Ενδεικτικό είναι ότι το Σάββατο έκτακτο περιστατικό με ειλεό εστάλη στη Σητεία να χειρουργηθεί γιατί δεν υπήρχε αναισθησιολόγος. Την ίδια ώρα ούτε η Ιεράπετρα, ούτε η Σητεία, έχουν ΜΕΘ, αλλά ούτε και αιμοδοσία με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πολλά ερωτήματα εγείρονται για τη στάση της 7ης Υ.ΠΕ. η οποία όπως δήλωσαν γιατροί στην ΕΡΤ «ρίχνει λάδι στη φωτιά που έχουν ανάψει οι αναισθησιολόγοι», πιέζοντας όπως αναφέρουν μέλη του Συμβουλίου των διασυνδεδεμένων νοσοκομείων, να αλλάξει ξανά η απόφαση για τους γιατρούς της προκήρυξης από Επιμελητές Α σε Διευθυντές, προκειμένου φωτογραφικά να διευκολυνθεί με αυτό τον τρόπο η αποχώρηση τριών αναισθησιολόγων από το Υγειονομικό Ίδρυμα. Κάτι που όπως δήλωσαν στην ΕΡΤ μέλη του συμβουλίου, δεν πρόκειται να το πράξουν.

«Να μην ακούει τις «Σειρήνες» και να αφουγκραστεί την αγωνία Υγειονομικών και πολιτών, προκειμένου να μην χαθούν όσα με κόπο χτίστηκαν για τη δημόσια υγεία στο νομό Λασιθίου μέσα από την ανάπτυξη του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου», τονίζουν στελέχη του νοσοκομείου για την Υ.ΠΕ. Κρήτης.

Το τριμελές συμβούλιο του μουσικού σχολείου Ηρακλείου καταγγέλλει πως οι χώροι του έχουν συνθήκες ψυγείου και οι καθηγητές, προκειμένου να διδάξουν σε θερμοκρασία που να μην κάνει τους μαθητές να κρυώνουν, φέρνουν από το σπίτι τους θερμαντικά σώματα.

Το Μουσικό σχολείο Ηρακλείου λειτουργεί χωρίς θέρμανση και, όπως λένε στο Cretalive, οι μαθητές, πολλές φορές οι καθηγητές αναγκάζονται να φέρουν θερμαντικά σώματα από το σπίτι τους. Ειδικά όταν θέλουν να παίξουν κάποιο μουσικό όργανο.

Ταυτόχρονα, παρότι το Μουσικό Σχολείο εκ φύσεως προχωρά σε εκδηλώσεις για την καλύτερη εξάσκηση και εκμάθηση, δεν διαθέτει χώρο εκδηλώσεων. Σαν αποτέλεσμα, αυτές πραγματοποιούνται σε ανοιχτό χώρο και συγκεκριμένα στο προαύλιό του.

Χωρίς θέρμανση λειτουργεί το Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου στην Κρήτη, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι καθηγητές να αναγκάζονται να φέρουν θερμαντικά σώματα από το σπίτι τους για να ζεσταθούν οι μαθητές.

Τρέμουν οι μαθητές

Σύμφωνα με το cretalive, οι μαθητές δυσκολεύονται να παίξουν μουσική καθώς από το κρύο, τρέμουν μέχρι και τα δάχτυλά τους.

Το τριμελές συμβούλιο του σχολείου αναφέρουν, ακόμα, πως το σχολείο δεν έχει αίθουσα σίτισης αλλά και πολλαπλών χρήσεων και εκδηλώσεις γίνονται στην αυλή.

Ο Νοέμβριος τελειώνει και ακόμα υπάρχουν ελλείψεις σε καθηγητές, με αποτέλεσμα κάποια παιδιά να διδάσκονται άλλο μουσικό όργανο από εκείνο που είχαν επιλέξει.

Τονίζουν, ακόμα, πως σημαντική έλλειψη αποτελεί το γεγονός πως στην Κρήτη δεν υπάρχει τμήμα Μουσικών Σπουδών.

Οι μαθητές προχωρούν σε κινητοποιήσεις το αμέσως επόμενο διάστημα για να διεκδικήσουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολείο.

Τα αιτήματα των μουσικών σχολείων

Τα αιτήματα όλων των μουσικών σχολείων της χώρας είναι τα εξής:

• Συγγραφή σχολικών εγχειριδίων και δωρεάν παραχώρηση από το κράτος.
• Μοριοδότηση και ποσόστωση στις πανελλαδικές εξετάσεις στα παιδιά που ενδιαφέρονται για τις μουσικές σχολές.
• Πιστοποίηση των θεωρητικών σπουδών σε κάθε απόφοιτο μουσικού σχολείου (θεωρία, αρμονία) και των μαθημάτων μουσικών οργάνων.
• Δημιουργία ενός πεδίου προσανατολισμού, ειδικό για τα μουσικά σχολεία, όπου θα επιλέγεται από τους ενδιαφερόμενους μαθητές αποκλειστικά για τα τρία τμήματα μουσικών σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μουσικά μαθήματα, αντί του συμβιβασμού των μαθητών να επιλέξουν ένα ήδη υπάρχον πεδίο που δεν συσχετίζεται με τα ενδιαφέροντά τους.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
       ΤΟΥ  11ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

    Το 11ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας ολοκληρώθηκε με τεράστια επιτυχία αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πως το ερασιτεχνικό θέατρο στην επαρχία και πιο συγκεκριμένα στην Περιφέρεια της Περιφέρειας, κατά την εύστοχη έκφραση της κυρίας Ευανθίας Στιβανάκη, όχι απλά καλά κρατεί αλλά κυριολεκτικά παρουσιάζει άνθιση! 
θεατρικές ομάδες από  όλη την Ελλάδα και τις Βρυξέλλες, βρέθηκαν στην μεγαλύτερη θεατρική συνάντηση στην Νοτιότερη πόλη της Ευρώπης, στην Ιεράπετρα, και έζησαν αξέχαστες στιγμές στο πλημμυρισμένο κάθε βράδυ θέατρο "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ". 

Μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας οφείλεται στους σπουδαίους ανθρώπους  που αποτέλεσαν την Κριτική Επιτροπή στο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ αλλά και στις προσωπικότητες που τίμησε το Φεστιβάλ. Ο Νίκος Βερλέκης ηθοποιός και σκηνοθέτης, Πρόεδρος της επιτροπής, η Έρση Βασιλικιώτη, σκηνοθέτις και μεταφράστρια θεατρικών έργων, η Σοφία Φιλιππίδου, ηθοποιός ,σκηνοθέτις και συγγραφέας, ο Θέμης Μουμουλίδης, σκηνοθέτης, ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις, σκηνοθέτης, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, ο Κώστας Θωμαΐδης, μουσικός, και ο Λάκης Λαζόπουλος, ως ιδιαίτερο τιμώμενο πρόσωπο, αποτελούν απτά παραδείγματα σπουδαίων ανθρώπων της ελληνικής θεατρικής σκηνής που η Τέχνη που υπηρετούν δεν τους χωρίζει από την κοινωνία και τους απλούς ανθρώπους αλλά, αντίθετα, τους φέρνει πιο κοντά τους σε μια διάδραση, σε ένα διάλογο πολλαπλά και ποικιλοτρόπως ωφέλιμο για όλους!

Το «σας ευχαριστούμε» είναι λίγο αλλά απόλυτα ουσιαστικό με την έννοια της καλής χάριτος και της ευγνωμοσύνης που αισθανόμαστε. 

Το πλήθος εθελοντών και η στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας από την Ένωση Ξενοδόχων Ιεράπετρας και Νοτιοανατολικής Κρήτης μέχρις την εστίαση και άλλους επαγγελματίες είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας. Το Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης,την Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου,την ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α δήμου Ιεράπετρας, το Δήμο Ιεράπετρας και την Ένωση Ξενοδόχων Ιεράπετρας και Νοτιοανατολικής Κρήτης.

Για το Σύλλογο Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας
Η Πρόεδρος                                                 Η Γ. Γραμματέας
Σοφία Κονταξάκη                                     Ελένη Βαρτάνη

Δύο μέρες μετά την μαζική κινητοποίηση της Τετάρτης (18/10), σχετικά με τα προβλήματα λειτουργίας του νοσοκομείου και των εργαζομένων,  θα γίνει νέο συλλαλητήριο το απόγευμα της Παρασκευής (20/10), στο Ηράκλειο Κρήτης.

Στόχος του νέου συλλαλητηρίου, η ενίσχυση του Βενιζέλειου και των υπόλοιπων δημόσιων δομών υγείας, στο Ηράκλειο.

Η ανακοίνωση της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου έγραψε, τα εξής:

«Η Κυβέρνηση πήρε την απάντησή της για τις εξαγγελίες που ακούστηκαν τις προηγούμενες μέρες δια στόματος Υπουργού Υγείας, προσπαθώντας να ρίξει τις ευθύνες της αλλού και όχι στην πολιτική της σχεδιασμένης απαξίωσης του Βενιζελείου, που εντάσσεται στο συνολικότερο σχέδιο για το νέο ΕΣΥ που μιλά για συγχωνεύσεις, μετατροπή νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ και είσοδο ιδιωτών».

