×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 49
Μπορούν να με απολύσουν για κάτι που έγραψα στα social media; Τα 14 σημεία προστασίας που ορίζει η Επιθεώρηση Εργασίας

Μπορούν να με απολύσουν για κάτι που έγραψα στα social media; Τα 14 σημεία προστασίας που ορίζει η Επιθεώρηση Εργασίας

Παρασκευή, 17/03/2023 - 18:41

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ

 

Η Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας αναγνωρίζει την χρήση των κοινωνικών δικτύων ως μέσο προβολής του προφίλ της επιχείρησης. Για αυτό αναγνωρίζεται η πιθανή αρνητική επίδραση που μπορεί να έχει (από και) προς τους εργαζόμενους.

  • Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα άρνησης ως προς την αποκάλυψη, διάθεση και χρήση των προσωπικών του δεδομένων.
     
  • Η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων είναι νόμιμη μόνο όταν τηρείται ο GDPR ή Γενικός Κανονισμός Προσωπικών Δεδομένων. Εργαζόμενος θεωρείται κάποιος ανεξαρτήτως της σύμβασης που έχει. Περιλαμβάνει και τις υπεργολαβίες ή την σύμβαση έργου.
     
  • Κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να απολυθεί για κάτι που έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα και αποτελεί νόμιμη έκφραση.
     
  • Σε περίπτωση που αυτό που γράφτηκε συνιστά αδίκημα (κήρυγμα μίσους ή κάτι που πιθανώς εμπίπτει στον αντιρατσιστικό νόμο), τότε εξετάζεται κατά περίπτωση (Διοικητής Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας στην ΕΡΤ).
     
  • Ο εργοδότης υποχρεούται να ενημερώνει τον εργαζόμενο εγγράφως ή ηλεκτρονικά σχετικά με τον σκοπό της χρήσης των προσωπικών δεδομένων και το δικαίωμα ανάκλησης της τυχόν δοθείσας συγκατάθεσης.Το ίδιο ισχύει και για τις κάμερες ασφαλείας.
     
  • Η λήψη και η κοινοποίηση φωτογραφίας είναι νόμιμη μόνο αν ο εικονιζόμενος έχει συναινέσει.
     
  • Σε κάθε χρονική στιγμή ο εργαζόμενος έχει μία γνήσια και ελεύθερη επιλογή και είναι σε θέση να αρνηθεί ή να ανακαλέσει τυχόν συγκατάθεσή του χωρίς αρνητικές επιπτώσεις. Σε αυτήν την εγκύκλιο εμπίπτει οποιαδήποτε φωτογραφία ή βίντεο μπορεί να οδηγήσει στην ταυτοποίηση του εργαζομένου (να φαίνεται το πρόσωπο, το σώμα ή με tag).
     
  • Σε περίπτωση παράνομης επεξεργασίας της φωτογραφίας ο υπεύθυνος ευθύνεται σε αποζημίωση έναντι του εργαζομένου, ενώ μπορεί να επιβληθεί και πρόστιμο που ορίζει ο κανονισμός GDPR. Αρμόδια Αρχή καθίσταται η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
     
  • Το profiling μέσω χρήσης των κοινωνικών δικτύων θεωρείται σύννομο μόνο όταν αφορά ορατές δημόσιες πληροφορίες και ειδικά για τις σπουδές και την εργασιακή εμπειρία. Δεν επιτρέπεται η αξιολόγηση προσωπικών αναρτήσεων ή πληροφορίες που αφορούν χόμπι, φιλικές και κοινωνικές συναναστροφές, την οικογενειακή κατάσταση, θρησκευτικές, πολιτικές ή σεξουαλικές προτιμήσεις. Όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελούν αιτία διάκρισης ούτε να κοινοποιούνται σε τρίτους.
     
  • Ο εργοδότης δεν μπορεί να υποχρεώσει τον εργαζόμενο να γίνει «φίλος» του ή να τον ακολουθήσει στα κοινωνικά δίκτυα. Ακόμα δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να κάνει like, share, retweet, repost στα μέσα της επιχείρησης ή του ίδιου, ούτε κατά την πρόσληψη, ούτε κατά την διάρκεια της απασχόλησης.
     
  • Δεδομένα που μπορεί να συλλεγούν από κάμερες CCTV, ηλεκτρονική παρακολούθηση μέσω υπολογιστή ή το ιστορικό επισκέψεων σε σελίδες δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικό κριτήριο για την συμπεριφορά και την απόδοση του εργαζομένου.
     
