Σαμπαχατίν Αλί
Η Μαντόνα με το Γούνινο Παλτό
Θεατρική απόδοση: Έφη Βενιανάκη
Alhambra Art Theater
Στουρνάρη 53, Αθήνα
2105220120
Παράταση παραστάσεων από 28 Απριλίου έως και 6 Μαϊου
Παρασκευή στις 21:00 και Σάββατο στις 18:00
Η βραβευμένη σκηνοθέτιδα (βραβείο Κάρολος Κουν σκηνοθεσίας) Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη ανεβάζει για πρώτη φορά στη σκηνή το συγκλονιστικό μυθιστόρημα με την παγκόσμια απήχηση «Η Μαντόνα με το Γούνινο Παλτό» σε θεατρική απόδοση της Έφης Βενιανάκη.
Μια ιστορία αγάπης για τρία πρόσωπα
Η Μαντόνα με το Γούνινο Παλτό είναι μια έντονη ιστορία αγάπης και απώλειας, επίκαιρη και διαχρονική, καθώς αφορά όλα εκείνα που θέλουμε να πούμε, όλες τις σκέψεις που κάνουμε και δεν μοιραζόμαστε, όλα τα ανείπωτα, που μας πνίγουν και τελικά μας οδηγούν σε έναν συμβολικό ή και όχι μαρασμό. Τρεις χαρακτήρες μπλέκονται ψυχαναλυτικά σε ένα παιχνίδι ενηλικίωσης και ωρίμανσης. Καλούνται να μάθουν να ζουν τις στιγμές, να συλλαβίζουν τις αλήθειες της ζωής, να μας μυήσουν στα μυστικά του ανιδιοτελούς έρωτα και τελικά στα μυστικά της ίδιας της ζωής.
Περίληψη: Ένας συνεσταλμένος Τούρκος, ο οποίος δυσκολεύεται να βρει νόημα στη ζωή, φεύγει, μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, για το Βερολίνο, με σκοπό να μαθητεύσει στο εμπόριο αλλά και να ανακαλύψει τη ζωή. Όντας ερασιτέχνης ζωγράφος, εκεί στους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, στα ενδιαφέροντα μέρη και μουσεία, στα περιβόητα καμπαρέ, θα γνωρίσει μια όμορφη γερμανίδα καλλιτέχνη, η οποία θα του αλλάξει τη ζωή. Η σχέση τους θα μεταμορφώσει και θα στοιχειώσει και τους δύο για πάντα.
Σκηνοθεσία: Η σκηνοθεσία θα επιχειρήσει να φωτίσει τη συναισθηματική πορεία και τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των τριών ηρώων, με στόχο να τονιστεί η ανεξέλεγκτη και αμφίσημη δύναμη του έρωτα. Μέσα σε ένα σύγχρονο παραστατικό περιβάλλον άχρονο, όπου η εποχή και ο τόπος λειτουργούν μόνο συνειρμικά/ συμβολικά/ ως μπακραουντ, η ιστορία ταξιδεύει στο χρόνο για να μας μιλήσει για τη μεταμορφωτική δύναμη του έρωτα αλλά και για την τεράστια δύναμή του να καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων. Άλλωστε οι ιστορίες είναι εκείνες που μας μυούν και σε μια κοινωνική στάση εν δυνάμει ανθρώπινη, αντιρατσιστική και βαθιά πνευματική.
Ηθοποιοί: Βίκυ Διαμαντοπούλου, Φώτης Καράλης, Βασίλης Τριανταφύλλου
Παίζει ζωντανά ο μουσικός: Ανδρέας Γυφτάκης
Συμπαραγωγή ομάδα Anima και Alhambra Art Theater
Τιμές εισιτηρίων 15 , 12 και 8 ευρώ.
Προπώληση εισιτηρίων : Ticketplus.gr
Η παράσταση επιχορηγείται από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
«Περιπέτεια» για Γάλλους δημοσιογράφους στα Εξάρχεια. Στο αστυνομικό τμήμα κατέληξε η προσπάθεια τους να κάνουν επιτόπια έρευνα στα Εξάρχεια, ύστερα από πολλαπλές παρενοχλήσεις της αστυνομίας στη σε διάφορα σημεία της γειτονιάς.
Κάτοικοι των Εξαρχείων καταγγέλλουν την «υποδοχή» που επεφύλασσε η ελληνική αστυνομία σε δύο Γάλλους δημοσιογράφους, όπως μεταδίδει το left.gr.
Σύμφωνα με την καταγγελία:
«Είσαι κάτοικος Εξαρχείων. Ξεκινάς τη μέρα σου πηγαίνοντας το παιδί σου σχολείο πριν αρχίσεις δουλειά. Μαζί είναι και δύο φίλοι, Γάλλοι δημοσιογράφοι, που στα πλαίσια ενός ντοκιμαντέρ θέλουν κάποιες εικόνες από τους δρόμους, την καθημερινότητά μας και κυρίως το γιατί συνεχίζουμε πεισματικά να λέμε όχι σε όσα ετοιμάζουν για εμάς στην πλατεία, στον Στρέφη, στη συνοικία. Περπατάς μαζί τους, μιλάς κλπ.
Περνάν δίπλα μηχανάκια της αστυνομίας, έξω από το σχολείο, ρωτάνε γιατί, τους απαντά το παιδί ότι έτσι γίνεται εδώ. Προχωράς μαζί τους στον λόφο, βλέπουν ΟΠΚΕ με ασπίδες, ρωτάνε γιατί, τους απαντάς… έτσι γίνεται εδώ. Κάποια στιγμή τους αφήνεις γιατί πρέπει να πας για δουλειά και σου τηλεφωνούν σε 5 λεπτά να σου πουν ότι βρίσκονται μέσα σε περιπολικό και τους έχουν κάνει προσαγωγή γιατί;;;; Γιατί έτσι γίνεται εδώ.
Με φόρα, με φόρα να εκτεθεί η χώρα.
Δύο ώρες στο ΑΤ Καλλιδρομίου με τον οπερατέρ να αναρωτιέται για ποιον λόγο τον έχουν συλλάβει, να αναρωτιέται γιατί του μιλάνε με αυτόν τον τρόπο. Και ενώ ο επικεφαλής βλέπει το υλικό του και δηλώνει ότι δεν υπάρχει τίποτα παράνομο να συνεχίζουν να τους κρατάνε. Τελικά, αφέθηκαν και καταλήξαμε ότι ήταν ό,τι καλύτερο για να καταλάβουν πώς ζούμε εμείς εδώ».
από την θεατρική ομάδα «ΑΘΩΟ ΣΩΜΑ»
σκηνοθεσία : Κατερίνα Σκουρλή
από 21 Απριλίου έως 14 Μαΐου στο Θέατρο Σφενδόνη
Η Θεατρική Ομάδα «ΑΘΩΟ ΣΩΜΑ» παρουσιάζει την παράσταση «Πλαστελίνη»του Βασίλι Σίγκαρεφ, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Σκουρλή για 12 παραστάσεις στο Θέατρο Σφενδόνη, από τις 21 Απριλίου έως και τις 14 Μαΐου 2023.
