Η νόσος του Αλτσχάιμερ, που γίνεται όλο και πιο συχνή και εμφανίζεται σε όλο και μικρότερες ηλικίες, φαίνεται ότι επηρεάζεται και από το κινητό τηλέφωνο.

Επιστήμονες έκαναν ανασκόπηση 12 παλαιότερων ερευνών, οι οποίες σχετίζονταν με το νέο μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας: τις νευροεκφυλιστικές νόσους. Πιο συγκεκριμένα, με το Αλτσχάιμερ. Οι ερευνητές έλαβαν υπ' όψιν και την παράμετρο των συνεπειών που έχουν για τον εγκέφαλό μας τα κινητά τηλέφωνα και τo Wi-Fi.

Θα ήθελα να προετοιμαστείς, καθώς τα νέα δεν είναι ιδιαίτερα καλά. Πόσο άσχημα είναι; Οι ειδικοί εκτιμούν ότι έως το 2050 τα περιστατικά ασθενών με Αλτσχάιμερ θα έχουν τριπλασιαστεί συγκριτικά με σήμερα. Και ένας από τους βασικούς λόγους είναι το κινητό τηλέφωνο.

Πώς λειτουργούν τα κινητά τηλέφωνα

Στην πιο βασική του μορφή, ένα κινητό τηλέφωνο είναι ουσιαστικά ένα αμφίδρομο ραδιόφωνο, που αποτελείται από έναν ραδιοπομπό και έναν ραδιοφωνικό δέκτη.

Στις κλήσεις, το τηλέφωνο μετατρέπει τη φωνή μας σε ηλεκτρικό σήμα, που στη συνέχεια μεταδίδεται, μέσω ραδιοκυμάτων, στον πλησιέστερο πύργο κινητής τηλεφωνίας.

Το δίκτυο των πύργων κινητής τηλεφωνίας αναμεταδίδει στη συνέχεια το ραδιοκύμα στο κινητό τηλέφωνο του συνομιλητή και το μετατρέπει σε ηλεκτρικό σήμα, πριν το κάνει ήχο.

Tι είναι τα ραδιοκύματα

Την πιο απλή εξήγηση για το πώς λειτουργούν τα κινητά τηλέφωνα, τη βρήκα στο blog με τίτλο Pong Pulse. Εκεί, λοιπόν, αναφέρεται πως τα ραδιοκύματα μεταφέρουν τις πληροφορίες, που ταξιδεύουν στον αέρα με την ταχύτητα του φωτός. Μεταφέρουν ψηφιοποιημένη φωνή ή δεδομένα, με τη μορφή ταλαντευόμενων ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων (ονομάζονται ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, Electromagnetic Field, δηλαδή EMF). Ο ρυθμός ταλάντωσης ονομάζεται συχνότητα.

Τα κινητά τηλέφωνα εκπέμπουν ραδιοκύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτά μπορούν να απορροφηθούν και να ανακληθούν από τα γύρω αντικείμενα, πριν φτάσουν στον πλησιέστερο πύργο κινητής τηλεφωνίας.

Παράδειγμα: όταν έχουμε το τηλέφωνο δίπλα στο κεφάλι μας κατά τη διάρκεια μιας κλήσης, ένα σημαντικό μέρος (πάνω από το μισό σε πολλές περιπτώσεις) της εκπεμπόμενης ενέργειας απορροφάται από το κεφάλι και το σώμα μας. Σε αυτήν την περίπτωση, μεγάλο μέρος της ενέργειας EMF του κινητού τηλεφώνου χάνεται και δεν είναι διαθέσιμο για την επικοινωνία.

Πώς λειτουργούν οι κεραίες

Τα κινητά τηλέφωνα περιέχουν τουλάχιστον μία κεραία ραδιοφώνου για τη μετάδοση ή λήψη ραδιοφωνικών σημάτων. Η κεραία μετατρέπει ένα ηλεκτρικό σήμα σε ραδιοκύμα (πομπός) και αντίστροφα (δέκτης).

Ορισμένα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιούν μία κεραία ως πομπό και δέκτη, ενώ άλλα (τα περισσότερα smartphones) έχουν πολλαπλές κεραίες εκπομπής ή λήψης. Πέραν αυτής που «βοηθά» τις κλήσεις, υπάρχουν άλλες για το Wi-Fi, το Bluetooth ή/και το GPS.

Η όποια κεραία είναι ένα μεταλλικό στοιχείο (όπως ο χαλκός), που έχει σχεδιαστεί ώστε να έχει συγκεκριμένο μέγεθος και σχήμα, για τη μετάδοση και λήψη συγκεκριμένων συχνοτήτων ραδιοκυμάτων.

Ενώ τα κινητά τηλέφωνα παλαιότερης γενιάς διέθεταν εξωτερικές ή αφαιρούμενες κεραίες, τα σύγχρονα περιέχουν πιο συμπαγείς κεραίες μέσα στη συσκευή, χάρη στις προηγμένες τεχνολογίες κεραιών.

Είναι σημαντικό να κατανοήσεις ότι τυχόν μεταλλικά εξαρτήματα στη συσκευή (όπως η πλακέτα κυκλώματος και το μεταλλικό πλαίσιο) μπορούν να αλληλεπιδράσουν με την κεραία ή τις κεραίες της μετάδοσης και να συμβάλουν στο μοτίβο του εκπεμπόμενου σήματος.

Πώς γίνεται η σύνδεση

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα κινητό τηλέφωνο είναι μια αμφίδρομη συσκευή ασύρματης επικοινωνίας. Χρειάζεται το εισερχόμενο σήμα (λήψη), αλλά και το εξερχόμενο σήμα (μετάδοση) για να λειτουργήσει.

Το μέγεθος του λαμβανόμενου σήματος από τον πύργο κινητής τηλεφωνίας, ονομάζεται «ισχύς σήματος». Είναι οι μπάρες που υπάρχουν πάνω δεξιά στην οθόνη του τηλεφώνου.

Η συνδεσιμότητα μεταξύ ενός κινητού τηλεφώνου και του δικτύου κινητής τηλεφωνίας, εξαρτάται και από τα δύο σήματα και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες -π.χ. την απόσταση μεταξύ του τηλεφώνου και του πλησιέστερου πύργου κινητής τηλεφωνίας ή τον αριθμό των εμποδίων μεταξύ τους-, αλλά και την ασύρματη τεχνολογία.

Μια κακή λήψη (λιγότερες μπάρες) συνήθως υποδηλώνει μεγάλη απόσταση ή/και μεγάλη διακοπή σήματος, μεταξύ του κινητού τηλεφώνου και του πύργου κινητής τηλεφωνίας.

Προκειμένου να εξοικονομηθεί η διάρκεια ζωής της μπαταρίας, ένα κινητό τηλέφωνο θα μεταβάλλει την ισχύ του μεταδιδόμενου σήματος και θα χρησιμοποιεί μόνο το ελάχιστο που είναι απαραίτητο για την επικοινωνία με τον πλησιέστερο πύργο κινητής τηλεφωνίας.

Όταν το κινητό έχει κακή συνδεσιμότητα, μεταδίδει ένα ισχυρότερο σήμα για να συνδεθεί στον πύργο και ως αποτέλεσμα η μπαταρία σας αδειάζει πιο γρήγορα.

Κινητά τηλέφωνα: ανέκαθεν είχαμε άγχος για το τι μας προκαλούν

Αν έφτασες έως εδώ, μπορείς να καταλάβεις γιατί οι επιστήμονες ερευνούν διαρκώς όσα μπορεί να μας προκαλεί η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων, κυρίως στον εγκέφαλο. Έχει θεωρηθεί ύποπτη και για την ανάπτυξη καρκινικών όγκων, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί.

Πάντως, τελευταία σχετική μελέτη δείχνει την ύπαρξη σχέσης μεταξύ των συσκευών και της εμφάνισης του Αλτσχάιμερ.

Για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα, οι ερευνητές μελετούν και δημοσιεύουν την επίδραση του ασβεστίου στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Η έρευνα υποστηρίζει ότι η ασθένεια που «κλέβει» το μυαλό του ανθρώπου, προκαλείται από υπερβολικό ενδοκυτταρικό ασβέστιο.

Οι ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι η υπερβολική χρήση κινητού τηλεφώνου, αλλά και η ακτινοβολία Wi-Fi μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση των ενδοκυτταρικών επιπέδων ασβεστίου στον εγκέφαλο.

Η ανασκόπηση πολλών μελετών που αφορούσαν το Αλτσχάιμερ, εξηγεί ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που παράγονται με τη μορφή ταλαντευόμενων ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων (το EMF που λέγαμε πιο πάνω), παράγουν ισχυρές ηλεκτρικές και μαγνητικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν επίδραση στα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος.

Ενώ σύμφωνα με άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2008, έκθεση έως 2 ώρες την ημέρα σε πολύ χαμηλή ακτινοβολία που εκπέμπει πύργος κινητής τηλεφωνίας, προκάλεσε σημαντικό νευροεκφυλισμό του εγκεφάλου σε αρουραίους. Πιο συγκεκριμένα, το 34% των κυττάρων καταστράφηκε σε έναν μήνα, ενώ κατεγράφησαν 11 εγκεφαλικές αλλαγές και 4 αλλαγές συμπεριφοράς. Ο λόγος ήταν το VGCC. Να δούμε τι είναι αυτό.

