«Το Συνέδριο για το Ιράν»

του Ivan Vyrypaev

 

Από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη

 

2^ος χρόνος στο ΠΛΥΦΑ

3 Νοεμβρίου 2025 – 13 Ιανουαρίου 2026

 

Μετά από τη σαρωτική πορεία της προηγούμενης σεζόν και την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 60ού Φεστιβάλ Δημητρίων, «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Ivan Vyrypaev, η παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ για έναν νέο κύκλο 26 παραστάσεων, από τις 3 Νοεμβρίου 2025 έως τις 13 Ιανουαρίου 2026.

Γραμμένο το 2018 και τοποθετημένο στη Δανία, τη χώρα με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο, το έργο του Vyrypaev μας μεταφέρει σε ένα συνεδριακό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, όπου εννέα μέλη της εγχώριας πνευματικής ελίτ συναντιούνται για να συζητήσουν το περίπλοκο Ιρανικό Ζήτημα και τη διένεξη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Πολύ γρήγορα, όμως, το «Συνέδριο για το Ιράν» μετατρέπεται σε ένα «Συνέδριο για το Εμείς» και σε μια αντιπαράθεση διαφορετικών αντιλήψεων γύρω από το σύμπαν, την ανθρώπινη ύπαρξη και το αιώνιο ερώτημα: ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής;

- «Και τι να κάνω, λοιπόν;»

- «Ό,τι κάνουμε και οι υπόλοιποι – να κλάψεις και ν’ αγαπήσεις.»

Μέσα από έναν «πυρετικό» λόγο που περνά από τη φιλοσοφία στην επιστήμη και από τη συντηρητική στην προοδευτική σκέψη, το έργο του Vyrypaev συνδέει το «πολιτικό» με το «προσωπικό» αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες που μας έχουν οδηγήσει στο σήμερα. Σε μια εύθραυστη εποχή που ο κόσμος μας συγκλονίζεται από έναν πόλεμο και μια γενοκτονία που συμβαίνουν δίπλα μας και που το ρήγμα του διχασμού βαθαίνει ολοένα και πιο πολύ, τα ερωτήματα του έργου αποκτούν τρομακτική επικαιρότητα: πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε πραγματικά, πώς μπορούμε να αγαπήσουμε, πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε;

«Εντελώς ειλικρινά, δεν μπορούσα καλά καλά να βγάλω μιαν άκρη. Γιατί ζω;»

Τι σημαίνει να ζεις; Υπάρχει απάντηση στο παντοτινό αυτό ερώτημα; Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων προσκαλεί το κοινό σε μια παράσταση-συνέδριο, μέσα από την οποία οι θεατές θα έρθουν σε επαφή με εννέα ομιλητές που, προσπαθώντας να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κόσμο μέσα τους.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Ivan Vyrypaev

Μετάφραση: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου

Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης

Δραματουργία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου – Χρήστος Θεοδωρίδης

Χορογραφία: Ξένια Θεμελή

Σκηνικά – Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Κυριακή Φόρτη

Φωτογραφίες – Video – Γραφιστικός σχεδιασμός: ThatLongBlackCloud

Οργάνωση παραγωγής: Άννα Τιαγκουνίδου

Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου

Παραγωγή: Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

 

ΔΙΑΝΟΜΗ

Φίλιπ Ράσμουσεν: Γιώργος Κισσανδράκης

Ντάνιελ Κρίστενσεν: Μάριος Μάνθος

Όλιβερ Λάρσεν: Μιχάλης Πητίδης

Μάγκνους Τόμσεν: Πάρης Αλεξανδρόπουλος

Άστριντ Πέτερσεν: Ελευθερία Αγγελίτσα

Έμα Σμιντ Πούλσεν: Χρυσή Μπαχτσεβάνη

Γκούσταβ Γιένσεν: Δημήτρης Μανδρινός και Γιώργος Σαββίδης

Πατέρας Αυγουστίνος: Άρης Λάσκος

Πασκουάλ Άντερσεν: Βασίλης Τρυφουλτσάνης

Σιρίν Σιραζί: Νίκη Χρυσοφάκη

Μέττε Χάνσεν: Ξένια Θεμελή

 

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Χώρος: ΠΛΥΦΑ, Κτήριο 7Α, Κορυτσάς 39, Βοτανικός

Παραστάσεις:  από 10 Νοεμβρίου 2025 έως 13 Ιανουαρίου 2026, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30

Διάρκεια παράστασης: 145’ (με διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων: 20€ κανονικό | 15€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, άνω των 65 & ομαδικά άνω των 8 ατόμων) | 8€ ατέλεια ηθοποιών και σπουδαστών δραματικών σχολών (μόνο από το ταμείο του θεάτρου)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/plyfa-to-synedrio-gia-to-iran/

Περισσότερα:

Facebook page / Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.facebook.com/OrchestraTwnMikrwnPragmatwnLittleThingsOrchestra

Instagram / Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.instagram.com/__littlethingsorchestra/

Facebook page / ΠΛΥΦΑ: https://www.facebook.com/plyfa.space

Instagram / ΠΛΥΦΑ: https://www.instagram.com/plyfa.space/

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

«Η σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη και οι δέκα εξαίσιες ερμηνείες έρχονται να δείξουν πώς μία παράσταση τόσο "στατική" μπορεί να είναι τόσο σαρωτική.» [Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα]

«Η παράσταση καταφέρνει να καθηλώσει με την απλότητά της, αποδεικνύοντας ότι η δύναμη του θεάτρου δεν βρίσκεται στις υπερβολές, αλλά στην ουσιαστική επικοινωνία ιδεών και συναισθημάτων.» [Γεωργία Οικονόμου, News24/7]

«Αν λογαριάσουμε το πολύ σύγχρονο ρεπερτόριο, δεν θα ήταν υπερβολή να επισημάνουμε ότι πρόκειται για το πλέον καίριο θεατρικό κείμενο στη σεζόν που διανύουμε τουλάχιστον, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, στοχαστικό και υπαρξιακό συνάμα, με υποψιασμένο φιλοσοφικό υπόστρωμα και διευρυμένη ματιά, το οποίο ακτινογραφεί την τρέχουσα πραγματικότητα, τη σημερινή ζωή, τον εαυτό μας, τον πλανήτη μας.» [Γρηγόρης Μπέκος, Το Βήμα]

«Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Χρήστου Θεοδωρίδη και έναν δεμένο και σμιλεμένο θίασο νέων, προικισμένων ερμηνευτών, δημιουργεί ένα σκηνικό επίτευγμα, με λίγα μέσα και πολλή ψυχή.» [Μαρία Κατσουνάκη, Η Καθημερινή]

«Δεν θυμάμαι να έχω δει μέχρι σήμερα παραγωγή αυτής της ομάδας που να μη με έχει εκπλήξει. Νομίζω πως το μυστικό της «Ορχήστρας» βρίσκεται στο ότι κάθε παράστασή της βασίζεται στην ειλικρινή εμπλοκή των μελών της, στην ισότιμη συμμετοχή στη σκηνική δραματουργία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου και Χρήστος Θεοδωρίδης εδώ), στην ώριμη μα και ανιδιοτελή ανάπτυξη κάθε ηθοποιού στον ρόλο-θέση του.» [Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ένα διανοητικό-παραστασιακό στοίχημα απόλυτα κερδισμένο. Μια παράσταση που σε ταρακουνά και σε κάνει να σκεφτείς τη δική σου θέση και άποψη για όλα αυτά τα ζητήματα, που σε απασχολεί πολύ καιρό μετά.» [Γιώργος Μητρόπουλος, Euronews]

«Εμπνευσμένη διαχείριση ενός ακόμα δείγματος της ιδιότυπης πολιτικής γραφής του Βιριπάγιεφ από τον Χρήστο Θεοδωρίδη που αναδεικνύεται και από το ερμηνευτικά εξεγερμένο ensemble των ηθοποιών του.» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli]

«[...] η παράσταση «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ» είναι υποδειγματική με κουρδισμένη σκηνοθεσία, κουρδισμένους ηθοποιούς, κουρδισμένο λόγο. Τίποτα περιττό στη σκηνογραφία (Τίνα Τζόκα), στα φώτα (Τάσος Παλαιορούτας), στη δραματουργική επεξεργασία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου). Με ταρακούνησε και ως άνθρωπο και ως θεατή…» [Ντίνα Καρρά, Only Theater]

«[...] η παράσταση, στα τελευταία λεπτά της, προτείνει πανηγυρικά τη δική της απάντηση: οι σύνεδροι (μαζί και ο συντονιστής), αναστατωμένοι από το ποιητικό ξέσπασμα της πιστής ποιήτριας, ξεχνούν τους ρόλους, τους διαπληκτισμούς, τις διαφορές τους, κι ενώνονται σ’ ένα συντονισμένο χορευτικό κύμα που σαρώνει την αίθουσα ρυθμικά, παρασύροντάς μας σε κείνη τη Χώρα όπου τα σώματα βρίσκουν την ελευθερία τους πέρα από τις φλυαρίες και τις ιδεολογίες, στην καθαρή ηδονή της συνεύρεσης και της επαφής, ενός συλλογικού παλμού που μας ξεσηκώνει.» [Λουίζα Αρκουμανέα, LiFO]

«Ο Χρήστος Θεοδωρίδης θεατροποίησε εύστοχα ένα δύσκολα διαχειρίσιμο - ώστε να γίνει ελκτικό - θεατρικό έργο, μπαίνοντας στο μεδούλι του, με τη συμβολή πρωτίστως των ηθοποιών του, αφού πάνω τους βασίζεται η μεταφορά όλων όσων θίγει ο Βιριπάγιεφ. Η χορογραφία της Ξένιας Θεμελή και ο τρόπος που εντάσσεται στη διάρκεια της παράστασης γίνεται η ανάσα, η απελευθέρωση, η «ελευθερία από τον εαυτό μας».

