Τα ακροδεξιά κόμματα διεκδικούν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων ως δική τους, αναδιαμορφώνοντας τα Χριστούγεννα σε σύμβολο του χριστιανικού πολιτισμού που απειλείται και παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως την τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι σε μια υποτιθέμενα εχθρική, κοσμική αριστερά.

Το μοτίβο αυτό θυμίζει ένα γνώριμο αφήγημα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το οποίο πρωτοπροωθήθηκε από το Fox News, όπου παρουσιαστές εδώ και χρόνια καταγγέλλουν έναν υποτιθέμενο «πόλεμο κατά των Χριστουγέννων».

Advertisement

Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι «επανέφερε» τη φράση «Καλά Χριστούγεννα» στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρουσιάζοντάς το ως πράξη αντίστασης στην πολιτική ορθότητα.

Τώρα, ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, που συνήθως επικεντρώνονται στη μετανάστευση ή στη δημόσια τάξη, υιοθετούν παρόμοια γλώσσα, μετατρέποντας τα Χριστούγεννα στο πιο πρόσφατο πεδίο μάχης σε έναν ευρύτερο αγώνα γύρω από τον πολιτισμό.

Στην Ιταλία, η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει καταστήσει την υπεράσπιση των χριστουγεννιάτικων παραδόσεων κεντρικό στοιχείο της πολιτικής της ταυτότητας. Έχει επανειλημμένα παρουσιάσει τη γιορτή ως μέρος της εθνικής κληρονομιάς που απειλείται, καταγγέλλοντας αυτό που αποκαλεί «ιδεολογικές» προσπάθειες να αποδυναμωθεί το νόημά της.

«Πώς μπορεί ο πολιτισμός μου να σε προσβάλλει;» έχει αναρωτηθεί στο παρελθόν η Μελόνι, υπερασπιζόμενη τις φάτνες σε δημόσιους χώρους.

Έχει υποστηρίξει ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τις αξίες της Γέννησης, και όχι απλώς να συνδέουν τα Χριστούγεννα με φαγητό και δώρα, και έχει απορρίψει την ιδέα ότι μακροχρόνιες παραδόσεις πρέπει να αλλάξουν.

Φέτος, η Μελόνι δήλωσε ότι απείχε από το αλκοόλ μέχρι τα Χριστούγεννα, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως άνθρωπο της πνευματικότητας και της παράδοσης.

Ο Εθνικός Συναγερμός της Γαλλίας και το Vox της Ισπανίας έχουν επίσης αντιταχθεί σε κοσμικές ή «woke» προσπάθειες αντικατάστασης της θρησκευτικής εικονογραφίας με ουδέτερη εποχική γλώσσα και έχουν υποστηρίξει την τοποθέτηση φάτνων στα δημαρχεία.

Στη Γερμανία, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει προειδοποιήσει ότι οι χριστουγεννιάτικες αγορές χάνουν τον «γερμανικό τους χαρακτήρα», ενισχύοντας την παραπληροφόρηση περί μουσουλμανικών παραδόσεων που εκτοπίζουν τις χριστιανικές.

Χριστουγεννιάτικο θέαμα

Όμως το κόμμα της Μελόνι, οι Αδελφοί της Ιταλίας, έχει μετατρέψει το μήνυμα σε θέαμα.

Κάθε Δεκέμβριο διοργανώνει ένα χριστουγεννιάτικο πολιτικό φεστιβάλ στο οποίο κλέβει την παράσταση ένα επιβλητικό χριστουγεννιάτικο δέντρο φωτισμένο στα χρώματα της ιταλικής σημαίας.

Το γεγονός, που παλαιότερα γινόταν διακριτικά στα τέλη του καλοκαιριού, φέρει το όνομα Atreyu (από τον ήρωα της ταινίας φαντασίας Η Ατέλειωτη Ιστορία) και πλέον πραγματοποιείται στο επιβλητικό Καστέλ Σαντ’ Άντζελο, προσελκύοντας οικογένειες, τουρίστες και πολιτικά περίεργους επισκέπτες.

Οι Αδελφοί της Ιταλίας ανέφεραν στο κανάλι τους στο WhatsApp ότι το φεστιβάλ ήταν «μια επιτυχία χωρίς προηγούμενο. Ρεκόρ συμμετοχών, πραγματική παρουσία και μια κοινότητα που μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο, αποδεικνύοντας πόσο δυνατή έχει γίνει, όπως και η Ιταλία».

Ο Ντάνιελ, 26 ετών, τουρίστας από τη Μαγιόρκα, που αρνήθηκε να δώσει το επώνυμό του επειδή δεν ήθελε να συνδεθεί με ακροδεξιά πολιτική εκδήλωση, ανέφερε στο Politico ότι αυτός και ένας φίλος του μπήκαν τυχαία, βλέποντας τα φώτα και ακούγοντας τη μουσική. «Μετά καταλάβαμε ότι ήταν πολιτικό», είπε γελώντας.

Πολιτισμικός χριστιανισμός

Για τα στελέχη του κόμματος, ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος. «Για εμάς, οι παραδόσεις αντιπροσωπεύουν τις ρίζες μας, το ποιοι είμαστε, το ποιοι υπήρξαμε και την ιστορία που μας διαμόρφωσε», δήλωσε η Μάρτα Σκιφόνε, βουλευτής των Αδελφών της Ιταλίας. «Αυτές οι ρίζες πρέπει να γιορτάζονται και να υπερασπίζονται απολύτως».

Το μήνυμα αυτό βρίσκει απήχηση και στους νεότερους υποστηρικτές. Ο Αλεσάντρο Μερίτζι, φοιτητής και στέλεχος της Azione Universitaria, της νεολαίας του κόμματος, δήλωσε ότι η Ιταλία βασίζεται σε συγκεκριμένες αξίες που οι νεοεισερχόμενοι οφείλουν να σέβονται. «Σε μια χώρα όπως η Ιταλία, δεν μπορείς να ζητάς από τα σχολεία να αφαιρέσουν τον σταυρό», είπε. «Αντιπροσωπεύει τις αξίες μας».

Ωστόσο, η θρησκεία συχνά μοιάζει σχεδόν δευτερεύουσα. Πολλοί από τους πολιτικούς που ηγούνται αυτών των εκστρατειών δεν είναι ιδιαίτερα θρησκευόμενοι, και μόνο μια μειονότητα των ψηφοφόρων τους είναι ενεργοί χριστιανοί. Αυτό που μετρά είναι ο χριστιανισμός ως πολιτισμός, ένα πολιτισμικό συνθηματικό που χαράσσει τα όρια ανάμεσα στο «εμείς» και το «εκείνοι».

«Τις δεκαετίες του 1980 και 1990, η ριζοσπαστική δεξιά κρατούσε σε μεγάλο βαθμό αποστάσεις από την Εκκλησία», δήλωσε ο Ντανιέλε Αλμπερτάτσι, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ που ερευνά τον λαϊκισμό. «Αυτό άλλαξε μεταξύ 2010–15, μετά τις ισλαμιστικές τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη, οι οποίες παρουσιάστηκαν ως απόρροια της σύγκρουσης των πολιτισμών. Ο χριστιανισμός έγινε πολιτισμικός δείκτης, ένας τρόπος να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως υπερασπιστές της παραδοσιακής οικογένειας, της παράδοσης και της ταυτότητας».