Το ασβέστιο προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο

Επειδή είναι πολλά τα άγνωστα δεδομένα, ας δούμε πώς επιχειρεί να τα εξηγήσει το EurekAlert  (μη κερδοσκοπική πλατφόρμα δημοσίευσης ειδήσεων που λειτουργεί υπό την αιγίδα της American Association for the Advancement of Science): «Αυτά τα σήματα ασύρματης επικοινωνίας ενεργοποιούν κανάλια ασβεστίου με πύλη τάσης (VGCCs) -πρόκειται για τους βασικούς ρυθμιστές της εισροής ασβεστίου-, μέσω της πλασματικής μεμβράνης διεγέρσιμων κυττάρων (π.χ. νευρώνες)».

»Η ενεργοποίηση των VGCCs προκαλεί γρήγορες αυξήσεις στα ενδοκυτταρικά επίπεδα ασβεστίου. Κατά συνέπεια, η έκθεσή μας σε παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία που παράγονται ηλεκτρονικά, προκαλούν αλλαγές, οι οποίες οδηγούν σε υπερβολικό ενδοκυτταρικό ασβέστιο. Η συγκεκριμένη συσσώρευση εξηγεί τις επιπτώσεις στον εγκέφαλο όσον αφορά τη νόσο του Αλτσχάιμερ».

»Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει πώς οι αλλαγές που προκαλούνται από το EMF στα ενδοκυτταρικά επίπεδα ασβεστίου παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της πιο κοινής μορφής άνοιας».

Στην ανασκόπηση που έκανε για το Current Alzheimer Research, ο επίτιμος καθηγητής Βιοχημείας και Ιατρικών Επιστημών στο Washington State University, Martin L. Pall, έγραψε: «Ανθρώπινες γενετικές και φαρμακολογικές μελέτες δείχνουν ότι η αυξημένη δραστηριότητα VGCC αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης Αλτσχάιμερ».

Κατά συνέπεια, δεν είναι μόνο το ασβέστιο που είναι σημαντικό. Η δραστηριότητα VGCC, η οποία αυξάνεται άμεσα και σε μεγάλο βαθμό, από την έκθεση σε EMF, είναι επίσης σημαντική για την πρόκληση της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Δώδεκα πρόσφατες αξιολογήσεις επαγγελματικής έκθεσης διαπίστωσαν ότι τα άτομα που εκτίθενται σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία λόγω επαγγέλματος, έχουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης Αλτσχάιμερ.

Η ηλικία εμφάνισης της νόσου του Αλτσχάιμερ έχει μειωθεί τα τελευταία 20 χρόνια, προφανώς λόγω της αυξημένης έκθεσής μας σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία ασύρματης επικοινωνίας. Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν περιπτώσεις Αλτσχάιμερ ακόμα και σε άτομα ηλικίας 30 και 40 ετών (αν και οι πιθανότητες να πρόκειται για Αλτσχάιμερ σε τόσο νεαρές ηλικίες, είναι πολύ λίγες).

Σύφωνα με τους επιστήμονες, νέοι άνθρωποι που εκτίθενται σε ακτινοβολία κινητού τηλεφώνου ή Wi-Fi για πολλές ώρες την ημέρα, ενδέχεται να αναπτύξουν «ψηφιακή» άνοια.

Η μελέτη κλείνει με την κλασική κατακλείδα «χρειάζεται περαιτέρω έρευνα», το μήνυμα όμως είναι σαφές και συγκεκριμένο. Πριν χάσεις, πάντως, τον ύπνο σου από το άγχος, διάβασε τους τρόπους με τους οποίους μπορείς να μειώσεις την ακτινοβολία του κινητού. Άλλωστε, δυστυχώς ή ευτυχώς το κινητό τηλέφωνο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας.

Πηγή:ow.gr

Η 10^η Μαΐου είναι καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα Λύκου, της πολύ σοβαρής ασθένειας που πλήττει τους ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.

Ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ) είναι μια πρότυπη συστηματική, φλεγμονώδης πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να αποβεί ακόμη και θανατηφόρα. Προσβάλλει γυναίκες και άντρες σε αναλογία 9:1.

«Εμφανίζει ποικιλία στις κλινικές εκδηλώσεις, μακροχρόνια πορεία και πρόγνωση. Έχει πολυπαραγοντική αιτιολογία (ορμονικοί, ψυχονευροενδοκρινικοί, ιογενείς, υπεριώδης ακτινοβολία, φάρμακα) και φαίνεται να είναι πιο συχνή σε παιδιά που έχουν καταγωγή αφρικανοαμερικανική, ισπανική, ασιατική και ιθαγενών της Αμερικής.

Περισσότεροι από 500.000 Ευρωπαίοι νοσούν από λύκο. Το 90% των ασθενών είναι γυναίκες και το 80% των διαγνώσεων γίνεται μεταξύ των ηλικιών 15-45 ετών.

Η πορεία της πάθησης είναι απρόβλεπτη, και όπως αναφέρθηκε, ο λύκος είναι περισσότερο συχνός στις γυναίκες και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία», επισημαίνει η κ. Ελένη Κομνηνού, Ρευματολόγος, Διευθύντρια Κλινικής Αυτοάνοσων Ρευματικών Παθήσεων Μetropolitan General, η οποία εξηγεί τα συνήθη συμπτώματα της νόσου και τις βλάβες που επιφέρει.

Βασικός Ανοσολογικός Μηχανισμός:

• Διαταραχή της ανοσορρύθμισης.

• Υπερπαραγωγή αυτοαντισωμάτων, τα οποία ο οργανισμός αδυνατεί να καταστείλει.

• Αντιγόνα στρέφονται κατά οργάνων στόχων ή κατά των αντιγόνων των μεμβρανών των κυττάρων.

• Δημιουργία ανοσοσυμπλεγμάτων που εναποτίθενται στα μικρά αγγεία αρθρώσεων, νεφρικών σπειραμάτων ή αγγεία άλλων οργάνων προκαλώντας φλεγμονώδεις αντιδράσεις και νεκρώσεις.

Το οικογενειακό ιστορικό (η κληρονομικότητα) και τα γονίδια, παίζουν κυρίαρχο ρόλο καθώς συνήθως νοσούν από αυτό αρκετά μέλη μιας οικογένειας, ωστόσο άλλες μελέτες έχουν δείξει πως ο λύκος μπορεί να προκληθεί από κάποιον ιό που προσβάλει κάποιο άτομο που έχει την προδιάθεση εμφάνισης της πάθησης.

Συμπτώματα και προσβολή οργάνων στον ΣΕΛ

• Μάτια: Ραγοειδίτιδα, επισκληρίτιδα, οπτική νευρίτιδα.

• Δέρμα: Εξάνθημα πεταλούδας, δισκοειδές εξάνθημα, υποξύς δερματικός λύκος, φωτοευαισθησία.

• Καρδιά-πνεύμονες: Πλευρίτιδα, πνευμονίτιδα, πνευμονική υπέρταση, περικαρδίτιδα, μυοκαρδίτιδα, ενδοκαρδίτιδα.

• Γαστρεντερικό: Ηπατομεγαλία, σπληνομεγαλία, χολική κίρρωση.

• Νεφρά: Σπειραματονεφρίτιδα.

• Μυοσκελετικό: Αρθραλγίες, αρθρίτιδα, μυαλγίες, μυοσίτιδα.

• ΚΝΣ: Επιληψία, ψύχωση, πολυνευροπάθεια, μυελίτιδα, εγκεφαλοπάθεια.

• Γενικά: Πυρετό, απώλεια βάρους, κόπωση, λεμφαδενοπάθεια.

Εγκυμοσύνη και ΣΕΛ

H κύηση με ΣΕΛ παρουσιάζει μια μοναδική κλινική πρόκληση. Πρέπει να γνωστοποιηθεί στην ασθενή ότι η σύλληψη πρέπει να γίνει ύστερα από τουλάχιστον 6 μήνες από την ύφεση της νόσου, καθόσον μόνον έτσι ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος για τη μητέρα και την πορεία του εμβρύου.

«Η εγκυμοσύνη μπορεί να σημαίνει ειδικά προβλήματα για τις γυναίκες με λύκο. Η γονιμότητα ή η ικανότητα σύλληψης μπορεί να ελαττωθεί κατά την διάρκεια εξάρσεων της νόσου.

Είναι σημαντικό να συνεργαστεί ο γυναικολόγος της γυναίκας με τον ειδικό ρευματολόγο που ασχολείται με τον συνδυασμό αυτοάνοσων νοσημάτων και κύησης, με σκοπό να προγραμματιστεί σωστά η εγκυμοσύνη και βεβαίως να παρακολουθείται σε όλη τη διάρκεια της λοχείας και του θηλασμού», τονίζει η ιατρός.

Φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν το έμβρυο, όπως κυκλοφωσφαμίδη, μεθοτρεξάτη, ACE αναστολείς, ανταγωνιστές των υποδοχέων αγγειοτενσίνης-ΙΙ και micophenolate mofetil, πρέπει να διακόπτονται, εάν είναι εφικτό.

Η χρήση της υδροξυχλωροκίνης (Plaquenil) θεωρείται ασφαλής στην εγκυμοσύνη και δεν πρέπει να διακόπτεται, καθώς ο κίνδυνος για έξαρση του λύκου, σε αυτήν την περίπτωση, αυξάνεται ουσιαστικά.

Επίσης θα πρέπει να γίνονται τακτικά εξετάσεις αίματος για τον εντοπισμό των παθολογικών αντισωμάτων και των άλλων ενδείξεων δραστηριότητας του λύκου.

Με αυτές τις προφυλάξεις, πολλές γυναίκες με λύκο μπορούν να έχουν φυσιολογικές εγκυμοσύνες.