Η «Πλαστελίνη», είναι η ιστορία μιας κοινωνίας που θρέφει και θρέφεται με τη βία.
Η ιστορία μιας μακρινής, θαρρείς, δυστοπίας, γραμμένης το 2001, που μοιάζει αφόρητα πλέον με τα δελτία ειδήσεων του σήμερα.
Και όπως τότε, στη Ρωσία του νεαρού Σίγκαρεφ, έτσι και σήμερα, η πλαστελίνη σκληραίνει γοργά στα χέρια των παιδιών. Και πριν προλάβεις καν να ονειρευτείς, το ξύπνημα σε βρίσκει ανάμεσα σε ανθρώπους απελπισμένους και κυνικούς, που σε βλέπουν να ραγίζεις και να σπας μπροστά τους. Και αυτοί αποστρέφουν βιαστικά το βλέμμα τους και συνεχίζουν στο δρόμο τους.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Μαξίμ είναι ένα νεαρό αγόρι που ζει μαζί με την γιαγιά του σε έναν κόσμο γεμάτο απελπισμένους ανθρώπους, ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν και να εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα τους –όχι τόσο το φαγητό τους, όσο την βότκα ή την δόση τους. Σε μια εξαθλιωμένη –οικονομικά και ηθικά– κοινωνία, όπου η βία και ο κυνισμός ολοένα και μεγαλώνει, σε μια –οποιαδήποτε– πόλη της Ρωσίας του 2001, που λίγο διαφέρει από τις πόλεις του 2023, ο Μαξίμ θέλει να καταφέρει να βρει έναν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης. Όπως πλάθει με την πλαστελίνη του αυτά που ονειρεύεται, έτσι προσπαθεί να χαράξει και έναν δρόμο που αξίζει να διαβείς.
Στην πορεία του συναντά ανθρώπους που προσπαθούν να τον εκμηδενίσουν ή να τον κάνουν όμοιο τους στερώντας του το δικαίωμα της άλλης επιλογής για την ζωή. Επιλέγει τον έρωτα και τον ηρωισμό, τα δύο κατεξοχήν εφηβικά όπλα για να πολεμήσει. Και φτάνει μέχρι το τέλος, μέχρι να αντικρύσει πρόσωπο με πρόσωπο την αλήθεια.
Σκηνοθετικό σημείωμα Κατερίνας Σκουρλή
Δουλεύοντας για παραπάνω από δεκαπέντε χρόνια με έφηβους μαζί με τον συνεργάτη μου Βαγγέλη Κυριακού, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μη συγκινηθώ από την ιστορία του Μαξίμ και να μη θελήσω –μοιραία– να τη μοιραστώ με όσους επιθυμούν να την ακούσουν –κάτι που μάλλον ήξερε καλά όταν μου πρότεινε να διαβάσω την «Πλαστελίνη».
Αισθάνομαι βαθιά προσωπική μου ανάγκη να αποτίσω φόρο τιμής σε όλους αυτούς τους έφηβους με τους οποίους συναντήθηκα, τους εφήβους που είδα από κοντά να παλεύουν για την επιβίωση τους μέσα σε μια κοινωνία που τους είχε επιβληθεί, μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν ήταν δική τους επιλογή, μέσα σε ένα σχολείο που δεν μπορούσε να τους ακούσει. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να βρούνε τον δρόμο τους, κάποιοι άλλοι ακόμα τον ψάχνουν.
Ο Μαξίμ ερωτεύεται και παλεύει για ένα ηρωικό τέλος, για ένα τέλος που ταιριάζει σε κάθε έφηβο που καλείται να ζήσει σε μια κοινωνία που δεν έχει επιλέξει, σε μια κοινωνία που δεν τον υπολογίζει, σε μια κοινωνία που εύκολα τον φορτώνει με ευθύνες άλλων.
Και κάπου εκεί έρχεται η δική μας κοινωνία, γεμάτη από βία και απελπισία, κυνισμό και εγκατάλειψη. Και καθιστά αναγκαία, για μένα, την παρουσίαση της «Πλαστελίνης». Έστω για αυτούς τους νέους που θέλουν να δουν τον κόσμο αλλιώς.
Σημαντικές παραλείψεις διαπίστωσε η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που διόρισαν οι συγγενείς θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Όπως έγινε γνωστό στη συνέντευξη τύπου την Παρασκευή, από την πρώτη κιόλας έρευνα διαπιστώθηκαν σοβαρά κενά και παραλείψεις, που ξεπερνούν τα ανθρώπινα λάθη. Οι εμπειρογνώμονες, από τη μεριά τους, βάζουν στο «μικροσκόπιο» τις ραδιοεπικοινωνίες και τα αυτόματα συστήματα ασφαλείας.
Μέλος της πενταμελούς ανεξάρτητης επιτροπής, επιπροσθέτως, ανέφερε πως προκαλεί εντύπωση η αιτία της φωτιάς στο σημείο της σύγκρουσης, μιας και αυτή δεν ξέσπασε αμέσως αλλά μετά από 20 λεπτά.
Η επιτροπή, επίσης, διαπίστωσε πως δεν παρατηρήθηκαν ζημιές στις τρεις μηχανές (δύο της εμπορικής και μία της επιβατικής), ανάλογες με την πυρκαγιά και τη σφοδρότητα της σύγκρουσης.
Οι εμπειρογνώμονες ακόμη υπογράμμισαν πως αυτά είναι τα πρώτα συμπεράσματα που εξήγαγαν και προέκυψαν μετά τις αυτοψίες στο σημείο του δυστυχήματος.
Σε κάθε περίπτωση θα ακολουθήσουν νέες έρευνες ενώ αναμένονται τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων.
Εν κατακλείδι, τα μέλη της επιτροπής διαμήνυσαν πως θα παρακολουθούν στενά την έρευνα του Εφέτη ανακριτή.
Γεραπετρίτης: Μέχρι το Πάσχα το πόρισμα
Ο Υπουργός Επικρατείας και Μεταφορών Γιώργος Γεραπετρίτης δήλωσε πως έως το Πάσχα αναμένεται να έχει βγει το πόρισμα για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Επίσης, αναμένεται να ανακοινωθεί μειωμένο εισιτήριο από την Hellenic Train. Ο ίδιος, ακόμη, προσέθεσε πως οι έρευνες θα φτάσουν μέχρι τέλους ενώ τόνισε πως συνεχίζονται και οι δικαστικές έρευνες.
Ο αρμόδιος υπουργός επισήμανε πως θα πραγματοποιηθεί μια ανεξάρτητη έρευνα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων, η οποία αναμένεται να χρειαστεί τουλάχιστον ένα εξάμηνο.
