Χαμός επικρατεί στη Γερμανία μετά την χθεσινή πρόταση κορυφαίας οικονομολόγου και μέλους της «επιτροπής σοφών της οικονομίας» της χώρας να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης μετά τα 67 χρόνια.

Όπως ανέφερε η DW κύμα σφοδρών αντιδράσεων έχει προκαλέσει στα πολιτικά κόμματα η νέα πρόταση μιας εκ των «σοφών της γερμανικής οικονομίας», της οικονομολόγου Βερόνικα Γκριμ, η οποία είπε στα μέσα του ομίλου Funke ότι πρέπει να «συμβαδίσει πλέον η ηλικία συνταξιοδότησης στη χώρα με τα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων και συνεπώς των εργαζομένων».

Η Βερόνικα Γκριμ, η οποία είναι μέλος της ομάδας κορυφαίων οικονομολόγων που συμβουλεύουν την κυβέρνηση της Γερμανίας, θεωρεί επίσης προβληματικό τον αυξανόμενο αριθμό πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στη χώρα.

Η οικονομολόγος είπε επίσης ότι η έλλειψη εργατικού δυναμικού σε σειρά κλάδων της γερμανικής οικονομίας θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί και με την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

«Θα πρέπει να μεριμνήσουμε για το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν και επίσης μπορούν, να εργαστούν περισσότερα χρόνια, θα πρέπει να αυξήσουμε δηλαδή την ηλικία συνταξιοδότησης», ανέφερε η Βερόνικα Γκριμ.

Πυρά από τον πολιτικό κόσμο

«Υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να εργαστούν περισσότερο χάρη στο αυξανόμενο προσδόκιμο ζωής, όμως υπάρχουν και πολλοί που δεν είναι σε θέση να το κάνουν στα 60 τους για σωματικούς λόγους, για παράδειγμα στα επαγγέλματα του τομέα της υγείας», ήταν μια πρώτη αντίδραση από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης των Χριστιανοδημοκρατών και του γενικού γραμματέα του κόμματος Κάρστεν Λίνεμαν.

Ο εκπρόσωπός του κόμματος των Φιλελευθέρων και αρμόδιος για θέματα εργασίας, Πασκάλ Κόμπερ, τόνισε πως θεωρεί ότι οι όποιες πολιτικές προτάσεις σε σχέση με τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό της ζωής θα πρέπει να είναι αξιόπιστες.

Την ίδια ώρα «για βαθιά άδικη σύνδεση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής» κάνει λόγο με παρέμβασή του ο σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος της Βρέμης, Αντρέας Μπόβενσουλτε.

Ο καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, είχε πάρει θέση στο όλο θέμα προ καιρού, πριν τις δηλώσεις της Βερόνικα Γκριμ. Ο Όλαφ Σολτς απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών, είχε πει ότι «πέντε δεκαετίες δουλειάς αρκούν», αν λάβει μάλιστα κανείς υπόψιν ότι στη Γερμανία πολλοί ξεκινούν να δουλεύουν ήδη από τα δεκαεπτά χρόνια τους.

«Εάν κάποιος θέλει να εργαστεί περισσότερο, θα πρέπει να το μπορεί να το κάνει. Αλλά όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή μπορεί», είχε πει ο Όλαφ Σολτς.

Ο Σόιμπλε είχε μιλήσει για σύνταξη στα 70

Το θέμα της αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης στη Γερμανία δεν είναι νέο. Το είχε ανακινήσει πριν από χρόνια ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Το 2016 και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε υποστηρίξει την ιδέα της σύνταξης στα 70 έτη, με την ίδια λίγο πολύ επιχειρηματολογία περί αύξησης του προσδόκιμου ζωής. Τότε όμως, η πρότασή του δεν είχε βρει πολλά ευήκοα ώτα στην γερμανική συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών υπό την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, το γερμανικό κοινοβούλιο και τα συνδικάτα.

Τα όρια συνταξιοδότησης

Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στη Γερμανία, η ηλικία συνταξιοδότησης ορίζεται στα 65 έτη και για όσους είναι γεννημένοι από το 1964 και μετά, προβλέπεται ήδη αύξησή της στα 67 έτη.

Μέχρι στιγμής η νυν συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων – Φιλελευθέρων φαίνεται απορρίπτει ένα σενάριο περαίτερω αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης.

ΠΗΓΗ: DW.com

Πέθανε την Παρασκευή σε ηλικία 96 ετών (24 Μαρτίου 1927 – 28 Ιουλίου 2023) ο διάσημος Γερμανός συγγραφέας και διανοούμενος Μάρτιν Βάλζερ, συγγραφέας του βιβλίου «Ένα άλογο που δραπετεύει».

Μαζί με τον Χάινριχ Μπελ, τον Γκύντερ Γκρας και τον Ζίγκφριντ Λεντς, ο Μάρτιν Βάλζερ ήταν ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς συγγραφείς της Γερμανίας.

