Πάνω από 6 εκατομμύρια οι ασθενείς

Η νόσος του Πάρκινσον που χαρακτηρίζεται από απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων του μεσεγκεφάλου είναι μια από τις πιο κοινές νευροεκφυλιστικές νόσους – εκτιμάται ότι πλήττει περισσότερα από έξι εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως.

Τα μειονεκτήματα της θεραπείας με λεβοντόπα

Σήμερα η κύρια θεραπεία για την Πάρκινσον είναι η λεβοντόπα (L-Dopa) η οποία βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργίας του συστήματος ντοπαμίνης. Ωστόσο δυστυχώς σχεδόν όλοι οι ασθενείς που λαμβάνουν επί μακρόν θεραπεία με L-Dopa παρουσιάζουν κινητικές επιπλοκές όπως η δυσκινησία. Ετσι αναζητούνται επειγόντως μακροπρόθεσμα αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Σε αντίθεση με τη λεβοντόπα, η νέα προσέγγιση στοχεύει αποκλειστικά το μονοπάτι του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον.

Η ερευνητική ομάδα στόχευσε το κύριο μονοπάτι που οδηγεί σε απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων. Ενέχυσε στην περιοχή του εγκεφάλου των πειραματοζώων που σχετίζεται άμεσα με την κινητικότητα και στην οποία εμφανίζεται η απώλεια ντοπαμίνης (SNr –  substantia nigra pars reticulata) έναν αδενοϊό o οποίος προσέφερε επιλεκτική σήμανση του βασικού μονοπατιού που συνδέεται με την Πάρκινσον. Με «όχημα» τον αδενοϊό οι ερευνητές εισήγαγαν επίσης μόρια που ρυθμίζουν τη νευρωνική δραστηριότητα. Οπως προέκυψε, αυτή η στοχευμένη στρατηγική γονιδιακής θεραπείας μπόρεσε να ενεργοποιήσει το νευραλγικό για την Πάρκινσον μονοπάτι.

H νέα γονιδιακή θεραπευτική προσέγγιση στοχεύει επιλεκτικά το βασικό κύκλωμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον (SIAT).

Σημαντική μείωση (ως και εξαφάνιση) των συμπτωμάτων

Και αυτό αποτυπώθηκε στη βελτίωση των συμπτωμάτων των πειραματοζώων: τα τυπικά κινητικά συμπτώματα όπως η βραδυκινησία, η δυσκαμψία και οι τρόμοι βελτιώθηκαν σημαντικά σε πρωτεύοντα με νόσο του Πάρκινσον. Συγκεκριμένα η βραδυκινησία μειώθηκε σημαντικά, οι τρόμοι εξαφανίστηκαν και οι κινητικές δεξιότητες αποκαταστάθηκαν.

Σε αντίθεση μάλιστα με τη θεραπεία με λεβοντόπα η οποία ενεργοποιεί αδιακρίτως το σύστημα ντοπαμίνης τόσο στον εγκέφαλο όσο και στα περιφερικά όργανα, η νέα προσέγγιση στοχεύει αποκλειστικά το κύριο μονοπάτι του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον.

Ταχύτερη δράση, μεγαλύτερη διάρκεια

Εκτός από αποτελεσματικότητα η γονιδιακή θεραπεία φάνηκε να έχει πιο ταχεία δράση και μεγαλύτερη διάρκεια από τη θεραπεία με L-Dopa. Η μείωση των συμπτωμάτων μετά από μια μόνο χορήγηση της νέας θεραπείας φάνηκε να διαρκεί για περισσότερο από 24 ώρες σε σύγκριση με το μόλις εξάωρο θεραπευτικό παράθυρο της λεβοντόπας. Επιπλέον κινητικές επιπλοκές όπως η δυσκινησία που εμφανίζονται μετά τη θεραπεία με L-Dopa εξαφανίζονταν όταν η γονιδιακή θεραπεία εφαρμοζόταν για μεγάλο διάστημα (άνω των οκτώ μηνών).

Εκτός από τη δυναμική που δείχνει η νέα προσέγγιση στη θεραπεία της Πάρκινσον, σύμφωνα με τους ερευνητές, ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική ανάπτυξη θεραπευτικών στρατηγικών που θα στοχεύουν συγκεκριμένα εγκεφαλικά μονοπάτια και ενάντια σε άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Πηγή: in.gr

Πόνος στη μέση: Τι προσφέρει η φυσικοθεραπεία;

Πιο γρήγορα αναρρώνουν όσοι υποφέρουν από πόνο στη μέση εάν αρχίσουν φυσικοθεραπεία από τις πρώτες μέρες μετά την εμφάνισή του, σύμφωνα με δύο μεγάλες έρευνες. Ειδικότερα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εξέτασαν στοιχεία από περισσότερους από 150.000 πάσχοντες, ηλικίας 18-64 ετών. Στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι όσοι άρχισαν φυσικοθεραπεία σύντομα μετά την έναρξη του πόνου, είχαν σημαντικά οφέλη.

Μεταξύ άλλων, χρειάσθηκαν 28% λιγότερες απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφίες, μαγνητικές τομογραφίες), ενώ μειώθηκαν κατά 15% οι μεταφορές στην εντατική για την άμεση αντιμετώπιση του πόνου και ξόδεψαν πολύ λιγότερα χρήματα σε ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις.

Πολύ σημαντικό όμως ήταν, ότι είχαν σχεδόν 90% λιγότερες πιθανότητες να χρειασθούν βαριά παυσίπονα φάρμακα για να αντιμετωπίσουν τον πόνο τους.
Επίσης ανάλογα ευρήματα είχε και η δεύτερη μελέτη, στην οποία αναλύθηκαν στοιχεία από σχεδόν 47.000 πάσχοντες από οσφυαλγία.
«Υπολογίζεται ότι οκτώ στους δέκα ενήλικες εκδηλώνουν κάποια στιγμή πόνο στη μέση. Το 40% από αυτούς έχουν συμπτώματα πολύ σοβαρά όπως: χάνουν τον ύπνο τους, μειώνεται η ικανότητά τους να διεκπεραιώσουν τις καθημερινές δραστηριότητές τους και περιορίζουν δραστικά την κινητικότητά τους», επισημαίνει ο Φυσικοθεραπευτής - Χειροθεραπευτής Γιώργος Κακαβάς, από το Fysiotek Sports and Spine Lab και προσθέτει:

«Ποσοστό σχεδόν 75% χρειάζονται παυσίπονα φάρμακα για να αντιμετωπίσει τον πόνο. Πρόκειται συνήθως για ισχυρές ουσίες οι οποίες, λόγω των δυνητικών ανεπιθύμητων ενεργειών τους, πρέπει να λαμβάνονται περιστασιακά και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι η φυσικοθεραπεία έχει ισχυρές αναλγητικές ιδιότητες και η σύγχρονη παγκόσμια τάση είναι να χορηγείται ως θεραπεία πρώτης γραμμής, συχνά πριν από την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής».

Στην πρώτη μελέτη της Ουάσιγκτον οι ερευνητές παρακολούθησαν επί έναν χρόνο την πορεία της υγείας των ασθενών. Σκοπός ήταν να καταγράψουν τι είδους υπηρεσίες υγείας χρειάσθηκαν για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας τους, πόσο τους κόστισαν αυτές, καθώς και αν υπήρχε διαφορά στην έκβαση αναλόγως με τη χρονική στιγμή της επίσκεψης στον φυσικοθεραπευτή και την έναρξη της φυσικοθεραπείας.
Ως απώτερο στόχο η μελέτη είχε να εξακριβώσει εάν η άμεση έναρξη της φυσικοθεραπείας μπορεί να μειώσει τη χρήση των οπιοειδών παυσίπονων φαρμάκων. Τα οπιοειδή στις ΗΠΑ χορηγούνται ευρέως και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται υπερκατανάλωση, η οποία γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί. Σημειώνεται ότι η μη ορθή χρήση των οπιοειδών μπορεί να έχει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως κατάθλιψη, εθισμό, υπερδοσολογία ή ακόμα και θάνατο.

Στη δεύτερη μελέτη αναλύθηκαν στοιχεία από 46.914 πάσχοντες από οξεία οσφυαλγία, όπου λιγότεροι από 6.700 έκαναν φυσικοθεραπεία και οι υπόλοιποι αντιμετωπίστηκαν με απεικονιστικές εξετάσεις, ανάπαυση και παυσίπονα.

Οι ερευνητές τους παρακολούθησαν επί έναν χρόνο και κατέγραψαν την αγωγή που ακολούθησαν και την έκβασή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως όσοι είχαν αρχίσει φυσικοθεραπεία μέσα στις πρώτες τρεις ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων τους, είχαν πολύ καλύτερη έκβαση και σημαντικά μειωμένο κόστος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης πως ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου έπρεπε να καθυστερήσει η φυσικοθεραπεία, λόγω της κατάστασης των ασθενών.

Επισημαίνεται πως προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι η έναρξη της φυσικοθεραπείας μέσα σε δύο εβδομάδες από την εμφάνιση του πόνου σχετίζεται με καλύτερες εκβάσεις, ακόμα και με μείωση της ανάγκης για ενέσεις στη σπονδυλική στήλη ή και εγχειρήσεις.

