Πέγκυ Μπαμπάθα

Ο 20ος και 21ος αιώνας έχουν δικαίως ονομαστεί “Εποχή των Πλαστικών”, αφού η παρουσία τους και η επιρροή τους στη ζωή μας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Τα πλαστικά διαπερνούν όλες τις πτυχές της κοινωνίας. Κοιμόμαστε σε μαξιλάρια γεμάτα πλαστικό, καθαρίζουμε τα δόντια μας με πλαστικές οδοντόβουρτσες, πληκτρολογούμε σε πλαστικά πληκτρολόγια, πίνουμε και τρώμε φαγητό από πλαστικά δοχεία και γενικότερα είναι αδύνατο να περάσει μια μέρα χωρίς να συναντήσουμε κάποιο είδος πλαστικού. Αυτή η μεγάλη συνειδητοποίηση του πόσο μέσα στην ζωή μας έχουν εισέλθει τα πλαστικά ωστόσο, δεν μένει χωρίς επακόλουθα.

Το πλαστικό αποτελεί πλέον έναν από τους βασικότερους παράγοντες μόλυνσης του περιβάλλοντος και των οργανισμών μας, με συνεχώς νέες έρευνες να γνωστοποιούν την ζημιογόνα επιρροή τους. Από τον αέρα και τους ωκεανούς, έως τα ζώα και τους οργανισμούς μας, το πλαστικό παρά την χρηστικότητά του και το μικρό κόστος παραγωγής του, συγκεντρώνει καταστροφικές επιπτώσεις για όλους μας.

Η εποχή του πλαστικού

Ο 20ός αιώνας έφερε μια επανάσταση στην παραγωγή πλαστικών: την έλευση των εξ ολοκλήρου συνθετικών πλαστικών. Μέχρι τότε το πλαστικό υπήρχε μεν στις ζωές των ανθρώπων, αλλά μέσω διαφορετικών υλικών. Τα φυσικά πλαστικά, όπως το κέρατο, το κέλυφος χελώνας, το κεχριμπάρι και το καουτσούκ, δουλεύονταν για την ακρίβεια από την αρχαιότητα. Τα κέρατα των ζώων, εύπλαστα όταν θερμαίνονται, χρησιμοποιούνταν για πολλούς σκοπούς και προϊόντα, από μενταγιόν μέχρι μαχαιροπήρουνα. Μάλιστα, η βιομηχανία κατασκευής χτενών ήταν μια από τις μεγαλύτερες εφαρμογές που είχε το κέρατο τον 19ο αιώνα. Μέχρι όμως τα μέσα του 19ου αιώνα, μετά τη βιομηχανοποιημένη παραγωγή αγαθών, ορισμένα υλικά ζωικής προέλευσης είχαν γίνει όλο και πιο σπάνια. Οι ελέφαντες κινδύνευαν να εξαφανιστούν, αν συνεχιζόταν η ζήτηση για το ελεφαντόδοντό τους, που χρησιμοποιούνταν σε αντικείμενα από τα πλήκτρα του πιάνου μέχρι τις μπάλες του μπιλιάρδου. Η ίδια μοίρα περίμενε και ορισμένα είδη χελώνας, το κέλυφος της οποίας αξιοποιήθηκε για χτένες.
 

Οι φυσικοί τρόποι αυτοί ήταν τελικά καθόλου βιώσιμοι, ειδικά όσο μεγάλωνε η παραγωγή των προϊόντων. Λύση στο πρόβλημα - οξύμωρο αν σκεφτούμε που έχουμε φτάσει σήμερα - έδωσε ο Βέλγος χημικός και έμπορος, Leo Baekeland, ο οποίος δημιούργησε το πρώτο πλήρως συνθετικό πλαστικό το 1907. Η εφεύρεσή του, την οποία βάφτισε Μπακελίτη, συνδύαζε δύο χημικές ουσίες, τη φορμαλδεΰδη και τη φαινόλη. Μετά από τις πρώτες κιόλας χρήσεις του από τις παραγωγικές μονάδες, ο βακελίτης προκάλεσε μια καταναλωτική έκρηξη σε προσιτά αλλά και ιδιαίτερα επιθυμητά προϊόντα. Είχε μια σκούρα καφέ, ξύλινη εμφάνιση και μπορούσε ταυτόχρονα εύκολα να παραχθεί μαζικά, καθιστώντας το ιδανικό για να φέρει νέες σχεδιαστικές τάσεις, όπως η Art Deco, στις μάζες.
 

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, οι βιομηχανίες πετρελαίου και χημικών προϊόντων άρχισαν να σχηματίζουν συμμαχίες με εταιρείες όπως η Dow Chemicals, η ExxonMobil, η DuPont και η BASF. Αυτές οι εταιρείες εξακολουθούν να είναι οι κύριοι παραγωγοί ρητινών πρώτων υλών για τη βιομηχανία πλαστικών σήμερα. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Σταδιακά οι εφευρέσεις του πλαστικού ακολουθούσαν η μια την άλλη, με αποκορύφωμα το 1933 όπου δημιουργήθηκε η ουσία πολυαιθυλένιο, η οποία αποτέλεσε θαυματουργό υλικό, ισχυρό, εύκαμπτο και ανθεκτικό στη θερμότητα. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά σύντομα ακολούθησαν καταναλωτικά προϊόντα, από την πλαστική σακούλα για ψώνια και το Tupperware μέχρι τις τεχνητές αρθρώσεις ισχίου και γόνατος. Το ακολούθησαν και άλλες “πλαστικές επιτυχίες” όπως το Nylon και το Teflon.

Από χρήσιμο εργαλείο σε δηλητηριώδη ουσία

Οι χημικές ιδιότητες που έχουν καταστήσει το πλαστικό ένα απίστευτα χρήσιμο και ανθεκτικό υλικό, είναι οι ίδιες που καθιστούν επίσης δύσκολη την απόρριψή και αποσύνθεση του. Εδώ θα πούμε το γνωστό: ορισμένοι τύποι χρειάζονται χιλιάδες - ακόμη και δεκάδες χιλιάδες - χρόνια για να αποικοδομηθούν σε χώρους υγειονομικής ταφής.

Αποτέλεσμα είναι τα πλαστικά και κυρίως τα μικροπλαστικά να εμφανίζονται πλέον παντού στο περιβάλλον μας και όχι μόνο. Από τον πάτο της θάλασσας, εκεί όπου οι επιστήμονες ανακαλύπτουν συνεχώς τέτοιες μικροίνες και στα στομάχια των ψαριών και των θαλάσσιων ζώων, μέχρι τον πλακούντα των γυναικών. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πριν περίπου 3 χρόνια τα πρώτα σωματίδια από μικροπλαστικά στον πλακούντα μωρών που ήταν ακόμα στον κοιλιά εγκύων γυναικών. Το φαινόμενο αυτό επεκτείνεται και στο υπόλοιπο σώμα, αφού πριν ένα αντίστοιχο διάστημα, ανακαλύφθηκαν νανοσωματίδια πλαστικού και σε ανθρώπινα όργανα, όπως πνεύμονες, συκώτι, νεφρά και σπλήνα.
 

