Ποινή φυλάκισης επτά μηνών, με τριετή αναστολή, επέβαλε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο στον χρυσαυγίτη που, στις 14 του περασμένου Φεβρουαρίου, είχε φωνάξει στη Μάγδα Φύσσα, σε διακοπή της δίκης για τη Χρυσή Αυγή: «Πού είναι ο Παύλος σου τώρα;».

Το δικαστήριο υιοθετώντας την εισαγγελική εισήγηση κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για τα αδικήματα της έργω και λόγω εξύβρισης και της προσβολής μνήμης νεκρού.

Μετά το περιστατικό, η οικογένεια του δολοφονημένου μουσικού είχε καταθέσει μήνυση με βάση την οποία διενεργήθηκε έρευνα, με φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες, η οποία κατάληξε στο πρόσωπο του συγκεκριμένου χρυσαυγίτη. Η πλευρά της οικογένειας Φύσσα κατέθεσε στο δικαστήριο φωτογραφικό υλικό για τη δράση του κατηγορουμένου σε αιμοδοσίες και διανομές τροφίμων της Χρυσής Αυγής.

Η Μάγδα Φύσσα κατέθεσε στο δικαστήριο για το περιστατικό λέγοντας χαρακτηριστικά πως ο κατηγορούμενος με «χαιρέκακο ύφος», έδειχνε ευχαριστημένος «για το ότι είμαι σε αυτή τη θέση και ο γιος μου είναι εκεί που είναι». Η γυναίκα πρόσθεσε πως οι χειρονομίες του ήταν σεξουαλικού περιεχομένου, «χυδαίες».

Η μητέρα του Παύλου Φύσσα κατέθεσε πως στόχος των μελών της Χρυσής Αυγής είναι «να φύγει η μάνα από τη δίκη γιατί τους ενοχλεί».

Την ίδια άποψη εξέφρασε στο δικαστήριο και ο αδελφός της κ. Φύσσα λέγοντας πως ο κατηγορούμενος ήθελε να πληγώσει την αδελφή του, «να προσβάλει το παιδί. Σκοπός τους είναι να φύγει αυτή η μάνα από τη δίκη, γιατί τους ενοχλεί».

«Καθώς εκδικαζόταν η υπόθεση, ήταν ένας μάρτυρας που ζήτησε να μπουν μέσα οι δικοί του άνθρωποι που δεν τους άφηνε η αστυνομία. Υπήρξε χλευασμός από την πλευρά της Χρυσής Αυγής και η πρόεδρος διέκοψε τη δίκη. Είχε δημιουργηθεί ένταση και φώναζαν "αίμα - τιμή - χρυσή αυγή". Εμείς καθόμασταν στην μέση των καθισμάτων προς το κέντρο και άρχισαν να έρχονται προς εμάς με ύβρεις. Μείναμε εκστατικοί γιατί η επίθεση γινόταν με ανοχή της αστυνομίας. Έρχονταν πάνω μας απειλητικά και αυτός άρχισε να βρίζει την αδελφή μου. Ήταν μέσα στο ακροατήριο.. Συνεχώς λοιδορούμαστε από τον συγκεκριμένο» ανέφερε ο θείος του αδικοχαμένου μουσικού.

Στην απολογία του ο κατηγορούμενος, ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο, αρνήθηκε ότι ήταν αυτός που φώναξε την επίδικη φράση στη μητέρα του Παύλου Φύσσα και ισχυρίστηκε πως όταν προκλήθηκε ένταση στη δικαστική αίθουσα, αυτός ξεκίνησε να φύγει. Ζήτησε, μάλιστα, να κληθούν αστυνομικοί, αλλά και η πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που δικάζει τη Χρυσή Αυγή για εγκληματική οργάνωση, για να επιβεβαιώσουν τους ισχυρισμούς του.

«Έχω πάει και άλλες μέρες στη δίκη. Δεν είχα καμία διαφορά. Δεν έχω ενοχλήσει ποτέ. Όταν άρχισαν οι χειρονομίες, φόρεσα το κασκόλ μου και ξεκίνησα να φεύγω» ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος.

Πρόεδρος: Για ποιο λόγο να κάτσουν να ασχοληθούν με εσάς για αυτό το περιστατικό; Εκείνη τη ημέρα είναι λογικό, από όλα τα άτομα που βρίσκονταν εκεί να ασχολούνται με εσάς;

Κατηγορούμενος: Εγώ είμαι χριστιανός ορθόδοξος. Φαίνομαι στο βίντεο. Ακούγεται μια βαβούρα και από κάτω ακούγεται "πού είναι ο Παύλος σου τώρα"; Αλλά εγώ δεν ήμουν κάτω...

