Τουρκικό δικαστήριο διέταξε σήμερα το κλείσιμο μιας αριστερής φιλοκουρδικής εφημερίδας, της Ozgur Gundem, για διάδοση τρομοκρατικής προπαγάνδας, υποστηρίζοντας πως η εν λόγω εφημερίδα ενήργησε ως "ντε φάκτο ειδησεογραφικό όργανο" της οργάνωσης Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), δείχνουν δικαστικά έγγραφα.

Η Ozgur Gundem, η έντυπη έκδοση της οποίας έχει καθημερινή κυκλοφορία περίπου 7.500 φύλλων, επικεντρώνει στη σύγκρουση με τους κούρδους μαχητές στη νοτιοανατολική Τουρκία και από το 2014 οι τουρκικές αρχές έχουν διεξαγάγει δεκάδες έρευνες στα γραφεία της και της έχουν επιβάλει πρόστιμα, ενώ έχουν επίσης συλλάβει ανταποκριτές της.

Η εφημερίδα χρησιμοποιήθηκε "για να γίνει προπαγάνδα υπέρ του PKK και ενεργεί ως ντε φάκτο ειδησεογραφικό όργανό του", σύμφωνα με το έγγραφο του δικαστηρίου που είδε το Ρόιτερς.

Η "Οζγκιούρ Γκιουντέμ" είχε δημοσιεύσει στο παρελθόν κείμενα του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, του φυλακισμένου ηγέτη του PKK, καθώς και στήλες που υπέγραφαν κορυφαίοι διοικητές των ανταρτών.

Η Τουρκία έχει κλείσει περισσότερα από 130 μέσα ενημέρωσης μετά την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος τον περασμένο μήνα, προκαλώντας ανησυχίες μεταξύ των δυτικών συμμάχων της και οργανώσεων για τα δικαιώματα αναφορικά με την επιδείνωση της κατάστασης της ελευθερίας του Τύπου.



πηγή ΑΠΕ

Αναδημοσίευση από το insideoutborders

Το αποκεφαλισμένο πτώμα του ομοφυλόφιλου Σύρου πρόσφυγα, που βρέθηκε στο Γενικαπί της Κωνσταντινούπολης, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, στο ανελέητο και βάρβαρο πογκρόμ που υφίσταται η LGBT κοινότητα στην Τουρκία.

Σύμφωνα με την οργάνωση για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στην Τουρκία «kaosgl», υπάρχει αύξηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό τα τελευταία χρόνια και η οργάνωση έχει καταγράψει υπό τον τίτλο «εγκλήματα μίσους» πέντε δολοφονίες, 32 επιθέσεις και τρεις αυτοκτονίες τον τελευταίο χρόνο.



Ο αριθμός των δολοφονιών κατά τα τελευταία έξι χρόνια είναι πάνω από 50, όπως καταγγέλλει.

Ο Μουχάμεντ Ουίσαμ Σανκάρι, που βρέθηκε αποκεφαλισμένος στις 25 Ιουλίου είχε επανειλημμένα αναφέρει στις αστυνομικές αρχές επιθέσεις που είχε δεχτεί εδώ και ένα χρόνο που βρισκόταν ως πρόσφυγας από τη Συρία στην Τουρκία.



«Περίπου πριν από πέντε μήνες, μια ομάδα απήγαγε τον Ουίσαμ στο Φατίχ» ανέφερε ο φίλος του Ράιαν. «Τον πήγαν σε ένα δάσος, τον χτύπησαν και τον βίασαν. Επρόκειτο να τον σκοτώσουν, αλλά κατάφερε να τους ξεφύγει. Πήγαμε μαζί και το καταγγείλαμε στην αστυνομία, αλλά δεν έγινε τίποτα».

Ο Ντίγια, ένας άλλος ομοφυλόφιλος και γνωστός του Σανκάρι, είπε ότι όλοι τους είναι τρομοκρατημένοι γιατί η βία και οι διακρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων είναι κοινός τόπος στην Τουρκία.


«Φοβάμαι πολύ. Νομίζω ότι όλοι με κοιτάζουν. Με έχουν απαγάγει δύο φορές. Κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Είτε είσαι Σύρος, είτε είσαι Τούρκος, δεν έχει καμία διαφορά. Αν είναι ομοφυλόφιλος, γίνεσαι στόχος» τόνισε για να προσθέσει «τώρα όλοι αναρωτιόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος».

Οι βασανιστές και δολοφόνοι του Σανκάρι δεν έχουν βρεθεί ακόμα.

«Έφυγε το Σάββατο από το σπίτι παρόλο που φοβόμασταν και του είπαμε να μείνει μέσα» λέει ο φίλος του Σύρου πρόσφυγα Γκόρκεμ.

«Μας είπε ότι θα πήγαινε μια βόλτα για 15 λεπτά και εξαφανίστηκε».

