Πρεμιέρα: 16 Οκτωβρίου

 

 Το βραβευμένο με Πούλιτζερ Πόσο κοστίζει να ζεις; της Μαρτίνα Μάγιοκ, κάνει πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου στο θέατρο ΠΟΡΤΑ, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Ένα έργο τολμηρό, που αμφισβητεί τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για τα άτομα με αναπηρία και εμβαθύνει στους τρόπους με τους οποίους η κοινωνική τάξη, η φυλή, η εθνικότητα και ο πλούτος μπορούν να δημιουργήσουν χάσματα μεταξύ των ανθρώπων, ακόμη και αν εκείνοι λαχταρούν τη σύνδεση.

Το Πόσο κοστίζει να ζεις; (The cost of living) είναι ένα ειλικρινές, αυθεντικό έργο που καλεί το κοινό να εξετάσει διαφορετικές οπτικές των προνομίων και της ανθρώπινης επαφής, μέσα από δύο ζευγάρια αταίριαστων ατόμων: ενός πρώην οδηγού φορτηγού και της πρώην γυναίκας του, που πρόσφατα έμεινε παράλυτη κι ενός υπερόπτη νεαρού με εγκεφαλική παράλυση και της νέας του φροντίστριας.

Τέσσερις άνθρωποι πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με τις αναπηρίες τους. Για δύο από αυτούς οι αναπηρίες είναι εξωτερικές, αλλά όλοι ανακαλύπτουν ότι κρύβουν εσωτερικές, καθώς μάχονται ανά ζεύγη για να επανακαθορίσουν τις αξίες τους. Αξίες που ψυχορραγούν μετά τα πλήγματα μιας αμείλικτης πραγματικότητας, που συνθλίβει τις ανθρώπινες προσδοκίες με κυνισμό. Τι σημαίνει να ζεις τελικά; Να επιβιώνεις απλώς ή κάτι περισσότερο; Και ποιο είναι το κόστος που πρέπει να καταβάλεις; Πόσο αντέχεται η απομόνωση που επιβάλλει ο τρόπος μιας παραγωγικής ζωής, προκειμένου να τα βγάλεις πέρα οικονομικά; Ποιοι είναι οι παρίες του σήμερα και πόσο εύκολο είναι να χαθούν όλα από τη μια στιγμή στην άλλη; Ένα τρυφερό όσο και σκληρό έργο λυρικού ρεαλισμού, που χάρισε στην νεαρή Πολωνο-αμερικανίδα συγγραφέα του το Βραβείο Πούλιτζερ το 2018.

Το σημαντικό αυτό έργο της Μαρτίνα Μάγιοκ δημιουργήθηκε από την ανάπτυξη του μονόπρακτου John, Who's Here From Cambridge του 2015, όπου στην αρχική μορφή των δύο χαρακτήρων η συγγραφέας προσέθεσε ένα δεύτερο ζευγάρι. Έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Williamstown Theatre Festival, στη Μασαχουσέτη στις 29 Ιουνίου 2016. Στη συνέχεια, ανέβηκε στο New York City Center σε μία παραγωγή του Manhattan Theatre Club, που άνοιξε επίσημα στις 7 Ιουνίου 2017. Εκτός από το Πούλιτζερ, το Cost of Living έχει κερδίσει δύο βραβεία Lucille Lortel Awards. 

 

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

 

Η Μαρτίνα Μάγιοκ (Martyna Majok) γεννήθηκε στο Μπίτομ της Πολωνίας το 1985. Σε ηλικία πέντε ετών μετανάστευσε με τη μητέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσι, σε μία περιοχή μεταναστών της εργατικής τάξης, όπου και φοίτησε στα πρώτα της σχολεία. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Σικάγο, του Γέιλ (Yale School of Drama) και της διάσημης σχολής Julliard της Νέας Υόρκης. Από νωρίς, έδειξε το ενδιαφέρον της για σύνθετα κοινωνικά και οικονομικά θέματα· το πρώτο της έργο ήταν το Mouse in Jar, μία ιστορία για μία μητέρα με σύνδρομο Στοκχόλμης και τις δύο κόρες της, που ζουν σε ένα υπόγειο διαμέρισμα. Το Τhe friendship of her thighs, άλλο ένα έργο της για τη βία κατά των  γυναικών, βραβεύτηκε με το Jane Chambers Student Feminist Playwriting Prize (2011). Το reWilding παρουσιάζει μία αποκλεισμένη και περιθωριοποιημένη κοινότητα, παράξενη και ξεχασμένη. Στο Queens και στο μονόπρακτο John, who's here from Cambridge, αγγίζει ένα θέμα εμπνευσμένο από την προσωπική της ζωή, τις προκλήσεις της μετανάστευσης και τις προσπάθειες σύγκλισης των άκρων. Η μητέρα της, μία Πολωνέζα μετανάστρια και οι αγώνες της, αποτελεί τη μεγαλύτερή της έμπνευση. Για την Μάγιοκ το θέατρο είναι ένας τόπος αναζήτησης της αλήθειας. Θεωρεί επίτευγμά της τη σαφήνεια στο δράμα και την ικανότητά της να μεταφέρει στη σκηνή τις εικόνες  που παρατηρεί. Δεν εφευρίσκει κόσμους, αλλά δημιουργεί από ήδη υπάρχοντες, μαθαίνει από τη ζωή και συχνά την αναπαριστά στην πιο οδυνηρή της μορφή.

Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά θέατρα όπως: Williamstown Theatre Festival, Actors Theatre of Louisville, Steppenwolf Theatre, Rattlestick Playwrights Theater/WP Theater, The Eugene O'Neill Theater Center, The Kennedy Center και αλλού. Έχει λάβει πληθώρα διακρίσεων και βραβείων, ανάμεσα στα οποία, είναι τα: Lanford Wilson Award, Helen Merrill Emerging Playwriting Award, Charles MacArthur Award for Outstanding Original New Play (Helen Hayes Award), David Calicchio Emerging American Playwright Prize, New York Theatre Workshop’s 2050 Fellowship, The Kennedy Center’s Jean Kennedy Smith Prize και NNPN/Smith Prize for Political Playwriting.

Συγγραφέας: Μαρτίνα Μάγιοκ

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά-κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας

Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Video: Βασίλης Παπατσαρούχας

 

Παίζουν: Μελαχρινός Βελέντζας, Αμαλία Καβάλη, Ειρήνη Μακρή, Φώτης Στρατηγός

 

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Από 16 Οκτωβρίου έως 14 Νοεμβρίου Ι Σάββατο στις 21.00 & Κυριακή στις 19.00 Ι Από 22 Νοεμβρίου Ι Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00

 

Τιμές εισιτηρίων: 18€, 12€ φοιτητικό, 10€ ανέργων/ΑμΕΑ

Φωτογραφίες © Πάτροκλος Σκαφίδας

(high res) https://bit.ly/2WHsk1v

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού

 

Προπώληση εισιτηρίων: https://bit.ly/2Yf03jP

 

“Μια ΠΟΡΤΑ ορθάνοιχτη”!
Για να την κρατήσεις ανοιχτή:
http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/stirikse-mas
Μεσογείων 59, 115 26, Αθήνα
Τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr

PortaTheatreAthens
 PortaTheatre

PortaTheatre
 PortaTheatreAthens

ΠΟΡΤΑ COVID FREE

Η είσοδος στο ΠΟΡΤΑ θα πραγματοποιείται πάντοτε σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις για την είσοδο σε αμιγείς κλειστούς χώρους. Συγκεκριμένα, οι θεατές θα εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο [α] πιστοποιητικού εμβολιασμού ή [β] πιστοποιητικού νόσησης, που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν συνδυαστικά προς  αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας, προκειμένου να διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας προς τα ανωτέρω. Τα ανωτέρω πιστοποιητικά επιδεικνύονται είτε σε έγχαρτη μορφή είτε ηλεκτρονικά μέσω κινητής συσκευής του θεατή, τα οποία ο ιδιοκτήτης ή νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης (ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο) σαρώνει ηλεκτρονικά μέσω της ειδικής εφαρμογής του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α' 118) Covid Free GR. Εναλλακτικά, εφόσον ο αλλοδαπός προέρχεται από τρίτη χώρα (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), τα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου ελέγχουν τα ανωτέρω πιστοποιητικά σε έγχαρτη μορφή.