Το Μάρτιο του 2021, λίγο πριν από τα 94α γενέθλιά του, εκδόθηκε μια εικονογραφημένη συλλογή κειμένων του Μάρτιν Βάλζερ με τον τίτλο Sprachlaub (κυριολεκτική μετάφραση: Φύλλα γλώσσας). Στο έργο ο συγγραφέας ασχολήθηκε ποιητικά με τον επερχόμενο θάνατό του: «Δεν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου», έγραψε, «είμαι σκεπτόμενος και θέλω να ζήσω μέχρι το τελευταίο βράδυ».

Για τον Βάλζερ, η ζωή σήμαινε πάνω απ’ όλα γράψιμο. Έμεινε πιστός στον εαυτό του μέχρι τον θάνατό του – ως ένας σκληρά εργαζόμενος, παραγωγικός και διάσημος μυθιστοριογράφος. Με τα πολυάριθμα μυθιστορήματά του, τα διηγήματα και τα θεατρικά του έργα, άφησε πίσω του ένα εντυπωσιακό λογοτεχνικό έργο. Ήταν επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις κοινωνικές συζητήσεις της Γερμανίας.

Το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο Ehen in Plilippsburg, κυκλοφόρησε το 1957 κι έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία.

Τόσο με τα λογοτεχνικά του κείμενα όσο και με τις πολιτικές του δηλώσεις έχει πυροδοτήσει συχνά συζητήσεις. Στη δεκαετία του ’60 τάχθηκε, όπως και πολλοί άλλοι αριστεροί διανοούμενοι, υπέρ της εκλογής του Bίλι Μπραντ στο αξίωμα του καγκελαρίου. Το 1964 παρακολούθησε ως ακροατής τη δίκη για το Άουσβιτς στη Φραγκφούρτη. Στρατεύτηκε κατά του πολέμου του Βιετνάμ, ταξίδεψε στη Μόσχα. Τη δεκαετία του ’60 και ’70 θεωρείτο φιλικά προσκείμενος προς το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, μέλος του ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ.

Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Αφηνιασμένο άλογο και Ανεπίδοτα γράμματα (Οδυσσέας, 1988), Η πηγή (2001) και Βιογραφία ενός έρωτα (2004) από τις εκδόσεις Καστανιώτη, Η υπεράσπιση της παιδικής ηλικίας (2001), Ο θάνατος ενός κριτικού (2004). ), Η στιγμή του έρωτα (2008), Ο άντρας που ήξερε ν' αγαπάει (2013).

Δύο δίκες ξεκίνησαν σήμερα στη Γερμανία, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, κατά της Biontech και της Astrazeneca, όπως αναφέρει δημοσίευμα της έγκριτης Deutsche Welle, σύμφωνα με το οποίο δεκάδες ασθενείς θεωρούν τα εμβόλια του κορωνοϊού υπαίτια για επιπλοκές στην υγεία τους.

Πάνω από 300 φέρονται να είναι, σύμφωνα με το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων, οι υποθέσεις ασθενών που έχουν κινηθεί νομικά μέχρι σήμερα κατά φαρμακοβιομηχανιών, όπως η  Biontech ή η Astrazeneca, που παρήγαγαν εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για αγωγές εξαιτίας επιπλοκών υγείας που - κατά τους ενάγοντες - οφείλονται στα εμβόλια κατά της νόσου COVID-19. Στη Γερμανία έχουν χορηγηθεί από την έναρξη της εμβολιαστικής καμπάνιας την περίοδο της πανδημίας μέχρι σήμερα, περίπου 192 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου.

Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι προς το παρόν δύο γερμανικά δικηγορικά γραφεία είναι αυτά που αναλαμβάνουν τις περισσότερες αντίστοιχες υποθέσεις. Πρόκειται για ένα αχαρτογράφητο ακόμη νομικό πεδίο, μιας και δεν υπάρχει στη Γερμανία προς το παρόν πλούσια σχετική νομολογιακή εμπειρία.

Δύο δίκες σε Βάδη-Βυρτεμβέργη και Βαυαρία

Η μία εκ των δύο υποθέσεων που άρχισε να εκδικάζεται σήμερα σε πρώτο βαθμό στην πόλη Ρότβαϊλ της Βάδης-Βυρτεμβέργης αφορά 58χρονο, ο οποίος άσκησε αγωγή σε βάρος της Biontech, επιρρίπτοντάς της ευθύνες για τη μερική τύφλωση, από την οποία άρχισε να υποφέρει - κατά τους ισχυρισμούς του - λίγες ημέρες μετά τον εμβολιασμό. Αποδίδει με απλά λόγια τη μερική τύφλωση στις παρενέργειες του εμβολίου και ζητά αποζημίωση από τη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία ύψους τουλάχιστον 150.000 ευρώ.Η δεύτερη δίκη διεξάγεται στο εφετείο της Βαμβέργης στη Βαυαρία. Στην περίπτωση αυτή μια γυναίκα ισχυρίζεται ότι το εμβόλιο επιβάρυνε την υγεία της. Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο η ενάγουσα δεν δικαιώθηκε πάντως, διότι οι δικαστές έκριναν ότι το εμβόλιο δεν είχε ελαττώματα ούτε ότι η πληροφόρηση των ασθενών για πιθανές παρενέργειες ήταν ελλιπής, καταλήγοντας μάλιστα ότι τα οφέλη του εμβολίου υπερτερούν των παρενεργειών. Οι επίμαχες παρενέργειες είχαν να κάνουν στην περίπτωση αυτή με την πρόκληση θρόμβωσης. Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, στα οποία αναφέρεται το γερμανικό δίκτυο RND, ο κίνδυνος θρόμβωσης όσων έλαβαν δόση του συγκεκριμένου εμβολίου δεν είναι όμως μεγαλύτερος από τον κίνδυνο θρόμβωσης του μη εμβολιασμένου τμήματος του πληθυσμού.