  • Οι εργαζόμενοι πρέπει να ενημερώνονται εγγράφως για την εγκατάσταση και λειτουργία κλειστού κυκλώματος οπτικής καταγραφής εντός του χώρου εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό ο εργοδότης δικαιούται να ασκεί έλεγχο επί των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας που παρέχει στους εργαζόμενους για την εργασία τους, υπό τον όρο ότι o έλεγχος είναι σύννομος με το GDPR, η πράξη αναγκαία για την ικανοποίηση του έννομου συμφέροντος που επιδιώκει και αφού έχει ενημερωθεί ο τελευταίος έστω και για τη δυνατότητα άσκησης ελέγχου από τον εργοδότη.
     
  • Ο εργοδότης, με σκοπό την εξασφάλιση θεμιτής και διαφανούς επεξεργασίας, υποχρεούται σε ειδική ενημέρωση του εργαζομένου για την ύπαρξη συστήματος λήψης αυτοματοποιημένων αποφάσεων (ΑΙ).
     
  • Η λήψη αυτοματοποιημένων ατομικών αποφάσεων, ιδιαίτερα μέσω προηγμένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), αποτελεί περίπτωση στην οποία είναι ιδιαίτερα αυξημένοι οι κίνδυνοι που απειλούν την αξιοπρέπεια, τις ελευθερίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα του εργαζομένου. Κάθε επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα, εφόσον χρησιμοποιεί σύστημα τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), το οποίο επηρεάζει οποιαδήποτε διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με τους εργαζομένους ή τους υποψήφιους εργαζομένους και έχει αντίκτυπο στις συνθήκες εργασίας, την επιλογή, την πρόσληψη ή την αξιολόγησή τους, σε κάθε περίπτωση πριν την πρώτη χρήση του, παρέχει επαρκή και σαφή πληροφόρηση σε κάθε εργαζόμενο ή υποψήφιο εργαζόμενο, η οποία περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον τις παραμέτρους στις οποίες στηρίζεται η λήψη της απόφασης, Με λίγα λόγια δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ΑΙ σε εργαζόμενο, χωρίς πρότερη ειδοποίηση. Αρμόδια αρχή ώστε να επιβάλει πρόστιμο για παράβαση του πάνω είναι η Επιθεώρηση Εργασίας.

Διαβάστε ολόκληρη την εγκύκλιο της Επιθεώρησης Εργασίας.

Πηγή: 2020mag.gr

ΕΙΝΑΙ ΤΑ WEB COOKIES ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ;

ΕΙΝΑΙ ΤΑ WEB COOKIES ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ;

Τρίτη, 21/02/2023 - 15:43

Η ιδιωτικότητα –που με τόση ευκολία απεμπολούμε για να πλοηγηθούμε άμεσα κι απρόσκοπτα στον κυβερνοχώρο, ενώ συνήθως την ξεχνάμε στον κόσμο των social media– είναι ένα δικαίωμα. Δικαίωμα που διασφαλίζει την ελευθερία της έκφρασης και που το σύγχρονο κανονιστικό δημοκρατικό πλαίσιο προσπαθεί να προστατέψει. Όμως οι διαδικτυακές εταιρείες εξακολουθούν να συλλέγουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για τους κυβερνοναύτες, είτε με τη συναίνεσή τους, είτε μέσω της εξόρυξης δεδομένων. Δεδομένα πλήρους ανταλλακτικής αξίας για την οικονομική αλλά και την πολιτική «αγορά». Η δε εθιστική έκθεση στην αδιάκριτη ορατότητα των social media, αυτό το σύγχρονο «πανοπτικό», φαίνεται να αλλάζει την ίδια την έννοια της ιδιωτικότητας.

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι ακριβώς είναι αυτά τα cookies που, όταν επισκέπτεστε κάποιο site, απρόσκλητα θέλουν να εγκατασταθούν στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνό σας; Διαβάσατε ποτέ κάποια πολιτική απορρήτου; Σκεφτήκατε ποτέ ότι ίσως εκθέτετε προσωπικά σας δεδομένα –ή και δεδομένα φίλων σας– στις αναρτήσεις που κάνετε στα social media; Η έμφαση φοβάμαι ότι είναι σε αυτό το ποτέ.

Η Ημέρα Προστασίας Δεδομένων λοιπόν, στις 28 Ιανουαρίου, έρχεται να μας θυμίσει ένα δικαίωμά μας. Το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Αυτό που στις σύγχρονες κοινωνίες απειλείται συνεχώς καθώς η ψηφιακή τεχνολογία έχει διευκολύνει την παραβίασή του.

Η χρήση των cookies στο διαδίκτυο: Μια παράξενη, υποχρεωτική σχέση

Ο δούρειος ίππος των εισβολέων που απειλούν την ιδιωτικότητά μας στο διαδίκτυο είναι τα cookies. Είναι μικρά «txt files», αρχεία κειμένου (μια μορφή κώδικα) τα οποία επικάθονται στον σκληρό δίσκο και αποδίδουν στον υπολογιστή μας έναν μοναδικό αριθμό αναγνώρισης ταυτότητας όταν επισκεπτόμαστε κάποιον ιστότοπο. Έτσι, στις επόμενες επισκέψεις μας, ο ιστότοπος μας αναγνωρίζει.

Τον μοναδικό αυτό αριθμό χρησιμοποιούν εμπορικές εταιρείες και εταιρείες συλλογής δεδομένων για να ακολουθήσουν τη διαδρομή μας στο διαδίκτυο. Παλαιότερα, στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, η λήψη ενός cookie συνοδευόταν από ένα μάλλον εκβιαστικό και απειλητικό μήνυμα: «Έχεις δεχθεί ένα cookie. Εάν δεν το αποδεχθείς, τότε υπάρχει ο κίνδυνος το πρόγραμμα το οποίο τρέχεις να αντιμετωπίσει προβλήματα. Το αποδέχεσαι;».

Σήμερα, η λήψη των cookies προϋποθέτει τη συναίνεσή μας και συνήθως αποσπάται ή υφαρπάζεται με διάφορους τρόπους. Κυρίως όμως επειδή σπανίως υπάρχει χρόνος και διάθεση να διαβάσουμε τους όρους πολιτικής απορρήτου ή να απενεργοποιήσουμε την παροχή δεδομένων προς τρίτους. Εξάλλου οι φυλλομετρητές περιήγησής μας στο διαδίκτυο, στις γενικές ρυθμίσεις, δίνουν την επιλογή «αποκλεισμός όλων των cookies», όμως σημειώνουν ότι δεν συνιστάται.

Ιδιωτικότητα

Η ενημέρωση για τη χρήση των cookies διαφέρει ως προς το περιεχόμενο από ιστότοπο σε ιστότοπο, όπως και ο τρόπος επιλογής ή απόρριψής τους. Π.χ. καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο δίπολο «αποδοχή όλων των cookies» ή «αποδοχή μόνο των απαραίτητων cookies», ένα ξεκάθαρο δίλημμα. Σε άλλη περίπτωση η επιλογή είναι ανάμεσα στο «απόρριψη όλων» ή «αποδοχή όλων». Προφανώς αυτή η εκδοχή φαίνεται πιο ελκυστική σε κάποιον που δεν θέλει παρεισφρητική επιτήρηση των συνηθειών του. Όμως η ουσία είναι γραμμένη με ψιλά γράμματα: η απόρριψη ή αποδοχή αφορά στα προαιρετικά cookies και όχι στο σύνολό τους.

Με ψιλά γράμματα και η ενημέρωσή μας πως η πλοήγηση σε κάποιον ιστότοπο σημαίνει και τη συναίνεσή μας στη χρήση των cookies και η μοναδική επιλογή που μας δίνεται είναι «αποδοχή και κλείσιμο». Όσον αφορά την πολιτική απορρήτου, όλοι οι ιστότοποι διαθέτουν και παραπέμπουν στο σχετικό κείμενο, μόνο που σπανίως κάποιος θα το διαβάσει – κι αν το διαβάσει, δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταλάβει.

Η ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΞΙΑ.

Η οικονομία (και η πολιτική) της πληροφορίας και των δεδομένων

Ήδη από τη δεκαετία του ’70 οι βάσεις δεδομένων γίνονται αφορμή για συζήτηση σχετικά με τα δεδομένα και την ιδιωτικότητα. Ο David Lyon στις αρχές της δεκαετίας του ’90 υποστήριζε ότι με την επανάσταση στην πληροφορική και τις νέες τεχνολογίες η κοινωνική ολότητα λειτουργεί πλέον σαν μια ιεραρχημένη και πειθαρχημένη πανοπτική μηχανή. Τι έχει αλλάξει; Η ένταση και η έκταση του φαινομένου.