Νεογνικός Λύκος

Είναι σπάνια μορφή Λύκου που προσβάλλει νεογέννητα βρέφη γυναικών με ΣΕΛ ή ορισμένα άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, εξαιτίας της μεταφοράς αντισωμάτων της μητέρας στο παιδί μέσω του πλακούντα.

Μητέρες με ΣΕΛ που γεννούν νεογνά με νεογνικό Λύκο έχουν στο αίμα τους αντισώματα κατά των αντιγόνων Ro (SSA) και La (SSA). Κατά τη γέννηση, τα νεογνά παρουσιάζουν δερματικό εξάνθημα, ηπατικές διαταραχές ή και χαμηλό αριθμό λευκοκυττάρων. Τα συμπτώματα αυτά εξαφανίζονται μετά από μερικούς μήνες.

«Μερικά όμως νεογέννητα με Νεογνικό Λύκο μπορεί να εμφανίσουν σοβαρή καρδιακή βλάβη. Η βλάβη αυτή είναι δυνατόν να διαγνωστεί και να αντιμετωπισθεί πριν τον τοκετό. Συχνά εμβρυϊκά υπερηχοκαρδιογραφήματα από την 16^η εβδομάδα της κύησης συνιστώνται σε κυήσεις, όπου οι μητέρες είναι θετικές σε anti-Ro ή Anti-La αντισώματα.

Όσον αφορά την αντισύλληψη, παρόλο που η σχέση μεταξύ οιστρογόνων και έξαρσης του ΣΕΛ δεν έχει τεκμηριωθεί, η χρήση των αντισυλληπτικών δεν προτείνεται. Είναι προτιμότερο να χορηγηθεί μόνο προγεστερόνη ή ενδομήτριο σπείραμα Mirena.

Η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία στις περισσότερες περιπτώσεις με την έγκαιρη διάγνωση, την εξειδικευμένη φαρμακευτική αγωγή και ιατρική φροντίδα», καταλήγει η κ. Κομνηνού.

Το βρογχικό άσθμα είναι μια χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών που οδηγεί σε στένωση των βρόγχων λόγω σύσπασης των μυών του τοιχώματος και αυξημένης παραγωγής βλέννης.

Η στένωση αυτή προκαλεί τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του άσθματος τα οποία είναι:

1. Βήχας (συνήθως ξηρός, σπάνια παραγωγικός με κολλώδη απόχρεμψη)

2. Συριγμός (γατάκια) στο στήθος. Εμφανίζεται κατά τις βραδινές ή πρώτες πρωινές ώρες ή κατά την άσκηση

3. Δύσπνοια

4. Σφίξιμο στο θώρακα

5. Εύκολη κόπωση.

«Τα συμπτώματα αυτά συνήθως συνυπάρχουν με τον περιορισμό της εκπνευστικής ροής αέρα από τους βρόγχους που τον βλέπουμε στη σπιρομέτρηση και μπορούν να υποχωρούν αυτόματα ή μετά από την κατάλληλη θεραπεία. Τόσο τα συμπτώματα όσο και η απόφραξη των βρόγχων παρουσιάζουν διακύμανση ως προς την ένταση, τη συχνότητα, το χρόνο εμφάνισης και τη διάρκειά τους ενώ μπορεί να έχουν εποχικό χαρακτήρα ή να εμφανίζονται όλο το χρόνο», εξηγεί ο κ. Δημήτριος Βάσσος, Πνευμονολόγος – Φυματιολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης του Metropolitan General.

Τύποι του άσθματος

Αρκετοί κλινικοί φαινότυποι του βρογχικού άσθματος έχουν αναγνωριστεί. Οι πιο συνηθισμένοι είναι:

1. Το αλλεργικό ή εξωγενές βρογχικό άσθμα. Είναι ο πιο συχνός τύπος άσθματος που αναγνωρίζεται σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Σχετίζεται με την κληρονομικότητα και συνήθως συνυπάρχει και με άλλες αλλεργικές καταστάσεις όπως η αλλεργική ρινίτιδα, οι ρινικοί πολύποδες, το έκζεμα και οι αλλεργίες σε φάρμακα και φαγητά.

2. Το ενδογενές, μη-αλλεργικό άσθμα. Συνήθως εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή, πιο συχνά σε γυναίκες και έχει σοβαρότερη πορεία και λιγότερη ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή.

3. Άσθμα στην άσκηση: Εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της άσκησης.

4. Επαγγελματικό άσθμα: Σχετίζεται με έκθεση σε υλικά στο χώρο της εργασίας. Αποτελεί περίπου το 15% - 20% των περιπτώσεων άσθματος που εμφανίζονται μετά την ενηλικίωση και απαιτεί αποφυγή έκθεσης σε ερεθιστικούς παράγοντες.

5. Νυκτερινό: Σχετιζόμενο με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

6. Άσθμα και παχυσαρκία: Σχετίζεται με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, διακρίνεται από επίμονα συμπτώματα και μειωμένη ανταπόκριση στην αγωγή.

Πώς γίνεται η διάγνωση του Βρογχικού Άσθματος

1. Συμβατό ιστορικό

Η λήψη ενός καλού ιστορικού είναι το πρώτο βήμα που θέτει την κλινική υποψία του βρογχικού άσθματος. Η εμφάνιση των συμπτωμάτων μετά από έκθεση σε ελκτικούς παράγοντες, η διακύμανσή τους κατά τη διάρκεια της ημέρας ή του έτους, η συνύπαρξη αλλεργικής ρινίτιδας ή ρινικών πολυπόδων επιβάλει την περαιτέρω διερεύνηση σε πνευμονολόγο για σπιρομέτρηση.

2. Σπιρομέτρηση

Βασική εξέταση στον έλεγχο του άσθματος είναι η σπιρομέτρηση. Είναι πολύ εύκολη και ανώδυνη εξέταση, κατά την οποία ο ασθενής εκπνέει με δύναμη μέσα στο σπιρόμετρο και έτσι εκτιμάται η αναπνευστική λειτουργία, το μέγεθος της απόφραξης των βρόγχων και η αναστρεψιμότητα της απόφραξης μετά από τη χορήγηση βρογχοδιασταλτικού φαρμάκου σε εισπνοές.

3. Δοκιμασίες πρόκλησης

Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης σε ασθενείς που εμφανίζουν συμπτώματα και συμβατή κλινική εικόνα αλλά φυσιολογική σπιρομέτρηση, μπορούν να εφαρμοστούν δοκιμασίες πρόκλησης της αντιδραστικότητας των βρόγχων. Σε αυτές τις δοκιμασίες γίνεται εισπνοή ουσιών (μεταχολίνη, ισταμίνη, μαννιτόλη) που προκαλούν ελεγχόμενη αντίδραση των αεραγωγών που μετράται με σπιρομέτρηση.

4. Αλλεργικές δοκιμασίες

Όταν υπάρχει ιστορικό ατοπίας μπορούν να γίνουν δερματικές δοκιμασίες ή ανίχνευση των ειδικών IgE RAST στο αίμα για τον εντοπισμό υπερευαισθησίας σε συγκεκριμένους αλλεργικούς παράγοντες.

Σταδιοποίηση και θεραπεία του άσθματος

«Στόχος μετά τη διάγνωση του άσθματος είναι η επίτευξη του ελέγχου των συμπτωμάτων, η βελτίωση της ποιότητας ζωής ώστε να έχει ο ασθενής μια φυσιολογική καθημερινότητα και η αποφυγή των παροξύνσεων.

Ανάλογα με την ευκολία ή όχι με την οποία ελέγχουμε τα συμπτώματα και τις παροξύνσεις του άσθματος το χωρίζουμε σε ήπιο, μέτριο ή σοβαρό μη ελεγχόμενο άσθμα. Κάθε στάδιο απαιτεί και μεγαλύτερες δόσεις ή συνδυασμό εισπνεόμενων, από του στόματος ή και ενέσιμων παραγόντων για την επίτευξη του ελέγχου», επισημαίνει ο ιατρός.

Θεραπεία του βρογχικού άσθματος

Η θεραπεία του άσθματος περιλαμβάνει:

1. Ρυθμιστικά φάρμακα

Τα φάρμακα αυτά επιτυγχάνουν τη μείωση της φλεγμονής των αεραγωγών και προλαμβάνουν έτσι την εμφάνιση συμπτωμάτων και τις παροξύνσεις. Χορηγούνται μία έως δύο φορές την ημέρα και περιλαμβάνουν εισπνεόμενα κορτικοειδή μόνα τους ή σε συνδυασμό με Β2 διεγέρτες μακράς διάρκειας δράσης.

2. Ανακουφιστικά φάρμακα

Αυτά περιλαμβάνουν Β2 διεγέρτες ή και αντιχολινεργικά ταχείας έναρξης δράσης και χρησιμοποιούνται σαν επιπρόσθετη αγωγή για τη μείωση των συμπτωμάτων.

3. Συμπληρωματικά φάρμακα

Εάν δεν έχει επιτευχθεί καλός έλεγχος με τα παραπάνω, μπορούν να χορηγηθούν αντιχολινεργικά μακράς διάρκειας δράσης, ανταγωνιστές των λευκοτριενίων, θεοφυλλίνη και από του στόματος κορτικοειδή κυρίως για την αντιμετώπιση παροξυσμών και για μικρά χρονικά διαστήματα.

