Βιοϊατρικός βελονισμός  είναι η εισαγωγή λεπτοτάτων βελονών σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος για την πρόληψη ή τη θεραπεία ασθενών.Αποτελεί συστατικό μέρος της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής,ενός ολοκληρωμένου συστήματος που χρησιμοποιείται στην Κίνα από το 2650π.Χ. 

  Σύμφωνα με την Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική,ο βελονισμός λειτουργεί διορθώνοντας την ισορροπία της ενέργειας που διατρέχει το σώμα μέσω 32 μεσημβρινών (κυρίων και παραδόξων) χωρίς ανατομικούς συσχετισμούς γι' αυτούς τους διαύλους ενέργειας, ενώ οι βελόνες εισάγονται ανώδυνα σε πάνω από 400 σημεία κατά μήκος των μεσημβρινών,βάσει εξατομικευμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων.   

  Είναι σημαντική η επιλογή των σημείων,αλλά εξίσου μεγάλη σημασία έχουν και η γωνία και το βάθος της εισαγωγής της βελόνας .Τις εισαγόμενες βελόνες μπορεί να υποκαταστήσει πίεση των σημείων βελονισμού με τα δάχτυλα (acupressure ),καθώς επίσης και η τοποθέτηση πάνω σε αυτά κώνων από ένα είδος αψιθιάς (μόξα) που σιγοκαίει.Συνήθως ο Ιατρός Βελονιστής περιστρέφει τις βελόνες για να μεγιστοποιήσει την επίδρασή τους όπως και με την ενίσχυση μέσω του ηλεκτρισμού (ηλεκτροβελονισμός) με lazer  και με βεντούζες .

   Στην Κίνα το 1949 ,σημειώθηκε έντονη τάση εκμοντερνισμού , καθόσο ορισμένοι Ηγέτες πρότειναν την αντικατάσταση της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής με τη σύγχρονη Δυτική Ιατρική , ενώ άλλοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν την παράδοση και το 1958 η Κινεζική Κυβέρνηση αποφάσισε να την αναγνωρίσει ως ισότιμη της Δυτικής Ιατρικής ,σήμερα δε οι Ιατροί στην Κίνα συνήθως διδάσκονται και τα δύο Ιατρικές Σχολές.  

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εξετάζει την πιθανότητα να ανοίξει το δρόμο ώστε να καλυφθεί ο Βιοϊατρικός Βελονισμός από το Medicare,το Medicaid και την ιδιωτική ασφάλιση, υπάρχει όμως ήδη ασφαλιστική κάλυψη για ορισμένες παθήσεις.

   Παρότι ο βιοϊατρικός βελονισμός εφαρμόζεται πάντα μέσα στα πλαίσια των Ασιατικών Κοινοτήτων στο Ηνωμένες Πολιτείες,μετά το 1972 εκδηλώθηκε ένα γενικότερο ενδιαφέρον για τη μέθοδο αυτή με αποτέλεσμα οι Σχολές βελονισμού να πολλαπλασιαστούν όπως και σε άλλες χώρες, υπάρχουν όμως αρκετές παραλλαγές στην εφαρμογή του όπως είναι ο ωτοβελονισμός,ο σωματικός και ο κοιλιακός βελονισμός ,ο κρανιοβελονισμός και η balance method .

  Υπάρχουν πολλά είδη εκπαίδευσης στο βελονισμό και στην πράξη οι Ιατροί Βελονιστές αναπτύσουν ο καθένας το δικό του ιδιαίτερο θεραπευτικό πρωτόκολλο, ξεκινώντας όμως με μια κοινή βάση σημείων της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής.

  Ο βελονισμός βοηθάει πολύ ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιους πόνους στην πλάτη,στον αυχένα ,μεταχγειρητικούς πόνους  , κολικούς στους  νεφρούς, δυσμηνόροια , αρθρίτιδα, ημικρανίες και νευροφυτικές διαταραχές.

  Ο βελονισμός είναι περισσότερο αποδεκτός από τα ασφαλιστικά ταμεία σε ορισμένες παθήσεις.Οι Ιατροί που δυσπιστούν στην αντίληψη ότι η αναλγητική επίδραση του βελονισμού οφείλεται στην εξισορρόπηση της ενέργειας που διαχέεται από ενεργειακά κανάλια μπορούν να πειστούν από απεικονιστικές μεθόδους (MRI) και αιματολογικές εξετάσεις που αποδεικνύουν την παραγωγή ενδορφινών και άλλων ουσιών μετά την ένθεση της βελόνας.

  Περαιτέρω ο βελονισμός βοηθά στην εξωσωματική γονιμοποίηση,στην αντιμετώπιση της ναυτίας και του εμετού (στους ταξιδιώτες ,στην κύηση,στη  χημειοθεραπεία) ,στο σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης,στην παχυσαρκία και στην Ιατρική Αισθητική προσώπου και σώματος ,ενώ αυξάνει και τις φυσικές αποδόσεις νέων αθλητών και τις διανοητικές επιδόσεις των μαθητών.

  Ο βελονισμός χρησιμοποιείται συχνά για να βοηθήσει τους ανθρώπους να απεξαρτηθούν από τοξικές ουσίες όπως ο  καπνός και το αλκοόλ,σήμερα δε από το Εθνικό Ινστιτούτο Κατάχρησης Φαρμακευτικών Ουσιών χρησιμοποιείται ευρέως για την αποτοξίνωση εξωτερικών ασθενών από φαρμακευτικές ουσίες.Η αποτοξίνωση από τη χρόνια χρήση συνταγογραφούμενων οπιοειδών συνήθως διαρκεί 3-6 μήνες ενώ τα σύντομης διάρκειας προγράμματα αποτοξίνωσης μπορεί να διαρκέσουν περίπου 1 μήνα.

  Ο βιοϊατρικός βελονισμός συνιστά μια εγκεκριμένη μέθοδο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και εφαρμόζεται από τα Κρατικά Συστήματα Υγείας για 100 περίπου νοσήματα.Ειδικότερα δε στην Ελλάδα η Υπουργική  Απόφαση του 2022   αναγάγει τον Βιοϊατρικό Βελονισμό   Συμπληρωματική Θεραπευτική Εφαρμογή της Κλασικής Ιατρικής ,η οποία εφαρμόζεται σε κέντρα πόνου 23 νοσοκομείων πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του Ειδικού Θεράποντος Ιατρού  ,με στοχευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα που είναι  εξατομικευμένα  προσαρμοσμένα στην πάθηση και στο σώμα  του ασθενούς χωρίς παρενέργειες και με βελόνες μιας χρήσεως.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΣΚΟΥΚΗΣ

Καθηγητής Δερματολογίας, Νομικός

Πρόεδρος Ελληνικής Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής

Πρόεδρος Παγκόσμιας Ακαδημίας Κινέζικης και Συμπληρωματικής Ιατρικής

Αντιπρόεδρος Παγκοσμίου Ιπποκρατείου Ινστιτούτο Ιατρών

τ.Γεν.Γραμμ.Υπουργείου Παιδείας

Αντιπρύτανης ΔΠΘ

“Το ρεκόρ στην LDL χοληστερόλη”:

  «Το ρεκόρ στην LDL χοληστερόλη» ειναι το μηνυμα  της  εκστρατείας  που υλοποιει η Novartis   για την  ευαισθητοποίηση του κοινού, και ειδικότερα των ασθενών πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου για τη σημασία του ελέγχου της LDL χοληστερόλης.

Η εκστρατεία υλοποιείται σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πασχόντων από Καρδιοπάθειες και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ασθενών Και Φίλων Πασχόντων Από Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία LDL Greece και τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών και της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειακών Εγκεφαλικών Νόσων.

Η δυσλιπιδαιμία είναι ένας σημαντικός αιτιολογικός παράγοντας στη καρδιαγγειακή νόσο, η οποία είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως¹, και συνεπώς συσχετίζεται με σημαντικό κλινικό φορτίο, ιδιαίτερα σε άτομα με αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο, οικογενή υπερχοληστερολαιμία και σε πληθυσμούς με νόσο ισοδύναμου κινδύνου αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (2019), ο στόχος της LDL χοληστερόλης για τους ασθενείς πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου πρέπει να είναι κάτω από 55 mg/dL και τουλάχιστον 50% μείωση από τη αρχική τιμή.² Επιδημιολογικά δεδομένα έχουν δείξει ότι το 80% των ασθενών υψηλού και πολύ υψηλού κινδύνου δεν πετυχαίνουν τους στόχους της LDL-C. Η μακροπρόθεσμη επίτευξη των στόχων της  LDL-C δεν είναι βέλτιστη λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως η μη συμμόρφωση στις υπάρχουσες θεραπείες λόγω δοσολογικού σχήματος ή ανεπιθύμητων ενεργειών, έλλειψη γνώσης της νόσου, μη τιτλοποίηση ή χρήση των κατάλληλων υπολιπιδαιμικών θεραπειών, το κόστος των θεραπειών ή άλλων παραγόντων πρόσβασης στις θεραπείες.⁴

Αναγνωρίζοντας αυτή την ακάλυπτη ανάγκη, η νέα εκστρατεία   καλεί τους ασθενείς να «πετύχουν το ρεκόρ τους», να μειώσουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης τους ώστε να περιορίσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων.

Στο τηλεοπτικό spot της εκστρατείας, ένας καθημερινός άνθρωπος ανεβαίνει στο βάθρο της νίκης, δίπλα σε αθλητές. Όπως οι αθλητές κατακτάνε τους στόχους, έτσι και αυτός παραλαμβάνει το μετάλλιό του, έχοντας μειώσει της τιμές της LDL χοληστερόλης του επιτυγχάνοντας το προσωπικό του ρεκόρ. Στην ίδια αισιόδοξη λογική, κινείται και το ραδιοφωνικό spot της καμπάνιας, ενώ στις έντυπες καταχωρήσεις το εικαστικό της καμπάνιας συνοδεύει η προτροπή προς όλους να ενημερωθούν από τον γιατρό τους για το ποιός πρέπει να είναι ο στόχος της LDL χοληστερόλης τους ανάλογα με την κατηγορία καρδιαγγειακού κινδύνου στην οποία ανήκουν.

