Σειρά πρωτοβουλιών για το κυπριακό εθνικό ζήτημα, αναλαμβάνει το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) στην τρέχουσα συγκυρία, με στόχο, αφενός την καλύτερη δυνατή ενημέρωση των Ελλήνων και των Κυπρίων και αφετέρου ενόψει της συζήτησης στην Γενεύη, αυτή την ύστατη στιγμή, να μπει τέλος στο κυοφορούμενο εθνικό έγκλημα που θα συντελεστεί με την εφαρμογή και υλοποίηση της “πρότασης” που έχει τεθεί προς συζήτηση για την λύση του προβλήματος.
Στο πλαίσιο αυτό:

1. Το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στις 11:00 με αφετηρία το Μοναστηράκι διοργανώνει πορεία (πικετοφορία) προς την ελληνική Βουλή, όπου και θα επιδοθεί ψήφισμα με τις προτάσεις - απαιτήσεις για το κυπριακό ζήτημα.
   
   
2. Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου, από κοινού με άλλες πολιτικές δυνάμεις και Κινήματα, συνδιοργανώνει μεγάλη εκδήλωση - ημερίδα στην οποία τα εξεταστεί σε βάθος το εθνικό ζήτημα της Κύπρου και στην οποία έχουν κληθεί να παραστούν εξέχουσες προσωπικότητες, των Κινημάτων, της πολιτικής και της διπλωματίας από την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα προηγηθεί σχετική συνέντευξη Τύπου.
   
   
3. Απέστειλε προς τους τρεις κορυφαίους θεσμικούς παράγοντες της ελληνικής πολιτείας, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, όπως επίσης προς όλα τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου, καθώς και προς τον πρέσβη της κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα και στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, επιστολή στην οποία επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι:
   Οι εξελίξεις στο Κυπριακό προσλαμβάνουν πλέον επικίνδυνες διαστάσεις και οι ευθύνες που επωμίζεται συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας μας για τους εν εξελίξει χειρισμούς, είναι κορυφαίες. Η όλη διαδικασία που ακολουθείται για την αντιμετώπιση του Κυπριακού είναι εκτός των προβλεπόμενων του Διεθνούς Δικαίου, παραμένει εγκλωβισμένη απόλυτα σε μια αποικιοκρατική προσέγγιση της Κύπρου.
   Το Κυπριακό υφίσταται αποκλειστικά και μόνο ως ζήτημα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής. Επομένως το μόνο ζήτημα που υφίσταται για τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ, ως Κυπριακό πρόβλημα, είναι η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της εδαφικής επικράτειας της Κύπρου και η άμεση, άνευ όρων, αποχώρηση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας, ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση όποιας διεθνούς συμφωνίας, με σκοπό την πλήρη αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους της Κύπρου, καθώς και του ενιαίου και αδιαίρετου της Κυπριακής Δημοκρατίας για όλους τους πολίτες της ανεξάρτητα εθνοτικής, θρησκευτικής ή άλλης διαφοράς.
   Το ΕΠΑΜ υπενθυμίζει στον ΓΓ του ΟΗΕ και στις πολιτικές ηγεσίες των χωρών που εμφανίζονται ως ενδιαφερόμενα μέρη για την αντιμετώπιση του Κυπριακού, την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, την Διακήρυξη για τη χορήγηση Ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς υπό καθεστώς Αποικίας, που αναφέρονται αντίστοιχα στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών δυνάμει του οποίου οι λαοί «καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη» καθώς και ότι «η ανεπάρκεια της πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής ή εκπαιδευτικής προετοιμασίας δεν πρέπει να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για την καθυστέρηση της ανεξαρτησίας».
   Υπενθυμίζει επίσης πως η Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί την άρνηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει τη σημασία της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος αυτού.
   Το Ε.ΠΑ.Μ. εκφράζει την έντονη ανησυχία του και ξεκαθαρίζει πώς η επικείμενη, διεθνής διάσκεψη της Γενεύης για το κυπριακό, ως και η απαίτηση να προηγηθεί διμερής συνάντηση στη Γενεύη μεταξύ Τσίπρα – Ερντογάν, συνιστούν παραβίαση των βασικών αρχών και διατάξεων του διεθνούς ανθρωπιστικού Δικαίου και διαιωνίζουν το Δίκαιο της αποικιοκρατίας και των πολεμικών τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου και των Κυπρίων.
   Μόνον ο λαός της Κύπρου έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίσει ελεύθερα και χωρίς εξωτερικές πιέσεις, τετελεσμένα ή δεσμεύσεις, το εσωτερικό καθεστώς της χώρας του, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξή του.
   
   Το Ε.ΠΑ.Μ. συναισθανόμενο το μέγεθος της εθνικής του ευθύνης :
   α) Καταγγέλλει τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται πίσω από την πλάτη και ερήμην των λαών σε σκοτεινούς διαδρόμους της διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων.
   β) Καταγγέλλει το ύποπτο, επικίνδυνο και βεβιασμένο της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, σε μία καταστρεπτική πενταμερή διάσκεψη, με την Κυπριακή Δημοκρατία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως ελληνοκυπριακή κοινότητα (!)
   γ) Καταγγέλλει τη μεθοδευμένη ακύρωση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μετατροπή της Κύπρου σε ένα διαμελισμένο κράτος υπό ξένη κηδεμονία και προειδοποιεί όλες τις πλευρές, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας και της Κύπρου, ότι έχουν στο ακέραιο τόσο την πολιτική, όσο και την ποινική ευθύνη που προκύπτει από την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενός λαού σαν αυτόν της Κύπρου.
   
   

Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανενός είδους "λύση" του Κυπριακού στη λογική της αποικιοκρατίας και των τετελεσμένων της Τουρκίας. Θα συνεχίσει να μάχεται για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού, χωρίς ξένη κατοχή, στρατεύματα, προστάτιδες δυνάμεις και κηδεμονία.
Το ΕΠΑΜ καλεί ιδιαίτερα τις πολιτικές ηγεσίες και τα κόμματα σε Ελλάδα και Κύπρο να αναλογισθούν τις ευθύνες τους απέναντι στους λαούς τους, να μην συμμετάσχουν στην προγραμματισμένη Διάσκεψη και να ανακόψουν τις όποιες δρομολογημένες διαδικασίες.
Το Ε.ΠΑ.Μ. διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα υπερασπίζεται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών και την υποχρέωσή τους να το διεκδικήσουν έναντι όσων το επιβουλεύονται.

Σοκαριστικά είναι τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για την ανεργία στη χώρα:

Οι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή όσοι αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, αποτελούν το 73,8% των ανέργων. Μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, ενώ το πρόσθετο επίδομα των 200 ευρώ τον μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια ανέργων.

Όπως αναφέρουν τα «Νέα», που παρουσιάζουν τα συγκλονιστικά στοιχεία, εννέα στους δέκα άνεργους βρίσκονται κυριολεκτικά στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε επίδομα ανεργίας, ούτε επιδότηση απασχόλησης.

Μόνο το 10% των άνεργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ενώ το πρόσθετο επίδομα των 700 ευρώ το μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια άνεργων.

Αναλυτικά:

1. Την τελευταία εξαετία η ανεργία έχει οδηγήσει στο εξωτερικό περίπου 300.000 νέους υψηλής εξειδίκευσης.
   
   
2. Κάθε άνεργος είναι άνεργος περισσότερο από δυόμισι χρόνια.
   
   
3. Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.
   
   
4. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (27,2%) είναι σημαντικά υψηλότερο από των αντρών.
   
   
5. Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-24 ετών (46,9%).
   
   
6. Την 4ετία των δύο Μνημονίων (2010-2014) καταγράφηκε αύξηση κατά 45% στον αριθμό των εγγεγραμμένων άνεργων και μείωση κατά 47% στον αριθμό των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
   
   
7. Η πραγματική ανεργία στερεί από το ασφαλιστικό σύστημα πάνω από 7 δισ. ευρώ.
   
   

Σύμφωνα με την έκθεση «Η υγεία με μία ματιά: Ευρώπη 2016», ένας στους έξι Έλληνες δεν καλύπτει τις ιατρικές ανάγκες του για οικονομικούς λόγους ή γιατί δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες ή ακόμη επειδή υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής

Σε ελεύθερη πτώση κινούνται οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που αμελούν την υγεία τους κυρίως για οικονομικούς λόγους. Στη χώρα μας, οι δαπάνες υγείας ανά κάτοικο ανέρχονται σε 1.663 ευρώ, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 28 είναι 2.781 ευρώ. Μάλιστα ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των δαπανών υγείας από το 2007 έως και το 2015 παρουσιάζει αρνητικό πρόσημο: -0,9% έναντι +1,2% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Συνολικά οι δαπάνες υγείας απορροφούν το 8,2% του ΑΕΠ (9,9% μέσος ευρωπαϊκός όρος).
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικές πληρωμές (out of pocket) με τα νοικοκυριά να δαπανούν σχεδόν διπλάσιες δαπάνες για την υγεία από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό (4,4% στην Ελλάδα έναντι 2,3% στην ΕΕ28). Την ίδια στιγμή, 1 στους 6 Έλληνες δεν καλύπτει τις ιατρικές ανάγκες του για οικονομικούς λόγους ή γιατί δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες ή ακόμη επειδή υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής.

Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από την κοινή έκθεση του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Health at a Glance: Europe 2016» («Η υγεία με μία ματιά: Ευρώπη 2016»), η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την έκθεση, οι δαπάνες υγείας το 2015 αντιπροσώπευαν το 9,9% του συνολικού ΑΕΠ της ΕΕ, έναντι 8,7% το 2005. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, σε όλες τις χώρες, το ποσοστό του ΑΕΠ που καταναλώνεται σε δαπάνες υγείας αναμένεται να αυξηθεί κατά τα επόμενα έτη, κυρίως λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της διάδοσης νέων τεχνολογιών διάγνωσης και θεραπείας, ενώ παράλληλα οι κυβερνήσεις θα δεχθούν μεγαλύτερες πιέσεις για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανάγκες για μακροχρόνια περίθαλψη.



Σε τέσσερις χώρες της ΕΕ – (Κύπρος, Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία) το 2014, ένα ποσοστό του πληθυσμού που ξεπερνούσε το 10% (στην Ελλάδα 17%) δεν διέθετε τακτική κάλυψη των δαπανών υγείας του. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, το ποσοστό του πληθυσμού που δηλώνει ότι έχει εκκρεμείς ανάγκες περίθαλψης για οικονομικούς λόγους είναι αρκετά χαμηλό και είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης, αλλά έχει αυξηθεί από το 2009 σε πολλές χώρες, ιδίως για τα νοικοκυριά χαμηλότερου εισοδήματος. Το 2014, οι φτωχοί ανέφεραν εκκρεμείς ιατρικές ανάγκες για οικονομικούς λόγους σε ποσοστό κατά μέσο όρο δεκαπλάσιο του αντίστοιχου ποσοστού των πλουσίων, σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Προσδόκιμο επιβίωσης

Σύμφωνα με την έκθεση, το προσδόκιμο επιβίωσης στα κράτη μέλη της ΕΕ έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 6 έτη από το 1990 και μετά, από τα 74,2 έτη το 1990 στα 80,9 έτη το 2014, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες μεταξύ και εντός των χωρών. Οι κάτοικοι των χωρών της δυτικής Ευρώπης με το μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης συνεχίζουν να ζουν κατά μέσον όρο τουλάχιστον 8 χρόνια περισσότερο από τους κατοίκους των χωρών της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης με το χαμηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης. Στην Ελλάδα, το προσδόκιμο επιβίωσης είναι στα 81,4 έτη, ενώ στην 1η θέση βρίσκονται η Ισπανία και η Σουηδία (83,3 έτη) και στην τελευταία θέση η Βουλγαρία και η Λετονία (74,5 έτη).

Το 2013, στις χώρες της ΕΕ, πάνω από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας ασθενειών και τραυματισμών που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με αποτελεσματικότερες πολιτικές δημόσιας υγείας και πρόληψης, ή με πιο έγκαιρη και αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη.

Περισσότεροι από 1 στους 5 ενήλικες στις χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να καπνίζουν καθημερινά (στην Ελλάδα το ποσοστό των ενήλικων καπνιστών ανέρχεται σε περίπου 28%). Περισσότεροι από 1 στους 5 ενήλικες στις χώρες της ΕΕ δήλωσαν το 2014 ότι καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος τουλάχιστον μία φορά κάθε μήνα. Επιπλέον, 1 στους 6 ενήλικες σε όλες τις χώρες της ΕΕ ήταν παχύσαρκος το 2014 έναντι 1 στους 9 ενήλικες το 2000.

Το μέσο ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών στις χώρες της ΕΕ αυξήθηκε από ένα ποσοστό χαμηλότερο του 10% το 1960 σε σχεδόν 20% το 2015 και προβλέπεται ότι θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, στο 30% περίπου, μέχρι το 2060.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών ανέρχεται στο 20,9% το 2015 από 9,3% που ήταν το 1960. Υπολογίζεται ότι περίπου 50 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ σήμερα πάσχουν από δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις, και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ηλικία άνω των 65 ετών.
Σε ό,τι αφορά τη χρήση των αντιβιοτικών, η Ελλάδα παραμένει η 1η χώρα σε κατανάλωση στην Ευρώπη.

Τέλος, από το 2000 και μετά, ο κατά κεφαλήν αριθμός ιατρών αυξήθηκε σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ, κατά 20% κατά μέσο όρο (από 2,9 ιατρούς ανά 1.000 κατοίκους το 2.000 σε 3,5 το 2014). Ωστόσο, ο αριθμός των ειδικευμένων ιατρών αυξήθηκε ταχύτερα απ’ ό,τι ο αριθμός των γενικών ιατρών, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα πάνω από δύο ειδικευμένοι ιατροί για κάθε γενικό ιατρό σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Όπως δήλωσε ο Vytenis Andriukaitis, ευρωπαίος επίτροπος για την υγεία και την ασφάλεια των τροφίμων, η έκθεση «δείχνει ότι στην ΕΕ πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που θα μπορούσαν ίσως να αποφευχθούν και οι οποίες συνδέονται με παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία». Από την πλευρά του ο Angel Gurria, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, πρόσθεσε: «Πολύ περισσότερες ζωές θα μπορούσαν να σωθούν εάν τα πρότυπα περίθαλψης βελτιώνονταν στο καλύτερο δυνατό επίπεδο σε όλες τις χώρες της ΕΕ».



ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ
Πεθαίνουν 550 χιλιάδες Ευρωπαίοι… χωρίς λόγο

Χρειαζόμαστε πιο αποτελεσματικά συστήματα υγείας: 550 000 άτομα σε ηλικία εργασίας πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που θα μπορούσαν ίσως να αποφευχθούν. Το 16 % των σημερινών ενηλίκων είναι παχύσαρκοι (από 11 % το 2000) και ένας στους πέντε εξακολουθεί να καπνίζει. Πολλές ζωές θα μπορούσαν να σωθούν χάρη, αφενός, στηδιοχέτευση περισσότερων πόρων σε στρατηγικές προαγωγής της υγείας και πρόληψης των ασθενειώνγια την αντιμετώπιση αυτών και άλλων παραγόντων κινδύνου, και αφετέρου, στη βελτίωση της ποιότητας της οξείας και της χρόνιας περίθαλψης.

Χρειαζόμαστε πιο προσβάσιμα συστήματα υγείας: το 27 % των ασθενών καταφεύγουν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών επειδή δεν υπάρχει διαθέσιμη πρωτοβάθμια περίθαλψη-το 15 %, κατά μέσο όρο, των δαπανών για την υγεία καταβάλλεται απευθείας από τους ασθενείς, με μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των χωρών- και οι φτωχοί Ευρωπαίοι έχουν, κατά μέσο όρο, δεκαπλάσιες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην παροχή κατάλληλης υγειονομικής περίθαλψης για οικονομικούς λόγους σε σχέση με τους πιο εύπορους. Οι πολιτικές των κρατών μελών θα πρέπει να εστιάσουν στον περιορισμό των οικονομικών εμποδίων στην υγειονομική περίθαλψη, στην ενίσχυση της πρόσβασης στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και στη μείωση των εξαιρετικά μεγάλων χρόνων αναμονής.


Χρειαζόμαστε πιο ανθεκτικά συστήματα υγείας: Σε ολόκληρη την ΕΕ, το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών αυξήθηκε από κάτω του από 10 % το 1960 σε σχεδόν 20 % το 2015, και προβλέπεται να αυξηθεί σε περίπου 30 % έως το 2060. Η γήρανση του πληθυσμού, σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα ποσοστά χρόνιων παθήσεων και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, θα καταστήσει αναγκαία την πραγματοποίηση αλλαγών στον τρόπο παροχής της υγειονομικής περίθαλψης, όπως είναι η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής υγείας (eHealth), η μείωση της παραμονής στο νοσοκομείο μέσω της καλύτερης οργάνωσης υπηρεσιών όσον αφορά την πρωτοβάθμια και την κατ’ οίκον περίθαλψη, και οι συνετότερες δαπάνες για φάρμακα, μεταξύ άλλων μέσα από την πλήρη αξιοποίηση των ευκαιριών για αντικατάσταση με γενόσημα.


ergasianet

Η ΕΡΤopen και η εκπομπή της Χρύσας Αριάδνης Κουσελά, "ΕΡΤopen Πολιτισμός φιλοξενούν τον Σταμάτη Στεφανάκο ,τον Χρήστο Λυντέρη δικηγόρο , διδάκτωρ νομικής και τον Μάκη Ανδρονόπουλο δημοσιογράφο, οικονομολόγο και συγγραφέα, μέλη της Πρωτοβουλίας για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή σήμερα Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου στις 21:00.

Παρεμβαίνει ο Βουρλής Πέτρος, ηλεκτρολόγος μηχανικός και μέλος της ομάδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

Θέμα της αποψινής μας συζήτησης τα πρόσφατα Δημοψηφίσματα στην Ευρώπη, η Δημοκρατία και το ελληνικό Σύνταγμα.

Συντονιστείτε στους 106. 7 & διαδικτυακά www.ertopen.com/radio. Συμπαρουσιάζει ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ.

του Κώστα Παπουλή

Ακόμη και σήμερα, διάφοροι αρθρογράφοι της αριστεράς και της δεξιάς, προσπαθούν να αποσυνδέσουν την τραγική κατάσταση της χώρας από την βασική αιτία της καταστροφής της, την συμμετοχή της στην διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ιδιαίτερα στον σκληρό της πυρήνα την ζώνη του ευρώ. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν έχουμε παρά αριστερο(α)δέξιες προσπάθειες που δεν έχουν βάση την λογική, την οικονομική επιστήμη και την πραγματικότητα, παρά μόνο την ιδεοληψία.



Οι «δεξιοί», πιστεύουν ακράδαντα όπως οι ιαχωβάδες, στις δυνάμεις της αγοράς, στην απολυτή ελευθερία του εμπορίου και στην απουσία κρατικής παρέμβασης. Η συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ εξασφαλίζει ακριβώς αυτή την απόλυτη κυριαρχία των δυνάμεων της αγοράς. Όμως, ως γνωστόν, σε μια τέτοια κατάσταση επιβιώνουν οι επιχειρήσεις που διαθέτουν απόλυτο πλεονέκτημα εις βάρος των πιο αδύναμων. Το ίδιο ισχύει και για ολόκληρες οικονομίες. Οι πιο αδύναμες αποδιαρθρώνονται περαιτέρω, ενώ αυτές της υψηλής παραγωγικότητας ενισχύονται. «Κάτι» που μεταφράζεται στον οικονομικό χώρο σε αποψίλωση της «περιφέρειας» και σε ενίσχυση του «κέντρου». Η πόλωση είναι ο κανόνας της απελευθέρωσης του εμπορίου, του κεφαλαίου και των υπηρεσιών. Η παγκοσμιοποίηση σήμερα, εκφράζει τους ισχυρούς παίκτες στον πλανήτη, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και τις πολυεθνικές. Η Ε.Ε. λοιπόν, αποτελεί τον χώρο της υπερπαγκοσμιοποίησης του πλανήτη αφού οι τέσσερις ελευθερίες της, καταργούν κάθε έννοια προστατευτισμού της οικονομίας. Το δε ευρώ, αναιρεί και την τελευταία δυνατότητα προστασίας μιας οικονομίας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, αφού καταργεί και την συναλλαγματική πολιτική. Τέλος, το ευρώ απαγορεύει οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση, ή επεκτατική πολιτική στην οικονομία, αφού δεσμεύει και ελέγχει τόσο την δημοσιονομική όσο και την νομισματική πολιτική.  Οι «λάτρεις» των δυνάμεων της αγοράς όμως δεν έχουν να επιδείξουν ούτε ένα παράδειγμα που μια χώρα ανήλθε στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, χωρίς προστατευτισμό.

Οι «αριστεροί» ζούν και αυτοί στην δικιά τους ιδεοληψία. «Φταίει» η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Τι και αν η Ελλάδα βρίσκεται στα τάρταρα, τι και αν, χώρες ισχυρές όπως η Ιταλία έχουν δεχτεί ισχυρό πλήγμα και αδυνατούν να παραμείνουν στο κοινό νόμισμα. Τι και αν ακόμη, και από τα ορθόδοξα οικονομικά (θεωρία των άριστων νομισματικών περιοχών) προκύπτει ως αιτία της κρίσης, το ευρώ.

Οι «αριστεροί» δεν θέλουν να παραδεχτούν την πραγματικότητα, γιατί τους χαλάει την «σοσιαλιστική» τους σούπα. Αν αιτία δεν είναι ο καπιταλισμός και η κρίση του σκέφτονται, τότε δεν προκύπτει η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού και της επανάστασης. Αν η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση μέσω της «αποπαγκοσμοιοποιησής» της, δηλαδή πρώτα με επιστροφή στην δραχμή και κατόπιν με αποδέσμευση από την Ε.Ε., τότε μπορεί να βγει από την κρίση, ίσως και χωρίς σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.  Τι και αν ενισχυθούν οι δυνάμεις της εργασίας και της δημοκρατίας, τι και αν αναπνεύσουν οι συνταξιούχοι, τι και αν σταματήσει η αιμορραγία της μετανάστευσης και η μαζική κατάθλιψη των ελλήνων. Τι και αν «σωθούμε» από τον εφιάλτη, τι και αν κατακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, αφού υπάρχει περίπτωση, η έξοδος από   την κρίση να μην συνδεθεί αυτόματα με τον σοσιαλισμό.

Δυστυχώς τέτοιους «αριστερούς» έχουμε πολλούς και για να πούμε την αλήθεια, φαίνεται να έχουν την ιδεολογική ηγεμονία στην οργανωμένη και αυτοχαρακτηριζόμενη κομμουνιστική, ή αντικαπιταλιστική αριστερά.

Σήμερα είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει στην πολιτική σκηνή διαίρεση ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που είναι με την συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη και σε αυτούς που είναι με την δραχμή. Γιατί όπως έδειξε και η ζωή, καμία κυβέρνηση, είτε αριστερή είτε δεξιά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο της ζώνης του ευρώ δεν μπορεί να ακολουθήσει δικιά της και ανεξάρτητη πολιτική. Ιδιαίτερα στις χώρες της περιφέρειας, σε αυτές που είναι πολύ χαμηλής ανταγωνιστικότητας όπως η Ελλάδα, όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, κτυπώντας τους μισθούς τα εργατικά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος. Για αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία, αν έχουμε πρωθυπουργό τον Τσίπρα, η τον Κούλη. Έχουμε κυβερνήτη έναν και μοναδικό, το ευρώ με τους μηχανισμούς του.

Ο λαός πρέπει να αναλογιστεί ότι σήμερα το 2016,το κατακεφαλήν ΑΕΠ της χώρας είναι ακριβώς ίδιο σε σταθερές τιμές ευρώ με αυτό του 1981. Η χώρα ανάμεσα στο 1981 και στο 2001 έχασε 500.000 θέσεις εργασίας στην γεωργία και στην μεταποίηση. Το γεωργικό ισοζύγιο έγινε αρνητικό, ενώ η αποβιομηχάνιση είναι διαρκής. Όσο για την ανεργία, από 1,5% πριν την ένταξη ακόμη και τα χρόνια της πλαστής ευμάρειας ήταν κοντά στο 10%. Με την είσοδο στην ΕΟΚ η οικονομία άρχισε να αποδιαρθρώνεται και η χώρα πέρασε στην στασιμότητα τουλάχιστον για 15 χρόνια. Η μετέπειτα «ανάπτυξη» ήταν φούσκα, που στρέβλωσε περισσότερο την οικονομία και οφειλόταν στον εξωτερικό δανεισμό ιδιωτικό και δημόσιο.

Πρέπει πάντοτε να προσέχουμε και να κάνουμε την ιεράρχηση των δύο καταστροφικών και διαδοχικών φάσεων της ευρωπαϊκής ενοποίησης για την χώρα. Την είσοδο στην ΕΟΚ και την προσχώρηση στην συνθήκη του Μάαστριχτ και στην ΟΝΕ. Το σύνολό τους όμως, είναι 36 χαμένα χρόνια που κατέληξαν στον σύγχρονο εθνικό τιτανικό.

Αν η Ελλάδα τότε, είχε παραμείνει εκτός συνθήκης του Μάαστριχτ μέσα στην Ε.Ε., με εθνικό νόμισμα, θα βρισκόνταν σήμερα ναι μεν σε παρακμή και στασιμότητα, αλλά δεν θα χρεοκοπούσε δημοσιονομικά, δεν θα ήταν σήμερα μετααποικία του Βερολίνου και των Βρυξελών.

Αντίθετα με τις «θεωρίες» της δημόσιας «σπατάλης», η της παγκόσμιας κρίσης, όσο και της συνομωσίας (όπου η χώρα έπεσε θύμα ξένων κέντρων), οι αριθμοί αλλά και η οικονομική επιστήμη, αποδεικνύουν ως βασικό υπεύθυνο της χρεοκοπίας και της σημερινής δεινής κατάστασης, την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Για να είμαστε πιο σαφείς, η είσοδος στο ευρώ προϋπόθετε εξαρχής λιτότητα και όχι δημοσιονομικά ελλείμματα, κύρια ο εξωτερικός δανεισμός, ιδιωτικός και δημόσιος θα έπρεπε να περιοριστεί. Αλλά έτσι η κρίση και η λιτότητα θα έπληττε την χώρα πριν 15 χρόνια. Γιατί η παρούσα κρίση, ύφεση και λιτότητα, τα μνημόνια, δεν είναι τίποτε άλλο, από την βίαιη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στην ευρωζώνη που κάποτε έπρεπε να γίνει.

Αυτό που δεν λέγεται είναι ότι η χρεοκοπία δεν αφορά μόνο το μέγεθος του χρέους. Ο Σημίτης, βάζοντας την χώρα στην ΟΝΕ κατάφερε σε μια νύχτα να μετατρέψει όλο το χρέος της χώρας σε ένα οθνείο νόμισμα, το ευρώ. Ένα νόμισμα ξένο και ανεξέλεγκτο, άρα και το χρέος δεν μπορούσε να ελεγχθεί από τις ελληνικές οικονομικές αρχές.

Οι κύριες αιτίες, λοιπόν της δημοσιονομικής χρεοκοπίας είναι η αλλαγή της σύνθεσής του, από εσωτερικό σε εξωτερικό και ο μετασχηματισμός του από δραχμικό σε «ξένο» νόμισμα, το ευρώ, καθιστώντας το έτσι ανεξέλεγκτο. Ας δούμε συνοπτικά τρία σημεία.

Πρώτον, Το μέγεθος του χρέους: Αρχές του 2001, το δημόσιο χρέος ήταν 141 δις ευρώ, ενώ το ΑΕΠ 135 δις και κατά συνέπεια η σχέση χρέους/ΑΕΠ ήταν 104%. Τέλη του 2009 (πριν εφαρμοστεί το μνημόνιο), το δημόσιο χρέος προσέγγισε τα 300 δις και το ΑΕΠ ήταν 231 δις και άρα η σχέση χρέους/ΑΕΠ έφτασε στο 130%. Είναι αλήθεια ότι στην μέτρηση προστέθηκαν πολλά, που ναι μεν είναι στους ευρωπαϊκούς κανόνες, αλλά δεν εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Αυτά τα χρόνια το ΑΕΠ αυξήθηκε ονομαστικά (λόγω πληθωρισμού) κατά 33%, ενώ πραγματικά κατά 29%, συνολικά 71%, μέση ετήσια αύξηση 6,2%. Το δε χρέος αυξήθηκε κατά 112%, μέση ετήσια αύξηση κατά 8,8%. Άρα τα «χρυσά» χρόνια του ευρώ, το χρέος μεγάλωσε σε σχέση με το ΑΕΠ, αλλά δεν είναι το μέγεθος η αιτία της χρεοκοπίας.

Δεύτερον, Η σύνθεση του χρέους: Το 1994 άρχισε η εφαρμογή της συνθήκης του Μάαστριχτ. Τέθηκε ο στόχος της εισόδου στην ΟΝΕ. Απελευθερώθηκε ο χρηματοπιστωτικός τομέας. Η είσοδος στην ΟΝΕ σύμφωνα με τα κριτήρια, περιελάμβανε και χαμηλό πληθωρισμό. Για να επιτευχθεί ο στόχος, ακολουθήθηκε η πολιτική της «σκληρής» δραχμής. Η δραχμή δηλαδή, ακολουθούσε μικρότερη ονομαστική υποτίμηση σε σχέση με τον πληθωρισμό της χώρας αφαιρούμενου και του πληθωρισμού των βασικότερων εμπορικών εταίρων. Έτσι μειωνόταν ο εισαγόμενος πληθωρισμός, αλλά γινόταν και πραγματική ανατίμηση της δραχμής, άρα τα εγχώρια προϊόντα γινόταν ακριβότερα, ενώ τα ξένα φτηνότερα. Με την είσοδο στο ευρώ, η κατάσταση συνεχίστηκε μια που ο ελληνικός πληθωρισμός ήταν ο υψηλότερος της ευρωζώνης, άρα το ελληνικό ευρώ έγινε το πιο ακριβό. Συγχρόνως το ευρώ ανατιμήθηκε σημαντικά έναντι του δολαρίου. Έτσι η χώρα βρέθηκε σε τραγική εμπορική θέση στις συναλλαγές της, τόσο με τις εντός όσο και με τις εκτός ευρώ χώρες. Από το 1994 άρχισαν λοιπόν να διογκώνονται τα εμπορικά-εξωτερικά ελλείμματα, εξ αιτίας της προσπάθειας για ένταξη στην ΟΝΕ, για να φτάσουν στα τραγικά επίπεδα του 2007-2008-2009. Όμως το εξωτερικό έλλειμμα συνεπάγεται εξωτερικό δανεισμό (ιδιωτικό ή δημόσιο) για να καλυφτεί. Καθώς η καθαρή εγχώρια αποταμίευση μηδενιζόταν, για να γίνει αρνητική -όλα τα χρόνια του ευρώ-, το δημόσιο δανειζόταν όλο και περισσότερο από το εξωτερικό. Το 1993, μόνο το 10% του δημοσίου χρέους ήταν στα χέρια ξένων δανειστών, το 2001 ήταν το 40%, ενώ το 2008 ήταν το 75%-80%. Πλέον οι τόκοι του δημοσίου χρέους κατευθύνονταν στο εξωτερικό, δημιουργώντας αιμορραγία της ελληνικής οικονομίας και νέες ανάγκες νέου και ξένου δανεισμού.

Τέλος μελέτες αποδεικνύουν, ότι το εμπορικό έλλειμμα στην Ελλάδα, ευθύνεται κυρίως για το δημοσιονομικό έλλειμμα. Η παραγωγική χρεοκοπία οδηγεί και στην δημοσιονομική χρεοκοπία. Όταν φτάνεις να έχεις ετήσιο εξωτερικό έλλειμμα της τάξης του 15% του ΑΕΠ, αργά ή γρήγορα θα χρεοκοπήσεις.

Τρίτον, χρέος σε «ξένο» νόμισμα: Παραμονές της ένταξης της χώρας στο ευρώ, το 80% του χρέους ήταν σε δραχμές, ενώ το υπόλοιπο σε άλλα νομίσματα. Με την ένταξη όλο το χρέος μετατράπηκε σε «ξένο» νόμισμα, παρά το ότι το ελληνικό κράτος θεωρούσε δικό του νόμισμα το ευρώ.

Ήδη με την συνθήκη του Μάαστριχτ, το ελληνικό κράτος απώλεσε το εκδοτικό του προνόμιο, την δυνατότητά του να κόβει χρήμα και να καλύπτει δημόσιο έλλειμμα, έτσι παραδόθηκε στις αγορές. Με το ευρώ έχασε και κάθε δυνατότητα νομισματικής πολιτικής, π.χ., να ανεβάσει τον πληθωρισμό και να ροκανίσει το χρέος. Το χρέος σε εθνικό νόμισμα είναι ελέγξιμο και δεν οδηγεί ποτέ στην χρεοκοπία.

Συμπέρασμα: Στο παρελθόν το ελληνικό κράτος διαχειριζόταν με επιτυχία το δημόσιο χρέος του, είτε τυπώνοντας χρήμα, είτε ανεβάζοντας τον πληθωρισμό, δανειζόμενο κύρια από το εσωτερικό και την εγχώρια αποταμίευση που προστάτευε και διατηρούσε η συναλλαγματική του πολιτική, συμμαζεύοντας τα εμπορικά του ελλείμματα. Το ευρώ, ένα οθνείο νόμισμα κατάργησε κάθε δυνατότητα ελέγχου του δημοσίου χρέους και μαζί με το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που δημιούργησε και διεύρυνε,   οδήγησε στην παραγωγική και δημοσιονομική χρεοκοπία και στην αποικιοποίηση της χώρας.

Μοναδική λύση σωτηρίας της πατρίδας μας και του λαού μας, είναι η κήρυξη χρεοστασίου, η επιστροφή στην Δραχμή και σε επόμενο βήμα, η ενεργοποίηση του άρθρου 50 για αποδέσμευση από την Ε.Ε., για να ανακτηθεί η εμπορική, η βιομηχανική και αγροτική πολιτική. Αν δεν γίνουν αυτά, ίσως σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Δυστυχώς και εδώ, η πλειοψηφία της κομμουνιστικής αριστεράς δεν καταλαβαίνει ότι δεν χρειάζεται πολιτική σοσιαλιστικής βυζαντινολογίας, αλλά πρέπει να   συγκροτηθεί ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο εθνικής σωτηρίας. Αυτό αναγκαστικά θα γίνει σε μίνιμουμ σημεία και σε ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης κατά το ιστορικό παράδειγμα του ΕΑΜ.

Δεν χρειαζόμαστε φιλολογίες περί σοσιαλισμού, αλλά ένα πλατύ δημοκρατικό και πατριωτικό μέτωπο, που θα βγάλει την χώρα από την κρίση και θα εξασφαλίσει ψωμί-παιδεία-ελευθερία αλλά και εργασία στον ελληνικό λαό. Πόσο μεγάλη θα είναι η ρωγμή για να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό παράδειγμα στη Μεσόγειο είναι ζήτημα που αντικειμενικά δεν μπορούμε να το «λύσουμε» σήμερα.



πηγή sxedio-b

Της Ελένης Πετροπούλου

Δυσοίωνα και απολύτως απογοητευτικά είναι τα στοιχεία για την εξέλιξη του πληθυσμού της Ελλάδας καθώς για πρώτη φορά μεταπολεμικά, μειώνεται. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στη χώρα μας ή μεταναστεύουν σε αυτή από άλλες χώρες είναι λιγότεροι από τους κατοίκους που πεθαίνουν και από αυτούς που μεταναστεύουν σε άλλες χώρες.

Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός της χώρας εξακολουθεί να γερνά. Σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια και μόλις στα 8,3 εκατομμύρια αν επαληθευτεί το πιο απαισιόδοξο σενάριο. Η ελάττωση του πληθυσμού θα κυμανθεί από περίπου 800.000 μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα.

Την ίδια ώρα, ο πληθυσμός της χώρας γερνά: η διάμεση ηλικία, που ήταν 26 έτη το 1951, και που είναι 44 έτη σήμερα, αναμένεται να αυξηθεί κατά 5-8 έτη. Ο πληθυσμός των παιδιών σχολικής ηλικίας (από 3 μέχρι 17 ετών) θα μειωθεί από 1,6 εκατομμύρια σήμερα σε 1,4 εκατομμύρια (αισιόδοξο σενάριο) έως 1 εκατομμύριο (απαισιόδοξο σενάριο) το 2050.



Ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός, δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν, θα μειωθεί από 7 εκατομμύρια το 2015 σε 4,8-5,5 εκατομμύρια το 2050. Και ο πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκατομμύρια το 2015 σε 3-3,7 εκατομμύρια.

Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από νέα έρευνα της διαΝΕΟσις για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας, κάνοντας μια σειρά από προβολές της εξέλιξης του πληθυσμού της μέχρι το 2050. Η έρευνα διεξήχθη από το Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Βύρωνα Κοτζαμάνη, και καταλήγει σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την εξέλιξη του μεγέθους και της ηλικιακής σύστασης του πληθυσμού της χώρας.



Σύμφωνα με την έρευνα, τρεις είναι οι παράγοντες (δημογραφικές συνιστώσες) που επηρεάζουν τη μεταβολή του πληθυσμού: οι γεννήσεις, οι θάνατοι και η μετανάστευση. Δηλαδή ο πληθυσμός εξαρτάται από δύο ισοζύγια: το φυσικό (γεννήσεις - θάνατοι) και το μεταναστευτικό (είσοδοι - έξοδοι).

Αντίθετα με ό,τι δείχνει ο συγχρονικός δείκτης γονιμότητας, από το 1935 και μέχρι το 1975, καμία ελληνική γενιά δεν αναπληρώθηκε. Από τη γενιά του 1956 και μετά ξεκίνησε μια προοδευτική μα απρόσκοπτη μείωση της γονιμότητας, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μεταπολεμικά δεν υπήρξε «baby boom» στην Ελλάδα, όπως συνέβη σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Η αύξηση του πληθυσμού στις τελευταίες δεκαετίες οφειλόταν αποκλειστικά στις κατά περιόδους μεταναστευτικές ροές και τη ραγδαία αύξηση του προσδόκιμου ζωής, το οποίο μέσα σε αυτό το διάστημα αυξήθηκε κατά 8 χρόνια για τους άντρες και κατά 10 χρόνια για τις γυναίκες. Και ήταν μια αύξηση θεαματική.



Από το 1951 μέχρι το 2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 εκατομμύρια στα 11,1 εκατομμύρια κατοίκους. Από το 2011, όμως, και για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της χώρας μας άρχισε να μειώνεται. Την 1η Ιανουαρίου 2015 ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν 10,9 εκατομμύρια.

Από την αρχή της περιόδου που εξετάζει η έρευνα (και για την οποία υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία), δηλαδή από το 1951, και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70, η αύξηση του πληθυσμού της χώρας οφειλόταν σχεδόν αποκλειστικά στο θετικό φυσικό ισοζύγιο, δηλαδή στο ότι υπήρχαν πολύ περισσότερες γεννήσεις από ό,τι θάνατοι. Το 1951, για παράδειγμα, είχαμε 155.422 γεννήσεις, και μόνο 57.508 θανάτους. Η μεγάλη διαφορά υπερκάλυπτε το αρνητικό μεταναστευτικό ισοζύγιο εκείνης της περιόδου, όταν περί τους 27.000 Έλληνες μετανάστευαν σε άλλες χώρες κάθε χρόνο.



Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όμως, και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ενώ διατηρήθηκε ο υψηλός αριθμός των γεννήσεων, αναστράφηκε και το μεταναστευτικό ισοζύγιο, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μετανάστες επέστρεψαν στη χώρα. Τη δεκαετία του ’90 και έως το τέλος της επόμενης δεκαετίας, η αύξηση του πληθυσμού άλλαξε και πάλι χαρακτήρα.

Το φυσικό ισοζύγιο σχεδόν εκμηδενίστηκε, καθώς οι γεννήσεις μειώθηκαν πολύ, ενώ η Ελλάδα έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών, κυρίως από τους βόρειους γείτονές της. Τη δεκαετία 1991-2001, για παράδειγμα, το φυσικό ισοζύγιο ήταν θετικό κατά μόλις 20.536 άτομα, ενώ η συνολική αύξηση του μόνιμου πληθυσμού έφτασε τα 563.298.



Από το 2011 η Ελλάδα έχει μπει σε μια νέα φάση, πρωτοφανή μεταπολεμικά. Το φυσικό ισοζύγιο πλέον γίνεται αρνητικό (οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις), αλλά και το μεταναστευτικό ισοζύγιο, παρά την προσφυγική κρίση, είναι κι αυτό αρνητικό, καθώς πολλοί Έλληνες φεύγουν από τη χώρα αναζητώντας καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.

Η Ελλάδα γερνά
Στα τελευταία 65 χρόνια ο πληθυσμός της αυξήθηκε κατά 46%, αλλά στο ίδιο διάστημα ο πληθυσμός των μόνιμων κατοίκων της ηλικίας άνω των 65 ετών τετραπλασιάστηκε, ενώ ο πληθυσμός των ηλικίας άνω των 85 δεκαπλασιάστηκε.

Το 1961 μόλις το 8,3% του πληθυσμού ήταν ηλικίας άνω των 65, ενώ το 26,2% ήταν ηλικίας κάτω των 14. Το 2014 η σύνθεση του πληθυσμού είναι εντελώς διαφορετική: Το 20,5% είναι άνω των 65, και μόλις το 14,7% είναι κάτω των 14. Η διάμεσος ηλικία (δηλαδή η ηλικία του ατόμου οι γηραιότεροι του οποίου είναι ίσοι σε αριθμό με τους νεότερους) ήταν 26 έτη το 1951, και είναι 44 σήμερα.

Η έρευνα της διαΝΕΟσις διαμορφώνει οκτώ διαφορετικά σενάρια της πορείας του πληθυσμού ανά πενταετία, μέχρι το 2050. Τα σενάρια προέκυψαν μετά από ανάλυση της εξέλιξης της γονιμότητας, της θνησιμότητας και των μεταναστευτικών ροών των προηγούμενων δεκαετιών στην Ελλάδα και με υποθέσεις για τις συνέπειες της κρίσης και τις γενικότερες κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις και τις δημογραφικές τους επιπτώσεις, κάτι που δεν συμβαίνει στις έρευνες των άλλων οργανισμών.

Και τα οκτώ σενάρια προβλέπουν ότι ο πληθυσμός της χώρας μας θα μειωθεί σημαντικά. Σε όλα τα σενάρια, δε, το μέγεθος του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας αναμένεται να μειωθεί σημαντικά ανάμεσα στο 2015 και το 2050. Η συρρίκνωση του συνολικού πληθυσμού που καταγράφεται σε όλα τα σενάρια και η συνεχιζόμενη γήρανσή του έχει άμεση επίπτωση και στον πληθυσμό της παραγωγικής-εργάσιμης ηλικίας, ο οποίος φθίνει διαρκώς (από 65% του συνόλου σήμερα, σε 55% του συνόλου το 2050). Αυτή η μείωση θα αποτυπωθεί και στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό, που θα μειωθεί κατά 1-1,5 εκατομμύριο μέχρι το 2050.

Ανω των 60 ετών 3 εκατ. Ελληνες

Στις πρώτες θέσεις κατατάσσεται η Ελλάδα σε γηράσκοντα πληθυσμό, μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ποσοστό αύξησης 21,4% έναντι μέσου όρου της Ε.Ε. 17,2%). Οι έξι πρώτες χώρες σε παγκόσμια κλίμακα που γηράσκουν ταχύτατα είναι κατά σειρά η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιταλία. Υπολογίζεται μάλιστα ότι στη χώρα μας το 2050 θα υπάρχουν 3 εκατομμύρια Έλληνες ηλικίας άνω των 60 ετών.

Δεδομένα από την ετήσια έκθεση της διεθνούς οργάνωσης Help Age International του 2015 για την ποιότητα της ζωής των ηλικιωμένων χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως μια από τις χειρότερες χώρες για να ζουν οι πολίτες άνω των 60 ετών και κατατάσσει τη χώρα μας στην 79η θέση μεταξύ 96 χωρών, όσον αφορά στην κοινωνικο-οικονομική ευημερία, κάτω από τη Βενεζουέλα και τη Νότια Αφρική!

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Ελληνικής Γεροντολογικής και Γηριατρικής Εταιρείας, Ιωάννης Γ. Καραϊτιανός, καθηγητής Χειρουργικής ΕΚΠΑ, συνέπεια της βαθμιαίας γήρανσης του πληθυσμού είναι η αύξηση των ποσοστών των νόσων φθοράς όπως είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, η άνοια και άλλες διαταραχές της μνήμης, η οστεοπόρωση και βέβαια η μεγάλη μάστιγα του καρκίνου. Σύμφωνα με τα στοιχεία:

• Στη χώρα μας τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, αν και αποτελούν περίπου το 20,7% του πληθυσμού, καταναλώνουν δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό των κρατικών πόρων για την Υγεία.
• Τα άτομα άνω των 70 ετών απασχολούν το 50% των νοσοκομειακών κλινών και ειδικότερα το 25% των κλινών για σοβαρά περιστατικά.
• Οι υπερήλικες καλύπτουν το 25% των συνολικών ημερών νοσηλείας στα νοσοκομεία.
• Το 70% των υπερηλίκων έχει περισσότερες της μιας συνοδούς νόσους.
• Το 25% των υπερηλίκων παίρνει περισσότερα από πέντε φάρμακα.

Κολπική μαρμαρυγή
Η κολπική μαρμαρυγή παρατηρείται σε ποσοστό 5% στα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και σε 10% στους υπερήλικες άνω των 80 ετών και αποτελεί το κύριο αίτιο θρομβοεμβολικών αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.

Σακχαρώδης διαβήτης
Η επίπτωση του σακχαρώδους διαβήτη αυξάνεται ταχύτατα στην Ευρώπη και στη χώρα μας και υπολογίζεται σε 6%-9% του ελληνικού πληθυσμού. Οι οφειλόμενοι στο σακχαρώδη διαβήτη θάνατοι αγγίζουν το 1,5 εκατομμύριο ετησίως και 1 στους 20 θανάτους παγκοσμίως αποδίδεται άμεσα ή έμμεσα στον σακχαρώδη διαβήτη και τις επιπλοκές του.

Οστεοπόρωση 
Από οστεοπόρωση πάσχουν 200 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, ενώ ένα οστεοπορωτικό κάταγμα συμβαίνει παγκοσμίως κάθε τρία δευτερόλεπτα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ετήσιο κόστος των καταγμάτων είναι 37 δισεκατομμύρια ευρώ και αναμένεται να αυξηθεί κατά 25% μέχρι το 2025.

Ανοια
Από άνοια και άλλες διαταραχές της μνήμης πάσχουν 200.000 ασθενείς στη χώρα μας. Ο αντίστοιχος αριθμός για την Ευρώπη ανέρχεται σε 10.000.000, ενώ παγκοσμίως καταγράφονται 47.000.000 ασθενείς.

Υπολογίζεται ότι το 2020 θα πάσχουν από άνοια 60 εκατομμύρια ασθενείς και κάθε 20 χρόνια ο αριθμός τους θα διπλασιάζεται.

Καρκίνος
Οι περισσότερες μορφές καρκίνου διαγιγνώσκονται σε ηλικιωμένα άτομα: Πάνω από το 50% των κακοήθων όγκων στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. αφορά σε άτομα άνω των 65 ετών. Όπως αναφέρει ο καθηγητής κ. Καραϊτιανός, πάνω από το 66% των θανάτων από καρκίνο συμβαίνει σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι καρκίνοι είναι υπεύθυνοι σαν πρώτη αιτία θανάτου στο φάσμα ηλικίας μεταξύ 65 και 74 ετών και η δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα 75 χρόνια.

Αναδημοσίευση από imerisia

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην μεσημβρινή Ραδιοεφημερίδα της ERTOPEN με τον Νίκο Κλέτσα στις 29 Σεπτεμβρίου 2016

Νίκος Κλέτσας Έχουμε καλεσμένη μας εδώ στο στούντιο, την πρώην πρόεδρο της βουλής και επικεφαλής της πλεύσης ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου που είναι καλεσμένη στην μεσημβρινή ραδιοεφημερίδα να σχολιάσουμε μαζί την επικαιρότητα που δυστυχώς, δεν είναι ευχάριστη για τους πολλούς για τα φτωχά και μικρομεσαία λαϊκά  στρώματα.
Κυρία Κωνσταντοπούλου δυστυχώς έχουμε πολλά ανοιχτά μέτωπα.. καλό μεσημέρι και καλώς ήρθατε στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης , στην ελεύθερη ραδιοφωνία της ERTopen, εδώ στους 106.7 στα fm

Ζωή Κωνσταντοπούλου Καλημέρα σας κύριε Κλέτσα και είναι πάντα χαρά μου να βρίσκομαι στην ERTopen και είναι πάντα χαρά μου να βλέπω, ανθρώπους που στάθηκαν συνεπείς διαχρονικά και όχι μέχρι να καταλάβουν μία καρέκλα ή να αποκατασταθούν με τον τρόπο που ο καθένας θεώρησε ότι αποκαταστάθηκε.
Θέλω λοιπόν να σας πω ότι δίνετε μια μάχη που είναι μάχη όλων μας και σε αυτή την μάχη που δίνετε θα μας βρείτε συμπαραστάτες διαχρονικά και εμάς, γιατί η ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό, όχι με την έννοια που το εννοούν εκείνοι που θέλουν να το λυμαίνονται με την έννοια που το σύνταγμα το κατοχυρώνει, με την έννοια που οι πολίτες το διεκδικούν.

Νίκος Κλέτσας Θα έλεγε κανείς ότι δεν θα έπρεπε να έχει ρόλο αυτό το ραδιόφωνο, όμως εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι είναι απολύτως αναγκαίο σήμερα, γιατί βλέπουμε μετά την συμπλήρωση ενός χρόνου από το τρίτο μνημόνιο που είχε ψηφιστεί από την βουλή και ήταν η ευκαιρία της σημερινής κυβέρνησης για να βγάλει κάποιους ανθρώπους που κράτησαν λόγους και έργα, μια ευκαιρία ώστε να πάνε σε μια νέα κυβέρνηση ώστε να προχωρήσουν σε αυτό το τρίτο μνημόνιο και βλέπουμε τις συνέπειες του σήμερα.
Είχαμε την ψήφιση από την βουλή εκχώρηση δημόσιας περιουσίας, είχαμε την εκχώρηση του ελληνικού, που γνωρίζουμε όλοι ότι ήταν σημαία για τον πρωθυπουργό. Άλλα πράγματα έλεγαν τότε, άλλα βλέπουμε σήμερα, θα θέλαμε ένα σχόλιο σας για όλα αυτά.



Ζωή Κωνσταντοπούλου Δεν μπορώ να αρκεστώ σε σχόλιο και για αυτό προβαίνουμε σε πράξεις.
Γιατί την δημόσια περιουσία πρέπει να την υπερασπιστούμε, οι παραχωρήσεις αυτές που γίνονται αυτήν την στιγμή είναι άκυρες, είναι και αξιόποινες, είναι άκρως επιζήμιες για το δημόσιο συμφέρον και συγκροτούν μια ακόμη έκφανση εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας και συνολικά της δημοκρατίας όπως ορίζετε συνταγματικά. Θα σας έλεγα ότι εκείνο που διακρίνει την σημερινή κυβέρνηση και τους σημερινούς κυβερνώντες από τους προηγούμενους είναι ότι εδώ δεν έχουμε πολιτικό προσωπικό που επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι πρόκειται για επωφελείς δικαιοπραξίες, εδώ έχουμε ένα πολιτικό προσωπικό όπου ένας προς έναν, ο πρωθυπουργός οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς, οι βουλευτές έχουν διά μακρών επιχειρηματολογήσει και αναλύσει γιατί για αυτά που κάνουν πρέπει να πάνε στην φυλακή, το έχουν πει οι ίδιοι. Έχουν δηλαδή ομολογήσει το δόλο τους και από αυτήν την άποψη θα έλεγα ότι είναι πρόκληση να περιφέρονται διατεινόμενοιότι δήθεν τώρα ανακάλυψαν την πραγματική οδό σωτηρίας και ταυτόχρονα είναι πρόκληση να επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει μέχρι φτάσει να υποσχεθεί σε προηγούμενη περίοδο ότι πάνω από το πτώμα του θα περάσει όποιος θελήσει να ιδιωτικοποιήσει την ΕΥΔΑΠ. και αυτήν την στιγμή ως ζόμπι και ως βαμπίρ βάζει ο ίδιος υπογραφή για την ιδιωτικοποίηση του νερού ενώ γνωρίζει πολύ καλά, ότι αυτό είναι αντισυνταγματικό και έχει κριθεί από το συμβούλιο της επικρατείας και γνωρίζει εξίσου καλά, ότι ο λαός όταν ρωτήθηκε σε ένα παλαιικό δημοψήφισμα που έγινε το 2014 στην Θεσσαλονίκη με 98 % ψήφισε όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
Θα σας έλεγα ότι ούτε ψύλλος στον κόρφο, αυτών οι οποίοι έχουν κατεπανάληψη επισημάνει πόσο επιζήμια είναι, ας έρθουμε σε ένα άλλο θέμα, η ιδιωτικοποίηση του ελληνικού, πόσο βλάπτει το δημόσιο συμφέρον και αυτού του είδους η εκχώρηση της έκτασης και η αντί πινακίου φακής πώληση του.. “πώληση εντός πολλών εισαγωγικών, όταν ο σημερινός υπουργός υποδομών ο κύριος Σπίρτζης, έχει διατελέσει πρόεδρος του ΤΕΕ κατά τον χρόνο έκδοσης της πράξης πραγματογνωμοσύνης κατά την οποία το ελληνικό αποτιμάτε στα 3 δις ευρώ και η σημερινή κυβέρνηση και ο ίδιος, βάζουν την υπογραφή τους για να δοθεί αντί 915 εκατ. σε βάθος μάλιστα δεκαετίας, πράγμα που σημαίνει 576 εκατ. σημερινή αξία, έχουν στην πραγματικότητα καθολικά,
ομολογήσει ότι διαπράττουν απιστία σε βάρος του δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος και συνολικά ενεργούν προς βλάβη του δημοσίου συμφέροντος.

Νίκος Κλέτσας Να τα πάρουμε ένα ένα τα θέματα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να τα πάρουμε.. είναι όμως τόσα πολλά που αν τα πάρουμε ένα ένα θα φτάσουμε σε δυσθεώρητους αριθμούς

Νίκος Κλέτσας Έχουμε λοιπόν όλη αυτή την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας των δημόσιων αγαθών που θα έπρεπε να είναι κτήμα του ελληνικού λαού

Ζωή Κωνσταντοπούλου ..και είναι

Νίκος Κλέτσας Εδώ θα πρέπει να δούμε το ένα βήμα παρακάτω, γιατί στην ουσία παραχωρούνται για εκατό χρόνια.
Για τις επόμενες γενιές, τις γενιές που δεν έχουν μέλλον, όλοι γνωρίζουμε την ανεργία που υπάρχει σήμερα στην χώρα.. να το πάρουμε ηλικιακά;
Οι συνταξιούχοι διάβαζα σήμερα και συγκεκριμένα σε έρευνα σοκαριστικά στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας για το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων, σύμφωνα με το ενιαίο δίκτυο των συνταξιούχων:" το 52% των λαϊκών νοικοκυριών στην χώρα μας λόγω της υψηλής ανεργίας και της φτώχιας ζει από τις συντάξεις των ηλικιωμένων μελών τους, όπως επισημαίνει η συγκεκριμένη έρευνα σήμερα, οι 6 στους 10 συνταξιούχους στην χώρα παίρνουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44,8% των συνταξιούχων παίρνει μηνιαία σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχιας, κάτω δηλαδή από 665 ευρώ."

Ηλικιακά, να φύγουμε από τους συνταξιούχους ; να πάμε στους νέους ανθρώπους που φεύγουν κατάχιλιάδες στο εξωτερικό; στους ανθρώπους που είναι μέσης ηλικίας; οι παραγωγικές ηλικίες που δυσκολεύονται να βρουν δουλειά και πολλές φορές βρίσκουν δουλιά αλλά με ελαστικές σχέσεις εργασίας και ξέρουμε όλοι το περίγραμμα όλα αυτά λοιπόν είναι αποτέλεσμα κάποιον πολιτικών συγκεκριμένων. Είναι 6 χρόνια μνημονιακών πολιτικών και έρχεται αυτό το τρίτο μνημόνιο να επιδείνωση πολύ την κατάσταση. Ποιαμπορεί να είναι η λύση την δεδομένη στιγμή σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που στέλνουν καθημερινά τον προβληματισμό τους στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης , που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα; υπάρχει άλλος δρόμος κ. Κωνσταντοπούλου;



Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω ότι είναι πολύ σημαντικό ότι κάνατε αυτή την συνολική περιγραφή, γιατί μέσα από αυτή τη συνολική περιγραφή μιας ζοφερής πραγματικότητας μπορεί κανείς καλύτερα να αντιλαμβάνεται εάν δεν το ζει, δεν νομίζω όμως ότι υπάρχουν πια άνθρωποι που δεν το ζουν, είτε προσωπικά, είτε στο εγγύς τους περιβάλλον, παρ' εκτός εκείνοι που κατέλαβαν την εξουσία πρόσφατα και ξεθυμαίνουναποκαθιστώντας τους συγγενείς τους μέχρι δέκατοβαθμό συγγένεια και τους κολλητούς τους. Αυτή η περιγραφή που κάνατε δείνει το μέτρο της καταστροφής και ταυτόχρονα μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε και να βροντοφωνάζουμε ότι δεν μπορεί πότε πάνω σε μια αποδεκατισμένη κοινωνία, μια γονατισμένη κοινωνία, που κάποιοι την γονάτισαν να προφασίζονται ότι θα χτίσουν την ανάπτυξη, παραμόνο αν η ανάπτυξηέρθει ως ταφόπλακα, δεν υπάρχει πιθανότητα να ευημερίσει η οικονομία εάν δεν ευημερεί η κοινωνία δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνει κάποιο μαγικό ή κάποιο κόλπο από αυτά που με ένα τρόπο περιέγραψε ο κ. Τσίπρας ότι θα έρθει η ανάπτυξη ως φυσικό φαινόμενο και ως rebound σαν να είναι να πιάσει την μπάλα δηλαδή ο πρωθυπουργός και η μπάλα να είναι η ανάπτυξη, δεν είναι αυτός ο τρόπος και κυρίως δεν μπορεί κανείς να αγνοείότι αυτή τη στιγμή ένας ολόκληρος λαός και ολόκληρες γενιές που δεν φταίνε υφίστανται τις εγκληματικές και καταστροφικές συνέπειες πολιτικών τις οποίες χάραξαν επίορκα πρόσωπα, πρόσωπα τα οποία διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, πρόδωσαν και υπονόμευσαν το δημόσιο συμφέρον, ωφελήθηκαν από τις κυβερνητικές δημόσιες θητείες τους και αυτή τι στιγμή βέβαια είναι σε ένα μεγάλο κομμάτι τους παραδομένα στη χλεύη της κοινωνίας
σε ένα άλλο κομμάτι τους δυστυχώς κυβερνούν, αλλά θα παραδοθούν και αυτοί πολύ σύντομα στην χλεύη της κοινωνίας, κ. Κλέτσα η δική μου άποψη είναι ότιχρειάζεται πάρα πολύ δυναμική απάντηση αυτη τη κατάσταση δεν ωφελεί ούτε να την περιγράφουμε ούτε να μεμψιμοιρούμε θέλει να επαναστατήσουμε, χρειάζεται δηλαδή με πολύ απο φασιστικό τρόπο να πει ο καθένας και η καθεμιά ότι εγώ δεν το ανέχομαι αυτό για την ζωή μου, δεν αποδέχομαι να ζήσω έτσι και διεκδικώ εκείνα που μου αναλογούν και εκείνα που αξίζουν αυτό πρέπει και μπορούν να το πουν πρώτα από όλα οι νέοι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι καλούνται σήμερα να πληρώνουν τα χρέη που δημιούργησαν άλλοι χωρίς νομιμοποίηση και χωρίς να νομιμοποιούνται να μας ζητούν να τους τα πληρώσουμε, οι νέοι μπορούν πρώτοι από όλους να πουν δεν πληρώνω και φυσικά δεν κάνω αυτή τη διάκριση ότι δεν νομιμοποιούνται να το πουν και οι μεγαλύτερες γενιές το αντίθετο, θέλω όμως να πω

Νίκος Κλέτσας και τα τιμημένα γηρατειά που έλεγε παλιά και ο Ανδρέας ..που σήμερα αναστενάζουν από τις χαμηλές συντάξεις, δυσκολεύονται να πληρώσουνε τους λογαριασμούς τους και σε πολύ μεγάλο μέρος συντηρούν και τους υπόλοιπους άνεργους που υπάρχουν μέσα στην οικογένεια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου αλλά κοιτάξτε εδώ πρέπει να τα πούμε τα πράγματα πολύ ευθέως η σύνταξη δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε ευεργέτημα, η σύνταξη είναι δικαίωμα το οποίο απορρέει από την εργασία και από μια μακρά περίοδο κρατήσεων, εισφορών, είναι ένα κομμάτι του κοινωνικού συμβολαίου, εκείνος ο οποίος διαρρηγνύει το κοινωνικό συμβόλαιο εν προκείμενο οι κυβερνήσεις αλλά και τα όργανα της ευρωπαϊκήςένωσης και του διεθνούςνομισματικού ταμείου είναι υπόλογα για αυτή την παραβίαση μιας συνθήκης που υπάρχει με τους πολίτες και το επιχείρημα μα δεν βγαίνει τι να κάνουμε, με συγχωρείτε πάρα πολύ είναι ένα επιχείρημα που επιχειρεί να αντιμεταθέσει σε αυτούς που δεν φταίνε και σε αυτούς που δεν παρανόμησαν και σε αυτούς που δεν ωφελήθηκαν τα βάρη και τα αμαρτήματα και τα εγκλήματα εκείνων που φταίνε που παρανόμησαν και ωφελήθηκαν.

Νίκος Κλέτσας είπατε πριν για αντίσταση πολύς κόσμος δεν γνωρίζει διάφορα πράγματα που γίνονται, όλοι γνωρίζουμε το μιντιακό πλέγμα, θα θελα και ένα σχόλιο σας για τους καινούργιους υπερθεματιστές όπως τους ονομάζουν και αν έχει καταπολεμηθεί η διαπλοκή, αλλά υπάρχουν και δράσεις όπως έχει η πλεύση ελευθερίας απέναντι σε όλες αυτές τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως είναι αυτός ο νέος υπό ίδρυση νομικός φορέας διεκδίκησης δικαιοσύνης που σχεδιάζετε το επόμενο διάστημα από την πλεύση ελευθερίας, όλα αυτά δεν είναι πολύ γνωστά στον πολύ κόσμο γιατί ξέρετε βγάζουν τα δικά τους πράγματα στα συστημικά μεγάλα κανάλια.

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω ότι εμείς δεν παραιτούμαστε εύκολα από την σχέση μας με τους πολίτες και επομένως το πέπλο σιωπής που πέφτει ή το παραπέτασμα άποπληροφόρησης δεν πρόκειται να το αφήσουμε στη θέση του, το αφαιρούμε.

Χαίρομαι που με ρωτάτε για τον νομικό μας φορέα γιατί είναι μια πολύ σπουδαία πρωτοβουλία, κατά την γνώμη μου έχει ιστορική σημασία και αξία και έχει και μια σημασία και οι ακροατές σας να ενημερωθούν για αυτή την πρωτοβουλία είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, από πολιτικό κόμμα είναι μια πρωτοβουλία που έχειαυτόνομο χαρακτήρα και θα διεκδικήσει να παρέμβει για λογαριασμό των πολιτών σε όλες τις υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος όπου, η κυβέρνηση , η βουλή και ενίοτε η δικαιοσύνη, είτε δεν υπηρετούν είτε παραβιάζουν ευθέως το δημόσιο συμφέρον, είτε παρελκύουν την απόδοση δικαιοσύνης και τη λογοδοσία.

Λέει το άρθρο ένα του συντάγματος ότι κάθε εξουσία και όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και ασκούνται υπέρ αυτού όπως ορίζει το σύνταγμα και λέει ακόμη το άρθρο 120 του συντάγματος ότι όταν καταλύετε το σύνταγμα με τη βία, είναι βία τα μνημόνια το έχω αναλύσει πολλές φορές τότε ενεργοποιείτε μια θεμελιώδης υποχρέωση των Ελλήνων που είναι και πατριωτική υποχρέωση και δημοκρατική υποχρέωση. Είναι η υποχρέωση της υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Όταν λοιπόν η εξουσία που επιβάλετε να ασκηθεί σε επίπεδο απόδοσης της δικαιοσύνης δεν ασκείτε και βλέπουμε μεγάλες υποθέσεις όπως είναι η υπόθεση της υποβολής της χώρας στα μνημόνια, όπως είναι η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και του μαγειρέματος των στατιστικών στοιχείων που μας έβαλε στα μνημόνια, όπως είναι το μεγάλο σκάνδαλο της Siemens, όπως είναι η υπόθεση των γερμανικών οφειλών, να εγκαταλείπονται και να ξεπουλιούνται από την κυβέρνηση, να μην προχωράνε στην δικαιοσύνη, να κουκουλώνονται από την βουλή, τότε πρέπει να πούμε ότι εμείς κάνουμε δεν λέμε, παίρνουμε αυτήν την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε ένα νομικό φορέα που θα παρέμβει σε όλες αυτές τις υποθέσεις και θα διεκδικήσει αλήθεια και δικαιοσύνη. Είναι μαζί μας πάρα πολλοί έγκριτοι νομικοί επιστήμονες και προσωπικότητες, ο Γιώργος ο Κασιμάτης έχει αναλάβει επικεφαλής σύμβουλος της επιστημονικής πράξης και δράσης της νομικής δράσης και πράξης , η Σοφία Σακοράφα έχει αναλάβει επικεφαλής των δράσεων που έχουν να κάνουν με το ευρωκοινοβούλιο και τα ευρωπαϊκά όργανα, ο Στράτος ο Γεωργούλας, που είναι ένας εξαίρετος καθηγητής εγκληματολογίας στο πανεπιστήμιο αιγαίου έχει αναλάβει το κομμάτι που αφορά αυτό που λέμε κρατικοοικονομικό έγκλημα την διαφθορά και την διαπλοκή και όπως συμπλέκετε με το μνημόνιο, ο Δημήτρης ο Κλούρας ο τέως γενικός γραμματέας δημόσιας περιουσίας έχει αναλάβει ότι αφορά τα θέματα δημόσιας περιουσίας και μάλιστα προ ημερών πήγαμε μαζί και με τον εξαίρετο συνάδερφο που έχει αναλάβει τα θέματα του μνημονίου τον Φώτη Μαζαράκη και τον Κώστα Ζηκογιάννη επισκεφτήκαμε την εισαγγελέα του Αρείου πάγου για την υπόθεση του ελληνικού.

Αυτός ο φορέας κ. Κλέτσα Νίκο είναι ένα εργαλείο όλων μας  αυτό και θα συγκροτηθεί με αυτόν τον τρόπο καλεί τους πολίτες να γίνουν μέλη του. Την Δευτέρα που μας έρχεται στις 3 του μήνα που είναι και η μέρα της δικαιοσύνης στην Ελλάδα θα κάνουμε μία μεγάλη εκδήλωση στην δεξαμενή στον κινηματογράφο δεξαμενή στις 6 η ώρα το απόγευμα, την δεξαμενή όπως ξέρεις διαχειρίζεται  το πολιτιστικό των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και εμείς επιλέξαμε να φιλοξενηθούμε εκεί ακριβώς για να δηλώσουμε και την στήριξη και την σύμπραξη μας με τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την δημόσια περιουσία, 6 η ώρα λοιπόν το απόγευμα της Δευτέρας 3 Οκτώβρη θα κάνουμε την πρώτη από 4 εκδηλώσεις με τις οποίες θέλουμε να ενημερώσουμε για το που βρίσκονται τα πράγματα σε σχέση με τις μεγάλες υποθέσεις η πρώτη μας εκδήλωση είναι για τις γερμανικές οφειλές

Νίκος Κλέτσας  που είναι μεγάλο θέμα και απασχολεί πολλούς και πολλές ακροατές εδώ της ελεύθερης ραδιοφωνίας της ERTopen, αλλά πολλούς και πολλές αφορά και το θέμα της δικαιοσύνης που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ψάχνονται πως να βγάλουν την αδικία που υπάρχει αυτή την στιγμή στην χώρα και αυτά που προείπαμε στην αρχή της κουβέντας και που αφορούν την ζωή τους, γιατί αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη δεν υπάρχει τίποτε στον τόπο, νομίζω πολύ βασικό και μια καλή αφετηρία για να μπορεί ο κόσμος να ξεκινήσει να προβάλει την αντίσταση που λέγαμε νωρίτερα

Ζωή Κωνσταντοπούλου Το πιστεύω ακράδαντα και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό το διάχυτο αίσθημα αδικίας και αρνησιδικίας είναι ότι πιο δηλητηριώδες για την κοινωνία αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και λογοδοσία δεν μπορεί να ανακάμψει η κοινωνία συνεπώς εμείς την δικαιοσύνη και θα την διεκδικήσουμε και θα διεκδικήσουμε να ήμαστε συμμέτοχη της θα παρέμβουμε σε αυτές τις υποθέσεις δεν θα κάτσουμε να τις κοιτάμε, δεν θα κάτσουμε να αναβάλετε ξανά και ξανά η δίκη της
Siemens και να πετούν το μπαλάκι επίορκοι κυβερνητικοί σε επίσης εκτεθειμένους δικαστικούς, ΟΧΙ εδώ δεν είναι ένα παιχνίδι μεταξύ αν θέλετε συμφερόντων εδώ μιλάμε για το δημόσιο συμφέρον μιλάμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο, το σκάνδαλο των σκανδάλων της μεταπολίτευσης και δεν επιτρέπετε 18 χρόνια μετά τα γεγονότα, γιατί μιλάμε για το 1998 και ακόμα πιο πίσω για το 1997, 18 και 19 χρόνια αντίστοιχα να μην έχει εκδικαστεί η υπόθεση και να μην έχουν μεταφραστεί τα βουλεύματα και να εξανίσταται δήθεν η κυβέρνηση έναντι της δικαιοσύνης την ώρα που η ίδια η κυβέρνηση ήταν διάδικος στην δίκη και ήξερε ότι υπήρχε και αυτή η έλλειψη που παράγει ακυρότητα της διαδικασίας και δεν έκανε τίποτα και την ώρα που η ίδια η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν άκυρο συμβιβασμό με την Siemens που δεν τον εφαρμόζει ούτε η Siemens

Νίκος Κλέτσας φίλες και φίλοι ήμαστε εδώ στο ελεύθερο ραδιόφωνο της πόλης μας ακούτε στην ελεύθερη ραδιοφωνία της ERTopen στους 106.7 στα FM στην Αττική και διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας μας στο www.ertopen.com
Σήμερα είναι καλεσμένη η πρώην πρόεδρος της βουλής και επικεφαλής της πλεύσης ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου σχολιάζουμε μαζί την επικαιρότητα
και μιας και λέω σχολιάζουμε την επικαιρότητα, διαβάζω μόλις τώρα μια είδηση:
Ματαιώθηκε μετά από τις έντονες αντιδράσεις συλλογικοτήτων ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας ενός ανασφάλιστου ανάπηρου με 85 % αναπηρία και γονιό παιδιού με αναπηρίες

Ζωή Κωνσταντοπούλου Στη Θεσσαλονίκη! Χαιρετίζω τους ανθρώπους που εμπόδισαν τον πλειστηριασμό συμπαρίσταμαι απόλυτα και η πλεύση ελευθερίας συμπαρίσταται απόλυτα σε αυτές τις πράξεις ανυπακοής και αντίστασης αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να κάνουμε, αυτό ακριβώς είναι που καλούμαστε να διατρανώσουμε ως στάση ζωής και στάση διεκδίκησης δεν φτάνει να τα κουτσοφέρνει κανείς δεν φτάνει να προσπαθεί να επιβιώνει πρέπει να σηκώσουμε το ανάστημα μας και πρέπει να υπερασπιστούμε πρώτα από όλα, αυτό ξέρετε είναι ίσος χαρακτηριστικό του λαού μας οι περισσότεροι δεν υπερασπίζονται εύκολα τον εαυτό τους, αλλά υπερασπίζονται τον διπλανό τους όταν αδικείτε και αν αυτός είναι ο τρόπος δηλαδή μέσα από αυτήν την αλληλέγγυα στάση και ενεργοποίηση αυτό είναι ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον αυτής της κοινωνίας.
Είμαι σίγουρη φυσικά οτι και σε αυτή τη περίοδο όπως και στις προηγούμενες θα επιδιωχθεί η ποινικοποίηση αυτής της αλληλεγγύης, έχω και ως δικηγόρος υπερασπιστεί πολλές φορές ανθρώπους που με ανυπακοή αντιστάθηκαν θα το κάνω ξανά από κάθε θέση


Νίκος Κλέτσας και το γνωρίζουμε τουλάχιστον εμείς εδώ στο ελεύθερο ραδιόφωνο πολύ καλά. Έχουμε δει την διαδρομή σας όλα τα προηγούμενα χρόνια και την σταθερή πορεία που έχετε και είναι και ο λόγος που ενώ ήσαστε πρόεδρος της βουλής και μέλος της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μια ωραία βραδιά αυτοί οι άνθρωποι που κράτησαν το λόγο και τα έργα τους έπρεπε να βγουν από αυτήν την κυβέρνηση, γιατί μάλλον θα έπρεπε να περάσουν και το ιδιωτικό χρέος στους κερδοσκόπους και η δημόσια περιουσία και όλα τα υπόλοιπα που υπάρχουν μέσα σε αυτό το μνημόνιο..

Ζωή Κωνσταντοπούλου νομίζω ότι το σημαντικό είναι και αυτό νομίζω πρέπει να το υπογραμμίζουμε ότι δεν ήταν μονόδρομος η στάση της υποταγής και ότι δείξαμε φάνηκε, καταγράφηκε ότι υπήρχε και άλλη στάση άρα τώρα εναπόκειται στους πολίτες να διεκδικήσουν να εκπροσωπηθούν πλειοψηφικά από εκείνους που δεν θα τους προδώσουν και εγώ το πάω ένα βήμα παραπάνω να διεκδικήσουν να εκπροσωπήσουν και οι ίδιοι αυτό που είναι πλειοψηφικό κοινωνικά και είναι το δημοκρατικό αντιμνημονιακό και πατριωτικό και ριζοσπαστικό φρόνημα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανέχονται αυτό το καθεστώς οι περισσότεροι άνθρωποι βράζουν και επαναστατούν μέσα τους και κατά καιρούς με πολύ αποτελεσματικό και ηχηρό τρόπο, είναι ώρα να πούμε ότι τερματίζουμε όλο αυτό το παλαιοκομματικό καθεστώς της παράδοσης της υποταγής και της υφαρπαγής μέρος του οποίου έγινε και ένα σημαντικό κομμάτι εκείνων των οποίων
που με άλλο πρόγραμμα με άλλες υποσχέσεις και άλλες δεσμεύσεις εξελέγησαν στην διακυβέρνηση της χώρας.

Νίκος Κλέτσας βέβαια αυτή την στιγμή ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό έχουμε μια κυβέρνηση που υποτίθεται το μεγαλύτερο της κομμάτι τουλάχιστον κατ όνομα έχει μέσα το ριζοσπαστισμό ΣΥΡΙΖΑ αλλά στην ουσία βλέπουν οι πολίτες

Ζωή Κωνσταντοπούλου Να σας πω κάτι; θέλω να το πω..
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην μεσημβρινή ραδιοεφημερίδα της ERTopen εδώ:

Στην εκπομπή  ERTopen Πολιτισμός απόψε στις 21:00



Εξαιρετικοί καλεσμένοι απόψε στη ραδιοφωνική εκπομπή της Χρύσας Αριάδνης

Κουσελά  ERTopen Πολιτισμός  είναι ο καθηγητής Ανθρωπολογίας

Μερδενισιάνος Κώστας, πρόεδρος της Σπηλαιολογικής Εταιρείας

Ελλάδος και μέλος της Επιστημονικής Ομάδας της  Σπίθας του

Μίκη Θεοδωράκη,  για την Καταγραφή του Εθνικού μας

πλούτου μαζί με τον Σωτήρη Μπότα, μέλος  του Δικτύου Σπιθών και Σπηλαιοερευνητή του 

Τραγικός ο απολογισμός από τη κακοκαιρία που έπληξε πολλές περιοχές της Δυτικής και της κεντρικής Ελλάδας.

Η Πυροσβεστική αντιμετώπισε 87 πυρκαγιές συνολικά σε όλη την Ελλάδα, το τελευταίο 24ωρο.

Ογδόντα επτά πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα, 54 αγροτοδασικές και 33 αστικές, αντιμετώπισε το Πυροσβεστικό Σώμα το τελευταίο 24ωρο, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωσή του.

Παράλληλα, για την κατάσβεση πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε, αργά χθες το βράδυ, σε αποθήκες μεταφορικής εταιρείας, επί της οδού Θεσσαλονίκης, στο Δήμο Νίκαιας - Αγίου Ιωάννη Ρέντη, συμμετείχαν 20 πυροσβέστες με 8 οχήματα. Από την πυρκαγιά προκλήθηκαν σοβαρές υλικές ζημιές στην επιχείρηση. Για το περιστατικό διενεργείται προάνκριση από τα αρμόδια ανακριτικά τμήματα.



πηγή ΑΠΕ