Τονίζει ότι επειδή ένα δεύτερο κύμα πανδημίας είναι πολύ πιθανό, «διατηρούν τον επείγοντα χαρακτήρα οι διεκδικήσεις που έχει προβάλει το ΚΚΕ για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και όλου του λαού».

Σημειώνει πως «στην Ελλάδα πάρθηκαν έγκαιρα κάποια μέτρα καθ’ υπόδειξη των επιστημόνων, όμως η κυβέρνηση κρίνεται συνολικά και στο “ενεργητικό” της έχει και τη διατήρηση των εκκωφαντικών ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά και το όργιο αντεργατικών μέτρων στους τόπους δουλειάς».

Υπογραμμίζει ότι «η άρση των περιοριστικών μέτρων πρέπει να διασφαλίζει την λήψη μέτρων για την προστασία της υγείας παντού, χώροι δουλειάς και εκπαίδευσης, Μέσα Μεταφοράς. Και φυσικά θα πρέπει να συμπεριλάβει και την άρση της «καραντίνας» σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα».

Σχετικά με το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης, επισημαίνει ότι «λύθηκαν τα χέρια στην μεγάλη εργοδοσία να προχωρήσει σε αντιδραστικές, αρνητικές αλλαγές που τις επιθυμούσε διακαώς πριν την πανδημία» και προσθέτει οτι το πιο ανησυχητικό είναι ότι «τα “έκτακτα” μέτρα στα εργασιακά ήρθαν για να μείνουν, όπως έγινε με τα μέτρα που υλοποιήθηκαν τα χρόνια των μνημονίων».

Εκτιμά ότι «το ξέσπασμα νέας καπιταλιστικής κρίσης θα χτυπήσει και την ελληνική καπιταλιστική οικονομία», αναφέρει ότι «οι εξελίξεις στην ΕΕ και την ευρωζώνη αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει τίποτα πιο ψεύτικο από την περιβόητη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών της ΕΕ», προσθέτει ότι με κάθε διαχειριστική πρόταση την κρίση πληρώνουν πάντα οι λαοί και υπογραμμίζει ότι «η επόμενη ημέρα θα είναι οδυνηρή για τους εργαζόμενους, αν δεν ορθώσουν πιο αποφασιστικά, μαζικά και μαχητικά το ανάστημά τους, αν δεν περάσουν σε αντεπίθεση διεκδικώντας να αντιστοιχηθεί η ζωή τους, τα δικαιώματά τους με τις μεγάλες κατακτήσεις που έχει σήμερα η παραγωγή, η επιστήμη, η τεχνολογία».

Ο Δ. Κουτσούμπας στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εκτιμά πως «η εκδήλωση νέας καπιταλιστικής κρίσης θα επιταχύνει εξελίξεις καθώς θα οξύνει παραπέρα τους ήδη σφοδρούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ των “βουβαλιών”, με τον κίνδυνο να μεγαλώνει για τους λαούς» και αναφερόμενος λεπτομερώς στο σύνολο των εξελίξεων, σημειώνει ότι «τα γεγονότα εξέθεσαν τα κόμματα του ευρωΝΑΤΟϊκού τόξου».

«“Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, επίκαιρο όσο ποτέ”! Αυτό είναι το σύνθημα που έχουμε επιλέξει ως Κόμμα για τον φετινό, ιδιαίτερο, εορτασμό της Πρωτομαγιάς που θα τιμηθεί όπως πρέπει από την εργατική τάξη της χώρας μας. Έτσι θα δοθεί η συνέχεια στην αγωνιστική δράση που ξεδιπλώθηκε το προηγούμενο διάστημα» τονίζει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, καταλήγοντας στη συνέντευξή του, «Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση η πραγματικότητα είναι πως τα γεγονότα φέρνουν όλο και πιο κοντά αυτήν την προοπτική, φέρνουν όλο και πιο κοντά το “πως η ανάγκη γίνεται Ιστορία”».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Γιώργο Μηλιώνη