«Η φυσικοθεραπεία είναι μία αποδοτική θεραπευτική επιλογή για την οσφυαλγία, ιδιαίτερα όταν στοχεύει στην αιτία της», τονίζει ο κ. Κακαβάς εξηγώντας πως «με τα σύγχρονα μηχανήματα και μεθόδους που έχουμε στη διάθεσή μας, όπως η fysiotek, μπορούμε να εντοπίσουμε την αιτία του πόνου και να καταρτίσουμε το κατάλληλο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα που θα την αντιμετωπίσει, ούτως ώστε να αναρρώσει ταχύτερα ο ασθενής και να ανακτήσει η καθημερινότητά του τους φυσιολογικούς της ρυθμούς».

Όμως, δεν υπάρχει καθολική συμφωνία για το πότε πρέπει να αρχίζει η φυσικοθεραπεία. Μπορεί οι γιατροί να συμφωνούν πως οι πάσχοντες από οσφυαλγία πρέπει να παραμένουν δραστήριοι κατά την οξεία και υποξεία φάση (και όχι να ακινητοποιούνται στο κρεβάτι, όπως τους συνιστούσαν παλαιότερα), αλλά δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το πότε πρέπει να αρχίσουν φυσικοθεραπεία. Έρευνες των τελευταίων ετών, όμως, συγκλίνουν πως όσο περισσότερο καθυστερεί, τόσο πιθανότερες είναι οι υποτροπές, οι οποίες με τη σειρά τους σχετίζονται με περισσότερες θεραπείες και, μοιραία, με υψηλότερο κόστος.
Διεθνείς πάντως έρευνες έχουν δείξει ότι, στην καθημερινή πρακτική, η φυσικοθεραπεία συνήθως συνιστάται 2-4 εβδομάδες μετά την έναρξη του πόνου στη μέση, αν και μπορεί να αρχίσει και πολύ αργότερα. Για παράδειγμα μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε, ότι μόνο το 52% των ασθενών άρχιζαν την φυσικοθεραπεία μέσα σε 4 εβδομάδες από την έναρξη του πόνου. Μάλιστα το 18% την αρχίζουν 1-3 μήνες αργότερα και το 30% μετά από 3 μήνες.

«Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την σημασία που έχει η αντιμετώπιση πολύπλοκων προβλημάτων, όπως ο πόνος στη μέση, από διεπιστημονική ομάδα. Η φυσικοθεραπεία κατέχει κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αρκεί να εφαρμόζεται η κατάλληλη μέθοδος, στους κατάλληλους ασθενείς και στην κατάλληλη στιγμή» καταλήγει ο κ. Κακαβάς.

Κρίσεις Πανικού: Αίτια και τρόποι αντιμετώπισης

-Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2023: «Η ψυχική υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα»

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα άτομα που πάσχουν από ψυχικές, νευρολογικές και συμπεριφορικές διαταραχές ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια, ενώ ένας στους τέσσερις ευρωπαίους πολίτες θα βιώσει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας στη διάρκεια της ζωής του. «Η ψυχική υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα» είναι το φετινό θέμα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας όπως έχει οριστεί η 10^η Οκτωβρίου.

Οι αγχώδεις διαταραχές που συνδέονται με τις κρίσεις πανικού αποτελούν σήμερα το πιο συχνό πρόβλημα ψυχικής υγείας στην Ευρώπη, καθώς υπολογίζεται ότι επηρεάζουν 25 εκατομμύρια κατοίκους των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 301 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι κρίσεις πανικού είναι πιο συχνές στις γυναίκες (5,6%) σε σχέση με τους άντρες (2,2%).

Η κρίση πανικού, ένα κοινό σύμπτωμα του άγχους, παρουσιάζεται ξαφνικά και εκδηλώνεται με επεισόδια έντονου φόβου, ενώ προσωπικές μαρτυρίες το παρομοιάζουν με «ηφαίστειο που ξερνάει και τη λάβα του και ξεχύνεται σε όλο το σώμα κάνοντάς το να τρέμει». Εκτιμάται ότι το 80% του πληθυσμού έχει πάθει έστω για μια φορά στην ζωή του κάποια κρίση πανικού και είναι πιθανό να μην επαναλήφθηκε ξανά.

Τι είναι όμως η Κρίση Πανικού; «Ο κάθε άνθρωπος βιώνει άγχος σε κάποια φάση της ζωής του ή και συχνά μέσα στη μέρα του με όσα έχει ν’ αντιμετωπίσει. Οι σωματικές αλλαγές που νιώθουμε από το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όταν βρίσκεται σε κίνδυνο ή αγχώδη κατάσταση για να μας βάλει σε κατάσταση δράσης και ν’ αντιδράσουμε στο επικείμενο πρόβλημα γρήγορα και αποτελεσματικά» επισημαίνει η κ. Άννα Χατζηδημητρίου, ΒΑ, MSc Ψυχολόγος Υγείας, Ειδικευμένη στην Ψυχο-ογκολογία και στον Χρόνιο Πόνο, St Thomas & Guy's Hospital, UK, Διευθύντρια Τμήματος Ψυχολογίας Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Ιδρύτρια Κέντρου Ψυχολογίας και Προαγωγής της Υγείας «Live Well – Be Well» και προσθέτει:

«Η Κρίση Πανικού διαφέρει από το έντονο άγχος που μπορεί να μας καταβάλλει, και δεν είναι απαραίτητο ότι το συχνό και καθημερινό άγχος εξελίσσεται σε κρίσεις πανικού. Το άτομο που παθαίνει κρίση πανικού αισθάνεται ανήμπορο διότι η κρίση έρχεται ξαφνικά σε κάποια στιγμή της μέρας, σε οποιοδήποτε μέρος χωρίς προειδοποίηση και χωρίς φαινομενικά κάποιο λόγο.

Τη στιγμή πριν την κρίση μπορεί το άτομο να νιώθει ότι όλα ήταν επιφανειακά ήρεμα και το αίσθημα του φόβου με τα έντονα σωματικά συμπτώματα να μπήκαν αιφνίδια σαν διαρρήκτες στο σώμα του χωρίς να προλάβει να τ’ αντιληφθεί.

Έντονη ταχυπαλμία σαν να νιώθει ότι από στιγμή σε στιγμή θα πάθει καρδιακή προσβολή, αίσθηση πνιγμού ότι δεν φτάνει ο αέρας να πάρεις μια ανάσα, εφίδρωση, ζάλη σαν όλα να γυρίζουν και τρέμουλο στα πόδια σαν να νιώθει πως χάνει τις αισθήσεις του για μερικά λεπτά.

Οι σκέψεις καλπάζουν ασταμάτητα, νιώθει ότι δεν μπορεί να τις ελέγχει, νιώθει ότι τα χάνει ότι δεν σκέφτεται λογικά, ότι θα τρελαθεί. Μέσα σ’ αυτό το στρόβιλο συναισθημάτων αναδύεται μια επίμονη σκέψη που κάνει το άτομο να νιώθει με σιγουριά ότι θα πάθει κάτι η υγεία του εκείνη την στιγμή, ότι το σώμα δεν θ’ αντέξει την πίεση, και ότι θα πάθε καρδιακή προσβολή, ή λιποθυμία, ή ασφυξία με πιθανότητα να απειλήσει τη ζωή του.

Κατά τις κρίσεις πανικού, τα σωματικά συμπτώματα που περιεγράφηκαν παράγουν ψυχικά συμπτώματα όπως έντονο φόβο, άγχος, πανικό, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου».

Το γνωσιακό Μοντέλο που εξηγεί τη Διαταραχή Πανικού

«Αυτή η εμπειρία που βιώνει το άτομο είναι τόσο τρομακτική που μπαίνει σε μια διαδικασία που μοιάζει με γρανάζια μηχανής που τραβούν μέσα τον άνθρωπο και τον κατακερματίζουν, στην εμπειρία του πανικού, νιώθει κανείς σαν φυλακισμένος που δεν μπορεί ν’ αποδράσει» τονίζει η κ. Χατζηδημητρίου και συνεχίζει:

«Το αίσθημα του επερχόμενου άγχους, ο φόβος να μην ξανάρθει ο πανικός, γεννά φόβο, παγιδεύεται σ ένα φαύλο κύκλο της σκέψης του και των συναισθημάτων που έχει για τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό λειτουργεί ως «γρανάζι» που μεταφέρει το φόβο στη συμπεριφορά του μ’ αποτέλεσμα να αρχίσει να εξαπλώνεται στις καθημερινές του συνήθειες.

Μεταξύ άλλων οδηγεί στο να συνδυάζει τα συμπτώματα από τις κρίσεις με όλο και περισσότερα μέρη, πράγματα που έκανε, αγαπημένες του συνήθειες, μ’ ανθρώπους που ίσως τον φορτίζουν, διάφορες κοινωνικές επαφές ή υποχρεώσεις και φτάνει στο σημείο ν’ αρχίζει να τα αποφεύγει συστηματικά.

Στην καλύτερη περίπτωση αν δεν τ’ αποφεύγει, αρχίζει και αναπτύσσει συμπεριφορές προσκόλλησης, δηλαδή κάνει τις συνήθειες του μ’ άλλους τρόπους (π.χ. έχει πάντα νερό μαζί του, φάρμακα στην τσάντα του, κάποιον για συνοδεία σε ό,τι κάνει) για να νιώθει ένα ουτοπικό αίσθημα ασφαλείας που τον βοηθάει να ανταπεξέλθει στα πράγματα που έχει να κάνει μέσα στην μέρα του.