Πρόεδρος: Τότε, γιατί να στοχοποιήσουν εσάς;

Κατηγορούμενος: Έλα μου ντε; Γι' αυτό θέλω τους αστυνομικούς. Δεν ξέρω γιατί με στοχοποίησαν. Να καλέσουμε και την πρόεδρο να ρωτήσουμε πώς διακόπηκε η δίκη αυτή!

Πρόεδρος: Δεν έχετε κατηγορία για τη διακοπή της δίκης...

Κατηγορούμενος: Ναι, αλλά κατηγορούν εμάς τους χρυσαυγίτες...

Στο δικαστήριο νωρίτερα κατέθεσε και ο αστυνομικός που διενήργησε την έρευνα για την ταυτοποίηση του δράστη, μετά τη μήνυση της οικογένειας Φύσσα, ο οποίος δήλωσε απολύτως βέβαιος για τον κατηγορούμενο.

Μετά την ανακοίνωση της απόφασης, ο κατηγορούμενος επανέλαβε σε δημοσιογράφους ότι δεν χλεύασε κανέναν, για να συμπληρώσεις πως «υπάρχει και δεύτερος βαθμός».

ΠΗΓΉ :ΑΠΕ-ΜΠΕ

Περικλής Κοροβέσης

Η αντίστοιχη «Χρυσή Αυγή» της Αυστρίας έχασε την προεδρία της χώρας επειδή πήρε τριάντα χιλιάδες ψήφους λιγότερες από τους αντιπάλους της. Η Δεξιά και οι Σοσιαλιστές κυβερνούσαν τη χώρα για τριάντα εννιά ολόκληρα χρόνια.

Το τι πολιτική πρέσβευε ο καθένας το έδειξαν στην πράξη. Και τα δύο κόμματα, προσανατολισμένα σε έναν βαθύ ευρωπαϊσμό, έχασαν τις όποιες ιδεολογικές ή πολιτικές αναφορές τους και εντάχθηκαν στον κοινό ευρωπαϊκό σχεδιασμό όπως τον έχει προγραμματίσει η Γερμανία.

Η Αυστρία έχει το ίδιο ναζιστικό παρελθόν με τη Γερμανία. Και η Βιέννη βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τις συμμαχικές δυνάμεις. Αλλά αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Και αν δεν μετέχει η Αυστρία στο ΝΑΤΟ, είναι γιατί δεν έχει στρατό. Οι σύμμαχοι την αφόπλισαν.

Αυτό δεν ταρακούνησε ιδιαίτερα την Ευρώπη. Η προσοχή της είναι στο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν «όχι». Αλλά και αν επικρατήσει το «ναι», αυτό θα είναι οριακό. Και αυτό σημαίνει πως οι Βρετανοί θα είναι διχασμένοι.

Αν βάλουμε τώρα και το δικό μας δημοψήφισμα, που ήταν «όχι» από τον λαό αλλά για την κυβέρνηση ήταν «ναι», και αν αυτό το συνδυάσουμε με τα κινήματα εναντίον της υπαρκτής Ε.Ε., τότε θα δούμε πως τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος δεν είναι και τόσο στέρεα.

Η επερχόμενη διατλαντική συμφωνία (TTIP) θα καταργήσει το εθνικό δίκαιο και κουμάντο θα κάνουν οι πολυεθνικές (το κάνουν ήδη). Τότε, τι τους χρειάζεται μια Ε.Ε. με τους όποιους κανονισμούς και νόμους, όταν νόμος είναι το δίκαιο του κεφαλαίου;

Και σε αυτήν την περίπτωση ο κερδισμένος θα είναι η Ακρα Δεξιά, δηλαδή ο φασισμός σε όλες τις εκδοχές του. Σπόνσορα θα έχει το ίδιο το πολιτικό σύστημα που απέτυχε σε όλες τις εκδοχές του. Από τη Δεξιά του ώς την Αριστερά του. Τα σοσιαλιστικά και τα κομμουνιστικά κινήματα του 19ου και του 20ού αιώνα ήταν τραγικές αποτυχίες του επαναστατικού κινήματος.

Αν και είχαν πολλές επιτυχίες και είχαν δώσει ελπίδα και όραμα για μια άλλη κοινωνία στους πολλούς αυτού του πλανήτη, δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την κοινωνία. Απλά ανανέωσαν τον καπιταλισμό μέσα από την κρατική εξουσία. Το γνωστό σύνθημα «Να πάρουμε την εξουσία για να αλλάξουμε την κοινωνία» είναι μια καθαρή απάτη.

Η εξουσία σε όλες της τις εκφάνσεις είναι ενιαία. Καμιά εξουσία δεν καταργεί εξουσία. Απλά αλλάζει χέρια για να παραμείνει ίδια και να εξυπηρετεί πάντοτε το κεφάλαιο, είτε ως κρατικός καπιταλισμός είτε ως ελεύθερη αγορά. Το φαινόμενο αυτό το ζήσαμε καλά στην Ελλάδα με την κυβέρνηση Τσίπρα. Να υποθέσουμε πως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ήταν ειλικρινές.

Τότε σήμαινε πως ο κ. Τσίπρας δεν είχε καταλάβει σε τι Ευρώπη ζούμε. Ή θα έπρεπε να ακολουθήσει μια τελείως άλλη πολιτική που θα έπαιζε με τα όρια και τις αντοχές της εύθραυστης Ε.Ε., αρχής γενομένης από το χρέος. Παύουμε να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια, μέχρι να δούμε ποιο είναι το πραγματικό χρέος.

Εγγυημένος κατώτατος μισθός για όλους ώστε να κινηθεί η αγορά. Επαναπροσανατολισμός της αγροτικής πολιτικής για να υπάρξει αυτάρκεια στη διατροφή και για να μη φέρνουμε σκόρδα από την Κίνα.

Οποιο εργοστάσιο κλείνει, αυτομάτως περνάει στα χέρια των εργαζομένων, με την προϋπόθεση πως θα το θέλουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Και ο δημόσιος πλούτος, που δεν είναι ιδιοκτησία καμιάς κυβέρνησης, να παραμείνει στα χέρια του λαού και να αποδίδει, με μια χρηστή διαχείριση, στον νόμιμο ιδιοκτήτη του. Αυτά και πολλά άλλα, αν βέβαια συναινούσε μια μεγάλη πλειοψηφία αυτού του λαού.

Αντ’ αυτού είχαμε τη χαρτοκοπτική του κ. Γιούνκερ και των λοιπών επιφανών μόδιστρων, που κόψανε και ράψανε την Ελλάδα στα μέτρα τους.

Ο άνθρωπος που είχε κάνει τη χώρα του, το Λουξεμβούργο, φορολογικό παράδεισο, αναφερόμενος στην κατάργηση όλων των εργατικών δικαιωμάτων στη Γαλλία από την κυβέρνηση Βαλς, είπε πως ήταν το λιγότερο που είχε να κάνει.

Και έκανε σύγκριση με την Ελλάδα: «Οπου εκεί επιβάλαμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Ούτε συζητήσαμε ούτε διαπραγματευτήκαμε. Απλά αποφασίζομεν και διατάσσομεν. Και η πρώτη φορά Αριστερά έγινε Ανανεωτική Δεξιά.

Αλλά έχει πλάκα και η αντιπολίτευση του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου. Ενώ βλέπει την πολιτική της να εφαρμόζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο χωρίς η ίδια να φθείρεται, τρέφεται από τη φθορά του αντιπάλου για να κάνει την ίδια πολιτική.

Και αυτό σημαίνει αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος προς όφελος της Ακρας Δεξιάς. Εκεί πια είναι το ψωμί. Γι’ αυτό και έχουμε τέτοια κινητικότητα. Στις επόμενες εκλογές ρυθμιστικό ρόλο θα παίξει η Ακρα Δεξιά, όποιο κι αν είναι το σχήμα της. Επιτέλους Ευρωπαίοι, αλλά από την ανάποδη.

Για τις 4 Ιουνίου διέκοψε το δικαστήριο που εκδικάζει την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, μετά την αποχώρηση των συνηγόρων υπεράσπισης που διαμαρτύρονταν έντονα για την ένταση που δημιουργήθηκε. Μέλη της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς, ενώ οδηγούνταν από αστυνομική συνοδεία προς την αίθουσα του δικαστηρίου για την δίκη της ΣΠΦ στις φυλακές Κορυδαλλού μετά από συμπλοκή με τους αστυνομικούς που τους επιτηρούσαν κατάφεραν να ανοίξουν την πλαϊνή πόρτα του δικαστηρίου που δικάζονται οι χρυσαυγίτες.

Το κάλεσμα της κίνησης ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή (ΚΕΕΡΦΑ):

ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

Δευτέρα 20 Απρίλη από 7.30 π.μ έως 11.30 π.μ. Παναττική Στάση Εργασίας.

Το θέμα της διεξαγωγής της δίκης της Χρυσής Αυγής σε άλλη δικαστική αίθουσα εκτός αυτής των φυλακών Κορυδαλλού επαναφέρει, με δήλωσή του, ο Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης, σημειώνοντας ότι «είναι αδιανόητο να διεξαχθεί μια τέτοια δίκη σε αίθουσα, που γειτνιάζει σε συγκρότημα 11 σχολείων, με 3.500 μαθητές, όλων των ηλικιών».

Με πυρετώδεις ρυθμούς συνεχίζονται οι αντιφασιστικές δραστηριότητες.