Το συνειδητό σώμα

 

 

Το Dance Days Chania γιορτάζει τη ζωή χορεύοντας και εστιάζει για τη 13^η διοργάνωσή του στο «συνειδητό σώμα». Αισθάνεται, αποκωδικοποιεί, ακούει τους παλμούς σωμάτων σε αναμονή, εξέγερση, σωμάτων σε αμφισβήτηση, εγρήγορση αλλά και αφύπνιση. Σωμάτων ενεργών! Παρακολουθεί τις μετατοπίσεις τους στον χώρο και στον χρόνο.

Το DDC ανανεώνοντας και φέτος το ραντεβού στα Χανιά, φιλοξενεί παραστάσεις δημιουργών από 8 χώρες παρουσιάζοντας διαφορετικές πτυχές της σύγχρονης χορευτικής σκηνής και δημιουργίας. Το σύνολο των παραστάσεων θα πραγματοποιηθούν στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», στην καρδιά της παλιάς πόλης, αλλά και σε επιλεγμένα σημεία και γειτονιές της πόλης.

Στο πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης επικεντρωνόμαστε στη διαμόρφωση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για επικοινωνία, έρευνα και δημιουργία, δίνοντας χώρο σε νέες/ους αλλά και έμπειρες/ους καλλιτέχνες. Συνάπτουμε νέες συνεργασίες και συνεχίζουμε να επενδύουμε στην εξωστρέφεια, την εκπαίδευση και τη σχέση με την τοπική και διεθνή κοινότητα.

Προσκαλεί έργα δυναμικά, με γενναίες θέσεις, ρομαντικές, τολμηρές, αλλά πάντα ανθρώπινες, με ενσυναίσθηση, ευαισθησία και έντονο προβληματισμό μπροστά σε έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο. Προκαλεί και συμμετέχει σε αυθεντικές συνομιλίες και αντιστέκεται στα στερεότυπα, την καθήλωση, τους αποκλεισμούς επιδιώκοντας συνδέσεις, συνειδητές αναζητήσεις, ειλικρινείς συνομιλίες.

Το 13^ο Dance Days Chania θα φιλοξενήσει και παρουσιάσει 17 παραστάσεις, 12 σεμινάρια, την ενότητα «Νέοι δημιουργοί και δημόσιος χώρος», διήμερο Video Dance (26.07 & 02.08), διακρατικό καλλιτεχνικό residency σε συνεργασία με τη Στέγη Χορού Λεμεσού, ημερίδα με θέμα «Σώμα στον δημόσιο χώρο ως βίωμα και ως πράξη» σε συνεργασία με τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Π.Κ. (23.07, KAM) καθώς και έκθεση φωτογραφίας και ζωγραφικής από παιδιά και εφήβους με θέμα «Το δικό μου σώμα «μιλά»» (21.07 -30.07, Αγ. Ρόκκος) απόρροια του προγράμματος που υλοποιείται σε συνεργασία με σχολεία του Δήμου Χανίων από τον Απρίλιο του 2023.

H έναρξη του προγράμματος των παραστάσεων σημαίνεται στις 22 Ιουλίου στην πλατεία Γυαλί Τζαμισί με το έργο The Sad-Mad Method από την Cia Carla Sistere (ES) με μια παράσταση σχεδόν βγαλμένη από ταινία βωβού κινηματογράφου, για όλη την οικογένεια. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με την παράσταση A SIGNAL THAT TRAVELS DOWN THROUGH YOUR HEART episode #1 της Εύας Γεωργιτσοπούλου. “Ένα κινητικό εγκώμιο στη ρομαντική αγάπη, όπου οι στερεοτυπικές αφηγήσεις για τον έρωτα υπολείπονται”.

Τις επόμενες ημέρες, θα ακολουθήσουν έργα που αφορούν σε μικρές καθημερινές μας στιγμές, το γυναικείο σώμα ως πεδίο μαχών, τον έρωτα, τον θάνατο και την απώλεια, την κατάρριψη των στερεοτύπων κ.ά..

Στο έργο Elevator από τους M Studio (RO) συναντάμε σκηνές που διαδραματίζονται σε ένα ασανσέρ και μπορεί, ή και όχι, να έχουμε ζήσει, όπου 3 ερμηνευτές, σε 4τ.μ. ξεδιπλώνουν το κινησιολογικό τους λεξιλόγιο.  Στις 24 Ιουλίου, το The Rite των Compagnia Naturalis Labor (IT) και το AMAE των Eliana Stragapede & Borna Babic (BE) θέτουν θεμελιώδη ερωτήματα όπως το ιερό και το βέβηλο, η φροντίδα και η εμμονή. Στη συνέχεια από την Πολωνία οι Teatr A Part με την παράσταση Four More φέρνουν 4 γυναίκες επί σκηνής, ως χορεύτριες, ως γλυπτά, ως μαχήτριες, ως κάθε ρόλο που τους αναλογεί.

Το Vulture από την Ching-Ying Chien (UK/TW), πραγματεύεται την ελευθερία και τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, έχοντας ως αφορμή έναν θιβετιανό μύθο για τους γύπες. Το έργο της ερμηνεύτριας της ομάδας του Akram Khan, επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε στο Aerowaves, SpringForward 2023. Στις 28 Ιουλίου δύο παραγωγές από την Κύπρο μας μεταφέρουν σε μία «άλλη διάσταση». Οι bytheway productions με το The Awesome Performance και η Julia Anna Brendle με το Radical kindness επεκτείνουν τα όρια της performance και της ηλικίας και αναζητούν το «δέος» και καλούν το σώμα να θυμηθεί.

Η Αναστασία Βαλσαμάκη στο έργο W REST L ING θέτοντας στο επίκεντρο τους διαφορετικούς τρόπους να εννοήσει κανείς την πάλη μας μεταφέρει σε ένα underground πάρτι. Ένα πάρτι που συνεχίζεται και την επόμενη ημέρα μέσα από μια μικρή ιστορία για δύο στο έργο Last night you forgot an onion in my pocket της Agnese Bargero (IT) στην πλατεία Κατεχάκη και μας εισάγει στο θέατρο για το A BOUNCE 4 MEN από την ομάδα του Ηλία Χατζηγεωργίου. “Πίσω από τα στερεότυπα της ανδροκρατούμενης hip hop κουλτούρας, που ζητά αποδείξεις δύναμης, επικράτησης και εξουσίας, τέσσερις άνδρες μάχονται για να βρουν τον παλμό τους και να οδηγηθούν σε κάτι πιο βαθύ, ουσιώδες και αρχέγονο. Άλλοτε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και άλλοτε με σκληρότητα, βία και φόβο”.

Στις 31 Ιουλίου σε μια βραδιά με στόχο την κατάρριψη των στερεοτύπων και την αποδοχή, ο Πάνος Μαλακτός (CY) με το έργο SADBOI και οι Αμάλια Μπένετ, Αντιγόνη Γύρα, Κινητήρας  με το ehS came from another planet συναντιούνται. Ένα σόλο για την ετερότητα και μια “διφορούμενη και σύνθετη αφήγηση, η οποία διερευνά το σεξ, τον έρωτα και τη θλίψη στην πλήρως τεχνολογική και σεξουαλικοποιημένη μεταμοντέρνα εποχή” έρχονται να συνομιλήσουν και να «ταράξουν τα νερά».

Οι βραδιές παραστάσεων του 13^ου Dance Days Chania ολοκληρώνονται την Τρίτη 1^η Αυγούστου με 3 ντουέτο. Το In the Country of Last Things της Elena Cattardico (DE/IT) “πηγάζει από ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο που περιλαμβάνει ένα καλάθι με ψώνια, ένα παιδί που κοιμάται και μια μητέρα χωρίς καροτσάκι…”. Οι Bente Bulens & Beata Rekemova (BE/SK) στο Attracted by repulsion δημιουργούν έναν «μαγνητικό χώρο», μέσα στον οποίο δύο σώματα προσπαθούν να συνδεθούν μεταξύ τους. Τέλος, ο Adriano Bolognino (IT) με το έργο Come Neve επιχειρεί να “εισβάλει στον θεατή με μια ξαφνική χιονόπτωση σωμάτων σε κίνηση, κάνοντας τον χρόνο να σταματήσει σε μια κατάσταση γαλήνιας περισυλλογής. Ένα έργο που συντίθεται ως έργο με βελονάκι: μια περίπλοκη αλλά εξελιγμένη πλοκή, μια συνειδητή ύφανση που δημιουργεί νέες μορφές”.

https://vimeo.com/824414366

Για 5^η συνεχή χρονιά η ενότητα «Νέοι δημιουργοί και Δημόσιος χώρος» στοχεύει στην ενίσχυση, φιλοξενία, εξέλιξη και παρουσίαση 2 project εν εξελίξει. Σε άρρηκτη σύνδεση με σημεία της πόλης, το DDC προσφέρει χώρο για έρευνα σε νέες/ους δημιουργούς από την Ελλάδα και παράλληλα στους κατοίκους της πόλης και τους επισκέπτες της, την δυνατότητα να παρακολουθεί ένα έργο σε όλα του τα δημιουργικά στάδια. Οι δράσεις έχουν ελεύθερη είσοδο.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει 2ήμερο αφιέρωμα στην ενότητα Video Dance, στις 26 Ιουλίου και 2 Αυγούστου όπου περισσότερα από 28 επιλεγμένα έργα θα προβληθούν σε επιλεγμένα σημεία της πόλης. Οι δράσεις έχουν ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Αναπόσπαστο μέρους του Dance Days Chania αποτελεί το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα μέσα από σεμινάρια, τα οποία αφορούν σε επαγγελματίες, ερασιτέχνες, σπουδαστές, εφήβους και κάθε ενδιαφερόμενο. Οι εγγραφές στα σεμινάρια συνεχίζονται!