«Την Κυριακή η αστυνομία μας κάλεσε. Πήγαμε στο Γενικαπί με τον Ράιαν. Τον είχαν με τόση μανία που δύο μαχαίρια είχαν σπάσει μέσα του. Τον είχαν αποκεφαλίσει και το πάνω μέρος του κορμιού του ήταν πέρα από κάθε αναγνώριση, αφού είχαν βγάλει έξω τα εσωτερικά του όργανα. Τον αναγνωρίσαμε μόνο από το παντελόνι που φορούσε» υποστηρίζει φανερά συντετριμμένος.

Επιθέσεις σε μέλη της LGBT κοινότητας  στην Τουρκία γίνονται ως επί το πλείστον από υπερσυντηρητικούς μουσουλμάνους και μια εθνικιστική ομάδα νέων, τις εστίες μαχητών «ALPEREN», που συνδέονται με τους διαβόητους Γκρίζους Λύκους.



Το πογκρόμ τους σχετίζεται επίσης με την αύξηση της ρατσιστικής ομοφοβικής ρητορικής σε συντηρητικές εφημερίδες και τα τουρκικά social media.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετές τουρκικές εφημερίδες γράφοντας για τη σφαγή στο γκέι μπαρ του Ορλάντο χαρακτήριζαν τα δεκάδες θύματα «διεστραμμένους γκέι».

Αναδημοσιεύουμε από τους «New York Times» άρθρο του Φετουλάχ Γκιουλέν, διανοούμενου του Ισλάμ, ιεροκήρυκα και συγγραφέα.

Μετάφραση: Θωμάς Σίδερης
αναδημοσίευση από efsyn

Σέιλορσμπουργκ, Πενσυλβάνια

Από την αρχή καταδίκασα απερίφραστα την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία τη νύχτα της 15ης Ιουλίου με τα εξής λόγια: “Κάθε κυβέρνηση πρέπει να προκύπτει από ελεύθερες και δίκαιες εκλογές και όχι από την επίδειξη δύναμης. Προσεύχομαι στον Θεό για την Τουρκία, για τους Τούρκους πολίτες, αλλά και για όλους αυτούς που βρίσκονται σήμερα στη χώρα με την ελπίδα η κατάσταση να επιλυθεί γρήγορα και ειρηνικά”.

Παρά την κατηγορηματική δήλωσή μου, παρόμοια με αυτές που εξέδωσαν τα τρία μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο όλο και πιο αυταρχικός πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με κατηγόρησε αμέσως ότι ενορχήστρωσα το πραξικόπημα. Απαίτησε από την πρώτη στιγμή από τις Ηνωμένες Πολιτείες να με εκδώσουν και να φύγω από το σπίτι μου στην Πενσυλβάνια, όπου ζω αυτοεξόριστος από το 1999.

Η φιλοσοφία μου -ένα Ισλάμ πλουραλιστικό και χωρίς αποκλεισμούς, αφιερωμένο στην εξυπηρέτηση του ατόμου ανεξάρτητα από την πίστη του- είναι ασυμβίβαστη με κάθε μορφής ένοπλης εξέγερσης. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, οι συμμετέχοντες στο κίνημα που ανήκω -ονομάζεται Χιζμέτ και σημαίνει “υπηρεσία”- υποστήριξαν στην πράξη μία μορφή διακυβέρνησης που αντλεί τη νομιμοποίησή της από τη βούληση των πολιτών και σέβεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους απόψεις, τις πολιτικές πεποιθήσεις τους ή την εθνοτική τους καταγωγή.

Οι επιχειρηματίες και οι εθελοντές που εμπνέονται από τις αξίες του κινήματος Χιζμέτ έχουν επενδύσει σε σύγχρονες υπηρεσίες εκπαίδευσης των τοπικών κοινοτήτων σε περισσότερες από 150 χώρες.

Σε μια εποχή που οι δυτικές δημοκρατίες αναζητούν μετριοπαθείς φωνές από το Ισλάμ, εγώ και οι φίλοι μου στο κίνημα Χιζμέτ καταδικάσαμε εξαρχής τηνεξτρεμιστική βία: τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, τις εκτελέσεις από το λεγόμενο ισλαμικό κράτος, τις απαγωγές της Μπόκο Χαράμ.

Καταδικάσαμε με κάθε τρόπο και μέσο την τυφλή βία, ακόμη και κατά την απόπειρα πραξικοπήματος, και τονίσαμε την ανάγκη πρόληψης της στρατολόγησης τρομοκρατών στους κόλπους της μουσουλμανικής νεολαίας, καλλιεργώντας μιαειρηνική, πλουραλιστική νοοτροπία.

Σε όλη τη ζωή μου κατήγγειλα -τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά- τις στρατιωτικές επεμβάσεις στην εσωτερική πολιτική. Στην πραγματικότητα, μάχομαι για τη δημοκρατία εδώ και δεκαετίες. Άλλωστε, έχω υποστεί τις συνέπειες των τεσσάρων στρατιωτικών πραξικοπημάτων στην Τουρκία τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Δεν θα ήθελα λοιπόν σε καμία περίπτωση οι συμπολίτες μου να υπομείνουν και πάλι μια τέτοια δοκιμασία. Αν κάποιος που φέρεται να συμπαθεί το κίνημα Χιζμέτ ενεπλάκη με οποιονδήποτε τρόπο στην απόπειρα πραξικοπήματος, πρόδωσε τα ιδανικά μου.