ΕΡ: Η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, τα δεκάδες χιλιάδες θύματα του ιού, σε χώρες της ΕΕ, στις ΗΠΑ και σε άλλα κράτη αποκάλυψε μια ζοφερή κατάσταση σε ζητήματα που αφορούν στη ζωή και στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων. Πως κρίνετε την αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα και ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για το θέμα αυτό, καθώς οι επιστήμονες είναι ακόμα πολύ προσεκτικοί πριν μιλήσουν για οριστική αντιμετώπιση του κορωνοϊού;

ΑΠ: Τα αποτελέσματα της πανδημίας δεν μπορούν να προσπεραστούν από τους λαούς. Η κατάρρευση των συστημάτων υγείας ακόμα και στην κορωνίδα του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, αλλά και σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες του G7 και της ΕΕ, η βαρβαρότητα των ομαδικών τάφων αποτελούν απόδειξη της σήψης και της ιστορικής χρεοκοπίας του ίδιου του καπιταλισμού.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας με κριτήριο “να μην πιεστεί το σύστημα υγείας” αποτελεί ομολογία ήττας και όχι επιτυχίας. Πρόκειται για ήττα, για αποδοχή πως στο σημερινό σύστημα τελικά υπονομεύονται οι μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας. Είναι αυτό που φωνάζουν πλέον εκατομμύρια στόματα σε όλον τον κόσμο πως “ο καπιταλισμός είναι ο πραγματικός ιός”. Το ίδιο προκύπτει και από την αντιπαράθεση για το ζήτημα του εμβολίου ή ενός φαρμάκου, ή ακόμα και από τις «πειρατικές» επιχειρήσεις που διεξάγονται ανάμεσα σε υπηρεσίες κρατών για να αποσπάσουν απαραίτητο υγειονομικό υλικό. Αυτή την στιγμή διεξάγεται ένας “παγκόσμιος πόλεμος” μεταξύ ανταγωνιζόμενων μονοπωλιακών κολοσσών και ιμπεριαλιστικών κέντρων καθώς κριτήριο είναι το κέρδος και ποιος θα πάρει κεφάλι στον διεθνή ανταγωνισμό.

Δυστυχώς δεν μπορεί να επαναπαυτεί κανείς σε σχέση με την εξέλιξη της πανδημίας όσο δεν υπάρχει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή ή εμβόλιο. Και επειδή ένα δεύτερο κύμα είναι πολύ πιθανό, διατηρούν τον επείγοντα χαρακτήρα οι διεκδικήσεις που έχει προβάλει το ΚΚΕ για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και όλου του λαού. Δεν έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, δεν έχει εξασφαλιστεί η παράλληλη παρακολούθηση νοσούντων (καρκινοπαθών, νεφροπαθών κλπ) με αυξημένες ανάγκες, δεν έχει γίνει πραγματική επίταξη των ιδιωτικών μονάδων με αποτέλεσμα την πλήρη ασυδοσία τόσο όσον αφορά την προστασία από τον κορωνοϊο – είναι ενδεικτικές οι πρόσφατες περιπτώσεις στην Αττική - όσο και σε βάρος των εργαζομένων σε αυτές τις δομές. Ακόμα και για στοιχειώδη μέτρα προστασίας των μαχητών της πρώτης γραμμής χρειάστηκαν δεκάδες κινητοποιήσεις των σωματείων τους, παρεμβάσεις στην Βουλή.

Στην Ελλάδα πάρθηκαν έγκαιρα κάποια μέτρα καθ’ υπόδειξη των επιστημόνων, όμως η κυβέρνηση κρίνεται συνολικά και στο “ενεργητικό” της έχει και τη διατήρηση των εκκωφαντικών ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά και το όργιο αντεργατικών μέτρων στους τόπους δουλειάς.