Το DDC για 2^η χρονιά θα υλοποιήσει το διακρατικό καλλιτεχνικό residency, σε συνεργασία με τη Στέγη Χορού Λεμεσού, κατά την διάρκεια του οποίου μια Κύπρια και μία Ελληνίδα δημιουργοί θα έχουν ευκαιρία να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν από κοινού ένα εν εξελίξει project το οποίο θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του 13ου Dance Days Chania. Σε συνέχεια, τον Σεπτέμβριο το residency θα συνεχιστεί στη Λεμεσό όπου και θα παρουσιαστεί η εξέλιξη του στο Open House Festival της Στέγης Χορού Λεμεσού.

Το "Dance Days Chania" διοργανώνεται από το Σύλλογο Εκφραστικού Χορού "Συν-Κίνηση" από το 2011 με εθελοντική εργασία των μελών του. Το 13^ο Dance Days Chania έχει ως συν-διοργανωτές τον Δήμο Χανίων – ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ και την Περιφέρεια Κρήτης- Π.Ε. Χανίων. Λαμβάνει την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, του Instituto Cervantes Atenas και του Υφυπουργείου Πολιτισμού της Κύπρου. Συνεργαζόμενοι φορείς είναι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων, η Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Διεύθυνση του Δήμου Χανίων και η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση.

Το DDC έχει λάβει την πιστοποίηση EFFE Label 2017-2018, 2019-2021 & 2022 – 2023 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό EFA.

 Το αναλυτικό πρόγραμμα του φεστιβάλ θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 16 Ιουνίου στα Χανιά, όπου οι ενδιαφερόμενες/οι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την ομάδα διοργάνωσης καθώς και να πάρουν μια «πρώτη γεύση» των ημερών του φεστιβάλ.

 

*Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας https://dancedays.gr/festival/ για το αναλυτικό πρόγραμμα και πληροφορίες.

 

http://dancedays.gr/ | https://www.facebook.com/people/Dance-Days-Chania-Festival

https://vimeo.com/user45591430/videos
https://www.instagram.com/dancedayschania_festival/

Σύμφωνα με τους ειδικευόμενους ιατρούς, «η μεθοδευμένη υποστελέχωση» στοχεύει μεταξύ άλλων στην «πλήρη ιδιωτικοποίηση ώστε οι ασθενείς να εκβιάζονται από ιδιώτες κλινικάρχες»

Πραγματικός καταπέλτης για τις σκοπιμότητες της κυβερνητικής πολιτικής η ανοικτή επιστολή προς τους πολίτες από τους ειδικευόμενους γιατρούς του Νοσοκομείου Χανίων.

Όπως αναφέρουν στην ανοιχτή επιστολή τους, «η μεθοδευμένη υποστελέχωση στοχεύει:

1. στην πλήρη ιδιωτικοποίηση ώστε οι ασθενείς να εκβιάζονται από ιδιώτες κλινικάρχες,
2. στην εκδίωξη προς το εξωτερικό ακόμα περισσότερων νέων γιατρών,
3. στην υλοποίηση του σχεδίου Μητσοτάκη (που είχε εξαγγελθεί από τον ίδιον σε επίσκεψή του στο ΠΑΓΝΗ ήδη από Ιούλιο 2021) να απομείνει σε κάθε ευρύτερη περιοχή μόνο ένα "νοσοκομείο-κόμβος" (π.χ. στην Κρήτη μόνο το ΠΑΓΝΗ) και όλα τα υπόλοιπα νοσοκομεία (Χανίων, Ρεθύμνου, Βενιζέλειο, Αγίου Νικολάου, Ιεράπετρας, Σητείας) να υποβαθμιστούν σε κέντρα πρώτων βοηθειών "ακτίνες του κόμβου".

Σε εσάς που θα περάσετε το κατώφλι των Επειγόντων Περιστατικών του Γ.Ν. Χανίων:

• Ο γιατρός που θα σας εξετάσει δουλεύει 24ώρες - κυριολεκτικά - συνεχόμενα. Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός που θα δει εσάς στις 08:00 το πρωί, θα δει και αυτούς που θα έρθουν στις 14:00 το μεσημέρι, στις 19:00 το απόγευμα, στις 24:00 τα μεσάνυχτα, στις 03:00 τα ξημερώματα ακόμα και στις 07:00 το επόμενο πρωί, το πιθανότερο χωρίς να προλάβει να φάει ή να κοιμηθεί πάνω από 2 ώρες.
• Είμαστε ειδικευόμενοι ιατροί. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τελειώσει τη σχολή της Ιατρικής και έχουμε κάνει κάποιους μήνες εκπαίδευσης στην ειδικότητα ή το πολύ υπηρετήσαμε ένα χρόνο το «αγροτικό» μας σε κάποιο χωριό ή νησί της Ελλάδας.
• Για αυτή την 24ωρη εφημερία καθημερινής θα λάβουμε το «αστρονομικό» ποσό των 80€, δηλαδή περίπου 3,33€ / την ώρα. Παράλληλα, τα ενοίκια που καλούμαστε να πληρώσουμε για να ζήσουμε στην πόλη των Χανίων έχουν εκτιναχθεί σε τιμές άνω των 500€ / τον μήνα για μια αξιοπρεπή, βιώσιμη κατοικία.

Οι επισφαλείς αυτές συνθήκες έχουν οδηγήσει σε παραίτηση πολλούς ειδικευόμενους ιατρούς με αποτέλεσμα να έχουν απομείνει ελάχιστοι στο Γ.Ν. Χανίων. Για να υπάρχει κάθε μέρα γιατρός στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.), κάνουμε 8-9, 24ωρες εφημερίες το μήνα, χωρίς τα αντίστοιχα ρεπό. Πολλές φορές – παρά τις προσπάθειες των λιγοστών επιμελητών μας να καλύψουν τα κενά των εφημεριών – είμαστε παντελώς μόνοι μας στο Τ.Ε.Π., υπεύθυνοι για πολλούς ασθενείς ταυτόχρονα και με την υποχρέωση παράλληλα να επιβλέπουμε και εκείνους που νοσηλεύονται στις κλινικές μας, στην ίδια εφημερία! Και φυσικά δεν προλαβαίνουμε μέσα στο 24ωρο να εξετάσουμε τους ασθενείς, εσάς δηλαδή, με την επιμέλεια που αρμόζει, ώστε να εξασφαλιστεί η ορθή ιατρική περίθαλψη που δικαιούστε.

Με αυτή την κατάσταση να επικρατεί στο Γ.Ν. Χανίων, έχουν ήδη ξεκινήσει οι «πυρετώδεις» προετοιμασίες στον νομό για το άνοιγμα της φετινής τουριστικής σεζόν. Τι θα συμβεί λοιπόν; Εν μέσω θερινών διακοπών, μαζί με εσάς τους κατοίκους του νομού Χανίων, θα αναμένει στο Τ.Ε.Π. και πλήθος από τους χιλιάδες τουρίστες που συρρέουν κάθε καλοκαίρι, για να εξεταστείτε όλοι από το πολύ ΤΡΕΙΣ γιατρούς (δύο ειδικευόμενους παθολογίας και ενός χειρουργικής) που θα είναι υπεύθυνοι για την εφημερία όλου του 24ώρου.

Για όλα αυτά η παρούσα κυβέρνηση της ΝΔ δια του υπουργείου Υγείας, η 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης και η διοίκηση του Γ.Ν. Χανίων έλαβαν δύο έκτακτα μέτρα:

• Το πρώτο είναι μια εγκύκλιος (28/04/2023) της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας κ. Γκάγκα, που υποχρεώνει στην ουσία τους λιγοστούς εναπομείναντες γιατρούς των Νοσοκομείων της χώρας να κάνουν «εφημερίες Τομέα» (Παθολογικού/Χειρουργικού), δηλαδή να αναλαμβάνουν ασθενείς και στα Τ.Ε.Π. και στις κλινικές που έχουν ελλείψεις προσωπικού, χωρίς το πρόβλημα υγείας των ασθενών να αντιστοιχεί στην ειδικότητά τους. Για παρά-δειγμα ένας Νευρολόγος υποχρεώνεται να διαχειριστεί ένα έμφραγμα, ένας Οφθαλμίατρος μια εγκυμοσύνη κ.ο.κ.
• Το δεύτερο είναι της 7ης Υ.ΠΕ. σε συνεργασία με τη διοίκηση του Γ.Ν. Χανίων, που υποχρεώνει σε μετακίνηση δύο «αγροτικούς» ιατρούς από το Κέντρο Υγείας Καντάνου στο Γ.Ν. Χανίων για να καλύψουν τα κενά του Παθολογικού Τ.Ε.Π. και της Παθολογικής κλινικής! Δηλαδή δύο γιατροί που μόλις έχουν αποφοιτήσει από την Ιατρική Σχολή να αναλάβουν καθήκοντα στα οποία δεν έχουν εκπαιδευτεί! Άρα ούτε οι κατάλληλοι γιατροί θα εφημερεύουν στο Νοσοκομείο μας, ούτε τα χωριά του νομού θα έχουν τους γιατρούς τους.

Διαλύουν με αυτόν τον τρόπο και το Νοσοκομείο και την Πρωτοβάθμια Υγεία του νομού Χανίων.

Η συστηματική, μεθοδευμένη απαξίωση του Ε.Σ.Υ. από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα μέσω της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης της Δημόσιας Υγείας έχει οδηγήσει στο σημείο οι συνθήκες λειτουργίας των περισσότερων Νοσοκομείων της χώρας – ειδικά των περιφερειακών – να είναι πλέον αφόρητες για το υγειονομικό προσωπικό και νομικά παράτυπες σε πλήθος περιπτώσεων. Είναι, συνεπώς, άκρως επικίνδυνες για τις ζωές των ασθενών μας. Τις δικές σας ζωές.

Μοιάζει να είμαστε “oι επόμενοι επιβάτες του τρένου στα Τέμπη”. Να μην τους το επιτρέψουμε.

Να αγωνιστούμε για τη δημόσια και δωρεάν υγεία!

* Καμία σκέψη για εφημερίες Τομέα.

* Όχι στις μετακινήσεις των «αγροτικών» και των ιατρών των Κέντρων Υγείας.

* Άμεση στελέχωση των Επειγόντων και των Παθολογικών-Χειρουργικών κλινικών του Γ.Ν. Χανίων.

* Ταυτόχρονες, μαζικές προσλήψεις προσωπικού, μισθολογικές αυξήσεις και οικονομικά κίνητρα».

Πηγή: neakriti.gr

Λόγια που μόνο ντροπή προκαλούν ξεστόμισε ένας οδηγός κατά ενός ανθρώπου με κινητικά προβλήματα, στα Χανιά.

Σύμφωνα με ανάρτηση που έγινε σε σελίδα στο Facebook, ένας ανάπηρος συμπολίτης μας έπεσε από το αμαξίδιό του στο δρόμο και ενώ υπήρξαν άνθρωποι που έσπευσαν να τον βοηθήσουν, υπήρξε και ένας που φώναξε «άντε τελείωνε μαλ…»

Στην ανάρτηση της ομάδας «ΧΑΝΙΑ Παραπονα-Καταγγελιες», αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Λίγη ανθρωπιά.. δεν βλάπτει! Χθες στην οδό Δαγκλή στη Χαλεπά που γίνονται έργα για οπτικές ίνες και στις δύο άκρες του δρόμου, ένα ηλεκτροκίνητο αμαξίδιο ΑΜΕΑ ανετράπη με αποτέλεσμα το ΑΜΕΑ παιδί να πέσει κάτω στον δρόμο... Άμεσα άνθρωποι που ήταν εκεί κοντά και αντιλήφθηκαν το συμβάν έτρεξαν να τον βοηθήσουν και να τον βάλουν πίσω στο αμαξίδιο του... Όπως καταλαβαίνετε αυτό θέλει λίγο χρόνο! Όσο λοιπόν κάποιοι προσπαθούσαν να σηκώσουν το παιδί…ακούστηκε από ένα αυτοκίνητο που περίμενε:. Άντε τελείωνε μ@λ@κ@».

 

Δυστυχώς, υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι ανάμεσά μας, που δεν έχουν ενσυναίσθηση και πολιτισμό...

Το δικαστήριο των Χανίων αποφάνθηκε την ενοχή τριών προσφύγων και την καταδίκη τους σε 155 χρόνια κάθειρξης έκαστος για διακίνηση μεταναστών κατά την οποία επήλθε θάνατος. Μεταξύ των τριών, και ένας Κούρδος πρόσφυγας, μέλος της κουρδικής κοινότητας, φυλακισμένου και επανειλημμένα διωγμένου από το ερντογανικό καθεστώς. Μοναδικό κριτήριο; Η εύρεση ενός κινητού τηλεφώνου στην κατοχή του και η καταγωγή του. «Τον καταδίκασαν σε 155 χρόνια χωρίς να καταγγείλει κανένας επιβάτης - μάρτυρας ότι είναι διακινητής. Τον καταδίκασαν ενώ ο αντιεισαγγελέας Εφετών Χανίων πρότεινε αθώωση λόγω ύπαρξης σοβαρότατων αμφιβολιών. Καταδικάστηκε ενώ το καθεστώς Ερντογάν σκότωσε την οικογένειά του, ενώ είχαμε έγγραφα που πιστοποιούν την πολιτική του δράση στην Τουρκία και άρα τον κίνδυνο που διέτρεχε. Είναι θύμα του nationality profiling», δηλώνουν στο TPP οι δικηγόροι του Αλέξανδρος Γεωργούλης και Δημήτρης Χούλης. 

 

της Νεκταρίας Ψαράκη 

Άλλος ένας πρόσφυγας πρόκειται να σαπίσει στα κελιά των ελληνικών φυλακών, καταδικασμένος ανυπόστατα για διακίνηση μεταναστών. Ο λόγος για τον Μεμέτ Τσελίκ. Ο Μεμέτ Τσελίκ, είναι ένας Κούρδος πρόσφυγας ο οποίος πριν ένα χρόνο περίπου, μαζί με άλλους 153 πρόσφυγες κυρίως από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Ιράν, αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο για μία καλύτερη ζωή, επιλέγοντας το επικίνδυνο ταξίδι Σμύρνη – Ιταλία. Τα πειστήρια που παρουσιάστηκαν από τους δικηγόρους του στο δικαστήριο, τα οποία αποδεικνύουν τον κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή στην Τουρκία, κατόπιν δολοφονίας της αδελφής του μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, στη συνέχεια του αδελφού του και του κουνιάδου του, αλλά και οι συνεχείς διώξεις σε βάρος του και η φυλάκισή του από το ερντογανικό καθεστώς, δεν στάθηκαν αρκετά για να πείσουν το δικαστήριο ότι δικαίως διεκδικεί διεθνή προστασία ως πολιτικός πρόσφυγας, διωγμένος από το ερντογανικό καθεστώς.

Όμως, η ύπαρξη ενός κινητού τηλεφώνου στην κατοχή του, χωρίς να έχει προηγηθεί άρση τηλεφωνικού απορρήτου και συνεπώς χωρίς να έχει διαπιστωθεί η σύνδεσή του με κυκλώματα δουλέμπορων, αλλά και η καταγωγή του, θεωρήθηκαν επαρκή στοιχεία για την δικαστική έδρα ώστε να τον καταδικάσει σε 155 χρόνια κάθειρξης για διακίνηση μεταναστών κατά την οποία επήλθε θάνατος. Όλα αυτά, ενώ ο ίδιος ο Αντιεισαγγελέας Εφετών Χανίων, εξέδωσε αθωωτική πρόταση, «λόγω ύπαρξης σοβαρότατων αμφιβολιών». «Ακόμα ένα θύμα της πρακτικής των λιμενικών αρχών που διεθνώς αποκαλείται nationality profiling», δηλώνει ο ένας εκ των δικηγόρων του, Αλέξης Γεωργούλης στο TPP.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το ταξίδι του τρόμου

Το ταξίδι τους ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη. Οι καθένας από τους 153 πρόσφυγες, πλήρωσαν υπέρογκα ποσά που κυμαίνονται από 5.000 – 9.000 σε έναν άγνωστο σε αυτούς Τούρκο. Το ταξίδι τους περιλάμβανε μεταφορά με φορτηγό στα παράλια της Σμύρνης και επιβίβαση στο πλοίο που θα τους μετέφερε Νότια Ιταλία. Έτσι λοιπόν, το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου 2021, οι πρόσφυγες επιβιβάστηκαν σε ένα φορτηγό με προορισμό τη Σμύρνη. Όπως καταθέτουν οι ίδιοι οι μετανάστες, μετά από περίπου 5-6  ώρες διαδρομής, έφτασαν στην τοποθεσία από όπου τους παρέλαβε ένα μπλε ξύλινο πλοίο σε κακή κατάσταση. Οι 150 -μεταξύ αυτών και ο Μεμέτ Τσελίκ-, σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, κλειδώθηκαν στο αμπάρι του πλοίου κατόπιν υποδείξεων δύο Αφγανών – καταγγελλόμενοι από τους ίδιους ως μέλη του πληρώματος, οι οποίοι τους είπαν ότι είναι η ασφαλέστερη λύση για να μην εντοπιστούν από την αστυνομία ή το λιμενικό. Οι δύο Αφγανοί μαζί με τον Καπετάνιο του πλοίου, παρέμειναν στο κατάστρωμα.

Το πλοίο ταξίδευε περίπου τρεις ημέρες και οι πρόσφυγες βρίσκονταν κλειδωμένοι στο αμπάρι χωρίς πρόσβαση σε νερό ή φαγητό. Την τρίτη ημέρα, περίπου 90 ναυτικά μίλια δυτικά της Παλαιόχωρας Χανίων, η μηχανή παρουσίασε πρόβλημα και το καράβι άρχισε να γεμίζει νερά. Οι πρόσφυγες, με ό,τι δυνατότητα είχαν, προσπαθούσαν για πολλές ώρες να αδειάσουν το νερό που έμπαινε στο εσωτερικό του πλοίου, έτσι ώστε να μη βυθιστούν μαζί του, μέχρι που μετά από περίπου 20 ώρες, έτυχε να περνάει σε κοντινή απόσταση το Δεξαμενόπλοιο «Αριστοφάνης». Όπως καταθέτει το πλήρωμα του «Αριστοφάνης», οι πρόσφυγες προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν την ανάγκη τους για βοήθεια καίγοντας αντικείμενα για να δημιουργηθεί καπνός, κάνοντας σινιάλο με καθρέφτες και σηκώνοντας ψηλά τα χέρια τους φωνάζοντας για βοήθεια.

Το πλήρωμα του Δεξαμενόπλοιου «Αριστοφάνης» ζήτησε άδεια από το Ελληνικό Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης, ώστε να πλησιάσουν και να προχωρήσουν σε επιχείρηση διάσωσης, όπως και έγινε. Κατά τη διάρκεια της διάσωσης, ένας μετανάστης για άγνωστη αιτία πήδηξε από το πλοίο στη θάλασσα. Το πλήρωμα του δεξαμενόπλοιου «Αριστοφάνης» κατέθεσε ότι του πέταξαν ένα σωσίβιο το οποίο δεν το έπιασε. Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τις καταθέσεις τους, είδαν για μία φορά το κεφάλι του να βγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας, και μετά χάθηκε.

Ένα κινητό και η καταγωγή του, αρκετά για να θεωρηθεί διακινητής 

Το μπλε ξύλινο πλοίο που μετέφερε τους πρόσφυγες ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι της Παλαιόχωρας και το λιμενικό σώμα διενήργησε την προανάκριση για το συμβάν. Για το αδίκημα της διακίνησης υπηκόων τρίτων χωρών χωρίς δικαίωμα εισόδου στη χώρα κατά την οποία προέκυψε κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή και θάνατος, κατηγορήθηκαν οι δύο Αφγανοί ως μέλη του πληρώματος, ένας Τούρκος, ως καπετάνιος του πλοίου, και ο Μεμέτ Τσελίκ.

Βασικοί μάρτυρες προανακριτικά, εκτός από μέλη του πληρώματος του Δεξαμενόπλοιου «Αριστοφάνης» και λιμενικούς της Παλαιόχωρας, ήταν οι υπόλοιποι μετανάστες, οι συνεπιβάτες του Μεμέτ Τσελίκ. Ο πρώτος μάρτυρας που κλήθηκε – υπήκοος Ιράν -, περιέγραψε αναλυτικά – δια στόματος διερμηνέα –  το ταξίδι τους από την Κωνσταντινούπολη ως την τοποθεσία του ναυαγίου.

Σε ένα σημείο της κατάθεσής του, τονίζει ότι πριν επιβιβαστούν οι μετανάστες στο φορτηγό, οι 2 Αφγανοί τους απέσπασαν με βία τα κινητά τους τηλέφωνα, με εξαίρεση το τηλέφωνο ενός άλλου μετανάστη που μιλούσε κουρδικά και τουρκικά, φωτογραφίζοντας τον Μεμέτ Τσελίκ. Στη συνέχεια, επισημαίνει ότι οι δύο Αφγανοί μαζί με τον καπετάνιο ήταν οι μόνοι που παρέμειναν στο κατάστρωμα του μπλε ξύλινου πλοίου, καθώς όλοι οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανομένου και του Κούρδου πρόσφυγα, βρίσκονταν κλειδωμένοι στο αμπάρι.

Ο προανακριτικός υπάλληλος στη συνέχεια ρωτά τον μάρτυρα αν αναγνωρίζει κάποιον άλλο ως μέλος των διακινητών, με τον ίδιο να απαντά: «Αναγνωρίζω το άτομο που σας είπα πριν ότι μιλάει τουρκικά και κουρδικά, γιατί στο ταξίδι με το φορτηγό προς το πλοίο είχε μαζί του το κινητό του τηλέφωνο και ενημέρωνε άλλους Τούρκους για το τι συμβαίνει στο ταξίδι. Αυτός όταν το σκάφος άρχισε να βάζει νερά, πριν μας σώσουν, δεν βοηθούσε όπως κάναμε οι υπόλοιποι αλλά μιλούσε με τους 2 Αφγανούς και μιλούσε στο κινητό του. Όταν μας έσωσαν και μας έβαλαν στο μεγάλο πλοίο, ο Κούρδος τραβούσε συνέχεια βίντεο και φωτογραφίες των μεταναστών με το κινητό του και είπε σε όλους μας ότι θα τις δημοσιεύει στο ίντερνετ». Και στη συνέχεια, ο Ιρανός μάρτυρας, αναγνώρισε από ένα σύνολο φωτογραφιών τους 2 Αφγανούς και τον Μεμέτ Τσελίκ.

Εντύπωση προκαλεί ωστόσο, ότι οι καταθέσεις των υπόλοιπων μαρτύρων είναι παρόμοιες, σχεδόν πανομοιότυπες, πράγμα το οποίο ενδεχομένως να μπορεί να αποδοθεί σε πλημμέλεια των προανακριτικών αρχών. Δεδομένων των δυσκολιών που προκύπτουν από τη μετάφραση, οι απαντήσεις τους μεθοδεύονται με συγκεκριμένες ερωτήσεις και στη συνέχεια συντάσσεται ένα ενιαίο κείμενο που περιλαμβάνει το νόημα της συζήτησης, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνει αυτολεξεί τα όσα ειπώθηκαν.

 Κατάθεση μάρτυρος 2

Κατάθεση μάρτυρος 3

Οι μαρτυρίες των τριών μεταναστών, στάθηκαν αρκετές ώστε να θεωρηθεί και ο Μεμέτ Τσελίκ μέλος του κυκλώματος των διακινητών και να κατηγορηθεί για παράνομη διακίνηση μεταναστών κατά συρροή από περισσότερους που ενεργούσαν από κοινού και από κερδοσκοπία, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και από την οποία επήλθε θάνατος.

Το κατηγορητήριο υπό κατάρρευση, αλλά ο πρόσφυγας στη φυλακή 

Την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου η υπόθεση των τεσσάρων προσφύγων εκδικάστηκε στα δικαστήρια των Χανίων, με τους τέσσερις να κρατούνται ήδη στις ελληνικές φυλακές εδώ και ένα χρόνο. Οι δικηγόροι του Μεμέτ Τσέλικ, αρχικά υπέβαλαν αίτημα ώστε να εξετασθεί το κατά πόσο πρόκειται για υπόθεση της δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων, δεδομένου ότι το συμβάν έλαβε χώρα 90 ναυτικά μίλια από το ελληνικό έδαφος, την ώρα που το όριο είναι μόλις 6. Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα, οπότε και η ακροαματική διαδικασία συνεχίστηκε κανονικά.

Οι δικηγόροι του Μεμέτ Τσελίκ, επεσήμαναν στην έδρα το παράδοξο της υπόθεσης. Πώς είναι δυνατόν ο εντολέας τους να είναι μέλος του κυκλώματος των διακινητών και ταυτόχρονα να βρίσκεται κλειδωμένος στο αμπάρι του πλοίου μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες, χωρίς νερό και φαγητό για τρεις ολόκληρες ημέρες; Γιατί δεν βρισκόταν και ο ίδιος στο κατάστρωμα του πλοίου, ταξιδεύοντας υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες και βοηθώντας στην ομαλή διεξαγωγή του ταξιδιού, αλλά αντιθέτως ταξίδευε υπό άθλιες συνθήκες μαζί με όλους τους υπόλοιπους;

Ακόμη, πώς είναι δυνατόν η ύπαρξη ενός κινητού τηλεφώνου να αποδεικνύει την εμπλοκή του στο κύκλωμα διακινητών; Ήταν ο μόνος Κούρδος, και όλοι οι υπόλοιποι Ιρανοί, Ιρακινοί, και Αφγανοί, που δε γνώριζαν τουρκικά ή κουρδικά. Δεν ήταν εφικτό να γνωρίζουν το περιεχόμενο των συζητήσεών του. Ο ίδιος ο Μεμέτ Τσελίκ, προανακριτικά στην απολογία του, είχε αναφέρει ότι στο φορτηγό από την Κωνσταντινούπολη ως τη Σμύρνη δεν μίλησε στο κινητό του, ενώ όντως έβγαλε φωτογραφίες την ώρα της μετεπιβίβασης του από το μπλε ξύλινο καράβι στο δεξαμενόπλοιο, για να ενημερώσει την οικογένειά του.

Μέσα στη δικαστική αίθουσα, κατά τη διάρκεια της απολογίας του επεσήμανε δε, ότι όλες του οι τηλεφωνικές κλήσεις κατά τη διάρκεια του 3ήμερου ταξιδιού ήταν με συγγενικά του πρόσωπα, ενώ τη δύσκολη στιγμή που άρχισε το πλοίο να μπάζει νερά, επικοινώνησε με το 112 για να ζητήσει βοήθεια. Στη συνέχεια, μετά την πολύωρη αναμονή τους και όταν ο κίνδυνος να ναυαγήσουν αυξανόταν, τράβηξε φωτογραφίες προκειμένου να τις στείλει διαδικτυακά στο Πολιτιστικό Δημοκρατικό Κέντρο των Κούρδων στην Αθήνα και να ενημερώσει για την κατάσταση των προσφύγων. Υποστήριξε, ότι στο αμπάρι του πλοίου δεν μιλούσε κανείς άλλος τη γλώσσα του και άρα δεν απευθύνθηκε σε άλλο συνεπιβάτη του, η οποίοι, όπως άλλωστε κατέθεσαν, απλώς τον παρατηρούσαν να επικοινωνεί τηλεφωνικά και να βγάζει φωτογραφίες χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενο των συζητήσεών του και χωρίς να γνωρίζουν τις προθέσεις του. Κατέθεσε, ότι δεν είχε επικοινωνία με κανέναν Τούρκο, μέλος του κυκλώματος των διακινητών και ότι και ο ίδιος πλήρωσε 8.000 ευρώ.

«Αν δεν έφευγα από την Τουρκία, θα με σκότωναν, όπως σκότωσαν την αδελφή μου, τον αδελφό μου και τον κουνιάδο μου»

Οι δικηγόροι του Μεμέτ Τσελίκ ακόμη, παρουσίασαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Κούρδος είναι όντως πολιτικός πρόσφυγας και όχι διακινητής, που δικαιούται διεθνή προστασίας εξαιτίας του άμεσου κίνδυνου της ζωής του και της ελευθερίας του από το καθεστώς Ερντογάν.

Ο ίδιος, προανακριτικά, είχε καταθέσει ότι είναι μέλος του P.K.K. (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν) και το 2006 οι Τούρκοι σκότωσαν την αδελφή του μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, τον αδελφό του και τον κουνιάδο του. Εξήγησε ότι ήθελε να φύγει από την Τουρκία, διότι τον έψαχναν για να τον συλλάβουν, κι έτσι έδωσε σε έναν Τούρκο που ακούει στο όνομα «Αλί» 8.000 ευρώ για τη μεταφορά του. Πρόσθεσε δε, ότι ο ίδιος έχει φυλακιστεί στην Τουρκία για ένα χρόνο ενώ εκκρεμούν καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του εξαιτίας της συμμετοχής του στο P.K.K.

Όσα κατέθεσε προανακριτικά ο Μεμέτ Τσελίκ, πιστοποιούνται και από τα πειστήρια που παρουσίασαν οι δικηγόροι του στην δικαστική αίθουσα. Το Πολιτιστικό Δημοκρατικό Κέντρο των Κούρδων με ειδική βεβαίωση επιβεβαίωσε ότι ο Μεμέτ Τσελίκ, αιτών άσυλο στην Ελλάδα, είναι μέλος του κέντρου.