Παρ' όλα αυτά, η κατηγορία Ερντογάν δεν αποτελεί έκπληξη, όχι για όλα αυτά που λέει για μένα, αλλά για το ό, τι αποκαλύπτεται η συστηματική και επικίνδυνη πορεία του προς τη μοναρχία.

Όπως πολλοί Τούρκοι πολίτες, έτσι και αρκετά μέλη του κινήματος Χιζμέτ υποστήριξαν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας τις προσπάθειες του κυρίου Ερντογάν για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αλλά δεν παρέμειναν σιωπηλοί όταν γύρισε την πλάτη στη δημοκρατία και το πρόσωπο στον δεσποτισμό. Ακόμη και πριν από αυτές τις νέες μαζικές εκκαθαρίσεις, ο κ. Ερντογάν κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχει κλείσει αυθαίρετα εφημερίδες, απομάκρυνε χιλιάδες δικαστών, εισαγγελέων, αστυνομικών και δημοσίων υπαλλήλων από τις θέσεις τους, έλαβε ιδιαίτερα σκληρά μέτρα εναντίον των κουρδικών κοινοτήτων. Ο ίδιος δήλωσε πως όλοι αυτοί είναι εχθροί του κράτους.

Το κίνημα Χιζμέτ έγινε ο στόχος της οργής του Τούρκου Προέδρου. Τον Δεκέμβριο του 2013, ο κ Ερντογάν κατηγόρησε όλους εκείνους που κατείχαν θέσεις στη δημόσια διοίκηση -και συμπαθούσαν το κίνημα- για την έναρξη της έρευνας διαφθοράς στην οποία εμπλέκονται μέλη του υπουργικού συμβουλίου και άλλοι στενοί συνεργάτες του.

Αυτό είχε ως συνέπεια δεκάδες μέλη του δικαστικού σώματος και των αστυνομικών δυνάμεων να διωχθούν μαζικά ή να συλληφθούν γιατί πολύ απλά έκαναν τη δουλειά τους.

Από το 2014, όταν ο κύριος Ερντογάν εξελέγη Πρόεδρος, μετά από έντεκα χρόνια στον πρωθυπουργικό θώκο, επεδίωξε να μετατρέψει την Τουρκία από μια κοινοβουλευτική δημοκρατία σε μια “εκτελεστική προεδρία”, ουσιαστικά χωρίς κανέναν έλεγχο στην εξουσία του. H πρόσφατη δήλωσή του ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα ήταν “δώρο Θεού”, μοιάζει αποκρουστική.

Kαθώς ψάχνει απεγνωσμένα να εξολοθρεύσει όσους περισσότερους μπορεί διαφωνούντες -ήδη 70.000 πολίτες έχουν υποστεί τις συνέπειες- και να πατάξει το κίνημα Χιζμέτ και άλλες οργανώσεις πολιτών, αφαιρεί ένα ένα τα εμπόδια που θα τον οδηγήσουν στην απόλυτη εξουσία.

H Διεθνής Αμνηστία αποκάλυψε αξιόπιστες αναφορές για βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένων βιασμών, στα κέντρα κράτησης. Μη διερωτάστε λοιπόν που η κυβέρνηση Ερντογάν ανέστειλε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εκβιάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, απειλώντας να αποσύρει τη χώρα του από τη διεθνή συμμαχία κατά του ισλαμικού κράτους. Ο στόχος του είναι ευκρινής: να εξασφαλίσει την έκδοσή μου, παρά την έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων και σχεδόν καμία προοπτική για μια δίκαιη δίκη. Ο πειρασμός να δοθεί στον κ. Ερντογάν ό,τι απαιτεί, είναι κατανοητός. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντισταθούν.

Ο βίαιος εξτρεμισμός τρέφεται στη βάση των απογοητεύσεων όσων αναγκάζονται να ζουν κάτω από δικτάτορες που δεν ανέχονται ειρηνικές διαδηλώσεις και αποστρέφονται την άσκηση δημοκρατικής πολιτικής. Στην Τουρκία, η στροφή της κυβέρνησης Ερντογάν προς μια δικτατορία, η πόλωση του πληθυσμού κατά θρησκευτικών, πολιτικών, και εθνοτικών διαφορών, έδωσε τροφή στους φανατικούς.

Για την ευόδωση των παγκόσμιων προσπαθειών, για την αποκατάσταση της ειρήνης στην ταραγμένη εποχή που ζούμε, καθώς και για να διασφαλιστεί το μέλλον της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα πρέπει να διευκολύνουν έναν δικτάτορα ο οποίος μετατρέπει το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου σε πραξικόπημα σε αργή κίνηση κατά της δικής του συνταγματικά εκλεγμένης κυβέρνησης.

Φετουλάχ Γκιουλέν

Οι τουρκικές αρχές ανακοίνωσαν ότι αποτάσσονται πάνω από 2.400 στελέχη των ενόπλων δυνάμεων -μεταξύ των οποίων 149 στρατηγοί και ναύαρχοι και κλείνουν πάνω από 130 μέσα ενημέρωσης, μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο CNN Turk, καθώς διευρύνεται το κύμα των εκκαθαρίσεων μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.