Τι εξετάζουν οι δικαστές, τι διεκδικούν οι ενάγοντες

Όπως επισημαίνει σε ρεπορτάζ της η ιστοσελίδα tagesschau.de οι δικαστές σε αντίστοιχες υποθέσεις καλούνται να εξετάσουν διάφορα σύνθετα ζητήματα βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας. Ο γερμανικός νόμος περί φαρμάκων ορίζει ότι οι παρασκευαστές οφείλουν αποζημίωση, εάν το επίμαχο φάρμακο προκαλεί παρενέργειες δυσανάλογα βαριές σε σχέση με τα αποδεκτά πορίσματα της ιατρικής επιστήμης. Ωστόσο, βάσει νομολογίας, αν ένα φάρμακο είναι εγκεκριμένο και οι παρενέργειες γνωστές εκ των προτέρων, εκπίπτουν οι σχετικές αξιώσεις. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αποδειχθεί ότι η υγεία του ασθενούς επιβαρύνθηκε με τρόπο που εκφεύγει του πεδίου των γνωστών παρενεργειών.  Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο που διερευνάται είναι η πραγματική ύπαρξη «αιτιότητας» μεταξύ της βλάβης στην υγεία και του εμβολιασμού.Από εκεί και πέρα μια επιπλέον ενδιαφέρουσα πτυχή αντίστοιχων υποθέσεων είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις, πέρα από την αποζημίωση από την εκάστοτε φαρμακευτική, οι ενάγοντες διεκδικούν και αποζημίωση από το κράτος βάσει του νόμου περί προστασίας από τις λοιμώξεις. Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο το κράτος οφείλει να αποζημιώνει ασθενείς για βλάβες που προκαλούνται από τον εμβολιασμό, να καλύπτει παρεπόμενα έξοδα για θεραπείες ή να καταβάλλει ακόμη και συντάξεις. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο εμβολιασμός να έχει γίνει από κρατική αρχή στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας υγείας.

Όπως σημειώνει το εκτενές ρεπορτάζ, κρίσιμος είναι και ο νομικός προσδιορισμός της «βλάβης από τον εμβολιασμό»,  η οποία υπερβαίνει τις συνήθεις παρενέργειες των εμβολίων όπως είναι ο πυρετός ή ο πονοκέφαλος. Κάθε περίπτωση εξετάζεται πάντως από τα αρμόδια δικαστήρια μεμονωμένα.

Πηγή: Deutsche Welle

Πέθανε στα 94 της η Johanna Ruf, η τελευταία επιζώσα από το καταφύγιο όπου ο Αδόλφος Χίτλερ και κορυφαίοι αξιωματούχοι των Ναζί, πέρασαν τις τελευταίες τους ημέρες στη Γερμανία ενώ οι σοβιετικές δυνάμεις προέλαυναν στην πόλη.

Την είδηση του θανάτου της Ruf επιβεβαίωσε στο Newsweek ο δημοσιογράφος Wieland Giebel, που είχε συνεργαστεί μαζί της για τα απομνημονεύματά της.

Η Ruf εργαζόταν ως βοηθός στο καταφύγιο στο Βερολίνο. «Ήταν τότε 15 χρονών, πολύ πιο αφελής από σήμερα και τα νέα παιδιά πάντα θέλουν να βοηθήσουν» λέει ο Giebel.

Είδε τα παιδιά του Γκέμπελς πριν δολοφονηθούν από τη μητέρα τους

Η Johanna Ruf ήταν ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που είδε τα έξι παιδιά του υπουργού προπαγάνδας στη ναζιστική Γερμανία, Τζόζεφ Γκέμπελς, πριν δολοφονηθούν από τη μητέρα τους.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung, η Ruf έγραφε τις παρατηρήσεις της στο καταφύγιο σε χαρτάκια.

Το 2017 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της με τη βοήθεια του Giebel, ο οποίος, όπως εξομολογείται, είχε αμφιβολίες για το αν θα μοιραζόταν την ιστορία της Ruf, καθώς δεν ήθελε «να προωθήσει τη ναζιστική προπαγάνδα» αλλά θεωρούσε σημαντικό να καταγράψει τα γεγονότα με τη δική της ματιά, όπως τα έζησε τότε εκείνη. 

