Παρά το γεγονός ότι είναι αναμφισβήτητα η πιο διάσημη αλυσίδα νησιών στον κόσμο όσον αφορά τη βιοποικιλότητα, τα νησιά Γκαλαπάγκος στο Εκουαδόρ, εκπλήσσουν ακόμη και σήμερα τους επιστήμονες.

Ένα πουλί που είδε και κατέγραψε ο Κάρολος Δαρβίνος κατά την επίσκεψή του στη νήσο Φλορεάνα το 1835, παρατηρήθηκε στη φύση για πρώτη φορά μετά από 190 χρόνια.

Οι παρατηρήσεις του Δαρβίνου από το μικρό, νοτιοκεντρικό νησί της ηφαιστειακής αλυσίδας περιλάμβαναν την παρουσία ενός μικρού, μυστικοπαθούς πουλιού που ονομάζεται rail των Γκαλαπάγκος (Laterallus spilonota).

Μόλις πριν από δύο χρόνια, διάφοροι οργανισμοί άρχισαν να εργάζονται στο μεγάλης κλίμακας έργο αποκατάστασης της νήσου Φλορεάνα. Με την απομάκρυνση των χωροκατακτητικών ειδών που κατέστρεφαν την τοπική άγρια ζωή για γενιές, το τοπικό περιβάλλον έγινε και πάλι ένα καταφύγιο για τα είδη που μπορούν να ανακάμψουν και να ευδοκιμήσουν.

Το rail των Γκαλαπάγκος, ένα χερσαίο πτηνό ενδημικό του αρχιπελάγους, έχει υποστεί σοβαρές επιπτώσεις από αυτά τα χωροκατακτητικά είδη. Κατοικεί στο έδαφος, είναι εξαιρετικά ευάλωτο στα αρπακτικά και βασίζεται στην πυκνή, πλούσια βλάστηση για να κρύβεται. Όμως, παρά τους κινδύνους αυτούς, το rail έχει αποδειχθεί ένα ανθεκτικό και πολυμήχανο μικρό πουλί.

Τα rails, τοπικά γνωστά ως Pachays, επέστρεψαν γρήγορα στα αποκαταστημένα νησιά. Το 2018, έξι χρόνια μετά την επιτυχή απομάκρυνση χωροκατακτητικών ειδών από το κοντινό νησί Pinzón από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Island Conservation, τα rails ήταν από τα πρώτα τοπικά εξαφανισμένα ζώα που επανεμφανίστηκαν -μαζί με άλλα είδη, όπως το cactus finch.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ξεκίνησε το έργο αποκατάστασης του νησιού Φλορεάνα, αλλά τα rails το έχουν ήδη επανακατοικήσει.

Τα πουλιά ήταν παρόντα και μακριά από τις ανθρώπινες κατοικίες και τη γεωργία, σε ένα λιβάδι που ήταν γεμάτο από δέντρα γκουάβα. Τα επιβεβαιωμένα ευρήματα περιλαμβάνουν έξι ακουστικές καταγραφές, δύο οπτικές παρατηρήσεις και μία φωτογραφία. Και δεν είναι τυχαίο ότι επέστρεψαν τώρα - η περιοχή παρακολουθείται από το 2015, και αυτή είναι η πρώτη χρονιά που επέστρεψαν.

«Η εκ νέου ανακάλυψη του rail των Γκαλαπάγκος επιβεβαιώνει αυτό που έχουμε δει στα νησιά σε όλο τον κόσμο - αν αφαιρέσουμε τις χωροκατακτητικές απειλές, τα ενδημικά είδη μπορούν να ανακάμψουν με αξιοσημείωτους τρόπους», δήλωσε σε δήλωσή της η Πάουλα Καστάνιο, υπεύθυνη του προγράμματος Conservation Impact Program της Island Conservation.

«Αυτή είναι μια απίστευτη νίκη για τη Φλορεάνα και μας ενθουσιάζει για το ποια άλλα ενδημικά είδη μπορεί να επανεμφανιστούν καθώς το νησί συνεχίζει το ταξίδι του προς την οικολογική ανάκαμψη».

Υπήρχαν ή επέστρεψαν από την εξαφάνιση;

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες πρέπει να χρησιμοποιήσουν γενετική δειγματοληψία για να καθορίσουν αν αυτά τα νεοκαταγεγραμμένα πουλιά προέρχονται από μια αυτοεπανεισαχθείσα γενεαλογική γραμμή ή αν υπήρχε ένας μικροσκοπικός πληθυσμός που επιβίωσε, χωρίς να εντοπιστεί, για 190 χρόνια.

Η «Island Conservation» περιγράφει λεπτομερώς πώς αυτό δεν είναι ανήκουστο, καθώς στη γειτονική Ραμπίντα, οι προσπάθειες αποκατάστασης της οργάνωσης οδήγησαν στην εκ νέου ανακάλυψη μιας σαύρας γκέγκο που ήταν γνωστή στην επιστήμη μόνο μέσω αρχείων ηλικίας άνω των 5.000 ετών. Ζούσαν στο νησί σε πολύ χαμηλούς αριθμούς για εκατοντάδες χρόνια, αλλά μόνο όταν πραγματοποιήθηκε ολιστική αποκατάσταση μπόρεσαν να αυξήσουν τον αριθμό τους σε ανιχνεύσιμα επίπεδα.

Με έναν τοπικό πληθυσμό να έχει ήδη εγκατασταθεί, οι πιθανότητες για μια επιτυχή επανεισαγωγή είναι καλές. Σύντομα, ελπίζεται ότι τα λιβάδια της Φλορεάνα θα φιλοξενήσουν μια μεγάλη, ευημερούσα αποικία των πτηνών rails.

«Μας δίνει ελπίδα ότι μπορεί να βρεθούν ακόμη περισσότερα «εξαφανισμένα» είδη των Γκαλαπάγκος», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Με πληροφορίες από Good News Network

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΓΟΥΔΗΣ

Αλλαγή πλεύσης έκανε ο δήμαρχος Χίου Γιάννης Μαλαφής στο θέμα της εξόρυξης αντιμονίου, χωρίς όμως να έχει αποτυπωθεί η αλλαγή επισήμως σε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.

Σε συνέντευξή του στο politischios.gr, ο κ. Μαλαφής τάχθηκε κατά της συνέχισης του διαγωνισμού έρευνας και εκμετάλλευσης και ζήτησε την αναστολή της διαγωνιστικής διαδικασίας. Ζήτησε επίσης να συνεχιστεί η διαβούλευση με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, ώστε να δοθούν σαφείς απαντήσεις σε ερωτήματα για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και για τα ζητήματα δημόσιας υγείας.

«Ζητάμε να παγώσει ο διαγωνισμός μέχρι να ολοκληρωθεί η διαβούλευση. Θέλουμε απαντήσεις από θεσμικούς φορείς, όπως το Πολυτεχνείο και η Ιατρική Σχολή Αθηνών, ώστε να γνωρίζουμε με ακρίβεια τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Δεν είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ανάπτυξης, αλλά όχι εις βάρος της ασφάλειας και του φυσικού πλούτου της Αμανής», σημειώνει ο κ. Μαλαφής.

Ρόλο στη στροφή δείχνει να έπαιξε πρώτα από όλα η κοινωνική πίεση που ασκείται εδώ και καιρό στον δήμαρχο και τους συμβούλους του συνδυασμού του, με κλιμάκωση μεθαύριο, Τετάρτη, με παγχιακό συλλαλητήριο στις 12 το μεσημέρι. Συμμετοχή στο συλλαλητήριο δηλώνουν ακόμα και οι επαγγελματίες της εστίασης που καλούνται από τον συλλογικό τους φορέα να κλείσουν καταστήματα όπως οι καφετέριες εκείνη την ώρα, ώστε να συγκεντρωθεί περισσότερος κόσμος στην πλατεία.

Μέχρι τώρα ο δήμαρχος είχε βρεθεί στο στόχαστρο των πολέμιων της εξόρυξης, κατηγορούμενος ότι με την παρελκυστική τακτική του ουσιαστικά διευκόλυνε τον σχεδιασμό του υπουργείου, το οποίο εκμεταλλεύτηκε τον χρόνο που έδωσε απλόχερα η δημοτική αρχή, μέχρι που ανακοίνωσε τον διαγωνισμό. Ωστόσο μέχρι στιγμής, από την πλευρά του δημάρχου δεν έχει ανακοινωθεί συνεδρίαση ώστε να αποτελέσει και επίσημη θέση του δημοτικού συμβουλίου η θέση που εξέφρασε προφορικά ενόψει συλλαλητηρίου.

Λίγες ώρες πριν από τη συνέντευξη, ο ΣΥΡΙΖΑ Χίου με ανακοίνωσή του έκανε γνωστό ότι αποσύρει τη στήριξή του στη δημοτική αρχή, καλώντας τα δύο στελέχη του που συμμετέχουν σε αυτήν (ανάμεσά τους και ένας εκλεγμένος σύμβουλος) να παραιτηθούν από τις θέσεις ευθύνης που κατέχουν.

Από την πλευρά του το υπουργείο Ενέργειας δείχνει απτόητο. Σε μέρος του ειδικού Τύπου δέκα εταιρείες φέρονται να έχουν δείξει ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό, ζητώντας τα τεύχη δημοπράτησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Ήταν το 2018 όταν η Ταλεκουά, η φάλαινα δολοφόνος είχε συγκινήσει το παγκόσμιο κοινό το 2018, όταν διένυσε περισσότερα από 1.000 μίλια μεταφέροντας το νεκρό νεογνό της.

Επτά χρόνια μετά, η Ταλεκουά εντοπίστηκε ξανά να κουβαλά το σώμα ενός ακόμα αποθανόντος μικρού της. Οι ερευνητές περιγράφουν το γεγονός ως μια «καταστροφική απώλεια» για τον ήδη ευάλωτο πληθυσμό των φαλαινών δολοφόνων της Νότιας Ακτής του Ειρηνικού.

Η Ταλεκουά, μέλος του κριτικά απειλούμενου πληθυσμού των νότιων φαλαινών δολοφόνων, εντοπίστηκε στην περιοχή Puget Sound στην Πολιτεία Ουάσινγκτον να μεταφέρει το νεκρό νεογνό της, γνωστό ως J61. Η συγκεκριμένη ομάδα φαλαινών θεωρείται ότι βρίσκεται σε πορεία εξαφάνισης από την περιοχή του Ειρηνικού, με την κατάστασή της να αντικατοπτρίζει την κρίση στο οικοσύστημα της περιοχής.

Η Ταλεκουά έχει χάσει πλέον δύο από τα συνολικά τέσσερα τεκμηριωμένα νεογνά της, και τα δύο θηλυκά. Το πρώτο της νεογνό γεννήθηκε πριν από 14 χρόνια και παραμένει υγιές, ενώ το τρίτο, που γεννήθηκε το 2020, επίσης είναι καλά στην υγεία του. Η απώλεια της J61, όμως, προκάλεσε βαθιά θλίψη στην ερευνητική ομάδα, η οποία είχε αρχικά ελπίδες για την επιβίωσή της.

“Η απώλειά της είναι ιδιαίτερα επώδυνη”

Σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας για τις Φάλαινες, η J61 παρουσίασε προβλήματα υγείας λίγο μετά τη γέννησή της. «Η θνησιμότητα των νεογνών είναι πάντα υψηλή κατά τον πρώτο χρόνο. Η J35 είναι έμπειρη μητέρα, και ελπίζαμε ότι θα καταφέρει να κρατήσει τη J61 ζωντανή», ανέφερε το κέντρο στις 23 Δεκεμβρίου. Δυστυχώς, οι ελπίδες αυτές δεν επαληθεύτηκαν.

Η φάλαινα Ταλεκουά κουβαλάει νεκρό ακόμη ένα μωρό της Candice Emmons/NOAA Fisheries via AP

Η απώλεια είναι ακόμα πιο σημαντική, καθώς η J61 ήταν θηλυκό και θα μπορούσε στο μέλλον να συμβάλει στην αναπαραγωγή του πληθυσμού.

«Η απώλεια οποιουδήποτε νεογνού στον απειλούμενο πληθυσμό είναι τραγική, αλλά η απώλεια της J61 είναι διπλά οδυνηρή, δεδομένου του ιστορικού της μητέρας της, που έχει χάσει δύο θηλυκά νεογνά», σημείωσαν οι ερευνητές.

Μια κοινότητα σε κρίση

Όπως μεταδίδει ο Guardian, ο πληθυσμός των νότιων φαλαινών δολοφόνων έχει μειωθεί στους 73, σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του Κέντρου Έρευνας για τις Φάλαινες. Από αυτά, μόνο 23 είναι θηλυκά σε αναπαραγωγική ηλικία, γεγονός που καθιστά τη διατήρηση του πληθυσμού εξαιρετικά δύσκολη.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η κρίσιμη κατάσταση των φαλαινών αυτών αντικατοπτρίζει ευρύτερα προβλήματα στο οικοσύστημα.

Ορισμένοι περιβαλλοντικοί οργανισμοί καλούν την καναδική κυβέρνηση να εκδώσει επείγουσα εντολή προστασίας του είδους, ένα μέτρο που έχει εφαρμοστεί μόνο δύο φορές στο παρελθόν.

Η απώλεια της J61 είναι μια ακόμα υπενθύμιση της ανάγκης για άμεση δράση, τόσο για την προστασία του πληθυσμού των φαλαινών όσο και για τη διατήρηση της ισορροπίας στο οικοσύστημα της περιοχής του Ειρηνικού.

Ακτιβιστές της Greenpeace ανέβηκαν σε δεξαμενόπλοιο στα ανοικτά της Νότιας Κορέας το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, σε μια ενέργεια που είχε ως στόχο να τραβήξει την προσοχή στις εκκλήσεις για μια Συνθήκη που θα περιορίσει την ρύπανση πλαστικού.

Σχεδόν 200 χώρες βρίσκονται στο Μπουσάν για να διαπραγματευτούν τη συνθήκη, αλλά υπάρχουν ελάχιστα σημάδια συμφωνίας ενώ απομένει μόλις μία ημέρα πριν από τη λήξη των συνομιλιών.

Το δεξαμενόπλοιο Buena Alba

Η Greenpeace δήλωσε ότι το δεξαμενόπλοιο Buena Alba, που αγκυροβόλησε στα ανοικτά του συγκροτήματος Hanwha TotalEnergies, ήταν προγραμματισμένο να παραλάβει προπυλένιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή πλαστικών.

«Οι ακτιβιστές ανέβηκαν ειρηνικά στο πλοίο και δεν συνάντησαν καμία αντίδραση από το πλήρωμα του πλοίου», δήλωσε η εκπρόσωπος της Greenpeace Αντζέλικα Πάγκο.

«Γράψαμε ‘ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ’ στη μία πλευρά του πλοίου», δήλωσε η ίδια στο AFP.

«Σκοπεύουν να παραμείνουν προκειμένου να συνεχίσουν να ασκούν πίεση στους διαπραγματευτές να αντισταθούν στις παρεμβάσεις των βιομηχανιών στις συνομιλίες και να πετύχουν μια συνθήκη που θα μειώνει αποφασιστικά την παραγωγή πλαστικού».

Εκπρόσωπος της ακτοφυλακής της Νότιας Κορέας δήλωσε ότι η αστυνομία «έχει τοποθετηθεί στο πλοίο και κάνουμε προειδοποιητικές ανακοινώσεις για να διευκολύνουμε την ασφαλή αποβίβαση».

Είπε ότι θα διεξαχθεί «ενδελεχής έρευνα» για να διαπιστωθεί αν υπήρχαν «παράνομα αντικείμενα» στη διαμαρτυρία.

Η περιβαλλοντική συμφωνία

Οι προσπάθειες για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τον περιορισμό της ρύπανσης από τα πλαστικά έχουν κολλήσει σε διάφορα βασικά σημεία, συμπεριλαμβανομένου του αν θα πρέπει να μειωθεί η παραγωγή νέων πλαστικών.

Δεκάδες χώρες, υποστηριζόμενες από περιβαλλοντικές ομάδες, επιμένουν ότι μια συνθήκη χωρίς περικοπές στην παραγωγή δεν θα μπορέσει να λύσει το πρόβλημα.

Ωστόσο μια ομάδα κρατών που παράγουν κατά κύριο λόγο πετρέλαιο αντιτίθεται σθεναρά.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Από τη μία Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα στην άλλη, από το Ντουμπάι στο Μπακού, από την COP 28 στην COP 29, οι ελπίδες σκορπίζονται από τους ανέμους της απληστίας, της αμεριμνησίας, της ανευθυνότητας, των σκληρών συμφερόντων, του πολιτικαντισμού. Οι ψευδαισθήσεις μειώνονται ταχύτερα και από τις αντοχές της Γης, που οι πιο πονηροί εκμεταλλευτές της τη ζωγραφίζουν αυτοθεραπευόμενη. Θα βρει λέει μονάχη τον δρόμο της, θα αυτοϊαθεί, όπως παλιά, όταν πληγωνόταν από μετεωρίτες ή από μακρότατες περιόδους ξηρασίας.

Ναι, μια φορά κι έναν καιρό ο πλανητάκος μας αυτοθεραπευόταν. Τότε όμως είχε τον χρόνο με το μέρος του, άπλετο. Επιπλέον, το ανθρώπινο γένος κατοικούσε τη Γη σε μικρούς πληθυσμούς, που ο παγανισμός τους σεβόταν τους πόρους και τα δώρα της. Τώρα πια, εμείς τα ευφυή δίποδα εξαντλούμε κάθε πόρο, επειδή μας συγκινεί αποκλειστικά το παροντικό και το αυστηρώς ιδιωτικό, όχι το κοινό και το μελλοντικό. Δεν κυνηγούμε για να ζήσουμε, αλλά για να «διασκεδάσουμε», να πλουτίσουμε, να κυριαρχήσουμε.

Από το κυνήγι ενός ελαφιού για να χορτάσει η οικογένεια έως την εξόντωση ρινόκερων ή ελεφάντων για να στολίσουν τα κέρατα και οι χαυλιόδοντές τους το σαλόνι σου, σαν «σύμβολα κύρους» (ή διανοητικής κενότητας και ψυχικής αναλγησίας), υπάρχει αβυσσαλέα απόσταση. Η ίδια που χωρίζει το κυνήγι μετρημένων δελφινιών στα βόρεια του πλανήτη για να εφοδιαστεί η κοινότητα από την εξολόθρευση χιλιάδων, τάχα επειδή «το καλεί η παράδοση», και κυρίως το απαιτούν τα καταβροχθιστικά έθιμα των όπου γης καλοφαγάδων.

Οι θαλάσσιες χελώνες, όπως είδα σε ένα από τα ντοκιμαντέρ που σε συναρπάζουν και σε καταθλίβουν ταυτόχρονα, απειλούνται με εξαφάνιση. Με την αύξηση της θερμοκρασίας του θαλασσινού νερού, ταράχτηκε η ισορροπία που κατορθώθηκε μέσα σε εκατομμύρια χρόνια και πια το 90% των νεογέννητων είναι γένους θηλυκού. Και λοιπόν; Χάθηκε ο κόσμος;

Τα χέλια του Αμβρακικού και της Βιστωνίδας ολοκληρώνουν τον βιολογικό τους κύκλο διασχίζοντας τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, ένα ταξίδι 10.000 χιλιομέτρων σε δεκαοκτώ μήνες, μένοντας νηστικά για να μη χάνουν χρόνο. Εντέλει φτάνουν στη Θάλασσα των Σαργασσών, στον Κόλπο του Μεξικού, όπου και αναπαράγονται. Τα τέκνα τους επιστρέφουν στην πατρίδα των γονιών τους, κινημένα από κάποια «φυλετική μνήμη» ίσως. Κι όταν έρθει ο καιρός γυρνούν κι αυτά στον τόπο όπου γεννήθηκαν, για να γεννήσουν και να πεθάνουν. Πλην όμως κινδυνεύουμε, κινδυνεύουν τα χέλια δηλαδή, να περάσουμε από τον ενεστώτα, «επιστρέφουν», στον παρατατικό, «επέστρεφαν». Γιατί και τα θαλάσσια ρεύματα, ο δρόμος και ο κινητήρας των χελιών, έχουν κλονιστεί εξαιτίας μας, και οι θαλάσσιες οδοί μπερδεύτηκαν, έσπασαν. Ξανά: Και λοιπόν; Χάθηκε ο κόσμος;

Περί τους 2.000 λομπίστες του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ταξίδεψαν στο Μπακού για να καταθέσουν την αγωνία τους για το μέλλον του πλανήτη.

Οντως. Και λοιπόν; Από ποιους τάχα περιμένουμε ευαισθησία για τα χέλια, τα κοράλλια και τους ελέφαντες, για τις λίμνες και τα ποτάμια που ξεραίνονται, για τους παγετώνες που λιώνουν, για τα πλατάνια που αρρωσταίνουν, για τα αποδημητικά που χάνουν τους ενδιάμεσους σταθμούς τους και τελικά τον δρόμο τους; Μήπως από τα ίδια κράτη και τους ίδιους «παγκόσμιους ηγέτες» που παρακολουθούν απαθείς να πεθαίνει ή να τραυματίζεται ένα παιδί κάθε δέκα λεπτά στην πολύπαθη Γάζα; Φρικαλέος ο αριθμός –ένα παιδί κάθε δέκα λεπτά, περίπου 15.000 παιδιά σκοτωμένα από βόμβα ή σφαίρα, από την πείνα και από αρρώστιες ιάσιμες παντού αλλού–, όμως έχει ήδη παλιώσει. Τον ανακοίνωσε η UNICEF μέσα Απριλίου του 2024. Στους επτά μήνες που πέρασαν, το Ισραήλ του Νετανιάχου και των ακροδεξιών εταίρων του όχι μόνο μετέτρεψε το δικαίωμά του να αμύνεται σε δικαίωμά του να χρησιμοποιεί και τη λιμοκτονία ακόμα σαν όπλο και να βομβαρδίζει αμάχους, πάντα με την ίδια πρόφαση, «κρύβονταν μέλη της Χαμάς», αλλά κήρυξε και πόλεμο κατά του ΟΗΕ και του «ανεπιθύμητου» γενικού γραμματέα του.

Ισως πρέπει να χάνονται δέκα Παλαιστινιάκια ανά λεπτό για να συγκινηθούν οι τρανοί του κόσμου, ν’ ακούσουν έστω όσους Ισραηλινούς και Εβραίους καταγγέλλουν τον Νετανιάχου για τα παλαιοδιαθηκικά εξολοθρευτικά όνειρά του και για την υβριστική εργαλειοποίηση του ίδιου του Ολοκαυτώματος. Είναι ανόητο και καταστροφικό να περιμένουμε συγκίνηση και δράση για την προστασία του πλανήτη από ηγέτες που ερωτοτροπούν αναίσχυντα ακόμα και με το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου.

Ποια συγκίνηση και ποια δράση; Ακίνητοι έμειναν στους θρόνους τους, αδρανείς, οι πιο τρανοί από τους τρανούς του πλανήτη, Αμερικανοί, Ρώσοι, Κινέζοι, Γάλλοι, Γερμανοί. Δεν πήγαν στο Μπακού. Μήπως για να μην ενισχύσουν με την αίγλη τους μια Διάσκεψη που λειτουργεί σαν πλυντήριο για το απολυταρχικό καθεστώς του Ιλχάμ Αλίεφ; Αστεία πράγματα. Πλην της Διεθνούς Αμνηστίας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, ουδείς άλλος ενοχλήθηκε που ως έδρα της Διάσκεψης για το Κλίμα επελέγη μια χώρα που και στα μεγάλα πετρελαιορυπαντήρια συγκαταλέγεται και σε άλλα πεδία «διαπρέπει». Στο μεν εσωτερικό, με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις αθρόες συλλήψεις όσων τολμούν να διαμαρτυρηθούν, στο δε εξωτερικό με τις επεκτατικές επιδρομές κατά της Αρμενίας, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Και η προηγούμενη Διάσκεψη άλλωστε, του Ντουμπάι, σε χώρα ανάλογης δημοκρατικότητας και οικολογικότητας είχε γίνει.

Κάπως έτσι, περί τους 2.000 λομπίστες του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου κατάφεραν να εξασφαλίσουν επίσημη πρόσκληση και να ταξιδέψουν στο Μπακού για να καταθέσουν την αγωνία τους για το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας. Δεν αρκούνται, ωστόσο, σε αυτήν τη συγκινητική κατάθεση. Καταθέτουν και χρήματα, γερά ποσά, καθαρά ή λερωμένα, σε λογαριασμούς πολιτικών και κομμάτων. Ή προσφέρουν από καρδιάς νομικές συμβουλές στον όμιλο των κρατών που, υπό την καθοδήγηση της Σαουδικής Αραβίας, διεκδικούν καθεστώς «αναπτυσσόμενης χώρας» και όχι ανεπτυγμένης, για να συνεχίσουν άνευ περιορισμών την περιβαλλοντοκτόνο δράση τους.

Στον χρόνο που τελειώνει, τον θερμότερο καταγραμμένο, τα «ακραία φυσικά φαινόμενα», καύσωνες, πλημμύρες, τυφώνες, έγιναν συνήθη και κανονικά. Στον χρόνο που θα ξημερώσει σε ενάμιση μήνα, ο πλανήτης θα βρεθεί και τυπικά υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ. Δεδηλωμένος αρνητής της κλιματικής κρίσης ο παλινορθούμενος πρόεδρος, επέλεξε ως υπουργό Ενέργειας έναν ομοϊδεάτη του κροίσο πετρελαιά, τον Κρις Ράιτ, που θεωρεί «παραπλανητικό, αγοραίο και εκφοβιστικό» τον όρο «κλιματική κρίση». Μήνυμα ελήφθη. Οχι βέβαια από τους πάμπολλους λάτρεις του Τραμπ, όλη την ακροδεξιά ποικιλία, αλλά από τους εκπροσώπους δεκάδων χωρών και λαών που συμμετείχαν στην Παγκόσμια Συνάντηση για το Κλίμα και τη Ζωή – AntiCOP 2024, στην Οαχάκα του Μεξικού. Στην τελική απόφασή τους, όπως διαβάζω στο TVXS, χαρακτήρισαν τη παλινόρθωση του Τραμπ «σοβαρό σύμπτωμα της κρίσης του πολιτισμού και απειλή για την κλιματική δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως για τους ανθρώπους συγκεκριμένων φυλών». Φωνή βοώντος…

Πηγή:  Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μόλις λίγες ημέρες πριν στην Αυστραλία πολλές μαύρες σφαίρες με άσχημη οσμή ξεβράστηκαν στις ακτές της δημιουργώντας μυστήριο για το τι ακριβώς περιέχουν.

Οι Αυστραλοί λουόμενοι κλήθηκαν να απομακρυνθούν αμέσως από επτά παραλίες, αφού οι ναυαγοσώστες εντόπισαν χιλιάδες μαύρες σφαίρες, ώστε να γίνουν προσπάθειες καθαρισμού.

Στη συνέχεια, μετά από αναλύσεις, μία ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW) αποκάλυψε ότι οι μαύρες σφαίρες που αρχικά θεωρούνταν ότι ήταν φτιαγμένες από πίσσα, ήταν στην πραγματικότητα μικρά σφαιρίδια λίπους τα οποία είχαν αναμιχθεί με διάφορες άλλες ουσίες.

Συγκεκριμένα, οι μπάλες αυτές αποτελούνταν από ανθρώπινα περιττώματα, μεθαμφεταμίνη, ανθρώπινες τρίχες, λιπαρά οξέα και απόβλητα τροφίμων και άλλων εκατοντάδων ουσιών.

«Μυρίζουν απολύτως αηδιαστικά, μυρίζουν χειρότερα από οτιδήποτε άλλο έχετε μυρίσει ποτέ», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας αναπληρωτής καθηγητής Jon Beves στο 9News, θυγατρική του CNN.

Περιβαλλοντολόγος: «Δεν θα ήθελα να κολυμπήσω συνοδευόμενος από αυτές»

Η Αρχή Προστασίας Περιβάλλοντος της Νέας Νότιας Ουαλίας (EPA) προειδοποίησε για πρώτη φορά τους κατοίκους του Σίδνεϊ να αποφεύγουν να κολυμπήσουν ή να αγγίξουν τις μπάλες στις 17 Οκτωβρίου, αφού εντοπίστηκαν σε επτά παραλίες, συμπεριλαμβανομένης της φημισμένης παραλίας Bondi Beach της πόλης.

Σε εκείνο το στάδιο το περιεχόμενό τους ήταν «ένα μυστήριο» και οι τοπικοί αξιωματούχοι διέταξαν μια σειρά από δοκιμές για να διαπιστώσουν τι ήταν και από πού προήλθαν.

Οι αρχικές δοκιμές έδειξαν ότι ήταν φτιαγμένα από μη επεξεργασμένο πετρέλαιο, προερχόμενα ενδεχομένως από πετρελαιοκηλίδα, έγραψε ο Beves και ο καθηγητής UNSW Ουίλιαμ Αλεξάντερ Ντοναλντ στον ιστότοπο The Conversation.

«Ωστόσο, περαιτέρω δοκιμές έδειξαν μια διαφορετική, πιο αηδιαστική σύνθεση» πρόσθεσε.

Οι μπάλες ήταν μάζες λιπών, ελαίων και λιπαρών μορίων που μπορούν να συσσωρευτούν στα λύματα, έγραψαν οι επιστήμονες, σημειώνοντας ότι η παρουσία τους αναδεικνύει το ζήτημα της ρύπανσης κατά μήκος της ακτογραμμής του Σίδνεϊ.

«Δεν θα ήθελα να κολυμπήσω συνοδευόμενος από αυτές», δήλωσε ο Ντόναλντ στο 9News.

Τα σφαιρίδια αυτά περιείχαν τα πάντα, από περιττώματα μέχρι φάρμακα και ψυχαγωγικά ναρκωτικά, έγραψαν οι επιστήμονες.

Αρχή Προστασίας Περιβάλλοντος: Άγνωστη η προέλευση τους

Το από πού προήλθαν παραμένει ακόμη ένα μυστήριο. Οι μπάλες πιθανότατα προήλθαν από «πηγή που απελευθερώνει μικτά απόβλητα», σύμφωνα με δελτίο τύπου της Αρχήw Προστασίας του Περιβάλλοντος της Αυστραλίας.

«Οι αρχές έχουν εξετάσει διάφορες πιθανές αιτίες, όπως μια διαρροή από πλοίο ή εκροή λυμάτων», ανέφερε η ανακοίνωση.

«Ωστόσο, λόγω της σύνθεσης των μπαλών και του χρόνου που έχουν περάσει στο νερό, οι δοκιμές δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσουν την ακριβή προέλευσή τους» προστίθεται στο τέλος της ανακοίνωσης.

Η ανθρώπινη δραστηριότητα συνεχίζει να οδηγεί σε αυτό που η WWF αποκαλεί «ολέθρια» απώλεια ζωικών ειδών.

Από τους ελέφαντες στα τροπικά δάση μέχρι τις χελώνες καρέτα-καρέτα στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, οι πληθυσμοί μειώνονται ραγδαία, σύμφωνα με μια απογραφή της παγκόσμιας άγριας ζωής.

Η έκθεση Ζωντανός Πλανήτης 202

Η έκθεση Ζωντανός Πλανήτης 2024 (Living Planet Report), μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος, αποκαλύπτει ότι οι παγκόσμιοι πληθυσμοί της άγριας ζωής έχουν συρρικνωθεί σε μέσο όρο κατά 73% τα τελευταία 50 χρόνια.

Η απώλεια των φυσικών χώρων «φέρνει πολλά οικοσυστήματα στο χείλος του γκρεμού», δήλωσε η επικεφαλής του WWF UK, Τάνια Στιλ, και πολλοί βιότοποι, από τον Αμαζόνιο μέχρι τους κοραλλιογενείς υφάλους, βρίσκονται «σε πολύ επικίνδυνα σημεία καμπής».

Η έκθεση βασίζεται στον δείκτη Living Planet Index που περιλαμβάνει πάνω από 5.000 μετρήσεις πληθυσμών πουλιών, θηλαστικών, αμφίβιων, ερπετών και ψαριών σε βάθος πέντε δεκαετιών.

Μεταξύ πολλών ενδεικτικών στιγμιότυπων της ανθρωπογενούς απώλειας της άγριας ζωής, αποκαλύπτει ότι το 60% των ροζ ποταμοδέλφινων του Αμαζονίου παγκοσμίως έχουν εξαφανιστεί από τη ρύπανση και άλλες απειλές, συμπεριλαμβανομένων των εξορύξεων και των εμφύλιων ταραχών.

Μεμονωμένες επιτυχίες

Καταγράφει επίσης ελπιδοφόρα σημάδια επιτυχίας της διατήρησης.

Για παράδειγμα, ένας υποπληθυσμός ορεινών γοριλών στα όρη Βιρούνγκα της Ανατολικής Αφρικής σημείωσε αύξηση κατά περίπου 3% ετησίως μεταξύ 2010 και 2016.

Αλλά η WWF δήλωσε ότι αυτές οι «μεμονωμένες επιτυχίες δεν είναι αρκετές, μέσα σε ένα σκηνικό εκτεταμένης καταστροφής των οικοτόπων».

Κατάρρευση της βιοποικιλότητας

Ο Τομ Όλιβερ, καθηγητής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, δήλωσε ότι όταν οι πληροφορίες αυτές συνδυάζονται με άλλα σύνολα δεδομένων, όπως για παράδειγμα η μείωση των εντόμων, «μπορούμε να συνθέσουμε μια ισχυρή -και ανησυχητική- εικόνα της παγκόσμιας κατάρρευσης της βιοποικιλότητας».

Η έκθεση διαπίστωσε ότι η υποβάθμιση και η απώλεια βιοτόπων είναι η μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή, ακολουθούμενη από την υπερεκμετάλλευση, τα εισβάλλοντα είδη, τις ασθένειες, την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση.

Ο κύριος συγγραφέας της έκθεσης και επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος της WWF Μάικ Μπάρετ δήλωσε ότι εξαιτίας της ανθρώπινης δράσης, «ιδίως του τρόπου με τον οποίο παράγουμε και καταναλώνουμε τα τρόφιμά μας, χάνουμε όλο και περισσότερο τους φυσικούς βιότοπους».

Η έκθεση προειδοποιεί επίσης ότι η απώλεια της φύσης και η κλιματική αλλαγή ωθούν γρήγορα τον κόσμο προς ολισθηρά μονοπάτια, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής «κατάρρευσης» του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πλέον να δεσμεύσει τον άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη και να αμβλύνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Μην αισθάνεστε μόνο θλίψη. Να έχετε επίγνωση ότι αυτή είναι πλέον μια πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα και ότι πρέπει να κάνουμε κάτι άμεσα.

«Σας παρακαλούμε να μην αισθάνεστε μόνο θλίψη για την απώλεια της φύσης», δήλωσε ο κ. Barrett.

«Να έχετε επίγνωση ότι αυτή είναι πλέον μια πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα και ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι άμεσα».

Η θέση των παγκόσμιων ηγετών

Η Βαλεντίνα Μαρκόνι, από το Ινστιτούτο Ζωολογίας της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, δήλωσε στο BBC News ότι ο φυσικός κόσμος βρίσκεται σε «επισφαλή θέση», αλλά με επείγουσα, συλλογική δράση από τους παγκόσμιους ηγέτες «έχουμε ακόμη την ελπίδα να το ανατρέψουμε την κατάσταση».

Αυτή η προειδοποιητική έκκληση για την άγρια ζωή του πλανήτη έρχεται καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες ετοιμάζονται να συγκεντρωθούν για τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα, στην Κολομβία, για να συζητήσουν πώς θα αποκατασταθεί η φύση.

Σχεδόν 200 χώρες έχουν δεσμευτεί σε μια συμφωνία-ορόσημο του 2022 των Ηνωμένων Εθνών για την αντιμετώπιση της καταστροφής της φύσης, συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης του 30% του πλανήτη για τη φύση μέχρι το 2030.

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υπογράψει τη συγκεκριμένη δέσμευση, με τον υπουργό Εξωτερικών να ανακοινώνει ότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης της σημασίας της φύσης θα είναι «κεντρικό» στην κυβερνητική πολιτική.

Η γη στέλνει SOS

Η κ. Steele δήλωσε ότι η έκθεση ήταν ένα «απίστευτο καμπανάκι αφύπνισης».

«Τα υγιή οικοσυστήματα στηρίζουν την υγεία μας, την ευμάρεια και την ευημερία μας», δήλωσε στο BBC News.

Δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι ευθύνη του μέσου πολίτη αλλά των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης

«Δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι ευθύνη του μέσου πολίτη αλλά των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης».

«Πρέπει να φροντίσουμε τη γη μας και τα πιο πολύτιμα άγρια τοπία μας για τις μελλοντικές γενιές».

Η ομάδα PartSuspended Artist Collective ανοίγει το 1ο ECOPHILIA NOW Festival στον ξεχωριστό χώρο της ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός 104 47) το 2ημερο 19-20 Οκτωβρίου 2024.

Το φεστιβάλ ECOPHILIA NOW συγκεντρώνει πάνω από 20 διαφορετικές συμμετοχές, συμπεριλαμβανομένων performers, μουσικών, χορογράφων, εικαστικών καλλιτέχνιδων, ακτιβιστριών/ων, περιβαλλοντολόγων και ποιητριών/ών από την Ευρώπη. Με εκπροσώπους από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ρουμανία, η Ουκρανία και η Δανία, το φεστιβάλ έχει διεθνή εμβέλεια.

Ως «οικοφιλία», ορίζεται η βαθιά αγάπης για τη Γη και τη φύση ως κοινό σπίτι του συνόλου των όντων που ζουν στον πλανήτη.

Στόχος των συναντήσεων, μια πιο βιώσιμη και προσεκτική προσέγγιση στον τρόπο αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον.

Μέσα από μια μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνικών εκφράσεων, όπως παραστάσεις, οπτικοακουστικά μέσα, μουσική και εικαστικά, καθώς και μέσα από ενδιαφέρουσες ομιλίες και δημιουργικά εργαστήρια, το ECOPHILIA NOW αναζητά φεμινιστικές και συμπεριληπτικές πρακτικές που μπορούν να ανοίξουν νέους τρόπους σκέψης για έναν πιο περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένο και κοινωνικά δίκαιο κόσμο. 

Απορρίφθηκε ομόφωνα τη Δευτέρα (3/10) η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του προβλήτα της χημικής βιομηχανίας RAVAGO LAVRION M.Α.B.E.Ε., ο οποίος έχει σχεδιαστεί εντός περιοχής Natura και στα 100 μέτρα από κατοικημένες περιοχές, αλλά και την αρχαιότερη εγκατάσταση της Ελλάδας στο Θορικό Λαυρεωτικής.

Το συντονιστικό φορέων Λαυρεωτικής σε ανακοίνωση του μιλάει για «μεγάλη δικαίωση».

Στη συνέχεια αναφέρεται ότι «η εν λόγω εταιρία έφερε τεχνηέντως προς έγκριση τη Μ.Π.Ε. του έργου του προβλήτα στον όρμο Αγίου Νικολάου του Θορικού Λαυρεωτικής,  αποκομμένο από τη συνολική επέκταση της εγκατάστασης, δηλαδή την κατασκευή και δεύτερης μονάδας για διπλασιασμό της παραγωγής και τον τριπλασιασμό της δυναμικότητας φύλαξης τοξικών και καρκινογόνων χημικών σε απόσταση αναπνοής από κατοικημένες περιοχές, το λιμάνι του Λαυρίου, τον αρχαιολογικό χώρο κλπ».

Επιπλέον, τονίζονται τα εξής:

«Με την σκοπούμενη επέκταση η εγκατάσταση θα καταταγεί στην ανώτερη βαθμίδα κινδύνου σε περίπτωση βιομηχανικού ατυχήματος (εγκατάσταση SEVESO) σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία ενώ το ρίσκο και οι επιπτώσεις από ένα τέτοιο ατύχημα θα αυξηθούν εκθετικά.

»Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής ομόφωνα υιοθέτησε την αρνητική εισήγηση της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής για την Μελέτη, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην εταιρία.

»Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Περιφέρειας επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη λιμενική εγκατάσταση δεν μπορεί να αξιολογηθεί ξεχωριστά από την ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας, δηλαδή την συνολική επέκταση που σχεδιάζει η εταιρία».

Αναλυτικά η ανακοίνωση από το Συντονιστικό Φορέων Λαυρεωτικής

«Μεγάλη δικαίωση γνώρισε τη Δευτέρα 30/09/2024 στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής η πρωτοβουλία πολιτών με το Συντονιστικό Φορέων Λαυρεωτικής μετά την ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ του προβλήτα της χημικής βιομηχανίας RAVAGO LAVRION M.Α.B.E.Ε. σχεδιασμένου εντός περιοχής Natura και στα 100 μέτρα από κατοικημένες περιοχές και την αρχαιότερη εγκατάσταση της Ελλάδας στο Θορικό Λαυρεωτικής (με την τελευταία ανακάλυψη θεμελίου κατοικίας του 9ου αιώνα π.Χ.).

Η εν λόγω εταιρία έφερε τεχνηέντως προς έγκριση τη Μ.Π.Ε. του έργου του προβλήτα στον όρμο Αγίου Νικολάου του Θορικού Λαυρεωτικής,  αποκομμένο από τη συνολική επέκταση της εγκατάστασης, δηλαδή την κατασκευή και δεύτερης μονάδας για διπλασιασμό της παραγωγής και τον τριπλασιασμό της δυναμικότητας φύλαξης τοξικών και καρκινογόνων χημικών σε απόσταση αναπνοής από κατοικημένες περιοχές, το λιμάνι του Λαυρίου, τον αρχαιολογικό χώρο κλπ.

Με την σκοπούμενη επέκταση η εγκατάσταση θα καταταγεί στην ανώτερη βαθμίδα κινδύνου σε περίπτωση βιομηχανικού ατυχήματος (εγκατάσταση SEVESO) σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία ενώ το ρίσκο και οι επιπτώσεις από ένα τέτοιο ατύχημα θα αυξηθούν εκθετικά.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής ΟΜΟΦΩΝΑ υιοθέτησε την αρνητική εισήγηση της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Αττικής για την Μελέτη, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην εταιρία.

Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Περιφέρειας επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη λιμενική εγκατάσταση δεν μπορεί να αξιολογηθεί ξεχωριστά από την ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας, δηλαδή την συνολική επέκταση που σχεδιάζει η εταιρία.

Ευχαριστούμε όλες και όλους όσους μέχρι σήμερα έχουν συνδράμει στον αγώνα αυτό και έχουν στηρίξει και συνεχίζουν να στηρίζουν τη δίκαιη απαίτηση των πολιτών της Λαυρεωτικής για ανθρώπινες συνθήκες ζωής, σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος και σεβασμό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Σειρά πρωτοβουλιών του Συντονιστικού Φορέων της Λαυρεωτικής βρίσκουν μεγάλη στήριξη από τους κατοίκους της περιοχής και γενικότερα, έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες υπογραφές ενάντια στην επέκταση.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι την τελική απόρριψη της σκοπούμενης επέκτασης στον όρμο του Θορικού.

Καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο Λαυρεωτικής να προβεί σε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για την ανάκληση της προηγούμενής του απόφασης για θετική γνώμη προς την Μελέτη της επέκτασης, απόφαση η οποία βασίστηκε σε ελλιπή και εξ αυτού του λόγου παραπλανητικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Συμβούλιο.

Με νεότερο Δελτίο Τύπου το Συντονιστικό Φορέων θα σας ενημερώσει για πρωτοβουλίες και δράσεις που θα υλοποιήσει σχετικά.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΦΟΡΕΩΝ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ».

Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση από τραύμα στο κεφάλι βρέθηκε στην παραλία Ιμέρου στη Ροδόπη θαλάσσια χελώνα.

Όπως αναφέρει ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ η χελώνα ονομάζεται «Χάριμπο» και το τραύμα στο κεφάλι που έχει είναι εξαιρετικά σοβαρό.

Για να φτάσει η θαλάσσια χελώνα «Χάριμπο» στο Κέντρο Διάσωσης στήθηκε γέφυρα σωτηρίας από τη Ροδόπη μέχρι την Αθήνα.

Ο Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας μετέφερε την τραυματισμένη χελώνα στη Μαρώνεια κι από εκεί μέλος της Οικολογικής Ομάδας Ροδόπης τη μετέφερε στην Αλεξανδρούπολη, όπου έλαβε τις πρώτες βοήθειες από την κτηνίατρο Τζούλια Γραμμενίδου (μέλος του δικτύου ΑΡΙΩΝ και της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής). 

Στη συνέχεια με τη βοήθεια της Aegean Airlines και της Goldair Handling η χελώνα ταξίδεψε αεροπορικώς στην Αθήνα, και έφτασε στο Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ στη Γλυφάδα όπου λαμβάνει εντατική θεραπεία.