Αντικαρκινικές ιδιότητες έχει η κατανάλωση λάχανων και μπρόκολων, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρα Γκίτα Στόκινγκερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Immunity", σύμφωνα με το BBC, ανακάλυψαν -μέσα από πειράματα σε ζώα και σε ιστούς μίνι-εντέρου στο εργαστήριο- ότι αντικαρκινικές ουσίες παράγονται κατά την πέψη αυτών των λαχανικών.

Όπως το δέρμα, η εσωτερική επιφάνεια του εντέρου συνεχώς αναγεννιέται από βλαστοκύτταρα μέσω μιας διαδικασίας που παίρνει τέσσερις έως πέντε μέρες και η οποία μερικές φορές μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτη, με συνέπεια την πρόκληση φλεγμονής ή καρκίνου.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι όταν κανείς τρώει λαχανικά και μπρόκολα, παράγονται χημικές ουσίες που, φθάνοντας στο παχύ έντερο, επιδρούν θετικά στα βλαστικά κύτταρα και προστατεύουν την εσωτερική επιφάνειά του, έτσι ώστε να ανανεωθεί χωρίς πρόβλημα.

Η διατροφή των πειραματόζωων (ποντικιών) με δίαιτες πλούσιες σε αυτές τις ουσίες προστάτευσε τα ζώα από καρκίνο του εντέρου, ακόμη και όταν διέθεταν στο DNA τους γονίδια υψηλού κινδύνου για τη νόσο. Χωρίς την ίδια διατροφή, τα πειραματόζωα αυτά πάθαιναν τελικά καρκίνο. Όταν όμως τα πειραματόζωα άρχισαν την προστατευτική διατροφή, σταματούσε η εξάπλωση των καρκινικών όγκων.

«Αιτία για αισιοδοξία» χαρακτήρισε τα ευρήματα η δρ Στόκινγκερ και πρόσθεσε ότι υπάρχουν σίγουρα λόγοι για να τρώει κανείς περισσότερα λάχανα και μπρόκολα.









ΑΠΕ

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο, παρόλο που είναι πιο ασφαλές από το κανονικό τσιγάρο, ενέχει τους δικούς του κινδύνους και μπορεί να αποδειχθεί πιο επιβλαβές σε βάθος χρόνου από όσο θεωρείται έως τώρα, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Οι Βρετανοί επιστήμονες εξέφρασαν «μεγάλες επιφυλάξεις για την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι ασφαλή».

Ο εισπνεόμενος ατμός του ηλεκτρονικού τσιγάρου, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, καταστρέφει κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, δυσκολεύοντας με τον τρόπο αυτό τους πνεύμονες να απαλλαγούν από δυνητικά επικίνδυνους μικροοργανισμούς και από τις λοιμώξεις. Έτσι, μπορεί να πυροδοτήσει αργότερα στη ζωή παθήσεις όπως η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ).

Προηγούμενες μελέτες έχουν εστιάσει κυρίως στις χημικές ουσίες που περιέχει το υγρό του ηλεκτρονικού τσιγάρου προτού γίνει ατμός, αλλά η νέα μελέτη εστιάζει στον ίδιο τον ατμό. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, με επικεφαλής τον καθηγητή πνευμονολογίας Ντέιβιντ Θίκετ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο πνευμονολογικό περιοδικό «Thorax» (Θώραξ), σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς, βρήκαν ένα τρόπο να μιμούνται στο εργαστήριο τις επιπτώσεις της άτμισης πάνω σε κύτταρα πνευμόνων που είχαν λάβει από οκτώ μη καπνιστές.

Διαπίστωσαν ότι ο ατμός του ηλεκτρονικού τσιγάρου ευνοεί την πρόκληση φλεγμονής και παράλληλα καταστέλλει τη δράση των μακροφάγων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία παίζουν ζωτικό ρόλο για το καθάρισμα του οργανισμού από βακτήρια, σωματίδια σκόνης, αλλεργιογόνες ουσίες κ.α.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι ορισμένες επιπτώσεις του ατμού πάνω στον πνευμονικό ιστό μοιάζουν παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται στους πνεύμονες τακτικών καπνιστών και όσων έχουν χρόνιες παθήσεις όπως η ΧΑΠ. Επειδή όμως η νέα μελέτη έγινε σε εργαστηριακές και όχι σε κλινικές συνθήκες, οι βρετανοί επιστήμονες επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν περισσότερες έρευνες πάνω στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της άτμισης.

Ο δρ Θίκετ δήλωσε ότι παρόλο που το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι ασφαλέστερο από το παραδοσιακό, μπορεί να είναι επιβλαβές σε βάθος χρόνου, καθώς η σχετική έρευνα για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα.

Όπως είπε, «σε σχέση με τα καρκινογόνα μόρια που περιέχει ο καπνός του κανονικού τσιγάρου, ο ατμός του ηλεκτρονικού σίγουρα περιέχει μικρότερο αριθμό καρκινογόνων ουσιών. Από άποψη κινδύνου για καρκίνο, το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι πιο ασφαλές, αλλά αν κανείς ατμίζει για 20 ή 30 χρόνια και αυτό μπορεί να προκαλέσει ΧΑΠ, τότε αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να ξέρει ο ατμιστής. Δεν πιστεύω ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι πιο επιβλαβή από τα κανονικά, αλλά θα πρέπει να έχουμε ένα επιφυλακτικό σκεπτικισμό για το κατά πόσο είναι τόσο ασφαλή όσο νομίζουμε».

Δεν υπάρχει μια ενιαία γραμμή διεθνώς απέναντι στο ηλεκτρονικό τσιγάρο, καθώς το θέμα βρίσκεται υπό διερεύνηση. Οι αρχές δημόσιας υγείας της Βρετανίας ωθούν τους καπνιστές να στραφούν σε αυτό ως ασφαλέστερη επιλογή, στις ΗΠΑ οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αυξάνουν τον κίνδυνο εθισμού των νέων στη νικοτίνη, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει δηλώσει ανήσυχος ότι η θέρμανση του υγρού των ηλεκτρονικών τσιγάρων μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό τοξικών ουσιών.

