Αντεπίθεση των Εργαζομένων στο Εμπόριο:


ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Συγκέντρωση υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας:


Κυριακή 17 Δεκέμβρη 10πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους




Συνάδελφοι-ισσες την Κυριακή 17 Δεκέμβρη τα καταστήματα θα είναι για ακόμη μια Κυριακή ανοιχτά, ήδη έχουμε βιώσει τις ατέλειωτες Κυριακές της περίοδο Μάιου-Οκτώβριου (μετά την κατάπτυστη υπουργική απόφαση) και τηνBlackFriday(που κράτησε τουλάχιστον τρεις μέρες). Η εντατικοποίηση στην εργασία μας αυξάνεται μαζί με τις ώρες εργασίας, οι μισθοί φιλοδωρήματα μαζί με την καταπάτηση κάθε δικαιώματος μας δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες, ούτε μπορούμε να εθελοτυφλούμε: ΑΝ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ-ΕΣ ΜΑΖΙ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΟΥΣ.

Όλους τους προηγούμενους μήνες δεν ήταν λίγες οι αντιστάσεις από μεριάς των συναδέλφων-ισσων. Έχουμε την δύναμη! Ξεχωρίζει η απόλυτα επιτυχημένη και με καθολική συμμέτοχη απεργία των εργαζομένων στα Notosστις 17/9 (2η Κυριακή της ΔΕΘ). Επίσης η εναντίωση των εργαζομένων της PUBLICτην πρώτη Κυριακή(23/7) εφαρμογής της υπουργικής απόφασης για την προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές που κράτησαν το κατάστημα τηςPUBLICκλειστό. Οι αντιδράσεις σε μια σειρά καταστημάτων ήταν μεγάλες(δείτε ανακοινώσεις εργαζομένωνLIDL, ΙΚΕΑ,MediaMarktκ.τ.λ.). Όλα τα παραπάνω μαζί και οι απεργιακές φρουρές πραγματοποιούνταιμε την καθοριστική συμμετοχή και την αμέριστη συμπαράσταση της Αντεπίθεσης των Εργαζομένωνστο εμπόριο,καθώς και του Συντονισμού δράσης εναντία στην Κυριακάτικη εργασία και τα «απελευθερωμένα» ωράρια στον οποίο συμμετέχουμε.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ο τελικός σκοπός τους είναι να παγιώσουν το άνοιγμα των καταστημάτων και τις 52 Κυριακές του έτους! Να εφαρμόσουν παντού την επταήμερη εργασία! Να μας μετατρέψουν σε δουλοπάροικους!

Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα των εργοδοτών που προσπαθούν να μας διασπάσουν με δόλιους τρόπους. Ζητώντας να δουλεύουν μόνο όσοι θέλουν ή όσοι μπορούν,στοχοποιόντας τους υπόλοιπους εργαζόμενους που θα αρνηθούν. Σε κάθε κατάστημα, όλοι οι εργαζόμενοι,μαζί,να ξαναδηλώσουμε συλλογικά, ότι δεν δέχονται να δουλεύουν Κυριακές!

Το μέτρο της Κυριακάτικης εργασίας, είναι μέρος της άθλιας ταξικής επίθεσης σε όλους τους εργαζόμενους! Οι κανίβαλοι της ΕΕ, του ΔΝΤ και της άθλιας κυβέρνησης Τσίπρα, με την ψήφιση 113 μέτρων (!) ενόψει της 3ης αξιολόγησης: χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, νέοΣυνδικαλιστικό Νόμο - για να κάνουν αδύνατη την απεργία, για να καταργήσουν επί της ουσίας τα Σωματεία και τη συνδικαλιστική δράση με τοξήλωμα όλων των εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες!Έχουν στόχονα ποινικοποιήσουν και να απαγορεύσουν την οποιαδήποτε αγωνιστική διεκδίκηση ή κινητοποίηση, ώστε να μένουν οι εργαζόμενοι έρμαιο στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Προσπαθούν να επιβάλλουν ένα νέο σύστημα εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με συνεχή μνημόνια(τουλάχιστον μέχρι το 2060!), νέες μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις κ.τ.λ.Μέσα στον Δεκέμβρη θα ψηφιστεί και ο προϋπολογισμός φτώχιας. Έρχονται σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών, κατασχέσεις σπιτιών.