Οι ως άνω υποχρεώσεις περιλαμβάνουν ανηλίκους από δώδεκα (12) ετών και άνω. Οι ανήλικοι από πέντε (5) έως έντεκα (11) ετών, δύνανται να προσκομίζουν, εναλλακτικά, δήλωση αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test) τελευταίου εικοσιτετραώρου, στην οποία προβαίνει είτε οιοσδήποτε γονέας, ακόμα και μη έχων την επιμέλεια, είτε κηδεμόνας. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του γονέα ή κηδεμόνα.

Σε όλους τους χώρους είναι υποχρεωτική η χρήση μάσκας.

Γραφείο Τύπου & Επικοινωνίας
Ελεάννα Γεωργίου
M: 6944 53 53 57
E:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αγία Παρασκευή, 04 Οκτωβρίου 2021 ΠΡΟΣ: ΕΡΤ Α.Ε.

 

Έναρξη 23 Οκτωβρίου

Το "The Flick" της ΆνιΜπέικερ τιμήθηκε το 2014 με βραβείο Πούλιτζερ. Στο έργο η χώρα διανύει οικονομική κρίση. Στη ίδια άθλια οικονομική κατάσταση βρίσκονται και οι τρεις πρωταγωνιστές.

Ο Σαμ, η Ρόουζ και ο Έιβερυ αναδεικνύονται όμως στην πορεία, ως σύνθετοι χαρακτήρες με συναισθήματα. Έχουν απραγματοποίητη φιλοδοξία να ξεφύγουν από τη μουντή και μίζερη ζωή τους.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε έναν κινηματογράφο σε κατάσταση παρακμής, από τους λίγους που δεν έχουν υιοθετήσει ακόμα την ψηφιακή τεχνολογία προβολής ταινιών. Οι τρεις υπάλληλοι εκτελούν τα αφάνταστα βαρετά καθήκοντά τους, πουλάνε εισιτήρια, καθαρίζουν την αίθουσα μετά την αποχώρηση των θεατών, χειρίζονται τη μηχανή προβολής, ενώ αγωνίζονται να επιβιώσουν και να βρουν την προσωπική τους ταυτότητα, μέσα σε μια εργασιακή κατάσταση που συνεχώς υπονομεύει τις προσπάθειές τους.

 

                    Η Ρόουζ

Η Ρόουζ δουλεύει στο σινεμά «theflick». Το σινεμά είναι από τα λίγα που έχουν μείνει να προβάλλουν ταινίες σε φιλμ. Είναι η μόνη από τους εργαζόμενους που ξέρει να χρησιμοποιεί την μηχανή προβολής του σινεμά. Η δουλειά, της εξασφαλίζει τις δόσεις του φοιτητικού της δανείου. Κατά τα άλλα είναι επιβλητική, διεκδικεί ύπουλα τα δικαιώματα της και φυσικά την θέση της στο σινεμά ότι και αν γίνει.

Η Ρόουζ είναι η Αριάδνη Καβαλιέρου

Γεννήθηκε στην Ρόδο. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του ‘’Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν’’.Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με το ΄΄Θέατρο Τέχνης΄΄ στις παραστάσεις : “Περιμένοντας τον Γκοντό”, του Σάμιουελ Μπέκετ (σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, 2012), “Αλμανάκ”, της Μαριάννας Κάλμπαρη (σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, 2013), “Me leneSandra”(κείμενο – σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, 2015) και ΄΄Ο Δόκτωρ Τζέκυλλ και ο Κύριος Χαυντ΄΄, του Ρόμπερτ Στίβενσον (σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, Θανάση Δόβρη, 2017) . Επίσης στο Φεστιβάλ Αθηνών με τις παράστασεις “Καταστρούπολη”, του Φίλιπ Ρίντλεΐ (σκηνοθεσία Μανώλη Μαυροματάκη, 2014) και ΄΄MάριοςΧάκκας-Κανένα ρετούς θέλω την πραγματικότητα΄΄(σκηνοθεσία Ζωή Ξανθοπούλου, 2019). Με τον Γιάννη Κακλέα στην παράσταση “Ματωμένος γάμος”, του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα (Θέατρο Αποθήκη, 2014). Με το Θέατρο ΄΄Skrow΄΄ στις παραστάσεις ΄΄Το ασυνόδευτο΄΄, του Αντρέα Φλουράκη (σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη, Βασίλη Μαυρογεωργίου, 2016) και ΄΄Μια τεράστια έκρηξη΄΄, του Βασίλη Μαυρογεωργίου (σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου, 2017,2018). Με το ΔΗΠΕΘΕ Λαμίας στην παράσταση ΄΄Γυάλινος κόσμος΄΄, του TennesseeWilliams σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα (2018). Με το Εθνικό Θέατρο στην ΄΄Χριστουγεννιάτικη ιστορία΄΄, του Τσαρλς Ντίκενς σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (2018-2019, 2019-2020). Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο στην ταινία “Ο εχθρός μου”, 2013.Επίσης στις μικρού μήκους ‘’Κομμάτι από τον ουρανό’’ (σκην. Νικόλας Μακρής), ‘’Κορίτσια της θάλασσας’’(σκην. Σήφης Μάινας) και ΄΄Ράγες΄΄ (σκην. Ελίνα Φέσσα)

  Ο Σαμ

Ο Σαμ, ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, μόνο συναίσθημα και ένστικτο επιβίωσης,με όνειρα χαμένα και απωθημένα και με μοναδική ασχολία και "νόημα"της ζωής του να καθαρίζει ποπκορν σε έναν παρηκμασμένο συνοικιακό κινηματογράφο.

Είναι 45 χρονών, μένει ακόμα με τους γονείς του δυσκολεύεται με τις γυναίκες και κουβαλάει μέσα του το στίγμα του ψυχικά άρρωστου αδελφού του.

Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν δραματικό ήρωα ,τον βασικό πρωταγωνιστή μιας ταινίας που προβάλλεται διαρκώς μέσα του και στο πανί μιας οθόνης που είναι οι Άλλοι,που είναι ο Κόσμος, είναι το ηδυπαθές βλέμμα στο τεράστιο τρύπιο πανί ενός υπό κατάρρευση κινηματογράφου.

Ο Σαμ είναι ο Σωτήρης Τσακωμίδης

Σωτήρης Τσακομίδης σπούδασε Μαθηματικά και Θέατρο,Μουσική και Τραγούδι.

 Από το 1999 έχει παίξει σε διάφορες παραστάσεις όπως Bella Venecia και Αντιγόνη σε σκηνοθεσία Λ.Βογιατζή, Ο Καλός Άνθρωπος του Σε Τσουάν ,Πλαστελίνη, Wolfgang,"1984",Άλκηστη,Βόυτσεκ, σε σκην. Κ.Ευαγγελάτου, Του Κουτρούλη ο Γάμος,Κύκλωπαςσκην.Β Παπαβασιλείου, Υπνοβάτες,Βερενίκη,Σαλώμη σε σκηνοθεσία Θ.Γλυνάτση, Ρεμπέτικη Μυθολογία με το θέατρο Τέχνης σκηνοθεσία Β.Μαυρογεωργίου,"Γκιακ" σκην. Θ.Δόβρη, κ.ά. Στο κινηματογράφο στα "Ρέστα" του Ν.Παναγιωτόπουλου,"Skipeer Straad" της Ειρ.Βαχλιώτη κ.ά. Στην τηλεόραση στις σειρές ''Άγριες μέλισσες'' σε σκηνοθεσία Λ.Χαρίτου,''Κόκκινο ποτάμι'' σκην.Μ.Μανουσάκης,"Καρυωτάκης",’’Ηζωη εν τάφω’’ σκην. Τ.Ψαρράς κ.ά. Έχει συμμετάσχει επίσης σε συναυλίες ως μουσικός και τραγουδιστής

    Ο Έϊβερυ

ΈïβερυΝιούτον Σαρπ. Ένας αναλογικός άνθρωπος σε μια ψηφιακά μετασχηματιζόμενη κοινωνία. Αμερικανο-σύρος, γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη, έχει μανία με τον κινηματογράφο, είναι μια κινητή κινηματογραφική εγκυκλοπαίδεια, ζει με τον πατέρα του, ο οποίος είναι καθηγητής γλωσσολογίας και σημειολογίας, έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας καταπίνοντας συνδετήρες, είναι σκατοφοβικός και ανθρωποφοβικός, τα αντικαταθλιπτικά του προκαλούν κάποιες σεξουαλικές δυσλειτουργίες, και πιάνει δουλειά στο Flick στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής αγωγής ανοίγματος στην ολοφώτεινη και ολοσκότεινη ανθρώπινη επικοινωνία και διάδραση.

