«Η συγκρότηση του ΕΛΑΣ αποτέλεσε το επιστέγασμα της τιτάνιας προσπάθειας των κομμουνιστών να ανασυγκροτήσουν το ΚΚΕ και να οργανώσουν μαζική εργατική - λαϊκή απελευθερωτική πάλη» τονίζει η ΚΕ του ΚΚΕ σε Διακήρυξή της (επισυνάπτεται) για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), στις 16 Φλεβάρη 1942.

Στη Διακήρυξη σημειώνεται ότι «σύσσωμη η ελληνική αστική τάξη άφησε στην καλύτερη περίπτωση τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των Αρχών Κατοχής και στη χειρότερη συνεργάστηκε μαζί τους, σε συνθήκες μαζικών συλλήψεων, εκτελέσεων και εκτεταμένου λιμού. Το σύνολο της αστικής τάξης απέδειξε ότι οι διακηρύξεις της περί "εθνικής ενότητας»" αποτελούν μόνο προπαγάνδα που αξιοποιείται όταν και όσο είναι συμβατή με τα δικά της συμφέροντα».

Γίνεται αναφορά στην κατάσταση του ΚΚΕ, το οποίο «η Κατοχή βρήκε βαριά χτυπημένο από το καπιταλιστικό κράτος», στην δράση του την περίοδο εκείνη και τονίζεται ότι «σε αυτές τις συνθήκες αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά η αξία της οργανωμένης ιδεολογικής-πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος».

«Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Σήμαινε ότι διαμορφώθηκε στρατιωτικό κέντρο με δική του διάρθρωση, λειτουργία και πειθαρχία, η οποία υπερέβαινε το αστικό πλαίσιο των καταπιεστικών στρατιωτικών κανονισμών και κατά προέκταση της αντιλαϊκής-αντικομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης του αστικού στρατού. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που η καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε τις βασικές προϋποθέσεις για να εξελιχτεί σε μοχλό ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και σε όργανο της εργατικής εξουσίας» τονίζει το ΚΚΕ.

Στη Διακήρυξη γίνεται εκτενής αναφορά στην ολόπλευρη στήριξη που προσέφερε ο εργαζόμενος λαός στον ΕΛΑΣ, στα μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ που ήταν αξιωματικοί του αστικού στρατού και στελέχωσαν τον ΕΛΑΣ από την πρώτη στιγμή και στους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών που κατατάχτηκαν στον ΕΛΑΣ.

Στο κείμενο σημειώνεται: «Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα με την ισχυρότερη επιρροή στις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις συντέλεσαν: Οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρατηρήθηκαν σε τέτοιο μεγάλο βαθμό μαζικοί θάνατοι από πείνα, ταχεία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργατικών-λαϊκών μαζών και προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων). Η βαθιά πολιτική κρίση και διάσπαση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, μια μερίδα των οποίων άφησε τον λαό έρμαιο στις επιδιώξεις των δυνάμεων Κατοχής και μια άλλη συνεργάστηκε μαζί τους. Η διάλυση του αστικού στρατού μέσα στη χώρα και στην πορεία οι ήττες των κατοχικών στρατευμάτων. Στην εργατική-λαϊκή συνείδηση επέδρασαν ο πρωτοπόρος ρόλος και οι θυσίες των κομμουνιστών, ενώ από ένα σημείο και έπειτα σημαντική ήταν και η συμβολή των θυσιών του σοβιετικού λαού και των επιτυχιών του Κόκκινου Στρατού, που ανέβασαν το κύρος και την επιρροή του ΚΚΕ».

«Από το φθινόπωρο του 1942, ο ΕΛΑΣ έδωσε τις πρώτες μάχες με τις δυνάμεις Κατοχής. Το 1943 σημαδεύτηκε από τη μαζικοποίηση των γραμμών του. Στις 2 Μάη 1943, με κοινή απόφαση της ΚΕ του ΕΑΜ και της ΚΕ του ΕΛΑΣ ιδρύθηκε το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ με στρατιωτικό διοικητή τον Στέφανο Σαράφη, πρωτοκαπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη και πολιτικό αντιπρόσωπο της ΚΕ του ΕΑΜ τον Ανδρέα Τζήμα (Σαμαρινιώτη). Στις 16 Ιούνη 1943, ο ΕΛΑΣ διαρθρώθηκε σε τακτικό στρατό» αναφέρει η Διακήρυξη, προσθέτοντας ότι «στη διάρκεια του 1943, ο ΕΛΑΣ άρχισε να παγιώνει τη στρατιωτική του κυριαρχία σε μεγάλο μέρος των εδαφών της χώρας, όπου υπό την προστασία του συγκροτήθηκαν λαογέννητοι θεσμοί τοπικής διοίκησης, εκπαίδευσης και δικαιοσύνης και οργανώθηκαν υγειονομικές υπηρεσίες».

Στο κείμενο γίνεται αναφορά στις κινήσεις των αστικών πολιτικών δυνάμεων με στόχο «τη μεταπολεμική διάσωση της καπιταλιστικής εξουσίας με την ενίσχυση του βρετανικού ιμπεριαλισμού», στόχος που «συνδεόταν ευθύγραμμα με την αντιμετώπιση της δράσης του ΕΛΑΣ και μοιραία οδήγησε στην όξυνση της ταξικής πάλης».

«Το καλοκαίρι του 1943, η τελευταία δοσιλογική κυβέρνηση του Γεώργιου Ράλλη, εις γνώση του βρετανικού ιμπεριαλισμού και με τη συνδρομή αξιωματικών προερχόμενων από όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου, προχώρησε στη συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας, που στράφηκαν εναντίον της δράσης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Την ίδια περίοδο, οι αστικές αντιστασιακές οργανώσεις έριχναν γέφυρες επικοινωνίας με τις Αρχές Κατοχής και άρχισαν να συγκρούονται στρατιωτικά με τον ΕΛΑΣ.

Ο πόλεμος του ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τις ναζιστικές δυνάμεις, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε η σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τις γερμανόφιλες αστικές οργανώσεις, αλλά και τις βρετανόφιλες (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ). Έτσι και αλλιώς, το σύνολο των αστικών οργανώσεων της εποχής είχε διαύλους επικοινωνίας τόσο με τις Αρχές Κατοχής, όσο και με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό» τονίζεται στο κείμενο.

