Οι Doctors forCovid Ethics υποστηρίζουν πως σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία τα εμβόλια COVID-19 είναι περιττά, αναποτελεσματικά και ανασφαλή.
Οι Doctors forCovid Ethics είναι γιατροί, επιστήμονες και ερευνητές από 30 χώρες που υπερασπίζονται την ιατρική ηθική, την ασφάλεια των ασθενών και τα ανθρώπινα δικαιώματα ως απάντηση στην COVID-19.
Όσα αναφέρουν:
«Οι κατασκευαστές των εμβολίων COVID-19 έχουν απαλλαγεί από κάθε νομική ευθύνη για τις βλάβες που προκαλούνται από τα εμβόλιά τους. Επομένως, είναι προς το συμφέρον όλων εκείνων που εξουσιοδοτούν, επιβάλλουν και διαχειρίζονται τους εμβολιασμούς για την COVID-19 να κατανοήσουν τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη αυτών των εμβολίων, και ότι η ευθύνη για τις προκαλούμενες βλάβες βαραίνει αυτούς.
Εν ολίγοις, τα διαθέσιμα στοιχεία και η επιστήμη δείχνουν ότι τα εμβόλια COVID-19 είναι περιττά, αναποτελεσματικά και ανασφαλή.
•Αναγκαιότητα: Τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια προστατεύονται από τονSARS-CoV-2 με κυτταρική ανοσία. Επομένως, ο εμβολιασμός των ομάδων χαμηλού κινδύνου δεν είναι αναγκαίος. Για τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα που αρρωσταίνουν με το COVID-19, υπάρχει μια σειρά από ιατρικές θεραπείες που έχουν αποδειχθεί ασφαλείς και αποτελεσματικές. Ο εμβολιασμός των ευάλωτων είναι επομένως εξίσου περιττός. Τόσο οι ανοσολογικές όσο και οι ευάλωτες ομάδες προστατεύονται καλύτερα έναντι παραλλαγών του SARS-CoV-2 με φυσική ανοσία και με φαρμακευτική αγωγή παρά με εμβολιασμό.
•Αποτελεσματικότητα: Τα εμβόλια Covid-19 στερούνται βιώσιμου μηχανισμού δράσης κατά της μόλυνσης των αεραγωγών από τον SARS-CoV-2. Η επαγωγή αντισωμάτων δεν μπορεί να αποτρέψει τη μόλυνση από έναν παράγοντα όπως ο SARS-CoV-2 που εισβάλλει μέσω της αναπνευστικής οδού. Επιπλέον, καμία από τις κλινικές δοκιμές των εμβολίωνδεν παρείχε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο εμβολιασμός αποτρέπει τη μετάδοση της μόλυνσης από τα εμβολιασμένα άτομα.
Η έκκληση για εμβολιασμό για «προστασία άλλων» δεν έχει επομένως καμία βάση στην πραγματικότητα.
•Ασφάλεια: Τα εμβόλια είναι επικίνδυνα τόσο για τα υγιή άτομα όσο και για τα άτομα με προϋπάρχουσα χρόνια νόσο, για λόγους όπως οι ακόλουθοι: κίνδυνος θανατηφόρων και μη-θανατηφόρων διαταραχών της πήξης του αίματος, συμπεριλαμβανομένων αιμορραγικών διαταραχών, θρόμβωσης στον εγκέφαλο, εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακής προσβολής. Αυτοάνοσες και αλλεργικές αντιδράσεις. Ενίσχυση της νόσου, εξαρτώμενη από αντισώματα. Προσμείξεις εμβολίων λόγω της βιαστικής παραγωγής και των μη καθορισμένων προτύπων της παραγωγής τους.
Ο υπολογισμός κινδύνου-οφέλους είναι επομένως σαφής: τα πειραματικά εμβόλια είναι περιττά, αναποτελεσματικά και επικίνδυνα. Οι παράγοντες που χορηγούν εξουσιοδοτούν ή εξαναγκάζουν σε πειραματικό εμβολιασμό για την COVID-19 εκθέτουν τους πληθυσμούς και τους ασθενείς σε σοβαρούς, περιττούς και αδικαιολόγητους ιατρικούς κινδύνους.
