×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 109
JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 55

Ουδέτερες οι γερμανικές εκλογές για το ελληνικό χρέος – Πώς επηρεάζουν το ΔΝΤ

Δευτέρα, 18/09/2017 - 19:00
Το γεγονός ότι κατά την προεκλογική εκστρατεία στη Γερμανία η Ελλάδα πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, ερμηνεύεται ως ένδειξη ομαλοποίησης των συνθηκών στη χώρα μας. Ωστόσο, δείχνει και κάτι άλλο. Πως κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλιστές δεν ήταν διατεθειμένο να θέσει το ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Η επικρατούσα άποψη στη Γερμανία είναι πως το ελληνικό χρέος επιμηκύνθηκε σε βάθος χρόνου σε τέτοιο βαθμό, ώστε από οικονομικής άποψης είναι απόλυτα βιώσιμο.

Τη θέση αυτή την ασπάζονται πολλοί Ευρωπαίοι, αλλά όχι το ΔΝΤ που θεωρεί πως παρά το ευνοϊκό «προφίλ» του ελληνικού χρέους οι εγγενείς αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και κυρίως οι πιέσεις από το δημογραφικό, θα απαιτήσουν μια ακόμη μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους μεσοπρόθεσμα.

Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και επικριτές της λιτότητας που επέβαλαν η Γερμανία και η ευρωζώνη στην Ελλάδα, όπως ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βίρατσμπουργκ και μέλος του συμβουλίου των «Πέντε Σοφών» της γερμανικής κυβέρνησης Πέτερ Μπόφινγκερ, θεωρούν πως το ελληνικό χρέος έχει ήδη καταστεί βιώσιμο.

Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Μπόφινγκερ, το βουνό του ελληνικού χρέους υφίσταται πλέον περισσότερο στα χαρτιά, καθώς αν και συνεχίζει νομικά να υπάρχει, έχει κατανεμηθεί στα επόμενα 40-50 χρόνια μειώνοντας την ετήσια επιβάρυνση της Ελλάδας για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων εντός των ορίων που θεωρούνται βιώσιμα.

Αυτή άλλωστε τη θέση εκπέμπει συχνά πυκνά και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ ο όποιος υποστηρίζει πως για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους έχουν γίνει πάρα πολλά και πως η οικονομική ελάφρυνση για την Ελλάδα έχει έρθει εδώ και καιρό.

Παρά τις δεσμεύσεις του Eurogroup του Μάιου του 2016 για το ελληνικό χρέος και τις πιο πρόσφατες αποφάσεις του Eurogroup του Ιουνίου 2017, η νέα γερμανική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου δεν αναμένεται να κάνει καμία «γενναία» κίνηση ελάφρυνσης του χρέους, ειδικά εάν σχηματιστεί μια κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών – Φιλελευθέρων.

Κάτι τέτοιο αργά ή γρήγορα θα θέσει το ΔΝΤ εκτός του ελληνικού προγράμματος, καθώς η μη ελάφρυνση του χρέους θα καταστήσει άκυρη τη συμφωνία για «επί της αρχής» χρηματοδότηση της Ελλάδος με 1,6 δισ. ευρώ από το Ταμείο.

Υπενθυμίζεται πως το ΔΝΤ θεωρεί ότι το ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο», καθώς εκτιμά πως οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας μας θα υπερβούν το όριο του 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2028 και το 20% μέχρι το 2033, φτάνοντας στο 45% έως το 2060.



Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βασίζει τις αρνητικές αυτές εκτιμήσεις στο γεγονός ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα σταθεροποιηθεί στο 1% σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, λόγω κυρίως της γήρανσης του πληθυσμού, αλλά και στο ότι η στρατηγική μείωσης του χρέους της ΕΕ, η οποία βασίζεται στην διατήρηση πολύ υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων εκ μέρους της Ελλάδος ή πολύ ισχυρής ανάπτυξης για μεγάλες περιόδους δεν είναι αξιόπιστη, ακόμα και με πλήρη εφαρμογή των σχεδιαζόμενων πολιτικών.

Το ΔΝΤ επιμένει λοιπόν σε μία στρατηγική η οποία θα βασίζεται σε ρεαλιστικές παραδοχές για πλεονάσματα και ανάπτυξη και η οποία θα καθιστά πραγματικά βιώσιμο το ελληνικό χρέος.

Αν και θεωρείται απίθανο η νέα γερμανική κυβέρνηση να ενδώσει σε αυτές τις πιέσεις, ωστόσο η στάση που θα κρατήσει το Βερολίνο είναι ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά των επομένων μηνών.




ΠΗΓΗ: www.cnn.gr / Θανάσης Κουκάκης

"Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF) και ο ρόλος του" των Δημήτρη Λιάπη & Θωμά Χρηστίδη

Τετάρτη, 07/06/2017 - 15:01
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF)
(Απόσπασμα από το άρθρο με τίτλο " Οι Σύγχρονες Δομές της Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης και τα κράτη BRICS")

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επινοήθηκε στη Διάσκεψη του Bretton Woods το 1944 και η λειτουργία του ξεκίνησε το 1947. Το ΔΝΤ, ιδρύεται με σκοπό την επίβλεψη της ομαλής λειτουργίας του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος, διαμέσου ενός συστήματος ρύθμισης των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Καλείται λοιπόν, να εξομαλύνει στρεβλώσεις που προκύπτουν σε κάποια χώρα λόγω ελλειμμάτων στο ισοζύγιο πληρωμών.
Έτσι, σύμφωνα με το νέο σύστημα συναλλαγματικών ισοτιμιών, κάθε νόμισμα θα όριζε συγκεκριμένη ισοτιμία με το δολάριο, ενώ οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να συνδέσουν το δολάριο με το χρυσό και να εγγυηθούν την πλήρη μετατρεψιμότητα των δολαρίων σε χρυσό (IMF, 2016, α). Το συγκεκριμένο σύστημα, παρουσίασε δυσκολίες στην πρακτική του εφαρμογή, καθώς η μεγάλη υποτίμηση της στερλίνας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ήταν δυνατή να προκαλέσει υποτίμηση της αξίας των νομισμάτων και από άλλες χώρες. Το γεγονός αυτό,  άσκησε δυναμικά αυξητική πίεση στη διεθνή τιμή του χρυσού, με αποτέλεσμα τη δυσκολία αντιμετώπισης των κλιμακούμενων αποτιμήσεων των αγορών, καθώς σταδιακά θα δημιουργούνταν αναντιστοιχία μεταξύ δολαρίου και των αποθεμάτων χρυσού.

Έτσι, το 1971 οι ΗΠΑ ανέστειλαν τη μετατρεψιμότητα των δολαρίων που βρίσκονταν στην κατοχή άλλων κυβερνήσεων σε χρυσό (Peet, 2009, σελ.146). Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κατά την περίοδο (1947-1971) εμπνεύστηκε από την Κεϋνσιανή προσέγγιση,  μέσω της αντικυκλικής πολιτικής για τη διατήρηση της νομισματικής και κατ’ επέκταση της οικονομικής ισορροπίας σε διεθνές επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά δεν παρατηρούμε πρακτική εφαρμογή της πολιτικής αυτής (Βαρουφάκης, 2008, σελ.127). Το 1971, μετά την κατάργηση του συστήματος του Bretton Woods από τις ΗΠΑ, αναδεικνύεται η αδυναμία του ΔΝΤ να διασφαλίσει την ισορροπία του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος. Η διαχείριση όμως των πετρελαϊκών κρίσεων τη δεκαετία του ’70, καθώς επίσης και το αίτημα χορήγησης δανείου “stand-by” από την Βρετανία, έφερε το ΔΝΤ δυναμικά και πάλι στο προσκήνιο. Οι όροι όμως που επιβλήθηκαν, περιελάμβαναν και την άφιξη στο Λονδίνο διαπραγματευτικής ομάδας στελεχών του ΔΝΤ. Η νέα προσέγγιση διατήρησης της οικονομικής σταθερότητας που υιοθετεί το ΔΝΤ, είναι βασισμένη στην υιοθέτηση των συμβατικών εννοιών των νεοκλασικών οικονομικών (Peet, 2009, σελ.148). Έχοντας σημειώσει αύξηση της τάξεως του 12% ανά έτος, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, οι τιμές των εμπορευμάτων στις αρχές του 1980 σημείωσαν απότομη πτώση, δημιουργώντας καταστροφικές συνθήκες για τις χώρες όπου ο προσανατολισμός των οικονομιών τους ήταν οι εξαγωγή εμπορευμάτων με τη μορφή πρώτων υλών. Αυτό, οδήγησε το 1982 το Μεξικό και τη Βραζιλία να παρουσιάσουν έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών και την παρέμβαση του ΔΝΤ (Peet, 2009, σελ.159). Το ΔΝΤ, το 1982, ενέκρινε τη χορήγηση δανείου στο Μεξικό, υπό την προϋπόθεση να δεχθεί ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της ελεύθερης αγοράς. Το πρόγραμμα, περιελάμβανε ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων, μείωση εμπορικών φραγμών, βιομηχανική απορρύθμιση, απελευθέρωση των ξένων επενδύσεων και δημοσιονομική λιτότητα, το οποίο οδήγησε στη μείωση των κρατικών επιδοτήσεων  στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, με αποτέλεσμα την συρρίκνωση της οικονομίας κατά 4,2% το 1983, ενώ οι πραγματικοί μισθοί κατά τη διάρκεια της επόμενης πενταετίας, μειώθηκαν περίπου κατά 30% (Rabo Bank, 2016). Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα διεθνή επιτόκια αυξήθηκαν και η Βραζιλία δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει δάνεια ώστε να χρηματοδοτήσει την οικονομία της.