Ακόμη, βουλευτής του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος στην Τουρκία (HDP) και μέλος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας του οποίου τα στοιχεία είναι στη διάθεση του TPP, απέστειλε επιστολή στις 31 Αυγούστου 2022 προς τις Ελληνικές Αρχές για να πιστοποιήσει το πολιτικό υπόβαθρο του Μεμέτ Τσελίκ. Βεβαίωσε λοιπόν, ότι ο Κούρδος πρόσφυγας έχει υπάρξει για αρκετό καιρό μέλος του κόμματος με ενεργή πολιτική δράση στην περιοχή Γενισεχίρ του αστικού Ντιγιαρμπακίρ, έως ότου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα εξαιτίας μεγάλων πολιτικών πιέσεων το 2021. Σημείωσε, ότι δεν υπήρξε τίποτα εγκληματικό στις πολιτικές του δραστηριότητες, όμως μετά τον τερματισμό της ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ της Τουρκικής κυβέρνησης και του Κουρδικού Κινήματος, οι δραστηριότητες του HDP – του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος στην Τουρκία – έχουν ποινικοποιηθεί παράνομα ως «τρομοκρατικές ενέργειες». Μάλιστα, τονίζει ότι πολλοί Κούρδοι έχουν συλληφθεί απλώς και μόνο επειδή συμμετείχαν σε κομματικές δραστηριότητες, ή επειδή σχολίασαν αρνητικά τις πολιτικές Ερντογάν στα social media.

Επισημαίνει δε, ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα για την ανατροπή του Ερντογάν το 2016, έφερε την εφαρμογή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης για δύο χρόνια. Η κατάσταση εργαλειοποιήθηκε, με αποτέλεσμα να σημειώνονται αυθαίρετες κρατήσεις, βασανιστήρια, απαγορεύσεις ειρηνικών διαδηλώσεων, λογοκρισία και περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου, κατάσταση που συνεχίζεται ως και σήμερα. Σημειώνει κλείνοντας, ότι αν ο Μεμέτ Τσελίκ επιστρέψει στην Τουρκία θα κρατηθεί, μπορεί να βασανιστεί και στη συνέχεια να φυλακιστεί εξαιτίας των προηγούμενων πολιτικών του δραστηριοτήτων.

Αθωωτική η πρόταση του εισαγγελέα «λόγω σοβαρότατων αμφιβολιών» – Καταδίκη το τελικό αποτέλεσμα

Όλα τα παραπάνω στοιχεία κατατέθηκαν στο δικαστήριο. Ο εισαγγελέας της έδρας, στην αγόρευσή του επεσήμανε ότι σύμφωνα με τα όσα προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ενοχή των τεσσάρων. Εκτός από τον Μεμέτ Τσελίκ, θεωρήθηκαν ανυπόστατα τα κατηγορητήρια και για τους άλλους τρεις. Αφενός, κανένας από τους 150 δεν υπέδειξε κανέναν από τους τέσσερις ως τον άνθρωπο που χρημάτισαν για τη μεταφορά τους, ενώ αφετέρου, κατά την ακροαματική διαδικασία προέκυψαν μάρτυρες υπεράσπισης που κατέρριπταν τους αρχικούς ισχυρισμούς.

Συγκεκριμένα, για τον έναν νεαρό ενήλικα Αφγανό, εμφανίστηκαν στο δικαστήριο τρεις μάρτυρες υπεράσπισης οι οποίοι υποστήριξαν ότι δεν βρισκόταν στο κατάστρωμα, όπως αναφέρθηκε αρχικά από τους τρεις μάρτυρες στους οποίους βασίστηκαν οι προανακριτικές αρχές για να αποδώσουν τόσο σκληρές κατηγορίες. Αντιθέτως, κατέθεσαν ότι βρισκόταν στο αμπάρι του πλοίου μαζί τους, καταρρίπτοντας εντελώς το αφήγημα των άλλων, που όπως έλεγαν «τον είδαν από χαραμάδες του πλοίου να βρίσκεται στο κατάστρωμα». Ακόμη, επιβεβαίωσαν την ιδιότητά του, λέγοντας ότι ήταν επιβάτης και όχι διακινητής. Δεν χρημάτισαν εκείνον, και δεν μεταφέρθηκαν από εκείνον. Επίσης, τόνισαν το αυτοθυσιαστικό του πνεύμα, αφού σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, τη δύσκολη στιγμή έβαλε στην πλάτη του ανήλικα προσφυγόπουλα για να μεταφερθούν με ασφάλεια στο δεξαμενόπλοιο. Ομοίως έπραξε και για έναν ηλικιωμένο συνεπιβάτη του. «Σπανίως μιλούν τόσο κολακευτικά οι διακινούμενοι για τον διακινητή τους», σημείωσε ο δικηγόρος του νεαρού πρόσφυγα, Σπύρος Πανταζής, μέσα στη δικαστική αίθουσα.

Ακόμη, όσον αφορά τον θάνατο: θάνατος προέκυψε κατά τη διάσωση. Όχι κατά τη μεταφορά. Λεπτομέρεια η οποία αν δεν ληφθεί σοβαρά υπόψιν, φέρνει τον κατηγορούμενο αντιμέτωπο με ισόβια κάθειρξη. Η γενική αίσθηση κατά την ακροαματική διαδικασία ήταν ότι ο θάνατος του μετανάστη ελάχιστα απασχόλησε την έδρα, παρά το γεγονός ότι παίζει κεντρικό ρόλο στο κατηγορητήριο. Δεν διερευνήθηκαν επαρκώς τα αίτια θανάτου, δεν ζητήθηκε ούτε από τους μάρτυρες, ούτε από τους κατηγορούμενους να προσδώσουν στην έδρα χρήσιμες πληροφορίες για το συμβάν.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ο μάρτυρας κατηγορίας, ο λιμενικός, δεν εμφανίστηκε για να καταθέσει.

Όλα τα παραπάνω φαίνεται να έπεισαν τον εισαγγελέα της έδρας, ο οποίος αναγνώρισε τις σοβαρότατες αμφιβολίες για την ενοχή των τεσσάρων, προτείνοντας την αθώωση όλων, επικαλούμενος μάλιστα και ανθρωπιστικούς λόγους, πράγμα το οποίο δεν συναντάται συχνά στις δικαστικές αίθουσες.

Η έδρα διέκοψε. Λίγη ώρα αργότερα, η πρόεδρος αποφάνθηκε την ενοχή των τριών, καταδικάζοντάς τους σε 155 χρόνια κάθειρξης έκαστος. Ακόμη, αποφάνθηκε την αθώωση του νεαρού Αφγανού, εξαιτίας σοβαρών αμφιβολιών για την ενοχή του, με τον δικηγόρο του, Σπύρο Πανταζή να δηλώνει στο TPP: « Είναι μία σπουδαία ημέρα για το ποινικό δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Ένας αθώος άνθρωπος θα πάει σπίτι του. Αυτές οι υποθέσεις υπερβαίνουν τα στενά τείχη της δικαστικής αίθουσας και ανάγονται ευθέως στον νομικό πολιτισμό της χώρας και στο εάν το ποινικό μας σύστημα θα κρίνει και θα αξιολογεί ad hoc και εξατομικευμένα έκαστο κατηγορούμενο ή αν συλλήβδην και αδιακρίτως και θα ποινικοποιεί τους αιτούντες διεθνή προστασία. Σήμερα είναι ημέρα χαράς για αυτό το παιδί και την αποφυλάκιση του αλλά και λύπης που ένας ευάλωτος άνθρωπος πέρασε ένα από τα καλύτερα χρόνια της ζωής του στο κελί.

Οι ανακριτικές αρχές της χώρας οφείλουν να είναι πιο προσεκτικές όταν προβαίνουν στην επιβολή του πιο ακραίου μέτρου δικονομικού καταναγκασμού ήτοι της προσωρινής κράτησης. Εύχομαι σε αυτόν τον νέο άνθρωπο να βρει τη δύναμη να ξεχάσει τους 12 μήνες εγκλεισμού που πέρασε αδίκως εξαιτίας αβάσιμων και έωλων κατηγοριών που κατέρρευσαν.

Είμαστε αντιμέτωποι με το θλιβερό φαινόμενο υποθέσεις να κατασκευάζονται εν μια νυκτί, μάρτυρες από το σκοτάδι να λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο χωρίς να μπορούμε να τους εξετάσουμε στο ακροατήριο στα πλαίσια μιας ζώσας ποινικής διαδικασίας ενώ πάντα οι υπερασπιστές μένουμε άφωνοι όταν οι εντολείς μας ρωτάνε για το πως γίνεται στη χώρα να δικάζονται και να καταδικάζονται άνθρωποι χωρίς οι κατηγορουμένοι να μπορούν να αντικρυσουν τους <διώκτες> τους.
Η μέρα και ο σεβασμός μας ανήκει στον S. R. και σε κάθε άλλο άτομο σαν αυτόν».

«Ο Μεμέτ Τσελίκ, άλλο ένα θύμα του nationality profiling»

Ο ένας εκ των δικηγόρων του Μεμέτ Τσελίκ, Αλέξης Γεωργούλης, μιλώντας στο TPP δήλωσε: «Ο κατηγορούμενος Μ.C. αποτελεί ακόμα ένα θύμα της πρακτικής των λιμενικών αρχών που διεθνώς αποκαλείται nationality profiling».

Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, το nationality/ethnic profiling, αποτελεί μία από τις συνήθεις πρακτικές στην Ευρώπη και ορίζεται ως την πρακτική ελέγχου, παρακολούθησης ή έρευνας των Αρχών σε βάρος ατόμων με κριτήρια χωρίς αντικειμενική η λογική αιτιολόγηση, όπως τη φυλή, το χρώμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή την καταγωγή. Όπως επισημαίνει το Συμβούλιο της Ευρώπης, υπάρχουν αρκετοί τομείς στους οποίους το nationality profiling μπορεί να εκδηλωθεί πιο έντονα, όπως για παράδειγμα στα αεροδρόμια, σε σταθμούς τρένων ή λεωφορείων, όπου άτομα που ανήκουν σε μειονοτικές ομάδες υπόκεινται -χωρίς λογική αιτιολόγηση – σε ενδελεχή έλεγχο. Αναφέρεται επίσης, ότι σύμφωνα με έρευνες, άτομα που ανήκουν σε μειονοτικές ομάδες λαμβάνουν συχνά σκληρότερες ποινές. Σύμφωνα με τον επίσης συνήγορο υπεράσπισης του Μεμέτ Τσελίκ, Δημήτρη Χούλη: «είναι πολύ σύνηθες να κατηγορείται ως διακινητής το άτομο που διαφέρει εθνοτικά από τους υπόλοιπους. Βλέπουμε λοιπόν ότι εάν σε μία βάρκα βρίσκονται δέκα Αφγανοί και ένας Κούρδος, κατηγορείται ο Κούρδος. Αν βρίσκονται στη βάρκα δέκα Κούρδοι και ένας Αφγανός, θα κατηγορηθεί ο Αφγανός».

Ο Αλέξης Γεωργούλης τονίζει τα παράδοξο: «Δεν βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου λόγω ότι αποδεδειγμένα συνέδραμε ως μέλος πληρώματος διότι άπαντες ανέφεραν ότι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα του ταξιδιού παρέμεινε στο αμπάρι του πλοίου μαζί με όλους τους μεταφερόμενους. Βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου αποκλειστικά λόγω της τουρκικής του εθνικότητας. Εντούτοις πρόκειται για έναν Κούρδο, ο οποίος είχε ισχυρή πολιτική δράση στο HDP και στο PKK, διωκόμενος από το καθεστώς Ερντογάν. Καταδικάσθηκε επειδή επιχείρησε να ειδοποιήσει μέσω του κινητού του τηλεφώνου τα μέλη του Συλλόγου των Κούρδων στην Ελλάδα προκειμένου κι αυτοί με τη σειρά τους να ειδοποιήσουν τις αρχές για να διασωθούν. Παρόλο που η εισαγγελική πρόταση ήταν αθωωτική, παρόλο που δεν υπήρξε καμία απολύτως απόδειξη για την ενοχή του, παρόλο που αποδείχθηκε η πολιτική του δράση στην Τουρκία και η δίωξη που υπέστη και αυτός και η οικογένεια του από το καθεστώς του Ερντογάν, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Κρήτης τον καταδίκασε σε 155 έτη κάθειρξης στέλνοντας τον χωρίς αναστολή σε κατάστημα κράτησης μέχρι την εκδίκαση του Εφετείου του».

Μερικά ζητήματα που χρήζουν ανάλυσης 

Γιατί Σμύρνη – Ιταλία και όχι, λόγου χάριν, Σμύρνη – Χίος; 

Η επιλογή του ταξιδιού Σμύρνη – Ιταλία και όχι λόγου χάριν, Σμύρνη – Χίος, απαιτεί ουσιαστική ανάλυση. Γιατί οι πρόσφυγες μπαίνουν στη διαδικασία να επιλέξουν ένα ταξίδι κόστους 8.000 ευρώ ανά επιβαίνοντα, διαρκείας έως και 5-6 ημερών με κίνδυνο της ζωής τους, αντί να επιλέξουν μία φθηνότερη διαδρομή, μικρότερης διάρκειας και άρα με λιγότερους κινδύνους, έχοντας ως τελικό προορισμό ένα ελληνικό νησί; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, νομίζω ότι θα δοθεί αναζητώντας τα πιθανά αίτια του θανάτου του μετανάστη κατά τη διάσωση. Γιατί μόλις είδε σκάφος να πλησιάζει επέλεξε να βουτήξει στα βαθιά νερά της Μεσογείου; Οι υπόλοιποι επιβαίνοντες και τα μέλη του διασωστικού κατέθεσαν ότι τον είδαν να πηδάει από το πλοίο, στη συνέχεια βγήκε μόλις μία φορά στην επιφάνεια της θάλασσας με μεγάλη δυσκολία, και μετά βυθίστηκε ξανά. Και δεν τον ξαναείδαν. Γιατί επομένως ο πρόσφυγας στη θέα του σκάφους πανικοβλήθηκε και επέλεξε ουσιαστικά τον θάνατο, δεδομένου ότι δεν ήξερε κολύμπι; Συνέβη κάτι; Το σκάφος ήταν δεξαμενόπλοιο, τι θα μπορούσε να συμβεί άλλωστε;

Νομίζω η απάντηση είναι μία: ο εφιάλτης άλλης μία επαναπροώθησης. Τα τελευταία χρόνια, όπως άλλωστε έχουμε ξαναγράψει, έχουν αυξηθεί οι μεταναστευτικές ροές μέσω της λεγόμενης «διαδρομής της Καλαβρίας». Το ταξίδι είναι μεγάλο και επικίνδυνο. Οι πρόσφυγες ξεκινούν από τα τουρκικά παράλια, διασχίζουν το Αιγαίο Πέλαγος, κάνουν τον κύκλο της Πελοποννήσου, πλέουν στα ανοιχτά της Κρήτης, για να καταλήξουν εν τέλει στην παραλία της Καλαβρίας στην νότια Ιταλία. Τα πλοία που τους μεταφέρουν είναι συνήθως μεγάλα ιστιοφόρα και Καπετάνοι τους είναι συνήθως άλλοι πρόσφυγες χωρίς ναυτική εμπειρία, που δεν έχουν τη δυνατότητα να καταβάλουν το υπέρογκο αντίτιμο των 8.000 – 9.000 ευρώ στον πραγματικό διακινητή. Ο σύγχρονος διακινητής δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που γνωρίζαμε μέχρι πριν μερικά χρόνια. Πλέον λειτουργεί ως εισοδηματίας – διοργανωτής του ταξιδιού, και δεν έρχεται σε επαφή με τη θάλασσα. Εισπράττει, απολαμβάνοντας τη ζωή σε μία βίλα της Τουρκίας. Γνωρίζει ότι όλο και κάποιος απελπισμένος δεν θα έχει τα χρήματα να ταξιδέψει και θα αναγκαστεί να πάρει στα χέρια του το τιμόνι για να γλιτώσει τη ζωή του.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι πρόκειται για ένα ταξίδι αμφιβόλου επιτυχίας. Πανάκριβο, ατέλειωτο, οδυνηρό, επικίνδυνο, που έχει κοστίσει εκατοντάδες προσφυγικές ζωές. Όπως είχε αναφέρει ωστόσο ο δικηγόρος Δημήτρης Χούλης στο The Press Project οι πρόσφυγες επιλέγουν την εν λόγω διαδρομή ως ύστατη επιλογή, αφού οι περισσότεροι από εκείνους έχουν υπάρξει θύματα βίαιων επαναπροωθήσεων στα ελληνικά νερά από την Ελληνική Ακτοφυλακή. Όπως έχει αναφέρει και ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, η πρώτη ερώτηση που κάνουν οι πρόσφυγες μόλις τους προσεγγίσει το διασωστικό Mare Ionio στο οποίο ο ίδιος επιχειρεί διασώσεις, είναι αν το καράβι πάει Ιταλία ή επιστρέφει πίσω, λόγου χάριν στη Λιβύη. Ξεκαθαρίζουν ότι από το να επιστρέψουν στη Λιβύη, προτιμούν να πνιγούν.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια αν ο εν λόγω μετανάστης επέλεξε την διαδρομή της Καλαβρίας για να αποφύγει τις επαναπροωθήσεις. Ούτε να είμαστε σίγουροι ότι στη θέα του σκάφους το οποίο θα τους μετέφερε στην Ελλάδα, επέλεξε να ξεφύγει με κόστος την ίδια του τη ζωή. Μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι ότι αν γνώριζε πως έχει την επιλογή να μεταφερθεί με μικρότερο κόστος σε κάποιο κοντινό ελληνικό νησί, ζητώντας με νόμιμο τρόπο διεθνή προστασία δεν θα επέλεγε να θαλασσοδέρνεται για μέρες με κίνδυνο της ζωής του. Οι πρόσφυγες που έχουν βιώσει τις επαναπροωθήσεις, μιλούν για μία εφιαλτική εμπειρία που περιλαμβάνει βίαιη απαγωγή, άγριο ξυλοδαρμό, ύβρεις, κλοπή των προσωπικών τους αντικειμένων και κράτηση υπό άθλιες συνθήκες. Ο εφιάλτης ξεκινά ήδη από την άφιξη του σκάφους της Ελληνικής Ακτοφυλακής, όπου πραγματοποιείται το πρώτο ξυλοκόπημα. Εκεί τελειώνει κιόλας, με άδοξο τρόπο. Επαναπροωθούνται είτε με το να εγκαταλείπονται σε liferafts μέχρι να τους βρει η τουρκική ακτοφυλακή, είτε πετώντας τους απευθείας στην ανοιχτή θάλασσα, κι ας μη γνωρίζουν κολύμπι. Χτυπημένοι, πεινασμένοι, διψασμένοι και αδύναμοι να παλέψουν για τη ζωή τους. Κάτι τον πανικόβαλε λοιπόν. Τόσο πολύ, που δεν υπολόγισε τίποτα. Τι ήταν αυτό; Δεν θα μάθουμε ποτέ.

Καταστρέφονται ζωές για το τίποτα

Για την ευκολία που οι προανακριτικές αρχές αποδίδουν κατηγορίες, έχουμε ξαναμιλήσει. Αυτή τη φορά ωστόσο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σε ερώτηση του προανακριτικού υπαλλήλου στους τρεις μάρτυρες «αν αναγνωρίζουν κάποιον άλλο ως μέλος του κυκλώματος», οι πρόσφυγες φωτογράφισαν και στη συνέχεια υπέδειξαν τον Μεμέτ Τσελίκ. Δεν θα μπορούσε αυτό να μείνει απαρατήρητο. Ωστόσο, δεν ήταν και δύσκολο. Ένας Κούρδος ανάμεσα σε Ιρανούς, Ιρακινούς και Αφγανούς, ο οποίος μιλάει στο κινητό του. Άλλωστε οι περισσότεροι διακινητές, Τούρκοι είναι. Σωστά;

Ε, λοιπόν, όχι. Λάθος. Όταν μιλάμε για φυλάκιση, για στέρηση της ελευθερίας και για απονομή της δικαιοσύνης, δεν επιτρέπεται να σκεφτόμαστε υποθετικά. Διότι αν το κάνουμε, ενδέχεται ένας άνθρωπος να σαπίσει στη φυλακή άδικα. Απαιτείται να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα. Να κατατεθούν πειστήρια. Να εμφανιστούν μάρτυρες στο δικαστήριο, να ληφθούν σοβαρά υπόψιν οι αγορεύσεις των δικηγόρων, να δοθεί ο επαρκής χρόνος και οι κατάλληλες συνθήκες – όπως η ευκαιρία ποιοτικής μετάφρασης – για να απολογηθεί ο κατηγορούμενος. Να διαβάσει προσεκτικά η έδρα τη δικογραφία και να μελετήσει τα νέα στοιχεία που προκύπτουν, να έχουν στα υπόψιν τους το ενδεχόμενο πλημμέλειας των προανακριτικών αρχών, να διασφαλίσουν ότι θα κληθούν οι μάρτυρες κατηγορίας, οι συνήγοροι υπεράσπισης να είναι επαρκώς προετοιμασμένοι, δίνοντάς τους τον απαραίτητο χρόνο σε περίπτωση που διορίζονται αυτεπάγγελτα.

Στο δικαστήριο των Χανίων τι είχαμε; Από τη μία τρεις πρόσφυγες που κατέθεσαν προανακριτικά ότι είδαν τον Μεμέτ Τσελίκ να μιλάει απλώς στο κινητό του με άλλους Τούρκους, χωρίς να καταλαβαίνουν τι λέει και σε ποιον, σημειώνοντας ωστόσο ότι δεν έφυγε λεπτό από το αμπάρι του πλοίου όπου βρίσκονταν όλοι οι διακινούμενοι και χωρίς να τον υποδείξουν ως διακινητή και ως μέλος του πληρώματος. Από την άλλη, την απολογία του ίδιου του Μεμέτ Τσελίκ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι όντως μιλούσε στο κινητό του, αλλά για να καθησυχάσει την οικογένειά του και να ενημερώσει για την τοποθεσία του καραβιού. Παρ’ όλα αυτά, δεν πραγματοποιήθηκε άρση τηλεφωνικού απορρήτου για να διερευνηθεί η πραγματικότητα. Ακόμη, ο πρόσφυγας προσπαθούσε διακαώς να αποδείξει την ιδιότητά του. Ότι δηλαδή δεν είναι διακινητής, αλλά διακινούμενος, αιτών ασύλου, διωγμένος από το ερντογανικό καθεστώς. Ούτε η απολογία του, ούτε η βεβαίωση του Πολιτιστικού Δημοκρατικού Κέντρου των Κούρδων, ούτε η επιστολή του βουλευτή του HDP στην οποία διηγείται τη φυλάκιση και τις διώξεις σε βάρος του Μεμέτ Τσελίκ. Ο εισαγγελέας της έδρας, είδε τις σοβαρές αμφιβολίες. Οι δικαστές, όχι, χωρίς φυσικά να υπάρχει ακόμη πρόσβαση στο σκεπτικό της απόφασης.

 

Η τύχη των τριών μεταναστών, θα κριθεί τελεσίδικα στην Έφεση. Έως τότε, θα παραμένουν στα ελληνικά κελιά. Και το μήνυμα για άλλη μία άδικη καταδικαστική απόφαση θα φτάσει στα αυτιά των άλλων, των προσφύγων και των μεταναστών που ελπίζουν για μία καλύτερη ζωή και έχουν ονειρευτεί ότι αυτή θα αρχίσει με την άφιξή τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Για να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Για να κάτσουν στα αυγά τους.

Πηγή: thepressproject.gr

 

 

Φώναζαν στον υπουργό Υγείας «Ντροπή» και «Αίσχος» 

Με έντονες αποδοκιμασίες υγειονομικοί σε αναστολή υποδέχθηκαν τον Θάνο Πλεύρη στο νοσοκομείο Χανίων. 

 

«Ντροπή», «Αίσχος» ήταν μερικά από αυτά που φώναζαν στον υπουργό Υγείας, ο οποίος επισκέφθηκε το νοσοκομείο Χανίων στο πλαίσιο περιοδείας στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Κρήτης, ενώ συμμετείχε σε σύσκεψη στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου Χανίων, παρουσία διευθυντών κλινικών, της διοίκησης και της διοικήτριας της ΥΠΕ Κρήτης.

Ισχυρή ήταν η παρουσία της αστυνομίας, που δεν επέτρεψε στους συγκεντρωμένους να πλησιάσουν τον υπουργό. Οι υγειονομικοί σε αναστολή ξεδίπλωσαν πανό και φώναξαν συνθήματα. «Οι αναστολές δεν έφεραν υγεία, κόλλησαν και νόσησαν μέχρι και τα φορεία», ανέφερε χαρακτηριστικά ένα από αυτά.

Την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων έχει οριστεί για μια ακόμα φορά η πρωτόδικη (!) εκδίκαση του θανατηφόρου τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στέλλα Μούσχου 20 ετών, το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετών και το σκυλί τους, που περπατούσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου 2017.

Η υπόθεση αυτή τη φορά έχει οριστεί 7 η στο πινάκιο, γεγονός που σημαίνει πως οι πιθανότητες διεξαγωγής της είναι αυξημένες, χωρίς βέβαια τίποτα να είναι σίγουρο …

Αισίως συμπληρώνονται 4 χρόνια, 7 μήνες και 13 ημέρες χωρίς να έχει εκδικαστεί το πρωτόδικο (!). Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο “ελαφρύ αδίκημα”: η υπόθεση ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32 η στο πινάκιο σε σύνολο 34 με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου». Με χαρακτηριστική άνεση  προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε… Χαλαρά προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 οπότε αναβλήθηκε και πάλι. Παρότι την τελευταία φορά ζητήθηκε αναβολή από την πλευρά των θυμάτων, η υπόθεση και πάλι είχε τέτοια θέση στο πινάκιο που δεν επρόκειτο να εκδικαστεί. Αυτά σε επαρχιακό δικαστήριο, όπου κατά τεκμήριο οι υποθέσεις εκδικάζονται νωρίτερα απ ότι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για μια υπόθεση που η ολοκλήρωση της δικογραφίας και η απόδοση των όποιων κατηγοριών δεν καθυστέρησε, έχει φθάσει στον 5 ο χρόνο χωρίς να εκδικαστεί! Ας ελπίσουμε πως την Τετάρτη, 1687 μέρες μετά το πολύνεκρο συμβάν που συντάραξε το πανελλήνιο θα λήξει επιτέλους αυτή η «εκκρεμότητα». (σε βάθος χρόνου κάποτε θα υπάρξει φυσικά και το Εφετείο).

Ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!!!

Ο δράστης οδηγός ΙΧ, με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km, αφού χτύπησε τα παιδιά  επιτάχυνε στα 170 km/h και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνώμονας της Τροχαίας).

Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, μ αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την εισαγγελία Χανίων απλή «αμέλεια». Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει θέσει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, στους «αρμόδιους» τόσο το θέμα του επιπέδου των κατηγοριών που αποδίδονται στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων (τα οποία αυτόματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα) όσο και το θέμα των αλλεπάλληλων αναβολών και της μη πρόταξης στα πινάκια των δικαστηρίων των υποθέσεων ανθρωποκτονιών και σοβαρών τραυματισμών.
Η υπόθεση του φόνου της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί εμβληματική υπόθεση αναμέτρησης δύο κόσμων. Αυτού της υπεράσπισης της ανθρώπινης Ζωής σαν απόλυτης αξίας και αυτού της προώθησης και υπεράσπισης της μηχανοκίνησης χωρίς κανένα πρόσχημα και της αντιμετώπισης των θανάτων και των τραυματισμών στο δρόμο σαν αναπόφευκτης παράπλευρης απώλειας.

Αν ο φόνος της Στέλλα, του Γιάννη και του σκύλου τους δεν αποτελεί κακούργημα, κανένα τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να θεωρηθεί κακούργημα.

Είναι προφανές πως οποιαδήποτε ποινή δεν πρόκειται να φέρει πίσω τις ζωές των παιδιών που τόσο άδικα χάθηκαν, ούτε θα απαλύνει την οδύνη των δικών τους ανθρώπων.

Όμως ο καθένας καταλαβαίνει τι μήνυμα εκμπέμπει η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη προς τα θύματα αλλά και προς τον δράστη αυτού αλλά και κάθε μελλοντικού τροχαίου συμβάντος.

Τα τροχαία εγκλήματα, που με τόση σφοδρότητα επανέκαμψαν ιδιαίτερα στην Κρήτη μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία δεν απαιτούν μόνο φυσικούς αυτουργούς. Προυποθέτουν την ύπαρξη ηθικών αυτουργών που τα βαφτίζουν πλημμελήματα, προιόντα της τύχης, αμέλειας, κακιάς στιγμής και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα που θα θεμελιώσει το ανεύθυνο και το ατιμώρητο του κάθε φονιά οδηγού.

Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τις οικογένειες των θυμάτων και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.

– Όχι στη νομιμοποίηση των τροχαίων εγκλημάτων.  
– Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.

28 Μαρτίου 2022

Πανελλαδικός  σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

ΥΓ. Να επισημάνουμε πως το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα στη διάρκεια της διαδικασίας αν θέλει να αναβαθμίσει την κατηγορία από πλημμέλημα σε κακούργημα. Σημειώνουμε επίσης πως 4 χρόνια και 7 μήνες μετά ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα ασφαλούς διαμόρφωσης της εισόδου του Πολυτεχνείου Κρήτης, που ανακοινώθηκαν μετά το φόνο της Στέλλας και του Γιάννη, μετά από αγώνα των οικογενειών τους. Έργα που κανονικά έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη της λειτουργίας του εδώ και δεκαετίες.

Η Διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης και η Περιφέρεια Κρήτης ας μη παριστάνουν τους τεθλιμμένους συγγενείς γιατί αυτό δεν καλύπτει τις σημαντικές δικές τους ευθύνες γι αυτή την τραγωδία.

19χρόνια πέρασαν από την πρώτη διεξαγωγή του ChaniaRockFestival και η ιστορία δεν σταματάει να γράφεται. Η 11η Σεπτεμβρίου θα είναι ξεχωριστή για το νησί της Κρήτης και την πόλη των Χανίων, αφού θα ζήσει μία έντονη βραδιά με εγχώριασχήματα της Ροκ μουσικής σκηνής.

Το ChaniaRockFestival, μετά την εξαιρετική ανταπόκριση που είχε στο περσινό event, θα διεξαχθεί και φέτος στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου στην πόλη των Χανίων και θα παρουσιάσει στον κόσμο την αφρόκρεμα της ελληνικής rock μουσικής, πλήρως προσαρμοσμένο στους κανόνες ασφαλείας και τις ιδιαίτερες συναυλιακές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, με περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων, 

Το line-up του Chania Rock Festival 2021:

◉ΜωράστηΦωτιά
◉ ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC
◉Honeybadger
◉ Planet None

Headliners θα είναι το πιο …εύφλεκτο συγκρότημα της εγχώριας σκηνής, τα Μωρά Στη Φωτιά. Με αδιαμφισβήτητο ηγέτη, βασικό συνθέτη, στιχουργό, τραγουδιστή και μπασίστα, τον Στέλιο Σαλβαδόρ, τα Μωρά Στη Φωτιά, από τη δεκαετία του ’90 κι ένθεν, έχουν παρουσιάσει ένα μείγμα μουσικής γκρούβας, στίχων με νόημα και ειρωνικά ευαίσθητων μελωδιών, μα πάνω απ’ όλα εκρηκτικών συναυλιών που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. «Παυσίπονο», «Μανιφέστο», «Βαβυλωνία», «Αδρεναλίνη»… Χρειάζεται να πούμε πολλά περισσότερα;

Όσοι δεν ήξεραν τους ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC, στην περσινή εκδοχή του ChaniaRockFestival, τους έμαθαν καλά! Θρακιώτικες μελωδίες με ηλεκτρικές κιθάρες αλλά και παραδοσιακά όργανα, ίσως η μουσική «απάντηση» της Θράκης στους VILLAGERSOFIOANNINACITY. Οι εντυπώσεις που άφησαν ήταν εκπληκτικές και η νέα τους εμφάνιση ήταν δεδομένη από τη στιγμή που είχαν κατέβει από τη σκηνή…

Οι HONEYBADGER, είναι ένα heavyrock σχήμα από την Αθήνα, το ντεμπούτο των οποίων, “Pleasuredelayer”, δημιούργησε αίσθηση, αφού επρόκειτο για ένα κράμα επιρροών από τους CLUTCH, QUEENSOFTHESTONEAGE, SOUNDGARDEN, BLACKSABBATH και MONSTERMAGNEΤ. Όσοι έχουν δει και τις ζωντανές τους εμφανίσεις, μιλούν για ένα σχήμα που αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, θεωρείται βέβαιο ότι θα φτάσει στο επίπεδο των κορυφαίων σχημάτων στο είδος, που μπορούμε να καυχιόμαστε ότι έχουμε ως χώρα.

Κι επειδή κάθε χρονιά το ChaniaRockFestival, προσπαθεί να δώσει βήμα και σε συγκροτήματα από την Κρήτη, τη βραδιά θα ανοίξουν οι PLANETNONE, ένα γκρουπ που παίζει stoner/doom, με καταγωγή από τα Χανιά και με τεράστιες προοπτικές εξέλιξης μπροστά του.

Εισιτήρια:
➤ Χανιά: AVALON, BARFLY, EΛΛΗ, ΘΡΙ, MAMOUTH, RIDE

➤ Online Εισιτήρια: https://www.chaniarockfestival.gr/en/tickets

Γενική Είσοδος: 10 ευρώ
Παιδιά μέχρι 6 ετών: Δωρεάν

Οι αποστάσεις μεταξύ μας θα τηρηθούν, όμως ο ήχος δε θα τηρήσει καμία απόσταση, οι φωνές μας θα ενωθούν στον ουρανό και όλοι μαζί θα ταρακουνήσουμε για ακόμα μία φορά την πόλη των Χανίων!

ΤοChaniaRockFestival2021 θαδιεξαχθείυπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ).

Και φέτος μόνο Κρήτη, και φέτος μόνο Χανιά!

Facebook event: https://www.facebook.com/events/178041364430910

Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το φοβερό πολύνεκρο τροχαίο στα Κουνουπιδιανά Χανίων έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους δυο νέα παιδιά που περπατούσαν μαζί η Στέλλα Μούσχου και ο Γιάννης Στρογγυλός και το σκυλί τους.

Μπαίνουμε λοιπόν στον πέμπτο χρόνο με αξιοσημείωτο το γεγονός να μην έχει καν εκδικαστεί πρωτόδικα η υπόθεση!

Πολιτεία και Δικαιοσύνη οδηγούν στην εξουθένωση τις οικογένειες των θυμάτων και προκαλούν την κοινωνία αντιμετωπίζοντας το τρομερό αυτό συμβάν σαν μια υπόθεση «δικαστικής ρουτίνας».

• Η υπόθεση που ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανιων στις 22 Μαρτίου 2019 … τοποθετήθηκε 32ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 υποθέσεων με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου».
• Με χαρακτηριστική άνεση η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν στις 12 Μαρτίου ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και υποθέσεις που δεν κινδύνευαν άμεσα με παραγραφή δεν εκδικάζονταν.
• Χαλαρά… η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 χωρίς να υπάρχει καμία εγγύηση πως και τότε θα γίνει. Αλλά κι αν ακόμα εκδικαστεί έχουμε μέλλον μπροστά μας καθώς θα ακολουθήσει …κάποτε και το Εφετείο.

Έχουμε τοποθετηθεί από την πρώτη στιγμή με συγκεκριμένα στοιχεία στο απαράδεκτο της δίωξης σε βαθμό πλημμελήματος για έναν οδηγό που προκάλεσε αυτή την καταστροφή τρέχοντας με 127km/h (και αφού κτύπησε τα παιδιά επιτάχυνε στα 170) σ ένα δρόμο με όριο τα 40km/h.

Η εξέλιξη της υπόθεσης δείχνει ξεκάθαρα την τοποθέτηση της πολιτείας απέναντι στους δράστες και στα θύματα.

Απέναντι στα θύματα το μόνο που έχει να επιδείξει είναι η παντελής αδιαφορία της. Λογικό μια και τα όποια αποθέματα ευαισθησίας της έχουν εξαντληθεί στην προστασία των δραστών.

Η υπόθεση της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί την πιο κραυγαλέα, αλλά όχι μοναδική επιβεβαίωση.

Η ανθρώπινη ζωή αποτελεί απόλυτη αξία ακούσαμε πολλές φορές τελευταία. Καλό θάταν να διευκρινίζουν πως αυτό δεν αφορά και τις ζωές που χάνονται στην άσφαλτο.

Πέντε χρόνια μετά…

Ούτε Πρόληψη, ούτε Δικαιοσύνη…

Στέλλα, Γιάννη θα συνεχίσουμε πάντα να μιλάμε για σας.

Γιατί δεν θεωρούμε αποδεκτό αυτό που «συνέβη» σε σας και στις οικογένειες σας.

Θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε με όλους τους τρόπους πως:

Χωρίς Δικαιοσύνη ΔΕΝ θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους!

 17 Αυγούστου 2021

Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα

Παράσταση διαμαρτυρίας μπροστά από την είσοδο του κτιρίου της Τραπέζης της Ελλάδος στο κέντρο της πόλης των Χανίων πραγματοποίησαν το πρωί μέλη του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης.

Η κινητοποίηση είχε συμβολικό χαρακτήρα και σύμφωνα με ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου είχε ως στόχο να καταδείξει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζει ο εμπορικός κόσμος καθώς και την ανάγκη στήριξής του.

Σε ανακοίνωσή του, ο Εμπορικός Σύλλογος, μεταξύ άλλων, ζητά το άμεσο άνοιγμα των καταστημάτων με τους προβλεπόμενους υγειονομικούς όρους, επιδότηση των εισφορών ασφάλισης αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων για όσο διάστημα κρατούν τα περιοριστικά μέτρα χωρίς απώλεια συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, επιστροφή στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ από το οικονομικό έτος 2019 με άμεση ένταξη όλων των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων στο επίδομα ειδικού σκοπού με ύψος 1.000 ευρώ ανά μήνα για κάθε έμπορο.

Ακόμη, ζητά την πλήρη στελέχωση με τεχνολογικό και υγειονομικό εξοπλισμό και προσλήψεις μονίμου προσωπικού για το Νοσοκομείο Χανίων.

Οι συμμετέχοντας στην κινητοποίηση ύψωσαν πανό στην είσοδο του κτιρίου, φορούσαν μάσκες και τηρούσαν τις αποστάσεις.