Έχουμε τη δύναμη, εμείς οι εργαζόμενοι, όπως δείχνουν οι συνεχείς κινητοποιήσεις μας, όταν είμαστε ενωμένοι, με αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση με πίστη στις δυνάμεις μας να μπορούμε να υπερασπίζουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας.Επιβάλλεται να μην επαναπαυτούμε, αλλά μαζί με τους άλλους εργαζόμενους  να τους σταματήσουμε. Να αντισταθούμε με κάθε μέσο απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, απέναντι στο περιβάλλον κανιβαλισμού, ατομικοποίησης και απώλειας κάθε ίχνους αξιοπρέπειας που προσπαθούν να μας επιβάλλουν! Να οργανωθούμε με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, για να σταματήσουμε συντονισμένα τη νέα επίθεση που θα μας επιβάλει έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα.

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια

Του Περικλή Κοροβέση

Στην αρχαία Αθήνα δεν μπορούσες να είσαι πολίτης, αν ταυτόχρονα δεν ήσουν και οπλίτης. Και από άποψη ορθογραφίας είναι ένας ελάχιστος αναγραμματισμός. Εξαρτάται πού θα βάλεις το όμικρον. Πριν ή μετά το πι. Το νόημα δεν αλλάζει. Απλά οι λειτουργίες αλλάζουν. Στην περίπτωση του πολίτη, όπλο είναι ο λόγος. Στον οπλίτη λόγος είναι το όπλο του. Γιατί μόνον έτσι θα καταλάβει ο εχθρός.

Αλλά ο σκοπός είναι ίδιος. Ο ελεύθερος πολίτης υπεράσπιζε τις αξίες του. Ο μισθοφόρος τον μισθό του. Και έτσι μπορούμε να καταλάβουμε τον Μαραθώνα και τους άλλους μαραθώνιους αγώνες που έκανε η ανθρωπότητα. Και μια μικρή λεπτομέρεια. Η ασπίδα του οπλίτη δεν ήταν για τον εαυτό του. Αλλά για τον διπλανό του. Με το δεξί χέρι πολεμούσε και με το αριστερό χέρι που είχε την ασπίδα υπεράσπιζε τον σύντροφό του. Η φιλότης ήταν η υπέρτατη αρετή.

Αλλά ο πολίτης είχε και άλλες «αγγαρείες». Τη μια έπρεπε να είναι βουλευτής, την άλλη δικαστής και στην καθημερινή του ζωή αγρότης ή τεχνίτης. Και όλα αυτά γίνονταν αγόγγυστα. Και γιατί γίνονταν όλα αυτά; Ηταν μια προχρονολογημένη απάντηση στο αίτημα των Ινδιάνων της εξεγερμένης Τσιάπας, στο μακρινό Μεξικό: Δεν θέλουμε την εξουσία. Θέλουμε εξουσία. Και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θα απαντούσαν:

Εχουμε την εξουσία. Δεν μας χρειάζεται καμιά άλλη εξουσία πάνω από τα κεφάλια μας. Γιατί αυτό θα είναι Τυραννία. Αυτά μοιάζουν παραμύθια. Και όμως, αυτή ήταν η ιστορική πραγματικότητα εδώ και 2.500 χρόνια. Και εμείς που λεγόμαστε Ελληνες την αγνοούμε.