1. Τα εμβόλια είναι περιττά
1.Πολλές από τις έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια εμφανίζουν «ισχυρή» και διαρκή κυτταρική ανοσία (Τ κύτταρα) έναντι των ιών SARS-CoV, συμπεριλαμβανομένου του SARS-CoV-2 και των παραλλαγών του.
Η προστασία των κυττάρων Τ προέρχεται όχι μόνο από την έκθεση στον ίδιο τον ιό SARS-CoV-2, αλλά και από τη διασταυρούμενη αντιδραστική ανοσία μετά από προηγούμενη έκθεση σε κοινό κρυολόγημα και κοροναϊούς SARS.
Αυτή η ανοσία ήταν ανιχνεύσιμη μετά από λοιμώξεις έως και 17 χρόνια πριν[1,3]. Επομένως, τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια δεν χρειάζονται εμβολιασμό κατά του SARS-CoV-2.
2.Η φυσική ανοσία Τ-κυττάρων παρέχει ισχυρότερη και πληρέστερη προστασία απέναντι σε όλα τα στελέχηSARS-CoV-2 απ’ ό,τι τα εμβόλια, επειδή η ανοσοποίηση μέσω φυσικής ανοσίας αναγνωρίζει πολλαπλούς επίτοπους ιών και συνθετικά σήματα, και όχι μόνο μία μόνο πρωτεΐνη (ακίδα). Έτσι, τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια προστατεύονται καλύτερα έναντι του SARS-CoV-2 και όποιων παραλλαγών που μπορεί να προκύψουν από τη δική τους ανοσία, παρά από την ανοσία των εμβολίων.
3.Τα εμβόλια έχουν χαρακτηριστεί ως μέσο για την πρόληψη ασυμπτωματικών λοιμώξεων και κατ’ επέκταση της «ασυμπτωματικής μετάδοσης».
Ωστόσο, η «ασυμπτωματική μετάδοση» είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα μη-έγκυρων και αναξιόπιστων διαδικασιών και ερμηνειών των τεστ PCR, που οδηγούν σε υψηλά ψευδώς θετικά ποσοστά. [12–15].
Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ασυμπτωματικά άτομα με θετικά-PCRείναι ψευδώς θετικά, και ότι είναι υγιή και όχι φορείς.
Μια περιεκτική μελέτη σε 9.899.828 άτομα στην Κίνα διαπίστωσε ότι τα ασυμπτωματικά άτομα που έδειξαν θετικά για την COVID-19 δεν είχαν μολύνει άλλους.
Αντιθέτως, τα έγγραφα που ανέφερε τα Κέντρα Ελέγχου Νόσων (CDC) για να δικαιολογήσουν την ασυμπτωματική μετάδοση βασίζονται σε υποθετικά μοντέλα και όχι σε εμπειρικές μελέτες. Παρουσιάζουν υποθέσεις και εκτιμήσεις και όχι στοιχεία. Η πρόληψη των ασυμπτωματικών λοιμώξεων δεν αποτελεί βάσιμο, βιώσιμο και λογικό ισχυρισμό για την προώθηση του εμβολιασμού του γενικού πληθυσμού.
4.Στις περισσότερες χώρες, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τώρα ανοσία στον SARS-CoV-2. Ανάλογα με τον βαθμό απόκτησης της διασταυρούμενης ανοσίας που είχαν αποκτήσει προηγουμένως, δεν θα είχαν ήπια και μη-χαρακτηριστικά συμπτώματα ή πιο σοβαρά συμπτώματα, πιθανώς συμπεριλαμβανομένης της ανοσμίας (απώλεια αίσθησης οσμής) ή άλλων κάπως χαρακτηριστικών σημείων της νόσου COVID-19. Ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της νόσου, θα έχουν πλέον επαρκή ανοσία για να προστατεύονται από σοβαρές ασθένειες σε περίπτωση νέας έκθεσης. Αυτή η πλειοψηφία του πληθυσμού δεν θα ωφεληθεί καθόλου από τον εμβολιασμό.
