”Ζούμε σε πολιτικά έσχατους καιρούς.” Αυτή τη φορά η εσχατολογία είναι ως και πολιτική και προέρχεται από ένα χώρο που χαρακτηρίζεται προοδευτικός. Η εσχατολογία είναι μόνο πολιτική;;Κι αν η πολιτική είναι πλέον εσχατολογική γιατί η μεταφυσική να μην είναι;; Άλλωστε το μετά-είναι η πρώτη ορολογία Μεταφυσικής ως Μετα-φυσική στην Αριστοτέλεια εννοιολογία. Και συνεχίζει η μπροσούρα ”Η ύστερη νεωτερικότητα πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της. Γνωρίζουμε ότι μια εποχή φτάνει στο τέλος της – ή, μάλλον, ότι έχει ήδη φτάσει στο τέλος της. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι τι θα ακολουθήσει.” Εκτός ελέγχου η κατάσταση…

”Η πρωτοκαθεδρία χρεωκοπημένων οντοτήτων (πτωχοτραπεζοκρατία), τα όρια της χρηματοπιστωτικοποίησης, η ανάδυση εξ ολοκλήρου νέων τύπων αυτοματισμού, η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, η ριζική ψηφιοποίηση των πάντων: όλα αυτά τα απλώς ενδεικτικά στοιχεία περιγράφουν ένα σύστημα που δεν μπορεί να ονομαστεί πλέον καπιταλισμός. Ήδη διαβλέπουμε τα πρώτα στάδια μιας αναδυόμενης εποχής που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως προς το τι διαδέχεται: ζούμε σε μετακαπιταλιστικούς καιρούς. Και μπορεί τελικά να αποδειχθούν ουτοπικοί — ή δυστοπικοί. Ή οτιδήποτε ανάμεσά τους. Ο Ακαδημαϊκός τομέας του mέta πασχίζει να κατανοήσει αυτό το μέλλον, μελετώντας το παρελθόν και διαγιγνώσκοντας με ακρίβεια το παρόν.” Μια πολιτική και ανθρωπολογική δυστοπία είναι το στίγμα των ημερών είναι το Στίγμα με τη διττή έννοια του μεταπολιτισμού μας.

Έχει σημειωθεί ότι είναι ευκολότερο να φανταστεί κανείς το τέλος του κόσμου παρά το τέλος του καπιταλισμού — παρατήρηση που συνιστά επίκληση στην ανάγκη για σοβαρό αναστοχασμό γύρω από το τέλος της υπάρχουσας τάξης και τη μετάβαση σε έναν μετακαπιταλιστικό τρόπο ζωής. Όμως το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας αποτελεί μία μόνο από τις πτυχές του μετακαπιταλισμού. Εν τέλει, μπορεί ο ίδιος ο καπιταλισμός να είναι εκ πρώτης όψεως ένα οικονομικό σύστημα, αλλά έχει εξελιχθεί σε μία ολιστική πολιτική, πολιτισμική, ανθρωπολογική και διεθνή τάξη. Ο μετακαπιταλισμός, με όποιον τρόπο κι αν εξελιχθεί, δεν είναι απλώς μια τροποποίηση ενός οικονομικού συστήματος, αλλά εκ των πραγμάτων ένα νέο πολιτικό, πολιτισμικό, ανθρωπολογικό, πολιτισμικό παράδειγμα — μια νέα εποχή. Δυστοπική, ουτοπική, ή οτιδήποτε ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Και οι αναταράξεις στη σταδιακή μετάβαση είναι ήδη μπροστά στα μάτια όλων. Η ολιγαρχική παρακμή της φιλελεύθερης δημοκρατίας γεννά αναρίθμητες παραλλαγές αυταρχικών τάσεων∙ η αλυσίδα τροφοδοσίας θυσιών στον παγκόσμιο Μινώταυρο αντιμετωπίζει όλο και νεώτερα εμπόδια∙….Μεταμορφώσεις γιγαντιαίων διαστάσεων ανασχηματίζουν ριζικά τον κόσμο μπροστά στα μάτια μας..

Εντούτοις, τώρα που η ύστερη νεωτερικότητα φτάνει στο τελικό της κατώφλι, πραγματικότητες που περιγράφονται με το πρόθεμα μετα– ή post- φαίνεται ότι φτάνουν σε σημείο σύγκλισης. Μετα-καπιταλισμός, μετα-εκκοσμίκευση, μετα-αποικιοκρατία, μετα-νεωτερικότητα, και ο κατάλογος δεν τελειώνει: φτάνουμε, έχουμε φτάσει σε ένα κοινό κατώφλι. Το πρόθεμα μετα– δηλώνει μια ξεκάθαρη συνειδητοποίηση πως κάτι έχει τελειώσει, αλλά και μια έλλειψη ξεκάθαρης γνώσης ως προς το τι ακριβώς αρχίζει.  

Τι έρχεται στην εκπνοή μιας εποχής, ενός «αιώνα»; Τι είδους κρίση υπαγορεύει αυτή η «ημέρα της κρίσης»; Αυτά τα ερωτήματα περιγράφουν το πεδίο της αναζήτησής μας.”  Βρίσκω εκτός των άλλων θεολογικότατο αυτό το απόσπασμα από την μπροσούρα του metacpc.org γι αυτό και το επισυνάπτω. Σήμερα ερανίσματα της αλήθειας είναι διασκορπισμένα παντού αφότου επήλθε ο τυφώνας της μετάβασης..

Αυτά προέκυψαν από την επίθεση κατά του ιδρυτή του Facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ του γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη με αφορμή τις αλλαγές που ανακοινώθηκαν και τη μετονομασία της εταιρείας Facebook, σε Meta.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης σε ανάρτησή του στο Twitter, καταγγέλλει ότι υπάρχει ήδη ιστοσελίδα με την ονομασία meta και συγκεκριμένα metacpc.org, η οποία ανήκει στο Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού. Αναφέρει: «Κοντά τα χέρια κ. Zuckerberg από το όνομα του mέta, του Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού (https://metacpc.org). Εσείς μπορεί, πράγματι, να δουλεύετε για να γίνει πραγματικότητα ο δυστοπικός μετακαπιταλισμός. Τον Πολιτισμό όμως δεν θα τον αναγνωρίζατε ούτε στο ένα μέτρο». Σωστές και οι παρατηρήσεις..

Τώρα αν εμπνεύστηκε ή όχι ο Ζούκερμπεργκ το mέta από τ’ ομώνυμο Κέντρο του ΜέΡΑ25 αυτό είναι προς εξακρίβωση ένα είναι σίγουρο πως το ΜΕΤΑ του Zuckerberg οριοθετεί μια Νέα εποχή αλλά ταυτιζόμενο με το After η Επόμενη Μέρα ( καμιά σχέση με το ΜέΡΑ25) είναι όντως καταστροφική. Το ΜΕΤΑ αυτό είναι αναφορά στον μετανθρωπισμό είναι αναφορά στη Νέα Εποχή που διαδέχεται το μ.Χ σε ένα νέο ΜΕΤΑ στο μετά μετά Χριστόν μ.μ.Χ; Πάντως σημειολογικά αυτό το απρόσωπο ΜΕΤΑ εκθρονίζει κι ακυρώνει το Πρόσωπο που ως FACE είχε τα πρωτεία και την απόλυτη προβολή στην πρώτη ονομασία του κοινωνικού δικτύου ως FACEBOOK. Σηματοδοτεί αυτή την εξέλιξη από το Πρόσωπο στο Ψηφίο στο απρόσωπο Νούμερο ως διάσταση της ψηφιακής εποχής;; H απόκρυψη του Προσώπου από το facebook κατά την μετονομασία του συμπίπτει από την εξαφάνιση του προσώπου από τη δημόσια σφαίρα και τον εξοστρακισμό του δια της μάσκας..

Eπίσημα ”Η αλλαγή ονομασίας του fb ανακοινώθηκε δια στόματος Μαρκ Ζούκερμπεργκ κατά τη διάρκεια συνεδρίου εικονικής πραγματικότητας. Σύμφωνα με το δίκτυο CNBC, η αλλαγή αντανακλά τις αυξανόμενες φιλοδοξίες της εταιρείας για δραστηριοποίηση πέρα ​​από τον τομέα των social media, στο metaverse, έναν νέο διαδικτυακό κόσμο, ο οποίος θα επιτρέπει στους χρήστες να συνυπάρχουν και να αλληλεπιδρούν σε εικονικούς χώρους μέσω της τεχνολογίας επαυξημένης πραγματικότητας.”

Πάμε σε μια μεταπραγματικότητα, στην εικονική πραγματικότητα σ ένα μετα-υπάρχειν και ένα μετανήκειν σε μια επίπλαστη σφαίρα σε μια τεχνολογική Γη της Επαγγελίας. Πραγματοποιείται μια Έξοδος κι ένα πέρασμα….H μέθεξη ως μετοχή θα είναι πλέον επιτρεπτή μόνο στην αποστειρωμένο Γυάλινο Κόσμο του Πανοπτικού της Πανεπιτήρησης από τον Παντεπόπτη Μέγα Χειριστή του πληροφορικού Συστήματος. Μια μετάβαση σε μια νέα Γη σε ένα νέο κόσμο αντικατοπτρισμό Μάγια του υπαρκτού που θα είναι πλέον μια ανάμνηση. Τα lockdown βοήθησαν πολύ σε αυτή τη νέα οπτική βίωμα.

”Το meta σημαίνει ” επέκεινα” στα αρχαία ελληνικά κι αυτό το νέο όνομα δηλώνει τις φιλοδοξίες του fb που είναι πέραν του απλού στάτους ενός κοινωνικού μέσου.Πιο συγκεκριμένα αυτό είναι το όνομα της εταιρίας fb που θα εγκολπώνει όλες τις υπηρεσίες που ήταν προτεινόμενες ως τώρα από τη φίρμα: fb,whatsApp, instagram κι σε αυτό έγκειται κυρίως η αλλαγή ονόματος: μια νέα οντότητα επιφορτισμένη να χτίσει αυτό που ο καλεί το μέλλον του ίντερνετ το metaverse, ένας εικονικός κόσμος που αντιπαρατίθεται στον πραγματικό μας κόσμο και στον οποίο θα μπορούσαμε να ζήσουμε σχεδόν μια παράλληλη ζωή χάρη κυρίως σε κάσκες εικονικής πραγματικότητας ”

Η εικονική πραγματικότητα είναι η νέα μετα-φυσική/métaphysique.

ΥΓ. Υπάρχει μια αντινομία αν και η ανάλυση του MEΡΑ24 για τον δυστοπικό μετακαπιταλισμό είναι άρτια ωστόσο η στάση του έναντι των αυτοαποκαλούμενων εμβολίων mRNA πειραματικών υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων-ωμός ναζισμός- (για κορυφαίους Λοιμωξιολόγους όπως ο Κριστιάν Περρόν γενετικούς τροποποιητές δεν ήταν η αναμενόμενη) . Η Αναθεώρηση είναι το πνευμόνι της Αριστεράς..

Πηγή: dimpenews.com

Παγκοσμιοποίηση της ψηφιακής εργασίας σε εμπόριο, υπηρεσίες - Άχρηστοι οι εμπορικοί χώροι - Χρήστες αόρατοι στο φυσικό κόσμο - Κίνδυνος «διαγραφής» στον ψηφιακό

Το ρωσικό δίκτυο και πρακτορείο ειδήσεων Russia Today κατήγγειλε σήμερα ότι το Facebook λογόκρινε στις αναρτήσεις του την ιστορική φωτογραφία από την 2α Μαΐου 1945, στην οποία μετά τη μάχη του Βερολίνου ένας Σοβιετικός στρατιώτης ανεβάζει τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ, το κτίριο όπου είχε την έδρα της η ναζιστική κυβέρνηση. Για την ακρίβεια, λογοκρίνει και κατεβάζει την επιχρωματισμένη εκδοχή της φωτογραφίας, καθώς η πρωτότυπη ήταν μαυρόασπρη.

Πρόκειται για ιστορική φωτογραφία, ένα από τα σύμβολα της νίκης των συμμάχων κατά της ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του ρωσικού δικτύου, το Facebook στις αναρτήσεις του κατεβάζει τη φωτογραφία με το σχόλιο ότι «παραβιάζει τους κανόνες της κοινότητας για τα επικίνδυνα πρόσωπα και οργανώσεις». Ωστόσο αυτοί οι κανόνες αφορούν τρομοκρατικές οργανώσεις, πρόσωπα και οργανώσει που διασπείρουν το μίσος και προωθούν τη βία.

Τα σοβιετικά σύμβολα δεν είχαν περιληφθεί στους κανόνες αυτούς.

Επίσης το δίκτυο καταγγέλλει ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους χρήστες που προσπάθησαν να αναπαραγάγουν το ρεπορτάζ. Ανακοίνωσε ότι έχει ζητήσει εξηγήσεις από το Facebook.

πηγή ΕΦΣΥΝ

("O πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτης Καλφαγιάννης, καλείται να παρουσιαστεί στις 24/02/2020 ενώπιον του Θ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών προκειμένου να δικαστεί για το «κατ΄ εξακολούθηση τελεσθέν  έγκλημα της λειτουργίας  του ραδιοφωνικού σταθμού 106,7 FM ΕΡΤ-OPEN RADIO»."  Η σχετική ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ για την δίωξη {δες εδώ://www.ertopen.com/})

Ο Δημοσιογράφος της ΕΡΤ Νίκος Αγγελίδης με αφορμή την δίωξη της ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ και του προέδρου της Παναγιώτη Καλφαγιάννη,
σε ανάρτηση του μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, αναφέρει:

Oλόκληρη η ανάρτηση από τον προσωπικό του λογαριασμό :

/ Νίκος Αγγελίδης /:

O πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτης Καλφαγιάννης, καλείται να παρουσιαστεί στις 24/02/2020 ενώπιον του Θ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών προκειμένου να δικαστεί για το «κατ΄ εξακολούθηση τελεσθέν έγκλημα της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού 106,7 FM ΕΡΤ-OPEN RADIO».

Θυμάμαι, απλά θυμάμαι... πως μέσα από την ERT OPEN με την όποια μορφή της (ραδιοφωνική, τηλεοπτική, διαδικτυακή) στήσαμε τον αγώνα μας, έναν ΝΙΚΗΦΟΡΟ αγώνα δυο χρόνων... που πέρασε στην ιστορία!

Στον πρόσωπο της ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ με τα όποια καλά και "άσχημα" της... διώκεται για την υπόθεση της ERT OPEN, ο δίχρονος συνεπής αυτός αγώνας που για κάποιους από εμάς ήταν και παραμένει αγώνας αξιοπρέπειας, αυτοθυσίας και κάθαρσης ψυχής... Για κάποιους από εμάς δεν ήταν αγώνας καπάρωσης μιας θέσης στην επόμενη ημέρα και τo ζήσαμε - νιώσαμε αυτό ηρωικά στο πετσί μας... με μεθόδους απομόνωσης από το "σύστημα" που αλοίμονο αν άλλαζε ύφος, "ήθος" και τρόπο λειτουργίας.

Το Facebook ανακοίνωσε ότι κατέβασε 1,5 εκατομμύριο βίντεο παγκοσμίως της επίθεσης στη Νέα Ζηλανδία τις πρώτες 24 ώρες μετά το μακελειό σε δύο τεμένη του Κράισττσερτς.

«Τις πρώτες 24 ώρες κατεβάσαμε 1,5 εκατομμύριο βίντεο της επίθεσης παγκοσμίως, από τα οποία περισσότερο από το 1,2 εκατομμύριο μπλοκαρίστηκαν προτού ανέβουν» στο Διαδίκτυο, ανέφερε σε tweet αργά χθες Σάββατο το Facebook.

Η εταιρεία πρόσθεσε ότι κατεβάζει ακόμη και τις εκδοχές του βίντεο που έχουν τροποποιηθεί ώστε να μην δείχνουν βίαιες εικόνες από σεβασμό για τους ανθρώπους που επηρεάζονται από το μακελειό.

Ο 28χρονος Μπρέντον Τάραντ, δράστης του μακελειού που άφησε πίσω του τουλάχιστον 50 νεκρούς, μετέδιδε επί 17 λεπτά απευθείας μέσω του Facebook τις επιθέσεις στα δύο τεμένη του Κράισττσερτς χρησιμοποιώντας μια εφαρμογή που είναι σχεδιασμένη για όσους κάνουν extreme sports. Το βίντεο αυτό αναμεταδιδόταν στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης επί ώρες.

Η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Άρντερν δήλωσε σήμερα ότι σκοπεύει να συζητήσει την εφαρμογή του live streaming με στελέχη του Facebook.

Εργαζόμαστε όταν κάνουμε ένα tweet ή όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες με γατάκια στο Facebook; Η απάντηση στο ερώτημα, υποστηρίζουν αρκετοί οικονομολόγοι, ίσως μας επιτρέψει να διαπιστώσουμε ποιοι θα είναι οι κυρίαρχοι της οικονομίας του κυβερνοχώρου στον 21ο αιώνα.



Eάν ένα σχόλιο που κάνουμε στο Facebook βοηθά την εταιρεία να συγκεντρώσει πληροφορίες για εμάς, τις οποίες στη συνέχεια πουλά σε διαφημιστικές εταιρείες για να μας στέλνουν στοχευμένα διαφημιστικά μηνύματα, είναι προφανές ότι κάποιοι κερδίζουν χρήματα από μια δική μας δραστηριότητα.

Η παρατήρηση αυτή οδήγησε ορισμένους στο συμπέρασμα ότι το Facebook και άλλες πλατφόρμες, που καταγράφουν και επεξεργάζονται κάθε μας κίνηση… μας χρωστάνε πολλά μηνιάτικα από την «εργασία» που τους προσφέραμε.

Αυτό ήταν παραδείγματος χάριν το συμπέρασμα μια καλλιτεχνικής καμπάνιας με τίτλο «Wages for Facebook» («Μισθοί για το Facebook») που μας καλούσε να αντιμετωπίσουμε κάθε δραστηριότητά μας στο διαδίκτυο ως απλήρωτη εργασία. Στο «μανιφέστο» τους, το οποίο παρουσίαζαν σε εκθέσεις με τη μορφή ενός κειμένου που εμφανιζόταν σε ένα iPad, σημείωναν μεταξύ άλλων: «Το αποκαλούν φιλία. Εμείς το αποκαλούμε απλήρωτη εργασία. Με κάθε μας like και chat η υποκειμενικότητά μας δημιουργεί κέρδη τα οποία καρπώνονται αυτοί. Το αποκαλούν διαμοιρασμό, εμείς το αποκαλούμε κλοπή».

Η πρωτοβουλία αντέγραφε ουσιαστικά ορισμένες από τις βασικές αρχές του προγράμματος «Wages for Housework» («Μισθός για την οικιακή εργασία») που αναπτύχθηκε από το ριζοσπαστικό φεμινιστικό κίνημα της Ιταλίας τη δεκαετία του 1970 και απαιτούσε από το κράτος να πληρώνει την εργασία που πραγματοποιούν οι γυναίκες για τη συντήρηση των νοικοκυριών τους. Ενώ, όμως, το «Wages for Housework» πατούσε σε στιβαρές οικονομικές αναλύσεις ακαδημαϊκών όπως η Σίλβια Φεντερίτσι, που άσκησαν εποικοδομητική κριτική στον μαρξισμό και αντιμετώπισαν τα οικιακά σαν μια μορφή εργασίας για την αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης (reproductive labor), τα επιχειρήματα του «Wages for Facebook» φάνταζαν ελαφρώς έωλα.

Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί ακαδημαϊκοί, όπως ο Κρίστιαν Φουτς, από το Πανεπιστήμιο του Westminster, έδωσαν νέο νόημα στη σχετική συζήτηση, υποστηρίζοντας ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «αποτελούν χώρους για την εκμετάλλευση πλεονάζουσας εργατικής δύναμης σε καπιταλιστικές συνθήκες». Στα βιβλία του ο Φουτς αναφέρεται σε διαφορετικές μορφές απλήρωτης εργασίας (από τους σκλάβους και τις νοικοκυρές μέχρι… τους χρήστες του Facebook) και αναλύει τους μηχανισμούς με τους οποίους εξαναγκάζονται να προσφέρουν δωρεάν εργασία (οι σκλάβοι με την απειλή του θανάτου, οι γυναίκες της πατριαρχικής κοινωνίας άλλοτε με τη φυσική βία και άλλοτε με συναισθηματικές πιέσεις και οι «εργάτες» του Facebοok με την απειλή να αποκλειστούν από κοινωνικές δραστηριότητες).

Οπως εξηγεί ο καθηγητής του Kings College, Νικ Σρνίτσεκ, στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του «Platform Capitalism», «η απάντηση στο ερώτημα εάν οι online δραστηριότητές μας αποτελούν εργασία, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής παραγωγής, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια σχολαστική αντιπαράθεση μεταξύ ακαδημαϊκών». Εάν πρόκειται για δωρεάν εργασία, σημειώνει ο Σρνίτσεκ, οι εταιρείες που την καρπώνονται αποτελούν ένα θείο δώρο για το σύνολο του καπιταλιστικού συστήματος – καθώς ανοίγουν νέους δρόμους για την εκμετάλλευση της εργασίας. Εάν όμως οι online δραστηριότητές μας δεν αποτελούν εργασία, αυτές οι εταιρείες-πρότυπα απλώς παρασιτούν σε βάρος άλλων βιομηχανιών που παράγουν αξία. Συνεπώς ο καπιταλισμός βρίσκεται σε ακόμη πιο δεινή θέση απ’ ό,τι πιστεύαμε.

Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα εάν ένα like αποτελεί εργασία θα μας αποκαλύψει εάν το Facebook θα αποτελέσει την General Motors του 21ου αιώνα ή εάν πρόκειται για ένα ακόμη παράσιτο (όρο τον οποίο έχει χρησιμοποιήσει ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ για να περιγράψει και πλατφόρμες όπως η Google). Οπως συμβαίνει πολύ συχνά, ο Σρνίτσεκ διαπίστωσε ότι οι απαντήσεις στα ερωτήματα που δημιουργεί η νέα οικονομία του διαδικτύου βρίσκονταν μπροστά στα μάτια μας και μάλιστα στις πρώτες σελίδες ενός βιβλίου που κυκλοφόρησε πριν από περίπου 150 χρόνια: τον πρώτο τόμο από το «Κεφάλαιο» του Μαρξ.

Στο «Κεφάλαιο» η παραγωγική εργασία συνδέεται άμεσα με την παραγωγή αντικειμένων τα οποία είναι χρήσιμα για άλλους. «Εάν ένα πράγμα είναι άχρηστο», εξηγούσε ο Μαρξ, «τότε είναι άχρηστη και η εργασία που περιέχει, δεν λογαριάζεται σαν εργασία και συνεπώς δεν αποτελεί αξία». Ο Σρνίτσεκ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πλατφόρμες όπως το Facebook δεν εκμεταλλεύονται δωρεάν εργασία, αλλά μετατρέπουν τις online δραστηριότητές μας σε «πρώτη ύλη», την οποία επεξεργάζονται με αλγόριθμους και πουλάνε στους διαφημιστές προκειμένου αυτοί να στέλνουν στοχευμένα διαφημιστικά μηνύματα. Και αυτό το συμπέρασμα όμως τροφοδοτεί έναν νέο γύρο αντιπαράθεσης: αποτελεί η διαφήμιση μια παραγωγική διαδικασία;

Πριν από μερικές δεκαετίες, ο μεγάλος μαρξιστής οικονομολόγος Πολ Σουίζι είχε απαντήσει αρνητικά, περιγράφοντας τις διαφημίσεις ως μια μη παραγωγική ιδιότητα του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Πιθανότατα, δηλαδή, θα κατέτασσε και αυτός ορισμένες πλατφόρμες, όπως το Facebook, στα παράσιτα της σημερινής οικονομίας.

INFO

Διαβάστε:
«Platform Capitalism»
O Νικ Σρνίτσεκ, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο «Κεφάλαιο» του Μαρξ, αποδομεί αρκετές από τις «εταιρείες-θαύματα» της σύγχρονης διαδικτυακής οικονομίας.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών – 28/4/2018

Η εταιρεία συμβούλων Cambridge Analytica, που ενεπλάκη στο σκάνδαλο διαχείρισης εκ μέρους του Facebook δεδομένων δεκάδων εκατομμυρίων χρηστών του ανακοίνωσε «την άμεση παύση όλων των δραστηριοτήτων της».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της , η εταιρεία κατέθεσε αίτηση πτώχευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι έτοιμη να ξεκινήσει διαδικασίες πτώχευσης στις ΗΠΑ.

Ο Νάιτζελ Όουκς, ιδρυτής του ομίλου SCL όπου υπάγεται η Cambridge Analytica, επιβεβαίωσε στη Wall Street Journal ότι και οι δύο εταιρείες κλείνουν.

Η εφημερίδα ανέφερε, επικαλούμενη ανώνυμες πηγές, ότι η απόφαση ελήφθη επειδή οι εταιρείες χάνουν πελάτες και βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξανόμενα δικαστικά έξοδα από την έρευνα για την υπόθεση του Facebook.




ΑΠΕ

Το Facebook ανακοίνωσε χθες, ότι η εταιρεία πολιτικών συμβούλων Cambridge Analytica ενδέχεται να είχε αποκτήσει πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα 87 εκατομμυρίων χρηστών και όχι μόνο 50 εκατομμυρίων, όπως ήταν η προηγούμενη εκτίμηση.

«Συνολικά, πιστεύουμε ότι οι προσωπικές πληροφορίες έως και 87 εκατομμυρίων χρηστών –οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται στις ΗΠΑ– αποκτήθηκαν αθέματα από την Cambridge Analytica», ανέφερε η εταιρεία του Μαρκ Ζάκερμπεργκ.

Την πληροφορία αυτή έδωσε στη δημοσιότητα ο επικεφαλής του τεχνολογικού τομέα του Facebook Μάικ Σρέπφερ, σε μια ανάρτησή του που αφορούσε τις ενέργειες στις οποίες προβαίνει η εταιρεία προκειμένου να περιορίσει την πρόσβαση τρίτων στα προσωπικά δεδομένων των χρηστών του Facebook.

Τον περασμένο μήνα το Facebook παραδέχτηκε ότι τα προσωπικά στοιχεία «εκατομμυρίων» χρηστών κατέληξαν στα χέρια της Cambridge Analytica, μιας εταιρείας που μεταξύ άλλων είχε εργαστεί και στην προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ για τις εκλογές του 2016.




Πηγές: ΕΡΤ, Ρόιτερς, Γαλλικό Πρακτορείο, ΑΠΕ

Αναδημοσίευση από //atexnos :

Σάλος προκλήθηκε πρόσφατα, όταν ο πρώην αντιπρόεδρος του Facebook, σε δηλώσεις του, σημείωσε πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «διαβρώνουν τα βασικά θεμέλια του τρόπου συμπεριφοράς των ανθρώπων».

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του τον περασμένο Νοέμβρη, επεσήμανε σε φοιτητές: «Δεν το καταλαβαίνετε αλλά σας προγραμματίζουν (…) όμως τώρα πρέπει να αποφασίσετε πόσα είστε διατεθειμένοι να παραχωρήσετε, πόση από τη διανοητική σας ανεξαρτησία», υπογραμμίζοντας πως ο ίδιος δεν θέλει να υφίσταται «προγραμματισμό» και για το λόγο αυτό δεν χρησιμοποιεί αυτήν την «αηδία» – όπως χαρακτηριστικά ανέφερε για το Facebook – και δεν επιτρέπει ούτε στα παιδιά του να το χρησιμοποιούν!

Μπορεί το συγκεκριμένο στέλεχος των πολυεθνικών απλά να άλλαξε αφεντικό και εξαιτίας του ανταγωνισμού να βγαίνουν «άπλυτα» στη φόρα… Η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως όλο και πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και οι έρευνες σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (βλ. Facebook, Twitter, Instagram κ.ά.) στη διαμόρφωση, στον «προγραμματισμό» της κοινής γνώμης, στην επικοινωνία, την ενημέρωση, ακόμα και στο χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ατόμου.
Η ευρεία διάδοσή τους έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές και αυτό το γνωρίζουν πρωτίστως κυβερνήσεις, μεγάλες επιχειρήσεις, κρατικές υπηρεσίες, που τα αξιοποιούν στην πολυπλόκαμη δράση τους.

***
Στην ταξική φύση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ως αντικείμενο ιδιοκτησίας των μονοπωλίων – κολοσσών, είναι αυτονόητη και δεδομένη και η παρέμβαση σε αυτά υπηρεσιών και αρχών, κρατικών, ιδιωτικών, «μυστικών» και άλλων.
Τα παραδείγματα είναι πολλά: Οι υποθέσεις Σνόουντεν, «Wikileaks», η συζήτηση για ρωσική συμμετοχή στις αμερικανικές εκλογές, ακόμα και η στρατολογία νέων που έχουν κλίση στις νέες τεχνολογίες από τις υπηρεσίες, έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα αρκετές φορές πρωτοσέλιδα… Χαρακτηριστική ήταν, για παράδειγμα, όπως δημοσιεύουν ΜΜΕ των ΗΠΑ, η λειτουργία δύο ομάδων στο Facebook, με τα ονόματα «Η καρδιά του Τέξας» και «Ενωμένοι μουσουλμάνοι Αμερικής», δημιουργημένα όχι από κατοίκους του Τέξας ή Αμερικανούς μουσουλμάνους, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά – όπως αποκαλύφτηκε – από το επονομαζόμενο «πρακτορείο διαδικτυακής έρευνας», μια «βιομηχανία ψεύτικων λογαριασμών» με έδρα τη Ρωσία. Το 2016, η καθεμία από τις ομάδες αυτές μετρούσε πάνω από 250.000 ακόλουθους στο Facebook. Οταν λοιπόν και οι δύο δημοσίευσαν καλέσματα σε διαμαρτυρίες την ίδια μέρα, ώρα και μέρος, «ενάντια στην ισλαμοποίηση του Τέξας» και «υπέρ της ισλαμικής γνώσης» αντίστοιχα, το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθεί πλήθος από εξαγριωμένους σε ένα τζαμί του Χιούστον και να επιτεθεί ο ένας εναντίον του άλλου, γεγονός εξολοκλήρου ενορχηστρωμένο… Τέτοια και άλλα ευτράπελα περιστατικά – αλλά και άκρως επικίνδυνα – βγαίνουν καθημερινά στη φόρα. Και η αλήθεια είναι πως όσο οξύνονται οι ανταγωνισμοί, τόσο περισσότερα θα αποκαλύπτονται…

***
Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δρουν οργανωμένα, επώνυμα και ανώνυμα, όλοι οι μηχανισμοί και τα κόμματα του συστήματος. Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι ολοένα και αυξάνονται τα κυβερνητικά αιτήματα για την «αποδέσμευση» δεδομένων χρηστών Facebook, Instagram κ.λπ.
Το Facebook υπόκειται σε περιορισμούς για το ποιες πληροφορίες μπορεί να μοιραστεί, αλλά σύμφωνα με εκθέσεις και ακατέργαστα στοιχεία που για πρώτη φορά ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, για τα αιτήματα που έκαναν κυβερνήσεις απ’ όλο τον κόσμο και για τα δεδομένα που τους χορηγήθηκαν, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Ετσι, τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν δείχνουν ότι οι αιτήσεις άγγιξαν τις 78.890 το πρώτο εξάμηνο του 2017, σημειώνοντας αύξηση 33% από τον προηγούμενο χρόνο και 23% σε σχέση με το προηγούμενο εξάμηνο.
Οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Αγγλία, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν τα πιο «δραστήρια» κράτη… Στις κυβερνήσεις αυτών των χωρών χορηγήθηκαν πάνω από το 50% των αιτήσεων, με τις ΗΠΑ να παίρνουν το 85%, την Αγγλία το 90% και τη Γαλλία το 74%.
Παρά τις αποκαλύψεις, όμως, το Facebook δεν δημοσιεύει τη φύση και την πρόθεση των αιτημάτων από τις κυβερνήσεις, ιδιαίτερα για τα δεδομένα που ζητούν οι ΗΠΑ. Ο τεράστιος όγκος δεδομένων που μοιράζεται από τους χρήστες, έχει επιτρέψει στο Facebook να αναγνωρίζει κάποιον σε μια φωτογραφία που δεν έχει μοιραστεί ο ίδιος και εφόσον διατηρεί λογαριασμό στο Facebook να τον ειδοποιεί γι’ αυτό.
Πρόκειται ουσιαστικά για τη χρήση τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου, που έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει κάθε χρήστη σε φωτογραφίες.

Μάλιστα, εκτιμάται ότι έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες σε σχέση με το FBI, που πέρυσι διέρρευσε ότι έχει τις φωτογραφίες 411 εκατ. ανθρώπων για τον ίδιο λόγο!

***
Ενας πολιτικός αναλυτής, ο Εβγκένι Μορόζοφ, σημειώνει πως «τα κοινωνικά μέσα έχουν κάνει επίσης ευκολότερη τη δουλειά της μυστικής αστυνομίας να γνωρίζει εκ των προτέρων το συναίσθημα των διαφωνούντων και να λαμβάνει προληπτικά μέτρα».
Ετσι, για παράδειγμα, στη Γερμανία, το κράτος έχει το δικαίωμα – και με το νόμο – να παρακολουθεί τη διαδικτυακή συμπεριφορά οποιουδήποτε χωρίς καν εισαγγελική εντολή.
Την ίδια στιγμή, σε κτίριο της CIA στη Βιρτζίνια έχει συγκεντρωθεί ένας λόχος πρακτόρων, με ευθύνη να αναλύουν τις πολιτικές απόψεις που αναπτύσσονται από χρήστες μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Οι εκθέσεις τους εμπεριέχονται στην πρωινή ενημέρωση του Προέδρου των ΗΠΑ… Πλέον έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, έχουν γίνει και γίνονται καθημερινά αποκαλύψεις για το μέγεθος και τους τρόπους φακελώματος που χρησιμοποιεί η αστική εξουσία.
Από τις πιο αθώες εφαρμογές, δίνεται η δυνατότητα να διαμορφωθεί το προφίλ κάποιου που χρησιμοποιεί τακτικά το διαδίκτυο και είτε γράφει προσωπικές εμπειρίες στο Facebook ή σε κάποιο blog, είτε γράφει σε κάποιο forum, είτε ψωνίζει προϊόντα, είτε απλά από τις σελίδες που παρακολουθεί λιγότερο ή περισσότερο συχνά.
Τα παραπάνω δεν τα επισημαίνουμε για να τρομοκρατήσουμε, αλλά για να διαμορφωθεί κριτήριο επαγρύπνησης και περιφρούρησης ευρύτερα στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Οι κομμουνιστές έχουν καθήκον να αξιοποιούν κάθε δυνατότητα που δίνουν οι νέες τεχνολογίες για να γίνεται ευρύτερα γνωστή η πολιτική του Κόμματος και τέτοιες δυνατότητες δίνει και το διαδίκτυο. Η παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όμως, μέσα σε αυτό, όπως και σε όλα τα άλλα ΜΜΕ, δεν μπορεί παρά να γίνεται με οργανωμένο τρόπο. Και, φυσικά, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καθημερινή, ζωντανή επαφή στους χώρους δουλειάς, νεολαίας, στις λαϊκές συνοικίες, εκεί που μπορούν να σφυρηλατηθούν πραγματικοί δεσμοί αγώνα και συλλογικής δράσης.

Γνωστό για τις ξαφνικές αλλαγές στην λειτουργικότητά του, το Facebook...