 ΑΠΕ

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι μεταμόσχευσαν με επιτυχία και χωρίς επιπλοκές σε χοίρους, πνεύμονες που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο. Πρόκειται για μια ενθαρρυντική πρόοδο στο πεδίο της δημιουργίας και μεταμόσχευσης οργάνων και ιστών. Είναι η πρώτη φορά που ένα εργαστηριακό όργανο μεταμοσχεύθηκε σε μεγάλο ζώο και αυτό επιβίωσε.

   Όλα τα πειραματόζωα που έλαβαν τον βιο-τεχνητό πνεύμονα, παρέμειναν υγιή για διάστημα έως δύο μηνών. Ήδη δύο εβδομάδες μετά την μεταμόσχευση ο εργαστηριακός πνεύμονας είχε δημιουργήσει το αναγκαίο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων που του επέτρεψε να επιβιώσει στο σώμα, γεγονός που απέτρεψε τον κίνδυνο πνευμονικού οιδήματος. Κανένα μόσχευμα δεν απορρίφθηκε, παρόλο που τα πειραματόζωα δεν είχαν πάρει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.

   Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Γκάλβεστον, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόαν Νίκολς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine".

   «Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν σοβαρά προβλήματα πνευμόνων, έχει αυξηθεί παγκοσμίως, ενώ ο αριθμός των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση έχει αντίθετα μειωθεί. Ο απώτερος στόχος μας είναι τελικά να παρέχουμε νέες επιλογές για τους πολλούς ανθρώπους που περιμένουν ένα μόσχευμα» δήλωσε η Νίκολς.

   Η ίδια ερευνητική ομάδα ήταν η πρώτη που το 2014 είχε επιτυχώς δημιουργήσει ανθρώπινους πνεύμονες στο εργαστήριο μέσω βιοϊατρικής τεχνολογίας. Τώρα, οι Αμερικανοί επιστήμονες πήγαν ένα βήμα παραπέρα, προχωρώντας σε μεταμόσχευση εργαστηριακών πνευμόνων.







ΑΠΕ

Αδιανόητες καταγγελίες για τα τρόφιμα μαζικής κατανάλωσης που φτάνουν στο τραπέζι μας από τον πρώην πρόεδρο του ΕΦΕΤ. 

Μια κόκκινη χρωστική από καβουρδισμένες... κατσαρίδες και όχι μόνο... Παγωτά με κίτρινο υγρό από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα... Πατατάκια με καθαριστικό μπάνιου... Μπίρες με υγρό που έχει αφαιρεθεί από την ουροδόχο κύστη των ψαριών...

Κι όλα αυτά με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αμερικής!

Ποιος τα καταγγέλλει όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα;

Ο επιστημονικός συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”, πρώην πρόεδρος ΕΦΕΤ και διευθυντής του Τμήματος Διατροφολογίας New York College, Νίκος Κατσαρός.

Σε κείμενό του στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” αναφέρονται και καταγγέλλονται πολλές ανάλογες ανατριχιαστικές πληροφορίες,
με τίτλο “Ιδού τι τρώμε και με τη βούλα της Ε.Ε.”!

«Κομμάτια κρέατος που με κόλλα ενώνονται μαζί για να πουληθούν ως φιλέτο, τυρί τριμμένο με πριονίδι ξύλου, κέτσαπ με ζάχαρη όση η κόκα-κόλα, χρωστική κόκκινη από καβουρδισμένες κατσαρίδες, παγωτά με βανίλια ή φράουλα με κίτρινο υγρό από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα, σοκολατούχο γάλα με καβουρδισμένο ξυλοπολτό, πατατάκια που περιέχουν όξινο θειώδες νάτριο που υπάρχει στα καθαριστικά του μπάνιου»...

Και η ανατριχιαστική καταγγελία του γνωστού επιστήμονα προς την εφημερίδα μας συνεχίζεται: «Εισαγόμενα πορτοκάλια, λεμόνια κ.λπ. που είναι καλυμμένα με κηρώδη ουσία είδος σελάκ, που πρέπει να αφαιρείται. Κάποιες μπίρες που περιέχουν κηρώδη ουσία που προέρχεται από την ουροδόχο κύστη ψαριών. Χαβιάρι με βόρακα, που βρίσκεται στα καθαριστικά του σπιτιού, κ.λπ. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα συστατικά που περιέχονται σε μεγάλη ποικιλία τροφίμων που κυκλοφορούν στην αγορά και είναι όλα εγκεκριμένα από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων(EFSA) ή τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Οι αντίστοιχες Αρχές βεβαιώνουν ότι τα συστατικά αυτά είναι ασφαλή, όμως ο καταναλωτής δε θα έπρεπε να ξέρει;», διερωτάται ο Νίκος Κατσαρός... Εύλογη η απάντηση, βέβαια.

«Για να ανακυκλωθούν και να πωληθούν κομμάτια κρέατος που περισσεύουν, τα ενώνουν με μια κόλλα, εννοώ μια χημική ουσία, την τρανσγλουταμινάση, με την οποία συγκολλούν κομμάτια κρέατος και τα πωλούν ως ενιαία κομμάτια μπον-φιλέ, μπριζόλα, κ.λπ.»