«Την είχα επισκεφθεί στο γηροκομείο και ξέθαψε το ημερολόγιό της από εκείνη ην εποχή. Αμέσως έπιασα το νόημα και μετατρέψαμε τις σημειώσεις της σε κείμενο. Το βιβλίο της είναι στην πραγματικότητα ένα ντοκουμέντο για το πώς οι νέοι άνθρωποι μεγάλωσαν και ενηλικιώθηκαν σε ένα δικτατορικό καθεστώς και για το πώς κάποιοι αξιωματικοί ανάμεσα στους “Ρώσους” προστάτευαν τα νεαρά κορίτσια» περιγράφει ο δημοσιογράφος.

Οι μαρτυρίες της Ruf και άλλων διαψεύδουν τις θεωρίες συνωμοσίας για τον Χίτλερ

Όπως λέει ο Giebel, μαρτυρίες σαν της Ruf και άλλων, που βρίσκονταν στο καταφύγιο τις τελευταίες ημέρες της ναζιστικής Γερμανίας, διαψεύδουν τις θεωρίες συνωμοσίας ότι ο Χίτλερ επέζησε.

Όπως λέει, η Johanna ποτέ δεν μετατόπισε την ευθύνη όσων έγιναν, όσων έκανε και όσων είδε σε άλλου, δεν είπε ποτέ ούτε ότι παρασύρθηκε ούτε ότι παραπλανήθηκε από τον Χίτλερ. «Και αυτό είναι προς τιμήν της».

Ο Χίτλερ και ο Γκέμπελς αυτοκτόνησαν πριν σοβιετικοί στρατιώτες καταλάβουν το καταφύγιο.

Η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει την αποζημίωση για τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος παγκοσμίως σε 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια τον επόμενο χρόνο.

Σε δήλωση του ιδρύματος, που χειρίζεται αξιώσεις για λογαριασμό Εβραίων που έπεσαν θύματα της ναζιστική εποχή, αναφέρεται ότι αποφασίστηκε να καταβληθούν 888,9 εκατομμύρια δολάρια για την παροχή κατ’ οίκον φροντίδας και υποστήριξης σε ευάλωτα θύματα του Ολοκαυτώματος, μετά από διαπραγματεύσεις με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.

Επιπλέον, όπως μετέδωσε η ΕΡΤ, σύμφωνα με τη Διάσκεψη για τις υλικές αξιώσεις που διεκδικούν οι Εβραίοι κατά της Γερμανίας (Conference on Jewish Material Claims Against Germany), σημειώθηκε αύξηση 175 εκατομμυρίων δολαρίων σε συμβολικές πληρωμές προς το ταμείο Hurtship Fund που συνδράμει 128.000 επιζώντες του Ολοκαυτώματος παγκοσμίως.

Στην ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας σημειώνεται επίσης ότι το σύνολο των 1,4 δισ. δολαρίων θα καταβληθεί μέσω διαφόρων σχεδίων και προγραμμάτων.

Στη Γερμανία ξεκινάει η πρώτη δίκη κατά της BioNTech, του γερμανικού εργαστηρίου το οποίο ανέπτυξε μαζί με την Pfizer ένα από τα εμβόλια κατά του κορονοϊού, μετά από αγωγή μιας γυναίκας που ισχυρίζεται πως το εμβόλιο της προκάλεσε σοβαρές παρενέργειες και ζητά αποζημίωση.

Στα τέλη του 2021 ξεκίνησε μια πρωτοφανούς εύρους εκστρατεία εμβολιασμού κατά του κορονοϊού, ο οποίος προκάλεσε μια παγκόσμια πανδημία που έκλεισε εκατομμύρια ανθρώπους στα σπίτια τους επί μήνες και παρέλυσε την παγκόσμια οικονομία.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA), στη διάρκεια του πρώτου έτους της πανδημίας εκτιμάται ότι τα εμβόλια κατά της covid βοήθησαν να σωθούν σχεδόν 20 εκατομμύρια ζωές.

Όμως κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι επηρέασαν αρνητικά την υγεία τους.

Μερικές εκατοντάδες προσφυγές έχουν κατατεθεί στη Γερμανία, με αίτημα να αναγνωριστεί η σχέση μεταξύ του εμβολιασμού και της εμφάνισης διάφορων παθολογιών.

Σήμερα δικαστήριο στο Αμβούργο θα είναι το πρώτο που θα εξετάσει την αγωγή Γερμανίδας η οποία ζητεί αποζημίωση για τις βλάβες που υποστηρίζει πως υπέστη από το εμβόλιο των BioNTech- Pfizer.

«Εγκεφαλικά επεισόδια και θρόμβοι»

Η ενάγουσα, που έχει ζητήσει να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της, αναφέρει ότι υποφέρει από «πόνους στο πάνω μέρος του σώματος, οίδημα στα άκρα, κόπωση, εξάντληση και προβλήματα στον ύπνο», αφού εμβολιάστηκε με το σκεύασμα αυτό κατά της covid.