Ο κος Γεώργιος Κοχιαδάκης, πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, δήλωσε «Τέτοιες πρωτοβουλίες εναρμονίζονται πλήρως με τους βασικούς άξονες δράσης και τη γενικότερη δραστηριοποίηση της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας για τα επόμενα χρόνια. Είναι ευθύνη όλων μας να ενημερώσουμε και να προστατεύσουμε τους ασθενείς, ειδικά αυτούς που κινδυνεύουν περισσότερο.»

«Η αθηροσκλήρωση αποτελεί το κύριο παθολογοανατομικό υπόβαθρο των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ως Ελληνική Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης από την αρχή συντασσόμαστε και στηρίζουμε την προσπάθεια ενημέρωσης του κοινού και κινητοποίησης των ασθενών πολύ υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου σε συνεργασία με τη Novartis Hellas και άλλους εμπλεκόμενους φορείς.» δήλωσε ο κος Χαράλαμπος Μηλιώνης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης.

Σύμφωνα με τον κο Γεώργιο Ντάιο, πρόεδρο του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών «Στην Ελλάδα συνεχίζουμε να καταγράφουμε 30.000 εγκεφαλικά κάθε χρόνο, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Η υψηλή χοληστερόλη είναι ένας από τους παράγοντες που σχετίζονται με το 90% των εγκεφαλικών επεισοδίων. Είναι επιτακτική ανάγκη όλοι μαζί να αφυπνίσουμε τους ασθενείς ώστε να ενημερωθούν καλύτερα και να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα τη νόσο.» 

Ο κος  Γεώργιος Τσιβγούλης, γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειακών Εγκεφαλικών Νόσων δήλωσε «Η Ελληνική Εταιρεία Αγγειακών Εγκεφαλικών Νόσων (ΕΕΑΕΝ), από την ίδρυσή της (1995) και ως σήμερα περιλαμβάνει μέλη-συναδέλφους όλων των ειδικοτήτων που ασχολούνται με τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια (ΑΕΕ) αλλά και γενικότερα τις παθήσεις των αγγείων του εγκεφάλου. Η ΕΕΑΕΝ αποτελεί εθνικό μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εγκεφαλικών (World Stroke Organization, WSO) & του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Εγκεφαλικών (European Stroke Organization, ESO). Είναι αποδεδειγμένο ότι τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και πιο συγκεκριμένα τα υψηλά επίπεδα της LDL χοληστερόλης αυξάνουν εκθετικά τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών συμβαμάτων, όπως είναι η στεφανιαία νόσος και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Ανάμεσα στους βασικούς στόχους της ΕΕΑΕΝ είναι και η προαγωγή πρωτοβουλιών που αφορούν στην πρόληψη των αγγειακών εγκεφαλικών νόσων. Ως εκ τούτου η εκστρατεία το ρεκόρ στην LDL χοληστερόλη ταυτίζεται απόλυτα με τους στόχους που έχουμε ως εταιρεία. Επικροτούμε την πρωτοβουλία αυτή μιας και θέτει στο επίκεντρο τη σωστή ενημέρωση και ενδυνάμωση των ασθενών συμβάλλοντας στη βελτιστοποίηση τόσο της πρωτογενούς όσο και της δευτερογενούς πρόληψης.»

Από την πλευρά των ασθενών, ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Πασχόντων από Καρδιοπάθειες, κος Κωνσταντίνος Χόρτης, δήλωσε «Για τους ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα χρησιμοποιείται συχνά ο όρος "αόρατοι ασθενείς". Αναφέρεται στη φύση των παθήσεων, τη συμπτωματολογία, τη "σιωπηλή" περίοδο η οποία προηγείται της εκδήλωσης των ποικίλων μορφών της. Η εκστρατεία “Το ρεκόρ στην LDL χοληστερόλη” ρίχνει φως στην ενημέρωση και στην πρόληψη, ενισχύοντας τις καλύτερες εκβάσεις για τους ασθενείς".

 «Η ενημέρωση του γενικού πληθυσμού, αλλά και ειδικότερα όσων έχουν σχέση με την Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν για αυτή την «κρυφή», αλλά τόσο απειλητική για τη ζωή ασθένεια, αποτελεί προτεραιότητα για τον σύλλογό μας. Χαιρόμαστε που αποτελούμε μέρος της προσπάθειας της Novartis Hellas σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.» δήλωσε ο κος Αθανάσιος Παλλίδης, αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Ασθενών Και Φίλων Πασχόντων Από Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία LDL Greece

Τέλος, η κα Λευκοθέα Σταθέλου, Επικεφαλής του Ιατρικού Τμήματος της Novartis Hellas δήλωσε «Η εκστρατεία «Το ρεκόρ στην LDL χοληστερόλη» αποτελεί μία έμπρακτη απόδειξη της δέσμευσης μας: να μειώσουμε τον αριθμό των θανάτων εξαιτίας της καρδιαγγειακής νόσου στις επόμενες δεκαετίες. Πρωτοβουλίες σαν και αυτή μας εμπνέουν να συνεχίζουμε την αποστολή μας: να βοηθάμε τους ανθρώπους να ζουν περισσότερο και καλύτερα.».

Τσιγάρο: Πώς επηρεάζει την υγεία μας και πόσο επιβλαβές είναι

Εχθρός της επιστημονικής κοινότητας δεν είναι ο θάνατος αφού τελικά όλοι πεθαίνουμε, αλλά ο πρόωρος θάνατος και η αναπηρία που μπορεί να προκληθεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο, πρώτη αιτία θανάτου είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα και σε δεύτερη θέση ακολουθεί ο καρκίνος. Οι παράγοντες κινδύνου που προκαλούν και τις δύο καταστάσεις είναι κοινοί: Υπέρταση, χοληστερίνη, κάπνισμα, σάκχαρο, παχυσαρκία, μειωμένη σωματική δραστηριότητα, ανθυγιεινή διατροφή αλλά και κατάχρηση αλκοόλ.

Το κάπνισμα παραμένει μια παγκόσμια «επιδημία» και οι βλαπτικές επιδράσεις του καπνίσματος έχουν γίνει αποδέκτες δημοσίως. Παραμένει παρ’ όλα αυτά η κύρια αιτία θανάτου που θα μπορούσε να προληφθεί. Μάλιστα, ο άνδρας μέσος καπνιστής χάνει 12 χρόνια από τη ζωή του συγκριτικά με τους μη καπνιστές. Η γυναίκα χάνει 11 χρόνια συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν καπνίζουν.
Πόσο επηρεάζει το κάπνισμα την υγεία μας;

Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει περισσότερες από 4.000 χημικές ουσίες, με διαφορετικές ιδιότητες άρα και επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.
«Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι που καπνίζουν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης σημαντικού αριθμού νοσημάτων, που μειώνουν το προσδόκιμο επιβίωσής τους, ανάμεσα τους κακοήθη νεοπλάσματα, καρδιαγγειακά νοσήματα, περιφερειακή αγγειακή νόσος, υπέρταση, καθώς και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, χρόνια βρογχίτιδα, πνευμονικό εμφύσημα αλλά και βρογχικό άσθμα», επισημαίνει ο κ. Πέτρος Καλογερόπουλος Διευθυντής Καρδιολόγος του Metropolitan Hospital και συνεχίζει: «Παράλληλα, το κάπνισμα συμμετέχει και στην επιβάρυνση άλλων νοσημάτων, όπως νοσήματα πεπτικού, μυοσκελετικού και συνδετικού ιστού, ουροποιητικού/γεννητικού συστήματος, νευρικού συστήματος και αισθητηρίων οργάνων, επιβράδυνση των γνωστικών λειτουργιών, ενώ έχει αρνητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού».

Κάπνισμα και Καρκίνος

Η πλειοψηφία των ανθρώπων πιστεύει ότι το κάπνισμα σχετίζεται μόνο με τον καρκίνο του πνεύμονα. Ωστόσο, επηρεάζει όλα τα όργανα του ανθρωπίνου σώματος και συμμετέχει στο αυξημένο ποσοστό καρκίνου που παρατηρείται περισσότερο στους καπνιστές, στα εξής όργανα:

• Στοματική κοιλότητα και φάρυγγας
• Λάρυγγας
• Οισοφάγος
• Στομάχι
• Πάγκρεας
• Νεφροί
• Ουροδόχος Κύστη
• Εγκέφαλος
• Αιμοποιητικό, Λευχαιμίες

Κάπνισμα και Καρδιαγγειακά Νοσήματα

Συχνά επακόλουθα του καπνίσματος είναι το έμφραγμα μυοκαρδίου, ειδικά σε νεαρά άτομα κάτω των 45 ετών, η στηθάγχη, η καρδιακή ανεπάρκεια, τα εγκεφαλικά επεισόδια, η περιφερική αγγειοπάθεια και το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής ειδικά σε καπνιστές ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών.

Κάπνισμα και Πνεύμονες

Το κάπνισμα αποτελεί τη βασική αιτία της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας. Βοηθάει στην ανάπτυξη πνευμονίας και δυσκολεύει τη ρύθμιση του βρογχικού άσθματος.

Κάπνισμα και Γεννητικό Σύστημα

Οι καπνίστριες συχνά γεννούν μωρά με χαμηλό σωματικό βάρος, έχουν μειωμένη γονιμότητα, εμφανίζουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ συχνά παρουσιάζεται αιφνίδιος θάνατος των βρεφών τους.

Προβλήματα από τη χρήση καπνού

Η χρήση καπνού μπορεί να οδηγήσει σε:

• Αυξημένες μετεγχειρητικές επιπλοκές
• Καθυστερημένη επούλωση τραύματος
• Κατάγματα ισχίου
• Χαμηλή οστική πυκνότητα και εν τέλει σε οστεοπόρωση
• Καταρράκτη
• Πεπτικό έλκος

Κάπνισμα και Πολιτεία

Λαμβάνοντας αυτά υπόψιν, η πολιτεία θέσπισε νόμους που απαγορεύουν τη χρήση καπνού σε κοινόχρηστους, δημόσιους χώρους, γιατί εκτός από το ενεργό κάπνισμα και το παθητικό κάπνισμα προκαλεί βλάβες στην υγεία. «Η παραμονή σε χώρο καπνιζόντων είτε για διασκέδαση είτε για δουλειά είναι επιζήμια, και προκαλεί βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και θανάτους. Ειδικά τα άτομα με έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, ή βλάβες στις καρωτίδες και τα αγγεία των άκρων, απαγορεύεται αυστηρά να καπνίζουν, αλλά και να παραμένουν σε χώρους που καπνίζουν άλλοι», τονίζει ο ειδικός.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να βοηθάμε όλοι στην εφαρμογή των νόμων απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, έτσι ώστε να προστατεύουμε την υγεία όλων. Στις αναπτυγμένες χώρες έχει μειωθεί σημαντικά η χρήση καπνού από το 1965 και μετά.
«Όλες οι επιστημονικές εταιρείες συστήνουν τη διακοπή του καπνίσματος για όλους, υγιείς και ασθενείς. Κοιτάζοντας τα νούμερα, το 70% των καπνιστών έχει εκφράσει την επιθυμία να διακόψει το κάπνισμα, αλλά μόνο το μικρό ποσοστό του 3-5% το επιτυγχάνει», αναφέρει.

Γιατί το κάπνισμα προκαλεί εθισμό;

Γιατί, αφού γνωρίζουμε ότι το κάπνισμα βλάπτει την υγεία μας και προκαλεί θανάτους, δεν το διακόπτουμε; «Η νικοτίνη που περιέχεται στο τσιγάρο είναι πολύ εθιστική ουσία και καθιστά τον καπνιστή εξαρτημένο. Όταν εισπνεύσουμε καπνό σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, η νικοτίνη έχει φτάσει στον εγκέφαλο και συνδέεται με ειδικούς υποδοχείς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση μιας ουσίας που λέγεται ντοπαμίνη και είναι υπεύθυνη για το αίσθημα ευφορίας που αισθάνεται ο καπνιστής όταν καπνίζει. Η διάρκεια δράσης της ντοπαμίνης είναι 30 λεπτά περίπου. Ύστερα από αυτό το χρονικό διάστημα, ο καπνιστής πρέπει να ανάψει ξανά τσιγάρο για να αισθανθεί άνετα. Ουσιαστικά, ο καπνιστής καταλήγει να είναι ελεγχόμενος από τη νικοτίνη μέσω της ντοπαμίνης και η μείωση ή η έλλειψή της του προκαλεί δυσφορία, νευρικότητα, ανησυχία και επιθετικότητα με αποτέλεσμα να οδηγείται στη χρήση του τσιγάρου για να αισθανθεί μια πλασματική ευφορία. Αυτός είναι ο κυριότερος μηχανισμός που κρατάει τον καπνιστή δέσμιο της νικοτίνης. Είναι το λεγόμενο σύνδρομο στέρησης που θα αισθανθεί όταν θελήσει να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης» εξηγεί ο κ. Καλογερόπουλος,

Μπορεί ο καπνιστής να διακόψει το κάπνισμα;

To σύνδρομο στέρησης διαρκεί έως 4 εβδομάδες περίπου, ανάλογα το άτομο. Ο καπνιστής μπορεί να διακόψει το κάπνισμα και να απεξαρτηθεί από την νικοτίνη με ασφάλεια. Ο καλύτερος τρόπος για να το καταφέρει είναι ο συνδυασμός φαρμακευτικής και συμβουλευτικής προσέγγισης.

«Υπάρχουν γιατροί εκπαιδευμένοι στη διαχείριση του καπνιστή, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στη διακοπή του καπνίσματος, παρέχοντας φάρμακα διακοπής. Τα συγκεκριμένα φάρμακα είναι ασφαλή όταν χορηγούνται από γιατρούς που γνωρίζουν ή από τα ιατρεία διακοπής του καπνίσματος δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων. Παρόλα αυτά, το ποσοστό επιτυχίας παραμένει χαμηλό και κυμαίνεται στο 20-25% .

Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό για όλους. Το σύνδρομο στέρησης διαρκεί λίγο γι’ αυτό και αξίζει όλοι οι καπνιστές να προσπαθήσουν να διακόψουν το κάπνισμα. Η υποτροπή είναι αναμενόμενη και η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν το έκοψε με την πρώτη προσπάθεια. Ακόμα και αν αποτύχουμε μια φορά, θα πετύχουμε στην επόμενη προσπάθεια ή στη μεθεπόμενη. Άλλωστε, όλοι μας θέλουμε να ζήσουμε και το τελευταίο λεπτό που δικαιούμαστε. Δυστυχώς, όμως, ο ένας στους δύο καπνιστές θα πληρώσει το τίμημα της χρήσης καπνού με τη ζωή του. Στόχος είναι και παραμένει η διακοπή του καπνίσματος και η δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερης καπνού και νικοτίνης. Επιδιώκουμε την ευφορία της υγείας και όχι την πλασματική ευφορία της ντοπαμίνης και της νικοτίνης, καθώς το όφελος από τη διακοπή του καπνίσματος αρχίζει να φαίνεται αμέσως, ανεξάρτητα από την ηλικία μας», καταλήγει ο κ. Καλογερόπουλος.

*Στο Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος του Metropolitan Hospital κλείνονται ατομικά ραντεβού στους καπνιστές που αυτοπαρακινούμενοι και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, θέλουν να κόψουν το κάπνισμα. Παρέχονται εξατομικευμένες λύσεις για κάθε ασθενή ξεχωριστά με στόχο την πλήρη απεξάρτηση από την νικοτίνη, χωρίς υποκατάστατα.

Πάνω από 6 εκατομμύρια οι ασθενείς

Η νόσος του Πάρκινσον που χαρακτηρίζεται από απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων του μεσεγκεφάλου είναι μια από τις πιο κοινές νευροεκφυλιστικές νόσους – εκτιμάται ότι πλήττει περισσότερα από έξι εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως.

Τα μειονεκτήματα της θεραπείας με λεβοντόπα

Σήμερα η κύρια θεραπεία για την Πάρκινσον είναι η λεβοντόπα (L-Dopa) η οποία βοηθά στην αποκατάσταση της λειτουργίας του συστήματος ντοπαμίνης. Ωστόσο δυστυχώς σχεδόν όλοι οι ασθενείς που λαμβάνουν επί μακρόν θεραπεία με L-Dopa παρουσιάζουν κινητικές επιπλοκές όπως η δυσκινησία. Ετσι αναζητούνται επειγόντως μακροπρόθεσμα αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Σε αντίθεση με τη λεβοντόπα, η νέα προσέγγιση στοχεύει αποκλειστικά το μονοπάτι του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον.

Η ερευνητική ομάδα στόχευσε το κύριο μονοπάτι που οδηγεί σε απώλεια των ντοπαμινεργικών νευρώνων. Ενέχυσε στην περιοχή του εγκεφάλου των πειραματοζώων που σχετίζεται άμεσα με την κινητικότητα και στην οποία εμφανίζεται η απώλεια ντοπαμίνης (SNr –  substantia nigra pars reticulata) έναν αδενοϊό o οποίος προσέφερε επιλεκτική σήμανση του βασικού μονοπατιού που συνδέεται με την Πάρκινσον. Με «όχημα» τον αδενοϊό οι ερευνητές εισήγαγαν επίσης μόρια που ρυθμίζουν τη νευρωνική δραστηριότητα. Οπως προέκυψε, αυτή η στοχευμένη στρατηγική γονιδιακής θεραπείας μπόρεσε να ενεργοποιήσει το νευραλγικό για την Πάρκινσον μονοπάτι.

H νέα γονιδιακή θεραπευτική προσέγγιση στοχεύει επιλεκτικά το βασικό κύκλωμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον (SIAT).

Σημαντική μείωση (ως και εξαφάνιση) των συμπτωμάτων

Και αυτό αποτυπώθηκε στη βελτίωση των συμπτωμάτων των πειραματοζώων: τα τυπικά κινητικά συμπτώματα όπως η βραδυκινησία, η δυσκαμψία και οι τρόμοι βελτιώθηκαν σημαντικά σε πρωτεύοντα με νόσο του Πάρκινσον. Συγκεκριμένα η βραδυκινησία μειώθηκε σημαντικά, οι τρόμοι εξαφανίστηκαν και οι κινητικές δεξιότητες αποκαταστάθηκαν.

Σε αντίθεση μάλιστα με τη θεραπεία με λεβοντόπα η οποία ενεργοποιεί αδιακρίτως το σύστημα ντοπαμίνης τόσο στον εγκέφαλο όσο και στα περιφερικά όργανα, η νέα προσέγγιση στοχεύει αποκλειστικά το κύριο μονοπάτι του εγκεφάλου που σχετίζεται με την Πάρκινσον.

Ταχύτερη δράση, μεγαλύτερη διάρκεια

Εκτός από αποτελεσματικότητα η γονιδιακή θεραπεία φάνηκε να έχει πιο ταχεία δράση και μεγαλύτερη διάρκεια από τη θεραπεία με L-Dopa. Η μείωση των συμπτωμάτων μετά από μια μόνο χορήγηση της νέας θεραπείας φάνηκε να διαρκεί για περισσότερο από 24 ώρες σε σύγκριση με το μόλις εξάωρο θεραπευτικό παράθυρο της λεβοντόπας. Επιπλέον κινητικές επιπλοκές όπως η δυσκινησία που εμφανίζονται μετά τη θεραπεία με L-Dopa εξαφανίζονταν όταν η γονιδιακή θεραπεία εφαρμοζόταν για μεγάλο διάστημα (άνω των οκτώ μηνών).

Εκτός από τη δυναμική που δείχνει η νέα προσέγγιση στη θεραπεία της Πάρκινσον, σύμφωνα με τους ερευνητές, ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική ανάπτυξη θεραπευτικών στρατηγικών που θα στοχεύουν συγκεκριμένα εγκεφαλικά μονοπάτια και ενάντια σε άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Πηγή: in.gr

Πόνος στη μέση: Τι προσφέρει η φυσικοθεραπεία;

Πιο γρήγορα αναρρώνουν όσοι υποφέρουν από πόνο στη μέση εάν αρχίσουν φυσικοθεραπεία από τις πρώτες μέρες μετά την εμφάνισή του, σύμφωνα με δύο μεγάλες έρευνες. Ειδικότερα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εξέτασαν στοιχεία από περισσότερους από 150.000 πάσχοντες, ηλικίας 18-64 ετών. Στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι όσοι άρχισαν φυσικοθεραπεία σύντομα μετά την έναρξη του πόνου, είχαν σημαντικά οφέλη.

