80 χρόνια από τη μοιραία Διάσκεψη της Βάνζεε

Πέμπτη, 20/01/2022 - 11:05

Στις 20 Ιανουαρίου 1942 υψηλόβαθμα στελέχη των ναζί οργάνωσαν την εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης στη Βάνζεε, την «Τελική Λύση». Μια ημερομηνία που άλλαξε τον ρου της ιστορίας.

 Το καλοκαίρι ακούει από τα μεγάφωνα της παραλίας ανακοινώσεις προς τους λουόμενους. Το χειμώνα τα μαύρα κοράκια στα δέντρα στις όχθες της Βάνζεε. «Αυτός ο τόπος έχει μια αμφισημία, απίστευτα όμορφος κι απίστευτα τραγικός» αναφέρει η σκηνοθέτιδα Ντέμπορα Χάρτμαν από το γραφείο της στο Σπίτι της  Διάσκεψης της Βάνζεε.

Κατά τραγική ειρωνεία στην ίδια έπαυλη έξω από το Βερολίνοο Ράινχαρντ Χάιντριχ, υπ‘ αριθμον 2 στην ιεραρχία των SS μετά τον Χάινριχ Χίμλερ, προσκάλεσε στις 20 Ιανουαρίου του 1942 υψηλόβαθμα στελέχη του χιτλερικού καθεστώτος για να οργανώσουν τη δολοφονία των περίπου 11 εκατομμυρίων Εβραίων της Ευρώπης. 90 λεπτά ήταν αρκετά για τη συζήτηση σχετικά με την αποκαλούμενη «Τελική Λύση» του εβραϊκού ζητήματος. Ακολούθησε πρωινό γεύμα.

Οργανώνοντας την ασύλληπτη φρίκη με θέα τη λίμνη

Χίτλερ

O Xίτλερ είχε μιλήσει ανοιχτά για την εξόντωση των Εβραίων πριν από τη Διάσκεψη της Βάνζεε

80 χρόνια μετά τη Διάσκεψη της Βάνζεε φαντάζει ακόμη ασύλληπτο πώς άνθρωποι, και μάλιστα μορφωμένοι, συνέλαβαν αυτό το φρικτό σχέδιο, αυτή τη γενοκτονία μέσα σε μια «πολιτισμένη ατμόσφαιρα». Ήδη από τα μέσα του 1941 ο Χάιντριχ είχε λάβει εντολή από τον Στρατάρχη του Τρίτου Ράιχ Χέρμαν Γκέρινγκ να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο για την «Τελική Λύση». Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε άλλωστε απειλήσει δημόσια για τον «πλήρη αφανισμό της εβραϊκής φυλής».Η πολιτική απόφαση είχε ληφθεί καιρό πριν, ο μηχανισμός αφανισμού είχε ήδη ξεκινήσει με δολοφονίες χιλιάδων Εβραίων στην υπό γερμανική κατοχή ανατολική Ευρώπη.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Ματίας Χάας, επικεφαλής του εκπαιδευτικού ιδρύματος που σήμερα στεγάζεται στον ίδιο χώρο, θα ήταν ανακριβές να πει κανείς ότι το Ολοκαύτωμα ξεκίνησε μόνο από τη Διάσκεψη της Βάνζεε. «Όσοι βρέθηκαν εκεί δεν ανήκαν στο επίπεδο εκείνο που λάμβανε πολιτικές αποφάσεις. Έπρεπε να εφαρμοστεί κάτι που προϋπήρχε», αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι δεκαπέντε ναζί στρατιωτικοί και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που συνεδρίασαν με θέα τη Βάνζεε στην ουσία «βελτιστοποίησαν» τον μηχανισμό θανάτου. Μεταξύ αυτών ο νομικός Ρόλαντ Φράισλερ, μετέπειτα πρόεδρος του Λαϊκού Δικαστηρίου αλλά και ο Άντολφ Άιχμαν, επικεφαλής του τμήματος Εβραϊκών Υποθέσεων στο Κεντρικό Γραφείο Ασφάλειας του Τρίτου Ράιχ.

Γραφειοκρατική γλώσσα, διαβολική ακρίβεια

Άουσβιτς

Το στρατόπεδο έξοντωσης του Άουσβιτς - Τόπος μαρτυρίου

Όπως παρατηρεί ο Χάας, με τη Διάσκεψη της Βάνζεε ο Χάιντριχ ήθελε να επιδείξει ηγετικό ρόλο, διαβεβαιώνοντας την ενότητα δράσης ως προς την «Τελική Λύση» όλων των διοικητικών μονάδων του κράτους. Ο Χάας σημειώνει ότι ο στόχος δεν ήταν νέος για όσους συμμετείχαν στη Διάσκεψη, αλλά ίσως η πραγματική του διάσταση.

Μέρος του πρωτοκόλλου της Διάσκεψης ήταν και η λίστα θανάτου, βάσει της οποίας θα «καθάριζε» ο γερμανικός ζωτικός χώρος από τους Εβραίους. Η γλώσσα των πρακτικών, δια χειρός Άιχμαν, είναι στείρα, γραφειοκρατική, τετριμμένη. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Άιχμαν η Διάσκεψη της Βάνζεε «μιλούσε ωμά για μαζική δολοφονία», αναφέρει ο ιστορικός Πέτερ Κλάιν από το Koλλέγιο Τούρο του Βερολίνου.

Κανείς δεν είχε επί της ουσίας ενστάσεις ή προβληματισμούς. Επρόκειτο περισσότερο για διαμοιρασμό αρμοδιοτήτων και «πρακτικά θέματα», όπως μεθόδους δολοφονίας με δηλητηριώδη αέρια όπως το Zyklon B ή εκτελέσεις. Σε 90 λεπτά όλα είχαν τακτοποιηθεί με διαβολική ακρίβεια. «Την ώρα της Διάσκεψης της Βάνζεε το 80% των θυμάτων ήταν ακόμη ζωντανοί. Ενάμιση χρόνο αργότερα, το φθινόπωρο του 1943, το 80% ήταν νεκροί», αναφέρει ο Χάας.

Φωτο: H έπαυλη της Διάσκεψης της Βάνζεε

Bερένα Σμιτ-Ρόσμαν, dpa

Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη

Πηγή: dw.com

Το έγκλημα της ορεινής μεραρχίας «Εντελβάις» στο Κεφαλόβρυσο

Κυριακή, 07/07/2019 - 17:00

Με πρωτοφανή δολοφονική μανία των ναζί κατακτητών, το μαρτυρικό χωριό του Δήμου Πωγωνίου, το Κεφαλόβρυσο, στις 10 Ιουλίου 1943 πνίγηκε στο αίμα.



To εγκληματικό έργο στο Κεφαλόβρυσο, το εκτέλεσε η γνωστή για τις θηριωδίες της 1η ορεινή μεραρχία «Εντελβάις», που είχε αιματοκυλίσει την Ήπειρο και Βόρειο Ήπειρο, τη Θεσπρωτία, την Κεφαλλονιά (η σφαγή της ιταλικής μεραρχίας Άκουι) και τα χωριά Μουσιωτίτσα, Kομμένο Άρτας, Λιγκιάδες Ιωαννίνων, Παραμυθιά.


Το βιβλίο του Γερμανού ερευνητή Hermann Frank Meyer, με τίτλο Blutiges Edelweiss (Αιματοβαμμένο Έντελβαϊς) με τα συνταρακτικά στοιχεία που είχε, έπαιξε ρόλο ώστε οι εισαγγελείς στη Γερμανία να τραβήξουν την υπόθεση από τα αρχεία και να καλέσουν σε ανάκριση πάλι, άτομα που είχαν συμμετάσχει στις εγκληματικές πράξεις των ομάδων της Βέρμαχτ στην Ελλάδα.

Στο Κεφαλόβρυσο οι Γερμανοί εκτέλεσαν και έκαψαν ζωντανούς, 22 κατοίκους της περιοχής.

Οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης, κρατούν ζωντανό το μήνυμα της θυσίας ενάντια στο ναζισμό, όπως και τις δράσεις για διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Βιβλίο: Αιματοβαμμένο Έντελβαϊς. Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού και η εγκληματική δράση τους στην Ελλάδα, 1943-1944 (2 τόμοι) (Blutiges Edelweiß. Die 1. Gebirgs-Division im Zweiten Weltkrieg), ελληνική έκδοση Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2009. ISBN 978-960-05-1423-0 (τόμος Α) και ISBN 978-960-05-1425-4 (τόμος Β)









πηγή  / ΕΡΤ / Νάσος Μπράτσος /

Εκδήλωση για την ισοπέδωση του Τυμπακίου από τους Ναζί

Πέμπτη, 02/05/2019 - 19:00
Την καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση μνήμης στην ισοπέδωση του Τυμπακίου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής πραγματοποιεί την ερχόμενη Κυριακή, η ομάδα ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΥΜΠΑΚΙΟΥ.


Στην εκδήλωση η οποία θα ξεκινήσει στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα Καστελλάκη του Επιμελητηρίου Ηρακλείου, θα μιλήσουν για το χρονικό της ισοπέδωσης και τις οικονομικές συνέπειες από την επιδρομή των ναζί στην περιοχή, οι εκπαιδευτικοί Ανδρέας Λενακάκης και Γιώργος Καλογεράκης καθώς και η οικονομολόγος Ευαγγελία Μαράκη

Διεθνής Ημέρα Μνήμης σήμερα Κυριακή 27 Ιανουαρίου για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από τους Ναζί

Κυριακή, 27/01/2019 - 15:00

Από το 2005, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η 27η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με σκοπό την αφύπνιση της κοινωνίας ώστε να μην επαναληφθούν ξανά όσα βίωσε η ανθρωπότητα την περίοδο του Ναζισμού.

Η ημερομηνία επιλέχθηκε καθώς στις 27 Ιανουαρίου 1945 απελευθερώθηκε από τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου.

Στη Θεσσαλονίκη θα μεταβεί το απόγευμα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, προκειμένου να παραστεί σε εκδήλωση αφιερωμένη στην Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, που συμπίπτει με τη Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς.

«Η Ελλάδα ενώνει τη φωνή της με τη συνείδηση της ανθρωπότητας και τις δυνάμεις της με τα υπόλοιπα 31 μέλη της Διεθνούς Συμμαχίας Μνήμης του Ολοκαυτώματος που έχουν αναλάβει, με τη Διακήρυξη της Στοκχόλμης, την ευθύνη διατήρησης στη συλλογική μνήμη των συνανθρώπων μας που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Παράλληλα, επαναλαμβάνει την πάνδημη καταδίκη κάθε πράξης που αρνείται την ιστορική αλήθεια αλλά και που βεβηλώνει τη μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων της Shoah. Τιμούμε και δεσμευόμαστε, στη μνήμη όσων χάθηκαν και στο όνομα όσων επιβίωσαν, ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ» τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΥΠΕΞ.

Σημειώνεται ότι τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου καταδίκασαν τη προχθεσινή βεβήλωση του μνημείου του εβραϊκού νεκροταφείου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ζητώντας την άμεση σύλληψη των δραστών.

Το αφιέρωμα της ΕΡΤ

Οι Εβραίοι της Ευρώπης υπήρξαν τα κύρια θύματα του ναζιστικού ρατσισμού και στο πλαίσιο της εφαρμογής του πολιτικού σχεδίου «Τελική Λύση», εξοντώθηκαν έξι περίπου εκατομμύρια Εβραίοι. Ανάμεσά τους, δεκάδες χιλιάδες Έλληνες Εβραίοι βρήκαν τον θάνατο στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει στην ιστοσελίδα ένα απόσπασμα από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης», θυμίζοντας τις μαύρες σελίδες ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ού αιώνα κατά της ανθρωπότητας, μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες επιζώντων ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα.

Το απόσπασμα, που προέρχεται από το 14ο επεισόδιο της ιστορικής σειράς ντοκιμαντέρ «Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης», με τίτλο «Η Οργανωμένη Τρομοκρατία των Κατακτητών», αναφέρεται στον εκτοπισμό και την εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων και συγκεκριμένα στον αφανισμό της εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης, που το 1941 αποτελούσε τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα. Από τους 46.091 Θεσσαλονικείς Εβραίους που μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδο συγκέντρωσης, επέστρεψαν μόνο 1950, δηλ. έναποσοστό 4% περίπου.

Για τη ναζιστική πολιτική πρακτική απέναντι στους Εβραίους μιλάει ο Γιάννης Τριάρχου, στέλεχος της ΕΠΟΝ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και ο Ελληνοεβραίος Σολομών Χάουελ, όμηρος, που κατάφερε να βγει ζωντανός από το στρατόπεδο του Άουσβιτς. Γίνεται ακόμη λόγος για τη συμπαράσταση του λαού της Θεσσαλονίκης και της εθνικής αντίστασης στους Ισραηλίτες. Τις απάνθρωπες συνθήκες εγκλεισμού ομήρων στα στρατόπεδα εξόντωσης περιγράφει ο Δημήτρης Μπαλτάς, όμηρος στο στρατόπεδο του Μαουτχάουζεν. Επίσης, περιλαμβάνεται σπάνιο φωτογραφικό υλικό και ξένα κινηματογραφικά ντοκουμέντα με σκηνές φρίκης από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Έτος παραγωγής: 1987

Σενάριο: Πέτρος Ανταίος – Αντώνης Βογιάζος

Σκηνοθεσία: Σωτήρης Αναστασιάδης

Πηγή:ΕΡΤ

75 χρόνια από τη σφαγή των Καλαβρύτων από τους Γερμανούς Ναζί

Τετάρτη, 12/12/2018 - 23:30
Σαν σήμερα.. 13 Δεκεμβρίου του 1943 Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.. ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και συγκεκριμμένα της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών μαζί με ταγματασφαλίτες συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες των Καλαβρύτων στην πλατεία και τους εκτελούν ομαδικά. Στο τέλος πυρπολούν και την ηρωική κωμόπολη.Η σφαγή των Καλαβρύτων είναι η πιο βαριά περίπτωση πολεμικού εγκλήματος στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου. Η διαταγή της μαζικής δολοφονίας, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα», ξεκίνησε από την παράκτια περιοχή της Αχαΐας στη βόρεια Πελοπόννησο, όταν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ στην πορεία τους έκαψαν χωριά και δολοφόνησαν τους πολίτες στο δρόμο τους. Εισήλθαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου, δημιουργώντας  ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη. Παραπλάνησαν τον κόσμο, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών του ΕΛΑΣ.



Η σφαγή των αμάχων διαπράχθηκε από την 117η Μεραρχία Καταδρομών, η οποία αποτελούνταν από Αυστριακούς και Γερμανούς.

Οι Γερμανοί, στο δρόμο για τα Καλάβρυτα, εκτέλεσαν 143 άνδρες, στα χωριά Ρωγοί, Κερπινή, Άνω και Κάτω Ζαχλωρού, καθώς και στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου. Επίσης έκαψαν περίπου 1.000 σπίτια σε πάνω από 50 χωριά, αφού τα λεηλάτησαν αποκομίζοντας περισσότερα από 2.000 πρόβατα και μεγαλύτερα ζώα και περίπου 260.000.000 δραχμές.

Όταν έφθασαν στα Καλάβρυτα, κλείδωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 στο σχολείο και διέταξαν όλους τους άνδρες από 14 και πάνω να παρουσιαστούν έξω από το χωριό.

Εκεί οι Γερμανοί τους εκτέλεσαν με συνεχείς ριπές πολυβόλων. Περισσότεροι από 700 οι νεκροί - όλος ο ανδρικός πληθυσμός πλην 13 που επέζησαν από τα τραύματά τους κατά την εκτέλεση (καταπλακώθηκαν από τους νεκρούς συμπολίτες τους και θεωρήθηκαν νεκροί από τους ναζί).

Οι γυναίκες και τα παιδιά κατάφεραν να αποδράσουν από το σχολείο ενώ το χωριό φλεγόταν, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα. Ηταν αυτές που έμειναν πίσω να θάψουν και να κλάψουν τους νεκρούς τους και πάνω απ' όλα να βρουν το κουράγιο να συνεχίσουν να ζουν.

Παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει αναγνωρίσει δημόσια τη ναζιστική αγριότητα των Καλαβρύτων, ακόμα δεν έχει καταβληθεί καμμιά αποζημίωση.