ΕΡ: Πως τοποθετείστε σχετικά με το «πακέτο» των κυβερνητικών μέτρων τα οποία συνόδευσαν τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας και αφορούν μετακινήσεις των πολιτών, εργασιακές σχέσεις, παρεμβάσεις στην οικονομία, ενώ ήδη ξεκίνησε η συζήτηση για σταδιακή χαλάρωση ορισμένων εξ αυτών;

ΑΠ: Το ΚΚΕ τοποθετήθηκε από την αρχή με ευθύνη. Προσαρμόσαμε την λειτουργία του Κόμματος, αναβάλαμε έγκαιρα – από τις 10 Μάρτη - μαζικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες για να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε. Αλλά δεν μείναμε σιωπηλοί. Αντίθετα συμμετείχαμε σε διαμαρτυρίες και αγωνιστικές δραστηριότητες στα νοσοκομεία και τις δομές υγείας σε όλη την χώρα για τις τεράστιες ελλείψεις που συνεχίζουν να υπάρχουν, στα σούπερ μάρκετ. Προγραμματίζεται για τις 28/4 νέα μέρα δράσης σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς που η μεγάλη εργοδοσία ξεσαλώνει με απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, απληρωσιά αλλά και με νέες, εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία.

Τα μέτρα της κυβέρνησης ήταν ανεπαρκή για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και γαλαντόμα με πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Λύθηκαν τα χέρια στην μεγάλη εργοδοσία να προχωρήσει σε αντιδραστικές, αρνητικές αλλαγές που τις επιθυμούσε διακαώς πριν την πανδημία. Για πολλούς κλάδους απαιτήθηκαν δεκάδες διαμαρτυρίες συνδικαλιστικών φορέων και παρεμβάσεις του ΚΚΕ στην βουλή για να ενταχτούν έστω στο επίδομα των 800 ευρώ. Ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες η κυβέρνηση επιφύλαξε την τραγελαφική τηλεκατάρτιση από καλοταϊσμένα ΚΕΚ και τον αποκλεισμό τους μέχρι και τώρα από το επίδομα των 800 ευρώ. Σε όλα αυτά συνυπολογίστε τους εργαζόμενους που είναι στη γκρίζα ζώνη, μεταξύ ανεργίας, ωρομισθίας και συμβάσεων μιας ημέρας. Για αυτούς δεν προβλέπεται τίποτε. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι τα “έκτακτα” μέτρα στα εργασιακά ήρθαν για να μείνουν, όπως έγινε με τα μέτρα που υλοποιήθηκαν τα χρόνια των μνημονίων.

Η άρση των περιοριστικών μέτρων πρέπει να διασφαλίζει την λήψη μέτρων για την προστασία της υγείας παντού, χώροι δουλειάς και εκπαίδευσης, Μέσα Μεταφοράς. Και φυσικά θα πρέπει να συμπεριλάβει και την άρση της «καραντίνας» σε εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

ΕΡ: Κυβερνήσεις αλλά και διεθνείς οργανισμοί μιλούν για επερχόμενη μεγάλη και βαθιά οικονομική κρίση. Ποιά είναι η άποψη του ΚΚΕ, αλλά και τι εκτιμάτε για την ελληνική οικονομία με δεδομένο ότι η χώρα μας είναι μέλος της Ευρωζώνης;

ΑΠ: Τα σύννεφα μίας νέας κρίσης στην παγκόσμια οικονομία συσσωρεύονταν πριν τον κορωνοϊο. Η πανδημία επιδρά ως καταλύτης στο ξέσπασμα νέας καπιταλιστικής κρίσης, η οποία θα χτυπήσει και την ελληνική καπιταλιστική οικονομία. Για την ελληνική οικονομία αποδεικνύονται διπλά οδυνηρές οι συνέπειες από την “μονοκαλλιεργεία” του τουρισμού ως δήθεν βαριά βιομηχανία της χώρας, που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις, ενώ την ίδια στιγμή υπονομεύτηκαν παραγωγικές δυνατότητες της χώρας γιατί δε συνέφερε τις επενδύσεις και τα κέρδη του κεφαλαίου. Μαζί με τις μεταφορές καθιστούν την ελληνική καπιταλιστική οικονομία ευάλωτη σε εξελίξεις όπως οι σημερινές.

