Διαδηλώσεις θα διεξαχθούν σήμερα, Σάββατο, σε πολλές πόλεις της Γαλλίας «κατά του συστημικού ρατσισμού, της αστυνομικής βίας και υπέρ των δημόσιων ελευθεριών», ύστερα από κάλεσμα της άκρας αριστεράς και διαφόρων οργανώσεων, υπό αυστηρή επίβλεψη από τις δυνάμεις της τάξης.

Το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών έχει κινητοποιήσει 30.000 αστυνομικούς και χωροφύλακες για την σημερινή μέρα, κατά την οποία ο Πάπας Φραγκίσκος πραγματοποιεί επίσης επίσκεψη στη Μασσαλία, στη νοτιοανατολική Γαλλία, έπειτα από επίσημη επίσκεψη τριών ημερών που πραγματοποίησε στη χώρα ο βασιλιάς Κάρολος και η βασίλισσα Καμίλα της Βρετανίας.

Σύμφωνα με σημείωμα τοπικών υπηρεσιών πληροφοριών, στο οποίο είχε πρόσβαση το AFP, 24.000 ως 30.000 διαδηλωτές αναμένεται να συμμετάσχουν σε 116 ενιαίες πορείες που διοργανώνονται σε όλη την επικράτεια κατόπιν πρωτοβουλίας περίπου 100 συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων, όπως και συλλογικών ομάδων λαϊκών συνοικιών.

«Ο φόνος του Ναέλ, ο οποίος σκοτώθηκε από αστυνομικό στις 27 Ιουνίου 2023 στην Ναντέρ (προάστιο του Παρισιού), έριξε ξανά φως σ'αυτό που πρέπει να σταματήσει: ο συστημικός ρατσισμός, η αστυνομική βία και οι κοινωνικές ανισότητες που διευρύνει η πολιτική (του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ) Μακρόν», αναφέρουν οι οργανώσεις σε κοινό ανακοινωθέν τους.

Ο θάνατος του 17χρονου εφήβου από σφαίρα τροχονόμου στη διάρκεια ελέγχου είχε πυροδοτήσει κύμα ταραχών στη Γαλλία.

Στο Παρίσι, το οποίο φιλοξενεί επίσης σήμερα την Techno Parade, αναμένεται 3.000 ως 6.000 άνθρωποι να κατέβουν στους δρόμους ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των οργανώσεων αυτών, σύμφωνα με αστυνομική πηγή.

Ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανέν απέστειλε χθες, Παρασκευή, επιστολή υποστήριξης στους αστυνομικούς και τους χωροφύλακες και τηλεγράφημα στους νομάρχες, αντίγραφο του οποίου εξασφάλισε το AFP, στο οποίο τους καλεί «να επιδείξουν ιδιαίτερη επαγρύπνηση όσον αφορά τις συγκεντρώσεις αυτές», να αποφασίσουν απαγόρευση αν κριθεί απαραίτητο και να αναφέρουν τα μηνύματα «που φέρουν υβριστικά και προσβλητικά συνθήματα για τους θεσμούς της Δημοκρατίας, την αστυνομία και την χωροφυλακή, τα οποία ενδέχεται να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου».

Με την Λαμπεντούζα να «βουλιάζει» εξαιτίας των αυξημένων μεταναστευτικών ροών Γαλλία και Γερμανία δεν δείχνουν διατεθειμένες να βοηθήσουν, με το Παρίσι να δηλώνει πως δεν είναι διαθέσιμο να υποδεχθεί αιτούντες άσυλο και το Βερολίνο να τάσσεται υπέρ αυστηρότερων ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μεσόγειο.

Η Γαλλία δεν είναι διαθέσιμη για να υποδεχθεί αιτούντες άσυλο που έφθασαν τις τελευταίες ημέρες στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα, δήλωσε σήμερα ο γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανέν.

«Όχι, η Γαλλία δεν θα το κάνει» δήλωσε ο γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμανέν, αρνούμενος να υποδεχθεί αιτούντες άσυλο. «Η Γαλλία θέλει να βοηθήσει την Ιταλία να ελέγξει τα σύνορά της για να εμποδίσει ανθρώπους να έρθουν», πρόσθεσε σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό Europe 1 ενόψει της επίσκεψής του στη Ρώμη.

«Θα ήταν λάθος (…) να κατανέμονται σε όλη την Ευρώπη και τη Γαλλία, η οποία κάνει ήδη αυτό που της αναλογεί», πρόσθεσε.

Νωρίτερα ο Νταρμανέν είχε ανακοινώσει πως θα επισκεφθεί το απόγευμα τη Ρώμη έπειτα από αίτημα του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για να συζητήσει την ευρωπαϊκή συνεργασία αναφορικά με τους μετανάστες που φθάνουν στη Λαμπεντούζα.

«Αυτό που θέλουμε να πούμε στους ιταλούς φίλους μας, οι οποίοι πιστεύω πως συμφωνούν απολύτως, είναι ότι πρέπει να προστατεύσουμε τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και, πάνω απ' όλα, να εξετάζουμε αμέσως τα αιτήματα για άσυλο», δήλωσε ο Νταρμανέν.

«Όταν δεν δικαιούνται άσυλο, οι άνθρωποι θα πρέπει να στέλνονται πίσω στη χώρα τους», πρόσθεσε.

Στο μεταξύ, η Γερμανίδα ομοσπονδιακή υπουργός Εσωτερικών, Νάνσι Φέζερ, τάχθηκε υπέρ αυστηρότερων ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μεσόγειο, με αφορμή και την άφιξη χιλιάδων μεταναστών στην Λαμπεντούζα.

«Πρέπει να αυστηροποιηθεί ο έλεγχος στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ στη Μεσόγειο. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τεθεί υπό έλεγχο η κατάσταση», δήλωσε νωρίτερα σήμερα στη δημόσια τηλεόραση ARD η Φέζερ, στηρίζοντας και τη χθεσινή τοποθέτηση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από την Λαμπεντούζα. Η υπουργός Εσωτερικών απέρριψε ωστόσο την πρόταση του πρωθυπουργού της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ για επιβολή ανώτατου ορίου στην είσοδο μεταναστών στη Γερμανία, αντιτείνοντας ότι «μόνιμος έλεγχος της μετανάστευσης είναι εφικτός μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Ο κ. Ζέντερ, τρεις εβδομάδες πριν από τις κρατιδιακές εκλογές στη Βαυαρία, ζήτησε να τεθεί πλαφόν στην είσοδο μεταναστών, στις 200.000 ετησίως.

Την πρόταση του βαυαρού πρωθυπουργού στηρίζουν πολλοί γερμανικοί δήμοι, οι οποίοι διαμαρτύρονται ότι αυτή τη στιγμή είναι πρακτικά αδύνατο να ενσωματωθούν οι μετανάστες που έφθασαν τους τελευταίους μήνες και ζητούν περιορισμό του αριθμού, αύξηση των κονδυλίων και νέες θέσεις σε κέντρα φιλοξενίας και σχολεία.

Πηγή: efsyn.gr

της Μαρίας Δεναξά

Στις 16 Οκτωβρίου, η ΕΕ κάνει ακόμη ένα βήμα προς τον ολοκληρωτισμό χρησιμοποιώντας τη γνωστή της τακτική. Με την πρόφαση πάντα της υπεράσπισης ενός καλού σκοπού, κρύβει από την κοινή θέα τις επικίνδυνες προθέσεις της, για περισσότερη ανελευθερία στα πρότυπα της κατ’ επίφαση δημοκρατικής εποχής που διανύουμε.

Σε έναν μήνα λοιπόν από τώρα, θα τεθεί σε ψηφοφορία στο ευρωκοινοβούλιο πρόταση νόμου που θα επιτρέπει τη μαζική και νόμιμη παρακολούθηση όλων των συνομιλιών μας γραπτών και προφορικών, σε πραγματικό χρόνο!

Μετά τους νόμους που ψηφίστηκαν για τη «διασφάλιση της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων», οι οποίοι επιτρέπουν τη χρήση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης και αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους της Γαλλίας, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης η Ε.Ε με τη σειρά της, πάει ένα βήμα παρακάτω προτείνοντας και υιοθετώντας νόμους που έχουν ελευθεροκτόνο χαρακτήρα.

Βεβαίως, είχε προηγουμένως καλλιεργήσει το έδαφος για την επιβολή ενός καθεστώτος Μοναδικής Αλήθειας και Πρωτοφανούς Επιτήρησης, χωρίς να ακουστεί «κιχ» απ’ όσους και (καλά) κόπτονται για την ελευθερία του λόγου, τις δημοκρατικές αξίες και τα λοιπά βαρύγδουπα, που στις μέρες μας αποδεδειγμένα έχουν καταπατηθεί. Την τελευταία τριετία εμπεδώσαμε πως οποιαδήποτε αντίθετη άποψη ή τοποθέτηση, που θέτουν εν αμφιβόλω το επίσημο αφήγημα που οικοδομεί την ενιαία σκέψη και διατηρεί τη σιωπή των αμνών, λαμβάνεται ως παραπληροφόρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τους ευρωπαίους τεχνοκράτες κι όσους με ζήλο τους δηλώνουν τυφλή πίστη και υπακοή.

Λογοκρισία λοιπόν επιβλήθηκε στην έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, με την απαγόρευση των ρωσικών κρατικών μέσων που εκπέμπουν σε χώρες-μέλη, αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Στις 25 Αυγούστου, μέσα στο θερινό νιρβάνα άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος στο πλαίσιο των ψηφιακών υπηρεσιών της ΕΕ, που δίνει άνευ προηγουμένου εξουσίες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία μπορεί να επιδίδεται σε αστυνόμευση και έλεγχο των κοινωνικών δικτύων και να απαιτεί να αφαιρείται το περιεχόμενο που εκείνη θα ορίζει ως «παραπληροφόρηση».

Οπότε παραπληροφόρηση πλέον, μόνο από επίσημες πηγές!

Στην προτεινόμενη νομοθεσία τώρα: γνωστή ως «Chat Control», θα καταστήσει νόμιμη την παρακολούθηση και τον έλεγχο της επικοινωνίας όλων των συνομιλιών, με την αιτιολογία της πρόληψης της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών μας.

To Chat Control, θα παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο καθώς θα παρακολουθεί αυτόματα όλους τους τύπους επικοινωνίας: Tις τηλεφωνικές συνομιλίες, βιντεοκλήσεις, γραπτά ηλεκτρονικά μηνύματα, κάθε είδους εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κρυπτογραφημένων υπηρεσιών κ.τλ.

Όλα θα φιλτράρονται με λέξεις κλειδιά σε πραγματικό χρόνο και θα επισημαίνονται για περαιτέρω έλεγχο κι αν χρειαστεί θα ασκείται δίωξη.

Το ίδιο θα ισχύει για τις εικόνες και τα βίντεο που αποθηκεύονται είτε στον υπολογιστή, είτε σε cloud. Bασικά ό,τι κάνουμε με το έξυπνο τηλέφωνο μας. Ολόκληρη η προσωπική μας ζωή θα είναι εκτεθειμένη σε κυβερνητικό έλεγχο, ανά πάσα στιγμή.

Το Chat Control θα τεθεί σε ψηφοφορία στις 16 Οκτωβρίου. Δηλαδή σε ένα μήνα από τώρα. Το αξιοπερίεργο είναι πως δεν έχει τύχει σχεδόν καθόλου προσοχής από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, πράγμα μάλλον παράξενο δεδομένης της κλίμακας των επιπτώσεων στις ελευθερίες όλων των ευρωπαίων πολιτών. Επί της ουσίας πρόκειται για το αμερικανικό Patriot Act, αλλά πολύ πιο ισχυρό, καθώς ο έλεγχος θα είναι υποχρεωτικός για όλες τις συνομιλίες, τις εφαρμογές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μηνυμάτων συμπεριλαμβανομένων των WhatsApp, Signal, Telegram κ.τλ.

Εάν υιοθετηθεί, κάτι που φαίνεται αρκετά πιθανό, αφού μόνο η Γερμανία και η Αυστρία έχουν δηλώσει ότι είναι αντίθετες – όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών επικοινωνίας (apple, meta, signal, telegram, google κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη θα υποχρεούνται να αναλύουν κάθε ιδιωτικό μήνυμα, αρχείο, τηλεφωνική κλήση και διαδικτυακή αποθήκευση για περιεχόμενο CSAM (Child Sexual Abuse Material) και grooming. Θα πρέπει επίσης να διαβιβάζουν αυτά τα μηνύματα στην αστυνομία, σχηματίζοντας ένα δίκτυο παρακολούθησης όπου οι κυβερνήσεις θα έχουν πρόσβαση σε οτιδήποτε φυλάσσετε στον υπολογιστή σας, δημοσιεύετε ή αποθηκεύετε στο διαδίκτυο.

Αν δεν το έχετε καταλάβει, αυτή είναι άλλη μια μεγάλη απειλή για την κουρελιασμένη πια δημοκρατία στην Ευρώπη, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι πολίτες. Ο Γερμανός ευρωβουλευτής Πατρίκ Μπρέγιερ, εξηγεί λεπτομερώς το επικίνδυνο νόμο στην ιστοσελίδα του.

Όποιοι νομίζουν πως με την ακραία παρακολούθηση και με ελευθεροκτόνους νόμους, θα εξαλειφθεί η σεξουαλική κακοποίηση και το Trafficking των παιδιών, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Το ολοένα και πιο εχθρικό προς την ελευθερία του λόγου ευρωπαϊκό περιβάλλον, απ’ άκρη σ’ άκρη στη γηραιά ήπειρο, σε συνδυασμό με την υπερβολική ενίσχυση της ασφάλειας με αληθοφανείς δικαιολογίες, δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τις κοινωνίες των πολιτών που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Ενημερωτικά: Boυλευτές του κυβερνώντος κόμματος στη Γαλλία, κατέθεσαν τροπολογία στο νόμο για την ασφάλεια και τη ρύθμιση του ψηφιακού χώρου, με στόχο την απαγόρευση της χρήσης VPN, ώστε να μην είναι δυνατή η πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα.

Πηγή: dimosiografia.com

Η Apple ανακοίνωσε την Παρασκευή πως θα εκδώσει μια επικαιροποίηση λογισμικού για τους χρήστες του iPhone 12 στη Γαλλία για να διευθετήσει μια διένεξη με τη γαλλική ρυθμιστική αρχή η οποία έδωσε εντολή να ανασταλούν οι πωλήσεις του συγκεκριμένου κινητού τηλεφώνου στη χώρα επειδή παραβιάζει τα όρια έκθεσης σε ακτινοβολία.

Η γαλλική κυβέρνηση καλωσόρισε την κίνηση αυτή και δήλωσε πως η επικαιροποίηση του λογισμικού θα δοκιμασθεί γρήγορα και αναμένεται ότι θα επιτρέψει να επαναληφθούν οι πωλήσεις αυτού του σχετικά παλαιού μοντέλου, που είχε κυκλοφορήσει το 2020.

Το Βέλγιο, το οποίο ανακοίνωσε χθες, Πέμπτη, ότι θα εξετάσει ενδεχόμενους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με το iPhone 12 μετά την αναστολή των πωλήσεών του από τη Γαλλία, καλωσόρισε επίσης την κίνηση, όμως δήλωσε πως θα συνεχίσει τη δική του επανεξέταση του τηλεφώνου και άλλων μοντέλων.

«Θα εκδώσουμε μια επικαιροποίηση λογισμικού για χρήστες στη Γαλλία για να καλύψουμε το πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται από τη γαλλική ρυθμιστική αρχή. Προσδοκούμε το iPhone 12 να συνεχίσει να είναι διαθέσιμο στη Γαλλία», ανέφερε σε δήλωσή της η Apple.

Ωστόσο η εταιρεία συνέχισε να αμφισβητεί τα γαλλικά ευρήματα για την ακτινοβολία, υποστηρίζοντας πως το iPhone έχει πιστοποιηθεί από πολλούς διεθνείς οργανισμούς ότι συμβαδίζει με τις παγκόσμιες προδιαγραφές.

Ειδικοί της βιομηχανίας λένε πως δεν υπήρξαν κίνδυνοι για την ασφάλεια επειδή τα όρια, που τίθενται από τις ρυθμιστικές αρχές και αφορούν τον κίνδυνο εγκαυμάτων ή καρδιακής προσβολής από την ακτινοβολία του τηλεφώνου, ορίζονται πολύ κάτω από τα επίπεδα για τα οποία οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πως προκαλούν βλάβη.

«Υποψιάζομαι πως το όλο επεισόδιο θα ξεχαστεί γρήγορα», λέει ο Μπεν Γουντ, επικεφαλής αναλυτής στη CCS Insight, υπογραμμίζοντας πως το iPhone 12 είναι ένα παλιό μοντέλο.

Ο πρωθυπουργός που διορίστηκε από τη στρατιωτική χούντα στον Νίγηρα δήλωσε σήμερα (4/9) ότι είναι σε εξέλιξη «συνομιλίες» ώστε οι γαλλικές δυνάμεις που εδρεύουν στη χώρα του να αποσυρθούν «γρήγορα», εκφράζοντας ωστόσο ταυτόχρονα την ελπίδα ότι θα διατηρεί μια «συνεργασία» με τη Γαλλία.

Υπενθυμίζοντας ότι η κυβέρνηση του Νίγηρα κατήγγειλε τις στρατιωτικές συμφωνίες με το Παρίσι, ο Αλί Μαχαμάν Λαμίν Ζέιν είπε ότι οι γαλλικές δυνάμεις βρίσκονται «παράνομα» στη χώρα του και ότι «οι συνομιλίες που είναι σε εξέλιξη θα επιτρέψουν την αποχώρησή τους πολύ γρήγορα».

«Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι, εάν είναι δυνατόν, να διατηρήσουμε μια συνεργασία με μια χώρα με την οποία μοιραζόμαστε τόσα πολλά πράγματα», πρόσθεσε, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

Η Γαλλία δεν αναγνωρίζει ως νόμιμη τη στρατιωτική χούντα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του Νίγηρα μετά το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου. Περίπου 1.500 Γάλλοι στρατιώτες σταθμεύουν στον Νίγηρα, συμμετέχοντας στην προσπάθεια αντιμετώπισης των τζιχαντιστών, στο πλαίσιο διμερών στρατιωτικών συμφωνιών. Στις 3 Αυγούστου ωστόσο, οι στρατιωτικοί κατήγγειλαν πολλές από αυτές τις συμφωνίες ενώ στη συνέχεια ήραν τη διπλωματική ασυλία του Γάλλου πρεσβευτή στη Νιαμέι και απαίτησαν να αποχωρήσει από τη χώρα.

Η Γαλλία επιμένει ότι δεν αναγνωρίζει τις νέες αρχές και δεν θα εφαρμόσει τις αποφάσεις τους, είτε αφορούν τους στρατιώτες, είτε τον πρεσβευτή της.

Το Σαββατοκύριακο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στη Νιαμέι, ζητώντας να αποχωρήσουν οι γαλλικές δυνάμεις.

Ο συγγραφέας Ζιλ Περό, ο οποίος συμμετείχε πολύ ενεργά τα χρόνια του 1970 στον αγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής στη Γαλλία και αργότερα, τα χρόνια του 1990, έγραψε βιβλίο-καταπέλτη για τον βασιλιά του Μαρόκου, τον Χασάν Β΄, πέθανε χθες Πέμπτη σε ηλικία 92 ετών, γνωστοποίησε το οικογενειακό περιβάλλον του.

Το 1978, η κυκλοφορία του βιβλίου-έρευνας «Το κόκκινο πουλόβερ» (Le Pull-over rouge) πολλαπλασίασε τις αμφιβολίες για την ενοχή άνδρα που είχε οδηγηθεί στην γκιλοτίνα δυο χρόνια νωρίτερα, μετά την καταδίκη του για τη δολοφονία μικρού κοριτσιού, προκάλεσε πολεμική και την καταδίκη του για δυσφήμιση δυο χρόνια αργότερα.

Η ποινή του θανάτου καταργήθηκε στη Γαλλία το 1981, όμως τα αιτήματα να υπάρξει αναψηλάφηση της δίκης του Κριστιάν Ρανουτσί ουδέποτε ευοδώθηκαν.

Η έρευνα για την υπόθεση ώστε να υπάρξει νέα ποινική διαδικασία «δεν είναι σπριντ, είναι μαραθώνιος», δήλωνε ο κ. Περό στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2006. Ήλπιζε ακόμη πως μια μέρα θα ξανάνοιγε η υπόθεση.

Ο Ζιλ Περό ήταν επίσης συγγραφέας του πολύκροτου στη Γαλλία βιβλίου «Ο φίλος μας ο βασιλιάς» (Notre ami le roi) που κυκλοφόρησε το 1990 και παρουσίαζε τον απολογισμό των 30 χρόνων της μοναρχίας του Χασάν Β΄ στο Μαρόκο. Το έργο του έθετε ερωτήματα για τη συνέργεια κάποιων γαλλικών ελίτ.

«Τα βιβλία του Ζιλ Περό σημάδεψαν τη γενιά μου. Υπάρχει ένα πριν κι ένα μετά το ‘Ο φίλος μας ο βασιλιάς’», σχολίασε ο Πιερ Ασκί, δημοσιογράφος και πρόεδρος της μη κυβερνητικής οργάνωσης Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (Reporters sans Frontières, RSF).
 

Ο συγγραφέας έγραψε το 2014 τον πρόλογο εξαιρετικά επικριτικού βιβλίου για τον σημερινό βασιλιά του Μαρόκου, γιο του Χασάν Β΄, το οποίο έγραψε μαροκινός άλλοτε συνεργάτης του Γαλλικού Πρακτορείου, ο Όμαρ Μπρούξι. Το βιβλίο, με τίτλο «Ο Μοχάμεντ Στ΄ πίσω από τις μάσκες» (Mohammed VI derrière les masques) είχε υπότιτλο «Ο γιος του φίλου μας», που παρέπεμπε ακριβώς στο βιβλίο του Ζιλ Περό.

Ο δημοσιογράφος-ερευνητής Εντουί Πλενέλ εξήρε μέσω X (του πρώην Twitter) τον «φοβερό αφηγητή» και «στρατευμένο» λογοτέχνη.

Ο Ζακ Πεϊρόλ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, είχε αρχίσει καριέρα δικηγόρου, προτού πάρει άλλη ατραπό, καταλήγοντας τη δημοσιογραφία και κατόπιν τη λογοτεχνία. Με το ψευδώνυμό του, υπέγραψε το 1969 επιτυχημένο κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, το «Φάκελος 51» (Le Dossier 51), που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Είμαστε ενωμένοι στην αντίσταση, αλλά χωρίς ψευδαισθήσεις. Πρέπει να σηκώσουμε ανάστημα και να διαμαρτυρηθούμε για την ανάληψη διευθυντικών καθηκόντων από μια  φιγούρα της ακροδεξιάς – είναι βασικό ζήτημα ηθικής. Ξέρουμε όμως ότι θα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων».

Η προφητική αυτή δήλωση βετεράνου δημοσιογράφου της ιστορικής κυριακάτικης εφημερίδας της Γαλλίας, Journal du Dimanche (JDD), με την σημαντική πανεθνική κυκλοφορία στους Financial Times, συνοψίζει τη σύγκρουση ανάμεσα στους λειτουργούς της ενημέρωσης και την εργοδοσία, διάρκειας 6 ολόκληρων εβδομάδων, με αφορμή τον διορισμό του Ζοφρουά Λεζέν στην θέση του επικεφαλής σύνταξης με τις ευλογίες του μελλοντικού ιδιοκτήτη της, του υπερσυντηρητικού Βενσάν Μπολορέ.

Για τον 34χρονο Λεζέν, που υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Ερίκ Ζεμούρ, του ακροδεξιού υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές του 2022, δεν υπάρχουν παρανοήσεις. Διηύθυνε από το 2016, όταν ήταν μόλις 27 ετών, το ακροδεξιό περιοδικό Valeurs Actuelles, γι’ αυτό και μόλις ανακοινώθηκε ο διορισμός του, οι δημοσιογράφοι της JDD έκλεισαν ερμητικά τα κομπιούτερ τους.

Ήταν μια ιστορική κινητοποίηση, που έλαβε τέλος σήμερα, οπότε ο νέος διευθυντής ανάλαβε τελικά καθήκοντα, αφήνοντας τους δημοσιογράφους, που αρνήθηκαν όλοι μαζί να δουλέψουν υπό το πρόσταγμα του, επειδή «οι αξίες του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις αξίες της JDD», με δύο επιλογές: να φύγουν ή να συμβιβαστούν.

Το κερασάκι στην τούρτα

Η εργοδοσία υποσχέθηκε σημαντική αποζημίωση σε όσους δεν μπορούν να… νερώσουν το κρασί τους, αλλά αρνήθηκε ακόμα και να δώσει στους δημοσιογράφους τις εγγυήσεις που ζήτησαν «για νομική και δημοσιογραφική ανεξαρτησία».

Ήταν το κερασάκι στην τούρτα μετά την δημοσιοποίηση της πρόθεσης του ομίλου Vivendi του Γάλλου δισεκατομμυριούχου με τις υπερσυντηρητικές απόψεις, Βενσάν Μπολορέ να απορροφήσει τον όμιλο Lagardere, στο τιμόνι του οποίου βρίσκεται ο Αρνό Λαγκαρντέρ, ιδιοκτήτης πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης στη Γαλλία, ανάμεσα τους η JDD, το περιοδικό Paris Match και ο διάσημος ραδιοφωνικός σταθμός Europe 1.

Τώρα, οι γαλλικές εφημερίδες περιμένουν να δουν πόσοι δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν τη σύγκρουση με όσα προσπαθούν να τους επιβληθούν δια της πλαγίας οδού με την παραίτηση τους και πόσοι θα μείνουν στην εφημερίδα, ίσως και για να αλλάξουν τα πράγματα εκ των έσω.

Σε κάθε περίπτωση, οι απώλειες της εφημερίδας σε εργατικό δυναμικό αναμένονται να είναι πολλές, αφού και οι προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις κατά της ανάμειξης του επιχειρηματία στις υποθέσεις του τηλεοπτικού δικτύου –I Tele, που μετονομάστηκε σε CNews υπό την ιδιοκτησία της Vivendi το 2016, και στο ραδιοφωνικό δίκτυο Europe 1 το 2021, έληξαν με μαζικές αποχωρήσεις.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Να σημειωθεί ότι η Le Journal du Dimanche (Η εφημερίδα της Κυριακής) είναι από τις παλαιότερες γαλλικές εφημερίδες. Ιδρύθηκε το 1948 και είχε έως τώρα καταφέρει να κρατήσει την ανεξαρτησία της στην ενημέρωση.

Όπως αναφέρει δημοσιογράφος της στη Le Monde οι σνάδελφοι του ήλπιζαν ότι από τη στιγμή που ο Μπολορέ είχε ήδη αποκτήσει τα προαναφερόμενα μέσα (το περιοδικό «Paris Match», το ραδιόφωνο «Europe1» και το «CNEWS»), στα οποία έχει ήδη επιβάλλει την ακροδεξιά ιδεολογία του, θα άφηνε ήσυχη την JDD. «Ποτέ δεν περίμενα ότι η κατάσταση θα προχωρούσε τόσο γρήγορα», αναφέρει ο ίδιος, υπό καθεστώς ανωνυμίας, σχολιάζοντας ότι η πληροφόρηση αυτή τη στιγμή στη χώρα δεν είναι καλή.

Περίπου το ίδιο είχε πει στα μέσα του περασμένου μήνα ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος κατηγόρησε τον διάδοχο του Εμανουέλ Μακρόν ότι φέρει την ευθύνη για την άνοδο της ακροδεξιάς, επειδή δίχασε τη χώρα.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος της Γαλλίας τώρα ελπίζει σε ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, όσον αφορά την ενίσχυση των εξουσιών τους απέναντι στους μετόχους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για το οποίο φαίνεται να υπάρχει συναίνεση σε όλο τον πολιτικό κόσμο της Γαλλίας και ίσως τεθεί υπό συζήτηση μέχρι το τέλους του έτους, σύμφωνα με άρθρο της ιστοσελίδας theconversation.

Τελευταία ελπίδα

Να σημειωθεί ότι υπό την διεύθυνση του Λεζέν το περιοδικό Valeurs Actuelles καταδικάσθηκε για δημόσια εξύβριση ρατσιστικού χαρακτήρα κατά της βουλευτή του LFI Ντανιέλ Ομπόνο, με καταγωγή από την Γκαμπόν, μέσω σκίτσου που την παρουσίαζε σκλάβα με αλυσίδα στον λαιμό.

Παιδικός φίλος της Μαριόν Μαρεσάλ, της ανιψιάς της προέδρου του Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, ο Λεζέν είναι θαμώνας των πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών και ρέκτης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

«Είναι τεράστια τιμή σε μία δημοσιογραφική καριέρα να έχεις τη δυνατότητα να εργασθείς στην υπηρεσία μίας έγκριτης εφημερίδας, όπως η JDD. Το εκτιμώ απολύτως και θέλω να αφιερώσω όλη μου την ενέργεια στην επιτυχία αυτής της πρόκλησης», έγραψε στις 23 Ιουνίου μετά την ανακοίνωση του διορισμού του.

Έκτοτε, τηρεί σιγή ιχθύος ή ισχύος…

Πηγή: in.gr

Δίχασε η θεατρική παράσταση «Carte noire nommée désir» στο Φεστιβάλ της Αβινιόν της Γαλλίας. Μία σουρεαλιστική παράσταση, διαφορετική από εκείνες με τις οποίες είναι εξοικειωμένο το κοινό ήρθε να «ταράξει» τα νερά, αφού παρουσίασε τον κόσμο από την οπτική των μαύρων γυναικών που βιώνουν έντονα τον ρατσισμό και την κοινωνική καταπίεση, με στόχο να ταρακουνήσει τις δυτικές και αποικιοκρατικές συνειδήσεις.

Δημιουργός του θεατρικού έργου είναι η Rébecca Chaillon, η οποία μάλιστα συμμετέχει ενεργά ως πρωταγωνίστρια στην παράσταση που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τις τελευταίες ώρες στη Γαλλία. Το έργο αμφισβητεί «τη φιγούρα της μαύρης γυναίκας ως αντικείμενο φαντασιώσεων» και αποσκοπεί στο να παίξει με «βαθιά ριζωμένα, ρατσιστικά, σεξιστικά κλισέ», όπως αναφέρεται στο σημείωμα για την παρουσίαση του έργου, ενώ με αυτό προειδοποιούν ότι «κάποιες σκηνές μπορεί να ενοχλήσουν το κοινό».

Στην αρχή της παράστασης, οι ηθοποιοί προσκαλούν τις μαύρες γυναίκες του κοινού να καθίσουν σε καναπέδες εξυψώνοντας τη θέση τους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λευκούς θεατές που κάθισαν στις συνηθισμένες κερκίδες, μερικοί ακόμη και στο πάτωμα.

Η Rébecca Chaillon (πρωταγωνίστρια), με καταγωγή από το νησί Μαρτινίκα της Καραϊβικής, ενσαρκώνει το ρόλο μιας καθαρίστριας η οποία καθαρίζει μανιωδώς το γεμάτο με λευκή σκόνη πλατώ. Έπειτα, γδύνεται μένωντας γυμνή και οι υπόλοιπες ηθοποιοί ξεκινούν να πλέκουν τα μαλλία της και να φτιάχνουν τεράστιες πλεξούδες τις οποίες κρατούν με τα χέρια τους ως το τέλος της παράστασης δίνοντας την αίσθηση ότι είναι μεγάλες αλυσίδες που την κρατά δέσμια των στερεοτύπων και της πραγματικότητας, όπως αυτή υφίσταται σήμερα.

Κατά τη διάρκεια του έργου, το κοινό συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων, ενώ σε άλλο σημείο της παράστασης οι ηθοποιοί προσπαθούν να αρπάξουν τις τσάντες των θεατών. Επρόκειτο για μία προσπάθεια να μεταφέρουν στο κοινό την πραγματικότητα με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι - μεγάλη μερίδα του κοινού όμως φάνηκε ιδιαίτερα ενοχλημένη για την συμπεριφορά που είχαν προς το πρόσωπό τους. Κάποιοι θεατές σηκώθηκαν για να φύγουν από την αίθουσα, ενώ άλλοι τους φώναζαν: «Οι φασίστες φεύγουν».

Η σκηνή όμως που προκάλεσε οργή αφήνοντας πολλούς θεατές άναυδους, ήταν η εικόνα μίας νταντάς που ανέβηκε στο σανίδι κουβαλώντας έναν πάσσαλο με καρφωμένα σε αυτόν λευκά μωρά. Αυτά ήταν τα παιδιά που της εμπιστεύονταν για φύλαξη οι Γάλλοι, τα οποία όμως «σταύρωναν» το σώμα και την ψυχή της, σκηνή που αναπαριστούσε το καθεστώς δουλείας στο οποίο υποβάλλονται οι μαύρες γυναίκες στη Γαλλία.

Αυτή ήταν και η σκηνή που πυροδότησε τη διαμάχη που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ορισμένους να τη βλέπουν ως μια κεκαλυμμένη διαμαρτυρία με ρατσιστική χροιά έναντι των λευκών ανθρώπων. Την ίδια ώρα, οι έντονες αντιδράσεις του κοινού μπροστά στα καρφωμένα στον πάσσαλο παιδιά έδωσαν το έναυσμα στις ηθοποιούς να καταγγείλλουν από την πλευρά τους «ρατσιστικές επιθέσεις» σε βάρος τους.

Πράγματι, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του «Carte Noire named Desire», οι θεατές φέρονται να εκτόξευαν ύβρεις και απειλές στις ηθοποιούς, ενώ μία από αυτές δέχθηκε χτύπημα στο χέρι από έναν άνδρα που ανέβηκε εξαγριωμένος στην σκηνή μπροστά στο κοινό.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά με τα σχόλια που διατυπώθηκαν για την παράσταση «Carte noire nommée désir». Μεγάλη μερίδα εκδήλωση τη δυσφορία της για το θέαμα, ενώ άλλοι έσπευσαν να υποστηρίζουν τη δημιουργό του έργου, υποστηρίζοντας πως είναι μία πτύχη της ζωής που επιβάλλεται να προβληθεί. Μία παράσταση που θέτει το ερώτημα «σε ποια θέση στην κοινωνία ανήκουν τελικά οι μαύρες γυναίκες».

Η παράσταση που αμφισβήτησε ιδιαίτερα τις απόψεις των ανθρώπων που συνδέονται με το σώμα των μαύρων γυναικών, προκάλεσε αρκετές ρατσιστικές εκρήξεις κατά τη διάρκεια των 20 ημερών διεξαγωγής του φεστιβάλ, σε σημείο που ο διευθυντής του Tiago Rodrigues θέλησε να υποστηρίξει τη Rebecca Chaillon, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Νομίζω ότι έχουμε συλλογικό καθήκον ως προς αυτό. Από τις πρώτες παραστάσεις της παράστασης «Carte Noire named Desire» της Rebecca Chaillon, αρκετοί συντελεστές της παράστασης έγιναν στόχος χειρονομιών, σωματικών και λεκτικών επιθέσεων με ρατσιστικά σχόλια. Το Φεστιβάλ της Αβινιόν υποστηρίζει την ομάδα της θεατρικής παράστασης, είμαστε αλληλέγγυοι ως προς αυτή την ομάδα.

Θεωρούμε απαράδεκτο σε μια δημοκρατία να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ειδικά στην ανεξάρτητη Δημοκρατία του Φεστιβάλ της Αβινιόν, δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά θα αντιταχθούμε σε αυτό. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή την παράσταση. Είναι μια παράσταση που αντικατοπτρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Αντιλαμβανόμαστε ότι σημάδεψε το φετιό φεστιβάλ, αλλά δεν θα έχουμε την παραμικρή ανοχή σε συμπεριφορές αυτού του είδους. Δεν εκπροσωπεί το κοινό του Φεστιβάλ της Αβινιόν που γνωρίζω βαθιά μέσα μου και υποστηρίζω τη Rebecca Chaillon, την ομάδα της και αυτή την παράσταση», δήλωσε ο διευθυντής, Tiago Rodrigues.

Ο τίτλος της παράστασης «Carte noire nommée Désir», σχετίζεται με τα υποκοριστικά που δίνουν οι λευκοί για να ορίσουν το σώμα των μαύρων ως «καφέ» ή «σοκολατένιο» δέρμα (carte noir είναι μάρκα καφέ), αλλά και με τις φαντασιώσεις για το «εξωτικό» παρουσιαστικό τους και την σεξουαλικότητά τους. Γι'αυτό και στην παράσταση το σώμα έχει κεντρικό ρόλο, αποδομημένο και απομυθοποιημένο, που στη συνέχεια βάφεται λευκό.

Σε κατάσταση πολιορκίας βρίσκεται σήμερα η Γαλλία ενόψει της ημέρας της Βαστίλης, με τον φόβο εκδήλωσης της λαϊκής οργής που εκφράστηκε έντονα το προηγούμενο διάστημα, κυρίως με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από σφαίρα αστυνομικού.

Η κυβέρνηση Μακρόν ενόψει της εθνικής γιορτής θέτει επί ποδός 130.000 αστυνομικούς. Παράλληλα, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τέθηκαν και δυνάμεις ταχείας επέμβασης, ελικόπτερα, τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά και τεθωρακισμένα οχήματα. Ενδεικτικό της σκληρής αστυνόμευσης είναι η επιστράτευση 45.000 αστυνομικών μόνο στο Παρίσι.

Τέλος, ήδη εφαρμόζεται απαγόρευση της πώλησης και της χρήσης πυροτεχνημάτων σε εθνική κλίμακα και αρκετοί δήμοι ακύρωσαν εκτοξεύσεις πυροτεχνημάτων για λόγους ασφαλείας. Πηγή: www.rosa.gr

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 χρόνων ο Γαλλο-τσέχος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, Μίλαν Κούντερα, όπως μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο την κρατική τσεχική τηλεόραση. 

Ενας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του ύστερου 20ου αιώνα, δημιουργός, μεταξύ άλλων, των «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», «Το Αστείο», «Η Αγνοια», «Η Γιορτή της Ασημαντότητας», διακωμώδησε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και με ένα μείγμα μαύρης ειρωνείας και φιλοσοφικών στοχασμών, εξερεύνησε την ανθρώπινη φύση.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκδοτικός του οίκος στη Γαλλία, γνωστοποιείται πως ο Γαλλο-τσέχος συγγραφέας πέθανε χθες, Τρίτη 11 Ιουλίου, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι.

Zemřel Milan Kundera, bylo mu 94 let. Za hranicemi patřil spolu s Kafkou a Havlem k nejslavnějším českým rodákům. Jeho romány vyvolávaly pozitivní ohlas, napsal ale také řadu esejů o hudbě, literatuře či filozofii. pic.twitter.com/ZnJfY4JfVl

— ČT24 (@CT24zive) July 12, 2023

Ο Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο της άλλοτε Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχίας) την 1η Απριλίου 1929. Γιος γνωστού μουσικολόγου και πιανίστα, σπούδασε και ο ίδιος μουσική, καθώς και κινηματογράφο και φιλοσοφία, στην Πράγα. Οι μουσικές επιρροές είναι εμφανείς στο έργο του, σημειώνουν οι αναλυτές. 

Ενθουσιώδες μέλος του κομμουνιστικού κόμματος στα νιάτα του, εκδιώχθηκε από το κόμμα δύο φορές, την πρώτη το 1950 για «αντικομμουνιστικές δραστηριότητες» και τη δεύτερη το 1970 μετά την καταστολή που διαδέχτηκε την Άνοιξη της Πράγας – κινήματος του οποίου ήταν λάβρος θιασώτης, αξιώνοντας μαζί με χιλιάδες συμπατριώτες του ελευθερία λόγους και ίσα δικαιώματα για όλους.

Παρότι τα πρώιμα ποιητικά του έργα ήταν φιλοκομμουνιστικά, τα μυθιστορήματά του αποφεύγουν την ιδεολογική ταύτιση. Ο ίδιος επανειλημμένως είχε δηλώσει πως είναι μυθιστοριογράφος, αντί ένας πολιτικά υποκινούμενος συγγραφέας. 

Το συγγραφικό έργο

Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Αστείο» (1967), σατιρίζει τον ολοκληρωτισμό της κομμουνιστικής εποχής. Η κριτική του στην εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία για την καταστολή της «Άνοιξης της Πράγας το 1968, τον έβαλε στη μαύρη λίστα της χώρας του και οδήγησε στην απαγόρευση των βιβλίων του. Αφού απολύθηκε, ο Κούντερα άρχισε να δουλεύει ως τρομπετίστας στα τζαζ καμπαρέ μικρών πόλεων, εργασιακό πεδίο στο οποίο βρήκε την καλλιτεχνική ελευθερία που αναζητούσε. 

Ο ίδιος και η σύζυγός του, μετά από αποκλεισμούς και διώξεις, κατέφυγαν το 1975 στη Γαλλία. Ο ίδιος πήρε την γαλλική υπηκοότητα – αφού η πατρίδα του τού είχε αφαιρέσει την ιθαγένεια. Τέσσερα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στη Γαλλία, έγραψε το μυθιστόρημα «Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης» – γραμμένο σε πιο πειραματική γραφή, όπως και τα επόμενα έργα του.

Το 1984, το μυθιστόρημά του «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» -που εκτυλίσσεται στην Τσεχοσλοβακία του 1968, κατά τη λεγόμενη «Άνοιξη της Πράγας»- αναδείχτηκε σε συγγραφικό θρίαμβο, κάνοντάς τον διάσημο σε όλο τον κόσμο. 

Ο ίδιος παραδεχόταν πως αντλούσε έμπνευση από συγγραφείς της Αναγέννησης όπως ο Βοκάκιος, ο Ραμπελαί, ο Ντιντερό και ίσως περισσότερο ο Θερβάντες.

Αλλοι συγγραφείς που επηρέασαν το έργο του είναι, μεταξύ άλλων, οι Βιτόλντ Γκομπρόβιτς, Χέρμαν Μπροχ, Φραντς Κάφκα και Μάρτιν Χάιντεγκερ. 

Συνήθως έγραφε στα τσεχικά, ωστόσο, από το 1993 και έπειτα, τα μυθιστορήματά του γράφτηκαν στη γαλλική γλώσσα. Μεταξύ 1985 – 1987, ανέλαβε ο ίδιος τις μεταφράσεις των παλιότερων έργων του στα γαλλικά. 

Με δικά του λόγια

Ο Κούντερα σπανίως έδινε συνεντεύξεις, θεωρώντας πως οι συγγραφείς πρέπει να μιλούν μέσα από το έργο τους.

Το 1976 δήλωνε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι το να αποκαλεί κανείς τα έργα του πολιτικά, είναι υπεραπλουστευτικό και, ως εκ τούτου, αποκρύπτει την πραγματική τους σημασία.

Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 1980, και μάλιστα, στον επίσης σπουδαίο Αμερικανό συνάδελφό του Φίλιπ Ροθ, ο ίδιος περιέγραφε τη σχέση του μυθιστορήματος με τις βεβαιότητες.

«Είμαι επιφυλακτικός με τις λέξεις απαισιοδοξία και αισιοδοξία. Ένα μυθιστόρημα δεν επιβάλλει τίποτα, ένα μυθιστόρημα αναζητά και θέτει ερωτήματα. Δεν ξέρω αν το έθνος μου θα χαθεί και ποιος από τους χαρακτήρες μου έχει δίκιο. Επινοώ ιστορίες, φέρνω αντιμέτωπη την μία με την άλλη και με αυτό τον τρόπο θέτω ερωτήματα. Η ανοησία των ανθρώπων προέρχεται από το ότι έχουν ερωτήσεις για τα πάντα. Όταν ο Δον Κιχώτης βγήκε στον κόσμο, αυτός ο κόσμος έγινε ένα μυστήριο στα μάτια του. Αυτή είναι η κληρονομιά του πρώτου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος σε ολόκληρη τη μετέπειτα μυθιστορηματική ιστορία. Ο μυθιστοριογράφος διδάσκει τον αναγνώστη να κατανοεί τον κόσμο ως ερώτημα. Υπάρχει σοφία και ανοχή στη στάση αυτή. Σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω σε απαραβίαστες βεβαιότητες, το μυθιστόρημα είναι νεκρό. Ο ολοκληρωτισμός, είτε βασίζεται στον Μαρξ, είτε στο Ισλάμ είτε σε οτιδήποτε άλλο, είναι ένας κόσμος απαντήσεων, παρά ερωτήσεων. Εκεί δεν έχει θέση το μυθιστόρημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως σε όλο τον κόσμο πια οι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να κρίνουν παρά να κατανοούν. Να απαντούν παρά να ρωτούν. Συνεπώς, η φωνή του μυθιστορήματος μετά βίας ακούγεται στη θορυβώδη ανοησία των ανθρώπινων βεβαιοτήτων». 

«Ωστόσο, για έναν συγγραφέα ερωτευμένο με το παράδοξο, ο Κούντερα έχει έντονα ρυθμιστικές τάσεις. Στο “Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης”, ο Κούντερα δίδαξε στους αναγνώστες του να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στα παιδιά, τους αγγέλους, τους κυκλωτικούς χορούς, την ελπίδα, τη νοσταλγία και τον συναισθηματισμό. Αυτοί είναι οι απεσταλμένοι της απατηλής αισιοδοξίας. Το Βιβλίο του Γέλιου και της λήθης δίδαξε επίσης στους αναγνώστες ότι υπάρχει ένα καλό είδος γέλιου -το σαρδόνιο, το ασεβές και το σκωπτικό- και ένα κακό είδος, το οποίο είναι άκριτο, χαρούμενο και συγκαταβατικό. Υπάρχει πολύ από το κακό είδος στη “Γιορτή της Ασημαντότητας”» περιγράφει άρθρο του 2015 στο The Atlantic, με τίτλο «Εξακολουθεί να έχει αξία ο Μίλαν Κούντερα;» (Does Milan Kundera Still Matter?)

Ο Μίλαν Κούντερα έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ αποτελεί έναν από τους πιο πολυ-μεταφρασμένους συγγραφείς. 

Πηγή: Reuters