Ντοκιμαντέρ με θέμα την τραγωδία που εκτυλίχθηκε τον Δεκέμβριο του 1943 στο τρίγωνο Καλάβρυτα, Κερπινή, Ρογοί, με κορύφωση τη μαζική εκτέλεση Καλαβρυτινών από τις ναζιστικές δυνάμεις στη μαρτυρική κωμόπολη στις 13/12/1943:



Οι θυσίες της Ελλάδας στην Κατοχή - Αποσπασματικά στοιχεία του μεγέθους της καταστροφής από τους Ναζί στην έκθεση Κ. Δοξιάδη:

Κυριακή, 28/10/2018 - 14:00
Όταν, κατά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί Ναζί αποχώρησαν από την Ελλάδα, άφησαν πίσω τους μία χώρα κατεστραμμένη κι έναν λαό εξαθλιωμένο οικονομικά.

Παρακάτω ακολουθούν μερικά αποσπασματικά στοιχεία του μεγέθους της καταστροφής που υπέστη η χώρα μας και ο λαός της, παρμένα από την επίσημη Έκθεση (1946) του Υπουργείου Δημοσίων Έργων για την ανάδειξη των καταστροφών της Ελλάδας κατά τον Πόλεμο. Η συγκέντρωση του υλικού άρχισε τον Μάιο του 1941 και τελείωσε τον Νοέμβριο του 1944.

έκθεση Κωνσταντίνος Αποστόλου Δοξιάδης* «Θυσίες της Ελλάδος: Αιτήματα και επανορθώσεις στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο» παρουσιάζει τις καταστροφές που προκάλεσε η τριπλή κατοχή (Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι) την περίοδο 1941-1944. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται ο οικονομικός πόλεμος, δηλαδή η ελάττωση της παραγωγής την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθως παρουσιάζονται οι καταστροφές των τεχνικών έργων, οι καταστροφές πόλεων και χωριών από τους κατακτητές, τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στις ζωές των κατοίκων (φτώχεια, θάνατοι από πείνα κ.ά.).
Η έκθεση έχει μεγάλη αξία γιατί, πέρα από το πλήθος των στοιχείων που παραθέτει, αυτά συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της Κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, αλλά και από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες. Η έκθεση άρχισε να συντάσσεται τον Μάιο του 1941, υπό την εποπτεία του υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1944. Τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 παρουσιάστηκε σε Παρίσι, Λονδίνο και στη διάσκεψη του ΟΗΕ. Το κείμενο γράφτηκε από τον αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη, ο οποίος διηύθυνε την όλη εργασία με τη βοήθεια αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών του υφυπουργείου.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές που διέθετε τότε η ελληνική πολιτεία, αναφέρουμε ενδεικτικά, υπ. Γεωργίας, υπ. Μεταφορών, υπ. Δημοσίων Έργων, υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, Τράπεζα της Ελλάδας, Αστυνομία Πόλεων κ.ά. (μεγέθους 121 σελίδες)


Περιληπτικά και ενδεικτικά τα στοιχεία και κάποιους από τους πίνακες και τις φωτογραφίες που περιέχει.


Η εξορυκτική βιομηχανία (σίδερο, μαγγάνιο, νικέλιο, χρώμιο κ.ά.) καταστράφηκε, καθώς οι εξαγωγές μειώθηκαν το 1940 στο 29% των προπολεμικών μεγεθών, στο 6% το 1941 και στο 2% το 1942. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, καθώς οι εισαγωγές κατέρρευσαν στο 6%, 10% και 12% αντίστοιχα την περίοδο 1941-1943, ενώ οι εξαγωγές στο 8%, 6% και 3% αντίστοιχα.
Εξόντωση με όπλο την παύση των εισαγωγών
 
Σύμφωνα με την έκθεση, η ελάττωση της καλλιέργειας και της μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής (1941-1944) έφτασε σε σχέση με το 1938 το 40% στα δημητριακά, το 36% στα όσπρια, το 89% στον καπνό και το 75%, ενώ σε άλλα είδη, όπως η σταφίδα και τα σταφύλια, μειώθηκε κατά 66%. Μέγα τίμημα πλήρωσε ο δασικός πλούτος της χώρας.
 
«Έπειτα ήρθε η Κατοχή, άρχισαν οι εμπρησμοί και η έντονη ξύλευση έγινε από τους κατακτητές με τρόπο πρωτόγονο γιατί γνώριζαν ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα θα ήταν σύντομη και έτσι αδιαφορώντας για τη μελλοντική παραγωγή των δασών μας θέλησαν να τα καταστρέψουν για πολλά χρόνια» έγραφε ο Δοξιάδης.


Πλήρης καταστροφή των υποδομών
 
Τεράστιες ζημιές υπέστησαν οι υποδομές. Σύμφωνα με την έκθεση, στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) αχρηστεύθηκε το 75% της γραμμής Πειραιάς – Πλατύ, το 100% των γραμμών Θεσσαλονίκης – Φλώρινας και  Θεσσαλονίκης – Ειδομένης, και το 23% της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης. Επίσης καταστράφηκε το 80% των σιδηροδρομικών σταθμών, το 40% των γεφυρών, το 35% των σηράγγων, ενώ στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) αχρηστεύθηκε το 97% της γραμμής.

Κλοπές και καταστροφές μουσείων και μνημείων
 
Η καταγραφή των υπουργείων εντόπισε καταστροφές μνημείων τέχνης, βυζαντινής και λαϊκής αρχιτεκτονικής, εκκλησιών και αρχοντικών.
Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι Γερμανοί προκάλεσαν καταστροφές σε 87 αρχαιολογικούς χώρους, οι Ιταλοί σε 39 και οι Βούλγαροι σε τρεις, με χαρακτηριστικότερες τις περιπτώσεις της Βάρης, της Δημητριάδας και του Παλαιοκάστρου Κρήτης. Επίσης, εντοπίζονται ανασκαφές από τους Γερμανούς σε 24 σημεία και από τους Ιταλούς σε άλλα δύο.
 
Ακόμη, εντοπίζονται κλοπές αρχαιολογικές θησαυρών, με τους Γερμανούς να κλέβουν αρχαιότητες από 42 μουσεία ή αρχαιολογικούς χώρους, τους Ιταλούς από 33 και τους Βουλγάρους από εννέα.

Καμμένα χωριά

Οι στρατοί κατοχής εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του ελληνισμού, την πυρπόληση των χωριών. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις επεξετάθησαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.



ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ



Συνολικές απώλειες οικοδομών την περίοδο της Κατοχής.
Με όλες αυτές τις καταστροφές η Ελλάς έχασε 400.000 οικοδομές, δηλαδή τα 23% του οικοδομικού της πλούτου και έρχεται πρώτη σε θυσίες μεταξύ των Συμμάχων και ίσως και σε χειρότερη μοίρα από τις χώρες του Άξονος. Και αυτό, χωρίς τις απώλειες στη Βόρειο Ήπειρο και τα Δωδεκάνησα. Επί 1.730.000 οικοδομών του 1940 απωλέσθησαν 401.000 ή 23%

Καταστροφές στη Β. Ήπειρο
Παντού όπου ήσαν Έλληνες, ακόμη και έξω από τα σύνορα του ελληνικού κράτους, κατεστράφησαν οι πόλεις και τα χωριά. Οι μεγάλες καταστροφές των χωριών της Βορείου Ηπείρου, ενώ η Κεντρική και η Βόρειος Αλβανία δεν έπαθε τίποτα το σημαντικό.

Τα δεινά των κατοίκων

Ο πληθωρισμός άρχισε και ήταν τρομακτικός. Έφθασε σε όρια που καμιά χώρα δεν γνώρισε ποτέ.

 
 

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
Είτε από σαμποτάζ των ανταρτών είτε από τις καταστροφές που προξένησαν οι Γερμανοί εγκαταλείποντας την Ελλάδα, το αποτέλεσμα είναι πως το οδικό δίκτυο της Ελλάδας στο τέλος του Πολέμου ήταν τελείως κατεστραμμένο.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
Όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα, οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι απλά δεν υπήρχαν! Το μεν σιδηροδρομικό δίκτυο ήταν σχεδόν όλο κατεστραμμένο, τα δε βαγόνια τα είχαν αρπάξει οι Βούλγαροι και οι Γερμανοί και τα είχαν μεταφέρει στις πατρίδες τους για να ενισχύσουν τα δικά τους σιδηροδρομικά δίκτυα...