Η διοίκηση της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων τονίζει πως «Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίζει με την υγεία μας, με τη ζωή μας. Συνεχίζουμε οργανώνοντας το συλλαλητήριο την Παρασκευή 20/10, 7μμ στην Πλατεία Ελευθερίας». Παράλληλα, ζητεί:

· Άμεσα προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, για να λειτουργήσουν τα χειρουργεία και τα ιατρεία, να μπορούν να εφημερεύσουν οι κλινικές, να λειτουργήσει το Νοσοκομείο.

· Να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους, Κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος, έναντι των  ασθενών  της περιοχής μας.

· Γενναία χρηματοδότηση όλων των Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.

· Να μην κλείσει κανένα Νοσοκομείο και Κέντρο Υγείας

· Να καταργηθούν οι πληρωμές στα δημόσια  νοσοκομεία

· Άμεση κάλυψη με κινητές μονάδες για περιοχές όπως η ΒΙΠΕΗ και η Χερσόνησος όπου εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι .

Κάλεσμα συμμετοχής στο σημερινό συλλαλητήριο απευθύνουν και άλλοι φορείς, μεταξύ των οποίων ο Αγροτικός Σύλλογος Αστερουσίων και η Ένωση Συλλόγων Γονέων δήμου Ηρακλείου.

«Χρόνια τώρα ζούμε τη σταδιακή απαξίωση της δημόσιας υγείας με την διαχρονική κρατική υποχρηματοδότηση που οδηγεί στην εμπορευματοποίηση του πιο πολύτιμου αγαθού: της υγείας! Η εικόνα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο Βενιζέλειο νοσοκομείο καθρεπτίζει την εικόνα της κρατικής απαξίωσης και υποτίμησης των λαϊκών αναγκών» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Συλλόγων Γονέων.

Επίσης, επικαλείται καταγγελίες εργαζομένων, σύμφωνα με τις οποίες:

•Έως και πέντε χρόνια, χιλιάδες ασθενείς περιμένουν να χειρουργηθούν, ο χρόνος αναμονής για ένα ραντεβού μεγαλώνει, και οδηγεί τους ασθενείς στην αγκαλιά των επιχειρηματιών υγείας.

•Το μισό προσωπικό είναι με ελαστικές σχέσεις εργασίας με υποχρεωτικές μετακινήσεις.

•Δεν υπάρχει τμήμα στο Βενιζέλειο που να μην έχει ελλείψεις σε προσωπικό, χρωστούμενα ρεπό και άδειες  στους εργαζόμενους. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 300 κενές θέσεις εκ των οποίων οι 170 αφορούν νοσηλευτική υπηρεσία.

• Από τα 6 χειρουργικά τραπέζια λειτουργούν, μόνο τα 2 με αποτέλεσμα  οι λίστες να μεγαλώνουν επικίνδυνα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία  των ασθενών.

• Το Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων του Βενιζελείου Νοσοκομείου Ηρακλείου (Κοι.Κε.Ψ.Υ.Π.Ε.) (πρώην Ιατροπαιδαγωγικό) υπολειτουργεί και τώρα κινδυνεύει να κλείσει!

• Η Παιδιατρική του Βενιζελείου δεν εφημερεύει οπότε τα παιδιά πρέπει να….. αρρωστήσουν Δευτέρα με Παρασκευή, 8:00 π.μ.- 2:00 μ.μ. αλλιώς πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη.

To TPP έλαβε και δημοσιεύει ενυπόγραφο κείμενο υπεράσπισης του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου από άτομα που συμμετείχαν στο παρελθόν στο εγχείρημα.

Ακολουθεί το κειμενο με υπογραφές:

«Είμαστε διαφορετικές γενιές ανθρώπων που φοιτήσαμε και δραστηριοποιηθήκαμε στο πολυτεχνείο, ξεκινώντας από το όχι τόσο μακρινό 2000 και για περισσότερο από 20 χρόνια.

Συνυπήρξαμε, δράσαμε, αγωνιστήκαμε, δημιουργήσαμε συλλογικά, συνδιαμορφώσαμε, αναπνεύσαμε στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, εντός και εκτός της “αίθουσας 11” των Χημικών Μηχανικών.

Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για την παρουσία και τις επεμβάσεις της αστυνομίας στο χώρο του Πολυτεχνείου, δυστυχώς με βαρύνουσα ευθύνη οργάνων της διοίκησης. Το περιστατικό τραυματισμού διερχόμενης φοιτήτριας από αστυνομικούς στις 31 Αυγούστου 2023 δεν θα είναι μεμονωμένο αν η αστυνομική κουλτούρα επικρατήσει. Εαν δεν ορθώσουμε το ανάστημά μας, “το κακό” θα έρθει πρώτα για τους “άλλους” και μετά για εμάς.