Η διοργάνωση ενός χριστουγεννιάτικου φεστιβάλ είναι μια «πολύ έξυπνη» κίνηση από το κόμμα της Μελόνι, είπε. «Έχουν προσπαθήσει να αντιστρέψουν το στίγμα του παρελθόντος τους [στην άκρα δεξιά], μετατρεπόμενοι σε ένα σύγχρονο, ευρύ συντηρητικό κόμμα, και αυτό αποτελεί μέρος του "rebranding"».

Η στρατηγική αυτή ενισχύεται από την αμηχανία της αριστεράς απέναντι στη θρησκεία στο δημόσιο λόγο.

Προοδευτικά κόμματα και θεσμοί, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, έχουν επιχειρήσει να τονίσουν τη συμπερίληψη χρησιμοποιώντας ουδέτερες εκφράσεις όπως «εορταστική περίοδος», κάτι που για την άκρα δεξιά ισοδυναμεί με πολιτισμική αυτοαπαξίωση. Στην Ιταλία φέτος, η Λέγκα και οι Αδελφοί της Ιταλίας επιτέθηκαν σε αρκετά σχολεία που αφαίρεσαν θρησκευτικές αναφορές από χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Στη Γένοβα, δεξιά κόμματα κατηγόρησαν τη δήμαρχο της αριστεράς ότι έδωσε «χαστούκι στην παράδοση» επειδή επέλεξε να μην τοποθετήσει φάτνη στα γραφεία της.

«Δεν ντρεπόμαστε να πούμε “Καλά Χριστούγεννα”», δήλωσε ο Λούτσιο Μαλάν, γερουσιαστής των Αδελφών της Ιταλίας, στο φεστιβάλ της Μελόνι. «Πάντα προωθούσα τη θρησκευτική ελευθερία και γνωρίζω ότι δεν είναι όλοι χριστιανοί. Αλλά τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή που ενδιαφέρει περισσότερο τον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε την προέλευσή τους».

Η ειρωνεία, όπως σημειώνουν οι επικριτές, είναι ότι πολλές χριστουγεννιάτικες παραδόσεις είναι σχετικά σύγχρονες, διαμορφωμένες όσο από το εμπόριο άλλο τόσο και από τη θρησκεία. Ωστόσο, τα Χριστούγεννα παραμένουν πολιτικά ισχυρά ακριβώς επειδή είναι φορτισμένα συναισθηματικά, συνδεδεμένα με οικογενειακά έθιμα, παιδικές αναμνήσεις και την τοπική ταυτότητα.

Για την κυβέρνηση Μελόνι, η «ιδιοποίηση» των Χριστουγέννων εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο ανάκτησης του ελέγχου των πολιτισμικών θεσμών — από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση έως τα μουσεία και την όπερα — έπειτα από αυτό που θεωρεί δεκαετίες αριστερής κυριαρχίας. Το αφήγημα της άκρας δεξιάς ως υπερασπιστή των Χριστουγέννων δημιουργεί πρόκληση για τα κόμματα του κέντρου, τα οποία δυσκολεύονται να διατυπώσουν ένα πειστικό αντεπιχείρημα υπέρ της κοσμικότητας.

Και πουθενά αυτό δεν είναι πιο εμφανές από το ίδιο το χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ των Αδελφών της Ιταλίας.

Καθώς πέφτει το σούρουπο στο Καστέλ Σαντ’ Άντζελο, οικογένειες κάνουν πατινάζ με μουσική χριστουγεννιάτικης ποπ, παιδιά ποζάρουν για φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη και τουρίστες περιπλανώνται, τραβηγμένοι από τα φώτα και τη μουσική περισσότερο παρά από την ιδεολογία. Η πολιτική είναι παρούσα, αλλά εξευγενισμένη, τυλιγμένη με νοσταλγία, παράδοση και εορταστική διάθεση.

Οσοι ασχολούνται με τη μόδα και τη σόου μπιζ θα θυμούνται τον σάλο που ξέσπασε πριν από δυο μήνες περίπου στις ΗΠΑ με αφορμή μια διαφήμιση της αμερικανικής εταιρείας Αmerican Eagle. Στην τελευταία της καμπάνια χρησιμοποίησε τη νεαρή ηθοποιό Σίντνεϊ Σουίνι να φοράει ένα τζιν από την καινούργια σειρά της εταιρείας, ενώ ακουγόταν μια αντρική φωνή να λέει «η Σίντνεϊ Σουίνι έχει φοβερά τζιν».

Το πρόβλημα είναι ότι στην αγγλική γλώσσα η λέξη jeans ακούγεται ακριβώς το ίδιο με τη λέξη genes (γονίδια). Η αφίσα μάλιστα έγραφε ακριβώς στα αγγλικά «Sydney Sweeney has great genes jeans» με τη λέξη genes σβησμένη.

Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν ότι αυτή η διαφήμιση με κεντρικό πρόσωπο την ξανθιά και γαλανομάτα Σουίνι και το αμφιλεγόμενο λογοπαίγνιο κάνει μια έμμεση ρατσιστική προπαγάνδα, προωθεί την ευγονική και τα ναζιστικά ιδεώδη. Ο σάλος έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο με τον Ντόναλντ Τραμπ και άλλα μέλη της κυβέρνησής του να σπεύδουν να υπερασπιστούν την ηθοποιό που δεχόταν επιθέσεις από την «παλαβή Αριστερά».

Θα μείνουν όλοι με την απορία για το αν η εταιρεία ήθελε πραγματικά να περάσει ακροδεξιά, ρατσιστικά μηνύματα ή απλά, να δημιουργήσει θόρυβο γύρω από τη νέα της σειρά με έναν στρεβλό, προκλητικό τρόπο, πράγμα καθόλου σπάνιο στον χώρο. Θυμηθήκαμε πάντως αυτή την περίπτωση με αφορμή ένα άρθρο που διαβάσαμε πριν από λίγες μέρες στην Guardian σχετικά με τη μόδα του νεοφασισμού στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, για τους τρόπους με τους οποίους η Ακροδεξιά σε όλες της τις εκφάνσεις, από υπερπατριώτες μέχρι ακραιφνείς λευκούς ρατσιστές και νεοναζιστές, χρησιμοποιεί τη μόδα για να περάσει μηνύματα και να εισχωρήσει σε ευρύτερα ακροατήρια.

Πολυμορφικό και υπόγειο στιλ

«Το ντύσιμο», έγραφε το ρεπορτάζ, «αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο για τη διάδοση ακροδεξιών ιδεών, τη διάδοση του αυταρχισμού και τη στρατολόγηση νέων μελών». Σημείωνε μάλιστα ότι το εξτρεμιστικό στιλ του σήμερα είναι πιο πολυμορφικό και περισσότερο υπόγειο». Οι ακροδεξιοί του σήμερα -μιλάμε πάντα για τις ΗΠΑ- εμφανίζονται όλο και λιγότερο με ξυρισμένα κεφάλια, αρβύλες και ξεκάθαρα φασιστικά και ναζιστικά σύμβολα, όπως η σβάστικα.

Αντιθέτως, θα δει κανείς μπλούζες και μπουφάν με αρχαία γερμανικά και σκανδιναβικά σύμβολα ή τις φασιστικές «φάσκες» (fasces στα λατινικά), αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας που ανέσυρε και έκανε «μόδα» στην εποχή του ο Μπενίτο Μουσολίνι.

Σύμβολα που έχουν περάσει στην ακροδεξιά υποκουλτούρα, αλλά δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά ως τέτοια από τους μη μυημένους. Μπλουζάκια πόλο Fred Perry (το δάφνινο στεφάνι είναι και αυτό φασιστικό σύμβολο) -χωρίς, για να μην παρεξηγηθούμε, αυτό να σημαίνει πως όσοι φορούν τέτοια μπλουζάκια είναι νεοφασίστες-, ρούχα με τον αριθμό 88 που παραπέμπει στο Heil Hitler (το h είναι το όγδοο γράμμα του αγγλικού αλφαβήτου)

«Μεγάλο κομμάτι αυτής της ιδεολογικής ενδυμασίας μπορεί να περάσει απαρατήρητο αν δεν είσαι γνώστης», σχολίαζε η Guardian. «Αντί για ωμά μηνύματα μίσους, η Ακροδεξιά χρησιμοποιεί γλώσσα όπως “το αγαπημένο μου χρώμα είναι το λευκό” ή “υπερασπιζόμαστε την κουλτούρα μας” -αόριστα μηνύματα που μπορούν να ερμηνευθούν ποικιλοτρόπως».

«Η τάση σήμερα δεν είναι πια να ανήκεις σε μια υποκουλτούρα, αλλά να ενσωματωθείς στη δομή της εξουσίας. Αντί να ακολουθείς κώδικες που σε απομακρύνουν από τη μάζα, η νέα τάση είναι να φτιάχνεις κώδικες που σε βοηθούν να κινηθείς μέσα στη μάζα», λέει στη βρετανική εφημερίδα η Μόνικα Σκλαρ, βοηθός καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια.

Η ακροδεξιά δεν είναι πάντα τόσο «διακριτική». Οικειοποιείται και αντιστρέφει συνθήματα που έχουν συνδεθεί με κοινωνικούς αγώνες. Το «οι ζωές των μαύρων μετράνε» γίνεται «οι ζωές των λευκών μετράνε». Εμπορεύεται και επιχειρεί να κάνει mainstream μερικές από τις πιο απεχθείς πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ.

Στη Φλόριντα του ακραίου Ρεπουμπλικανού κυβερνήτη Ρον Ντε Σάντι οι Ρεπουμπλικανοί βγάζουν ανερυθρίαστα στην κυκλοφορία μπλουζάκια, κούπες και άλλα παραφερνάλια με το λογότυπο «Alligator Alcatraz» που αναφέρεται στη διαβόητη φυλακή υψίστης ασφαλείας για παράτυπους μετανάστες η οποία περιβάλλεται από τάφρο με αλιγάτορες.

Πλαστικές, μακιγιάζ και δεκαετία του ’50

«Ενώ η εκθείαση της αρσενικής δύναμης και σωματικής ρώμης είναι ένα σημαντικό κομμάτι αυτή της νέας αισθητικής, οι γυναίκες -οι οποίες παραδοσιακά συνδέονται με τη μόδα- έχουν κι αυτές ένα ρόλο στη διαμόρφωση του νέου ακροδεξιού look.

Πιστή στην παραδοσιακή αντίληψη για τα φύλα, η νέα εμφάνιση των Ρεπουμπλικανών γυναικών με τις πολλές πλαστικές επεμβάσεις και το βαρύ μακιγιάζ συναντά το στιλ της tradwife (της παραδοσιακής συζύγου) του ’50 με τις σιλουέτες με την πολύ στενή μέση και τα λουλουδάτα μοτίβα που δοξάζουν τη θηλυκότητα στο έπακρό της», έγραφε η Guardian.

Και συνέχιζε: «Η μόδα δεν είναι στατική. Αλλάζει διαρκώς. Κάτι που πριν από λίγα χρόνια θεωρούνταν περιθωριακό, σήμερα είναι τάση. Αλλά και οι τάσεις αποκτούν διαφορετική έννοια κάθε φορά. Ενώ το 2020 ένα καπελάκι Maga ή η αισθητική της tradwife δεν θα χαρακτηρίζονταν φασιστικά, το 2025, με τις δηλώσεις και τις ενέργειες του Τραμπ να ρέπουν όλο και περισσότερο προς τον αυταρχισμό, αυτά τα στιλ αποκτούν νέα σημασία».

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΜΑΡΙΑ ΡΑΝΤΟΥ

Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης 2025 στη Μαρία Κορίνα Ματσάδο, ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, προκάλεσε ενθουσιασμό στη Δύση και ταυτόχρονα, αντιδράσεις και προβληματισμό για τις πραγματικές πολιτικές προεκτάσεις της επιλογής αυτής.

Η επιτροπή των Νόμπελ ανακοίνωσε ότι τιμά τη Ματσάδο «για την ακούραστη δουλειά της στην προώθηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων για τον λαό της Βενεζουέλας και για τον αγώνα της να επιτύχει μια δίκαιη και ειρηνική μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία».

Ωστόσο, για πολλούς, η βράβευση αυτή δεν είναι απλώς μια ηθική αναγνώριση. Αντιθέτως, εκλαμβάνεται ως πολιτικό μήνυμα, ένα σημείο πίεσης προς το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο και μια έμμεση ενίσχυση της πιο σκληρής αντιμαδουρικής πτέρυγας.

Μια βραβευμένη αλλά πολωτική φιγούρα

Η Μαρία Κορίνα Ματσάδο δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στη βενεζουελάνικη πολιτική σκηνή. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, μέσα από την οργάνωση Súmate, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων κατά του Ούγκο Τσάβες, με σημαία την «αποκατάσταση της δημοκρατίας». Ωστόσο, η δράση της υπήρξε πάντοτε στενά συνδεδεμένη με τις πιο συντηρητικές και φιλοαμερικανικές δυνάμεις της χώρας.

Πολιτικός με σαφές φιλελεύθερο, αντικρατικιστικό υπόβαθρο, η Ματσάδο έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της ελεύθερης αγοράς, της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας και των μεγάλων φυσικών πόρων της Βενεζουέλας, αλλά και υπέρ της σκληρής στάσης απέναντι στο σοσιαλιστικό μοντέλο.

Η ιδεολογική της γραμμή ευθυγραμμίζεται με αυτήν των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ έχει εκφράσει τη στήριξή της στον Ντόναλντ Τραμπ και τις πολιτικές του για τη Λατινική Αμερική.

Το Νόμπελ ως πολιτικό εργαλείο

Δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν πως η φετινή επιλογή της Νορβηγικής Επιτροπής ξεπερνά τα όρια του ανθρωπιστικού συμβολισμού και μετατρέπεται σε πολιτική δήλωση.

Σε μια περίοδο που η Βενεζουέλα επιχειρεί να επανέλθει στη διεθνή σκηνή μέσω της σταδιακής αποκλιμάκωσης των κυρώσεων, η απονομή του Νόμπελ στη Ματσάδο μοιάζει να επαναφέρει το αφήγημα του «καλού αντιφρονούντα» απέναντι στον «κακό δικτάτορα».

Η ίδια, παρότι μιλά για ειρηνική μετάβαση, έχει επανειλημμένα ταχθεί υπέρ της εξωτερικής παρέμβασης και της διεθνούς απομόνωσης της κυβέρνησης Μαδούρο.