Ας μιλήσουμε για κρέας

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο Νίκος Κατσαρός στο κρέας... «Για να ανακυκλωθούν και να πωληθούν κομμάτια κρέατος που περισσεύουν, τα ενώνουν με μια κόλλα, εννοώ μια χημική ουσία, την τρανσγλουταμινάση, με την οποία συγκολλούν κομμάτια κρέατος και τα πωλούν ως ενιαία κομμάτια μπον-φιλέ, μπριζόλα κ.λπ. Οι Αρχές βεβαιώνουν ότι η μέθοδος είναι απόλυτα ασφαλής. Την επόμενη φορά ψωνίζετε κρέας από τον κρεοπώλη και επιλέγετε το τμήμα του σφάγειου που προτιμάτε».

Όσο για το κέτσαπ, ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ αναφέρει: «Πρέπει να γνωρίζετε ότι το κέτσαπ περιέχει μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, σχεδόν όση και η κόκα-κόλα. Το αναφέρω αυτό διότι λίγοι διαβάζουν την ετικέτα στο κέτσαπ».

Αλλά ακόμα και το τριμμένο τυρί... «Είναι αναμεμειγμένο με κυτταρίνη, κύριο συστατικό του ξύλου και όλων των φυτών. Χάρη σε αυτό, το τυρί δεν κολλάει και δε σβολιάζει. Διαβάζετε τις ετικέτες ή καλύτερα τρίβετε εσείς το τυρί σας».

Από τον πρωκτικό αδένα κάστορα

Κι εδώ είναι το πιο... “ωραίο”...

«Για την παρασκευή παγωτού βανίλια ή φράουλα, πολλές εταιρείες χρησιμοποιούν το castoreum, μία κιτρινωπή έκκριση από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα. Η εν λόγω ουσία χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό γεύσης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα περισσότερα παγωτά φρούτων, που η γεύση τους δεν προέρχεται από το φρούτο αλλά από άλλα συστατικά, που καμία σχέση δεν έχουν με το φρούτο. Ο καταναλωτής δεν έπρεπε να γνωρίζει;».

Τι είναι όμως η κοχενίλη; 

«Η κοχενίλη είναι μια κόκκινη χρωστική που προέρχεται από θηλυκά έντομα είδους σκαθαριού, αφού προηγουμένως ψηθούν και μετατραπούν σε σκόνη ή απομονωθεί χημικά η δραστική ουσία. Η ειρωνεία και η υποκρισία της όλης κατάστασης είναι ότι στις οδηγίες αναφέρεται να το αποφεύγουν οι χορτοφάγοι, καθόσον πρόκειται για ζωικό οργανισμό, αν βέβαια γνωρίζουν τι είναι η κοχενίλη. Έτσι, ένας χορτοφάγος μπορεί να φάει μέχρι και πεντακόσια ψημένα σκαθάρια, χωρίς να το γνωρίζει. Η κοχελίνη επιτρέπεται ως πρόσθετο σε αλκοολούχα ποτά, παγωτά, προϊόντα αρτοποιίας (π.χ. διάφορα κρουασάν, μπισκότα, κέικ, γκοφρέτες κ.λπ.), στιγμιαίες σούπες σε φακελάκια, γλυκά, ζελέ, μαρμελάδες για να δίνει κόκκινο χρώμα ή αποχρώσεις κόκκινου σε αυτά τα προϊόντα»...

Και σε ό,τι αφορά το κρέας, ο Νίκος Κατσαρός αναφέρει: «Για το κρέας και τα κρεατοσκευάσματα υπάρχει μια σειρά εξωτικών χρωστικών που χρησιμοποιούνται. Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν πρόεδρος στον ΕΦΕΤ, αποσύρθηκε μια κόκκινη χρωστική, η Red 2G, Ε128, που έμπαινε σε λουκάνικα, έτοιμα μπιφτέκια, ζαμπόν και κάθε είδους κρεατοσκευάσματα, διότι ήταν ύποπτη για καρκινογενέσεις».

Για το σοκολατούχο γάλα, ο Νίκος Κατσαρός αναφέρει ότι «προκειμένου να μην πήζει το γάλα, οι παραγωγοί σοκολατούχου γάλακτος προσθέτουν κυτταρίνη, δηλαδή ξυλοπολτό. Ο συγκεκριμένος ξυλοπολτός δίνει επίσης το χαρακτηριστικό σοκολατούχο χρώμα».

Αλλά έχουμε και συνέχεια... «Η σος μπάρμπεκιου παρασκευάζεται ως εξής: Καίγονται πριονίδια και στη συνέχεια προστίθενται νερό και φυτικό λάδι. Η καπνιστή γεύση που έχουν κάποιες τροφές προέρχεται από αυτή τη διαδικασία και χρησιμοποιούνται διαφορετικά είδη ξύλου».

Αλλά ακόμα και στο ψωμί...

«Το ψωμί στα πολυκαταστήματα περιέχει ως συντηρητικό ένα αμινοξύ, την L-κυστεΐνη, που προέρχεται από τα μαλλιά μας. Προτιμάτε το φρέσκο ψωμί της ημέρας από τον φούρνο της γειτονιάς», αναφέρει ακόμη ο Νίκος Κατσαρός, με την επισήμανση πως «έπεται και συνέχεια»...

«Διαχρονικό το έγκλημα»

Τα στοιχεία αυτά σχολιάζει από την πλευρά του ο παιδοχειρουργός και εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου σε θέματα περιβάλλοντος Δημήτρης Πετράκης.

«Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι η επαρκής κατανάλωση φρούτων και λαχανικών θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 2,7 εκατομμύρια ζωές ετησίως», τονίζει ο κ. Πετράκης.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Πετράκη, ο FAO το 2012 αναλύει ότι οι κίνδυνοι υγείας των ανθρώπων από τη διατροφή των ζώων προέρχεται από:
- Χημικές ουσίες: διοξίνες, διβεζοφουράνια, αρωματικοί υδρογονάνθρακες και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). 
- Μυκοτοξίνες: Aflatoxin B1, ochratoxin A, zearalenone, fumonisin B1, eoxinivalenol, T-2 και HT-2. 
- Μέταλλα: Αρσενικό (ψάρια και θαλασσινά), κάδμιο (όστρακα, φρούτα, αβγά, κρέας), μόλυβδος (κόκκαλα, εγκέφαλος, νεφρά), υδράργυρος (θαλασσινά). 
- Κτηνιατρικά φάρμακα: χλωραμφενικόλη/νιτροφουράνια σε γαρίδες, σκόνη γάλακτος, αντιβιοτικά στη διαδικασία ζύμωσης σπόρων για παραγωγή οινοπνεύματος, φαινυλβουταζόνη ως αντιφλεγμονώδες. Το 2011 πουλήθηκαν 8.481 τόνοι αντιβιοτικών για χρήση στην κτηνοτροφία, σε σύνολο 25 χωρών της Ε.Ε.
- Οργανοχλωρίνες, φυτοφάρμακα: Το 80% της παγκόσμιας καλλιέργειας σόγιας (κυρίως μεταλλαγμένης) προορίζεται για ζωοτροφή των ζώων που απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού και χημικών φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων (Greenpeace).

Μόλυνση χορτονομών, ζωοτροφών και βοσκοτόπων, ζωικά και φυτικά πρωτεϊνικά γεύματα που δίνονται απευθείας σε ζώα.

- Μικρόβια: Βρουκέλλα, σαλμονέλα, ενδοπαράσιτα (εχινόκοκκος, τοξόπλασμα, κυστίκερκος, τριχινέλλα) και τοξικά φυτά»..

Τα πλαστικά απορρίμματα έχουν κατακλύσει τον πλανήτη -φτάνοντας σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μέχρι την Ανταρκτική- ωστόσο, η εξίσου επικίνδυνη παράμετρος του προβλήματος που έχει αναδειχθεί τον τελευταίο καιρό, αφορά το πώς τα μικροπλαστικά - μικροσκοπικά υπολείμματα από διάφορα πλαστικά προϊόντα (με διαμέτρο από 5 χιλιοστά έως 100 νανόμετρα) κατακλύζουν τις θάλασσες και όλα τα πλάσματα της.

Με απλά λόγια, τα μικροπλαστικά των ωκεανών εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και τελικά, στον οργανισμό μας.


Μία μερίδα μύδια -μιλώντας για την Ευρώπη- περιέχει περί τα 90 μικροπλαστικά. Σαφώς η κατανάλωση ποικίλλει, ανάλογα με τις διατροφικές συνήθειες κάθε λαού και τις διατροφικές συνήθειες κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά ένας λάτρης των θαλασσινών, σε σχέση τουλάχιστον με τα μύδια, θα μπορούσε να φάει μέχρι και 11.000 μικροπλαστικά ετησίως.

Πόσα μικροπλαστικά καταναλώνουμε όταν τρώμε ψάρια;


Μικροπλαστικά βρέθηκαν και σε κονσέρβες ψαριών. Οι αριθμοί που εντοπίστηκαν ήταν χαμηλοί, οπότε ο μέσος καταναλωτής συνήθως τρώει μέχρι και πέντε μικροπλαστικά σε μία μερίδα. Τα σωματίδια που βρέθηκαν ενδέχεται να προέρχονται από τη διαδικασία κονσερβοποίησης ή από τον αέρα.

Εκτός από τα μύδια και τα ψάρια, μία ακόμη «θαλασσινή τροφή» -και απαραίτητο συστατικό κάθε ζωντανού οργανισμού- είναι το θαλασσινό αλάτι.
Ένα κιλό αλάτι μπορεί να περιέχει πάνω από 600 μικροπλαστικά. Εάν κάποιος καταναλώνει τη μέγιστη ημερήσια ποσότητα των 5 γραμμαρίων αλατιού, αυτό σημαίνει ότι κατά κανόνα καταναλώνει και τρία μικροπλαστικά την ημέρα (αν και πολλοί άνθρωποι τρώνε πολύ περισσότερο αλάτι από τη συνιστώμενη ποσότητα). Παρά ταύτα, η ποσότητα μικροπλαστικών ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η ποσότητα μικροπλαστικών στο θαλασσινό αλάτι πάντως, ποικίλει αναλόγως της μεθόδου εκχύλισης. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στις έρευνες για τα μικροπλαστικά, εξού και η μεταξύ τους σύγκριση είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Για παράδειγμα, υπάρχει μελέτη η οποία έχει επικεντρωθεί μόνο στις μικροΐνες (τα μικροσκοπικά μέρη υλικών όπως ο πολυεστέρας), όπως και μελέτη που έχει βασιστεί στην αναζήτηση μικροπλαστικών αποκλειστικά και μόνο μεγαλύτερων των 200 μικρόμετρων.

Μικροπλαστικά στο μέλι, στη μπίρα, στο κοτόπουλο... 

Παρά τα ευρήματα, άλλες μελέτες καταδεικνύουν ότι πολύ περισσότερα μικροπλαστικά που φτάνουν στο πιάτο μας προέρχονται από άλλες πηγές εκτός από τη θάλασσα. Τα χερσαία ζώα τρώνε επίσης μικροπλαστικά αν και, όπως και με τα ψάρια, συνήθως (όχι πάντα -μία ματιά σε παραδοσιακά πιάτα της ελληνικής κουζίνας φτάνει…) δεν τρώμε τα πεπτικά τους συστήματα.

Τα διαθέσιμα στοιχεία για την εν λόγω κατηγορία της βιομηχανίας τροφίμων είναι περιορισμένα, αλλά μία μελέτη για κοτόπουλα που εκτρέφονται σε κήπους στο Μεξικό βρήκε κατά μέσο όρο 10 μικροπλαστικά σε κάθε στομάχι κοτόπουλου -που σε κάποια μέρη του κόσμου θεωρείται λιχουδιά.

Μικροπλαστικά βρέθηκαν επίσης, στο μέλι και στη μπίρα (ενδέχεται να καταπίνουμε δεκάδες μικροπλαστικά με κάθε μπουκάλι μπίρας). Η πλέον γνωστή πηγή κατανάλωσης μικροπλαστικών είναι το εμφιαλωμένο νερό. Οι επιστήμονες έχουν βρει μικροπλαστικά τόσο σε γυάλινα όσο και σε πλαστικά μπουκάλια.

Οι φιάλες νερού μίας χρήσης περιέχουν από 2 έως και 44 μικροπλαστικά ανά λίτρο, ενώ οι επιστρεφόμενες φιάλες (οι οποίες επαναχρησιμοποιούνται) περιέχουν από 28 έως και 241 μικροπλαστικά ανά λίτρο. Τα μικροπλαστικά προέρχονται από τη διαδικασία συσκευασίας, που σημαίνει ότι κάθε φορά που γεμίζουμε ένα πλαστικό μπουκάλι είμαστε εκτεθειμένοι σε πολύ περισσότερα μικροπλαστικά.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα μικροπλαστικά στα τρόφιμα προέρχονται από την οικιακή σκόνη. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, σε ετήσια δόση μπορεί να καταναλώνουμε περίπου 70.000 μικροπλαστικά μόνο από τη σκόνη που καταλήγει στο δείπνο μας -υπολογίζοντας μόλις ένα από τα καθημερινά γεύματα).

Συνεπώς, τρώμε μικροπλαστικά (σε μικρές ποσότητες) από τα τα θαλασσινά, τα ψάρια και το αλάτι. Αλλά μόνο από ένα λίτρο μπουκάλι νερό ημερησίως καταναλώνουμε περισσότερα μικροπλαστικά από όσα θα κατανάλωνε ένας -λαίμαργος- λάτρης θαλασσινών.

H άλλη ερώτηση που οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη απαντήσει είναι και η πιο σημαντική και αφορά το μέγεθος της βλάβης που προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό η κατανάλωση των μικροπλαστικών που λαμβάνουμε μέσω της διατροφής μας.

Οι άνθρωποι που πάσχουν από διαταραχές μετατραυματικού στρες και άλλες ψυχικές διαταραχές που σχετίζονται με το στρες, κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.

      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Χουάν Σονγκ του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA» (Journal of American Medical Association), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, ανέλυσαν στοιχεία για 106.464 ανθρώπους με διαταραχές του στρες, 126.652 αδέλφια τους χωρίς τέτοια διαταραχή, καθώς και πάνω από ένα εκατομμύριο άλλα μη συγγενικά άτομα χωρίς τέτοιο πρόβλημα. Οι μισοί περίπου άνθρωποι παρακολουθήθηκαν σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας.

      Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν διαγνωσθεί με διαταραχή μετατραυματικού στρες, ήταν 46% πιθανότερο να εμφανίσουν επίσης κάποια αυτοάνοση νόσο, σε σχέση με όσους δεν είχαν διαταραχή του στρες. Όταν πάντως οι ασθενείς με μετατραυματικό στρες έπαιρναν αντικαταθλιπτικά φάρμακα (SSRIs) κατά το πρώτο έτος μετά τη διάγνωσή τους, ο κίνδυνος εκδήλωσης αυτοάνοσου νοσήματος ήταν μικρότερος.

      Ο κίνδυνος για αυτοάνοσο νόσημα ήταν κατά μέσο όρο κατά 36% αυξημένος για όποιον είχε διαγνωσθεί με οποιαδήποτε διαταραχή του στρες. Υπολογίσθηκε ότι περίπου ένας άνθρωπος στους 100 που έχει διαγνωσθεί με διαταραχή του στρες, αναπτύσσει κάθε χρόνο κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, έναντι ποσοστού 0,6% στο γενικό πληθυσμό.





ΑΠΕ

Όταν διαπιστώσει κανείς ότι ένας άνθρωπος βρίσκεται πεσμένος στο έδαφος, δεν αναπνέει και δεν λειτουργεί η καρδιά του, είναι απόλυτη ανάγκη να τηλεφωνήσει στο 166
ή
να καλέσει τον αριθμό έκτακτης ανάγκης 112, ώστε να έρθει βοήθεια και αμέσως, μέσα στο πρώτο δίλεπτο, να ξεκινήσει καρδιακές συμπιέσεις και εμφυσήσεις ανά τριάντα συμπιέσεις.


Με τον τρόπο αυτό, και τη σωστή διαδικασία Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ), επιδιώκεται η επαναφορά της καρδιακής λειτουργίας και η καλύτερη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, ώστε όταν ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει το πρόβλημα φτάσει στο νοσοκομείο, να έχει τις καλύτερες δυνατές πιθανότητες να επανέλθει λειτουργικός στη ζωή.


"Το κλίμα ήταν ενθουσιώδες και είναι πολύ ελπιδοφόρο το γεγονός ότι προσήλθαν στην εκδήλωση πολλά νέα παιδιά που δεν έχουν καμία σχέση με την ιατρική ή τη νοσηλευτική και θέλουν να μάθουν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες" σημειώνει η κ. Κοτανίδου και γνωστοποιεί ότι αυτή η προσπάθεια θα συνεχιστεί και το επόμενο χρονικό διάστημα. "Με την έναρξη της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς θα υπάρξει μια πιο οργανωμένη συνεργασία με σχολές και εκπαιδευτικά ιδρύματα ώστε τα νέα παιδιά να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στις πρώτες βοήθειες σε ακόμη περισσότερους ανθρώπους" προσθέτει.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας, η πιθανότητα να φτάσει ζωντανός στο νοσοκομείο κάποιος που εμφάνισε ξαφνικά πρόβλημα υγείας και αντιμετωπίστηκε μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, είναι μεγάλη. Αντίθετα όσο περισσότερα λεπτά παραμένει κάποιος αβοήθητος, χωρίς οξυγόνωση του εγκεφάλου, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, τόσο πιο άσχημα θα είναι τα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση της υγείας του. "Οι άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν και μπορούν είναι οι πάντες, όλος ο κόσμος" τόνισε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της ΕΕΕΘ.