Σήμερα όλοι μιλάμε για κρίση. Οικονομική, πολιτική, κοινωνική, πνευματική, κρίση του συστήματος, κρίση των κομμάτων. Ολοι μάς πρόδωσαν. Ολα τα κόμματα είναι ίδια. Τι Ν.Δ., τι ΠΑΣΟΚ, τι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. Να μην ξεχνάμε βέβαια τους κακούς Αμερικανούς και τους μοχθηρούς Ευρωπαίους που μας κατάντησαν αποικία τους και χάσαμε κάθε ανεξαρτησία. Ολοι φταίνε εκτός από μας, που είμαστε καθ’ έξιν θύματα. Γιατί εμείς οι φτωχοί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Για να δούμε τα πράγματα λίγο πιο λεπτομερειακά: Οι ΗΠΑ ή η Ε.Ε. έκαναν εισβολή και επέβαλαν ένα κατοχικό καθεστώς; ‘Η μήπως μια ελληνική κυβέρνηση, με τη δική της θέληση -και φυσικά για το αμοιβαίο συμφέρον των δύο συμβαλλόμενων μερών- υπέγραφε φαρδιά-πλατιά τα πάντα; Δεν έχουν ευθύνη αυτές οι κυβερνήσεις;

Απολογήθηκε ποτέ καμιά κυβέρνηση, έστω και σε επίπεδο αυτοκριτικής ή ακόμα και σε επίπεδο απολογισμού λαθών; Πάντα τα λάθη είναι των άλλων. Και αυτές τις κυβερνήσεις ποιος τις εξέλεξε; Περίπου το 35-40% του εκλογικού σώματος απέχει. Αρα μιλάμε για κυβερνήσεις μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού, αλλά όχι όλου του λαού, που αφήνει απ’ έξω μια τεράστια μειοψηφία που μετράει σε εκατομμύρια. Αυτές οι κυβερνήσεις, και όταν ακόμα πάρουν την πλειοψηφία των ψηφισάντων, είναι μειοψηφία στον κορμό των εγγεγραμμένων. Τα πραγματικά ποσοστά των κομμάτων είναι περίπου τα μισά από αυτό που διεκδικούν.

Η αρχή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας είναι πως η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει. Στην πράξη είναι ακριβώς το αντίθετο. Η μειοψηφία κυβερνά, ένα μέρος της αντιπολιτεύεται και η πλειοψηφία απέχει. Αυτό δεν είναι ολιγαρχία; Και όταν ψηφίζουμε τέτοια καθεστώτα, εμάς δεν μας χρειάζονται και δεν μας υπολογίζουν. Θα μας χρειαστούν για κορόιδα στις επόμενες εκλογές για να νομιμοποιήσουμε τα συμφέροντα της εξουσίας.

Λογικά, λοιπόν, δεν μας φταίει κανείς. Εμείς μόνοι μας ψηφίζουμε τις συμφορές μας. Μήπως το πραγματικό μας πρόσωπο πρέπει να το ψάξουμε στον τηλεοπτικό μας καθρέφτη και να δούμε πως είμαστε τα μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης του «Survivor»; Μήπως κατοικούμε στα πρωινάδικα και το βράδυ για ξεκούραση, όταν η οικογένεια πάει για ύπνο, βλέπουμε κάποια τσόντα; ‘Η ίσως το Τζόκερ, που μοιράζει εκατομμύρια, θα διαλέξει εμάς, ως τον περιούσιο παίκτη; Και το αυτοκίνητό μας, εικονοστάσι. Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε ο ναζισμός έχει έτοιμη τη βάση του.

Και φυσικά δεν θα κατέβει με σύνθημα: «Δημιουργήστε ένα και δύο και τρία Αουσβιτς», αλλά θα φωνάζει: «Κάτω το σάπιο καθεστώς της φαυλοκρατίας» και «έξω οι ξένοι που μολύνουν τη φυλή μας». Αλλά προσοχή. Οχι όλοι οι ξένοι που είναι τουρίστες, αλλά μόνον αυτοί που είναι κυνηγημένοι, αδύναμοι και απροστάτευτοι. Ολοι όσοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Μας λένε πως οι πρόσφυγες, οι κυνηγημένοι και οι ανήμποροι, με διαφορετικές καταβολές, πολιτισμό και θρησκεία θα αλλάξουν τον πολιτισμό μας. Αυτό ποτέ και πουθενά δεν έγινε. Παράδειγμα οι ΗΠΑ. Δεκάδες πολιτισμοί και κουλτούρες αφομοιώθηκαν και ίσως έφεραν τις ΗΠΑ σήμερα στην πρώτη γραμμή της σκέψης και της δημιουργίας. Οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο Τραμπ.

