Ένας 39χρονος έλληνας υπήκοος ρωσικής καταγωγής κατηγορείται από αυστριακούς ερευνητές για κατασκοπεία υπέρ της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών GRU.
Ο άνδρας, ο οποίος φέρεται ότι έχει λάβει στρατιωτική εκπαίδευση στη Ρωσία, διοχέτευσε πληροφορίες, που συγκέντρωσε στην Αυστρία για τον πόλεμο στην Ουκρανία, σε διάφορους διπλωμάτες και υπηρεσίες πληροφοριών, ανακοίνωσε σήμερα στη Βιέννη το υπουργείο Εσωτερικών, προσθέτοντας πως πρόκειται για τον γιο ενός ρώσου πρώην κατασκόπου που στάθμευε κάποτε στη Γερμανία και την Αυστρία ως διπλωμάτης.
Το αυστριακό υπουργείο έκανε την ανακοίνωση έπειτα από έρευνα που διεξήχθη από την αυστριακή υπηρεσία εσωτερικών πληροφοριών «σε στενή διεθνή συνεργασία» με χώρες ή θεσμούς τους οποίους δεν κατονόμασε.
Ο εν λόγω άνδρας βρισκόταν στη Ρωσία λίγο πριν και στη διάρκεια της έναρξης της στρατιωτικής εισβολής των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου.
Αναζητείται από τις Αρχές
Ο άνδρας, ο οποίος αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως πέντε ετών για «υποστήριξη μιας ξένης υπηρεσίας πληροφοριών σε βάρος της Αυστρίας», εξακολουθεί να διαφεύγει. Ερευνητές της αυστριακής Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Ασφάλειας βρήκαν συσκευές υποκλοπών, κρυμμένες κάμερες, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο που είχε χρησιμοποιήσει.
Ο άνδρας κατέστη ύποπτος λόγω των συχνών ταξιδιών του. Από το 2018 ως τις αρχές του 2022 είχε κάνει συνολικά 65 ταξίδια σε χώρες της Ευρώπης και άλλες, περιλαμβανομένων της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Τουρκίας και της Γεωργίας. Είχε αποκτήσει ιδιοκτησίες στη Βιέννη, στη Ρωσία και στην Ελλάδα, αν και επισήμως είχε μόνο ένα μικρό εισόδημα, ανακοίνωσε το αυστριακό υπουργείο.
Η ρωσική πρεσβεία στη Βιέννη δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα του Ρόιτερς να σχολιάσει την είδηση.
βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη
Σκηνοθεσία : Παντελής Φλατσούσης
Προγραμματισμένη πρεμιέρα
08.02.2023
Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες
Ποια είναι σήμερα η σχέση μας με τα χρόνια της κρίσης; Με ποιους τρόπους άλλαξαν οι ζωές των ανθρώπων έπειτα από αυτή την κομβική ιστορική στιγμή; Με ποιες απρόσμενες διαδρομές διαπλέκονται τα ατομικά με τα συλλογικά βιώματα και πώς μια κοινωνία μπορεί να βρει τρόπους να τα αφηγηθεί; Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η ελληνική κοινωνία μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις του πυκνού ιστορικού χρόνου της τελευταίας δεκαετίας; Έχει άραγε τελειώσει η περίοδος της κρίσης ή μήπως, αντίθετα, έχει συμβάλει ώστε να εγκαινιαστεί μια νέα ιστορική περίοδος με κυρίαρχη την γενική ανασφάλεια; Πώς μπορούν οι γενιές που έρχονται στο προσκήνιο να προχωρήσουν πέρα από το τραύμα της κρίσης χωρίς, όμως, αυτό να συνεπάγεται τη λήθη;
Στην νέα του παράσταση, ο Παντελής Φλατσούσης, (Βραβείοσε Νέο Καλλιτέχνη του Θεάτρου, από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών & Μουσικών Κριτικών, 2022) με μία ξεχωριστή ομάδα ηθοποιών(Δήμητρα Βλαγκοπούλου – βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2020, Βαγγέλης Αμπατζής, Λάμπρος Γραμματικός, Μαριάμ Ρουχάτζε), θα επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα με αφετηρία και όχημα το ομότιτλο μυθιστόρημα της πολυβραβευμένης Ρέας ΓαλανάκηΗ Άκρα Ταπείνωση(Καστανιώτης, 2015 – Βalkanika Literary Award, 2019).
Το μυθιστόρημα Η Άκρα Ταπείνωση εστιάζει στα γεγονότα της νύχτας της 12ης Φεβρουαρίου 2012, που μετέτρεψαν την Αθήνα σε πεδίο μάχης και άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην εικόνα της πόλης μέχρι σήμερα, ακριβώς δέκα χρόνια μετά. Παρακολουθώντας την καθημερινότητα ανώνυμων ηρώων και ηρωίδων, διαφορετικών ηλικιών, καταβολών και ιδεολογιών, η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη εξετάζει την ιδιαίτερα κρίσιμη αυτή στιγμή της Ελλάδας της κρίσης στην ιστορική της διάσταση, σε διάλογο με γεγονότα προηγούμενων ιστορικών περιόδων αλλά και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Συνομιλώντας διαρκώς με τις αρχαίες τραγωδίες, τις οποίες χρησιμοποιεί ως όχημα, η συγγραφέας επιχειρεί να φωτίσει τις συνέχειες και ασυνέχειες μεταξύ ατομικού και συλλογικού ιστορικού χρόνου, που έρχονται στο φως την περίοδο στην οποία αναφέρεται το βιβλίο.
Η παράσταση, που πρόκειται να κινηθεί στο μεταίχμιο μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, θα επιχειρήσει να αναψηλαφήσει την μνήμη των πρώτων ετών της περασμένης δεκαετίας, αλλά και συνολικότερα την ελληνική κοινωνία κατά τα μεταπολιτευτικά χρόνια, με αφετηρία το σήμερα και κατεύθυνση προς το παρελθόν, στην προσπάθεια να βρει, μαζί με το κοινό, απαντήσεις για το μέλλον.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
παράσταση βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη*
Κείμενο παράστασης: Παντελής Φλατσούσης & η ομάδα, βασισμένοι στο μυθιστόρημα Η Άκρα Ταπείνωση της Ρέας Γαλανάκη
Συγκλονιστικά στοιχεία ανακοίνωσε η Eurostat αναφορικά με την κατοικία στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με έρευνα για τις συνθήκες στέγασης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Όπως προκύπτει, τα ελληνικά νοικοκυριά ζουν μεν σε ιδιόκτητο σπίτι κατά 3/4 ωστόσο, από εκεί και πέρα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Τα σπίτια δεν μπορούν να θερμανθούν επαρκώς, που πρέπει να τα πληρώνουν πανάκριβα (ενοίκιο, λογαριασμοί, κοινόχρηστα κ.λπ.) σε σχέση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους, την ώρα που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές διαρκώς αυξάνονται.