Μεταξύ άλλων, χρειάσθηκαν 28% λιγότερες απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφίες, μαγνητικές τομογραφίες), ενώ μειώθηκαν κατά 15% οι μεταφορές στην εντατική για την άμεση αντιμετώπιση του πόνου και ξόδεψαν πολύ λιγότερα χρήματα σε ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις.

Πολύ σημαντικό όμως ήταν, ότι είχαν σχεδόν 90% λιγότερες πιθανότητες να χρειασθούν βαριά παυσίπονα φάρμακα για να αντιμετωπίσουν τον πόνο τους.
Επίσης ανάλογα ευρήματα είχε και η δεύτερη μελέτη, στην οποία αναλύθηκαν στοιχεία από σχεδόν 47.000 πάσχοντες από οσφυαλγία.
«Υπολογίζεται ότι οκτώ στους δέκα ενήλικες εκδηλώνουν κάποια στιγμή πόνο στη μέση. Το 40% από αυτούς έχουν συμπτώματα πολύ σοβαρά όπως: χάνουν τον ύπνο τους, μειώνεται η ικανότητά τους να διεκπεραιώσουν τις καθημερινές δραστηριότητές τους και περιορίζουν δραστικά την κινητικότητά τους», επισημαίνει ο Φυσικοθεραπευτής - Χειροθεραπευτής Γιώργος Κακαβάς, από το Fysiotek Sports and Spine Lab και προσθέτει:

«Ποσοστό σχεδόν 75% χρειάζονται παυσίπονα φάρμακα για να αντιμετωπίσει τον πόνο. Πρόκειται συνήθως για ισχυρές ουσίες οι οποίες, λόγω των δυνητικών ανεπιθύμητων ενεργειών τους, πρέπει να λαμβάνονται περιστασιακά και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι η φυσικοθεραπεία έχει ισχυρές αναλγητικές ιδιότητες και η σύγχρονη παγκόσμια τάση είναι να χορηγείται ως θεραπεία πρώτης γραμμής, συχνά πριν από την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής».

Στην πρώτη μελέτη της Ουάσιγκτον οι ερευνητές παρακολούθησαν επί έναν χρόνο την πορεία της υγείας των ασθενών. Σκοπός ήταν να καταγράψουν τι είδους υπηρεσίες υγείας χρειάσθηκαν για την αντιμετώπιση της οσφυαλγίας τους, πόσο τους κόστισαν αυτές, καθώς και αν υπήρχε διαφορά στην έκβαση αναλόγως με τη χρονική στιγμή της επίσκεψης στον φυσικοθεραπευτή και την έναρξη της φυσικοθεραπείας.
Ως απώτερο στόχο η μελέτη είχε να εξακριβώσει εάν η άμεση έναρξη της φυσικοθεραπείας μπορεί να μειώσει τη χρήση των οπιοειδών παυσίπονων φαρμάκων. Τα οπιοειδή στις ΗΠΑ χορηγούνται ευρέως και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται υπερκατανάλωση, η οποία γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί. Σημειώνεται ότι η μη ορθή χρήση των οπιοειδών μπορεί να έχει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως κατάθλιψη, εθισμό, υπερδοσολογία ή ακόμα και θάνατο.

Στη δεύτερη μελέτη αναλύθηκαν στοιχεία από 46.914 πάσχοντες από οξεία οσφυαλγία, όπου λιγότεροι από 6.700 έκαναν φυσικοθεραπεία και οι υπόλοιποι αντιμετωπίστηκαν με απεικονιστικές εξετάσεις, ανάπαυση και παυσίπονα.

Οι ερευνητές τους παρακολούθησαν επί έναν χρόνο και κατέγραψαν την αγωγή που ακολούθησαν και την έκβασή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως όσοι είχαν αρχίσει φυσικοθεραπεία μέσα στις πρώτες τρεις ημέρες από την έναρξη των συμπτωμάτων τους, είχαν πολύ καλύτερη έκβαση και σημαντικά μειωμένο κόστος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης πως ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου έπρεπε να καθυστερήσει η φυσικοθεραπεία, λόγω της κατάστασης των ασθενών.

Επισημαίνεται πως προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι η έναρξη της φυσικοθεραπείας μέσα σε δύο εβδομάδες από την εμφάνιση του πόνου σχετίζεται με καλύτερες εκβάσεις, ακόμα και με μείωση της ανάγκης για ενέσεις στη σπονδυλική στήλη ή και εγχειρήσεις.

«Η φυσικοθεραπεία είναι μία αποδοτική θεραπευτική επιλογή για την οσφυαλγία, ιδιαίτερα όταν στοχεύει στην αιτία της», τονίζει ο κ. Κακαβάς εξηγώντας πως «με τα σύγχρονα μηχανήματα και μεθόδους που έχουμε στη διάθεσή μας, όπως η fysiotek, μπορούμε να εντοπίσουμε την αιτία του πόνου και να καταρτίσουμε το κατάλληλο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα που θα την αντιμετωπίσει, ούτως ώστε να αναρρώσει ταχύτερα ο ασθενής και να ανακτήσει η καθημερινότητά του τους φυσιολογικούς της ρυθμούς».

Όμως, δεν υπάρχει καθολική συμφωνία για το πότε πρέπει να αρχίζει η φυσικοθεραπεία. Μπορεί οι γιατροί να συμφωνούν πως οι πάσχοντες από οσφυαλγία πρέπει να παραμένουν δραστήριοι κατά την οξεία και υποξεία φάση (και όχι να ακινητοποιούνται στο κρεβάτι, όπως τους συνιστούσαν παλαιότερα), αλλά δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το πότε πρέπει να αρχίσουν φυσικοθεραπεία. Έρευνες των τελευταίων ετών, όμως, συγκλίνουν πως όσο περισσότερο καθυστερεί, τόσο πιθανότερες είναι οι υποτροπές, οι οποίες με τη σειρά τους σχετίζονται με περισσότερες θεραπείες και, μοιραία, με υψηλότερο κόστος.
Διεθνείς πάντως έρευνες έχουν δείξει ότι, στην καθημερινή πρακτική, η φυσικοθεραπεία συνήθως συνιστάται 2-4 εβδομάδες μετά την έναρξη του πόνου στη μέση, αν και μπορεί να αρχίσει και πολύ αργότερα. Για παράδειγμα μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε, ότι μόνο το 52% των ασθενών άρχιζαν την φυσικοθεραπεία μέσα σε 4 εβδομάδες από την έναρξη του πόνου. Μάλιστα το 18% την αρχίζουν 1-3 μήνες αργότερα και το 30% μετά από 3 μήνες.

«Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την σημασία που έχει η αντιμετώπιση πολύπλοκων προβλημάτων, όπως ο πόνος στη μέση, από διεπιστημονική ομάδα. Η φυσικοθεραπεία κατέχει κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αρκεί να εφαρμόζεται η κατάλληλη μέθοδος, στους κατάλληλους ασθενείς και στην κατάλληλη στιγμή» καταλήγει ο κ. Κακαβάς.

Κρίσεις Πανικού: Αίτια και τρόποι αντιμετώπισης

-Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2023: «Η ψυχική υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα»

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα άτομα που πάσχουν από ψυχικές, νευρολογικές και συμπεριφορικές διαταραχές ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια, ενώ ένας στους τέσσερις ευρωπαίους πολίτες θα βιώσει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας στη διάρκεια της ζωής του. «Η ψυχική υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα» είναι το φετινό θέμα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας όπως έχει οριστεί η 10^η Οκτωβρίου.

Οι αγχώδεις διαταραχές που συνδέονται με τις κρίσεις πανικού αποτελούν σήμερα το πιο συχνό πρόβλημα ψυχικής υγείας στην Ευρώπη, καθώς υπολογίζεται ότι επηρεάζουν 25 εκατομμύρια κατοίκους των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 301 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι κρίσεις πανικού είναι πιο συχνές στις γυναίκες (5,6%) σε σχέση με τους άντρες (2,2%).

Η κρίση πανικού, ένα κοινό σύμπτωμα του άγχους, παρουσιάζεται ξαφνικά και εκδηλώνεται με επεισόδια έντονου φόβου, ενώ προσωπικές μαρτυρίες το παρομοιάζουν με «ηφαίστειο που ξερνάει και τη λάβα του και ξεχύνεται σε όλο το σώμα κάνοντάς το να τρέμει». Εκτιμάται ότι το 80% του πληθυσμού έχει πάθει έστω για μια φορά στην ζωή του κάποια κρίση πανικού και είναι πιθανό να μην επαναλήφθηκε ξανά.

Τι είναι όμως η Κρίση Πανικού; «Ο κάθε άνθρωπος βιώνει άγχος σε κάποια φάση της ζωής του ή και συχνά μέσα στη μέρα του με όσα έχει ν’ αντιμετωπίσει. Οι σωματικές αλλαγές που νιώθουμε από το άγχος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όταν βρίσκεται σε κίνδυνο ή αγχώδη κατάσταση για να μας βάλει σε κατάσταση δράσης και ν’ αντιδράσουμε στο επικείμενο πρόβλημα γρήγορα και αποτελεσματικά» επισημαίνει η κ. Άννα Χατζηδημητρίου, ΒΑ, MSc Ψυχολόγος Υγείας, Ειδικευμένη στην Ψυχο-ογκολογία και στον Χρόνιο Πόνο, St Thomas & Guy's Hospital, UK, Διευθύντρια Τμήματος Ψυχολογίας Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Ιδρύτρια Κέντρου Ψυχολογίας και Προαγωγής της Υγείας «Live Well – Be Well» και προσθέτει:

«Η Κρίση Πανικού διαφέρει από το έντονο άγχος που μπορεί να μας καταβάλλει, και δεν είναι απαραίτητο ότι το συχνό και καθημερινό άγχος εξελίσσεται σε κρίσεις πανικού. Το άτομο που παθαίνει κρίση πανικού αισθάνεται ανήμπορο διότι η κρίση έρχεται ξαφνικά σε κάποια στιγμή της μέρας, σε οποιοδήποτε μέρος χωρίς προειδοποίηση και χωρίς φαινομενικά κάποιο λόγο.