Αλλά τι κάνουμε εμείς που δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία; Ο,τι κάνουν και τα κυνηγημένα ζώα. Βρίσκουμε καταφύγιο στο μέλλον, που θα το χτίσουμε από τώρα, με μικρές κινήσεις, αλλά σταθερές. Και θα κελαηδάμε, γιατί έτσι αναπνέουμε.

Επιμέλεια Αλέκος Χατζηκώστας //
//atexnos.gr/
Ο μεγάλος ποιητής του λαού μας, Κώστας Βάρναλης, πέθανε πλήρης ημερών, στις 16/12/1974. Την μέρα εκείνη η ΕΣΗΕΑ πραγματοποιούσε τιμητική εκδήλωση, στη οποία όμως δεν παραβρέθηκε. Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ την επόμενη μέρα έχει πρωτοσέλιδα την ανακοίνωση του θανάτου του, καθώς και τις τελευταίες στιγμές του. Γράφει σχετικά:

«Στο μεταξύ έγιναν γνωστές οι παρακάτω λεπτομέρειες για το θάνατο του Βάρναλη:

Είχε τελειώσει η εκδήλωση της ΕΣΗΕΑ κι οι εκπρόσωποι της τον επισκέφτηκαν στο σπιτιού και του επέδωσαν το μετάλλιο.

Λίγες στιγμές αργότερα ο ποιητής άρχισε να συζητεί με φιλικά πρόσωπα για την εκδήλωση που είχε γίνει το απόγευμα.

– Το ποίημα του Ρίτσου «ήταν πολύ καλό» είπε σε κάποια στιγμή ο Βάρναλης.



Σε παρατήρηση της κυρίας Γαρίτη ότι «ο Βρεττάκος μίλησε πολύ καλά» απάντησε πως «Το περίμενα». Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του. Λίγα λεπτά αργότερα αισθάνθηκε αδιαθεσία και παρακάλεσε τη νοσοκόμο, την κ.Γαρίτη και τον άνδρα της υιοθετημένης κόρης του Ελένης να τον αφήσουν μόνο για να ξεκουραστεί επειδή όπως κατά λέξη είπε,» Είμαι πολύ κουρασμένος».

Μία ώρα αργότερα η νοσοκόμα τον βρήκε πεσμένο στη τουαλέτα. Ο σφυγμός του είχε σταματήσει κι ήταν κάθιδρος. Αμέσως κλήθηκε ο γιατρός κ. Β. Σπανός που έφτασε λίγα λεπτά αργότερα. Διαπίστωσε εμφραγματική δύσπνοια με όλα τα σχετικά συμπτώματα. Κάλεσε αυτοκίνητο του Σταθμού Πρώτων Βοηθειών με οξυγόνο. Στις 9.45 μεταφέρθηκε στη Γενική Κλινική Αθηνών στους Αμπελόκηπους, όπου παρά τις προσπάθειες του γιατρού (μασάζ, τεχνητή αναπνοή, οξυγόνο) η καρδιά του έπαψε να χτυπά στις 9.50’ ακριβώς. Βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο όπου νοσηλευόταν πρόσφατα. Ήταν το δωμάτιο 610 του 6οθυ ορόφου της Γενικής Κλινικής.

Χθες το πρωί, που τον μετέφεραν από την κλινική στο σπίτι του, ήταν χαρούμενος και ακμαίος. Ευχαρίστησε τις νοσοκόμες και ζήτησε συγνώμη που τις είχε κουράσει…»

Δεκαπέντε άτομα, που φορούσαν κράνη και κρατούσαν στυλιάρια, σύμφωνα με την αστυνομία, επιτέθηκαν σε φοιτητές, λίγο μετά τις 2:00 τα ξημερώματα, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου, σε κτίριο που βρίσκεται επί της οδού Ακαδημίας.