Η στάση αυτή, σε συνδυασμό με τις διασυνδέσεις της με επιχειρηματικούς κύκλους και πολιτικές δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον, γεννά ερωτήματα για το κατά πόσο η βράβευσή της αντανακλά μια πραγματική ειρηνευτική πορεία ή μια γεωπολιτική επιλογή με ηθικό περιτύλιγμα.

Οι υποστηρικτές της Ματσάδο την παρουσιάζουν ως σύμβολο θάρρους, μια γυναίκα που αντιστάθηκε σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Οι επικριτές της, όμως, επισημαίνουν ότι το Νόμπελ Ειρήνης δεν μπορεί να αγνοεί την ταξική και πολιτική διάσταση του βενεζουελάνικου δράματος.

Η ίδια προέρχεται από την οικονομική ελίτ της χώρας και εκπροσωπεί ένα μοντέλο πολιτικής σκέψης που, για πολλούς, δεν απηχεί τη φωνή των φτωχότερων στρωμάτων που στήριξαν επί χρόνια τον τσαβισμό. Η βράβευσή της, επομένως, μπορεί να εκληφθεί ως ιδεολογική επιδοκιμασία της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης και όχι ως ουδέτερη αναγνώριση ειρηνευτικού έργου.

Το Νόμπελ Ειρήνης με πολιτικό πρόσημο

Η ιστορία του Νόμπελ Ειρήνης είναι γεμάτη από πολιτικά φορτισμένες επιλογές, από τον Χένρι Κίσινγκερ μέχρι τον Μπαράκ Ομπάμα. Η περίπτωση της Μαρία Κορίνα Ματσάδο φαίνεται να προστίθεται σε αυτήν τη μακρά λίστα, επαναφέροντας το ερώτημα. Είναι το Νόμπελ Ειρήνης πραγματικά ουδέτερο ή εργαλείο πολιτικής νομιμοποίησης;

Η απάντηση ίσως κρύβεται όχι τόσο στο πρόσωπο της Ματσάδο, όσο στη χρονική συγκυρία της βράβευσης και στο ποιον εξυπηρετεί το μήνυμα που στέλνει.

Για τη Δύση, μια «ειρηνική» αντιπολιτευόμενη στη Βενεζουέλα είναι μια βολική αφήγηση. Για τη Βενεζουέλα, όμως, η πραγματική ειρήνη παραμένει μια δύσκολη, εσωτερική υπόθεση, πολύ πιο σύνθετη από τις διεθνείς επικοινωνιακές επιβραβεύσεις.

Πηγή: koutipandoras.gr

Ένα σοβαρό περιστατικό έρχεται στο φως από το ΚΕΕΡΦΑ για παρενόχληση και ξυλοδαρμό μετανάστη στον Ασπρόπυργο από ομάδα ακροδεξιών. Η Κίνηση καταγγέλλει επίσης και την αστυνομία, που αδιαφόρησε προκλητικά.

Το ΚΕΕΡΦΑ καταγγέλλει πως «ανήμερα της Γενικής Απεργίας της 1ης Οκτώβρη, ομάδα φασιστοειδών στον Ασπρόπυργο αναβίωσε τη δράση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, βάζοντας στο στόχαστρό της μετανάστη εργάτη από το Πακιστάν».

Ο εργάτης, Αλί Αχμέντ κατήγγειλε τα παρακάτω:

«Επιβιβάστηκα στο λεωφορείο 855 στις 8.43μμ στην στάση Καραϊσκάκη. Ομάδα φασιστοειδών βρίσκονταν μέσα στο λεωφορείο. Ένας από αυτούς σηκώθηκε και μου είπε: "Δώσε μου το ελαστικό του ποδηλάτου" το οποίο κρατούσα στα χέρια. "Γιατί να στο δώσω" απάντησα και αρνήθηκα. Ένας άλλος μαζί του με ρώτησε: "Από Πακιστάν είσαι ή από Ινδία;" Απάντησα: "Από το Πακιστάν."

Τότε ένας με πλησίασε και φώναξε: "Fuck Pakistan, fuck Palestine, fuck Muslim." Ένας άλλος με έφτυσε στο πρόσωπο. Ήμουν αρκετά κοντά στον οδηγό του λεωφορείου. Δεν ξέρω αν φοβήθηκε. Δεν τους είπε κάτι.
Κάποιος ήταν αρχηγός και πήγε πίσω να βρει τους άλλους. Εγώ σηκώθηκα να κατέβω λίγο πριν από το σπίτι μου γιατί φοβήθηκα τι άλλο μπορούν κάνουν.

Κατέβηκα στην 1η στάση Φούσα και περπάτησα για να μπω σε ένα στενό κοντά στο σπίτι μου. Με είχαν ακολουθήσει όμως μια τριάδα από αυτούς. Τότε αιφνιδιαστικά με σταμάτησαν και άρχισαν να με χτυπάνε με γροθιές με κάτι στα δάχτυλα τους. Με χτύπησαν στο πρόσωπο και το κεφάλι τουλάχιστον 15 φορές. Με έριξαν κάτω και άρχισαν να με κλωτσάνε στο σώμα. Έτρεχε αίμα από το στόμα. Έφυγαν τρέχοντας.
Ήρθαν φίλοι μου και με βοήθησαν. Τηλεφώνησαν στην Αστυνομία. Δεν έστειλαν περιπολικό αλλά μου ζήτησαν να πάω στο τμήμα Ασπρόπυργου να καταγγείλω».

«Το Α.Τ. Ασπροπύργου έχει μετατραπεί σε παράρτημα της ΧΑ»

Όπως τονίζει το ΚΕΕΡΦΑ, σύμφωνα με όσα είπε ο Αλί Αχμέντ, «αντί να παρέμβουν άμεσα και να αναζητήσουν τους δράστες της φασιστικής επίθεσης, ζήτησαν από το θύμα να καταθέσει αργότερα μήνυση με παράβολο 100 ευρώ(!). Είναι προκλητικό ότι η Αστυνομία αναβίωσε τις παλιές μεθόδους αντιμετώπισης των θυμάτων ρατσιστικής βίας των φασιστών του παρελθόντος. Με το ΑΤ Ασπρόπυργου να είχε μετατραπεί σε παράρτημα της Χρυσής Αυγής. Πρακτικά η ακροδεξιά και οι φασίστες έχουν πάρει θάρρος από την κλιμάκωση της ρατσιστικής εκστρατείας και των μέτρων αστυνόμευσης του Χρυσοχοϊδη, της συγκάλυψης του εγκλήματος της Πύλου και της πλήρους υποστήριξης της κυβέρνησης στη γενοκτονία των Παλαιστινίων, πολιτικές που χειροκροτούν τα ορφανά της Χρυσής Αυγής».

«Ο Αλί Αχμέντ προχωρά σε καταγγελία στο Τμήμα Ρατσιστικής Βίας της Αστυνομίας με δική του πρωτοβουλία και όχι αξιολόγησης από το ΑΤ Ασπρόπυργου. Δεν περιμένουμε από τον υπουργό Προ.Πο, Χρυσοχοϊδη να παρέμβει, καθώς η στοχοποίηση των μεταναστών είναι η πρώτη του προτεραιότητα και γνωστή η ασυλία που παρείχε στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής όταν μαχαίρωναν στον Άγιο Παντελεήμονα, τη Νίκαια και τον Ασπρόπυργο».

«Καθώς η δίκη της Χρυσής Αυγής βαδίζει προς την ολοκλήρωσή της, η αναβίωση της φασιστικής δράσης είναι μια υπενθύμιση ότι η φασιστική απειλή με την κάλυψη της κυβέρνησης και της ΕΛΑΣ δυναμώνει.
Καλούμε τα εργατικά συνδικάτα και το Εργατικό Κέντρο να καταδικάσουν τη φασιστική βία και να απαιτήσουν τη σύλληψη των δραστών. Άλλωστε η δράση τους δεν είναι άγνωστη στις αρχές».

«Το κίνημα που ξεσηκώνεται ενάντια στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης με το 13ωρο της σκλαβιάς, το κίνημα στο πλευρό της Παλαιστίνης και του Πάνου Ρούτσι είναι ενωμένο απέναντι στα ακροδεξιά και φασιστικά δεκανίκια του Μητσοτάκη και στηρίζει Τέμπη-Πύλος-Παλαιστίνη, δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!

Καλούμε σε συμμετοχή στην Απεργιακή συγκέντρωση την Παρασκευή 10 Οκτώβρη, στην πλ. Κλαυθμώνος, στις 1μμ, για το δίκιο της Παλαιστίνης και στη συναυλία αλληλεγγύης το Σάββατο 18 Οκτώβρη, 6μμ, στο Πασαλιμάνι για να πάνε φυλακή οι δολοφόνοι της Πύλου».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ

Στο στόχαστρο της ακροδεξιάς βρέθηκε για άλλη μια φορά ο stand up κωμικός Πάρις Ρούπος, σχετικά με τα όσα είπε σε παράστασή του, με αποτέλεσμα η Pizza Fan να διακόψει την συνεργασία της μαζί του, η οποία είχε ως στόχο την προώθηση των προϊόντων της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όλα ξεκίνησαν όταν στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Πάρις Ρούπος ανέβασε απόσπασμα της παράστασής του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο οποίο περιλαμβάνονταν αστεία που είχαν να κάνουν με την ελληνική σημαία αλλά και την δολοφονία του Τσάρλι Κερκ.

Γρήγορα ξέσπασαν αντιδράσεις από ακροδεξιούς, επώνυμους και ανώνυμους, οι οποίοι εκτός από απειλές προς τον ίδιο, καλούσαν και σε μποϊκοτάζ της Pizza Fan, επειδή συνεργάζεται μαζί του.

Ενδεικτικά, από τους πρώτους που στοχοποίησαν τον Πάρι Ρούπο ήταν ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος με βίντεό του, αποκαλώντας τον «μισάνθρωπο ανθέλληνα» και καλώντας σε μποϊκοτάζ της εταιρείας.

Σήμερα, η εταιρεία υπέκυψε στις πιέσεις, ανακοινώνοντας πως απέλυσε τον Πάρι Ρούπο, σημειώνοντας μάλιστα πως η παράσταση στην οποία πραγματοποιήθηκαν τα επίμαχα σχόλια δεν έχει καμία σχέση επικοινωνιακά με την Pizza Fan.

Η εταιρεία δηλώνει ουσιαστικά πως απολύει έναν κωμικό, για σχόλια που έκανε σε παράσταση η οποία δεν έχει καμία σχέση μαζί της, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως κάτω από την δημοσίευση αρκετοί επικρίνουν την Pizza Fan για την απόφασή της.

Πάρις Ρούπος: Η ανακοίνωση της Pizza Fan για την απόλυση του κωμικού

Εκ μέρους της διοίκησης της Pizza Fan, σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε με τον κωμικό Πάρι Ρούπο με τον οποίο συνεργάστηκε η εταιρεία για ένα διάστημα, για την προβολή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανακοινώνονται τα εξής:

«Θέλουμε να κάνουμε απόλυτα ξεκάθαρο ότι θεωρούμε μεγάλη απρέπεια τη χρησιμοποίηση εθνικών συμβόλων και ιστορικών γεγονότων με ανάρμοστο τρόπο στην προσωπική παράσταση κωμωδίας του Πάρι Ρούπου, η οποία καμία σχέση δεν έχει να κάνει επικοινωνιακά με την Pizza Fan και για την οποία μάθαμε και εμείς από τα MME.

Παράλληλα οποιοσδήποτε εκπροσωπεί μια εταιρεία με την εμβέλεια της Pizza Fan, που φτάνει σε κάθε ελληνικό σπίτι χωρίς καμία διάκριση, θα πρέπει να γνωρίζει ότι πέρα από τις προσωπικές του θέσεις και τα όποια πιστεύω οφείλει να σέβεται τον κόσμο της και να μην εκθέτει αναίτια την εταιρεία με την οποία συνεργάζεται με σχόλια που μπορούν να δημιουργήσουν αντιθέσεις και εντάσεις στον κόσμο της και ευρύτερα στο κοινωνικό σύνολο.

Για τους ανωτέρω λόγους από σήμερα 25/9/25 η Pizza Fan ανακοινώνει την απόλυση του κ. Ρούπου και διακόπτει κάθε συνεργασία μαζί του.»

Πηγή: tvxs.gr

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Η μετατροπή του δολοφονημένου Τσάρλι Κερκ σε «μάρτυρα» για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή Δεξιά ακολουθεί, έστω και σαν καρικατούρα, τα βήματα που χάραξε ο Γκέμπελς για την ηρωοποίηση ενός δολοφονημένου φαιοχίτωνα. Όσοι ακολούθησαν αυτό το πολιτικό μονοπάτι θα πρέπει να αναρωτηθούν τι θα έκαναν το 1930.

Στον τρίτο κύκλο της συγκλονιστικής σειράς Babylon Berlin, που εκτυλίσσεται στα τελευταία χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δολοφονείται ο Χορστ Κέσλερ. Για το διεθνές κοινό η σκηνή είναι μάλλον αδιάφορη. Κάθε Γερμανός όμως γνωρίζει ότι το σενάριο αναφέρεται στην αληθινή ιστορία του Χορστ Βέσελ, φαιοχίτωνα των παραστρατιωτικών ταγμάτων εφόδου (SA) του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος μετατράπηκε στο απόλυτο προπαγανδιστικό εργαλείο του Γκέμπελς.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 ο Γκέμπελς αναζητούσε εναγωνίως ένα μέλος του ναζιστικού κόμματος το οποίο θα δολοφονούνταν από μέλη αντίπαλου κόμματος (κατά προτίμηση του κομμουνιστικού KPD), ώστε να το εξυψώσει σε «μάρτυρα» του ναζισμού. Προς στιγμήν πίστεψε ότι τα κατάφερε όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα ενός μέλους των SA, του Χανς-Γκέοργκ Κουτεμέγερ, σε ένα κανάλι του Βερολίνου – και μάλιστα αμέσως μετά το τέλος μιας ομιλίας του Χίτλερ. Το σενάριο του Γκέμπελς όμως, ότι ο Κουτεμέγερ δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές, κατέρρευσε με πάταγο όταν έγινε γνωστό ότι αυτοκτόνησε.