Η Διακήρυξη επισημαίνει, σε άλλο σημείο, ότι «το ΚΚΕ αποσύνδεε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Επηρεασμένο και από τις αντίστοιχες προγραμματικές αδυναμίες του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθετούσε τον στόχο της λεγόμενης "λαϊκής δημοκρατίας" ή "λαοκρατίας", που αντιμετώπιζε ως ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό. Ως αποτέλεσμα, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει μια επαναστατική στρατηγική και να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα την περίοδο της αποχώρησης των γερμανικών στρατευμάτων. Αντίθετα, επέμεινε στην πολιτική της "εθνικής ενότητας" και της δημοκρατικής εξομάλυνσης και υπέγραψε τις Συμφωνίες του Λιβάνου (Μάης 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβρης 1944), με τις οποίες αναγνώρισε την απούσα αστική κυβέρνηση, συμμετείχε σε κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" και δεσμεύτηκε να μην μπουν τα στρατιωτικά σώματα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα».

Ακολουθεί ανάλυση των εξελίξεων που οδήγησαν στην «κρίσιμη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του 1944, τον τελευταίο ηρωικό αγώνα δυνάμεων του ΕΛΑΣ, που, στηριζόμενες μόνο στη μαζική στήριξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν υπέρτερες δυνάμεις. Μετά 33 μέρες σκληρών συγκρούσεων, η υπογραφή της απαράδεκτης Συμφωνίας της Βάρκιζας (Φλεβάρης 1945) οδήγησε στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ».

«Στην πλειοψηφία τους, οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν αποστρατεύτηκαν ουσιαστικά ποτέ. Αντιμετώπισαν το όργιο της καταστολής και τρομοκρατίας του καπιταλιστικού κράτους και των συμμοριών του, που ακολούθησε τον Δεκέμβρη, πολλοί δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν για τη δράση τους, άλλοι ξαναπήραν τον δρόμο για το βουνό και κατατάχτηκαν στον ΔΣΕ, δίνοντας τη ζωή τους ή καταλήγοντας στην πολιτική προσφυγιά.

Ο τρίχρονος ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ, όπως και ο Δεκέμβρης του 1944 νωρίτερα απέδειξαν ότι οι όποιες αδυναμίες του ΚΚΕ δεν οφείλονταν σε συνειδητό συμβιβασμό με τον ταξικό αντίπαλο.

Ακόμα και μετά τον αγώνα του ΔΣΕ, οι μαχητές του ΕΛΑΣ συνέχισαν για πολλές δεκαετίες να είναι παρόντες σε κάθε προσκλητήριο αγώνα» τονίζει το ΚΚΕ.

«Η μεγάλη εποποιία του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ενάντια στην Τριπλή Φασιστική Κατοχή, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Ιδιαίτερα σήμερα, που η καπιταλιστική εξουσία επιδιώκει να "ξαναγράψει" την Ιστορία με προμετωπίδα τον αντικομμουνισμό.

Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία, αφού οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Κίνα, στη Ρωσία και των συμμαχιών τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους νέων και γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο δεν προστατεύουν τα σύνορα της χώρας και τον λαό, όπως ισχυρίζονται τα αστικά κυβερνητικά κόμματα -ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ)- αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής» αναφέρει η Διακήρυξη.

Σε ό,τι αφορά την ιστορική πείρα του ΕΛΑΣ και συνολικότερα της δεκαετίας 1940-1950, το ΚΚΕ επισημαίνει: «Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι δεν υπάρχει ενδιάμεση πολιτική εξουσία ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό, ούτε "ειρηνικό πέρασμα" από τον ένα στον άλλο ή φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική και αυτή είναι που σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής-πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η άποψη ότι η συμμετοχή ενός Κομμουνιστικού Κόμματος σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε από την κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" του 1944, από την προσπάθειά της να αφοπλίσει τον ΕΛΑΣ, από τις σκληρές μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και από το όργιο της αστικής τρομοκρατίας και καταστολής που ακολούθησε. Καμιά αυταπάτη δεν μπορεί να υπάρχει ότι η συμμετοχή ενός ΚΚ σε αστική κυβέρνηση μπορεί να την οδηγήσει σε φιλολαϊκή διαχείριση».

«Η απελευθέρωση του μεγαλύτερου μέρους της Ελλάδας από τον ΕΛΑΣ απέδειξε έμπρακτα τη δυναμική του συνθήματος "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής". Σήμερα, ο δρόμος της ανατροπής είναι η μόνη πραγματική επιλογή που έχει η εργατική τάξη, οι βιοπαλαιστές αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης, η νεολαία και οι γυναίκες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών για να σώσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους» καταλήγει η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

 

 

Πηγή: ethnos.gr

Πως εκφράζεται η ομοφοβία στα ανήλικα άτομα; Τα 800 περιστατικά που βίωσε ή παρατήρησε ένα παιδί, στα οποία στηρίχθηκε η έρευνα δείχνουν πως οι επιθέσεις γίνονται με καταστροφή αντικειμένων, σωματική ή λεκτική βία και περιθωριοποίηση.

«Επιθέσεις όμως δεν δέχονται μόνο τα ΛΟΑΤΚΙ αλλά και τα μη ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Ένα αγόρι μπορεί να είναι θηλυπρεπές χωρίς να είναι γκέι, αντίστοιχα και στα κορίτσια, υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αρρενωπότητες και θηλυκότητες από την κυρίαρχη, επομένως η ομοφοβία επηρεάζει πολύ περισσότερες ομάδες από αυτές που νομίζουμε» λέει στο tvxs.gr  ο Πέτρος Σαπουτζάκης εκπαιδευτικός, από τα ιδρυτικά μέλη του Πολύχρωμου Σχολείου, ο οποίος μας βοηθάει να «διαβάσουμε την έρευνα και υπογραμμίζει το πάγιο αίτημα των οργανώσεων, ώστε να εισαχθεί επιτέλους στα σχολεία μάθημα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά που δέχονται ομοφοβικές επιθέσεις, δεν έχουν προσανατολισμό ομόφυλο. Κάποιος θα  σχολιάσει ή θα  επιτεθεί σε άτομα που δεν συμμορφώνονται με τα κυρίαρχα πρότυπα φύλου, θεωρώντας ότι  είναι γκέι. Στη δική μας έρευνα υπήρχαν παιδιά που δηλώνουν ετεροφυλοφιλα και δέχθηκαν επίθεση» λέει ο Π. Σαπουτζάκης και υπογραμμίζει πόσο διαποτισμένα είναι όλα τα άτομα  -ΛΟΑΤΚΙ και μη- από την κουλτούρα της ομοφοβίας:

«Εσωτερικευμένη ομοφοβία υπάρχει από όλους. Δεν είναι οι ετεροφυλόφιλοι εναντίον των ομοφυλοφίλων. Και ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο μπορεί να το κάνει, γιατί την έχει συσσωρεύσει μέσα του. Ακόμα κι εγώ που είμαι ακτιβιστής χρόνια, έχω εσωτερικευμένα ομοφοβικά, τρανσφοβικά και ιντερφοβικά αντανακλαστικά τα οποία ανακαλύπτω διαρκώς κι αντιπαλεύω. Αν μπείτε σε εφαρμογές που χρησιμοποιούν γκέι, θα δείτε πόσοι διευκρινίζουν ότι ψάχνουν κάποιον μη θηλυπρεπή. Έχει να κάνει με την κυριαρχία που προστάζει την ομοφοβία».

