«ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΣΟΥΙΤΑ»

Μουσική σύνθεση Δημήτρη Μηνακάκη

Κείμενα: Τζιμάρας Τζαννάτος

Διδασκαλία, Διεύθυνση: Ανθή Γουρουντή

Σκηνοθεσία: Λευτέρης Παπακώστας

Το Πειραϊκό Φωνητικό Σύνολο Libro Coro τιμώντας την μνήμη της Μικρασιατικής Καταστροφής προσκεκλημένο  του Ο.Π.Α.Π. Δήμου Αγίου Δημητρίου παρουσιάζει την επετειακή «Μικρασιατική σουίτα» σε διδασκαλία και διεύθυνση της μαέστρου Ανθής Γουρουντή το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 20.30 στο Δημοτικό Θέατρο «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ».

Με αφετηρία τα  παραδοσιακά  τραγούδια της Μικράς Ασίας σε επεξεργασία για μικρό ορχηστρικό σύνολο και Μικτή χορωδία από το διακεκριμένο συνθέτη Δημήτρη Μηνακάκη και σε κείμενα του βραβευμένου θεατρικού συγγραφέα Τσιμάρα Τζαννάτου  και σκηνοθεσία του  Λευτέρη Παπακώστα, μαζί με το  Libro Coro  συμπράττουν: το μουσικό σύνολο Quarto Syllabus Ensemble και οι  ηθοποιοί Μαρία Καρακίτσου,  Τρύφωνας Ζάχαρης. Την φωνητική προετοιμασία έχει η Κλεοπάτρα Παπαχειμώνα, την κίνηση επιμελείται η Φιλιππία Κοντογιαννακοπούλου και την σκηνική αντιμετώπιση ο Σπύρος Γκέκας. Βοηθός  σκηνοθέτη είναι η Κατερίνα Παρισσινού

Libro Coro:

Η απόσυρση του νομοσχεδίου για την Υγεία, είναι η αιχμή των κινητοποιήσεων που ανακοίνωσε η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας.

Η ΟΕΝΓΕ εκφράζει την εκτίμηση ότι  το νομοσχέδιο «ιδιωτικοποιεί πλήρως τα δημόσια νοσοκομεία, μετατρέπει την υγεία του λαού σε ακόμα πιο ακριβό εμπόρευμα και προνόμιο για λίγους και καταδικάζει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού σε ακόμα πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας».

Σε ανακοίνωσή της αναλύει διεξοδικά τους λόγους της αντίθεσής της (διαβάστε το πλήρες κείμενο) και επισημαίνει: «Προχωράμε σε πολύμορφες απεργιακές αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα:
Δευτέρα 28/11 μέρα ακρόασης των φορέων στη Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής: 24ωρη παναττική απεργία και συγκέντρωση στις 12:30μ.μ στη Βουλή. Στην περιφέρεια, απεργιακές κινητοποιήσεις σύμφωνα με τις αποφάσεις των Ενώσεων.

Τρίτη 29/11: 24ωρη παναττική απεργία και συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας.

Πέμπτη 1/12 μέρα κατάθεσης του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής: 24ωρη πανελλαδική απεργία της ΟΕΝΓΕ. Στην Αθήνα συγκέντρωση στη 1:00μ.μ στη Βουλή.

Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τους συλλόγους ασθενών, όλο το λαό, σε συμμετοχή στη συγκέντρωση ενάντια στο νομοσχέδιο που δίνει τη χαριστική βολή στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Ούτε βήμα πίσω! Συνένοχοι στο έγκλημα σε βάρος της υγείας και της ζωής του λαού μας, των γονιών μας, των παιδιών μας, δεν πρόκειται να γίνουμε.
Αγώνας για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, για δωρεάν υγεία για όλο το λαό.
‘Ολοι/όλες στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα».

Ο Γερμανός συγγραφέας, μεταφραστής και ποιητής πέθανε την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2022 σε ηλικία 93 ετών, σύμφωνα με ανακοίνωση του εκδοτικού οίκου Suhrkamp, του οποίου υπήρξε συνιδρυτής. Γεννήθηκε το 1929 στο Καουφμπόιρεν, μια μικρή πόλη της Βαυαρίας και ήταν ο μεγαλύτερος από τέσσερις αδελφούς.

Εργάστηκε ως συντάκτης στη ραδιοφωνία της Στουτγάρδης, ως επιμελητής εκδόσεων, ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και στο Wesleyan University του Κονέκτικατ, ενώ ίδρυσε και διηύθυνε τα περιοδικά «Kursbuch» (1965) και «TransAtlantik» (1980). Από το 1979 ζούσε στο Μόναχο και από το 1985 ήταν επιμελητής της σειράς «Die Andere Bibliothek» των εκδόσεων Eichborn της Φρανκφούρτης.

Μαζί με τον Γκύντερ Γκρας και τον Μάρτιν Βάλζερ υπήρξαν οι πυλώνες της μεταπολεμικής γερμανικής λογοτεχνίας. Η γραφή του διαμορφώθηκε μέσα από την εμπειρία που είχε μεγαλώνοντας στη ναζιστική Γερμανία – υπήρξε μέλος της νεολαίας του Χίτλερ στην εφηβεία του. Στα κείμενά του ασκεί έντονη κριτική στη γερμανική αστική τάξη και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Για να αποφύγει την αποπνικτική ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Γερμανίας έκανε μεγάλα ταξίδια στις ΗΠΑ, την Ιταλία, το Μεξικό και τη Νορβηγία, μια εμπειρία η οποία επηρέασε βαθιά το έργο του.

Το 1949 ξεκίνησε τις σπουδές του στη λογοτεχνία και το 1955 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία. Εκείνη την εποχή δημοσίευσε τα πρώτα του κείμενα και ήταν μέλος του Gruppe 47, μιας ομάδας διανοουμένων που εργάζονταν σε εργοστάσια. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι «Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας – Η ζωή και ο θάνατος του Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι» με θέμα τη ζωή και τον θάνατο του ισπανού αναρχικού επαναστάτη Ντουρούτι, ο οποίος αφοσιώθηκε με το εθελοντικό τάγμα του στον αγώνα κατά του στρατηγού Φράνκο.

Ο Εντσενσμπέργκερ ο οποίος έγραφε στα γερμανικά και στα αγγλικά δημοσίευσε όχι μόνο με το όνομά του, αλλά και χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα, με πιο γνωστό το Andreas Thalmayr. Το πλούσιο έργο του έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία.

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε κρούσματα Covid-19 και δεύτερη σε θανάτους μεταξύ 30 ευρωπαϊκών χωρών, δείχνουν τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC).

Το δεκαπενθήμερο που τέλειωσε στις 24 Νοεμβρίου η Ελλάδα κατέγραψε 25 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού και έρχεται έτσι δεύτερη μετά τη Φινλανδία που ανέφερε 37,8 θανάτους ανά εκατομμύριο.

Το ποσοστό των πολιτών που χάνουν τη ζωή τους από Covid-19 είναι έτσι υπερτριπλάσιο στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο των 7,3 θάνατων στις 30 χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ συν Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία).

Πηγή: ECDC

Η Ελλάδα έχει και τη θλιβερή πρωτιά σε κρούσματα με 758,5 νέες λοιμώξεις ανά 100.000 κατοίκους, πολύ πάνω από την Αυστρία που έρχεται δεύτερη με 580,4.

Την ίδια περίοδο, ο μέσος όρος των 30 χωρών ήταν σχεδόν τρεις φορές μικρότερος σε σχέση με την Ελλάδα στα 280,3 κρούσματα ανά 100.000 πληθυσμού.

Πηγή: ECDC

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε κρούσματα και στην πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα των 65 ετών και άνω, έχοντας καταγράψει στο 15ήμερο 946,6 νέες λοιμώξεις ανά 100.000, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 392,6 κρουσμάτων.

Το δεκαπενθήμερο που έληξε στις 12 Δεκεμβρίου η Ελλάδα ανέφερε 120,10 θανάτους από κοροναϊό ανά εκατομμύριο πληθυσμού, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 58,87 θανάτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, δηλαδή τις χώρες της ΕΕ συν την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία.

Η πορεία των κρουσμάτων και των θανάτων από την αρχή της πανδημίας παρουσιάζεται στο παρακάτω γράφημα του Our World In Data, υπηρεσία στατιστικών δεδομένων με έδρα το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Στην Ελλάδα, το απόλυτο ρεκόρ θνησιμότητας καταγράφηκε στη διάρκεια του φονικού Νοεμβρίου του 2021, όταν καταγράφηκαν σε δύο εβδομάδες 133 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων.

Πηγή: in.gr

Κάθε 25 Νοεμβρίου, μια μέρα σαν σήμερα δηλαδή ο ΟΗΕ έχει καθιερώσει να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών. Γιατί σήμερα;

Διότι τρεις Πεταλούδες σταμάτησαν βίαια να πετούν ελεύθερες και να ενοχλούν τον στυγνό δικτάτορα που σκοτείνιαζε τον ουρανό τους… Η δολοφονία των αδελφών Μιραμπάλ τις μετουσίωσε σε σύμβολα της λαϊκής και φεμινιστικής αντίστασης σε ολόκληρο τον κόσμο!

Με τα λόγια του συγγραφέα: «Στη ζούγκλα του Άνω Παρανά οι πιο όμορφες πεταλούδες γλιτώνουν τη ζωή τους επιδεικνύοντας τα φτερά τους· τα ανοίγουν, μαύρα με κόκκινες ή κίτρινες αποχρώσεις και πετούν ανέμελες από λουλούδι σε λουλούδι… Οι εχθροί τους έχουν μάθει ότι αυτές οι πεταλούδες έχουν για όπλο τους ένα ισχυρό δηλητήριο και έτσι οι αράχνες, οι μεγάλες σφήκες οι σαύρες, οι νυχτερίδες τις κοιτούν από μακριά θαυμάζοντας τις εξ αποστάσεως…

Σαν σήμερα 25 Νοεμβρίου του 1960 τρεις γυναίκες που αντιτάχθηκαν στη δικτατορία του στρατηγού Τρουχίγιο ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου και πετάχτηκαν σαν τα σκουπίδια σε κάποια χαράδρα της Δομινικανής Δημοκρατίας. Ήταν οι αδελφές Μιραμπαλ, που επειδή ήταν όμορφες τις έλεγαν Πεταλούδες. στη μνήμη τους στη μνήμη της ανείπωτης ομορφιάς τους η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη κατά της ενδοοικογενειακής βίας. Ή πιο σωστα καλύτερα κατά της βίας των διαφόρων μικρών Τρουχίγιο που ασκούν τη δικτατορία τους μέσα στο σπίτι…».

Ποιες ήταν οι αδελφές Μιραμπάλ

Οι αδελφές Μιραμπάλ , η Πάτρια Μεσέντες, η Μαρία Αρχεντίνα Μινέρβα και η Αντονία Μαρία Τερέζα, γεννήθηκαν από οικογένεια αγροτών και μεγάλωσαν σε μεσοαστικό περιβάλλον. Ήταν όλες τους έξυπνες και μορφώθηκαν, σε μια εποχή που οι γυναίκες – ιδιαίτερα στα μέρη των νησιών της Καραϊβικής – ήταν ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από τα ζώα… Και ίσως και να μην ήταν. Όλες τους απέκτησαν πτυχία. Όλες εκτός από την τέταρτη αδερφή, τη Μπέλχικα ή Ντεντέ, που προτίμησε να μείνει σπίτι και να φροντίζει την οικογένειά της· αυτή, η τέταρτη σώθηκε. Τις άλλες τις σκότωσε… η γνώση!

Η μεγαλύτερη αδερφή, η Πάτρια, γεννήθηκε το 1924. Όταν ήταν 14 χρονών, οι γονείς της την έστειλαν σε ένα Καθολικό οικοτροφείο. Τρία χρόνια αργότερα, άφησε το σχολείο για να παντρευτεί έναν αγρότη, τον Πέδρο Γκονζάλες, που τη στήριξε στον αγώνα της κατα του καθεστώτος Τρουχίγιο. Η Πάτρια είχε πει: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στα παιδιά μας να μεγαλώσουν σε αυτό το διεφθαρμένο και τυραννικό καθεστώς. Πρέπει να παλέψουμε εναντίον του και είμαι πρόθυμη να τα παρατήσω όλα· ακόμα και τη ζωή μου αν χρειαστεί»!
Και χρειάστηκε!

Η αμέσως επόμενη αδελφή, η Μινέρβα ήταν γεννημένη το 1926 και είχε σπουδάσει νομικά. Η Μινέρβα ήταν η πιο δραστήρια και ριζοσπαστική από τις αδερφές της και ήταν η πρώτη που εναντιώθηκε στον Τρουχίγιο. Τέλος η Μαρία Τερέζα είχε γεννηθεί το 1935 και οι σπουδές της στράφηκαν στα μαθηματικά

Οι τρεις αδερφές σχημάτισαν το Κίνημα της 14ης Ιουνίου, ένα αντιστασιακό κίνημα, με στόχο την ανατροπή του δικτάτορα. Οι δραστηριότητές τους περιελάμβαναν τη διανομή φυλλαδίων που περιείχαν τα ονόματα των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τον Τρουχίγιο και επίσης απόκτησαν υλικά για την κατασκευή όπλων και βομβών σε περίπτωση ανοιχτής εξέγερσης.

Και οι τρεις σύζυγοι των αδερφών που ήταν επίσης μέλη της ομάδας «Κίνημα της 14ης Ιουνίου» φυλακίστηκαν. Στις 25 Νοεμβρίου του 1960 έπειτα από επισκεπτήριο στις φυλακές όπου ήταν κλεισμένοι οι άντρες τους, οι τρεις αδερφές συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε ένα χωράφι με ζαχαροκάλαμα, εκεί βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν. Τα πτώματά τους στριμώχτηκαν στο αυτοκίνητό τους, το οποίο οι άνδρες του δικτάτορα έριξαν σε μια χαράδρα, έτσι ώστε ο θάνατός τους να μοιάζει με ατύχημα.

Έξι μήνες αργότερα, όταν ο ελεεινός Τρουχίγιο δολοφονήθηκε, ο στρατηγός Πούπο Ρομάν παραδέχτηκε ότι οι τρεις αδερφές δολοφονήθηκαν και υπέδειξε τους ανθρώπους που το έκαναν.
Το 1999 ο ΟΗΕ κήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών, στη μνήμη των 3 αδελφών Μιραμπάλ. Η μοναδική επιζήσασα αδερφή, η Ντεντέ, σήμερα τιμά τη μνήμη των αδελφών της συντηρώντας το Μουσείο Ερμάνας Μιραμπάλ, το οποίο βρίσκεται στο Σαλσέδο και ήταν ο τόπος όπου τα κορίτσια έζησαν τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής τους.

Πηγή: ethnos.gr

TRANSFIGURATION

Με το εμβληματικό έργο «Transfiguration» ο διεθνούς φήμης Performer και Γλύπτης Οlivier de Sagazan κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα για μια και  μοναδική παράσταση τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο.

«Ό,τι πιο πρωτότυπο και απίστευτο πράγμα θα δείτε ποτέ»

The Guardian

https://www.theguardian.com/stage/2019/jan/11/olivier-de-sagazan-transfiguration-review-sadlers-wells-london-mime

Το Transfiguration αφηγείται την ιστορία της ανεκπλήρωτης επιθυμίας του ζωγράφου και γλύπτη  να εμφυσήσει ζωή στο δημιούργημα του. Σε μια χειρονομία απελπισίας, καλύπτει με πηλό το κεφάλι του. Σκεπάζοντας τον εαυτό του με το ζωντανό υλικό, εξαλείφει σταδιακά την ταυτότητά του και μεταμορφώνεται ο ίδιος σε  ζωντανό έργο τέχνης.  Το υλικό όμως επεμβαίνει στην όραση του, αναγκάζοντάς τον να στρέψει το βλέμμα βαθιά μέσα του.

Σε μια συγκλονιστική ερμηνεία ο Sagazan αλλάζει ταυτότητες επί σκηνής – από άνθρωπος σε ζώο και από ζώο σε διάφορα υβριδικά πλάσματα. Διαπερνά, αφαιρεί και ξετυλίγει τα στρώματα του πηλού από το πρόσωπό του, σε μια αγωνιώδη αναζήτηση νέας ουσίας και μορφής.Παράλληλα, ανασημασιοδοτεί την έννοια της ζωής, προσφέροντας μια συναρπαστική, ενοχλητική αλλά και συγκινητική ματιά σε μια εναλλακτική αντίληψη του εαυτού, απελευθερωμένου από αναστολές.

Ο Olivier de Sagazan γεννήθηκε στο Κονγκό και μεγάλωσε στη Γαλλία. Σπούδασε βιολογία, αλλά εδώ και δύο δεκαετίες έχει αφιερωθεί στην τέχνη. Στο έργο του, ο Sagazan διερευνά το σώμα του, καθώς και τις δομές που καθορίζουν το άτομο, όπως οι επιταγές της κοινωνίας, του πολιτισμού και της ιστορίας. Η δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη συνίσταται στην τοποθέτηση και διαδοχική αφαίρεση στρωμάτων πηλού έως ότου αποκαλυφθεί ένα άγριο, αρχέγονο και απελευθερωμένο άτομο.

Η σειρά έργων Transfiguration δημιουργήθηκε το 1999 και καταπιάνεται με την αναζήτηση της ουμανιστικής, ζωώδους και αδάμαστης ουσίας της ανθρώπινης φύσης.

Εμφανίζεται επίσης στην κινηματογραφική ταινία Samsara του Ron Fricke, την τηλεοπτική σειρά Channel Zero του Nick Antosca, σε βιντεοκλίπ των Mylène Farmer και FKA Twigs καθώς και σε επιλεγμένα  Fashion Films με τους Nick Knight και Gareth Pugh.

Ερμηνεία - Σκηνοθεσία  : Olivier De Sagazan
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Gaelle de Sagazan

Οργάνωση και Εκτέλεση Παραγωγής: MORE 64 Αστικη Μη Κερδοσκοπική Πολιτισμού & Τέχνης

Υπεύθυνοι Παραγωγης:   Mαρία Λάππα -  Γιώργος Σταυριανάκης

Υπεύθυνος Οπτικής Επικοινωνίας: Αχιλλέας Τσομκόπουλος

Σύγχρονο Θέατρο

Ευμολπιδών 45, Γκάζι

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2021

Ωρα Έναρξης : 21.30

Διάρκεια : 50'

Eισιτήριο ά ζώνης : 20 €

Eισιτήριο β΄ζώνης : 15 €

Προπώληση εισιτηρίων:  https://www.ticketmaster.gr/ticketmaster_se_2005939.html

Κρατήσεις θέσεων καθημερινά 10.30 - 22.30  στα τηλέφωνα :

210 3464380  & 6987 933 045 (Cosmote, Whats up, Viber)

Η Παράσταση αποτελεί παράλληλη δράση της Καλλιτεχνικής πλατφόρμας Movement Research Project η οποία επιχορηγείται  απο το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού στα πλαισια της εικαστικής δράσης : Cyborgians : 15+1 Επιτελέσεις σε φυσικά περιβάλλοντα

Η νέα διάταξη που ψηφίστηκε ομόφωνα στη Βουλή, απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος φορέων HIV λοίμωξης, στους εργασιακούς χώρους

Για μια «ξεχωριστή μέρα στην καταπολέμηση του HIV στίγματος» κάνει λόγο ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος (Θετική Φωνή) με αφορμή το χθεσινό ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής για «την απαγόρευση διακρίσεων στην εργασία εις βάρος των ατόμων που ζουν με τον HIV».
Όπως αναφέρεται, «η καθολική στήριξη της διάταξης, γεγονός σπάνιο στην κοινοβουλευτική πρακτική, αφενός καταδεικνύει την ορθότητα και τη σημασία της και αφετέρου τονίζει ότι ζητήματα όπως η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν  να  αποτελούν πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης, αλλά συμφωνίας, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα για την άρση των διακρίσεων και τον περιορισμό του στίγματος».

Τι προβλέπει το άρθρο 48

Το συγκεκριμένο άρθρο 48 ψηφίστηκε στο πλαίσιο του νόμου «Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις», του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Τα άτομα που ζουν με HIV αποτελούν μια από τις πιο πολλαπλά ευάλωτες και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες. Το άρθρο αυτό εκπορεύεται από τη Σύσταση 200/2010 για τον HIV/AIDS της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας βάσει της οποίας η «πραγματική ή υποτιθέμενη οροθετικότητα δεν πρέπει να συνιστά λόγο διακρίσεων που θα εμποδίζει την πρόσληψη ή τη συνέχιση της απασχόλησης ή τις ίσες ευκαιρίες σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 111».

Με τη διάταξη αυτή, που εισήχθη από το υπουργείο Εργασίας, ανταποκρινόμενη σε αίτημα του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας, απαγορεύονται πλέον ρητά οι διακρίσεις στην εργασία και την επαγγελματική ζωή, εις βάρος των ατόμων που ζουν με HIV και απαγορεύεται η διερεύνηση (εξέταση) της HIV λοίμωξης από τον – εν δυνάμει – εργοδότη, ζήτημα που δεν διασφάλιζε το μέχρι σήμερα νομοθετικό πλαίσιο με αποτέλεσμα να υφίστανται καταχρηστικές, στιγματιστικές και απαράδεκτες πρακτικές στον εργασιακό χώρο.

Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος ευχαριστεί την Κυβέρνηση για την πρωτοβουλία, που έρχεται σε συνέχεια άλλων πρωτοβουλιών, όπως αυτές εξαγγέλθηκαν απο τον Πρωθυπουργό στο περσινό του μήνυμα  για τα 40 χρόνια από την εμφάνιση της πανδημίας HIV/AIDS.

Της Γιάννας Σουλάκη/iatropedia