Αντίθετα η δολοφονία του Βέσελ ταίριαζε γάντι στις προπαγανδιστικές ανάγκες του. Ο 23χρονος ναζί πυροβολήθηκε, σχεδόν εξ επαφής στο πρόσωπο, από ένα μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, τον Άλμπρεχτ Χόχλερ, και επέζησε για μερικές εβδομάδες – όσο χρειαζόταν ο Γκέμπελς για να στήσει το προφίλ του μάρτυρα. Το KPD υποστήριζε τότε –όπως επιβεβαιώνουν σήμερα και αρκετοί ιστορικοί– ότι η δολοφονία δεν είχε ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά ήταν ένα είδος ξεκαθαρίσματος λογαριασμών για μια ιερόδουλη. Αυτή η «λεπτομέρεια» όμως, δεν στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια του Γκέμπελς.

Χαράσσοντας τον δρόμο που ακολουθεί σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ για τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, ο μετρ της ναζιστικής προπαγάνδας κήρυξε πολυήμερο πένθος και επέβαλε σε όλα τα στελέχη του κόμματος να αναφέρονται διαρκώς στο όνομα του Βέσελ. Στην κηδεία του, εκτός από τον Γκέμπελς, παραβρέθηκε ο Γκέρινγκ και όλες οι δυνάμεις των ταγμάτων εφόδου – γεγονός όμως που δεν εμπόδισε κάποιον κομμουνιστή να γράψει με μπογιά κάτω από τη μύτη τους το σύνθημα «τελευταίο Χάιλ Χίτλερ για ένα νταβατζή».

Παρεμπιπτόντως, ένας ύμνος για τα SA που είχε γράψει ο Βέσελ μετονομάστηκε σε Horst-Wessel-Lied (το τραγούδι του Χορστ Βέσελ), και μετά την επικράτηση του Χίτλερ θεωρούνταν ο «δεύτερος εθνικός ύμνος της Γερμανίας». Το τραγούδι ακούγεται ακόμα και σήμερα από τους απανταχού νεοναζιστές με τελευταίο παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή που το έπαιζε με ελληνικούς στίχους στα «συσσίτια μόνο για Έλληνες».

Η πραγματική επιτυχία του Γκέμπελς όμως (που επαναλαμβάνεται για κάθε φασίστα μάρτυρα) είναι ότι αντέστρεψε την αφήγηση παρουσιάζοντας ένα μέλος παραστρατιωτικής ομάδας σαν «φιλήσυχο» θύμα του κομμουνισμού. Η Χρυσή Αυγή, λόγου χάρη, επένδυσε το 2013 στη δολοφονία των Καπελώνη και Φουντούλη από την πρωτοεμφανιζόμενη (και πρακτικά ανύπαρκτη) οργάνωση Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις. Ήταν η εποχή που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου υποσχόταν ότι «οι δολοφόνοι θα αντιμετωπιστούν αμείλικτα από τη δημοκρατία»(;), η κυβέρνηση προσέφερε ένα εκατομμύριο ευρώ για τη σύλληψη των δραστών, ενώ εκπρόσωποι του ακραίου Κέντρου, όπως ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, δήλωναν ότι «είμαστε όλοι χρυσαυγίτες».

Η περίπτωση της μετατροπής του Τσάρλι Κερκ σε μάρτυρα δεν διαφέρει στη βασική σύλληψή της, παρά το γεγονός ότι ο αντισημίτης, φασίστας ινφλουένσερ δεν συμμετείχε βέβαια σε τάγματα εφόδου, αν και προωθούσε ακραίες μορφές συστημικής βίας. Ο Τραμπ πρόσφερε το αεροσκάφος του αντιπροέδρου για τη μεταφορά της σορού του, ενώ οι σημαίες στις ΗΠΑ κυμάτιζαν μεσίστιες. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είχε λιγότερα στοιχεία και από τον Γκέμπελς για να προσδώσει ιδεολογικά κίνητρα στη δολοφονία, δεν τον εμπόδισε να τη μετατρέψει σε κομβικό σημείο της ολομέτωπης επίθεσης στην Αριστερά: τα αντιφασιστικά κινήματα θα αντιμετωπίζονται πλέον σαν τρομοκρατικές οργανώσεις, ενώ δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί καλούνται να σταθούν προσοχή εάν δεν θέλουν να ζήσουν στην ανεργία – εάν όχι στη φυλακή.

Όπως σημείωνε πρόσφατα ο Κρις Χέτζες, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας του βιβλίου «Αμερικανικός Φασισμός», αυτή η επίθεση στη δημοκρατία πραγματοποιήθηκε σε τρία στάδια: «Πρώτον, είδαμε όσους διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στη Γάζα να δέχονται επιθέσεις ως αντισημίτες, αν και ένα σημαντικό ποσοστό, 20%-30%, ήταν πιθανώς Εβραίοι… Στη συνέχεια, είδαμε τους εργάτες χωρίς χαρτιά να στοχοποιούνται και να δαιμονοποιούνται ως εγκληματίες από τους φαιοχίτωνες του Τραμπ – δηλαδή την υπηρεσία μετανάστευσης ICE που λειτουργεί πλέον σαν παρακρατική ομάδα… Στο τελευταίο στάδιο βλέπουμε τη ριζοσπαστική Αριστερά να δαιμονοποιείται, ώστε να κατασταλούν άτομα και οργανώσεις που διαφωνούν με την ταχεία εδραίωση του αστυνομικού και αυταρχικού κράτους» στις ΗΠΑ.

Θα μπορούσε όμως η στάση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου να είναι διαφορετική μετά τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ; Αρκετοί θυμήθηκαν τις τελευταίες ημέρες ότι πριν από σχεδόν έξι δεκαετίες δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ ο νεοναζιστής Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, οι θεωρίες του οποίου για την ανωτερότητα της λευκής φυλής σήμερα κυριαρχούν στην αμερικανική Άκρα Δεξιά. Όπως και ο Κερκ, ο Ρόκγουελ έκανε περιοδείες σε πανεπιστήμια σαν υπερασπιστής της «ελευθερίας του λόγου». Μετά τη δολοφονία του, όμως, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον διέταξε να μην υπάρξει καμία κυβερνητική ανακοίνωση, γεγονός το οποίο σεβάστηκαν και οι πιο συντηρητικοί πολιτικοί του αμερικανικού Νότου.

Ακροδεξιοί μάρτυρες δεν δημιουργήθηκαν ποτέ χωρίς τη στήριξη του πολιτικού κατεστημένου.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Πηγές του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου εμφανίζονται να κάνουν στην εφημερίδα Political ανατριχιαστικές δηλώσεις που στοχοποιούν ευθέως τους υπερασπιστές ανθρώπινων δικαιωμάτων με εμφυλιοπολεμική ρητορική «υπονόμευσης της κρατικής κυριαρχίας», ενώ συνιστούν παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, καθώς εμφανίζουν την κυβέρνηση να είναι υπεράνω της δικαστικής κρίσης και της νομικής αμφισβήτησης των αποφάσεών της.