Η εύρεσή τους όμως μέσα μας και έξω μας δεν αποτελεί ένα απλό γεγονός. Σήμερα, η παραγωγή και η χρήση του πλαστικού εξακολουθεί να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδό της, αλλά τα στοιχεία για την ανακύκλωση δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Πιο συγκεκριμένα, μόνο το 10% περίπου του πλαστικού που παράγουμε ανακυκλώνεται σήμερα. Αρχική συνέπεια είναι η καταστροφή της άγριας ζωής, με την πλαστική ρύπανση να απειλεί τη θαλάσσια ζωή και τα οικοσυστήματα. Τα πλαστικά αντικείμενα προκαλούν τεράστιες ζημιές στα ζώα όταν αυτά έρχονται σε επαφή ή τα καταπίνουν, οι οποίες περιλαμβάνουν ασφυξία, παγίδευση, σχισίματα, μολύνσεις και εσωτερικές κακώσεις.

Στους ανθρώπους η επαφή είναι επίσης επικίνδυνη. Όπως προαναφέρθηκε, τα μικροπλαστικά έχουν γίνει πλέον μέρος της τροφικής αλυσίδας και έχουν βρεθεί παντού: στο πόσιμο νερό, στο αλάτι, στη μπύρα και στο χώμα όπου καλλιεργούμε τα λαχανικά μας. Η εξίσωση είναι απλή από εκεί και έπειτα. Αυτές οι ουσίες που καταναλώνουμε άθελά μας, μπορεί να προκαλέσουν πολλές δυσλειτουργίες στα όργανά μας και να μας δηλητηριάσουν. Επίσης, τα πλαστικά υλικά είναι καρκινογόνα και μπορούν να επηρεάσουν το ενδοκρινικό σύστημα του οργανισμού, προκαλώντας αναπτυξιακές, νευρολογικές, αναπαραγωγικές και ανοσολογικές διαταραχές. Ένας άλλος κίνδυνος για την υγεία δίνεται από τους τοξικούς ρύπους που συχνά συσσωρεύονται στην επιφάνεια του πλαστικού και στη συνέχεια μεταφέρονται στον άνθρωπο μέσω της κατανάλωσης θαλασσινών.
 

Ζώντας σε έναν κόσμο από πλαστικό

Αυτά τα δεδομένα σίγουρα είναι δυσοίωνα. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, πέρα από τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες, οι λύσεις είναι στα χέρια μας. Ο περιορισμός της χρήσης του πλαστικού, η προτίμηση βιοδιασπώμενων ειδών, η εκμάθηση της μεθόδου της ανακύκλωσης και άλλοι αντίστοιχοι βιώσιμοι τρόποι, μπορούν σίγουρα να μετριάσουν το πρόβλημα και ξεκινούν από εμάς. Ας μην ξεχνούμε ότι το ζήτημα των πλαστικών είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε. Αφορά όλον τον πλανήτη και έχει επιπτώσεις όχι απλά στην οργανική μας λειτουργία, αλλά και στην οικονομία μας, μέσω σοβαρών προβλημάτων στον τουρισμό, την αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες.

Πηγή: protothema.gr

Για πρώτη φορά, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία ήταν την Παρασκευή, 17 Νοεμβρίου, πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου μεγαλύτερη της εποχικής μέσης θερμοκρασίας της προβιομηχανικής εποχής, δηλαδή πάνω από το ανώτατο όριο της συμφωνίας του Παρισιού για μία ημέρα, όπως ανακοίνωσε το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Copernicus.

Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν, στις 17 Νοεμβρίου, 2,06 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο των θερμοκρασιών που καταγράφηκαν από το 1850 έως το 1900, ανέφερε στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter) η Σαμάνθα Μπέρτζες, αναπληρώτρια επικεφαλής της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής (C3S) του Copernicus.

«Πρόκειται για την πρώτη ημέρα που η παγκόσμια θερμοκρασία υπερέβη κατά περισσότερο από 2 βαθμούς Κελσίου» τα προβιομηχανικά επίπεδα, υπογράμμισε.

Το όριο αυτό θα πρέπει ωστόσο να ξεπεραστεί κατά μέσο όρο επί αρκετά χρόνια προκειμένου να θεωρηθεί ότι το όριο της συμφωνίας του Παρισιού έχει ξεπεραστεί.

Η συμφωνία, που υπογράφτηκε το 2015 έπειτα από τη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα COP21, έχει στόχο να διατηρήσει «την αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας πολύ κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα» και να συνεχιστούν οι προσπάθειες «ώστε να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα».

Σε μια ειδική έκθεση της (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή -- Giec) το 2018, οι ειδικοί για το κλίμα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διατήρησαν ως ορισμό της υπερθέρμανσης έναν μέσο όρο «για μια περίοδο 30 χρόνων» σε σχέση με «την περίοδο αναφοράς 1850-1900».

Τώρα το κλίμα θεωρείται ότι έχει υπερθερμανθεί περίπου κατά 1,2 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1850-1900.

Αυτή η πρώτη ημέρα πάνω από το όριο των 2 βαθμών Κελσίου εγγράφεται σε μια σειρά ρεκόρ: οι μήνες από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο ήταν ήδη οι πιο ζεστοί που έχουν καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως, σύμφωνα με το Copernicus, για το οποίο το 2023 θα ξεπεράσει «σχεδόν σίγουρα» το ετήσιο ρεκόρ του 2016.

Ο Οκτώβριος του 2023 ήταν «1,7 βαθμό Κελσίου πιο ζεστός κατά μέσο όρο για μήνα Οκτώβριο την περίοδο 1850-1900», εξήγησε το παρατηρητήριο στις αρχές Νοεμβρίου.

Αυτά τα ρεκόρ θερμοκρασιών μεταφράζονται σε ξηρασίες, συνώνυμες των λιμών, καταστροφικές πυρκαγιές ή ενισχυμένους τυφώνες, προειδοποιούν οι επιστήμονες και θα βρίσκονται στο φόντο της 28ης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα που θα διεξαχθεί στο Ντουμπάι (30 Νοεμβρίου-2 Σεπτεμβρίου).

Ο Αντόνιο Γκουτέρες ζητεί «δραστικά μέτρα»

Καθώς ο πλανήτης οδεύει προς μια υπερθέρμανση από 2,5°C έως 2,9°C έως το 2100, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ ζήτησε σήμερα «δραστικά μέτρα, τώρα», λίγες ημέρες πριν από την COP28, τη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα που θα διεξαχθεί στο Ντουμπάι.

«Οι ηγέτες οφείλουν να διπλασιάσουν τις προσπάθειες δραστικά, με φιλοδοξίες ρεκόρ, ενέργειες ρεκόρ, και μειώσεις ρεκόρ των εκπομπών», δήλωσε ο Αντόνιο Γκουτέρες.

«Αυτό απαιτεί το ξερίζωμα των δηλητηριασμένων ριζών της κλιματικής κρίσης: τα ορυκτά καύσιμα», τόνισε ενώπιον του Τύπου με την ευκαιρία της δημοσίευσης ετήσιας έκθεσης του ΟΗΕ για το χάσμα μεταξύ των αναγκών και των προοπτικών μείωσης των εκπομπών.

Το χάσμα ανάμεσα στις δεσμεύσεις των κρατών και σε αυτό που θα ήταν απαραίτητο για την τήρηση των στόχων της συμφωνίας του Παρισιού συνιστά μια αποτυχία ηγεσίας, προδοσία αυτών που είναι ευάλωτοι, και μια τεράστια ευκαιρία που χάθηκε, κατήγγειλε ο Γκουτέρες.

Σε επικίνδυνα επίπεδα έχει φτάσει η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Νέο Δελχί, το οποίο έχει καλυφθεί από ένα πέπλο τοξικής ομίχλης.