Προβλήματα που «επηρεάζουν αρνητικά το έργο» της γυναίκας αυτής, μίας γιατρού που εργάζεται σε νοσοκομείο και «δεν μπορεί πλέον να εργάζεται τόσες ώρες» όσες πριν από τον εμβολιασμό της, σύμφωνα με τον δικηγόρο της Τομπίας Ούλριχ.

Ζητεί αποζημίωση τουλάχιστον 150.000 ευρώ.

Ο Ούλριχ --ο οποίος δηλώνει ότι εκπροσωπεί 250 ενάγοντες, οι οποίοι ήταν όλοι «υγιείς» προτού εμφανίσουν συμπτώματα τα οποία αποδίδουν στα εμβόλια κατά της covid -- πρόσθεσε ότι τους επόμενους μήνες αναμένεται να ξεκινήσουν και άλλες δίκες.

«Τα συμπτώματα είναι πολύ διαφορετικά, από εγκεφαλικά επεισόδια ως θρόμβοι και καρδιακά προβλήματα», σημειώνει ο Γιόαχιμ Τσέζαρ- Πρέλερ, ένας άλλος Γερμανός δικηγόρος που εκπροσωπεί 140 ανθρώπους που έχουν καταθέσει αντίστοιχες προσφυγές.

Από τα 129 εκατ. εμβόλια που χορηγήθηκαν στη Γερμανία, το επιστημονικό ινστιτούτο Paul Ehrlich έλαβε 338.857 καταγγελίες για ύποπτες παρενέργειες, ανάμεσά τους 54.879 σοβαρές περιπτώσεις.

Το εργαστήριο BioNTech εξηγεί ότι σε αυτό το στάδιο «στις περιπτώσεις που έχουν εξεταστεί δεν έχει αποδειχθεί καμία αιτιακή σχέση μεταξύ των προβλημάτων υγείας που περιγράφονται και του εμβολιασμού».

Η εταιρεία διαβεβαιώνει ωστόσο ότι «αναλαμβάνει τις ευθύνες της» και «εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά, με προσοχή, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες».

«Μακρύς δρόμος»

Η εμφάνιση παρενεργειών μετά τον εμβολιασμό κατά της covid είναι κάτι που η ιατρική κοινότητα στη Γερμανία λαμβάνει σοβαρά υπόψη της, με κάποια νοσοκομεία να έχουν δημιουργήσει ειδικά ιατρεία.

Η νομική οδός προκειμένου να καθοριστεί η αιτιακή σχέση μεταξύ των εμβολίων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι είναι «ένας μακρύς δρόμος γεμάτος εμπόδια», παραδέχεται ο Τσέζαρ- Πρέλερ.

Βάσει της γερμανικής νομοθεσίας οι παρασκευαστές φαρμάκων ή εμβολίων είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν αποζημίωση για τυχόν παρενέργειες, αν «η ιατρική επιστήμη» αποδεικνύει ότι τα σκευάσματά τους προκαλούν δυσανάλογη βλάβη σε σχέση με τα οφέλη τους ή αν οι πληροφορίες στη συσκευασία είναι λανθασμένες.

Κατά συνέπεια, οι παρενέργειες θα πρέπει να είναι αρκετά «σοβαρές» για να ληφθούν υπόψη, εξηγεί ο Ανατόλ Ντούτα καθηγητής Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Μία ενάγουσα, η Κάτριν Κ. ηλικίας 45 ετών, εκτιμά ότι τα συμπτώματά της είναι όντως αρκετά σοβαρά. Δηλώνει ότι έχασε «25 κιλά σε δέκα ημέρες» μετά τον εμβολιασμό της κατά της covid και αναγκάστηκε να υποβληθεί σε πολλές επεμβάσεις στο έντερό της. «Σιχαίνομαι που μου λένε ότι είμαι μια μεμονωμένη περίπτωση, δεν είναι έτσι», τονίζει.

«Συνιστώ στους πελάτες μου να φτιάξουν ένα ημερολόγιο, να γράφουν εκεί την εξέλιξη των συμπτωμάτων τους και να ζητήσουν από έναν γιατρό να τα καταγράψει, είναι πολύ σημαντικό», εξήγησε η Άνια Ντόρνχοφ, μια ακόμη δικηγόρος που ασχολείται με αυτές τις υποθέσεις, η οποία θέλει «να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη» οι άνθρωποι που λένε ότι υποφέρουν από παρενέργειες λόγω των εμβολίων.

Επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις που ήθελαν την Ινδία να γίνεται η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ξεπερνώντας την Κίνα.

Μια είδηση που στάθηκε αφορμή για το περιοδικό "Der Spiegel" να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα προκλητικό σκίτσο που προκάλεσε τις εντονότατες αντιδράσεις πολλών και ιδιαίτερα, των Ινδών πολιτών.