Επίσης, δεσμεύτηκε πως η εγκατάσταση του συστήματος τηλεδιοίκησης από Λάρισα και πάνω θα λειτουργεί έως τις αρχές Ιουλίου και από τη Λάρισα και κάτω, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου. Ειδικότερα, εκτιμάται πως από τις αρχές Οκτωβρίου θα λειτουργήσει όλη η τηλεδιοίκηση και τα Κέντρα Ελέγχου.
Ως προς το σύστημα ETCS θα υπάρξει προμήθεια από την ΓΑΙΑΟΣΕ ενώ θα πραγματοποιηθεί αναβάθμιση, καθώς σήμερα υπάρχει εγκατεστημένο το επίπεδο 1 και γίνεται προσπάθεια με τη Hitachi να ανέβει στο επίπεδο 2, είπε επίσης, ενώ πρόσθεσε πως στόχος είναι να ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι.
Θέατρο Άλφα – Ληναίος-Φωτίου
2ος χρόνος
Θέλω να σου κρατάω το χέρι
(I want to hold your hand)
του Τάσου Ιορδανίδη
Παράταση παραστάσεων έως 28 Μαΐου 2023
Στις 17 Οκτωβρίου 1963, οι Beatles ηχογραφούσαν για πρώτη φορά σε FourTrack το τραγούδι τους I Want to Hold Your Hand (Θέλω να σου κρατάω το χέρι).
Το νούμερο ένα χιτ του 1964 στη Βρετανία έδωσε το 2021 την έμπνευση στον Τάσο Ιορδανίδη για τη συγγραφή ενός σύγχρονου θεατρικού έργου που αγαπήθηκε πολύ, την περσινή χειμερινή θεατρική περίοδο, από το Αθηναϊκό κοινό.
Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα επιστρέφουν στη σκηνή του Θεάτρου Άλφα – Ληναίος-Φωτίου ως «παράνομοι» εραστές που αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα των γάμων τους.
To σκηνικό ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Και οι δυο τους. Απέναντι αλλά και δίπλα. Μαζί αλλά και χωριστά. Μία γυναίκα και ένας άντρας ή-αν προτιμάτε-ένας άντρας και μια γυναίκα, σ´ένα συναισθηματικό και ψυχολογικό bras de fer.
Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη.
Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους, ίσως επειδή ο θεατής άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα και να κινητοποιηθεί συναισθηματικά. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι.
Θα τα καταφέρουν;
Μια παράσταση που όπως επεσήμαναν οι κριτικοί, βγαίνει από την καθημερινότητα όλων μας.
Ο Τάσος Ιορδανίδης για το έργο του:
«Μία νύχτα στην καραντίνα. H Θάλεια Ματίκα ξενυχτούσε μαζί μου. Σιγοτραγουδώντας για να μην ξυπνήσουμε τα παιδιά μας αποφασίσαμε να μιλήσουμε για όλα όσα αποτελούν την καθημερινότητα που μας κυνηγά, μας κάνει ευτυχισμένους και που εν τέλει είναι η ζωή μας.
Λίγες ώρες μετά βρέθηκα να γράφω ασταμάτητα. Αφορμή τα 14 χρόνια συμβίωσης με τη Θάλεια, οι γέννες των παιδιών μας, η κοινή μας επαγγελματική ζωή, οι ώρες στο σπίτι. Το έργο περιλαμβάνει πολλά δραματοποιημένα βιογραφικά στοιχεία. Για πράγματα που έχουμε βιώσει, για πράγματα που έχω παρατηρήσει, για κάποιες προσωπικές εμπειρίες ζωής. Για τη συμβίωση. Για τον έρωτα. Για την κοινή πορεία. Για τα προβλήματα. Για τις αμφισβητήσεις. Για τις ανάγκες, τον σεβασμό, την απόγνωση, την αγάπη, την έννοια της συντροφικότητας.
Εύχομαι το κοινό αποτέλεσμα να μην απογοητεύσει κανέναν θεατή».
Ταυτότητα παράστασης
«Θέλω να σου κρατάω το χέρι» του Τάσου Ιορδανίδη
Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Θάλεια Ματίκα
Σκηνικά, κοστούμια: Ηλένια Δουλαδήρη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατεράκης (2021-22), Ελίνα Γιουνανλή (2022-23)
Official Trailer: Jaco and the Magic beans
Video (Στιγμιότυπα παράστασης): Liccorice Pizza
Σχεδιασμός ήχου: Στέφανος Κεραμίδας
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καρτσαφλέκη
Επικοινωνία θεάτρου: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Διεύθυνση θεάτρου: Μανώλης Φραγκάκης
Παίζουν: Τάσος Ιορδανίδης - Θάλεια Ματίκα
Πληροφορίες
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ - ΛΗΝΑΙΟΣ-ΦΩΤΙΟΥ: 28ης Οκτωβρίου 37, Αθήνα 104 32 Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 21.00, Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
Παράταση παραστάσεων έως 28 Μαΐου 2023
Διάρκεια παράστασης: 90’
Τιμές εισιτηρίων: 16 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (φοιτητικό, εκπαιδευτικών, άνω των 65), 8 ευρώ (ανέργων)
Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr: https://www.viva.gr/tickets/theater/alfa/thelo-na-sou-kratao-to-cheri/
και τηλεφωνικές κρατήσεις στο ταμείο του θεάτρου: 210-5201828
Έγραψαν για την παράσταση:
«Ως ηθοποιός ο Ιορδανίδης, πατώντας επάνω στον ρόλο που πριν λίγα χρόνια αποτέλεσε τη μεγάλη του προσωπική επιτυχία στον «Πατέρα» του Στρίντμπεργκ… παραθέτει μια μετεφηβική ευαισθησία που συγκινεί.
Δίπλα του, η Θάλεια Ματίκα συμπρωταγωνιστεί συμπληρώνοντας με την καθάρια ερμηνεία της μια παράσταση συγκρουσιακή, ώρες-ώρες σπαραχτική αλλά καθόλου μελό.
Το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» είναι μια γενναιόδωρη συναισθηματικά παράσταση, έχοντας επιστρατεύσει όλα τα αναγκαία εργαλεία μιας σύμβασης μεταξύ θεατών και πρωταγωνιστών. Καιρό είχαμε να δούμε ένα ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή να παρουσιάζει ένα τόσο ζωντανό θέαμα που να συνομιλεί τόσο πετυχημένα με την πλατεία.»
Χρήστος Παρίδης - Lifo
«Το "Θέλω να σου κρατάω το χέρι" έχει τη δική του οντότητα, είναι ένα αυτοτελές, ολοκληρωμένο έργο, που μπορεί να ερμηνευτεί από οποιοδήποτε δίδυμο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα, ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή, μοιράζονται ισόποσα τους ρόλους, ερμηνεύοντας τα δύο πρόσωπα και υπογράφοντας την παράσταση και ως καλλιτεχνικοί συντελεστές, ο μεν ως συγγραφέας, η δε ως σκηνοθέτις. Η χημεία μεταξύ τους είναι αυτονόητη και το κείμενο προκύπτει αβίαστα, ενώ σε σκηνοθετικό επίπεδο η Ματίκα έχει οργανώσει τα ημιτόνια, τα ξεσπάσματα και τις εσωτερικεύσεις του κειμένου με επιτυχία, επιμελούμενη και τις μουσικές επιλογές.»
Τώνια Καράογλου - Αθηνόραμα
«Ιορδανίδης,Ματίκα δίνουν μαθήματα ερμηνείας...»
Νόρα Ράλλη - Εφημερίδα των Συντακτών
«Ο Τάσος Ιορδανίδης γράφει και δεν προσπαθεί ούτε αυτιά να χαϊδέψει, ούτε να ωραιοποιήσει καταστάσεις ούτε να δώσει συγχωροχάρτια σ ένα γλυκανάλατο happy end. Μέσα από ένα ευφυές εγκεφαλικό παιχνίδι, θέτει αντιμέτωπους τους δύο ήρωές του στην “ουδέτερη ζώνη” ενός ξενοδοχείου ημιδιαμονής, τους απογυμνώνει από τους ρόλους τους και επιχειρεί να “βγάλει” από μέσα τους αλήθειες με στόχο να βρει τους συνεκτικούς τους ιστούς.Η σκηνοθετική ματιά της Θάλειας Ματίκα είναι ευαίσθητη και ταυτόχρονα ρεαλιστική.
Η ερμηνευτική χημεία του πρωταγωνιστικού διδύμου αξιοπρόσεκτη. Οι δονήσεις που προκαλούν μέσα από τους διαλόγους τους, από τον τρόπο που κινούνται, αλλά και που επικοινωνούν σωματικά, δυνατές. […]
Συμπέρασμα: Ένα φρέσκο θεατρικό έργο που κάνει ανατομία στις σύγχρονες σχέσεις και σίγουρα αξίζει να δείτε, αφενός μεν γιατί εμβαθύνει στην ουσία τους, αφετέρου δε για την εξαιρετική χημεία των δύο πρωταγωνιστών. Το θέατρο Αλφα/ Ληναίος-Φωτίου, του οποίου την καλλιτεχνική διεύθυνση ανέλαβε ο Τάσος Ιορδανίδης σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία, μπαίνει στη νέα του εποχή με τον καλύτερο τρόπο.»
Γεωργία Οικονόμου - News24.7
«Μια θεατρική παράσταση που αξίζει να δείτε, αφενός μεν για το ισχυρό νόημα που κρύβεται μέσα στο κείμενο, αφετέρου δε για την εκπληκτική χημεία και ερμηνεία του πρωταγωνιστικού διδύμου.»
Αγγελική Κατσίκα - monopoli
«Μια παράσταση ανθρώπινη που αντανακλά τις φυγές και τα άλλοθι των σύγχρονων ζευγαριών επάνα στις λείες και στιλπνές επιφάνειες των μικρών παράνομων ξενοδοχείων.»
Βασίλης Κοκκώνης - FREESUNDAY
«Η Ματίκα και ο Ιορδανίδης, μας συγκίνησαν, μας έκαναν να “μας” αναγνωρίσουμε μυστικά, να αισθανθούμε τρυφερά, να νιώσουμε μνήμες μας να ξαναζωντανεύουν. Και να δούμε μια παράσταση που αγαπήσαμε.»
Μελίνα Αδαμοπούλο - youfly
«Αν ο Χάρολντ Πίντερ χρειάστηκε να επιστρατεύσει το παράλογο για να µιλήσει σχετικά µε τις συζυγικές και εξωσυζυγικές σχέσεις, την ερωτική απιστία ή την ερωτική αναγκαιότητα, τον αρχέγονο αγώνα εξισορρόπησης της σχέσης των φύλων ή την ικανοποίηση ερωτικών φαντασιώσεων και αναζητήσεων, ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα, πατώντας δηµιουργικά ακριβώς πάνω σε αυτή την πιντερική θεµατολογία, επανατοποθέτησαν όλη αυτή την προβληµατική σε µια απροσχηµάτιστη πραγµατικότητα. Σύγχρονη µόνο; Οχι, πάντα διαχρονική. Όµως σε αυτό που φάνηκαν ευφυώς ευρηµατικοί είναι το γεγονός πως επαναδιατύπωσαν στη σκηνή του Αλφα µε ρεαλιστικούς πλέον όρους την έννοια της ροµαντικής κοµεντί.»
Κώστας Β.Ζήσης- Documento
«Αυτό το έργο παρακολουθήσαμε (και ανταλλάσαμε κλεφτές και εννίοτε ευθείες ματιές με την σύζυγο μου). Και αυτό είναι που το κάνει να ξεχωρίζει. Ξεχωρίζει για την ειλικρίνεια του, για τον αυθορμητισμό του, για τις αλήθειες που εκφράζονται από τον Τάσο και την Θάλεια που ερμηνεύουν και προβάλουν από κει πάνω απ’ το θεατρικό σανίδι όλα αυτά που η σχέση ενός παντρεμένου ζευγαριού, άμεσα ή έμμεσα και χωρίς πολλές περιστροφές μπορεί να βιώσει.
Και βέβαια είναι τόσο καλές οι ερμηνείες τους, όπως και η σκηνοθετική ματιά της Θάλειας Ματίκα, που δεν σου αφήνουν περιθώρια να ”ξεφύγεις”, να νοιώσεις ότι βλέπεις, απλώς, ένα θεατρικό έργο διάρκειας 90 λεπτών. Η αμεσότητα του σε ”κρατάει” σε ένταση, σε εγρήγορση, αλλά και με το μεγάλο ”ατού” του. Που είναι η δράση και η αντίδραση του. Τίποτα δεν σε προϊδεάζει. Τίποτα δεν μπορείς να υποψιαστείς για το που θα καταλήξει αυτή η θεατρική συνθήκη των συναντήσεων ενός άντρα και μιας γυναίκας σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Ούτε να προβλέψεις καν, την συνέχεια, πόσο μάλλον το απρόσμενο τέλος. Ή και αν κάτι υποψιαστείς, καθόλου σίγουρος δεν είσαι! Σημαντικό στοιχείο για την ποιότητα και την ορθή προβολή ενός θεατρικού έργου, όσο και για την οξυδέρκεια του συγγραφέα του. Εν προκειμένω, του Τάσου Ιορδανίδη.»
Γιάννης Γαβρίλης - reformer
«Δύο εκπληκτικοί ηθοποιοί που αρέσκονται να αναμετριούνται με διαφορετικούς ρόλους.
Η παράσταση είναι μεγάλη και προσωπική «περιουσία» για τον Τάσο Ιορδανίδη και τη Θάλεια Ματίκα, αλλά και για όσους τη δουν.»