Αναλυτικά:
– Στην Ελλάδα το 2021 καταγράφηκε το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. πληθυσμού (36,4%) που ζει σε νοικοκυριό με ληξιπρόθεσμες οφειλές σε ενυπόθηκα δάνεια, ενοίκια ή λογαριασμούς κοινής ωφέλειας.
– Το 73,3% των πολιτών στην Ελλάδα διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι, με μόλις 26,7% να κατοικεί σε σπίτι που νοικιάζει. Το ποσοστό ιδιοκτησίας στην Ελλάδα αν και δεν είναι από τα υψηλότερα, καθώς κατέχουν τα πρωτεία οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες, διαμορφώνεται σε επίπεδα πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο που ήταν το 2021 69,9%.
– Η πλειονότητα των Ελλήνων ζει σε μικρά σπίτια. Σύμφωνα με τη Eurostat, o μέσος αριθμός δωματίων ανά άτομο το 2021 στην Ελλάδα ήταν 1,3 δωμάτιο, με μικρότερα μόνο τα σπίτια στην Κροατία και τη Λετονία (1,2 δωμάτιο ανά άτομο) και τη Ρουμανία και την Πολωνία (1,1 δωμάτιο ανά άτομο). Στον αντίποδα βρίσκονται η Μάλτα (2,3 δωμάτια ανά άτομο), το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Ολλανδία (2,1 δωμάτια ανά άτομο) και η Κύπρος (2 δωμάτια ανά άτομο), ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ήταν το 2021 1,6 δωμάτιο ανά άτομο.
– Αριθμός των ατόμων ανά νοικοκυριό. Στην Ελλάδα το 2021 υπήρχαν κατά μέσον όρο 2,6 άτομα ανά νοικοκυριό, που αποτελεί τη δεύτερη υψηλότερη αναλογία στην Ε.Ε. (η υψηλότερη, 2,7 άτομα ανά νοικοκυριό, καταγράφηκε στην Πολωνία και την Κροατία), ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ήταν 2,3 άτομα ανά νοικοκυριό. Ο μικρότερος αριθμός ατόμων ανά νοικοκυριό καταγράφηκε στη Φινλανδία (1,9 άτομα), τη Σουηδία, τη Γερμανία και τη Δανία (2 άτομα ανά νοικοκυριό).
– Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει σε σπίτια που θερμαίνονται ανεπαρκώς. Στην Ελλάδα το 2021 το 17,5% του πληθυσμού δεν είχε την ικανότητα να διατηρεί το σπίτι επαρκώς ζεστό, ποσοστό που αποτελεί το τέταρτο υψηλότερο μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπερδιπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού όρου (6,9%).
– Το 12,9% διαμένει σε κατοικία, η στέγη της οποίας βάζει νερά, ποσοστό κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο (14,8%), ενώ πλέον τα περισσότερα σπίτια στην Ελλάδα διαθέτουν τουαλέτα (μόλις το 0,1% δεν έχει). Το 57,4% του πληθυσμού ζει σε διαμέρισμα και το 42,6% σε μονοκατοικία.
– Στην Ελλάδα παρατηρείται το υψηλότερο ποσοστό υπερβολικής επιβάρυνσης του κόστους στέγασης, με το 32,4% του πληθυσμού να ζει σε σπίτι όπου το κόστος στέγασης αντιπροσωπεύει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του. Στην Ε.Ε. το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 10,4%.
Η παιδική σκηνή του Θέατρου ΑΛΦΑ ΛΗΝΑΙΟΣ – ΦΩΤΙΟΥ από την Κυριακή 06 Νοεμβρίου και κάθε Κυριακή παρουσιάζει το έργο «Ο Θαυμαστός κόσμος της Μαργαρίτας», της Βάσιας Αργέντη, μια διαδραστική παράσταση με διαπολιτισμικό χαρακτήρα που μας μεταφέρει στο 2124 και μας μιλά για το πιο επίκαιρο από ποτέ ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Μέσα από τα «ταξίδια» της Μαργαρίτας και της παρέας της, τα παιδιά γνωρίζουν τις παραδόσεις κάθε χώρας αλλά και τους μύθους κάθε λουλουδιού. Συμπάσχουν με την αγωνία των ηρώων και γίνονται άμεσοι βοηθοί για τη σωτηρία τους. Συνειδητοποιούν την αξία της ανακύκλωσης αλλά και τη σπατάλη της ηλεκτρικής ενέργειας, την ατμοσφαιρική ρύπανση από τα εργοστάσια και τα μέσα μεταφοράς, το φαινόμενο του «θερμοκηπίου» κ.α. Αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στη σωτηρία του πλανήτη με θέληση και αγάπη, μέσα από χιούμορ, συγκινήσεις, προβληματισμούς και ενισχύουν την οικολογική τους συνείδηση.
⦁ Ένα έργο καρδιάς για το περιβάλλον και την υπέροχη φύση μας!
Λίγα λόγια για το έργο:
Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2124. Η μικρή Μαργαρίτα ενημερώνεται ότι σε 24 ώρες θα καταστραφούν όλα τα λουλούδια. Αμέσως, αποφασίζει να προσφέρει την πολύτιμη βοήθειά της. Με τη φίλη της την Τριανταφυλλιά, επισκέπτονται τον σοφό γέρο-Πλάτανο κι εκείνος τους εξηγεί τι πρέπει να κάνουν για να σωθεί όλη η λουλουδοοικογένειά τους. Σκοπός είναι να μαζέψουν όλα τα λουλούδια και να τα οδηγήσουν στον πλανήτη Ανθοχώρα, που με πολύ κόπο έχουν δημιουργήσει, για να σωθούν από την επικείμενη καταστροφή που έχουν προκαλέσει οι άνθρωποι.
Μπροστά στα μάτια της Μαργαρίτας, αλλά και των μικρών μας φίλων, ξετυλίγονται οι μύθοι των λουλουδιών, ταξιδεύοντας στη χώρα προέλευσής τους και μαθαίνοντας την ιστορία τους. Ιαπωνία, Αραβία, Ρωσία είναι μόνο μερικές από τις χώρες που επισκέπτεται η λουλουδοπαρέα μας. Την παρέα συμπληρώνουν ο φωτεινός Ήλιος και ο κύριος Μπερδεψούρας, ένας αξιαγάπητος καλικάντζαρος που επικοινωνεί μοναδικά με τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους θεατές.