Οι άγνωστοι δράστες χτύπησαν άγρια φοιτητές, με αποτέλεσμα τέσσερις εξ΄ αυτών να διακομιστούν με ασθενοφόρα στον «Ευαγγελισμό», ενώ προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο κτίριο. Στη συνέχεια τα άτομα αυτά πήραν ένα κουτί με χρήματα που είχαν συγκεντρώσει φοιτητές από την συγκεκριμένη εκδήλωση και τράπηκαν σε φυγή.

Η αστυνομία διεξάγει έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών.












ΑΠΕ

Εφάπαξ επίδομα «νεανικής αλληλεγγύης» σε κάθε άνεργο ηλικίας από 18 έως 24 ετών, ύψους 400 ευρώ, θα χορηγήσει τις επόμενες μέρες το υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Όπως ανακοίνωσε η υπoυργός Έφη Αχτσιόγλου σε συνέντευξη της στην ΕΡΤ, το επίδομα θα λάβουν όσοι νέοι ήταν εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον μήνα Οκτώβριο και δεν λαμβάνουν επίδομα ανεργίας. Οι δικαιούχοι θα πρέπει να κάνουν επικαιροποίηση των στοιχείων επικοινωνίας τους και του αριθμού τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο θα πιστωθεί το ποσό, στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr).

Η προθεσμία για την διαδικασία είναι έως την προσεχή Τετάρτη, ενώ όπως είπε η υπουργός το επίδομα θα καταβληθεί έως το τέλος του έτους και το συνολικό ποσό της παρέμβασης υπερβαίνει τα 20 εκατ. ευρώ.

Η καταβολή του επιδόματος γίνεται διότι οι περισσότεροι άνεργοι αυτής της ηλικιακής ομάδας δεν έχουν εργασιακή εμπειρία ώστε να λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας, ανέφερε η κ. Αχτσιόγλου.

Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!

Απεργία στον κλάδο του εμπορίου & Aπεργιακή συγκέντρωση
Κυριακή 17 Δεκέμβρη 2017, 10πμ, Ερμού και Βουλής

Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται, ψηφίζονται και εφαρμόζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Μπροστά μας έχουμε ακόμα μια Κυριακή, στις 17/12, με τα μαγαζιά να είναι και πάλι ανοιχτά σε πανελλαδικό επίπεδο. Ενώ ακολουθούν και οι 2 αμέσως επόμενες Κυριακές! Καθώς και μια ακόμα Κυριακή μέσα στο Γενάρη. Εν τω μεταξύ, διάφορα αφεντικά του εμπορίου έφτασαν μέχρι και στο να επιχειρήσουν την καταπάτηση των αργιών στις 26/12/17 και τις 6/1/17, ενώ δρομολογούν και το άνοιγμα των καταστημάτων (βλ. Public) και στις 2/1/17!


Από τις διάφορες απόπειρες των αφεντικών του λίγο πιο μακρινού παρελθόντος για επιβολή κάποιων επιπλέον Κυριακών με τα μαγαζιά ανοιχτά, από το νόμο του 2013 με τις «7 Κυριακές», από την «πιλοτική» εφαρμογή του μέτρου των «52 Κυριακών» το Καλοκαίρι του 2014, από την «8η Κυριακή» στα τέλη του 2014, από το 3ο μνημόνιο του 2015 και το ανοιχτό περιθώριο που άφηνε για «περισσότερες Κυριακές» και από τις «2 επιπλέον υπό όρους Κυριακές» στα τέλη του 2016, φτάσαμε στον Μάη του 2017 και στις «32 Κυριακές» (όλες οι Κυριακές της περιόδου Μάη-Οκτώβρη και οι 6-8 Κυριακές της υπόλοιπης χρονιάς) για όλο το Δήμο Αθηναίων και άλλες «τουριστικές» περιοχές.