Πράγματα απλά, που όμως ο φόβος τα κάνει να φαίνονται Γολγοθάς για να τα φέρει εις πέρας.

Και όπως έτσι ξαφνικά ήρθε η πρώτη κρίση πανικού, έτσι ξαφνικά κάποια στιγμή χωρίς ο ίδιος να το έχει αντιληφθεί ανακαλύπτει πως έχει εξαπλωθεί σταδιακά σε πολλά κομμάτια της ζωής του διαταράσσοντας την ποιότητά της και δημιουργώντας πολύ συχνά άλλα ψυχολογικά προβλήματα, όπως αγοραφοβία και κατάθλιψη που είναι τα πιο συνήθη».

Ποια είναι τα συμπτώματα στη διαταραχή πανικού;

Διακριτή περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας, κατά την οποία εμφανίσθηκαν αιφνίδια και κορυφώθηκαν μέσα σε 10 λεπτά της ώρας τέσσερα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα:

·     αίσθημα παλμών, καρδιά που «σφυροκοπά», ή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού

·     εφίδρωση

·     τρεμούλα ή έντονος τρόμος

·     αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας

·     αίσθημα πνιγμονής

·     πόνος ή δυσφορία στο θώρακα

·     ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση

·     αίσθημα ζάλης, αστάθειας, ή τάση για λιποθυμία

·     αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση ( ότι αποσπάται από τον ίδιο τον εαυτό του)

·     φόβος απώλειας του ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας

·     φόβος θανάτου

·     παραισθησίες (μούδιασμα ή μυρμηγκιάσματα)

·     ρίγη ή αίσθημα ζέστης

Ποιους αφορά η Διαταραχή Πανικού;

«Υπολογίζεται ότι μέχρι 4% του πληθυσμού υποφέρει από σοβαρές και συχνές κρίσεις πανικού. Σ’ αυτήν την περίπτωση η κρίση πανικού αποκτά ψυχοπαθολογικό χαρακτήρα και ονομάζεται διαταραχή πανικού. Οι κρίσεις πανικού σ’ αυτήν την κατάσταση μπορεί να εμφανίζονται σπανιότερα ή να επαναλαμβάνονται συχνά.

Οι κρίσεις πανικού μπορούν να εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες και είναι μια διαταραχή που αφορά άνδρες και γυναίκες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών και είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ότι στους άνδρες» σημειώνει η κ. Χατζηδημητρίου.

Πώς θα καταλάβω ότι έχω διαταραχή πανικού;

Τα συνήθη συμπτώματα της κρίσης πανικού που μπορεί κάποιος ν’ αναγνωρίσει στον εαυτό του είναι:

·        Έντονος φόβος, άγχος, πανικός, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου.

·        Άγχος για απροσδόκητο, ξαφνικό γεγονός που μπορεί να του προκαλέσει πανικό.

·        Αποφυγή δραστηριοτήτων λόγω φόβου μην πάθει κρίση πανικού (σαν αποτέλεσμα έχει να αποφεύγει την καθημερινή ρουτίνα).

·        Απομονώνεται όλο και περισσότερο από φίλους λόγω του φόβου ή ένα ασφαλές περιβάλλον όπως είναι το σπίτι του.

·        Αποφεύγει δημόσιους χώρους και πολλά άτομα συγκεντρωμένα στον ίδιο χώρο

Πώς αντιμετωπίζεται θεραπευτικά η Διαταραχή Πανικού;

Σκοπός της θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι να μειωθούν σταδιακά τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού. Ειδικότερα, με την γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ο ασθενής θα ανακαλύψει πως ο πανικός δεν έρχεται ξαφνικά αλλά τον προκαλούν συγκεκριμένες σκέψεις του ή συναισθήματα και η συμπεριφορά του συνδέεται με γεγονότα» εξηγεί η κ. Χατζηδημητρίου και καταλήγει: «Μέσω της ψυχοθεραπείας θα μάθει πώς μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται και νιώθει, ώστε να αλλάξει την ερμηνεία που δίνει στον εαυτό του για τις κρίσεις πανικού. Θα βοηθηθεί να καταλάβει ότι:

·        Η συχνότητα, η ένταση και η διάρκεια των κρίσεων πανικού θα μειωθούν

·        Θα μειωθεί ο φόβος, και ότι το επεισόδιο του πανικού αν επαναληφθεί θα έχει τη δυνατότητα να τον διαχειριστεί

·        Ο πάσχων θα αποβάλει τη σκέψη που του προκαλεί πανικό και θα μπορεί να διαχειριστεί μια επερχόμενη κατάσταση

·        Θα καταφέρει να βγει από το σπίτι και να πάει σε ένα δημόσιο χώρο με κόσμο, να κάνει μόνος του τις δουλειές του, ν’ απομακρυνθεί από τα σημεία ασφαλείας του

·        Να επιστρέψει κανονικά στην καθημερινότητα του».

Συνεχίζει η ταλαιπωρία για ασθενείς και εργαζόμενους στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στον Βόλο, καθώς ένα μήνα μετά την πρώτη πλημμύρα που «χτύπησε» την περιοχή, η κατάσταση παραμένει τραγική 

Το φαρμακείο δεν διαθέτει ψυγείο φύλαξης των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) - γενικά φαρμάκων, που πρέπει να συντηρηθούν σε συγκεκριμένη θερμοκρασία ψυγείου - με αποτέλεσμα εργαζόμενοι και ασθενείς να παλεύουν με τις παγοκύστες να διατηρήσουν τα φάρμακα, που σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να διανύσουν και κάποια χιλιόμετρα από την μια περιοχή του νομού Μαγνησίας στην άλλη.

Η ομαλή λειτουργεία του φαρμακείου, που στεγάζεται στο κεντρικό κτίριο του ΕΦΚΑ δεν έχει ακόμα διασφαλιστεί. Το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ παραμένει χωρίς τηλέφωνα, ενώ ηλεκτροδοτείται από γεννήτριες.

Ασθενής δικαιούχος ΦΥΚ με αναπηρία καταγγέλλει στην ΕΡΤ Βόλου, ότι η ταλαιπωρία του δεν έχει τελειωμό. Έστειλε δικό του άνθρωπο, προκειμένου να παραλάβει τα φάρμακα, που δικαιούται. Ωστόσο, όπως περιέγραψε, φτάνοντας στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ με συνταγογραφημένα ήδη τα ΦΥΚ, οι αρμόδιοι υπάλληλοι ενημέρωσαν, ότι πρώτα θα έπρεπε να δώσει τους κωδικούς συνταγογράφησης και μετά θα τα έφερναν από την φαρμακαποθήκη, που βρίσκεται στην ΒΙΠΕ Βόλου, διότι δεν έχουν ψυγείο συντήρησης των φαρμάκων.

Πράγματι έτσι και έγινε. Δόθηκε η παραγγελία και ο άνθρωπος έφυγε, αφού το ενημέρωσαν, ότι θα καλούσαν εκείνοι όταν τα φάρμακα θα βρίσκονταν στο φαρμακείο. Ο ίδιος είπε ότι ο «Γολγοθάς» της ταλαιπωρίας συνεχίστηκε, αφού, όταν ενημερώθηκε από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, ότι τα φάρμακά του βρίσκονται πλέον στο φαρμακείο, έπρεπε να παραληφθούν άμεσα για να μην ξεπαγώσουν οι παγοκύστες και αλλοιωθούν τα φάρμακα υψηλού κόστους.

Όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες ο δικαιούχος των ΦΥΚ δεν ζει στην πόλη του Βόλου, είναι άτομο με κινητική αναπηρία, οπότε κάποιος άλλος θα έπρεπε δυο φορές να πάει και να έρθει μια διαδρομή χιλιομέτρων, υπό τις συνθήκες της λάσπης και του κυκλοφοριακού κομφούζιο που επικρατεί, λόγω των πλημμυρών, ώστε να φτάσουν τα φάρμακα στον ασθενή- αποδέκτη.

Η Angelini Pharma λαμβάνει έγκριση στην Ελλάδα για χρήση 
της cenobamate▼
σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης

Η Cenobamate , ενδείκνυται ως Συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα
Περίπου 100.000 άνθρωποι στην Ελλάδα ζουν επί του παρόντος με επιληψία και εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ακάλυπτες θεραπευτικές ανάγκες για εκείνους με νόσο ανθεκτική στα φάρμακα12,13
Οι ανεξέλεγκτες επιληπτικές κρίσεις έχουν μεγάλη επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής των ασθενών και μπορούν να επηρεάσουν πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής, όπως η οδήγηση, η μετάβαση στη δουλειά και η ολοκλήρωση καθημερινών δραστηριοτήτων ,14,15,16
Δεδομένα κλινικών μελετών δείχνουν ότι πάνω από τα μισά άτομα που έλαβαν cenobamate παρουσίασαν μείωση 50% ή περισσότερο στην συχνότητα των εστιακών επιληπτικών κρίσεων 

Αθήνα, Ελλάδα 2 Οκτωβρίου 2023 – Η Angelini Pharma ανακοίνωσε σήμερα ότι η cenobamate, ένα από του στόματος αντισπασμωδικό φάρμακο (ASM), αποζημιώνεται για την συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. 
Στην Ελλάδα, το ~35% των ατόμων με επιληψία δυσκολεύονται να ελέγξουν τις κρίσεις τους 12,13, και επομένως είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν συννοσηρότητες, κοινωνικό στιγματισμό και να έχουν μειωμένη ποιότητα ζωής.14,15,16 
Η αποζημίωση της cenobamate ολοκληρώθηκε με την θετική σύσταση της εθνικής επιτροπής ΗΤΑ και η ένταξή της στη θετική λίστα συνταγογραφούμενων σκευασμάτων στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο 2023. 
Μια εγκριτική κλινική μελέτη δεδομένων (μελέτη C017) που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Neurology, έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς (56%) που έλαβαν επικουρικό Cenobamate στη δόση 200 mg/ημέρα ήταν ανταποκρινόμενοι (είχαν μείωση της συχνότητας των κρίσεων τουλάχιστον 50 %).2 Επιπλέον, το 11,2% των ασθενών ήταν ελεύθεροι επιληπτικών κρίσεων όταν λάμβαναν 200 mg/ημέρα cenobamate και αυτό αυξήθηκε στο 21,1% των ασθενών που έλαβαν τη μέγιστη ημερήσια δόση 400 mg/ημέρα (κατά τη διάρκεια της φάσης συντήρησης 12 εβδομάδων).2 Οι πιο συχνές αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλάμβαναν υπνηλία, ζάλη και κεφαλαλγία.2
Η Cenobamate είναι εγκεκριμένο στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα.3
-//-

▼ Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν υπόκειται σε πρόσθετη παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει τη γρήγορη αναγνώριση νέων πληροφοριών ασφαλείας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και τα παράπονα για το προϊόν πρέπει να αναφέρονται. Έντυπα αναφοράς και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.eof.gr για την Ελλάδα. Ανεπιθύμητες ενέργειες και παράπονα για το προϊόν θα πρέπει επίσης να αναφέρονται στην Angelini Pharma στην (Ελλάδα) στο :+30 210 6269200 ή Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σχετικά με την Επιληψία
Η επιληψία είναι μια σοβαρή νευρολογική πάθηση που επηρεάζει περίπου 100.000 άτομα στην Ελλάδα. Η επιληψία είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες κρίσεις.4.12,13
Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιληπτικών κρίσεων που συνήθως κατηγοριοποιούνται σε δύο ομάδες: 1. γενικευμένες κρίσεις που επηρεάζουν ολόκληρο τον εγκέφαλο ή 2. επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης, οι οποίες ξεκινούν σε ένα μέρος του εγκεφάλου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εξαπλωθούν και στα δύο. Οι επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης ταξινομούνται από την ILAE (διεθνής ένωση επιληψίας) σε εστιακές επιληπτικές κρίσεις, επιληπτικές κρίσεις χωρίς συνείδηση και εστιακές έως αμφοτερόπλευρες τονικές κλονικές κρίσεις.4

Σχετικά με την Cenobamate
Η Cenobamate ανακαλύφθηκε και αναπτύχθηκε από την SK Biopharmaceuticals και την SK Life Science και είναι εγκεκριμένο από τον FDA ως αντιεπιληπτικό φάρμακο για τη θεραπεία επιληπτικών κρίσεων μερικής έναρξης σε ενήλικες (γνωστές και ως επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης). Η Cenobamate διατίθεται στο εμπόριο στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.,5

Η Cenobamate είναι ένα νέο μικρό μόριο που παρέχει έναν διπλό, συμπληρωματικό μηχανισμό δράσης που στοχεύει στη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.6,7 Η Cenobamate σε κλινικά σχετικές συγκεντρώσεις, δρα και ως θετικός αλλοστερικός ρυθμιστής των υποδοχέων GABAA σε μια θέση δέσμευσης μη βενζοδιαζεπίνης και  κατά προτίμηση αποκλείει το επίμονο ρεύμα νατρίου.7,8 Ο διπλός μηχανισμός δράσης της cenobamate υποδηλώνει ότι έχει τη δυνατότητα τόσο να αποτρέψει την έναρξη των κρίσεων όσο και να περιορίσει την εξάπλωση αυτών.6,7,8,9

Μακροπρόθεσμα δεδομένα της cenobamate έχουν μελετηθεί στις ανοιχτές επεκτάσεις των διπλών τυφλών μελετών ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο καθώς και στην ανοιχτή μελέτη ασφάλειας σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες εστιακές κρίσεις. Τα δεδομένα από την ανοιχτή μελέτη  επέκτασης OLE της μελέτης C017 (NCT01866111) έδειξαν ότι τα υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των κρίσεων 100% και ≥90% διατηρούνται μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η cenobamate κατέγραψε μια διαρκή μείωση του αριθμού των ημερών με κρίσεις κατά τη διάρκεια των ετών που κυμαίνονται μεταξύ 3,6% (έτος 1) και 1,2% (έτος 5) και υψηλότερα ποσοστά κατακράτησης στον πληθυσμό που ανταποκρίθηκε 90-99% μετά από 5 χρόνια.11 Η μακροπρόθεσμη ασφάλεια και ανεκτικότητα ήταν σύμφωνη με τα δεδομένα της διπλής-τυφλής μελέτης. Επιπλέον, το προϊόν αξιολογείται σε μια συνεχιζόμενη τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή που αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του ως συμπληρωματική θεραπεία σε ασθενείς με πρωτογενείς γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις (NCT03678753).10

Η Cenobamate έλαβε πρόσφατα έγκριση κυκλοφορίας από τους ρυθμιστικούς φορείς της υγειονομικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία δεδομένης της πιθανής χρήσης του στη θεραπεία ανθεκτικών κρίσεων εστιακής έναρξης στην επιληψία. Το φάρμακο είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της Σλοβακίας, της Νορβηγίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας και της Πολωνίας
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ CENOBAMATE

Η Cenobamate3 έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην Ελλάδα και έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. Η συνιστώμενη δόση έναρξης του cenobamate είναι 12,5 mg την ημέρα, τιτλοποιημένη σταδιακά στη συνιστώμενη δόση στόχο των 200 mg την ημέρα. Με βάση την κλινική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να αυξηθεί στο μέγιστο των 400 mg την ημέρα.
Η Cenobamate αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα και σε ασθενείς με οικογενές σύνδρομο βραχυχρόνιου διαστήματος QT.

Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης κινδύνου της ΕΕ για το cenobamate, η εμφάνιση φαρμακευτικού εξανθήματος με ηωσινοφιλία και συστηματικά συμπτώματα (DRESS) έχει αναγνωριστεί ως σημαντικός εντοπισμένος κίνδυνος του φαρμάκου. Σημαντικοί πιθανοί κίνδυνοι είναι η υπερευαισθησία, η αυτοκτονία (επίδραση κατηγορίας), η βράχυνση του διαστήματος QT και η αναπαραγωγική/εμβρυϊκή τοξικότητα.
Σε κλινικές μελέτες, οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν υπνηλία, ζάλη, κόπωση και πονοκέφαλος. Οι εγκεκριμένες Πληροφορίες προϊόντος του cenobamate περιλαμβάνουν τα συνήθη μέτρα ελαχιστοποίησης του κινδύνου για τη μείωση των κινδύνων ασφάλειας σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με το φαρμακευτικό προϊόν.

Σχετικά με την κλινική μελέτη C017
Η C0172 ήταν μια πολυκεντρική, διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη δόσης-απόκρισης για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του cenobamate ως συμπληρωματικής θεραπείας σε ενήλικες (18 έως 70 ετών) με μη ελεγχόμενη εστιακή επιληψία παρά τη θεραπεία με 1-3 αντιεπιληπτικά φάρμακα. Μετά από μια αρχική περίοδο (baceline) 8 εβδομάδων, οι συμμετέχοντες στη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν σε μία από τις τρεις δόσεις cenobamate (100 mg, 200 mg και 400 mg μία φορά την ημέρα) ή εικονικό φάρμακο για 18 εβδομάδες (φάση τιτλοποίησης 6 εβδομάδων και φάση συντήρησης 12 εβδομάδων ). Τα πρωτεύοντα αποτελέσματα ήταν η ποσοστιαία μεταβολή από την αρχική τιμή στη συχνότητα των εστιακών κρίσεων σε μέσο όρο 28 ημερών στην περίοδο διπλής τυφλής θεραπείας 18 εβδομάδων και το ποσοστό ανταπόκρισης (ποσοστό ασθενών που πέτυχαν ≥50% μείωση από την έναρξη στη συχνότητα εστιακών κρίσεων) κατά τη διάρκεια 12- εβδομαδιαίας φάσης συντήρησης της διπλής-τυφλής περιόδου θεραπείας. Δεδομένα από ασθενείς που είχαν την επιλογή να ενταχθούν στην ανοιχτή φάση επέκτασης της μελέτης C017 παρέχει πρόσθετες πληροφορίες για τη μακροπρόθεσμη κλινική αποτελεσματικότητα και το προφίλ ασφάλειας του cenobamate.

Σχετικά με την Angelini Pharma
Η Angelini Pharma είναι μια διεθνής φαρμακευτική εταιρεία, μέρος του ιταλικού ιδιόκτητου ομίλου Angelini. Η Angelini Pharma δεσμεύεται να βοηθά ασθενείς με παθήσεις κεντρικού νευρικού συστήματος, εργάζεται καθημερινά για τη μείωση και τον μετριασμό των νευρολογικών διαταραχών, ενώ αποκαθιστά και προστατεύει την ψυχική υγεία και τη γνωστική λειτουργία.
Τα τελευταία 50 χρόνια, στον τομέα της ψυχικής υγείας, η Angelini Pharma έχει κερδίσει διεθνή αναγνώριση για τις ουσιαστικές προσπάθειές της να βελτιώσει τη διαχείριση ασθενών με διαταραχές ψυχικής υγείας χάρη στα σημαντικά, εσωτερικά αναπτυγμένα μόρια (όπως η τραζοδόνη) και τη δέσμευσή της να καταπολεμήσει το στίγμα της ψυχικής υγείας.

Η Angelini Pharma δραστηριοποιείται σε 20 χώρες απασχολώντας σχεδόν 3.000 άτομα και εμπορεύεται τα προϊόντα της σε περισσότερες από 70 χώρες μέσω στρατηγικών συμμαχιών με κορυφαίους διεθνείς φαρμακευτικούς ομίλους. Τον Ιανουάριο του 2021, η Angelini Pharma ανακοίνωσε ότι συνήψε μια οριστική συμφωνία συγχώνευσης βάσει της οποίας η Angelini Pharma εξαγόρασε την Arvelle Therapeutics. Ως αποτέλεσμα, η Angelini Pharma έχει την αποκλειστική άδεια εμπορίας της cenobamate στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

1 National Institute for Health and Care Excellence. NICE Technical Appraisal Guidance [TA753]. Available at:
https://www.nice.org.uk/guidance/ta753/chapter/3-Committee-discussion Accessed October 2022.
2 Krauss L G et al. Lancet Neurol. 2020 Jan;19(1):38-48.
3 Cenobamate Summary of Product Characteristics (SmPC). Available at:
https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/ontozry-epar-product-information_el.pdf
Accessed October 2022.
4 Fischer et al Epilepsia, 58(4):522–530, 2017 doi: 10.1111/epi.13670
5 FDA. Cenobamate prescribing information. Available at:
https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2019/212839s000lbl.pdf Accessed October 2022.
6 Guignet M et al. Epilepsia. 2020 Oct 16. doi: 10.1111/epi.16718.
7 Sharma R et al. Eur J Pharmacol. 2020;879:173117.
8 Nakamura M, et al. Eur J Pharmacol. 2019;855:175-182.
9 Anderson LL et al. Epilepsia. 2014;55(8):1274-1283.
10 Randomized, Double-Blind Study to Evaluate Efficacy and Safety of Cenobamate Adjunctive Therapy in PGTC
Seizures NCT03678753.
11 Ref. Klein et al Neurology ® 2022;99:e989-e998 and REF "What do 90-99% responder rates mean in patients
treated with cenobamate: results from the open label extension (OLE) of study C017 "Presented at the 35th
IEC congress in Dublin, 2-6 Sept 2023
12 Tsaparidou Aik., et al., Clinical opinion Epileprtic Seizure. Αvailable from:
https://anesthesia.gr/download/TOMOS_24/022_GEWRGIADOU.pdf
13 https://eginitio.uoa.gr/neyrologiki/neyrologika_nosimata_synoptikes_plirofories/epilipsia/]
14 Soare IA., et al., Quality of life study for caregivers of people with uncontrolled focal-onset seizures. J Med
Econ. 2022 Jan-Dec;25(1):66-76
15 Siarava E., et al., Depression and quality of life in patients with epilepsy in Northwest Greece. Seizure. 2019
Mar; 66:93-98.
16 Piperidou C., et al., Association of demographic, clinical and treatment variables with quality of life of
patients with epilepsy in Greece. Qual Life Res. 2008 Sep;17(7):987-96

Άσθμα ελεγχόμενο και μη: Αίτια και αντιμετώπιση

Το άσθμα είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών που προκαλεί περιορισμό του αέρα, με μεταβαλλόμενη στένωση των βρόγχων και συμπτώματα, όπως ο βήχας, ο συριγμός κατά την εκπνοή, η δύσπνοια κυρίως στην άσκηση αλλά και το αίσθημα βάρους ή σφιξίματος στο στήθος.

Είναι μια σχετικά συχνή νόσος παγκοσμίως, με σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών, με ορισμένες χώρες να παρουσιάζουν ασθενείς μέχρι και στο 20% του πληθυσμού τους. Υπολογίζεται ότι 358 εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από άσθμα παγκοσμίως, με το ποσοστό στη χώρα μας να κυμαίνεται στο 8-9%.

Μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα και σχετίζεται με γενετική προδιάθεση, όπως κληρονομικότητα και οικογενειακό ιστορικό, αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως: κάπνισμα, εισπνεόμενοι ρύποι, αλλεργιογόνα, λοιμώξεις, άσκηση αλλά και το στρες. Στα παιδιά είναι η συχνότερη χρόνια πάθηση και εμφανίζεται σε 1 στα 10 παιδιά, με μια συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα παγκοσμίως.

Ποια είναι τα συμπτώματα του άσθματος;

«Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως ο συριγμός, το αίσθημα δύσπνοιας, συσφικτικό άλγος ή πόνος στο στήθος, καθώς και από βήχα που κάποιες φορές μπορεί να είναι ξηρός και άλλες παραγωγικός. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται και από παραγωγή πυέλων που προκαλούν δυσκολίες κατά τον ύπνο λόγω του βήχα ή του συριγμού.

Τα συμπτώματα αυτά συνήθως ποικίλουν μέσα στην ημέρα και γίνονται πιο έντονα στη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το πρωί, ενώ μπορεί να διαρκούν περισσότερο κάποιες στιγμές της ημέρας και να υποχωρούν αυτόματα ή να χρειάζονται αγωγή», επισημαίνει ο κ. Σπυρίδων Γκάτζιας Αναπληρωτής Διευθυντής Πνευμονολόγος στο Μetropolitan Hospital.

Πώς γίνεται η διάγνωση του άσθματος;

Πολλοί ασθενείς αδυνατούν να αναγνωρίσουν ότι πάσχουν από άσθμα κυρίως εξαιτίας της χρόνιας συμβίωσής τους με αυτό. Ιατρικά, η κατάσταση αυτή δημιουργεί προβλήματα τόσο στους ασθενείς αλλά και στους ίδιους τους ιατρούς οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσχέρειες στην αξιολόγηση της νόσου.

«Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και επιβεβαιώνεται με παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει κυρίως σπιρομέτρηση, δηλαδή έλεγχο της λειτουργίας των πνευμόνων και της ανταπόκρισής της στη βρογχοδιαστολή. Πρόκειται για μια απλή αλλά βασική εξέταση που βοηθά στην ακριβή μέτρηση του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου όγκου αέρα σε συνάρτηση με το χρόνο.

Με αυτό τον τρόπο, ο πνευμονολόγος είναι σε θέση να γνωρίζει, εάν ο εξεταζόμενος έχει φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία ή αν υπάρχει απόφραξη ή περιορισμός. Παράλληλα, πραγματοποιείται έλεγχος πιθανών αλλεργιών με δερματικά ή αιματολογικά τεστ, αλλά και δοκιμασίες πρόκλησης ή άσκησης», εξηγεί ο ειδικός.

Ποιοι παράγοντες πυροδοτούν το άσθμα;

«Πάρα πολλοί παράγοντες μπορεί να το πυροδοτήσουν, ανάμεσα τους η σκόνη, το τρίχωμα ορισμένων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, το κάπνισμα, η γύρη, η μούχλα, ο ζεστός ατμός ή ο κρύος αέρας, το στρες, η άσκηση και ορισμένα φάρμακα όπως είναι η ασπιρίνη αλλά ακόμη και ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις», αναφέρει και συνεχίζει: «Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συμβουλευόμαστε τον ιατρό μας όταν πρέπει να πάρουμε φάρμακα για κάποια πάθηση, ώστε να μην έχουμε παρενέργειες από τυχόν αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων μεταξύ τους».

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μη ελεγχόμενου άσθματος;

«Το μη ελεγχόμενο άσθμα συναντάται, ευτυχώς, σε μια μικρή ομάδα ασθενών που πάσχουν από άσθμα. Χαρακτηρίζεται από καθημερινά συμπτώματα τα οποία δεν ελέγχονται ικανοποιητικά με τη χρήση πλήρους αγωγής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από τα ανακουφιστικά φάρμακα που είναι τα βρογχοδιασταλτικά εισπνεόμενα, αυτοί οι ασθενείς καλούνται να χρησιμοποιούν και ρυθμιστικά της νόσου που είναι η κορτιζόνη, τόσο σε μορφή εισπνοών, όσο και από το στόμα σε ιδιαίτερα υψηλές δόσεις και παρ΄ όλα αυτά να συνεχίζουν να εκδηλώνουν συμπτωματολογία.

Πλέον, υπάρχουν νέες πρωτοποριακές μέθοδοι οι οποίες περιλαμβάνουν φάρμακα που συγκαταλέγονται στην κατηγορία των βιολογικών παραγόντων και μπορούν να ελέγξουν σημαντικά τη συμπτωματολογία», δηλώνει.

Σε ποιες επιπλοκές μπορεί να οδηγήσει το μη ελεγχόμενο άσθμα;

«Σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να ελεγχθεί το άσθμα, εκτός από την επιδείνωση των συμπτωμάτων που προαναφέρθηκαν, μπορεί να προκαλέσει επιπλέον πρήξιμο των αεραγωγών που μεταφέρουν οξυγόνο μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Ως αποτέλεσμα, οι αεραγωγοί στενεύουν και δημιουργούνται ουλές στους πνεύμονες, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναπνοή, τη λεγόμενη αναδιαμόρφωση των αεραγωγών, η οποία επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται. Επιπλέον, οι ασθενείς με μη ελεγχόμενο άσθμα είναι ευάλωτοι σε λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως η πνευμονία», τονίζει ο γιατρός.

Ποιο είναι το «κλειδί» της αντιμετώπισης του άσθματος;

«Το «κλειδί» της αντιμετώπισης είναι να προσεγγίζουμε τα συμπτώματα από την αρχή προχωρώντας σε μια έγκαιρη και σωστή διάγνωση και σχεδιάζοντας με το γιατρό την κατάλληλη και εξατομικευμένη θεραπεία. Η έγκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων εξασφαλίζει την καλύτερη πνευμονική λειτουργία με την ελάχιστη δόση φαρμάκων. Παράλληλα, βοηθά τον ασθενή να ενημερωθεί και να εκπαιδευτεί σωστά γύρω από τη νόσο, ώστε να διατηρεί εν τέλει μία φυσιολογική ζωή, παρουσιάζοντας καθόλου ή ελάχιστα συμπτώματα στη διάρκεια της ημέρας, χωρίς περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων του και συμπτώματα τη νύχτα, καθόλου ή ελάχιστη ανάγκη για λήψη ανακουφιστικού φαρμάκου και εν τέλει μία φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία», αναφέρει.

Υπάρχει θεραπεία για την αντιμετώπιση του άσθματος;

«Η θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα κατά κύριο λόγο εισπνεόμενα, μέσω συσκευών κατάλληλα επιλεγμένων από τον γιατρό για κάθε ασθενή, που δρουν απευθείας στο όργανο-στόχο και είναι αποτελεσματικά και ασφαλή όταν χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες. Νεότερες θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα και βιολογικούς παράγοντες, απευθύνονται σε ασθενείς με σοβαρότερο άσθμα και έχουν ως στόχο, μεταξύ άλλων, τη μείωση της ανάγκης χορήγησης κορτικοστεροειδών», συμπληρώνει.

Ποια εποχή του χρόνου είναι λιγότερο έντονα τα συμπτώματα;

«Το καλοκαίρι, είναι σε γενικές γραμμές, καλή εποχή για τους ασθενείς με άσθμα γιατί συνήθως δεν υπάρχουν οι ατμοσφαιρικοί παράγοντες που μπορεί να το πυροδοτήσουν, ωστόσο σίγουρα θα πρέπει να προσέχουν τις λοιμώξεις, τα κρυώματα και τις μεγάλες εναλλαγές θερμοκρασίας κρύου-ζέστης οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν μια κρίση άσθματος», καταλήγει ο κ. Γκάτζιας.

• ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ

Οι καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης για όσους έχουν διαβήτη τύπου 1 είναι αναγκαίες για τη ζωή τους, όπως είναι επώδυνες και άβολες. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες έχουν επικεντρώσει στην ανάπτυξη εμφυτευμάτων κυττάρων παγκρεατικών νησίδων.

Οι παγκρεατικές νησίδες είναι κύτταρα που βρίσκονται σε συστάδες σε όλο το πάγκρεας. Είναι κατασκευασμένες από διάφορους τύπους κυττάρων.

Ένας είναι τα βήτα κύτταρα που κάνουν την ινσουλίνη, ορμόνη που βοηθά τη γλυκόζη να χρησιμοποιεί την ενέργεια του σώματος.

Το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 καταστρέφει αυτά τα κύτταρα, επομένως η ινσουλίνη πρέπει να εγχέεται καθημερινά με ενέσεις στην κυκλοφορία του αίματος, προκειμένου να ζήσουν.

Oι ενέσεις ινσουλίνης είναι ανάγκη για την επιβίωση όσων έχουν διαβήτη τύπου 1. GETTY IMAGES

Μια εναλλακτική λύση είναι η εμφύτευση κυττάρων νησίδων που είτε έχουν συλλεχθεί από πτώμα, είτε προέρχονται από βλαστοκύτταρα. Λειτουργεί μεν, σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής τους, ώστε να εμποδίσουν την απόρριψη αυτών των κυττάρων.

Για αυτό και αναζητούνται άλλες επιλογές.

Ένα σημαντικό εμπόδιο στην προσέγγιση των εμφυτευμάτων είναι ότι μόλις τα κύτταρα εμφυτευθούν, ‘ξεμένουν’ από οξυγόνο και σταματούν να παράγουν ινσουλίνη.

Ερευνητές του ΜΙΤ σχεδίασαν νέα συσκευή που όχι μόνο μεταφέρει εκατοντάδες χιλιάδες κύτταρα νησίδων που παράγουν ινσουλίνη, αλλά έχει και το δικό του ‘εργοστάσιο’ παραγωγής οξυγόνου: το παράγει, μαζί με υδρογόνο, διασπώντας τους υδρατμούς που εμφανίζονται φυσικά στο σώμα.

Το υδρογόνο διαχέεται ακίνδυνα, ενώ το οξυγόνο πηγαίνει σε ένα θάλαμο αποθήκευσης στο εμφύτευμα. Στη συνέχεια, μια λεπτή, διαπερατή μεμβράνη σε αυτόν τον θάλαμο επιτρέπει στο οξυγόνο να ρέει στον θάλαμο που περιέχει τα κύτταρα νησίδων.

Οι δοκιμές που έγιναν σε διαβητικά ποντίκια (το εμφύτευμα τοποθετήθηκε κάτω από το δέρμα) έδειξαν πως αυτή η συσκευή που έχει το μέγεθος κέρματος των 25 cents του δολαρίου μπορεί να διατηρήσει σταθερά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, για τουλάχιστον ένα μήνα.

Το εμφύτευμα που κατασκεύασαν οι ερευνητές του ΜΙΤ MIT/BOSTON CHILDREN'S HOSPITAL

Οι ερευνητές ελπίζουν τώρα πως θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μεγαλύτερη έκδοση (περίπου στο μέγεθος μιας τσίχλας) που θα μπορεί να δοκιμαστεί σε άτομα με διαβήτη τύπου 1. Προηγουμένως θα δοκιμαστεί σε μεγαλύτερα ζώα.

«Μπορείτε να το σκεφτείτε ως μια ζωντανή ιατρική συσκευή που κατασκευάζεται από ανθρώπινα κύτταρα που εκκρίνουν ινσουλίνη, μαζί με ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποστήριξης ζωής» εξήγησε ο Daniel Anderson, καθηγητής στο Τμήμα Χημικής Μηχανικής του MIT, μέλος του Ινστιτούτου Koch για την Ολοκληρωμένη Έρευνα και Ινστιτούτο Καρκίνου του MIT και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.

Πρόσθεσε ότι «είμαστε ενθουσιασμένοι από την μέχρι τώρα πρόοδο των δοκιμών και πραγματικά αισιόδοξοι ότι αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να καταλήξει να βοηθάει τους ασθενείς».

«Αν μπορούμε να αντικαταστήσουμε την ανάγκη για εγχύσεις κάθε δεύτερη εβδομάδα με ένα μόνο εμφύτευμα που μπορεί να δράσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει πολλούς ασθενείς».

Ενώ οι ερευνητές επικεντρώνονται κυρίως στη θεραπεία του διαβήτη, λένε ότι αυτό το είδος συσκευής θα μπορούσε να προσαρμοστεί για τη θεραπεία άλλων ασθενειών που απαιτούν επαναλαμβανόμενη χορήγηση θεραπευτικών πρωτεϊνών.

Η συσκευή έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη κυττάρων που παράγουν ερυθροποιητίνη, η οποία είναι μια πρωτεΐνη που διεγείρει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Πηγή: news247.gr

Ίλιγγος και ζάλη: Συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε

Ο ίλιγγος και η ζάλη αποτελούν πολύ συχνές αιτίες προσέλευσης ασθενών στο ΩΡΛ ιατρείο και μάλιστα τις περισσότερες φορές σαν επείγοντα περιστατικά.

Λόγω του επείγοντος του γεγονότος, της οξείας εγκατάστασης και της βαρύτητας των συμπτωμάτων, οι ασθενείς συχνά μπερδεύουν τις έννοιες αυτές. Έτσι καταρχάς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε αυτές τις δύο καταστάσεις που αποτελούν συμπτώματα και όχι παθήσεις.

«Ο ίλιγγος είναι το αίσθημα περιστροφής, είτε του ατόμου είτε του περιβάλλοντος. Η ζάλη αποτελεί μια πιο ακαθόριστη έννοια που εκτός του ιλίγγου δυνατόν να συμπεριλαμβάνει και άλλα συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, ναυτία, απάθεια, τάση για λιποθυμία κ.ά.» εξηγεί ο κ. Αντώνης Καμπέρος MD, PhD, Διευθυντής Χειρουργός ΩΡΛ Metropolitan Hospital, Επιστημονικός συνεργάτης HealthSpot.

Σε μελέτες που έχουν γίνει αναφέρεται ότι τουλάχιστον μια κρίση ιλίγγου έχει παρουσιάσει έως και το 80% του γενικού πληθυσμού, πάσχουν και τα δύο φύλα, ελαφρώς συχνότερα οι γυναίκες, η δε προσβολή αφορά συνήθως τις μέσες και μεγάλες ηλικίες.

«Ο ίλιγγος διακρίνεται σε περιφερικό και κεντρικό. Ο περιφερικός ίλιγγος (πάσχει ο λαβύρινθος ή το αιθουσαίο νεύρο) χαρακτηρίζεται από έντονη συμπτωματολογία με εμέτους, ναυτία, πιθανή βαρηκοΐα, εμβοές και αστάθεια που διαρκούν από λεπτά έως μέρες. Είναι ο συχνότερα απαντώμενος ίλιγγος.

Ο κεντρικός ίλιγγος (πάσχει το κεντρικό νευρικό σύστημα) είναι πιο ήπιος, κρατάει περισσότερο χρόνο και συνοδεύεται από ευρύ φάσμα συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλος, απάθεια, αδυναμία του σώματος, διπλωπία, μουδιάσματα (προσώπου-άκρων), δυσκολία στην ομιλία κ.ά.

Μια τυπική κρίση ιλίγγου χαρακτηρίζεται από έντονο αίσθημα περιστροφής το οποίο συνυπάρχει με έντονη εφίδρωση, ναυτία, εμέτους, κακουχία και αίσθημα φόβου και αγωνίας. Τα συμπτώματα αυτά συχνά οδηγούν τον πάσχοντα στην ακινητοποίηση και τον περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων» επισημαίνει.

Για τη σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση της πάθησης έχει μεγάλη σημασία η λήψη, από τον ειδικό ΩΡΛ ιατρό, ενός λεπτομερούς ιστορικού από τον ασθενή και το περιβάλλον του.

«Καταρχήν θα πρέπει να προσδιοριστεί η χρονική διάρκεια του ιλίγγου. Έτσι ίλιγγοι λίγων δευτερολέπτων συνήθως οφείλονται σε καλοήθη ίλιγγο θέσεως (η συνηθέστερη αιτία περιφερικού ιλίγγου), λίγων λεπτών σε αιθουσαία ημικρανία που συνήθως συνοδεύεται από ημικρανιακή  αύρα και φωτοφοβία, ολίγων ωρών σε σύνδρομο Meniere (το χαρακτηριστικό του είναι το μακρύ ιστορικό και η επαναληψιμότητα των κρίσεων στον χρόνο) και ολίγων ημερών σε αιθουσαία νευρίτιδα.

Ακολούθως και μέσω της κλινικής εξέτασης διερευνάται η ύπαρξη συνοδών συμπτωμάτων όπως νυσταγμός οφθαλμών, βαρηκοϊα, εμβοές, νευρολογικές διαταραχές κ.ά., έτσι ώστε ο ειδικός να κατευθυνθεί και να προσδιορίσει την αιτία που προκαλεί τον ίλιγγο.

Σε αρκετές περιπτώσεις θα απαιτηθεί εργαστηριακός απεικονιστικός και νευροωτολογικός έλεγχος ενώ μεγάλη βοήθεια παρέχει και η δοκιμασία Dix-Hollpike.

Ανάλογα με τα ευρήματα απαραίτητη είναι και η συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων όπως νευρολόγους, καρδιολόγους, ορθοπεδικούς, κ.λπ. ώστε να βρεθεί η αιτία του ιλίγγου και να αντιμετωπισθεί σωστά ο ασθενής» τονίζει ο κ. Καμπέρος συνοψίζοντας τα αίτια ενός ιλίγγου.

Συνήθεις Αιτίες ιλίγγου

Περιφερικός ίλιγγος

1. Καλοήθης ίλιγγος θέσεως
2. Σύνδρομο Meniere
3. Αιθουσαία νευρίτιδα
4. Φλεγμονές ωτός
5. Τραύμα

 Κεντρικός ίλιγγος

1.  Ημικρανία
2.  Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
3.  Σκλήρυνση κατά πλάκας
4.  Όγκοι εγκεφάλου
5.  Παρεγκεφαλίτιδα

Άλλες αιτίες

1.     Μεταβολικές παθήσεις

2. Ορθοστατική υπόταση

      3.  Αυτοάνοσα νοσήματα

4. Παρενέργειες από λήψη φαρμάκων (αμινογλυζίτες, βαρβιτουρικά, διουρητικά, αντιυπερτασικά)

      5. Ψυχογενή αίτια

Τελειώνοντας, «θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο ίλιγγος αν και είναι ένα έντονο σύμπτωμα που αιφνιδιάζει και φοβίζει τον ασθενή συνήθως οφείλεται σε αίτια που δεν είναι τόσο σοβαρά για την υγεία του ασθενούς», καταλήγει ο κ. Καμπέρος.

Σοκαριστικές μελέτες στις ΗΠΑ συνδέουν τη βιομηχανία φυσικού αερίου με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει το Associated Press, τα παιδιά που ζούσαν κοντά σε πηγάδια φυσικού αερίου στη δυτική Πενσυλβάνια των ΗΠΑ όπου γίνονταν εντατικές γεωτρήσεις, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μια σχετικά σπάνια μορφή καρκίνου. Οι κάτοικοι όλων των ηλικιών που βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση, είχαν αυξημένες πιθανότητες να πάθουν σοβαρή κρίση άσθματος, σύμφωνα με εκθέσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τρίτη (15/8).

Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ έρχεται να προστεθεί σε ένα σύνολο στοιχείων που συνδέουν τη βιομηχανία φυσικού αερίου με ορισμένα προβλήματα υγείας. Στη συγκεκριμένη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν συσχετίσεις μεταξύ της δραστηριότητας της βιομηχανίας φυσικού αερίου και δύο παθήσεων: του άσθματος και του λεμφώματος στα παιδιά, τα οποία σχετικά σπάνια διαγιγνώσκονται με αυτόν τον τύπο καρκίνου.

Οι ερευνητές δεν ήταν σε θέση να πουν αν η γεώτρηση προκάλεσε τα προβλήματα υγείας, επειδή οι μελέτες δεν είχαν σχεδιαστεί για αυτό τον σκοπό. Αντ’ αυτού, οι ερευνητές μελέτησαν τα αρχεία υγείας για να εντοπίσουν πιθανές συσχετίσεις με βάση το πόσο κοντά ζούσαν οι άνθρωποι στις γεωτρήσεις φυσικού αερίου.

Περισσότερα για την προστασία της υγείας ζητούν ακτιβιστές

Οι εκθέσεις δόθηκαν στη δημοσιότητα κατά την έναρξη μιας δημόσιας συνεδρίασης το βράδυ της Τρίτης η οποία διοργανώθηκε από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ και το Υπουργείο Υγείας. Κατά τη συνάντηση, ακτιβιστές της κοινότητας και ανήσυχοι γονείς προέτρεψαν τους υπαλλήλους του τμήματος και τους ερευνητές να κάνουν περισσότερα για την προστασία της δημόσιας υγείας, καθώς οι γεωτρήσεις φυσικού αερίου συνεχίζουν να επεκτείνονται.

Στη μελέτη για τον καρκίνο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ζούσαν σε απόσταση 1,6 χιλιομέτρων από ένα πηγάδι φυσικού αερίου είχαν 5 έως 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν λέμφωμα σε σύγκριση με τα παιδιά που ζούσαν 8 χιλιόμετρα ή μακρύτερα από ένα πηγάδι. Αυτό ισοδυναμεί με 60 έως 84 περιπτώσεις λεμφώματος ανά εκατομμύριο παιδιών που ζούσαν κοντά σε πηγάδια, έναντι 12 ανά εκατομμύριο παιδιών που ζούσαν πιο μακριά.

Δεκάδες παιδιά και νεαροί ενήλικες έχουν διαγνωστεί με μια εξαιρετικά σπάνια μορφή καρκίνου των οστών, το σάρκωμα Ewing. Τα άτομα αυτά ζουν σε μια περιοχή έξω από το Πίτσμπουργκ όπου γίνονταν γεωτρήσεις και οι οικογένειές τους συνέβαλαν καθοριστικά στο να διεξαχθεί η μελέτη. Ωστόσο οι ερευνητές δήλωσαν ότι δεν βρήκαν καμία συσχέτιση μεταξύ των γεωτρήσεων φυσικού αερίου και της παιδικής λευχαιμίας και του καρκίνου του εγκεφάλου και των οστών.

Όσον αφορά το άσθμα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με την αναπνευστική πάθηση που ζούσαν κοντά σε πηγάδια είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν σοβαρές αντιδράσεις κατά την εξόρυξη του αερίου σε σύγκριση με άτομα που δεν ζούσαν κοντά σε πηγάδια.

Αυστηροποίηση των νόμων για το fracking

Την τελευταία δεκαετία, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ έχουν αυστηροποιήσει τους νόμους τους για το fracking και τη διάθεση αποβλήτων. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι οι ρυθμιστικές ελλείψεις δίνουν μια ελλιπή εικόνα της ποσότητας των τοξικών ουσιών που η βιομηχανία εκπέμπει στον αέρα, διοχετεύει στο έδαφος ή παράγει ως απόβλητα. Η βιομηχανία φυσικού αερίου έχει υποστηρίξει ότι το fracking είναι ασφαλές, και οι ομάδες που εξετάζουν τις μελέτες δήλωσαν την Τρίτη ότι η προστασία της δημόσιας υγείας είναι η ύψιστη προτεραιότητά τους.

Η έλευση της υδραυλικής ρωγμάτωσης μεγάλου όγκου σε συνδυασμό με την οριζόντια γεώτρηση σε βάθος χιλιομέτρων στο έδαφος τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μετέτρεψε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παγκόσμια υπερδύναμη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Έφερε όμως και ρύπανση του νερού, του αέρα, καθώς και ασθένειες.

Μπορεί να είναι δύσκολο ή αδύνατο για τους ερευνητές να προσδιορίσουν επακριβώς πόσο εκτέθηκαν οι άνθρωποι σε ρύπους στον αέρα ή στο νερό. Για αυτό και προσπαθούν να συγκεντρώσουν αρκετά δεδομένα για να εκτιμήσουν τον κίνδυνο και να εξάγουν συμπεράσματα.

Έξαρση των συμπτωμάτων του έρπητα παρατηρείται τους καλοκαιρινούς μήνες. Η αιτία εντοπίζεται στην υπερβολική έκθεση στον ήλιο, η οποία μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα, με συνέπεια αυτό να μην μπορεί πλέον να κρατήσει υπό έλεγχο τον ιό. Η ενημέρωση για τον τρόπο μείωσης των πιθανοτήτων επανεμφάνισης των δερματικών βλαβών είναι εξαιρετικά σημαντική, προκειμένου οι πάσχοντες να απολαμβάνουν τις ευεργετικές ιδιότητές του ήλιου χωρίς τον κίνδυνο υποτροπής.

«Οι ερπητοϊοί είναι μια οικογένεια ιών ευρέως διαδεδομένων στη φύση. Χωρίζονται σε τρεις υποοικογένειες, εκ των οποίων μόνο η μία δημιουργεί δερματικές βλάβες στον άνθρωπο. Σε αυτήν ανήκουν ο ιός της ανεμευλογιάς - έρπητα ζωστήρα (VZV) και ο ιός του απλού έρπητα (HSV). Υπάρχουν δύο τύποι του HSV: ο ιός του απλού έρπητα 1 (HSV-1) και ο ιός του απλού έρπητα 2 (HSV-2).

Η μόλυνση γίνεται με στενή επαφή με άτομο που έχει ενεργό ιό. Μετά την αρχική εκδήλωση των συμπτωμάτων και την υποχώρησή τους, αυτός παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα νευρικά γάγγλια, καθώς δεν υπάρχει θεραπεία που να τον εκριζώνει. Περιοδικά μπορεί να επανενεργοποιείται, προκαλώντας φυσαλιδώδη εξανθήματα σε ερυθηματώδη βάση, που συνοδεύονται από πόνο και κνησμό. Οι φυσαλίδες συνήθως επιμένουν για λίγες ημέρες και στη συνέχεια σπάνε και στεγνώνουν, σχηματίζοντας μια λεπτή κιτρινωπή κρούστα. Οι βλάβες επουλώνονται πλήρως, αλλά οι πολυάριθμες υποτροπές στο ίδιο σημείο μπορεί να γίνουν αιτία ατροφίας και ουλών» εξηγεί ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

Ειδικότερα, ο HSV μεταδίδεται με άγγιγμα των βλαβών και εκδηλώνεται στο δέρμα, το στόμα, τα χείλη, τα μάτια και τα γεννητικά όργανα. Ο επιχείλιος έρπης είναι η πιο συχνή κλινική μορφή στην περιοχή του προσώπου. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι η πιο διαδεδομένη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ελκωτική νόσος στις ανεπτυγμένες χώρες και μπορεί να προκληθεί τόσο από τον HSV-1 όσο και τον HSV-2.

Ο VZV μεταδίδεται με την εισπνοή  εκκρίσεων των αεροφόρων οδών ή την επαφή με δερματικές βλάβες. Κατά τη διάρκεια της πρωτογενούς λοίμωξης (ανεμευλογιά), ο ιός καθίσταται στα ραχιαία γάγγλια. Υπό ορισμένες συνθήκες “ξυπνά” και ο ασθενής εμφανίζει έρπη ζωστήρα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Κάθε άτομο με ιστορικό ανεμευλογιάς διατρέχει περίπου 30% κίνδυνο επανενεργοποίησης του VZV τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.

Τρεις στις δέκα υποτροπές οφείλονται στην απότομη έκθεση στο ηλιακό φως, κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά), λόγω της καταστολής της ανοσολογικής απόκρισης που προκαλεί στον οργανισμό.

Μια μελέτη που διεξήχθη από το Kobe University Graduate School of Medicine της Ιαπωνίας διαπίστωσε ότι περίπου το 10,4% των ατόμων με τον ιό HSV-1 ανέφεραν επανεμφάνιση των συμπτωμάτων. Κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο οι εξάρσεις που προκλήθηκαν από τον ήλιο αυξήθηκαν στο 19,7% συνολικά. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 28% στους ασθενείς ηλικίας κάτω των 30 ετών που διαγνώστηκαν κατά τους ίδιους μήνες και στο 40% στα άτομα ίδιας ηλικίας που υποτροπίασαν στο παραπάνω χρονικό διάστημα.

«Η έκθεση στον ήλιο έχει επιδράσεις στον οργανισμό μας. Για παράδειγμα, προσφέρει ένα ευχάριστο αίσθημα ευεξίας, λόγω της απελευθέρωσης ορμονών που δρουν ως αντικαταθλιπτικά. Είναι απαραίτητη δε για την παραγωγή της σημαντικής για την εύρυθμη λειτουργία του βιταμίνης D. Όμως, προκαλεί και βλάβες, όπως εγκαύματα, φωτογήρανση, φωτοαλλεργικές αντιδράσεις, καρκίνο του δέρματος, οφθαλμικές παθήσεις και ανοσοκαταστολή. Η έκθεση στο ήμισυ της ηλιακής ακτινοβολίας  που απαιτείται για την εμφάνιση ενός ελάχιστα ανιχνεύσιμου εγκαύματος είναι αρκετή για να καταστέλλει την ικανότητα του οργανισμού να αμύνεται.

Επομένως, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μείωσης του κινδύνου υποτροπής το καλοκαίρι είναι η αποφυγή του ήλιου. Ωστόσο, αυτό δεν είναι εφικτό. Ευτυχώς, από τις μέχρι σήμερα μελέτες  φαίνεται ότι η χρήση αντηλιακού, πριν από την έκθεση, προστατεύει», επισημαίνει ο δρ Στάμου.

Πρόσθετοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να μειώσει κάποιος τις πιθανότητες επανεμφάνισης των συμπτωμάτων είναι:

·       η ενυδάτωση των χειλιών με lip balm που περιέχει SPF,

·       η χρήση καπέλου που δημιουργεί σκιά στο πρόσωπο και στα χείλη,

·       η αποφυγή οποιαδήποτε μηχανήματος ή συσκευής που παράγει υπεριώδη ακτινοβολία,  και

·       η επαρκής ενυδάτωση του δέρματος.

Για όσους δεν στέκονται τυχεροί και εμφανίζουν τις επώδυνες και κνησμώδεις φυσαλίδες, υπάρχουν τρόποι μείωσης της σοβαρότητας και της διάρκειας των υποτροπών. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς έχουν την επιλογή να χρησιμοποιήσουν επιθέματα που προστατεύουν την πληγείσα περιοχή, τοπικές αγωγές που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα και από του στόματος αντιιϊκά φάρμακα που διακόπτουν την αναπαραγωγή του ιού.

«Αν και υποτροπές μπορεί να προκύψουν και από άλλες αιτίες, όπως από έκθεση σε θερμότητα ή κρύο, τραυματισμό, ορμονικές αλλαγές, έντονο ψυχικό στρες, κάπνισμα, λοίμωξη ή σοβαρά προβλήματα υγείας και νευρική βλάβη, η έκθεση στον ήλιο είναι ο πιο συχνός και τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου.

Το μόνο που απαιτείται είναι η προοδευτική έκθεση στον ήλιο, ώστε να δίδεται η δυνατότητα σταδιακής ενεργοποίησης της προστατευτικής μελανίνης (χωρίς πρόκληση ερυθήματος), η επιλογή ρούχων που δεν επιτρέπουν την είσοδο της ακτινοβολίας (π.χ. μετάξι και blue jeans) και η χρήση επαρκούς ποσότητας αντηλιακού κατά της UVB και της UVA με δείκτη προστασίας κατάλληλο για κάθε φωτότυπο και για τις επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες (π.χ. μήνας του έτους, χιόνι, θάλασσα, άμμος, υψόμετρο, γεωγραφικό πλάτος)», καταλήγει ο δρ Στάμου.