Παναγιώτης Μουλόπουλος - theaternow
«ΔΥΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ ΚΑΙ ΩΣ Physique (σημαντικό αυτό στη ρεαλιστική ηθογραφία). Ήταν όλα τέλεια και παρασύρθηκα κι εγώ να κλαίω ενώ δεν είμαι παντρεμένος και δεν σκοπεύω να ξαναπαντρευτώ μετά το τελευταίο διαζύγιό μου. Αυτή είναι η μεγάλη θεατρική επιτυχία: να κινητοποιεί την ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ακόμα κι όταν ΔΕΝ σε αφορά το επί σκηνής θέμα.Δείτε αυτή την παράσταση αν θέλετε να σώσετε τον γάμο ή τον δεσμό σας. […] Δεν σας προδίδω το τέλος αυτής της καλοδομημένης αστικής κομεντί με στοιχεία νεομπαρόκ και ψυχολογικού θρίλερ.»
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ - grafei.wordpress
«Δεν νομίζω πως χρειάζεται να γράψω περισσότερα. Ήδη έγραψα πάρα πολλά. Σε τέτοιες παραστάσεις, το μόνο που θα έπρεπε να γράφω είναι «Ακόμα κάθεστε; Τι περιμένετε»; Ανεπιφύλακτα προτείνεται σαν μια από τις καλύτερες προτάσεις της σεζόν.»
Νάσος Κόνιτσας - Noizy
«Μια αληθινή παράσταση βγαλμένη μέσα από την ίδια τη ζωή, που προτείνεται και δεν πρέπει να χάσει κανείς!»
Έλενα Γαζγαλή - All4fun
«Οι ερμηνείες των Ματίκα - Ιορδανίδη, ισορροπούν προσεκτικά ανάμεσα στις συναισθηματικές μεταπτώσεις και αποκαλύπτουν μια βαθειά εσωτερική κατάθεση ανησυχιών και βιωμάτων με αλληλοϋποστήριξη τόσο στην καλλιτεχνική όσο και στην προσωπική προσπάθεια που απαιτεί το ανέβασμα της παράστασης.
Με εξόφθαλμη επιρροή από Πίντερ και -γιατί όχι- Μπέργκμαν, ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα συνδημιουργούν μία σκηνική πραγματικότητα, δυνατή σε σχετικότητα με τη ρεαλιστική και παντοδύναμη καθημερινότητα. […]
Μία άρτια και ταυτόχρονα συγκινητική παράσταση, ιδανική για ζευγάρια αλλά και για θεατές που αναζητούν μία ενδεικτική ιστορία που μοιάζει με τη δική τους ή και των γονιών τους και αναδεικνύει τη σημασία της συμπόρευσης στις ανθρώπινες σχέσεις.»
Ραφαέλα Χαμπίπη - theatromania
«Πραγματικά αν αξίζει να παρακολουθήσεις κάποια θεατρική παράσταση φέτος και να ξεχαστείς για δυο ώρες, τι καλύτερο από την συγκεκριμένη παράσταση;»
Χρήστος Γκόγκος - Youfly
«Τα όσα συμβαίνουν στη σκηνή του θεάτρου «Άλφα» είναι η αποθέωση της απλότητας, του συναισθήματος και του καθημερινού -ιερού- αγώνα. Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα έχουν δημιουργήσει κάτι χειροποίητο, κάτι που σε αγγίζει στην καρδιά, κάτι κοινό και μοναδικό την ίδια στιγμή. Η χημεία των Ιορδανίδη, Ματίκα είναι εκπληκτική..»
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος – Gazetta
«Ένα έργο που σε γεμίζει απορίες, σου δίνει τροφή για σκέψη και στο τέλος βλέπεις πάνω στη σκηνή, να παίρνουν μορφή οι σκέψεις σου , όχι όμως μόνο οι δικές σου! Μαζί και σκέψεις του ανθρώπου που έχεις επιλέξει στη ζωή σου…»
Εύα Μ.Βλάχου - Peopleofart
«Τοποθετημένο σε ένα αγεωγράφητο και ανώνυμο σύμπαν, σημερινό αλλά και βαθιά διαχρονικό, το κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη αποτελεί μια σύγχρονη, φρέσκια αλλά και οικουμενική σπουδή στον γάμο, τον έρωτα και τη συνύπαρξη...Η Θάλεια Ματίκα, από την πρωτη κιόλας στιγμή που εισβάλλει στη σκηνή, δίνει το στίγμα της δυναμικής ερμηνείας που θα ακολουθήσει...Το κλικ στην ερμηνεία του Ιορδανίδη,τη στιγμή που χτυπά στο τηλέφωνο και μιλά στον 8χρονο γιο του θα μου μείνει αξέχαστο.»
Μάνος Θηραίος – Urbanlife
«Στο θέατρο Άλφα είδαμε ένα σύγχρονο θεατρικό έργο, απόλυτα εναρμονισμένο στις συνθήκες και τη νοοτροπία της εποχής μας. […]
Το κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη έχει μια αφοπλιστική ειλικρίνεια που δεν γίνεται να σε αφήσει αδιάφορο. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο της δράσης- αντίδρασης στο λόγο του παρασύροντας το θεατή σε ένα συνοθύλευμα συναισθημάτων και κάνοντάς τον ξεκάθαρα να ταυτιστεί με τους δυο ήρωες του έργου.
Υποκριτικά, το αποτέλεσμα δικαιώνει το πρωταγωνιστικό δίδυμο αφού η χημεία τους επί σκηνής αλλά και γενικότερα (αφού είναι ζευγάρι και στη ζωή) είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι σιωπές τους είναι εκκωφαντικές με το κλίμα να ηλεκτρίζεται επικίνδυνα και οι ειλικρινείς τους εντάσεις αντικατοπτρίζουν την επιθυμία τους για το μαζί, για την ουσία μιας σχέσης που δεν είναι άλλη από την συντροφικότητα και την κατανόηση των αναγκών του ζευγαριού. Θερμά συγχαρητήρια και στους δύο!
Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη – radioalchemy.net
«Ο Τάσος Ιορδανίδης, αναντίρρητα, είναι ένας από τους καλύτερους Ηθοποιούς της γενιάς του.
Έγραψε ένα θεατρικό έργο που αφορά σχεδόν τους πάντες με συναίσθημα, χιούμορ, ενσυναίσθηση και ειλικρίνεια σαν ένα παιδί που θέλει να τα πει όλα σε μία πρόταση
Η Θάλεια Ματίκα έχω την αίσθηση ότι σκηνοθετεί με την ματιά, την υπομονή και την προσήλωση ενός Αρχιτέκτονα, τόσο καθαρές και ευδιάκριτες είναι οι γραμμές ή οι ράγες -αν προτιμάται- που κινούνται οι Ηθοποιοί. Σκηνοθετεί ευφυώς, ενδοσκοπικά και με προσήλωση στο κείμενο· υπηρετεί το κείμενο, δεν θέλει να το υπερβεί, δεν επιδιώκει να το αφομοιώσει, αλλά, να την αφομοιώσει και το πραγματώνει εξαιρετικά -συμπεριλαμβανομένης και της μουσικής επιμέλειας-!