Ένα έργο σύγχρονο, ουσιαστικό, βαθύ, στοχαστικό, μια παράσταση που το ανέδειξε με απλότητα, αμεσότητα, πάθος –με τον καλύτερο τρόπο.» [Όλγα Σελλά, Ο Αναγνώστης]

 «Στην ευρηματική, και πάλι, σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη, και με ερμηνείες συναρπαστικές, το έργο του Βιριπάγιεφ ευτυχεί, βρίσκοντας τη θεατρική του ουσία και ανοίγοντας ένα διάλογο κατεπείγοντα, που ξεκινά από το πολιτικό για να φτάσει –όπως πρέπει– στο προσωπικό.» [Ηρώ Κουνάδη, In2life]

«Στο τέλος της εξαιρετικής παράστασης όλοι οι σύνεδροι θα σηκωθούν, ο ένας μετά τον άλλον, για να χορέψουν πυρετωδώς την όμορφη χορογραφία της Ξένιας Θεμελή, να μετατρέψουν τα ερωτήματα σε παραισθησιογόνα ύλη βακχικού πανηγυριού και να αφήσουν το κοινό να χειροκροτεί με μιαν επίγευση υψηλής πνευματικής απόλαυσης και θαυμασμού.» [Νίκος Ξένιος, Bookpress]

«Τόσο το εξαιρετικό έργο του Ιβάν Βιριπάγιεφ όσο και η συγκλονιστική παράσταση που σκηνοθετεί ο Χρήστος Θεοδωρίδης, εκκινούν από την καθ’ εικόνα και ομοίωση εκδοχή ενός επιστημονικού συμποσίου με απρόβλεπτες προεκτάσεις και αναπάντεχη κορύφωση. Ο αναγνώστης/ακροατής/θεατής βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, ταυτίζεται, συμφωνεί, διαφωνεί, εξοργίζεται, αναζητά εναγωνίως απαντήσεις.» [Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, Η Εποχή]

«Το Συνέδριο για το Ιράν, με την βαθιά εστιασμένη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Θεοδωρίδη, με την φαντασία και την ευαισθησία του, γίνεται μια συλλεκτική παράσταση, μια παράσταση-κόσμημα.» [Λένα Σάββα, Θεατρο.gr]

 

«Η κουκούλα»

του Θανάση Τριαρίδη

Σκηνοθεσία Αθηνά Παππά

Πρεμιέρα 12 Νοεμβρίου

Για 10 παραστάσεις

ΠΛΥΦΑ 

 

Η Αθηνά Παππά επιστρέφει σκηνοθετικά στο δυστοπικό δράμα του Θανάση Τριαρίδη «Η κουκούλα» – ένα έργο που λειτουργεί σαν δυνατή γροθιά στο στομάχι, γραμμένο με χιούμορ, πικρή ειρωνεία και παραλογισμό. Στη σκηνή του Θεάτρου Πλύφα θα δούμε δύο νέες και ταλαντούχες ηθοποιούς: την Αντιγόνη Σταυροπούλου, τη Χριστίνα Κοροβήλα, μαζί με τον μουσικό Γιάννη Μεταξά.

Σε κάθε παράσταση θα συμμετέχει και ένας ξεχωριστός guest, προερχόμενος από διαφορετικούς χώρους (πολιτική, δημοσιογραφία, τέχνη κ.ά.), ο οποίος θα σχολιάζει τα δρώμενα με τον δικό του τρόπο, σε προκαθορισμένο χρόνο αλλά με απόλυτη ελευθερία έκφρασης.

Η παράσταση

Η σκηνοθετική προσέγγιση αντλεί έμπνευση από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και το μεσοπολεμικό καμπαρέ, εστιάζοντας στο σώμα και στις γκροτέσκ εκφράσεις που δίνουν σχήμα στον λόγο, ενώ διατηρείται το ιδιότυπο χιούμορ του έργου.

Στη σκηνή, μια γυναίκα και ένας άντρας – εδώ ως non binary gender άτομο – αναζητούν τη χαμένη αλήθεια και μνήμη, με στόχο να αφυπνίσουν τον θεατή και να τον καταστήσουν συμμέτοχο και υπεύθυνο για όσα συμβαίνουν, τόσο στο θεατρικό σύμπαν όσο και στην κοινωνία.

Ένα σκηνικό «σώμα», που παράγει μουσική, ένας μουσικός, που λειτουργεί ως ζωντανό αντικείμενο: πάνω του οι ηθοποιοί κάθονται, ερωτοτροπούν, συγκρούονται, άλλοτε σωπαίνει, άλλοτε παράγει ήχους και μουσική, πάντα υπό την εξουσία του αφέντη. Ένα ισχυρό σύμβολο του ανθρώπου-αντικειμένου, του σκλάβου, του μετανάστη, του κατοικίδιου σε έναν κόσμο που ολοένα γίνεται πιο απάνθρωπος. Τα κουστούμια και το σκηνικό περιβάλλον της παράστασης ακολουθούν μια ρετροφουτουριστική γραμμή και στο πίσω μέρος της σκηνής δεσπόζει ένα εικαστικό έργο.

Λίγα λόγια για το έργο:

‘Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας προλογίζει στο βιβλίο του.

Ε,και τι μ’αυτό; Λίμνες από αίμα υπάρχουν για χίλιους λόγους...Το σημαντικό είναι να μην πατάμε εμείς το κουμπί που σκοτώνει..

«Μία γυναίκα πηγαίνει σε ένα Πρατήριο που διανέμει κουκούλες και ζητάει από την υπάλληλο μια κουκούλα για να την χρησιμοποιήσει ,όπως το Έκτακτο Διάταγμα επιβάλλει ,στις Συγκεντρώσεις Άμυνας. Στις Συγκεντρώσεις αυτές, όλοι οι ενήλικοι πολίτες της χώρας είναι υποχρεωμένοι να δολοφονήσουν τελετουργικά κρατούμενους μετανάστες, πατώντας ένα κουμπί που ενεργοποιεί ένα σφυρί το οποίο τους συντρίβει το κεφάλι. Μετά έρχεται μια δεύτερη γυναίκα,απολύτως ίδια με την πρώτη στην μορφή, αλλά εντελώς διαφοροποιημένη στο ύφος και την προσωπική ιστορία που κουβαλά. Κι έπειτα μια τρίτη, μια τέταρτη, μια πέμπτη και ούτω καθεξής. Όλες ολόιδιες στη μορφή και απολύτως διαφοροποιημένες σε όλα τα υπόλοιπα. Η πωλήτρια έχει την υποψία πως είναι διαρκώς η ίδια γυναίκα, που έρχεται εντεταλμένη από το Κράτος να την ελέγξει. Στο τέλος όλες και όλοι φεύγουν από το Πρατήριο έχοντας πάρει την κουκούλα που επιθυμούν»

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Η Κουκούλα του Θανάση Τριαρίδη, είναι αναμφισβήτητα ένα κοινωνικοπολιτικό έργο, στο οποίο θίγονται θέματα για την ίδια την ζωή και την υπόστασή της, τις ανθρώπινες αξίες, και την ελευθερία της βούλησης. Σε μια συντεταγμένη απολυταρχική πολιτεία που κρύβεται ευθαρσώς κάτω από την επίφαση- κουκούλα της δημοκρατίας , σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ξεδιπλώνεται η κοινωνία και τα προβλήματα που έχουν ενσκήψει.

Οι ήρωες του έργου ,οφείλουν απόλυτη υπακοή στην διαταγή της συντεταγμένης πολιτείας. Που οδηγεί όμως αυτό; Στην δολοφονία του πιο πολύτιμου πράγματος που έχει ο άνθρωπος. Την μνήμη του. Έτσι χωρίς μνήμη, χάνεται η συνείδηση, χάνεται κάθε συναίσθημα και ο άνθρωπος λειτουργεί μηχανικά, πατώντας αβίαστα και ανερυθρίαστα- κεκαλυμμένος, το κουμπί της εξολόθρευσής του.Της εξολόθρευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Το κουκούλωμα στην δυτική κοινωνία , είναι χαρακτηριστικό μιας κοινωνικής και πολιτικής αλλοτρίωσης του ανθρώπου που επιφέρει το μοναδικό επιβιώσαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα , ο καπιταλισμός .

Η υπεραξία του καπιταλισμού ,η αλλοτρίωση, εμπεριέχει την ασφυξία του ανθρώπινου είδους. Η επιτυχία του είναι ότι ο πνιγμός γίνεται σχεδόν ανώδυνα με μια συμβολική κουκούλα

Η κουκούλα είναι η ασφυξία της κοινωνικής μας ζωής. Και αυτή η ασφυξία προκαλεί εμφανώς και περιέργως μια απόλυτη ηδονή. Την ηδονή του χάους.