Τη στιγμή πριν την κρίση μπορεί το άτομο να νιώθει ότι όλα ήταν επιφανειακά ήρεμα και το αίσθημα του φόβου με τα έντονα σωματικά συμπτώματα να μπήκαν αιφνίδια σαν διαρρήκτες στο σώμα του χωρίς να προλάβει να τ’ αντιληφθεί.

Έντονη ταχυπαλμία σαν να νιώθει ότι από στιγμή σε στιγμή θα πάθει καρδιακή προσβολή, αίσθηση πνιγμού ότι δεν φτάνει ο αέρας να πάρεις μια ανάσα, εφίδρωση, ζάλη σαν όλα να γυρίζουν και τρέμουλο στα πόδια σαν να νιώθει πως χάνει τις αισθήσεις του για μερικά λεπτά.

Οι σκέψεις καλπάζουν ασταμάτητα, νιώθει ότι δεν μπορεί να τις ελέγχει, νιώθει ότι τα χάνει ότι δεν σκέφτεται λογικά, ότι θα τρελαθεί. Μέσα σ’ αυτό το στρόβιλο συναισθημάτων αναδύεται μια επίμονη σκέψη που κάνει το άτομο να νιώθει με σιγουριά ότι θα πάθει κάτι η υγεία του εκείνη την στιγμή, ότι το σώμα δεν θ’ αντέξει την πίεση, και ότι θα πάθε καρδιακή προσβολή, ή λιποθυμία, ή ασφυξία με πιθανότητα να απειλήσει τη ζωή του.

Κατά τις κρίσεις πανικού, τα σωματικά συμπτώματα που περιεγράφηκαν παράγουν ψυχικά συμπτώματα όπως έντονο φόβο, άγχος, πανικό, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου».

Το γνωσιακό Μοντέλο που εξηγεί τη Διαταραχή Πανικού

«Αυτή η εμπειρία που βιώνει το άτομο είναι τόσο τρομακτική που μπαίνει σε μια διαδικασία που μοιάζει με γρανάζια μηχανής που τραβούν μέσα τον άνθρωπο και τον κατακερματίζουν, στην εμπειρία του πανικού, νιώθει κανείς σαν φυλακισμένος που δεν μπορεί ν’ αποδράσει» τονίζει η κ. Χατζηδημητρίου και συνεχίζει:

«Το αίσθημα του επερχόμενου άγχους, ο φόβος να μην ξανάρθει ο πανικός, γεννά φόβο, παγιδεύεται σ ένα φαύλο κύκλο της σκέψης του και των συναισθημάτων που έχει για τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό λειτουργεί ως «γρανάζι» που μεταφέρει το φόβο στη συμπεριφορά του μ’ αποτέλεσμα να αρχίσει να εξαπλώνεται στις καθημερινές του συνήθειες.

Μεταξύ άλλων οδηγεί στο να συνδυάζει τα συμπτώματα από τις κρίσεις με όλο και περισσότερα μέρη, πράγματα που έκανε, αγαπημένες του συνήθειες, μ’ ανθρώπους που ίσως τον φορτίζουν, διάφορες κοινωνικές επαφές ή υποχρεώσεις και φτάνει στο σημείο ν’ αρχίζει να τα αποφεύγει συστηματικά.

Στην καλύτερη περίπτωση αν δεν τ’ αποφεύγει, αρχίζει και αναπτύσσει συμπεριφορές προσκόλλησης, δηλαδή κάνει τις συνήθειες του μ’ άλλους τρόπους (π.χ. έχει πάντα νερό μαζί του, φάρμακα στην τσάντα του, κάποιον για συνοδεία σε ό,τι κάνει) για να νιώθει ένα ουτοπικό αίσθημα ασφαλείας που τον βοηθάει να ανταπεξέλθει στα πράγματα που έχει να κάνει μέσα στην μέρα του.

Πράγματα απλά, που όμως ο φόβος τα κάνει να φαίνονται Γολγοθάς για να τα φέρει εις πέρας.

Και όπως έτσι ξαφνικά ήρθε η πρώτη κρίση πανικού, έτσι ξαφνικά κάποια στιγμή χωρίς ο ίδιος να το έχει αντιληφθεί ανακαλύπτει πως έχει εξαπλωθεί σταδιακά σε πολλά κομμάτια της ζωής του διαταράσσοντας την ποιότητά της και δημιουργώντας πολύ συχνά άλλα ψυχολογικά προβλήματα, όπως αγοραφοβία και κατάθλιψη που είναι τα πιο συνήθη».

Ποια είναι τα συμπτώματα στη διαταραχή πανικού;

Διακριτή περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας, κατά την οποία εμφανίσθηκαν αιφνίδια και κορυφώθηκαν μέσα σε 10 λεπτά της ώρας τέσσερα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα:

·     αίσθημα παλμών, καρδιά που «σφυροκοπά», ή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού

·     εφίδρωση

·     τρεμούλα ή έντονος τρόμος

·     αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας

·     αίσθημα πνιγμονής

·     πόνος ή δυσφορία στο θώρακα

·     ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση

·     αίσθημα ζάλης, αστάθειας, ή τάση για λιποθυμία

·     αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση ( ότι αποσπάται από τον ίδιο τον εαυτό του)

·     φόβος απώλειας του ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας

·     φόβος θανάτου

·     παραισθησίες (μούδιασμα ή μυρμηγκιάσματα)

·     ρίγη ή αίσθημα ζέστης

Ποιους αφορά η Διαταραχή Πανικού;

«Υπολογίζεται ότι μέχρι 4% του πληθυσμού υποφέρει από σοβαρές και συχνές κρίσεις πανικού. Σ’ αυτήν την περίπτωση η κρίση πανικού αποκτά ψυχοπαθολογικό χαρακτήρα και ονομάζεται διαταραχή πανικού. Οι κρίσεις πανικού σ’ αυτήν την κατάσταση μπορεί να εμφανίζονται σπανιότερα ή να επαναλαμβάνονται συχνά.

Οι κρίσεις πανικού μπορούν να εκδηλώνονται σε όλες τις ηλικίες και είναι μια διαταραχή που αφορά άνδρες και γυναίκες. Η συχνότητα εκδήλωσης της πρώτης κρίσης πανικού είναι μεγαλύτερη μεταξύ 20 και 40 ετών και είναι πιο συχνή στις γυναίκες από ότι στους άνδρες» σημειώνει η κ. Χατζηδημητρίου.

Πώς θα καταλάβω ότι έχω διαταραχή πανικού;

Τα συνήθη συμπτώματα της κρίσης πανικού που μπορεί κάποιος ν’ αναγνωρίσει στον εαυτό του είναι:

·        Έντονος φόβος, άγχος, πανικός, αίσθημα απώλειας ελέγχου και επερχόμενου θανάτου.

·        Άγχος για απροσδόκητο, ξαφνικό γεγονός που μπορεί να του προκαλέσει πανικό.

·        Αποφυγή δραστηριοτήτων λόγω φόβου μην πάθει κρίση πανικού (σαν αποτέλεσμα έχει να αποφεύγει την καθημερινή ρουτίνα).

·        Απομονώνεται όλο και περισσότερο από φίλους λόγω του φόβου ή ένα ασφαλές περιβάλλον όπως είναι το σπίτι του.

·        Αποφεύγει δημόσιους χώρους και πολλά άτομα συγκεντρωμένα στον ίδιο χώρο

Πώς αντιμετωπίζεται θεραπευτικά η Διαταραχή Πανικού;

Σκοπός της θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι να μειωθούν σταδιακά τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού. Ειδικότερα, με την γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ο ασθενής θα ανακαλύψει πως ο πανικός δεν έρχεται ξαφνικά αλλά τον προκαλούν συγκεκριμένες σκέψεις του ή συναισθήματα και η συμπεριφορά του συνδέεται με γεγονότα» εξηγεί η κ. Χατζηδημητρίου και καταλήγει: «Μέσω της ψυχοθεραπείας θα μάθει πώς μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται και νιώθει, ώστε να αλλάξει την ερμηνεία που δίνει στον εαυτό του για τις κρίσεις πανικού. Θα βοηθηθεί να καταλάβει ότι:

·        Η συχνότητα, η ένταση και η διάρκεια των κρίσεων πανικού θα μειωθούν

·        Θα μειωθεί ο φόβος, και ότι το επεισόδιο του πανικού αν επαναληφθεί θα έχει τη δυνατότητα να τον διαχειριστεί

·        Ο πάσχων θα αποβάλει τη σκέψη που του προκαλεί πανικό και θα μπορεί να διαχειριστεί μια επερχόμενη κατάσταση

·        Θα καταφέρει να βγει από το σπίτι και να πάει σε ένα δημόσιο χώρο με κόσμο, να κάνει μόνος του τις δουλειές του, ν’ απομακρυνθεί από τα σημεία ασφαλείας του

·        Να επιστρέψει κανονικά στην καθημερινότητα του».

Συνεχίζει η ταλαιπωρία για ασθενείς και εργαζόμενους στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στον Βόλο, καθώς ένα μήνα μετά την πρώτη πλημμύρα που «χτύπησε» την περιοχή, η κατάσταση παραμένει τραγική 

Το φαρμακείο δεν διαθέτει ψυγείο φύλαξης των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) - γενικά φαρμάκων, που πρέπει να συντηρηθούν σε συγκεκριμένη θερμοκρασία ψυγείου - με αποτέλεσμα εργαζόμενοι και ασθενείς να παλεύουν με τις παγοκύστες να διατηρήσουν τα φάρμακα, που σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να διανύσουν και κάποια χιλιόμετρα από την μια περιοχή του νομού Μαγνησίας στην άλλη.

Η ομαλή λειτουργεία του φαρμακείου, που στεγάζεται στο κεντρικό κτίριο του ΕΦΚΑ δεν έχει ακόμα διασφαλιστεί. Το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ παραμένει χωρίς τηλέφωνα, ενώ ηλεκτροδοτείται από γεννήτριες.