Συνολικά 726 αξιωματικοί των ένοπλων δυνάμεων και 1.684 στελέχη του στρατού απομακρύνθηκαν από τις τάξεις του στρατεύματος.

Ταυτόχρονα σε μία χωρίς προηγούμενο απόφαση, 3 πρακτορεία ειδήσεων, 16 τηλεοπτικοί σταθμοί, 23 ραδιοφωνικοί σταθμοί, 45 ημερήσιες εφημερίδες, 15 περιοδικά και 29 εκδοτικοί οίκοι, διατάχθηκαν να αναστείλουν τη λειτουργία τους, ανέφερε το ίδιο τηλεοπτικό δίκτυο.

Οι κινήσεις αυτές αναμένεται να εντείνουν τις ανησυχίες που εκφράζουν οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χώρες της Δύσης σχετικά με το εύρος των εκκαθαρίσεων τις οποίες εξαπέλυσε η κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την αποτυχημένη απόπειρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Οι τουρκικές αρχές έχουν θέσει υπό κράτηση περισσότερους από 15.000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 10.000 και πλέον είναι στρατιώτες, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, μετέδωσε νωρίτερα, το CNN Türk επικαλούμενο τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας Εφκάν Αλά.

Συνολικά σε 8.113 ανθρώπους απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες κι αναμένεται να δικαστούν, πρόσθεσε το τηλεοπτικό δίκτυο επικαλούμενο τον υπουργό.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ προειδοποίησε σήμερα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Sky News, ότι «θα μπορούσαν να υπάρξουν και νέες συλλήψεις» διευκρινίζοντας ότι οι μαζικές εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος δεν έχουν «ολοκληρωθεί».
Ο Γιλντιρίμ επανέλαβε το αίτημα του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τον Αμερικανό ομόλογό τουΜπαράκ Ομπάμα περί έκδοσης του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν από τις ΗΠΑ.

Δεν έχουμε «καμία πρόθεση να διαρρήξουμε τις σχέσεις μας όμως σπεύδουμε να υπογραμμίσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και το έχουμε διαμηνύσει στην αμερικανική κυβέρνηση» τόνισε ο Τούρκος πρωθυπουργός.

Ο επικεφαλής της τουρκικής κυβέρνησης υπογράμμισε ότι τα αιτήματα περί επαναφοράς της θανατικής ποινής, που καταργήθηκε στην χώρα το 2004, προέρχονται από τον τουρκικό λαό.

Σχετικά με την επίσκεψη την 9η Αυγούστου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Ρωσία, ο Μπιναλί Γιλντιρίμ δήλωσε:

«Αναμένεται η σύσφιξη των σχέσεων και αυτό πρέπει να γίνει διότι η Τουρκία είναι γείτονα χώρα της Ρωσίας. Έχουμε κοινά συμφέροντα, ένα κοινό μέλλον».

Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Ένωση διόρισε την Τετάρτη νέο πρεσβευτή στην Τουρκία, έναν μήνα και πλέον μετά την παραίτηση του προκατόχου του, έπειτα από μια σφοδρή πολεμική με την Άγκυρα.

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι ονόμασε τον Κρίστιαν Μπέργκερ, έναν αυστριακό διπλωμάτη, επικεφαλής της αντιπροσωπείας την ΕΕ στην Τουρκία.

Γαμπρός Ερντογάν: Προαποφασισμένες οι εκκαθαρίσεις στο στράτευμα

Οι τουρκικές αρχές σχεδίαζαν να προχωρήσουν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις ένοπλες δυνάμεις προκειμένου να τις εκκαθαρίσουν από τους «συμπαθούντες» του αυτοεξόριστου ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, υποστήριξε σήμερα ο υπουργός Ενέργειας και γαμπρός του Ερντογάν.

Ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του Έσρα και τον πεθερό του για οικογενειακές διακοπές στη Μαρμαρίδα όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, τη νύχτα της 15ης προς τη 16η Ιουλίου. Μιλώντας σε ξένους δημοσιογράφους, άφησε να εννοηθεί ότι ορισμένα «στοιχεία» εντός του στρατού εξύφαναν το πραξικόπημα αυτό αφού πληροφορήθηκαν ότι θα έπεφταν θύματα των εκκαθαρίσεων.

Ο Αλμπαϊράκ, που έχει παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Ερντογάν, δήλωσε ότι ο πρόεδρος ενημερώθηκε για το πραξικόπημα από έναν πολίτη και ότι μόνο αργότερα αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Ο υπουργός αποκάλυψε ότι το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο (YAS) επρόκειτο να συγκληθεί εντός του καλοκαιριού για να απομακρύνει από το στράτευμα όλους τους αξιωματικούς που θεωρούνται ύποπτοι για δεσμούς με τον Γκιουλέν. Ο τελευταίος κατηγορείται από την Άγκυρα ως υποκινητής του πραξικοπήματος, κάτι που ο ίδιος διαψεύδει κατηγορηματικά.




πηγή ΑΠΕ, tvxs

Οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν εντάλματα σύλληψης κατά 47 δημοσιογράφων, πρώην εργαζομένων της εφημερίδας Zaman, στο πλαίσιο του πογκρόμ που ακολούθησε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.

Η τουρκική αστυνομία εντέλλεται να κρατήσει τους δημοσιογράφους στο πλαίσιο της έρευνας για τον Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα θεωρεί εγκέφαλο της απόπειρας πραξικοπήματος.

Οι 47 εργάζονταν για την συνδεόμενη με το δίκτυο του Γκιουλέν εφημερίδα Zaman, η οποία κατασχέθηκε από τις τουρκικές αρχές τον Μάρτιο στο πλαίσιο του πογκρόμ κατά των υποστηρικτών του αυτοεξόριστου κληρικού.

Η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι ενός από τους δημοσιογράφους, του Σαχίν Αλπάι, τα ξημερώματα στην Κωνσταντινούπολη και τον συνέλαβε έπειτα από δίωρη έρευνα, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Dogan.

Τη Δευτέρα, οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν εντάλματα σύλληψης εναντίον 42 δημοσιογράφων, στους οποίους περιλαμβάνεται η επιφανής αρθρογράφος και πρώην βουλευτής Ναζλί Ιλιτσάκ.







πηγή ΑΠΕ

Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών, να συνεχίζονται και να επεκτείνονται στην Τουρκία, μέτρα καταστολής και περιορισμού  της ελευθερίας της έκφρασης, με περισσότερες συλλήψεις κι επιδρομές σε σπίτια δημοσιογράφων.  

Μετά τις 15 Ιουλίου, η αναστολή αδειών ΜΜΕ, της απαγόρευσης της ειδικής έκδοσης και διανομής του σατιρικού περιοδικού Le Man, η αναστολή εργασίας 300 υπαλλήλων στην Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, στο πλαίσιο της έρευνας σχετικά με την οργάνωση Fetullah (Feto)- που φέρεται από την Τουρκική Κυβέρνηση να είναι  τρομοκρατική οργάνωση, η απόλυση 60 ατόμων στο πρακτορείο ειδήσεων Cihan από επιτρόπους διορισμένους από το δικαστήριο, και η χθεσινή έκδοση 42 ενταλμάτων σύλληψης δημοσιογράφων, απλώς καταδεικνύει ότι στην Τουρκία, εξακολουθούν  να πλήττονται και να διακυβεύονται οι δημοκρατικές αξίες καθώς η ελευθερία του Τύπου είναι ουσιαστικό συστατικό της δημοκρατίας. 

Η ΠΟΕΣΥ ενώνοντας τη φωνή της, με την Διεθνή και Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, καταγγέλλει τη  υποβάθμιση της Δημοκρατίας, και τις κατάφωρες παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Ζητά την άμεση αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων των Τούρκων συναδέλφων, και καλεί την διεθνή κοινότητα να ασκήσει πίεση στην Τουρκική Κυβέρνηση να σταματήσει την ποινικοποίηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και να επιστρέψει στη λειτουργία κράτους δικαίου, σεβόμενη την ελευθερία της έκφρασης και το λειτούργημα της ενημέρωσης.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ

Την προεδρική φρουρά που αποτελείται από 300 άτομα σκοπεύει να διαλύσει ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κυβερνά χωρίς συνταγματικούς περιορισμούς και προαναγγέλει αναδιάρθρωση στις ένοπλες δυνάμεις και τις υπηρεσίες πληροφοριών. 

Παρά τις αυστηρές προειδοποιήσεις από Ε.Ε. και ΗΠΑ για πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε χθες σε συνέντευξή του: «Αν ο λαός μου, η χώρα μου, ζητεί συνεχώς τη θανατική ποινή, εάν οι εκπρόσωποι του λαού μου στο κοινοβούλιο λένε ναι, λυπάμαι, πρέπει να σεβαστώ αυτό το αίτημα».

Το ενδεχόμενο της ανάκλησης της θανατικής ποινής για τους πραξικοπηματίες και της παράτασης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που τέθηκε σε ισχύ σε όλη τη χώρα μετά την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, άφησε ανοιχτό ο Τούρκος πρωθυπουργός.

«Ο στόχος μας είναι ότι δεν πρέπει να παραταθεί, αλλά αν προκύψει η ανάγκη ασφαλώς και θα παραταθεί», σημείωσε χθες ο Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Συνελήφθη ο ανιψιός του Γκιουλέν

Οι τουρκικές αρχές κρατούν τον ανιψιό του Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Αγκυρα κατηγορεί ότι ενορχήστρωσε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.

Ο Μοχάμεντ Σαΐτ Γκιουλέν συνελήφθη και είναι πιθανόν να του απαγγελθούν κατηγορίες για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, σύμφωνα με το πρακτορείο  ειδήσεων. 

Επίσης, συνελήφθη ένας από τους βασικούς συνεργάτες του μουσουλμάνου ιεροκήρυκα, που περιγράφεται ως δεξί χέρι του Γκιουλέν.

Ο Χαλίς Χανζί, εισήλθε, κατά τα φαινόμενα, στην Τουρκία δύο μέρες πριν την απόπειρα του πραξικοπήματος, υποστήριξε στους δημοσιογράφους ο αξιωματούχος.

Ο Ερντογάν κατηγορεί τον Φετουλάχ Γκιουλέν ότι έχει οικοδομήσει «κράτος εν κράτει» και ότι συνωμοτεί για να ανατρέψει την τουρκική κυβέρνηση, κατηγορίες που αρνείται ο 75χρονος ιεροκήρυκας που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ.



πηγή efsyn

Ράδιο Παντιέρα, 20/7/16: Οι εξελίξεις στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος

Οι εξελίξεις στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και οι επιπτώσεις της στους λαούς, τους εργαζόμενους, τις μειονότητες, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, είναι το θέμα της σημερινής εκπομπής «Ράδιο Παντιέρα» της ERTopen.

Την Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016 στις 18.00, συζητάμε στο στούντιο της ERTopen με τον Σεΐτ Αλντογάν, ανταποκριτή στην Αθήνα της ημερήσιας εφημερίδας Εβρενσέλκαι του τηλεοπτικού καναλιού Χαγιάτ, και τον δημοσιογράφο Γιώργο Παυλόπουλο.

–Τι ήταν η απόπειρα πραξικοπήματος; Ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, διαμάχη μερίδων της αστικής τάξης, κίνηση των κεμαλιστών, ‘’στημένη’’ από τον Ερντογάν; Ποιοι τη διοργάνωσαν, γιατί απέτυχε και, κυρίως, ποιες θα είναι οι συνέπειες για τα εργατικά δικαιώματα στην Τουρκία; Για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τα δημοκρατικά δικαιώματα γενικότερα;

-Γιατί ο Ερντογάν πριν από την απόπειρα, κάνοντας στροφή στην εξωτερική πολιτική, ζήτησε συγγνώμη από τη Ρωσία και προσπάθησε να εξομαλύνει τις διακρατικές σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ;

-Πόσο είχε προχωρήσει η φασιστικοποίηση της κοινωνίας, πριν ακόμη από την απόπειρα πραξικοπήματος;

-Ποια η παρουσία του ISIS (Daesh) στην τουρκική κοινωνία πριν –αλλά και μετά- το πραξικόπημα;

-Ποιος ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα στην έκβαση του πραξικοπήματος; Αντιστάθηκε ευρύτερα ο λαός, πέρα από τους οπαδούς του ΑΚΡ;

-Τι μεσολάβησε ανάμεσα στην ‘αδιάφορη’ δήλωση Κέρι και τις καθυστερημένες, ταυτόχρονες και ταυτόσημες δηλώσεις Ομπάμα και ηγετών της ΕΕ; Έγινε κάποια διαπραγμάτευση στο ενδιάμεσο;

-Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, και ειδικότερα στη Συρία; Στα ελληνοτουρκικά; Στο κουρδικό ζήτημα; Στα σχέδια του Ερντογάν για αλλαγή συντάγματος και πολιτεύματος προς μια προεδρική δημοκρατία;

-Επιθέσεις σε λαϊκές συνοικίες και αριστερά στέκια, δεκάδες χιλιάδες συλλήψεις και απολύσεις στην Τουρκία, ελάχιστες ώρες μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος…

-Τι θέση πήραν τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή; Ποια η θέση των άλλων κομμάτων της τουρκικής κοινωνίας;
-Έκδοση ή μη έκδοση των 8 πραξικοπηματιών στην Τουρκία;

Για όλα αυτά, για τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών, καθώς και για το πρόσφατο βίντεο αλληλεγγύης από την Ελλάδα προς το τηλεοπτικό κανάλι Χαγιάτ και τους διωκόμενους δημοσιογράφους της Τουρκίας, θα μιλήσουμε με τους προσκεκλημένους του «Ράδιο Παντιέρα» στο στούντιο της ERTopen την Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016 στις 18.00.

Στην παρουσίαση της εκπομπής, σήμερα ο Νίκος Ξηρουδάκης.

H εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen κάθε Τετάρτη απόγευμα, από τις 18.00 μέχρι τις 19.00, στους 106,7 στα fm στην Αττική, καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου τηςertopen.com.

Το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

του Γιώργου Παυλόπουλου

Με τη θριαμβευτική επικράτηση του Ταγίπ Ερντογάν και του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης φαινόταν να λήγει οριστικά η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος που εκδηλώθηκε το βράδυ της Παρασκευής και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πά­νω από 250 άνθρωποι και να μετα­τραπούν οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας σε πεδία μαχών μέχρι το πρωί του Σαββάτου, όταν παραδόθηκε ο βασικός όγκος των πραξικοπηματιών. Ο πολυδαίδαλος μηχανισμός του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος, ο οποίος κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες κόσμου σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα, καθώς και μη απώλεια του ελέγχου σε καίριες δομές του κρατικού μηχανισμού, όπως η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και η ηγεσία του στρατού ξηράς αποτέλεσαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα δύο στοιχεία-κλειδιά για την έκβαση της επιχείρησης ανατροπής του Ερντογάν.

Η πλάστιγγα, άλλωστε, φάνηκε να γέρνει προς την πλευρά του προέδρου και της κυβέρνησης σχετικά σύντομα, δηλαδή λίγο μετά τα μεσάνυχτα ―είναι ενδεικτικό ότι εκείνη τη στιγμή πήραν θέση Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και ΝΑΤΟ, οι οποίοι επί ένα τρίωρο περίπου πρακτικά σφύριζαν αδιάφο­ρα. Τότε, κατέστη ξεκάθαρο ότι οι πιστές προς το καθεστώς δυνάμεις εί­χαν απωθήσει τις επιθέσεις στη βου­λή, το προεδρικό μέγαρο και τις έδρες της αστυνομίας και της ΜΙΤ, ενώ ανακατέλαβαν το κτίριο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Το «κερασάκι» ήταν η προσγείωση στο αεροδρόμιο Ατατούρκ ―το οποίο επίσης βρέθηκε για λίγο στον έλεγχο των πραξικοπηματιών― του αεροσκάφους που μετέφερε τον Ερντογάν από την περιοχή της Μαρμαρίδας όπου λέγεται ότι βρισκόταν, με ορισμένες πληροφορίες να κάνουν μάλιστα λόγο για επίθεση που δέχθηκε το ξενοδοχείο του λίγο αφότου ο ίδιος είχε αναχωρήσει…

Όσον αφορά στους πρωταίτιους, αν και τα πάντα (και κυρίως οι διασυνδέσεις τους) είναι ακόμη ανοιχτά, φαίνεται πως προέρχονταν κυρίως από τις τάξεις της στρατοχωροφυλακής και της αεροπορίας. Μάλιστα, είναι πολύ πιθανό η χρονική συγκυρία που επέλεξαν να είχε άμεση σχέση με τις επικείμενες κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις, καθώς η κυβέρνηση σχε­δίαζε να καταφέρει ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα στους υποστηρικτές των «κεμαλιστών» και του εξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν.

Πλέον, ο Ερντογάν μοιάζει πανίσχυρος και ο δρόμος προς την πολιτειακή μεταρρύθμιση η οποία θα του δώσει τις υπερεξουσίες που επιδιώκει έχει ανοίξει διάπλατα. Όσο για το παλιό κατεστημένο, φαντάζει αδύναμο να του σταθεί εμπόδιο ή να προ­βάλλει ουσιώδεις αντιρρήσεις. Αυτή, όμως, είναι η μία και η πιο προφανής πλευρά των δραματικών γεγονότων που συνέβησαν τις τελευταίες ώρες ―μόνο που ο «διάβολος» και η ουσία συνήθως κρύβονται αλλού.

Για παράδειγμα, ο Ερντογάν γνωρίζει ότι η αναμέτρηση δεν έγινε με το «βαρύ πυροβολικό» του αντιπά­λου, καθώς η ηγεσία του στρατεύματος διαχώρισε τη θέση της, ενώ παράλληλα, σε πολιτικό επίπεδο, όλα τα κόμματα ―οι κεμαλιστές του CHP, οι ακροδεξιοί εθνικιστές του MHP και φυσικά το HDP― αποδοκίμασαν το πραξικόπημα. Έτσι, μια δεύτερη και πιο προσεκτική ανάγνωση θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο «σουλτάνος» είναι όμηρος και οι αντίπαλοί του μπορούν τώρα να διεκδικήσουν και να επιβάλουν νέες ισορροπίες.


Η πλευρά αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη απόπειρα πραξικοπήματος δεν ήταν παρά το αποκορύφωμα (για την ώρα…) των έντονων αντιθέσεων και της σκληρής πόλωσης στο εσωτερικό της Τουρκίας και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα, που προφανώς δεν πρόκειται να εκλείψουν: Η αστική τάξη εμφανίζεται διχασμένη (κάτι που αποτυπώνεται και στους κρατικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς), το εργατικό κίνημα βρίσκε­ται σε ανοδική πορεία να θέτει ουσιώδεις διεκδικήσεις, το εθνικό ζήτημα με αιχμή το Κουρδικό μαίνεται, ενώ ο ανταγωνισμός της Άγκυρας με άλλες περιφερειακές δυνάμεις, τις ΗΠΑ και την ΕΕ συνεχίζεται.

Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη μέρα δεν προμηνύει τίποτα καλό για την πλειοψηφία του τουρκικού λαού. Διότι μπορεί να γλίτωσε από τη μπότα των πραξικοπηματιών, όμως είναι βέβαιο ότι θα νιώσει ακόμη πιο βάναυσα τη σιδερένια γροθιά του καθεστώτος. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με αυτό που θα συμβεί στους Γάλλους την επαύριο της νέας τρομοκρατικής επίθεσης στη Νίκαια, μιας και η χώρα τους βρίσκεται πρακτικά σε ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπου οι απεργίες και οι εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις θα μοιάζουν εν γένει εκτός του κλίματος και θα κινδυνεύουν να κηρυχθούν εξαρχής παράνομες.

Το διακύβευμα είναι αναμφίβολα γενικότερο. Διότι πρακτικά, σε ολόκληρο τον πλανήτη, τρομοκρατία, πραξικοπήματα και τυφλά ένοπλα χτυπήματα δίνουν σε ένα σύστημα που σπαράσσεται από την κρίση και τις ανισορροπίες του τα όπλα προκειμένου να οργανώσει την άμυνά του και την αδυσώπητη καταστολή ―επικαλούμενο, μάλιστα, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συνταγματική τάξη. Για να πάει αλλιώς, ο συντονισμός των εργατικών αντιστά­σεων και των «πρωτοποριών» σε κάθε χώρα και ανάμεσα στις χώρες είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ. Διαφορετικά, ο κόσμος θα μετατραπεί προτού το καταλάβουμε σε μια αγέλη προβάτων που θα καλούν τους λύκους να τα φυλάξουν…

Πηγή: ΠΡΙΝ

To βιβλίο Τουρκία: Ανατολικά της ΕΕ, του Άρη Χατζηστεφάνου επανακυκλοφορεί από την Infowar Productions και την ιστοσελίδα info-war.gr
 Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf, mobi και epub.

Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το βιβλίο. Αν όμως σας άρεσε πολύ ή αν θέλετε να στηρίξετε την προσπάθεια του Info-war.gr μπορείτε να το κάνετε επιλέγοντας ένα από τα παρακάτω ποσά.

Επιλέξτε ποσό

Option 1 €5.00 EUROption 2 €10.00 EUROption 3 €15.00 EUR

Λίγα λόγια για το βιβλίο…

Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου Τουρκία: Ανατολικά της ΕΕ. Ήταν μια δημοσιογραφική αφήγηση των συνθηκών που δημιουργούνταν στη γειτονική χώρα καθώς ο Ερντογάν ξεκινούσε τη δική του μάχη απέναντι στο στρατιωτικό κατεστημένο και ενώ η χώρα φιλοδοξούσε ακόμη να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκτοτε ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε ο δεύτερος εγκαταλήφθηκε.

Τι κρατάμε και τι πετάμε λοιπόν από εκείνη την εποχή; Η πορεία εκδημοκρατισμού που πραγματοποιούνταν υπό τις εντολές και της Ευρωπαϊκής Ένωσης φάνηκε να αντιστρέφεται. Το ίδιο όμως συνέβη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης με αποκορύφωμα τα τραπεζικά πραξικοπήματα στην Ελλάδα και την Ιταλία και την επιβολή κυβερνήσεων τεχνοκρατών ή/και ακροδεξιών μορφωμάτων.

Η πρόβλεψη του βιβλίου ότι η τουρκική οικονομία αποτελεί μια φούσκα, η οποία θα μπορούσε είτε να εκραγεί είτε να ξεφουσκώσει, φαινομενικά διαψεύσθηκε από τις εξελίξεις. Ο συγγραφέας όμως επιμένει ακόμη και σήμερα σε αυτή σε πείσμα των νεοφιλελευθερων δοξασιών που θέλουν την Τουρκία του Ερντογάν σαν πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης. Ίσως μάλιστα η βίαιη εξέγερση του Ιουνίου του 2013 να αποτελεί ένα προανάκρουσμα της επερχόμενης οικονομικής επιβράδυνσης – με τον ίδιο τρόπο που ο Μάης του ’68 προέβλεψε την οικονομική κρίση της δεκαετίας του ’70 και ο ελληνικός Δεκέμβρης του 2008 την κρίση του σήμερα.

Οι διωκόμενοι σκιτσογράφοι, τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, οι στιγματισμένοι τρανσέξουαλ, οι κάτοικοι των παραγκουπόλεων, οι κακοί οδηγοί και οι μαντιλοφορούσες της πράσινης αστικής τάξης παραμένουν πρωταγωνιστές σε αυτή την τόσο συναρπαστική χώρα.

Το βιβλίο επιχείρησε να εξηγήσει τη σύγκρουση των οικονομικών ελίτ που στήριξαν τον Ερντογάν με το στρατιωτικό κατεστημένο και νομίζω ότι προέβλεψε σωστά την επικράτηση του πρώτου. Σε εκείνο τον ταξίδι αναζητήσαμε τους διαδόχους του Τούρκου Καραγκιόζη και αναρωτηθήκαμε αν ο Οζάλ αποτέλεσε την τουρκική εκδοχή του θατσερισμού, αν ο Ερντογάν είναι ο Τόνι Μπλερ της Ανατολίας και γιατί το «βαθύ κράτος» της Τουρκίας κατασκόπευε χαρτορίχτρες και μέλη της Κου Κλουξ Κλαν; Παρακολουθήσαμε τον Ατατούρκ να κηρύσσει τη τζιχάντ και σκεφτήκαμε μήπως το «εξπρές του μεσονυκτίου» έκανε στάσεις και στην Ελλάδα; Σε αυτό το ταξίδι πιστεύουμε ότι δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα.

Καλή ανάγνωση…
Άρης Χατζηστεφάνου

  


Περισσότερα στο: info-war.gr