Η ανάλυση δεδομένων (data analytics) είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη αγορά στον χώρο του διαδικτύου και όχι μόνο. Η ολοκλήρωση, οργάνωση, διαχείριση και ανάλυση των «Μεγάλων Δεδομένων» («Big Data»), που συγκεντρώνονται μέσω της συστηματικής ιχνηλασίας των ψηφιακών μας αποτυπωμάτων στο διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα, αλλά και η διασταύρωση ψηφιακής και φυσικής ταυτότητας, για τις εταιρείες του διαδικτύου –την «εμπορική αγορά»– έχει οικονομική αξία. Για τις ανά τον κόσμο υπηρεσίες ασφαλείας αλλά και τις προεκλογικές εξατομικευμένες και στοχευμένες στον κάθε έναν πολίτη ψηφιακές εκστρατείες –την «πολιτική αγορά»– έχει πολιτική αξία.

 

big data

Κάθε «κλικ» κι ένα στοιχείο στη διαδικτυακή ιχνηλασία

Σε ολόκληρο τον κόσμο, ολοένα και περισσότερο οι υπηρεσίες ασφαλείας αποκτούν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα που συλλέγουν οι διαδικτυακές εταιρείες για τους χρήστες τους, είτε με τη συναίνεσή τους, είτε μέσω της εξόρυξης δεδομένων, της άδηλης δηλαδή συλλογής των δεδομένων από το χρυσωρυχείο της πληροφορίας: το διαδίκτυο και τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα.

Ήταν Απρίλιος του 2008 όταν ο Peter Whoriskey επεσήμαινε πως ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χρηστών του διαδικτύου στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθείται από τον αντίστοιχο Πάροχο Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP) ο οποίος έχει πρόσβαση σε κάθε «κλικ» και κάθε πληκτρολόγηση που γίνεται στο Δίκτυο. Οι εταιρείες συλλέγουν τη ροή των δεδομένων με στόχο να εξαγάγουν συμπεράσματα για τα ενδιαφέροντα του κάθε χρήστη και τελικά να δημιουργήσουν το προφίλ του, προκειμένου να το πουλήσουν στους διαφημιστές που χρησιμοποιούν τις πληροφορίες για να στοχεύσουν online πελατεία. Είναι η στοχευμένη στα ενδιαφέροντα του χρήστη διαφήμιση, που πλέον τον ακολουθεί σε όποιον ιστότοπο και αν σταθεί.

Την ιχνηλατική τακτική της εμπορικής αγοράς ακολούθησε με μεγάλη επιτυχία και η πολιτική «αγορά», όπως αποκαλύφθηκε το 2016 με το σκάνδαλο της Cambridge Analytica: τη χρήση δηλαδή από την εταιρεία των προφίλ 87 εκ. χρηστών του Facebook χωρίς τη συναίνεσή τους για την προεκλογική εκστρατεία του Donald Trump. Είχαν προηγηθεί, το 2013, οι αποκαλύψεις του Edward Snowden, εργαζόμενου στην NSA: προγράμματα όπως το Prism από το 2007 επέτρεπαν στην αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας να συλλέγει –χωρίς την προβλεπόμενη νομικά διαδικασία– δεδομένα για τους πολίτες απευθείας από τους servers των εννέα μεγαλύτερων διαδικτυακών εταιρειών: Microsoft, Yahoo, Google, Facebook, PalTalk, AOL, Skype, YouTube και Apple.

ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ Ή ΑΘΕΛΗΤΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA.

Ακόμα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που αναφέρονται με πηχυαίους και συχνά καταγγελτικούς τίτλους στο ζήτημα της συλλογής και εμπορίας προσωπικών δεδομένων των χρηστών εν αγνοία τους, χρησιμοποιούν εργαλεία συλλογής δεδομένων και επιτρέπουν στις εταιρείες δεδομένων να παρεισφρέουν στους ιστοτόπους τους προκειμένου να συλλέξουν δεδομένα από την περιήγηση των χρηστών.

Σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον άλλης μιας αλλαγής, καθώς η Google έχει ανακοινώσει πως θα σταματήσει τη χρήση cookies τρίτων μερών στο τέλος του 2024. Για τη διαφημιστική αγορά η απόφαση αυτή είναι σημαντική, καθώς θα πρέπει να προσαρμοστεί σε κάποιο άλλο μοντέλο διαφήμισης. Ωστόσο, δεν σημαίνει το τέλος της ιχνηλασίας.