Αθηνά Παππά

 

Συντελεστές:

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία- δραματουργική επεξεργασία-διδασκαλία: Αθηνά Παππά

Σκηνογραφική επιμέλεια-Video: Marilisa Rendl

Εικαστικό : Angie Antonakis (Angakis)

Σχεδιασμός φωτισμού-Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς

Κοστούμια: Αθηνά Παππά

Ζωντανό σκηνικό-μουσική : Γιάννης Μεταξάς

 Μουσική παρέμβαση- πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Jamoan

Βοηθός ενδυματολόγου : Marilisa Rendl

Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Παρούτη

Κομμώσεις; Hair&Nails Home

Σχεδιασμός αφίσας: Marilisa Rendl

Εκτέλεση Παραγωγής: ΣΥΝ ΑΘΗΝΑΙΙ ΑΜΚΕ

Παίζουν: Αντιγόνη Σταυροπούλου, Χριστίνα Κοροβήλα, Γιάννης Μεταξάς

 

Πληροφορίες:

Από τις 12/11 και για 10 παραστάσεις

Τετάρτη στις 21:00

Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος

  12 ευρώ μειωμένο/’άνω 65/ΑΜΕΑ/ατέλειες

Η κουκούλα :: TicketServices.gr

 

Τρέιλερ: Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ_ΤΟΥ_ΘΑΝΑΣΗ_ΤΡΙΑΡΙΔΗ_ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΠΑ_ΠΛΥΦΑ_2025

Θέατρο Πλύφα, Κορυτσάς 39

Τηλέφωνο: 210 347 3642

«Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» του Εντουάρ Λουί

από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης

 

Νέος κύκλος παραστάσεων στο ΠΛΥΦΑ

15 Νοεμβρίου 2025 – 25 Ιανουαρίου 2026

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε τη σεζόν 2022-2023, οπότε και παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη, το αιχμηρό έργο του Εντουάρ Λουί, «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», η παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ με νέο κύκλο παραστάσεων, από τις 15 Νοεμβρίου 2025 έως τις 25 Ιανουαρίου 2026.

«Μπαμπά, κοίτα, κοίτα, κοίτα!»

Το αυτοβιογραφικό «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» είναι το τρίτο βιβλίο του Εντουάρ Λουί, το οποίο κυκλοφόρησε το 2018 - στην Ελλάδα το 2020 από τις Εκδόσεις Αντίποδες - και αφηγείται την ιστορία της ζωής του πατέρα του μέσα από την οδυνηρή σχέση μαζί του, σε μια συνθήκη βίαιη και για τους δύο, καθώς «ο πατέρας στερείται τη δυνατότητα να αφηγηθεί την ίδια του τη ζωή και ο γιος θα ήθελε μια απάντηση που δεν θα λάβει ποτέ.» Εκτός, όμως, από μια προσωπική και συγκλονιστικά αληθινή εξομολόγηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει, να κατανοήσει και τελικά να συγχωρέσει τον πατέρα του, το έργο είναι ένα αμείλικτο «κατηγορώ» σ’ αυτούς «που ξεφεύγουν από την ντροπή χάρη στη λήθη», στις κυβερνήσεις και την κυρίαρχη πολιτική που για τους έχοντες είναι «ζήτημα αισθητικής», ενώ για τους μη έχοντες «ζήτημα ζωής και θανάτου».

«Είμαστε αυτό που δεν κάναμε, επειδή ο κόσμος ή η κοινωνία μας εμπόδισαν.»

Δύο αεικίνητοι ηθοποιοί επί σκηνής, ο Γιώργος Κισσανδράκης και ο Διονύσης (Ντένης) Μακρής, ξεκινούν την ιστορία στο εδώ και τώρα, δανείζονται τη ματιά ανθρώπων που τη βίωσαν, μπαίνουν μέσα στα περιστατικά και προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τις εικόνες, ταξιδεύοντας σε αναμνήσεις από όσα συνέβησαν, όσα δεν συνέβησαν και όσα θα μπορούσαν να συμβούν. Βουτώντας στις μνήμες, έρχονται αντιμέτωποι με την ανάγκη αποδοχής, με τη σεξουαλικότητα και τη βία, με το ειδικό που γίνεται γενικό, με το προσωπικό που οδηγεί στο κοινωνικό και την πολιτική που μας αφορά προσωπικά – γιατί η ανάγκη για δικαιοσύνη και ισότητα στην κοινωνία είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

«[…] τίποτα δεν ήταν πια βίαιο, γιατί τη βία δεν την ονόμαζες βία, την ονόμαζες ζωή, δεν την ονόμαζες, ήταν εκεί, ήταν.»

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

«Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για άξιο -όσο και σπάνιο- δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου που εκφέρει άποψη και θέση και λειτουργεί συνολικά έχοντας την επίγνωση πως η τέχνη είναι και πολιτική.» [Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα]

«Μια γόνιμη στιγμή όπου το ατομικό διαπλέκεται με το συλλογικό και κορυφώνεται σε μια δυναμική παράσταση φεστιβαλικής κλάσης.» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli]

«Η παράσταση αυτή συνιστά ένα σπάνιο παράδειγμα πολιτικού θεάτρου […] μια γερή επανάσταση. Γιατί το θέατρο πρέπει να παίρνει πολιτική θέση και να μιλάει ακόμη και με ονόματα.» [Γεωργία Οικονόμου, News247]

«Το να βιώνεις δραματικά μια ιστορία που συνέβη πριν από χρόνια, σε μια άλλη χώρα, λες και σε αφορά προσωπικά, είναι επίτευγμα. […] Θα πρέπει να είναι πολύ περήφανος ο Λουί για την παράσταση αυτή.» [Νόρα Ράλλη, Η Εφημερίδα των Συντακτών]

«Αυτό που μας χαρίζει η «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων» με το «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», είναι σημαντικό γιατί έρχεται την κατάλληλη στιγμή και με τον σωστό τρόπο: με θαυμαστή ισορροπία που συνδυάζει την απόσταση που απαιτεί το πολιτικό θέατρο με τη συγκίνηση που αναπόφευκτα ανακινεί η θεματική του. Μια έξοχη ομαδική δουλειά, με όλους τους συντελεστές να είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Έχουμε ανάγκη από τέτοιες παραστάσεις.» [Γιώργος Βουδικλάρης, ελculture.gr]

«Οι Γιώργος Κισσανδράκης και Ντένης Μακρής, καθηλώνουν σε αυτό το ξέφρενο υποκριτικό ρεσιτάλ, «μπαίνοντας» σχεδόν αυτόματα σε όλους τους ρόλους και χαρακτήρες, στεκόμενοι δίπλα και την ίδια στιγμή απέναντι σε αυτούς. Μία πρόταση. Ένας άθλος. Και επιτέλους, ένα πραγματικά φρέσκο και νέο Θέατρο.» [Κώστας Ζήσης, Fragile]

«Εναλλάσσοντας τους ρόλους πατέρα-γιου και κάνοντας συχνές παρεμβολές με τις «φωνές» των υπόλοιπων εμπλεκόμενων χαρακτήρων, οι δυο ερμηνευτές καθηλώνουν το κοινό: τα εύσημα γι’ αυτό τα μοιράζονται, βεβαίως, με τον Χρήστο Θεοδωρίδη.» [Νίκος Ξένιος, bookpress.gr]

«Μια αριστουργηματική παράσταση που δεν έχει συχνά την ευκαιρία το κοινό να παρακολουθήσει στο θέατρο.» [Τόνια Τσαμούρη, Culturenow]

«Ο Χρήστος Θεοδωρίδης παραδίδει ένα μάθημα σκηνοθεσίας. Με μια δουλειά που δεν είναι απλά εμπνευσμένη αλλά ανοίγει νέους δρόμους στην παρουσίαση μη θεατρικών κειμένων.» [Γιώτα Δημητριάδη, Viewtag.gr]

«Η παράσταση της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων απευθύνεται σε ένα διεθνές κοινό, μιλά στην καρδιά του θεατή, και λέει αυτά που επουλώνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και διακόπτουν τη βία.» [Νάγια Παπαπάνου, Boem Radio]

«Πρόκειται για μία παράσταση που συγκινεί βαθιά τον θεατή, μία παράσταση όχι απλώς συγκινητική αλλά σπαρακτική, για μία παράσταση που θα κουβαλάμε μέσα μας για χρόνια και που ελπίζουμε να παίζεται για πολλά χρόνια ακόμα. Πρόκειται για μία παράσταση για την οποία ως θεατές νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη.» [Λουκία Μητσάκου, TheaterProject365]

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Εντουάρ Λουί

Μετάφραση: Στέλα Ζουμπουλάκη

Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης

Δραματουργία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου – Χρήστος Θεοδωρίδης

Χορογραφία: Ξένια Θεμελή

Σκηνικά – Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Φωτογραφίες - Video: Αναστασία Γιαννάκη

Γραφιστικός σχεδιασμός: Dazno

Οργάνωση παραγωγής: Άννα Τιαγκουνίδου

Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου

Παραγωγή: Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

 

Επί σκηνής: Γιώργος Κισσανδράκης, Διονύσης (Ντένης) Μακρής

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Χώρος: ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39, Βοτανικός

παραστάσεις: 15 Νοεμβρίου 2025 έως 25 Ιανουαρίου 2026, κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια παράστασης: 95’

Τιμές εισιτηρίων: 18€ κανονικό | 14€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ, άνω των 65, πολυτέκνων) | 8€ ατέλεια (από το ταμείο του ΠΛΥΦΑ με σειρά προτεραιότητας, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/plyfa-poios-skotose-ton-patera-mou/?lang=el

Περισσότερα:

Facebook page/Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.facebook.com/OrchestraTwnMikrwnPragmatwnLittleThingsOrchestra

Instagram / Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.instagram.com/__littlethingsorchestra/

Facebook page / ΠΛΥΦΑ: https://www.facebook.com/plyfa.space

Instagram / ΠΛΥΦΑ: https://www.instagram.com/plyfa.space/

 

 

 

«Το Συνέδριο για το Ιράν»

του Ivan Vyrypaev

 

Από την Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη

 

2^ος χρόνος στο ΠΛΥΦΑ

3 Νοεμβρίου 2025 – 13 Ιανουαρίου 2026

 

Μετά από τη σαρωτική πορεία της προηγούμενης σεζόν και την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 60ού Φεστιβάλ Δημητρίων, «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Ivan Vyrypaev, η παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ για έναν νέο κύκλο 26 παραστάσεων, από τις 3 Νοεμβρίου 2025 έως τις 13 Ιανουαρίου 2026.

Γραμμένο το 2018 και τοποθετημένο στη Δανία, τη χώρα με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο, το έργο του Vyrypaev μας μεταφέρει σε ένα συνεδριακό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, όπου εννέα μέλη της εγχώριας πνευματικής ελίτ συναντιούνται για να συζητήσουν το περίπλοκο Ιρανικό Ζήτημα και τη διένεξη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Πολύ γρήγορα, όμως, το «Συνέδριο για το Ιράν» μετατρέπεται σε ένα «Συνέδριο για το Εμείς» και σε μια αντιπαράθεση διαφορετικών αντιλήψεων γύρω από το σύμπαν, την ανθρώπινη ύπαρξη και το αιώνιο ερώτημα: ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής;

- «Και τι να κάνω, λοιπόν;»

- «Ό,τι κάνουμε και οι υπόλοιποι – να κλάψεις και ν’ αγαπήσεις.»

Μέσα από έναν «πυρετικό» λόγο που περνά από τη φιλοσοφία στην επιστήμη και από τη συντηρητική στην προοδευτική σκέψη, το έργο του Vyrypaev συνδέει το «πολιτικό» με το «προσωπικό» αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες που μας έχουν οδηγήσει στο σήμερα. Σε μια εύθραυστη εποχή που ο κόσμος μας συγκλονίζεται από έναν πόλεμο και μια γενοκτονία που συμβαίνουν δίπλα μας και που το ρήγμα του διχασμού βαθαίνει ολοένα και πιο πολύ, τα ερωτήματα του έργου αποκτούν τρομακτική επικαιρότητα: πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε πραγματικά, πώς μπορούμε να αγαπήσουμε, πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε;

«Εντελώς ειλικρινά, δεν μπορούσα καλά καλά να βγάλω μιαν άκρη. Γιατί ζω;»

Τι σημαίνει να ζεις; Υπάρχει απάντηση στο παντοτινό αυτό ερώτημα; Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων προσκαλεί το κοινό σε μια παράσταση-συνέδριο, μέσα από την οποία οι θεατές θα έρθουν σε επαφή με εννέα ομιλητές που, προσπαθώντας να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κόσμο μέσα τους.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Ivan Vyrypaev

Μετάφραση: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου

Σκηνοθεσία: Χρήστος Θεοδωρίδης

Δραματουργία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου – Χρήστος Θεοδωρίδης

Χορογραφία: Ξένια Θεμελή

Σκηνικά – Κοστούμια: Τίνα Τζόκα

Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης

Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Κυριακή Φόρτη

Φωτογραφίες – Video – Γραφιστικός σχεδιασμός: ThatLongBlackCloud

Οργάνωση παραγωγής: Άννα Τιαγκουνίδου

Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου

Παραγωγή: Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων

 

ΠΑΙΖΟΥΝ (με αλφαβητική σειρά)

Ελευθερία Αγγελίτσα, Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Ξένια Θεμελή, Γιώργος Κισσανδράκης, Άρης Λάσκος, Δημήτρης Μανδρινός, Μάριος Μάνθος, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Μιχάλης Πητίδης, Βασίλης Τρυφουλτσάνης, Νίκη Χρυσοφάκη

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Χώρος: ΠΛΥΦΑ, Κτήριο 7Α, Κορυτσάς 39, Βοτανικός

Παραστάσεις: 3, 4, 6, 7, 8, 9 Νοεμβρίου 2025 (Δευτέρα έως Σάββατο στις 20:30 & Κυριακή στις 17:00) και από 10 Νοεμβρίου 2025 έως 13 Ιανουαρίου 2026, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30

Διάρκεια παράστασης: 145’ (με διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων: 20€ κανονικό | 15€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, άνω των 65 & ομαδικά άνω των 8 ατόμων) | 8€ ατέλεια ηθοποιών και σπουδαστών δραματικών σχολών (μόνο από το ταμείο του θεάτρου)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/plyfa-to-synedrio-gia-to-iran/

Περισσότερα:

Facebook page / Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.facebook.com/OrchestraTwnMikrwnPragmatwnLittleThingsOrchestra

Instagram / Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων: https://www.instagram.com/__littlethingsorchestra/

Facebook page / ΠΛΥΦΑ: https://www.facebook.com/plyfa.space

Instagram / ΠΛΥΦΑ: https://www.instagram.com/plyfa.space/

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

«Η σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη και οι δέκα εξαίσιες ερμηνείες έρχονται να δείξουν πώς μία παράσταση τόσο "στατική" μπορεί να είναι τόσο σαρωτική.» [Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα]

«Η παράσταση καταφέρνει να καθηλώσει με την απλότητά της, αποδεικνύοντας ότι η δύναμη του θεάτρου δεν βρίσκεται στις υπερβολές, αλλά στην ουσιαστική επικοινωνία ιδεών και συναισθημάτων.» [Γεωργία Οικονόμου, News24/7]

«Αν λογαριάσουμε το πολύ σύγχρονο ρεπερτόριο, δεν θα ήταν υπερβολή να επισημάνουμε ότι πρόκειται για το πλέον καίριο θεατρικό κείμενο στη σεζόν που διανύουμε τουλάχιστον, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, στοχαστικό και υπαρξιακό συνάμα, με υποψιασμένο φιλοσοφικό υπόστρωμα και διευρυμένη ματιά, το οποίο ακτινογραφεί την τρέχουσα πραγματικότητα, τη σημερινή ζωή, τον εαυτό μας, τον πλανήτη μας.» [Γρηγόρης Μπέκος, Το Βήμα]

«Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Χρήστου Θεοδωρίδη και έναν δεμένο και σμιλεμένο θίασο νέων, προικισμένων ερμηνευτών, δημιουργεί ένα σκηνικό επίτευγμα, με λίγα μέσα και πολλή ψυχή.» [Μαρία Κατσουνάκη, Η Καθημερινή]

«Δεν θυμάμαι να έχω δει μέχρι σήμερα παραγωγή αυτής της ομάδας που να μη με έχει εκπλήξει. Νομίζω πως το μυστικό της «Ορχήστρας» βρίσκεται στο ότι κάθε παράστασή της βασίζεται στην ειλικρινή εμπλοκή των μελών της, στην ισότιμη συμμετοχή στη σκηνική δραματουργία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου και Χρήστος Θεοδωρίδης εδώ), στην ώριμη μα και ανιδιοτελή ανάπτυξη κάθε ηθοποιού στον ρόλο-θέση του.» [Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ένα διανοητικό-παραστασιακό στοίχημα απόλυτα κερδισμένο. Μια παράσταση που σε ταρακουνά και σε κάνει να σκεφτείς τη δική σου θέση και άποψη για όλα αυτά τα ζητήματα, που σε απασχολεί πολύ καιρό μετά.» [Γιώργος Μητρόπουλος, Euronews]

«Εμπνευσμένη διαχείριση ενός ακόμα δείγματος της ιδιότυπης πολιτικής γραφής του Βιριπάγιεφ από τον Χρήστο Θεοδωρίδη που αναδεικνύεται και από το ερμηνευτικά εξεγερμένο ensemble των ηθοποιών του.» [Στέλλα Χαραμή, Monopoli]

«[...] η παράσταση «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΙΡΑΝ» είναι υποδειγματική με κουρδισμένη σκηνοθεσία, κουρδισμένους ηθοποιούς, κουρδισμένο λόγο. Τίποτα περιττό στη σκηνογραφία (Τίνα Τζόκα), στα φώτα (Τάσος Παλαιορούτας), στη δραματουργική επεξεργασία (Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου). Με ταρακούνησε και ως άνθρωπο και ως θεατή…» [Ντίνα Καρρά, Only Theater]

«[...] η παράσταση, στα τελευταία λεπτά της, προτείνει πανηγυρικά τη δική της απάντηση: οι σύνεδροι (μαζί και ο συντονιστής), αναστατωμένοι από το ποιητικό ξέσπασμα της πιστής ποιήτριας, ξεχνούν τους ρόλους, τους διαπληκτισμούς, τις διαφορές τους, κι ενώνονται σ’ ένα συντονισμένο χορευτικό κύμα που σαρώνει την αίθουσα ρυθμικά, παρασύροντάς μας σε κείνη τη Χώρα όπου τα σώματα βρίσκουν την ελευθερία τους πέρα από τις φλυαρίες και τις ιδεολογίες, στην καθαρή ηδονή της συνεύρεσης και της επαφής, ενός συλλογικού παλμού που μας ξεσηκώνει.» [Λουίζα Αρκουμανέα, LiFO]

«Ο Χρήστος Θεοδωρίδης θεατροποίησε εύστοχα ένα δύσκολα διαχειρίσιμο - ώστε να γίνει ελκτικό - θεατρικό έργο, μπαίνοντας στο μεδούλι του, με τη συμβολή πρωτίστως των ηθοποιών του, αφού πάνω τους βασίζεται η μεταφορά όλων όσων θίγει ο Βιριπάγιεφ. Η χορογραφία της Ξένιας Θεμελή και ο τρόπος που εντάσσεται στη διάρκεια της παράστασης γίνεται η ανάσα, η απελευθέρωση, η «ελευθερία από τον εαυτό μας».