4. Μονοκλωνικά αντισώματα

Τα τελευταία χρόνια μπήκαν στη θεραπευτική φαρέτρα τα μονοκλωνικά αντισώματα και άλλαξαν το τοπίο καθώς πέτυχαν τον καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων, τη μείωση των παροξύνσεων και τη μείωση της ανάγκης για κορτιζόνη από το στόμα. Τέτοια είναι για το σοβαρό επίμονο μη ελεγχόμενο αλλεργικό βρογχικό άσθμα τα αντισώματα εναντίον της IgE ανοσοσφαιρίνης (omalizumab) που χορηγείται μία ως δύο φορές το μήνα υποδόρια και τα αντισώματα για το σοβαρό ηωσινοφιλικό άσθμα, οι αναστολείς της IL-5 (mepolizumab & benralizumab), που δίνονται ανά μήνα ή δίμηνο υποδόρια.

Βρογχικό άσθμα και COVID-19

«Οι ασθενείς με μέτριο και σοβαρό βρογχικό άσθμα ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες για νόσηση από τον νέο κορωνοϊό γιατί, όπως και οποιαδήποτε ιογενής λοίμωξη, μπορεί να πυροδοτήσει μια παρόξυνση βρογχικού άσθματος. Οι ασθενείς όμως με καλά ρυθμισμένο άσθμα δεν φαίνεται να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο νόσησης, βαριάς νόσησης, και θανάτου από COVID-19. Αντίθετα ασθενείς που χρειάστηκαν από του στόματος κορτικοειδή λόγω παρόξυνσης άσθματος είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από αυτήν. Γι’ αυτό είναι πρωταρχικής σημασίας η συνέχιση της αγωγής για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος και για την αποφυγή των παροξύνσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας», καταλήγει ο κ. Βάσσος.

Το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς ή αλλιώς μυοκαρδιοπάθεια από στρες, αποτελεί μια αναγνωρισμένη, πλέον, καρδιακή πάθηση που «μιμείται» την καρδιακή προσβολή. Εκδηλώνεται δηλαδή με έντονη πίεση στο στήθος, δύσπνοια και ξαφνική αδυναμία. Το σύνδρομο επισημάνθηκε ως ξεχωριστή παθολογική οντότητα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από Ιάπωνες ιατρούς και αρχικά έγινε γνωστό σαν «νόσος takotsubo» λόγω ομοιότητας του σχήματος της πάσχουσας καρδιάς με το ομώνυμο εργαλείο των Ιαπώνων για το ψάρεμα χταποδιών.

Πώς προκαλείται το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς;

Η ακριβής παθοφυσιολογία της καρδιοπάθειας από στρες παραμένει ασαφής και πιθανότατα εμπλέκονται ποικίλοι νευροορμονικοί μηχανισμοί. Ο οργανισμός, για την αντιμετώπιση αιφνίδιων έντονων καταστάσεων παράγει τις λεγόμενες ορμόνες του στρες, τις κατεχολαμίνες: αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη.

«Στο σύνδρομο αυτό η στάθμη των κατεχολαμινών έχει βρεθεί πολύ μεγαλύτερη από άλλες σοβαρές καταστάσεις π.χ. έμφραγμα μυοκαρδίου, πνευμονικό οίδημα κ.ά. Δεν είναι γνωστό για ποιον λόγο σε ορισμένα άτομα σε συνθήκες στρες το μυοκάρδιο κατακλύζεται απότομα από υπέρμετρη ποσότητα κατεχολαμινών και σε άλλα όχι. Οι κατεχολαμίνες προκαλούν σύσπαση των μικρών αρτηριδίων με αποτέλεσμα απότομη αλλά προσωρινή μείωση της αιμάτωσής τους. Επίσης, η αδρεναλίνη συνδεόμενη με τα καρδιακά κύτταρα προκαλεί την είσοδο μεγάλης ποσότητας ασβεστίου σε αυτά, που επηρεάζει τη φυσιολογική λειτουργία τους. Είναι άγνωστο ποιος από τους δύο μηχανισμούς έχει μεγαλύτερη σημασία», εξηγεί ο κ. Νικόλαος Στρατήγης, Διευθυντής Καρδιολόγος στο Metropolitan Hospital.

Συχνότητα συνδρόμου

Περίπου το 1% - 2% των περιστατικών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο στην πραγματικότητα πάσχουν από το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς. Το 70% αυτών των περιστατικών είναι γυναίκες στη μέση ηλικία. Κατά κανόνα η κατάσταση αυτή πυροδοτείται από ένα έντονο αιφνίδιο στρες που συνηθέστερα είναι ψυχικό, όπως θάνατος αγαπημένου προσώπου, χωρισμός, ερωτική απόρριψη, αίσθημα προδοσίας και οργή. Είναι όμως δυνατό να είναι και σωματικό στρες, έτσι η μυοκαρδιοπάθεια μπορεί να ακολουθήσει μια βαριά ασθματική ή επιληπτική κρίση, αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, εργώδη και παρατεταμένη χειρουργική επέμβαση κ.ά.

Ομοιότητες και διαφορές με το έμφραγμα

Όπως επισημάνθηκε παραπάνω τα συμπτώματα είναι όμοια με αυτά της καρδιακής προσβολής. Το καρδιογράφημα και οι βιοχημικές εξετάσεις αίματος δεν βοηθούν για τη διάκριση μεταξύ των δύο αυτών νοσημάτων. Την υποψία για την ύπαρξη του συνδρόμου της ραγισμένης καρδιάς ενισχύει η συσχέτιση με πρόσφατο έντονο στρες σε συνδυασμό με τα ευρήματα του υπερηχοκαρδιογραφήματος που στις τυπικές περιπτώσεις είναι χαρακτηριστικά: η αριστερά κοιλία της καρδιάς εμφανίζεται με έντονη υποκινησία της κορυφής και των κορυφαίων τμημάτων της, ενώ τα υπόλοιπα υπερσυσπώνται. Η διάγνωση όμως τεκμηριώνεται με τη στεφανιογραφία που αποδεικνύει τη βατότητα των στεφανιαίων αρτηριών.

Στο έμφραγμα, το μυοκάρδιο νεκρώνεται λόγω διακοπής της αιμάτωσης εξαιτίας απόφραξης στεφανιαίας αρτηρίας. Αντίθετα, στην περίπτωση της μυοκαρδιοπάθειας από στρες το μυοκάρδιο πάσχει από την “τοξικότητα”, κατά κάποιον τρόπο, των ορμονών του στρες όπως η αδρεναλίνη.

Συνήθως η βλάβη αυτή είναι αναστρέψιμη και αποκαθίσταται εντός ολίγων ημερών ή εβδομάδων και ο κίνδυνος επανεμφάνισης του συνδρόμου είναι γενικά μικρός.

Πρόγνωση

«Αρχικά υπήρχε η εντύπωση ότι πρόκειται για αθώα κατάσταση λόγω της απουσίας στεφανιαίας νόσου και του γεγονότος ότι στις περισσότερες περιπτώσεις με επιθετική υποστηρικτική αγωγή η λειτουργία της καρδιάς αποκαθίσταται σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Όμως υπάρχει ενδονοσοκομειακή θνητότητα που δεν διαφέρει πολύ από το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο και οφείλεται σε μία σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως κοιλιακές αρρυθμίες, συστηματικά θρομβοεμβολικά επεισόδια και καρδιογενές shock.

Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος όταν το αίτιο είναι σωματικό στρες όπως είναι αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο, επιληπτικοί σπασμοί, σοβαρή ασθματική κρίση, μεγάλη αιμορραγία, υπογλυκαιμία, υψηλός πυρετός, κ.λπ, όπου προστίθενται οι κίνδυνοι και της υποκείμενης νόσου», καταλήγει ο κ. Στρατήγης.

Η ηπατίτιδα από ηπατοτρόπους ιούς είναι γνωστή εδώ και πολλές δεκαετίες και συχνή επίσης, παρά τα δύο υπάρχοντα εμβόλια. Επίσης γνωστό είναι ότι διάφοροι άλλοι ιοί που προκαλούν λοιμώξεις, προσβάλλουν και το ήπαρ.

Τα σημερινά δεδομένα: περί τα 170 κρούσματα διεθνώς, κατ εξοχήν στη Βρετανία. Επίσης σε 8-10 περίπου άλλες χώρες. Μερικά παιδιά μεταμοσχεύθηκαν και ο ΠΟΥ αναφέρει έναν θάνατο με άγνωστα λοιπά στοιχεία.

Που οφείλεται η νόσος; Προς το παρόν δεν είναι τεκμηριωμένο. Πάντως όχι στους ηπατοτρόπους ιούς. Σε μεγάλο ποσοστό παιδιών αποδίδεται σε αδενοϊό, ειδικά στη Βρετανία (77%). Ακούσαμε διάφορες ερμηνείες, ιδιαίτερα από «ειδικούς» και σε αυτό το θέμα (πχ πνευμονολόγους)! Θα προσπαθήσω όχι να δώσω ερμηνεία, αλλά να παραθέσω κάποια στοιχεία, κάποια ερωτήματα και κάποιες απορίες. Ουσιαστικά, ερωτηματικά που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν μια υπόθεση περί του αιτίου της περίεργης αυτής ηπατίτιδας. Υπόθεση λοιπόν. Ούτως ή άλλως είναι γνωστό ότι η ιατρική προχωρά με αμφισβητήσεις, απορίες και προσπάθειες ερμηνείας αγνώστων καταστάσεων.

• Οι χώρες που αρχικά εκδηλώθηκε η ηπατίτιδα είναι χώρες όπου χρησιμοποιήθηκαν κατ΄ εξοχήν τα δύο εμβόλια που μεταφέρουν τη γενετική πληροφορία για τον κορωνοϊό μέσω αδενοϊού (Astra Zeneca και Jonhson & Jonhson).