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΙΣΘΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ
Φεύγοντας οι Γερμανοί από την Ελλάδα, για εκδίκηση προξένησαν όσο περισσότερες καταστροφές μπορούσαν στην διώρυγα και τον ισθμό της Κορίνθου:
Ανατίναξαν την γέφυρα (τα κομμάτια της οποίας έπεσαν κάτω στον ισθμό), έριξαν όσο περισσότερα βαγόνια μπορούσαν στην στενή θαλάσσια λωρίδα, ανατίναξαν σε διάφορα σημεία τις πλευρές της διώρυγας για να πέσουν τα χώματα στην θάλασσα και βούλιαξαν καράβια μέσα στο πέρασμα. Και επειδή τους φάνηκαν λίγα όλα αυτά, στο τέλος έριξαν και νάρκες πάνω στα χαλάσματα, ώστε να μην μπορούν οι Έλληνες να καθαρίσουν το πέρασμα!
Το αποτέλεσμα αυτής της κτηνώδους ενέργειας ήταν να αποφραχθεί τελείως ο ισθμός και να μείνει για πολλά χρόνια κλειστός προκειμένου να καθαριστεί το πέρασμα και να φτιαχτεί καινούρια γέφυρα.




ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ
Ο εμπορικός στόλος ακολούθησε την μοίρα του σιδηροδρόμου... Από 583 πλοία που είχαμε το 1939, φορτηγά και επιβατηγά, χάθηκαν τα 434, δηλαδή περίπου το 75%. Η χωρητικότητα του εμπορικού στόλου από περίπου 1.930.000 τόνους που ήταν προπολεμικά έπεσε στους περίπου 530.000 τόνους! Μειώθηκε δηλαδή κατά 73%.
(Κάθε σύμβολο παρακάτω παριστάνει 10 πλοία.)



ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ
Αεροδρόμια, εγκαταστάσεις και εργοστάσια καταστράφηκαν εντελώς εξαιτίας του πολέμου και της Κατοχής. Τα αεροπλάνα και τα μηχανήματα διαλύθηκαν ή μεταφέρθηκαν στις χώρες του Άξονα. Το 1945 η Πολιτική Αεροπορία ήταν σαν να μην υπήρξε ποτέ...



ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ
Επειδή η καταστροφή των συγκοινωνιακών δικτύων φαίνεται πως δεν ήταν αρκετή για τους Ναζί, γι' αυτό αποφάσισαν να συνεχίσουν το έργο τους και στις τηλεπικοινωνίες.
Έτσι, κατέστρεψαν όλες τις υπεραστικές γραμμές, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των μηχανημάτων και των εγκαταστάσεων το άρπαξαν για την πατρίδα τους.




ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Η κακία των ναζί έφτασε μέχρι το σημείο να καταστρέψουν τα υδραυλικά έργα που δεν είχαν καμία σχέση με τον πόλεμο (αρδευτικά έργα, φράγματα, γέφυρες, κλπ.) στις πεδιάδες της Θεσσαλονίκης και των Σερρών!




ΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ
Οι Γερμανοί εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο προκειμένου να κάμψουν το ηθικό του ελληνικού πληθυσμού (κάτι που βέβαια δεν κατάφεραν): την θεωρία των αντιποίνων, με βάση την οποία για κάθε απώλεια δικών τους σε μια μάχη ή σε ενέδρα των ανταρτών πυρπολούσαν τα πλησιέστερα χωριά.

1170 ήταν τα χωριά που έκαψαν σε όλη την επικράτεια, όπως φαίνονται στον παρακάτω χάρτη, με τις κόκκινες κουκκίδες.



ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ
Η Ελλάδα έχασε στην διάρκεια του πολέμου το 1/4 περίπου των οικοδομών της (23%)!
Είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες καταστροφές σε οικοδομές μεταξύ όλων των άλλων συμμαχικών χωρών.

Καταστροφή Δασών.
Επί συνόλου επιφανείας δασών 19.180 km2, καταστράφηκαν 5.000 km2, δηλαδή το 25% των δασών. Σε μερικές όμως περιοχές η καταστροφή ήταν πολύ μεγαλύτερη, στα δάση της Αττικής η καταστροφή φτάνει στο 75%.

Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Όταν κατέλαβαν οι Γερμανοί την Ελλάδα, την υποχρέωσαν να τους πληρώνει έξοδα κατοχής! Το 1941 το κόστος κατοχής έφτανε το 40% του εθνικού εισοδήματος, ενώ τον επόμενο χρόνο το 90%. Η κυβέρνηση για να αντεπεξέλθει στις "υποχρεώσεις" της αυτές, έκοβε συνεχώς καινούριο χρήμα, χωρίς αντίκρυσμα. Η διαδικασία αυτή συνετέλεσε στην ανοδική πορεία του πληθωρισμού που έφτασε σε απίθανα ύψη ως την Απελευθέρωση.
Ο πληθωρισμός, όμως, ήταν ταυτόχρονα αποτέλεσμα εσκεμμένων ενεργειών των κατακτητών. Οι Γερμανοί τον επιζητούσαν, αφ' ενός διότι έτσι μπορούσαν να αγοράζουν πάμφτηνα διάφορα προϊόντα, αφ' ετέρου με την πείνα και την εξαθλίωση που έφερνε ο πληθωρισμός προσπαθούσαν οι κατακτητές να αποδυναμώσουν την αντιστασιακή δράση. (περιοδικό ΙΣΤΟΡΙΑ)


Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι σκοποί των κατακτητών ήταν οι εξής: «Με τον πληθωρισμό είχαν την ευχέρεια να αποκτούν ό,τι τους ήταν αναγκαίο πληρώνοντας με νόμισμα χωρίς εσωτερική αξία που δεν τους κόστιζε τίποτε και υποχρέωναν τον ελληνικό λαό με τις άθλιες συνθήκες ζωής που δημιουργούσαν, αφού πουλήσει τα σπίτια του, τα κοσμήματά του, τα υπάρχοντά του και να στραφεί προς τον κατακτητή ζητώντας δουλειά στα εργοστάσια της Γερμανίας». Πέθαναν από την πείνα 300.000 άνθρωποι ενώ με τους άστεγους των ορέων ο αριθμός ξεπερνούσε το μισό εκατ. ανθρώπους.
Παράλληλα, διαπιστώθηκαν μεγάλες αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών. Οι Βούλγαροι πήραν ομήρους 40.000 πολίτες, οι Ιταλοί 10.000 και οι ναζιστές 70.000, εκ των οποίων οι 60.000 έλληνες εβραίοι. Περί τους 140.000 πολίτες συνολικά εκπατρίστηκαν, ενώ οι ισραηλίτες εξολοθρεύτηκαν ολοκληρωτικά από τους ναζί. Επίσης, οι Βούλγαροι εκδίωξαν μαζικά χιλιάδες ανθρώπους από τη ζώνη κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και των Σερρών.



ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΑΡΙΘΜΟΥ (1941 - 1944)
Οι τιμές των προϊόντων ακολουθούσαν την πορεία του χρήματος. Έτσι, ο πληθωρισμός ανέβηκε σε εξωπραγματικά επίπεδα και τα χρήματα κυκλοφορούσαν με το τσουβάλι (χωρίς να έχουν καμιά αξία, πια). Οι τιμές είχαν ανέβει χιλιάδες φορές περισσότερο απ' ό,τι πριν την Κατοχή. Για παράδειγμα, για να αγοράσει κανείς 1 οκά ψωμί (1,28 κιλά) τον Απρίλιο του 1941 έδινε 10 δραχμές, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1944 έπρεπε να δώσει 153.000.000 δραχμές!
Ενώ όμως ανέβαιναν τόσο οι τιμές, οι μισθοί παρέμεναν καθηλωμένοι στα παλιά επίπεδα.

 
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 

Εξαιτίας του πληθωρισμού και των ενεργειών των δυνάμεων κατοχής ο ελληνικός λαός, κυρίως στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις, καταδικάστηκε σε εντονότατο υποσιτισμό και σε θάνατο από πείνα.
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τον μεγάλο λιμό του '41-'42, στην Αθήνα.
(Κάθε σύμβολο παριστάνει το 10% των οικογενειών.)