Η σημερινή εκδήλωση έγινε με την υποστήριξη του ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης και των ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ ενώ το μήνυμα "Πρώτες βοήθειες: Εντατικά Μαθήματα Ζωής" μετέφεραν στο κοινό οι Χρήστος Κιούσης και Γιάννης Σερβετάς.

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου,
medlabnews.gr



Μούχλα είναι η κοινή ονομασία για πολλούς και διαφορετικούς μύκητες, που αναπτύσσονται σε οργανικές ουσίες, οι οποίες βρίσκονται σε αποσύνθεση και έχουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά, είναι συνήθως άχρωμη και συνήθως δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι στην φάση της δημιουργίας της. Για τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση της βοηθούν μικροσωματίδια. Αυτά έχουν χρώματα και σε αυτό το στάδιο γίνεται ορατή με γυμνό μάτι ως μαύρη ή κίτρινη κηλίδα. Πως προκύπτει η μούχλα; Σε εσωτερικούς χώρους, η επώαση της μούχλας προκαλείται ιδιαίτερα λόγω τριών παραγόντων: υγρασία, θρεπτικά συστατικά και θερμοκρασία. Τα θρεπτικά συστατικά στο σπίτι και στο διαμέρισμα είναι πολλά. Οι μύκητες εγκαθίστανται σε ξύλα και γυψοσανίδες ή τρέφονται από ταπετσαρίες, χρώματα, βερνίκια, σιλικόνη, κόλλες δαπέδων, δέρμα και πολλά άλλα υλικά. Σε περίπτωση υλικών με υψηλή τιμή pH η επώαση περιορίζεται. Η μούχλα αναπτύσσεται όμως και σε υλικά που δεν προσφέρουν από μόνα τους θρεπτικές ουσίες, όταν έχουν πάνω τους οργανικά σωματίδια και ρύπους, για παράδειγμα το κεραμικό και το γυαλί. Η επώαση είναι δυνατή μόνο με την παρουσία υγρασίας.

Αναπαράγεται με σπόρια και χρειάζεται τροφή από εξωτερικές πηγές, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη.


Γίνεται ορατή όταν αναπτύσσεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις.





Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτών των μεγάλων συγκεντρώσεων είναι:

- Να υπάρχει αυξημένη υγρασία είτε σαν εσωτερική σχετική υγρασία ή σαν υγρασία που μπαίνει μέσα στο σπίτι από υπόγεια ή ατέλειες στους τοίχους και στο δώμα, σαν υγρασία από μόνιμες μικροδιαρροές λόγω αστοχίας των υδραυλικών συστημάτων είτε, τέλος, σαν υγρασία λόγω πλημμύρας.

- Να υπάρχει οργανική ύλη για να μπορεί να τραφεί.

- Να υπάρχει σχετική έλλειψη αερισμού.

- Να υπάρχει αρκετή βρομιά που υποβοηθά την ανάπτυξη της μούχλας δίνοντάς της κατάλυμα και τροφή.

- Να υπάρχουν ταπετσαρίες σε αμόνωτους τοίχους, χαλιά και μοκέτες σε υπόγεια και υφασμάτινα πατάκια σε υγρούς χώρους όπως τα μπάνια.

- Υποθερμασμένοι εξωτερικοί τοίχοι ή υποθερμασμένα δωμάτια και χώροι (υποβοηθούν τη συμπύκνωση).

 - Στην εμφάνιση της "μούχλας" στις γωνίες των ταβανιών υπεύθυνες θεωρούνται οι "θερμογέφυρες" (αμόνωτα κομμάτια μπετόν που είναι ψυχρότερα από τον υπόλοιπο τοίχο) και εκεί πάνε και "κάθονται" οι υδρατμοί και υγροποιούνται, με αποτέλεσμα να μαυρίζει το μέρος αυτό.

- Το σκοτάδι βοηθάει την ανάπτυξη μούχλας, γιατί ευνοεί την διατήρηση της υγρασίας. Όχι όμως ότι η μούχλα δεν  αναπτύσσεται στο φως.





Τι προκαλεί 

Οι συχνότερες διαταραχές υγείας που προκαλούνται, εξαιτίας της μούχλας στους εσωτερικούς χώρους, είναι κυρίως οι αλλεργίες και  αναπνευστικές παθήσεις. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη μούχλας, αλλά μόνον δέκα από αυτά προκαλούν προβλήματα υγείας – συνήθως ασθματικές κρίσεις, ιγμορίτιδα, βρογχίτιδα και άλλα νοσήματα των πνευμόνων, καθώς και αλλεργικές αντιδράσεις. 

Η μούχλα απειλεί περισσότερο την υγεία των κατωτέρω ομάδων ανθρώπων: 

–όσοι υποφέρουν από άσθμα και άλλες ασθένειες του αναπνευστικού

–όσοι είναι ανοσοκατασταλμένοι

–οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας & τα βρέφη, νήπια και γενικά τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.




Οι πιθανές ενδείξεις πως υπάρχει πρόβλημα με μούχλα στο σπίτι συμπεριλαμβάνουν βήχα, συνεχή κόπωση, ερεθισμό των ματιών και του λαιμού, πονοκεφάλους, δερματικούς ερεθισμούς και ναυτία.




Τα σπόρια από κάποιες μούχλες (π.χ. Ασπέργιλος flavus, αφρικάνικος ασπέργιλος κτλ.) είναι εξαιρετικά τοξικά, υπήρξαν δε, υπεύθυνα για πολλούς θανάτους, με πιο γνωστό αυτούς των αρχαιολόγων στον Τάφο του Φαραώ. Τότε επειδή η αιτία ήταν άγνωστη, τους απέδωσαν στην κατάρα του Φαραώ.