• Σύμφωνα με τις εταιρείες, ο αδενοϊός αυτός είναι έτσι τροποποιημένος ώστε να μην προκαλεί λοίμωξη.

• Μετά τη χορήγηση εμβολίου ο αδενοϊός και τα λοιπά συνοδά στοιχεία καταστρέφονται.

• Το ότι ο αδενοϊός είναι αδρανοποιημένος δεν μας διασφαλίζει σε τίποτε. Είναι σε όλες τις παρτίδες αδρανοποιημένος; Να θυμήσω την πολιομυελίτιδα, όταν μετά χορήγηση αδρανοποιημένου εμβολίου στις ΗΠΑ (1955 – Cutter incident) ξέσπασε επιδημία πολιομυελίτιδας με χιλιάδες θύματα. Διαπιστώθηκε ότι οι ιοί του εμβολίου δεν είχαν αδρανοποιηθεί πλήρως (αυτό προς επίρρωσιν της αμέσως προηγούμενης πρότασης).

• Βέβαια, τα παιδιά με ηπατίτιδα δεν είχαν γενικώς εμβολιασθεί κατά του κορωνοϊού. Όμως το ερώτημα είναι αν ο ιός (αδενοϊός εδώ) μπορεί να διαφύγει από τον λήπτη του εμβολίου και να μεταδοθεί αλλού. Αν μπορεί να συμβεί αυτό, τότε το αιτιολογικό πρόβλημα λύνεται. Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουμε αν οι γονείς των παιδιών που νόσησαν από ηπατίτιδα, έχουν εμβολιασθεί με ένα από τα δύο εμβόλια (ΑΖ ή J&J).

• Οι γονείς θα πρέπει να ερωτηθούν επίσης αν έχουν νοσήσει από κορωνοϊό.

• Μπορεί ένας εμβολιασμένος να μεταδώσει την ακίδα; Άρα να δημιουργεί νόσο; Αυτό είναι μια παλαιότερη σκέψη, λόγω της συχνότητας της λοίμωξης στους εμβολιασμένους. Πέραν λοιπόν της μη καλής προστασίας του εμβολίου, είναι και η τυχόν μετάδοση της ακίδας. Η σκέψη φαντάζει ίσως περίεργη. Αν όμως η ακίδα μεταδίδεται και είναι παθογόνος, τότε υπάρχει πρόβλημα.

• Τα γενετικά εμβόλια κατά της COVID-19 προάγουν την παραγωγή πρωτείνης ακίδας από τα ανθρώπινα κύτταρα, κάτι που βασίζεται εγγενώς σε μια αυτοάνοση αντίδραση, η οποία επεκτείνεται σε όλα τα κύτταρα που προσλαμβάνουν το γενετικό υλικό και ξεκινούν την πρωτεϊνοσύνθεση.

• Υπόψη ότι ο εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει αυτοάνοση ηπατίτιδα. Μήπως να διερευνηθεί αυτή η σχέση και στα παιδιά γενικώς και ποιο ειδικά σ΄ αυτά με την περί ου ο λόγος ηπατίτιδα που έχουν λάβει και εμβόλιο;

• Υπάρχει περίπτωση η βιοκατανομή των γενετικών εμβολίων να είναι τέτοια ώστε ορισμένα στοιχεία να συσσωρεύονται σε διάφορα όργανα και ιστούς του οργανισμού του λήπτη (μελέτες σε πειραματόζωα, όχι σε άνθρωπο).

• Νέες μελέτες δείχνουν ότι η πρωτείνη ακίδας μπορεί να είναι βλαπτική πηγή τοξικότητας. Επίσης, δείχνουν ότι σημαντικές ποσότητες πρωτεΐνης ακίδας, καθώς και η διασπασμένη υπομονάδα S1, μπορούν να ανιχνευθούν στο πλάσμα του αίματος αρκετές ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Οι συγγραφείς μιας μελέτης υποθέτουν ότι οι κυτταρικές ανοσοαποκρίσεις που προκαλούνται από την ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων, και που συμβαίνουν ημέρες μετά τον εμβολιασμό, οδηγούν στο θάνατο των κυττάρων όπου υπάρχει η πρωτεΐνη ακίδας, απελευθερώνοντάς την στην κυκλοφορία του αίματος.

• Αν λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα (σε όσους κυκλοφορεί), υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης της σε άλλους καθ΄ οιονδήποτε τρόπο; Γνωρίζουμε γενικώς ότι μέσω του αίματος μπορεί να γίνει μετάδοση. Μάλιστα, αν ισχύει αυτό, τι μπορεί να συμβεί όταν ο εμβολιασμένος θελήσει να γίνει αιμοδότης; Απλή ερώτηση για να δώσουμε ένα παράδειγμα.

• Εφόσον λοιπόν η ακίδα κυκλοφορεί στο αίμα, τότε μπορεί να κυκλοφορεί και σε άλλα υγρά. Συνεπώς η μετάδοση μπορεί να γίνει και από αλλού. 

• Να σημειωθεί ότι τόσο το εμβόλιο της AZ όσο και αυτό της J&J αποσύρθηκαν διακριτικά από την κυκλοφορία. Μάλιστα πρέπει να έκλεισαν και κάποια εργοστάσια. Υπάρχει εξήγηση γι αυτό; Μπορεί να γνωρίζουν οι εταιρείες κάτι που δεν γνωρίζουμε εμείς;

Επαναλαμβάνω, ότι τα παραπάνω είναι υποθέσεις και επιστημονικές απορίες. Ορισμένα στηρίζονται σε μελέτες. Νομίζω όμως ότι όλα θα πρέπει να διερευνηθούν και ει δυνατόν να δοθούν απαντήσεις.

Δρ Ιωάννης Καβαλιώτης

Παιδίατρος-Λοιμωξιολόγος

τεως διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής

Νοσοκομείου Λοιμωδών Θεσσαλονίκης

www.loimoxi.blogspot.com

Λεπτή, ψιλή, βαθιά ή βροντερή, η φωνή μας βοηθά να εκφραστούμε και δεν είναι τόσο δεδομένη, όσο τείνουμε να πιστεύουμε. Είναι ευάλωτη σε προβλήματα και σε δυσλειτουργίες. Ένα τέτοιο πρόβλημα είναι η λεγόμενη υπερλειτουργική δυσφωνία, η πάθηση, που… προτιμά τους φωνακλάδες.

Η φωνή είναι ο ήχος, ο οποίος δημιουργείται από τις δονήσεις των φωνητικών χορδών. Τις δονήσεις αυτές τις προκαλεί ο αέρας, που περνά στο λάρυγγα και κάνει τις χορδές να έρχονται πιο κοντά η μία με την άλλη.

«Όπως όλα τα όργανα, έτσι και η φωνή χρειάζεται προσοχή και φροντίδα. Η υπερλειτουργική δυσφωνία είναι ο λανθασμένος τρόπος φώνησης, με καταβολή προσπάθειας και κόπωση των μυών του λάρυγγα.
Στην υπερλειτουργική δυσφωνία, δηλαδή, υπάρχει υπερβολική πίεση των μυών του λάρυγγα κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι φωνητικές χορδές να μην έχουν τη σωστή τάση. Πώς μεταφράζεται αυτό; Με μια φωνή που ακούγεται βραχνή, ασθενική και πιεσμένη. Ο ασθενής νιώθει κούραση, αν μέσα στην ημέρα έχει χρειαστεί να μιλήσει πολύ και να φωνάξει. Κάποιες φορές παραπονιέται και για πόνο στο λαιμό και συχνά τα βράδια δεν βγαίνει η φωνή του», εξηγεί η Ωτορινολαρυγγολόγος, Χειρουργός Κεφαλής – Τραχήλου, ΠαιδοΩΡΛ, επιστημονική συνεργάτης του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ- ΜΗΤΕΡΑ Ανατολή Παταρίδου.

Προτιμά τους φωνακλάδες

Πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας μπορεί να χρειαστεί να ανεβάσουμε τους τόνους, να υψώσουμε τη φωνή μας από εκνευρισμό ή για να μας ακούσουν. Όταν αυτή η συνήθεια παγιώνεται -είτε λόγω επαγγέλματος, π.χ. εκπαιδευτικός, είτε λόγω συνθηκών- τότε μπορεί να αποκτήσουμε υπερλειτουργική δυσφωνία.

«Η υπερλειτουργική δυσφωνία είναι μια λειτουργική διαταραχή και οφείλεται σε χρόνια κακή χρήση της φωνής μας. Στα πρώτα της στάδια οι οργανικές αλλοιώσεις δεν είναι εμφανείς. Όμως αυτό στην πορεία αλλάζει. Μεταξύ άλλων μπορεί να παρατηρηθούν οζίδια, πολύποδες και το λεγόμενο οίδημα του Reinke», αναφέρει η ωτορινολαρυγγολόγος, χειρουργός κεφαλής – τραχήλου, παιδοΩΡΛ.
Η έγκαιρη παρέμβαση του ειδικού ιατρού είναι σημαντική. Θα πάρει το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και στη συνέχεια θα τον εξετάσει με τα σύγχρονα ενδοσκόπια, για να προχωρήσει με ακρίβεια στη διάγνωση του προβλήματος. 

Αυτό, που είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, είναι ότι οι διαταραχές της φωνής, όπως είναι η υπερλειτουργική δυσφωνία, αντιμετωπίζονται καλύτερα, όταν η προσέγγιση είναι διεπιστημονική και ολιστική.
Είναι σημαντική, λοιπόν, η συνεργασία ιατρών και ειδικών διαφόρων ειδικοτήτων, για την καλύτερη δυνατή παρέμβαση στον ασθενή. Χρειάζονται ωτορινολαρυγγολόγος, λογοθεραπευτής, ψυχολόγος -σε περίπτωση που υπάρχει διαταραχή ψυχογενούς δυσφωνίας- και φυσικοθεραπευτής, για αλλαγή στη στάση του σώματος ή για τη χαλάρωση των μυϊκών ομάδων που συμμετέχουν στη φώνηση. Εννοείται ότι η αντιμετώπιση συμπεριλαμβάνει αλλαγές στη συμπεριφορά, κυρίως ως προς τις «φωνητικές συνήθειες», ασκήσεις χαλάρωσης και αναπνοής.

Υπερλειτουργική δυσφωνία στα παιδιά

«Η υπερλειτουργική δυσφωνία παρατηρείται και σε παιδιά, ο λάρυγγας των οποίων είναι πιο ευλύγιστος, με πιο ελαστικούς χόνδρους και με χαμηλό ποσοστό νευρομυϊκού συντονισμού. Είναι μικρός, ψηλότερα στο λαιμό απ’ ό,τι θα είναι σε κάθε άλλη στιγμή της ζωής τους και με βραχείες φωνητικές χορδές.
Στα παιδιά, η υπερλειτουργική δυσφωνία χαρακτηρίζεται από ένα φωνητικό «ζόρισμα» και συνοδεύεται από αλλαγή στη χροιά της φωνής - γίνεται βραχνή και κάπως βαριά. Μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι την πάθηση αποκτούν συχνότερα τα αγόρια, λίγο πριν ξεκινήσουν το δημοτικό», υπογραμμίζει η ειδικός.
Τι μπορεί να παρατηρήσουν οι γονείς; Το παιδί πιθανόν να δείχνει ότι χρειάζεται περισσότερη δύναμη για να προφέρει τις λέξεις. Μπορεί, επίσης, να παραπονιέται για πόνο στο λαιμό, στο πρόσωπο ή και σε όλο το σώμα. Η βραχνάδα του είναι χαρακτηριστική. 

«Μπορεί η φωνή του παιδιού να μας ακούγεται κάπως τραχιά. Το παιδί μπορεί να αναφέρει ότι δεν του είναι εύκολο να μιλήσει και ότι δεν μπορεί να ολοκληρώσει την πρότασή του ή να ακουστεί σε έναν χώρο με φασαρία. Επιπλέον μπορεί να παραπονεθεί ότι νιώθει κουρασμένο, αν έχει μιλήσει πολύ ή να μιλάει ψιθυριστά», καταλήγει η κα Παταρίδου.

Ρύπανση από μικροπλαστικά ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στο ανθρώπινο αίμα, με τους επιστήμονες να βρίσκουν τα μικροσκοπικά σωματίδια σχεδόν στο 80% των ανθρώπων που εξετάστηκαν.

Η ανακάλυψη δείχνει ότι τα σωματίδια μπορούν να ταξιδέψουν σε όλο το σώμα και να κατακάτσουν σε όργανα. Ο αντίκτυπος στην υγεία είναι ακόμη άγνωστος. Όμως οι ερευνητές ανησυχούν καθώς τα μικροπλαστικά προκαλούν βλάβες στα ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο και τα σωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι ήδη γνωστό ότι εισέρχονται στον οργανισμό και προκαλούν εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Guardian, τεράστιες ποσότητες πλαστικών απορριμμάτων απορρίπτονται στο περιβάλλον και τα μικροπλαστικά μολύνουν πλέον ολόκληρο τον πλανήτη, από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τα βάθη των ωκεανών. Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι άνθρωποι καταναλώνουν τα μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού μέσω της τροφής και του νερού, καθώς και ότι τα αναπνέουν, καθώς έχουν βρεθεί στα κόπρανα βρεφών και ενηλίκων.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος από 22 ανώνυμους δότες, όλοι υγιείς ενήλικες, και βρήκαν σωματίδια πλαστικού σε 17. Τα μισά δείγματα περιείχαν πλαστικό PET, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως σε μπουκάλια ποτών, ενώ το ένα τρίτο περιείχε πολυστυρένιο, το οποίο χρησιμοποιείται για τη συσκευασία τροφίμων και άλλων προϊόντων. Το ένα τέταρτο των δειγμάτων αίματος περιείχε πολυαιθυλένιο, από το οποίο κατασκευάζονται οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς.

«Η μελέτη μας είναι η πρώτη ένδειξη ότι έχουμε πολυμερή σωματίδια στο αίμα μας - πρόκειται για ένα πρωτοποριακό αποτέλεσμα», δήλωσε ο καθηγητής Dick Vethaak, τοξικολόγος στο Vrije Universiteit Amsterdam στην Ολλανδία. «Πρέπει όμως να επεκτείνουμε την έρευνα και να αυξήσουμε τα μεγέθη των δειγμάτων, τον αριθμό των πολυμερών που αξιολογούνται κ.λπ. Περαιτέρω μελέτες από διάφορες ομάδες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη», είπε.

«Είναι σίγουρα λογικό να ανησυχούμε», δήλωσε ο Vethaak στον Guardian. «Τα σωματίδια υπάρχουν και μεταφέρονται σε όλο το σώμα». Σύμφωνα με τον ίδιο, προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα μικροπλαστικά ήταν 10 φορές υψηλότερα στα κόπρανα των μωρών σε σύγκριση με τους ενήλικες και ότι τα μωρά που τρέφονται με πλαστικά μπουκάλια καταπίνουν εκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια την ημέρα. «Γνωρίζουμε επίσης γενικά ότι τα μωρά και τα μικρά παιδιά είναι πιο ευάλωτα στην έκθεση σε χημικές ουσίες και σωματίδια», σημείωσε. «Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό».

Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Environment International και προσάρμοσε τις υπάρχουσες τεχνικές για την ανίχνευση και ανάλυση σωματιδίων μεγέθους μόλις 0,0007 χιλιοστών. Ορισμένα από τα δείγματα αίματος περιείχαν δύο ή τρεις τύπους πλαστικού. Ο Vethaak αναγνώρισε ότι η ποσότητα και ο τύπος του πλαστικού διέφερε σημαντικά μεταξύ των δειγμάτων αίματος. «Αλλά πρόκειται για μια πρωτοποριακή μελέτη», δήλωσε, ενώ τώρα χρειάζεται περισσότερη δουλειά. Ανέφερε ότι οι διαφορές μπορεί να αντανακλούν βραχυπρόθεσμη έκθεση πριν από τη λήψη των δειγμάτων αίματος, όπως το να πίνει κανείς από ένα φλιτζάνι καφέ με πλαστική επένδυση ή να φοράει πλαστική μάσκα προσώπου.

«Το μεγάλο ερώτημα είναι τι συμβαίνει στο σώμα μας». δήλωσε ο Vethaak. «Τα σωματίδια διατηρούνται στο σώμα; Μεταφέρονται σε ορισμένα όργανα, μπορούν για παράδειγμα να περάσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό; Και είναι αυτά τα επίπεδα αρκετά υψηλά για να προκαλέσουν ασθένειες; Πρέπει επειγόντως να χρηματοδοτήσουμε περαιτέρω έρευνα ώστε να μπορέσουμε να το μάθουμε», τόνισε ο Vethaak.

Η νέα έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τον Ολλανδικό Εθνικό Οργανισμό Έρευνας και Ανάπτυξης για την Υγεία και την Common Seas, μια εταιρεία που εργάζεται για τη μείωση της ρύπανσης από τα πλαστικά.

H παραγωγή πλαστικού πρόκειται να διπλασιαστεί μέχρι το 2040

«Η παραγωγή πλαστικού πρόκειται να διπλασιαστεί μέχρι το 2040», δήλωσε η Jo Royle, ιδρύτρια της φιλανθρωπικής εταιρείας Common Seas. «Έχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε τι κάνει όλο αυτό το πλαστικό στο σώμα μας». Η Common Seas, μαζί με περισσότερες από 80 ΜΚΟ, επιστήμονες και βουλευτές, ζητούν από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να διαθέσει 15 εκατομμύρια λίρες για την έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις του πλαστικού στην ανθρώπινη υγεία. Η ΕΕ χρηματοδοτεί ήδη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις του μικροπλαστικού στα έμβρυα και τα μωρά, καθώς και στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι τα μικροπλαστικά μπορούν να προσκολληθούν στις εξωτερικές μεμβράνες των ερυθρών αιμοσφαιρίων και μπορεί να περιορίσουν την ικανότητά τους να μεταφέρουν οξυγόνο. Τα σωματίδια έχουν επίσης βρεθεί στον πλακούντα εγκύων γυναικών και σε έγκυους αρουραίους περνούν γρήγορα μέσω των πνευμόνων στην καρδιά, στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα των εμβρύων.

Μια νέα εργασία ανασκόπησης που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, με συγγραφέα τον Vethaak, αξιολόγησε τον κίνδυνο καρκίνου και κατέληξε στο συμπέρασμα: «Χρειάζεται επειγόντως λεπτομερέστερη έρευνα σχετικά με το πώς τα μικρο- και νανοπλαστικά επηρεάζουν τις δομές και τις διαδικασίες του ανθρώπινου σώματος, καθώς και με το αν και πώς μπορούν να μετασχηματίσουν τα κύτταρα και να προκαλέσουν καρκινογένεση, ιδίως υπό το φως της εκθετικής αύξησης της παραγωγής πλαστικών. Το πρόβλημα γίνεται όλο και πιο επείγον κάθε μέρα».