Ήδη, αρκετοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες βίωσαν μέσα στο περασμένο Καλοκαίρι, όπως άλλωστε και κατά τις 3 προηγούμενες χριστουγεννιάτικες περιόδους, την τρομοκρατία του να καλείσαι για δουλειά κάθε Κυριακή. Και μπορεί το μέτρο των συνεχόμενων Κυριακών να εφαρμόστηκε σε περιορισμένα μαγαζιά και περιοχές (πχ στην Ερμού, κοντά στο αεροδρόμιο και -για λίγες Κυριακές- στη Θεσσαλονίκη), ωστόσο, τα αφεντικά του Εμπορίου φαίνεται ότι παίρνουν αυτό που επιζητούν: Να έχουν τη δυνατότητα να κινούνται όπως θέλουν κάθε φορά, δίχως το όποιο εμπόδιο των αργιών και των κάθε είδους εργατικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε ότι μέσω της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας και των υπολοίπων αργιών, παίζεται -στις πλάτες των εργαζομένων πάντοτε- και το παιχνίδι των αφεντικών για το «μοίρασμα της πίτας» στο Εμπόριο. Και μπορεί αρκετοί εργοδότες να μην επέλεξαν σε αυτή τη φάση να εκμεταλλευτούν το νόμο των «32 Κυριακών» και να μην άνοιξαν τα μαγαζιά τους, ωστόσο, πίσω από αυτήν την εξέλιξη βλέπουμε ξεκάθαρα και τοαποτέλεσμα των αγώνων μαςκαι τηνοργή των συναδέλφωνπου θα καλούνταν για δουλειά κάθε Κυριακή και η οποία θα έβρισκε το έδαφος να μετεξελιχθεί σε συλλογική αντίσταση.

Καθώς αυξάνονταν οι Κυριακές (από το 2013 ως σήμερα), γίνονταν ολοένα και πιο ισχυρές οι πιέσεις κυβερνώντων, κεφαλαιοκρατών και των διάφορων μηχανισμών τους, όπως τα καθεστωτικά ΜΜΕ ,προς εμάς τους εργαζόμενους. Πιέσεις που αποσκοπούσαν στο να αποδεχτούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία της αγοράς στις ζωές μας και την «αδιαμφισβήτητη αλήθεια» της ανάπτυξης (…της κερδοφορίας των αφεντικών), της «ανταγωνιστικότητας» και του «εκσυγχρονισμού»! Κατά τα τελευταία χρόνια το όλο αυτό σχέδιο διανθίστηκε και από τον εμπαιγμό της παρούσας κυβέρνησης, περί του δήθεν αγώνα της για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας…

Η ολοκληρωτική πλέον κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την πλήρη υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Ένα μέτρο που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και το «διευθυντικό δικαίωμα», αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Την ίδια ώρα βιώνουμε μια ανελέητη επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα και ακόμα και στο δικαίωμά μας στην κήρυξη απεργιών. Και βέβαια, όπως άλλωστε έχει περίτρανα καταδειχθεί, η Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων δεν οδηγεί σε νέες προσλήψεις, αλλά στο οι ίδιοι εργαζόμενοι να αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε επιπλέον, χωρίς πολλές φορές να παίρνουμε ούτε τη μία επιπλέον μέρα ρεπό, ούτε την προσαύξηση (75%) που δικαιούμαστε. Παράλληλα, ως προς το ζήτημα του χρόνου εργασίας, το ωράριο «ξεχειλώνει» και τις υπόλοιπες ημέρες με διάφορα προσχήματα, με πιο τρανταχτό παράδειγμα το βάρβαρο θεσμό των «λευκών -ή του όποιου άλλου χρώματος- νυχτών». Και βέβαια, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που πολύ σύντομα, όπως φαίνεται και όπως άλλωστε εξ αρχής είχαμε σημειώσει, θα γενικευθεί και σε πολλούς άλλους εργασιακούς κλάδους.