Δηλώνουμε ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΑ ότι είμαστε και θα είμαστε ΔΙΠΛΑ στους ανθρώπους που υπερασπίζονται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου (σήμερα, αύριο και πάντα). Δίπλα σε αυτές/ους που παλεύουν για πανεπιστήμια ανοιχτά στην κοινωνία, πεδία πειραματισμού και αμφισβήτησης. Όχι αποστειρωμένα campus ακαδημαϊκής απονέκρωσης.

Καλούμε τα μέλη της πολυτεχνειακής κοινότητας, φοιτήτριες και φοιτητές, εργαζόμενες και εργαζόμενους, ερευνήτριες κι ερευνητές, συλλόγους φοιτητών κι εργαζομένων, καθώς και όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να πάρουν θέση απέναντι στην αστυνομοκρατία και τη καταστολή.

Αλέξανδρος Α., ΗΜΜΥ, εργαζόμενος πληροφορικής
Ορέστης Σ., ΝΜΜ, ελεύθερος επαγγελματίας
Μπάμπης Χ., ΗΜΜΥ, εργαζόμενος πληροφορικής
Κατερίνα Ζ. Ψυχολόγος Υγείας
Γιώργος Π. ΗΜΜΥ, εργαζόμενος ΟΗΕ
Κωσταντίνος Γ. ΧΜ, εργαζόμενος πληροφορικής, μέλος ΣΕΤΗΠ
Κωνσταντίνος Π.,ΝΜΜ, ελεύθερος επαγγελματίας
Κώστας Μ., ΣΕΜΦΕ, εργαζόμενος πληροφορικής
Ηλίας Κ., Εργαζόμενος στην έρευνα
Κώστας Α., Εργαζόμενος στην έρευνα
Αλέξανδρος Ζ., ΗΜΜΥ, Εργαζόμενος πληροφορικής
Χριστίνα Άννα Γ., ΧΜ, Εργαζόμενη πληροφορικής
Αντωνία Ρ., Μηχανολόγος Μηχανικός
Μάριος Μ., Τοπογράφος Μηχανικός
Διονύσης Μ., Ναυπηγός Μηχανολόγος Μηχανικός
Νάντερ Μ., Μηχανολόγος Μηχανικός μέλος ΣΜΤ(Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών) Φοίβος Ν.Γ., ΣΕΜΦΕ, εργαζόμενος πληροφορικής
Γιώργος Λ., Χημικός μηχανικός
Θάνος Μ., Πολιτικός Μηχανικός
Δανάη Μ., ΣΕΜΦΕ, Εργαζόμενη στην έρευνα
Έλυα Λ., ΗΜΜΥ, Εργαζόμενη στην έρευνα
Σταύρος Λ., Πολιτικός Μηχανικός
Νικόλας Α., κινηματογραφιστής
Κώστας Κ., Μηχανολόγος Μηχανικός
Γιάννης Δ., Ναυπηγός Μηχανολόγος Μηχανικός
Αλέξανδρος Α., εργαζόμενος πληροφορικής, μέλος ΣΕΤΗΠ
Μιχάλης Π., Μ.Μ. Μηχανικός , μέλος ΣΜΤ
Νικηφόρος Μ. Π.Μ. Ελεύθερος επαγγελματίας
Φίλιππος Ο. Εργαζόμενος στο Culture&Media
Κώστας Π. Τοπογράφος Μηχανικός
Λευτέρης Α., Εργαζόμενος στην Έρευνα, διδάσκων στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου Στέλιος Β., Εργαζόμενος πληροφορικής
Μαρίνα Χ., Χημικός Μηχανικός
Σταύρος Κ. Σχεδιαστής ειδικών κατασκευών – Μηχανικος
Νίκος Δ. ΣΕΜΦΕ ξυλουργός
Χαράλαμπος Μ., εργαζόμενος στην έρευνα»

Πηγή: thepressproject.gr

Το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου στην Κρήτη εκπέμπει σήμα κινδύνου. Τα τακτικά χειρουργεία είναι πολύ πιθανό να σταματήσουν, καθώς χωρίς αναισθησιολόγους είναι αδύνατον να γίνουν…

Χωρίς τέλος τα προβλήματα στα νοσοκομεία του νομού Λασιθίου. Αυτή τη φορά στο κάδρο μπαίνει το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου με τον κίνδυνο να απωλέσει τουλάχιστον δυο από τους τέσσερεις αναισθησιολόγος που μέχρι σήμερα εργάζονται.

Πρακτικά, εάν φύγουν, άμεσα θα διακοπεί η λειτουργία των χειρουργείων, αλλά και των βασικών λειτουργιών της Μαιευτικής κλινικής, αφού χωρίς αναισθησιολόγους δεν θα είναι δυνατόν να γίνουν χειρουργεία αλλά ούτε και γέννες. Μόνο έκτακτα περιστατικά θα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Ουσιαστικά το νοσοκομείο δεν θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών με ότι αυτό συνεπάγεται.

Την Παρασκευή  29 Σεπτεμβρίου συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο των διασυνδεόμενων νοσοκομείων νομού Λασιθίου. Στη συνεδρίαση αποφασίστηκε να ζητηθεί η προκήρυξη 17 μόνιμων ιατρικών θέσεων για το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου (ΓΝΑΝ), 6 θέσεων για το νοσοκομείο Σητείας, 13 θέσεων για το νοσοκομείο Ιεράπετρας και 4 θέσεων για το νοσοκομείο Νεάπολης.

Στις θέσεις αυτές περιλαμβάνονται 1 θέση αναισθησιολόγου επιμελητή Α για το ΓΝΑΝ, 1 θέση αναισθησιολόγου επιμελητή Α για το Νοσοκομείο Σητείας και δύο θέσεων αναισθησιολόγων επιμελητών Α για το Νοσοκομείο Ιεράπετρας. Στην απόφαση αυτή μειοψήφησε η Αναπληρώτρια Διοικήτρια της Αποκεντρωμένης Οργανικής Μονάδας (ΑΟΜ) Σητείας, σύμφωνα με την οποία, επειδή και οι τρείς τελευταίες προκηρύξεις για την θέση αναισθησιολόγου που έχουν γίνει από την ΑΟΜ Σητείας, απέβησαν άγονες, κρίνεται απολύτως αναγκαίο, προκειμένου να υπάρξει συμμετοχή, η προκήρυξη της θέσης να είναι σε βαθμό Διευθυντή, καθώς και για την ΑΟΜ Ιεράπετρας η θέση Αναισθησιολόγου να προκηρυχτεί στο βαθμό του Διευθυντή.

Μιλώντας στην ΕΡΤ ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζόμενων Γιώργος Μανουσάκης, αλλά και γιατροί του νοσοκομείου, εξέφρασαν την αγανάκτηση του ξεκαθαρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να υποβαθμιστεί η λειτουργία του κεντρικού νοσοκομείου του νομού. Οι αλλαγές γίνονται στην Προκήρυξη σύμφωνα μα τους ίδιους διότι έχουν ήδη εκφράσει την επιθυμία τρεις εκ των τεσσάρων Αναισθησιολόγων που εργάζονται στο ΓΝΑΝ να καλύψουν τις παραπάνω θέσεις σε Ιεράπετρα και Σητεία.

11ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας

Το Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας γίνεται πραγματικά πόλος έλξης παρά τη γεωγραφική απόσταση.  Η νοτιότερη πόλη της Ευρώπης, ετοιμάζεται να υποδεχθεί τις διακεκριμένες προσωπικότητες που συνθέτουν την Κριτική Επιτροπή και τις Θεατρικές ομάδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό στην μεγάλη θεατρική συνάντηση του Νότου. Ολόκληρη η κοινωνία στηρίζει τον θεσμό. Η Ιεράπετρα,  τιμά το θέατρο!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Έρση Βασιλικιώτη, σκηνοθέτις, μεταφράστρια θεατρικών έργων, αν. καθηγήτρια Υποκριτικής-Σκηνοθεσίας στο Τμήμα Θεάτρου Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ
Νίκος Βερλέκης, ηθοποιός, σκηνοθέτης
Κώστας Θωμαΐδης, μουσικός
Τηλέμαχος Μουδατσάκις, συγγραφέας, σκηνοθέτης, καθηγητής Θεάτρου Πανεπιστημίου Κρήτης
Θέμης Μουμουλίδης, σκηνοθέτης, συγγραφέας 
Σοφία Φιλιππίδου, ηθοποιός, σκηνοθέτις, συγγραφέας

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 
Σάββατο 21 Οκτωβρίου        ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΧΈΡΙ ΤΟΥ του Γιώργου Καπουτζίδη, Σκηνοθεσία Γιάννη Αμπαζή Ελληνικό θεατρικό εργαστήρι "L' Atelier Theãtral Grec"     

Κυριακή 22 Οκτωβρίου         ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ
Η ΠΤΕΡΥΓΑ σε κείμενα της ομάδας, σκηνοθεσία Ηλία Τσιάρα Θεατρική Ομάδα «Ρωμνιός» 

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου         ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
12 ΕΝΟΡΚΟΙ Ρέτζιναλντ Ρουζ  Σκηνοθεσία Γιάννη Δημάκα, Θεατρική Ομάδα "ΘεαΤΟ"

         
Τρίτη 24 Οκτωβρίου               ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ AΛΜΠΑ, Φ. Γκ Λόρκα, Σκηνοθεσία Άννας Δήμου.
Θεατρική ομάδα «Η Θεατροφρένεια»  

 
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου           ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ, Αριστοφάνη, Σκηνοθεσία Νίκου Γκεσούλη, Σκηνή Βαρνάβα Δημ. Θεάτρου 

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου            ΔΙΣΤΟΜΟ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ, Δημήτρη Θεοδώρου, Σκηνοθεσία Τάσου Σταθά, Θεατρικό Εργαστήρι "Θεατροφρένεια"

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου    ΛΑΥΡΙΟ
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ,Φ. Γκ. Λόρκα, Σκηνοθεσία Γιώργου Δρίβα, Δημοτική Θεατρική ομάδα «Εξόρυξη» 

ΤΙΜΩΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Λάκης Λαζόπουλος,    Σοφία Φιλιππίδου,  Τηλέμαχος Μουδατσάκης

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:         Σύλλογος Φίλων Θεάτρου Ιεράπετρας

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Περιφέρεια Κρήτης, Δήμος Ιεράπετρας, 
                                  Ένωση Ξενοδόχων Ιεράπετρας και Ν/Α 

Για τον Σύλλογο Φίλων Θεάτρου

η Πρόεδρος                                                                                                      η Γραμματέας 

Σοφία Κονταξάκη                                                                                              Ελένη Βαρτάνη

Χριστίνα Κωνσταντακοπούλου

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr και του ertopen.com

Η πρόσφατη εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε το έναυσμα για ομοφοβικές επιθέσεις στον ίδιο και στον σύντροφό του. Η εφημερίδα Εστία αποτύπωσε την αγωνία του συντηρητικού και ομοφοβικού κοινού της στο πρωτοσέλιδο της Τρίτης 26 Σεπτέμβρη, στο οποίο έθεσε το ερώτημα «Δύο άνδρες και ένα σκυλί συνιστούν “οικογένεια”»;

Ως ιστορικός, αυτό το ερώτημα με ενδιαφέρει πολύ. Και επειδή η περίοδος που γνωρίζω σχετικά καλά είναι η αρχαία Ελλάδα, και επειδή η αρχαία Ελλάδα, και ειδικά η κλασσική περίοδος, αποτελεί την εμμονή ειδικά του συντηρητικού κοινού στην σύγχρονη Ελλάδα, και χρησιμοποιείται συνεχώς ως πηγή εθνικής υπερηφάνειας και ως χώρος άντλησης παραδειγμάτων για την «σωστή» συμπεριφορά, θα μιλήσω για μια μορφή οικογένειας στην αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην αρχαία Κρήτη.

Ένα γνωστό πρόβλημα που έχουμε ως ιστορικοί της αρχαιότητας είναι ότι οι πηγές για την ιστορία, κοινωνία, ήθη και έθιμα της αρχαίας Ελλάδας είναι πάρα πολύ αποσπασματικές. Τα περισσότερα κείμενα που έχουμε αφορούν την ιστορία λίγων πόλεων, δηλαδή βασικά της Αθήνας και μετά της Σπάρτης, της Κορίνθου, της Θήβας, του Άργους, της Σάμου κλπ. Για μεγάλα κομμάτια του ελληνικού κόσμου, οι πληροφορίες μας είναι πάρα πολύ λίγες, και επομένως είναι και πιο δύσκολο να γράψουμε μια συνθετική ιστορία αυτών των κοινωνιών. Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό. Αλλά παρόλη την αποσπασματικότητα των πηγών, έχουμε πληροφορίες για έθιμα και, για να έρθουμε στο θέμα μας, μορφές οικογένειας που ίσως να ξαφνιάσουν τους εθνικόφρονες πατριώτες που μιλάνε για το αρχαίο πνεύμα αθάνατο. Η περίπτωση του ομοφυλοφιλικού γάμου στην Κρήτη είναι μια από αυτές.

Ο Στράβωνας στο έργο του Γεωγραφία διατήρησε μια ιστορία που προέρχεται από τον Έφορο, έναν ιστορικό του 4ου αιώνα π.Χ, του οποίου το έργο διατηρείται μόνο σε αποσπάσματα που βρίσκονται σε έργα άλλων συγγραφέων. O Εφορος λοιπόν μας λέει αυτήν την ιστορία (Στράβωνας 10.4.16–22 = Brill New Jacoby 70 F149), στο πλαίσιο συζήτησης των εθίμων στην Κρήτη και πώς τα έθιμα αυτά σχετίζονται με την Λακωνία και συγκεκριμένα με τον νομοθέτη Λυκούργο. Παραφράζω το επίμαχο κεφάλαιο (Στραβωνας 10.4.21).

Έχουν (οι Κρητικοί) ένα ιδιότυπο ερωτικό έθιμο, γιατί κερδίζουν τους ερωμένους τους όχι με την πειθώ αλλά με απαγωγή. Ο εραστής συνεννοείται με τους φίλους του αγοριού (που θέλει να απαγάγει) τρεις ή τέσσερις μέρες πριν την απαγωγή. Το πέρας της επιδίωξης είναι όταν το αγόρι πάει στο Ανδρείον του απαγωγέα. Και θεωρούν ότι κάποιος αξίζει να γίνει ερωμένος όχι γιατί είναι πιο όμορφος, αλλά γιατί διαπρέπει στην ανδρεία και κοσμιότητα. Αφού δώσει στο αγόρι δώρα, ο απαγωγέας πηγαίνει το αγόρι σε όποιο μέρος της υπαίθρου επιθυμεί. Και όσοι ήταν παρόντες στην απαγωγή, τους ακολουθούν, και συμμετέχουν στο κυνήγι και στα γλέντια για δύο μήνες (δεν επιτρέπεται να κρατήσει το αγόρι για παραπάνω διάστημα), και μετά γυρνάνε στην πόλη.

Το αγόρι γυρνάει (στην οικογένεια του) αφού πάρει δώρα, όπως στολή πολεμική, ένα βόδι, και ένα ποτήρι (αυτά είναι τα δώρα σύμφωνα με τον νόμο), και άλλα δώρα τόσα πολλά και πολυτελή, ώστε και οι φίλοι συμμετέχουν στα έξοδα των δώρων (δηλαδή της προίκας). Το αγόρι θυσιάζει ένα βόδι στον Δία και τραπεζώνει όσους συμμετέχουν και τότε μιλάει για τον εραστή του, αν δηλαδή τον ευχαρίστησε, και εάν χρησιμοποιήθηκε βία στην διάρκεια της απαγωγής, τότε ο νόμος του επιτρέπει να εκδικηθεί τον εραστή και να τον ξεφορτωθεί.

Και είναι αισχρό αν όσοι είναι όμορφοι ή προέρχονται από γνωστή γενιά δεν μπορούν να βρουν εραστές, γιατί θεωρείται ότι φταίει για αυτό ο κακός τους χαρακτήρας. Και στους «παρασταθέντες» (γιατί έτσι ονομάζονται όσοι έχουν απαχθεί) δίνουν τιμές: και στους χορούς και στους αγώνες έχουν θέση τιμής, και τους επιτρέπεται να φοράνε καλύτερα ρούχα, αυτά που τους δώσαν οι εραστές τους, και ακόμα και όταν μεγαλώσουν (ενηλικιωθούν;) φοράνε ένα ειδικό ρούχο, που δείχνει ότι αυτός που το φοράει είναι «κλεινός», γιατί ονομάζουν τον ερωμένο «κλεινό» και τον εραστή «φιλήτορα».

Η ιστορία αυτή έχει μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα σημεία. Οι νέοι στην Κρήτη περνάνε από μια διαδικασία απαγωγής, η οποία όμως γίνεται ουσιαστικά με την συναίνεση του αγοριού, του απαγωγέα, και του κοινωνικού κύκλου (οι «φίλοι» στο κείμενο) του αγοριού. Η απαγωγή είναι μεγάλη τιμή, και επιφέρει όχι μόνο κλέος αλλά και υλικά αγαθά στον ερωμένο. Το ζευγάρι φοράει ειδικά ρούχα μετά την απαγωγή, που τους καθιστά αναγνωρίσιμους στο κοινωνικό τους σύνολο.

Έχουμε επομένως μια σειρά από στοιχεία της όλης διαδικασίας της απαγωγής:

• Κοινωνική συμφωνία των «φίλων» του ερωμένου
• Συγκεκριμένη τελετουργία, που περιλαμβάνει απαγωγή, μεταφορά μαζί με τους φίλους σε απομακρυσμένο μέρος (το Ανδρείον του εραστή), και τελετουργικό τραπέζωμα
• Στο τέλος του διμήνου, στο οποίο εραστής και ερωμένος ζούνε μόνοι τους, μακριά από την πόλη (στην ύπαιθρο), έχουμε την προσφορά δώρων, άλλη μια τελετουργία με θυσία και τραπέζωμα του κοινωνικού περίγυρου
• Μετά την απαγωγή και την επιστροφή πίσω στην πόλη, ο ερωμένος φοράει ρούχα που επισημαίνουν στον περίγυρο ότι έχει περάσει από αυτήν την τελετουργική διαδικασία. Κάτι σαν την βέρα, δηλαδή, που φοράνε οι παντρεμένοι στο δάχτυλο για να δείξουν ότι έχουν περάσει από το τελετουργικό του γάμου.
• Η απαγωγή είναι πηγή τιμής και κλέους για τους εραστές και τους ερωμένους.

Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό;

Στην δικιά μου ερμηνεία, αυτό που περιγράφει ο Εφορος είναι μια μορφή γάμου μεταξύ δύο ανδρών, του εραστή και του ερωμένου. Ο γάμος αυτός, γίνεται κοινή συναινέσει, και για να γίνει χρειάζεται την αποδοχή του κοινωνικού συνόλου (οι φίλοι). Δεν είναι απαγωγή χωρίς την γνώση της κοινωνίας. Η απαγωγή έχει καθαρά τελετουργικά στοιχεία (η θυσία, το τραπέζωμα των φίλων), έχει τελετουργική μεταφορά σε μέρος που θα τελεστεί η συνεύρεση του εραστή και του ερωμένου (σαν τις νύφες που τις πάνε με βιολιά στην εκκλησία και μετά στο σπίτι), έχει τραπέζωμα, και έχει προίκα, τα δώρα που παίρνει ο ερωμένος.

Εχει επίσης αναγνώριση της τελετουργικής σημασίας: ο ερωμένος μπορεί να φοράει ειδικά ρούχα, που τον κάνουν να αναγνωρίζεται από το κοινωνικό σύνολο ως κάποιος που έχει απαχθεί. Τα ρούχα είναι, τρόπον τινά, η βέρα. Η απαγωγή, τέλος, αποφέρει τιμή σε εραστή και ερωμένο.

Όλα αυτά τα στοιχεία της απαγωγής λειτουργούν ως στοιχεία γάμου, εξού και μιλάω για προίκα, τελετουργία, τραπέζωμα, κοινωνική αποδοχή, και βέρα.

Αν βγούμε λίγο από τις σύγχρονες προκαταλήψεις μας και διαβάσουμε το κείμενο γνωρίζοντας πόσο διαδεδομένη ήταν η πρακτική της αντρικής ομοφυλοφιλίας στην αρχαιότητα (για την γυναικεία ομοφυλοφιλία, δυστυχώς, δεν έχουμε τις ίδιες πηγές), τότε βλέπουμε εδώ μια περιγραφή ενός τύπου γάμου. Ο γάμος αυτός έχει συγκεκριμένη διάρκεια, δύο μήνες, σύμφωνα με τον νόμο, αλλά έχει την νομοτυπία που έχουν όλοι οι γάμοι, καθώς και συγκεκριμένο τελετουργικό.

Βλέπουμε εδώ, λοιπόν, μια μαρτυρία για ομοφυλοφιλικό γάμο στην αρχαία Κρήτη. Η πηγή, για να προτρέξω κάποιες αντιρρήσεις, έχει πολλά προβλήματα, αλλά δεν παύει να μιλάει για κάτι που, στα μάτια μου, είναι γάμος.

Ο εραστής και ο ερωμένος στην εξοχή της Κρήτης για αυτούς τους δύο μήνες είναι οικογένεια. Δηλαδή αποτελούν μια μονάδα οίκου, με την ερωτική, κοινωνική, θρησκευτική ζωή που εκπορεύεται από αυτή την συμβίωση. Ο εραστής και ο ερωμένος κυνηγάνε στην εξοχή, τρέχουν με τους φίλους τους, και τρώνε και πίνουνε χαρούμενα. Μετά γυρνάνε στην πόλη και ενσωματώνονται στο κοινωνικό σύνολο. Συχνά παντρεύονται γυναίκες μετά την επιστροφή τους, αλλά κακά τα ψέματα, δεν αποκλείεται ότι οι ερωτικές συνευρέσεις μεταξύ εραστή και ερωμένου συνεχιζονταν και μετά την επιστροφή τους στην πόλη.

Και για να απαντήσω στο ερώτημα Τι είναι οικογένεια; Για τους Κρητικούς του 4ου αιώνα, οικογένεια ήταν ο εραστής με τον ερωμένο του στο μιτάτο στο βουνό, για δύο μήνες. Και αυτό ήταν όχι απλά αποδεκτό, αλλά όπως μας λέει ο Εφορος, αποτελούσε πηγή τιμής και κλέους για το ζευγάρι.

Αν θέλετε να διαβάσετε για αυτό το Κρητικό επεισόδιο, σας παραπέμπω στο εξαιρετικό βιβλίο του James Davidson, The Greeks and Greek Love, 2007.

* Η Χριστίνα Κωνσταντακοπούλου είναι καθηγήτρια ιστορίας και αρχαιολογίας

Πηγή: tvxs.gr