Γι’αυτόν το λόγο υποστηρίζει ο Π. Σαπουτζάκης, είναι περισσότερα τα τρανσοφοβικά σχόλια από τα ομοφοβικά:

«Ένα παιδάκι χτυπάει την θηλυπρέπεια, αυτό είναι έκφραση φύλου. Εγώ ως δάσκαλος γκέι μη θηλυπρεπής, θα έχω πολύ λιγότερες επιθέσεις  από θηλυπρεπείς συναδέλφους. Το ότι είμαι αρρενωπός γκέι, πληροί τις προυποθεσεις της πατριαρχίας»

Τα αποτελέσματα της έρευνας, συμπίπτουν με εκείνα που έχουν βγάλει έρευνες στο εξωτερικό. Ποια ευρήματα κίνησαν το ενδιαφέρον του;

«Τα θηλυπρεπή αγόρια δέχονται τις περισσότερες επιθέσεις, σε ένα ποσοστό 75%. Τα άτομα που τα υποστηρίζουν ή επεμβαίνουν, είναι κατά 75% κορίτσια».

Οι νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται στη σχολική κοινότητα

Το Πολύχρωμο Σχολείο, δέχεται καθημερινά καταγγελίες, με αποτέλεσμα να έχει μια πανοραμική θέα στα σχολεία της χώρας. «Έτσι γνωρίζουμε τι πρέπει να ζητήσουμε από την πολιτεία, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν άμεσα στα σχολεία.

Είναι ανάγκη να υπάρχουν θετικά πρότυπα, αποδοχή. Οι καθηγητές να συμπεριφέρονται το ίδιο σε όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που εκφράζουν φύλο ή ταυτότητα. Να υπογραμμίσω ότι η σεξουαλική εκπαίδευση, πρέπει να είναι συμπεριληπτική. Έχουμε συνεργαστεί πολλές οργανώσεις ώστε να καταλήξουμε σε  10 σημεία στα οποία βλέπουμε να παραβιάζονται καθημερινά και συστηματικά τα δικαιώματα των παιδιών.

Ζητάμε από το υπουργείο να εκδώσει μια εγκύκλιο με το τι πρέπει να κάνει το σχολείο. Έχει το παιδί δικαίωμα στο σχολείο να έχει ένα rainbow σημαιάκι; Έχει δικαίωμα να πει ο Γιώργος ότι του αρέσει ο Δημητράκης; Φυσικά και ναι. Δεν μπορεί να γίνονται αυτά τα ζητήματα αφορμή να γίνεται κακός χαμός στον σύλλογο διδασκόντων ή στον σύλλογο γονέων. Όλα αυτά είναι ξεκαθαρισμένα στα νομοσχέδια αλλά δεν τα εφαρμόζουν οι σύλλογοι αν δεν το πει το υπουργείο. Φοβούνται τι θα πουν οι δάσκαλοι, τι θα πουν οι γονείς. Δεν πρέπει να περιμένουμε όμως τα παιδιά να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όπως έγινε στο Ίλιον».

Περισσότερα περιστατικά στην επαρχία, πιο υποστηρικτικοί οι φίλοι από γονείς και εκπαιδευτικούς

Η έρευνα δείχνει ότι  τα περισσότερα περιστατικά συμβαίνουν, στην επαρχία (55,4%) σε σχέση με την Αθήνα (43,1%), ή εκτός Ελλάδας (1,5%). Τα περιστατικά ΟΕ (ομοφοβικών επιθέσεων) φαίνεται να εκδηλώθηκαν σε υψηλότερο βαθμό στο γυμνάσιο (42,9%) και στο λύκειο (33,3%), με τις τάξεις του δημοτικού (Γράφημα 4) να ακολουθούν σε συχνότητα (Α-Β-Γ Δημοτικού με 10,4% και Δ-Ε-ΣΤ Δημοτικού με 13,4%).

Όσον αφορά τη διάρκεια εκδήλωσης, οι αναφορές δείχνουν να είναι πιο συνηθισμένο τα περιστατικά ΟΕ να διαρκούν από 1 έως 3 χρόνια (45,3%), ακολουθούν σε συχνότητα όσοι δήλωσαν ότι η διάρκεια των περιστατικών ήταν από 4 έως 6 χρόνια (27,7%) και από μέρες έως μήνες (19%). Τέλος, σημαντικό ποσοστό των περιστατικών αναφέρεται ότι διαρκούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των θυμάτων (8%).

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει, το πώς αντιδρά το περιβάλλον του σχολείου. Ποιοι είναι οι υποστηρικτικοί παρατηρητές, ποιοι οι αδιάφοροι και οι εκφοβιστικοί;

Παρατηρητές/ριες χαρακτηρίστηκαν αδιάφοροι σε ποσοστό 61,6% και εκφοβιστικοί σε ποσοστό 39%, ενώ υποστηρικτικούς παρατηρητές/ριες συναντάμε στο 35,9% των περιπτώσεων. Τα παιδιά λένε, πως οι φίλοι τους είναι περισσότερο υποστηρικτικοί από γονείς και εκπαιδευτικούς:

Σχετικά με τον τρόπο που αντέδρασαν αυτοί που ανακαλούν το περιστατικό ΟΕ, είτε παρατηρητές, είτε θύματα, στο 29,3% των περιπτώσεων αδιαφόρησαν, ενώ στο 22,8% έκλαψαν, έφυγαν και πήγαν κάπου να απομονωθούν και στο 21,1% επιτέθηκαν, φώναξαν και “έβαλαν τους θύτες στη θέση τους” (Γράφημα 12). Η αναφορά του περιστατικού ΟΕ που ανακαλούν παρατηρητές/ριες και θύματα γίνεται κατά κύριο λόγο σε φίλους (38%) και λιγότερο σε γονείς (14,5%), εκπαιδευτικούς (11%) και άλλα άτομα (9,8%), όπως βλέπουμε στο γράφημα 13.