Βέβαια, από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και όλα αυτά τα χρόνια στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις και προσπαθήσαμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα μέσα και από τοΣυντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, που δημιουργήθηκε ύστερα από σχετικό κάλεσμα του Συλλόγου μας.

Ούτε φυσικά μας είχε καθησυχάσει η σχετικά πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ (Γενάρης 2017) περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου των «52 Κυριακών» του 2014. Από τη μία, η μάχη των εργαζομένων για την Κυριακάτικη αργία, τόσο στο κινηματικό, όσο και στο νομικό πεδίο, δεν πρέπει να περιορίζεται σε έναν αριθμό Κυριακών (πχ. εναντίωση για τις 52 και όχι και για τις 8 Κυριακές), σύμφωνα με ό,τι μπορεί να συμφέρει μια μεγάλη μερίδα εργοδοτών (που εκφράζονται μέσα από την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΒΕΕ), ούτε και να στηρίζεται σε συμμαχίες με τα κάθε είδους αφεντικά. Από την άλλη, ό,τι κερδίζουμε διασφαλίζεται μόνο μέσα από τη συνέχεια και το δυνάμωμα των αγώνων μας.
Άλλωστε, το γεγονός ότι εξακολουθεί να έχει ισχύ ο νόμος για τις «8 Κυριακές», αλλά και η πρόσφατη νομοθέτηση των «32 Κυριακών» (για την οποία επίσης έχει γίνει προσφυγή στο ΣτΕ) αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί ακόμα και κόντρα στο Σύνταγμα, του «υπέρτατου» για αυτήν νόμο.

Πίσω μας λοιπόν έχουμε πλέον έναν πολύχρονο αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς μας, τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και σε διάφορες πόλεις και γειτονιές. Με απεργίες και απεργιακές περιφρουρήσεις,παρεμβάσεις,διαδηλώσεις, αλλά και με καταστολή, διώξεις και καταδίκες. Δίνοντας το αγωνιστικό παρών κάθε φορά (…άρα και κάθε Κυριακή), που επιχειρούνταν η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από τον αγώνα αυτό έχουν γίνει σταθερά βήματα προς την κατεύθυνση της οργάνωσής μας, της συλλογικοποίησης των ίδιων των συναδέλφων από τον κλάδο του εμπορίου και της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων(και πέραν αυτού της Κυριακάτικης αργίας)από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων.

Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικάνα οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικάμέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και οσυντονισμός των εργατικών σωματείωνστη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

Ούτε 52, ούτε 32, ούτε κι 8! Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.

Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Κάτω τα χέρια από όλες τις αργίες (26/12, 2/1, 6/1,…).

Δεν λείπουν οι ώρες για να ψωνίζουμε.
Λείπουν τα φράγκα και οι ώρες για να ζήσουμε.

Αυξήσεις στους μισθούς – Λιγότερη δουλειά
Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Ολόκληρη η ανακοίνωση από την ΟΙΥΕ:

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ & ΑΡΓΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗ 17/12/2017

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ McArthurGlen

Με απόφαση της Διοίκησης της ΟΙΥΕ προκηρύχθηκε Πανελλαδική Απεργία στο Εμπόριο την ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017.

Οι εμποροϋπάλληλοι, για μια ακόμα χρονιά, καλούνται να εργαστούν για πάνω από 30-40 συνεχόμενες ημέρες, οι περισσότεροι χωρίς ρεπό, χωρίς ξεκούραση, χωρίς καν πρόσθετη αμοιβή 75% για τις Κυριακές τους.

Δεν φθάνει μόνο ότι θα εργαστούν τις 3 τελευταίες συνεχόμενες Κυριακές του Δεκεμβρίου μετά από την μνημονιακή νομοθεσία του 2013, την οποία η σημερινή Κυβέρνηση έχει αφήσει άθικτη, αλλά οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες του ΣΕΛΠΕ, τα εκπτωτικά χωριά, τα εμπορικά κέντρα (malls), τα διάφορα Factory Outlets, επιδιώκουν ξεδιάντροπα να ανοίξουν στις 26/12, στις 2/1, αλλά και ανήμερα των Θεοφανείων (6/1).