Γιώτα Βόκαλη, Αριστείδης Ιωαννίδης, Παναγιώτης Λέκκας, Άγγελος-Προκόπιος Νεράντζης, Νίκη Φραγκέλλη
Ημέρες και Ώρες παραστάσεων
Κάθε Κυριακή στις 3:00 και καθημερινά Οργανωμένες παραστάσεις για σχολεία.
Τιμές εισιτηρίων
Τιμή: 12€ στο ταμείο και μέσω viva.
⦁ Trailer : https://youtu.be/K03hQsYjUoY
ΚΡΙΤΙΚΕΣ :
⦁ ELA MAZI : Μια παράσταση που προάγει την ατομική ευθύνη για την σωτηρία του Περιβάλλοντος!! Με μία πολύ χαριτωμένη αναδρομή στο παρελθόν μας ταξιδεύει σε αρκετές χώρες για να μάθουμε την προέλευση των λουλουδιών!!!! Με πολλές στιγμές γέλιου ..και διάδραση κατάφεραν να μας μεταδώσουν την καλή τους διάθεση και να ενισχύσουν την οικολογική μας συνείδηση!
⦁ TIMES4KIDS: Μια νεα παράσταση που μας διδάσκει την οικολογική συνείδηση, μας θυμίζει πόσο πολύ πρέπει να νοιαζόμαστε για το περιβάλλον το οποίο ζούμε, για τον αέρα που αναπνέουμε για τα δέντρα που μας δίνουν το οξυγόνο. Μια παράσταση με έντονο το στοιχείο της κωμωδίας, εκείνης της κωμωδίας που χαρίζει άφθονο γέλιο στον θεατή, γέλιο που βγαίνει αυθόρμητα από μικρούς και μεγάλους. Μια παράσταση που καταπιάνεται με το ευαίσθητο θέμα της οικολογίας μετατρέποντας την γνώση σε επίγνωση με έναν τρόπο παραμυθένιο. Μια υπέροχη νέα θεατρική παράσταση στο θέατρο Αλφα.
⦁ ΘΕΑΤΕΣ :
⦁ Εξαιρετική παράσταση με πολλά και ενδιαφέροντα μηνύματα για τα παιδιά. Μια όμορφη διαδραστική παράσταση με χιούμορ και πολύ καλές ερμηνείες. Αξίζει να την παρακολουθήσουμε κι εμείς μαζί με τα παιδιά μας. (ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ)
⦁ Εξαιρετική παράσταση, προτείνεται ανεπιφύλακτα. Με χιούμορ και ευαισθησία και άψογη καλλιτεχνική προσέγγιση. Μια πραγματική θεατρική εμπειρία! Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. (ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ)
⦁ Η παράσταση είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ !! Δεν είναι μόνο για παιδιά. Πιστεύω ότι πρέπει να την παρακολουθήσουν όλες οι ηλικίες, γιατί περνάει μηνύματα Οικολογικής συνείδησης και ανιδιοτελούς, αγνής αγάπης, που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας. Οι ηθοποιοί καταπληκτικοί !!!! Μπράβο (ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ)
⦁ Στο φιλόξενο θέατρο Άλφα Ληναίος περάσαμε ένα ευχάριστο δίωρο γεμάτο μηνύματα για το περιβάλλον. Ο ευφάνταστος τρόπος μεταφοράς σε διάφορους τόπους και χρόνους τράβηξε το ενδιαφέρον μας και κατάφερε να μη κάνει καθόλου βαρετή την παράθεση μύθων για την προέλευση ονομασίας των φυτών. Μη σας τρομάζει η μεγάλη διάρκεια, έχει και διάλειμμα. (ΤΙΜΕ4ΚΙDS)
⦁ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΑΡΕΤΗ(7ΧΡΟΝΩΝ). ΕΙΧΕ ΑΡΚΕΤΟ ΓΕΛΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΑΝ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ. ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΦΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΘΕΤΟ. (ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ)
⦁ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ :
⦁ https://www.kallitexnes.gr/theatre/sinentefxi-ti-skinothetida-ithopio-marouso-georgopoulou/
"Η δημιουργία είναι γέννηση και η γέννηση μόνο χαρά μπορεί να δώσει. Οπότε, αν μπορούσα να δώσω μια συμβουλή από τη δική μου θέση, θα ήταν αυτή: Η Τέχνη είναι λύτρωση και πάντα το κοινό την επιζητά. Στο χέρι μας είναι να δώσουμε ωραίες παραστάσεις με νοήματα, προβληματισμούς αλλά και μπόλικη δόση χιούμορ, που είναι απαραίτητη στις μέρες μας".
https://paidiko-theatro.gr
«Θεώρησα ότι πρέπει να δημιουργήσω παραστάσεις που θα τις «λαχταρούν» τα παιδιά»
https://athina984.gr
Το θέμα της παράστασης μας αφορά όλους και ίσως οι μεγαλύτεροι να συνειδητοποιούμε περισσότερο τα λάθη που έχουμε κάνει απέναντι στο περιβάλλον και προσπαθούμε να τα διορθώσουμε και αυτό είναι ένα μήνυμα που πρέπει να το περάσουμε και στα παιδιά μας»
https://www.mama365.gr/50270/synenteyxh-me-toys-hthopoioys-⦁ ths⦁ -⦁ parastashs⦁ -⦁ o⦁ -⦁ tha⦁ .⦁ html
Η παιδική σκηνή του Θέατρου ΑΛΦΑ ΛΗΝΑΙΟΣ – ΦΩΤΙΟΥ παρουσιάζει από τον Νοέμβριο το υπέροχο έργο «Ο Θαυμαστός κόσμος της Μαργαρίτας», της Βάσιας Αργέντη, μια διαδραστική παράσταση με διαπολιτισμικό χαρακτήρα που μας μεταφέρει στο 2124 και μας μιλά για το πιο επίκαιρο από ποτέ ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Είναι μια εξαιρετική παράσταση που συνιστούμε ανεπιφύλακτα τόσο στους γονείς, όσο και στους εκπαιδευτικούς.
Ελεύθερος με απαγόρευση εξόδου αφέθηκε μετά την απολογία του ο αστυνομικός που πυροβόλησε στο κεφάλι τον 16χρονο Ρομ Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη.
Σε μία ακόμη απόφαση- πρόκληση που διαιωνίζει επικίνδυνα το αίσθημα ατιμωρησίας που φαίνεται να οπλίζει τα χέρια των αστυνομικών απέναντι από άοπλα παιδιά, ο 34χρονος αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ, παραμένει ελεύθερος!