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Ο αριθμός των θανάτων ανέβηκε τρομακτικά τον 2ο χρόνο της Κατοχής.
Με κόκκινο συμβολίζονται οι θάνατοι από φυματίωση, με κίτρινο από καρδιακά νοσήματα, με πράσινο και μαύρο από άλλες αιτίες. Όπως βλέπουμε, η φυματίωση έκανε θραύση τον δύσκολο χειμώνα του '41-'42.


Γενική πτώση του πληθυσμού τα έτη 1941-44
Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώθηκε τόσο όσο σε καμιά άλλη συμμαχική χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου.
α) Υπολογιζόμενη αύξηση πληθυσμού αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή: 400.000.
β) Υπολογιζόμενη αύξηση οφειλομένη αποκλειστικά στην υπεροχή γεννήσεων: 310.000.
γ) Πραγματική πτώση του πληθυσμού λόγω υπεροχής των βίαιων θανάτων: 260.000.
δ) Βίαιοι θάνατοι και σφαγές: 165.000.
ε) Πτώση του πληθυσμού οφειλομένη σε αποδημίες στο εξωτερικό: 105.000.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000, αντί των υπολογιζόμενων 7.745.000, αν δεν μεσολαβούσε η κατοχή.

Οι αξιώσεις της Ελλάδας 
Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι αξιώσεις της Ελλάδας στηρίχθηκαν όχι στο τι χάθηκε, αλλά στο τι αποδεικνύεται ότι χάθηκε και μπορεί να εκτιμηθεί σε μονάδες. Έτσι, αξιολόγησε τις άμεσες ζημιές (θετικές), όπως «διαρπαγές, καταστροφές, απλήρωτες υπηρεσίες, πληρωμές, δαπάνες του προϋπολογισμού, κλήριγκ, συντάξεις στα θύματα, διαρπαγές κρατικών αποθηκών, πολεμικό υλικό και ποσά που καταβλήθηκαν σε εργάτες από εργοδότες». Οι έμμεσες ζημίες (αποθετικές) της περιόδου 1940-1944 ήταν η πτώση του εθνικού εισοδήματος και η ελάττωση της απόδοσης της εργασίας, που είχαν παρόμοιες συνέπειες και στη μεταπολεμική εποχή.

Ωστόσο, στις αξιώσεις δεν περιλαμβάνονται θυσίες του πληθυσμού (θάνατοι, ασθένειες, ελάττωση γεννήσεων), θυσίες του πολιτισμού (απώλεια καλλιτεχνικών και πνευματικών αξιών, ιδιωτικών περιουσιών κτλ). «Μετά από συστηματική δουλειά όλων των αρμοδίων», έγραφε, «οι συγκεκριμένες και σταθμητές θυσίες της χώρας ήσαν 17,8 δισ. δολάρια του 1938 ή 1,994 τρισ. δραχμές του 1938».
«Τα αιτήματα της Ελλάδος είναι δίκαια, γιατί ζητάμε να καταβάλουν οι υπεύθυνοι για τις καταστροφές λαοί που ζουν σήμερα πολύ καλύτερα από την Ελλάδα επανορθώσεις για την ανασυγκρότηση» σημειώνει και ανέφερε ότι, παρ’ όλο που οι Αλβανοί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και προκάλεσαν ζημιές στη χώρα, «επειδή όμως ο αλβανικός λαός ζει σε χαμηλότερο επίπεδο από τον ελληνικό, η Ελλάς δεν έθεσε ζήτημα επανορθώσεων από την Αλβανία».

Το ΑΕΠ 33 ετών εξαφανίστηκε

Το 1938 το συνολικό εθνικό εισόδημα ήταν σχεδόν 60 δισ. δραχμές και ο προϋπολογισμός 15 δισ. δραχμές. Σύμφωνα με τον Κ. Δοξιάδη, οι αξιώσεις της Ελλάδας έφταναν το εθνικό εισόδημα 33 ετών ή τον προϋπολογισμό του κράτους για 130 χρόνια.
 
Η κατανομή των αποζημιώσεων έγινε ως εξής:
 
– 60,9% από τη Γερμανία, δηλαδή 10,8 δισ. δολάρια ή 1,2 τρισ. δραχμές
 
– 33,6% από την Ιταλία, ήτοι 6 δισ. δολάρια ή 670 δισ. δραχμές
 
– 5,5% από τη Βουλγαρία, δηλαδή σχεδόν 1 δισ. δολάρια ή 198 δισ. δραχμές.
 
«Για την Γερμανία το ποσόν που θα έπρεπε να πληρώσει στην Ελλάδα είναι αντίστοιχο με το ένα τρίτον του εθνικού εισοδήματος ενός έτους.
Για την Ιταλία είναι αντίστοιχο με ένα σχεδόν εθνικό εισόδημα ενός έτους. Για την Βουλγαρία το ποσόν είναι αντίστοιχο με το εθνικό εισόδημα δύο ετών» έγραφε ο Δοξιάδης.
 
«Ενώ λοιπόν ο κάθε κάτοικος της Ελλάδος θα πρέπει να εργάζεται 33 χρόνια για να αποκαταστήσει όλες τις ζημιές, οι υπεύθυνοι λαοί θα μπορούσαν να εργασθούν πολύ λιγότερο για να αποκαταστήσουν το ό,τι κατέστρεψαν» σημείωνε. Συγκεκριμένα, οι Γερμανοί θα χρειάζονταν μόνον τέσσερις μήνες, οι Ιταλοί έναν χρόνο και οι Βούλγαροι δύο χρόνια.
 
«Το πρόβλημα λοιπόν για τον ελληνικό λαό είναι 66 φορές σημαντικότερο από ό,τι για τους Γερμανούς, 33 φορές για τους Ιταλούς και 16 για τους Βουλγάρους» εξηγούσε.
 
Η Ελλάδα πήρε «ψίχουλα»
 
Σύμφωνα με τον πολεοδόμο, η Γερμανία προκάλεσε το 60,9% όλων των ζημιών και σχεδόν τις μισές από τις αποθετικές ζημιές.
Έτσι, οι συνέπειες των ζημιών χρεώνουν όλες τη Γερμανία ως κύριο υπεύθυνο του πολέμου και της καταστροφής. Ωστόσο, τα επιχειρήματα των συμμάχων ήταν τελείως διαφορετικά, έγραφε, αφού υποστήριζαν ότι «η Γερμανία πρέπει να ανασυγκροτηθεί, η Ιταλία είναι πολύ πτωχή και η Βουλγαρία θυσιάστηκε για μας».
 
«Αυτά ήσαν τα νέα συνθήματα των μεγάλων δυνάμεων, ένα μόλις χρόνο μετά την ανακωχή στην Ευρώπη πριν συνταχθούν και υπογραφούν οι συνθήκες με τις αξονικές χώρες. Έτσι τα ελληνικά αιτήματα παραμερίστηκαν και αντί για εκπλήρωσή τους, τα διάφορα συνέδρια και οι συσκέψεις επιδίκασαν στην Ελλάδα συμβολικά και μόνον ένα ποσόν» τόνιζε ο Δοξιάδης.
 
Το συμβολικό ποσό ήταν 300 εκατ. δολάρια (του 1946) έναντι ελληνικών αιτημάτων 17,8 δισ. δολαρίων (του 1938), τα οποία δεν αντιστοιχούν παρά στο μισό ή τα δύο τρία της προπολεμικής τους αξίας, δηλαδή επιδικάσθηκε μόλις το 1% των αξιώσεων της χώρας.
 
«Η απόφαση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και οφείλεται κυρίως στη διεθνή πολιτική που ασκήθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις μετά τον πόλεμο. Υπεύθυνες για την απόφαση αυτή είναι οι μεγάλες δυνάμεις και προς αυτές πρέπει να απευθύνονται από εδώ κι εμπρός τα αιτήματά μας» σημείωνε.
Πήρε μόλις το 1%, παρά τις καταστροφές
 
«Η Ελλάς υπέφερε κατά τον πόλεμο και την Κατοχή όσο καμία άλλη χώρα του κόσμου. Είχε το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπινων θυσιών και τον μεγαλύτερο βαθμό υλικών φθορών μεταξύ όλων των συμμάχων χωρών και πιθανώς και μεταξύ των ηττημένων. Τα αιτήματα της Ελλάδος ήταν δίκαια και λογικά. Δεν ζήτησε να αποζημιωθεί ούτε για τον πληθυσμό που έχασε ούτε για τις ηθικές ή άλλες πνευματικές φθορές ούτε ακόμη για την προσπάθεια που πήγε χαμένη. Ζήτησε απλώς να αποζημιωθεί για τις υλικές της φθορές» έγραφε ο Κ. Δοξιάδης.
 