Οι εξελίξεις στην ΕΕ και την ευρωζώνη αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει τίποτα πιο ψεύτικο από την περιβόητη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών της ΕΕ. Υπάρχει σφοδρός ανταγωνισμός για το ποιος θα βγει πιο ενισχυμένος εν όψει της επόμενης ημέρας. Τα βρίσκουν μόνο όταν είναι να επιτεθούν στους εργαζόμενους και τους λαούς. Και εδώ συναντιούνται οι κατά τ’ άλλα σφοδροί αντίπαλοι. Για παράδειγμα, οι κυβερνήσεις των χωρών του Νότου, που έχει κάνει σημαία του ο ΣΥΡΙΖΑ, στην κυριολεξία εγκλημάτησαν απέναντι στους λαούς τους, αποδεχόμενοι τις πιέσεις των βιομηχάνων, για να μη αναστείλουν τη λειτουργία τους οι μεγάλες μονάδες. Στην Ισπανία με σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση έγιναν πάνω από 500.000 απολύσεις σε δύο εβδομάδες, στην Ελλάδα με “δεξιά” κυβέρνηση επίσης έγιναν τουλάχιστον 140.000 απολύσεις σε έναν μήνα, χωρίς να μετράμε τις “παραιτήσεις” που ανάγκασαν οι εργοδότες να υποβληθούν από χιλιάδες εργαζόμενους.

Η αντιπαράθεση για το πώς, πότε και με ποιους όρους θα προέλθουν τα νέα δάνεια για να στηριχτούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι τράπεζες έχει σκοπό να θολώσει το ποιος πληρώνει και στην μία και στην άλλη περίπτωση. Και αυτοί είναι τα μόνιμα υποζύγια: οι εργαζόμενοι, οι λαοί,

Σε αυτή τη γραμμή κινείται τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα της χώρας μας, προετοιμάζοντας την επόμενη ημέρα που, για τους εργαζόμενους, θα είναι οδυνηρή, αν δεν ορθώσουν πιο αποφασιστικά, μαζικά και μαχητικά το ανάστημά τους, αν δεν περάσουν σε αντεπίθεση διεκδικώντας να αντιστοιχηθεί η ζωή τους, τα δικαιώματά τους με τις μεγάλες κατακτήσεις που έχει σήμερα η παραγωγή, η επιστήμη, η τεχνολογία.

ΕΡ: Παρά το γεγονός ότι τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στην αντιμετώπιση της πανδημίας, εν τούτοις «τρέχουν» και άλλες εξελίξεις διεθνώς και στην περιοχή μας: Οριστική απόφαση για ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Ευρωνατοϊκή ναυτική επιχείρηση «IRINI» που αφορά στο εμπάργκο διακίνησης όπλων στην Λιβύη. Η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της στην περιοχή, μάλιστα στέλνει και πλωτό γεωτρύπανο στην Κυπριακή ΑΟΖ.

ΑΠ: Η εκδήλωση νέας καπιταλιστικής κρίσης θα επιταχύνει εξελίξεις καθώς θα οξύνει παραπέρα τους ήδη σφοδρούς ανταγωνισμούς μεταξύ των “βουβαλιών”, με τον κίνδυνο να μεγαλώνει για τους λαούς. Αυτό μαρτυρά όλη η σύγχρονη και η παλιότερη εμπειρία και δεν πρέπει να πιαστεί κανένας στον ύπνο. Εδώ, στην περιοχή μας, από τα Βαλκάνια ως την Λιβύη, και από την Συρία ως το Αιγαίο διασταυρώνονται ισχυρά, αντιτιθέμενα συμφέροντα, από την μία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και από την άλλη της Ρωσίας, της Κίνας μαζί με τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε αστικής τάξης, όπως της Τουρκίας, του Ισραήλ, της Ελλάδας κ.ά. Η χώρα μας με διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, ενώ διευρύνεται η εμπλοκή της σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Η τουρκική επιθετικότητα ενθαρρύνεται από το παζάρι που διεξάγεται με στόχο να διατηρηθεί η Τουρκία στο ευρωατλαντικό μπλοκ και να κόψει τις παρτίδες της με την Ρωσία. Το γεγονός ότι αυτός είναι ομολογημένος “κοινός στόχος” των ΗΠΑ και της Ελλάδας μας κάνει ιδιαίτερα ανήσυχους για την έκβαση αυτού του παζαριού, που μπορεί να οδηγήσει – με διπλωματικό ή/και στρατιωτικό τρόπο – και στο παζάρι γύρω από κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Οι εξελίξεις φέρνουν ξανά στο προσκήνιο την οριστική χρεοκοπία του δόγματος που υπηρέτησαν με ζήλο όλες οι κυβέρνησης, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πως “η Ελλάδα προστατεύεται όσο είναι το καλό παιδί του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ”.

Στο ίδιο κάδρο μπαίνει ασφαλώς η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Το πως την υποδέχτηκε η κυβέρνηση της ΝΔ απέδειξε αυτό που από την πρώτη στιγμή τόνιζε το ΚΚΕ σε σχέση με την συμφωνία των Πρέσπων: Υπογράφτηκε με αποκλειστικό κριτήριο την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτή την πολύτιμη υπηρεσία προσέφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που επιχείρησε μάλιστα προκλητικά να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό και να ντύσει αυτήν την συμφωνία με έναν κάλπικο διεθνισμό. Για άλλη μία φορά τα γεγονότα εξέθεσαν τα κόμματα του ευρωΝΑΤΟϊκού τόξου.

ΕΡ: Με το σύνθημα «Μένουμε δυνατοί! Δεν μένουμε σιωπηλοί!» το ΚΚΕ ανέπτυξε σειρά πολύμορφων δράσεων, εντός και εκτός Βουλής, όλο αυτό το διάστημα. Ποια είναι η πρόταση διεξόδου που καταθέτει το ΚΚΕ;

ΑΠ: “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, επίκαιρο όσο ποτέ”! Αυτό είναι το σύνθημα που έχουμε επιλέξει ως Κόμμα για τον φετινό, ιδιαίτερο, εορτασμό της Πρωτομαγιάς που θα τιμηθεί όπως πρέπει από την εργατική τάξη της χώρας μας. Έτσι θα δοθεί η συνέχεια στην αγωνιστική δράση που ξεδιπλώθηκε το προηγούμενο διάστημα. Έτσι δίνεται όμως και η προοπτική για διέξοδο από την σημερινή ζοφερή κατάσταση που διαμορφώνεται για την εργατική λαϊκή πλειοψηφία. Γιατί η πανδημία απέδειξε κάτι με εκκωφαντικό τρόπο: πόσο παρασιτικός και ιστορικά παρωχημένος είναι ο ρόλος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των χρηματιστών, των κλινικαρχών, των μεγαλέμπορων, συνολικά της αστικής τάξης. Και την ίδια ώρα, πόσο κοινωνικά χρήσιμοι είναι οι βιομηχανικοί εργάτες, οι ναυτεργάτες, οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ και των τραπεζών, οι διανομείς, οι αγρότες, οι μισθωτοί επιστήμονες, οι ερευνητές, οι νοσηλευτές και οι γιατροί, οι εκπαιδευτικοί, οι καλλιτέχνες, όλοι οι εργαζόμενοι.

Ο λαός πρέπει να προετοιμαστεί ώστε βγαίνοντας από το σπίτι του να βγει και ορμητικά στον στίβο των αγώνων για να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης, να αναχαιτίσει την επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου, χτίζοντας μία πλατιά κοινωνική συμμαχία που θα αναμετρηθεί με την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ, το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα κάνοντας το παρελθόν. Χτίζοντας μία νέα κοινωνία που κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, της κατανοµής, των υπηρεσιών, τον κεντρικό επιστηµονικό σχεδιασµό, τον Σοσιαλισµό. Όσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση η πραγματικότητα είναι πως τα γεγονότα φέρνουν όλο και πιο κοντά αυτήν την προοπτική, φέρνουν όλο και πιο κοντά το “πως η ανάγκη γίνεται Ιστορία”.