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης έκανε δεκτή την πρόταση του ανακριτή ο οποίος ζήτησε να αφεθεί ελεύθερος με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.
Σύμφωνα με το GRtimes, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών αποφάσισαν για τη διαφωνία εισαγγελέα- ανακριτή, λαμβάνοντας υπόψη τη δικογραφία που σχηματίστηκε πριν εκπνεύσει ο 16χρονος.
Δηλαδή αφορά την αρχική ποινική δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Το προσεχές χρονικό διάστημα η δικογραφία θα επιστρέψει στον ανακριτή ο οποίος θα ζητήσει να αλλάξει η κατηγορία και να ασκηθεί ποινική δίωξη από την εισαγγελία για ανθρωποκτονία τετελεσμένη.
Εκτενή κριτική στον Τύπο άσκησε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος κατά τον χαιρετισμό του στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος.
Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός αναφέρθηκε στον Τύπο και τους εκδότες εφημερίδων, στα σχόλια που γίνονται για τη Δικαιοσύνη, αλλά και στην υπό εξέλιξη υπόθεση της πρώην αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή.
Να σημειωθεί ότι ο κ. Ντογιάκος βρίσκεται στο επίκεντρο νέας αποκάλυψης σχετικά με το σκάνδαλο υποκλοπών. Σύμφωνα με την δημοσιογραφικό ιστοσελίδα Euractiv, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου φέρεται να επιχείρησε να μπλοκάρει τις έρευνες της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, λέγοντας πως είναι παράνομες, αφού στελέχη της Cosmote απευθύνθηκαν σε αυτόν μετά την άρνησή τους να συνδράμουν αμφισβητώντας την ικανότητα της Αρχής.
Αναλυτικότερα, ο κ. Ντογιάκος, μεταξύ των άλλων, ανέφερε:
«Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εντυπωσιασμό τις ενέργειες των αρμόδιων δικαστικών και αστυνομικών αρχών του Βελγίου στην υπόθεση της Ελληνίδας ευρωβουλευτού και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι ανακριτικές πράξεις των Αρχών αυτών χαρακτηρίστηκαν αστραπιαίες και πράγματι είναι. Σύμφωνα, όμως, με δημοσιεύματα του βελγικού αλλά και του λοιπού ευρωπαϊκού Τύπου η υπόθεση αυτή δεν οργανώθηκε, δεν εκτυλίχθηκε ούτε ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, αλλά δουλεύτηκε από τον προηγούμενο χρόνο και συγκεκριμένα από τον Ιούλιο του έτους 2021 από τις αρμόδιες αρχές μεθοδικά και με απόλυτη μυστικότητα σε συνεργασία μάλιστα με μυστικές υπηρεσίες και άλλων πέντε Ευρωπαϊκών χωρών, όπως γράφτηκε.
Είναι βέβαιο ότι αν μελετήσουμε σωστά και ψύχραιμα αυτά τα γεγονότα, ασφαλώς και θα αντλήσουμε πολύτιμα και χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο και τη μέθοδο των ξένων δικαστικών αρχών. Και δεν μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω τις δηλώσεις του Βέλγου Εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση, μιας χώρας που δεν κατηγορείται για δημοκρατικό έλλειμμα. Τι δήλωσε; “Χωρίς τις υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα”.
Επομένως, κάθε προσπάθεια υποβάθμισης της χώρας μας με τον τρόπο αυτό, δηλαδή με μία εύκολη σύγκριση των Ελληνικών δικαστικών αρχών με τις δικαστικές αρχές του Βελγίου υπό διαφορετικά δικονομικά συστήματα είναι τουλάχιστον άδικη. Κάθε χώρα κινείται με το δικό της δικαστικό σύστημα και με τους δικούς της μηχανισμούς. Ασφαλώς και δεν αμφισβητούνται οι καλές προθέσεις όλων εκείνων που από οποιαδήποτε θέση κι αν υπηρετούν τη Δικαιοσύνη αγωνίζονται ως πραγματικοί εργάτες για το καλό της και καταβάλλουν για τη βελτίωσή της όσες προσπάθειες μπορεί ο καθένας ανθρωπίνως να προσφέρει. Και οι προσπάθειες και οι αγώνες και τα λάθη αυτών των ανθρώπων είναι φυσιολογικά, καλοδεχούμενα και συγχωρητέα, γιατί είναι καλοπροαίρετα και εντός των ορίων των δυνατοτήτων τους. Τόσο μπορούν, τόσο προσφέρουν.
Δεν είναι ανεκτές οι συμπεριφορές κάποιων άλλων, κατά κανόνα εκτός Δικαιοσύνης, που δήθεν κόπτονται για το καλό της. Σε κάθε ευκαιρία και με κάθε ευκολία τη συκοφαντούν και την κατακρεουργούν με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο. Δεν είναι δυνατόν μια μερίδα του Τύπου, εκμεταλλευόμενη έναν ουσιαστικά πλήρως αναποτελεσματικό νόμο περί Τύπου, να στρέφεται και να βυσσοδομεί όποιον κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του δεν ενεργεί σύμφωνα με τις επιθυμίες της, τις υποδείξεις της ακόμα και τις επιταγές της. Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον κάποτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών. Κρατούν για τον εαυτό τους και μόνο ως επτασφράγιστο μυστικό το οικονομικό τους υπόβαθρο με βάση το οποίο έγιναν εκδότες. Στην πράξη υποβαθμίζουν την ιδιότητά τους αυτή και την ευτελίζουν υπογράφοντας ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα με χυδαίο περιεχόμενο και λεξιλόγιο. Ίσως, όμως, ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους θα αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Δεν είναι δυνατόν να χλευάζουν και να απαξιώνουν δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς συγκρίνοντας αυτούς με δικαστές και εισαγγελείς χωρών του εξωτερικού με διαφορετικά δικονομικά συστήματα έναντι των οποίων, κατά τη γνώμη τους, υπολείπονται κατά πολύ των ξένων.
Για να έχουν όμως αυτό το ηθικό δικαίωμα πρέπει προηγουμένως να μεταβούν οι ίδιοι στις χώρες που φαντάζονται ότι λειτουργούν τέλεια δικαστικά συστήματα για να δοκιμάσουν εκεί τις δυνάμεις τους και να συγκριθούν και εκείνοι με τους εκεί συναδέλφους τους. Μετά ας έρθουν να μας πουν τα αποτελέσματα.
Ασφαλώς σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του εξωτερικού οι αρμόδιες Αρχές δεν θα τούς επέτρεπαν να υβρίζουν και να συκοφαντούν ούτε να δίνουν οδηγίες και να πιέζουν μέσω των εντύπων που διευθύνουν τους αρμόδιους δικαστές για τη διενέργεια συγκεκριμένων ανακριτικών πράξεων και έκδοση αρεστών σε αυτούς αποφάσεων. Ούτε και να τούς επισκέπτονται στα γραφεία τους και να τούς πιέζουν και να τούς απειλούν. Σίγουρα θα επέστρεφαν με το ίδιο εισιτήριο εκεί όπου ξεκίνησαν, γιατί μόνο σε ένα τέτοιο περιβάλλον άρρωστο μπορούν να επιβιώσουν.
Όποιος μέσα στο περιβάλλον αυτό αναγνωρίσει τον εαυτό του, ας μας πει τις απόψεις του, αν και το πιθανότερο είναι ότι θα συμπεριφερθεί δυναμικά και κυρίως δημοκρατικά με κάποιο λιβελογράφημα σε βάρος όποιου δεν συμφωνεί μαζί του.
Αλλά πέραν των προβλημάτων στις σχέσεις μεταξύ Τύπου και Δικαιοσύνης δεν πρέπει να παραθεωρείται ότι σημαντικές διαφορές αντίληψης και νοοτροπίας υπάρχουν μεταξύ Δικαιοσύνης και Πολιτικής, οι οποίες καταλήγουν σε θεσμικές συγκρούσεις μεταξύ τους και ενίοτε επιφέρουν αδικαιολόγητες αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων και των στελεχών τους. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν ότι ο δρόμος όπου είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί η Δικαιοσύνη είναι μονοσήμαντος με οδηγό πάντοτε τις διατάξεις που η Βουλή των Ελλήνων θεσπίζει και απαιτεί να εφαρμοστούν, δηλαδή τα ίδια τα πολιτικά κόμματα».
Ενας λογοτεχνικός ήρωας απαιτεί βραβείο για το βιβλίο που τον επινόησε. Ένας συγγραφέας αποφεύγει να διαψεύσει όσα ψευδώς έχουν καταγραφεί. Η Μαργαρίτα και η Αθηνά διασχίζουν τον χρόνο με τον δικό τους ρυθμό, πιο αργά αλλά και πιο γρήγορα από την αφήγηση της ιστορίας τους. Δεκαεννιά ιστορίες ανθρώπων που πάλλονται ανάμεσα σε συναισθηματικούς δισταγμούς και νοητικά πείσματα. Μπαινοβγαίνουν σε ιστορίες άλλων ανθρώπων και πηγαινοέρχονται σε επιθυμητές ή σε απρόσμενες καταστάσεις, που ακολουθώντας τη γενετική προσέγγιση της λογοτεχνίας γίνονται παλίνδρομα διηγήματα από την αφήγησή τους.
Τα διηγήματα σέβονται την αυθεντικότητα των παλινδρομικών καταστάσεων και δεν προδίδουν την πραγματική τους, εν προκειμένω, ερωτική ταυτότητα. Διεισδύουν σε πτυχές της πραγματικότητας που επιμένουν να παραμένουν αόρατες, επειδή δεν γνωρίζουν τι επιπτώσεις θα είχε η εικόνα που παρουσιάζουν.
Ιστορίες αληθινές, όπως και τα ονόματα των προσώπων που έχουν πλαστεί μαζί τους, εφόσον οι παλίνδρομες καταστάσεις είναι απροϋπόθετες· επαληθεύονται αποκλειστικά από την παλίνδρομη δομή της αφήγησής τους.
Ο δικηγόρος δύο ιρανών δημοσιογράφων, που φυλακίστηκαν επειδή βοήθησαν στη δημοσιοποίηση του θανάτου της Ιρανής κουρδικής καταγωγής Μαχσά Αμινί, συνελήφθη εν μέσω διαδηλώσεων στη χώρα, ανακοίνωσε σήμερα ένα μεταρρυθμιστικό μέσο ενημέρωσης.
«Ο Μοχάμεντ Αλί Καμφιρουζί, ο δικηγόρος πολλών ακτιβιστών και δημοσιογράφων, συνελήφθη την Τετάρτη», ανέφερε η εφημερίδα Ham Mihan.
Το Ιράν αντιμετωπίζει ένα κύμα διαμαρτυριών μετά τον θάνατο της 22χρονης Αμινί στις 16 Σεπτεμβρίου ύστερα από τη σύλληψή της στην Τεχεράνη από την αστυνομία ηθών επειδή δεν φορούσε σωστά το χιτζάμπ της.
Ο Καμφιρουζί είναι ο δικηγόρος της 35χρονης Ελαέχ Μοχαμαντί, της δημοσιογράφου της Ham Mihan, και της 30χρονης Νιλουφάρ Χαμεντί, της φωτογράφου της εφημερίδας Shargh, που κρατούνται από τον Σεπτέμβριο.
Η Δικαστική Αρχή τους απήγγειλε κατηγορίες τον Νοέμβριο για «προπαγάνδα κατά του συστήματος» και «συνωμοσία κατά της εθνικής ασφάλειας» επειδή ασχολήθηκαν με την υπόθεση της Αμινί.
Ο δικηγόρος «δεν έχει λάβει καμία κλήση, κρατείται παράνομα και ο λόγος της σύλληψής του παραμένει άγνωστος», είπε ο συνήγορος υπεράσπισης του Μοχάμαντ Αλί Μπαγκερπούρ στην Ham Mihan.
Περισσότεροι από 300 Ιρανοί δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ άσκησαν κριτική εναντίον των αρχών σε ανοιχτή επιστολή τους στα τέλη Οκτωβρίου επειδή «συνέλαβαν συναδέλφους [τους] και τους στέρησαν τα δικαιώματά τους», ιδίως την «πρόσβαση στους δικηγόρους τους».
Την Πέμπτη, ο Μοχάμαντ Καμφιρουζί, αδερφός του δικηγόρου, ανακοίνωσε ότι η δικαιοσύνη είναι πλέον «υπεύθυνη για τη ζωή και την υγεία» του δικηγόρου.
Σύμφωνα με τον Χαμ Μιχάν, «25 Ιρανοί δικηγόροι» έχουν «συλληφθεί σε ολόκληρη τη χώρα» από την έναρξη των διαδηλώσεων.
Με την ένταση των κινημάτων να έχει πάρει μορφή επανάστασης, να εισέρχεται στο τέταρτο μήνα στο στόχαστρο τον αρχών του Ιράν μπαίνει αυτή τη φορά η διάσημη Ιρανή ηθοποιός και ένθερμη ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Ταρανέ Αλιντουστί καθώς την συνέλαβαν.