  Ο Έιβερι είναι ο  Μιχάλης Πανάδης

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (2012). Υπότροφος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (2009). Μαθητής του Ωδείου Βορείου Ελλάδος από το 1997 ως το 2009 (πιάνο). Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους: Βασίλη Μαυρογεωργίου, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Ρούλα Πατεράκη, Μάρθα Φριντζήλα, Ελένη Σκότη, Νίκο Χατζόπουλο, Αιμίλιο Χειλάκη, Μανώλη Δούνια, ΜαριτίναΠάσσαρη, Σοφία Βγενοπούλουκ.ά, σε έργα κλασικής και σύγχρονης δραματουργίας. Έχει μεταφράσει και σκηνοθετήσει τα έργα: «Festen» των T. Vinterberg – D. Eldridge (2016), «Σταγόνες πάνω σε καυτές πέτρες» του R. W. Fassbinder (2015), «Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι» του B. M. Koltes (2013). Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με τη ΜιρέλλαΠαπαοικονόμου και τον Λάμπη Ζαρουτιάδη για τη σειρά «Λόγω Τιμής, 20 χρόνια μετά» (2019, ΣΚΑ'Ι') και με τη Μαρία Λάφη για τη σειρά "Σ' αγαπάω μεν... αλλά" (2021 - 2022, OPEN). Από το 2012 έως το 2016 υπήρξε συνεργάτης του Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ως σκηνοθέτης και συνθέτης. Από το 2012 μέχρι σήμερα είναι συνεργάτης του Αττικού Σχολείου Αρχαίου Δράματος και του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος ως σκηνοθέτης και συνθέτης. Το 2019 ήταν υποψήφιος για το βραβείο «Δημήτρης Χορν».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας:

Άνι Μπέηκερ

Μετάφραση:

Δημήτρης Κιούσης

Σκηνοθεσία:

Βασίλης Μαυρογεωργίου

Επιμέλεια Κίνησης:

Πάρης Μαντόπουλος

Σκηνικά:

Θάλεια Μέλισσα

Κοστούμια:
Ιφιγένεια Νταουντάκη

Σχεδιασμός Φωτισμών:

Στέλλα Κάλτσου

Μουσική Επιμέλεια:

Γιάννης Σορώτος

Βοηθοί Σκηνοθέτη:

Καλή Βοϊκλή

Σοφία Καρρά

Ηθοποιοί:
Αριάδνη Καβαλιέρου

Μιχάλης Πανάδης

Σωτήρης Τσακομίδης

Έναρξη Σάββατο 23 Οκτωβρίου

Παραστάσεις: Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Διάρκεια παράστασης 90‘

Τιμές Εισιτηρίων: 12, 10, 5

Προπώληση: viva.gr

Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από  το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού
SKROW
Αρχελάου 5, Παγκράτι

53 μοναδικά θεατρικά κοστούμια, ζυμωμένα με το μεράκι των δημιουργών τους, τον ιδρώτα των ηθοποιών και την αύρα του ρόλου τους θα εκτίθενται από το Σάββατο 9 έως και τις 18 Οκτωβρίου σε μια μοναδική έκθεση στον σταθμό του Μετρό «Σύνταγμα», με τη συνεργασία της Στα.Συ. Α.Ε. (Σταθερές Συγκοινωνίες Α.Ε.).

 

Στην έναρξη της νέας θεατρικής περιόδου, το Εθνικό Θέατρο βγαίνει να συναντήσει τους θεατές του στο Μετρό του Συντάγματος προσφέροντάς τους την ευκαιρία να δουν από κοντά 53 ιστορικά, μοναδικά κοστούμια – δεκαοχτώ χρόνια μετά την περίφημη έκθεση «Ένδυμα Θεάτρου» που είχε παρουσιάσει στο κοινό με ανεκτίμητα έργα από το μουσειακό και ιστορικό βεστιάριό του.

Το Εθνικό Θέατρο αριθμεί εκατοντάδες παραστάσεων από το 1932 που ανέβασε αυλαία. Πολλοί και σημαντικοί ενδυματολόγοι συνεργάστηκαν στις παραστάσεις του και χιλιάδες κοστούμια βρίσκονται σήμερα προφυλαγμένα και διατηρημένα στο Βεστιάριό του μαρτυρώντας την εικαστική γλώσσα, την καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία των δημιουργών τους, την ιστορία και την εξέλιξη του θεατρικού κοστουμιού αλλά συνάμα και της τέχνης του θεάτρου. Ρούχα που σχεδιάστηκαν από σημαντικούς καλλιτέχνες, που υφάνθηκαν ή ράφτηκαν ή κεντήθηκαν στο χέρι από τις μοδίστρες στα εργαστήρια του Εθνικού Θεάτρου -ενίοτε ίσως και από τους ίδιους - με φροντίδα, με αγάπη, βελονιά τη βελονιά, κλείνοντας μέσα τους την ενέργεια των ανθρώπων που τα σχεδίασαν, που τα έφτιαξαν, που τα φόρεσαν, που τα φρόντισαν αλλά και των θεατών που τα χειροκρότησαν.

53 κοστούμια φτιαγμένα από το 1942 έως το 1982, από εκείνα του πρώτου μεγάλου δασκάλου Αντώνη Φωκά σε εκείνα του Σπύρου Βασιλείου και του Γιώργου Βακαλό, του  Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Βασίλη Βασιλειάδη, του Γιώργου Ανεμογιάννη, της Λίζας Ζαΐμη, του Βασίλη Φωτόπουλου παρουσιάζονται στην έκθεση «Έργα χειρός». 

Έργα αυτόνομα αλλά και ίχνη του θεατρικού μας παρελθόντος, σε μία έκθεση που τιμά αυτούς τους ανθρώπους για την προσφορά τους και δίνει στους επισκέπτες την σπάνια ευκαιρία να τα θαυμάσουν από κοντά.

Σύλληψη- Μελέτη – Καλλιτεχνική Επιμέλεια Έκθεσης: Εύα Νάθενα Eνδυματολόγος-Σκηνογράφος

Τεκμηρίωση – Επίβλεψη – Επιμέλεια Εκθεμάτων: Ευδοκία Χλουβεράκη με τη συνεργασία της Μανωλίας Κοκολογιάννη και του Διονύση Ξαξίρη (Τμήμα Βεστιαρίου Εθνικού Θεάτρου)

Είσοδος ελεύθερη

Ώρες λειτουργίας έκθεσης

Δευτέρα - Παρασκευή 11:00-14:00 και 17:00-20:30

Σάββατο – Κυριακή  11.00-20.00

Η είσοδος του κοινού θα γίνεται σε γκρουπ των είκοσι ατόμων ανά δεκαπέντε λεπτά. Τα γκρουπ θα συνοδεύουν φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σημειώνεται ότι σε όλα τα σημεία του χώρου της έκθεσης θα τηρούνται τα πρωτόκολλα και οι κανόνες κατά της διασποράς του Covid 19.

                                  

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Κλείστε το εισιτήριό σας ΕΔΩ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ TRAILER
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚΕΔΩ

130 sold-outπαραστάσεις. Πάνω από 50.000 θεατές. 12.000 onlinestreamingεισιτήρια. Η παράσταση-φαινόμενο, «Όποιος θέλει να χωρίσει... να σηκώσει το χέρι του!», του Γιώργου Καπουτζίδη, επιστρέφει για 3^η χρονιά στο Θέατρο ΗΒΗαπό την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου, για όσους δεν την πρόλαβαν, αλλά και για εκείνους που θέλουν να την ξαναδούν!

Το Θέατρο ΗΒΗ, μέχρι νεωτέρας, θα λειτουργήσει αμιγώς ως χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί πλήρως κατά του COVID-19, ή έχουν νοήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου. Το προσωπικό του θεάτρου ΗΒΗ, είναι εμβολιασμένο κατά του COVID-19, στο σύνολό του.  Κατά την είσοδο των θεατών στο χώρο, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών, καθώς και εγγράφου ταυτοπροσωπίας (δελτίο αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο, διπλ. οδήγησης).