Οι ισχυρότατα τοξικές και καρκινογόνες αφλατοξίνες παράγονται από μούχλα που αναπτύσσεται κυρίως σε ξηρά φρούτα, ξηρούς καρπούς (ιδιαίτερα στα αράπικα φυστίκια και αμύγδαλα), μπαχαρικά, σιτηρά και σε τυριά όταν υπάρξουν κατάλληλες συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας. Επίσης μπορεί να εμφανισθούν στο γάλα ζώων που έχουν τραφεί με ζωοτροφές (καλαμπόκι κ.λπ.), στα οποία είχαν αναπτυχθεί μύκητες. 




Στους πάσχοντες από άσθμα ο μύκητας της ασπεργίλλωσης μπορεί να προκαλέσει βήχα και συριγμό, ενώ σε άτομα με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι καρκινοπαθείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, οι πάσχοντες από AIDS και τα άτομα που έχουν αυτό-άνοσα νοσήματα, κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν ασπεργίλλωση. Η ασπεργίλλωση προσβάλλει κυρίως ανοσοκατεσταλμένα άτομα, άτομα με κοκκιοκυτταροπενία, οξεία λευχαιμία, ή λέμφωμα. Χτυπά συνήθως τους πνεύμονες (90%), αλλά δεν αποκλείεται να επεκταθεί σε άλλα όργανα. Οι ασθενείς εμφανίζουν βήχα, πλευρωδυνία, πυρετό, δύσπνοια και ταχύπνοια.






Παράγοντες που συντηρούν και επιτείνουν το πρόβλημα της μούχλας στα σπίτια:

1) Η ύπαρξη οργανικής ύλης που της παρέχει τροφή: ρητίνες των χρωμάτων, φυσικές ίνες, χαρτί, ξύλο κλπ.

2) Βρωμιά, σκόνη, ίχνη από λίπη κλπ.

3) Σχετικά υψηλές θερμοκρασίες: ≥ 24 – 25ο C.

4) Η υγρασία. Μπορεί να προέρχεται από πολλές πηγές και μάλιστα μη προφανείς.

Η μούχλα στα σπίτια εντοπίζεται κυρίως:

1) Πάνω σε κρύα, αμόνωτα δομικά στοιχεία του εξωτερικού περιβλήματος.

(δοκάρια τοιχεία, κολόνες κλπ. Είναι οι γνωστές θερμογέφυρες).

2) Σε δωμάτια με μεγάλη σχετική υγρασία ιδιαίτερα όταν στερούνται μηχανικού εξαερισμού

(μπάνια κουζίνες, πλυσταριά κλπ

3) Σε υπόγειους χώρους.

Η μούχλα χρειάζεται μεν οξυγόνο αλλά όχι και φως, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη και συνεπώς δεν κάνει φωτοσύνθεση.

Τα υγρά υπόγεια αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη κι εξάπλωση της μούχλας.

4) Μέσα σε ντουλάπες που είναι σε επαφή με το εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.

5) Πίσω από έπιπλα που βρίσκονται κοντά στο εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.

Προληπτικά και θεραπευτικά μέτρα κατά της μούχλας

–Οι μεγαλύτεροι εχθροί της μούχλας είναι η καθαριότητα (συμπεριλαμβάνει και τον καλό αερισμό) και η έλλειψη υγρασίας.

Σαφώς και δεν μπορούμε να βγάλουμε την οργανική ύλη – που αποτελεί τροφή για τη μούχλα – έξω από τα σπίτια.

Τα προληπτικά και τα θεραπευτικά μέτρα πολλές φορές αλληλοεπικαλύπτονται γι’ αυτό θα παρατεθούν χωρίς διαχωρισμό:

1) Αποτροπή συμπυκνώσεων

–Όλοι οι σωλήνες κρύου νερού πρέπει να θερμομονώνονται με τα κατάλληλα υλικά.

–Οι θερμογέφυρες πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν.

Εάν υπάρχουν, πρέπει:

– Να θερμομονώνονται εκ των υστέρων

– Να βάφονται με ειδικές αντισυμπυκνωτικές βαφές (τύπου Dip Αnticondensation).

* ή τουλάχιστον να βάφονται με αντιμηκυτικά χρώματα (θα υπάρχει συμπύκνωση αλλά όχι μούχλα).

2) Άμεσος εντοπισμός και επιδιόρθωση βλαβών στα υδραυλικά δίκτυα.

Οι βλάβες αυτές είναι υπεύθυνες για πολλές και κυρίως μεγάλου βεληνεκούς ζημίες από τη μούχλα.

3) Τακτικός αερισμός

Ο αερισμός διαλύει και απομακρύνει τα μεγάλα φορτία υδρατμών.

Πρέπει να υπάρχει κυκλοφορία του αέρα σε όλα τα ύποπτα για ανάπτυξη μούχλας σημεία όπως π.χ. πίσω από τα έπιπλα.

Το μόνιμο άνοιγμα ενός κουφώματος έστω και κατά 0,5cm βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση.

Μπορεί ο εξωτερικός χειμωνιάτικος αέρας να έχει υψηλή σχετική υγρασία, αλλά οι απόλυτές του τιμές είναι χαμηλές.

Όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι, η σχετική του υγρασία πέφτει πολύ συμπαρασύροντας προς τα κάτω τη συνολική εσωτερική σχετική υγρασία.

4) Μείωση και εξορθολογισμός της παραγωγής υδρατμών

Οι υδρατμοί παράγονται κυρίως από τις εξής ανθρώπινες δραστηριότητες:

α) Μπάνια και κυρίως ντουζ.

β) Μαγείρεμα.

γ) Πότισμα εσωτερικών φυτών (περιορίστε τα).

δ) Στέγνωμα ρούχων κλπ. (κόψτε αυτή τη συνήθεια).