Γνωστή για τους ρόλους της σε πολλές ταινίες του σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαραντί, η Ταρανέ Αλιντουστί έχει επανειλημμένα εκφράσει την υποστήριξή της με αναρτήσεις στο Instagram στις διαδηλώσεις, που πυροδοτήθηκαν από το θάνατο στις 16 Σεπτεμβρίου της Μαχσά Αμινί, μιας νεαρής Ιρανής κουρδικής καταγωγής που συνελήφθη επειδή παραβίασε τον αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα της Ισλαμικής Δημοκρατίας για τις γυναίκες.
«Η Ταρανέ Αλιντουστί συνελήφθη για τις πρόσφατες ενέργειές της στη δημοσίευση ψευδών πληροφοριών και περιεχομένου και για υποκίνηση πρόκλησης χάους», ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Tasnim, χωρίς να αναφέρει τον τόπο της σύλληψης.
Η τριανταοχτάχρονη ηθοποιός κατήγγειλε τις αρχές στις 8 Δεκεμβρίου για τον απαγχονισμό του Μοχσέν Σεκαρί, ο οποίος εκτελέστηκε αφού κατηγορήθηκε για «πόλεμο κατά του Θεού», βάσει του ισλαμικού νόμου.
«Οποιοσδήποτε διεθνής οργανισμός παρακολουθεί αυτό το λουτρό αίματος χωρίς να αντιδρά αποτελεί μια ντροπή για την ανθρωπότητα», έγραψε στο Instagram.
Τον Νοέμβριο, είχε υποσχεθεί να παραμείνει στη χώρα της, να «πληρώσει το τίμημα» που θα χρειαζόταν για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της και να σταματήσει να εργάζεται για να στηρίξει τις οικογένειες όσων σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων.
Ο πιο διάσημος ρόλος της Ταρανέ Αλιντουστί είναι εκείνος που έπαιξε στην ταινία του Ασγκάρ Φαραντί «Ο Εμποράκος», που βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2017.
Φιγούρα του ιρανικού κινηματογράφου από την εφηβεία της, πρωταγωνίστησε και στην ταινία του Σαΐντ Ρουστάγι «Τα αδέρφια της Λέιλα», που παρουσιάστηκε φέτος στο Φεστιβάλ των Καννών.
Αρκετές προσωπικότητες του ιρανικού κινηματογράφου έχουν συλληφθεί από τις αρχές ακόμη και πριν από το τρέχον κύμα διαμαρτυρίας, όπως οι σκηνοθέτες Μοχάμαντ Ρασουλόφ και Τζαφάρ Παναχί, οι οποίοι βρίσκονται ακόμη υπό κράτηση.
Από τα μέσα Σεπτεμβρίου, χιλιάδες Ιρανοί και περίπου 40 αλλοδαποί έχουν συλληφθεί και περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι κατηγορούνται σε σχέση με τις διαδηλώσεις, σύμφωνα με τις δικαστικές αρχές. Συνολικά 23 άνδρες απαγχονίστηκαν αφού κρίθηκαν ότι είχαν σχέση με τις ταραχές.
Ανάμεσα στις πολλές εκδηλώσεις για τον δημιουργό στα πλαίσια των 100 χρόνων από τη γέννησή του το mέta | Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού οργανώνει συμβολικά μέσα στο Δεκέμβριο την εκδήλωσή του «Ιάννης Ξενάκης: Ο ήχος που γεννήθηκε από μια έκρηξη της Ιστορίας». Η εκδήλωση, η οποία θα λάβει χώρα αυτή την Κυριακή 18/12 στις 8 μ.μ. στο Ωδείο Αθηνών, περιλαμβάνει προβολές και αφηγήσεις για το έργο του Ξενάκη, διαδραστικά μουσικά δρώμενα, και εκτελέσεις έργων του Ξενάκη, αλλά και πρωτότυπων έργων που εμπνέονται ή συνομιλούν με την αισθητική κληρονομιά του δημιουργού.
Ο Ιάννης Ξενάκης ανήκει στο μικρό πάνθεον των παγκοσμίων Ελλήνων της τέχνης του 20ου αιώνα, και στο εξίσου μικρό πάνθεον των δημιουργών που καθόρισαν την δυτική έντεχνη μουσική κατά την μεταπολεμική περίοδο.
Ανήκει επίσης, στην αγωνιστική ιστορία της Αριστεράς στην Ελλάδα: ενταγμένος στο ΚΚΕ, γραμματέας της ΕΠΟΝ Πολυτεχνείου, με ενεργό δράση στην Αντίσταση, και με το ιστορικό τραύμα των Δεκεμβριανών αποτυπωμένο στο πρόσωπο του: από έκρηξη αγγλικής οβίδας κατά τη συμμετοχή του στις συγκρούσεις, θα χάσει το ένα του μάτι και θα παραμορφωθεί το αριστερό του μάγουλο.
Αυτο-εξόριστος στη Γαλλία το 1947, για να αποφύγει τις διώξεις για την δράση του αλλά και μια ερήμην του καταδίκη σε θάνατο για λιποταξία, θα δουλέψει δίπλα στον διάσημο αρχιτέκτονα Λε Κορμπυζιέ, πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη σύνθεση.
Στα έργα του θα συνδυάσει τα βιώματα του από την Αντίσταση, τη τεχνική του ματιά και τις γνώσεις του ως επιστήμονας μηχανικός, και το πάθος του για τα μαθηματικά και την αρχαία γραμματεία, ενώ θα εστιάσει στις μαθηματικές και χωρικές δομές του μουσικού έργου, στη επεξεργασία και οργάνωση του Ήχου καθεαυτού, αλλά και στην συμμετοχή της τυχαιότητας και των υπολογιστών στα πλαίσια της σύνθεσης. Η φήμη του θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, ενώ θα αναγνωριστεί παγκόσμια ως καινοτόμος της σύγχρονης μουσικής, με επιρροή που ξεφεύγει από τα όρια της «πρωτοπορίας» και της ακαδημαϊκής έρευνας.
Ανάμεσα στις πολλές εκδηλώσεις για τον δημιουργό στα πλαίσια των 100 χρόνων από τη γέννηση του, είναι αυτή ακριβώς η πλευρά που επέλεξε να μας θυμίσει το mέta | Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού, οργανώνοντας συμβολικά μέσα στο Δεκέμβριο την εκδήλωση του “Ιάννης Ξενάκης: Ο ήχος που γεννήθηκε από μια έκρηξη της Ιστορίας”.