«Από τα ηθικά και δίκαια αυτά ελληνικά αιτήματα δεν ικανοποιήθηκε, έστω θεωρητικά, με την αναγνώριση δικαιωμάτων παρά ένα ποσοστό 1% από το σύνολο των θυσιών. Το ποσόν αυτό αντιπροσωπεύει μόλις το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Γερμανοί, το 1% των ζημιών που προκάλεσαν οι Ιταλοί και το 3% των ζημιών που προκάλεσαν οι Βούλγαροι. Το αποτέλεσμα είναι ότι μόνο η Ελλάς καταδικάζεται τελικά σε ένα παθητικό 17,6 δισ. δολαρίων του 1938 που αντιστοιχεί σε εθνικό εισόδημα 33 σχεδόν ετών» σημείωνε με λύπη.
 
«Για τις υπεύθυνες για τις καταστροφές χώρες το αποτέλεσμα είναι ότι η Γερμανία θα πληρώσει το 1/300 σχεδόν του εθνικού της εισοδήματος, η Ιταλία θα πληρώσει το 1/100 του εθνικού της εισοδήματος και η Βουλγαρία το 6% του εθνικού της εισοδήματος» συμπλήρωνε.
 
«Ενώ η Ελλάς που αγωνίσθηκε και δεν προκάλεσε ζημιές σε κανένα, θα χάση 33 φορές τις εθνικές της προσπάθειες, οι υπεύθυνες χώρες, που θα μπορούσαν με προσπάθεια μικρότερη του ενός χρόνου να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να συμβάλουν παρά με ένα ελάχιστο ποσοστό της εθνικής τους προσπάθειας ενός έτους, πράγμα που δημιουργεί όμως μίαν απόστασιν μεταξύ των θυσιών της Ελλάδος και των θυσιών των άλλων χωρών σχεδόν 3.000 προς 1. Αυτή είναι συγκριτικά η ικανοποίηση της Ελλάδος για τις προσπάθειες που κατέβαλε για τον αγώνα της Δημοκρατίας» σημείωνε ο Δοξιάδης.
 
Κατά κεφαλήν ζημιά 2.220 δολαρίων
 
«Ενώ οι συνολικές θυσίες της χώρας ήταν τόσες ώστε ο κάθε Έλληνας να έχει χάσει 2.550 δολάρια, οι επανορθώσεις είναι ίσες προς 30 δολάρια, δηλαδή μένει κατά κεφαλήν παθητικό 2.220 δολάρια» τόνιζε και υπογράμμιζε ότι δόθηκαν χώρες με μικρότερες ζημιές έλαβαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις, ενώ σύμμαχοι του Άξονα κατέβαλαν μεγαλύτερες αποζημιώσεις σε τρίτες χώρες από ό,τι οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
 
«Η αιτία που έγιναν όλες αυτές οι αδικίες ήταν η πολιτική που ακολούθησαν οι μεγάλες δυνάμεις να εξασφαλίσουν η κάθε μία τις χώρες που μένουν στην δική τους σφαίρα επιρροής και που ήταν προσκολλημένες στην πολιτική τους» έγραφε.
 
«Ένα συμπέρασμα είναι βέβαια και ασφαλές και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβήτηση κανένας, γιατί αποδεικνύεται από όλα τα στοιχεία που διατίθενται. Πως η Ελλάς που υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές στον πόλεμο πήρες τις μικρότερες επανορθώσεις και επομένως η Ελλάς βγήκε δύο φορές κατεστραμμένη, μία από τους εχθρούς με την κολοσσιαία μείωση του εθνικού της πλούτου και μία από τους συμμάχους της, με την αδικία που έγινε στην επανόρθωση των ζημιών της» διαπίστωνε ο πολεοδόμος.
 
«Ενώ βρισκόταν μετά τον πόλεμο ορισμένους βαθμούς κάτω από το προπολεμικό της επίπεδο και κάτω από τις άλλες χώρες, μετά την πληρωμή των επανορθώσεων θα βρίσκεται ακόμη χαμηλότερα, σχετικά με κάθε άλλη χώρα. Χάρη στις επανορθώσεις, η απόσταση της Ελλάδος από τις άλλες χώρες, αντί να μικρύνει, θα μεγαλώσει» κατέληγε.
 
Κωνσταντίνος Αποστόλου Δοξιάδης, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Διπλωματούχος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Διδάκτωρ Μηχανικός του Πολυτεχνείου του Βερολίνου. 1940-1946 προϊστάμενος Γραφείου Χωροταξικών – Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών Υπουργείου Δημοσίων έργων. 28.12.45 – 4.4.46 Υφυπουργός Ανοικοδομήσεως. Από 5.4.46 Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Ανοικοδομήσεως».


ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΩΜΟΤΗΤΕΣ
Η βουλγαρική συμπεριφορά απέναντι στον ελληνικό λαό στην Α. Μακεδονία και την Θράκη ήταν σαφώς πιο σκληρή και απάνθρωπη από την συμπεριφορά των άλλων κατακτητών. Οι Βούλγαροι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ελαττώσουν τον ελληνικό πληθυσμό σ' εκείνες τις περιοχές. Σκότωναν σε όλες τις πόλεις της κατεχόμενης ζώνης με κάθε τρόπο και κάθε μέσον.
Στην περιοχή της Δράμας σφάχτηκαν 7000 άνθρωποι μέσα σε μια νύχτα! Και προφανώς, επειδή ήταν περήφανοι για τα κατορθώματά τους, δεν παρέλειπαν να βγαίνουν φωτογραφίες με τα αποκεφαλισμένα ή κρεμασμένα θύματά τους...
 





Η ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ Ο ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Αυτό στο οποίο διέπρεψαν οι Γερμανοί ήταν οι ομαδικές σφαγές μαχητών και αμάχων αδιακρίτως.
Τα Καλάβρυτα αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της ωμότητας των Ναζί. Σε αντίποινα για τον θάνατο Γερμανών στρατιωτών από τους αντάρτες δολοφόνησαν 1436 άρρενες κατοίκους, δηλαδή το 38,5% του συνολικού αριθμού της πόλης και έκαψαν σχεδόν ολοκληρωτικά τα σπίτια του χωριού, όπως φαίνεται στον πίνακα. Αξιοσημείωτο είναι πως η Γερμανία, ενώ έχει αναγνωρίσει επίσημα την φρικαλεότητα της σφαγής, δεν έχει κάνει ποτέ αναφορά για καμία αποζημίωση!




Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ
Είναι ένα ακόμα παράδειγμα ομαδικών σφαγών που έκαναν οι Γερμανοί σ' ένα μικρό χωριό σκοτώνοντας 220 άτομα, από μωρά μέχρι γέροντες.
Μεταξύ των θυμάτων υπάρχουν 20 παιδιά 5 - 20 ετών και 42 ηλικιωμένοι άνω των 60.
Όπως στα Καλάβρυτα, έτσι και στο Δίστομο η Γερμανία δείχνει να αγνοεί την έννοια της λέξης "αποζημίωση".




ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
Πριν τον Πόλεμο, επί συνόλου πληθυσμού 7.335.000 ανθρώπων δεν υπήρχαν άστεγοι. Στην απελευθέρωση επί συνόλου πληθυσμού 6.700.000 ανθρώπων οι άστεγοι έφταναν περίπου τους 1.200.000!
Οι πληροφορίες, τα στοιχεία και τα σχεδιαγράμματα, εκτός αν υπάρχει διαφορετική παραπομπή (link), είναι από την επίσημη Έκθεση του 1946 του Υπουργείου Δημοσίων Έργων.
 
Για όποιον θέλει, η συνολική Έκθεση κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. (Την είδαμε εδώ και εδώ!)

Η Αθήνα ελεύθερη - 12 Οκτωβρίου 1944:

Παρασκευή, 12/10/2018 - 12:00
Μια αποσιωπημένη για χρόνια ιστορία της μεγαλύτερης αντίστασης που εκδηλώθηκε σε κατεχόμενη πόλη ενάντια στους ναζί.

12 Οκτωβρίου 1944, ημέρα Πέμπτη. Ύστερα από 1264 μέρες Κατοχής η Αθήνα είναι και πάλι ελεύθερη.
Οι Γερμανοί υποστέλλουν τη σημαία τους από την Ακρόπολη στις 9:45 το πρωί της 12ης Οκτωβρίου ενώ την ίδια στιγμή τμήμα του γερμανικού στρατού καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.


Η «Αθήνα ελεύθερη», ένα φιλόδοξο πρόγραμμα Δημόσιας Ιστορίας, έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην επίσημη μνήμη της περιόδου της Κατοχής και περιλαμβάνει εκδηλώσεις που εκτείνονται όλο τον χρόνο και κορυφώνονται τον μήνα Οκτώβριο, στοχεύουν να αποτυπώσουν τα δεινά που υπέστη η χώρα κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής ειδικότερα, αλλά κυρίως να αναδείξουν τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στον φασισμό/ναζισμό, την προσήλωσή του στην ιδέα της ελευθερίας και την ανάπτυξη του αντιστασιακού κινήματος.

Οι εκδηλώσεις «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη» γίνονται για 4η χρονιά φέτος και περιλαμβάνουν εκθέσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, προβολές κ.α. Διοργανώνονται από πέντε φορείς, το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, η Περιφέρεια Αττικής, ο Δήμος Αθηναίων, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και η ΕΡΤ.


Περισσότερα: http://freeathens44.org/ | Ολόκληρο το πρόγραμμα: Freeathens_program.pdf

Οι εκδηλώσεις για το επόμενο τριήμερο περιλαμβάνουν:

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου

  • ·Έπαρση της σημαίας στον βράχο της Ακρόπολης και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη
  • Επετειακή τελετή του Δήμου Αθηναίων

·Ώρα έναρξης: 10:00

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου

  • ·Αθήνα, όμορφη πόλη
    Συναυλία - Τραγουδούν η Μαρία Φαραντούρη και η Ρίτα Αντωνοπούλου- Στο πιάνο ο Θοδωρής Οικονόμου

·Πάρκο Ελευθερίας  Ώρα έναρξης: 19:00

Σάββατο 13 Οκτωβρίου - Κυριακή 14 Οκτωβρίου

  • ·Το Ντοκιμαντέρ ως εργαλείο στην Εκπαίδευση – Προσωπική μαρτυρία και Ιστορία
    Εργαστήριο
    Διήμερο κινηματογραφικό εργαστήριο με τον σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ, για εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης

Κτίριο Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967- 1974, Πάρκο Ελευθερίας Ώρα:10:00 – 17:30

Κυριακή 14 Οκτωβρίου

  • Έτσι σώθηκε η Ηλεκτρική... Μια μάχη στην καρδιά της Απελευθέρωσης - Έκθεση
    Διοργάνωση: Ιστορικό Αρχείο ΔΕΗ
    Επιμέλεια: Μαρία Μαυροειδή, Γεωργία Μ. Πανσεληνά 

ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου, Κερατσίνι

Διάρκεια έκθεσης: 14 Οκτωβρίου 2018 έως 28 Φεβρουαρίου 2019 (επισκέψεις κατόπιν συνεννόησης: τηλ. 210 5293468 & 210 5144073)
Έναρξη-ξενάγηση: 14 Οκτωβρίου, ώρα: 17:00-19:00


Κυριακή 14 Οκτωβρίου

Per la Liberta - Συναυλία

Συνδιοργάνωση: ΔΕΗ και Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Οι encΑrdia μαζί με τον Κώστα Θωμαΐδη και τον Ηλία Λογοθέτη σε ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στους προσωπικούς και τους κοινωνικούς αγώνες για την ελευθερία
Μνημείο Πεσόντων στη Μάχη της Ηλεκτρικής, ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου, Κερατσίνι - Ώρα έναρξης: 19:30

Ανακοίνωση Διαμαρτυρίας της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δαμάστας και του Πολιτιστικού Συλλόγου Δαμάστας σχετικά με την επικείμενη Ελληνογερμανική Συνέλευση στην Χερσόνησο.

Παρασκευή, 05/10/2018 - 15:00
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΘΥΜΑΤΩΝ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΜΑΣΤΑΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ  ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ.
                                                                                                                                      
Δαμάστα 3 Οκτωβρίου 2018
       
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που γνώρισε με οδυνηρό τρόπο το φασισμό και το ναζισμό, στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Τα ναζιστικά στρατεύματα του Χίτλερ άφησαν πίσω τους  1,5 εκατομμύριο νεκρούς Έλληνες και δεκάδες χωριά λεηλατημένα και ισοπεδωμένα .
        
Και η Κρήτη όμως πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος γιατί τόλμησε να αντισταθεί από την πρώτη μέρα της μάχης της Κρήτης και μέχρι την απελευθέρωση της.
        
Μετά την κατάληψη της και την υποχώρηση των συμμάχων, αναλαμβάνει ο λαός, άντρες γυναίκες, γέροι και νέοι να αγωνιστούν για την γη και την ελευθερία τους. Και το κάνουν με όλη τους την ψυχή  και τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν. Έως εκεί που φτάνει η αδάμαστη καρδιά τους. Για πρώτη φορά οι Γερμανοί συναντούν αντίσταση από ντόπιο πληθυσμό. Η αρχική τους  έκπληξη μετατράπηκε, μετά την επικράτηση τους, σε οργή και εκδίκηση κατά του άμαχου πληθυσμού. 

Η Κρήτη πρέπει να θεωρείται πρωτοπόρα στην πάλη κατά του φασισμού και του ναζισμού .
        
Έδωσε φώς και ελπίδα. Έδωσε το μήνυμα ,ότι όσο ισχυρός  κι αν είναι ένας στρατός ,δε σημαίνει ότι είναι και ανίκητος . Δόθηκε το έναυσμα για καθολική πανευρωπαϊκή λαϊκή αντίσταση.
       
Φρίκη και αποτροπιασμό προκαλούν οι θηριωδίες των ναζί σ όλη την Ελλάδα, αλλά και στη Κρήτη. Ποταμοί αιμάτων ποτίζουν την Κρητική γη. Άνανδρα τα χτυπήματα κατά του άμαχου πληθυσμού. Απερίγραπτες οι θηριωδίες και τα ειδεχθή εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας. Δεκάδες τα ολοκαυτώματα πόλεων και χωριών στην Κρήτη.
       
Μια από τις κορυφαίες θέσεις, στο πάνθεο αυτό των θυσιών, κατέχει και το ολοκαύτωμα του χωριού μας, της ΔΑΜΑΣΤΑΣ.
       
Το τελευταίο μαύρο καλοκαίρι του 44 το ναζιστικό θηρίο ξεψυχά σε όλα τα μέτωπα . Οι εντολές για απαγκίστρωση των γερμανικών δυνάμεων  ξυπνούν τα ποιο άγρια ένστικτα και την καταστροφική μανία των κατακτητών.
      
Με δεδομένη τη συμμετοχή των ΔΑΜΑΣΤΙΑΝΩΝ στην αντίσταση, που ήταν έντονη και γνωστή στις Γερμανικές αρχές ήταν περισσότερο από βέβαιο, ότι θα σήμαινε τη θανατική τους καταδίκη και την καταστροφή της Δαμάστας.
            
Έτσι στις 21 Αυγούστου  1944 το χωριό βρίσκεται κυκλωμένο από τα Γερμανικά στρατεύματα. Συγκεντρώνονται βίαια οι κάτοικοι. Ξεχωρίζουν  τους γέρους και τα γυναικόπαιδα, δίνοντας τους εντολή να πάνε πρόσφυγες στα γειτονικά χωριά. Επιλέγει κουκουλοφόρος 30 παλληκάρια που οδηγούνται 1.500 μέτρα ανατολικά του χωριού σε ένα κακοτράχαλο μικρό οροπέδιο, στη θέση ΚΕΡΑΤΙΔΙ   όπου εκτελούνται ομαδικά.   
          