Παχυσαρκία είναι η κλινική κατάσταση που προκαλείται από υπερβολική συσσώρευση λίπους στο σώμα και είναι πιθανό να επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία καθώς αυξάνει τον κίνδυνο παρουσίασης πολλών σωματικών και ψυχικών παθήσεων, οι οποίες εκδηλώνονται συνήθως μέσω του μεταβολικού συνδρόμου, ενός συνδυασμού προβλημάτων υγείας που συμπεριλαμβάνουν τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, την υψηλή αρτηριακή πίεση, τις υψηλές τιμές της χοληστερόλης στο αίμα και τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, το 13% του ενήλικου πληθυσμού είναι παχύσαρκο, ενώ στην Ελλάδα, το ποσοστό του υπέρβαρου ενήλικου πληθυσμού εκτιμάται στο 32% ενώ το ποσοστό των παχύσαρκων στο 15,5%.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας, στις 4/3, η Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ) σε συνεργασία με την Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΧΕΠ) παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου, με θέμα «Η ολιστική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ως χρόνια νόσος στην ελληνική πραγματικότητα».

Στόχος της συνέντευξης αυτής ήταν να ενημερωθούν και ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες γύρω από την παχυσαρκία, να τονιστεί η σημασία της πρόληψης της νόσου αλλά και να γνωστοποιηθούν τα μεγάλα οφέλη της βαριατρικής χειρουργικής στα παχύσαρκα άτομα.

Ο Γενικός Γραμματέας της ΕΙΕΠ, Ευθύμιος Καπάνταης δήλωσε: «Η παχυσαρκία είναι χρόνια νόσος και ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με επιστημονική και κυρίως ιατρική προσέγγιση. Με τη συστράτευση και συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων επαγγελματιών υγείας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε αυτή τη μάστιγα της εποχής μας, τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και θεραπείας».

Στην ομιλία του, ο πρόεδρος της ΕΧΕΠ, Γεώργιος Σκρουμπής ανέφερε: «Έχοντας πάντοτε στο επίκεντρο τη βέλτιστη διαχείριση και αντιμετώπιση των παχύσαρκων ασθενών που πάσχουν από συννοσηρότητες, όπως ο Διαβήτης Τύπου 2, είναι πολύ σημαντικό τόσο η ιατρική κοινότητα όσο και το Υπουργείο Υγείας να λάβουν υπ’ όψιν τα οφέλη της βαριατρικής χειρουργικής καθώς και την εφαρμογή της σε μεγαλύτερο αριθμό πασχόντων, προκειμένου να επιτυγχάνεται η βελτίωση της ποιότητας ζωής καθώς και η εξοικονόμηση κόστους».

Μελέτες που έχουν γίνει παγκοσμίως εκτιμούν ότι οι ιατρικές δαπάνες για τους παχύσαρκους ασθενείς είναι 6-45% υψηλότερες από εκείνες των ατόμων με φυσιολογικό βάρος. Αυτό δείχνει ότι, η Βαριατρική Χειρουργική, κυρίως για τους ασθενείς που πάσχουν από Διαβήτη Τύπου 2, μπορεί να εξοικονομήσει δαπάνες από το σύστημα Υγείας, επιτυγχάνοντας ύφεση του Διαβήτη, σύμφωνα με την Ελληνική Μελέτη Πρόβλεψης Οικονομικών Επιπτώσεων, δήλωσαν οι εκπρόσωποι και των δύο επιστημονικών εταιρειών και πρόσθεσαν:

«Υπολογίζεται ότι με τη χειρουργική αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας σε ασθενείς με συννοσηρότητα του Διαβήτη Τύπου 2, η εξοικονόμηση φαρμακευτικών και άλλων δαπανών αναφορικά με το Διαβήτη είναι αξιοσημείωτη για το κράτος, καθώς παρατηρείται αθροιστική εξοικονόμηση κόστους για μια περίοδο 5 ετών που κυμαίνεται από 505,6 χιλιάδες ευρώ έως 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το όφελος και η εξοικονόμηση αυτή μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη, αν ληφθούν υπόψιν ασθενείς με πολλαπλές συννοσηρότητες της παχυσαρκίας, κάτι που δεν εξετάζει η παρούσα Μελέτη Πρόβλεψης Οικονομικών Επιπτώσεων».

Η Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου είναι μία διεθνής ενημερωτική πρωτοβουλία που καθιερώθηκε το 2008 από την Παγκόσμια Εταιρεία Ύπνου (World Sleep Society).  Γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Παρασκευή πριν από την εαρινή ισημερία (εφέτος η Ημέρα είναι η 18η Μαρτίου) με στόχο να φέρει στο προσκήνιο έναν από τους κύριους, αλλά και πιο παραμελημένους, πυλώνες της υγείας: τον επαρκή, ποιοτικό ύπνο.

Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο ύπνος είναι καθοριστικός για τη διαφύλαξη της υγείας και της ευεξίας σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος τις κατάλληλες ώρες του 24ωρου μπορεί να προστατεύσει την ψυχική και τη σωματική υγεία, την ποιότητα ζωής και την ασφάλεια.

Οι ώρες ύπνου που χρειαζόμαστε κάθε ημέρα αλλάζουν στην πορεία της ζωής. Κυμαίνονται από 12-16 ώρες το 24ωρο στα βρέφη ηλικίας 4-12 μηνών έως τουλάχιστον 7 ώρες κάθε βράδυ για τους ενήλικες άνω των 18 ετών. Για τα παιδιά σχολικής ηλικίας ως φυσιολογική διάρκεια ύπνου θεωρούνται οι 9-12 ώρες κάθε βράδυ και για τους εφήβους οι 8-10 ώρες. Ο ύπνος διαρκείας κάτω των 5 ωρών θεωρείται στέρηση, ενώ μεταξύ 5 και 7 ωρών χαρακτηρίζεται ως μικρής διάρκειας.

Όπως αναφέρουν ειδικοί από την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία, ο κύκλος του ύπνου και της εγρήγορσης ρυθμίζεται με βάση τους κιρκάδιους ρυθμούς (βιολογικό ρολόι). Πολλές ζωτικές λειτουργίες (π.χ. αρτηριακή πίεση, σωματική θερμοκρασία) ακολουθούν αυτούς τους ρυθμούς και γι' αυτό παρουσιάζουν διακυμάνσεις στη διάρκεια του 24ωρου. 

Ο ύπνος είναι αποτέλεσμα αλλά και συνιστώσα των κιρκάδιων διεργασιών του οργανισμού, που πηγάζουν από την εναλλαγή σκότους (νύχτας) και φωτός (ημέρας), όπως την αντιλαμβάνεται ο αμφιβληστροειδής χιτώνας του ματιού. Η σχετική πληροφορία μεταφέρεται από τα μάτια στον υποθάλαμο του εγκεφάλου, ο οποίος είναι ο ρυθμιστής του «βιολογικού ρολογιού» του οργανισμού μας. 
Έτσι, ο ύπνος ως φυσιολογική διαδικασία αποτελεί για τον άνθρωπο (και για τα άλλα έμβια όντα) βασικό συστατικό στοιχείο της ομοιοστασίας/ισορροπίας του οργανισμού. Η ισορροπία αυτή επιτυγχάνεται από ένα πολύπλοκο βιολογικό σύστημα, που λειτουργεί σε επίπεδο κυττάρων, ιστών και οργάνων και ακολουθεί συγκεκριμένο ρυθμό ενεργοποίησης-απενεργοποίησης στη διάρκεια του 24ωρου. Το σύστημα αυτό αλληλεπιδρά με το εξωτερικό περιβάλλον με στόχο την προσαρμογή του οργανισμού και την επιβίωση.

Άρρηκτο τμήμα αυτού του συστήματος αποτελούν οι ενδοκρινείς αδένες, που παράγουν τις ορμόνες του οργανισμού. Το ενδοκρινικό σύστημα έχει αμφίδρομη σχέση με τον ύπνο, καθώς ο ύπνος επιδρά ποικιλοτρόπως σε αυτό και, αντίστροφα, η λειτουργία του επηρεάζει τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου. Έτσι, οτιδήποτε διαταράσσει το ένα από τα δύο, πλήττει και το άλλο.
Η παραγωγή των ορμονών επηρεάζεται σημαντικά από τους κιρκάδιους κύκλους, από την εναλλαγή ύπνου-εγρήγορσης, από την πρόσληψη ή τη στέρηση τροφής και από τις συνθήκες του εξωτερικού περιβάλλοντος (φυσικό και κοινωνικό). Η γνωστή φράση «ο ύπνος θρέφει τα παιδιά» έχει πλέον επιβεβαιωθεί με επιστημονικά δεδομένα, που δείχνουν ότι λ.χ. η έκκριση της αυξητικής ορμόνης αυξάνεται σε συγκεκριμένες φάσεις του ύπνου. Άλλο παράδειγμα είναι το γνωστό jet lag (η διαταραχή στον ύπνο μετά από διηπειρωτικά ταξίδια) που οφείλεται σε δυσλειτουργία του κιρκάδιου ρυθμού έκκρισης κορτιζόνης (της ορμόνης που «ξυπνάει» τον οργανισμό).

Η επαρκής διάρκεια και η καλή ποιότητα του ύπνου είναι προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία κάποιων ενδοκρινικών αξόνων. Κύριοι εκπρόσωποι αυτών είναι α) η έκκριση της αυξητικής ορμόνης στα παιδιά και η συνεπαγόμενη αύξηση του ύψους, β) η ενεργοποίηση της ενήβωσης στα παιδιά μέσω της ομαλής αύξησης των γοναδοτροπινών κατά το νυκτερινό ύπνο, γ) η παραγωγή των ορμονών του φύλου, κυρίως της τεστοστερόνης και δ) η έκκριση της κορτιζόλης. 