Στην εν λόγω γελοιογραφία του γερμανικού περιοδικού αποτυπώνεται ένα τρένο, σε φανερά κακή κατάσταση, γεμάτο Ινδούς επιβάτες, που έχουν ανέβει ακόμη και στην οροφή του και δίπλα του να κινείται ένα κινεζικό, με μεγάλη ταχύτητα.

Ακόμη και ο ομοσπονδιακός υπουργός Rajeev Chandrasekhar έγραψε στο Twitter: "Παρά την προσπάθειά σας να κοροϊδέψετε την Ινδία, δεν είναι έξυπνο να στοιχηματίζετε εναντίον της Ινδίας υπό τον πρωθυπουργό @narendramodi ji. Σε λίγα χρόνια, η οικονομία της Ινδίας θα είναι μεγαλύτερη από τη Γερμανία".

Πολλοί έκαναν αναρτήσεις στο twitter, λέγοντας ότι το περιοδικό είχε κολλήσει με μια ξεπερασμένη ιδέα για την Ινδία και δεν είχε αναγνωρίσει την πρόοδο που είχε σημειώσει η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Άλλοι χαρακτήρισαν το εν λόγω σκίτσο "ρατσιστικό και κακόγουστο".

Σε αποτυχία κατέληξαν οι τελευταίες διαπραγματεύσεις των συνδικάτων εργαζομένων στον δημόσιο τομέα με την κυβέρνηση. Οι συνδικαλιστές εκφράζουν την απογοήτευσή τους, υπόσχονται “ειρήνη” κατά τη διάρκεια της ανεξάρτητης διαιτησίας, αλλά προειδοποιούν για νέες κινητοποιήσεις μετά το Πάσχα.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, έπειτα από εντατικές συνομιλίες τριών ημερών, η συνδικαλιστική οργάνωση Ver.di και η Ένωση Δημοσίων Υπαλλήλων dbb ανακοίνωσαν τα ξημερώματα ότι η τελευταία προσπάθεια συνεννόησης απέτυχε. Η υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ εξέφρασε τη λύπη της για το αδιέξοδο και δήλωσε ότι “ειδικά σε περιόδους κρίσεις θα ήταν καλό να μένουν όλοι στο τραπέζι”. Η υπουργός ανακοίνωσε επίσης ότι θα καταβληθεί πλέον προσπάθεια διαιτησίας, η οποία προβλέπει τρία στάδια, με συγκεκριμένες προθεσμίες. Στα μέσα Απριλίου θα πρέπει να υποβληθεί πρόταση για τα αιτήματα 2,5 εκατομμυρίων υπαλλήλων της ομοσπονδίας και των κρατιδίων.

Ο πρόεδρος της Ver.di Φρανκ Βέρνεκε δήλωσε ότι “τελικά αναγκαστήκαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διαφορές ήταν αδύνατο να γεφυρωθούν”, ενώ ο επικεφαλής της dbb Ούλριχ Ζίλμπερμπαχ επανέλαβε το αίτημα για “πραγματικές αυξήσεις αποδοχών και όχι απλώς αποζημίωση για τον πληθωρισμό”. Τα συνδικαλιστικά όργανα ψήφισαν ομόφωνα υπέρ της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων.

Οι συνδικαλιστές διεκδικούν αυξήσεις 10,5% και τουλάχιστον επιπλέον 500 ευρώ μηνιαίως. Η τελευταία προσφορά της εργοδοσίας προβλέπει αυξήσεις 8% και ελάχιστο ποσό αύξησης 300 ευρώ μηνιαίως.

Από τις αρχές Μάρτη, η FIFA και η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας βρίσκονταν σε συνομιλίες για να αποφευχθεί η διαμάχη σχετικά με το περιβραχιόνιο «One Love» στο προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών αυτό το καλοκαίρι. Μάλιστα ο Τζιάνι Ινφαντίνο, μιλώντας στη γενική συνέλευση του διοικητικού συμβουλίου της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (IFAB) το Σάββατο (04/03), δήλωνε ότι θα βρεθεί μια «λύση» πριν από το Μουντιάλ.

Σήμερα (29/03) η «Bild» αποκαλύπτει ότι η FIFA ενημέρωσε την DFB (γερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία), ότι το περιβραχιόνιο του αρχηγού στα χρώματα της αλλελεγγύης απαγορεύεται!

«Η FIFA μας ενημέρωσε ότι θέλει όλα τα συμμετέχοντα έθνη να φορούν το περιβραχιόνιο του αρχηγού της FIFA με την εκστρατεία της FIFA», λέει η προπονήτρια της εθνικής ομάδας Μάικα Φίσερ. Το DFB έχει ρωτήσει για τη δυνατότητα υποβολής αίτησης για εξαίρεση. Η FIFA το απέρριψε αμέσως. Πληροφορίες για πιθανές ποινές δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι καμία γυναίκα αρχηγός δεν μπορεί να φοράει διαφορετικό περιβραχιόνιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο από το επίσημο της παγκόσμιας ομοσπονδίας.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το καλοκαίρι του 2022 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αγγλίας επιτράπηκε στην DFB να δηλώσει το περιβραχιόνιο του ουράνιου τόξου πριν από το τουρνουά κι η UEFA το ενέκρινε. Η Αλεξάντρα Ποπ, πρώτη σκόρερ της Γερμανίας, σκόραρε στον μεγάλο τελικό με το περιβραχιόνιο του ουράνιου τόξου στο αριστερό της μπράτσο.