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ο χώρος συρρίκνωσης της ιδιωτικότητας

Από την άλλη πλευρά, ηθελημένα ή αθέλητα, έχουμε απεμπολήσει το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα μπροστά στην αδηφαγία του κόσμου των social media, αλλάζοντας την ίδια την έννοια της ιδιωτικότητας. Το ιδιωτικό, ακόμη και η πιο ενδόμυχη σκέψη μας, το πιο προσωπικό μας συναίσθημα, εκτίθεται στον «τοίχο» ενός νέου οικοδομήματος. Αυτού που έκλεισε μέσα του τον «διαφανή άνθρωπο». Δηλώνουμε πού είμαστε, τι κάνουμε, τι σκεφτόμαστε, πώς αισθανόμαστε. Μοιραζόμαστε την πιο ενδόμυχη λειτουργία της ζωής με ψηφιακούς «φίλους» δημιουργώντας μια εθιστική αδιαφορία ως προς την προβολή ιδιωτικών στιγμών. Η διάκριση δημόσιου και ιδιωτικού χάνεται στην κουλτούρα της συνεχούς δικτύωσης, των «like» και των social media.

Η ιδιωτικότητα προϋπόθεση της ελευθερίας της έκφρασης

Τον Ιούνιο του 2016, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε ένα ψήφισμα ορόσημο υπογραμμίζοντας ότι τα δικαιώματα των ανθρώπων θα πρέπει να προστατεύονται και επιγραμμικά, δηλαδή online. Μεταξύ άλλων αναγνωρίζεται ότι η επιγραμμική ιδιωτικότητα είναι σημαντική για το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και καλεί όλες τις χώρες να διασφαλίσουν την προστασία της με βάση το κράτος δικαίου. Το ερώτημα είναι σε πόσες χώρες ισχύει το κράτος δικαίου και αυτό ας το σκεφτούμε βάσει του πλήθους των πολιτών τους. Το επόμενο ερώτημα είναι: Πώς προστατεύεται αποτελεσματικά η ιδιωτικότητα στο διαδίκτυο; Και παραμένει ανοικτό.

Η Μαρίνα Ρήγου είναι Επ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, Δημοσιογράφος.

Πηγή:ow.gr

Φινλανδία: Διδάσκουν νέους πώς να εντοπίζουν ψευδείς ειδήσεις

Φινλανδία: Διδάσκουν νέους πώς να εντοπίζουν ψευδείς ειδήσεις

Δευτέρα, 16/01/2023 - 21:44

ΤΖΕΝΙ ΓΚΡΟΣ / THE NEW YORK TIMES

Πηγή: kathimerini.gr

H Σάρα Μαρτίκα, δασκάλα στη Χααμενλίνα της Φινλανδίας, ετοιμάζεται να παρουσιάσει στους μαθητές της όγδοης τάξης κάποια ειδησεογραφικά άρθρα. Μαζί συζητούν: Ποιος είναι ο σκοπός του άρθρου; Πώς και πότε γράφτηκε; Ποιοι είναι οι κεντρικοί ισχυρισμοί του συγγραφέα; «Το ότι κάτι είναι καλό ή ωραίο δεν σημαίνει ότι είναι αληθινό ή έγκυρο», τους λέει. Πρόκειται για ένα τυπικό μάθημα, πλήρως ενσωματωμένο στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.

Σε μια τάξη τον περασμένο μήνα, έδειξε στους μαθητές τρία βίντεο στο TikTok και συζήτησαν τα κίνητρα των δημιουργών και την επίδραση που είχαν τα βίντεο στους ίδιους. Στόχος της, όπως και των καθηγητών σε όλη τη Φινλανδία, είναι να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν να αναγνωρίζουν τις ψευδείς πληροφορίες.

Η Φινλανδία κατέλαβε την πρώτη θέση μεταξύ 41 ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά την ανθεκτικότητα έναντι της παραπληροφόρησης για πέμπτη συνεχή φορά σε έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο από το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας στη Σόφια της Βουλγαρίας. Οι αξιωματούχοι λένε ότι η επιτυχία της Φινλανδίας δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του ισχυρού εκπαιδευτικού της συστήματος, το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο, αλλά και μιας συντονισμένης προσπάθειας να διδάσκονται οι μαθητές για τις ψευδείς ειδήσεις. Η εκπαίδευση στα μέσα ενημέρωσης αποτελεί μέρος του εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος και αρχίζει από την προσχολική ηλικία.

Πιο ευάλωτες χώρες

Μετά τη Φινλανδία, οι ευρωπαϊκές χώρες που κατέλαβαν την υψηλότερη θέση όσον αφορά την ανθεκτικότητα στην παραπληροφόρηση στην έρευνα του Ινστιτούτου Ανοικτής Κοινωνίας ήταν η Νορβηγία, η Δανία, η Εσθονία, η Ιρλανδία και η Σουηδία. Οι χώρες που ήταν πιο ευάλωτες στην παραπληροφόρηση ήταν η Γεωργία, η Βόρεια Μακεδονία, το Κόσοβο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία. Στη Φινλανδία, το 76% των κατοίκων θεωρεί τις έντυπες και ψηφιακές εφημερίδες αξιόπιστες, υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και οι δάσκαλοι χαίρουν μεγάλου σεβασμού.

Επιρρεπείς οι έφηβοι

Η κ. Μαρτίκα εξήγησε ότι ανέθεσε στους μαθητές να επεξεργαστούν τα δικά τους βίντεο και φωτογραφίες, για να δουν πόσο εύκολο είναι να χειραγωγούν τις πληροφορίες. Αλλοι εκπαιδευτικοί δήλωσαν επίσης ότι τους τελευταίους μήνες, κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, είχαν χρησιμοποιήσει ρωσικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες και memes ως βάση για μια συζήτηση σχετικά με τις επιπτώσεις της κρατικά υποστηριζόμενης προπαγάνδας.

Παρόλο που οι σημερινοί έφηβοι έχουν μεγαλώσει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζουν πώς να εντοπίζουν και να προφυλάσσονται από την παραπληροφόρηση. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Developmental Psychology διαπίστωσε ότι η εφηβεία είναι περίοδος αιχμής για την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας.

Social Media: Κατέρρευσε «πυραμίδα» που πουλούσε likes

Social Media: Κατέρρευσε «πυραμίδα» που πουλούσε likes

Τετάρτη, 25/05/2022 - 15:17

Η πυραμίδα αποτελεί μία από τις πλέον διαχρονικές μεθόδους εξαπάτησης όσων αναζητούν εύκολες και γρήγορες αποδόσεις. Το όνομα του Αμερικανού επενδυτή της Wall Street Μπέρνι Μέιντοφ αποτελεί το συνώνυμο του μεγαλύτερου, στην ιστορία της χρηματοοικονομικής απάτης, «σχήματος Πόντσι» ύψους 60 δισ. ευρώ. Στις απάτες, που βασίζονται σε πυραμίδες, ο εγκέφαλος ζητάει, για παράδειγμα, 100 ευρώ από κάθε νέο επενδυτή, ποσό που υπόσχεται να διπλασιάσει τον επόμενο μήνα. Εστω ότι καταφέρνει να πείσει δύο άτομα. Για να τους προσφέρει τις αποδόσεις που έχει υποσχεθεί, δηλαδή 400 ευρώ συνολικά και να κρατήσει τα 200 ευρώ που επένδυσαν οι δύο πρώτοι, χρειάζεται να στρατολογήσει τέσσερα νέα άτομα. Πλέον χρωστάει 800 ευρώ και κατ’ επέκταση έχει ανάγκη από οκτώ νέους επενδυτές.

Η Wind Media υποσχόταν πολύ μεγάλες αποδόσεις με συνδρομή έως και 3.000 ευρώ σε κάποιο από τα «πακέτα» της.

«Τα πρώτα μέλη της πυραμίδας, σχεδόν πάντοτε, έχουν κέρδος. Οσο, όμως, τα επίπεδα αυξάνονται, το σχήμα γίνεται μη βιώσιμο και καταρρέει», αναφέρει στην «Κ» ο Σ.Μ., ένα από τα θύματα της νέας αμιγώς διαδικτυακής επενδυτικής πυραμίδας που φέρεται ότι είχε δημιουργήσει η εταιρεία Wind Media. Η συγκεκριμένη εταιρεία υποσχόταν πολύ μεγάλες αποδόσεις με αντάλλαγμα ελάχιστες ώρες απομακρυσμένης απασχόλησης και συνδρομή σε κάποιο από τα «πακέτα» της.

Τι έπρεπε, όμως, να κάνουν όσοι εγγράφονταν σε κάποιο από τα προϊόντα της; Να παρακολουθήσουν ένα βίντεο, συνήθως στη διαδικτυακή πλατφόρμα YouTube, να κάνουν like σε αυτό και να εγγραφούν στο ηλεκτρονικό κανάλι (μέσω του οποίου προβάλλεται το βίντεο). Σύμφωνα με την περιγραφή στην ανενεργή τις τελευταίες ημέρες ιστοσελίδα της, η Wind Media ιδρύθηκε το 2020 με έδρα τη Σιγκαπούρη ως πλατφόρμα δικτύωσης-διαφήμισης και παθητικού εισοδήματος. Φερόταν να σχετίζεται με ομώνυμη εταιρεία της Σιγκαπούρης (Wind Media PTE Ltd), που πληρώνει χρήστες για να κάνουν likes σε ιστοσελίδες επιχειρήσεων και ιδιωτών στο Facebook και το Youtube, και υποστήριζε ότι συνεργάζεται με τον όμιλο μέσων ενημέρωσης της Σιγκαπούρης, Mediacorp. Ωστόσο, παρότι είναι άγνωστο εάν η Wind Media στην Ελλάδα σχετίζεται με τη Wind Media της Σιγκαπούρης, η Mediacorp, που ανήκει στον κρατικό κολοσσό της Σιγκαπούρης Temasek Holdings Ltd, έχει διαψεύσει ότι η Wind Media PTE Ltd αποτελεί εταίρο της. Πρόκειται για δαίδαλο που δεν εμπόδισε τη Wind Media στην Ελλάδα να αποκτήσει, βάσει εκτιμήσεων, περισσότερα από 10.000 μέλη που προσδοκούσαν ότι θα πληρώνονται αδρά για να κάνουν likes σε βίντεο και ιστοσελίδες influencers. Με την προσδοκία αυτή αγόρασαν κάποιο από τα «πακέτα» της Wind Media που εγγυόνταν εξασφαλισμένο εισόδημα. Για παράδειγμα, έναντι 600 ευρώ ο χρήστης έκανε 15 likes την ημέρα σε ισάριθμες διαφορετικές ιστοσελίδες ή βίντεο με αντάλλαγμα εξασφαλισμένο μηνιαίο εισόδημα 765 ευρώ ή εξασφαλισμένα ετήσια έσοδα 9.307,5 ευρώ, σύμφωνα με την επίσημη περιγραφή των «πακέτων». Αντίστοιχα, έναντι 3.000 ευρώ τα μέλη της εταιρείας προσέβλεπαν σε εγγυημένο ετήσιο εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο ο Σ.Μ. έχασε σε συνδρομή 600 ευρώ, με τις απώλειες να ανέρχονται σε 3.000 ευρώ για δύο φιλικά του πρόσωπα, όπως αναφέρει ο ίδιος. Με τις πληρωμές να γίνονται μόνο σε κρυπτονομίσματα (USDT) και την πλατφόρμα της Wind Media να είναι εκτός λειτουργίας τα τελευταία εικοσιτετράωρα, οι εγκέφαλοι του διαδικτυακού αυτού «σχήματος Πόντσι» έχουν καταφέρει να αποσπάσουν σημαντικά χρηματικά ποσά, των οποίων το ύψος δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Για την ώρα έχει κατατεθεί μόνο μικρός αριθμός καταγγελιών για την υπόθεση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Τα μουσεία της Βιέννης «προκαλούν» και ανοίγουν λογαριασμό στο OnlyFans - Όλο το παρασκήνιο

Τα μουσεία της Βιέννης «προκαλούν» και ανοίγουν λογαριασμό στο OnlyFans - Όλο το παρασκήνιο

Παρασκευή, 22/10/2021 - 16:41
Η παλαιολιθική Αφροδίτη, τα γυμνά του Egon Schiele, οι πίνακες του Modigliani: λογοκριμένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα έργα αυτά που έχουν χαρακτηρισθεί «18+» στα βιεννέζικα μουσεία ξαναζούν στην πλατφόρμα OnlyFans.

Το εγχείρημα είναι πρωτοβουλία του Οργανισμού Τουρισμού της Βιέννης, που θέλησε με τον τρόπο αυτόν να ανοίξει την συζήτηση για τον ρόλο των αλγορίθμων και των τεχνολογικών κολοσσών στην Τέχνη.

Η τολμηρή πρωτοβουλία, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο, έχει προσελκύσει εκατοντάδες συνδρομητές στην πλατφόρμα, αλλά βασικός της στόχος είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας της Τέχνης.

Οπως εξηγεί ο διευθυντής του Οργανισμού Τουρισμού της αυστριακής πρωτεύουσας Νόρμπερτ Κέτνερ, η ιδέα γεννήθηκε μέσα από τις δυσκολίες που συναντούν τα μουσεία στην προβολή του έργου τους από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την αυστηρή πολιτική για το γυμνό και την πορνογραφία.

«Γελοίο»

Ας πάρουμε ως παράδειγμα την Αφροδίτη του Willendorf, που εκτίθεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

«Είναι ένα αγαλματίδιο 30.000 ετών που συμβολίζει την γονιμότητα» και θεωρείται αριστούργημα της Παλαιολιθικής Εποχής. Ωστόσο, «το Facebook το έχει κατατάξει στο πορνογραφικό περιεχόμενο».

«Είναι περίεργο έως και γελοίο στις μέρες μας το γυμνό» να αποτελεί ακόμη αντικείμενο διαμάχης, «την ώρα που θα έπρεπε να θεωρείται φυσικό», λέει ο Κλάους Ποκόρνι, διευθυντής του Μουσείου Leopold.

Τα ερωτικά έργα του Egon Schiele που εκτίθενται εκεί υφίστανται συστηματικά λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σαν τίποτε να μην έχει αλλάξει εκατό χρόνια μετά τον θάνατο αυτής της σημαντικής προσωπικότητας του βιννέζικού Μοντερνισμού που, τότε, είχε προκαλέσει σκάνδαλο.

Σε έναν άλλο εμβληματικό τόπο της Βιέννης, στο Μουσείο Albertina, οι πίνακες του ιταλού καλλιτέχνη Amedeo Modigliani κρίνονται υπερβολικά «τολμηροί».

«Αναγκαστήκαμε να ανοίξουμε έναν λογαριασμό στο OnlyFans», εξηγεί ο Κλάους Ποκόρνι. Διότι οι γνωστότερες διεθνείς πλατφόρμες όπως το TikTok, το Facebook ή το Instagram δεν δέχονταν τους πίνακές μας».

«Αυτολογοκρισία»

Το διακύβευμα ξεπερνά την κλασσική τέχνη, λέει ο Νόρμπερτ Κέτνερ, ο οποίος διαπιστώνει μία «ασυναίσθητη αυτολογοκρισία εκ μέρους των νέων δημιουργών», που δεν μπορούν να στερηθούν την προβολή που προσφέρουν τα μεγάλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Κατηγορούμενες για την αυτόματη απόσυρση εικόνων, οι μεγάλες πλατφόρμες διαβεβαιώνουν ότι οι κανόνες τους έχουν εξελιχθεί και έχουν γίνει περισσότερο διακριτικοί, για να κάνουν εξαιρέσεις στο θέμα του γυμνού, για παράδειγμα, στις περιπτώσεις των έργων τέχνης.

«Είπαν ότι έχουν κάνει προσπάθειες», σχολιάζει ο Olivier Ertzscheid, καθηγητής-ερευνητής στις Επιστήμες της Πληροφορίας του Πανεπιστημίου της Nantes.

«Ομως η πραγματικότητα είναι ότι σε ό,τι αφορά την απεικόνιση σωμάτων (κυρίως γυναικείων), τίποτε δεν έχει αλλάξει, είτε αφορά είτε όχι μία μορφή τέχνης», λέει αναφερόμενος σε ένα είδος μάρκετινγκ της σεμνοτυφίας».

Η Facebook δεν ανταποκρίθηκε σε αίτημα του AFP για σχολιασμό.

Ο διευθυντής του Οργανισμού Τουρισμού της Βιέννης ελπίζει ότι η πρωτοβουλία θα προκαλέσει τουλάχιστον συζητήσεις και υπερασπίζεται χωρίς συμπλέγματα την συνεργασία με την πλατφόρμα OnlyFans που έχει επιβληθεί εδώ και πολλά χρόνια στον χώρο των δημιουργών ερωτικού ή πορνογραφικού περιεχομένου.

«Το θέμα δεν είναι η νίκη μας επί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά πρόκειται για ζήτημα αρχής», συνοψίζει ο Κλάους Ποκόρνι. «Είναι σαν πόλεμος με άλλα μέσα: πολεμούμε για τα δικαιώματά μας, για την ελευθερία μας, εναντίον ανθρώπων που θέλουν να ρυθμίσουν τις ζωές μας».

Πηγή: koutipandoras.gr