Σύμφωνα με την ελβετική εταιρεία παρακολούθησης της ποιότητας του αέρα, την IQAir, το επίπεδο αιωρουμένων σωματιδίων PM 2,5, που είναι τα πιο επικίνδυνα, είναι 35 φορές υψηλότερο από το μέγιστο που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Ο αρμόδιος υπουργός του Νέου Δελχί Άρβιντ Κεϊριβάλ ανακοίνωσε αργά χθες, Πέμπτη, το βράδυ ότι όλα τα δημοτικά σχολεία θα παραμείνουν κλειστά στην ινδική πρωτεύουσα για τουλάχιστον δύο ημέρες.

Το Νέο Δελχί, μια από τις μεγαλύτερες αστικές περιοχές στον πλανήτη, κατατάσσεται συχνά μεταξύ των πόλεων με τη μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση παγκοσμίως.

Η τοξική ομίχλη, τροφοδοτούμενη από τις καύσεις φυτικών υπολειμμάτων καλλιεργειών, τις εκπομπές της βιομηχανίας και των οδικών μεταφορών, καλύπτει την πόλη των 30 εκατομμυρίων κατοίκων.

Το πρόβλημα κορυφώνεται στις αρχές του χειμώνα, κοντά στην ινδουϊστική γιορτή Ντιβάλι, η οποία συμπίπτει με τις εβδομάδες κατά τις οποίες δεκάδες χιλιάδες αγρότες του ινδικού βορρά καίνε τα υπολείμματα της συγκομιδής στους ορυζώνες.

Η πρακτική της καύσης φυτικών υπολειμμάτων των καλλιεργειών αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της ρύπανσης αυτής, η οποία πνίγει το Νέο Δελχί κάθε χρόνο και επιμένει παρά τις προσπάθειες των αρχών να πείσουν τους αγρότες να χρησιμοποιούν άλλες μεθόδους και τις απειλές για τη λήψη τιμωρητικών μέτρων.

Οι αρχές ανακοινώνουν τακτικά διάφορα σχέδια για τη μείωση της μόλυνσης του αέρα, ιδίως την αναστολή των οικοδομικών εργασιών, αλλά χωρίς μεγάλο αποτέλεσμα.

Μελέτη της βρετανικής ιατρικής επιθεώρησης The Lancet που δημοσιεύτηκε το 2020 απέδιδε 1,67 εκατομμύριο θανάτους, το προηγούμενο έτος, στην μόλυνση του αέρα στην Ινδία, εκ των οποίων σχεδόν 17.500 στην πρωτεύουσά της.

Η Ινδία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας. Η χώρα είδε τις εκπομπές της ανά κάτοικο να αυξάνονται κατά 29% την τελευταία επταετία και δείχνει απροθυμία να εφαρμόσει πολιτικές για τη σταδιακή κατάργηση των ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων.

Ο προηγούμενος μήνας ήταν ο πιο θερμός Σεπτέμβριος που έχει καταγραφεί ποτέ σε παγκόσμια κλίμακα, ανακοίνωσε σήμερα το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Copernicus.

Μάλιστα, σύμφωνα με το Copernicus, η θερμοκρασία των 16,38°C έσπασε όλα τα ρεκόρ για μήνα Σεπτέμβριο, ξεπερνώντας κατά μισό βαθμό Κελσίου, την προηγούμενη υψηλότερη τιμή που είχε καταγραφεί τον Σεπτέμβριο του 2020.

Έτσι, συνεχίζεται ένα σερί παγκόσμιων μηνιαίων ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας, το οποίο έχει ξεκινήσει από τον Ιούνιο.

Σύμφωνα με την υπηρεσία κλιματικής αλλαγής Copernicus, ο φετινός Σεπτέμβριος είναι θερμότερος κατά 1,75°C από τον μέσο όρο του Σεπτεμβρίου την περίοδο 1850-1900, την προβιομηχανική περίοδο αναφοράς, προτού αρχίσει να καταγράφεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Παράλληλα, ο Σεπτέμβριος του 2023 ήταν κατά έναν ολόκληρο βαθμό Κελσίου θερμότερος από ό,τι την περίοδο 1991-2020.

Copernicus: Το 2023 φαίνεται πως θα είναι το θερμότερο έτος στην ιστορία

Την ίδια ώρα, το 2023 φαίνεται πως θα είναι το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ στα χρονικά, με τη θερμοκρασία φέτος να οδεύει να είναι 1,4°C πάνω από τον μέσο όρο κατά την προβιομηχανική εποχή.

Με άλλα λόγια, θα είναι μόλις 0,1 βαθμό Κελσίου κάτω από τον στόχο της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, που είχε σκοπό η αύξηση της θερμοκρασίας να περιοριστεί στον 1,5°C μέχρι το τέλος του αιώνα.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η υποδιευθύντρια του Copernicus, Σαμάνθα Μπέρτζες, δύο μήνες πριν την παγκόσμια σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα «COP28», «η αίσθηση του επείγοντος για την ανάληψη φιλόδοξης δράσης για το κλίμα δεν ήταν ποτέ πιο κρίσιμη».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, dpa

ο Up Stories παρουσιάζει ένα συγκλονιστικό βίντεο σχετικά με το πώς έχει διαμορφωθεί το τοπίο μετά την κακοκαιρία «Daniel» που έπληξε την Θεσσαλία. 

Η φύση έχει πάρει πίσω το κομμάτι που αναλογούσε στην Λίμνη Κάρλα πριν αυτή αποξηραθεί το 1962 και η εικόνα από το Google Earth δείχνει την τρομακτική διαφορά του πριν και μετά την κακοκαιρία στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Το βίντεο είναι από αεροπλάνο και από τα 35.000 πόδια.

ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ

Το σφάξιμο ζώων είναι πρακτική που ακολουθεί ο άνθρωπος, όσο υπάρχει στον πλανήτη. Στις πρώτες του ημέρες, δεν απαριθμούσε +8.000.000.000 μέλη, που είμαστε σήμερα στη Γη.

Επίσης, υπάρχουν ουκ ολίγες άλλες επιλογές για τροφές που εξασφαλίζουν την επιβίωση και την υγεία μας, όπως οι πρακτικές της κτηνοτροφίας έχουν φτάσει σε σημείο που αντιστοιχούν στο 20% όσων προκαλούν την κλιματική κρίση.

Έχει εκτιμηθεί πως η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για περισσότερο από το 30% της ανθρωπογενούς εκπομπής μεθανίου. Ουσίας που είναι 28 φορές πιο ισχυρή από το διοξείδιο του άνθρακα, σε αυτό που ξέρεις ως φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αν δεν ξέρεις, είναι ο λόγος που αισθάνεσαι σαν να βράζεις ενώ κάθεσαι μέσα σε θερμοκήπιο, με κλειστές τις πόρτες, τα καλοκαίρια.

Πέραν των βιολογικών δραστηριοτήτων των ζώων και των περιττωμάτων τους, πρόβλημα αποτελούν και οι πόροι που χρειάζονται για να τραφούν (βλ. παραγωγή λιπασμάτων, αγροτική παραγωγή, συντήρηση).

Δεν ισχύουν βέβαια, για όλα τα ζώα τα ίδια.

Χαρακτηριστικά, η παραγωγή μοσχαρίσιου κρέατος χρειάζεται 28 φορές περισσότερη γη, 11 φορές περισσότερο νερό και 6 φορές περισσότερο λίπασμα από εκείνη του χοιρινού ή των πουλερικών.

Για να μην αναλύσουμε το θέμα των θρεπτικών οφελών που υπάρχουν στο κρέας που πωλείται. Ή τις συνθήκες σφαγής.

Ουδόλως τυχαία λοιπόν, οι πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη ανήκουν στην μακροσκελή λίστα αυτών που επενδύουν σε εναλλακτικούς τρόπους για να πάρουμε ό,τι δίνει το ζωικό κρέας, από άλλα τρόφιμα που δεν καταστρέφουν τον -ήδη μερικώς κατεστραμμένο- πλανήτη.

Επειδή δεν υπήρχαν, τα δημιούργησαν.

Η τελευταία ανακάλυψη είναι το φιλέτο σολομού που προκύπτει από 3D printer.

Δες πώς.

Από την Πέμπτη 14/9 διατίθεται στα σούπερ μάρκετ της αλυσίδας REWE, των 3.300 καταστημάτων.

Από την πρώτη Οκτωβρίου θα μπορούμε να την παραγγείλουμε (online) σε όλη την Ευρώπη.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ

Το πρώτο κρέας που δεν ήταν κρέας, αλλά όταν το ψήνεις και το τρως δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά, δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2016, από την Impossible Foods. Που έκανε ό,τι ακριβώς έλεγε το όνομα της: ζουμερό μπιφτέκι χωρίς ιχνοστοιχείο κρέατος.

Ο Patrick O. Brown, καθηγητής βιοχημείας στο Stanford πήρε άδεια από τη δουλειά του για να αφοσιωθεί επί 18 μήνες στην κτηνοτροφία. Κατέληξε στο ότι ήταν το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα στον κόσμο και η κύρια αιτία ήταν η χρήση ζώων, για την παραγωγή τροφής. Ακολούθησε συνέδριο στο οποίο ανακοίνωσε τα ευρήματα του και εκεί ανακοίνωσε πως έχει να προτείνει κάτι.

Έτσι έφτιαξε την Impossible Foods, την οποία στήριξαν πολλοί δισεκατομμυριούχοι.

Στόχος ήταν η προσφορά γευστικών και διατροφικών οφελών του κρέατος, χωρίς τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον.

Η εκκίνηση δόθηκε με την έρευνα στο μοριακό επίπεδο των ζωικών προϊόντων, ώστε να διαλέξει πρωτεΐνες και θρεπτικά στοιχεία από φυτά και να προχωρήσει στην αναδημιουργία.

Στο ίδιο διάστημα, μια άλλη εταιρία, η Beyond Meat δημιούργησε τη νέα γενιά φυτικής προέλευσης υποκατάστατων κρέατος, που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια χρηματοδότησης δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων και έπειτα από χρόνια επιστημονικής έρευνας.

Το Μάρτιο του 2022 έγινε γνωστή μια νέα τακτική αντικατάστασης φυσικής προελεύσεως κρέατος: το καλλιεργημένο κρέας. Το ανέλαβε η Upside Foods.

Στο επίκεντρο βρίσκονται τα βλαστοκύτταρα από βιοψία ζώου (ένα ωάριο ή ακόμα και ένα φτερό). γίνεται γρήγορος πολλαπλασιασμός σε δεξαμενή από ανοξείδωτο χάλυβα που ονομάζεται βιοαντιδραστήρας (ή καλλιεργητής), εκεί τα κύτταρα 'τρέφονται' με έναν σύνθετο ζωμό που περιέχει θρεπτικά συστατικά (όπως υδατάνθρακες και αμινοξέα) και κάποιο είδος αυξητικού παράγοντα και έτσι αποκτούν μύες, λίπος και συνδετικούς ιστούς.

ΤΩΡΑ Η ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΡΟΦΩΝ ΠΕΡΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΙΕΙΑ

H αυστριακή Revo Foods είχε ακριβώς τις ίδιες αναζητήσεις με όλους τους άλλους που προσπαθούν να βγάλουν από την εξίσωση της διατροφικής κάλυψης των ανθρώπων τα υπόλοιπα είδη που κατοικούν στον πλανήτη. Εστίασε όμως, σε άλλο 'χώρο'.

Η startup που δημιουργήθηκε το 2020 πρωτοπορεί στην τεχνολογία 3D Food Printing μεγάλου όγκου για την παραγωγή εναλλακτικών κρεάτων. Έχει ομάδα 40 διεθνών επιστημονών και μηχανικών που εργάζονται «για την αποτροπή της υπεραλίευσης».

Όπως ενημερώνει «με έως και 60% των παγκόσμιων ιχθυαποθεμάτων να υπεραλιεύονται, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κατάρρευσης ενός ωκεάνιου οικοσυστήματος.

Η αλιευτική βιομηχανία είναι επίσης, ο κύριος λόγος για την πλαστική ρύπανση στους ωκεανούς.

Μια κατάρρευση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας θα ήταν μη αναστρέψιμη και καταστροφική για τα εκτιμώμενα 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που εξαρτώνται από τους ωκεανούς για τροφή και εισόδημα.

Παρά τη δραματική απώλεια των κοραλλιογενών υφάλων, τα αυξανόμενα επίπεδα τοξινών και μικροπλαστικών που μολύνουν ψάρια, η ζήτηση των καταναλωτών για θαλασσινά έχει εκτοξευθεί παράδοξα τις τελευταίες δεκαετίες».

Για αυτό και εργάζεται ως προς τα vegan θαλασσινά.

Διαθέτει 2 διπλώματα ευρεσιτεχνίας και μια τεχνολογία συνεχούς τρισδιάστατης εκτύπωσης πρωτεϊνών. Στα 3 χρόνια της ύπαρξης της έχει χρηματοδοτηθεί με 7.000.000 ευρώ.

Ο ‘εκτυπωμένος’ σολομός είναι προϊόν συνεργασίας με τη σουηδική startup Mycorena.

Το εγχείρημα υποστηρίχθηκε με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση ύψους 1.5 εκατ. ευρώ.

Έτσι προέκυψε το Filet, το πρώτο τρισδιάστατα εκτυπωμένο προϊόν που έχει δημιουργηθεί ποτέ και εύλογα το πρώτο του είδους, που φτάνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

O 3D σολομός έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και ωμέγα-3

Το κύριο συστατικό του vegan σολομού λέγεται μυκοπρωτεΐνη (Mycoprotein). Τη δημιούργησαν από κοινό η Revo Foods και η Mycorena από νηματώδεις μύκητες.

Η τελευταία ανέπτυξε την πρωτεϊνική βάση με το όνομα Promyc, ειδικά για τους σκοπούς της τρισδιάστατης εκτύπωσης.

Παρουσιάζεται από τους δημιουργούς του ως «αρκετά βαρετό συστατικό, με ουδέτερο χρώμα γεύση και οσμή», που ωστόσο «είναι ένα συστατικό βιώσιμης μυκοπρωτεΐνης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή vegan προϊόντων διατροφής. Επίσης, αποτελεί εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και πρωτεϊνών, είναι θρεπτικό, έχει υγιεινές βιταμίνες και εξαιρετική υφή».

Σαν του σολομού που ξέρεις.

Εξασφάλισε εν τω μεταξύ, και βαθμολογία Nutriscore "A", λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνες και ωμέγα-3.

Η μυκοπρωτεΐνη έχει ελάχιστες απαιτήσεις επεξεργασίας και χρειάζεται λιγότερους πόρους (βλ. νερό, εκπομπές) στην παραγωγή της, σε σύγκριση με τη συμβατική παραγωγή ψαριών. Έτσι είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον.

«ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ»

Οι άνθρωποι που σκέφτηκαν πως μπορεί να δημιουργηθεί σολομός που δεν έχει σολομό, χρησιμοποίησαν νέα τεχνολογία επεξεργασίας υλικών, που επιτρέπει την απρόσκοπτη ενσωμάτωση των λιπών σε μια ινώδη πρωτεϊνική μεσοκυττάρια ουσία.

Έτσι το αποτέλεσμα παραπέμπει σε πολύ μεγάλο βαθμό σε θαλασσινά, με ζουμερές ίνες φιλέτου ψαριού.

Η τεχνολογία αυτή λέγεται 3D-MassFormer™ (την είδες στο πρώτο βίντεο του κειμένου) και μπορεί να παράγει μαζικά τρισδιάστατα εκτυπωμένα τρόφιμα.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Robin Simsa δήλωσε ότι «με το ορόσημο της τρισδιάστατης εκτύπωσης τροφίμων βιομηχανικής κλίμακας, εισερχόμαστε σε μια δημιουργική επανάσταση τροφίμων.

Μια εποχή όπου τα τρόφιμα κατασκευάζονται ακριβώς σύμφωνα με τις ανάγκες των πελατών. Δεν δημιουργούμε απλώς μια vegan εναλλακτική. Διαμορφώνουμε το ίδιο το μέλλον των τροφίμων».

Βλέπεις, πέραν των θαλασσινών η τεχνολογία μπορεί να δώσει αποτέλεσμα και στα κτηνοτροφικά προϊόντα. Δηλαδή, μπορεί σύντομα να δούμε στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τρισδιάστατα εκτυπωμένα κρέατα -που δεν θα είναι κρέατα.

Πηγή: news247.gr

Σε μια πολύ σοβαρή καταγγελία, η οποία συνοδεύεται από χάρτη και φωτογραφίες, έκανε η διευθύντρια περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάδας. Στην περιοχή του Σχοινιά, στη Ζώνη Προστασίας Α3, έχουν χτιστεί και λειτουργούν αυθαίρετα τουριστικά καταλύματα.

Η Θεοδότα Νάντσου, του WWF Ελλάδας, με ανάρτησή της στο Facebook, σημειώνει ότι μέσα στο εθνικό πάρκο, «σε τόπο δηλαδή φοβερής οικολογικής αξίας που προστατεύεται με ξεκάθαρο προεδρικό διάταγμα, κάποιος χτίζει και νοικιάζει καραπαράνομα τουριστικά». 

Όπως επισημαίνει, «το δασαρχείο κινητοποιήθηκε μόνο αφού έγινε φασαρία / η μονάδα διαχείρισης του εθνικού πάρκου δεν μπορεί να κάνει και πολλά / οι επιθεωρητές περιβάλλοντος στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πια / τα εθνικά πάρκα δεν έχουν κανένα αποτελεσματικό σύστημα φύλαξης από παρανομίες / ο εισαγγελέας υποτίθεται πως διέταξε διακοπή εργασιών και συλλήψεις». 

Επισημαίνεται ότι στην Ζώνη Προστασίας Α3, επιτρέπονται μόνο η επιστημονική έρευνα και η περιβαλλοντική εκπαίδευση, όχι η εμπορική χρήση και εκμετάλλευση.

Στην ανάρτησή της στο Facebook, η Θεοδότα Νάντσου γράφει τα εξής:

«Στην Ελλάδα, το περιβαλλοντικό έγκλημα δεν είναι σαν τα άλλα: δεν παρεμβαίνει καμία αρχή όταν αυτό συμβαίνει, δεν γίνονται συλλήψεις, δεν παίζει αυτόφωρο. Γενικά, οι νόμοι είναι χαλαροί, οι υπηρεσίες ακόμα και όταν κάνουν τη δουλειά τους έχουν λειψές αρμοδιότητες και δεν μπορούν ούτε καν πρόστιμα να επιβάλουν επί τόπου (πρέπει να εισηγηθούν, να περάσουν από εγκρίσεις, να δεχθούν προσφυγές και στο τέλος να πάρουν έγκριση από κάποι@ περιφερειάρχη ή υπουργό και αν). 

Εδώ το Εθνικό Πάρκο Σχοινιά - Μαραθώνα.

Μέσα σε εθνικό πάρκο, σε τόπο δηλαδή φοβερής οικολογικής αξίας που προστατεύεται με ξεκάθαρο προεδρικό διάταγμα, κάποιος χτίζει και νοικιάζει καραπαράνομα τουριστικά. το δασαρχείο κινητοποιήθηκε μόνο αφού έγινε φασαρία / η μονάδα διαχείρισης του εθνικού πάρκου δεν μπορεί να κάνει και πολλά / οι επιθεωρητές περιβάλλοντος στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πια / τα εθνικά πάρκα δεν έχουν κανένα αποτελεσματικό σύστημα φύλαξης από παρανομίες / ο εισαγγελέας υποτίθεται πως διέταξε διακοπή εργασιών και συλλήψεις. 

Εδώ το αποτέλεσμα: όπως φαίνεται σε σημερινή φωτογραφία, τα σπιτάκια τελείωσαν, επιπλώθηκαν και θα νοικιάζονται μέχρι σε (καμιά δεκαριά χρόνια ίσως;) να πάνε δικαστικά, να τελεσιδικήσουν, να καταδικαστούν και ίσως να γκρεμιστούν. Μέχρι τότε, χρυσωρυχείο σε βάρος ενός πολύ σπάνιου οικοσυστήματος (δάσος κουκουναριάς σε αμμοθίνες) και προς γελοιοποίηση κάθε έννοιας περιβαλλοντικής νομιμότητας στην Ελλάδα. 

Αλλά.... αυτοί είμαστε».

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Από τον Νοέμβριο του 2022, τουλάχιστον 400 δέντρα, εντός του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης, έχουν κοπεί, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις κατοίκων και επιστημόνων, οι οποίοι κάνουν λόγο για "περιβαλλοντικό έγκλημα" και απαιτούν την άμεση διακοπή των σχετικών εργασιών.

Από την πλευρά της, η Δημοτική Αρχή, εξηγεί πως πρόκειται για μια οργανωμένη επιχείρηση απομάκρυνσης "βεβαιωμένα άρρωστων και επικίνδυνων δέντρων”, βασισμένη “σε ένα σχέδιο αναβάθμισης του αστικού πρασίνου”.

Πόσο, όμως, "πράσινη" είναι η κοπή χιλιάδων δέντρων σε μια πόλη με τα χαμηλότερα ποσοστά πρασίνου στην Ευρώπη;

Ο πρόεδρος του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ και καθηγητής, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος, ο επισκέπτης Καθηγητής Οικολογίας και Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας στο ΑΠΘ, Κώστας Νικολάου και η Ελένη Ιωαννίδου, μέλος του Δικτύου "SOSε τα δέντρα - Save trees", μίλησαν στο Magazine.