Τον Φεβρουάριο, η DFB συζήτησε το θέμα με το ομαδικό συμβούλιο της εθνικής ομάδας γυναικών. Η απόφαση που ελήφθη είναι να συναινέσουν με τις απαιτήσεις της FIFA δεδομένου ότι η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία είναι χώρες φιλικές προς την LGBTQ+ κοινότητα και μια τέτοια πράξη αλληλεγγύης δεν είναι τόσο απαραίτητη όσο στο Κατάρ τον χειμώνα.

Διευκρινίζεται επίσης ότι στους διεθνείς αγώνες μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο, η αρχηγός της Γερμανίας θα συνεχίσει να φοράει το περιβραχιόνιο με το ουράνιο τόξο.

Τον περασμένο Δεκέμβριο μία πισίνα στο Βερολίνο απαγόρευσε την είσοδο σε γυναίκα που επιθυμούσε να κολυμπήσει τόπλες. Η Γερμανίδα υπέβαλε στη συνέχεια γραπτά την ενόχλησή της στις δημοτικές αρχές, υπογραμμίζοντας ότι έπεσε θύμα διάκρισης. Οι αρχές επανήλθαν άμεσα πίσω, σημειώνοντας ότι πράγματι η συγκεκριμένη πολίτης είχε πέσει θύμα διάκρισης, ζητώντας από την διοίκηση της συγκεκριμένης, δημόσιας πισίνας να της επιτρέψει να κολυμπήσει τόπλες.

Η απόφαση χαιρετίστηκε ως ένα βήμα πιο κοντά στην έμφυλη ισότητα, αντανακλώντας και την παράδοση της χώρας και της  γερμανικής κουλτούρας (γνωστή ως «Freikoerperkultur») που επιτρέπει το γυμνισμό στο κολύμπι. Πλέον, οι γυναίκες μπορούν να κολυμπούν τόπλες στα κολυμβητήρια της πόλης, ακριβώς όπως και οι άντρες.

Είναι ξεπερασμένος ο γυμνισμός σήμερα;
«Από κάθε κύμα προεξέχει κι ένας γυμνός πισινός», είχε πει το 1968 η ηθοποιός Ρόμι Σνάιντερ, όταν αντίκρισε τις παραλίες του νησιού Ζιλτ στη Βόρεια Θάλασσα. Κι όμως, ο γυμνισμός θεωρείται για πολλούς σχεδόν ξεπερασμένος ή υπάρχει ακόμα ταμπού σχετικά με τους γυμνιστές, με την πανδημία του κορονοϊού να αφήνει το στίγμα της πάνω σε μία συντηρητική προσέγγιση του σώματος. Στην λίμνη Βάνζεε για παράδειγμα, στο ομώνυμο προάστιο του Βερολίνου, εν μέσω πανδημίας, άλλαξε το καθεστώς για τους λουόμενους, με την αρμόδια αρχή να ανακοινώνει ότι «Λόγω των περιοριστικών μέτρων δυστυχώς δεν μπορούμε να προσφέρουμε περιοχή για γυμνιστές». Μάλιστα, για να επισκεφτεί πλέον κάποιος τη βερολινέζικη λίμνη με παράδοση εβδομήντα χρόνων, έπρεπε να κλείσει ραντεβού διαδικτυακά.

Σύμφωνα με αποτελέσματα έρευνας του YouGov προ διετίας, οι ενήλικες στη Γερμανία, όταν βρίσκονται σε μέρη όπου είναι κάποιος γυμνός, όπως σε μία παραλία γυμνιστών ή στη σάουνα, νιώθουν κυρίως άβολα (36%) έναντι εκείνων που νιώθουν άνετα (28%). Οι υπόλοιποι είτε αποφεύγουν τέτοια μέρη ευθύς εξαρχής, είτε αποφεύγουν την ίδια την απάντηση στο εν λόγω ερώτημα. Μάλιστα, οι γυναίκες φαίνεται να νιώθουν ελαφρώς πιο άβολα (39%) σε σχέση με τους άνδρες (34%). Τέλος, επιβεβαιώνεται η άποψη που θέλει τους Ανατολικογερμανούς να απολαμβάνουν περισσότερο (36%) τις παραλίες γυμνιστών, σε σύγκριση με τους Δυτικογερμανούς (26%).

Ποια η σχέση της Ανατολικής Γερμανίας με τον γυμνισμό;
Ο γυμνισμός έχει συνδεθεί ιστορικά με την Ανατολική Γερμανία, όπου το κομμουνιστικό καθεστώς τον επέτρεπε και τον προωθούσε, σε μια απόπειρα να βγάλει προς τη διεθνή κοινότητα ένα προοδευτικό πρόσημο. Η Freikörperkultur, όπως γράψαμε παραπάνω, γνωστότερη ως «FKK», που μεταφράζεται ως «Κουλτούρα του Ελεύθερου Σώματος», έχει μακρά ιστορία στο άλλοτε κομμουνιστικό τμήμα της χώρας.

Ωστόσο δεν ξεκίνησε επί κομμουνισμού, αλλά νωρίτερα, στα τέλη του 19ου αιώνα, ως μέρος του κινήματος Lebensreform («Μεταρρύθμιση της ζωής»), ένα είδος οιονεί χίπι συνόλου τάσεων στον τρόπο ζωής, που αποσκοπούσε στη βελτίωση της υγείας, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του βρετανικού Telegraph. Η κουλτούρα της FKK ήταν πρωτοποριακή για την την εποχή της, καθώς προωθούσε και μία ευρύτερη στάση σε ζητήματα διατροφής και στη σχέση συνολικά του σώματος με τη φύση, έναν πρώιμο βιγκανισμό θα λέγαμε. Η κουλτούρα αυτή αναπτύχθηκε σταδιακά σε όλη τη χώρα, με το πρώτο κλαμπ FKK να ιδρύεται στο Έσεν το 1898. Μια πρώτη, αποκλειστική παραλία γυμνισμού ιδρύθηκε στο βόρειο γερμανικό νησί Ζιλτ το 1920, ενώ έξι χρόνια αργότερα, ο Αδόλφος Κοχ άνοιξε μια σχολή γυμνισμού στο Βερολίνο, η οποία προωθούσε τα γυμνά αθλήματα, παράλληλα με τη σεξουαλική υγιεινή.

Τη δεκαετία του 1930, το ναζιστικό καθεστώς απαγόρευσε την λειτουργία των κλαμπ, αλλά μετά το τέλος του πολέμου η τάση υπέρ του γυμνισμού άνθησε και πάλι, κυρίως στην Ανατολική Γερμανία. Η Ενωση για την Ελεύθερη Κουλτούρα Σώματος (DFK), που εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα ως μέρος της Γερμανικής Ολυμπιακής Ομοσπονδίας Αθλητισμού, ιδρύθηκε στο Ανόβερο το 1949 και έδωσε ώθησε και πάλι στο δημόσιο γυμνισμό, ενώ στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ο δημόσιος γυμνισμός συνδέθηκε θεωρητικά με το προλεταριάτο, λαμβάνοντας υπόψη τις πιο σοσιαλιστικές, ταξικές πτυχές της γύμνιας.

Η τάση μετά την επανένωση της Γερμανίας
Η τάση συνεχίστηκε και μετά την επανένωση, όπως σημειώνει ο Telegraph, καθώς υπάρχουν εκατοντάδες κλαμπ και παραλίες γυμνισμού σε όλη τη χώρα. Το Ρούγκεν, το μεγαλύτερο νησί της Γερμανίας στη Βαλτική, διαθέτει πέντε παραλίες γυμνισμού. Ο Αγγλικός Κήπος του Μονάχου έχει δύο μεγάλες περιοχές FKK, ενώ υπάρχουν οργανώσεις αφιερωμένες σε σχετικές δραστηριότητες, όπως το «Nacktjoggen» (Γυμνό Τζόγκινγκ) και το «Nacktwandern» (Γυμνή Πεζοπορία).

Η γερμανική προσέγγιση στο θέμα του γυμνισμού διαθέτει κάτι από τον ορθολογισμό και την πρακτικότητα με τις οποίες αντιμετωπίζονται τα περισσότερα ζητήματα της καθημερινότητας. Η απενοχοποίηση του γυμνού σώματος έχει διαφορετικές διαστάσεις στη χώρα σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, παρά τη συντηρητική στροφή που παρατηρείται σήμερα. H κουλτούρα των γυμνιστών στη Γερμανία, όπως σημειώνει ο Telegraph, με εξαίρεση τις λεγόμενες σάουνες FKK, οι οποίες εκμεταλλεύονται συγκεκριμένα και πολύ απροκάλυπτα την κουλτούρα των πολυγαμικών σεξουαλικών πρακτικών, είναι εξ ορισμού αποσεξουαλοποιημένη, καθώς αφορά πολύ περισσότερο στην αγκαλιά της φύσης παρά στις ανθρώπινες σχέσεις. Το ερώτημα, βέβαια, αν θα επανέλθει ως ισχυρή τάση δεν έχει ακόμη απάντηση, με πολλούς κοινωνιολόγους και θεωρητικούς της επιστήμης της ανθρώπινης συμπεριφοράς να εκτιμούν ότι «άλλοτε θα ενθαρρύνεται κι άλλοτε θα αποθαρρύνεται, ανάλογα με την εποχή και τις εκάστοτε κοινωνικές περιστάσεις».

Πηγή: rosa.gr