Τα μπάνια και οι κουζίνες πρέπει να έχουν μηχανικό εξαερισμό.

Δεν πρέπει να γίνεται άσκοπη χρήση υγραντήρων.

5) Εντοπισμός εισροής νερού σε δώματα, τοίχους και υπόγεια και άμεση αντιμετώπισή της

Το νερό μπορεί να μπαίνει σε υγρή αλλά και σε αέρια μορφή (υδρατμοί) π.χ. μέσω διάχυσης, μεταφοράς αέριων μαζών από τρύπες και ανοίγματα κλπ. 

6) Καθαρισμός επιφανειών – Απόρριψη προσβεβλημένων αντικειμένων

Κάθε επιφάνεια χρειάζεται κατάλληλα καθαριστικά μέτρα και υλικά.

Τα συνηθέστερα καθαριστικά μέσα είναι:

α) Εξειδικευμένα μυκητοκτόνα όπως π.χ. το Antimousse.

Είναι προτιμότερα γιατί είναι εύκολα στη χρήση και δεν αφήνουν υπολείμματα.

Για δουλειές μικρού βεληνεκούς είναι η δέουσα λύση.

β) Χλωρίνη (υποχλωριώδες νάτριο 5%). Αραιώστε τη με νερό: ένα ποτήρι σε 3-4 κιλά νερό.

Τα υπολείμματά της πρέπει να απομακρύνονται.

Κοινά απορρυπαντικά (χωρίς όμως αμμωνία) ή φωσφορικό νάτριο (Νa3PO4) μπορούν να προστεθούν στο μίγμα ανάλογα με την τελική του χρήση.

Αντικείμενα που δεν επιδέχονται στεγνώματος και καθαρισμού πρέπει να απορρίπτονται, γιατί αποτελούν εστία περαιτέρω μόλυνσης.



Στο ψυγείο

Πολλά προϊόντα μουχλιάζουν ή χαλάνε μετά από αρκετό καιρό στο ψυγείο. Ποια είναι όμως εκείνα που μπορούμε να κρατήσουμε και ποια πρέπει να πετάξουμε επειγόντως, αφού μπορεί να βλάψουν την υγεία μας;




Τα σκληρά τυριά όπως το τσένταρ είναι κλασικές περιπτώσεις όπου μπορείτε να αγνοήσετε τη μούχλα – απλά κόψτε την, το εσωτερικό παραμένει φαγώσιμο· όπως και με το ψωμί.

Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει με τα μαλακά τυριά όπως το μπρι ή το καμαμπέρ, τα οποία μπορεί να γίνουν κατοικία επικίνδυνων βακτηρίων άπαξ και χάσουν τη φρεσκάδα τους.

Το ίδιο ισχύει και για τα λαχανικά και το σκληρό σαλάμι.






Αν η μούχλα έχει εξαπλωθεί σε τροφές όπως τα κονσερβοποιημένα κρέατα, το μαγειρεμένο κρέας και τα πουλερικά, τα μαγειρεμένα φαγητά κατσαρόλας, το γιαούρτι, τις μαρμελάδες, το ψωμί ή τα παξιμάδια, τότε πετάξτε τα.




Στο στρώμα

Στις οδηγίες των στρωμάτων θα διαβάσετε ότι το στρώμα απαγορεύεται να βραχεί ή να πλυθεί, αλλά και να αποφεύγετε τον καθαρισμό με τη χρήση ατμού, διότι θα δημιουργηθεί στο εσωτερικό του στρώματος υγρασία και μούχλα!

Αν βάλετε χλωρίνη, μαγειρική σόδα, η σόδα με οδοντόπαστα, ακόμα και ζάχαρη, που αναφέρονται σε διάφορα άρθρα, η κατάσταση θα επιδεινωθεί.

Εάν υπάρχει μούχλα που υπάρχει στο στρώμα , υπάρχει μια πιθανότητα ότι η μούχλα να είναι σε ολόκληρο το δωμάτιο και θα πρέπει να αφαιρεθεί.




Στα ρούχα

Μην στεγνώνετε ρούχα μέσα στο σπίτι. Η μέθοδος αυτή κρύβει σοβαρότατους κινδύνους για την υγεία μας.




Τα ρούχα όταν στεγνώνουν πάνω σε θερμαντικά σώματα αυξάνουν τα επίπεδα υγρασίας στον χώροκατά 30%, δημιουργώνταςτοιδανικόπεριβάλλονγιατηνανάπτυξη μούχλας.

 Στεγνώνουμε τα ρούχα σε ανοιχτό χώρο η σε ειδικό στεγνωτήριο

– Αν δεν έχουμε εναλλακτική, φροντίζουμε, όταν το στέγνωμα γίνεται μέσα στο σπίτι, να μην πρόκειται για την κρεβατοκάμαρα ή το σαλόνι

– Σεκάθεπερίπτωσηέχουμεανοιχτάπαράθυρα

Μούχλα στο μπάνιο



–Ενώ κάνετε μπάνιο, ανοίξτε το παράθυρο. Αυτό που πρέπει να προσέξετε πολύ είναι η φορά του αέρα να είναι από μέσα προς τα έξω κι όχι το αντίθετο.– Μετά το μπάνιο σκουπίστε τις επιφάνειες.– Ψεκάστετο μπάνιοκαιτοντουςαρκετάσυχνά μεξύδι! Σταματάτονσχηματισμότης μούχλας.

–Όταν κάνετε μπάνιο, το πατάκι στο οποίο θα πατήσετε όταν βγείτε απορροφά νερό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κρατά υγρασία, γι” αυτό μόλις τελειώσετε βγάλτε το έξω να στεγνώσει.– Αν μπορείτε κι έχετε τη δυνατότητα  εγκαταστήστε στο μπάνιο, αφυγραντήρα.




πηγή://medlabgr.blogspot.com/