Μετά από άμεση παρέμβαση της ΟΙΥΕ και σε συντονισμό με το ΕΚΑ, αποτρέψαμε το άνοιγμα των καταστημάτων την Αργία της δεύτερης ημέρας των Χριστουγέννων (26/12), όπου το Υπουργείο Εργασίας την κήρυξε ως ημέρα υποχρεωτικής Αργίας.

Αυτή είναι μια σημαντική νίκη των εργαζομένων και των συνδικάτων, η οποία αποδεικνύει ότι, ο συνεχής και επίμονος αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα.

Αυτή την ΚΥΡΙΑΚΗ 17/12/2017 συνεχίζουμε.

 

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ:

 Την υπεράσπιση των Κυριακών μας.

• Την υπεράσπιση των Αργιών μας.
• Την υπεράσπιση του δικαιώματός μας για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, με μόνιμη σταθερή δουλειά, χωρίς τις ακραίες ευελιξίες των εργοδοτών.
• Την υπεράσπιση  του δικαιώματός μας στον ελεύθερο και προσωπικό χρόνο ξεκούρασης.

Η κεντρική Απεργιακή δράση της ΟΙΥΕ και των σωματείων μας θα πραγματοποιηθεί με συγκέντρωση και πορεία στο εκπτωτικό χωριόMcArthurGlen, την ΚΥΡΙΑΚΗ 17/12/2017 και ώρα 12.00.

 (Σημειώνεται ότι, θα υπάρξει αναχώρηση λεωφορείου από τα γραφεία της ΟΙΥΕ – Ψαρών 2, Πλ. Καραϊσκάκη στις 11.00 π.μ.)

Για την ΟΙΥΕ

Ένα μουσικό ταξίδι στον κόσμο του Καβάφη




Τα έργα του Κ.Π. Καβάφη, τα οποία έχουν γαλουχήσει πολλές γενιές Ελλήνων, αποκτούν μία διαφορετική οπτική μέσα από τη μουσική και συνθετική ματιά του Γιάννη Μυγδάνη. Μετά την άκρως επιτυχημένη παρουσίαση του Βιβλίου-CD του Γιάννη Μυγδάνη "Ιδανικές Φωνές" στην Αθήνα, η σκυτάλη περνάει στη Θεσσαλονίκη.

Οι εκδόσεις Εντύποις σας προσκαλούν το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου στις 20.00 στο Καφέ του Μύλου (Ανδρέα Γεωργίου 56) σε μία διαφορετική παρουσίαση που θα σας ταξιδέψει μουσικά μέσα από τις στροφές του μεγάλου «Αλεξανδρινού».




Για το βιβλίο-CD θα μιλήσουν οι:

* Γιάννης Κρανιάς, εκδόσεις Εντύποις

* Παναγιώτης Μανιάτης, συγγραφέας

* Πέτρος Σατραζάνης, συνθέτης




Θα ακολουθήσει παρουσίαση του έργου με τους Φίλιππο Πασσαλίδη και Νικολέττα Σαριδάκη να τραγουδούν συνοδευόμενοι από τους ήχους του πιάνου του Γιάννη Μυγδάνη, το ακορντεόν του Γιώργου Μιμιλίδη και το μαντολίνο του

Φίλιππου Πασσαλίδη.

Με πολλή - πολλή αγάπη φτιάξαμε και φέτος μικρά δωράκια για τα Χριστούγεννα. Όμορφα, μικρά γιορτινά πραγματάκια, μηνύματα αγάπης από σας για αυτούς που αγαπάτε.


Μικρές κατασκευές φτιαγμένες με όρεξη και ενθουσιασμό από όλους εμάς. Κάθε κόμπος και μια ευχή, κάθε βελονιά και μια ελπίδα, κάθε χέρι εθελοντή που δούλεψε και μια πόρτα στο φως.