Ένα έργο σύγχρονο, ουσιαστικό, βαθύ, στοχαστικό, μια παράσταση που το ανέδειξε με απλότητα, αμεσότητα, πάθος –με τον καλύτερο τρόπο.» [Όλγα Σελλά, Ο Αναγνώστης]

 «Στην ευρηματική, και πάλι, σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη, και με ερμηνείες συναρπαστικές, το έργο του Βιριπάγιεφ ευτυχεί, βρίσκοντας τη θεατρική του ουσία και ανοίγοντας ένα διάλογο κατεπείγοντα, που ξεκινά από το πολιτικό για να φτάσει –όπως πρέπει– στο προσωπικό.» [Ηρώ Κουνάδη, In2life]

«Στο τέλος της εξαιρετικής παράστασης όλοι οι σύνεδροι θα σηκωθούν, ο ένας μετά τον άλλον, για να χορέψουν πυρετωδώς την όμορφη χορογραφία της Ξένιας Θεμελή, να μετατρέψουν τα ερωτήματα σε παραισθησιογόνα ύλη βακχικού πανηγυριού και να αφήσουν το κοινό να χειροκροτεί με μιαν επίγευση υψηλής πνευματικής απόλαυσης και θαυμασμού.» [Νίκος Ξένιος, Bookpress]

«Τόσο το εξαιρετικό έργο του Ιβάν Βιριπάγιεφ όσο και η συγκλονιστική παράσταση που σκηνοθετεί ο Χρήστος Θεοδωρίδης, εκκινούν από την καθ’ εικόνα και ομοίωση εκδοχή ενός επιστημονικού συμποσίου με απρόβλεπτες προεκτάσεις και αναπάντεχη κορύφωση. Ο αναγνώστης/ακροατής/θεατής βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, ταυτίζεται, συμφωνεί, διαφωνεί, εξοργίζεται, αναζητά εναγωνίως απαντήσεις.» [Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, Η Εποχή]

«Το Συνέδριο για το Ιράν, με την βαθιά εστιασμένη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Θεοδωρίδη, με την φαντασία και την ευαισθησία του, γίνεται μια συλλεκτική παράσταση, μια παράσταση-κόσμημα.» [Λένα Σάββα, Θεατρο.gr]

 

 

«ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ»

Τι γίνεται όταν η πολιτική, ο έρωτας και ο θάνατος βγαίνουν… στον αέρα;

 

Πρεμιέρα 19 Νοεμβρίου

Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη, στις 21.00

Θέατρο ΠΛΥΦΑ

 

Σε ένα τηλεοπτικό στούντιο που ετοιμάζεται για τη μεγάλη πρεμιέρα της νέας late night εκπομπής «ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ», δύο γυναίκες – η παρουσιάστρια, Σμαράγδα Λαμπράκη και η Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Κλυταιμνήστρα Πατριώτη – βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο, λίγα λεπτά πριν το “ON AIR”.

Στημένο σκηνικό.

Μαγνητοφωνημένα χειροκροτήματα.

Σημειώσεις με προσυμφωνημένες ερωτήσεις.

Όλα προβλέψιμα. Όλα υπό έλεγχο.

Μέχρι που έρχονται δύο ειδήσεις – κι οι δύο απ’ το στόμα της Υπουργού:

(1η) Η μεγαλειώδης διαδήλωση κατευθύνεται ολοταχώς προς τον τηλεοπτικό σταθμό όπου θα συμβεί, σε πολύ λίγο, η εκπομπή. Ο λόγος; Ο 13ος νεκρός διαδηλωτής «από πυρά αμυνόμενων αστυνομικών». Ο πραγματικός λόγος;

(2η) Η ταυτότητα του αποψινού νεκρού…

Πόση προπαγάνδα, πόσες βεβαιότητες, πόσες μάσκες και πόσα φορεμένα ψέματα θ’ αναιρούσε ένας άνθρωπος εάν μάθαινε πως ο αποψινός νεκρός διαδηλωτής είναι ο ίδιος του ο πατέρας και πως ο «πολιτικός» υπεύθυνος του θανάτου του κάθεται ακριβώς απέναντί του;

 

Το «ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ», το νέο θεατρικό έργο του Σπύρου Σουρβίνου, είναι ένα έργο για την αγάπη και την αλήθεια, για την πίστη και την προδοσία, για την ουτοπία και… την ανύπαρκτη έξοδο κινδύνου προς αυτήν.

Δύο γυναίκες καθηλωμένες σε μια σκηνή-παγίδα, προσπαθούν να διαχειριστούν την αλήθεια, την προδοσία, τον έρωτα και… το κοινό που περιμένει πολλά από εκείνες.

Κι όσο οι κάμερες πλησιάζουν,

όσο η σχέση τους αποκαλύπτεται,

όσο οι διαδηλωτές φτάνουν στο κτίριο,

η εκπομπή γίνεται θέατρο

και το θέατρο μετατρέπεται σε αναμέτρηση

ζωής ή θανάτου.

 

Ένα έργο για τους ανθρώπους που αρνούνται να σιωπήσουν, για τους έρωτες που γεννιούνται στη λάσπη της (όποιας) εξουσίας, και για τις αλήθειες που δεν αντέχουν το φως.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρωτότυπο Κείμενο, Σκηνοθεσία: Σπύρος Σουρβίνος

Παίζουν: Μάρα Βλαχοπούλου, Ηλέκτρα Σαρρή

Σκηνογράφος: Κατερίνα Στελλάτου

Ενδυματολόγος: Μαριαλένα Χουσέα

Μουσική Σύνθεση/Πρωτότυπη Μουσική: Ελένη Αληφραγκή

Σχεδιασμός Φωτισμών: Τζάνος Μάζης

Επιμέλεια Κίνησης/Χορογράφος: Φωτεινή Πασσά

Δραματουργία: Χάρης Μπαλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Κόμινου

Σχεδιασμός Μακιγιάζ: Χαρά Φιούρη

Αφίσα – Promo Φωτογράφιση: Γιώργος Βλαχόπουλος

Εκτέλεση παραγωγής: Ομάδα Rodez

Διεύθυνση Επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Διεύθυνση Social Media Παράστασης: Κάλλη Δίκη

 

 

INFO

Θέατρο ΠΛΥΦΑ

Κορυτσάς 39, Αθήνα | Τ.: 210 3473642

Από 19 Νοεμβρίου 2025 | Μόνο για 10 παραστάσεις

Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη, στις 21.00

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Online εισιτήρια: Μόνο Αλήθειες | Εισιτήρια εδώ!

Τιμές: 15€ κανονικό | 12€ ομαδικό | 10€ μειωμένο (άνεργοι, φοιτητές, ΑμεΑ)

Ατυχές πήδημα ή Παλαβό πορνό
βασισμένο στο σενάριο του Radu Jude – Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου 2021
Διασκευή: Κατερίνα Παπαναστασάτου
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Ρουμελιώτης

 

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζεται στο θέατρο η κοινωνική κωμωδία «Ατυχές πήδημα ή Παλαβό πορνό», που βασίζεται στο σενάριο της ομότιτλης, βραβευμένης με τη Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου 2021, κινηματογραφικής ταινίας του Radu Jude. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Σωτήρη Ρουμελιώτη, ανεβαίνει στο ΠΛΥΦΑ, από τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου. Τους ρόλους ερμηνεύει ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών: Άγγελος Ανδριόπουλος, Ελένη Βαΐτσου, Ελένη Δαφνή, Σπύρος Σουρβίνος.

Υπόθεση

Όταν ένα βίντεο με ιδιωτικές ερωτικές στιγμές μιας δασκάλας δημοτικού διαρρέει στο διαδίκτυο, οι γονείς των μαθητών αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους!

Σχολική συνέλευση ή λαϊκό δικαστήριο; Αγωνία για το μέλλον των παιδιών μας ή μια ακόμη αφορμή για δημόσιο κανιβαλισμό; Κοινωνικό δράμα ή σουρεαλιστική κωμωδία;

Βασισμένη στο ανατρεπτικό σενάριο του βραβευμένου Ρουμάνου δημιουργού Radu Jude, η θεατρική διασκευή φέρνει την ιστορία στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Με καυστικό χιούμορ, απρόσμενες ανατροπές και διαρκείς συγκρούσεις, μια απλή συζήτηση γονέων και εκπαιδευτικών μετατρέπεται σε αληθινή μονομαχία γύρω από τα ταμπού της σεξουαλικότητας, τους κοινωνικούς ρόλους, την ευθύνη του γονέα και τα όρια ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο βίο.
Σε μια κοινωνία που ζει μέσα από εικόνες  και εύκολες κρίσεις, οι άνθρωποι βρίσκονται όλο και πιο εκτεθειμένοι στην αδηφάγα αγοραία κριτική, ειδικά μέσω του διαδικτύου.  Όταν όμως έρχεται η ώρα να συζητήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο – χωρίς να παρεμβάλλονται αναμεσά μας οθόνες και εφαρμογές – οι μάσκες της προοδευτικότητας πέφτουν με θόρυβο και οι βαθιά ριζωμένες κοινωνικές προκαταλήψεις αποκαλύπτονται με τραγελαφική γλαφυρότητα.

Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

Διάρκεια: 70 λεπτά
Κατάλληλη ηλικία: 28-50

Συντελεστές

• Διασκευή:

  ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΑΤΟΥ

• Σκηνοθεσία, Σχεδιασμός φωτισμών:

  ΣΩΤΗΡΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

• Σκηνικά:

  ΑΙΜΙΛΙΑ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ

• Κοστούμια:

  ΘΕΑΝΩ ΤΣΑΛΟΓΛΟΥ

• Μουσική:

  ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

• Φωτογραφίες, trailer:

  ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ

• Γραφιστική επιμέλεια:

  ΒΑΓΙΑ ΚΕΚΕ

• Επικοινωνία, προβολή στα Μ.Μ.Ε:

  ΑΝΖΕΛΙΚΑ ΚΑΨΑΜΠΕΛΗ

• Παραγωγή:

  ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΕΦΥΡΑ

• Παίζουν:

  ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΒΑΐΤΣΟΥ, ΕΛΕΝΗ ΔΑΦΝΗ, ΣΠΥΡΟΣ ΣΟΥΡΒΙΝΟΣ

Εισιτήρια

15€ Κανονικό, 12€ άνεργοι, ΑΜΕΑ

«ΜΕΝΓΚΕΛΕ»

  του Θανάση Τριαρίδη

  Σκηνοθεσία Βάνα Πεφάνη

  Πρεμιέρα 13 Οκτωβρίου

Θέατρο ΠΛΥΦΑ

  Για 6 μοναδικές παραστάσεις

 

Το «Μένγκελε» του Θανάση Τριαρίδη, ένα καθηλωτικό έργο που ακολουθεί τους κανόνες του ψυχολογικού θρίλερ, με απρόβλεπτες ανατροπές και ανατριχιαστικές προεκτάσεις για τη φύση του ανθρώπου, έρχεται στο θέατρο ΠΛΥΦΑ σε σκηνοθεσία της Βάνας Πεφάνη, με πρωταγωνιστές τους: Γιώργο Νάσιο, Εύα Πιάδη και σε ζωντανή μουσική επιμέλεια (Live Textures) τον Orestis.

Από τις 13 Οκτωβρίου και μόνο για έξι παραστάσεις (13, 14, 15, 20, 21, 22/10), το αθηναϊκό κοινό θα έχει την ευκαιρία να ζήσει αυτή τη μοναδική εμπειρία στο ΠΛΥΦΑ. Τον Ιανουάριο του 2026, η παράσταση θα ταξιδέψει στη Ζυρίχη, στο Bühne S – Theater im Bahnhof Stadelhofen Zürich.

Η Βάνα Πεφάνη υπογράφει μια βιωματική σκηνοθεσία, βασισμένη σε αληθινά ψυχολογικά πειράματα. Το θέατρο μετατρέπεται σε εργαστήριο, όπου ο θεατής καλείται να επιλέξει: θα σταθεί στη θέση του πειραματόζωου ή του ερευνητή; Δεν πρόκειται για μια απλή παράσταση, αλλά για μια εμπειρία που απαιτεί ενεργή συμμετοχή.

Το «Μένγκελε», έργο–σταθμός στη δραματουργία του Θανάση Τριαρίδη, γράφτηκε το 2012 και, μέσα σε μία δεκαετία, παρουσιάστηκε σε περισσότερες από 15 διαφορετικές σκηνές στην Αθήνα, σε άλλες πόλεις της Ελλάδας αλλά και στην Κύπρο. Πρόκειται για ένα κείμενο που επιχειρεί να αναμετρηθεί με την πιο αδιανόητη φρίκη της σύγχρονης Ιστορίας: το διαβόητο Εργαστήριο Πειραμάτων του Γιόζεφ Μένγκελε στο Άουσβιτς–Μπιρκενάου.

Σήμερα, πιο επίκαιρο από ποτέ, έρχεται να μας ταρακουνήσει και να μας θυμίσει τα λόγια του Ιταλοεβραίου συγγραφέα και επιζώντα του Ολοκαυτώματος, Πρίμο Λέβι: «Ό,τι έγινε μια φορά, είναι βέβαιο πως θα ξαναγίνει».

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Σε ένα νυχτερινό δρομολόγιο ηλεκτροκίνητου τρένου, ένας διοικητικός υπάλληλος και μια υποψήφια διδάκτορας Ιστορίας — δύο άγνωστοι μεταξύ τους — μοιράζονται το ίδιο κουπέ. Μια ξαφνική διακοπή ρεύματος τους οδηγεί σε ένα παιδικό παιχνίδι ρόλων: εκείνος γίνεται ο διαβόητος «Άγγελος του Θανάτου» Γιόζεφ Μένγκελε, ενώ εκείνη η Εσθήρ, εγγονή μιας Εβραίας επιζήσασας από τα πειράματά του.

Το παιχνίδι όμως σύντομα ξεπερνά τα όρια. Μήπως οι δύο «παίκτες» δεν υποδύονται απλώς, αλλά αποκαλύπτουν μια τρομακτική αλήθεια; Πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν όταν παίζουν με την Ιστορία, την ηθική και την ίδια την ανθρώπινη φύση;

Σημείωμα του συγγραφέα:

Εδώ και δώδεκα χρόνια σε κάθε καινούρια παράσταση του συγκεκριμένου έργου, αντιμετωπίζω το ίδιο ερώτημα. «Μα γιατί γράφεις για τον Μένγκελε;...» Και πάντοτε απαντάω το ίδιο: «Γιατί υπήρξε – άρα ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξαναϋπάρξει. Γράφω για τον Μένγκελε γιατί θέλω να αποδείξω ότι ο όλεθρος του Ολοκαυτώματος είναι διαρκώς παροντικός. Το κακό δεν έρχεται από τον ουρανό, ούτε από τα βάθη μιας Κόλασης που δεν υπάρχει. Το κακό είναι μέσα μας – και χρειάζεται ηθικός αγώνας και πολιτισμική επαγρύπνηση για να μην είμαστε εμείς εκείνοι που θα ανεβάσουμε τους ανθρώπους στα τρένα για ένα επόμενο Άουσβιτς».

Και θέλω να πω και κάτι ακόμη. Σ’ όλη μου την ζωή γράφω για τους σφαγμένους αμάχους που αφανίζονται από τα εργαστήρια θανάτου των λογής εξουσιών. Τα δίδυμα του Μένγκελε στο δικό μου μυαλό είναι πλάι στα παιδιά-σκλάβους όλων των αιώνων, τα παιδιά των σφαγμένων ιθαγενών των Νέων Κόσμων, στα διαμελισμένα θύματα του Κονγκό, στα παιδιά που δολοφονούνται στην Γάζα, στα περίσσια παιδιά του κόσμου μας που πεθαίνουν (για την ακρίβεια: δολοφονούνται) στην Υποσαχάρια Αφρική από την πείνα, από την φτώχεια, από την ανέχεια. Είναι η μεγάλη κοινότητα των αδικοσφαγμένων της Ιστορίας στην οποία (νιώθω πως) λογοδοτώ.

Θανάσης Τριαρίδης 

 

Σημείωμα της σκηνοθέτριας:

Το «Μένγκελε» δεν είναι παράσταση. Είναι ενδιάμεσος τόπος. Ένα bardo της βίας. Όχι της μεγάλης, της ιστορικής. Της μικρής. Της σιωπηλής. Της ατομικής. Της καθημερινής. Αυτής που δεν έχει κραυγές αλλά ψιθύρους. Που δεν στάζει αίμα, αλλά διαβρώνει σιγά-σιγά. Οι δύο ήρωες του έργου δεν ξέρουν αν βρίσκονται ακόμη μέσα στο πείραμα ή έξω απ’ αυτό. Δεν ξέρουν αν είναι θύτες ή θύματα. Ίσως ούτε κι εμείς.

Πιθανόν δεν είναι άνθρωποι, αλλά ερωτήματα με μορφή ανθρώπου. Ένα φως που ανάβει. Ένα φως που σβήνει. Και μια κοινωνία που παρακολουθεί —με νευρικό γέλιο; με αδιαφορία; μήπως με τρόμο;— ένα πείραμα που δεν τελειώνει ποτέ.

Το έργο ανεβαίνει τώρα, γιατί ζούμε σ’ ένα κόσμο όπου οι λέξεις ηθική, συνείδηση, ευθύνη, τρίζουν τα δόντια. Γιατί το σκοτάδι είναι εδώ— και δε ζητά απαντήσεις, μόνο να παραδεχτούμε ότι υπάρχει. Ότι το βλέπουμε. Και αυτό ίσως, είναι το πιο δύσκολο.

Βάνα Πεφάνη

 

Συντελεστές:

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Βάνα Πεφάνη

Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης

Music and Live Textures: ORESTIS

Φωτισμοί: Γιώργος Τσιτσίγκος

Κινησιολογία: Στάθης Τζουβάρας

Βοηθός σκηνοθέτη-δημιουργικό αφίσας: Ελένη Τζαβάρα

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες αφίσας: Renee Revah

Παίζουν: Γιώργος Νάσιος - Εύα Πιάδη

Music and Live Textures: ORESTIS

 

Πληροφορίες:

Από 13, 14,15, 20,21 και 22 Οκτωβρίου στο Θέατρο ΠΛΥΦΑ

Ώρα έναρξης: 21:00

Διάρκεια 95 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 16 κανονικό ,12 (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65,ομαδικά εισιτήρια) EARLY BIRDS 10 ευρώ, μέχρι 20/9

Προπώληση: «ΜΕΝΓΚΕΛΕ» του Θανάση Τριαρίδη :: TicketServices.gr

Κατάλληλο άνω των 16

ΠΛΥΦΑ: Κορυτσάς 39, Αθήνα

 

Μετά την έναρξη της παράστασης, η είσοδος δεν είναι δυνατή για το κοινό. Παρακαλούμε για την έγκαιρη προσέλευσή σας.

To Αγοραφοβικό Φεστιβάλ 2025 ανακοινώνει το φετινό πρόγραμμά του

 Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου και Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2025

ΠΛΥΦΑ / AUX / LOSER

Τέλος τα στρείδια Ασπρονησίου. Τέλος το τσάι γιασεμιού.

Τώρα, τουρλού.

Στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου 2025, το τρίτο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ καταλαμβάνει το ΠΛΥΦΑ και πάλι, για να διακηρύξει στις τρεις του σκηνές τη συνεκτική του ανομοιογένεια και τις ετερόκλητες αναφορές του.

Τώρα που το να ακούς «απ’ όλα» δεν αποτελεί πλέον έγκλημα, η επιμελήτρια του ΑΦΦ25, Sci Fi River, εντάσσει στο ίδιο lineup τον μύθο του Ντίνου Σαδίκη των Εν Πλω και τον μύθο των Poll, των Απέραντων Χωραφιών και των Αστρόνειρων του Κώστα Τουρνά.

Το βαρύ ραπ βιογραφικό των ΤΑΚΙ ΤΣΑΝ & DJ ALX - που, εκτός από όλα τα υπόλοιπα, περιλαμβάνει και τα αρχικά ΖΝ και TxC - συναντά τη δρομίσια ποίηση και το ποπ ένστικτο της 0-100 Σειρένε και της Ms. Morris.

Χρήζει τους Nekrotsoulithra trash disco punk προφήτες της επόμενης στιγμής και φέρνει τα big beat party που στήνουν επί σκηνής οι Turboflow 3000 κοντά σε αυτά στα οποία διακρίνεται εσχάτως η Nalyssa Green, σε μια πεντάλφα, τις υπόλοιπες κορυφές της οποίας καταλαμβάνουν η Chraja και ο Libys.

Περιμένει από την Τάμτα μαζί με τον Die Arkitekt, τη Δεσποινίς Τρίχρωμη μαζί με τον Βεσλεμέ και τον Fonoptikon να τελέσουν τα μεθεόρτια του περσινού, πιο ηλεκτρονικού Αγοραφοβικού, και, μέσα από τους Soma, τους Junkheart, τους Citizen Jim και τα Κτίρια τη Νύχτα, τραβάει την μπαλαντέζα μέχρι τα προβάδικα απ’ όπου κατάγεται ολόκληρο το φεστιβάλ.

Τα έγχορδα της Νεφέλης, της Καλλιόπης και του Νίκου Βελιώτη συναντούν τον διαφορετικό λυρισμό των capétte και Ραστώνη, ενώ ο Tsolimon, ο Oytekan και η Xanthί φέρνουν τα νέα για τον ήχο που κυριαρχεί στην πόλη εδώ και καιρό.

ΑΦΦter Party στο Aux

Το Σάββατο, τα μεσάνυχτα, μετά την ολοκλήρωση του φεστιβάλ, η δράση μεταφέρεται 400 μέτρα μακριά από το ΠΛΥΦΑ, στο Aux, όπου θα λάβει χώρα το ΑΦΦter party. Εκεί, οι Kareoles & friends x 555ivas, μαζί με μια σειρά από DJs, θα κλείσουν τον κύκλο του ΑΦΦ25 τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής.

Pre-ΑΦΦ στο Loser

Το εναρκτήριο λάκτισμα θα δοθεί την Πέμπτη 18/9 από τους Deftera, στο παραδοσιακό πια Pre-ΑΦΦ Party, που πραγματοποιείται στο Loser, στο κέντρο της Αθήνας, με ελεύθερη είσοδο.

Το πλήρες line-up του ΑΦΦ25:
Κώστας Τουρνάς, Nalyssa Green, Nekrotsoulithra, Die Arkitekt x Τάμτα, ΤΑΚΙ ΤΣΑΝ & DJ ALX, Turboflow 3000, Fonoptikon, Ντίνος Σαδίκης, 0-100 Σειρένε, Veslemes x Trichromi, capétte, Libys, Nefeli Walking Undercover, Kalliopi Mitropolou x Nikos Veliotis, Soma, Chraja, Κτίρια τη Νύχτα, Junkheart, Ms. Morris, Tsolimon, Ραστώνη, Xanthί, Oytekan, Citizen Jim, Deftera, Kareoles & friends x 555ivas, Sci-Fi River

Αναλυτικά:

18/9/25 | Pre-ΑΦΦ @ Loser
Deftera
+ dj sets από Ablaze Meursault / Eve Papagianni

26/9/25 | Πρώτη Αγοραφοβική Μέρα @ ΠΛΥΦΑ
Κώστας Τουρνάς / Nekrotsoulithra / ΤΑΚΙ ΤΣΑΝ & DJ ALX / Ντίνος Σαδίκης / Veslemes x Trichromi / Kalliopi Mitropolou x Nikos Veliotis / Soma / Chraja / Κτίρια τη Νύχτα / Tsolimon / Ραστώνη / Oytekan

27/9/25 | Δεύτερη Αγοραφοβική Μέρα @ ΠΛΥΦΑ
Nalyssa Green / Die Arkitekt x Τάμτα / Turboflow 3000 / Fonoptikon / Libys / Capette / 0-100 Σειρένε / Nefeli Walking Undercover / Junkheart / Ms. Morris / Xanthί / Citizen Jim / Sci-Fi River

27/9/25 | ΑΦΦter @ Aux Club
Kareolas & Friends x 555ivas
+ dj sets από Turbo Deezy / dj Pitsouni / Ntentenis / Sci-Fi River x Metaman x dj Στεγνός

Το Αγοραφοβικό επαναλαμβάνεται με διαφορετικό επιμελητή κάθε χρόνο. To ΑΦΦ25 επιμελείται η Sci-Fi River.

H προπώληση ξεκίνησε. 

Εισιτήρια διαθέσιμα online μέσω της TICKET SERVICES στη διεύθυνση:
https://www.ticketservices.gr/event/agorafoviko-festival-2025/

Αγοραφοβικό Φεστιβάλ 2025 - INFO

Τοποθεσίες:
ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39, Βοτανικός | www.plyfa.space
AUX CLUB, Αγίου Όρους 15, Βοτανικός | https://www.auxclub.net/
LOSER BAR, Βουλής 45-47, Αθήνα | https://www.instagram.com/loser_bar

Προπώληση:

Πρώτη Αγοραφοβική Μέρα: 21€
Δεύτερη Αγοραφοβική Μέρα: 21€
ΑΦΦter @ Aux: 7€
ΟΛΑ (Αγοραφοβικό Διήμερο + ΑΦΦter): 43€
Αγοραφοβικό Διήμερο: 38€
Στο ταμείο: 25€ (Hμερήσιο)

*H είσοδος στο Pre-ΑΦΦ @ Loser στις 18/9, είναι ελεύθερη

Online:

Επισκεφτείτε τα social media του φεστιβάλ για περισσότερες πληροφορίες. 

Instagram > @agorafoviko
Facebook > @agorafoviko

Διοργάνωση: Half Blind Productions | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Υπεύθυνη επικοινωνίας και Γραφείου Τύπου: Κατερίνα Π. Τριχιά 

 

 

«Είμαι η μετεμψύχωση της Σύλβια Πλαθ»

της Κατερίνας Αγγελίτσα

 

 

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Αγγελίτσα, Ευάγγελος Βογιατζής

 

ΑΠΟ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

 Τετάρτη & Πέμπτη | Ώρα: 21:15

 ΠΛΥΦΑ

 

Μία γυναίκα, σε μια κουζίνα, μια διαφορετική κουζίνα. Γιατί στην κουζίνα αυτή δε μαγειρεύεται τίποτα, ίσως μόνο μια αυτοκτονία. Άλλωστε φλερτάρει με το θάνατο κάθε μέρα. Πριν αποφασίσει όμως, πρέπει πρώτα να εξομολογηθεί αυτά που τη βαραίνουν.

Και να καταφέρει μια φορά να ολοκληρώσει, μιας και στο σεξ δεν τα καταφέρνει.

Και να μοιραστεί και κάποια ψυχικά της τραύματα στον δονητή της.

Και να προσπαθήσει να καταλάβει γιατί το σώμα της, αλλά κι η ίδια της η ύπαρξη είναι τόσο μοναχικά.

Και να κάνει και λίγο sexting.

Και να δει μερικές αγαπημένες της ταινίες.

Και να αφήσει και μία διαθήκη.

Και να γράψει και μερικά τραγούδια.

Και να μην διεκδικήσει ένα τελευταίο φιλί. Από κάποιον που αξίζει να πεθάνει γι’ αυτόν.

 

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Όσο ανοιχτοί κι αν έχουμε γίνει ως κοινωνία σε ζητήματα που παλαιότερα θεωρούνταν ιδιωτικής φύσεως, το στίγμα γύρω από τις συναισθηματικές και σεξουαλικές μας δυσκολίες παραμένει αξεπέραστο. Μιλάμε εύκολα για τη σωματική μας υγεία, αλλά εξακολουθεί να μας είναι εξαιρετικά άβολο να μιλήσουμε για το άγχος, την κατάθλιψη, τις σεξουαλικές μας εμπλοκές ή φαντασιώσεις, την ανεξέλεγκτη αίσθηση ματαιότητας και μοναξιάς.

Αυτή με αιχμηρό χιούμορ και ωμή ειλικρίνεια, καυτηριάζει την ψηφιοποίηση της σεξουαλικής ζωής, τη δύναμη του τραύματος, το ρίζωμα της πατριαρχίας που όσο κι αν επιλέγουμε όλο και πιο συνειδητά πια να πετάξουμε, σε μεγάλο βαθμό μας έχει ήδη -ανεπαίσθητα ή κι αισθητά ορίσει, τον φόβο γι’ αυτό που βαθύτερα επιθυμούμε: Την έκθεση του αληθινού μας εαυτού και τη βαθύτερη σύνδεσή μας με ένα άλλο πλάσμα. Ή δύο. Ή τρία. Ή αμέτρητα.

«Υπάρχει κάποιο app για να κοιμούνται οι άνθρωποι αγκαλιά; Για ένα βράδυ, για ένα one night nap. Και το πρωί ο καθένας σπίτι του ή στη δουλειά του, όπου θέλει. Χωρίς πολλά πολλά απλά έρχεσαι με τις πιτζάμες σου, ξαπλώνουμε και κοιμόμαστε αγκαλιά. Μπορεί να μην πούμε ούτε ονόματα, ούτε καληνύχτα. Αλλά αγκαλιαζόμαστε σα να γνωριζόμασταν από παλιά. Δεν υπάρχει; Κρίμα.»

Μέσα από το απέλπιδο «γύμνωμα» των πιο απόκρυφων κι αθέατων πλευρών της σε ένα ακροατήριο, χωρίς φόβο ή αιδώ- ούτως ή άλλως μάλλον αμέσως μετά πρόκειται να πεθάνει- ανακαλύπτει πως τελικά υπάρχει ομορφιά ακόμη και στα πιο σκοτεινά μέρη. Γιατί όσο τα αποδεχόμαστε και τα μοιραζόμαστε βγαίνουμε προς το φως. Και τότε βλέπουμε πως τελικά δεν είμαστε και τόσο μόν@.

 

Το «Είμαι η μετεμψύχωση της Σύλβια Πλαθ», είναι ένα έργο που αναφέρεται στη Σύλβια Πλαθ. Ένα έργο που αφορμάται από τη Σύλβια Πλαθ. Κι ένα έργο που σίγουρα δεν είναι μόνο για τη Σύλβια Πλαθ.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο - ερμηνεία: Κατερίνα Αγγελίτσα

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Αγγελίτσα, Ευάγγελος Βογιατζής

Σκηνικό - κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα

Μουσική: Aspra

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παραγωγή: Lacquer

Επιμέλεια κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου

Σχεδιασμός φωτισμών: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Φωτογραφίες: Μαίρη Λεονάρδου

Graphic Design: Αγγελική Κρόκου

 

*Θερμές ευχαριστίες στους: Θόδωρο Γράμψα,  Έφη Ρευματά, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Βαγγέλη Κουφάκο, Αθανασία Κιουμουρτζή, Ελευθερία Αγγελίτσα, Κατερίνα Λούβαρη Φασόη, Σπύρο Μπέτση

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΠΛΥΦΑ Κτίριο 7Γ | Κορυτσάς 39, Αθήνα

Από 30 Απριλίου

Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη | Ώρα: 21:15

 

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Online: Ticketservices

€ 14.00, γενική είσοδος | € 12.00, μειωμένο εισιτήριο (φοιτητικό, ανέργων και άνω των 65)

Εισιτήρια με επίδειξη ατέλειας ηθοποιών ή φοιτητών δραματικών σχολών μπορούν να δοθούν μόνο στο ταμείο του θέατρου, τις ημέρες των παραστάσεων και εφόσον υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις, στην τιμή των 5€.

BIRTHLAND Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι’ αυτά
της Mina Petrić σε συνεργασία με τις Βένια Σταματιάδη & Ελένη Αποστολοπούλου

Στο ΠΛΥΦΑ

Για λίγες παραστάσεις, από τις 7 Μαΐου 2025

 

 

Η Βένια Σταματιάδη και η Ελένη Αποστολοπούλου συνεργάζονται με την Σέρβα βραβευμένη θεατρική συγγραφέα Mina Petrić και δημιουργούν το θεατρικό έργο «BIRTHLAND Τα καλά κορίτσια δεν μιλάνε γι’ αυτά», το οποίο, με βιωματική αφετηρία, έχει ως θεματικό άξονα το πως μια γυναίκα καλλιτέχνης αντιμετωπίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η παράσταση ανεβαίνει στο ΠΛΥΦΑ, από τις 7 Μαΐου 2025 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Η πρώτη συνάντηση έγινε στο πρόγραμμα Creative Europe και συνεχίστηκε στο «Φεστιβάλ Σαμοθράκης» 2024, κατά το οποίο διαμορφώθηκε το BIRTHLAND ως work in progress project τριών καλλιτεχνικών οργανισμών: της Collectif Strates (Γαλλία), του Πεδίου Τέχνης (Ελλάδας) και της Artfrakcija (Σερβία).

Ένα χρόνο μετά, το θεατρικό έργο, ολοκληρωμένο πλέον, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Ελένης Αποστολοπούλου και ερμηνεία της Βένιας Σταματιάδη και της Ελένης Χαλαστάνη.

Σύνοψη
Στην ταινία «Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι’ αυτά», η Βεατρίκη υποδύεται μια γυναίκα που κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της λόγω εγκυμοσύνης. Όμως, όσο προχωράει το γύρισμα οι χαρακτήρες αποσυντίθενται, η ιστορία καταρρέει και το σενάριο μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τη ζωή της. Γίνεται η μυθοπλασία να μοιάζει τόσο με την πραγματικότητα;

Σημείωμα της ομάδας

Πόσο ανοιχτά μιλάμε για τις εργασιακές διακρίσεις που υπόκεινται οι γυναίκες λόγω της εγκυμοσύνης τους; Πόσο συχνά οι γυναίκες κάνουν έκτρωση όχι από επιλογή αλλά για να μην χάσουν τη δουλειά τους; Πόσο ελεύθερα μιλάμε για τις δύσκολες όψεις της μητρότητας;

Η παράσταση «Birthland. Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι’ αυτά» μιλάει για τις γυναίκες που δυσκολεύονται να αποφασίσουν αν θέλουν ή δεν θέλουν να κάνουν παιδί. Για άλλες, που το μετάνιωσαν και δεν τολμούν να το πουν ούτε στον καθρέφτη τους. Για το χρόνο που κυλάει και τα βάζει μαζί σου. Γι’ αυτό το μεγάλο ΤΩΡΑ Η’ ΠΟΤΕ που βαραίνει εμάς τις γυναίκες γύρω στα 35- 40. Γιατί, μπορεί πλέον πολλές από μας διαλέγουμε μια γραμμή φυγής πέραν των κοινωνικών επιταγών, αλλά κουβαλάμε ταυτόχρονα ένα άγχος. Τόσο για την δουλειά όσο και για αν θα κάνουμε οικογένεια, τι μορφή θα έχει αυτή η οικογένεια. Και μπαίνουμε συνέχεια σε διλήμματα. Νομίζω πως αυτό το άγχος το έχει όλη η γενιά μας και θέλαμε να γράψουμε ένα έργο γι’ αυτό: για την αγωνία του να παραμείνουμε ενεργές εργασιακά σε συνδυασμό με το δίλημμα του να γίνουμε μητέρες. Και για το αν μπορεί ένα παιδί μπορεί να μεγαλώσει χαρούμενα μέσα σ’ αυτό το χάος.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Mina Petrić σε συνεργασία με τις Βένια Σταματιάδη & Ελένη Αποστολοπούλου
Σκηνοθεσία: Ελένη Αποστολοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Μυρτώ Κοσμοπούλου

Μουσική: Ορέστης Καλαμπαλίκης

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Βίντεο-Φωτογραφίες: Δάφνη Χαιρετάκη

Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία  Γεωργοπούλου

Βοηθός παραγωγής: Χρύσω Χαραλάμπους

Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη

Αφίσα-Γραφιστικά: Ελευθερία Μόσχα

Παραγωγή: Πεδίο Τέχνης-Collectif Strates

 

ΠΑΙΖΟΥΝ: Βένια Σταματιάδη-Ελένη Χαλαστάνη

Σε βίντεο ο Σταύρος Μοίρας

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΠΛΥΦΑ
Κορυτσάς 39, Αθήνα

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
7, 8, 9, 11, 14, 15, 16, 18, 28, 29 και 30 Μαΐου 2025
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21.00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70’ λεπτά
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Προσφορά EARLY BIRD 10€ για αγορές έως 30/04

15€ κανονικό
12€ μειωμένο (φοιτητές, άνω των 65, άνεργων)

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:

https://www.ticketservices.gr/event/plyfa-birth-land/?eventid=12285&showid=82587