[…] Μόνο καλά έχω να καταθέσω για αυτήν τη σύμπραξη. Έχουν μέτρο, ρυθμό, συναίσθημα, αλήθεια, πάθος, νοιάξιμο και υποκριτική ωρίμανση! Τί άλλο να ζητήσει κανείς από ένα θεατρικό -και όχι μόνο- ζευγάρι;»
Νίκος Ανδρείος - nikosandreios.com
«Ακολουθώντας αντίθετες πορείες οι δύο πρωταγωνιστές αποκαλύπτουν σταδιακά το παρελθόν τους, έρχονται πιο κοντά, αφήνουν το συναίσθημα να γεμίσει τα κενά τους, οδηγώντας σε νέα αδιέξοδα με τις εκρήξεις του ενός να συναντούν την ηρεμία του άλλου ως κυματοθραύστη, μέχρι τα κύματα να αλλάξουν κατεύθυνση και τα πρόσωπα να ανταλλάξουν ρόλους. Ένα ερωτικό παιχνίδι εξομολογήσεων, που μετατρέπεται σε παιχνίδι με τη φωτιά, φέρνοντας στην επιφάνεια ενδόμυχες σκέψεις και αλήθειες, που δύσκολα λέγονται. […] Πολύ καλή η χημεία των ηθοποιών, που είναι έκδηλη και στην αρμονική "συνύπαρξη" σκηνοθεσίας και κειμένου, ενώ εξίσου ενδιαφέρουσες και οι μουσικές επιλογές με το "In your room" των Depeche Mode να δίνει τον τόνο, έχοντας τις σιωπές των πρωταγωνιστών να αποδεικνύονται το ίδιο σημαντικές με τους διαλόγους τους.»
Νίκος Πράσσος - Paspartou
«Η παράσταση με τίτλο “Θέλω να σου κρατάω το χέρι”, θέλει να είναι ξεχωριστή. Δεν είναι μόνο ο τίτλος της, που είναι και τίτλος τραγουδιού των Beatles. Ούτε το ότι οι πρωταγωνιστές είναι όντως μαζί και στη ζωή. Ούτε το ότι εις εκ των δύο είναι ο δημιουργός της (Τάσος Ιορδανίδης) και η συμπρωταγωνίστριά του (Θάλεια Ματίκα) είναι, εκτός από σύντροφός του στη ζωή, και η πηγή έμπνευσής του για το έργο. Το κυριότερο είναι ίσως ο τρόπος που η παράσταση προσεγγίζει τον έρωτα. Τον έρωτα όχι τη στιγμή που γεννιέται. Ούτε καν τη στιγμή που πεθαίνει ακαριαία, μετά από μια ξαφνική απογοήτευση ή ένα τετελεσμένο. Όχι. Το “Θέλω να σου κρατάω το χέρι” πραγματεύεται τον έρωτα που πεθαίνει. Σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβουμε.»
Γιώργος Χατζηλάμπρου - Beasty
Οι ΡχΣ καλούν τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από την Europol διασφαλίζοντας παράλληλα την ανεξαρτησία των ερευνών
Ερωτήματα σχετικά με το εάν οι ελληνικές αρχές έχουν κάτι να κρύψουν σε σχέση με τη δολοφονία Καραϊβάζ, θέτουν οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα, δύο σχεδόν χρόνια μετά τη δολοφονία του γνωστού δημοσιογράφου έξω από το σπίτι του, τονίζοντας την ανάγκη η Ελλάδα να ζητήσει τη βοήθεια της Europol για την εξιχνίαση της υπόθεσης.
«Η Europol θα μπορούσε όχι μόνο να παρέχει τεχνική βοήθεια αλλά και να διασφαλίσει ότι η έρευνα είναι ανεξάρτητη», τονίζουν οι ΡχΣ, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τους χειρισμούς της υπόθεσης από τις ελληνικές αρχές κάνοντας παράλληλα λόγο για «σχεδόν πλήρη απουσία διαφάνειας» γύρω από την έρευνα.
«Έχουν κάτι να κρύψουν οι ελληνικές αρχές σχετικά με τη δολοφονία ενός δημοσιογράφου που ερευνούσε τη διαφθορά στην αστυνομία; Είναι ασυνήθιστο στην Ευρώπη να βλέπουμε μια έρευνα αυτού του είδους να σημειώνει τόσο μικρή πρόοδο» τονίζει ο επικεφαλής ΕΕ και Βαλκανίων των ΡχΣ, Πάβολ Σαλάι και προσθέτει:
«Εάν η Ελλάδα θέλει πραγματικά να στηρίξει τις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου, θα πρέπει να φέρει την Europol στην έρευνα άμεσα, ώστε η Europol να παράσχει ειδικές γνώσεις και εμπειρία διασφαλίζοντας παράλληλα ότι η διεξάγεται ανεξάρτητη έρευνα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση(από 180 χώρες) στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2022 επισημαίνει ότι τον περασμένο μήνα αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Ελλάδα και «δεν διαπίστωσε “ορατή πρόοδο στην αστυνομική έρευνα”» σε σχέση με τη δολοφονία Καραϊβάζ, προτρέποντας τις ελληνικές αρχές να ζητήσουν βοήθεια από την Europol “χωρίς άλλη καθυστέρηση”».
Καταλήγοντας, οι ΡχΣ, υπενθυμίζουν την πολύτιμη συμβολή της Europol στις έρευνες για τις δολοφονίες της Μαλτέζας δημοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία το 2017 και τη δολοφονία του Σλοβάκου δημοσιογράφου Γιαν Κούτσιακ το 2018 κάνοντςα παράλληλα μια μίνι αναδρομή στο παρασκήνιο των ερευνών της ελληνικής αστυνομίας για τη δολοφονία Καραϊβάζ αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Μια εμπιστευτική αστυνομική αναφορά που περιείχε αποδεικτικά στοιχεία για διασυνδέσεις μεταξύ ορισμένων αστυνομικών (μερικοί από αυτούς υψηλόβαθμους), πολιτικών και δικτύων οργανωμένου εγκλήματος διέρρευσε στα μέσα ενημέρωσης τον Φεβρουάριο. Λίγες εβδομάδες αργότερα, αρκετοί Έλληνες ερευνητές ανέφεραν ότι, τον Απρίλιο του 2022, ο ταξίαρχος Δημήτρης Ντάβαλος, αστυνομικός ύποπτος για συνεργασία με το οργανωμένο έγκλημα, διορίστηκε διευθυντής αστυνομικής ασφάλειας, μια από τις πιο σημαντικές θέσεις για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Ανέφεραν επίσης ότι, λίγες μέρες μετά την προαγωγή αυτή, ο Ντάβαλος απέλυσε τους επικεφαλής των τμημάτων ανθρωποκτονιών και εκβιασμών και ζήτησε να ενημερωθεί άμεσα για την πρόοδο των ερευνών για την «ελληνική μαφία», κατά παράβαση των εσωτερικών αστυνομικών κανονισμών».
ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΕΩΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΓΙΑ 6 ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Δυο στην κυριολεξία Άγιοι της Ελληνικής μουσικής παράδοσης συνεχίζουν στο θεατρικό σανίδι του Τόπος Αλλού να ξυπνούν μουσικές μνήμες αλλά και ιστορικές μια που αυτοί οι δύο σηματοδοτούν σημαίνουσες στιγμές της Ελληνικής ιστορίας, την οποία και βίωσαν κυριολεκτικά στο πετσί τους αλλά και την τραγούδησαν.
Είναι ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Μιχάλης Γενίτσαρης σε μία συγκλονιστική ερμηνεία του Τάκη Χρυσικάκου, που υπογράφει και την σκηνοθεσία. Το κείμενο προέκυψε μετά από βαθύτατη ιστορική-μουσικολογική έρευνα, του έγκυρου καθηγητή εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρου Λιάβα, που εγγυάται και τη μουσική επιμέλεια.
ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΜΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη)
Μια θεατρική-μουσική παράσταση με τον Τάκη Χρυσικάκο
Η θεατρική-μουσική παράσταση με τίτλο ΤΑ «ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ»!.. ερευνά και προβάλει τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την παράδοση του Ρεμπέτικου και προσδιόρισαν το ύφος και το ήθος του. Αφετηρία αποτελούν οι δραματοποιημένες αφηγήσεις δύο από τους κορυφαίους ρεμπέτες, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, από τις αρχές του 20ου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, καθώς και άλλα αντιπροσωπευτικά κείμενα της περιόδου.
Μέσα από τις μνήμες, τις διηγήσεις και τα τραγούδια τους, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουμε στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Σε μιαν εποχή κρίσιμη και μεταβατική για την Ελλάδα, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της «πιάτσας» και τη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της. Κύριο μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και σύμβολο ταυτότητας αυτού του κόσμου αποτελούν το τραγούδι, η μουσική και ο χορός, μέσα από τα οποία γίνεται και η αντίστοιχη «μύηση» του θεατή στο ύφος και το ήθος του κλασικού Ρεμπέτικου.
Στον θεατρικό μονόλογο ξεδιπλώνονται ανάγλυφα η ξεχωριστή θέση και ο ρόλος των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία, η λογοκρισία και οι εκτοπισμοί από τη δικτατορία του Μεταξά, ο ρόλος της δισκογραφίας, η διαφοροποίηση στην επιτέλεση του ρεμπέτικου μετά τον Πόλεμο με την αστικοποίηση και το πέρασμα στους επώνυμους δεξιοτέχνες-σταρ του τραγουδιού.
Η όλη θεατρική προσέγγιση αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στον «τελετουργικό» χαρακτήρα της επιτέλεσης του Ρεμπέτικου, με τη δομή της παράστασης και τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου να υποβάλλουν την ατμόσφαιρα μιας «λαϊκής Λειτουργίας», όπου «ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη)»!
Συντελεστές:
Έρευνα-Μουσική επιμέλεια-Κείμενο: ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ
Σκηνοθεσία-ερμηνεία : Τάκης Χρυσικάκος
Ζωντανά επί σκηνής το μπουζούκι του Αναστάση Μπίτσιου.
Σκηνικό – Κοστούμια: Μίκα Πανάγου
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιάννης Ζέρβας
Στις προβολές οι πίνακες : του Χρήστου Μποκόρου (ευγενική παραχώρηση)
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης
Παραγωγή: Θέατρο Τόπος ΑΛΛΟύ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Παραστάσεις μέχρι την Κυριακή 30 Απριλίου
Κάθε Παρασκευή Σαββάτο Κυριακή 8.30μμ
Τοποθεσία: Θέατρο Τόπος Αλλού, Κεφαλληνίας 17, Κυψέλη
Eισιτήρια: Προπώληση: 12€ για αγορές εισιτηρίων έως 10/3 | 15€ (κανονικό) | 12€ (φοιτητικό, άνω των 65) | 10€ (ατέλειες, άνεργοι)
Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.viva.gr/tickets/theater/topos-allou/ta-kata-markon-mia-rempetiki-leitourgia/
Διάρκεια: 105 λεπτά
Πληροφορίες / Κρατήσεις: Τηλ: 210 8656004 | topos-allou.gr
Αδιανόητες καταστάσεις εκτυλίχθηκαν σε κατάστημα εστίασης στη Θεσσαλονίκη, όταν εργοδότης απείλησε πρώην εργαζόμενους που ζητούσαν τα δεδουλευμένα. Μάλιστα, φέρεται να άρπαξε από τον λαιμό εκπρόσωπο του Συνδικάτου που μετέβη στην επιχείρηση ως ένδειξη συμπαράστασης.
Το περιστατικό έγινε το περασμένο Σάββατο (01.04.2023), σε κατάστημα που στεγάζεται στην ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου σήμερα έχει προγραμματιστεί και κινητοποίηση, στις 7 το απόγευμα.δεδουλευ
Αρπαξε από το λαιμό εκπρόσωπο του Συνδικάτου
Συγκεκριμένα τρεις πρώην εργαζόμενοι της επιχείρησης -δύο κοπέλες και ένας νεαρός- παρουσία μελών του Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών – Επισιτιστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕΠΕ) ζήτησαν από τον εργοδότη τους να καταβάλλει το χρηματικό ποσό που τους χρωστάει, στο σύνολο σχεδόν 2.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την καταγγελία, ένας εκ των εργοδοτών απάντησε με πρωτοφανή επιθετικότητα και έφτασε μάλιστα στο σημείο να πιάσει από τον λαιμό και να σύρει στη γωνία ένα μέλος της διοίκησης του ΣΕΤΕΠΕ, το οποίο νωρίτερα μπήκε στη μέση για να τον σταματήσει.
Ωστόσο ο εργοδότης δεν σταμάτησε ούτε εκεί, καθώς ο εργοδότης απείλησε φραστικά τους πρώην εργαζόμενους της επιχείρησης εκτοξεύοντας φράσεις όπως: «Θα δείτε τι θα πάθετε, θα πεθάνετε, θα πεθάνεις εσύ».
«Διπλή βία»
Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ, Γιώργος Μπρανίκας τόνισε στο ThessToday.gr ότι δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αντιθέτως, έκανε λόγο για καθημερινό φαινόμενο.
«Είναι διπλή η βία που δεχόμαστε στον Επισιτισμό: Από τη μία βλέπουμε εντατικοποίηση της ανασφάλιστης εργασίας, τον φόβο της απόλυσης και τα χαμηλά μεροκάματα και από την άλλη υπάρχουν περιπτώσεις συνάδελφοί μας να τρώνε ακόμη και ξύλο από εργοδότες για οποιοδήποτε λόγο, είτε επειδή θα κατέβουν στην απεργία, είτε επειδή θα ζητήσουν τα αυτονόητα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Νίνα Μαζάνη, η νέα και πολύ ταλαντούχα ερμηνεύτρια που μας συστήθηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούλιο μέσα από τη διασκευή του τραγουδιού «Η ΝΥΧΤΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑΣΕΜΙ,
επιστρέφει αυτή τη φορά με το καινούριο της single «Αυτό το Τραγούδι».
Το καινούριο της τραγούδι ταιριάζει σε όλες τις περιστάσεις που τα λόγια περισσεύουν και μόνο ένα τραγούδι μπορεί να περιγράψει τι αισθανόμαστε. Ένα τραγούδι – αφιέρωση για όλες τις ώρες, για όλες τις εποχές, για όλους!
Το τραγούδι που φέρει την υπογραφή του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου σε μουσική και στίχους, αποπνέει έναν γλυκό, «παιχνιδιάρικο» αέρα που θα μας συντροφεύσει για όλο το καλοκαίρι.
Το music video του «Αυτό το Τραγούδι» σε σκηνοθεσία Γιάννη Παπαδάκου, γεμάτο χρώματα, παιχνιδιάρικη διάθεση και χιούμορ, έρχεται να συμπληρώσει την ενέργεια του κομματιού.
Πέθανε σε ηλικία 112 ετών, η κυρά του αργαλειού Ιωάννα Πρωίου – Δημητριάδου, η οποία μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στη Νέα Ιωνία και την Ικαρία.
Είχε γίνει γνωστή στα πέρατα της γης, για την τέχνη της αλλά και για την ηλικία της. Δεδομένου ότι το νησί βρίσκεται ψηλά στη λίστα με τις περιοχές των μακροβιότερων σε ηλικία κατοίκων, στο κόσμο, η Ιωάννα Πρωίου, ήταν πρώτο θέμα σε αυτά τα ρεπορτάζ.
Είχε δώσει αμέτρητες συνεντεύξεις σε ξένα και ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Είχε απίστευτη οξύτητα πνεύματος και ευφράδεια λόγου και χιούμορ αστείρευτο. Μάλιστα μάλωνε όσους «περίεργους» ερχόταν να δουν αν ζει, με τη φράση «τι θέλετε και με καθυστερείτε, μια χαρά είμαι, αλλά έχω πολλή δουλειά στον αργαλειό μου και χασομερώ, άντε γεια σας».
Ποια ήταν
Η Ιωάννα Πρωίου Δημητριάδου, σύμφωνα με πληροφορίες από την ikariaki.gr, γεννήθηκε στις Ράχες Ικαρίας, το 1911 (θυμίζουμε ότι οι Τούρκοι από το νησί έφυγαν έναν χρόνο μετά). Ήταν το 12ο μεταξύ δεκατριών παιδιών. Η μητέρα της, Ευθυμία, γεννημένη το 1870, ήταν από τις καλύτερες υφάντρες του νησιού. Καλύτερη μαθήτρια της ήταν η μικρή Ιωάννα.
«Με μεγάλωσε η μητέρα μου κάτω από το αργαλειό. Είχε ένα σεντούκι ανοιχτό και μωρό που ήμουν με είχε απιθώσει στο ανοιχτό του καπάκι, που ήταν κοίλο. Με το ένα πόδι δούλευε στο αργαλειό και με το άλλο κούναγε εμένα. Εκεί με μεγάλωσε, μέσα στα χνούδια και τις κλωστές. Το πρώτο παιχνίδι που μου ‘δωσε στα χέρια για να μην κλαίω, ήταν μια κλωστή από ένα χοντρό μάλλινο νήμα. Εγώ έπαιζα με την χοντρή κλωστή, τράβαγα τα νήματα και τόσο ξελογιάστηκα που ξέχασα το κλάμα και μπόρεσε η μάνα μου να κάνει τη δουλειά της. Έφτιαχνε παραγγελίες υφαντά και ζούσαμε. Τότε ο κόσμος ντυνόταν με υφαντά – από πανάκια για μωρά, μέχρι εσώρουχα. Υφάσματα ρολό φτιάχναμε – για σεντόνια μέχρι ρούχα. Παίρναμε το μαλλί των ζώων, το κλώθαμε, γινόταν μαλακό και το υφαίναμε. Φτιάχναμε σκεπάσματα, φορέματα, πετσέτες, κοστούμια. Τα πάντα. Ότι μπορείς να φανταστείς. Αργότερα, υφαίναμε λινομέταξα. Και ήταν υγιεινά, γιατί ανέπνεαν, δεν είχαν χημικά. Τώρα βγαίνουν τόσες μελέτες που λένε τι κακά υφάσματα κυκλοφορούν. Τα διαβάζω και λέω, να, γιατί να μην ξαναγυρίσουν τα κορίτσια να μάθουν αυτή την τέχνη;».
«Αντί να φάω ξύλο, μου ‘δωσε θάρρος»
«Μόλις ξεπετάχτηκα, ανέβηκα κι εγώ στο αργαλειό. Εκεί μεγάλωσα, εκεί ζυμώθηκα. Μια φορά στα κρυφά, μπήκα στο αργαλειό και έτρεμε η ψυχή μου μην μπει η μάνα μου και μου φωνάξει πως της χαλάω το στημόνι. Την περίμενα να έρθει με χτυποκάρδι. Να σου την κι έρχεται. Ρίχνω μια ματιά, να δω πώς με κοίταζε. Και τη βλέπω χαμογελαστή! Και μου λέει “Ιωαννάκι, τα ποδαράκια σου είναι ακόμη κοντά. Να μεγαλώσεις λίγο και θα σε βάλω στο αργαλειό”. Αυτό μου ‘δωσε ζωή! Αντί να φάω ξύλο, μου ‘δωσε θάρρος. Η μάνα μου η Ευθυμία ήταν ξακουστή υφάντρα. Και εμένα διάλεξε από τις κόρες της για τη συνέχειά της. Από τα 15 μου ήμουν επαγγελματίας υφάντρα».
«Αν και έχω δώσει τα πάντα για το αργαλειό, πλέον χρειάζομαι βοήθεια. Έχω διαθέσει όλους μου τους πόρους για να εφοδιάσω τα αργαλειά, για να παίρνω τις πρώτες ύλες να μαθαίνουν τα κορίτσια. Μίλησα και στον δήμαρχο Ικαρίας πως τόσα χρόνια είμαι εθελόντρια και πως ότι είχα τα ξόδεψα εκεί με ευχαρίστηση και ποτέ δεν σκέφτηκα να πάρω επιδότηση, αλλά πλέον χρειάζεται να βοηθήσουν και άλλοι. Ψάχναμε, για παράδειγμα, έναν χώρο για να μπουν τα τρία αργαλειά και να μπορούν να μαθαίνουν οι νεότεροι. Σκέφτηκα ένα εγκαταλελειμμένο δωμάτιο, που ήταν σκουπιδότοπος, με σαβούρα, κοντά στο Δημοτικό σχολείο. Ο δήμαρχος βοήθησε, το καθαρίσαμε και το κάναμε το “Σπίτι του αργαλειού”».
Θυμηθείτε την παρουσίαση του χώρου της μέσα από το ertnws.gr όταν παρέδιδε μαθήματα ζωής και δημιουργίας στα 105 της χρόνια.