Ασθενής δικαιούχος ΦΥΚ με αναπηρία καταγγέλλει στην ΕΡΤ Βόλου, ότι η ταλαιπωρία του δεν έχει τελειωμό. Έστειλε δικό του άνθρωπο, προκειμένου να παραλάβει τα φάρμακα, που δικαιούται. Ωστόσο, όπως περιέγραψε, φτάνοντας στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ με συνταγογραφημένα ήδη τα ΦΥΚ, οι αρμόδιοι υπάλληλοι ενημέρωσαν, ότι πρώτα θα έπρεπε να δώσει τους κωδικούς συνταγογράφησης και μετά θα τα έφερναν από την φαρμακαποθήκη, που βρίσκεται στην ΒΙΠΕ Βόλου, διότι δεν έχουν ψυγείο συντήρησης των φαρμάκων.

Πράγματι έτσι και έγινε. Δόθηκε η παραγγελία και ο άνθρωπος έφυγε, αφού το ενημέρωσαν, ότι θα καλούσαν εκείνοι όταν τα φάρμακα θα βρίσκονταν στο φαρμακείο. Ο ίδιος είπε ότι ο «Γολγοθάς» της ταλαιπωρίας συνεχίστηκε, αφού, όταν ενημερώθηκε από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, ότι τα φάρμακά του βρίσκονται πλέον στο φαρμακείο, έπρεπε να παραληφθούν άμεσα για να μην ξεπαγώσουν οι παγοκύστες και αλλοιωθούν τα φάρμακα υψηλού κόστους.

Όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες ο δικαιούχος των ΦΥΚ δεν ζει στην πόλη του Βόλου, είναι άτομο με κινητική αναπηρία, οπότε κάποιος άλλος θα έπρεπε δυο φορές να πάει και να έρθει μια διαδρομή χιλιομέτρων, υπό τις συνθήκες της λάσπης και του κυκλοφοριακού κομφούζιο που επικρατεί, λόγω των πλημμυρών, ώστε να φτάσουν τα φάρμακα στον ασθενή- αποδέκτη.

Η Angelini Pharma λαμβάνει έγκριση στην Ελλάδα για χρήση 
της cenobamate▼
σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης

Η Cenobamate , ενδείκνυται ως Συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα
Περίπου 100.000 άνθρωποι στην Ελλάδα ζουν επί του παρόντος με επιληψία και εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ακάλυπτες θεραπευτικές ανάγκες για εκείνους με νόσο ανθεκτική στα φάρμακα12,13
Οι ανεξέλεγκτες επιληπτικές κρίσεις έχουν μεγάλη επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής των ασθενών και μπορούν να επηρεάσουν πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής, όπως η οδήγηση, η μετάβαση στη δουλειά και η ολοκλήρωση καθημερινών δραστηριοτήτων ,14,15,16
Δεδομένα κλινικών μελετών δείχνουν ότι πάνω από τα μισά άτομα που έλαβαν cenobamate παρουσίασαν μείωση 50% ή περισσότερο στην συχνότητα των εστιακών επιληπτικών κρίσεων 

Αθήνα, Ελλάδα 2 Οκτωβρίου 2023 – Η Angelini Pharma ανακοίνωσε σήμερα ότι η cenobamate, ένα από του στόματος αντισπασμωδικό φάρμακο (ASM), αποζημιώνεται για την συμπληρωματική θεραπεία επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. 
Στην Ελλάδα, το ~35% των ατόμων με επιληψία δυσκολεύονται να ελέγξουν τις κρίσεις τους 12,13, και επομένως είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν συννοσηρότητες, κοινωνικό στιγματισμό και να έχουν μειωμένη ποιότητα ζωής.14,15,16 
Η αποζημίωση της cenobamate ολοκληρώθηκε με την θετική σύσταση της εθνικής επιτροπής ΗΤΑ και η ένταξή της στη θετική λίστα συνταγογραφούμενων σκευασμάτων στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο 2023. 
Μια εγκριτική κλινική μελέτη δεδομένων (μελέτη C017) που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Neurology, έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς (56%) που έλαβαν επικουρικό Cenobamate στη δόση 200 mg/ημέρα ήταν ανταποκρινόμενοι (είχαν μείωση της συχνότητας των κρίσεων τουλάχιστον 50 %).2 Επιπλέον, το 11,2% των ασθενών ήταν ελεύθεροι επιληπτικών κρίσεων όταν λάμβαναν 200 mg/ημέρα cenobamate και αυτό αυξήθηκε στο 21,1% των ασθενών που έλαβαν τη μέγιστη ημερήσια δόση 400 mg/ημέρα (κατά τη διάρκεια της φάσης συντήρησης 12 εβδομάδων).2 Οι πιο συχνές αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλάμβαναν υπνηλία, ζάλη και κεφαλαλγία.2
Η Cenobamate είναι εγκεκριμένο στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα.3
-//-

▼ Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν υπόκειται σε πρόσθετη παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει τη γρήγορη αναγνώριση νέων πληροφοριών ασφαλείας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και τα παράπονα για το προϊόν πρέπει να αναφέρονται. Έντυπα αναφοράς και πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.eof.gr για την Ελλάδα. Ανεπιθύμητες ενέργειες και παράπονα για το προϊόν θα πρέπει επίσης να αναφέρονται στην Angelini Pharma στην (Ελλάδα) στο :+30 210 6269200 ή Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σχετικά με την Επιληψία
Η επιληψία είναι μια σοβαρή νευρολογική πάθηση που επηρεάζει περίπου 100.000 άτομα στην Ελλάδα. Η επιληψία είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες κρίσεις.4.12,13
Υπάρχουν διάφοροι τύποι επιληπτικών κρίσεων που συνήθως κατηγοριοποιούνται σε δύο ομάδες: 1. γενικευμένες κρίσεις που επηρεάζουν ολόκληρο τον εγκέφαλο ή 2. επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης, οι οποίες ξεκινούν σε ένα μέρος του εγκεφάλου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εξαπλωθούν και στα δύο. Οι επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης ταξινομούνται από την ILAE (διεθνής ένωση επιληψίας) σε εστιακές επιληπτικές κρίσεις, επιληπτικές κρίσεις χωρίς συνείδηση και εστιακές έως αμφοτερόπλευρες τονικές κλονικές κρίσεις.4

Σχετικά με την Cenobamate
Η Cenobamate ανακαλύφθηκε και αναπτύχθηκε από την SK Biopharmaceuticals και την SK Life Science και είναι εγκεκριμένο από τον FDA ως αντιεπιληπτικό φάρμακο για τη θεραπεία επιληπτικών κρίσεων μερικής έναρξης σε ενήλικες (γνωστές και ως επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης). Η Cenobamate διατίθεται στο εμπόριο στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.,5

Η Cenobamate είναι ένα νέο μικρό μόριο που παρέχει έναν διπλό, συμπληρωματικό μηχανισμό δράσης που στοχεύει στη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.6,7 Η Cenobamate σε κλινικά σχετικές συγκεντρώσεις, δρα και ως θετικός αλλοστερικός ρυθμιστής των υποδοχέων GABAA σε μια θέση δέσμευσης μη βενζοδιαζεπίνης και  κατά προτίμηση αποκλείει το επίμονο ρεύμα νατρίου.7,8 Ο διπλός μηχανισμός δράσης της cenobamate υποδηλώνει ότι έχει τη δυνατότητα τόσο να αποτρέψει την έναρξη των κρίσεων όσο και να περιορίσει την εξάπλωση αυτών.6,7,8,9

Μακροπρόθεσμα δεδομένα της cenobamate έχουν μελετηθεί στις ανοιχτές επεκτάσεις των διπλών τυφλών μελετών ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο καθώς και στην ανοιχτή μελέτη ασφάλειας σε ενήλικες με μη ελεγχόμενες εστιακές κρίσεις. Τα δεδομένα από την ανοιχτή μελέτη  επέκτασης OLE της μελέτης C017 (NCT01866111) έδειξαν ότι τα υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των κρίσεων 100% και ≥90% διατηρούνται μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η cenobamate κατέγραψε μια διαρκή μείωση του αριθμού των ημερών με κρίσεις κατά τη διάρκεια των ετών που κυμαίνονται μεταξύ 3,6% (έτος 1) και 1,2% (έτος 5) και υψηλότερα ποσοστά κατακράτησης στον πληθυσμό που ανταποκρίθηκε 90-99% μετά από 5 χρόνια.11 Η μακροπρόθεσμη ασφάλεια και ανεκτικότητα ήταν σύμφωνη με τα δεδομένα της διπλής-τυφλής μελέτης. Επιπλέον, το προϊόν αξιολογείται σε μια συνεχιζόμενη τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή που αξιολογεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του ως συμπληρωματική θεραπεία σε ασθενείς με πρωτογενείς γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις (NCT03678753).10

Η Cenobamate έλαβε πρόσφατα έγκριση κυκλοφορίας από τους ρυθμιστικούς φορείς της υγειονομικής περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία δεδομένης της πιθανής χρήσης του στη θεραπεία ανθεκτικών κρίσεων εστιακής έναρξης στην επιληψία. Το φάρμακο είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της Σλοβακίας, της Νορβηγίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας και της Πολωνίας
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ CENOBAMATE

Η Cenobamate3 έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην Ελλάδα και έχει λάβει άδεια κυκλοφορίας στην ΕΕ για τη συμπληρωματική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση σε ενήλικες ασθενείς με επιληψία που δεν έχουν ελεγχθεί επαρκώς παρά το ιστορικό θεραπείας με τουλάχιστον δύο αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα. Η συνιστώμενη δόση έναρξης του cenobamate είναι 12,5 mg την ημέρα, τιτλοποιημένη σταδιακά στη συνιστώμενη δόση στόχο των 200 mg την ημέρα. Με βάση την κλινική ανταπόκριση, η δόση μπορεί να αυξηθεί στο μέγιστο των 400 mg την ημέρα.
Η Cenobamate αντενδείκνυται σε ασθενείς με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα και σε ασθενείς με οικογενές σύνδρομο βραχυχρόνιου διαστήματος QT.

Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης κινδύνου της ΕΕ για το cenobamate, η εμφάνιση φαρμακευτικού εξανθήματος με ηωσινοφιλία και συστηματικά συμπτώματα (DRESS) έχει αναγνωριστεί ως σημαντικός εντοπισμένος κίνδυνος του φαρμάκου. Σημαντικοί πιθανοί κίνδυνοι είναι η υπερευαισθησία, η αυτοκτονία (επίδραση κατηγορίας), η βράχυνση του διαστήματος QT και η αναπαραγωγική/εμβρυϊκή τοξικότητα.
Σε κλινικές μελέτες, οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν υπνηλία, ζάλη, κόπωση και πονοκέφαλος. Οι εγκεκριμένες Πληροφορίες προϊόντος του cenobamate περιλαμβάνουν τα συνήθη μέτρα ελαχιστοποίησης του κινδύνου για τη μείωση των κινδύνων ασφάλειας σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με το φαρμακευτικό προϊόν.

Σχετικά με την κλινική μελέτη C017
Η C0172 ήταν μια πολυκεντρική, διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη δόσης-απόκρισης για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του cenobamate ως συμπληρωματικής θεραπείας σε ενήλικες (18 έως 70 ετών) με μη ελεγχόμενη εστιακή επιληψία παρά τη θεραπεία με 1-3 αντιεπιληπτικά φάρμακα. Μετά από μια αρχική περίοδο (baceline) 8 εβδομάδων, οι συμμετέχοντες στη μελέτη τυχαιοποιήθηκαν σε μία από τις τρεις δόσεις cenobamate (100 mg, 200 mg και 400 mg μία φορά την ημέρα) ή εικονικό φάρμακο για 18 εβδομάδες (φάση τιτλοποίησης 6 εβδομάδων και φάση συντήρησης 12 εβδομάδων ). Τα πρωτεύοντα αποτελέσματα ήταν η ποσοστιαία μεταβολή από την αρχική τιμή στη συχνότητα των εστιακών κρίσεων σε μέσο όρο 28 ημερών στην περίοδο διπλής τυφλής θεραπείας 18 εβδομάδων και το ποσοστό ανταπόκρισης (ποσοστό ασθενών που πέτυχαν ≥50% μείωση από την έναρξη στη συχνότητα εστιακών κρίσεων) κατά τη διάρκεια 12- εβδομαδιαίας φάσης συντήρησης της διπλής-τυφλής περιόδου θεραπείας. Δεδομένα από ασθενείς που είχαν την επιλογή να ενταχθούν στην ανοιχτή φάση επέκτασης της μελέτης C017 παρέχει πρόσθετες πληροφορίες για τη μακροπρόθεσμη κλινική αποτελεσματικότητα και το προφίλ ασφάλειας του cenobamate.

Σχετικά με την Angelini Pharma
Η Angelini Pharma είναι μια διεθνής φαρμακευτική εταιρεία, μέρος του ιταλικού ιδιόκτητου ομίλου Angelini. Η Angelini Pharma δεσμεύεται να βοηθά ασθενείς με παθήσεις κεντρικού νευρικού συστήματος, εργάζεται καθημερινά για τη μείωση και τον μετριασμό των νευρολογικών διαταραχών, ενώ αποκαθιστά και προστατεύει την ψυχική υγεία και τη γνωστική λειτουργία.
Τα τελευταία 50 χρόνια, στον τομέα της ψυχικής υγείας, η Angelini Pharma έχει κερδίσει διεθνή αναγνώριση για τις ουσιαστικές προσπάθειές της να βελτιώσει τη διαχείριση ασθενών με διαταραχές ψυχικής υγείας χάρη στα σημαντικά, εσωτερικά αναπτυγμένα μόρια (όπως η τραζοδόνη) και τη δέσμευσή της να καταπολεμήσει το στίγμα της ψυχικής υγείας.

Η Angelini Pharma δραστηριοποιείται σε 20 χώρες απασχολώντας σχεδόν 3.000 άτομα και εμπορεύεται τα προϊόντα της σε περισσότερες από 70 χώρες μέσω στρατηγικών συμμαχιών με κορυφαίους διεθνείς φαρμακευτικούς ομίλους. Τον Ιανουάριο του 2021, η Angelini Pharma ανακοίνωσε ότι συνήψε μια οριστική συμφωνία συγχώνευσης βάσει της οποίας η Angelini Pharma εξαγόρασε την Arvelle Therapeutics. Ως αποτέλεσμα, η Angelini Pharma έχει την αποκλειστική άδεια εμπορίας της cenobamate στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

1 National Institute for Health and Care Excellence. NICE Technical Appraisal Guidance [TA753]. Available at:
https://www.nice.org.uk/guidance/ta753/chapter/3-Committee-discussion Accessed October 2022.
2 Krauss L G et al. Lancet Neurol. 2020 Jan;19(1):38-48.
3 Cenobamate Summary of Product Characteristics (SmPC). Available at:
https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/ontozry-epar-product-information_el.pdf
Accessed October 2022.
4 Fischer et al Epilepsia, 58(4):522–530, 2017 doi: 10.1111/epi.13670
5 FDA. Cenobamate prescribing information. Available at:
https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2019/212839s000lbl.pdf Accessed October 2022.
6 Guignet M et al. Epilepsia. 2020 Oct 16. doi: 10.1111/epi.16718.
7 Sharma R et al. Eur J Pharmacol. 2020;879:173117.
8 Nakamura M, et al. Eur J Pharmacol. 2019;855:175-182.
9 Anderson LL et al. Epilepsia. 2014;55(8):1274-1283.
10 Randomized, Double-Blind Study to Evaluate Efficacy and Safety of Cenobamate Adjunctive Therapy in PGTC
Seizures NCT03678753.
11 Ref. Klein et al Neurology ® 2022;99:e989-e998 and REF "What do 90-99% responder rates mean in patients
treated with cenobamate: results from the open label extension (OLE) of study C017 "Presented at the 35th
IEC congress in Dublin, 2-6 Sept 2023
12 Tsaparidou Aik., et al., Clinical opinion Epileprtic Seizure. Αvailable from:
https://anesthesia.gr/download/TOMOS_24/022_GEWRGIADOU.pdf
13 https://eginitio.uoa.gr/neyrologiki/neyrologika_nosimata_synoptikes_plirofories/epilipsia/]
14 Soare IA., et al., Quality of life study for caregivers of people with uncontrolled focal-onset seizures. J Med
Econ. 2022 Jan-Dec;25(1):66-76
15 Siarava E., et al., Depression and quality of life in patients with epilepsy in Northwest Greece. Seizure. 2019
Mar; 66:93-98.
16 Piperidou C., et al., Association of demographic, clinical and treatment variables with quality of life of
patients with epilepsy in Greece. Qual Life Res. 2008 Sep;17(7):987-96

Άσθμα ελεγχόμενο και μη: Αίτια και αντιμετώπιση

Το άσθμα είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή των αεραγωγών που προκαλεί περιορισμό του αέρα, με μεταβαλλόμενη στένωση των βρόγχων και συμπτώματα, όπως ο βήχας, ο συριγμός κατά την εκπνοή, η δύσπνοια κυρίως στην άσκηση αλλά και το αίσθημα βάρους ή σφιξίματος στο στήθος.

Είναι μια σχετικά συχνή νόσος παγκοσμίως, με σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών, με ορισμένες χώρες να παρουσιάζουν ασθενείς μέχρι και στο 20% του πληθυσμού τους. Υπολογίζεται ότι 358 εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από άσθμα παγκοσμίως, με το ποσοστό στη χώρα μας να κυμαίνεται στο 8-9%.

Μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα και σχετίζεται με γενετική προδιάθεση, όπως κληρονομικότητα και οικογενειακό ιστορικό, αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως: κάπνισμα, εισπνεόμενοι ρύποι, αλλεργιογόνα, λοιμώξεις, άσκηση αλλά και το στρες. Στα παιδιά είναι η συχνότερη χρόνια πάθηση και εμφανίζεται σε 1 στα 10 παιδιά, με μια συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα παγκοσμίως.

Ποια είναι τα συμπτώματα του άσθματος;

«Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως ο συριγμός, το αίσθημα δύσπνοιας, συσφικτικό άλγος ή πόνος στο στήθος, καθώς και από βήχα που κάποιες φορές μπορεί να είναι ξηρός και άλλες παραγωγικός. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται και από παραγωγή πυέλων που προκαλούν δυσκολίες κατά τον ύπνο λόγω του βήχα ή του συριγμού.

Τα συμπτώματα αυτά συνήθως ποικίλουν μέσα στην ημέρα και γίνονται πιο έντονα στη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το πρωί, ενώ μπορεί να διαρκούν περισσότερο κάποιες στιγμές της ημέρας και να υποχωρούν αυτόματα ή να χρειάζονται αγωγή», επισημαίνει ο κ. Σπυρίδων Γκάτζιας Αναπληρωτής Διευθυντής Πνευμονολόγος στο Μetropolitan Hospital.

Πώς γίνεται η διάγνωση του άσθματος;

Πολλοί ασθενείς αδυνατούν να αναγνωρίσουν ότι πάσχουν από άσθμα κυρίως εξαιτίας της χρόνιας συμβίωσής τους με αυτό. Ιατρικά, η κατάσταση αυτή δημιουργεί προβλήματα τόσο στους ασθενείς αλλά και στους ίδιους τους ιατρούς οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσχέρειες στην αξιολόγηση της νόσου.

«Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και επιβεβαιώνεται με παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος περιλαμβάνει κυρίως σπιρομέτρηση, δηλαδή έλεγχο της λειτουργίας των πνευμόνων και της ανταπόκρισής της στη βρογχοδιαστολή. Πρόκειται για μια απλή αλλά βασική εξέταση που βοηθά στην ακριβή μέτρηση του εισπνεόμενου και εκπνεόμενου όγκου αέρα σε συνάρτηση με το χρόνο.

Με αυτό τον τρόπο, ο πνευμονολόγος είναι σε θέση να γνωρίζει, εάν ο εξεταζόμενος έχει φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία ή αν υπάρχει απόφραξη ή περιορισμός. Παράλληλα, πραγματοποιείται έλεγχος πιθανών αλλεργιών με δερματικά ή αιματολογικά τεστ, αλλά και δοκιμασίες πρόκλησης ή άσκησης», εξηγεί ο ειδικός.

Ποιοι παράγοντες πυροδοτούν το άσθμα;

«Πάρα πολλοί παράγοντες μπορεί να το πυροδοτήσουν, ανάμεσα τους η σκόνη, το τρίχωμα ορισμένων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, το κάπνισμα, η γύρη, η μούχλα, ο ζεστός ατμός ή ο κρύος αέρας, το στρες, η άσκηση και ορισμένα φάρμακα όπως είναι η ασπιρίνη αλλά ακόμη και ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις», αναφέρει και συνεχίζει: «Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συμβουλευόμαστε τον ιατρό μας όταν πρέπει να πάρουμε φάρμακα για κάποια πάθηση, ώστε να μην έχουμε παρενέργειες από τυχόν αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων μεταξύ τους».

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μη ελεγχόμενου άσθματος;

«Το μη ελεγχόμενο άσθμα συναντάται, ευτυχώς, σε μια μικρή ομάδα ασθενών που πάσχουν από άσθμα. Χαρακτηρίζεται από καθημερινά συμπτώματα τα οποία δεν ελέγχονται ικανοποιητικά με τη χρήση πλήρους αγωγής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από τα ανακουφιστικά φάρμακα που είναι τα βρογχοδιασταλτικά εισπνεόμενα, αυτοί οι ασθενείς καλούνται να χρησιμοποιούν και ρυθμιστικά της νόσου που είναι η κορτιζόνη, τόσο σε μορφή εισπνοών, όσο και από το στόμα σε ιδιαίτερα υψηλές δόσεις και παρ΄ όλα αυτά να συνεχίζουν να εκδηλώνουν συμπτωματολογία.

Πλέον, υπάρχουν νέες πρωτοποριακές μέθοδοι οι οποίες περιλαμβάνουν φάρμακα που συγκαταλέγονται στην κατηγορία των βιολογικών παραγόντων και μπορούν να ελέγξουν σημαντικά τη συμπτωματολογία», δηλώνει.

Σε ποιες επιπλοκές μπορεί να οδηγήσει το μη ελεγχόμενο άσθμα;

«Σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να ελεγχθεί το άσθμα, εκτός από την επιδείνωση των συμπτωμάτων που προαναφέρθηκαν, μπορεί να προκαλέσει επιπλέον πρήξιμο των αεραγωγών που μεταφέρουν οξυγόνο μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Ως αποτέλεσμα, οι αεραγωγοί στενεύουν και δημιουργούνται ουλές στους πνεύμονες, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αναπνοή, τη λεγόμενη αναδιαμόρφωση των αεραγωγών, η οποία επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται. Επιπλέον, οι ασθενείς με μη ελεγχόμενο άσθμα είναι ευάλωτοι σε λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως η πνευμονία», τονίζει ο γιατρός.

Ποιο είναι το «κλειδί» της αντιμετώπισης του άσθματος;

«Το «κλειδί» της αντιμετώπισης είναι να προσεγγίζουμε τα συμπτώματα από την αρχή προχωρώντας σε μια έγκαιρη και σωστή διάγνωση και σχεδιάζοντας με το γιατρό την κατάλληλη και εξατομικευμένη θεραπεία. Η έγκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων εξασφαλίζει την καλύτερη πνευμονική λειτουργία με την ελάχιστη δόση φαρμάκων. Παράλληλα, βοηθά τον ασθενή να ενημερωθεί και να εκπαιδευτεί σωστά γύρω από τη νόσο, ώστε να διατηρεί εν τέλει μία φυσιολογική ζωή, παρουσιάζοντας καθόλου ή ελάχιστα συμπτώματα στη διάρκεια της ημέρας, χωρίς περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων του και συμπτώματα τη νύχτα, καθόλου ή ελάχιστη ανάγκη για λήψη ανακουφιστικού φαρμάκου και εν τέλει μία φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία», αναφέρει.

Υπάρχει θεραπεία για την αντιμετώπιση του άσθματος;

«Η θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα κατά κύριο λόγο εισπνεόμενα, μέσω συσκευών κατάλληλα επιλεγμένων από τον γιατρό για κάθε ασθενή, που δρουν απευθείας στο όργανο-στόχο και είναι αποτελεσματικά και ασφαλή όταν χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες. Νεότερες θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα και βιολογικούς παράγοντες, απευθύνονται σε ασθενείς με σοβαρότερο άσθμα και έχουν ως στόχο, μεταξύ άλλων, τη μείωση της ανάγκης χορήγησης κορτικοστεροειδών», συμπληρώνει.

Ποια εποχή του χρόνου είναι λιγότερο έντονα τα συμπτώματα;

«Το καλοκαίρι, είναι σε γενικές γραμμές, καλή εποχή για τους ασθενείς με άσθμα γιατί συνήθως δεν υπάρχουν οι ατμοσφαιρικοί παράγοντες που μπορεί να το πυροδοτήσουν, ωστόσο σίγουρα θα πρέπει να προσέχουν τις λοιμώξεις, τα κρυώματα και τις μεγάλες εναλλαγές θερμοκρασίας κρύου-ζέστης οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν μια κρίση άσθματος», καταλήγει ο κ. Γκάτζιας.

• ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ

Οι καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης για όσους έχουν διαβήτη τύπου 1 είναι αναγκαίες για τη ζωή τους, όπως είναι επώδυνες και άβολες. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες έχουν επικεντρώσει στην ανάπτυξη εμφυτευμάτων κυττάρων παγκρεατικών νησίδων.

Οι παγκρεατικές νησίδες είναι κύτταρα που βρίσκονται σε συστάδες σε όλο το πάγκρεας. Είναι κατασκευασμένες από διάφορους τύπους κυττάρων.

Ένας είναι τα βήτα κύτταρα που κάνουν την ινσουλίνη, ορμόνη που βοηθά τη γλυκόζη να χρησιμοποιεί την ενέργεια του σώματος.

Το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 καταστρέφει αυτά τα κύτταρα, επομένως η ινσουλίνη πρέπει να εγχέεται καθημερινά με ενέσεις στην κυκλοφορία του αίματος, προκειμένου να ζήσουν.

Oι ενέσεις ινσουλίνης είναι ανάγκη για την επιβίωση όσων έχουν διαβήτη τύπου 1. GETTY IMAGES

Μια εναλλακτική λύση είναι η εμφύτευση κυττάρων νησίδων που είτε έχουν συλλεχθεί από πτώμα, είτε προέρχονται από βλαστοκύτταρα. Λειτουργεί μεν, σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής τους, ώστε να εμποδίσουν την απόρριψη αυτών των κυττάρων.

Για αυτό και αναζητούνται άλλες επιλογές.

Ένα σημαντικό εμπόδιο στην προσέγγιση των εμφυτευμάτων είναι ότι μόλις τα κύτταρα εμφυτευθούν, ‘ξεμένουν’ από οξυγόνο και σταματούν να παράγουν ινσουλίνη.

Ερευνητές του ΜΙΤ σχεδίασαν νέα συσκευή που όχι μόνο μεταφέρει εκατοντάδες χιλιάδες κύτταρα νησίδων που παράγουν ινσουλίνη, αλλά έχει και το δικό του ‘εργοστάσιο’ παραγωγής οξυγόνου: το παράγει, μαζί με υδρογόνο, διασπώντας τους υδρατμούς που εμφανίζονται φυσικά στο σώμα.

Το υδρογόνο διαχέεται ακίνδυνα, ενώ το οξυγόνο πηγαίνει σε ένα θάλαμο αποθήκευσης στο εμφύτευμα. Στη συνέχεια, μια λεπτή, διαπερατή μεμβράνη σε αυτόν τον θάλαμο επιτρέπει στο οξυγόνο να ρέει στον θάλαμο που περιέχει τα κύτταρα νησίδων.

Οι δοκιμές που έγιναν σε διαβητικά ποντίκια (το εμφύτευμα τοποθετήθηκε κάτω από το δέρμα) έδειξαν πως αυτή η συσκευή που έχει το μέγεθος κέρματος των 25 cents του δολαρίου μπορεί να διατηρήσει σταθερά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, για τουλάχιστον ένα μήνα.

Το εμφύτευμα που κατασκεύασαν οι ερευνητές του ΜΙΤ MIT/BOSTON CHILDREN'S HOSPITAL

Οι ερευνητές ελπίζουν τώρα πως θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μεγαλύτερη έκδοση (περίπου στο μέγεθος μιας τσίχλας) που θα μπορεί να δοκιμαστεί σε άτομα με διαβήτη τύπου 1. Προηγουμένως θα δοκιμαστεί σε μεγαλύτερα ζώα.

«Μπορείτε να το σκεφτείτε ως μια ζωντανή ιατρική συσκευή που κατασκευάζεται από ανθρώπινα κύτταρα που εκκρίνουν ινσουλίνη, μαζί με ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποστήριξης ζωής» εξήγησε ο Daniel Anderson, καθηγητής στο Τμήμα Χημικής Μηχανικής του MIT, μέλος του Ινστιτούτου Koch για την Ολοκληρωμένη Έρευνα και Ινστιτούτο Καρκίνου του MIT και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.

Πρόσθεσε ότι «είμαστε ενθουσιασμένοι από την μέχρι τώρα πρόοδο των δοκιμών και πραγματικά αισιόδοξοι ότι αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να καταλήξει να βοηθάει τους ασθενείς».

«Αν μπορούμε να αντικαταστήσουμε την ανάγκη για εγχύσεις κάθε δεύτερη εβδομάδα με ένα μόνο εμφύτευμα που μπορεί να δράσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω ότι αυτό θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει πολλούς ασθενείς».

Ενώ οι ερευνητές επικεντρώνονται κυρίως στη θεραπεία του διαβήτη, λένε ότι αυτό το είδος συσκευής θα μπορούσε να προσαρμοστεί για τη θεραπεία άλλων ασθενειών που απαιτούν επαναλαμβανόμενη χορήγηση θεραπευτικών πρωτεϊνών.

Η συσκευή έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη κυττάρων που παράγουν ερυθροποιητίνη, η οποία είναι μια πρωτεΐνη που διεγείρει την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Πηγή: news247.gr