Στο δημοσίευμα («Στήνουν μηχανισμό αμφισβήτησης της εθνικής στρατηγικής φύλαξης των συνόρων», 14/8/2025), οι πηγές στοχοποιούν την οργάνωση Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες επειδή προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της αμφιλεγόμενης τρίμηνης αναστολής ασύλου για πρόσφυγες που έρχονται από τη Βόρεια Αφρική. Η οργάνωση εκπροσωπεί Σουδανούς πρόσφυγες που κρατούνται στην Αμυγδαλέζα στερούμενοι το δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση ασύλου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας Ασύλου, όλοι όσοι προέρχονται από το Σουδάν αναγνωρίζονται πρόσφυγες, έχοντας ποσοστό 100% αναγνώρισης, το μεγαλύτερο. Μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου διέταξε την κυβέρνηση να μην απελάσει τους Σουδανούς πρόσφυγες για διάστημα μίας εβδομάδας μετά την έκδοση της απόφασης της ελληνικής Δικαιοσύνης, κάνοντας δεκτό το αίτημα προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η οργάνωση.

Οι πηγές του υπουργείου εμφανίζονται να δηλώνουν στην Political ότι οι προσφυγές τέτοιου τύπου στη Δικαιοσύνη «δεν αποτελούν απλή κριτική, αλλά λειτουργούν ως μηχανισμός αμφισβήτησης των βασικών αξιών της εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής». Προσθέτουν: «Οταν οι νομικές αίθουσες μετατρέπονται σε πεδίο μάχης κατά κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας, τίθεται ζήτημα αν αυτές οι παρεμβάσεις υπηρετούν αποκλειστικά την υπεράσπιση δικαιωμάτων ή συνιστούν συστηματική υπονόμευση της κρατικής κυριαρχίας».

«Αδιανόητες δηλώσεις»

Και καταλήγουν: «Αντί να λειτουργούν συμπληρωματικά στην Πολιτεία, επιλέγουν τη μετωπική σύγκρουση, θέτοντας εν αμφιβόλω την ικανότητα του κράτους να προστατεύει τα σύνορά του, να εφαρμόζει τους νόμους του και να διαχειρίζεται με όρους τάξης και δικαιοσύνης ένα από τα πιο σύνθετα ζητήματα της εποχής μας».

Οι πηγές στρέφονται εμμέσως πλην σαφώς εναντίον της δικαστικής εξουσίας αλλά και άλλων ανεξάρτητων αρχών, ελληνικών και διεθνών, με δεδομένο μάλιστα ότι η Ενωση Διοικητικών Δικαστών έχει χαρακτηρίσει την τροπολογία αντίθετη με το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως το έχουν κάνει πολλοί φορείς, από τον Συνήγορο του Πολίτη, την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και περισσότερες από 100 οργανώσεις δικαιωμάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Για «επιτομή του ολοκληρωτισμού» κάνει λόγο η Εναλλακτική Παρέμβαση-Δικηγορική Ανατροπή, που ανέδειξε το ζήτημα, σε χτεσινή ανακοίνωσή της και καλεί το ΔΣΑ να καταδικάσει τις δηλώσεις και να ζητήσει από τον υπουργό Θάνο Πλεύρη να τις αποσύρει, αλλιώς να απευθυνθεί στο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων. «Πρόκειται για αδιανόητες δηλώσεις που θέτουν την Ελλάδα εκτός της χορείας των κρατών που διεκδικούν για τον εαυτό τους τον τίτλο του κράτους δικαίου», υπογραμμίζει.

Προσθέτει: «Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν είμαστε “συμπλήρωμα” οποιασδήποτε κρατικής εξουσίας ούτε υπάλληλοι οποιασδήποτε εθνικής πολιτικής: είμαστε ανεξάρτητοι υπερασπιστές και υπερασπίστριες των δικαιωμάτων και των ελευθεριών κάθε πολίτη και κάθε ανθρώπου που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια». Και δηλώνει την αποφασιστικότητά της να περιφρουρήσει αυτό τον ρόλο μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες.

Υπουργός σε ρόλο εθνικιστή προβοκάτορα

Μία μέρα μετά τις αναρτήσεις σε εθνικιστικούς λογαριασμούς στο Χ που στοχοποιούσαν αλλοδαπό ο οποίος απεικονίζεται σε βίντεο να φωνάζει μπροστά από τη Βουλή και στη συνέχεια να απομακρύνεται από αστυνομικούς, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Θάνος Πλεύρης έσπευσε να ανταποκριθεί με κυριακάτικη ανάρτηση χτες το πρωί στο Χ.

Ο κ. Πλεύρης υπερθεματίζει στη ρητορική μίσους, στοχοποιεί τον άνδρα και παρεμβαίνει στη διαδικασία ασύλου με τρόπο που δεν σέβεται ούτε το απόρρητο της διαδικασίας ούτε την ανεξαρτησία της. Σημειώνει με τη γνωστή ακραία ρητορική του: «Ο λαθρομετανάστης που προσέβαλε τους Εύζωνες στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αγνόησε τις αρχές και αξίες της Πατρίδας μας», ενημερώνει ότι η αίτησή του για άσυλο έχει απορριφθεί λόγω σιωπηρής διακοπής στις 14 Αυγούστου, και ότι έδωσε εντολή να μπει στο φάκελό του «το αποδεικτικό υλικό της προκλητικής συμπεριφοράς του ώστε οποιαδήποτε προσφυγή του να τύχει της αντίστοιχης αξιολόγησης».

Πηγές του υπουργείου σημειώνουν στην «Εφ.Συν.» ότι το περιστατικό συνέβη στις 10 Αυγούστου και ότι το υπουργείο ενημερώθηκε από την αστυνομία και δεν περίμενε να ενημερωθεί από τις εθνικιστικές αναρτήσεις. Ωστόσο, αστυνομικές πηγές διευκρινίζουν στην «Εφ.Συν.» ότι δεν υπήρξε σύλληψή του άνδρα, ούτε βέβαια είναι υπόλογος ενώπιον του νόμου, παρά μόνο προσαγωγή προς εξακρίβωση των στοιχείων του.

Τι ακριβώς φαίνεται να λέει και σε ποιους ο πρόσφυγας παραμένει αδιευκρίνιστο, ενώ είναι άγνωστο σε ποια κατάσταση ψυχικής υγείας βρισκόταν και αν δεχόταν φροντίδα υγείας. Οι πηγές του υπουργείου διευκρινίζουν ότι δεν προσήλθε ο άνδρας για να υποστηρίξει το αίτημά του για άσυλο την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, εξού και απορρίφθηκε η αίτησή του. Παραμένει ωστόσο άγνωστο για ποιους λόγους δεν εμφανίστηκε και αν η απουσία του έχει να κάνει πιθανόν με την κατάσταση της υγείας του ή με λόγους ανωτέρας βίας που τον δικαιολογούν. Ψιλά γράμματα για τον υπουργό που δείχνει να έχει επιλέξει τον ρόλο του εθνικιστική προβοκάτορα κόντρα στο κράτος δικαίου.

Τις εθνικιστικές δηλώσεις του υπουργού και ακροδεξιών λογαριασμών υιοθέτησαν και εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Παύλος Χρηστίδης, αναφέρει σε ανάρτησή του: «Η ασέβεια προς τους Εύζωνες είναι ασέβεια προς την ίδια την Ελλάδα. Οποιος βρίσκεται στην πατρίδα μας, έλληνας πολίτης ή επισκέπτης, πρόσφυγας ή μετανάστης οφείλει να επιδεικνύει σεβασμό προς τα εθνικά μας σύμβολα.

»Η Ελλάδα είναι χώρα σεβασμού και φιλοξενίας, αλλά προκλητικές και υβριστικές συμπεριφορές δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτές. Ο σεβασμός στην Ιστορία και στους θεσμούς δεν είναι διαπραγματεύσιμος».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο βουλευτής του Κινήματος Δημοκρατίας του Στ. Κασσελάκη, Μιχάλης Χουρδάκης, που μιλά για γενικότερη καταρράκωση των αξιών στην πατρίδα μας ζητώντας επαναφορά στις θεμελιώδεις αξίες.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Η Βίκυ Λέανδρος αρνήθηκε να συμμετάσχει σε συναυλία στη Γερμανία, στην οποία μεταξύ των καλεσμένων βρισκόταν και η αρχηγός της γερμανικής ακροδεξιάς, του κόμματος AfD, Άλις Βάιντελ.

Όπως αναφέρει το γερμανικό μέσο SZ, η δημοφιλής ερμνηνεύτρια θα συμμετείχε σε συναυλία που διοργάνωση η πριγκίπισσα του Θερν και Τάξις, Γκλόρια, ωστόσο δεν δέχτηκε να ερμηνεύσει όταν έμαθε πως στους καλεσμένους θα βρισκόταν και η Άλις Βάιντελ.

«Η Άλις Βάιντελ δεν είναι ευπρόσδεκτη στη συναυλία μου», δήλωσε τηλεφωνικά η Βίκυ Λέαnδρος στη Γκλόρια, σύμφωνα με την εφημερίδα Bild.

«Υποστηρίζω τη διαφορετικότητα, την ανεκτικότητα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον διεθνισμό» φέρεται να δήλωσε η Λέανδρος, εξηγώντας την απόφασή της.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος της Γερμανίας, η εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της χώρας, εξέδωσε ενημέρωση σχετικά με την έρευνά της για το ακροδεξιό κόμμα Alternative für Deutschland, χαρακτηρίζοντάς το ως «επιβεβαιωμένη δεξιά εξτρεμιστική οργάνωση».

Σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, μέχρι τώρα μόνο οι κρατικές ενώσεις του AfD σε ορισμένα μέρη της Γερμανίας χαρακτηρίζονταν ως τέτοιες, αλλά στο εθνικό κόμμα δίνονταν ηπιότεροι χαρακτηρισμοί.

«Η αντίληψη για τον λαό που βασίζεται στην εθνικότητα και την καταγωγή και κυριαρχεί στο κόμμα δεν είναι συμβατή με την ελεύθερη δημοκρατική τάξη», ανέφερε η εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών σε ανακοίνωση, την οποία επικαλείται το Reuters.

«Στόχος είναι να αποκλείσει ορισμένες ομάδες του πληθυσμού από την ισότιμη συμμετοχή στην κοινωνία, να τις υποβάλει σε μεταχείριση που παραβιάζει το σύνταγμα και, ως εκ τούτου, να τους αποδώσει ένα νομικά κατώτερο καθεστώς», τονιζόταν σχετικά.

Το AfD αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση στις πρόσφατες γερμανικές εκλογές ενώ οι τελευταίες δημοσκοποήσεις το φέρνουν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων.

Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το AfD είχε ήδη το 2019 ταξινομηθεί ως «υπό εξέταση» υπόθεση και παρακολουθείτο μόνο η δημόσια συμπεριφορά των αξιωματούχων της. Τον Φεβρουάριο του 2021 αναβαθμίστηκε σε υπόθεση «ύποπτη για δεξιό εξτρεμισμό», για να φθάσουμε στην σημερινή απόφαση, η οποία επιτρέπει πλέον στις κρατικές υπηρεσίες να χρησιμοποιούν δίκτυα πληροφοριών, να στρατολογούν πληροφοριοδότες και να διεξάγουν οικονομικές έρευνες, αλλά και να παρακολουθούν επικοινωνίες, έπειτα από έγκριση της αρμόδιας επιτροπής της Bundestag.

Σύμφωνα με το πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, η αναβάθμιση του AfD σε «εξακριβωμένα δεξιά εξτρεμιστική» αναμενόταν ήδη από το προηγούμενο έτος. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος απέφυγε ωστόσο να δημοσιοποιήσει τα συμπεράσματά της νωρίτερα, λόγω των εκλογών προκειμένου να μην κατηγορηθεί ότι παραβιάζει το δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες των κομμάτων κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Οι τοπικές οργανώσεις στη Σαξονία, στη Σαξονία-‘Ανχαλτ και στη Θουριγγία είχαν ήδη χαρακτηριστεί «εξακριβωμένα δεξιές εξτρεμιστικές» και τα γερμανικά ΜΜΕ αναφέρονταν πλέον στο κόμμα ως «εν μέρει ακροδεξιό».

Η νέα αξιολόγηση του κόμματος θεωρείται πιθανό να αναζωπυρώσει τη συζήτηση σχετικά με το ενδεχόμενο να κινηθεί διαδικασία απαγόρευσής του, αν και δεν προβλέπεται αυτόματη διαδικασία, ενώ ούτε η ταξινόμηση ενός κόμματος ως «εξακριβωμένα ακροδεξιού» αρκεί ως προϋπόθεση προκειμένου να τεθεί εκτός νόμου.

Μόνο το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (Bundestag), το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Bundesrat) και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορούν να κινήσουν τη σχετική διαδικασία, υποβάλλοντας αίτηση στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο θα προχωρήσει στην οριστική αξιολόγηση.

Τέτοια διαδικασία είχε επιχειρήσει να κινήσει τον περασμένο Ιανουάριο ο βουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) Μάρκο Βάντεβιτς, δεν συγκέντρωσε όμως την απαιτούμενη στήριξη από τα μέλη του κοινοβουλίου.

Η αντίδραση

Ως «εξωφρενική» και «σκόπιμη προσπάθεια αποδυνάμωσης της ισχυρότερης παράταξης της αντιπολίτευσης στην Bundestag» περιέγραψε την απόφαση ο επικεφαλής της οργάνωσης του AfD στην Βάδη-Βυρτεμβέργη Έμιλ Σέντσε, ενώ ο αρχηγός της οργάνωσης του κόμματος στην Βαυαρία Στέφαν Πρότσκα έκανε λόγο για «προσπάθεια περαιτέρω δυσφήμισης του AfD την ώρα που ο αριθμός των μελών μας εκτοξεύεται».

Τέλος η πολιτική καριέρα για τη Λεπέν; Ένοχη για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος

Μπλόκο δικαστών στην υποψηφιότητα της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν για τη γαλλική προεδρία.

Το Δικαστήριο του Παρισιού αποφάνθηκε τη Δευτέρα ότι η ηγέτιδα της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης (RN) τιμωρείται με 4 χρόνια φυλάκιση -τα 2 με αναστολή- και 5 χρόνια στέρηση δικαιώματος του εκλέγεσθαι, καθώς κρίθηκε ένοχη για υπεξαίρεση κοινοτικών κονδυλίων.

Η Λεπέν, όπως μεταδίδουν τα γαλλικά ΜΜΕ, αποχώρησε από το δικαστήριο, πριν καν διαβαστεί πλήρως η ποινή.

Ένοχοι και οκτώ ευρωβουλευτές της

Ένοχοι κρίθηκαν επίσης οκτώ ευρωβουλευτές του κόμματός της.

Οι δικαστές υπολόγισαν ότι το συνολικό ποσό είναι 4,1 εκατομμύρια ευρώ, όχι όμως για προσωπικό εμπλουτισμό.