Αναλυτικά οι κανονισμοί λειτουργίας του θεάτρου, στο τέλος του Δελτίου Τύπου.

Οι κάτοχοι εισιτηρίων για παραστάσεις που αναβλήθηκαν λόγω κορονοϊού, μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας για την μεταφορά των εισιτηρίων τους στις νέες παραστάσεις, είτε στο tickets@theatrikesskines.gr αναφέροντας ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο, παλαιό αριθμό κράτησης & νέες επιθυμητές θέσεις (παρακαλούμε για τις διαθέσιμες θέσεις στις νέες παραστάσεις, συμβουλευτείτε το viva.gr), είτε στα ταμεία του θεάτρου Παλλάς.

Το πρώτο θεατρικό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και κέρδισε την αγάπη του κόσμου από την πρώτη κιόλας παράσταση, συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία του, αναδεικνύοντας μοναδικά τους προβληματισμούς και τα κοινωνικά ζητήματα, που μόνο ο Γιώργος Καπουτζίδης ξέρει να θίγει τόσο εύστοχα. Η Μαριλού Κατσαφάδου, ο Γιάννης Κουκουράκης, ο Πάνος Νάτσης, η Ανθή Σαββάκη, ο Γιώργος Σαββίδης, η Αλεξάνδρα Ταβουλάρη και ο Αποστόλης Ψαρρός, μαζί με την πάντα διαχρονική Κατιάνα Μπαλανίκα, έρχονται και πάλι στο Θέατρο ΗΒΗ, για να μας χαρίσουν το γέλιο και την αισιοδοξία που όλοι χρειαζόμαστε, στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε.

Έτσι, και πάλι… το φθινόπωρο φέρνει έρωτες, απιστίες, ανατροπές, αποκαλύψεις και πολύ γέλιο στο Θέατρο ΗΒΗ!

 

«Όποιος θέλει να χωρίσει... να σηκώσει το χέρι του!»

Ένας ανομολόγητος έρωτας που κρατάει είκοσι χρόνια.

Ένας γάμος που διαλύεται από μία απιστία.

Κι ένας άλλος που αναβάλλεται επ’ αόριστον,
αλλά κανείς δεν τολμά να το πει στον γαμπρό.

Ένας πρώην, ένας νυν, αναρίθμητα ραντεβού μέσω ίντερνετ
κι ένα σπίτι που όσο περνά η ώρα… πλημμυρίζει. Κυριολεκτικά.

Και πριν βουλιάξουν οριστικά, θα πρέπει να πούνε την αλήθεια. Όλοι σε όλους.

Η συνέχεια επί σκηνής…

 

ΘΕΑΤΡΟ ΗΒΗ

από 15 Οκτωβρίου 2021

και κάθε εβδομάδα, από Τετάρτη έως Κυριακή

«Όποιος θέλει να χωρίσει… να σηκώσει το χέρι του!»

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Καπουτζίδης

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Κική Γραμματικοπούλου

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Οικονομίδη

 

ΠΑΙΖΟΥΝ (αλφαβητικά)

Μαριλού Κατσαφάδου, Γιάννης Κουκουράκης, Πάνος Νάτσης, Ανθή Σαββάκη,
Γιώργος Σαββίδης, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Αποστόλης Ψαρρός

και η Κατιάνα Μπαλανίκα

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ& ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Τετάρτη: 19:00

Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 18:00 & 21:00

Κυριακή: 18:00

Τιμές εισιτηρίων: 15€ - 23€

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Κλείστε το εισιτήριό σας ΕΔΩ

 

 

Το Θέατρο ΗΒΗ, μέχρι νεωτέρας, θα λειτουργήσει αμιγώς ως χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί πλήρως κατά του COVID-19, ή έχουν νοήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου. Το προσωπικό του θεάτρου ΗΒΗ, είναι εμβολιασμένο κατά του COVID-19, στο σύνολό του.  Κατά την είσοδο των θεατών στο χώρο, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών, καθώς και εγγράφου ταυτοπροσωπίας (δελτίο αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο, διπλ. οδήγησης).

• Υποχρεωτική χρήση μάσκας, σε όλους τους χώρους του θεάτρου.
• Προσέλευση ανηλίκων με υπεύθυνη δήλωση selftest (μέσω gov.gr) των γονέων.

 

Οι κάτοχοι εισιτηρίων για παραστάσεις που αναβλήθηκαν λόγω κορονοϊού, μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας για την μεταφορά των εισιτηρίων τους στις νέες παραστάσεις, είτε στο tickets@theatrikesskines.gr αναφέροντας ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο, παλαιό αριθμό κράτησης & νέες επιθυμητές θέσεις (παρακαλούμε για τις διαθέσιμες θέσεις στις νέες παραστάσεις, συμβουλευτείτε το viva.gr), είτε στα ταμεία του θεάτρου Παλλάς.

ΘΕΑΤΡΟ ΗΒΗ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΗΒΗ, ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΚΕΙΜΕΝΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

• Για το Θέατρο ΗΒΗ, με συνολική χωρητικότητα 430 θέσεις, ορίζεται ως μέγιστη πληρότητα το 85% της συνολικής, ήτοι 366 άτομα.

Οι θεατές εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο:

(α) πιστοποιητικού εμβολιασμού που έχει εκδοθεί μέσω του gov.gr, και αποδεικνύει ότι ο κάτοχος είναι πλήρως εμβολιασμένος. Πλήρως εμβολιασμένοι θεωρούνται: (α) όσοι έχουν ολοκληρώσει προ τουλάχιστον δεκατεσσάρων (14) ημερών τον εμβολιασμό για κορωνοϊό COVID-19 και επιδεικνύουν πιστοποιητικό εμβολιασμού και (β) όσοι έχουν ολοκληρώσει προ τουλάχιστον δεκατεσσάρων (14) ημερών τον εμβολιασμό για κορωνοϊό COVID-19 με μία (1) δόση εμβολίου λόγω νόσησής τους από κορωνοϊό COVID-19 και επιδεικνύουν βεβαίωση πλήρους κάλυψης - ανάρρωσης και εμβολιασμού.

ή

(β) πιστοποιητικό νόσησηςπου εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν.

συνδυαστικά προς:

αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο, ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας, προκειμένου να διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας προς τα ανωτέρω.

• Οι ως άνω υποχρεώσεις περιλαμβάνουν ανηλίκους από δώδεκα (12) ετών και άνω.
• Οι ανήλικοι από πέντε (5) έως έντεκα (11) ετών, δύνανται εναλλακτικά να προσκομίζουν, δήλωση διενέργειας αυτοδιαγνωστικού ελέγχου από το gov.gr (self-test), τελευταίου εικοσιτετραώρου, στην οποία προβαίνει οιοσδήποτε γονέας ή κηδεμόνας. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του γονέα ή κηδεμόνα.

• Υποχρεωτική χρήση μάσκαςκαθόλη την διάρκεια παραμονής, σε όλους τους χώρους του θεάτρου.

• Υποχρεωτική τήρηση των κανόνων ταξιθεσίας και των οδηγιών εκ μέρους του προσωπικού του θεάτρου, κατά την προσέλευση και την αποχώρηση του κοινού. Προσέλευση στο θέατρο τουλάχιστον μία ώρα νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα έναρξης της παράστασης.

• Υποχρεωτική έκδοση ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

Από τις 20 Οκτωβρίου

«GoodPeople». Το βαθιά ανθρώπινο και άγρια χιουμοριστικό θεατρικό έργο του βραβευμένου με Pulitzer Αμερικάνου συγγραφέα DavidLindsay-Abaire, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο Αποθήκη, από τις 20 Οκτωβρίου. Είναι η πρώτη σκηνοθεσία που υπογράφει η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους.

Πρόκειται για ένα έργο σκληρό και συγχρόνως τρυφερό που πραγματεύεται με στεγνό και βιτριολικό χιούμορ το παγκόσμιο τελικά παραμύθι του αμερικάνικου ονείρου. Το πόσο αξιοκρατικά και απλόχεραπροσφέρεται στον καθέναν, η δυνατότητα «να πιάσει την καλή» και να ξεφύγει από τη μιζέρια και την ταξική του ταυτότητα μόνο με τη σκληρή δουλειά και τη λίγη καλή τύχη. Είναι όντως «ίσες» οι ευκαιρίες για όλους;

Όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας στους NewYorkTimes: «Έχω δουλέψει πραγματικά σκληρά στη ζωή μου. Ξέρω όμως κι άλλους που δούλεψαν πιο σκληρά απ’ ό, τι εγώ και δεν τους δόθηκαν οι ίδιες ευκαιρίες…»

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (αλφαβητικά) : Τάσος Γιαννόπουλος,  Παύλος Λουτσίδης, AuroraMarion, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, Ζωή Ρηγοπούλου, Σωσώ Χατζημανώλη.

