Ο Περικλής Κοροβέσης συζητά με τη Βασιλική Σιούτη σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης  την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 6 με 7 το απόγευμα στο ραδιόφωνο της ERTopen.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στο ραδιόφωνο της ERTOPEN 
Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com και στο live24.gr σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για την συμμετοχή σας μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Συντονιστικού Επιτροπής Κατάληψης Νομικής:

Σε μια περίοδο κρίσης του συστήματος, με τη συμπλήρωση 7 χρόνων μνημονίων η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ συμβαδίζοντας με τις πολιτικές της Ε.Ε., εντείνει την επίθεση στη νεολαία, τους εργαζόμενους και τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ενώ παράλληλα συνεχίζει να αποπληρώνει ένα χρέος το οποίο δεν δημιούργησε ο λαός.
Μετά το ασφαλιστικό έκτρωμα του καλοκαιριού, έρχεται να προστεθεί ο νέος νόμος για τα εργασιακά, που θα αναιρέσει δικαιώματα και κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. (13ος- 14ος μισθός, απαγόρευση απεργιών, ομαδικές απολύσεις, εμπόδια στην ίδρυση των σωματείων.)

Συνέχεια αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας που πετάνε στο δρόμο τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία ολοένα και αυξάνονται.
Χρέος μας είναι η κλιμάκωση και η μαζικοποίηση του δίκαιου αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς, ώστε να μην περάσει “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”!

Την ίδια στιγμή χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώνονται από τα σπίτια τους για να γλυτώσουν τις βόμβες του πολέμου και στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όλα αυτά φέρουν την υπογραφή της κυβέρνησης, που υπέγραψε την επαίσχυντη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας, διατηρεί κι ενισχύει τους φράχτες στα σύνορα, φέρνει τη Frontex και το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Από τη συνολικότερη επίθεση δε θα μπορούσε να ξεφύγει η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ήδη από προηγούμενους νόμους- πλαίσια (πχ. Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου) είχε αρχίσει να πλήττεται ο δημόσιος- δωρεάν χαρακτήρας του. Σε αυτή την κατεύθυνση, κινείται και το νέο νομοσχέδιο του Φίλη για τα μεταπτυχιακά προγράμματα που δίνει το πράσινο φως για την επιβολή διδάκτρων. Όσον αναφορά τη σχολή μας, ήρθαμε πέρυσι αντιμέτωποι για πρώτη φορά με την εισαγωγή διδάκτρων, στον τομέα του Διεθνούς.
Η απουσία δυναμικής απάντησης από το Φοιτητικό Σύλλογο έδωσε χώρο για γενίκευση του μέτρου των διδάκτρων 1.200 ευρώ, σε όλα τα μεταπτυχιακά της σχολής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποκλείεται σημαντική μερίδα των φοιτητών/τριων που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθει στα δίδακτρα.
Παράλληλα, προβλέπεται ενιαίο μεταπτυχιακό με 22 κατευθύνσεις, πλήρως εξειδικευμένο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Αυτό συνεπάγεται τόσο των κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων όσο και την υποβάθμιση της ποιότητας των σπουδών μας. Επιπλέον, τίθενται αυστηρές προϋποθέσεις για τη δυνατότητα συμμετοχής στις εξετάσεις για τα μεταπτυχιακά(“Λίαν καλώς” στο Μέσο Όρο πτυχίου, 3 μαθήματα υπολειπόμενα για τη λήψη του πτυχίου), οι οποίες εντατικοποιούν ακόμα περισσότερο τους ρυθμούς σπουδών.

Σε αυτό το πλαίσιο ο Φ.Σ. Νομικής πήρε αγωνιστική απόφαση μέσα από τη Γενική του Συνέλευση την Τετάρτη 12/10 για κατάληψη της σχολής από την Πέμπτη 13 έως και τη Δευτέρα 17/10. Για εμάς η κατάληψη αποτελεί το ανώτατο μέσο πάλης προκειμένου να μπλοκάρουμε την επίθεση που δεχόμαστε. Δεν συνιστά απλώς κλειστή σχολή, αλλά θέλουμε να αποτελέσει έναν ανοιχτό χώρο συζήτησης και κέντρο αγώνα για φοιτητές και εργαζομένους, ένα πραγματικά ζωντανό χώρο που θα περιλαμβάνει πολιτικά δρώμενα και πολιτιστικά γεγονότα, για την επανοικειοποίηση του δημοσίου χώρου από τους πλέον αρμόδιους να αποφασίζουν.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
• Κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά της Νομικής. Καμία σκέψη για δίδακτρα στα προπτυχιακά.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό- κατάργηση της εξίσωσης πτυχίων με τα ιδιωτικά κολέγια- κατάργηση του νέου Κώδικα Δικηγόρων
• Έρευνα όχι για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και του κεφαλαίου. Όχι στο ξεπούλημα της περιουσίας των ιδρυμάτων .Έξω οι εργολαβίες από τις σχολές.
• Συνολική απόσυρση του ν. Διαμαντιοπούλου- Αρβανιτόπουλου- επαναφορά του ασύλου- απόσυρση των security
• Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία- δωρεάν φοιτητικές παροχές- δημόσια ασφάλιση για όλους τους φοιτητές

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Συμμετοχή στην πορεία των εργατικών σωματείων στις 17/10
Συμμετοχή στην Αντιπολεμική διαδήλωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στις 20/10
Συμμετοχή στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής στην Ευελπίδων
Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για τη ματαίωση των Πλειστηριασμών α’ κατοικίας
Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για τη δίκη των διοικητικών υπαλλήλων

Πρόγραμμα κατάληψης

ΠΕΜΠΤΗ
Μεταναστευτική Κουζίνα στις 15:00
Προβολή Ταινίας : “Ο Επαναστάτης” στις 19:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Παράσταση Διαμαρτυρίας στην Κοσμητεία στις 12:00
Εκδήλωση-Συζήτηση για τα Δίδακτρα στα Μεταπτυχιακά στις 15:00

ΔΕΥΤΕΡΑ
Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. Νομικής Δευτέρα 17/10

Πέθανε ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης Ντάριο Φο, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, σε ηλικία 90 ετών.

Η Ιταλία πενθεί σήμερα για τον θάνατο του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη, ηθοποιού και λογοτέχνη Ντάριο Φο. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Σάκο του Μιλάνου, λόγω σοβαρών πνευμονικών προβλημάτων.

Πρόκειται, όπως γράφει ο ιταλικός τύπος, για έναν από τους πληρέστερους καλλιτέχνες της εποχής μας, ο οποίος είχε ασχοληθεί με επιτυχία και με την λογοτεχνία και την σκηνογραφία, ενώ ήταν και θιασάρχης . Για το σύνολο του έργου του, το 1997, ο Φο είχε βραβευθεί με το νόμπελ Λογοτεχνίας.

Σε όλη του σχεδόν την καλλιτεχνική σταδιοδρομία, είχε στο πλευρό του τη σύζυγό του και ηθοποιό Φράνκα Ράμε.

Αντισυμβατικός, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, ο Ντάριο Φο είχε αναπτύξει και εντονότατη πολιτική δράση: στην δεκαετία του '70 είχε στηρίξει, μεταξύ, των άλλων, τον αγώνα των ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Το 1969 είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Tζουσέπε Πινέλλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Πινέλι έπεσε από παράθυρο της αστυνομικής διεύθυνσης του Μιλάνου κατά την διάρκεια της ανάκρισής του και μεγάλο μέρος της ιταλικής κοινής γνώμης, αλλά και τον διανοουμένων , υποστήριξε με έμφαση ότι ο θάνατός του δεν οφειλόταν σε αυτοκτονία. Ο Φο, για την όλη αυτή ιστορία αποφάσισε να γράψει το έργο- καταγγελία «ο Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού».

Tην τελευταία περίοδο της ζωής του, ο Ιταλός σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός είχε αποφασίσει να στηρίξει το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο.

Στις αμέτρητες συνεργασίες του Ντάριο Φο, πρέπει να θυμίσουμε και εκείνη με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, που πρώτο ανέβασε στην Ελλάδα το έργο «Ισαβέλα τρεις καραβέλλες και ένας παραμυθάς», την περίοδο 1974-1975. Λόγω της αυτόνομης, ελεύθερης και ασυμβίβαστης σκέψης του, ο Ιταλός νομπελίστας είχε αναγκαστεί να διακόψει, για σειρά ετών, και την συνεργασία του και με την δημόσια τηλεόραση Rai.

Aμέσως μετά την ανακοίνωση της είδησης του θανάτου του, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι θέλησε να τονίσει σε δήλωσή του: «Με τον Ντάριο Φο η Ιταλία χάνει έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του θεάτρου, του πολιτισμού, της κοινωνικής ζωής της. Η σάτιρά του, η έρευνα και η διαρκής εργασία του επί σκηνής, η πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα αποτελούν την μεγάλη παρακαταθήκη ενός μεγάλου Ιταλού, προς όλο τον κόσμο».

Ιάκοπο Φο: Μέχρι πριν λίγες μέρες ο πατέρας μου δούλευε αδιάκοπα, έφυγε γαλήνιος

«Ήμουν δίπλα του, στο πλευρό του όταν έφυγε από κοντά μας», δήλωσε ο γιός του Ντάριο Φο, ο Ιάκοπο, λίγο μετά τον θάνατο του Ιταλού λογοτέχνη, ηθοποιού, συγγραφέα και νομπελίστα, ο οποίος «έφυγε» σήμερα σε ηλικία 90 ετών.

«Εδώ και δέκα ημέρες δεν ήταν καλά, είχε πνευμονικά προβλήματα που του προκάλεσαν πόνους. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο και αναγκάστηκε να πάρει κάποια παυσίπονα, αλλά ο πατέρας μου είχε μια υποδειγματική σχέση με το σώμα του. Έφυγε γαλήνιος», πρόσθεσε ο γιός του μεγάλου καλλιτέχνη και διανοούμενου.

«Ήταν ένα σπουδαίο τέλος, μέχρι πριν από λίγες ημέρες δούλευε οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα. Θα έπρεπε να το λάβουν υπόψη στα βιβλία ιατρικής, διότι η τέχνη, το πάθος και η κοινωνική στράτευση είναι πολύ χρήσιμα», είπε στους δημοσιογράφους ο Ιάκοπο Φο.

«Δεν υπάρχει καλλιτέχνης, δραματουργός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, με τον οποίο να ήμουν τόσο δεμένος όσο με τον Ντάριο Φο. Του οφείλω προστασία και στήριξη. Ο Ντάριο Φο και η σύζυγός του Φράνκα Ράμε ήταν πάντα στο πλευρό μου», τόνισε ο διεθνούς φήμης Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο. «Νιώθω τεράστιο πόνο και απέραντη ευγνωμοσύνη προς μια πραγματική ευφυία, όχι μόνον του θεάτρου και της λογοτεχνίας, αλλά ιδίως της ζωής», έγραψε ο ναπολιτάνος αυτός συγγραφέας.

O πρόεδρος της ιταλικής γερουσίας Πιέτρο Γκράσο υπογραμμίζει ότι «έφυγε ένας ζογκλέρ ο οποίος δεν χωρούσε μέσα σε στενά προκαθορισμένα όρια», και ότι «στον Φο και στην αχώριστη σύντροφο του Φράνκα Ράμε, οι Ιταλοί οφείλουν γέλιο, δάκρυα και μεγάλο προβληματισμό».



πηγή ΑΠΕ

Ως επίσημη αργία του προσωπικού της ΔΕΗ καθιερώνεται από την επόμενη χρονιά η 13η Οκτωβρίου, επέτειος της Μάχης της Ηλεκτρικής, όπως ανακοίνωσε την Τετάρτη ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Επιχείρησης Μανώλης Παναγιωτάκης.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ

Στο Κερατσίνι οι μαχητές του ΕΛΑΣ παρέμεναν σε ετοιμότητα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Γερμανοί αποχωρώντας είχαν την εντολή να καταστρέψουν όλες τις μεγάλες – και όχι μόνο- βιομηχανικές μονάδες σε όλο το μήκος της βιομηχανικής ζώνης, καθώς και τις λιμενικές εγκαταστάσεις. Ήδη από το πρωί της 12ης Οκτωβρίου ο Πειραιάς, ο οποίος ήταν από άκρη σε άκρη υπονομευμένος, συνταράχτηκε από τις απανωτές εκρήξεις των ανατινάξεων των κτηρίων του Τελωνείου, του Λιμεναρχείου, των εγκαταστάσεων του ΟΛΠ κ.ά., ενώ οι μαχητές του ΕΛΑΣ έδιναν σκληρές μάχες με τους αποχωρούντες Γερμανούς.

Το 4ο Τάγμα του εφεδρικού ΕΛΑΣ με διοικητή το Μίλτο Αλικάκο ανέθεσε σε τρεις Κερατσινιώτες, στους Χρ. Αγαλιώτη, Βαγγέλη Φραγκόπουλο και Σωτήρη Καλαμπόκη, να εξουδετερώσουν τους μηχανισμούς ανατίναξης- κόβοντας τα καλώδια- των ΣΕΚ και ΣΠΑΠ μεταξύ Λεύκας, Κοκκινιάς και Καμινίων. Η ίδια ομάδα, ενισχυμένη με το Γιώργο Βρεττάκο, τον Αντώνη Καβαλιεράτο και τον πειραιώτη ηλεκτρολόγο Στράτο Καρακεχαγιά, ματαίωσε και την ανατίναξη των περισσοτέρων κτηρίων του εργοστασίου ΚΟΠΗ. Δυστυχώς τρεις από αυτούς, οι Φραγκόπουλος, Καλαμπόκης και Αγαλιώτης, έπεσαν πάνω σε γερμανική περίπολο που τους εκτέλεσε.

Το πρωί της 12ης Οκτωβρίου η γερμανική φρουρά του εργοστασίου της «Ηλεκτρικής», η οποία αποτελείτο από σαράντα άνδρες, είχε απομονώσει όλους τους εργαζομένους της προηγούμενης βάρδιας (περίπου 300 άτομα) στους θαλάμους και είχε υπονομεύσει με καλωδιώσεις ανατίναξης τις τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών που υπήρχαν στο εργοστάσιο δύο-τρεις μήνες πριν, τοποθετημένα κάτω από τις τουρμπίνες ηλεκτροπαραγωγής. Την ίδια στιγμή έξω από το εργοστάσιο μια ομάδα Γερμανών συνέλαβε μερικούς μαχητές του ΕΛΑΣ και τους οδήγησε μέσα, μαζί με τους εγκλωβισμένους εργάτες. Δύο ηλεκτροτεχνίτες που ήταν οργανωμένοι στο ΕΑΜ, ο Γεώργιος Σταματόπουλος και ο Θωμάς Κανελλόπουλος, κατάφεραν να ειδοποιήσουν τον Αλέκο Βαρυτιμήδη, διοικητή του 1ου τάγματος του εφεδρικού ΕΛΑΣ.

Αμέσως κινητοποιήθηκαν δυνάμεις του 1ου τάγματος του ΕΛΑΣ και κατέλαβαν θέσεις μάχης γύρω από την «Ηλεκτρική». Επικοινώνησαν με το Νίκανδρο Κεπέση, καπετάνιο του 6ου Ανεξάρτητου Συντάγματος, και το διοικητή Σωτήρη Κύβελο, και ζήτησαν οδηγίες. Ο Βαρυτιμίδης άρχισε διαπραγματεύσεις μέσω μιας εργαζόμενης στο εργοστάσιο με το διοικητή της φρουράς, εγγυώμενος την ασφαλή αποχώρηση των Γερμανών, εφόσον δεν ανατίναζαν τις εγκαταστάσεις και εφόσον βέβαια απελευθέρωναν τους αιχμαλώτους. Και ενώ οι διαβουλεύσεις συνεχίζονταν, ξαφνικά εμφανίστηκε μια ομάδα τριάντα περίπου Γερμανών ποδηλατιστών, προερχόμενων από το εργοστάσιο ΚΟΠΗ -που μόλις είχε καταληφθεί από τον ΕΛΑΣ- οι οποίοι πυροβολώντας κατευθύνονταν από την οδό Αναπαύσεως προς την «Ηλεκτρική». Ο ΕΛΑΣ απάντησε στα πυρά και η συμπλοκή γενικεύτηκε. Οι ποδηλατιστές καθηλώθηκαν, και προκειμένου να λήξει το περιστατικό και να διασώσουν τους συμπολεμιστές τους, οι άνδρες της γερμανικής φρουράς αναγκάστηκαν να αποδεχθούν τους όρους του ΕΛΑΣ και να ελευθερώσουν τους εργαζόμενους, ώστε να αποχωρήσουν οι ίδιοι με ασφάλεια.

Λίγο πριν φύγουν, παρά τη συμφωνία, προσπάθησαν να πυροδοτήσουν τα εκρηκτικά. Στο μεσοδιάστημα, ωστόσο, οι απελευθερωμένοι εργάτες είχαν φροντίσει να κόψουν τις καλωδιώσεις. Τελικά, η γερμανική φρουρά αποχώρησε διά θαλάσσης αργά το απόγευμα, αφού προηγουμένως προέβη σε κάποιες καταστροφές μικρής έκτασης για την τιμή των όπλων.

Παρ’ όλα αυτά επειδή υπήρχε ο φόβος να επιστρέψουν οι Γερμανοί και να προσπαθήσουν να ανατινάξουν το εργοστάσιο, και με δεδομένο ότι οι δυνάμεις του εχθρού δρούσαν ακόμη στην περιοχή του Περάματος, αποφασίστηκε οι αντιστασιακές ομάδες να τεθούν σε επιφυλακή.

Τα μεσάνυχτα επισκέφθηκαν την έδρα του 1ου τάγματος στο 1ο δημοτικό σχολείο ο διοικητής του συντάγματος Σωτήρης Κύβελος και ο καπετάνιος Νίκανδρος Κεπέσης, προκειμένου να σχηματίσουν προσωπική γνώμη και να εκπονήσουν σχέδιο δράσης, σε περίπτωση που θα εμφανίζονταν γερμανικές δυνάμεις.

Αποφασίστηκε μια διμοιρία 10-15 ανδρών με επικεφαλής τον Αντώνη Καλαποθάκο, γραμματέα της εργοστασιακής οργάνωσης του ΕΑΜ, να ενισχύσει τους ένοπλους εργαζομένους που βρίσκονταν μέσα στην «Ηλεκτρική». Μεταξύ αυτών ήταν ο Χρήστος Φερούσης, ο Αριστείδης Αραγιάννης και ο Μανώλης Καββαδάρης. Η δύναμη πυρός αυτής της ομάδας ήταν εννέα ιταλικά τυφέκια και ένα οπλοπολυβόλο. Ταυτόχρονα κινητοποιήθηκαν και οι τέσσερις λόχοι που αποτελούσαν το σύνολο της δύναμης του 1ου τάγματος του ΕΛΑΣ Ταμπουρίων. Τη νύχτα της 12ης προς 13η Οκτωβρίου ο 2ος Λόχος της Αμφιάλης υπό τους Βεζυρόπουλο και Κοντογιάννη διανυκτέρευσε στον Άγιο Γεώργιο. Ο 1ος Λόχος με επικεφαλής τους Αντύπα και Λαγωνίκα, τοποθετήθηκε κοντά στο λιμάνι, στα αριστερά της σημερινής οδού Δημοκρατίας.

Ο 3ος Λόχος της Ευγένειας υπό τον Ιωακειμίδη, ακροβολίστηκε κατά μήκος του συνοικισμού, έχοντας μέτωπο προς το εργοστάσιο. Τέλος, ο 4ος Λόχος του Αγίου Δημητρίου με τον Κατσιγιαδάκο και τον Σπύρου παρέμεινε εφεδρικός από την Πέτρου Ράλλη μέχρι τον ‘Αγιο Διονύσιο.

Τα χαράματα της 13ης Οκτωβρίου η περιοχή συγκλονίστηκε από τη δυνατή έκρηξη που προκλήθηκε από την ανατίναξη των εγκαταστάσεων της Shell στο Πέραμα. Αμέσως εκδηλώθηκε γενική κινητοποίηση των κατοίκων, οι οποίοι έστησαν πρόχειρα οδοφράγματα αποκλείοντας την περιοχή, ενώ το 2ο τάγμα του ΕΛΑΣ της Κοκκινιάς τοποθετήθηκε στο νεκροταφείο, προκειμένου να εμποδίσει πιθανές μετακινήσεις άλλων γερμανικών δυνάμεων.

Στις 6.45 εμφανίστηκε το γερμανικό απόσπασμα που είχε ανατινάξει τη Shell και το οποίο είχε λάβει τη διαταγή να καταστρέψει τα εργοστάσια του Αγίου Γεωργίου και του Νέου Φαλήρου, όπως ομολόγησε αργότερα ο επικεφαλής Γερμανός Χανς Λίντερμαν που συνελήφθη αιχμάλωτος. Το απόσπασμα ανήκε στο ειδικό επί των ανατινάξεων τμήμα του Μηχανικού των Es Es . Αποτελείτο από 56 άνδρες βαριά οπλισμένους με αυτόματα και τέσσερα μηχανοκίνητα πολυβόλα. Επέβαιναν σε δύο αυτοκίνητα που τα ακολουθούσαν τρία φορτηγά με πυρομαχικά, ενώ της φάλαγγας προηγούνταν μοτοσυκλετιστές. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, καθώς έφτασαν στο γεφυράκι, το οποίο ήταν εν μέρει καλυμμένο, έχασαν την οπτική τους επαφή με το εργοστάσιο και ζήτησαν πληροφορίες από έναν περαστικό ηλικιωμένο άνδρα. Εκείνος τους έδειξε προς την περιοχή της Ευγένειας, όπου βέβαια βρίσκονταν οι ακροβολισμένοι ΕΛΑΣίτες του 3ου Λόχου. Οι Γερμανοί ξεκίνησαν, όπως γρήγορα αντίκρισαν την τεράστια καμινάδα της «Ηλεκτρικής». Αντιλαμβανόμενοι την απάτη, γύρισαν πίσω προς τη σωστή κατεύθυνση, συνάντησαν εκ νέου τον γέροντα και τον εκτέλεσαν.

Μόλις η πομπή φάνηκε από μακριά, ο δωδεκάχρονος Ευάγγελος Τσοβαρδέλης είδε τους μοτοσυκλετιστές και έσπευσε να ειδοποιήσει τον ΕΛΑΣ. Το σχέδιο της Διοίκησης, το οποίο είχε επεξεργαστεί ο Νίκανδρος Κεπέσης, βασιζόταν σε μια σύσταση εκ του συστάδην, αφήνοντας τους Γερμανούς να πλησιάσουν όσο γινόταν περισσότερο, επιτρέποντάς τους ακόμη και να παραβιάσουν την πύλη ή να αναρριχηθούν στο μαντρότοιχο, καθώς μια μάχη εκ παρατάξεως δεν ήταν εφικτή, λόγω του ελαφρού τους οπλισμού και της έλλειψης σχετικής στρατιωτικής εμπειρίας.

Πράγματι, μόλις οι Γερμανοί πλησίασαν την πύλη του εργοστασίου, ο σκοπευτής Χρήστος Φερούσης πυροβόλησε μέσα από το εργοστάσιο τον οδηγό του πρώτου οχήματος, υποχρεώνοντας τη φάλαγγα να ακινητοποιηθεί κοντά στο γεφυράκι. Αμέσως μια χειροβομβίδα ανατίναξε ένα από τα γερμανικά οχήματα. Αιφνιδιασμένοι οι Γερμανοί δέχτηκαν καταιγιστικά πυρά από μια απόσταση περίπου εξήντα – εκατό μέτρων, που προερχόταν από όλες τις κατευθύνσεις. Πανικόβλητοι προσπάθησαν ενστικτωδώς να καλυφθούν κάτω από τα οχήματα και να αμυνθούν με παρατεταμένες βολές κατά ριπάς. Όμως παρέμεναν ουσιαστικά εγκλωβισμένοι στον κλοιό που είχαν σχηματίσει οι λόχοι του ΕΛΑΣ και η ομάδα του Καλαποθάκου, η οποία έβαλλε από το εργοστάσιο. Οι Γερμανοί έριχναν συνεχώς φωτοβολίδες ζητώντας απεγνωσμένα ενισχύσεις, καθώς ο κλοιός γύρω τους στένευε, ενώ οι άνδρες του ΕΛΑΣ τους καλούσαν με τηλεβοες να παραδοθούν. Ο διοικητής του 1ου τάγματος του ΕΛΑΣ Πέτρος Ευσταθόπουλος ή Νώντας έδωσε τότε διαταγή γενικής εφόδου.

Άρχισε έτσι η επίθεση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, του οποίου ο υποτυπώδης οπλισμός αποτελείτο από λίγα ταλαιπωρημένα και αναξιόπιστα ιταλικά όπλα, μερικά περίστροφα και αρκετές χειροβομβίδες, στις οποίες ουσιαστικά στήριξαν όλη την επιχείρηση.

Οι Γερμανοί προέβαλαν σθεναρή αντίσταση, γεγονός που ανάγκασε τον Βαρυτιμίδη και το Μωυσιάδη να ζητήσουν ενισχύσεις από τις εφεδρικές δυνάμεις της Κοκκινιάς. Πράγματι, ο κομματικός υπεύθυνος του Κερατσινίου, Μίχος, μετά από συνεννόηση με τον αντίστοιχο υπεύθυνο της Κοκκινιάς, Παράσχο, επιβιβάστηκαν σε τρεις πυροσβεστικές αντλίες και έσπευσαν στον τόπο της συμπλοκής.

Έπειτα από σκληρή μάχη που διήρκεσε περισσότερο από τρεις ώρες, άρχισε η σταδιακή παράδοση των Γερμανών, οι οποίοι ήδη μετρούσαν εννέα νεκρούς και δεκαέξι τραυματίες. Ο ένας μετά τον άλλο άρχισαν να υψώνουν λευκά μαντίλια , αφού προηγουμένως είχαν ρίξει και την τελευταία τους σφαίρα. Είκοσι περίπου συνελήφθησαν αιχμάλωτοι μεταξύ αυτών και ο επικεφαλής τους Λίντερμαν.

Το εργοστάσιο της «Ηλεκτρικής», μια σημαντική ενεργειακή μονάδα της χώρας που τροφοδοτούσε ολόκληρο το λεκανοπέδιο, είχε διασωθεί. Επιπλέον, η εξουδετέρωση του αποσπάσματος ανατινάξεων των Ες Ες απέτρεψε τεράστιες καταστροφές σε εγκαταστάσεις υποδομής, καθοριστικές για την οικονομία της Ελλάδας.

Στο πεδίο της τιμής, όμως, 11 πατριώτες είχαν σκοτωθεί και άλλοι 8 ήταν τραυματίες. Την ημέρα που ολόκληρη η Ελλάδα πανηγύριζε, το ηρωικό Κερατσίνι κήδευε τους νεκρούς της μάχης της «Ηλεκτρικής» στον περίβολο του εργοστασίου, υπό την επιβλητική παρουσία ενόπλων τμημάτων του ΕΛΑΣ. Πένθος από τη μια και χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες από την άλλη, να καλούν τον κόσμο στη μεγαλειώδη παρέλαση της Νίκης που γίνεται υπό ασταμάτητη βροχή. Το σύνθημα που κυριαρχούσε παντού ήταν «ΕΛΑΣ – Λαοκρατία».

Έτσι, στις 18 Οκτωβρίου η Κυβέρνηση της Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου αποβιβάζεται στο λιμάνι του Ηρακλέους, στο Κερατσίνι, και σύσσωμη -συνοδευόμενη και από τον αντιστράτηγο Σκόμπι- κατευθύνεται μέσω τη λεωφόρου Βασιλέως Γεωργίου (σημερινή λεωφόρος Δημοκρατίας) προς την Αθήνα.

Φρικτό θάνατο βρήκε το απόγευμα της Τρίτης στις Σταγιάτες Μαγνησίας ένας 34χρονος εργάτης, από την Αλβανία, όταν στην προσπάθειά του να μεταγγίσει μούστο από μια μεγάλη κυλινδρική δεξαμενή σε μια άλλη μικρότερη, ζαλίστηκε από τις αναθυμιάσεις και έπεσε μέσα. Αποτέλεσμα ήταν να χάσει τις αισθήσεις του και να πνιγεί στον μούστο τής γεμάτης, ύψους τριών μέτρων, δεξαμενής.

Ένας νεαρός από την περιοχή αντιλήφθηκε το συμβάν και προσέτρεξε προς βοήθεια του 34χρονου. Καθώς δεν κατάφερε να βγάλει τον άτυχο άνδρα, αναποδογύρισε τη δεξαμενή στο έδαφος και στη συνέχεια τον ανέσυρε, αλλά δυστυχώς αυτός είχε ήδη πνιγεί. Στο σημείο έφθασε και η Πυροσβεστική, ωστόσο ήταν αργά πλέον για να επέμβει.

Ο 34χρονος, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, εργαζόταν ως επιστάτης σε εξοχική κατοικία στις Σταγιάτες. Υπενθυμίζεται ότι στις 13 Σεπτεμβρίου, επίσης στη Μαγνησία, στον Πτελεό, δύο άτομα, ηλικίας 60 και 50 ετών, έχασαν τη ζωή τους μέσα σε δεξαμενή ελαιοτριβείου, στην προσπάθειά τους να την καθαρίσουν.





Πηγή: ethnos.gr

Η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη Θεσσαλονίκη    
Στη Δεύτερη δημόσια παρέμβαση της «Δικαιοσύνης για Όλους»    
Για τα Μνημόνια, το Χρέος, το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας 

Στο αμφιθέατρο της Αποθήκης Δ’ στον Ο.Λ.θ. πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας η δεύτερη δημόσια παρέμβαση της «Δικαιοσύνης για Όλους», για την υπόθεση του Χρέους και του Μνημονίου, με έμφαση το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η «Δικαιοσύνη για Όλους», το «ΟΧΙ στα Ναι τους» και σωματεία εργαζομένων στον Ο.Λ.Θ.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Διαμαντής Καραναστάσης, που παρουσίασε τα βίντεο της Πρωτοβουλίας «Δικαιοσύνη για Όλους» και το Βίντεο της Εκδήλωσης.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος του Plasticobilism στο πλευρό της Ζωής.
Ένα ξεχωριστό κομμάτι της εκδήλωσης ήταν η τοποθέτηση του Νίκου Παπαδόπουλου, που, μέσα από τη δράση «Plasticobilism» παρεμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη δημόσια σφαίρα, οπτικοποιώντας μηνύματα αντίστασης και ανατροπής, πολλά από τα οποία προβλήθηκαν στην εκδήλωση.

Στην ομιλία της η Ζωή μίλησε και πάλι με ντοκουμέντα: άνοιξε τα απόρρητα έγγραφα της δικογραφίας του Μνημονίου, αλλά και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πώς  οι σημερινές «ιδιωτικοποιήσεις» ισοδυναμούν με την πλήρη παράδοση στους κατακτητές, που σήμερα είναι οι δανειστές. Παράδοση που συνοδεύεται από ασυλία και ατιμωρησία σε αυτούς που συμπράττουν στο έγκλημα., επιτελείς του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου, με την ίδια πατέντα που δόθηκε ασυλία στον Ναζί εγκληματία Μέρτεν από την Κυβέρνηση Καραμανλή το 1959.

«Στο «γη και ύδωρ» απαντάμε «μολών λαβέ» και δεν ξεχνάμε ότι εκείνοι που υπερασπίσθηκαν τις Θερμοπύλες προδόθηκαν από τον Εφιάλτη. Το δικό μας «μολών λαβέ», περνά μέσα από τη Δικαιοσύνη και τη λογοδοσία για τους σύγχρονους Εφιάλτες», είπε κλείνοντας.

Στο τελευταίο μέρος της εκδήλωσης, που συντόνισε ο Μιχάλης Χουρδάκης, μίλησαν ο Λάζαρος Τανταλίδης, εκπροσωπώντας σωματεία του ΟΛΘ, που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση και ο Πρόεδρος των εργαζομένων της ΕΥΑΘ Γιώργος Αρχοντόπουλος.

Ολόκληρη η ομιλία της Ζωής:

Σας καλησπερίζω όλους και όλες.

Είναι τιμή που είστε μαζί μας απόψε. Είναι ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι ανάμεσά σας και που κάνουμε αυτό το δεύτερο βήμα της πρωτοβουλίας ”Δικαιοσύνη για Όλους”, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κυρίαρχη και κυριαρχική έκφραση της λαϊκής αξίωσης, της κοινωνικής απαίτησης για Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει κοινωνική ευημερία χωρίς Δικαιοσύνη.

Δεν υπάρχει προοπτική χωρίς Δικαιοσύνη.

Και αυτοί που σήμερα λυσσομανούν να καθυποτάξουν την κοινωνία, εκείνοι που επιχειρούν να ενσταλάξουν το αίσθημα της απόγνωσης και της παραίτησης, είναι οι ίδιοι που θέλουν να αποδεχθούμε την αδικία, ως γενικό καθεστώς ύπαρξης και συνύπαρξης.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τα Σωματεία του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, τα Σωματεία Χειριστών, Αρχιεργατών και Σημειωτών που μας φιλοξενούν απόψε εδώ. Και που δέχθηκαν να συμπράξουν μαζί μας σε αυτήν την πρωτοβουλία.

Γιατί η ”Δικαιοσύνη για Όλους” είναι μια πρωτοβουλία νομική, αλλά και βαθιά πολιτική. Είναι μια πρωτοβουλία νομική, πολιτική και, προεχόντως και προεξαρχόντως, κοινωνική και κινηματική. Είναι η απάντησή μας σε αυτούς που θέλουν να εξαπλώσουν την διαφθορά, την διαπλοκή, την ασυλία για τους επιόρκους, την ατιμωρησία για τους υπαίτιους και του υπόλογους, την έλλειψη λογοδοσίας, για εκείνους οι οποίοι έχουν καταβυθίσει την κοινωνία στο Μνημονιακό καθεστώς, έχουν συλήσει τα δημόσια ταμεία, έχουν εγκαθιδρύσει μηχανισμούς υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας, της δημοκρατικής κυριαρχίας, συνολικά, της ανεξαρτησίας της χώρας μας. Είναι μεγάλη χαρά μου που κάνουμε αυτήν την δεύτερη εκδήλωση, αλλά επειδή ίσως έχετε χάσει επεισόδια, γιατί επικεντρωθήκαμε το τελευταίο διάστημα στην Αθήνα, έχουμε να έρθουμε στην Θεσσαλονίκη, κάτι λιγότερο από ένα μήνα, θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το τι σηματοδοτεί η πρωτοβουλία μας:

Το τι σηματοδοτεί η πρωτοβουλία μας το λέει το όνομά της.

Το λέει ο τίτλος της:

Διεκδικούμε Δικαιοσύνη για Όλους. Αυτό σημαίνει, διεκδικούμε το τέλος του καθεστώτος της ασυδοσίας, το τέλος του καθεστώτος της ατιμωρησίας, το τέλος του καθεστώτος της Μνημονιακής λεηλασίας.

Το άρθρο 1 του Συντάγματος λέει καθαρά ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και ασκούνται υπέρ αυτού, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Αυτό σημαίνει ότι Εκτελεστική Εξουσία, Νομοθετική Λειτουργία, Δικαστική Λειτουργία πηγάζουν από τον λαό. Ασκούνται στο όνομά του. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ αυτού. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ των συμφερόντων του. Και πρέπει να ασκούνται υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, που δεν είναι τίποτε άλλο από το συμφέρον των πολιτών της χώρας αυτής και το συμφέρον της χώρας αυτής.

Δυστυχώς, τα τελευταία 6,5 χρόνια, επί Μνημονίου, στις μείζονες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος παρατηρούμε διαφόρων τύπων προδοσίες. Παρατηρούμε εκείνοι που όφειλαν να λογοδοτούν να περιφέρονται αμέριμνοι, να απολαμβάνουν την ασυλία και την ατιμωρησία την ίδια ώρα που οι απλοί πολίτες συνθλίβονται από αδυσώπητες διαδικασίες, ακόμη κι από την απειλή στην ίδια την περιουσία τους.

Σήμερα εκπλειστηριάζονται οι κατοικίες των πολιτών, τα σπίτια τους, και θέλω με την ευκαιρία αυτή να δηλώσω την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μου και τον σεβασμό που αισθάνομαι για τους ανθρώπους που συμπαρατασσόμενοι και ορθώνοντας το ανάστημα, αποτρέπουν τους πλειστηριασμούς αδύναμων συνανθρώπων μας. Την ίδια ώρα που παραδίδονται στις τράπεζες τα σπίτια των απλών ανθρώπων, την ίδια ώρα ακόμη και Κράτη υπόλογα, όπως η Γερμανία, απολαμβάνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς προστασίας. Τέτοιο ιδιότυπο καθεστώς προστασίας είναι η άρνηση των Υπουργών Δικαιοσύνης της χώρας αυτής, επί δεκαέξι χρόνια, από το 2000, όταν κατέστη αμετάκλητη η απόφαση αποζημίωσης των θυμάτων της θηριωδίας του Διστόμου, η άρνηση των Υπουργών Δικαιοσύνης να υπογράψουν προκειμένου να εκτελεστεί η απόφαση αυτή. Προκειμένου, δηλαδή, να αποδοθεί Δικαιοσύνη και να εκτελεσθεί η δικαστική απόφαση.

Γιατί αρνούνται;

Για να μην κατασχεθεί η περιουσία της Γερμανίας στην Ελλάδα.

Λες και η Γερμανία δεν έχει τρόπο να μην κατασχεθεί η περιουσία της.

Έχει, βεβαίως: να πληρώσει.

Όμως, αυτήν την στιγμή, δεν καλείται να πληρώσει: δεν υποχρεώνεται να πληρώσει, γιατί την προστατεύουν οι Υπουργοί Δικαιοσύνης της Ελλάδας. Με πρώτο Υπουργό-προστάτη τον κύριο Μιχάλη Σταθόπουλο, τον Υπουργό Δικαιοσύνης που διορίστηκε στις 13 Απριλίου 2000, την ημέρα που κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Διστόμου, και τελευταίο Υπουργό Δικαιοσύνης που αρνείται να υπογράψει για την εκτέλεση της απόφασης για το Δίστομο τον εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο, κύριο Νίκο Παρασκευόπουλο.

Αποφασίσαμε να μην καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε την συνταγματική επιταγή: το άρθρο 120 του Συντάγματος που λέει ότι οι Έλληνες “δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον εκείνων που επιχειρούν να καταλύσουν το Σύνταγμα με τη βία”. Είναι βίαιη η κατάλυση του Συντάγματος, η Μνημονιακή επιβολή. Είναι βίαιη κατάλυση του Συντάγματος οι Μνημονιακοί εκβιασμοί, η κατάλυση της Κοινοβουλευτικής λειτουργίας και ο σφετερισμός Νομοθετικής, Εκτελεστικής αλλά και Δικαστικής λειτουργίας.

Και απέναντι σε αυτήν την βίαιη κατάλυση του Συντάγματος, απέναντι στην καταστρατήγηση της επιταγής της λαϊκής κυριαρχίας, υπάρχει η δημοκρατική, ηθική και ιστορική ευθύνη της αντίστασης με κάθε μέσο.

Εμείς λέμε, λοιπόν, ότι θα αντισταθούμε με όλα τα μέσα. Θα αντισταθούμε και με νομικά μέσα. Σε αυτούς που επιχειρούν να παρουσιάσουν τα νομικά μέσα ως δήθεν απολιτικά, απαντάμε ότι ήττα της πολιτικής και της δημοκρατικής λειτουργίας είναι να απεμπολείς τα δικαιώματα και τα νομικά σου εργαλεία, την ώρα που είναι κατακτημένα και μάλιστα με θυσίες πολλών και με το αίμα πολλών.

Θα απαντήσουμε, λοιπόν, με νομικά μέσα.

Συγκροτήσαμε την «Δικαιοσύνη για Όλους», που είναι ένας νομικός φορέας παρέμβασης στις μείζονες υποθέσεις Δημοσίου συμφέροντος και ξεχωρίσαμε τέσσερις μείζονες υποθέσεις, στις οποίες θα παρέμβουμε. Γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτές τις υποθέσεις τις έχει πουλήσει η Κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη δεν έχει ενεργήσει, ή έχει παρεμποδιστεί να ενεργήσει, μέσα από τροπολογίες της ντροπής της τελευταίας στιγμής και μέσα από Μνημονιακές μεθοδεύσεις και εναπόκειται στους πολίτες, εναπόκειται σε εκείνους που τιμούν την Αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, να παρέμβουν και να διεκδικήσουν Δικαιοσύνη για όλους.

Ξεκινάμε με τις Γερμανικές Οφειλές, με την υπόθεση της Siemens, με την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και με την μεγάλη, βέβαια, ποινική και ιστορική εκκρεμότητα, που είναι η υπόθεση του Μνημονίου και του Χρέους.

Έχουμε εδραία την πεποίθηση ότι οι υποθέσεις αυτές πρέπει να αρθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Έχουμε την πεποίθηση ότι χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να περπατήσει η κοινωνία και η Ιστορία.

Κι έχουμε την πεποίθηση ότι αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα μπορέσουμε ούτε εμείς να δικαιώσουμε τις προσδοκίες, αλλά και την ιστορική παρακαταθήκη και το ιστορικό παράδειγμα εκείνων που διαχρονικά αγωνίσθηκαν με πολύ λιγότερα μέσα, με πολύ λιγότερα κεκτημένα, με πολύ λιγότερα δικαιώματα καταγεγραμμένα, θεμελιωμένα και θεσμοθετημένα.

Την προηγούμενη εβδομάδα στη «Δεξαμενή», μιλήσαμε για τις Γερμανικές Οφειλές. Και εκεί είπα ότι θα εκθέσω τον εαυτό μου στον κίνδυνο της σύλληψης: θα ανοίξω τα απόρρητα έγγραφα. Γιατί έχω εδραία την πεποίθηση, ότι τίποτε από αυτά που κρατιούνται απόρρητα, δεν δικαιούται κανείς να το κρύβει από τον Ελληνικό λαό. Κι έχω εδραία, επίσης, την πεποίθηση, ότι η σιωπή ενεργεί για τη συγκάλυψη, ότι η παρασιώπηση δεν είναι παρά ένα ακόμη μέσο παρέλκυσης και, τελικά, διαιώνισης της ατιμωρησίας, της αμνησίας, της αμνηστίας.

Σήμερα, στο δεύτερο αυτό βήμα μας, θα το ξανακάνω το αδίκημα. Θα σας διαβάσω και εδώ από απόρρητα έγγραφα, γιατί πιστεύω ότι μέσα από αυτά, που κάποιοι θέλουν να κρατήσουν κρυφά, μέσα από αυτά που δεν εμπεριέχουν τίποτε το ουσιαστικά και νομικά απόρρητο, μέσα από αυτά ενεργοποιείται η συνείδηση και κινητοποιείται η κοινωνική δράση.

Σήμερα θα μιλήσουμε Νομικά, θα μιλήσουμε Πολιτικά, θα μιλήσουμε για το Χρέος και για το Μνημόνιο, θα μιλήσουμε γι’ αυτήν την νέου τύπου οικονομική, πολιτική και εδαφική Κατοχή, που λέγεται Μνημόνιο. Και η οποία υλοποιείται μέσα και από τη στρατηγική της υφαρπαγής της Δημόσιας περιουσίας.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή μας να κάνουμε την εκδήλωση – παρέμβασή μας αυτή εδώ στον ΟΛΘ. Γιατί ο ΟΛΘ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, είναι μεταξύ των Δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων που άγονται βιαίως προς ιδιωτικοποίηση.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή μας να κάνουμε την παρέμβασή μας αυτή σε συνεργασία και συνάφεια με τους εργαζομένους στις υπό ιδιωτικοποίηση, υπό ξεπούλημα Δημόσιες Επιχειρήσεις. Γιατί ο φορέας μας, η «Δικαιοσύνη για Όλους», είναι νομικός, αλλά είναι και βαθιά κινηματικός. Ακουμπάει πάνω στους ανθρώπους, πάνω στους πολίτες, πάνω στους εργαζομένους που διεκδικούν, υπερασπίζονται, αντιστέκονται και που θα νικήσουν.

Θα σας μιλήσω, λοιπόν, για την υφαρπαγή της Δημόσιας περιουσίας, ως μηχανισμό του Μνημονίου. Και θα σας πω εκείνα που καταδεικνύουν ότι δεν μιλάμε, βέβαια, για μία όψιμη τακτική. Δεν μιλάμε για μία πρόσφατη πρακτική.

Στα αρχαία χρόνια, χρησιμοποιούσαν την έκφραση «παρέδωσαν γη και ύδωρ». Και με την έκφραση αυτή, της παράδοσης της γης και του ύδατος, αυτό που σηματοδοτούσαν εκείνοι που ζητούσαν κι εκείνοι που παρέδιδαν, οι Πέρσες και οι Έλληνες αντιστοίχως, ήταν η εξευτελιστική συνθηκολόγηση. Η παραίτηση από κάθε δικαίωμα.

Η παράδοση γης και ύδατος ήταν η απαίτηση διαχρονικά των κατακτητών.

Και εκφράσθηκε στη χώρα μας και με τον πιο αδυσώπητο τρόπο επί Γερμανικής Κατοχής. Τότε που ζητήθηκε να παραδοθούν αναγκαστικά τα ταμειακά διαθέσιμα της Τράπεζας της Ελλάδος, τότε που ζητήθηκε να παραδοθούν αναγκαστικά ακόμη και τα προϊόντα της παραγωγής της χώρας αυτής, τότε που τέθηκαν υπό τον πλήρη έλεγχο των κατακτητών όλες οι Δημόσιες επιχειρήσεις και οι υποδομές του Κράτους. Οι ίδιες που σήμερα, αφού καταστράφηκαν και ανοικοδομήθηκαν, ξεπουλιούνται, παραδίδονται.

Θα σας διαβάσω από το απόρρητο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Έχει ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 2014, και αποκρυσταλλώνει το βέβαιο και εμπεδωμένο των απαιτήσεων της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας. Κάνει και μία αναδρομή. Και αναφέρεται στις μεθόδους της Κατοχής. Και αναφέρει, ειδικότερα, εκτός από την σύληση της σοδειάς, εκτός από την υφαρπαγή των ταμείων και τί άλλο έκαναν οι κατακτητές.

«Την εποχή εκείνη,- είναι η σελίδα 23-, εν όψει και των διαπραγματεύσεων του Βερολίνου και της αρχής η οποία επικράτησε σ’ αυτές, σχετικά με το ότι η έκδοση χαρτονομίσματος για την χρηματοδότηση των αρχών Κατοχής, πρέπει να αντισταθμίζεται με την εισαγωγή αγαθών ίσης αξίας, συστήθηκαν δύο Εταιρίες. Η μεν “Deutsch Griechische Gesellscnaft” από τους Γερμανούς, η δε “SACIG” από τους Ιταλούς, οι οποίες ανέλαβαν τη διεξαγωγή του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της Ελλάδας, η μεν πρώτη μετά της Γερμανίας, η δε δεύτερη μετά της Ιταλίας. Ο εν λόγω μηχανισμός εμπορικών ανταλλαγών, κατά το σύστημα του “κλήρινγκ”, όπως αποδείχθηκε, υπήρξε άλλος ένας τρόπος οικονομικής αφαίμαξης της Ελλάδας. Ειδικότερα, οι ανωτέρω δύο Κρατικοί Εμπορικοί Οργανισμοί, έπαιρναν το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής παραγωγής και έφερναν άλλα φτηνά και άχρηστα προϊόντα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Κατόπιν, συμψήφιζαν τις αξίες των εμπορευμάτων αυτών αλλά οι τιμές τους καθορίζονταν αυθαίρετα από τους ίδιους τους κατακτητές σε βάρος των ελληνικών προϊόντων”

Δεν ξέρω αν σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά…

“Δηλαδή, η δραστηριότητα των εταιρειών αυτών στην πράξη λειτούργησε σε βάρος του ελληνικού λαού ως ένα νέο μέσο απομυζήσεως αυτού.”

Αυτό αναφέρεται και στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας του Απριλίου του 1963, αφού “οι αναληφθείσες από τις Κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας πιστώσεις, υπερέβησαν στο πολλαπλάσιο τις γενόμενες υπό των δυο αυτών εταιρειών καταθέσεις, σε πίστωση των λογαριασμών χρηματοδότησης, πλην όμως η λειτουργία και η σύστασή τους αποτέλεσαν αναμφίβολα έμπρακτη αναγνώριση εκ μέρους των Κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Ιταλίας της υποχρέωσής τους να εξασφαλίσουν τις πιστώσεις που εισέπραξαν πλέον των εξόδων κατοχής με την εισαγωγή αγαθών ίσης αξίας.”

Ανώνυμη εταιρία είναι και μάλιστα εδρεύουσα στο Λουξεμβούργο εταιρία είναι και το νέο Υπερταμείο, που συστήθηκε πριν από λίγους μήνες με κατεπείγουσα διαδικασία για να ρευστοποιήσει τη δημόσια περιουσία της χώρας μας. Με τις ίδιες πρακτικές που ακολουθήθηκαν πριν από εβδομήντα τόσα χρόνια, επί Κατοχής, με τις ίδιες πρακτικές προωθείται το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μνημονίου και με τα ίδια ή ανάλογα μορφώματα επιχειρείται η υφαρπαγή της κυριαρχίας της χώρας αυτής.

Το είπα και στην Αθήνα και θα το πω κι εδώ γιατί έχει ξεχωριστή σημασία για τη Θεσσαλονίκη:

Η χώρα μας πλήρωσε το βαρύτερο φόρο αίματος από όλες τις χώρες που θυματοποιήθηκαν από τη Γερμανία. Σύμφωνα με το απόρρητο πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των κρατών που θρήνησαν θύματα του πολέμου σε αναλογία επί του πληθυσμού ανερχόμενη σε 19,7% Επί συνολικού πληθυσμού 7 εκατομμυρίων περίπου, είχαμε 558.000 θανόντες και 880.000 ανάπηρους, συνολικά 1.438.000 ανθρώπους θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. 19,7% του πληθυσμού της Ελλάδας θύματα, το αντίστοιχο για την Γαλλία ήταν 2,65%, για την Ολλανδία 2,5%, για την Τσεχοσλοβακία 2,44%, για το Λουξεμβούργο 2,34%, για το Βέλγιο 2,24%. Και όμως αυτός ο βαρύς φόρος αίματος μεταφράστηκε, μετά από διαπραγμάτευση, σε αναλογία για την Ελλάδα 2,7% των χρημάτων με τα οποία η Γερμανία θα αποζημίωνε εκ των διαθεσίμων της τότε τις χώρες-θύματά της, τους πληθυσμούς-θύματά της.

Και μπορούμε, νομίζω, να αποτιμήσουμε διαχρονικά το πώς διαπραγματεύτηκαν για τον λαό αυτό οι ηγεσίες του.

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο που είναι ακόμη πιο οχληρό και, δυστυχώς, εξίσου διαχρονικό: Με δυο επάλληλες διατάξεις που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης το 1959, η Κυβέρνηση Καραμανλή, σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, νομοθέτησε, αρχικά, την αναστολή των ποινικών διώξεων εναντίον των εγκληματιών πολέμου και στην συνέχεια την πλήρη αναστολή, την πλήρη κατάργηση των δικαστικών εκκρεμοτήτων. Με αυτές τις δυο διατάξεις που δημοσιεύτηκαν στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης το Φλεβάρη και τον Νοέμβρη του 1959 -ήταν το άρθρο μόνο του νόμου 3933 του ’59 και το Νομοθετικό Διάταγμα 4016 του ’59- με αυτές τις διατάξεις περιεβλήθησαν με ατιμωρησία και ασυλία οι μεγάλοι εγκληματίες σε βάρος του λαού μας μεταξύ των οποίων ο μεγάλος εγκληματίας των ναζί, που είναι υπεύθυνος για απροσμέτρητα θύματα εδώ στη Θεσσαλονίκη, ο Μέρτεν.

Σήμερα, η κατοχή και η παράδοση της χώρας υλοποιείται όχι με τα όπλα, όχι με τα τανκς αλλά με τις τράπεζες, με την οικονομική αφαίμαξη, την επιβολή του Χρέους. Στο όνομα της οικονομικής ασφυξίας και υπό την απειλή της πλήρους άρνησης ρευστότητας, ζητείται από τη χώρα μας να παραδώσει ό,τι έχει και δεν έχει. Να παραδώσει “γη και ύδωρ”. Και κάποιοι, δυστυχώς, υπέγραψαν.

Υπέγραψαν για να παραδώσουν “γην και ύδωρ”. Στην κυριολεξία γη και ύδωρ: όλα τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, ακόμη και εκείνα που περιέχουν αρχαιότητες ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά εκτάσεις, αιγιαλούς, παραλίες, περιοχές φυσικού κάλλους, πηγές, δρυμούς, όλα. Υπέγραψαν για να δρομολογηθούν προς “Αξιοποίηση”, όπως έλεγε ο πρώτος νόμος, ένας επείγων νόμος του 2011, “Αξιοποίηση” ή “Ρευστοποίηση”, όπως λέει η νεότερη διάταξη, αυτή με την οποία δημιουργείται το λεγόμενο Υπερταμείο, η “Εταιρεία Συμμετοχών του Ελληνικού Δημοσίου”.

Γη και ύδωρ, λοιπόν: εκτάσεις εδαφικές αλλά και το νερό και η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ. Παρά το γεγονός ότι στην Πόλη αυτή, στην Θεσσαλονίκη, πριν από δυόμιση χρόνια έγινε δημοψήφισμα, και χαίρομαι που είναι ανάμεσά μας και οι εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ που είχαν ενεργό ρόλο σε αυτήν την κινηματική, δημοκρατική και κυριαρχική πρωτοβουλία.

98% των Θεσσαλονικέων αντιτάχθηκε στην ιδιωτικοποίηση και αυτό δεν είναι αμελητέο ούτε προσπερνιέται έτσι εύκολα.

Αλλά και η Δικαιοσύνη τοποθετήθηκε εναντίον της ιδιωτικοποίησης των δικτύων και του νερού στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΕΥΔΑΠ, την αδελφή εταιρία της ΕΥΑΘ στην Αθήνα και τον Πειραιά.

Όμως, σήμερα κάποιοι παραδίδουν γη και ύδωρ και είναι χαρακτηριστικό ότι χωρίς να περιλαμβάνεται καν σε εκείνα τα οποία δήθεν εξαναγκάσθηκαν να συμφωνήσουν, ενέταξαν την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ στο πρόγραμμα ρευστοποίησης με το νόμο-τέρας που ψηφίστηκε το Μάιο του ΄16, με τον νόμο των 7.500 σελίδων, με τον οποίο δεσμεύτηκαν να υλοποιήσουν, όχι μόνον αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά κι άλλες, κι άλλες. Λιμάνια, ΟΛΠ, ΟΛΘ, Αεροδρόμια, Δίκτυα, ο ΑΔΜΗΕ, ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει, ό,τι προσμετράται στην πολύτιμη περιουσία της χώρας και του λαού μας, δρομολογείται προς ιδιωτικοποίηση.

Εμείς ξεκινήσαμε, η Πλεύση Ελευθερίας, πριν από λίγους μήνες, στις 5 Ιουλίου, στην επέτειο του Δημοψηφίσματος, μια πρωτοβουλία που λέγεται «ΟΧΙ στα Ναι τους» και είναι η συνδιοργανώτρια πρωτοβουλία αυτής της εκδήλωσης. Και ξεκινήσαμε με μία εκδήλωση, συναυλία και αντίσταση, στο Λυκαβηττό. «ΟΧΙ στα Ναι τους», είπαμε, και με το «ΟΧΙ στα Ναι τους» εννοούμε ότι θα αντισταθούμε σε κάθε «Ναι» που λέγεται, παραβιάζοντας το «Όχι» του Δημοψηφίσματος, το «Όχι» της 5^ης Ιουλίου του 2015. Γιατί πρέπει να το ξέρετε και, κυρίως, πρέπει να το υπενθυμίζουμε: ό,τι ψηφίζεται από τον Ιούλιο του 2015 και μετά, ψηφίζεται κατά παραβίαση της λαϊκής ετυμηγορίας, ψηφίζεται κατά παραβίαση του δεσμευτικού αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος.

Σήμερα ξεπουλιέται, εκτός από τον ΟΛΠ, εκτός από τον ΟΛΘ, εκτός από την ΕΥΔΑΠ, εκτός από την ΕΥΑΘ, ξεπουλιέται το Ελληνικό. Όμως το Ελληνικό ήταν κομμάτι της συμφωνίας, που απέρριψε με 61,3% ο ελληνικός λαός λέγοντας «Όχι». Και η εκποίηση του Ελληνικού, εκτός από επιζήμια πράξη για το δημόσιο συμφέρον και την δημόσια περιουσία, αποτελεί και σφετερισμό της δημοκρατικής λειτουργίας, του πολιτεύματος, γιατί παραβιάζει ευθέως την δεσμευτική λαϊκή ετυμηγορία της 5^ης Ιουλίου 2015.

Πώς προωθείται η ιδιωτικοποίηση; Προωθείται με κατεπείγουσες διαδικασίες. Εδώ και 6 χρόνια είναι κατεπείγον να ξεπουλήσουμε, όσο-όσο, με τον πιο επιζήμιο τρόπο. Σήμερα κάναμε διάβημα με την Σοφία τη Σακοράφα στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, είναι και ο λόγος για τον οποίο χρειάστηκε να περιμένετε λίγο παραπάνω εδώ, γιατί καθυστερήσαμε εκεί αρκετά. Κάναμε διάβημα για το Ελληνικό, γιατί το Ελληνικό εκχωρείται, παραδίδεται για 915 εκατομμύρια ευρώ ονομαστική αξία σε βάθος δεκαετίας, πράγμα που σημαίνει σημερινή αξία 576 εκατομμύρια ευρώ. Και αυτό το δρομολογούν Υπουργοί, όπως ο κύριος Σπίρτζης, που έχουν διατυπώσει την θέση ότι η αξία του Ελληνικού, κυμαίνεται στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπουργοί που γνωρίζουν, ότι υπάρχουν εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης σύμφωνα με τις οποίες η αξία αυτής της έκτασης-φιλέτου αποτιμάται σε 1,5 έως 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπουργοί που, παρ’ όλα αυτά, δέχονται να υπογράψουν αυτήν την τόσο επιζήμια πράξη εκχώρησης, και στη συνέχεια κλαυθμυρίζουν και παριστάνουν τους ανήμπορους. Κάτι σαν τον κύριο Δρίτσα, που έκανε πολιτική καριέρα ως υπερασπιστής του Λιμανιού, ως Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «το Λιμάνι της Αγωνίας», για να γίνει ο Υπουργός που υπέγραψε το ξεπούλημα του λιμανιού.

Με κατεπείγουσες, λοιπόν, διαδικασίες το ξεπούλημα. Θυμάμαι την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 2012, για να παρακαμφθεί η Βουλή και να οριστεί άρον-άρον Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. Και φτάσαμε στις σημερινές διαδικασίες όπου, ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος κύριος Πιτσιόρλας, ενώ έχει εκπνεύσει απολύτως η εντολή του, που ήταν για ένα μόνο δίμηνο, όταν διορίστηκε το Μάρτιο του 2015, συμπράττει στην δρομολόγηση του ξεπουλήματος και νέων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και διεκδικεί το ρόλο του εθνικού πλασιέ. Και νομίζω ότι θα μπορούσε να τον κατακτήσει αν δεν του είχε πάρει τα σκήπτρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που ήρθε εδώ στην ΔΕΘ και έδωσε και τιμή πώλησης για το λιμάνι, κάτι το οποίο δεν έχει προηγούμενο στα ιστορικά και πολιτικά χρονικά.

Σήμερα, στη Βουλή έγινε συζήτηση για την διαφθορά και τη διαπλοκή. Αν ήμουν μέσα θα ζητούσα από τον κύριο Τσίπρα να μας πει για την υπόθεση της ΕΥΔΑΠ. Της ΕΥΔΑΠ την οποία ξεπουλάει. Της ΕΥΔΑΠ τα χρήματα της οποίας χρησιμοποίησε η Κυβέρνησή του και οι επιτελείς του ιδίου και του Υπουργικού του Συμβουλίου προκειμένου να επιτυγχάνουν ευμενείς καταχωρίσεις σε ιστοσελίδες και εφημερίδες για Κυβερνητικά πρόσωπα. Η υπόθεση των λεγόμενων “εκβιαστών”. Δεν ξέρω αν την γνωρίζετε. Δεν την γνωρίζετε, μάλλον, και αυτό συμβαίνει γιατί η διαφθορά και διαπλοκή καλά κρατεί και η υπόθεση αυτή εμφανίστηκε ως υπόθεση εκβιασμού. Η υπόθεση αυτή, όμως, είναι μία υπόθεση όζουσας διαπλοκής στην οποία καταγράφονται και δημοσιοποιήθηκαν οι συνομιλίες των περιθωριακών αλλά όχι περιθωριοποιημένων δημοσιογράφων οι οποίοι ζητούσαν και λάμβαναν χρήματα της ΕΥΔΑΠ με Διευθύνοντα Σύμβουλο τον κύριο Μπενίση, λάμβαναν χρήματα της ΕΥΔΑΠ για να πλέκουν το εγκώμιο κυβερνητικών προσώπων.

Θα σας βάλω ένα κουίζ. Στις συνομιλίες αυτές περιγράφεται ένας Υπουργός ως “ο Αρχιμανδρίτης”. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο Αρχιμανδρίτης; To λένε τα ίδια τα έγγραφα, και δεν θα σας βάλω σε κόπο. Είναι ο κύριος Παππάς. Για τον “Αρχιμανδρίτη”, λοιπόν, ζητούνται θετικές καταχωρίσεις και γίνονται.
Περιγράφεται, όμως, και ένα άλλο πρόσωπο, ο “Πατριάρχης Αλέξιος”. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο “Πατριάρχης Αλέξιος”;

O Τσίπρας, λέτε.

Όμως τα Μέσα Ενημέρωσης, αυτά που “δεν διαπλέκονται”, αυτά που “δεν χειραγωγούνται” και αυτά που “δεν ελέγχει, δήθεν, η Κυβέρνηση”, έγραψαν ότι ο “Πατριάρχης Αλέξιος” είναι ο …Τρύφων Αλεξιάδης και νομίζω ότι από αυτή και μόνο την απόπειρα παρασιώπησης και χειραγώγησης μπορεί κανείς καλά να καταλάβει τι σημαίνει διαφθορά και διαπλοκή σήμερα και τί δεν ειπώθηκε στη σημερινή συζήτηση για τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Όπως δεν ειπώθηκε στη σημερινή συζήτηση για τη διαφθορά και τη διαπλοκή ότι η σημερινή Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση Τσίπρα, εξασφάλισε κατ’ απαίτηση των δανειστών για τους συμπράττοντες στην υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας για τα μέλη, δηλαδή, της Διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου το ίδιο που διασφάλισε ο Καραμανλής για το Μέρτεν: την ασυλία και την ατιμωρησία.

Γιατί αυτές οι πρακτικές και αυτές οι τακτικές δεν είναι σημερινές. Υφαρπαγή της Δημόσιας περιουσίας και όλων των στρατηγικών εργαλείων της χώρας μας γίνεται στο όνομα του Χρέους, γίνεται στο όνομα της δήθεν εξυπηρέτησης του Χρέους και πιστεύω ότι μπορεί να έχετε μία καλή αίσθηση του τι σημαίνει να εκχωρούνται περιουσιακά στοιχεία φιλέτα αντί τόσο ευτελούς τιμήματος και να πέφτει το τίμημα στη μαύρη τρύπα του Χρέους. Εκείνο που θέλω σήμερα να σας πω είναι ότι και αυτό το έγκλημα είναι προμελετημένο αλλά και αυτό το έγκλημα είναι αποδεδειγμένο. Πάλι θα σας διαβάσω απόρρητα έγγραφα και ειδικότερα το απόρρητο έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με ημερομηνία 25 Μαρτίου 2010. Είναι ένα έγγραφο που εστάλη στον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, τον κύριο Προβόπουλο, στις 29 Μαρτίου 2010. Είναι μέρος της ποινικής δικογραφίας για το Μνημόνιο. Μιας δικογραφίας που κρατήθηκε για 2,5, σχεδόν, χρόνια στο συρτάρι της Νομοθετικής Υπηρεσίας της Βουλής και ανασύρθηκε το 2015 και παραδόθηκε στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που χαίρομαι που βλέπω εδώ και επιφανή μέλη της.

Είναι μια Επιτροπή την οποία κυνήγησε και κατήργησε στη συνέχεια η σημερινή Κυβέρνηση και στην Επιτροπή διερεύνησης των ευθυνών για το Μνημόνιο, είναι μια Επιτροπή που διαλύθηκε με τη βίαιη διάλυση της Βουλής και δεν επανασυστήθηκε, ακριβώς για να μην διερευνηθούν οι ευθύνες για τα Μνημόνια και για το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο, που είναι και τριπλό Μνημόνιο, όπως ξέρετε, γιατί υπογράφηκε τον Αύγουστο του 2015, επεκτάθηκε τον Μάρτιο και συμπληρώθηκε τον Μάιο του 2016. Σε αυτό το έγγραφο, λοιπόν, υπογραμμίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι μία προσαρμογή όπως αυτή που περιγραφόταν σε μια ηπιότερη μορφή του πρώτου Μνημονίου, είναι πάρα πολύ ριψοκίνδυνη. Η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία και η συμπίεση, η δημοσιονομική συμπίεση και πίεση η οποία υπονοείται στην προσαρμογή θα προκαλέσει μεγάλες αναταράξεις στην εσωτερική οικονομία, βαθιά ύφεση και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Αυτό το έγγραφο από το 2010 αποδεικνύει ότι οι δανειστές γνωρίζουν -από το 2010- ότι όλα αυτά τα μέτρα τα οποία επιβάλλουν για την αποπληρωμή του Χρέους δεν μπορεί να οδηγήσουν ούτε σε σε αποπληρωμή του Χρέους αλλά ούτε και σε ανάκαμψη και ανάπτυξη. Το γνωρίζουν, αλλά αδιαφορούν, γιατί αντλούν οφέλη από την επιβολή αυτού του καθεστώτος, γιατί, όπως αναγράφεται στα επίσης εμπιστευτικά και απόρρητα έγγραφα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Μαρτίου και του Μαΐου του 2010, που τα έχω κι αυτά στα χέρια μου γιατί είναι μέρος αυτής της δικογραφίας, η πραγματική διάσωση δεν έγινε για την Ελληνική οικονομία, έγινε για τις Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες οι οποίες γλίτωσαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ ζημίας, επιβάλλοντας τη μη διαγραφή του Ελληνικού Χρέους. Την ίδια ώρα, στο απόρρητο έγγραφο που αποτελεί και υπόμνημα εργασίας της 10ης Μαΐου 2010, δύο μέρες μετά την υπογραφή της 1ης Δανειακής Σύμβασης, καταγράφεται ότι εκπρόσωποι πολλών χωρών – στις συζητήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κατέγραψαν ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να προωθηθεί και να υλοποιηθεί χωρίς αναδιάρθρωση Χρέους. Αυτά όλα, και πολλά ακόμη, που υπάρχουν και που η “Δικαιοσύνη για Όλους”, όχι απλώς θα φέρει στο φως αλλά θα διεκδικήσει να χρησιμοποιηθούν με κατεύθυνση και με ζητούμενο την λογοδοσία και την απόδοση Δικαίου, αυτά όλα αποδεικνύουν και το προμελετημένο και το ασύγγνωστο του διενεργούμενου και διαπραττόμενου σε βάρος της χώρας μας εγκλήματος.
Για την σκανδαλώδη εκποίηση-υφαρπαγή της Δημόσιας Περιουσίας υπάρχουν ανοιχτές ποινικές δικογραφίες.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για το Ελληνικό.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για τον Αστέρα Βουλιαγμένης.

Ανοιχτή ποινική δικογραφία για τα 28 ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, στο πεδίο των οποίων κερδοσκόπησαν εταιρίες τραπεζικές και πρόσωπα συνδεδεμένα με τράπεζες και εταιρίες τραπεζικές.

Στην επιταγή “να παραδώσεις γη και ύδωρ”, υπάρχουν επιλογές.

Δεν υπάρχει μόνο η επιλογή της υποταγής.

Δεν υπάρχει μόνο η επιλογή της παράδοσης.

Υπάρχει και το “μολών λαβέ”.

Και αυτό που, ιστορικά, οφείλουμε, να γνωρίζουμε είναι ότι εκείνοι που υπερασπίστηκαν τη “γη και το ύδωρ”, προδόθηκαν από τον Εφιάλτη.

Το δικό μας “μολών λαβέ” περνάει μέσα από την Δικαιοσύνη.

Το δικό μας “μολών λαβέ” είναι ένα μήνυμα ότι “κανένας Εφιάλτης, ούτε οι απώτεροι, ούτε οι πιο πρόσφατοι δεν θα μείνει ατιμώρητος”.

Το δικό μας “μολών λαβέ” είναι η δική μας ενεργοποίηση ώστε η ασυλία και η ατιμωρησία, με την οποία προέλασαν τα καθεστώτα Κατοχής και στην οποία βασίζεται και ερείδεται και το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μνημονίου, τελειώνει. Και τελειώνει γιατί θα το τελειώσει ο λαός, οι πολίτες, όλοι εμείς, διεκδικώντας Δικαιοσύνη για Όλους.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Σε μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση που διοργανώνουν οι παραπληγικοί, την Πέμπτη 13 Οκτώβρη, στις 11 π.μ. στη Βουλή και στην πορεία που ακολουθήσει στο Μέγαρο Μαξίμου, ενάντια στο χαράτσωμα των επιδομάτων και των συντάξεων των ΑΜΕΑ, καλεί η παράταξη της ΕΣΚ Παρα-Τετραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων (Συνδικαλιστών της ΣΕΑΑΝ).

Η προσυγκέντρωση των δυνάμεων της ΕΣΚ και της ΣΕΑΑΝ έχει οριστεί για τις 10.30 π.μ. στην έξοδο του Μετρό στον Εθνικό κήπο.

Παράλληλα καλούν σε συμμετοχή στο συλλαλητήριο των συνδικάτων και των ομοσπονδιών την Δευτέρα 17 Οκτωβρίου στις 6.30 μ.μ. στο Σύνταγμα. Η προσυγκέντρωση των εργαζομένων στην πρόνοια και την ειδική αγωγή, των αναπήρων και των οικογενειών τους θα είναι στις 5.30 μ.μ. στο πεζόδρομο της Κοραή (στάση Μετρό Πανεπιστήμιο).

Η ανακοίνωση αναφέρει επίσης:

«Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, πουλούν ευαισθησία και την ίδια στιγμή τσακίζουν τις ζωές μας! Ετοιμάζονται να κόψουν και τα τελευταία επιδόματα και τις συντάξεις αναπηρίας!

Μιλάνε για την στήριξη των ευπαθών ομάδων και την ίδια στιγμή μας στέλνουν πελάτες στις επιχειρήσεις τους, εμπορεύονται τις ανάγκες μας.

Για τα κέρδη τους μας στέλνουν στο Μεσαίωνα. Φτάνει πια!!!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποδείχτηκε και στην πράξη ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ΕΕ και των Ελλήνων και ξένων μεγαλοεπιχειρηματιών.

Συνεχίζοντας επάξια την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, φέρνοντας το 3ο μνημόνιο με νέο πακέτο από βάρβαρα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν κυριολεκτικά τα δικαιώματά μας. Μέτρα όπως το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό που ψήφισαν τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή. Άλλωστε όταν πήγαμε να πάρουμε τις συντάξεις μας τον τελευταίο μήνα νιώσαμε τα δόντια τους στο πετσί μας με τις περικοπές. Μέτρα που έρχονται στη ζωή μας πάνω στα προηγούμενα που πλήττουν στο πολλαπλάσιο την οικογένεια του ανάπηρου των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες σε Υγεία - Πρόνοια αλλά και το σφαγείο των ΚΕΠΑ μειώνουν και κόβουν επιδόματα και συντάξεις.

Οι δυσβάστακτοι φόροι και ανατιμήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με τον βαριά ανάπηρο, αλλά και οι αυξήσεις σε μια σειρά από θεραπείες που αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε πχ φυσικοθεραπείες, λουτροθεραπείες κλπ.

Στο 3ο μνημόνιο ψήφισαν μαζί κυβέρνηση και κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ) τη μείωση κατά 50%, δηλαδή 900 εκατ. των δημόσιων δαπανών για την πρόνοια και άνοιξαν το δρόμο για το ελάχιστο "κοινωνικό" εγγυημένο εισόδημα. Με βάση αυτό, με νόμο που ετοιμάζουν, θα κλείσουν ιδρύματα και θα γίνουν γενικευμένες περικοπές στα επιδόματα και τις συντάξεις αναπηρίας.

Τεράστιες είναι οι ευθύνες της πλειοψηφίας του ΠΑΣΠΑ και της ΕΣΑΜΕΑ που τώρα μπροστά στο συνέδριο που θα γίνει το Φλεβάρη, ξαναθυμήθηκαν τις κινητοποιήσεις.

Τόσον καιρό όμως που ψηφιζόταν όλα αυτά, συμμετείχαν στις επιτροπές που έφτιαχνε η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό και ενώ η πλειοψηφία των συναδέλφων ήταν σε απόγνωση από την κυβερνητική πολιτική, αυτοί καθησύχαζαν και αρκούνταν στο ροκάνισμα των κρατικών και ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων.

Όμως και στην ανακοίνωση για τη σημερινή κινητοποίηση από την μια μεριά δίνουν άλοθι και κατανόηση (!!!) στις προσπάθειες της κυβέρνησης να μας βγάλει από την κρίση και από την άλλη προβάλουν, αποσπασματικά, τις τελευταίες περικοπές, χωρίς να λένε κουβέντα για το τι ακόμα ετοιμάζεται η κυβέρνηση να φέρει.

Όμως συνάδελφοι η έξοδος από την κρίση που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της καπιταλιστικής διαχείρισης προϋποθέτει το τσάκισμα των δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού και των αναπήρων των λαϊκών οικογενειών.

Για όλα αυτά οι συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις της ΕΣΚ μαζί με την ΣΕΑΑΝ έχουν κάνει δεκάδες κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις για να στηρίξουν συναδέλφους, όταν ΠΑΣΠΑ και ΕΣΑΜΕΑ αρκούνταν σε φιέστες και σε ημερίδες για το πώς θα γίνουν επιχειρηματίες τα ΑΜΕΑ.

Καλούμε τους παραπληγικούς και κινητικά αναπήρους συναδέλφους των φτωχών λαϊκών οικογενειών να πάρουν θέση στον αγώνα, δυναμώνοντας την ΕΣΚ και το συνεπές ριζοσπαστικό αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα την ΣΕΑΑΝ.

Δεν χαρίζουμε τον αγώνα μας σε κανέναν!

Δεν θα γίνουμε ντεκόρ στις φιέστες της κυβέρνησης για να πουλάει ευαισθησία αλλά ούτε θα αφήσουμε να χρησιμοποιηθούμε στο διαγκωνισμό για να έρθουν πάλι κάποιοι στην κυβέρνηση για να κάνουν μια από τα ίδια.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας μαζί με τις οικογένειες μας, με την ΣΕΑΑΝ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να βάλουμε τέρμα στην βαρβαρότητα, για να καλυφτούν όλες οι απώλειες γι΄ αυτό παίρνουμε μέρος μαζικά την Δευτέρα 17 Οκτωβρίου στο συλλαλητήριο των συνδικάτων και των ομοσπονδιών στις 6.30 μ.μ. στο Σύνταγμα.

Προσυγκέντρωση των εργαζομένων στην πρόνοια και την ειδική αγωγή, των αναπήρων και των οικογενειών τους στις 5.30 μ.μ. στο πεζόδρομο της Κοραή (στάση Μετρό Πανεπιστήμιο).

Ετοιμαζόμαστε για μεγάλη αναμέτρηση. Να ακυρώσουμε το σχέδιο της κυβέρνησης και της παγκόσμιας τράπεζας, για το πετσόκομμα των επιδομάτων και των συντάξεων αναπηρίας και τη διάλυση της πρόνοιας.

Με σημαία την κάλυψή των σύγχρονων αναγκών μας τον 21ο αιώνα Αγωνιστικά διεκδικούμε:

1. Να παρθούν πίσω τώρα οι περικοπές στις συντάξεις κύριες και επικουρικές και στα επιδόματα αναπηρίας.
   
   
2. Όχι στα σχέδια κυβέρνησης, κουαρτέτου για την ουσιαστική κατάργηση των συντάξεων και των επιδομάτων αναπηρίας.
   
   
3. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία - πρόνοια με απαγόρευση κάθε μορφής επιχειρηματικής δράσης σε αυτούς τους τομείς.
   
   
4. Να μην πληρώνει με οποιοδήποτε τρόπο κανένας ανάπηρος, χρόνιος πάσχοντας, ανεξαρτήτου ποσοστού αναπηρίας, για τα αναγκαία φάρμακα, θεραπείες, τεχνολογικά βοηθήματα να καλύπτονται ολοκληρωτικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
   
   
5. Επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στο προ των περικοπών επίπεδο.
   
   
6. Όχι στα σφαγεία των ΚΕΠΑ. Κατάργηση στην πράξη του παράβολου - χαράτσι που υποχρεώνονται να πληρώνουν οι υποψήφιοι εξεταζόμενοι στα ΚΕΠΑ.
   
   
7. Δημόσια κέντρα φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης, με δωρεάν υπηρεσίες σε όλη την Ελλάδα. ΟΧΙ στη διάλυση του ΕΙΑΑ. Αναβάθμιση ΤΩΡΑ.
   
   
8. Ίδρυση δημόσιου τεχνολογικού ινστιτούτου, για την αποκλειστική έρευνα, παραγωγή, αλλά και απευθείας εισαγωγή των ειδικών τεχνικών βοηθημάτων, τεχνητών μελών και ορθοπεδικών ειδών για αναπήρους και δωρεάν διάθεση ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες.
   
   
9. Μαζικές προσλήψεις εδώ και τώρα με πλήρη εργασιακά δικαιώματα όλων των ικανών προς εργασία αναπήρων με ευθύνη του κράτους. Να προσλαμβάνονται όλοι οι ικανοί προς εργασία νέοι ανάπηροι με την αποφοίτηση τους από την εκπαίδευση».
   
   

από 902.gr

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας

Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2016, στις 11:30πμ

στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης

Οι συνεχείς διώξεις σε βάρος της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. εντάσσονται στο σχέδιο εκποίησης της Δημόσιας περιουσίας, μεταξύ των οποίων και υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο επιχειρεί να υλοποιήσει η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. σε αγαστή συνεργασία με τα επιχειρηματικά – εργολαβικά συμφέροντα και κατ’ εφαρμογή των εντολών των δανειστών.

Η μαχητικότητα και η αγωνιστική εγρήγορση των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ενοχλούσαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., και τώρα ενοχλούν την συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ.,  καθώς στάθηκαν και στέκονται εμπόδιο στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και στην εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, με τις συνεχιζόμενες πολιτικές των μνημονίων.

Μετά τις δυο δίκες που, τελικά, αναβλήθηκαν στην Αθήνα, ο Θέμης Μπαλασόπουλος ως πρώην Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. καλείται ως κατηγορούμενος, γιατί εξαιτίας της απεργιακής κινητοποίησης της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2011, προκλήθηκε «ρύπανση στο περιβάλλον». Του αποδίδεται δε, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ότι ως Πρόεδρος, «δεν παρεμπόδισε τη ρύπανση στο περιβάλλον που υπήρξε κατά την κινητοποίηση και ως αποτέλεσμα αυτής».

Δικάζεται, λοιπόν, μαζί με τον τότε Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων του Συνδέσμου Ο.Τ.Α. Νομού Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνο Ζέρβα, στο Β΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2016.

Είναι προφανές, ότι το σύστημα κυβερνώντων, αιρετών και εργολαβικών – επιχειρηματικών συμφερόντων, θορυβημένο από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια σε μέτρα, όπως η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας, στοχοποιεί την συνδικαλιστική ηγεσία της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. και ευρύτερα όλους τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους, αποσκοπώντας στην δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας και φόβου στους χώρους εργασίας.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της, τα μέλη του ΓΣ της Ε.Δ.Ο.Θ. και των ΔΣ των Ομοσπονδιών και Σωματείων του Δημόσιου Τομέα της Θεσσαλονίκης, να δώσουν το «παρών» στη Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2016 στις 11:30πμ, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.

Το μήνυμα που στέλνουν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο είναι «δεν εκβιαζόμαστε και δεν τρομοκρατούμαστε». Η «φάμπρικα» των δικαστικών διώξεων δεν πρόκειται να αναστείλει τον διαρκή αγώνα μας ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μνημονίων, που έχει συνυπογράψει και εφαρμόζει πιστά και η σημερινή συγκυβέρνηση, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Φρένο στη σύμβαση παραχώρησης του Ελληνικού από την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Εξηγήσεις από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εταιρεία θα ζητήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Νίκος Χουντής: «Ο αγώνας για την ακύρωση αυτής της ληστρικής σύμβασης θα συνεχιστεί σε όλα τα επίπεδα»

Εξετάστηκε χθες, Τρίτη 11 Οκτώβρη 2016, στις Βρυξέλλες, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Αναφορά σχετικά με τις παραβιάσεις του δικαίου της ΕΕ και ευρωπαϊκών συμβάσεων κατά την ανάθεση της σύμβασης αξιοποίησης μεγάλης έκτασης στο Ελληνικό Αττικής (πρώην αεροδρόμιο).

Με πρωτοβουλία του Νίκου Χουντή, την Αναφορά υπερασπίστηκαν ενώπιον της Επιτροπής δύο από τους αναφέροντες, ενώ την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο κυβερνητικός βουλευτής, που εισηγήθηκε το θέμα πρόσφατα στην ελληνική Βουλή.

Ο Ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας στην τοποθέτησή του, μεταξύ άλλων, κατέρριψε τους ισχυρισμούς της Κομισιόν σχετικά με τη μη παραβίαση των όρων κρατικής ενίσχυσης και ανταγωνισμού και της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων της σύμβασης. Επίσης, ζήτησε το ζήτημα να τεθεί στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τη μορφή προφορικής ερώτησης προς την Κομισιόν.

Το αποτέλεσμα της χθεσινής συνεδρίασης αποτελεί μια αρχική νίκη όσων αγωνίζονται για την ακύρωση της σύμβασης, αλλά και ένα πλήγμα στην Κυβέρνηση, καθώς η Επιτροπή Αναφορών δεν πείστηκε από τους ισχυρισμούς, τόσο της Κομισιόν, όσο και της Ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά αποφάσισε να κρατήσει ανοιχτή την Αναφορά και να ζητήσει εξηγήσεις για τη σύμβαση παραχώρησης από την Κυβέρνηση και την Εταιρεία παραχώρησης.

Το βίντεο με την παρέμβαση του Νίκου Χουντή

ΘΩΜΑΣ ΔΙΑΦΑΣ

Ομοερωτική Ποίηση

Από τις 21 Οκτωβρίου

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.30

Στον Προσωρινό, Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι





Η «Ομοερωτική Ποίηση» αποτελεί τη σκηνική εκδοχή του ομώνυμου βιβλίου του Θωμά Διάφα που κυκλοφόρησε ως αυτοέκδοση τον Οκτώβριο του 2015. Με αφορμή την ερευνητική δουλειά του πάνω στους transλογοτέχνες της Λατινικής Αμερικής, ανοίγει ένα διάλογο με το περίφημο Συμπόσιο του Πλάτωνα, μέσα από την αφήγηση ενός νέου συμποσίου όπου οι συμμετέχοντες «εραστές» και «ερωμένοι» αναλύουν, αλλά και αμφισβητούν τις σύγχρονες Θεωρίες του Φύλου. Η «Ομοερωτική Ποίηση» είναι μια performanceπου εξετάζει τα ζητήματα της σεξουαλικότητας και της εξουσίας. 



Μετά την ολική καταστροφή της Αθήνας, από ανεξήγητα αίτια, μια παρέα ανθρώπων συναντιέται για να αναρωτηθεί σχετικά με την φύση του έρωτα και τη σχέση του με το φύλο. Το χυδαίο συναντά την ποίηση, σε μια γιορτή όπου οι σύγχρονες θεωρίες της σεξουαλικότητας, έρχονται σε σύγκρουση με την ανυπότακτη ανάγκη του ανθρώπου για ολοκλήρωση.



Εμπνευσμένη από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, η Ομοερωτική Ποίηση, γράφτηκε κατά την διάρκεια ταξιδιών στη Μαδρίτη, το Παρίσι, τη Θεσσαλονίκη και τη Μυτιλήνη, την ώρα που στην Ευρώπη εμφανιζόταν το προσφυγικό ζήτημα. Έτσι λοιπόν, αφιερώνεται με συγκίνηση σε αυτούς που έμειναν πίσω να ελπίζουν ότι θα σωθούν. Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα πολλών εμπειριών σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο και στόχος του είναι να διαδοθεί η φύση του ομοερωτισμού πέρα από τα στενά πλαίσια των παγκοσμίων προτύπων και του εμπορίου.





ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Κείμενα – Σκηνοθεσία: Θωμάς Διάφας

Εικαστική επιμέλεια: Θοδωρής Τράμπας

Μουσική σύνθεση: Νικόλας Κιόσης

Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Κοντονή

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη – Δέσποινα Μωυσιάδου

Επεξεργασία αφίσας: Μαρίλεια Γαβρή



Παίζουν: Χάρης Αποστολάκος, Κύνθια Βουκουβαλίδου, Μυρτώ Κοντονή, Βίκυ Μαστρογιάννη, Εύη – Δέσποινα Μωυσιάδου, Βαλεντίνος Τσίλογλου, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου









ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ



Ο Θωμάς Διάφας γεννήθηκε το 1987 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Σκηνοθεσία και Ισπανική Γλώσσα και Φιλολογία, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Γλωσσολογία και την Λογοτεχνία. Ξεκίνησε να εργάζεται στην τηλεόραση το 2008, στη σειρά του Μega Channel ''Άγρια Παιδιά'' κάνοντας video art, ώσπου συνεργάζεται με τον Κωνσταντίνο Ρήγο στο θέατρο και αποφασίζει να συνδυάσει την ιδιότητα του σκηνοθέτη και του φιλολόγου, εξετάζοντας τη σχέση θεάτρου-ποίησης. Ακολούθησαν διάφορες συνεργασίες με διακεκριμένους σκηνοθέτες και οργανισμούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό.  Έτσι, ξεκινάει μια σειρά από έργα με πρώτο τα  '' Έξι αρχεία κρυμμένα'', “Σκατά”, “Μήδεια ως Αδόλφος”, “Reich” κ.ά. Τον Οκτώβριο του 2014 μετακομίζει στη Σαραγόσα της Ισπανίας για να διδάξει ελληνικά στο πανεπιστήμιο, αλλά και να κάνει ένα μεταπτυχιακό. Μετά την πτυχιακή του εργασία επάνω στο “Queer”, γράφει το βιβλίο “Ομοερωτική Ποίηση”. Επιστρέφει στην Αθήνα για να συμμετάσχει ως performer στο project AS ONE (ΝΕΟΝ+ΜΑΙ) και από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο παρουσίασε long durational performances στο Cabaret Voltaire στη Ζυρίχη, στο Central Saint Martins και στη gallery Nahmad Projects στο Λονδίνο. Αυτήν την περίοδο συνεργάζεται με την Biennale της Αθήνας και βρίσκεται σε πρόβες με την ομάδα του, αφού θα παρουσιάσει την Ομοερωτική Ποίηση σε μορφή performance.

           



ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ



Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.30 από τις 21 Οκτωβρίου

Τιμές εισιτηρίων: 10€ (με κρασί)

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Απαραίτητη η κράτηση θέσης - Τηλ: 6906185155





ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ

Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι, 11521

Σταθμός Μετρό: Μέγαρο Μουσικής




i