 Οι τιμές των εξαγωγών της μειώθηκαν σημαντικά, με αποτέλεσμα να ανακοινώσει “μορατόριουμ” στην αποπληρωμή των ξένων χρεών της το 1982. Το ΔΝΤ επιβάλλοντας μία σειρά υπερβολικών δημοσιονομικών στόχων και πλεονασμάτων και σε συνδυασμό με την άρνηση της κυβέρνησης να εφαρμόσει εξ’ ολοκλήρου τα μέτρα αυτά, η Βραζιλία στράφηκε προς μία κατεύθυνση, που όπως υποστήριζε το Ταμείο θα της επέτρεπε να εξυπηρετήσει τα χρέη της. Ακολούθησε υποτίμηση του νομίσματος, χαμηλότεροι πραγματικοί μισθοί και περικοπές στις κρατικές επιχορηγήσεις (Alejandro, 1983, σελ.515). Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μεγάλο μέρος της Λατινικής Αμερικής και αφρικανικών κρατών βρίσκονταν κάτω από κάποιας μορφής επιτήρηση από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα (Peet, 2009, σελ.161). Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, γνώρισε τη μεγαλύτερη επέκτασή του λόγω της πτώσης του τείχους του Βερολίνου το 1989 και της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Ο στόχος του Ταμείου ήταν να συνδράμει στη μετάβαση των οικονομιών αυτών, από οικονομίες κεντρικού προγραμματισμού σε οικονομίες της αγοράς, με την παροχή βοήθειας μέσω συμβουλευτικών υπηρεσιών ως προς την τεχνική ανάλυση, αλλά και οικονομικής υποστήριξής (IMF, 2012, Chapter 8). Το 1997, ένα κύμα οικονομικών κρίσεων σάρωσε την Ανατολική Ασία, από την Ινδονησία έως τη Ν. Κορέα, όπου σχεδόν κάθε πληγείσα χώρα προσέφυγε στο ΔΝΤ, τόσο για οικονομική υποστήριξη, όσο και για βοήθεια στο σχεδιασμό της οικονομικής μετάβασης. Κατά την περίοδο 2000-2009, το ΔΝΤ ακολουθεί πολιτική η οποία είναι σταθερά βασισμένη σε βασικές έννοιες των νεοκλασικών οικονομικών. Ένα μεταλλασσόμενο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον, στο οποίο το σύνολο των εθνικών οικονομιών παρουσιάζουν έντονη αλληλεξάρτηση. Παρατηρούμε όμως, ότι ο τρόπος με τον οποίο το ΔΝΤ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις ανισορροπίες στο νέο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, δεν αλλάζουν κατεύθυνση και δεν διαφοροποιούνται ανάλογα με το περιβάλλον και τη δομή της οικονομίας κάθε κράτους. Ακολουθεί πολιτικές μείωσης των δημοσίων δαπανών, ιδιωτικοποιήσεων των μέσων παραγωγής και του τραπεζικού κλάδου, καθώς και αύξηση της φορολογίας με οριζόντιο τρόπο (Essential Action, 2016). Ορισμένες ενδεικτικές περιπτώσεις επέμβασης του ΔΝΤ σε εθνικές οικονομίες κατά την περίοδο αυτή είναι οι εξής: Αργεντινή: Στα τέλη του 2000 και υπό την απειλή χρεοκοπίας, εξασφαλίζει δάνειο 40 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του οργανισμού θεωρείται αποτυχημένη, κυρίως γιατί επέβαλε τους ίδιους όρους λιτότητας που είχαν χρησιμοποιηθεί και κατά την Ασιατική κρίση του '97. Το 2001, η χώρα δεν αποφεύγει τη χρεοκοπία (μείωση 22% του ΑΕΠ μεταξύ 1998-2002) και το τραπεζικό της σύστημα καταρρέει. Από το 1999 έως το 2001, περίοδο εφαρμογής των πολιτικών του Ταμείου, το ΔΝΤ προέβλεπε ρυθμούς μεγέθυνσης 1,5%, 3,7%, και 2,6% για κάθε έτος ενώ οι πραγματικοί ρυθμοί ήταν  -0,8%, -4,4% και -10,9% αντίστοιχα (IMF, 2003). Η Τουρκία, έχει λάβει κατ' επανάληψη δάνεια στήριξης από το ΔΝΤ.

Μερικά παραδείγματα, αποτελούν τα 4 δισ. δολάρια του 1999, τα 7,5 δισ. δολάρια του 2000 και το 3ετές πρόγραμμα των 10 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2004. Το ΔΝΤ, θεωρεί ότι η εμπλοκή του στην οικονομία της Τουρκίας έχει στεφθεί από επιτυχία. Εξαιτίας της οριζόντιας εφαρμογής των πολιτικών που συνόδευαν τα προγράμματα του ΔΝΤ, η κυβέρνηση της Τουρκίας βρέθηκε αντιμέτωπη με έντονες αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Έτσι, ο πρόεδρος Ερντογάν απέφυγε με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια της τελευταίας οικονομικής κρίσης να προσφύγει στο ΔΝΤ, γνωρίζοντας ότι οι απαιτήσεις του οργανισμού για μειώσεις κρατικών δαπανών και αναδιάρθρωση του προϋπολογισμού, θα επέφεραν μεγάλο πολιτικό κόστος (IMF, 2002). Δύο ακόμη περιπτώσεις όπου έχει εμπλακεί το ΔΝΤ είναι αυτές της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας, το 2008 και το 2009 αντίστοιχα. Αξίζει να συγκρίνουμε εδώ τις δύο περιπτώσεις διότι πρόκειται για δύο οικονομίες με παρόμοιο κοινωνικό-οικονομικό υπόβαθρο (δύο χώρες που πραγματοποίησαν μετάβαση από οικονομίες κεντρικού προγραμματισμού σε οικονομίες της αγοράς). Και οι δύο χώρες πριν το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, με πλήθος ιδιωτικοποιήσεων και προσέλκυση ξένων επενδύσεων, σημείωσαν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ωστόσο, λόγω της οικονομικής κρίσης και οι δύο χώρες παρουσίασαν αύξηση στο εξωτερικό τους χρέος. Έτσι, σύναψαν συμφωνία βοήθειας με το ΔΝΤ. Αποτέλεσμα των πολιτικών που άσκησε το ΔΝΤ στη Ρουμανία το 2009 (μειώσεις μισθών κατά 25% και αύξηση της φορολογίας) είναι η συρρίκνωση της οικονομίας της κατά 7.1%, ελλείμματα στον προϋπολογισμό και περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ. Στην περίπτωση της Ουγγαρίας το 2008, εφαρμόστηκε παρόμοια προσέγγιση του προβλήματος από το ΔΝΤ, (περικοπές δαπανών, μειώσεις μισθών και συντάξεων και μέτρα λιτότητας), σε αντίθεση όμως με τη Ρουμανία, η περίπτωση της Ουγγαρίας στέφθηκε με επιτυχία. Ο λόγος είναι ότι η Ουγγαρία πριν την παρέμβαση του ΔΝΤ παρουσίαζε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης περιορίζοντας τις δημόσιες δαπάνες μέσω μέτρων λιτότητας σε συνδυασμό με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Άρα η επιτυχία της περίπτωσης της Ουγγαρίας σε σχέση με της Ρουμανίας έγκειται στο γεγονός, ότι στην Ουγγαρία το ΔΝΤ βρήκε πρόσφορο έδαφος καθώς ο λαός της ήταν εξοικειωμένος με τέτοιου είδους πολιτικές, σε αντίθεση με το λαό της Ρουμανίας αλλά και άλλων κρατών (IEO, 2012).