Η ιστορία:

LowerEnd. Νότια Βοστώνη. Μία συνοικία της εργατικής τάξης. Η Μάργκι Γουόλς, προσπαθεί να βγάλει τον επιούσιο σαν ταμίας στο μαγαζί «’Ο,τι πάρεις ένα δολλάριο» αλλά απολύεται γιατί μονίμως αργεί να χτυπήσει κάρτα. Ο λόγος είναι η κόρη της που επειδή έχει μια κάποιου είδους πνευματική καθυστέρηση, απορροφά μεγάλο μέρος του χρόνου της. Η σπιτονοικοκυρά της την απειλεί επίσηςμε έξωση. Το Bingo, το προσφιλές παιχνίδι της γειτονιάς, θα μπορούσε να ήταν μια λύση για εύκολο χρήμα – αν το κέρδιζε ασφαλώς. Η άλλη λύση, λένε οι φίλες της, είναι να πάει να βρει τον Μάικ, τον εφηβικό της έρωτα, που είναι πλέον μεγαλογιατρός και ζει στο ακριβά προάστια με τη γυναίκα του. Να τον βρει και να του ζητήσει δουλειά!

Και η Μάργκι Γουόλς, το κάνει. Και από εδώ και πέρα –σε όλη αυτή τη διαδρομή της από το φτωχό προάστιο που ζει προς την πλούσια γειτονιά –θα έρθει αντιμέτωπη με τα ουσιαστικά ερωτήματα που αφορούνσυμπεριφορές, στάση ζωής και αποφάσεις που παίρνει κάποιος. Αποφάσεις που τον προσδιόρισαν. Που καθόρισαν το «μετά» και την εξέλιξή του.Αποφάσεις που πάρθηκαν λόγω κοινωνικής θέσης και πιθανόν λόγω αδυναμίας. Αποφάσεις που αντανακλούν το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος τον κόσμο, τον εαυτό του και γιατί όχι το πώς τον βλέπουν οι άλλοι. Αποφάσεις που βασίζονται στην καλοσύνη;Και πού βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε όλα αυτά;

Η πρεμιέρα τουGoodPeople έγινε το 2011 στοSamuelJ. FriedmanTheatre στο Broadway, στηΝέαΥόρκη.

Το έργο ήτανυποψήφιογιατοβραβείοTony την ίδια χρονιά και έχει κερδίσει επίσης το βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης (καλύτερο θεατρικό έργο της χρονιάς). Έχειπαρουσιαστείσεθέατρασεόλοτονκόσμο με εξαιρετική επιτυχία και διθυραμβικές κριτικές.

Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά):

Τάσος Γιαννόπουλος,  Παύλος Λουτσίδης, AuroraMarion, Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, Ζωή Ρηγοπούλου, Σωσώ Χατζημανώλη.

Συντελεστές :

Μετάφραση - Σκηνοθεσία :    Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους

Σκηνικά :                                  Νατάσσα Παπαστεργίου

Κοστούμια :                             Νινέττα Ζαχαροπούλου                                 

Μουσική Επιμέλεια :              Ηλίας Παπαχαραλάμπους                                         

Βοηθός Σκηνοθέτη :               Ελένη Τσιμπρικίδου                                                   

Φωτογραφίες:                         Γιώργος Αλεξανδράκης

 

Ημέρες – ώρες παραστάσεων:

 

Τετάρτη & Κυριακή : 20:00

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο : 21:00

Σάββατο απογευματινή : 18:00

Διάρκεια Παράστασης : 90 λεπτά

 

Εισιτήρια:

Γενική Είσοδος : 18ευρώ, απογευματινή Σαββάτου : 16ευρώ

Αγορά Εισιτηρίων Viva.gr

 

Θέατρο Αποθήκη: Σαρρή 40, Ψυρρή

Τηλέφωνο : 210.3253153

Διεύθυνση Επικοινωνίας&Marketing: Ελίνα Λαζαρίδου, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., 211 10 26263-6972217615.

Κρατήσεις – αγορά εισιτηρίων: viva.gr

Τα φώτα ανάβουν και πάλι στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας». Ο εμβληματικός χώρος πολιτισμού στην «καρδιά» της πόλης «συστήνεται» ξανά στους Αθηναίους, ενάμιση χρόνο μετά τη διακοπή της λειτουργίας του εξαιτίας της πανδημίας και σηκώνει αυλαία το ερχόμενο Σάββατο 9 Οκτωβρίου, με ένα πλούσιο πρόγραμμα καλλιτεχνικών παραστάσεων, για την περίοδο 2021-2022.

Με αφορμή την επαναλειτουργία του ιστορικού θεάτρου στην οδό Ακαδημίας, η κεντρική αίθουσα του Ολύμπια υποδέχθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης τους δημοσιογράφους, με τον Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη να παραχωρεί συνέντευξη Τύπου για τη σημασία της επανεκκίνησης του θεάτρου – συμβόλου για την πόλη. Στην εκδήλωση συμμετείχαν η αντιδήμαρχος κυρία Άννα Ροκοφύλλου που ηγήθηκε του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και της προσπάθειας για την επαναλειτουργία του θεάτρου, καθώς και ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου και υπεύθυνος του καλλιτεχνικού προγράμματος των Μουσικών Συνόλων, Ολιβιέ Ντεκότ, ο οποίος παρουσίασε αναλυτικά το δυναμικό πρόγραμμα παραστάσεων που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες -μέχρι τον Ιανουάριο του 2022.

.

                                                                                                        Τα τρία ορόσημα που «γέννησαν» το νέο πρόγραμμα του Ολύμπια

 

Ο Δήμος Αθηναίων αξιοποιεί το σταθερό καλλιτεχνικό δυναμικό του, τα Μουσικά Σύνολα, τα οποία πλαισιώνουν τις περισσότερες παραγωγές, ενώ στηρίζει και αναδεικνύει Έλληνες δημιουργούς, νέους Έλληνες καλλιτέχνες, μουσικούς, σολίστ και καλλιτεχνικές ομάδες, ως πάγιο και πρωταρχικό του μέλημα. Ταυτόχρονα, συμπράττει με μεγάλους πολιτιστικούς φορείς της χώρας θέτοντας τις βάσεις για νέες εγχώριες, αλλά και διεθνείς συνεργασίες στο άμεσο μέλλον, προκειμένου σύντομα το Ολύμπια να καθιερωθεί ως προορισμός παγκόσμιας εμβέλειας.

Στον πυρήνα του νέου προγράμματος για την καλλιτεχνική περίοδο 2021 – 2022 είναι η μουσική. Ακούμε τις ιστορίες που έχει να μας διηγηθεί το θέατρο, αφουγκραζόμαστε την ιστορικότητά του, σεβόμαστε αλλά και επαναπροσδιορίζουμε την ταυτότητά του. Το ρεπερτόριο ξεκινά από το λυρικό τραγούδι και φτάνει μέχρι τη τζαζ και την έντεχνη καλλιτεχνική δημιουργία, ενώ η μουσική, το τραγούδι συνομιλούν δημιουργικά με άλλες μορφές τέχνης, το θέατρο, τον χορό, τα εικαστικά. Έργα διεθνούς ρεπερτορίου παρουσιάζονται πλάι σε σύγχρονες, πειραματικές παραστάσεις, ενώ αγαπημένα κλασικά έργα προσεγγίζονται με μια νέα ματιά.

Το νέο πρόγραμμα είναι δομημένο γύρω από τρεις κεντρικές θεματικές, τρεις επετείους - ορόσημα για τη χώρα: Τον εορτασμό των 200 χρόνων – μέχρι και το τέλος του 2021 – από την Ελληνική Επανάσταση, τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, όπως επίσης και την επέτειο γέννησης του Ιάκωβου Καμπανέλλη για το 2022.