Η εκδήλωση, η οποία θα λάβει χώρα αυτή την Κυριακή 18/12 στις 8 μ.μ. στο Ωδείο Αθηνών, περιλαμβάνει προβολές και αφηγήσεις για το έργο του Ξενάκη, διαδραστικά μουσικά δρώμενα, και εκτελέσεις έργων του Ξενάκη, αλλά και πρωτότυπων έργων που εμπνέονται ή συνομιλούν με την αισθητική κληρονομιά του δημιουργού.
Όλα υπό την επιμέλεια του μουσικολόγου και καθηγητή του πανεπιστημίου Paris 8, Μάκη Σολωμό, συγγραφέα μεταξύ άλλων του βιβλίου «Ιάννης Ξενάκης: Το σύμπαν ενός ιδιότυπου δημιουργού» (εκδόσεις «Αλεξάνδρεια», Αθήνα 2008).
Στην εκδήλωση συμμετέχουν επίσης ο πιανίστας και μουσικολόγος Παύλος Αντωνιάδης, ο συνθέτης και ερευνητής στο χώρο των ακουστικών τεχνών Ορέστης Καραμανλής, η συνθέτρια και multimedia artist Γεωργία Σπυροπούλου, και ο μουσικός, DJ, και ηθοποιός, MC Yinka (Μανόλης Αφολάνιο).
To TPP μίλησε με συμμετέχοντες στην εκδήλωση για τη σχέση τους με το έργο του Ιάννη Ξενάκη, και την σημασία και την επικαιρότητα της τέχνης και της σκέψης του.
Ο επιμελητής της εκδήλωσης, Μάκης Σολωμός, θεωρεί ότι «ο Ξενάκης ανήκει σε αυτό που ονομάζουμε “σύγχρονη μουσική”, που γεννήθηκε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Δυτική Ευρώπη και στην Αμερική», αλλά το έργο του ξεπερνάει το τεχνοκρατικό στοιχείο αυτής της μουσικής, αλλά και την έννοια της αβαν γκαρντ: «είναι [απλά] μουσική, μουσική του Ξενάκη, που μπορεί να αγγίξει και κόσμο που υποτίθεται πως δεν είναι κοινό που αγγίζει η λόγια αβαν γκαρντ μουσική». Ταυτόχρονα, η σημαντικότερη συνεισφορά του δημιουργού, σύμφωνα με το μουσικολόγο, είναι ότι «είναι από τους πρωτοπόρους που έκαναν τη μουσική να είναι η τέχνη των ήχων, η τέχνη της σύνθεσης του ήχου, και όχι η τέχνη της σύνθεσης με τους ήχους. Δηλαδή η μουσική του έχει μια ηχητική ποιότητα, δουλεύει τον ήχο σαν ήχο, ξεπερνάει τις έννοιες τις κλασικές της μουσικής [όπως] αρμονία, μελωδία, ρυθμός, και είναι μουσική του ήχου».
Πάνω σε αυτό ο Ορέστης Καραμανλής θα μας επισημάνει ότι είναι κληρονομία του Ξενάκη «η σκέψη ότι η μουσική σύνθεση δεν είναι ανάγκη να ξεκινάει απ’ τις αφηρημένες σχέσεις μεταξύ των νοτών των οργάνων, αλλά μπορούμε να φανταστούμε τη δομή ενός έργου ως σχήμα, που αποτελείται από σωματίδια (ηχητικά γεγονότα) με τα οποία μπορούμε να κατασκευάσουμε σύννεφα ήχων, ηχητικές μάζες με διαφορετική πυκνότητα, κατεύθυνση κ.λπ.».
Σύμφωνα με τον συνθέτη, ο Ξενάκης «κατάφερε […] να φτιάξει μουσική χρησιμοποιώντας έναν εντελώς νέο τρόπο οργάνωσης του υλικού μέσα από τη χρήση των πιθανοτήτων» που «λύνει το πρόβλημα της μουσικής φόρμας ενώ ταυτόχρονα φτιάχνει έναν ιδιότυπο ηχητικό κόσμο για την εποχή», με τη δουλειά του της δεκαετία του ’50 να «αποτελεί τον πρόδρομο διαφόρων τάσεων της σύγχρονης μουσικής» και ιδέες του όπως «η εισαγωγή των πιθανοτήτων και του μαθηματικού λογισμού στη σύνθεση, η χρήση του υπολογιστή για την κατασκευή οργανικών έργων αλλά και για τη δημιουργία νέων ηχοχρωμάτων κ.λ.π.» να θεωρούνται αυτονόητη γνώση στις μέρες μας.
Για το πως εκφράζονται στο έργο του Ιάννη Ξενάκη οι εμπειρίες από τη συμμετοχή του στην Αντίσταση και στα Δεκεμβριανά, ο Μάκης Σολωμός μας παραπέμπει στις Μεταστάσεις, έργο του Δεκεμβρίου του 1953, και πρώτο ουσιαστικά αναγνωρισμένο έργο του συνθέτη αφότου βρήκε το προσωπικό ύφος του. Εκεί, ο Ξενάκης «φτιάχνει αυτό το τρομερά καινούργιο έργο, ζωγραφίζοντας τη μουσική, και όπως μας λέει ο ίδιος είναι οι εμπειρίες του από την Κατοχή, μουσική με μάζες, με συγκρούσεις. Στο βιβλίο που επιμελήθηκα με κείμενα του, “Κείμενα Μουσικής και Αρχιτεκτονικής”, μας κάνει μια περιγραφή διαδηλώσεων, [που] σίγουρα αναφέρεται στις μεγάλες διαδηλώσεις της Αντίστασης, μετά μας λέει ότι ξεκινάνε τα πολυβόλα, και μετά υπάρχει μόνο σιωπή, ενώ μας μιλάει στην αρχή για τις μάζες, τους ρυθμούς και τα λοιπά, και καταλήγει ότι τα φαινόμενα αυτά είναι τα ίδια με τα φαινόμενα που έχουμε στη φύση με τα τζιτζίκια ή τη βροχή, είναι στατιστικά φαινόμενα.»
Είναι αυτή η χειρονομία «[που] περνάει από το ανθρώπινο στοιχείο στο μουσικό στοιχείο μέσω μιας σκέψης επιστημονικής» η οποία «θα εισάγει τις πιθανότητες στη μουσική», μετουσιώνοντας έτσι, κατά τον Ορέστη Καραμανλή, «την εμπειρία της “ηχητικής αταξίας” του πλήθους σε μουσική», ενώ «κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα Πολύτοπα της δεκαετίας του ’70, όπου οι μνήμες του εμφυλίου φαίνεται να έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτά τα πολυμεσικά θεάματα μεγάλης κλίμακας».