Πως αντιδρούν τα θύματα

Τα θύματα ομοφοβικού εκφοβισμού αναφέρουν συχνότερα, με μεγάλη διαφορά από τους παρατηρητές, ότι το έριξαν στο διάβασμα, ότι απομονώθηκαν, ότι μίσησαν το σχολείο, ότι έπαθαν κατάθλιψη, ότι προσπάθησαν να μη διαφέρουν και ότι είχαν σκέψεις αυτοκτονίας. Ωστόσο, οι παρατηρητές/ριες ανέφεραν συχνότερα ότι την απόκτηση κοινωνικών προβληματισμών ως επίδραση των περιστατικών ΟΕ.

Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών στη σύγχρονη εποχή εκτιμάται ότι ξεκίνησε το έτος 1863, καθώς εντεινόταν η Βιομηχανική Επανάσταση και άρχισε να ανεβαίνει η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα την έναρξη της θέρμανσης των ωκεανών και την τήξη των παγετώνων, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Τζένιφερ Γουόκερ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», ανέλυσε στοιχεία για τη στάθμη των θαλασσών κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια.

Η άνοδος της στάθμης αποτελεί σημαντικό δείκτη για τις ευρύτερες κλιματικές αλλαγές. Εντοπίζοντας για πρώτη φορά με τόσο συγκεκριμένο τρόπο πότε άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη, κατέστη δυνατό παράλληλα να προσδιοριστεί και η έναρξη μιας σημαντικής περιόδου κλιματικής αλλαγής.

Ενώ η άνοδος των υδάτων διεθνώς σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα έγινε για πρώτη φορά αισθητή μεταξύ 1863-1873, υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανάλογα με την περιοχή. Για παράδειγμα, στον μέσο Ατλαντικό και σε περιοχές των ΗΠΑ η στάθμη άρχισε να ανεβαίνει μεταξύ 1872-1894, ενώ στον Καναδά και στην Ευρώπη αρκετά αργότερα, μεταξύ 1930-1964.

«Μπορούμε πάντως να είμαστε βέβαιοι ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης των θαλασσών από το 1940 έως το 2000 υπήρξε η ταχύτερη των τελευταίων 2.000 ετών», δήλωσε η Γουόκερ.

Πηγή: ΑΠΕ

Μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου έχουν προθεσμία οι ιδιοκτήτες οχημάτων για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας του 2022, καθώς και για τη θέση των οχημάτων σε ακινησία. Το υπουργείο Οικονομικών τονίζει ότι δεν θα υπάρξει νέα παράταση.

Το πρόστιμο

Υπενθυμίζεται πως η μη έγκυρη αποπληρωμή των τελών κυκλοφορίας επισύρει πρόστιμο, το οποίο ισούται με το 100% των τελών που αναλογούν στο όχημα.

Συγκεκριμένα το ύψος του προστίμου είναι:

- ίσο με το ποσό των τελών αν το όχημα είναι δίκυκλο/ τρίκυκλο ή επιβατικό ΙΧ

- ίσο με το 50% των τελών αν το όχημα είναι επιβατικό Δ.Χ.

- μηδενικό αν τα τέλη κυκλοφορίας είναι λιγότερα από 30 ευρώ.

 

 

 

 

 

 

Ζωντανός εντοπίστηκε στην πρύμνη του φλεγόμενου πλοίου ένας εκ των 12 αγνοουμένων του «Euroferry Olympia».

Σύμφωνα με πληροφορίες, είναι καλά στην υγεία του. Η ΕΜΑΚ χρησιμοποίησε μια σκάλα για να τον απομακρύνει από το πλοίο, ενώ επιβιβάστηκε σε ένα άλλο πλωτό μέσο με διασώστες που περίμεναν να του δώσουν τις πρώτες βοήθειες.

Την εξέλιξη επιβεβαίωσε και ο υπουργός Ναυτιλίας, Γιάννης Πλακιωτάκης. «Βρέθηκε ζωντανός ένας εκ των επιβατών, πιθανότατα Λιθουανικής καταγωγής και περιμένουμε να γίνει ταυτοποίηση», δήλωσε χαρακτηριστικά. 

Οι Αρχές ελπίζουν ότι ο επιβάτης θα μπορέσει να τους δώσει πληροφορίες και για τους υπόλοιπους αγνοούμενους.

Υπενθυμίζουμε πως στο πλοίο επέβαιναν 239 επιβάτες και 51 άτομα πλήρωμα. Μέχρι πρότινος αγνοούνταν 12 άτομα, ανάμεσα στα οποία τρεις Έλληνες. Πλέον οι αγνοούμενοι είναι 11.

Ολοκληρώθηκε η ρυμούλκηση του πλοίου σε ασφαλές σημείο βόρεια της Κέρκυρας

Παράλληλα, το πλοίο ρυμουλκήθηκε σε ασφαλές αγκυροβόλιο, στα βόρεια της Κέρκυρας, βορειοανατολικά του όρμου Κασσιόπης, καθώς αναμένονται ισχυροί άνεμοι και το πλοίο έχει πάρει κλίση, γεγονός που ανησυχεί τις Αρχές.

Εστίες καπνού εξακολουθούν να υπάρχουν στο εσωτερικό του, ενώ εξακολουθούν να επιχειρούν στην κατάσβεση τρία περιπολικά σκάφη του Λιμενικού, ένα πυροσβεστικό πλωτό της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και πέντε Ρυμουλκά.

 

Η ανακοίνωση του ΣΕΟΦΑΕ:

Η Διοίκηση του Συνδικάτου για άλλη μια φορά καταγγέλλει την αδράνεια της κυβέρνησης και του Υπουργείου Ναυτιλίας, για τους ελλιπείς ελέγχους στα πλοία των εξωτερικών γραμμών που μεταφέρουν εμπορεύματα διαμέσου φορτηγών και επιβάτες.

Για ακόμα μία φορά γίναμε μάρτυρες της ανευθυνότητας του υπουργείου αλλά και εν γένει της κυβέρνησης με το νέο δυστύχημα του RoRo EUROFERRY OLYMPIA ιταλικών συμφερόντων (GRIMALDI LINES), που έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη αγνοούμενων επιβατών αλλά και τις χαμένες περιουσίες αρκετών οδηγών φορτηγών και λοιπών επιβαινόντων.

Όπως και στην παρόμοια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε προ χρόνων στο RoRo ΝORMAN ATLANTIC προκύπτουν τα ίδια ερωτήματα για την τήρηση των κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας και την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Η Διοίκηση του Συνδικάτου για ακόμη μία φορά θέτει τα εξής ερωτήματα:

1) Αν λειτούργησαν τα μέσα πυρόσβεσης στα γκαράζ του πλοίου και αν λειτούργησαν οι ανιχνευτές καπνού

2) Αν το πλοίο ήταν υπέρβαρο και υπεράριθμο σε αυτοκίνητα, φορτηγά και επιβάτες

3) Οι καμπίνες του πλοίου επαρκούσαν για το σύνολο των επιβατών (239 άτομα) ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τους για ένα ταξίδι 25 ωρών και άνω;

4) Γιατί επετράπη η διανυκτέρευση των οδηγών φορτηγών στις καμπίνες των αυτοκινήτων εφόσον απαγορεύεται κατά τον πλου του πλοίου να βρίσκονται άτομα στο γκαράζ;

5) Πώς σε ένα πλοίο RoRo το οποίο μεταφέρει φορτηγά αυτοκίνητα με επικίνδυνα και εύφλεκτα προϊόντα, επετράπη η επιβίβαση επιβατών;

Υπενθυμίζουμε ότι το ΣΕΟΦΑΕ με το υπ’ αριθμ. 740/30-06-2017 έγγραφό του είχε ενημερώσει το Υπουργείο Ναυτιλίας και τα λιμεναρχεία Πάτρας και Ηγουμενίτσας για το συγκεκριμένο πλοίο EUROFERRY OLYMPIA, καθώς και για το EUROFERRY EGNAZIA.

Κύριοι του Υπουργείου Ναυτιλίας, είστε υπόλογοι έναντι του ελληνικού λαού για τα ελλιπή μέτρα προστασίας επιβατών και εμπορευμάτων. Όσο δεν εφαρμόζονται οι νόμοι που αφορούν την χερσαία και θαλάσσια εμπορευματική μεταφορά θα συνεχίσουμε να θρηνούμε ανθρώπινες ζωές.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

Live recording

Made in USA σχολή.. Ευρωπαϊκή καριέρα.. Ελληνική καταγωγή..

Ο κορυφαίος Έλληνας blues/rock κιθαρίστας της γενιάς του

μετά από δυο χρόνια απουσίας από την εγχώρια σκηνή

και λίγο πριν φύγει για τα ..ξένα και πάλι,

επιστρέφει και βάζει φωτιά στο Κύτταρο, σε μια τρίωρη rock πανδασία  

αντάξια της νέας δισκογραφικής του δουλειάς και των πολλών εκλεκτών καλεσμένων!!

Ο ... "γνωστός-άγνωστος" συνθέτης, κιθαρίστας και performer Simos Kokavesis,

ένας παγκόσμιας κλάσης πολυταξιδεμένος και βραβευμένος μουσικός 

(απόφοιτος τουBerklee College of Music) 

μα πάνω απ’ όλα ένας ταπεινός "εραστής" της τέχνης του,

βάζει το κερασάκι στην τούρτα που "σέρβιρε" τον Μάιο του '19

σε μια μυθική "μάζωξη"στο Κύτταρο, 

(Στέλιος Βαμβακάρης, Ηλίας Ζάικος, Λουκάς Σιδεράς κ.α) 

που δεν είναι άλλο, παρά το "ζωντανό αποτύπωμα" της.. 

..η ηχογράφηση μιας ιστορικής βραδιάς που πήρε σάρκα και οστά..

Το cd θα "κυκλοφορεί" ανάμεσά μας..

..κι είμαστε ακόμα ζωντανοί και το δείχνουμε

με μια μπαντάρα ή αλλιώς μ' ένα ονειρικό line up..

Rock 'n' Roll επιζώντες!

Αλέκος Αράπης  - bass (Απροσάρμοστοι - Παύλος Σιδηρόπουλος)

Κυριάκος Δαρίβας - drums (Απροσάρμοστοι - Παύλος Σιδηρόπουλος)

Τίμος Χατζηιωάννου - keys

Μαρίνα Σκιαδαρέση - vox

Μαρκέλλα Παναγιώτου - vox (Socrates drank the conium)

Μαριάννα Κοκαβέση - violin/vox

         

Info:

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022

Παρουσίαση Δίσκου

SIMOS & Co

Live Recording

@ KYTTARO

ΗΠΕΙΡΟΥ 48 & ΑΧΑΡΝΩΝ τ.κ 10439

www.kyttarolive.gr

ΠΟΡΤΕΣ: 21.30

ΕΝΑΡΞΗ: 22.00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10€

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ  ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

• VIVA.GR  & Viva Spots

Εκτέλεση παραγωγής:  4P Productions

Ο κάτοχος του εισιτηρίου, βάση της σχετικής νομοθεσίας,

υποχρεούται να επιδείξει κατά την είσοδο:

[α] ταυτότητα [β] πιστοποιητικό εμβολιασμού κατά του Covid-19

ή [γ] πιστοποιητικό νόσησης Covid-19 που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες

μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί

έως ενενήντα (90) ημέρες μετά από αυτόν

4 έως 18 Μαρτίου 2022

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Εκθεσιακός χώρος

&

Foyer 2ου ορόφου

 

 

Είσοδος Ελεύθερη

 

Μιχάλης Μιχαήλ: Την τελευταία στιγμή μωρό μου θα υπάρχει πάντα ένας ήρωας..

 

 

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει την Έκθεση με έργα του Μιχάλη Μιχαήλ, ενός από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς κόμικς και εικαστικούς της δεκαετίας του ’80.

 

Ο Μιχάλης Μιχαήλ ζώντας, δρώντας και δημιουργώντας μοναχικά μέσα στο πλήθος εξέφρασε με αφοπλιστική ειλικρίνεια τόσο προσωπικά συναισθήματα ώστε ο κάθε θεατής ή αναγνώστης να συναντά τον εαυτό του μέσα στα έργα του.

Αυτός ο τόσο τρυφερός, σχεδόν ρομαντικός, αλλά δομικά (αυτό)-σαρκαστικός δημιουργός εξέφρασε μοναδικά τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολιτευτικής περιόδου στην άγρια δεκαετία του 1980. Ως ευαίσθητος δέκτης και ισχυρός πομπός. Όπως όταν ο εμβληματικός ήρωας των κόμικς του Στηβ Μπρίζας συναντά τον Spider-man του Ross Andru (1927-1993) και ο δεύτερος του αποκαλύπτει ότι …η ζωή δεν είναι πάντα χαρούμενη…

Ο Μιχάλης Μιχαήλ μας πήγε βόλτα στη ηλεκτρική σύγχρονη πόλη χρησιμοποιώντας ακόμα και το χρώμα για να δείξει τα σκοτάδια της. Πάντα μέσα από αντιθέσεις, δίπολα σε εύθραυστη ισορροπία: Τη φαντασμαγορία και την παρακμή, την εγκατάλειψη.  Την τρυφερότητα και τη βία. Το φως και το σκοτάδι. Το θόρυβο και τη σιωπή. Το πάθος, την έκσταση και τη στέρηση. Μας σύστησε τους ήρωες και τους αντιήρωες των δρόμων, τους θύτες και τα θύματα, τους οποίους σεβόταν και αντιμετώπιζε με ακριβώς το ίδιο αξιακό μέτρο. Μας συστήθηκε μέσω του «διπολικού» ήρωά του Στηβ Μπρίζα. Ενός σύγχρονου χάρτινου ήρωα, ενός spider-manπου χρησιμοποιούσε ως ιστό του την ηλεκτρική καλωδίωση της πόλης. Ενός μοναχικού ήρωα που ήθελε να συνδεθεί με όλους και γι’ αυτό έμπαινε στην μπρίζα.

 

 

 

Στη φαρέτρα του είχε μαζί με το σπάνιο ταλέντο του την επιστημονική γνώση για τη  διαφήμιση, την επικοινωνία και γενικότερα για την pop culture και τα εκφραστικά της μέσα, κυρίως τα εικονοφραστικά, μπορούσε εκ των έσω να αποδώσει αλλά και να αποδομήσει, να αντιπολιτευθεί την πλαστή, πλαστική, γυαλιστερή αναπαράσταση μιας καταναλωτικής ευφορίας που στοίχειωνε τη γενιά του (…και τον ίδιο) ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Έδωσε σάρκα και οστά στα φαντάσματα της τεχνοκρατούμενης, της αποστερημένης ιδεολογίας εποχής του και όχι μόνο. Κατέγραψε τα μυστήρια της επιλέγοντας να αφήσει όλα τα ερωτήματα αναπάντητα. Και κάνοντας το δικό του «υπαρξηκόπημα» (λέξη-δάνειο από τα graffiti που τόσο αγαπούσε, στη γειτονιά των Εξαρχείων) μας άφησε μόνους με το έργο στα τριάντα του χρόνια..

 

Στο αρχείο του Μιχάλη Μιχαήλ υπάρχει ένα χειρόγραφο σημείωμα του στο οποίο παραθέτει κάποιες σκέψεις του:

Κάποιος –μου φαίνεται ο Ρίλκε- είπε πως «τέχνη είναι η αναζήτηση της αλήθειας. ΠΩΣ γίνεται αυτή; Απ: Καταναλώνοντας ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΕΝΕΡΓΕΙΑ = ΔΡΑΣΙΣ = ΖΩΗ. Δράσις υπάρχει μόνο στη ζωή. Άρα ΤΕΧΝΗ είναι η ΖΩΗ. – η ζωή μας, η ζωή τριγύρω μας και ότι ζει μαζί μας_.

 

 

Ευχαριστούμε θερμά την κα. Στέλλα Μιχαήλ για την παραχώρηση των έργων.

 

Επιμέλεια Έκθεσης : Ντόρα Βυζοβίτου, Έλενα Παπαδημητρίου.

 

 

Λίγα λόγια για τον Μιχαήλ. Γεννήθηκε το 1957 στο Ζαΐρ. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Το διάστημα 1979-1981, σπούδασε γραφικές τέχνες (Institut St. Luc - Ecole Supérieure des Arts Plastiques) οπτική επικοινωνία και διαφήμιση (Academie Royale des Beaux Arts - Βρυξέλλες), φωτογραφία  (I.N.R.C.I.), τεχνική προσχεδίων Layout(C.A.D.) και χαρακτική (Atelier Somvile). Υπήρξε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας Moi et les Autres. Eργάσθηκε ως art director στις διαφημιστικές εταιρίες Ikon και First και συνεργάσθηκε με τα περιοδικά Ένα, Ταχυδρόμοςκαι Playboy.

Το 1979, βαθιά επηρεασμένος από το αμερικανικό και, κυρίως, το ευρωπαϊκό κόμικς, δημοσίευσε το πρώτο του έργο στο τελευταίο τεύχος του ελληνικού περιοδικού κόμικς Κολούμπρα. Από το 1985 έως το 1987 δημοσίευσε στο κορυφαίο περιοδικό κόμικς Βαβέλ με τεράστια επιτυχία. Το 1986 συμμετείχε στον τομέα των κόμικς στην Εικαστική δράση ΙΙ Καλλιδρόμιο στο πλαίσιο της Biennale νέων Μεσογείου, Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις σκίτσου και αφίσας και παρουσίασε τα ζωγραφικά του έργα στη γκαλερί «Συν».

Το 1987 (29 Οκτωβρίου – 13 Νοεμβρίου) η Βαβέλ οργάνωσε στον πολυχώρο τέχνης «Εύμαρος» την πρώτη Διεθνή Έκθεση Κόμικς με τίτλο «Ο κόσμος των κόμικς και όχι μόνο». Συμμετείχαν σημαντικοί ξένοι δημιουργοί και οι περισσότεροι Έλληνες.  Η έκθεση ήταν αφιερωμένη στον σπουδαίο Μιχάλη Μιχαήλ που λίγο πριν είχε ξεκινήσει το ταξίδι του μακριά μας.

Το 1988 στο  Εύμαρο, με την άοκνη φροντίδα της μητέρας του Στέλλας και του στενού φίλου και συνεργάτη του, σεναριογράφου Σταύρου Βιδάλη, πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στην οποία παρουσιάσθηκε όλο το φάσμα της εικαστικής έκφρασης του δημιουργού. Το 1992 κυκλοφόρησε η ολοκληρωμένη μονογραφία με σχεδόν ολόκληρη την καλλιτεχνική παραγωγή του από τη διαφήμιση, την εικονογραφία, τη ζωγραφική και τα κόμικς, και κείμενα των εγκυρότερων Ελλήνων ιστορικών και κριτικών τέχνης: της Αθηνάς Σχινά, της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν, του Χάρη Καμπουρίδη. Η παρουσίαση του αφιερωματικού τόμου συνοδεία έκθεσης έγινε στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Την ίδια χρονιά η ελληνική συμμετοχή στην Biennale νέων καλλιτεχνών στη Μπολώνια ήταν αφιερωμένη σε εκείνον.

 

…Τριάντα πέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του, τη φυγή του, το Ίδρυμα Κακογιάννη επανασυστήνει στο κοινό αυτόν τον πολυεκφραστικό καλλιτέχνη που δια στόματος ΣΤΗΒ ΜΠΡΙΖΑ μας κλείνει το μάτι λέγοντας Την τελευταία στιγμή μωρό μου θα υπάρχει πάντα ένας ήρωας…

 

 

 

Είσοδος για το κοινό, ελεύθερη.

Ώρες επίσκεψης: Δευτέρα ως και Κυριακή 18:00-22:00

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης: Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 17778, τηλ. 2103418550. www.mcf.gr

 

 

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης είναι χαρακτηρισμένος ως covid free χώρος και για την είσοδο απαιτείται η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης σε έγγραφη ή ηλεκτρονική μορφή.

 

 

 

 
Οι θεατές, συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων από δώδεκα (12) ετών και άνω,

εισέρχονται κατόπιν υποχρεωτικής επίδειξης κατά την είσοδο:

[α] πιστοποιητικού εμβολιασμού, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 10 του υπ.αριθμ 1

σχετικού, ή

[β] πιστοποιητικού νόσησης που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό

έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 10 του υπ.αριθμ. 1 σχετικού συνδυαστικά προς:

[γ] αστυνομική ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης ή διαβατήριο ή άλλο αποδεικτικό ταυτότητας

προκειμένου να διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας προς τα ανωτέρω υπό [α] και [β].

 

 

 

Τα ανωτέρω πιστοποιητικά, υπό [α] και [β], επιδεικνύονται είτε σε έγχαρτη μορφή

(εκτυπωμένα), είτε ηλεκτρονικά μέσω της κινητής συσκευής του θεατή, τα οποία ο ιδιοκτήτης ή

νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης (ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο) σαρώνει ηλεκτρονικά μέσω της ειδικής εφαρμογής του άρθρου 33 του ν. 4816/2021 (Α ́ 118) Covid Free GR.

 

Εναλλακτικά, αλλοδαπός που προέρχεται από τρίτη χώρα (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), τα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου ελέγχουν τα ανωτέρω πιστοποιητικά σε έγχαρτη μορφή.

 

Οι ανήλικοι θεατές ηλικίας από τεσσάρων (4) έως και έντεκα (11) ετών, προσκομίζουν,

εναλλακτικά, δήλωση αυτοδιαγνωστικού ελέγχου self-test τελευταίου 24ώρου, στην οποία

προβαίνει είτε οιοσδήποτε γονέας, ακόμα και μη έχων την επιμέλεια, είτε κηδεμόνας, σύμφωνα

με την παρ. 3 του άρθρου 10 του υπ. αριθμ. 1 σχετικού. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του

γονέα ή κηδεμόνα.

 

Οι ανήλικοι θεατές έως και δεκαεπτά (17) ετών δύνανται να προσκομίζουν, εναλλακτικά, δήλωση αρνητικού αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test), σύμφωνα με τις παρ. 3 και 4 του άρθρου 9 του σχετ.1.

 Το νέο θεατρικό έργο της Margaret Wesseling «Κάτι λείπει»,  παρουσιάζεται από το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στη σκηνή του Θεάτρου  Κ.O.T.E.S στο κέντρο της Αθήνας.

Λίγα λόγια για το έργο:

 

Μια γυναίκα που βρίσκεται ξαφνικά σε νέο περιβάλλον, κάνοντας τη δική της υπέρβαση.

Ψάχνει διαρκώς να βρει τη δύναμη, μέσα από σύμβολα και μνήμες…

Τη δύναμη που την καθιστά ικανή να προχωρήσει στη ζωή της…

 

Θα τα καταφέρει, λαμβάνοντας τα δικά της μαθήματα ζωής μέσα από τις περιπέτειές της.

 

Αστροναύτες που καίγονται…

Καρότα που κρατάνε χέρια…

Παράθυρα διαφυγής…

Πράγματα που φτιάχνουμε για να μας ενώνουν…

 

Όλα αυτά επί σκηνής σε έναν μονόλογο δυνατό και αληθινό όπως η ίδια η ζωή…

 

Μια ιστορία για την αποξένωση, την αλλοτρίωση και την επιβίωση…

Συντελεστές

Κάτι λείπει

Κείμενο :  Margaret Wesseling

Σκηνοθεσία  :  Margaret Wesseling / Ελένη Ανδρεάδου
Φωτογραφίες : Σπύρος Δομαζάκης

Official Trailer / Visual Art  :  Sherman

Σχεδιασμός αφίσας  : Βέρα Αναστασάκου

Επικοινωνία : Κατερίνα Ζαχαριουδάκη

 

 

Ερμηνεύει η Ελένη Ανδρεάδου

Info

Ημέρες παραστάσεων

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο  / 3, 4, 5   Μαρτίου

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο   /  10, 11, 12   Μαρτίου

Πέμπτη , Παρασκευή  / 17, 18 Μαρτίου

Ώρα έναρξης

20.30 μμ

 

Προγραμματισμένη πρεμιέρα

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου

Διάρκεια παράστασης

60 λεπτά

 

Τηλ επικοινωνίας και πληροφοριών

6973187739 / 693-6555719 / Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

 

                             Official Links

 

Facebook Page

 

https://www.facebook.com/%CE%9A%CE%AC%CF%84%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%84-%CE%93%CE%BF%CF%85%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%BA-107305698540895

 

 

Margaret Wesseling Web Site

http://m2write.com/el/plays-gr.html

 

Θέατρο   K.O.T.E.S.

 

Κολοκοτρώνη 57

(σταθμός Μοναστηράκι)

Τηλ. 2114053733

Μαργαρίτα Βεργολιά

Εννέα χρόνια κράτησε ο πόλεμος κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας στο Μάλι από Γαλλία και Καναδά, κι ενώ η αρχική αποστολή έχει αποτύχει πλήρως, ξεκινά η απόσυρση των στρατευμάτων και η μετεγκατάστασή τους στο Νίγηρα ● Καταλυτικό ρόλο έχει παίξει το πραξικόπημα του 2020 στο Μάλι και η προέλαση των τζιχαντιστών στην κοινωνία

Ούτε έξι μήνες μετά το τελειωτικό φιάσκο των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων στο Αφγανιστάν –με φόντο τη δυτική οπισθοχώρηση από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής εν γένει– ήρθε η ώρα του Μάλι.

Ενα από τα επίκεντρα της διευρυνόμενης ισλαμικής απειλής στη δυτική Αφρική και κομβική χώρα στον γεωστρατηγικής και ύψιστης εμπορικής σημασίας χερσαίο διάδρομο του Σαχέλ, στην υποσαχάρια Αφρική: έτερο πεδίο κλιμακούμενης γεωπολιτικής αντιπαλότητας της Δύσης με την Κίνα και πιο πρόσφατα με τη Ρωσία, ενόσω στο σκηνικό μπαίνει μεθοδικά και η Τουρκία ως σφήνα.

Σε αυτό λοιπόν το φόντο, η πρώην αποικιοκρατική Γαλλία, οι Ευρωπαίοι εταίροι της και ο Καναδάς ανακοίνωσαν την έναρξη μιας φαινομενικά αργόσυρτης (διάρκειας 4 έως 6 μηνών, όπως ανακοινώθηκε) στρατιωτικής απόσυρσης από τα εδάφη του Μάλι, έπειτα από εννέα χρόνια μιας ουδόλως καρποφόρας μάχης κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Αν και τώρα οργανώνεται η μετεγκατάσταση των δυνάμεών τους ανατολικότερα, στον γειτονικό Νίγηρα, με ανασχεδιασμό του πεδίου δράσης στη ζώνη του Σαχέλ, πρόκειται για το άδοξο τέλος της –υπό γαλλικό πρόσταγμα και με αμερικανική επιμελητειακή υποστήριξη– Επιχείρησης Μπαρκάν, που είχε περιέλθει εδώ και καιρό σε τέλμα.

Η «αυλαία» επισπεύσθηκε μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2020 στο Μάλι και την καταγγελλόμενη συνεργασία της χούντας με Ρώσους μισθοφόρους της εταιρείας Wagner, εν μέσω προέλασης των τζιχαντιστών και κλιμάκωσης του αντιαποικιακού αισθήματος του πληθυσμού, που υποδαύλισαν οι κούφιες υποσχέσεις της Δύσης.

Επισήμως, ως βασική αιτία για την αποχώρηση προτάχθηκε η υπαναχώρηση των πραξικοπηματιών στη δέσμευσή τους για τη διενέργεια εκλογών τον Φεβρουάριο, παρατείνοντας αντίθετα την παραμονή τους στην εξουσία έως το 2025.

«Δεν μπορούμε να παραμείνουμε στρατιωτικά δεσμευμένοι με de facto αρχές, τη στρατηγική και τους κρυφούς στόχους των οποίων δεν συμμεριζόμαστε», τόνισε στις σχετικές ανακοινώσεις ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, πρώτη ημέρα της συνόδου κορυφής Ε.Ε.- Αφρικανικής Ενωσης, στις Βρυξέλλες.

Ερωτηθείς για το αυτονόητο, εάν δηλαδή η αποχώρηση σηματοδοτεί αποτυχία για τη Γαλλία και την πολιτική της στη δυτική Αφρική, η απάντηση ήταν κοφτή: «Απορρίπτω πλήρως αυτόν τον όρο».

Ομως, δύο μήνες πριν από τις αμφίρροπες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία –κατά τη διάρκεια των οποίων ο Μακρόν θέλει να αποφύγει πάση θυσία την επανάληψη εικόνων μιας χαοτικής αποχώρησης, όπως αυτής στο Αφγανιστάν το περασμένο καλοκαίρι– στο Παρίσι πολλοί μιλούν ανοιχτά για ταπεινωτικό φιάσκο.

Το χθεσινό πρωτοσέλιδο της Humanité έχει τη λέξη «αποτυχία». Η Le Monde μιλά για «άδοξο τέλος», η La Croix για «πικρή γεύση» και η Liberation για «υποκρισία».

«Μπορεί να λένε ότι επέλεξαν να φύγουν, όμως στην πραγματικότητα τους διώχνουν», λέει στους New York Times η Χάνα Αρμστρονγκ, ειδική αναλύτρια σε θέμα Σαχέλ.

«Πρόκειται για στρατηγική ήττα, δεδομένου ότι η αποχώρηση ήταν ακριβώς ο στόχος των τζιχαντιστών», επισημαίνει στο πρακτορείο AFP ο Ντένις Τουλ του Γερμανικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων και Υποθέσεων Ασφάλειας.

Αναλυτές και διπλωμάτες εκφράζουν τώρα φόβους ότι η αποχώρηση των περίπου 2.400 Γάλλων στρατιωτών από το Μάλι θα οδηγήσει σε κλιμάκωση της ισλαμικής τρομοκρατίας, περαιτέρω αποσταθεροποίηση στη δυτική Αφρική (όπου η τρομοκρατική απειλή ανοίγει τον δρόμο σε ανατροπές εκλεγμένων κυβερνήσεων από στρατιωτικά πραξικοπήματα), μαζικό εκτοπισμό πληθυσμών και νέες μεταναστευτικές ροές από την υποσαχάρια Αφρική προς την Ευρώπη.

Ενα κλίμα επικίνδυνης ρευστότητας, το οποίο επιτείνει και η βαθιά αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων στη ζώνη του Σαχέλ που σηματοδοτεί η γαλλική απόφαση. Η Κίνα εδραιώνει εδώ και καιρό την παρουσία της με υποδομές και εμπορικές συμφωνίες στην Αφρική. Το «αποτύπωμα» της Ρωσίας στην περιοχή γίνεται όλο και πιο βαθύ, και μέσω της Wagner. Η δε Τουρκία εντείνει τη στρατιωτική και οικονομική παρουσία της με «όχημα» πολιτιστικούς και ισλαμικούς δεσμούς.

Τρεις χώρες που, κατά τον Πασκάλ Οσέρ του Μεσογειακού Ιδρύματος Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας, δείχνουν πλέον να αισθάνονται ότι «είναι η κατάλληλη στιγμή για να πάρουν την εκδίκησή τους, γραπώνοντας τους μοχλούς επιρροής και ισχύος της Δύσης».

Πηγή: efsyn.gr