5. Η επιβίωση από την COVID-19 υπερβαίνει το 99,8% παγκοσμίως. Σε χώρες όπου ο πληθυσμός του έχει υποστεί εκτεταμένη μόλυνση για αρκετούς μήνες, λιγότερο από 0,2% του πληθυσμού τους έχουν πεθάνει και οι θάνατοί τους είχαν χαρακτηριστεί ως θάνατοι «με covid19» [και όχι «από covid19]. Η COVID-19 είναι συνήθως μια ήπια έως μετρίως σοβαρή ασθένεια. Ως εκ τούτου, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν διατρέχει κίνδυνο από τηνCOVID-19 και δεν απαιτείται ο εμβολιασμός για την προστασία τους.
6. Σε αυτούς που είναι ευαίσθητοι σε σοβαρή λοίμωξη, η Covid-19 είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια. Η σύγκλιση των στοιχείων δείχνει ότι η έγκαιρη θεραπεία με υπάρχοντα φάρμακα μειώνει τη νοσηλεία κατά 85% και τη θνησιμότητα κατά 75%. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν πολλά δοκιμασμένα αντιφλεγμονώδη, αντιιικά και αντιπηκτικά φάρμακα, καθώς και μονοκλωνικά αντισώματα, ψευδάργυρο και βιταμίνες C και D.
Οι βιομηχανικές και κυβερνητικές αποφάσεις που αποσκοπούν στην απόρριψη ή την παράκαμψη τέτοιων αποδεδειγμένων θεραπειών (μέσω της επιλεκτικής υποστήριξης των ερευνών, των ρυθμιστικών παρεμβάσεων και της επιβολής κυρώσεων εναντίον γιατρών που τολμούν να χρησιμοποιήσουν τέτοιες θεραπείες με δική τους πρωτοβουλία), είναι ασύμβατες με τους ισχύοντες νόμους, την τυπική ιατρική πρακτική και την επιστημονική έρευνα, ενώ η νομική απαίτηση για εξέταση πραγματικών στοιχείων [και όχι αναπόδεικτων ισχυρισμών] έχει αποδυναμωθεί παρασκηνιακά.
Η συστηματική άρνηση αυτών των αποτελεσματικών θεραπειών έχει στηρίξει την ψευδή αιτιολόγηση για την χορήγηση άδειας «για χρήση έκτακτης ανάγκης» στα εμβόλια (EUA), η οποία χορηγείται μόνο όταν «δεν υπάρχει διαθέσιμη τυπική αποδεκτή θεραπεία». Είναι απολύτως σαφές ότι τα εμβόλια δεν είναι απαραίτητα για την πρόληψη σοβαρών ασθενειών.
2. Τα εμβόλια είναι αναποτελεσματικά
1.Σε ένα μηχανιστικό επίπεδο, η έννοια της ανοσίαςστηνCOVID-19 μέσω επαγωγής αντισωμάτωνμε εμβολιασμούς για την COVID-19, είναι ιατρική ανοησία.
Οι ιογενείς ιοί, όπως ο SARS-CoV-2, εισέρχονται στο σώμα μέσω των αεραγωγών και των πνευμόνων, όπου οι συγκεντρώσεις αντισωμάτων είναι πολύ χαμηλές για να αποφευχθεί η μόλυνση.
Τα επαγόμενα από τα εμβόλια αντισώματα κυκλοφορούν κυρίως στην κυκλοφορία του αίματος, ενώ οι συγκεντρώσεις στις βλεννογόνους μεμβράνες των πνευμόνων και των αεραγωγών είναι χαμηλές.
Δεδομένου ότι η COVID-19 εξαπλώνεται και προκαλεί ασθένεια, μολύνοντας κυρίως αυτές τις βλεννογόνες μεμβράνες, τα εμβόλια χάνουν το ανοσολογικό στόχο τους.
Οι φάκελοι που υπέβαλαν οι κατασκευαστές των εμβολίων στους διάφορους ρυθμιστικούς οργανισμούς, δεν περιέχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο εμβολιασμός εμποδίζει τη μόλυνση των αεραγωγών, κάτι που θα ήταν κρίσιμο για τη διακοπή της αλυσίδας της μετάδοσης. Έτσι, τα εμβόλια είναι από ανοσολογική άποψη ακατάλληλα για τηνCOVID-19.
2. Η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα του εμβολίου είναι εξ’ αντικειμένου άγνωστη. Η φάση 3των κλινικών δοκιμών (μεσοπρόθεσμης διάρκειας 24μηνών)θα ολοκληρωθεί στο δεύτερο μισό του 2023. Συνεπώς, δεν υπάρχουν μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα διαμήκη δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων για την COVID-19.
3.Τα υπάρχοντα βραχυπρόθεσμα δεδομένα δεν έχουν αποδείξει την πρόληψη σοβαρών ασθενειών.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) σημείωσε για το εμβόλιο Comirnaty (PfizermRNA) ότι σοβαρές περιπτώσεις COVID-19 «στη μελέτη ήταν σπάνιες και από στατιστική άποψη δεν μπορεί να εξαχθεί» [η πρόληψη σοβαρών ασθενειών] από αυτό.[30]
Ομοίως, η έκθεση της Pfizer που υποβλήθηκε στην FDA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματικότητα κατά της θνησιμότητας δεν μπορούσε να αποδειχθεί.
Έτσι, τα εμβόλια δεν έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνουν το θάνατο ή τη σοβαρή ασθένεια, ακόμη και βραχυπρόθεσμα.
4.Οι συσχετισμοί προστασίας έναντι τηςCOVID-19 είναι άγνωστοι . Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη αποδείξει το πώς μπορούν να μετρήσουν το ποσοστό προστασίας από τηνCOVID-19. Ως αποτέλεσμα, όλες οι μελέτες αποτελεσματικότητας καλύπτονται από σκοτάδι.
Για παράδειγμα, μετά την ολοκλήρωση των κλινικών δοκιμών Φάσης 1 και 2, μια μελέτη στο περιοδικό Vaccine σημείωσε ότι «χωρίς να κατανοήσουμε τους συσχετισμούς της προστασίας, είναι αδύνατο προς το παρόν να αντιμετωπίσουμε ερωτήσεις σχετικά με την προστασία που σχετίζεται με το εμβόλιο, με τον κίνδυνο της επανεμφάνισης COVID-19, με την ασυλία των κοπαδιών και με τη δυνατότητα να εξαλειφθεί ο SARS-CoV-2 από τους ανθρώπους».[32]
Επομένως, η αποτελεσματικότητα του εμβολίου δεν μπορεί να αξιολογηθεί επειδή δεν έχουμε αποδείξει ακόμη το πώς μπορούμε να τη μετρήσουμε.
3. Τα εμβόλια είναι επικίνδυνα
1.Ακριβώς όπως το κάπνισμα μπορούσε και είχε προβλεφθεί ότι θα προκαλούσε καρκίνο του πνεύμονα με βάση των πρώτων αρχών, όλα τα εμβόλια με βάση το γονίδιο αναμένεται να προκαλέσουν θρόμβωση αίματος και αιμορραγικές διαταραχές, με βάση τους μοριακούς μηχανισμούς της δράσης τους. Σύμφωνα με αυτούς, ασθένειες τέτοιου είδους έχουν παρατηρηθεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, και οδήγησαν σε προσωρινές αναστολές της χορήγησης των εμβολίων σε όλο τον κόσμο: Τα εμβόλια δεν είναι ασφαλή.
2.Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι «οι διαταραχές του αίματος μετά τον εμβολιασμό είναι σπάνιες», πολλές συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου (πονοκέφαλοι, ναυτία, έμετος και «εξανθήματα» τα οποία μοιάζουν με αιματώματα επί του σώματος) μπορεί να υποδηλώνουν θρόμβωση και άλλες σοβαρές ανωμαλίες .
Επιπλέον, οι διάχυτες μικρο-θρομβώσεις που προκαλούνται από εμβόλιο στους πνεύμονες μπορούν να μιμηθούν την πνευμονία και μπορούν να διαγνωστούν εσφαλμένα ως COVID-19. Τα γεγονότα πήξης του αίματος που προσελκύουν επί του παρόντος την προσοχή των μέσων ενημέρωσης είναι πιθανότατα η «κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου».[34]: Τα εμβόλια δεν είναι ασφαλή.
3.Λόγω της ανοσολογικής εκκίνησης, οι κίνδυνοι πήξης, αιμορραγίας και άλλων ανεπιθύμητων παρενεργειών αναμένεται να αυξηθούν με κάθε επανάληψη του εμβολιασμού και κάθε νέα έκθεση σε κορωνοϊούς. Με την πάροδο του χρόνου, είτε μήνες είτε χρόνια,[35] αυτό καθιστά τόσο τον εμβολιασμό όσο και τους κορωνοϊούς επικίνδυνους για τις νεαρές και υγιείς ηλικιακές ομάδες, για τις οποίες χωρίς εμβολιασμό η COVID-19 δεν ενέχει ουσιαστικό κίνδυνο.
Από την έναρξη των εμβολιασμών, αυξήθηκε η συχνότητα εμφάνισης της COVID-19 σε πολλές περιοχές με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού. Επιπλέον, πολλοί θάνατοι από COVID-19 συνέβησαν λίγο μετά την έναρξη των εμβολιασμών σε σπίτια φροντίδας ηλικιωμένων. Αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να οφείλονται όχι μόνο στην ενίσχυση που εξαρτάται από αντισώματα, αλλά και σε μια γενική ανοσοκατασταλτική επίδραση των εμβολίων, η οποία υποδηλώνεται από την αυξημένη εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα σε ορισμένους ασθενείς.[41] Η ανοσοκαταστολή μπορεί να έχει προκαλέσει την κλινική εκδήλωση μιας προηγουμένως ασυμπτωματικής λοίμωξης.
4.Τα εμβόλια είναι πειραματικά εξ ορισμού. Θα παραμείνουν στις κλινικές δοκιμές της Φάσης 3 έως το 2023. Οι παραλήπτες είναι άνθρωποι και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα της συμμετοχής τους «με συναίνεσής τους ύστερα από πλήρη ενημέρωση» με βάση τον Κώδικα της Νυρεμβέργης και πολλών άλλων προστατευτικών θεσπίσεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων η απόφαση 2361 της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης [42] και οι δεσμευτικοί όροι για την παροχή «άδειας χρήσης έκτακτης ανάγκης»(EUA) από τηνFDA. [29]
Όσον αφορά τα δεδομένα ασφαλείας, στις κλινικές δοκιμές Φάσης 1 και 2 τα αρχικά μεγέθη δείγματος που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σχετικά μεγάλα, ωστόσο, όπως η επιθεώρηση Vaccine, «η στρατηγική του εμβολιασμού που επιλέχθηκε για περαιτέρω μαζική εφαρμογή, μπορεί να έχει δοθεί μόνο σε μόλις 12 συμμετέχοντες». Με τόσο υπερβολικά μικρά μεγέθη δειγμάτων, το περιοδικό σημειώνει ότι «θα απαιτηθούν μεγαλύτερες μελέτες Φάσης 3 για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους» προκειμένου να αποδειχθεί η ασφάλεια των εμβολίων.
Οι κίνδυνοι που απομένουν θα αξιολογηθούν στις κλινικές δοκιμές Φάσης 3 στο δεύτερο μισό του 2023 χρησιμοποιώντας ολόκληρους πληθυσμούς ως πειραματόζωα, περιλαμβάνουν όχι μόνο θρομβώσεις και αιμορραγικές διαταραχές, αλλά και αυτοάνοσανοσήματα, αλλεργικές αντιδράσεις, άγνωστους τροπισμούς (προορισμούς) των νανοσωματιδίων λιπιδίων, ενίσχυση εξαρτώμενη από αντισώματα , της βεβιασμένης παρασκευής, της αμφισβητούμενης εκτέλεσης και της κακής ρύθμισης των κλινικών δοκιμών [47] που συνιστούν ασυνεπείς μεθόδους παραγωγής, οι οποίοι δημιουργούν δυνητικούς κινδύνους λόγω πρόσμειξης με επιβλαβείς ακαθαρσίες, όπως π.χ. με μη-ελεγχόμενα υπολείμματα DNA. Τα εμβόλια δεν είναι ασφαλή, ούτε για τους παραλήπτες ούτε για εκείνους που τα χορηγούν ή επιτρέπουν τη χρήση τους.
5.Η αρχική εμπειρία μπορεί να υποδηλώνει ότι τα εμβόλια με φορέα αδενοϊό (AstraZeneca / Johnson&Johnson) προκαλούν σοβαρότερες δυσμενείς επιπτώσεις από τα εμβόλια mRNA (Pfizer / Moderna).
Ωστόσο, μετά από επαναλαμβανόμενη χορήγηση, τα εμβόλια με φορέα αδενοϊό θα προκαλέσουν σύντομα αντισώματα κατά των πρωτεϊνών του φορέα αδενοϊού. Στη συνέχεια, αυτά τα αντισώματα θα εξουδετερώσουν τα περισσότερα από τα σωματίδια του ιού του εμβολίου και θα προκαλέσουν την απόρριψή τους προτού μπορέσουν να μολύνουν οποιαδήποτε κύτταρα, περιορίζοντας έτσι την ένταση της βλάβης των ιστών.
Αντίθετα, στα εμβόλια mRNA, δεν υπάρχει πρωτεϊνικό αντιγόνο για να αναγνωριστούν τα αντισώματα. Έτσι, ανεξάρτητα από τον υπάρχοντα βαθμό ανοσίας, το εμβόλιο mRNA πρόκειται να φτάσει στον στόχο του: στα κύτταρα του σώματος. Αυτά θα εκφράσουν την πρωτεΐνη της ακίδας του ιού και στη συνέχεια θα υποστούν την πλήρη επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Με τα εμβόλια mRNA, ο κίνδυνος σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών είναι σχεδόν εγγυημένος ότι αυξάνεται με κάθε διαδοχική λήψη. Μακροπρόθεσμα, είναι επομένως ακόμη πιο επικίνδυνα από τα εμβόλια φορέα αδενοϊού. Η προφανής προτίμησή τους έναντι του τελευταίου αφορά στον υψηλότερο βαθμό. Αυτά τα εμβόλια δεν είναι ασφαλή.
4. Ηθικά και νομικά ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη
1.Οι συγκρούσεις συμφερόντων αφθονούν στην επιστημονική βιβλιογραφία και στους οργανισμούς που προτείνουν και προωθούν εμβόλια, οι οποίοι δαιμονοποιούν τις εναλλακτικές στρατηγικές (όπως η εξάρτηση από τη φυσική ανοσία και την έγκαιρη θεραπεία). Οι αρχές, οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό πρέπει να αυτο-προστατεύονται ερευνώντας πολύ προσεκτικά τις πηγές των πληροφοριών τους για την ύπαρξη «συγκρούσεων συμφερόντων».
2.Οι αρχές, οι γιατροί και το ιατρικό προσωπικό πρέπει επίσης να είναι προσεκτικοί και να μην αγνοούν την αξιόπιστη και ανεξάρτητη βιβλιογραφία σχετικά με την αναγκαιότητα, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, δεδομένων των μαζικών θανάτου και των λοιπών παρενεργειών που πρέπει να αναμένονται εκτός εάν διακοπεί η εκστρατεία εμβολιασμού.
3.Οι κατασκευαστές εμβολίων έχουν πετύχει να απαλλαγούν από κάθε νομική ευθύνη για τις παρενέργειες των προϊόντων τους, για έναν λόγο: Όταν συμβούν θάνατοι και βλάβες από τα εμβόλιά τους, η ευθύνη θα βαρύνει τους υπευθύνους για την έγκριση, τη χορήγηση ή / και τον εξαναγκασμό σε εμβολιασμό μέσω εκβιαστικών μεθοδεύσεων, όπως π.χ. τα διαβατήρια εμβολίων, κανένα από τα οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε μια νηφάλια ανάλυση του κινδύνου-οφέλους, βασισμένης σε στοιχεία.
4.Όλοι οι πολιτικοί, οι αξιωματούχοι των ρυθμιστικών οργανισμών και οι ιατρικοί παράγοντες που εμπλέκονται στους εμβολιασμούς για την COVID-19 θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για τον Κώδικα της Νυρεμβέργης και τις άλλες σχετικές νομικές διατάξεις, προκειμένου να προστατευθούν».