Η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2008 είναι το αποτέλεσμα που προκλήθηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2007, σε τομείς της πραγματικής οικονομίας της διεθνούς κοινότητας. Η πιστωτική κρίση από την έλλειψη ρευστότητας έγινε εμφανής στους χρηματιστηριακούς δείκτες των ανεπτυγμένων χωρών. Οι εθνικές οικονομίες στο σύνολό τους, βρέθηκαν αντιμέτωπες με αρνητική επίδραση των οικονομικών τους μεγεθών,  όπως αύξηση της ανεργίας, νέες πληθωριστικές πιέσεις, υποτίμηση νομισμάτων κ.α. Η κατάσταση της οικονομικής ύφεσης παρουσιάζει κοινά στοιχειά  με την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929, με τους ρυθμούς ανάπτυξης να υποχωρούν και τα δημοσιονομικά των χωρών να εκτίθενται στο ενδεχόμενο εκτροπής. Στην προσπάθεια να επιτευχθεί οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, πλήθος χωρών ζήτησαν τη στήριξη του ΔΝΤ. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις κρατών όπου το ΔΝΤ ενεπλάκη με χορήγηση δανείων και πολιτικές προσαρμογής (Wisman and Baker, 2013). Αναπόφευκτα, προκύπτει το ερώτημα το οποίο ήταν το ίδιο και κατά την ίδρυση του Ταμείου, εάν μπορεί να εγγυηθεί την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα ώστε να ξεπεραστεί η μεγάλη οικονομική αστάθεια που διανύουμε. Ως προς αυτή την κατεύθυνση, το καλάθι των νομισμάτων που συνθέτουν τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDR), δέχτηκε το 2015 – για πρώρη φορά μετά την ίδρυσή του το 1969 – το γουάν (RMB) της Κίνας ως νέο μέλος στην «νομισματική οικογένεια» του ΔΝΤ. Το SDR περιελάμβανε το μάρκο, το γαλλικό φράγκο – που μετέπειτα συγχωνεύθηκαν στο ευρώ – το δολάριο, τη στερλίνα και το ιαπωνικό γεν. Η συμπερίληψη του RMB αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για την ένταξη της κινεζικής οικονομίας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Τέλος, ο προσδιορισμός του ΔΝΤ ότι το RMB είναι ελεύθερα χρησιμοποιήσιμο, αποτελεί το έναυσμα για την επέκταση του ρόλου της Κίνας στο παγκόσμιο εμπόριο και την ουσιαστική αύξηση στη διεθνή χρήση και εμπορία του γουάν (IMF, 2016, β).

Δημήτρης Λιάπης & Θωμάς Χρηστίδης
Οικονομολόγοι






Απαιτήσεις - σοκ του ΔΝΤ για να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα

Σάββατο, 15/10/2016 - 16:00
Βαθιές αλλαγές, στα εργασιακά και τη φορολογία, απαιτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκειμένου να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.

 

Αυτές είναι οι απαιτήσεις - σοκ του ΔΝΤ για να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα


Σύμφωνα με την εφημερίδα Αγορά, το Ταμείο απαιτεί πλαφόν 1.200 ευρώ σε όλες τις συντάξεις,
αφορολόγητο 5.000 ευρώ, κατάργηση φοροαπαλλαγών και πλήρη απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων...




ΔΝΤ: Εξαφανίστε τους ηλικιωμένους

Τρίτη, 23/08/2016 - 11:05
Μια μελέτη του ΔΝΤ θεωρεί ότι εκτός όλων των άλλων δεινών που έρχονται στο άμεσο μέλλον και μας απειλούν είναι και η γήρανση του εργατικού δυναμικού στην Ευρώπη και ιδίως στη χώρα μας με τα άλυτα δημοσιονομικά προβλήματα, μετά τη χρεοκοπία (που φαίνεται ήρθε από τον ουρανό να μας κάψει).

Τα επόμενα είκοσι χρόνια, λένε λοιπόν οι τεχνοκράτες, το εργατικό δυναμικό θα είναι πολύ περισσότερο γερασμένο και, συνεπώς, θα πέσει η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, δεν θα έχουμε ανάπτυξη και δεν θα βρίσκουν δουλειά οι παραγωγικές ηλικίες.

Δεν θα μειωθεί η ανεργία και τα χρέη -ιδιωτικά και δημόσια- θα διευρύνονται και μάλλον δεν θα μπορούμε να τα αποπληρώνουμε κ.ο.κ.

Πέρα από την ομοιότητα που έχει αυτή η ανάλυση με τις κακορίζικες προφητείες των «γερόντων» της μοναστικής φράξιας της Ορθοδοξίας, που τις δοξάζει καθημερινά ο ακροδεξιός και ο κίτρινος ελληνικός Τύπος, οι μελετητές του ΔΝΤ διαπιστώνουν, πολύ... επιστημονικά, ότι η πιο ευαίσθητη υγεία των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας και οι παρωχημένες δεξιότητές τους θα μειώσουν την παραγωγικότητα.

Και μάλιστα ανακαλύπτουν οι φωστήρες και έναν πρωτοφανή αριθμητικό αλγόριθμο που λέει ότι αν αυξηθεί ο πληθυσμός των εργαζομένων ηλικίας 55-64 ετών κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες, τότε θα πέσει η παραγωγικότητα κατά τρεις μονάδες!

Και επειδή εκτιμούν ότι την επόμενη 20ετία οι εργαζόμενοι ηλικίας 55 έως 64 ετών προβλέπεται να αυξηθούν (από 15% στο 20%), θα έρθει η απόλυτη καταστροφή.

Αν οι δανειστές μας πιστεύουν στην ευθανασία των αυξανόμενων συνταξιούχων (με τις κοστοβόρες απαιτήσεις τους για αμοιβές και φάρμακα) και των αντιπαραγωγικών γερασμένων τμημάτων της εργατικής τάξης να το πουν ευθέως και να εξηγήσουν τη μέθοδό τους.

Αλλιώς, τι νόημα έχει οι «θεσμοί» σαν το ΔΝΤ (που φέρονται σαν να μας διασώζουν από τις χρεοκοπίες που συνειδητά και κερδοσκοπικά τις προκάλεσαν) να μας επιβάλλουν νομοθετικά την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και συνεπώς και την υποχρεωτική παράταση του «αντιπαραγωγικού» εργάσιμου βίου των ανθρώπων;

Παναγιώτης Λαφαζάνης: ΚΟΛΑΦΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΩ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΕΟ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΕ – ΔΝΤ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Σάββατο, 30/07/2016 - 11:29
ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΠΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε:

ΚΟΛΑΦΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΩ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΕΟ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΕ – ΔΝΤ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

Η Έκθεση – βόμβα του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ έρχεται να στήσει στο εδώλιο για εγκλήματα κατά της χώρας μας που οδήγησαν στην καταστροφή της τόσο το κυρίαρχο κατεστημένο της ΕΕ και το ίδιο το ΔΝΤ αλλά και το σύνολο της εγχώριας μνημονιακής πολιτικής τάξης της χώρας μας.

Η Έκθεση του ΙΕΟ αναγνωρίζει ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο μνημονιακό πρόγραμμα της Ελλάδας έγινε κατ' εξαίρεση, με πλήρη παραβίαση του Κανονισμού του, αφού το ίδιο το ΔΝΤ είχε διαπιστώσει ότι το ελληνικό χρέος ήταν μη βιώσιμο και όφειλε να είχε προηγηθεί η αναδιάρθρωση – κούρεμα του.

Η ίδια η Λαγκάρντ με δηλώσεις της αναγνωρίζει ότι το πρόγραμμα δεν κατασκευάστηκε για να πετύχει αλλά για να “αγορασθεί χρόνος”, προκειμένου να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ και να προστατευθεί η ευρωζώνη.

Έρχονται , λοιπόν, οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες της, δήθεν, διάσωσης της χώρας και ομολογούν με απέραντο κυνισμό ότι κατέστρεψαν συνειδητά τον τόπο και ότι η Ελλάδα και ο λαός της θυσιάστηκαν για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και για να διασωθεί η ευρωζώνη!

Η έκθεση αυτή του ΙΕΟ του ΔΝΤ αποτελεί ταυτόχρονα ένα αμείλικτο κατηγορώ για όλη την μνημονιακή και ευρωζωνική πολιτική τάξη της χώρας μας και όχι μόνο για τον Γ. Α. Παπανδρέου και την κυβέρνηση του.

Το κατηγορώ του ΙΕΟ του ΔΝΤ δεν αφορά μόνο το πρώτο μνημόνιο αλλά και το δεύτερο και το τρίτο, αφού, δυστυχώς, και εκείνα συνεχίζουν και κλιμακώνουν την ίδια καταστρεπτική πολιτική και οικονομική φιλοσοφία της άγριας λιτότητας και της φορολεηλασίας, την ίδια ώρα, μάλιστα, που το χρέος παραμένει επαχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο και

συνεχώς αυξάνεται.

Η Έκθεση του ΙΕΟ του ΔΝΤ αφήνει βαρύτατα εκτεθειμένους για πολιτική προδοσία της χώρας και του λαού όλο το μνημονιακό πολιτικό κόσμο, όλους όσους ψήφισαν και διαχειρίστηκαν μνημόνια και επισύρει σε βάρος τους όχι μόνο πελώριες πολιτικές αλλά και βαριές ποινικές ευθύνες .

Είναι σαφές, πλέον, ότι οι ηγέτες των μνημονιακών και νεομνημονιακών κομμάτων και το πολιτικό προσωπικό τους, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, ως το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, τη ΔΗΜΑΡ και την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, συνειδητά εγκληματούν σε βάρος της χώρας και θέτουν το ευρώ και την ευρωζώνη, μαζί με τα συμφέροντα μιας ληστρικής ολιγαρχίας, πάνω από τον τόπο και το λαό, συνεχίζοντας τυφλωμένοι να τους θυσιάζουν σε μια πρωτοφανή και χωρίς παγκόσμιο προηγούμενο πορεία φαύλου κύκλου και αδιεξόδου.

Αυτήν την ώρα η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως και χωρίς καμιά αναβολή μια βαθιά δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή, που θα πετάξει στο περιθώριο την κυβέρνηση Τσίπρα και όλη την εθελόδουλη μνημονιακή πολιτική “σαβούρα” και θα βάλει τη χώρα σε μια νέα δημοκρατική αντιμνημονιακή τροχιά, αποκαθιστώντας τη νομισματική της και την εθνική της κυριαρχία στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος:

~διαγραφής του χρέους

~ευρύτατης σεισάχθειας των ιδιωτικών χρεών

~εθνικοποίησης των τραπεζών

~ανακοπής των ιδιωτικοποιήσεων και ανάκτησης του δημοσίου πλούτου

~ισχυρής ρευστότητας με μηδενικά, σχεδόν, επιτόκια για τη στήριξη διπλάσιων, τουλάχιστον, δημόσιων παραγωγικών επενδύσεων και των
μικρομεσαίων δραστηριοτήτων με την διεύρυνση της απασχόλησης, το σεβασμό και αναβάθμιση των εργασιακών σχέσεων στήριξης και ενίσχυσης, μισθών συντάξεων και της μικρομεσαίας αγροτιάς αλλαγής της δημόσιας διοίκησης και θεσμοθέτησης ενός απλού σταθερού και δίκαιου φορολογικού συστήματος .

Σήμερα η ΛΑ.Ε καλεί σε ένα ευρύ αριστερό ριζοσπαστικό προοδευτικό πατριωτικό πολιτικό και εκλογικό μέτωπο όλες τις συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις για να σταματήσουμε αυτήν την ανεπανάληπτη καταστροφή της χώρας, που έχουν φτάσει να την ομολογούν κυνικά οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες της.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η έκθεση του ΔΝΤ συγκροτεί ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του λαού μας

Σάββατο, 30/07/2016 - 14:03
«Είναι έγκλημα κατά του πολιτεύματος το Μνημόνιο»
«Εκλογικός νόμος – μεθόδευση για Κυβέρνηση μνημονιακής συνενοχής»

Για την έκθεση του ΔΝΤ και την Κριστίν Λαγκάρντ που παραδέχεται ότι έγιναν λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα, τα εγκαίνια του αεροδρομίου στην Πάρο παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, τις πρόσφατες πρωθυπουργικές ανακοινώσεις για «κοινωνικές παροχές» ως αντιστάθμισμα στην περικοπή του ΕΚΑΣ αλλά και την Συνταγματική Αναθεώρηση, την δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, για τη διαπλοκή αλλά και τις τηλεοπτικές άδειες μίλησε μεταξύ άλλων σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη η Ζωή Κωνσταντοπούλου στον Σπύρο Χαριτάτο στον σταθμό Alpha 989.


Έκθεση ΔΝΤ με την οποία ομολογείται λάθος του Ταμείου στην περίπτωση των Μνημονίων που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα

«Πρόκειται για στοιχεία τα οποία θεμελιώνουν ευθύνη και, μάλιστα, όχι μόνον διεθνή, όχι μόνον ποινική αλλά και αστική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των επιτελών του. Και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτές οι εκθέσεις προκαλούν και έναν πανικό στα στελέχη των διεθνών αυτών οργανισμών. Είναι χαρακτηριστικό επί παραδείγματι ότι η κυρία Λαγκάρντ σπεύδει να μετακυλήσει τις ευθύνες στον προκάτοχο της, τον κύριο Στρος Καν, και σπεύδει επίσης να παρασιωπήσει αυτό που αποτελεί κορυφαίο γεγονός και αποκάλυψη της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους πέρυσι , ότι δηλαδή, η μη διαγραφή χρέους το 2010, δεν έγινε από παραδρομή: έγινε σε συμφωνία με τις Κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, προκειμένου να διασωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες που διακρατούσαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Σας θυμίζω, το 2010, Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, ήταν η κυρία Λαγκάρντ. Αυτά λοιπόν δεν έγιναν από κάποιους ξένους ...

Έχει ενδιαφέρον ότι η γαλλική Δικαιοσύνη, δεν δίστασε ούτε να κάνει έρευνα κατ' οίκον στην κυρία Λαγκάρντ, ούτε να την καλέσει ως ύποπτη, ούτε να κατασχέσει στοιχεία. Και αυτό πρέπει να είναι ένα μάθημα - υπόδειγμα και για την ελληνική Δικαιοσύνη, που θα έπρεπε προ πολλού στο θέμα του Μνημονίου, που αποτελεί έγκλημα κατά του πολιτεύματος, με συμμετοχή ξένων επιτετραμμένων, θα έπρεπε να έχει κινηθεί. Υπάρχουν χίλιες δικαιολογίες και χίλια άλλοθι , υπάρχουν τα εμπόδια του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, που δεν βλέπω ούτε αυτή η Κυβέρνηση να βιάζεται να προωθήσει την αναθεώρηση του σχετικού συνταγματικού άρθρου. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει και η δυνατότητα ακριβώς με τις διατάξεις των εγκλημάτων κατά του πολιτεύματος και τις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου που αφορούν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, να ελεγχθούν εκείνοι οι οποίοι επιβάλλουν αυτές τις συνθήκες και αυτό το καθεστώς στην χώρα μας».




Για την εκδήλωση στα Εξάρχεια στις 24/7/16 και τις δηλώσεις Τόσκα

Τα Εξάρχεια είναι η γειτονιά μου. Εκεί έχω το γραφείο μου. Αν είναι άβατο για εκείνους που δεν μπορούν γενικά να κυκλοφορήσουν, αυτό είναι άλλη ιστορία. Τα Εξάρχεια είναι φιλήσυχος, ανοιχτός και ελεύθερος χώρος. Η περιγραφή του με μελανά χρώματα είναι στοχοποίηση μερίδας πολιτών. Ανακοινώσαμε ότι θα πάμε στα Εξάρχεια. Πήγαμε. Ήρθαν πολλοί πολίτες, θα ξαναπάμε. Η Δημοκρατία είναι υπόθεση διεκδίκησης σε όλα τα επίπεδα. Η Δημοκρατία είναι καθημερινή πράξη και δράση.

Η Πλεύση Ελευθερίας και η πρωτοβουλία που έχουμε φτιάξει το «ΟΧΙ στα Ναι τους» επέλεξε να βρεθεί ανάμεσα στους πολίτες στην πλατεία Εξαρχείων και να πούμε ότι η Δημοκρατία είναι υπόθεση των πολιτών.

Η Πλεύση Ελευθερίας θα πάει παντού, δίπλα στους πολίτες. Διεκδικεί οι πολίτες να μπορούν να αναπνέουν ελεύθεροι.

Σχολιάζοντας την δήλωση του κ. Τόσκα (ότι «καθάρισαν τα Εξάρχεια») είπε χαρακτηριστικά: «Θα πω ότι υπερασπίστηκα και θα υπερασπιστώ εκείνους που διεκδικούν έναν άλλο τρόπο ύπαρξης. Η στοχοποίησή τους από πολιτικούς, δικαστικούς, εισαγγελικούς και αστυνομικούς μηχανισμούς δεν εξυπηρετεί αυτό που ευαγγελίζεται, δηλαδή, την ασφάλειά μας. Από τί καθαρίζουν την περιοχή των Εξαρχείων;




Ταξίδι του Α. Τσίπρα στην Πάρο

«Κατά το πρότυπο των παλαιοκομματικών παραδόσεων το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Πάρο. Δείχνει το πραγματικό πρόσωπο αυτής της Κυβέρνησης, που είναι «μία από τα ίδια, και χειρότερα. Όσο ήμουν Πρόεδρος της Βουλής δεν χρέωσα την Βουλή ούτε μισό ευρώ ούτε για αποστολή στο εξωτερικό ούτε για βενζίνη. Θέλησα έτσι να συγκροτήσω ένα άλλο υπόδειγμα. Φαίνεται ότι κάποιοι άλλοι είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους».




Εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για «κοινωνικές παροχές»

«Με εντυπωσιάζει η έλλειψη φαντασίας (της κυβέρνησης). Η εκστρατεία του κυβερνητικού επιτελείου προσιδιάζει στην προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ. το ’14 πριν τις ευρωεκλογές. Είναι η ίδια τακτική και η διανομή ψιχίων για να διασκεδαστούν οι καταστροφικές συνέπειες των Μνημονίων.Υπάρχει μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που με απόλυτα αποφασισμένο τρόπο προωθεί την καταστροφή της χώρας και της κοινωνίας. Έχουν επινοήσει γελοία επιχειρήματα για να δικαιολογούν στον εαυτό τους το κακό που κάνουν. Το χειρότερο όλων είναι το λάθος να πιστεύουν ότι ο λαός είναι κουτός».

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εκτίμησε πωςοι εκλογές δεν θα αργήσουν,λέγοντας πως«είναι ξεκάθαρο ότι το κυβερνητικό επιτελείο έχει στο μυαλό του το πώς θα αφηγηθούν την πραγματικότητα στις επόμενες εκλογές, που είναι σαφές ότι δεν θα αργήσουν. Ήταν εύκολο πέρσι τον Σεπτέμβρη να εκπέμπουν σποτάκια στα οποία εμφανιζόταν ο Α. Τσίπρας ως ο υπέρμαχος του λαού, ήταν εύκολο να παριστάνουν ότι θα χτυπήσουν την διαπλοκή με την οποία μια χαρά συμπράττουν».

«Η Ιστορία, ευτυχώς, δεν σταματάει. Αποκλείεται στην πορεία των πραγμάτων να μην αποκαλυφθούν τα πάντα. Ο Α. Τσίπρας αγόρασε χρόνο που θα τον πληρώσει ακριβά. Η κολοσσιαία εξαπάτηση και υφαρπαγή της εμπιστοσύνης ήταν η καταδίκη του κ. Τσίπρα. Τον λυπάμαι, γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος που θα ζήσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του με το όνειδος αυτών που έκανε. Θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του κουβαλώντας αυτά που έκανε».



Πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους

«Όπλο που του δόθηκε ετοιμοπαράδοτο», χαρακτήρισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου το Πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής. «Για εμένα το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρησιμοποίησε αυτό το πόρισμα την κρίσιμη στιγμή και, μάλιστα, δεν το χρησιμοποίησε την ώρα που αυτό το πόρισμα είχε προκαλέσει πανικό στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσο προετοιμαζόταν το πόρισμα αυτό και καλούσε η επιτροπή μάρτυρες, η κυρία Λαγκάρντ είχε στείλει ακόμα και απειλητική επιστολή στον εκπρόσωπο της Ελλάδας, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στον κύριο Ρουμελιώτη, ζητώντας του, να μην καταθέσει στην Επιτροπή μας. Και ουσιαστικά εμμέσως απειλώντας τον, ότι θα έχει συνέπειες. Του έγραφε ‘’Να θυμάσαι ότι έχεις ασυλία, την οποία μόνο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπορεί να άρει’’. Το γεγονός ότι το πόρισμα προκάλεσε πανικό στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο προέβη σε δύο διαδοχικές εκθέσεις, μια στα τέλη Ιουνίου 2015 και μια στις 14 Ιουλίου ‘15 στις οποίες συνομολογούσε για άλλη μια φορά , ότι το χρέος πρέπει να διαγραφεί, ότι είναι μη βιώσιμο, δεν αποτέλεσε καν αφορμή για τον Αλέξη Τσίπρα, να διεκδικήσει τα ελάχιστα, για εμένα αυτό το γεγονός, δηλαδή ότι ένα όπλο που του παρασχέθηκε, ετοιμοπαράδοτο στα χέρια του και στο οποίο αναφέρθηκαν πάρα πολλοί σημαντικοί άνθρωποι και θεσμοί από το εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πόρισμα αυτό αναφέρθηκε και ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων Ανθρώπου στην Ελλάδα , που είναι το ανεξάρτητο όργανο της Πολιτείας και μια σειρά επιφανέστατων καθηγητών και του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από την Ευρώπη και από την Αμερική. Αυτό το πόρισμα, λοιπόν, ο κύριος Τσίπρας, υποκρινόταν ότι δεν υπάρχει. Και αυτό αποδεικνύει, στην δική μου συνείδηση, όπως και το γεγονός ότι υποκρινόταν ότι δεν υπάρχει το πόρισμα για τις Γερμανικές Οφειλές, ότι ο κύριος Τσίπρας, στην πραγματικότητα, είχε προδρομολογήσει μια συμφωνία πάση θυσία και δεν ήθελε επ’ ουδενί να ταράξει αυτήν προδρολογημένη και εντελώς προδοτική, κατά την δική μου πεποίθηση, πορεία».




Για την άρνησή της να παρευρεθεί στη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο

«Δεν θα ξεπουλούσα αυτά που πιστεύω για να παρευρεθώ σε μία φιέστα που είναι από μόνη της ύβρις: αυτοί που παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας να κάνουν τελετή «με βαθύχρωμο ένδυμα» προκειμένου να αναφερθούν στην επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Αρνούμαι να γιορτάζω με εκείνους που πρόδωσαν σε έναν περίκλειστο χώρο, με τις κλούβες γύρω-γύρω και τους πολίτες να πεινάνε».




Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπόλογος για εγκλήματα κατά του Πολιτεύματος

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συνέχισε λέγοντας: «υπήρξα ο αποδέκτης της -παρά το Σύνταγμα- σύμπραξης του κ. Παυλόπουλου και του κ. Τσίπρα με τους δανειστές. Ο κ. Παυλόπουλος είχε φτάσει να προσπαθεί να με παρακάμψει για να πάρει στα χέρια του ΦΕΚ για τα προαπαιτούμενα και να το πάει στους δανειστές.Συνολικά η δράση του κ. Παυλόπουλου παραβιάζει και το καθήκον του και το πολίτευμα. Κανονικά ο κ. Παυλόπουλος πρέπει να είναι ο πρώτος ΠτΔ στον οποίο μία επόμενη Βουλή θα υποβάλει πρόταση μομφής.




Εκλογικός νόμος – μεθόδευση για Κυβέρνηση μνημονιακής συνενοχής

«Δεν έφερε την απλή αναλογική (ο Τσίπρας). Του κάνατε το χατίρι (οι δημοσιογράφοι). Του κάνατε το χατίρι να συνομολογείτε ότι είναι απλή αναλογική. Εδώ έχεις ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογική, με εκλογο-μαγειρική, που εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις και τα διάφορα κόλπα. Βλέπουν ότι με δεδομένο ότι αυτός ο Νόμος δεν θα εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, γιατί δεν υπήρχαν οι 200 ψήφοι, μπορούν να πιέσουν τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα να συμπράξουν σε Κυβέρνηση Μνημονιακής Συνενοχής. Θα πέσουν θύματα οι εμπνευστές αυτών των μεθοδεύσεων,της ίδιας τους της «πολυμηχανίας». Ποτέ δεν ωφελήθηκε μακροπρόθεσμα κανένας από αυτούς που μαγείρεψαν εκλογικούς νόμους. Θα φροντίσω προσωπικά να παλεύουν για το 3%».



Δημοψηφίσματα

«Τα δημοψηφίσματα αποτελούν εγγύηση δημοκρατικής νομιμοποίησης των κυβερνητικών επιλογών και ταυτόχρονα αποτελούν το απόλυτο όριο της κυβερνητικής δράσης. Εγώ είμαι πολύ περήφανη που προήδρευσα της συνεδρίασης και της Βουλής η οποία αποφάσισε το δημοψήφισμα. Ο Πρωθυπουργός ο οποίος πήρε το αποτέλεσμα του πρώτου και μόνου δημοψηφίσματος που διενεργήθηκε από το 1975 και το τσαλαπάτησε είναι προκλητικό να λέει ότι τώρα θα αρχίσει να απευθύνεται στον λαό με δημοψηφίσματα για να επικυρώνει διεθνείς συμφωνίες. Του έδωσε ο λαός ένα υπέρλαμπρο ΟΧΙ, ένα πραγματικά περήφανο ΟΧΙ και εκείνος πήρε αυτό το ΟΧΙ και υπέγραψε το «ΝΑΙ σε όλα». Με ποια αξιοπιστία και με ποιο θράσος απευθύνεται αυτή τη στιγμή, σε ποιους; σε λωτοφάγους; αναρωτιέμαι-λέγοντας ότι «οραματίζεται μια δημοψηφισματική λειτουργία». Τάσσομαι υπέρ των δημοψηφισμάτων στα θέματα για τα οποία, ούτως ή άλλως, προβλέπονται από το Σύνταγμα αλλά τάσσομαι και κατά της κοροϊδίας».




Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΤΑΙΠΕΔ

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μιλάμε για κοροϊδία: έχουμε να κάνουμε με μια Κυβέρνηση που ξεπουλάει το σύμπαν και δρομολογεί το ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν φαντάστηκαν ότι θα πουλήσουν ο Στουρνάρας και ο Σαμαράς.

Ας το ακούσουν οι αγοραστές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ότι δεν υπάρχει καλόπιστος τρίτος. Αυτή η διαδικασία παραβιάζει το δημόσιο συμφέρον. Όταν μεθαύριο ακυρωθούν αυτές οι δικαιοπραξίες, δεν θα μπορούν αυτά τα συμφέροντα να προφασίζονται ότι δήθεν δεν ήξεραν και δεν κατάλαβαν.

Λέμε ξεκάθαρα ότι όλα αυτά θα ακυρωθούν. Υπάρχει και η νομική βάση να ακυρωθούν. Έχω φροντίσει να καταγραφεί στα πρακτικά ότι έχουμε όρους που παραβιάζουν το Σύνταγμά μας. Μιλάμε για εκποίηση με ζημία του ελληνικού δημοσίου. Αυτά θα ανακτηθούν, αν δοθεί αυτή η δυνατότητα δημοκρατικά. Θα βρεθούν σε δύσκολη θέση αυτοί που συμμετείχαν σε δικαιοπραξίες με το ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και η Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, ο κ. Πιτσιόρλας. Όλες αυτές οι δικαιοπραξίες είναι εκτός του πεδίου εντολής του».




Διαπλοκή και τηλεοπτικές άδειες

«Η κυβέρνηση οραματίζεται να στήσει τη δική της διαπλοκή και το κάνει με όρους μαφίας. Την ώρα που συγκρουόμουν με την διαπλοκή, την ίδια ώρα ο κ. Τσίπρας έφτιαχνε εσπρέσσο, έκανε τον καφετζή στον κ. Ψυχάρη. Η Κυβέρνηση ήξερε ότι το ΕΣΡ θα μπορούσε να αποτελέσει εγγύηση μίας αντικειμενικής διαδικασίας χορήγησης αδειών. Αν ήθελε την διαφάνεια, θα έπρεπε να ανακαλέσει την άδεια τηςDIGEA. Θα έπρεπε να φροντίσει να γίνει η ΕΡΤ δημόσια τηλεόραση και όχι κυβερνητικό εργαλείο.


 

ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Σάββατο, 30/07/2016 - 21:00
ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΕΕ, ΤΗΣ ΕΚΤ, ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η έκθεση βόμβα του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ για το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα έρχεται να τινάξει στον αέρα τους ιθύνοντες της τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) και όλο το εγχώριο εθελόδουλο μνημονιακό πολιτικό σύστημα.

Αναγνωρίζεται επισήμως και απολύτως κατηγορηματικά, κάτι που από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε πειστικότατα από αυτές τις στήλες.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ «ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ»

Η Ελλάδα έπεσε θύμα βάρβαρης, συνειδητής, και σχεδιασμένης ιδιόμορφης οικονομικής καικοινωνικής «γενοκτονίας» και μάλιστα, αν όχι της πρώτης, σίγουρα της μεγαλύτερης σε ειρηνική περίοδο που υπέστη ποτέ χώρα.

Και αυτή η οικονομική και κοινωνική «γενοκτονία» της χώρας και του ελληνικού λαού, δυστυχώς, όχι μόνο συνεχίζεται αν δεν κλιμακώνεται χωρίς ορατό τέλος.

Το ΙΕΟ αλλά και η Λαγκάρντ ομολογούν ευθέως ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός θυσιάστηκανσυνειδητά, προδόθηκαν και παραδόθηκαν ως πρόβατα στο σφαγείο για χάρη του ευρώ και για να σωθούν το ληστρικό ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και η γερμανική ευρωζώνη.

ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Οι σε διατεταγμένη υπηρεσία αδίστακτοι εκτελεστές οικονομικοί δολοφόνοι της χώρας μας είναι η ΕΕμε κύρια όργανα την Κομισιόν και το Eurogroup, η ΕΚΤ του Τρισέ και του Ντράγκι, το ΔΝΤ τουΣτρος-Καν και της Λαγκάρντ, με μακρύ χέρι τον Πολ Τόμσεν και οι εγχώριοι μνημονιακοί υπαλληλίσκοι και τοποτηρητές, αρχής γενομένης από τον ΓΑΠ και μετέπειτα τον Παπαδήμο, τονΣαμαρά και τώρα τον Τσίπρα, μαζί με τους ηγετίσκους των μνημονιακών και ευρωζωνικώνκομμάτων της Βουλής.

Και είναι όλοι αυτοί συνυπεύθυνοι οικονομικοί δολοφόνοι και αδίστακτοι συναυτουργοί ενός μείζονος εγκλήματος σε βάρος του τόπου και του λαού, διότι αυτό το έγκλημα δεν αφορά, όπως μας λένε οι προπαγανδιστές και τα παπαγαλάκια του συστήματος, μόνο το πρώτο, αλλά ακόμα περισσότερο και πιο οικτρά και ασυγχώρητα και το δεύτερο και το τρίτο μνημόνιο και όσα, ποιος ξέρει, θα ακολουθήσουν ακόμα.

ΔΙΑΡΚΕΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Κι αυτό διότι η ίδια και θα λέγαμε χειρότερη πολιτική και οικονομική φιλοσοφία με το πρώτο μνημόνιο διαπερνάει και το δεύτερο και το τρίτο: η άγρια λιτότητα, η φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων, η εθνική υποτέλεια, η υποθήκευση και το ξεπούλημα της χώρας.

Και αυτό, επίσης, διότι οι νεοαποικιοκράτες οικονομικοί φονιάδες μαζί με τα εγχώρια μνημονιακά τους μαντρόσκυλα όχι μόνο επιμένουν στην ίδια φονική μνημονιακή οικονομική συνταγή αλλά καισυνεχίζουν να αγνοούν και να καταπατούν ξεδιάντροπα τις ίδιες τις θεσμικές δεσμεύσεις τους και τουςΚανονισμούς του ΔΝΤ, οι οποίοι δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή του τελευταίου σε πρόγραμμα χώρας, της οποίας το ίδιο το ΔΝΤ κρίνει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και ως μη βιώσιμο συνεχίζει να θεωρεί το επονείδιστο χρέος της Ελλάδας ακόμα και σήμερα που εφαρμόζει το τρίτο καταστροφικόπρόγραμμα.

Γιατί οι συνένοχοι συνεχίζουν τόσο ξεδιάντροπα την εξαπάτηση και την ωμή, αθλιέστατη παραβίαση ακόμα και των δικών τους κανόνων;

ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ

Ο λόγος είναι απλός: η χώρα αυτή πρέπει να γίνει παράδειγμα εθνικής και ταξικής κοινωνικής εξόντωσης.

Μετά την έκθεση του ΙΕΟ του ΔΝΤ θα έπρεπε να ξεσηκωθούν και οι πέτρες σε αυτή τη χώρα και να έπαιρναν στο κυνήγι τους νεοαποικιοκράτες ληστές και τα εγχώρια φερέφωνά τους.

Και όμως οι ένοχοι και οι συνένοχοι μνημονιακοί τοποτηρητές πάνε να βγάλουν ο καθένας την ουρά του απέξω και να ρίξει ο ένας τα βάρη στον άλλον και κυρίως να ρίξουν στα μαλακά τη «βόμβα» τουΙΕΟ και να την πνίξουν.

Το ίδιο τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και τα «λαδωμένα» μικρόφωνά τους. Είτε παριστάνουν τώρα τους ανήξερους ή τους Πόντιους Πιλάτους ή και πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα!

Ξεχνάνε όλοι αυτοί ότι είναι συνυπεύθυνοι μιας διαρκούς μνημονιακής πολιτικής προδοσίας αυτού του τόπου και μιας πολιτικής παράδοσής του, την οποία επιμένουν να προπαγανδίζουν παρά το ότι έχουν «πιει το αίμα» αυτού του λαού και του έχουν κάνει την πιο βρώμικη απόκρυψη της αλήθειας και την πιο ανελέητη πλύση εγκεφάλου, την οποία και συνεχίζουν.

Είναι οι ίδιοι αυτοί άθλιοι προπαγανδιστές που φιμώνουν με πείσμα και φανατισμό κάθε συνεπή αντιμνημονιακή φωνή, επιβάλλοντας άκρα του τάφου σιωπή σε κάθε αμφισβήτηση του ευρώ και της ΕΕ, θέλοντας να στήσουν εκβιαστικά ένα μονοφωνικό σκηνικό στη χώρα, όπου οι αντιπαραθέσεις θα περιορίζονται στα γνωστά καραγκιοζιλίκια της Βουλής, άντε και με ολίγη από... ΚΚΕ.

«ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ» ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Ευθύνες, άλλου είδους, φυσικά, υπάρχουν και σε όσους μέσα στην κοινωνία αποδέχονται παθητικά, μοιρολατρικά, στο όνομα του μονόδρομου ή και της προδοσίας που υπέστησαν, τη συνεχιζόμενη «γενοκτονία» και το ξερίζωμα κάθε ελπίδας και μέλλοντος αυτής της χώρας.

Το κάλεσμα των καιρών δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο παρά η κοινωνική εξέγερση. Μιαεθνική, κοινωνική, πολιτιστική και αξιακή εξέγερση που θα σαρώσει τον ραγιαδισμό και θαανατρέψει στο σύνολό του το βρώμικο μνημονιακό κατεστημένο της χώρας, αναζητώντας και αποδίδοντας στο ακέραιο τις απαράγραπτες πολιτικές και ποινικές ευθύνες όλων όσων από το εξωτερικό και το εσωτερικό επέβαλαν το εφιαλτικό μνημονιακό καθεστώς στη χώρα.

Υπό κανονικές συνθήκες όλοι/ες οι υπεύθυνοι/ες του μνημονιακού εγκλήματος κατά της χώρας, το οποίο αμείωτα συνεχίζεται και κλιμακώνεται, θα έπρεπε να λογοδοτήσουν με ειδική κατηγορία σε ένα είδος Διεθνούς Ειδικού Δικαστηρίου υπευθύνων για οικονομική γενοκτονία μιας χώρας.

Τέτοιο δικαστήριο δεν υπάρχει.

Τα μόνα διεθνή δικαστήρια που έχει θεσμοθετήσει και λειτουργεί ο σύγχρονος κυρίαρχος ιμπεριαλισμός είναι εκείνα που δικάζουν και δολοφονούν τους αντιπάλους του.

«Δικαστήριο», όμως, θα γίνει και γρήγορα, μια αυθεντική εξέγερση του ελληνικού λαού, που θα γκρεμίσει και θα διώξει νύχτα όλους όσους σήμερα θεωρούν ότι μπορούν να λεηλατούν το «ελληνικό πτώμα» και να παίζουν παιχνίδια «καρέκλας» και εξουσίας πάνω στα ερείπια.

Ας μην υπάρχουν αυταπάτες.

Αυτή η εξέγερση έρχεται και τότε θα είναι αρκετοί εκείνοι που δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν!

Ν.Ζ.


αναδημοσίευση από iskra

ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΔΝΤ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παρασκευή, 29/07/2016 - 13:01
ΕΚΘΕΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗ ΧΩΡΑ
ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ


Με μια έκθεση βόμβα το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ αποδίδει βαρύτατες ευθύνες στο ΔΝΤ και την τρόικα για τα λάθος προγράμματα (μνημόνια) που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα και εξώθησαν στην καταστροφή της.

Είναι εντυπωσιακό ότι το ΙΕΟ του ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι το ΔΝΤ συμμετείχε στο ελληνικό πρόγραμμα κατ' εξαίρεση, παραβιάζοντας κατάφωρα τον ίδιο τον Κανονισμό του, που προέβλεπε ως προϋπόθεση συμμετοχής την βιωσιμότητα του χρέους, πράγμα, όμως, που στην ελληνική περίπτωση είχε χαρακτηριστεί ως μη βιώσιμο.

Το ΙΕΟ του ΔΝΤ επιβεβαιώνει ότι αυτή η κατ' εξαίρεση συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα – ναυάγιο πραγματοποιήθηκε για καθαρά πολιτικούς λόγους, μετά από πιέσεις των κυρίαρχων της ΕΕ, οι οποίοι δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα για κούρεμα χρέους και κυρίως πραγματοποιήθηκε για να σωθεί η σταθερότητα και η ύπαρξη της ευρωζώνης.

Όπως στην ουσία αναγνωρίζει και η ίδια η Λαγκάρντ η Ελλάδα θυσιάστηκε για χάρη της ευρωζώνης, προκειμένου να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και να διαμορφωθεί ένα τείχος προστασίας του ευρωζωνικού χώρου.

Η έκθεση καταπέλτης του ΙΕΟ του ΔΝΤ αφήνει απολύτως έκθετο το ελληνικό μνημονιακό κατεστημένο για τις εγκληματικές ευθύνες του, ευθύνες που δεν είναι μόνο πολιτικές αλλά και ποινικές.

Ευθύνες τόσο στην πρώην διοίκηση του ΔΝΤ για τις πολιτικές επιλογές χρηματοδότησης της Ελλάδας, όσο και στους οικονομολόγους - τεχνοκράτες του Ταμείου για τις λάθος εκτιμήσεις τους σχετικά με την ύφεση και την ανεργία στην χώρα μας, επιρρίπτει η έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office- ΙΕΟ) του ΔΝΤ για το ρόλο του Ταμείου στα προγράμματα της Ελλάδας την περίοδο 2010-2011, όπως επιβεβαιώνει η έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε επίσημα στη δημοσιότητα.

ΚΑΤΑ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΝΤ!


Η κατ' εξαίρεση χρηματοδότηση από το Ταμείο του ελληνικού Προγράμματος, παρόλο που εκτιμούσε ότι το Δημόσιο Χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο, έγινε προκειμένου να αποσοβηθεί ο υψηλός κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης, αναφέρεται στην έκθεση, στην οποία γίνεται εκτενής αναφορά στις συνθήκες και τις πολιτικές αναγκαιότητες που επέβαλαν το να χρηματοδοτήσει το Ταμείο το πρόγραμμα αλλάζοντας τον ίδιο του τον κανονισμό (που προέβλεπε ότι πρέπει να εξασφαλίζεται βιωσιμότητα χρέους).

«Το Μάιο του 2010, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε μια απόφαση να παράσχει κατ’ εξαίρεση πρόσβαση σε χρηματοδότηση (exceptional access financing) στην Ελλάδα χωρίς να επιδιώξει μια προληπτική αναδιάρθρωση χρέους, αν και το δημόσιο χρέος της είχε κριθεί μη βιώσιμο με υψηλό βαθμό πιθανότητας», αναφέρεται και προστίθεται:

«Ο κίνδυνος μετάστασης ήταν ένας σημαντικός προβληματισμός στη λήψη της απόφασης αυτής. Υπήρξε επιφανειακή εφαρμογή της πολιτικής του ΔΝΤ στην κατ’ εξαίρεση πρόσβαση στους πόρους του Ταμείου, η οποία απαιτεί την έγκαιρη συμμετοχή του Συμβουλίου».

Αφού η έκθεση σημειώνει ότι οι κρίσιμες αποφάσεις ελήφθησαν χωρίς ουσιαστική εμπλοκή του Εκτελεστικού Συμβουλίου αποφαίνεται ότι «η έγκαιρη και ενεργητική εμπλοκή του Συμβουλίου μπορεί να είχε ή να μην είχε οδηγήσει σε μια διαφορετική απόφαση, αλλά θα είχε ενισχύσει την νομιμότητα της όποιας απόφασης».

Η έκθεση δείχνει ότι το ΔΝΤ «προσαρμόστηκε» στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων που δεν ήθελαν να «αγγίξουν» το χρέος. Έτσι, «το ΔΝΤ έχασε την χαρακτηριστική του ευελιξία ως διαχειριστής κρίσεων. Κει επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματευόταν εκ μέρους του Eurogroup, το σχήμα της τρόικας υπέβαλε από την αρχή σε πολιτικές πιέσεις τις τεχνικές κρίσεις του προσωπικού του ΔΝΤ».

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΡΗΔΟΝ ΤΑ ΛΑΘΗ!


Φωτογραφίζοντας τις επιλογές του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Dominique Strauss-Kahn, το IEO χαρακτηρίζει ως λάθος την πολιτική απόφασή του να χρηματοδοτήσει – το 2010 – την Ελλάδα με ποσό μεγαλύτερο από αυτό που της αντιστοιχούσε (exceptional access). Ειδικά μάλιστα λόγω του ότι η υπέρογκη χρηματοδότηση έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί, κατ' εξαίρεση του Κανονισμού του Ταμείου (!), αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το οποίο είχε χαρακτηριστεί μη βιώσιμο, επειδή, όπως αναφέρει η έκθεση, "η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και κάποια κράτη-μέλη ήταν αντίθετα"!

Σε τεχνοκρατικό επίπεδο η έκθεση του IEO φωτογραφίζει εμμέσως πλην σαφώς, τον Poul M. Thomsen και την ομάδα του στο Ταμείο, που το 2009 εκτιμούσαν ότι το 2012 η σωρευτική ύφεση έως το 2012 θα έφτανε το 5,5%, ενώ τελικά εκτινάχθηκε στο 17%!

"Ακολουθώντας τις λανθασμένες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη, έπεσαν έξω και οι εκτιμήσεις για την ανεργία.

Το ποσοστό ανεργίας το 2012 ήταν 25%, έναντι πρόβλεψης για 15%", σημειώνει το ΙΕΟ και προσθέτει ότι "οι συνέπειες μετάδοσης της κρίσης δεν ποσοτικοποιήθηκαν αυστηρώς ούτε συζητήθηκαν διεξοδικά στο εσωτερικό του Ταμείου".

Μεταξύ των προβλημάτων που αντιμετώπισε το ΔΝΤ ήταν ότι χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική μηχανή της Ελλάδας ήταν πολύ αδύναμη. Την ίδια ώρα το Ταμείο βρέθηκε σε διαμάχη με τους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς ο μηχανισμός της τρόικα αποδείχθηκε πολλές φορές αναποτελεσματικός και προβληματικός στην διαχείριση των κρίσεων.

Στην ίδια έκθεση, μεταξύ άλλων τονίζονται τα εξής:

• Το υπ' αριθμόν ένα λάθος ήταν ότι το ΔΝΤ δεν επέμεινε για αναδιάρθρωση του χρέους προτού ξεκινήσει το πρόγραμμα. Εφόσον δεν έγινε αναδιάρθρωση του χρέους προτού χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα από το Ταμείο, το ΙΕΟ αποφαίνεται πως θα έπρεπε να είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη προς την Ελλάδα.

• Η αναδιάρθρωση χρέους που έγινε με το "κούρεμα" των ομολόγων που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας (PSI) το 2012 έγινε με μεγάλη καθυστέρηση και το καθαρό όφελός της δεν ξεπέρασε τα 85 δισ. ευρώ (έναντι μεικτού οφέλους 200 δισ. ευρώ), μέγεθος που κρίνεται ανεπαρκές από το IEO.

• Η στρατηγική διάσωσης που υιοθετήθηκε ήταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένη και η προσαρμογή που επιβλήθηκε στη χώρα μας ήταν υπερβολικά εμπροσθοβαρής, κυρίως επειδή έπρεπε να αποκλιμακωθεί ο λόγος χρέους/ΑΕΠ από το 2013.

• Μολονότι το ρίσκο μετάδοσης της κρίσης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λήψη της απόφασης για συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, την ίδια στιγμή οι συνέπειες μετάδοσης της κρίσης δεν ποσοτικοποιήθηκαν αυστηρώς ούτε συζητήθηκαν διεξοδικά στο εσωτερικό του Ταμείου. Σε άλλο σημείο επισημαίνεται ακόμα ότι η διεθνής κοινότητα θα έπρεπε να είχε επωμιστεί, τουλάχιστον εν μέρει, το κόστος της παρέμβασης ώστε να μη διαχυθεί η κρίση, κάτι που δεν έγινε.

• Οι υπερβολικά φιλόδοξες προβλέψεις που έκανε το ΔΝΤ αρχικά και οι οποίες στην πράξη δεν έβγαιναν αληθινές είχαν ως αποτέλεσμα να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η επίτευξη των στόχων. Ενδεικτικά, γίνεται αναφορά στην υπεραισιόδοξη εκτίμηση του ΔΝΤ ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα φτάσουν τα 50 δισ. ευρώ από τα 12,5 δισ. που αρχικά είχαν υπολογιστεί. Το ΙΕΟ παραδέχεται ότι αυτή η χαοτική διαφορά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια των τεχνοκρατών του ΔΝΤ να δείξουν ότι "βγαίνουν τα νούμερα" σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους και τους δημοσιονομικούς στόχους.

• Δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι η Ελλάδα ως μέλος μίας νομισματικής ένωσης δεν είχε δυνατότητα ευελιξίας, καθώς η συμμετοχή της δημιουργούσε περιορισμούς για εναλλακτική στρατηγική.

• Το ΔΝΤ χρειάστηκε μήνες για να συνειδητοποιήσει ότι η διοικητική ικανότητα της Ελλάδας ήταν πολύ αδύναμη και ότι τα κατεστημένα συμφέροντα δημιουργούσαν ανυπέρβλητα εμπόδια.

• Το ΔΝΤ δεν λειτούργησε με τη λογική πως τα κράτη της ζώνης του ευρώ πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά σε σχέση με τα κράτη που δεν είναι μέλη της Ευρωζώνης.

• Το Ταμείο βρέθηκε απροετοίμαστο στη συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους. Αν και η τρόικα αποδείχθηκε αποτελεσματικός μηχανισμός στο να πραγματοποιήσει συζητήσεις με τις κυβερνήσεις, το Ταμείο έχασε τη χαρακτηριστική του ευελιξία ως διαχειριστής κρίσεων και λειτούργησε με τρόπο που δημιούργησε υπόνοιες για πολιτικές παρεμβάσεις. Επίσης, οι Ευρωπαίοι φάνηκαν συχνά απρόθυμοι να προσφέρουν αναμφισβήτητη υποστήριξη προς την Ελλάδα.

• Η τεχνική βοήθεια που παρείχε το ΔΝΤ στην Ελλάδα αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, λόγω της ανάγκης συντονισμού με την Task Force της Ε.Ε., η οποία βασιζόταν σε εξωτερικούς συμβούλους από τα κράτη-μέλη.

• Η ελληνική πλευρά δεν ανέλαβε την ευθύνη (ιδιοκτησία) του προγράμματος, με αποτέλεσμα οι τεχνοκράτες του Ταμείου να αναλώνονται στον καθορισμό υπερβολικά αναλυτικών προαπαιτούμενων μέτρων και να επικρατεί έτσι η εντύπωση ότι τα μέτρα επιβάλλονται από τους δανειστές.

Η ΕΛΛΑΔΑ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ!

Παρ’ ότι δεν είναι ασύνηθες για τα προγράμματα του ΔΝΤ να πέφτουν έξω στις προβλέψεις για το ΑΕΠ , όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, η απόκλιση για το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι "μοναδική περίπτωση" παραδέχεται το ΙΕΟ και τονίζει τα εξής για τους πολλαπλασιαστές:

• Η σωρευτική ύφεση στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 17% την περίοδο 2009-2012, ενώ το πρόγραμμα προέβλεπε συρρίκνωση του ΑΕΠ μόλις κατά 5,5% σωρευτικά.

• Στο ίδιο διάστημα, το ονομαστικό ΑΕΠ ήταν περίπου κατά ένα πέμπτο χαμηλότερο έναντι εκτίμησης για μείωση 2%.

• Οι αρχικές εκτιμήσεις για το ΑΕΠ διατηρήθηκαν έως την πέμπτη αξιολόγηση, τον Δεκέμβριο του 2011, και μόνο τότε αναθεωρήθηκαν προς το κάτω με την επιστροφή στην ανάπτυξη να τοποθετείται πλέον για το 2014.

• Ακολουθώντας τις λανθασμένες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη, έπεσαν έξω και οι εκτιμήσεις για την ανεργία. Το ποσοστό ανεργίας το 2012 ήταν 25%, έναντι πρόβλεψης για 15%.

Εμφανώς προβληματισμένο, το ΙΕΟ σημειώνει οτι "δεν είναι ασύνηθες για τα προγράμματα του ΔΝΤ να απογοητεύουν σε σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις, αλλά η τάξη μεγέθους είναι συνήθως πολύ μικρότερη σε σχέση με αυτή της Ελλάδας. Στη βάση 159 προγραμμάτων, μια παλαιότερη εκτίμηση δείχνει ότι οι προβλέψεις έπεσαν έξω στο 60% των προγραμμάτων και μέσα σε μια περίοδο δύο ετών η μέση απόκλιση ήταν 1,5% ή 6,4% στις περιπτώσεις κρίσεων κεφαλαίου. Η απόκλιση στις προβλέψεις για το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι μοναδική περίπτωση ακόμα και για τα στάνταρντ των προγραμμάτων του ΔΝΤ"!

ΛΑΓΚΑΡΝΤ: ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΟΡΑΣΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ!


Η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση σχολιάζει η Κρ. Λαγκάρντ, ενώ παραδέχεται ότι η συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα κατά παρέκκλιση του κανονισμού του, έγινε λόγω πολιτικής αναγκαιότητας και μετά από πολιτικές παρεμβάσεις, ώστε η ευρωζώνη «να αγοράσει χρόνο» και να φτιάξει άμυνα.

«Παρά τα λάθη η Ελλάδα παρέμεινε μέλος της ζώνης του ευρώ, επιτυγχάνοντας έτσι τον βασικό στόχο που είχε τεθεί εξ αρχής, τόσο από την ίδια τη χώρα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης» τόνισε η Κρ. Λαγκάρντ.

Η επικεφαλής του Ταμείου χαρακτηρίζει πρωτοφανή την κρίση στην ευρωζώνη μιλώντας για πολύ υψηλή πιθανότητα «μετάδοσης» δεδομένης της έλλειψης «τείχους προστασίας». Γι’ αυτό άλλωστε και δηλώνει ότι τα προγράμματα στα οποία συμμετείχε το ΔΝΤ πέτυχαν να «αγοράσουν χρόνο» για να χτιστούν αυτά τα τείχη και να αποκτήσουν ξανά πρόσβαση στις αγορές τρεις από τις τέσσερις χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος).

Η Κριστίν Λαγκάρντ παραδέχεται επίσης ότι οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές υποτιμήθηκαν αρχικά και ότι η ανάκαμψη από την κρίση τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και παγκόσμιο επίπεδο ήταν πιο αδύναμες απ’ όσο αναμένονταν.


αναδημοσίευση από iskra

Γ. Κατρούγκαλος: Δεν πληρώνουμε το ΔΝΤ χωρίς συμφωνία

Τρίτη, 09/06/2015 - 02:15
Δεν θα πληρώσουμε τις δόσεις του ΔΝΤ αν δεν υπάρξει συμφωνία, επανέλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Γιώργος Κατρούγκαλος, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Star.