Η έναρξη της νέας σεζόν στο Ολύμπια πραγματοποιείται αυτό το Σάββατο 9 Οκτωβρίου, με την παράσταση «Αχιλλεύς. Ελλάς Εκλιπαρούσα», την ιδιαίτερη συνάντηση της θεατρικής ομάδας των bijoux de kant με το ηρωικό δράμα του Αθανάσιου Χριστόπουλου «Αχιλλεύς» (1804). Μια παράσταση που διερευνά και επαναδιαπραγματεύεται την έννοια της ελληνικότητας και της συλλογικότητας μέσα από το μύθο της οργής του Αχιλλέα απέναντι στον Αγαμέμνονα.

Ακόμη μία παράσταση που εμπνέεται από την ιστορία και την Ελληνική Επανάσταση έρχεται στο θέατρο της οδού Ακαδημίας, από τις 12 έως τις 21 Νοεμβρίου. Πρόκειται για το νέο έργο της ομάδας σύγχρονου χορού Αερίτες, με τίτλο U(R)TOPIAS, σε σύλληψη και χορογραφία της Πατρίσια Απέργη. Το πρόθεμα -Ur σημαίνει αρχαίο, πρωτόγονο. Στο έργο, η ομάδα ανακαλύπτοντας κομμάτια και θραύσματα του παλιού, προβάλλει τις δικές της ιδέες για νέους τρόπους μάχης και αντίστασης, ορίζει μια νέα, δική της «ουτοπία».

Κεντρική θέση στο νέο πρόγραμμα έχουν έργα όπερας και ελληνικής οπερέτας. Le Siege de Corinthe (Η Πολιορκία της Κορίνθου), η αριστουργηματική όπερα του Gioachino Rossini που αναφέρεται στον αγώνα των Ελλήνων κατά των Οθωμανών και κινητοποίησε το φιλελληνικό κίνημα στη γαλλική πρωτεύουσα, παρουσιάζεται, στις 19 Οκτωβρίου, για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην παρισινή εκδοχή της, του 1826. Ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου καθοδηγεί μια λαμπερή διανομή που αποτελείται από σπουδαίους Έλληνες και ξένους σολίστ, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, ενώ η σκηνοθέτις Ροδούλα Γαϊτάνου συμπράττει με επτά πρωτοπόρους εικαστικούς καλλιτέχνες που επέλεξε η ιστορικός Τέχνης Κατερίνα Κοσκινά, οι οποίοι δημιουργούν σε πραγματικό χρόνο μια θεαματική εικαστική τοποθέτηση.

Ο Μάρκος Μπότσαρης, το περίφημο «εθνικόν μελόδραμα» του Παύλου Καρρέρ, μία ελληνική εθνική όπερα – όπως έχει χαρακτηριστεί, μία εξιστόρηση της πορείας και της δράσης του σπουδαίου στρατηγού, ένας ύμνος στην ανδρεία και την αριστεία του, ανεβαίνει στη σκηνή του Ολύμπια στις 5 Νοεμβρίου, υπό τον Βύρωνα Φιδετζή σε νέα ενορχήστρωση του ίδιου.

Στις 28 Νοεμβρίου, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την όπερα Ανδρονίκη του Αλέξανδρου Γκρεκ, μια συμπαραγωγή με το Ωδείο Αθηνών, στο πλαίσιο των δράσεων της Πρωτοβουλίας 1821 – 2021. Ένα έργο – το πρώτο του Κερκυραίου συνθέτη – μέσα από το οποίο ο ίδιος επιχειρεί να συνδυάσει την ελληνική παράδοση με τα επιτεύγματα της δυτικής μουσικής, σε νέα ενορχήστρωση και μουσική διεύθυνση του Νίκου Αθηναίου.

Τέλος, «Η Κρητικοπούλα», το κύκνειο άσμα του Σπύρου Σαμάρα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1916, στο Δημοτικό Θέατρο του Φαλήρου, με τεράστια επιτυχία, ανεβαίνει από τις 18 έως τις 27 Δεκεμβρίου, σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια και μουσική διεύθυνση Ανδρέα Τσελίκα.

Παράλληλα, το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής Δήμου Αθηναίων προβάλλει το έντεχνο ελληνικό τραγούδι με δύο ξεχωριστές συναυλίες: Στις 23 Νοεμβρίου, αποδίδουμε φόρο τιμής στην εμβληματική μορφή του Μίκη Θεοδωράκη, με ένα αφιέρωμα στο οποίο οι Νένα Βενετσάνου, Κώστας Μακεδόνας, Μαρία Σουλτάτου και Δώρος Δημοσθένους ερμηνεύουν τραγούδια αγαπημένα, τραγούδια λατρεμένα, από την απύθμενη δεξαμενή της πολύτιμης και ανυπολόγιστης συνεισφοράς του. Λίγο πριν τελειώσει το 2021, στις 29 Δεκεμβρίου, η Φωτεινή Βελεσιώτου μας οδηγεί σε μια μουσική περιπλάνηση με συναίσθημα και δυνατές ερμηνείες σε τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία, αλλά και κομμάτια μεγάλων συνθετών. Μαζί της στη σκηνή θα είναι η Ανατολή Μαργιολά.

Στο νέο πρόγραμμα του Ολύμπια έχει και η τζαζ την τιμητική της. Ειδική σε αυτό το είδος μουσικής είναι η Athens Big Band. Στις 24 Νοεμβρίου, συμπράττει με δύο εξαιρετικούς ερμηνευτές διεθνώς, την Ειρήνη Κωνσταντινίδη και τον Alex Affolter, και μας καλεί στη συναυλία Golden Voices! για να ζήσουμε μια βραδιά γεμάτη διαχρονικές μελωδίες, με επίκεντρο τη «χρυσή εποχή» της τζαζ. Λίγες μέρες μόνο πριν από την αλλαγή του χρόνου, μας υπόσχεται τα πιο Swinging Christmas που έγιναν ποτέ, με τους Σταύρο Ρωμανό και Τζένη Καπάδαη. Θα ακούσουμε κομμάτια που έγιναν θρυλικά από τους Frank Sinatra και Ella Fitzgerald και θα γεμίσουν τις καρδιές μας με κέφι και πανέμορφες μελωδίες.

Καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών, η ατμόσφαιρα στο θέατρο Ολύμπια θα είναι μαγική. Αποχαιρετάμε το 2021 με την εορταστική συναυλία The Twelve Days of Christmas, με τραγούδια και ύμνους απ’ όλο τον κόσμο, παρέα με τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων και τη διακεκριμένη σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη υπό την μπαγκέτα του Σταύρου Μπερή, ενώ υποδεχόμαστε τη νέα χρονιά με ένα πρωτοχρονιάτικο Gala Όπερας, στις 13 Ιανουαρίου, με τους διεθνούς φήμης Μυρτώ Παπαθανασίου, Pietro Adaíni και Δημήτρη Τηλιακό και τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων υπό την διεύθυνση του Nikolas Nägele. Το ωραιότερο μουσικό «ποδαρικό» για το 2022, διάσημες άριες και ντουέτα από τις πιο αγαπημένες όπερες, μια συναυλία αφιερωμένη στον έρωτα!

Επιστρέφοντας ύστερα από πολλούς μήνες στις κλειστές αίθουσες, ο Δήμος Αθηναίων έχει ως πρωταρχικό του μέλημα την ασφάλεια θεατών, καλλιτεχνών και εργαζομένων. Γι’ αυτό ο χώρος του Ολύμπια είναι αμιγής, covid free, και σε αυτόν τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Το Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» επιστρέφει στην «καρδιά» της Αθήνας, επιστρέφει στην «καρδιά» της πολιτιστικής ζωής της πόλης με ένα πολύ ενδιαφέρον και πολυποίκιλο πρόγραμμα που υπόσχεται να χαρίσει αξέχαστες στιγμές στους θεατές του.

Περισσότερες πληροφορίες: www.opanda.gr

________________________________

Η είσοδος στους χώρους του Θεάτρου προϋποθέτει πιστοποιητικό
εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 6 μήνες από τη
διάγνωση), ενώ πραγματοποιείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας.

Σε όλες τις εκδηλώσεις στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» τηρούνται όλα τα ισχύοντα μέτρα κατά της πανδημίας.

Κατά την άφιξη των θεατών στο θέατρο:

·        Προς αποφυγή συνωστισμού προτείνεται στους θεατές να προσέρχονται στο θέατρο τουλάχιστον μία ώρα (60’) πριν από την έναρξη της παράστασης.

·        Κατά την είσοδο στο θέατρο πρέπει να τηρούνται οι προβλεπόμενες αποστάσεις. Κατά τη διάρκεια της παράστασης οι θεατές κάθονται μόνο στις θέσεις τους και δεν αλλάζουν θέση.

·        Η χρήση ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του κοινού στον χώρο της παράστασης, από την είσοδο μέχρι και την έξοδό τους.

·        Μετά το πέρας της παράστασης θα γίνεται σταδιακή αποχώρηση από το θέατρο ακολουθώντας τις οδηγίες της ταξιθεσίας.

·        Δεν θα υπάρχει διάλειμμα.

Ο αλγόριθμος «κροπαρίσματος» φωτογραφιών του Twitter (σ.σ αυτόματης περικοπής) , φαίνεται πως «προτιμά» να εστιάζει σε νεότερα, πιο αδύνατα και πιο ανοικτόχρωμα πρόσωπα.  

Η πλατφόρμα πλήρωσε 3.500 δολάρια έναν απόφοιτο του ελβετικού πανεπιστημίου EFPL που απέδειξε τις διακρίσεις που έκανε ο αλγόριθμος, ο οποίος υποτίθεται πως εστίαζε «στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι» των φωτογραφιών, κατά την μερική σμίκρυνση που αυτές υφίστανται στην ροή του feed, πριν πατήσει κανείς πάνω στον εκάστοτε σύνδεσμο ώστε να ανοίξουν ολόκληρες οι φωτογραφίες. 

Ο Bogdan Kulynych απέδειξε την ψηφιακή προκατάληψη στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού, στο συνέδριο ασφαλείας DEF CON στο Λας Βέγκας. Για να το επιτύχει, πρώτα δημιούργησε με τεχνητό τρόπο ψηφιακά πρόσωπα που δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια τα φόρτωσε στο Twitter παρατηρώντας που εστίαζε το λογισμικό. 

Έχοντας τον πλήρη έλεγχο, ο Kulynych μπορούσε να δημιουργήσει ανύπαρκτα, ψηφιακά πρόσωπα σχεδόν πανομοιότυπα μεταξύ τους, με απειροελάχιστες διαφορές στον τόνο του δέρματος, το πλάτος του κεφαλιού, την φαινομενική ηλικία κ.λπ. Πολύ εύκολα, απέδειξε πως ο αλγόριθμος εστίαζε σε νεότερα, πιο λεπτά, πιο φωτεινά πρόσωπα, σε βάρος των πιο ηλικιωμένων, πλατύτερων και πιο σκουρόχρωμων. 

Ο επικεφαλής του τμήματος ηθικής της τεχνητής νοημοσύνης στο Twitter, Rumman Chowdhury, σχολίασε: «Όταν σκεφτόμαστε για τις προκαταλήψεις στα μοντέλα μας, δεν είναι απλώς το ακαδημαϊκό ή το πειραματικό κομμάτι (...) αλλά επίσης το πώς δουλεύει σε σχέση με τον τρόπο που σκεφτόμαστε εντός κοινωνίας (...) χρησιμοποιώ την έκφραση «η ζωή μιμείται την τέχνη που μιμείται τη ζωή. Δημιουργούμε αυτά τα φίλτρα επειδή νομίζουμε ότι «αυτό είναι όμορφο», και αυτό καταλήγει να εκπαιδεύει τα μοντέλα μας, οδηγώντας σε αυτή τη μη ρεαλιστική ιδέα για το τι σημαίνει ελκυστικό». 

Το twitter είχε δεχτεί εντονότατη κριτική το 2020 και είχε αναγκαστεί να ζητήσει συγγνώμη για τον αλγόριθμο κροπαρίσματος φωτογραφιών, που εστίαζε σε λευκά πρόσωπα έναντι των μαύρων. 

Οι χρήστες άρχισαν να παρατηρούν το πρόβλημα και μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο το θέμα είχε λάβει τεράστιες διαστάσεις στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως αποκάλυψαν οι επανειλημμένες δοκιμές πολλών χρηστών, ο αλγόριθμος περικοπής φωτογραφιών στα ποστ «προτιμούσε» να κεντράρει στους λευκούς αντί για τους μαύρους σε όλες τις περιπτώσεις που δύο άτομα βρίσκονταν μέσα στο ίδιο πλάνο. 

Τότε η εταιρεία είχε υποστηρίξει ότι δεν είχε αποδείξεις για κάποια ρατσιστική ή φυλετική διάκριση στον αλγόριθμό του. Ο Kulynych όμως το απέδειξε καθώς η πλατφόρμα ξεκίνησε έναν ανοικτό διαγωνισμό, προσφέροντας χιλιάδες δολάρια σε όποιον μπορούσε να επιδείξει επιβλαβή αποτελέσματα ααπό τον αλγόριθμο κροπαρίσματος. 

Αν και νικητής Kulynych, αφού έλαβε το χρηματικό έπαθλο, δήλωσε πως είχε ανάμεικτα συναισθήματα για τον διαγωνισμό. «Οι βλάβες του αλγορίθμου δεν είναι μόνο bugs. Σε αρκετές περιπτώσεις, η επιβλαβής τεχνολογία δεν οφείλεται σε ατυχήματα ή ακούσια σφάλματα, αλλά στον σχεδιασμό. Αυτό προκύπτει από την μεγιστοποίηση της συγκέντρωσης ενδιαφέροντος και, εν γένει, την πολιτική του κέρδους που εξωτερικεύει το κόστος σε άλλους.»

Με πληροφορίες από Guardian

Η Luminous Eye φιλοξενεί την Έκθεση φωτογραφίας της Ελένης Παρίδη με τίτλο “Δόνηση”.

Μία διαδραστική εμπειρία ανάμεσα σε φωτογραφίες, μουσικές αλληλουχίες και το προσωπικό βλέμμα του κάθε θεατή.

Η φωτογραφία, όπως είπε για την τέχνη ο Ιάπωνας δραματικός Chikamatsu Monzaemon, βρίσκεται στο λεπτό όριο μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού, του αληθινού και του εικονικού. Έτσι μας βοηθά να «βλέπουμε» ότι αφήνουμε να κρύβεται από εμάς.

Με αφορμή την έννοια του περιορισμού η δημιουργός επιχειρεί έναν επαναπροσδιορισμό της σχέσης με το χώρο και τον χρόνο εστιάζοντας στις απεριόριστες διαστάσεις που αποκτά το βλέμμα όταν στρέφεται εσωτερικά. Το αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας μεταβιβάζεται σε ένα σύνολο από 42 φωτογραφίες που αποτυπώνουν όψεις από τις επιφάνειες και τους εσωτερικούς κόσμους Χαλαζιακών πετρωμάτων.

Οι Φωτογραφίες της “Δόνηση” στον κάθε θεατή “αφηγούνται“ και κάτι διαφορετικό προσκαλώντας ενεργά τη συμμετοχή του. Μια νέα πληροφορία καθώς και μία αίσθηση ελευθερίας μεταδίδεται διαδραστικά όσο ο θεατής προβάλλει στην εκδηλωμένη εικόνα κάτι από το προσωπικό του εσωτερικό τοπίο, ανακαλύπτοντάς το.

Η εμπειρία της ‘’Δόνησης’’ ολοκληρώνεται με μια σειρά από μουσικές αλληλουχίες που προτείνει η Ελένη Παρίδη προκειμένου να συνοδεύσουν τις φωτογραφίες της έκθεσης. Έργα της Κωνσταντίας Γουρζή, το τσέλο της Anja Lechner και η αισθητική της ECM Records δίνει μια ακόμα διάσταση στην αντίληψη. Η συναισθησία που δημιουργείται εμπλουτίζει την πρόσβαση του θεατή – ακροατή στους μυστηριακούς τόπους που οι φωτογραφίες υπερβατικά απεικονίζουν.

Στα εγκαίνια της έκθεσης, Παρασκευή 8 Οκτωβρίου, στις 08:00 μμ, ο Χάρης Λαμπράκης ενεργοποιεί τη “Δόνηση” με το νέυ του και την πολύτιμη μουσική παρουσία του.

Το Σάββατο 9 Οκτωβρίου, στις 08:00 μμ, η μαγευτική Anja Lechner αυτοσχεδιάζει με το τσέλο της. Αφήνει, λυρικό απόηχο, το μοναδικό, μουσικό της αποτύπωμα και την δική της “Δόνηση” στην ατμόσφαιρα της Έκθεσης.

Την έκθεση επιμελήθηκε η Εύη Καραγιαννίδη. Ευχαριστούμε την ομάδα Τεχνότροπον ARTWAY Cultural Productions για την πολύτιμη αρωγή της.

Χορηγός Επικοινωνίας: BETON 7 Art Radio

Εγκαίνια:
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου στις 8:00 μμ – Κονσέρτο: Χάρη Λαμπράκη, νέυ.
Σάββατο 9 Οκτωβρίου στις 8:00 μμ – Κονσέρτο: Anja Lechner, τσέλο.

Διάρκεια της έκθεσης:
8 – 31 Οκτωβρίου 2021

Μέρες και ώρες προσέλευσης:
Τετάρτη 02:00 μμ – 06:00 μμ και Πέμπτη έως και Κυριακή 05:00 μμ – 09:00 μμ

Θα τηρηθούν όλοι οι κανονες προστασίας κατά του Covid-19.

 

ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΝΑΓΑΓΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ και την ασφάλεια σε υπέρτατη αρχή, οι περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης εφήρµοσαν µε συντονισµένο τρόπο υγειονοµικά µέτρα για την αναχαίτιση του κορωνοϊού, τα οποία είναι πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ερµηνεύοντας την 11η Μαρτίου 2020 ως µετεξέλιξη της 11ης Σεπτεµβρίου 2001 σε µια σκυταλοδροµία πολέµων εναντίον δύο διαδοχικών αόρατων εχθρών, δηλ. της Αλ Κάιντα και του κορωνοϊού, ο συγγραφέας επιχειρεί να φωταγωγήσει την κοινή διαχειριστική φιλοσοφία που διέπει δύο φαινοµενικά διαφορετικές µάστιγες: την τροµοκρατία και την πανδηµία.

Όπως η αντιτροµοκρατική νοµοθεσία στοχεύει στην έγκαιρη πρόληψη των τροµοκρατικών επιθέσεων και τη µηδενική ανοχή έναντι των τροµοκρατών, έτσι και η αντιπανδηµική αποβλέπει στην εκµηδένιση των κρουσµάτων µε χρήση δρακόντειων µέτρων, τα οποία δεν περιορίζουν απλώς, αλλά καταργούν τα θεµελιώδη δικαιώµατα των πολιτών, που πλέον αντιµετωπίζονται ως προ-άρρωστοι.

Στο επίκεντρο της νοµικής ανάλυσης του βιβλίου βρίσκεται η αρχή της ελεύθερης συναίνεσης ως ραχοκοκκαλιάς του Ιατρικού Δικαίου (σε αυτήν αντανακλάται η συνταγµατική ακτινοβολία της αξίας του ανθρώπου, ενός ταµπού που ως τέτοιο δεν περιορίζεται, αλλά µόνο παραβιάζεται), καθώς και ο µαζικός εµβολιασµός.

H διαχείριση της υγειονοµικής κρίσης στην εποχή του κορωνοϊού δείχνει ότι αίφνης υιοθετείται µια διαφορετική φιλοσοφία, η οποία ακυρώνει το θεµελιώδες δικαίωµα της σωµατικής αυτοδιάθεσης κάθε ανθρώπου, όχι µόνο του αρρώστου αλλά και του απολύτως υγιούς.

Έπαψε πλέον να επιτελεί κρίσιµο ρόλο η ατοµική βούληση του πολίτη και αντικαταστάθηκε από την αυταρχική πολιτική, ειδικότερα τη βιοεξουσία που ασκεί η κυβέρνηση µετά από τις εκάστοτε εισηγήσεις της επιτροπής των λοιµωξιολόγων.

Υπό το πρίσµα του Ποινικού Δικαίου ο συγγραφέας αξιολογεί τον εµβολιασµό ως θανάσιµη παγίδα, πράγµα που σηµαίνει ότι η εκτίµηση για την αίσια έκβαση του δεν βασίζεται σε ένα χειροπιαστό δεδοµένο, αλλά είναι εξαρτηµένη από το τυχερό άστρο του δράστη, µε άλλα λόγια είναι αφηµένη στο έλεος του Θεού.

Τούτη η σκέψη, η οποία αντιπαρατίθεται στην ψυχολογική θεώρηση του δόλου (βάσει αυτής, σε καθοριστικής σηµασίας στοιχείο για την ευµενή µεταχείριση του δράστη ανάγεται ο χαµηλός κίνδυνος επέλευσης του θανάτου) αποτυπώνεται γλαφυρά στο ακόλουθο παράδειγµα: Άραγε θα διενοείτο κανείς να ισχυρισθεί ότι δεν θανατώνει, µε ενδεχόµενο δόλο, έναν άνθρωπο, όποιος βγαίνει στο µπαλκόνι του µετά τα µεσάνυχτα και ρίχνει στα τυφλά έναν τσιµεντόλιθο, που πετυχαίνει στο κεφάλι έναν περαστικό, απλώς και µόνο επειδή στατιστικά ήταν πολύ µικρή η πιθανότητα να περάσει κάποιος πεζός εκείνη την ώρα κάτω ακριβώς από τη συγκεκριµένη πολυκατοικία;

Ως προς το ζήτηµα αν η παρούσα υγειονοµική κρίση αποτελεί αντικείµενο διαχείρισης τραγικού διλήµµατος, ο συγγραφέας λαµβάνει αρνητική θέση, δεδοµένου ότι δεν κινδυνεύουν µε θάνατο όλοι, ή έστω ένα µεγάλο µέρος των Ελλήνων πολιτών, αν δεν υλοποιηθεί το πολυπόθητο σχέδιο του µαζικού-καθολικού εµβολιασµού.
Η ελαφρότητα µε την οποία αντιµετωπίζεται ο κίνδυνος απώλειας των εµβολιασθέντων από τις παρενέργειες των εµβολίων, καταδεικνύει τη δυσθεώρητη υποκρισία των διαχειριστών της υγειονοµικής κρίσης. Ενώ από την αρχή της πανδηµίας εφαρµόσθηκε ο γνωστός ανθρωπιστικός κανόνας του Ποινικού Δικαίου ότι η ανθρώπινη ζωή αποτελεί ένα κατ’ απόλυτον τρόπο προστατευόµενο έννοµο αγαθό, υπό την έννοια ότι δεν υπόκειται ούτε σε ποιοτικές διαβαθµίσεις ούτε σε ποσοτικές προσθαφαιρέσεις, κατά την διαδικασία υλοποίησης του µαζικού εµβολιασµού προκρίθηκε η ωφελιµιστική λογική της αριθµητικής στάθµισης: αν από τις παρενέργειες των εµβολίων προκαλείται µικρή απώλεια (χάνονται δεκάδες), αυτή επισκιάζεται από τη σωτηρία ενός πολύ µεγάλου αριθµού πολιτών (σώζονται χιλιάδες).

Πέρα από την πραγµάτευση των προβληµάτων που εγείρει η θέσπιση των υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων από πλευράς Συνταγµατικού και Ποινικού Δικαίου (εκτός του εµβολιασµού, αναλύονται και µείζονος σηµασίας ζητήµατα τα οποία απορρέουν από την θέσπιση της µασκοφορίας καθώς και της διενέργειας αυτοδιαγνωστικών τεστ ως υποχρεωτικών πράξεων), ο συγγραφέας προβαίνει σε συσχετισµούς της σηµερινής δυστοπικής πραγµατικότητας µε εντυπωσιακά επίκαιρες τοποθετήσεις, οι οποίες είχαν γίνει στο εγγύς ή στο µακρινό παρελθόν από σηµαίνουσες προσωπικότητες που δεν ανήκουν στον νοµικό χώρο.

Θα ήταν παράτολµο να υποθέσουµε πως οι τρόφιµοι ποθούν να αποδράσουν από το οικουµενικό Πανοπτικόν. Ο χειρότερο φόβος τους είναι το ενδεχόµενο να εξαναγκαστούν να φύγουν από αυτό (Γκρέι).

Συγγραφέας:

Βαθιώτης Κωνσταντίνος

Εκδοτικός οίκος: Αλφειός

Τόπος έκδοσης: Αθήνα

Έτος έκδοσης: 2021

Σελίδες: 274