O MC Yinka, επίσης αναγνωρίζει ένα βιωματικό στοιχείο στο έργο του Ιάννη Ξενάκη, το οποίο αποδίδεται «μέσω του ήχου, ο οποίος μοιάζει να μεταφέρει μια ένταση, ένα στοιχείο ανησυχίας», το οποίο θυμίζει και «ηχητικές μνήμες από σύγχρονες συγκρούσεις».
Σχετικά με τη σχέση του έργου του Ξενάκη με την πρωτοπορία, για τον Μάκη Σολωμό, «η σχέση της τέχνης με το φαινόμενο της πρωτοπορίας είναι κάτι πολύπλοκο, αλλά η μουσική του Ξενάκη ξεπερνάει αυτή την κατηγορία, θα μπορούσε να ήταν και λαϊκή μουσική σήμερα, και θα γίνει λαϊκή μουσική, αρκεί να τον παίζουμε, να τον ακούμε, και να μη θεωρούμε ότι η μουσική του είναι δύσκολη. Αν πούμε ότι είναι δύσκολη, άρα δεν τη βάζουμε ποτέ στο ραδιόφωνο, δεν κάνουμε συναυλίες, δεν παίζεται, ο κόσμος δεν μπορεί να τη γνωρίσει. Αν δοθεί αυτή η ευκαιρία, αν τις δώσουμε δύο ώρες ― το οποίο φυσικά προϋποθέτει και μια αλλαγή κοινωνίας, να μη δουλεύει κανείς δέκα ώρες και να θέλει μετά να πάει σε σκυλάδικο [γέλια], προϋποθέτει ότι έχουμε χρόνο να αφιερώσουμε στην τέχνη. Η μουσική του μας προμηνύει μια άλλη κοινωνία, χωρίς τάξεις, που όλος ο κόσμος ασχολείται με ενδιαφέροντα πράγματα, τέχνη, φιλία και όλα αυτά».
Από τη δική του σκοπιά της αστικής λαϊκής (popular) μουσικής, o MC Yinka θα συμφωνήσει, θεωρόντας ότι «η μουσική του Ξενάκη είναι ευέλικτη να ενσωματωθεί σε ένα έργο hip hop» και ότι «είναι εύκολο να δανειστείς από αυτή μεταφέροντας την ένταση της».
Ακριβώς σε αυτή την ευελιξία άλλωστε βασίζεται και πρωτότυπο έργο του «Ένας χώρος εντελώς φανταστικός» που θα παρουσιάσει για πρώτη φορά την Κυριακή στα πλαίσια της εκδήλωσης, το οποίο «σαμπλάρει» και επεξεργάζεται αποσπάσματα από επτά διαφορετικά έργα του Ξενάκη, συνδυασμένα με απαγγελία από κείμενα του Ξενάκη και του ίδιου του δημιουργού.
Στην εκδήλωση, η οποία θα ανοίξει με προβολές και αφηγήσεις με αφετηρία “Τα Δεκεμβριανά και ο τραυματισμός του Ξενάκη” από τους Ορέστη Καραμανλή και Μάκη Σολωμό, θα παρουσιαστεί επίσης ένα διαδραστικό μουσικό δρώμενο του Ορέστη Καραμανλή βασισμένο στο πρόγραμμα στοχαστικής παραγωγής ήχων GENDY που επινόησε ο Ιάννης Ξενάκης, το έργο Ευρυάλη του Ιάννη Ξενάκη από τον πιανίστα Παύλο Αντωνιάδη, καθώς και απόσπασμα από το έργο “Eror (the pianist)” της συνθέτριας Γεωργίας Σπυροπούλου, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
Ιάννης Ξενάκης: Ο ήχος που γεννήθηκε από μια έκρηξη της Ιστορίας
Διοργάνωση: mέta | Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού
Πρόγραμμα
1) Πρώτο μέρος:
“Τα Δεκεμβριανά και ο τραυματισμός του Ξενάκη”. Προβολές και αφηγήσεις με τους Ορέστη Καραμανλή και Μάκη Σολωμό.
Διαδραστικό μουσικό δρώμενο του Ορέστη Καραμανλή βασισμένο στο πρόγραμμα GENDYN του Ιάννη Ξενάκη.
2) Δεύτερο μέρος:
Ευρυάλη (1973) του Ιάννη Ξενάκη. Στο πιάνο ο Παύλος Αντωνιάδης
Ευρυάλη με αυξημένες εικόνες (προβολή).
Eror (the pianist), απόσπασμα, από την Γεωργία Σπυροπούλου
Ένας χώρος εντελώς φανταστικός από τον MC Yinca
3) Συζήτηση με τους συντελεστές
Συντελεστές:
Παύλος Αντωνιάδης: Πιανίστας και μουσικολόγος, Δρ. Πανεπιστημίου Στρασβούργου-IRCAM, ερευνητής στο EUR-ArTeC του Πανεπιστημίου Paris 8. Ασχολείται με την σύγχρονη πειραματική μουσική και την ανάπτυξη τεχνολογικών εργαλείων στην εκτέλεση και διδασκαλία της τέχνης.
Ορέστης Καραμανλής: Συνθέτης, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δρ. Sonic Arts Research Centre του Μπέλφαστ. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον συγκερασμό των ακουστικών οργάνων με το laptop, την αλγοριθμική σύνθεση και τον σχεδιασμό ήχου για πολυκάναλα συστήματα.
Μάκης Σολωμός: Μουσικολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Paris 8. Ειδικεύεται στο έργο του Ιάννη Ξενάκη και του Τέοντορ Αντόρνο και ασχολείται με θέματα μουσικής οικολογίας. Συγγραφέας μεταξύ άλλων του βιβλίου Ιάννης Ξενάκης: Το σύμπαν ενός ιδιότυπου δημιουργού (εκδ. “Αλεξάνδρεια”, Αθήνα 2008).
Γεωργία Σπυροπούλου (Georgia Spiropoulos): Συνθέτρια και multimedia artist εγκατεστημένη στο Παρίσι. Σπούδασε μεταξύ άλλων στο IRCAM και την EHESS και δίδαξε σύνθεση στο Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά. Το έργο της περιλαμβάνει συνθέσεις για μουσικά και φωνητικά σύνολα, ηλεκτρονική και μικτή μουσική, μουσικό θέατρο και οπτικο-ηχητικές installations.
MC Yinka (Μανόλης Αφολάνιο): Μουσικός, DJ, MC, Ηθοποιός. Ιδρυτικό μέλος των χιπ-χοπ συγκροτημάτων “Αδιάσπαστη Ουσία” και “Παράγοντες”. Μέλος των συγκροτημάτων Street Buzz, Dr.Votkanini και Imam Baildi και Direct Connection. Δημιουργός των μουσικών project Urbanix και Fuzics.
