Εδώ και ώρες μαίνεται η φωτιά που ξέσπασε στον Κουβαρά της Αττικής και κύκλωσε το Λαγονήσι, τη Σαρωνίδα και την Ανάβυσσο.

Εκτός από τα εκατοντάδες στρέμματα γης που κάηκαν και τα σπίτια που παραδόθηκαν στις φλόγες, αρκετά ζωάκια ήταν αυτά που πέθαναν ή κινδύνευσαν, τόσο στον Ιππικό Όμιλο Αναβύσσου όσο και στο καταφύγιο Fazoo Farm στο Λαγονήσι.

Το καταφύγιο, σύμφωνα με αναρτήσεις της Μαριάνθης Ζαμπέτα, που ήταν ανάμεσα στους εθελοντές που το διαχειρίζονταν, παραδόθηκε στις φλόγες νωρίς το μεσημέρι της Δευτέρας. «Καήκαμε, μην μας καλείτε άλλο… απλά καήκαμε! Καιγόμαστε! Βοήθεια στο Λαγονήσι να πάρουμε τα σκυλιά από το καταφύγιο! Σας παρακαλώ! Χρειάζομαι αυτοκίνητα» έγραψε αρχικά η κυρία Ζαμπέτα στο Facebook.

Δύο ώρες αργότερα, με νέα ανάρτηση, ανακοίνωσε ότι το καταφύγιο κάηκε και ευχαρίστησε δύο γυναίκες που «έσωσαν ό,τι μπόρεσαν».

Στην τελευταία της ανάρτηση, συγκλονίζει λέγοντας: «10 έμειναν και δεν ξέρω πόσα έχουν φύγει στον δρόμο διότι ανοίξαμε πόρτες […] περίπου 14 κάηκαν».

Σύμφωνα με το zoosos, κάηκαν ζωντανές 40 γάτες και 25 σκυλιά.

Οργή και θλίψη για τα καμένα ζώα

Τη θλίψη και την οργή τους για τα ζωάκια που κάηκαν ζωντανά εξέφρασαν οι χρήστες των social media, τονίζοντας ότι η ζωή τους κρεμόταν στα χέρια λίγων εθελοντών, που κόντεψαν και εκείνες να καούν ζωντανές για να γλιτώσουν τα σκυλάκια και τα γατάκια από τις φλόγες.

TAGS:ΖΩΑΚΟΥΒΑΡΑΣΛΑΓΟΝΗΣΙΦΩΤΙΑ

Υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα που εξηγούν πώς και γιατί τα ζώα ενδέχεται να αντιληφθούν ότι επίκειται σεισμός πολλές ώρες πριν καν σημειωθούν προσεισμοί.

Η συμβίωσή μου με σκύλους δεν μου έχει δείξει πως μπορούν να καταλάβουν τον σεισμό πριν γίνει. Ίσως να μη βοηθά ότι ζω σε όροφο πολυκατοικίας. Μπορεί βέβαια τα δικά μου κατοικίδια να ένιωσαν μια ανησυχία που δεν κατάλαβα. Σίγουρα δεν αλυχτούσαν, όπως οι σκύλοι που βρίσκονταν στην νοτιοανατολική Τουρκία και τη Βόρεια Συρία, πριν το ξέσπασμα του δολοφονικού σεισμού των 7,8 Ρίχτερ.

Χρήστες των social media πόσταραν πως τα ζώα του περιβάλλοντός τους συμπεριφέρονταν παράξενα πριν τον τεράστιο σεισμό και τους πολύ ισχυρούς μετασεισμούς.

Όπως αναφέρει η Washington Post, ο ισχυρισμός αυτός υπάρχει από την αρχαιότητα και κάποιοι επιστήμονες τον υποστηρίζουν, βάσει φυσικά ευρημάτων μελετών.

Πώς τα ειδικά μηχανήματα της σεισμολογίας ανιχνεύουν δονήσεις που δεν νιώθει το ανθρώπινο σώμα; Αυτό φαίνεται πως κάνουν και κάποια ζώα, που είναι «καλύτερα εξοπλισμένα», ώστε να αισθάνονται μικροσκοπικούς προσεισμούς που ταξιδεύουν μέσω της Γης, δευτερόλεπτα πριν βγει στην επιφάνεια ένα πιο δυνατό σεισμικό κύμα.

Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως κάποια ζώα ενδέχεται να νιώθουν τις δονήσεις πριν καν τους προσεισμούς.

Πώς αντιλαμβάνονται τα ζώα τα σεισμικά κύματα

Σύμφωνα με το US Geological Survey, η μη φυσική συμπεριφορά ζώων στα δευτερόλεπτα που προηγούνται ενός σεισμού, εξηγείται από τη διαφορά μεταξύ των μορφών σεισμικών κυμάτων.

• Τα Primary (P) κύματα είναι τα πρώτα που εκπέμπονται από έναν σεισμό και ταξιδεύουν αρκετά χιλιόμετρα από το επίκεντρο. Σύμφωνα με το USGS, είναι πιο αισθητά στα ζώα.
• Ακολουθούν τα ισχυρότερα Secondary (S) κύματα, που ταράζουν το έδαφος σε κυματιστή (απανωτή) κίνηση.

«Υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που μπορούν να νιώσουν το πρωτεύον κύμα που ταξιδεύει πιο γρήγορα από την πηγή του σεισμού και φτάνει πριν το μεγάλο δευτερεύον κύμα», αναφέρει η USGS, προσθέτοντας ότι «πολλά ζώα που έχουν πιο έντονες αισθήσεις έχουν τη δυνατότητα να νιώσουν το πρωτεύον κύμα, δευτερόλεπτα πριν φτάσει το δευτερεύον».