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ 2.000 ΔΕΝΤΡΑ

Μέχρι στιγμής η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη έχει ως εξής:

• Οκτώβριος 2022: 175 σοφόρες ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών, κόπηκαν στην οδό Κρήτης, από τα συνολικά, 246 δέντρα της οδού
• Μάρτιος 2023: 41 λεύκες κόπηκαν στο πάρκο Ρωμαϊκής Αγοράς
• Απρίλιος 2023: Ξεκίνησε η κοπή 115 φτελιών στην Τσιμισκή και 260 στις οδούς Δελφών, Παπαναστασίου, Καραμανλή και Κωνσταντινουπόλεως στην Ανατολική Θεσ/νίκη
• Χιλιάδες δέντρα έχουν υποστεί βαθύ κλάδεμα σε όλα τα παραπάνω μέρη

Με βάση τη σύμβαση "Κλάδευσης – Φύτευσης 2021-2025" ύψους 2.819.864,16 €, που υπογράφηκε την 20η Απριλίου του 2022 ανάμεσα στο Δήμο Θεσσαλονίκης και τον ανάδοχο, συνολικά 2.000 "επικίνδυνα δέντρα" αναμένεται να απομακρυνθούν από τον αστικό ιστό μέχρι το τέλος του 2024 (κατά πολλούς ο αριθμός πιθανόν να ανέλθει στις 4.000), ενώ προγραμματίζονται συνολικά 81.516 κλαδεύσεις.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΟΝΤΩΣ ΓΙΑ ΑΡΡΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΔΕΝΤΡΑ;

Η Δημοτική Αρχή έχει διαβεβαιώσει ότι τόσο τα δέντρα που κόπηκαν όσο και εκείνα που αναμένεται να κοπούν, είναι επικίνδυνα για τους πολίτες, καθώς είτε κρίθηκαν "πιθανά για αιφνίδια πτώση" (τα 175 δέντρα στην οδό Κρήτης) είτε προσβλήθηκαν από το φυλλοφάγο έντομο Galerucella luteola, (οι 115 φτελιές στην οδό Τσιμισκή).

Ωστόσο, όπως εξήγησαν στο Magazine έγκριτοι επιστήμονες, αποψιλώθηκαν ολόκληρες δενδροστοιχίες ενώ ο αριθμός των δέντρων με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας, που πράγματι έχρηζαν κοπής, ήταν πολύ μικρότερος.

"Πρόκειται για μια υπερβολική ενέργεια, και ως προς τη μαζικότητα των κοπών και ως προς την ταχύτητα της επιχείρησης. Τα δέντρα τα οποία κόπηκαν, έπρεπε να είναι πολύ λιγότερα. Και αυτό, γιατί, πρώτον η αντικατάστασή τους δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια, για να έρθουν τα νέα δέντρα στην ίδια κατάσταση (ύψος, φύλλωμα κλπ) με εκείνα τα οποία κόπηκαν, και δεύτερον πρέπει πάντα να φροντίζουμε ώστε το ισοζύγιο του άνθρακα, οι θερμοκρασίες, η κατακράτηση σκόνης από τα μεγάλα αυτά δέντρα, να μειώνονται όσο το δυνατόν λιγότερο" τόνισε ο πρόεδρος του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ και καθηγητής, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος.

"Στην οδό Κρήτης, ύστερα από γνωμάτευση του Καθηγητή Δασολογίας, κ. Θεοχάρη Ζάγκα, διαπιστώσαμε ότι από τα 175 δέντρα που κόπηκαν, μόνο τα 30 έπρεπε να κοπούν.

Στο πάρκο της Ρωμαϊκής Αγοράς, αντίστοιχα, όπου κόπηκαν 41 δέντρα, ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου για συλλήβδην κοπές, δασολόγοι μας ενημέρωσαν ότι μόνο τα 2-3 έχρηζαν κοπής. Να σημειώσουμε, μάλιστα, ότι την ημέρα της κοπής είχαμε οργανώσει καθιστική διαμαρτυρία και η αστυνομία απάντησε με 14 συλλήψεις" μας είπε η Ελένη Ιωαννίδου, από το Δίκτυο "SOSε τα δέντρα - Save trees".

Παράλληλα, δειγματοληπτικές αυτοψίες* που πραγματοποίησαν σε σημεία των οδών Τσιμισκή, Δελφών και Παπανικολάου, ο Δρ Βιολογίας, Νίκος Νικήσιανης και ο Δασολόγος Μελετητής, Δημήτρης Τσιάρας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι,

"θα μπορούσε να απομακρυνθεί ένα ποσοστό της τάξης του 30% στα επόμενα 1-2 χρόνια, με κάποια από αυτά να πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα, ενώ τα υπόλοιπα μπορούν να επιβιώσουν και άρα να αντικατασταθούν σταδιακά σε μεγαλύτερο βάθος (ενδεικτικά δεκαετία), ενώ ταυτόχρονα θα δέχονται τους κατάλληλους χειρισμούς και θα επαναξιολογούνται τουλάχιστον κάθε δύο έτη".

ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η Ελληνική Δασολογική Εταιρεία, το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία καθώς και μεμονωμένοι επιστήμονες του κλάδου, έχουν ταχθεί κατά της εκτεταμένης αφαίρεσης πρασίνου από την πόλη, κρούωντας τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που θα προκύψουν σε μια ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή.

"Η πόλη ξεγυμνώνεται σε μια περίοδο κλιματικής κρίσης, όπου τα προβλήματα είναι ήδη τεράστια. Να σας πω μόνο ότι, διεθνείς επιστημονικές έρευνες που έχουμε στη διάθεσή μας, έδειξαν ότι σε δύο ίδιους δρόμους με ίδια κτιριακή υποδομή, που στον έναν υπάρχουν δέντρα με πλούσιο φύλλωμα και από τις δύο πλευρές του πεζοδρομίου και στον άλλον δεν υπάρχουν δέντρα, αν μετρήσουμε τη θερμοκρασία την ίδια μέρα και την ίδια ώρα, θα διαπιστώσουμε ότι, ο δρόμος με τα δέντρα είναι κατά μέσο όρο 10 βαθμούς Κελσίου κάτω", εξήγησε ο επισκέπτης Καθηγητής Οικολογίας και Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας στο ΑΠΘ, Κώστας Νικολάου.

"Η διαβίωση στο ιστορικό κέντρο της πόλης κινδυνεύει να καταστεί ακόμα πιο ανυπόφορη" επισήμανε με σχετική ανακοίνωσή του και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ), αναφέροντας ότι, οι μαζικές κοπές δέντρων θα οδηγήσουν "στη μείωση της φυλλικής επιφάνειας, συνεπώς και του δροσισμού, δηλαδή της θερμοκρασιακής μείωσης στην πόλη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της εξατμισοδιαπνοής των φύλλων".

Παράλληλα, "θα ελαττωθεί και η συγκράτηση του νερού από τα φύλλα των δέντρων κατά τις έντονες εαρινές και καλοκαιρινές βροχοπτώσεις, εντείνοντας τον κίνδυνο πλημμυρικών φαινομένων στην πόλη".

"Μιλάμε για την κοπή χιλιάδων δέντρων, τη στιγμή που η συγκέντρωση αιωρούμενων σωματιδίων στο κέντρο της πόλης έχει κριθεί ως εξαιρετικά υψηλή, με τα περισσότερα να προέρχονται τα φρένα και τα λάστιχα των αυτοκινήτων. Τα δέντρα, ως γνωστόν, κατακρατούν τετοιου είδους αιωρήσεις, επομένως μια τέτοιου είδους επέμβαση σε νευραλγικά σημεία της πόλης, ειλικρινά θα έχει πολύ αρνητικό αποτύπωμα", συμπλήρωσε ο κ. Δημητρακόπουλος.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ο σημαντικότερος περιβαλλοντικός κίνδυνος για την υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), καθώς συνδέεται τόσο με την εκδήλωση, κυρίως αναπνευστικών, ασθενειών όσο και με την πρόωρη θνησιμότητα.