Δίδαγμα πρέπει να αποτελούν τα τελευταία λόγια του εκτελεσθέντος Δαμαστιανού δασκάλου ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΡΡΗ, ο οποίος ζήτησε ένα ποτήρι νερό από διπλανό σπίτι ,ήπιε μια ρουφιά ,το έδωσε και σε ένα - ένα και στους υπόλοιπους 29 λέγοντας τους :

Να συγχωρεθούμε αδέλφια .Να είστε περήφανοι. Πάμε για την πατρίδα
        
Ακολούθησε η λεηλασία του χωριού και η ισοπέδωση με δυναμίτες 110 οικιών. Μετά από τέσσερις ημέρες αναζήτησης , οι γέροντες γονείς ανακαλύπτουν τους ανθρώπους τους να κείτονται άταφοι στο χώμα.  
Τους θάβουν άτακτα όπως είχε πέσει ο καθένας. Ανείπωτος ο σπαραγμός, η φρίκη, ο βαθύς πόνος και η οργή.

          
Αυτό το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ όπως και δεκάδες άλλα μένει χωρίς δικαίωση.

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΟΧΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ

     
74 Χρόνια μετά η επανενωμένη Δημοκρατική Γερμανία, αρνείται να αναλάβει την ευθύνη των εγκλημάτων, που διέπραξε το Γ΄ Ράιχ στην Ελλάδα και να κλείσει η μαύρη σελίδα του ναζισμού που σκιάζει τις σχέσεις των δυο χωρών. Αντίθετα προσπαθεί με ύπουλο τρόπο να διεισδύσει σε Δήμους, να   αλλοιώσει συνειδήσεις ,να διχάσει κοινωνίες, ώστε να δυσκολέψει το έργο της διεκδίκησης και της δικαίωσης.
    
Είμαστε αντίθετοι με την Ελληνογερμανική Συνέλευση στη Χερσόνησο . Προσυπογράφουμε το ψήφισμα του 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Ολοκαυτωμάτων Ελλάδος (Βιάννος 14-16 Σεπτεμβρίου 2018).Απαιτούμε από την Ελληνική Κυβέρνηση να μην αθετήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Να μην  μιμηθεί την ατολμία όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων ,αλλά  να διεκδικήσει με σθένος και αποφασιστικότητα όλα, όσα χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα.     

Υπηρετούμε με πάθος την ειρήνη ,την συνεργασία των λαών την πρόοδο και την ανάπτυξη .Θα αγωνιστούμε όμως με το ίδιο πάθος μέχρι να δικαιωθεί η μνήμη και η θυσία των προγόνων μας.



Για το Δ.Σ. Ένωσης Θυμάτων Δαμάστας                                Για το Δ. Σ Πολιτιστικού Συλλόγου Δαμάστας
Η Πρόεδρος                  Ο Γραμματέας                                 Ο Πρόεδρος                       Η Γραμματέας
Λιαδάκη Καλλιόπη.      Τριγώνης Στέλιος                                Σαρρής Γεώργιος                Ασκιανάκη Ευγενία   

Το Μπλόκο της Καλλιθέας και η πυρπόληση της συνοικίας των Παλαιών Σφαγείων

Σάββατο, 25/08/2018 - 19:00

Έχαναν τον πόλεμο και είχαν βγάλει όλη την εκδικητική τους μανία με μπλόκα και εκτελέσεις, η Καλλιθέα και τα Παλαιά Σφαγεία πλήρωσαν με αίμα τη συμμετοχή τους στον αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού των ναζί κατακτητών. Ήταν Δευτέρα 28 Αυγούστου του 1944.

Καλλιθέα - μνημείο εκτελεσθέντων
Καλλιθέα – μνημείο εκτελεσθέντων


Στην Καλλιθέα είχαν προηγθεί συγκρούσεις μεταξύ των κατοχικών δυνάμεων και των δοσίλογων συνεργατών τους με δυνάμεις του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στις 23 Αυγούστου, όπου οι κατακτητές υπέστησαν αρκετές απώλειες.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ακολούθως την επόμενη ημέρα επανήλθαν ενισχυμένοι και περικύκλωσαν την Καλλιθέα, όπου έγιναν μάχες, αλλά και απεργιακές κινητοποιήσεις, αφού έκλεισαν τα μαγαζιά και οι τροχιοδρομικοί ξεκίνησαν απεργία.

Αυτό κόντεψαν να το πληρώσουν με 450 εκτελέσεις, που την τελευταία στιγή δεν πραγματοποιήθηκαν, μετά από παρεμβάσεις του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού.


πλατεία Ελπίδος

Στην περιοχή του Χαροκόπου έμεινε στην ιστορία η ηρωική αντίσταση 10 ΕΠΟΝιτών όπου κράτησαν γύρω από το σπίτι της οδού Μπιζανίου στο οποίο ήταν περικυκλωμένοι, υπέρτερες δυνάμεις για πέντε ώρες και έδωσαν τέλος στη ζωή τους, ο καθένας με την τελευταία του σφαίρα.

Τη Δευτέρα 28 Αυγούστου 1944 οι χιτλερικοί έκαναν το μεγάλο μπλόκο της Καλλιθέας.

το γήπεδο της Καλλιθέας σήμερα
το γήπεδο της Καλλιθέας σήμερα

Οι κατακτητές και οι συνεργάτες τους ζήτησαν να συγκεντρωθεί ο ανδρικός πληθυσμός από 14 έως 65 ετών στο γήπεδο της Καλλιθέας, λέγοντας ότι όποιος δεν πάει θα τον εκτελούσαν. Πράγματι όποιον έβρισκαν να κρύβεται τον εκτελούσαν επί τόπου. Στο γήπεδο ένας κουκουλοφόρος έδειχνε όποιον γνώριζε ότι ήταν στο ΕΑΜ ή στην ΕΠΟΝ.

Συνολικά εκτέλεσαν 30 ανθρώπους, 22 στο γήπεδο και οκτώ στους δρόμους.

πλατεία Ελπίδος
πλατεία Ελπίδος

Την ίδια μέρα οι Γερμανοί έκαψαν και λεηλάτησαν σαράντα σπίτια στην προσφυγογειτονιά Παλαιά Σφαγεία κάτω από του Φιλοπάππου (σήμερα ανήκουν στο Δήμο Αθηναίων και είναι η περιοχή ανάμεσα στα Πετράλωνα και στο Κουκάκι). Εκεί άλλοι 16 άφησαν την τελευταία τους πνοή από τις σφαίρες των χιτλερικών και των συνεργατών τους.

ELPIS
Σήμερα σε μία «μικρή» πλατεία, την πλατεία Ελπίδος (μεταξύ των οδών Πραμάντων, Βαρνούντος, Καλλιρόης), μπορούμε να διακρίνουμε το μνημείο για τους 16 εκτελεσθέντες.


Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό ανεγέρθη από το Σύλλογο Προσφύγων Πυροπαθών «Η Ελπίς», ο οποίος έδωσε και το όνομα στην Πλατεία. Μία τυχαία επίσκεψη στην πλατεία, με τίποτα δεν κάνει τον επισκέπτη να φανταστεί το μέγεθος του δράματος που είχε συμβεί εκείνη τη Δευτέρα του 1944.




Κείμενο, φωτο και επιμέλεια αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος
Πηγή ΕΡΤ

Σαν σήμερα το 1944 η σφαγή αμάχων στο Δίστομο από τους Ναζί

Κυριακή, 10/06/2018 - 13:02
Ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα των Ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα.

Η σφαγή στο Δίστομο από τους Ναζί. Σκότωσαν ακόμα και μωρό και χάραξαν τον αγκυλωτό σταυρό στο πρόσωπό του. «Δεν θα αφήσετε ούτε γάτα» (βίντεο με μαρτυρίες)...


Η πρωτοφανής θηριωδία έγινε αμέσως γνωστή μέσω του BBC στο εξωτερικό και προκάλεσε την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης. Η Γερμανική Διοίκηση της Αθήνας επέρριψε την ευθύνη αποκλειστικά στους κατοίκους του Διστόμου, επειδή, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της, δεν συμμορφώθηκαν με τις στρατιωτικές εντολές.
Η γυναίκα -σύμβολο της Σφαγής του Διστόμου