Οι αρχικές δονήσεις που ανιχνεύονται και αναλύονται από σεισμολογικά μηχανήματα χρησιμοποιούνται επίσης από συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για την πρόβλεψη σεισμών, συνήθως με λιγότερο από ένα λεπτό προειδοποίησης. Μπορούν τα ζώα να νιώσουν όσα έρχονται νωρίτερα από τις μηχανές; Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως ναι.

«Έχουμε μια πολύ καλή ένδειξη ότι τα ζώα αισθάνονται πραγματικά τους προδρόμους των σεισμών. Δεν πρόκειται για τη σεισμική δραστηριότητα», είπε στη Washington Post ο Martin Wikelski, διευθυντής στο Ινστιτούτο Συμπεριφοράς των Ζώων Max Planck και επικεφαλής σχετικής μελέτης που δημοσιεύτηκε το 2020.

Οι ερευνητές προσάρτησαν ηλεκτρονικά tags σε αγελάδες, σκύλους και πρόβατα που ζούσαν σε μια ιταλική φάρμα, ώστε να παρατηρήσουν τις κινήσεις τους για αρκετούς μήνες μετά τον εντοπισμό σεισμών σε κοντινή περιοχή. Ανακάλυψαν ότι τα ζώα ήταν ασυνήθιστα υπερδραστήρια (ορίστηκε ως «συνεχής κίνηση για περισσότερα από 45 λεπτά») πριν ανιχνευτούν επτά από τους 8 μεγάλους σεισμούς που καταγράφηκαν. Για την ακρίβεια, οι αγελάδες «πάγωσαν», δηλαδή έμειναν ακίνητες για ώρα, τα σκυλιά έγιναν νευρικά και άρχισαν να γαβγίζουν, τα πρόβατα είχαν ακανόνιστη συμπεριφορά και όλα μαζί έκαναν τις αγελάδες να τρελαθούν.

Η έρευνα διεξήχθη με συσκευές που ο Dr. Wikelski περιέγραψε ως «μικρά κινητά τηλέφωνα για τα ζώα» και έδειξε ότι μπορούσαν να ανιχνεύσουν σεισμούς δυνητικά περισσότερες από 12 ώρες πριν από τον άνθρωπο (πολύ πριν τους προσεισμούς), σε απόσταση έως και 19 χιλιομέτρων. Ο λόγος δεν είναι ακόμα σαφής.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορούν να μας ενημερώσουν, αλλά δεν ξέρουμε πώς το κάνουν», δήλωσε ο Dr. Wikelski. Πρότεινε ότι η ικανότητά τους να αισθάνονται τον κίνδυνο μπορεί να σχετίζεται με την ικανότητά τους να επικοινωνούν μεταξύ τους ή με την απελευθέρωση ποσότητας σιδήρου στον αέρα από την υπόγεια πίεση.

Πηγή:ow.gr

Το 2022 εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες στήριξαν με την υπογραφή τους αιτήματα για την κατοχύρωση δικαιωμάτων και για την προστασία ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση και κακοποιούνται βάναυσα από το ανθρώπινο είδος. Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν η φωνή για τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή. Έγιναν η φωνή τους. Οι τέσσερις σημαντικές καμπάνιες για το 2022 αφορούν στην κατάργηση των πειραμάτων στα ζώα, στην κατάργηση της γουνοποιίας, στο σταμάτημα της σφαγής και στο αίτημα να σταματήσει το εμπόριο των φτερών των καρχαριών.

Εκατοντάδες άγρια ζώα, μεταξύ των οποίων ελέφαντες και υπό εξαφάνιση ζέβρες του Γκρέβι, πέθαναν σε καταφύγια άγριας ζωής στην Κένυα κατά τη διάρκεια της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων δεκαετιών στην ανατολική Αφρική, σύμφωνα με έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η Υπηρεσία Άγριας Ζωής της Κένυας και άλλοι οργανισμοί σώματα μέτρησαν τους θανάτους 205 ελεφάντων, 512 γνου, 381 κοινών ζέβρων, 51 βουβάλων, 49 ζέβρων του Γκρέβι και 12 καμηλοπαρδάλεων τους τελευταίους εννέα μήνες, αναφέρει η έκθεση, καθώς τμήματα της Κένυας έχουν βιώσει τέσσερις συνεχόμενες εποχές με ανεπαρκή βροχόπτωση τα τελευταία δύο χρόνια, με τρομερές συνέπειες για ανθρώπους και ζώα.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, στα οικοσυστήματα που έχουν πληγεί περισσότερο βρίσκονται μερικά από τα πιο δημοφιλή εθνικά πάρκα, καταφύγια άγριας ζωής της Κένυας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Αμποσέλι, Τσάβο και Λαϊκίπια-Σαμπούρου.

Οι συντάκτες της έκθεσης ζήτησαν να γίνει επείγουσα εναέρια απογραφή της άγριας ζωής στο Αμποσέλι για να αποκτήσουν ευρύτερη εικόνα των επιπτώσεων της ξηρασίας στα άγρια ​​ζώα εκεί. Άλλοι ειδικοί έχουν συστήσει την άμεση παροχή νερού και αλατιού στις πληγείσες περιοχές. Οι ελέφαντες, για παράδειγμα, πίνουν 240 λίτρα νερό την ημέρα, σύμφωνα με τον Τζιμ Τζούστους Νιάμου, εκτελεστικό διευθυντή του Κέντρου Ελεφάντων Νέιμπορς.

Για τις ζέβρες του Γκρέβι, οι ειδικοί προτρέπουν να ενισχυθούν οι παροχές τροφής.

Η στήλη «Ιστορίες Χωρίς Φωνή» του Πέτρου Κατσάκου στην εφημερίδα «Αυγή» δίνει βήμα στα πλάσματα που δεν μπορούν να μιλήσουν. Πρώτη φορά τα ζώα αποκτούν βήμα και ουρλιάζουν για τα δικαιώματά τους. Με τρόπο που μόνο ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση μπορεί να κάνει.

Του Πέτρου Κατσάκου*

Τα γουρούνια θεωρούνται το πέμπτο πιο έξυπνο ζώο στον κόσμο. Πολύπλοκα και ευαίσθητα, αυτά τα απίστευτα πλάσματα τραγουδούν στα μωρά τους, μπορούν να αναγνωρίσουν τις μοναδικές εκκλήσεις των μητέρων τους και απολαμβάνουν μια αγκαλιά με τους φίλους τους. Ταυτόχρονα τα γουρούνια είναι το τρίτο πιο συχνά σφαγμένο ζώο για φαγητό στον κόσμο μετά τα κοτόπουλα και τα ψάρια.

Τον περασμένο χρόνο και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων σφαγιάστηκαν περίπου 1,3 δισεκατομμύρια γουρούνια παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 3,5 εκατομμύρια γουρούνια σφάζονται κάθε ημέρα. Και αυτοί οι αριθμοί ισχύουν με δεδομένο πως σχεδόν το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού της γης δεν τρώει το κρέας του γουρουνιού για αυστηρά θρησκευτικούς λόγους, μειώνοντας έστω και με τον τρόπο αυτό τα σφαγμένα ζώα.

Ζώα που αποτελούν ίσως τα μεγαλύτερα θύματα του ανθρώπου, με την χοιροτροφία να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της σύγχρονης βιομηχανίας τροφίμων. Αυτό που ο Πολ Μακάρτνι πριν χρόνια είπε πως «αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι» έχουν φροντίσει κάποιοι ακτιβιστές φωτογράφοι να το καταγράψουν, να το κάνουν εικόνα και να το μεταφέρουν σε έναν κόσμο που συνήθως τρέφεται πρώτα με την άγνοια και στην συνέχεια με τις σάρκες κάποιων ζώων -και κυρίως των γουρουνιών- που περνούν μια σύντομη και μαρτυρική ζωή προτού καταλήξουν στο ανθρώπινο πιάτο. Τα γουρούνια είναι ζώα όπου η βιομηχανική κτηνοτροφία κρατά φυλακισμένα υπό άθλιες -αλλά κυρίως μακριά από τα ανθρώπινα μάτια- συνθήκες προτού οδηγηθούν στη σφαγή.

Τα 10 μυστικά που δεν πρέπει να ξέρεις για να φας

1. Τεχνητή γονιμοποίηση

Τα θηλυκά γουρούνια θεωρούνται έτοιμα για αναπαραγωγή σε ηλικία μόλις επτά μηνών και στην πλειοψηφία τους γονιμοποιούνται τεχνητά με το ανθρώπινο χέρι ή μια μεταλλική ράβδο να εισάγεται στον τράχηλό τους.

2. Κιβώτια κύησης

Μετά την γονιμοποίηση, οι γουρούνες τοποθετούνται σε κιβώτια κύησης. Αυτά τα μεταλλικά κλουβιά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα ίδια τα ζώα και αποτρέπουν τις έγκυες από το να γυρίσουν, να περπατήσουν ή ακόμα και να ξαπλώσουν άνετα.

3. Κιβώτια τοκετού

Οι έγκυες μεταφέρονται σε ειδικά κιβώτια περίπου μία εβδομάδα πριν από τον τοκετό. Ζουν σε αυτά τα κιβώτια κατά τη γέννηση των γουρουνιών τους και παραμένουν εκεί για άλλες 21 έως 28 ημέρες καθώς θηλάζουν τα μωρά τους. Όπως τα κιβώτια κύησης, τα κλουβιά τοκετού είναι τόσο μικρά που οι μητέρες δεν μπορούν να γυρίσουν και μετά βίας μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά ή πίσω προκαλώντας ανοιχτές πληγές στα σώματά τους.

4. Ακρωτηριασμοί

Τα γουρουνάκια -που αφαιρούνται από τις μητέρες τους μετά από μόλις τρεις εβδομάδες- υπομένουν επώδυνους ακρωτηριασμούς. Αυτά περιλαμβάνουν ευνουχισμό, βγάλσιμο των δοντιών τους, κόψιμο της ουράς τους και τρύπες στα αυτιά τους - όλα γενικά γίνονται χωρίς αναισθητικό ή κτηνιατρική φροντίδα.

5. «Ευθανασία»

Όταν τα χοιρίδια είναι άρρωστα ή δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, οι αγρότες μερικές φορές τα σκοτώνουν χτυπώντας τα με το κεφάλι πάνω σε τσιμεντένια δάπεδα ή τοίχους. Αυτό είναι η μόνη μορφή «ευθανασίας» που γνωρίζει η βιομηχανική χοιροτροφία.

6. Ζωή στο σκοτάδι

Αφού αποχωριστούν από τις μητέρες τους, τα χοιρίδια μεταφέρονται σε ξεχωριστές εγκαταστάσεις όπου θα ζήσουν μέχρι να φτάσουν στο «βάρος της αγοράς». Τα γουρούνια που είναι παγιδευμένα σε αυτές τις σκοτεινές, άγονες εγκαταστάσεις δεν θα δουν ποτέ τον ήλιο και δεν θα νιώσουν την αίσθηση του χώματος ή οτιδήποτε έχει να κάνει με το φυσικό περιβάλλον.

7. Αφύσικη Ανάπτυξη

Μαζί με την εκτροφή τους για αυξημένο μέγεθος και ρυθμό ανάπτυξης, τα γουρούνια τρέφονται με ειδικές δίαιτες για να φτάσουν γρήγορα σε ένα τεράστιο βάρος από 250 έως 275 κιλά. Τα γουρούνια που δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, αρρωσταίνουν ή τραυματίζονται σκοτώνονται.

8. Βάρβαρες Μεταφορές

Ενώ ένας χοίρος μπορεί φυσικά να ζήσει πάνω από 20 χρόνια, η βιομηχανία κρέατος στέλνει τα γουρούνια για σφαγή όταν είναι μόλις έξι μηνών. Κατά την μεταφορά τους στα σφαγεία περνούν πολλές ώρες σε ασφυκτικά γεμάτα φορτηγά χωρίς τροφή ή νερό κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες με πολλά συχνά να πεθαίνουν είτε από το κρύο είτε από θερμοπληξία.

9. Αφαίμαξη

Στην σύγχρονη χοιροτροφία συχνά τα γουρούνια αφαιμάσσονται ζωντανά προτού την σφαγή ώστε το αίμα τους να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της «μαύρης πουτίγκας», ενός λουκάνικου ιδιαίτερα διαδεδομένου στην δυτική Ευρώπη που παρασκευάζεται από αίμα χοίρου και καρυκεύματα.

10. Τρομακτική Σφαγή

Στα σφαγεία τα τρομοκρατημένα γουρούνια στην καλύτερη περίπτωση αναισθητοποιούνται μέσω ηλεκτροπληξίας. Συνήθως όμως σφάζονται έχοντας τις αισθήσεις τους καθώς τα κρεμούν ανάποδα και τους κόβουν τον λαιμό. Έρευνες φιλοζωικών οργανώσεων και ακτιβιστών φωτογράφων έχουν αποκαλύψει μια σειρά από φρικαλεότητες σε σφαγεία, συμπεριλαμβανομένων γουρουνιών που χτυπιούνται με μεταλλικούς σωλήνες και ρόπαλα μέχρι θανάτου.

INFO:

Ανάμεσα στους φωτογράφους αυτούς, ξεχωρίζει η Jo-Anne McArthur, η Καναδή φωτορεπόρτερ, ανθρωπίστρια παιδαγωγός, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων και συγγραφέας, γνωστή για τα έργα της We Animals και Hidden, φωτογραφικά έργα που καταγράφουν την κακοποιητική σχέση των ανθρώπων με τα ζώα. «Τα γουρούνια γεννιούνται για να δολοφονηθούν και να γίνουν τροφή και οι άνθρωποι δεν θεωρούν ότι οι ανάγκες τους ή τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνονται σεβαστά» επισημαίνει η Καναδή φωτογράφος και ακτιβίστρια, έργα της οποίας παρουσιάζονται απο την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, σε έκθεση που φιλοξενείται στον «Φάρο» του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος σε μια εκδήλωση που παρουσιασε η οργάνωση A Promise to Animals.

*Πηγή: Η Αυγή

Πέτρος Κατσάκος

Υπάρχουν αγριογούρουνα, υπάρχουν ελάφια, αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχοιροι και κουνάβια. Υπάρχουν χιλιάδες πουλιά, που θα μείνουν χωρίς φωλιά

Μιλάνε για ανθρώπινες ζωές, για περιουσίες, για σπίτια και αυτοκίνητα. Μετράνε δέντρα καρβουνιασμένα και στρέμματα στάχτης και λένε πάλι καλά που δεν χάθηκε καμιά ζωή μέσα σε όλο αυτό το κακό, λες και όλα αυτά τα μη ανθρώπινα πλάσματα που απανθρακώθηκαν μαρτυρικά μέσα στις φλόγες δεν λογαριάζονταν για ζωές. Δεν μετράνε και δεν τις μετράνε αυτές τις ζωές, που, στην καλύτερη για τους ιδιοκτήτες τους περίπτωση, αν ζούσαν σε στάνες και σε κοτέτσια, θα μετριούνταν ως ζωικό κεφάλαιο και θα αποζημιώνοντας τα κουφάρια τους για κάποια ευρώ το κεφάλι. Γιατί αυτά που ζούσαν άγρια και ελεύθερα στο δάσος δεν θα τα μετρήσει και δεν θα τα λογίσει ποτέ κανείς για απώλειες.  Όσο για τα οικόσιτα, τα ζώα συντροφιάς αλλά και τα αδέσποτα που έμειναν πίσω, ας είναι καλά οι εθελοντές που θα τους απλώσουν το χέρι να λύσουν την αλυσίδα, να ανοίξουν την κλειδωμένη πόρτα, να τα πάρουν μακριά από το κακό. Με καψαλισμένα μουστάκια, με πληγές και εγκαύματα στα πόδια κάποια θα σωθούν. Είναι, βλέπεις, που στη συνείδηση ενός σεβαστού τμήματος της κοινωνίας των ανθρώπων τα ζώα ανήκουν και αυτά στους πυρόπληκτους.

Ενας διαφορετικός κόσμος

Εκατοντάδες είναι πια οι πολίτες που τρέχουν στις φλεγόμενες περιοχές με μοναδικό σκοπό να σώσουν τα ζώα και να στήσουν πρόχειρα κέντρα φιλοξενίας και περίθαλψης με εθελοντές πολίτες και κτηνιάτρους να δίνουν συνειδητά το «παρών».  Ένας κόσμος που κινείται παράλληλα με την αδιάφορη πλειονότητα και αντιλαμβάνεται ότι, εκτός από τον άνθρωπο, υπάρχουν και άλλα πλάσματα που χάνουν τις ζωές τους στις φωτιές, που κινδυνεύουν, που τραυματίζονται, που μένουν δίχως φροντίδα, στέγη και τροφή. Γιατί υπάρχει και η πανίδα. Υπάρχουν αγριογούρουνα, υπάρχουν ελάφια, αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχοιροι και κουνάβια. Υπάρχουν χιλιάδες πουλιά, που θα μείνουν χωρίς φωλιά. Υπάρχουν πρόβατα, κότες, γουρούνια και κουνέλια, που θα αφεθούν να καούν ζωντανά σε στάνες και κλουβιά. Υπάρχουν άλογα, μουλάρια και γαϊδούρια, που, αν είναι τυχερά και δεν είναι δεμένα, θα τρέξουν να σωθούν. Υπάρχουν χελώνες, που δεν θα προλάβουν και θα καούν. Υπάρχουν τα εγκαταλειμμένα, τα εγκλωβισμένα, τα παρατημένα να καούν. Υπάρχουν και τα τυχερά, που μέσα στον πύρινο εφιάλτη θα βρεθεί ένα ανθρώπινο χέρι να τα σώσει. Είναι αυτά που σώθηκαν πέρυσι από τις φλόγες στη Βαρυμπόμπη και στο Τατόι. Είναι τα τέσσερα πρόβατα που γλίτωσαν τη φωτιά αλλά και το μαχαίρι του χασάπη και ζουν ευτυχισμένα στο κτήμα της Ειρήνης στην Εύβοια. Είναι ο Πατούσης, ο παιχνιδιάρης κούνελος που ένα χέρι τον έβγαλε από το πυρακτωμένο κλουβί ενός παράνομου εκτροφείου -από αυτά που τροφοδοτούν το εμπόριο με κουνελάκια των 2 ευρώ…- και σήμερα απολαμβάνει μια νέα ζωή σε ένα φιλόξενο κτήμα με ανθρώπους που του προσφέρουν αγάπη και φροντίδα. Είναι η Τατόι, το πιτ μπουλ που σώθηκε πέρυσι, που παραμένει στο καταφύγιο της Save a Greek Stray στον Ωρωπό και περιμένει υπομονετικά υιοθεσία. Είναι τα σκυλιά. Τα εκατοντάδες σκυλιά. Αυτοί οι απλήρωτοι εργάτες που ζουν δεμένοι για να φυλάνε σπίτια, που δεν ανήκουν όμως στην οικογένεια και ο κόσμος να χαλάσει θα μείνουν εκεί.  Έξω, με την αλυσίδα. Κι ας καούν. Κι αν καούν, θα αντικατασταθούν με άλλο σκυλί, με νέα αλυσίδα.

Ο προδομένος «φίλος»

Όπως αυτό το τρομαγμένο πλάσμα που εγκαταλείφθηκε κάπου στο Ντράφι, με την χοντρή την αλυσίδα στον λαιμό να του πνίγει κάθε ελπίδα.  Ένας εγκαταλειμμένος φύλακας.  Ένας προδομένος «φίλος» του ανθρώπου που έμεινε πίσω να περιμένει άγνωστο τι.  Ένας τυχερός πυρόπληκτος που σώθηκε, αλλά στο βλέμμα του θα μείνει ίσως για πάντα η απορία για το πώς του φέρθηκαν αυτοί τους οποίους εμπιστευόταν με τη ζωή του.  Ένας τυχερός πυρόπληκτος που, αφού δέχθηκε τις πρώτες βοήθειες από τα μέλη του Σωματείου Περίθαλψης και Προστασίας Αδέσποτων Ζώων, Stray.gr, μεταφέρθηκε στο παλιό λατομείο της ΛΑΤΟ στο Γαλάτσι, που, όπως το 2021, έτσι και το 2022 άνοιξε προσωρινά για να φιλοξενήσει τα πυρόπληκτα ζώα της Αττικής που αναζητούν φροντίδα και μια νέα οικογένεια που στα δύσκολα δεν θα τα εγκαταλείψει.

Και στο πλευρό αυτών των ζώων είναι και τα ανθρώπινα ζώα που νοιάστηκαν, που έτρεξαν, που ξενύχτισαν, που παρακάλεσαν για βοήθεια όταν τα έξοδα της περίθαλψης και της παρατεταμένης φιλοξενίας τους γονάτισαν και τα λεφτά δεν έφταναν πια για φάρμακα και τροφές. Είναι αυτός ο κόσμος που κινείται παράλληλα με τον κόσμο της αδιαφορίας, αυτόν τον κόσμο που δεν ακούει τις φωνές αυτών που δεν έχουν φωνή να ζητήσουν βοήθεια. Είναι αυτός ο κόσμος που γίνεται η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή για να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει και ο άνθρωπος τους το στερεί.

Πηγή: avgi.gr

επιμέλεια Γιώργος Δρούκας

Η αρπαγή ζώων από τη φύση και ο εγκλεισμός τους είναι το άκρον άωτον του ανθρώπινου θράσους και της ασέβειας προς το ζωικό βασίλειο.

Οχι, δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη η είδηση της δολοφονίας ενός χιμπατζή από τους ανθρώπους του Αττικού Πάρκου. Ούτε πρώτη φορά είναι που συμβαίνει -θυμηθείτε τα δύο τζάγκουαρ που δολοφόνησαν το πρόσφατο 2018- ούτε υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για να περιμένουμε μια διαφορετική αντιμετώπιση.

Γιατί να περιμένουμε, άλλωστε, κάτι καλύτερο από μια φυλακή ζώων που στόχο έχει αποκλειστικά και μόνο το κέρδος; Πώς μας ήρθε πως θα έκαναν κάτι διαφορετικό οι άνθρωποι που απάγουν ζώα από το φυσικό τους περιβάλλον -ή τα αγοράζουν έτοιμα από άλλους απαγωγείς- και τα κλείνουν σε φυλακές ως εκθέματα για το φιλοθέαμον κοινό που πληρώνει για να καταναλώνει δυστυχία;

Οχι, ούτε ήταν «η κακιά στιγμή» ούτε η εκτέλεση του ζώου ήταν η τελευταία, απευκταία λύση. Δεν εξετάστηκε ποτέ καμία άλλη λύση, όπως η νάρκωση του χιμπατζή, και αυτό φαίνεται απολύτως ξεκάθαρα και στις ελλιπέστατες έως... ασυνάρτητες δικαιολογίες των υπευθύνων του Αττικού Πάρκου, που δεν φρόντισαν καν να ευθυγραμμίσουν την υπερασπιστική τους γραμμή. Ενας λέει πως το πρωτόκολλο λέει θανάτωση, άλλος λέει πως δεν υπήρχε όπλο με υπνωτικά βελάκια, άλλος λέει πως... ε, ήταν δύσκολο, μωρέ, να πετύχουν το ζώο με τα βελάκια οπότε του έριξαν κατ’ ευθείαν με την καραμπίνα. Καταλάβαμε.

Ούτε, φυσικά, θα ήταν όλα καλά αν ο χιμπατζής είχε ναρκωθεί και επιστραφεί στη φυλακή του, διότι ουδέποτε έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Η αρπαγή ζώων από τη φύση και ο εγκλεισμός τους είναι το άκρον άωτον του ανθρώπινου θράσους και της ασέβειας προς το ζωικό βασίλειο.

Δεν υπάρχει ούτε ένα ζώο που να μη δυστυχεί όταν του στερείται η ελευθερία· ούτε ο άνθρωπος ούτε ο χιμπατζής (του οποίου το DNA διαφέρει από το ανθρώπινο μόλις κατά 1%) ούτε τα δελφίνια, που στο ίδιο αισχρό «πάρκο» βασανίζονται για να κάνουν επιδείξεις για τα μάτια των επισκεπτών, ούτε τα πτηνά που δεν αντέχουν σε κλουβί, όσο μεγάλο κι αν είναι αυτό, ούτε οι μέλισσες ούτε το χρυσόψαρο στη γυάλα.

Γνωρίζω καλά πως δεν είμαι ο μόνος που συγκινήθηκε βαθιά από το σάλτο του χιμπατζή προς την ελευθερία του, από την οποία τον χώριζαν ανέκαθεν πυκνά ηλεκτροφόρα σύρματα που του μάθαιναν με τον πιο βίαιο τρόπο να κάθεται στ’ αυγά του και να αποδέχεται τη σκλαβιά του. Κι ενώ αυτά τα σύρματα τον αποθάρρυναν κάθε μέρα της έγκλειστης ζωής του, ο χιμπατζής αποφάσισε να υποστεί το ηλεκτροσόκ και να δραπετεύσει.

Εζησε περίπου είκοσι πέντε λεπτά ελεύθερος: τραυματισμένος από το ρεύμα, μπερδεμένος καθώς βρισκόταν σε άγνωστο χώρο, αλλά έξω από το καταραμένο κλουβί που τον δέσμευε τόσα χρόνια. Υστερα μια σφαίρα έσκισε τη σάρκα του και τον άφησε νεκρό. Πέθανε, όμως, ελεύθερος. Αυτά τα είκοσι πέντε λεπτά που έζησε έξω από τη φυλακή, νιώθοντας το ακαταμάχητο κάλεσμα του φυσικού του περιβάλλοντος, ήταν τα μόνα που είχαν ένα νόημα, μια αξία σε μια ζωή υποδουλωμένη.

Με τον κίνδυνο να γίνω ακόμα περισσότερο δυσάρεστος, όμως, θα υπενθυμίσω πως οι ζωολογικοί κήποι δεν είναι τα μόνα κλουβιά που θα πρέπει να σπάσουν. Οι αγελάδες, τα γουρούνια, οι κότες και όλα τα άλλα ζώα που στοιβάζονται κατά χιλιάδες μέσα σε φρικτά εκτροφεία περιμένοντας τη σφαγή τους, έχουν ακριβώς την ίδια δίψα για ελευθερία που είχε και ο χιμπατζής του Αττικού.

Ποιοι είμαστε εμείς που αποφασίζουμε πως η δική μας ζωή είναι πιο πάνω από αυτήν του χιμπατζή και αυτή του χιμπατζή πιο πάνω από τις ζωές εκείνων που σφάζονται για να φτάσουν στο πιάτο μας;

Λευτεριά, λευτεριά, σε όσα είναι σε κλουβιά - ανθρώπινα και μη.

https://www.efsyn.gr

Μελέτη του DNA των σκύλων έδειξε ότι ο «καλύτερός μας φίλος» στον κόσμο των ζώων είναι μάλλον και ο παλαιότερος. Η ανάλυση αποκαλύπτει ότι η εξημέρωση των σκύλων ξεκινά πριν από 11.000 χρόνια, μετά τη λήξη της τελευταίας εποχής των Παγετώνων.

Αυτό επιβεβαιώνει ότι οι σκύλοι εξημερώθηκαν πριν από οποιοδήποτε άλλο γνωστό είδος. Η σκυλίσια συντροφιά ήταν ευρέως διαδεδομένη σε όλο το βόρειο ημισφαίριο εκείνη την εποχή και είχε ήδη χωριστεί σε 5 διαφορετικά είδη.

Παρά την εξάπλωση των Ευρωπαϊκών σκύλων κατά τη διάρκεια της αποικιακής εποχής, ίχνη αυτών των αρχαίων αυτόχθονων φυλών επιβιώνουν μέχρι και σήμερα στην Αμερική, την Ασία, την Αφρική και των Ωκεανία. Η έρευνα συμπληρώνει κάποια από τα κενά που υπάρχουν στη φυσική ιστορία των καλύτερών μας φίλων.

Ο Dr. Pontus Skoglund, συγγραφέας της έρευνας στο Ancient Genomics laboratory του Crick Institute στο Λονδίνο δήλωσε στο BBC News: «Οι σκύλοι είναι ιδιαίτερα μοναδικοί καθώς όταν όλοι οι άνθρωποι ήταν ακόμα κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες, εξημέρωσαν ένα πραγματικά άγριο σαρκοφάγο – οι λύκοι είναι ιδιαίτερα τρομακτικοί σε πολλά μέρη του κόσμου. Το ερώτημα είναι γιατί το έκαναν αυτό οι άνθρωποι; Πώς προέκυψε; Αυτό μας ενδιέφερε».

Σε κάποιο βαθμό, τα γενετικά μοτίβα των σκύλων μιμούνται εκείνα των ανθρώπων, επειδή οι άνθρωποι πήραν τους σκύλους μαζί τους όπου κι αν μετακόμιζαν. Αλλά υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές.

Για παράδειγμα, οι πρώτοι Ευρωπαϊκοί σκύλοι ήταν αρχικά διαφορετικοί και φαίνεται ότι προέρχονταν από δύο διαφορετικούς πληθυσμούς, ο ένας σχετιζόταν με του Δυτικούς και ο άλλος με του Σιβηρικούς. Αλλά κάποια στιγμή, ίσως μετά την έναρξη της Εποχής του Χαλκού, ένας πληθυσμός εξαπλώθηκε ευρέως και αντικατέστησε τους άλλους στην ήπειρο.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αν και σήμερα βλέπουμε τόσα διαφορετικά μεγέθη και μορφές, γενετικά μιλώντας όλοι οι σκύλοι προέρχονται από μια μικρή υποομάδα που υπήρχε τότε. Επίσης, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι όλοι οι σκύλοι προέρχονται από έναν εξαφανισμένο πληθυσμό λύκων. Αν υπήρχαν πολλαπλές περιπτώσεις εξημέρωσης σε όλο τον κόσμο, οι άλλες απόπειρες δεν συνεισέφεραν ιδιαίτερα στο DNA των σημερινών σκύλων.

Ο Dr. Skoglund είπε ότι δεν ήταν ξεκάθαρο το πότε ή πώς συνέβη η αρχική εξημέρωση. Η ιστορία των σκύλων ήταν τόσο δυναμική που δεν μπορούμε αυτό να το δούμε με βεβαιότητα. Είναι πιθανό όμως να έγινε για πολλούς λόγους, όπως για ασφάλεια ή μετακίνηση (όπως στη Σιβηρία).

Πηγή: www.bbc.com/news/science-environment

"Γιορτή υιοθεσίας σκύλου"
Όσοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν ένα πιστό φίλο, θα έχουν την ευκαιρία να διαλέξουν ανάμεσα σε δεκάδες πανέμορφα, υγιέστατα, εμβολιασμένα και τσιπαρισμένα σκυλάκια, στη γιορτή υιοθεσίας σκύλου, που θα γίνει στα πλαίσια της "Γιορτής Φιλοζωίας", που διοργανώνει ο Δήμος Αλίμου την
Κυριακή 5 Ιουνίου
11:00-14:00
Πλατεία Καραισκάκη
Λ.Ιωνίας,
Άλιμος 17456

Μέσα στο πάρκο σκύλων, θα παρευρίσκονται οι εθελοντές του Φιλοζωικού συλλόγου Αλίμου Σ.Α.Ζ.Α και του Φιλοζωικού και Πολιτιστικού Σωματείου Π.Φαλήρου, συνοδεύοντας τα σκυλάκια και βοηθώντας τους υποψήφιους κηδεμόνες να κάνουν τη σωστή επιλογή.
Όσοι υιοθετήσουν σκυλάκι θα λάβουν και κάποιο από τα δώρα που προσφέρουν οι χορηγοί μας:
Η εταιρία Purina προσφέρει τροφή εξαιρετικής ποιότητας για το πρώτο τρίμηνο.
Το εκπαιδευτικό κέντρο ΕΚΕΣ, προσφέρει 4 μαθήματα βασικής εκπαίδευσης, παράλληλα με βασικές οδηγίες και συμβουλές για μία ομαλή συμβίωση.
Το κέντρο κοινωνικοποίησης σκύλου Urban Paw Greece, προσφέρει 3 επισκέψεις κοινωνικοποίησης, με ομαδικό παιχνίδι, παράλληλα με οδηγίες και συμβουλές για μία ομαλή συμβίωση.
Η εταιρία εκτυπώσεων Pop11 προσφέρει μπλουζάκι με εκτύπωση φωτογραφίας του σκύλου που θα υιοθετηθεί.
Ας δώσουμε μία ευκαιρία στα αδέσποτα της παραλιακής ζώνης να γνωρίσουν την όμορφη πλευρά της ζωής, να νοιώσουν το χάδι και την αγάπη μιας οικογένειας.

Παράλληλα με τη Γιορτή υιοθεσίας θα έχουμε:
Μπαζαρ από τα 2 φιλοζωικά σωματεία .
Φιλοζωικές δράσεις με ζωγραφική και παιχνίδι για παιδιά από την ομάδα Ζ.ω.Ε.Σ .
Σας περιμένουμε!!!!

Άγρια άλογα που περισυνελέγησαν ύστερα από εντολή εισαγγελέα και μεταφέρθηκαν σε κλειστό γήπεδο χωριού θα δημοπρατήσει ο δήμος Γρεβενών, διαδικασία ωστόσο την οποία καταγγέλλουν φιλοζωικές οργανώσεις.

«Τα άλογα», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Γρεβενών Γιώργος Δασταμάνης, «περισυνελέγησαν γιατί αγρότες κατήγγειλαν στον εισαγγελέα καταστροφές στις καλλιέργειές τους».

Όπως αναφέρεται στην περίληψη διακήρυξης της δημοπρασίας, «εκτίθεται με πλειοδοτική δημοπρασία, η εκποίηση 30 ανεπιτήρητων ζώων (ιπποειδή), που περιήλθαν στην περιουσία του δήμου Γρεβενών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 του Ν.4056/2012». Η δημοπρασία θα διενεργηθεί στις 3 Μαΐου, στο Δημοτικό Κατάστημα (Πλατεία Ελευθερίας 1), ενώπιον της τριμελούς επιτροπής δημοπρασιών, σύμφωνα με τους όρους της σχετικής διακήρυξης.

«Αν η δημοπρασία αποβεί άγονη, θα επαναληφθεί μέχρι να βρεθεί κάποιος αγοραστής για τα 30 άλογα», ξεκαθάρισε ο κ. Δασταμάνης.

1.500 ευρώ για 30 άλογα

Τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κρατούνται τα άλογα αλλά και την απόφαση για τη δημοπρασία, κατήγγειλε η Φιλοζωική Ομάδα Γρεβενών και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών «Ippothesis».

«Ανάμεσα στα ζώα έχει και πουλάρια, ενώ εμείς μετρήσαμε 36 συνολικά άλογα, εκ των οποίων πωλούνται τα 30 προς 50 ευρώ το ένα. Επίσης, δεν ξέρουμε αν η τροφή που τους βάζουν επαρκεί», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Εύη Κανιστρά από τη Φιλοζωική Ομάδα Γρεβενών, που από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο γειτονικό από τα Γρεβενά χωριό, όπου κρατούνται τα άλογα. Η ίδια εκτιμά ότι πρόκειται για άλογα που είχαν αγοράσει παλαιότερα κάποιοι με επιδοτήσεις για προγράμματα οικοτουρισμού, αλλά όταν έπεσαν έξω οι επιχειρήσεις τους, τα άφησαν ελεύθερα στο βουνό.

«Τον χειμώνα κατέβηκαν στα χωριά κάποια άλογα αναζητώντας τροφή και άρχισαν οι κάτοικοι να διαμαρτύρονται για καταστροφές», συμπληρώνει.

Για την κ. Κανιστρά, το άρθρο 17 του νόμου 4056/2012, βάσει του οποίου γίνεται η δημοπρασία, αφορά τη διαχείριση ανεπιτήρητων παραγωγικών ζώων, βοοειδών ή αιγοπροβάτων και όχι ιπποειδών. Το ίδιο υποστηρίζει και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών που σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι «ο νόμος που επικαλείται ο δήμος δεν αφορά τα ιπποειδή». Μάλιστα, με επιστολή του στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο Πανελλήνιος Σύλλογος ζητά «να καταγραφεί η κοινωνία εκτροφής των ιπποειδών, η οποία δεν δημιουργήθηκε σε μια ημέρα αλλά πιθανόν να ήταν επιδοτούμενη, να καταγραφούν τα στοιχεία όσων ενδιαφερθούν να τα αποκτήσουν και να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος για τον απογαλακτισμό των νεαρότερων ζώων».

«Η διαδικασία δημοπράτησης είναι σύννομη αλλά, από την άλλη, δεν υπάρχει νομοθεσία που να προστατεύει τα ελεύθερα άλογα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Μυρτώ – Αικατερίνη Κωνσταντινίδου, γεωπόνος – ζωοτέχνης και μέλος του Δικτύου Διατήρησης Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων – «ΑΜΑΛΘΕΙΑ».

«Κατ’ εμέ θα έπρεπε να τα διώξουν πάλι προς το βουνό και να τα αφήσουν στην ησυχία τους. Αν μάλιστα τα έδιωχναν οργανωμένα, τα άλογα μαθαίνουν και δεν ξαναπλησιάζουν», εξηγεί, εκφράζοντας παράλληλα και την ανησυχία της για το μέλλον των ζώων αν δεν πωληθούν.

====================================================================================================================================================================

Γρεβενά: Ακυρώθηκε η δημοπρασία για τα άγρια άλογα μετά τις αντιδράσεις

Σε ακύρωση της δημοπρασίας 30 αλόγων στα Γρεβενά, προχώρησε τελικά ο δήμος της πόλης, μετά από σφοδρές αντιδράσεις τα τελευταία 24ωρα. Η απόφαση λήφθηκε από την οικονομική επιτροπή, σε συνεδρίαση που έγινε σήμερα, Παρασκευή.

Τη σχετική απόφαση προσκόμισε ο δήμος Γρεβενών σήμερα στο διοικητικό δικαστήριο Κοζάνης όπου συζητήθηκε αίτηση αναστολής εκτέλεσης και προσωρινής διαταγής παύσης της δημοπρασίας των συνολικά 30 άγριων αλόγων που είχε προγραμματίσει για τις 3 Μαΐου ο δήμος Γρεβενών. Την προσφυγή κατέθεσαν η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών «Ippothesis».

Σύμφωνα με τη δικηγόρο Χριστίνα Ζέρβα, η οποία εκπροσώπησε τα φιλοζωικά σωματεία, «η απόφαση της οικονομικής επιτροπής του δήμου Γρεβενών ακυρώνει τη διαδικασία, καθώς επικαλείται το ενδιαφέρον που υπάρχει από φιλοζωικά σωματεία για υιοθεσία των αλόγων».

Ωστόσο, την Τρίτη 3 Μαΐου αναμένεται και η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου Κοζάνης, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Πηγή: ethnos.gr