Στην Ελλάδα, μόνο το 2020, η ατμοσφαιρική ρύπανση ήταν υπεύθυνη για το θάνατο 11.620 συμπολιτών μας, σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) με θέμα "Η ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη".

Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη κατατάσσονται στις πόλεις με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση επιβλαβών αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, τη στιγμή που η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η αναλογία για τη βιωσιμότητα των πόλεων υπολογίζεται περίπου στα 8-10 τ.μ/ανά κάτοικο ενώ το πράσινο της Θεσ/νικης υπολογίζεται σε λιγότερο από 2 τ.μ/ανά κάτοικο και της Αθήνας ακόμα χαμηλότερα.

"Μα καλά, αυτά δεν τα γνώριζε ο Δήμος;"

Όπως προέκυψε από την συζήτησή μας με τους αρμόδιους επιστήμονες και όπως άλλωστε καταγγέλλεται στην ανακοίνωση του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περ/ντος του ΑΠΘ, η επέμβαση του Δήμου στο πράσινο της Θεσσαλονίκης έγινε "χωρίς την επίσημη έγκριση φορέων που απασχολούν επιστήμονες δασολόγους, οι οποίοι είναι οι μόνοι αρμόδιοι που έχουν το γνωστικό υπόβαθρο να εκπονήσουν σχετικές μελέτες, να επιβλέψουν τη σωστή εφαρμογή τους και να παρακολουθούν την εξέλιξη του αστικού πρασίνου".

"Ο εργολάβος που έχει αναλάβει την επιχείρηση ούτε επιστήμονες έχει ούτε αυτοί που εκτελούν τα έργα έχουν ιδεά πως πρέπει να γίνουν" εξήγησε ο κ. Νικολάου."Παραδείγματος χάρη, οι κλαδεύσεις που γίνονται, γίνονται κατά το δοκούν. Δεν συνάδουν καθόλου με τους κανόνες του κλαδέματος στη Δασολογία", πρόσθεσε.

Και το φοβερό ποιό είναι; Ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει πρωτόκολλο διαχείρισης πρασίνου, το οποίο είναι πάρα πολύ σωστό. Ποιό είναι το θέμα; Ότι ποτέ δεν ακολούθειται", κατέληξε.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ;

Στην Αθήνα εξελίσσονται παρόμοιες επεμβάσεις σε μεγάλα δημόσια πάρκα, όπως στην Ακαδημία Πλάτωνος και το Πεδίον του Άρεως, καθώς και σε γειτονιές, ιδιαίτερα σε εκείνες, που προβλέπεται να ενταχθούν στη νέα γραμμή 4 του Μετρό.

Αν και η διαχείριση του αστικού πρασίνου στον Δήμο της Αθήνας αξίζει ξεχωριστή έρευνα και αναφορά, να σημειώσουμε μόνο ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, αρκετές από τις επεμβάσεις σε δημόσιους χώρους πρασίνου που έχουν στόχο την "αναβάθμισή τους", έχουν προκαλέσεις τις αντιδράσεις των κατοίκων, καθώς επανέρχεται η συζήτηση για κοπές δέντρων επανέρχεται, εκεί που οι αρμόδιοι διατείνονταν, μέχρι πρόσφατα, ότι πρόκειται για "fake news".

Από την πλευρά του ο Διευθυντής Πρασίνου και Αστικής Πανίδας του Δήμου Αθηναίων, Κυριακάκης Δημήτριος, υποστήριξε, μιλώντας στο Magazine, ότι

"Οι όγκοι του τσιμέντου στην πόλη απαιτούν την αύξηση του πρασίνου. Και αυτός είναι ο στόχος μας. Βέβαια, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν χώροι στα πεζοδρόμια για έξτρα δέντρα, αλλά συνεχίζουμε με τα πάρκα τσέπης και το επόμενο διάστημα στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένας μεγάλος χώρος πρασίνου περίπου 1.000 στρεμμάτων στον Ελαιώνα, καθώς και να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδί - Ιλισίων, που βρίσκονται σε εξέλιξη".

Απαντώντας στις ανησυχίες των πολιτών σχετικά με τις επικείμενες κοπές, εξήγησε ότι,

Εμείς επικεντρωνόμαστε στη συντήρηση των δέντρων, με κλάδεμα και περιποίηση. Κοπές πραγματοποιούμε, μόνο μετά από σοβαρή απαίτηση ή αν τίθεται σε κίνδυνο η διαβίωση των πολιτών. Κατά τα άλλα, η αφαίρεση δέντρων από σημεία, που πχ. θα φιλοξενήσουν σταθμούς του Μετρό, οφείλεται σε μια γενικότερη πολιτική που λέει ότι "το Μετρό θα προσφέρει, θα ωφελήσει τη γειτονιά και τους κατοίκους της, οπότε θυσιάζουμε, έτσι, μερικά δέντρα".

Σημειώνεται ότι για τις 375 κοπές στην οδό Τσιμισκή και σε δρόμους της Ανατολικής Θεσ/νικης, το Δίκτυο "SOSε τα δέντρα - Save trees" προσέφυγε στο Δικαστήριο, καταθέτοντας αίτημα αναστολής των εργασιών. Η εκδίκαση του αιτήματος αναστολής ξεκίνησε την Πέμπτη 25 Μαΐου, ωστόσο η Δημοτική Αρχή αγνόησε, όπως καταγγέλλεται, τη δικαστική διαδικασία και προχώρησε σε κοπές δέντρων, την ίδια κιόλας ημέρα. Όπως πληροφορηθήκαμε, η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται εντός ημερών.
*Οι δειγματοληπτικές αυτοψίες είναι στη διάθεση του Magazine

Πηγή: news247.gr

Τάσος Σαραντής

Σε συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Καρδίτσας, απόψε Δευτέρα στις οκτώ και στα δικαστήρια της πόλης αύριο Τρίτη, στις εννέα το πρωί, καλεί η Ανοιχτή Συνέλευση Ενάντια στην «Πράσινη» Ανάπτυξη και τα Αιολικά στα Άγραφα, ως αλληλεγγύη στους 17(!) πολίτες που μπήκαν  στο στόχαστρο της Ασφάλειας Καρδίτσας, εξαιτίας της συμμετοχής τους στην κινητοποίηση της 6ης Ιουνίου 2021, στον Τύμπανο των Αγράφων.

Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την Κυριακή, πραγματοποιήθηκε μαζική μαχητική κινητοποίηση στον Τύμπανο Αργιθέας, με τη συμμετοχή κατοίκων της Καρδίτσας και Αγραφιώτικων χωριών, αλλά και συλλογικοτήτων από διάφορες περιοχές της χώρας. Η διαδήλωση κατευθύνθηκε προς το σημείο, όπου έχουν γίνει οι εργασίες για την τοποθέτηση των ανεμογεννητριών. 

Όλη η περιοχή ήταν γεμάτη με παντός τύπου αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες για πολλοστή φορά είχαν αναλάβει τη φύλαξη των εγκαταστάσεων των εταιρειών. Διμοιρίες των ΜΑΤ έφραζαν τον δρόμο και στα δύο σημεία όπου είχαν ξεκινήσει οι εργασίες. Όταν το σώμα της διαδήλωσης έφτασε στο σημείο όπου ο δρόμος είχε αποκλειστεί από κλούβα και δυνάμεις των ΜΑΤ, διεκδίκησε να περάσει τον φραγμό, με αποτέλεσμα η αστυνομία να επιτεθεί με ξύλο και χημικά. 

Για αρκετή ώρα γινόταν ρίψη ασφυξιογόνων, ενώ σημαντικός αριθμός διαδηλωτών δέχτηκε χημικά από πολύ κοντινή απόσταση. Για ακόμα μια φορά, το βουνό μετατράπηκε σε αστυνομοκρατούμενο φρούριο και από τις αστυνομικές επιθέσεις απειλήθηκε η σωματική ακεραιότητα των διαδηλωτών, πολλοί από τους οποίους κατέφυγαν στον γκρεμό για να αποφύγουν τα χημικά και το ξύλο.

Όπως είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.» («Με σκευωρία θέλουν να ξεφορτωθούν το κίνημα για τα Αγραφα», 4/8/2021), προκειμένου να «δέσει» η δικογραφία εναντίον των 17, η αστυνομία της Καρδίτσας επιστράτευσε ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook, κατασκευασμένα βίντεο και καταθέσεις αστυνομικών που αναγνώρισαν πρόσωπα για επίθεση εναντίον τους, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης, αν και οι 17 που κλήθηκαν για καταθέσεις προέρχονταν από διαφορετικές πόλεις, ενώ τουλάχιστον δύο δε συμμετείχαν στην κινητοποίηση.

Εκτός του αυριανού δικαστηρίου, στο εδώλιο του κατηγορουμένου είχαν βρεθεί ακόμη τέσσερις πολίτες, τον Οκτώβριο του 2022, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις τον Αύγουστο του 2019, έξω από το δημαρχείο της Καρδίτσας που αθωώθηκαν ( «Αθώοι οι 4 για τις κινητοποιήσεις στο δημαρχείο Καρδίτσας», «Εφ.Συν.», 18/10/2022).

«Η καταστολή όσων αμφισβητούν, αντιστέκονται και υψώνουν το ανάστημα είναι δομικό στοιχείο της «ανάπτυξης», “πράσινης” ή όχι, που ευαγγελίζονται το κράτος και οι επενδυτές. Επιβάλλεται βίαια, ακριβώς γιατί αυτή η ανάπτυξη είναι καταστροφική, τόσο για τη φύση όσο και για την κοινωνία και στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Γι’ αυτό και έπειτα από την επιχείρηση εξαγοράς κατοίκων και συνειδήσεων που προηγήθηκε, τώρα ακολουθεί η επιχείρηση καταστολής, εκφοβισμού και φίμωσης όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται. Κράτος και επενδυτές θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις αντιστάσεις, ώστε να προχωρήσουν ανενόχλητοι τα σχέδια τους για τη λεηλασία των Αγράφων και τη μεγιστοποίηση των κερδών τους», αναφέρει στο κάλεσμά της η Ανοιχτή Συνέλευση Ενάντια στην «Πράσινη» Ανάπτυξη και τα Αιολικά στα Άγραφα.

«Από την πρώτη στιγμή, ως συνέλευση τονίζαμε ότι η επιλογή του θεσμικού δρόμου έχει συγκεκριμένα όρια. Ότι μπορεί να κερδηθεί κάποιος χρόνος, αλλά αυτό που θα καθορίσει τη μάχη είναι η μαζική κοινωνική κινητοποίηση. Ας γνωρίζουν όσοι επιβουλεύονται τη μετατροπή των Αγράφων σε βιομηχανική ζώνη ότι η καταστολή δε μας φόβισε και ούτε θα μας φοβίσει. Μας πεισμώνει. Ότι το δίκιο του αγώνα για ζωή, υγεία, γη και ελευθερία δεν μπορεί να σταματήσει στις ασπίδες των ΜΑΤ». 

«Δύο επιλογές υπάρχουν. Ή θα βρεθούμε στους δρόμους, στο βουνό, στην πόλη και στα χωριά, με ένα σχέδιο ευρύτερης κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τα σχέδια κράτους και επενδυτών, με την πλατιά κοινωνική ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση ή θα δούμε τα βουνά και τα ποτάμια μας να καταστρέφονται προς όφελος της “πράσινης” ανάπτυξης για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων».

«Καλούμε, συνεπώς, κάθε κάτοικο της Καρδίτσας και των Αγραφιώτικων χωριών, καθέναν και καθεμία που αντιλαμβάνεται το μέγεθος της καταστροφής, που νιώθει την αδικία, που βλέπει τη ζωή του και τη φύση να καταστρέφεται, να συμμετέχει στον αγώνα για την υπεράσπιση των Αγράφων. Αψηφώντας την κρατική βία και τρομοκρατία και αλληλέγγυοι ο ένας δίπλα στον άλλον, αγωνιζόμαστε για ζωή, υγεία, γη και ελευθερία», καταλήγει η Ανοιχτή Συνέλευση.

Πηγή: efsyn.gr

Τουλάχιστον 910 δελφίνια έχουν ξεβραστεί νεκρά σε παραλίες της Γαλλίας στον Ατλαντικό Ωκεανό από τα μέσα Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μια νέα καταμέτρηση του ωκεανογραφικού παρατηρητηρίου Pelagis, το οποίο διαπίστωσε ότι μόνο την τελευταία εβδομάδα καταγράφηκαν 400 τέτοιες περιπτώσεις.

«Περίπου 420 μικρά κητοειδή» ξεβράστηκαν στο διάστημα 10-17 Μαρτίου και τα 120 από αυτά το Σαββατοκύριακο 11-12 Μαρτίου, κάτι που «δεν έχει προηγούμενο» ανέφερε το ινστιτούτο, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι οι αριθμοί αυτοί δεν είναι οριστικοί.

Κάποια από τα δελφίνια ήταν νεκρά εδώ και πολλές εβδομάδες, άλλα πέθαναν πρόσφατα, σύμφωνα με το Pelagis, το οποίο καταγράφει το φαινόμενο αυτό από το 1970. Στα περισσότερα από όσα εξετάστηκαν βρέθηκαν σημάδια που έδειχναν ότι είχαν χτυπηθεί από μηχανές αλιευτικών σκαφών.

Ένα πρώτο κύμα θανάτων είχε καταγραφεί στις αρχές του έτους, με 360 δελφίνια που ξεβράστηκαν νεκρά από τα μέσα Δεκεμβρίου 2022 μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 2023. Ακολούθησε μια περίοδος σχετικής «νηνεμίας», με μόνο 130 νεκρά δελφίνια μέχρι τις αρχές Μαρτίου.

Από το 2017 μέχρι το 2020 καταγράφονταν κατά μέσο όρο 850 νεκρά δελφίνια στις ακτές κάθε χειμώνα. Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο τα δελφίνια πλησιάζουν στις ακτές για να βρουν τροφή και κατά συνέπεια έρχονται σε επαφή με αλιευτικά σκάφη, με αποτέλεσμα κάποια από αυτά να τραυματίζονται και να πεθαίνουν. Μη κυβερνητικές οργανώσεις και επιστήμονες έχουν ζητήσει να σταματά αυτήν την περίοδο η αλιεία, ωστόσο η κυβέρνηση προτιμά μέχρι στιγμής να λαμβάνει άλλα μέτρα: καταγράφει το φαινόμενο και προτείνει «τεχνικές» λύσεις, όπως την τοποθέτηση καμερών ή «απωθητικών» στα αλιευτικά σκάφη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP