πράξεις. Επιπλέον η ανανέωση της προσωρινής διαταγής λόγω αδυναμίας εκδίκασης της υπόθεσης (τα δικαστήρια ήταν κλειστά εξαιτίας των εθνικών και επαναληπτικών εκλογών που ακολούθησαν) επιβεβαιώνουν αυτόματα την παρακώλυση της εταιρίας, αφήνοντας αναπάντητο το ερώτημα γιατί οι αστυνομικές δυνάμεις που ήταν παρούσες δεν επενέβηκαν ποτέ.

Β) Σχετικά με την παραποίηση των πραγματικών στοιχείων: αποσπάσματα της απόφασης σελίδα 60 «.Ωστόσο, πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις εργατικών διαφορών που στα τόσα χρόνια λειτουργίας του ομίλου . (περί τα 50 περίπου έτη) και με τέτοιο αριθμό εργαζομένων σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν, ούτε επαληθεύουν τους ως άνω προσβλητικούς σε βάρος των εναγόντων ισχυρισμών που γενικεύουν μεμονωμένες περιπτώσεις».

Τι σημαίνει μεμονωμένη περίπτωση; Όταν διαπιστώνονται παραβάσεις από την εργοδοσία του συνόλου των άρθρων της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Τι σημαίνει μεμονωμένη περίπτωση; Όταν οι παραβάσεις αυτές επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο από το 2007 έως το 2011. Τι σημαίνει μεμονωμένη περίπτωση; Όταν τελεσίδικα πλέον το ύψος οφειλής του εργοδότη προς τον εργαζόμενο έχει καθοριστεί στα 9.000 ευρώ περίπου.

Γ) Σε σχέση με την επιχειρηματική δράση: αποσπάσματα της απόφασης σελίδα 59, «. εντούτοις δεν αποδείχτηκαν, κατά τη κρίση του δικαστηρίου, ως αληθείς οι ανωτέρω ισχυρισμοί των εναγομένων περί «εργοδοτικής αυθαιρεσίας» και γενικά περί «κακού εργοδότη». Τούτο διότι, όπως αποδείχθηκε, ο όμιλος των επιχειρήσεων των εναγόντων (ο Μπαχαράκης) απασχολεί έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. που ανέρχεται στα ενενήντα (90) περίπου άτομα, χωρίς ωστόσο να έχει απασχολήσει τη δικαιοσύνη με εργατικού περιεχομένου αντιδικίες .».

Αναρωτιόμαστε πραγματικά από πότε η επιχειρηματικότητα και η προσφορά στην οικονομία (το μέγεθος και η διάρκεια της επιχείρησης) οποιουδήποτε επιχειρηματία, αποτελούν απαλλακτικό, συγχωροχάρτι ή άλλοθι για την καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας; Από πότε ο πρότερος έντιμος βίος του οποιουδήποτε (ακόμη και του επιχειρηματία) τον απαλλάσσει -ακόμη και αν είναι η πρώτη φορά- από την οποιαδήποτε παραβίαση/παρανομία; Γιατί το Εφετείο αγνοεί επιδεικτικά την βαριά ποινή των 7 μηνών φυλάκιση και την καταβολή χρηματικού προστίμου που έχει επιβληθεί στον εργοδότη για σωρεία παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας, με βάση πάντα το «μεμονωμένο γεγονός»! Γιατί το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τις ένορκες καταθέσεις συναδέλφων που πιστοποιούν ότι και οι ίδιοι έχουν καταφύγει στην επιθεώρηση και έχουν κινηθεί και νομικά κατά των εταιριών του ομίλου «Μπαχαράκη»;

Η απόφαση αυτή, είναι μια καθόλα εσφαλμένη, ταξικά άδικη και εξοντωτική απόφαση, αποτελεί ένα πολύ κακό δεδικασμένο, όχι μόνο για το Σωματείο μας, αλλά για κάθε εργατική, κοινωνική ή άλλη συλλογικότητα καθώς, για κάθε αγωνιστή και εργαζόμενο που θέλει να διεκδικήσει το δίκιο του. Γιατί μεταφέρει το μήνυμα ότι όποιος διεκδικεί και δημοσιοποιεί το πρόβλημά του, μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση στην οποία, «εκεί που του χρωστούσαν να του ζητάνε και το βόδι». Γιατί τελικά ενοχοποιεί, ποινικοποιεί και απαγορεύει την οποιαδήποτε αγωνιστική διεκδίκηση ή κινητοποίηση. Αυτή η απόφαση, μας αφορά όλους και όλες, γιατί χτυπάει το στοιχειώδες δικαίωμα της δυνατότητας να διεκδικούμε.

Στη σημερινή περίοδο της κυριαρχίας των Μνημονίων και της νεοφιλελεύθερης σκέψης, στην οποία περιορίζονται ή καταργούνται συνεχώς οι εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις, η γενικότερη σημασία αυτής της απόφασης και το φάσμα της οικονομικήw εξόντωσή μας, είτε από την επιδικασθείσα «ηθική αποζημίωση», των 12.000 ευρώ, είτε από το δυσβάσταχτο κόστος της αναγκαίας προσφυγής μας στον Άρειο Πάγο, καθώς και η ακλόνητη πίστη και πεποίθησή  μας ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, μας οδηγούν  στο να οργανώσουμε μια καμπάνια ενημέρωσης, αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης.

Ως Σωματείο και ως εργαζόμενοι, απευθυνόμαστε σε κάθε κοινωνική και πολιτική συλλογικότητα (Συνδικάτα, Σωματεία, ομοσπονδίες, κόμματα, οργανώσεις, επιστημονικούς, φοιτητικούς συλλόγους κ.λπ.) αλλά και σε κάθε εργαζόμενο/η, νέα/ο και να ζητήσουμε την υλική και ηθική συμπαράσταση και στήριξή τους,  προς το Σωματείο μας.

Τέλος, καλούμε όλους/ες, που εργάζονται στα φροντιστήρια να εγγραφούν στο Σωματείο μας, να το δυναμώσουν και να δυναμώσουν και αυτοί/ες, γιατί αυτός είναι και ο μοναδικός ή ο πιο σίγουρος δρόμος για να υπερασπιστούν ή να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και την εργασία τους, δηλαδή τη ζωή τους.

-- 

"Είμαστε η Δύναμη"

"Για μια σταθερή δουλειά και έναν αξιοπρεπή μισθό"