Αντίστροφα, η διάρκεια και η ποιότητα του ύπνου επηρεάζονται από ορισμένες ορμόνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αντιδιουρητική ορμόνη, η οποία αυξάνεται στη διάρκεια του ύπνου για να μειωθεί η διούρηση και να αποτραπούν οι διακοπές του ύπνου.

Επιπλέον, η ομαλή εναλλαγή ύπνου-εγρήγορσης επηρεάζει την ενεργειακή ισορροπία του οργανισμού μέσω της έκκρισης της λεπτίνης (ορμόνη που καταστέλλει την  πείνα) και της γκρελίνης (αύξηση της όρεξης), αλλά και του φυσιολογικού μεταβολισμού των υδατανθράκων (έκκριση ινσουλίνης και ευαισθησία των ιστών σε αυτή).
Τα ενδοκρινικά προβλήματα από τον ύπνο

Η στέρηση του ύπνου και η αϋπνία μπορούν να προκαλέσουν: 

Διαταραχές του άξονα έκκρισης της κορτιζόλης, που μπορεί να συνοδεύεται από αυξημένη νοσηρότητα, κυρίως από την καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία.
Διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων με συχνότερη εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη και μεταβολικού συνδρόμου, ειδικά στους πάσχοντες από σύνδρομο άπνοιας του ύπνου.
Αύξηση της όρεξης και της ανάγκης για λήψη τροφής, με αποτέλεσμα την αύξηση του σωματικού βάρους και την παχυσαρκία.
Διαταραχές του φυσιολογικού καταμήνιου κύκλου στις γυναίκες και μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης στους άνδρες (ειδικά όταν η διάρκεια του ύπνου είναι λιγότερη από 3 ώρες).
Διαταραχές της αύξησης-ανάπτυξης και της ενήβωσης στα παιδιά.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ειδική αναφορά στις διαταραχές της φυσιολογικής εναλλαγής ύπνου-εγρήγορσης στους εργαζομένους σε κυλιόμενες βάρδιες ή αποκλειστικά τη νύχτα. 

Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε εγρήγορση και σιτίζονται στη διάρκεια της βιολογικής νύκτας, ενώ κοιμούνται και στερούνται τροφής στη διάρκεια της βιολογικής ημέρας. Το επακόλουθο είναι η ανάπτυξη ποικίλων ενδοκρινικών διαταραχών, οι οποίες αφορούν: α) στην έκκριση της κορτιζόλης, β) στη δράση της ινσουλίνης και στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, γ) στην παραγωγή και στη δράση της λεπτίνης (ανορεξιογόνος) και της γκρελίνης (ορεξιογόνος), και δ) στην έκκριση μελατονίνης (είναι «υπναγωγός» ορμόνη, που παράγεται κατά την έλλειψη έντονου φωτός). 
Στους εργαζομένους αυτούς έχει διαπιστωθεί αυξημένη συχνότητα προδιαβήτη, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκίας και καρδιαγγειακών νοσημάτων, ενώ παραμένει ασαφής ο κίνδυνος εμφάνισης ορμονοεξαρτώμενων όγκων. 

Πολλές από τις επιπτώσεις του γήρατος, εξάλλου, φαίνεται να σχετίζονται με τις διαταραχές ύπνου που εμφανίζουν οι ηλικιωμένοι (μείωση της διάρκειάς του το βράδυ και μικρές περίοδοι ύπνου στη διάρκεια της ημέρας). 

Πρόβλημα μπορεί να αποτελέσει και η υπερυπνία (υπερβολικά πολύς ύπνος) αν και δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή δεδομένα από μελέτες. Υποστηρίζεται ωστόσο ότι η διαταραχή αυτή, ειδικά με τη μορφή της ναρκοληψίας, ίσως να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη, αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις.

Τα προβλήματα ύπνου από τις ενδοκρινικές διαταραχές 

Από την άλλη μεριά, κάποιες από τις γνωστές και σχετικά κοινές διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος έχουν τεκμηριωμένη αρνητική επίδραση στη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου.

Συγκεκριμένα:
Η υπερέκκριση αυξητικής ορμόνης που στους ενήλικες εκδηλώνεται ως μεγαλακρία, προκαλεί στο περίπου 60% των πασχόντων σύνδρομο υπνικής άπνοιας. Το σύνδρομο διαταράσσει τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου.

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει αϋπνία.

Ο υποθυρεοειδισμός, όταν είναι αθεράπευτος ή ανεπαρκώς ρυθμιζόμενος,  μπορεί να προκαλέσει αποφρακτική άπνοια ύπνου και υπερυπνία.
Η ανεπάρκεια στην έκκριση της κορτιζόλης σχετίζεται με υπνηλία και με κακή ποιότητα ύπνου. 
Η υπερέκκριση κορτιζόλης (σύνδρομο Cushing), αναλόγως με τη βαρύτητά της, προκαλεί αποφρακτική άπνοια ύπνου στο 18% των πασχόντων.
Η ανεπάρκεια στην παραγωγή ορμονών του φύλου από βλάβη των όρχεων στους άνδρες ή των ωοθηκών στις γυναίκες μειώνει τη διάρκεια και κυρίως την ποιότητα του ύπνου. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν οι θεραπείες με αντιανδρογόνα για τον καρκίνο του προστάτη και η εμμηνόπαυση στις γυναίκες.
Η διαταραχή στην έκκριση μελατονίνης, που παρατηρείται σε εργαζόμενους σε κυλιόμενες βάρδιες και στο jet lag, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη διάρκεια ύπνου, κακή ποιότητα ύπνου ή αϋπνία. Η χορήγηση εξωγενώς μελατονίνης μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Συμπερασματικά, ο ύπνος και το ενδοκρινικό σύστημα είναι αλληλένδετα και αλληλοεπηρεαζόμενα. Ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος είναι αναγκαίος για τη σωστή λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος. Από την άλλη, οι διαταραχές στη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τον ύπνο. Η αρμονική λειτουργία των δύο είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ομοιοστασίας του ανθρώπινου οργανισμού.
 

Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας μεθοδεύοντας την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, σχεδιάζει απογευματινές επεμβάσεις σε δημόσια νοσοκομεία, με το κόστος να καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τους ασθενείς.

Απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία τα οποία όμως θα πληρώνουν με χρήματα από την τσέπη τους οι ασθενείς, αναμένεται να νομοθετήσει άμεσα το υπουργείο Υγείας.

Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας μεθοδεύοντας ξανά την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, θα δώσει το πράσινο φως να γίνονται επεμβάσεις τα απογεύματα στα δημόσια νοσοκομεία αλλά το πλήρες κόστος θα καλύπτεται από τους ασθενείς.

Το κόστος για τα απογευματινά χειρουργεία
Ειδικότερα, όπως δημοσιεύει το ethnos.gr, με βάση τον σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας οι ασθενείς που θα επιλέξουν να χειρουργηθούν στο ΕΣΥ θα καταβάλουν καταρχάς ένα ποσό για τη χειρουργική διαδικασία και τη νοσηλεία. Το πόσο θα σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας θα είναι ίσο με το Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο (ΚΕΝ) που καλύπτει σήμερα ο ΕΟΠΥΥ.

Όμως ο ασθενής θα πρέπει να πληρώνει από την τσέπη του ξεχωριστά και τον χειρουργό που θα αναλάβει τη επέμβασή του. Προς ώρας δεν έχει καθοριστεί ακόμη το ακριβές ποσό ανά επέμβαση.

Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που προωθούνται από την Κυβέρνηση που άφησε αστήριχτο το ΕΣΥ καθ΄όλη τη διάρκεια της πανδημίας, από το βασικό ποσό που θα καταβάλει ο ασθενής, το 70% θα πηγαίνει στο νοσοκομείο και το 30% για τις αμοιβές του νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού.

Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας θεωρεί ότι τα απογευματινά χειρουργεία έχουν πλεονεκτήματα παρότι οι ασθενείς θα πληρώνουν από την τσέπη τους, καθώς θα μπορούν να επιλέξουν τον γιατρό που επιθυμούν χωρίς αναμονή όπως γίνεται τις πρωινές ώρες, ενώ ταυτόχρονα το προσωπικό (στο οποίο η Κυβέρνηση αρνείται πεισματικά την ένταξη στα Βαρέα κι Ανθυγιεινά) θα μπορεί να εξασφαλίσει ένα επιπλέον εισόδημα!

Ωστόσο φαίνεται ότι προκύπτουν προβλήματα για την εφαρμογή της συγκεκριμένης ρύθμισης, έστω κι αν το υπουργείο υγείας επισημαίνει ότι θα υπάρξουν δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην υποβαθμιστούν τα πρωινά χειρουργεία στο ΕΣΥ.

Με βάση τη ρύθμιση που προωθείται, εάν δεν έχει προχωρήσει την πρωινή λίστα των χειρουργείων, ο γιατρός δεν θα μπορεί να χειρουργήσει με αμοιβή το απόγευμα.

Επίσης επειδή σήμερα τα νοσοκομεία παρουσιάζουν πληρότητα σχεδόν 100% και πολλοί ασθενείς νοσηλεύονται ακόμη και σε ράντζα, στην περίπτωση που δεν θα έχει εξασφαλιστεί κρεβάτι για νοσηλεία, δεν θα πραγματοποιείται απογευματινό χειρουργείο, διαβεβαιώνει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας.