Ανατριχιάζει η κραυγή αγωνίας που εξέπεμψε ο επικεφαλής ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ, Τομ Φλέτσερ, μιλώντας στο BBC, εκτιμώντας πως μέσα σε 48 ώρες κινδυνεύουν να πεθάνουν 14.000 βρέφη λόγω της παντελής απουσίας ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Νετανιάχου υπό το βάρος των - καθυστερημένων- διεθνών πιέσεων, προχώρησε σε μια υποτυπώδη και πενιχρή «υποχώρηση», επιτρέποντας την πρόσβαση πέντε φορτηγών με είδη πρώτης ανάγκης, κάτι το οποίο ο Φλέτσερ χαρακτήρισε μια «σταγόνα στον ωκεανό». 

Παράλληλα, όπως γνωστοποίησε, τα φορτηγά με την ανθρωπιστική βοήθεια βρίσκονται τεχνικά εντός Γάζας, αλλά δεν έχουν φτάσει ακόμη στους πολίτες.

«Θέλω να σώσουμε όσα περισσότερα από αυτά τα 14.000 βρέφη μπορούμε μέσα στις επόμενες 48 ώρες», δήλωσε στο BBC.

Ερωτηθείς σχετικά από το BBC για το πως υπολογίστηκε ο αριθμός των βρεφών, ο Φλέτσερ έδωσε μια ακόμη σοκαριστική απάντηση δηλώνοντας πως «έχουμε μεγάλες ομάδες στο πεδίο – φυσικά πολλοί από αυτούς έχουν σκοτωθεί… αλλά συνεχίζουμε να έχουμε πολλούς ανθρώπους επιτόπου – βρίσκονται στα ιατρικά κέντρα, στα σχολεία… προσπαθούν να εκτιμήσουν τις ανάγκες».

Υπενθυμίζεται πως τις τελευταίες μέρες και μπροστά στις φρικιαστικές εικόνες που έρχονται από τη Λωρίδα της Γάζας, μια σειρά ευρωπαϊκών κρατών - και όχι μόνο - έχουν εντείνει τις πιέσεις τους για να μπει ένα «στοπ» στην «τελική λύση του Ισραήλ».

Την αρχή έκανε ο πρόεδρος της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, ζητώντας την παρέμβαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, ακολούθησαν οι απειλές για κυρώσεις από Γαλλία, Βρετανία και Καναδά ενώ σήμερα (20/5) η Ολλανδία ξεκίνησε να βολιδοσκοπεί κράτη μέλη στην Ε.Ε. με σκοπό να τα πείσει να αναθεωρηθεί η συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ισραήλ.

«Αρνούμαστε να επιτρέψουμε στην τέχνη μας να γίνει συνένοχη». Με αυτά τα λόγια 400 περίπου προσωπικότητες, σε κοινό τους άρθρο που δημοσίευσε η Libération λίγες ώρες πριν από την έναρξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, καταδικάζουν τη σιωπή για τη γενοκτονία στη Γάζα.

Στο κείμενο, το οποίο συνυπογράφουν μεταξύ άλλων οι σκηνοθέτες Κώστας Γαβράς, Γιώργος Λάνθιμος, Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ρούμπεν Έστλουντ, Άκι Καουρισμάκι, Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, Αλφόνσο Κουαρόν, Ναντάβ Λαπίντ, Μάικ Λι, Πάολο Σορεντίνο και ηθοποιοί όπως Ρίτσαρντ Γκιρ, Βίγκο Μόρτενσεν, Χαβιέ Μπαρδέμ, Μαρκ Ράφαλο, Σούζαν Σαράντον, Ρέιφ Φάινς, αποτίνεται εγκάρδιος φόρος τιμής στη Φατιμά Χασούνα, την Παλαιστίνια φωτορεπόρτερ που έχασε τη ζωή της στις 16 Απριλίου 2025 μαζί με δέκα μέλη της οικογένειάς της κατά τη διάρκεια ισραηλινών βομβαρδισμών.

Η 25χρονη Χασούνα είναι το θέμα ενός ντοκιμαντέρ που θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες, σε παράλληλο τμήμα του φεστιβάλ, την Πέμπτη από την Ιρανή σκηνοθέτη Σεπιντέχ Φαρσί, με τίτλο «Βάλε την ψυχή σου στο χέρι σου και περπάτα». Σκοτώθηκε μαζί με 10 συγγενείς της σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στο οικογενειακό της σπίτι στη βόρεια Γάζα τον περασμένο μήνα, την επόμενη μέρα από την ανακοίνωση της επιλογής του ντοκιμαντέρ στο τμήμα ACID (Ένωση Ανεξάρτητου Κινηματογράφου για τη Διανομή του) του Φεστιβάλ των Καννών.

Στην επιστολή υπογραμμίζεται επίσης η περίπτωση του Παλαιστίνιου σκηνοθέτη Χαμντάν Μπαλάλ, συν-σκηνοθέτη του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «Καμία Άλλη Γη», ο οποίος δέχθηκε επίθεση από Ισραηλινούς εποίκους και στη συνέχεια απήχθη από τον στρατό στα τέλη Μαρτίου, προτού απελευθερωθεί υπό διεθνή πίεση.

«Η έλλειψη υποστήριξης της Ακαδημίας Όσκαρ προς τον Χαμντάν Μπαλάλ προκάλεσε την οργή των ίδιων των μελών της και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την αδράνειά της», αναφέρεται στην επιστολή.

«Ως καλλιτέχνες και πολιτιστικοί φορείς, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ενώ η γενοκτονία λαμβάνει χώρα στη Γάζα και αυτή η ανείπωτη είδηση πλήττει σκληρά τις κοινότητές μας. Ποιο είναι το νόημα των επαγγελμάτων μας αν όχι να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία, να δημιουργούμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές; Γιατί αυτή η σιωπή;»

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή εδώ:

«Για τη Φατέμ

Η Φατίμα Χασούνα (Φατέμ) ήταν 25 ετών.

Ήταν Παλαιστίνια ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Στοχοποιήθηκε από τον ισραηλινό στρατό στις 16 Απριλίου 2025, την επομένη της ανακοίνωσης ότι η ταινία PUT YOUR SOUL ON YOUR HAND AND WALK της Σεπιντέ Φαρσί, στην οποία πρωταγωνιστούσε, είχε επιλεγεί στο τμήμα ACID του Φεστιβάλ των Καννών.

Ήταν έτοιμη να παντρευτεί.

Δέκα συγγενείς της, συμπεριλαμβανομένης της εγκύου αδελφής της, σκοτώθηκαν από το ίδιο ισραηλινό χτύπημα.


Μετά τις τρομερές σφαγές της 7ης Οκτωβρίου 2023, κανένας ξένος δημοσιογράφος δεν έχει λάβει άδεια εισόδου στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός στοχεύει αμάχους. Περισσότεροι από 200 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί σκόπιμα. Συγγραφείς, κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες δολοφονούνται βάναυσα.

Στα τέλη Μαρτίου, ο Παλαιστίνιος κινηματογραφιστής Χαμντάν Μπαλάλ, ο οποίος κέρδισε Όσκαρ για την ταινία του NO OTHER LAND, σε συν-σκηνοθεσία των Γιουβάλ Αβραάμ, Μπασέλ Άντρα και Ρέιτσελ Ζορ, δέχτηκε βίαιη επίθεση από Ισραηλινούς εποίκους και στη συνέχεια απήχθη από τον στρατό, προτού απελευθερωθεί υπό διεθνή πίεση. Η έλλειψη υποστήριξης της Ακαδημίας Όσκαρ προς τον Χαμντάν Μπαλάλ προκάλεσε την οργή των ίδιων των μελών της και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την αδράνειά της.

Ντρεπόμαστε για αυτή την παθητικότητα.

Γιατί ο κινηματογράφος, που αποτελεί φυτώριο για κοινωνικά στρατευμένα έργα, φαίνεται να αδιαφορεί τόσο πολύ για τη φρίκη της πραγματικότητας και την καταπίεση που υφίστανται οι αδελφές και οι αδελφοί μας;

Ως καλλιτέχνες και πολιτιστικοί φορείς, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ενώ η γενοκτονία λαμβάνει χώρα στη Γάζα και αυτή η ανείπωτη είδηση πλήττει σκληρά τις κοινότητές μας.

Ποιο είναι το νόημα των επαγγελμάτων μας αν όχι να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία, να δημιουργούμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές;

Γιατί αυτή η σιωπή;

Η ακροδεξιά, ο φασισμός, η αποικιοκρατία, τα αντι-τρανς και αντι-LGBTQIA+, σεξιστικά, ρατσιστικά, ισλαμοφοβικά και αντισημιτικά κινήματα δίνουν τη μάχη τους στο πεδίο της μάχης των ιδεών, επιτίθενται στις εκδόσεις, στον κινηματογράφο και στα πανεπιστήμια και γι’ αυτό έχουμε καθήκον να αγωνιστούμε.

Ας αρνηθούμε να αφήσουμε την τέχνη μας να γίνει συνένοχη στο χειρότερο.

Ας ξεσηκωθούμε.

Ας κατονομάσουμε την πραγματικότητα.

Ας τολμήσουμε συλλογικά να την κοιτάξουμε με την ακρίβεια της ευαίσθητης καρδιάς μας, ώστε να μην μπορεί πλέον να αποσιωπηθεί και να συγκαλυφθεί.

Ας απορρίψουμε την προπαγάνδα που αποικίζει συνεχώς τη φαντασία μας και μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση της ανθρωπιάς μας.

Για τη Φατέμ, για όλους εκείνους που πεθαίνουν μέσα στην αδιαφορία.

Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να μεταφέρει τα μηνύματά τους, να αντανακλά τις κοινωνίες μας.

Ας δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά».

Το κείμενο υπογράφουν οι:

Khalid Abdalla
Noée Abita
Hany Abu-Assad
Raphaëlle Agogué
Iyad Alasttal
Catia Albertazzi
Vlad Alexis
Taraneh Alidoosti
Waad Al-Kateab
Yasmine Al Massri
Pedro Almodóvar
Pedro Alonso
Cristèle Alves Meira
Serdar Akar
India Amarteifio
Gianni Amelio
Mo Amer
Carmine Amoroso
Elisa Amoruso
Romain André
Roberto Andò
Geoff Arbourne
Francesca Archibugi
Tiziana Aristarco
Swann Arlaud
Olivier Azam
Gökçe Bahadir
Jeanne Balibar
Baloji
Avital Barak
Carlos Bardem
Javier Bardem
Melissa Barrera
Belma Baş
Dominique Baumard
Xavier Beauvois
Saïd Ben Saïd
Leïla Bekhti
Luca Bellino
Suzy Bemba
Adila Bendimerad
Kaouther Ben Hania
Dali Benssalah
Fabrizio Bentivoglio
Julie Bertuccelli
Simone Bitton
Konstantin Bojanov
Bertrand Bonello
Agathe Bonitzer
Amélie Bonnin
Bruno Bontzolakis
Lucie Borleteau
Sami Bouajila
Elodie Bouchez
Bastien Bouillon
Guillaume Brac
Rachida Brakni
Evelyne Brochu
Silvia Brunelli
Jean-Stéphane Bron
Celeste Brunnquell
Gianfranco Cabiddu
Esmeralda Calabria
Laure Calamy
Mimmo Calopresti
Mehmet Can Mertoğlu
Eric Cantona
Stefania Casini
Antonio Maria Castaldo
Marco Castaldi
Sergio Castellitto
Beniamino Catena
Ebru Nuri Ceylan
Nuri Bilge Ceylan
Lolita Chammah
Moïra Chappedelaine-Vautier
Amira Chebli
Nadim Cheikhrouha
Antoine Chevrollier
Simona Chiocca
Julie Christie
Hélier Cisterne
Isabel Coixet
Daniele Coluccini
Maddalena Crippa
David Cronenberg
Costa-Gavras
Saverio Costanzo
Paolo Costella
Pappi Corsicato
Brian Cox
Marcia Cross
Alfonso Cuarón
Liam Cunningham
Sinéad Cusack
Fatima Daas
Cherien Dabis
Béatrice Dalle
Charles Dance
Ciro D’Emilio
Arkin Mercan Dede
Mary Ellen Davis
Slimane Dazi
Yann Dedet
Matthieu de Laborde
Pierre Deladonchamps
Émilie Deleuze
Agnès de Sacy
Volfango De Biasi
Ciro De Caro
Maura Delpero
Maria De Medeiros
Giuliana De Sio
Maria Teresa De Vito
Sylvain Desclous
Lukas Dhont
Juan Diego Botto
Alice Diop
Javad Djavahery
Julie Delpy
Xavier Dolan
Dimitri Doré
Laetitia Dosch
Joana Dos Reis
Mike Downey, OBE.
Sara Driver
Luana Duchemin
Sophie Dupuis
Pierre-Nicolas Durand
Virginie Efira
Hannah Einbinder
Sayyid El Alami
Ouidad Elma
Amir El-Masry
Mareike Engelhardt
Víctor Erice
Benedikt Erlingsson
Adèle Exarchopoulos
Roberto Faenza
Frédéric Farrucci
Sepideh Farsi
Nina Faure
Elda Ferri
Margherita Ferri
Isabella Ferrari
Lisa Festa
Ralph Fiennes
Sophie Fiennes
Milena Fiore
Mahdi Fleifel
Michele Fornasero
Marine Francen
Blanche Gardin
Lena Garrel
Carmen Garcia
Jean-Raymond Garcia
Nicole Garcia
Pablo Garcia Canga
Matteo Garrone
Alessandro Gassmann
Nadia Genet
Xavier Gens
Paolo Genovese
Aurélia Georges
Richard Gere
Denis Gheerbrant
Adriano Giannini
Alex Gibney
Raphaël Girardot
Jonathan Glazer
Judith Godrèche
Brice Gravelle
Emmanuel Gras
Zeno Graton
Marco Greco
José Luis Guerín
Diane Guerrero
Samir Guesmi
Vincent Guilbert
Alain Guiraudie
German Gutierrez
Naomi Foner Gyllenhaal
Grimur Hákonarson
Rebecca Hall
Arthur Harari
Misan Harriman
Lena Headey
Clotilde Hesme
Hafsia Herzi
Ted Hope
Vanessa Hope
Sandra Huller
Fiorella Infascelli
Mohamed Jabaly
Annemarie Jacir
Alma Jodorowsky
Óskar Jónasson
Elisabeth Jonniaux
Valdimar Jóhannsson
Rachel Leah Jones
Þorsteinn Jónsson
Gladys Joujou
Radu Jude
Ilker Kaleli
Asif Kapadia
Semih Kaplanoğlu
Mathieu Kassovitz
Aki Kaurismäki
Jacques Kébadian
Erwan Kepoa Falé
Yannick Kergoat
Sofian Khammes
Michel Khleifi
Shaka King
Héléna Klotz
Nicolas Klotz
Wilma Labate
Ariane Labed
Mourad Laffitte
Philippe Laïk
Yórgos Lánthimos
Alexis Langlois
Nadav Lapid
Luc Leclerc du Sablon
Erwan Le Duc
Radouan Leflahi
Mike Leigh
Blandine Lenoir
Philippe Lespinasse
Mica Levi
Luigi Lo Cascio
Elisabetta Lodoli
Florence Loiret-Caille
Stefano Lorenzi
Boris Lojkine
Fabiomassimo Lozzi
Daniele Lucchetti
Silvia Luzi
Filippo Macelloni
Guslagie Malanda
David Mambouch
Simone Manetti
Andrea Manni
Miriam Margolyes
Narimane Mari
Vincent Mariette
Félix Maritaud
Laïla Marrakchi
Lucrecia Martel
Mario Martone
Alessandra Masi
Valerio Mastandrea
Patricia Mazuy
Simon McBurney
Mounia Meddour
Sylvestre Meinzer
Fernando Meirelles
Kleber Mendonça Filho
Nina Menkes
Stéphane Mercurio
Christian Carmosino Mereu
Frédéric Mermoud
Nina Meurisse
Valerio Mieli
Emmanuelle Millet
Davide Minnella
Avi Mograbi
Indya Moore
Mercedes Morán
Laura Morante
Gérard Mordillat
Viggo Mortensen
Anna Mouglalis
Gabriele Muccino
Peter Mullan
Margherita Murolo
Lino Musella
Arab Nasser
Tarzan Nasser
Dalia Naous
Nadine Naous
Raphaël Neal
Enza Negroni
Susanna Nicchiarelli
Cynthia Nixon
Bruno Nuytten
Andrea Occhipinti
Michela Occhipinti
Joshua Oppenheimer
Luis Ortega
Ruben Östlund
Damien Ounouri
Ferzan Ozpetek
Rosa Palasciano
Hlynur Pálmason
Daphné Patakia
Paul Pascot
Raffaele Passerini
Guy Pearce
Elisabeth Perceval
Antonin Peretjatko
Nahuel Pérez Biscayart
Aurélia Petit
Ralitza Petrova
Just Philippot
Giuseppe Piccioni
Caroline Poggi
Laura Poitras
Claire Pommet (Pomme)
Franssou Prenant
Frédérique Pressmann
Vimala Pons
Marco Simon Puccioni
Katell Quillévéré
Olivier Rabourdin
Michèle Ray-Gavras
Annick Redolfi
Christophe Régin
Jérémie Renier
Yannick Renier
Rémy Ricordeau
Michele Riondino
Yannick Rosset
Cecilia Roth
Mark Ruffalo
Rúnar Rúnarsson
Ira Sachs
Zaho de Sagazan
Ludivine Sagnier
Céline Sallette
Claudio Santamaria
Susan Sarandon
Stefano Sardo
Stefania Sandrelli
Aloïse Sauvage
Greta Scarano
Angela Schanelec
Pierre Schoeller
Niels Schneider
Vassili Schneider
Alessandro Scippa
Amanda Seales
Tracey Seaward
Sarah Seené
Guillaume Senez
Léonor Serraille
Alia Shawkat
Mélanie Simon-Franza
Eyal Sivan
Giancarlo Soldi
Paolo Sorrentino
Massimo Spano
Morgan Spector
Laetitia Spigarelli
Italo Spinelli
Juliette Smadja
Robyn Slovo
Roger Stahl
Teona Strugar Mitevska
Laurent Sylvestre
Gianluca Maria Tavarelli
Natacha Thiéry
Jean-Pierre Thorn
Ásdís Thoroddsen
Léa Todorov
Maria Sole Tognazzi
Melita Toscan du Plantier
Claire Touzard
Justine Triet
Alessandro Trigona
Jasmine Trinca
Carice van Houten
Pamela Varela
Giuseppe Varlotta
Indira Varma
Anjana Vasan
Sophie Verbeeck
Giovanni Veronesi
Paolo Virzì
Cat Villiers
Jonathan Vinel
Nicolas Wadimoff
Harriet Walter
James Wilson
Lambert Wilson
Alex Winter
Benedict Wong
Jessica Woodworth
Arieh Worthalter
Maud Wyler
Mohanad Yaqubi
L. Rezan Yeşilbaş
Sofiane Zermani
Andrea Zuliani

Πηγή: deadline.com, Αυγή

Νέες απειλές εξαπέλυσε ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου καθώς όπως δήλωσε την Τρίτη (13/5) σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.  «τις επόμενες ημέρες θα εισβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις [στη Γάζα] για να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία…για να υποτάξουμε τη Χαμάς».

«Είναι πιθανό η Χαμάς να πει “σταματήστε, θέλουμε να απελευθερώσουμε άλλους 10 ομήρους”», είπε ο Νετανιάχου κατά τη συνάντησή του με τραυματίες ισραηλινούς στρατιώτες, προσθέτοντας ότι σε αυτήν την περίπτωση θα σταματήσουν και θα εισέλθουν αργότερα.

«Αλλά δεν θα υπάρξει περίπτωση να σταματήσουμε τον πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Ισραηλινός ηγέτης πρόσθεσε πως «δεν βλέπει κανένα σενάριο στο οποίο το Ισραήλ θα σταματήσει τον πόλεμο», σύμφωνα με ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου.

Ο Νετανιάχου επανέλαβε επίσης προηγούμενες δηλώσεις ότι η κυβέρνησή του έχει δημιουργήσει μια υπηρεσία για την επίβλεψη του σχεδίου μεταφοράς του πληθυσμού της Γάζας.

«Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: χρειαζόμαστε χώρες που θα τους δεχτούν. Αυτό είναι που προσπαθούμε να επιτύχουμε αυτή τη στιγμή», τόνισε.

Διεθνής Αμνηστία: Να σταματήσει άμεσα η πολιορκία της Γάζας

Η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Amnesty International αναφέρει την Τρίτη (13/5) ότι συγκέντρωσε «φρικτές μαρτυρίες» από Παλαιστίνιους γονείς στη Γάζα που δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους και οι ίδιοι υποφέρουν από σοβαρή πείνα.

«Το Ισραήλ πρέπει να άρει αμέσως την καταστροφική πολιορκία της Γάζας, η οποία αποτελεί γενοκτονία, συλλογική τιμωρία και έγκλημα πολέμου, καθώς χρησιμοποιεί την πείνα των αμάχων ως μέσο πολέμου», δήλωσε η οργάνωση.

Το σύνολο του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπο με κρίσιμο κίνδυνο λιμού, ενώ μισό εκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν με λιμοκτονία, σύμφωνα με παγκόσμιο εποπτικό όργανο, το οποίο έκανε λόγο για σημαντική επιδείνωση σε σχέση με την προηγούμενη έκθεσή του που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο.

Η πιο πρόσφατη εκτίμηση της Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Σταδίου Ασφάλειας Τροφίμων (IPC) ανέλυσε την περίοδο από την 1η Απριλίου ως τις 10 Μαΐου και έκανε προβλέψεις για την κατάσταση στον παλαιστινιακό θύλακα ως το τέλος Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την περίληψη των βασικών της συμπερασμάτων.

Όπως αναφέρει η έκθεση της IPC:

• Από την 1η Απριλίου ως τις 10 Μαΐου το 93% του πληθυσμού της Γάζας, δηλαδή περίπου 1,95 εκατ. άνθρωποι κατατασσόταν σε κατάσταση κρίσης ή χειρότερη (Φάση 3 ή μεγαλύτερη).
• Από αυτούς, 244.000 άνθρωποι δηλαδή το 12% του πληθυσμού, βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση (Φάση 5).
• Το 44% του πληθυσμού ή 925.000 άνθρωποι βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (Φάση 4).
• Πάνω από 470.000 άνθρωποι, το 22% του πληθυσμού της Γάζας, θα περάσουν στη Φάση 5 ως τα τέλη Σεπτεμβρίου και τότε περισσότερο από ένα εκατομμύριο να αναμένεται να βρεθούν στη Φάση 4.

Η IPC τόνισε ότι «είναι απαραίτητη άμεση δράση προκειμένου να σωθούν ζωές και να αποφευχθεί περαιτέρω λιμοκτονία, περαιτέρω θάνατοι και μια καθοδική πορεία προς τον λιμό».

Το Ισραήλ έχει επιβάλει πλήρη αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας από τις 2 Μαρτίου, με Ισραηλινούς αξιωματούχους να δηλώνουν ότι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει επισιτιστική κρίση στον παλαιστινιακό θύλακα καθώς επαρκείς ποσότητες βοήθειας εισήλθαν εκεί στη διάρκεια των περίπου δύο μηνών που διήρκεσε η εκεχειρία.

Παράλληλα η IPC σε υπόμνημά της που συνόδευε την πιο πρόσφατη ανάλυσή της σημείωσε ότι ένα σχέδιο που ανακοίνωσαν οι ισραηλινές αρχές στις 5 Μαΐου για την παροχή βοήθειας «εκτιμάται ότι είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκές για να αντιμετωπιστούν οι βασικές ανάγκες του πληθυσμού».

«Οι προτεινόμενοι μηχανισμοί διανομής είναι πιθανό να εγείρουν σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση (στη βοήθεια) για μεγάλο μέρος του πληθυσμού», πρόσθεσε.

Με αφορμή τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, η  «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο», μάς θυμίζει τα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα και αφιερώνει τη συγκέντρωση στο Παλαιστινιακό.

«Λευτεριά στην Παλαιστίνη - Σταματήστε την γενοκτονία – Καμία συνεργασία με το σιωνιστικό απαρτχάιντ!

 1 Μάη, Πλατεία Κλαυθμώνος 11πμ

 Την 1η Μάη, την παγκόσμια ημέρα της διεθνιστικής αλληλεγγύης των εργατριών/ών, θα είμαστε με την Παλαιστινιακή Παροικία, τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, τη νεολαία, μαζί στους δρόμους για Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

 Πενήντα μέρες κλείνουν από το σπάσιμο της σύντομης εκεχειρίας στην οποία υποχρεώθηκε το σιωνιστικό κράτος τρομοκράτης και η γενοκτονική του επίθεση συνεχίζεται. Βομβαρδίζει σκηνές και καίει εκτοπισμένους αμάχους και γυναικόπαιδα. Κρατάει σε ασφυκτικό αποκλεισμό από τρόφιμα, φάρμακα και κάθε ανθρωπιστική βοήθεια τη Γάζα και εντείνει τις δολοφονικές επιθέσεις των σιωνιστών εποίκων στη Δυτική Όχθη.

 Όμως ούτε η γενοκτονία, ούτε η λιμοκτονία καταφέρνει να λυγίσει τον Παλαιστινιακό λαό. «Εδώ θα μείνουμε» είναι η κραυγή των υπερήφανων γυναικών στην ισοπεδωμένη Γάζα, την ώρα που οι μαχητές της Αντίστασης συνεχίζουν να προκαλούν φθορά στον στρατό κατοχής, όπως φάνηκε από την «επιθετική ενέδρα» παραμονή του Πάσχα στην Μπέιτ Χανούν, 300 μέτρα από την συνοριακή γραμμή. Ότι κι αν λένε ο Νετανιάχου και οι ακροδεξιοί υπουργοί του δεν μπορούν να καταλάβουν τη Λωρίδα, όπως δεν το κατάφεραν εδώ και 18 μήνες. Αντίθετα, η κρίση μεγαλώνει μέσα στο σιωνιστικό μόρφωμα, οικονομικά και πολιτικά, με τις κόντρες με τις μυστικές υπηρεσίες, με τις διαφωνίες κομματιού του στρατού που ζητάει εκεχειρία, με τις διαδηλώσεις των συγγενών που συνεχίζονται.

 Ούτε το άπλωμα των ισραηλινών επιθέσεων σε Λίβανο και Συρία, σε συνεργασία με τον Τραμπ που βομβαρδίζει λαϊκές αγορές και φούρνους στην Υεμένη, εξασφαλίζουν τον έλεγχό τους στην περιοχή. Ο Τραμπ προχωράει σε συνομιλίες με το Ιράν και ανακοινώνει αποχώρηση στρατευμάτων από την Συρία, αδειάζοντας τον Νετανιάχου. Ενώ η κλιμάκωση της βαρβαρότητας απειλεί να τινάξει στον αέρα κάθε προσπάθεια συνεννόησης με τα αραβικά καθεστώτα. Ο Αμπντάλα στην Ιορδανία μιμείται τον Σίσι στην Αίγυπτο και βγάζει εκτός νόμου τους Αδερφούς Μουσουλμάνους, επιχειρώντας στην ουσία να φιμώσει το «πεζοδρόμιο» που εμπνέεται από την Παλαιστινιακή Αντίσταση. Στο Μαρόκο, το κίνημα που διεκδικεί κατάργηση της συμφωνίας με το Ισραήλ και διαδηλώνει αψηφώντας την καταστολή, μπλόκαρε το λιμάνι της Ταγγέρης εμποδίζοντας τον ελλιμενισμό ισραηλινού πλοίου με πολεμικό υλικό.

 Το παγκόσμιο αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη απλώνεται από το Μπαγκλαντές όπου ένα εκατομμύριο βγήκε στους δρόμους στα μέσα Απρίλη, μέχρι τις ΗΠΑ κόντρα στον Τραμπ και την προσπάθεια του να κλείσει πανεπιστήμια και να απελάσει ακτιβιστές/τριες που πρωτοστάτησαν στις περσινές καταλήψεις και συνεχίζουν. Φοβούνται ένα νέο αντιπολεμικό κίνημα όπως την περίοδο του Βιετνάμ, που βγαίνει και σήμερα στους δρόμους.

 Αυτή την μάχη έχουμε να κλιμακώσουμε και στην Ελλάδα, ενώνοντας όλα τα ρυάκια της αντίστασης ενάντια στον πόλεμο, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την φτώχεια και το σύστημα της καταστροφής. Για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση της ΝΔ που στέκεται προκλητικά στο πλευρό ΗΠΑ – σιωνιστών. Στρατιωτικά, με τις βάσεις στη Σούδα, τις κοινές ασκήσεις, τον «αμυντικό θόλο», τις φρεγάτες στον Λίβανο και στην Ερυθρά. Οικονομικά, με συμφωνίες στον τουρισμό, στην εκπαίδευση, στα ενεργειακά δίκτυα, μέχρι και στον σχεδιασμό κατασκευής «κιμπουτς» για «χαλάρωση» των σιωνιστών δολοφόνων στις διακοπές τους! Γεωπολιτικά, με την ενίσχυση του αντιδραστικού άξονα «3+1» Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και ΗΠΑ. Ο Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος «ηγέτης» που έτρεξε να αγκαλιάσει τον Νετανιάχου μετά το σπάσιμο της εκεχειρίας και στις αρχές Μάη ετοιμάζεται και ο Χριστοδουλίδης να σφίξει το χέρι του σφαγέα.

 Την Πρωτομαγιά απεργούμε και διαδηλώνουμε μαζί με τους εργαζόμενους που διεκδικούν δουλειές, αυξήσεις, σχολεία και νοσοκομεία, όχι βόμβες και εξοπλισμούς, κόντρα στις «παροχές» - κοροϊδία του Μητσοτάκη. Όλες, όλοι, όλα μαζί για ν' ανατρέψουμε την κυβέρνηση που δολοφονεί από τα Τέμπη και την Πύλο μέχρι τη Γάζα.

Για μια Ελεύθερη Παλαιστίνη από τον Ιορδάνη μέχρι την Μεσόγειο!»

Δεν σταματάει να προκαλεί με την κυνικότητά του το κράτος του Ισραήλ, το οποίο σήμερα παραδέχθηκε την σφαγή 15 νοσηλευτών και διασωστών μετά την κατακραυγή του Ερυθρού Σταυρού.

Η εσωτερική έρευνα του ισραηλινού στρατού απέδωσε τις δολοφονίες σε «επαγγελματικά λάθη» τα οποία έχουν ως τίμημα την παραπομπή ενός διοικητή των ισραηλινών στρατευμάτων.

«Η έρευνα έφερε στο φως πολλά επαγγελματικά σφάλματα, ανυπακοή στις διαταγές και παράλειψη πλήρους αναφοράς σχετικά με το περιστατικό», αναγνωρίζει ο αμετανόητος ισραηλινός στρατός που δεν σταματάει να δολοφονεί αμάχους, γυναικόπαιδα και διασώστες.

Υπενθυμίζεται ότι οι 15 νοσηλευτές και διασώστες δολοφονήθηκαν από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις στις 23 Μαρτίου και θάφτηκαν επί τόπου με πλήρη μυστικότητα για να συγκαλύψουν το έγκλημά τους.

Ωστόσο, βίντεο που είδαν το φως της δημοσίοτητας εξέθεσαν παντελώς την Ισραηλινή ηγεσία, η οποία είχε σπεύσει να αναμασήσει το γνωστό αφήγημα, όταν σκοτώνει αμάχους, πως ο στόχος ήταν μαχητές της Χαμάς.

Τα βίντεο ήταν αποκαλυπτικά και απεικόνιζαν την στιγμή που Ισραηλινοί στρατιώτες δολοφονήσαν ιατρικό προσωπικό με τα διακριτικά σύμβολα του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου. 

Τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν μία εβδομάδα αργότερα από τον ΟΗΕ και την Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδρασή τους.

Το Πάσχα στη Γάζα είναι βαμμένο κόκκινο από το αίμα των θυμάτων

Η παλαιστινιακή υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας ανακοίνωσε ότι οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές προκάλεσαν τον θάνατο τουλάχιστον 25 ανθρώπων, ανάμεσά τους γυναικών και παιδιών, και τραυμάτισαν δεκάδες ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα στη Λωρίδα της Γάζας.

Τουλάχιστον 1.827 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από τις 18 Μαρτίου, όταν το Ισραήλ διέκοψε την δίμηνη κατάπαυση του πυρός.

Από την έναρξη της ισραηλινής επίθεσης στην Γάζα πριν από σχεδόν 18 μήνες, 51.201 έχουν συνολικά σκοτωθεί στον παλαιστινιακό θύλακα.

Χθες, ο Νετανιάχου δήλωσε ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε μία «αποφασιστική φάση» του πολέμου, χωρίς να διευκρινίσει γιατί, και ότι αυτή η φάση απαιτεί «υπομονή και αποφασιστικότητα», απέκλεισε δε το ενδεχόμενο αποχώρησης των ισραηλινών δυνάμεων από την Λωρίδα της Γάζας, όπως ζητεί η Χαμάς.

Μόνο η στρατιωτική πίεση θα επιτρέψει την επιστροφή των ομήρων, πρόσθεσε ο Νετανιάχου.

Από τους 251 ανθρώπους οι οποίοι απήχθησαν στις 13 Οκτωβρίου 2023 από το Ισραήλ, 58 παραμένουν στον παλαιστινιακό θύλακα. Οι 34 είναι νεκροί, σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό.

Η Παλαιστίνια φωτογράφος Φατιμά Χασούνα, 25 ετών, σκοτώθηκε στις 16 Απριλίου σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη Γάζα, μαζί με πολλά μέλη της οικογένειας της.

Αναγνωρισμένη για τη δουλειά της, ήταν η πρωταγωνίστρια ντοκιμαντέρ που έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο.

Το ντοκιμαντέρ που έχει τίτλο “Put Your Soul on Your Hand and Walk” («Βάλε την ψυχή σου στο χέρι σου και περπάτα») βασίζεται στις συνομιλίες μέσω Zoom μεταξύ της Χασούνα και της σκηνοθέτιδας Σεπιντέχ Φαρσί που διήρκεσαν περίπου έναν χρόνο. Η Χασούνα είναι «τα μάτια» της Φαρσί στη Γάζα, παρέχοντας φωτογραφικό υλικό για την καθημερινή ζωή και τον πόλεμο.

Η Χασούνα παρουσίαζε τη δουλειά της στο Instagram, προσελκύοντας πάνω από 25.000 ακόλουθους. Με θάρρος και αποφασιστικότητα, κατέγραφε τη φρίκη των βομβαρδισμών στη Γάζα, αψηφώντας τους κινδύνους. Είχε επιζήσει από μια τραγική επίθεση τον Ιανουάριο του 2024, η οποία στοίχισε τη ζωή σε δώδεκα συγγενείς της.

Εξόριστη στη Γαλλία από το 1984, η σκηνοθέτης Σεπιντέχ Φαρσί (η οποία το 2023 δημιούργησε την ταινία κινουμένων σχεδίων ‘Η Σειρήνα’) ήρθε σε επαφή με τη νεαρή Παλαιστίνια την επομένη της 7ης Οκτωβρίου, όταν οι βομβαρδισμοί μαίνονταν στη Γάζα.

‘«Είχα πάει το Κάιρο για να περάσω τα σύνορα στη Ράφα, αλλά ήταν ήδη αδύνατο να μπω στη Γάζα. Άρχισα να βιντεοσκοπώ Παλαιστίνιους πρόσφυγες και ένας από αυτούς, ο οποίος καταγόταν από την ίδια γειτονιά με τη Φατιμά, μου είπε:

“Έχω μια υπέροχη φίλη φωτογράφο, πρέπει να επικοινωνήσεις μαζί της”. Η πρώτη βιντεοκλήση μεταξύ μας περιλαμβάνεται στην ταινία. Της ζήτησα να μου μιλήσει για την καθημερινότητά της, πώς επιβιώνει, τι κάνει με λεπτομέρειες».

Η Φαρσί περιγράφει μια θαρραλέα νεαρή γυναίκα, πρόθυμη να τρέξει στους τόπους των σφαγών για να φωτογραφίσει, παρά τον κίνδυνο μιας δεύτερης ισραηλινής επίθεσης στο ίδιο σημείο.

«Κάποτε μου έστειλε φωτογραφίες με ένα παιδί σε μία βρύση, ο οποίος φαινόταν να καθαρίζει ανθρώπινη σάρκα. Μου είπε ότι επρόκειτο για τα απομεινάρια της οικογένειας του παιδιού. Είχαμε ανταλλαγές σαν κι αυτή. Μου είπε: ‘Πρέπει να τραβήξω αυτές τις εικόνες ώστε να μείνουν στην ιστορία και στη συνέχεια εναπόκειται στους ανθρώπους να επιλέξουν αν θα τις κοιτάξουν ή όχι’…. αναρωτιόμουν αν θα την έχανα, αν θα απαντούσε στο τελευταίο μήνυμα. Υπήρχαν διακοπές, μια φορά αναγκάστηκε να φύγει μετά τη διαταγή βίαιας εκκένωσης της γειτονιάς».

Κάποιες φορές, εξαντλημένη από την καθημερινή της ζωή κάτω από τις βόμβες, ζητούσε από τη Φαρσί να της στέλνει φωτογραφίες με τις γάτες και τα ταξίδια της, επειδή αυτό τη βοηθούσε να τα βγάλει πέρα.

Η Φατιμά αποδέχτηκε την πρόσκληση για τις Κάννες αλλά ορκιζόταν ότι θα επιστρέφει πάντα στη Γάζα. «”Η ισραηλινή κατοχή θέλει να μας εξοντώσει, να πάρει τη γη μας”, έλεγε, “θέλουν να φύγουμε και εμείς θα μείνουμε, δεν πρόκειται ποτέ να φύγω από τη Γάζα’’».

Η Φατιμά Χασούνα έβγαζε διαφορετικές φωτογραφίες πριν από τον πόλεμο. Έγραφε επίσης ποίηση. Η σκηνοθέτης την περιγράφει ως ένα άτομο γεμάτο φως, «μια ήρεμη δύναμη με την αίσθηση ότι ζει κανείς το πεπρωμένο του, που συχνά συναντάς στους Παλαιστίνιους».

Όπως πολλοί κάτοικοι της Γάζας, δεν είχε φύγει ποτέ από τον θύλακα και φωτογράφιζε κυρίως τη γειτονιά της και τους ανθρώπους γύρω της. Γεννημένη σε μια μεσοαστική οικογένεια, κόρη ενός οδηγού ταξί, ονειρευόταν να ταξιδέψει.

Μόλις δύο ημέρες πριν τη δολοφονία της, η σκηνοθέτης είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες για τη βίζα που θα επέτρεπε στη Φατιμά να παρευρεθεί στο φεστιβάλ .

Η φωτογραφία ενός 9χρονου Παλαιστίνιου, ακρωτηριασμένου και από τα δύο χέρια καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει από ισραηλινή επίθεση στην Γάζα, παίρνει το πρώτο βραβείο του World Press Photo 2025.

Η φωτογραφία ανήκει στην Παλαιστίνια φωτογράφο Σαμάρ Ελούφ και τραβήχτηκε για τους New York Times. Είναι ένα πορτρέτο του Μαχμούντ Αζούρ, ο οποίος διακομίσθηκε σε νοσοκομείο της Ντόχα αφού η έκρηξη του ξερίζωσε το ένα χέρι και ακρωτηρίασε το άλλο.

«Ενα από τα δυσκολότερα πράγματα, όπως μου εξήγησε η μητέρα του Μαχμούντ, είναι ότι, όταν ο Μαχμούντ κατάλαβε ότι τα χέρια του έχουν ακρωτηριαστεί, η πρώτη φράση που της είπε ήταν: “Και πώς θα σε αγκαλιάζω;”», δήλωσε η Σαμάρ Ελούφ.

Η φωτογράφος κατάγεται από την Γάζα και μεταφέρθηκε επίσης εκτός της Γάζας τον Δεκέμβριο 2023. Εκτοτε κάνει τα πορτρέτα βαριά τραυματισμένων από τον πόλεμο Παλαιστινίων που έχουν εγκατασταθεί στην Ντόχα.

«Είναι μια σιωπηλή φωτογραφία, που ωστόσο μιλά δυνατά. Διηγείται την ιστορία ενός αγοριού, αλλά και ενός μεγαλύτερου πολέμου που θα σημαδέψει τις μελλοντικές γενιές», δήλωσε η Ζουμάνα Ελ Ζέιν Χούρι, εκτελεστική διευθύντρια του World Press Photo.

Η κριτική επιτροπή του βραβείου που επαίνεσε την σύνθεση της φωτογραφίας, την προσοχή στον φωτισμό και το θέμα της που δίνει λαβή για σκέψη και κυρίως για τα θέματα που αφορούν το μέλλον του Μαχμούντ.

Τώρα το αγόρι μαθαίνει να παίζει με το τηλεφωνό του, να γράφει και να ανοίγει τις πόρτες με τα πόδια του, λέει η κριτική επιτροπή του World Press Photo 2025.

«Ο Μαχμούντ έχει ένα πολύ απλό όνειρο: θέλει να βάλει τεχνητά χέρια και να ζήσει μια ζωή σαν οποιοιδήποτε άλλου παιδιού», γράφουν σε ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές του World Press Photo.

Πηγή: ΑΠΕ-AFP 

Μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή κατέστρεψε μέρος ενός νοσοκομείου στην πόλη της Γάζας, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.

Μάρτυρες είπαν ότι η επίθεση κατέστρεψε τα τμήματα εντατικής θεραπείας και χειρουργικής επέμβασης του Νοσοκομείου Baptist Al-Ahli, της κύριας ιατρικής εγκατάστασης στην πόλη της Γάζας.

Το βίντεο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο δείχνει τεράστιες φλόγες και καπνό να αναδύονται από το νοσοκομείο αφού πύραυλοι έπληξαν ένα διώροφο κτίριο. Άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ασθενών που εξακολουθούν να βρίσκονται σε νοσοκομειακά κρεβάτια, βιντεοσκοπήθηκαν να απομακρύνονται βιαστικά από το σημείο.

Το Ισραήλ είπε ότι εξετάζει αναφορές για το χτύπημα. Δεν αναφέρθηκαν θύματα, σύμφωνα με την υπηρεσία πολιτικής έκτακτης ανάγκης.

Το υπουργείο Υγείας είπε ότι το κτίριο «καταστράφηκε ολοσχερώς», οδηγώντας σε «αναγκαστική μετακίνηση ασθενών και προσωπικού του νοσοκομείου».

Ένας τοπικός δημοσιογράφος, ο οποίος εργαζόταν στο νοσοκομείο, είπε ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) τηλεφώνησαν σε έναν γιατρό που χειρουργούσε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και τους ζήτησαν να εκκενώσουν αμέσως το νοσοκομείο.

«Όλοι οι ασθενείς και οι εκτοπισμένοι πρέπει να βγουν σε ασφαλή απόσταση», φέρεται να είπε ο αξιωματικός.

«Έχετε μόνο 20 λεπτά για να φύγετε».

Πλάνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδειξαν προσωπικό και ασθενείς να φεύγουν από το κτίριο ενώ έξω ήταν ακόμα σκοτάδι.

Δεκάδες Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, εθεάθησαν επίσης να φεύγουν από μια αυλή μέσα στο νοσοκομείο όπου αναζητούσαν καταφύγιο.

Το Al-Ahli – μια μικρή ιατρική εγκατάσταση πριν από τον πόλεμο – είναι τώρα το μόνο νοσοκομείο που εξακολουθεί να λειτουργεί στην πόλη της Γάζας μετά την καταστροφή του ιατρικού συγκροτήματος Al-Shifa και των νοσοκομείων στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας.

Στην ανακοίνωσή του, το κυβερνητικό γραφείο μέσων ενημέρωσης της Χαμάς καταδίκασε την επίθεση.

Το Ισραήλ «διαπράττει ένα φρικτό έγκλημα στοχεύοντας το νοσοκομείο Αλ-Αχλί, το οποίο φιλοξενεί εκατοντάδες ασθενείς και ιατρικό προσωπικό», ανέφερε.

Τον Οκτώβριο του 2023, μια επίθεση στο ίδιο νοσοκομείο σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους.

Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι κατηγόρησαν το ισραηλινό χτύπημα για την έκρηξη. Το Ισραήλ είπε ότι η έκρηξη προκλήθηκε από αποτυχημένη εκτόξευση ρουκετών από την παλαιστινιακή μαχητική οργάνωση Ισλαμική Τζιχάντ, η οποία αρνήθηκε την ευθύνη.

Περισσότεροι από 50.933 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα από τότε, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.  Από αυτούς, 1.563 έχουν σκοτωθεί από τις 18 Μαρτίου, όταν το Ισραήλ επανέλαβε την επίθεσή του στη Λωρίδα της Γάζας, ανέφερε το υπουργείο.

Στις 23 Μαρτίου, στις 4:20 π.μ., ένα ασθενοφόρο της Παλαιστινιακής πλευράς, κατευθυνόμενο προς την περιοχή Χασασίν στη Ράφα για να παραλάβει τραυματίες από αεροπορική επιδρομή, δέχτηκε πυρά από τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις. Από την επίθεση σκοτώθηκαν δύο διασώστες. Το περιστατικό αυτό σηματοδότησε την αρχή μιας από τις πιο ανατριχιαστικές ακολουθίες γεγονότων στη διάρκεια της συνεχιζόμενης σύρραξης στη Γάζα, καθώς μέσα στην επόμενη εβδομάδα ακολούθησαν επιθέσεις, εξαφανίσεις με αποκορύφωμα την αποκάλυψη μαζικού τάφου με σορούς διασωστών και εργαζόμενων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και αποστολές.

Ο μοναδικός επιζών από την πρώτη επίθεση, Μούνθερ Άμπεντ, συνελήφθη από τις ισραηλινές δυνάμεις και ανακρίθηκε. Η μαρτυρία του θα αποδειχθεί αργότερα κρίσιμη για την αποκάλυψη των γεγονότων που ακολούθησαν. Λίγες ώρες μετά την πρώτη επίθεση, μια συνοδεία οχημάτων, στην οποία συμμετείχαν ασθενοφόρα της Παλαιστινιακής Ημισελήνου, πυροσβεστικό όχημα, οχήματα του παλαιστινιακού υπουργείου Υγείας και ένα όχημα του ΟΗΕ, στάλθηκε να παραλάβει τις σορούς των δύο διασωστών. Ωστόσο, και αυτή η αποστολή δέχθηκε πυρά, οδηγώντας στην απώλεια επαφής με το μεγαλύτερο μέρος της συνοδείας. Δύο οχήματα του Υπουργείου Υγείας κατάφεραν να απομακρυνθούν, αλλά τα υπόλοιπα, περιλαμβανομένων και δύο ασθενοφόρων που ξεκίνησαν από τη Ράφα, εξαφανίστηκαν.

Στις 24 Μαρτίου, η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας της Γάζας ανακοίνωσε ότι δεν υπήρχε καμία επικοινωνία με τους αγνοούμενους της συνοδείας. Η πρόσβαση στην περιοχή είχε αποκλειστεί από τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε απόπειρα διάσωσης ή έρευνας. Η αδυναμία πρόσβασης στο σημείο της επίθεσης προκάλεσε έντονη ανησυχία μεταξύ των ανθρωπιστικών οργανώσεων, καθώς η μοίρα δεκάδων εργαζομένων παρέμενε άγνωστη.

Στις 26 Μαρτίου, μια αντιπροσωπεία του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA) επιχείρησε να προσεγγίσει την περιοχή με μια αυτοκινητοπομπή, αλλά η προσπάθεια τους απέτυχε. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, τα μέλη της ομάδας έγιναν μάρτυρες ενός φρικτού γεγονότος: είδαν μια γυναίκα να δέχεται πυροβολισμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού και έναν άνδρα που προσπάθησε να την προσεγγίσει να πυροβολείται επίσης. Το σώμα της γυναίκας περισυνελέγη και τοποθετήθηκε στο όχημα του ΟΗΕ. Αυτή η σκηνή υπογράμμισε τον κίνδυνο που διατρέχουν ακόμη και οι διεθνείς οργανισμοί όταν επιχειρούν σε εμπόλεμες ζώνες χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας.

Την επόμενη ημέρα, στις 27 Μαρτίου, η ομάδα του OCHA κατάφερε τελικά να φτάσει στο σημείο. Εκεί αντίκρισε μια σκηνή απόλυτης καταστροφής: ασθενοφόρα, το όχημα του ΟΗΕ και το πυροσβεστικό όχημα ήταν συνθλιμμένα και μερικώς θαμμένα. Κάτω από το πυροσβεστικό όχημα εντοπίστηκε η σορός ενός εργαζόμενου της Πολιτικής Προστασίας, αλλά η επιχείρηση έρευνας διακόπηκε λόγω επικινδυνότητας. Η κατάσταση στο πεδίο παρέμενε ρευστή και επικίνδυνη, με την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων να καθιστά αδύνατη την ολοκλήρωση της αποστολής.

Στις 28 Μαρτίου, η Πολιτική Προστασία της Γάζας δήλωσε ότι είχε καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση στο σημείο και εντόπισε τη σορό του επικεφαλής της ομάδας της. Επιπλέον, βρέθηκαν ένα ασθενοφόρο και το πυροσβεστικό όχημα της Ερυθράς Ημισελήνου, το οποίο σύμφωνα με την ανακοίνωση είχε «μετατραπεί σε σωρό από μέταλλο». Η εικόνα αυτή συμπυκνώνει τη σφοδρότητα της επίθεσης και την καταστροφή των ανθρωπιστικών μέσων μεταφοράς, τα οποία είχαν επισημάνει ως τέτοια.

Στις 30 Μαρτίου, οι υπάλληλοι του OCHA και οι εργαζόμενοι της Ερυθράς Ημισελήνου επέστρεψαν στο σημείο και βρήκαν έναν μαζικό τάφο όπου ήταν θαμμένοι οκτώ εργαζόμενοι της Ερυθράς Ημισελήνου, πέντε διασώστες της Πολιτικής Προστασίας και ένας υπάλληλος του ΟΗΕ. Ένας ένατος εργαζόμενος της Ερυθράς Ημισελήνου παρέμενε αγνοούμενος. Οι εικόνες από δορυφόρο και τα βίντεο από το σημείο παρουσιάζουν τα κατεστραμμένα οχήματα διάσωσης πεταμένα στο έδαφος, δίπλα στον πρόχειρα σκαμμένο τάφο.

Διαβάστε επίσης: Γάζα / Νεκροί από ισραηλινά πυρά βρέθηκαν διασώστες που αγνοούνταν

Κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των Συμβάσεων της Γενεύης

Ο Τζόναθαν Γουίταλ, επικεφαλής του OCHA στην Παλαιστίνη, εμφανίζεται σε βίντεο τραβηγμένο στο σημείο δηλώνοντας: «Οι νεκροί πυροβολήθηκαν ‘ένας προς έναν’ και στη συνέχεια θάφτηκαν σε έναν μαζικό τάφο». Η δήλωση αυτή, η οποία υπονοεί στοχευμένες εκτελέσεις, προσέδωσε μια φρικιαστική διάσταση στο περιστατικό. Η θανάτωση των εργαζομένων αυτών, οι οποίοι επιχειρούσαν να σώσουν ζωές, συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των Συμβάσεων της Γενεύης.

Στις 31 Μαρτίου, αποφασίστηκε να αναβληθούν οι ταφές προκειμένου να διενεργηθούν νεκροψίες. Ο επικεφαλής του OCHA, Τομ Φλέτσερ, δήλωσε: «Οι νεκροί βρέθηκαν θαμμένοι δίπλα στα κατεστραμμένα οχήματά τους. Σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις ενώ προσπαθούσαν να σώσουν ζωές. Απαιτούμε απαντήσεις και δικαιοσύνη». Η δήλωση αυτή αποτελεί μια ξεκάθαρη καταδίκη της ενέργειας αυτής και απηχεί τη διεθνή αγανάκτηση για τις επιθέσεις κατά ανθρωπιστικών αποστολών.

Όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ του Guardian, το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας υπεραμύνθηκε των ενεργειών του, υποστηρίζοντας ότι τα οχήματα «πλησίαζαν ύποπτα τα στρατεύματα των IDF χωρίς φώτα ή σήματα εκτάκτου ανάγκης», και ισχυρίστηκε –χωρίς να παράσχει αποδείξεις– ότι μεταξύ των νεκρών υπήρχαν μαχητές της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ. Ωστόσο, καμία από τις σορούς που βρέθηκαν στον μαζικό τάφο δεν ταυτοποιήθηκε ως μέλος ένοπλων οργανώσεων, κάτι που θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των ισχυρισμών του Ισραήλ.

Την 1η Απριλίου, δύο μάρτυρες δήλωσαν στον Guardian ότι κάποιες από τις σορούς είχαν δεμένα χέρια ή πόδια, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα θύματα πιθανόν να εκτελέστηκαν μετά τη σύλληψή τους. Ένας αξιωματούχος της Ερυθράς Ημισελήνου ανέφερε ότι, μέσω ανοιχτής τηλεφωνικής γραμμής με έναν από τους διασώστες τη στιγμή της επίθεσης, ακούστηκαν Ισραηλινοί στρατιώτες να διατάζουν τη σύλληψη επιζώντων. Η μαρτυρία αυτή, αν επιβεβαιωθεί, θα προσέδιδε επιπλέον βαρύτητα στις κατηγορίες περί εκτελέσεων.

Στις 2 Απριλίου, ένας ιατροδικαστής που εξέτασε πέντε από τις σορούς ανέφερε ότι υπήρχαν στοιχεία εκτέλεσης σε κάποιες περιπτώσεις, με τα τραύματα να έχουν προκληθεί σε κοντινή απόσταση και σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος, όπως το κεφάλι ή η καρδιά. Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Λάμι, δήλωσε ότι η Γάζα έχει καταστεί το πιο επικίνδυνο μέρος στον κόσμο για εργαζόμενους ανθρωπιστικών οργανώσεων και ζήτησε να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες.

Στις 3 Απριλίου, ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι διενεργεί έρευνα για τις δολοφονίες. Επιμένει ότι «τρομοκράτες» πλησίαζαν με τα ασθενοφόρα. Ο μοναδικός επιζών, Μούνθερ Άμπεντ, αφηγήθηκε στον Guardian ότι συνελήφθη, ξυλοκοπήθηκε και αναγκάστηκε να παρακολουθήσει μια τραγική εξέλιξη: κάθε όχημα διάσωσης που πλησίαζε το σημείο δεχόταν σφοδρά πυρά. Είπε επίσης ότι είδε τα συντρίμμια να θάβονται από στρατιωτικούς εκσκαφείς και ότι ο αγνοούμενος εργαζόμενος της Ερυθράς Ημισελήνου, Ασάντ αλ-Νασάρα, ήταν ζωντανός στα χέρια των ισραηλινών και υπό κράτηση. Αργότερα, ο Άμπεντ αφέθηκε ελεύθερος και αναγκάστηκε να επιστρέψει πεζός στο σπίτι του.

Το περιστατικό αυτό θέτει κρίσιμα ερωτήματα για την προστασία των ανθρωπιστικών αποστολών, τις ευθύνες των εμπλεκόμενων μερών και την ανάγκη για ανεξάρτητη έρευνα. Η σιωπή ή η ατιμωρησία σε τέτοιες περιπτώσεις δεν απειλεί μόνο τους εργαζομένους στο πεδίο, αλλά υπονομεύει το παγκόσμιο ανθρωπιστικό πλαίσιο και τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου.