Στο πλαίσιο σειράς επαφών του επικεφαλής των Διεθνών Σχέσεων του Ε.ΠΑ.Μ., πρέσβη ε.τ., Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, με κορυφαίους αξιωματούχους στο εξωτερικό, ο κ. Χρυσανθόπουλος συναντήθηκε στις 8.2.17 στο Βερολίνο με τον Γενικό Δ/ντη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Γερμανικού ΥΠ.ΕΞ, πρέσβη κ. Nunn και συζήτησαν τη συμμετοχή της Γερμανίας και των άλλων κρατών- μελών της ευρωζώνης σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα λόγω μέτρων λιτότητος.

Ο κ. Νunn ανέφερε ότι πρώτη φορά του τίθεται επισήμωςθέμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κράτος μέλος της Ε.Ε και γι’ αυτό χαιρετίζει την πρωτοβουλία αυτή. Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μια οξεία αντίθεση στο θέμα αυτό μεταξύ της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε και της πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υποσχέθηκε να επιληφθεί του θέματος προκειμένου να τεθεί προς συζήτηση στις Βρυξέλλες.

Τέλος, ο Πρέσβης κ. Χρυσανθόπουλος υπογράμμισε την ανάγκη λήψεως άμεσων μέτρων για την κατάπαυση των παραβιάσεων λόγω και του αυξανόμενου αριθμού θανάτων, που μόνον τον Ιανουάριο 2017 ήσαν της τάξεως των 12.000 σε όλη την Ελλάδα.
Το Ε.ΠΑ.Μ. συνεχίζει την διεθνή εκστρατεία για την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα


ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-Ε.ΠΑ.Μ

Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ΜARC ΑΕ σε πανελλαδικό δείγμα 1000 νοικοκυριών, στο διάστημα 14 έως 23 Νοεμβρίου 2016 έχουν ως εξής:

ΕΙΣΟΔΗΜΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ

1. Πάνω από 37% των νοικοκυριών δηλώνει ότι διαβιώνει με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που βρίσκεται στην κατώτερη εισοδηματική κλίμακα (37,1% αναφέρει ότι διαθέτει εισόδημα <10,000€, ποσοστό οριακά αυξημένο σε σχέση με το 36,3% του 2015). Στην πιο δεινή θέση είναι τα νοικοκυριά με έναν τουλάχιστον άνεργο, όπου καταγράφεται ποσοστό άνω του 50%.

2. Το 75,3% των νοικοκυριών παρουσίασε μείωση των εισοδημάτων το 2016 σε σχέση με το 2015, με σαφέστατη την τάση διεύρυνσης της ανισότητας υπέρ των ανώτερων εισοδηματικών κλιμακίων (στην κατηγορία άνω των 30,000€ παρουσιάζεται αύξηση στο 11,1% του πληθυσμού). Ιδιαίτερα ευάλωτα είναι τα μονομελή νοικοκυριά και όσα έχουν ένα άνεργο στο νοικοκυριό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο το 1,5% του πληθυσμού καταφέρνει να αποταμιεύσει. Σύμφωνα με στοιχεία της AMECO, η καθαρή αποταμίευση του ιδιωτικού τομέα το 2015 μειώθηκε κατά 9,5 δις. Σε πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνεται ότι τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν απολέσει το 35,9% της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων μετά την έναρξη της κρίσης.

3. Το 16,0% των νοικοκυριών δηλώνει ότι τα εισοδήματά του δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, εύρημα που συνάδει με το ποσοστό ακραίας φτώχειας που σημειώνεται στη χώρα (το οποίο υπολογίζεται στο 40% του ενδιάμεσου εισοδήματος, ΕΛΣΤΑΤ). Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της EurostatΈρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών), το κατώφλι σχετικής φτώχειας μειώθηκε από τις 7,178 στο 2010 στις 4,512€ το 2015, ένδειξη κατάρρευσης των μεσαίων εισοδημάτων. Αν λαμβάναμε ως μέτρο σύγκρισης το κατώφλι φτώχειας του 2010, τότε περίπου τα μισά νοικοκυριά θα θεωρούνταν σήμερα φτωχά.

4. Ενδεικτικό της εκτεταμένης εισοδηματικής επισφάλειας  είναι το γεγονός ότι στο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης πληρωμής 500€, το 15,8% δηλώνει ότι δεν θα μπορούσε να την πραγματοποιήσει, ενώ το 51,4% θα κάλυπτε αυτή τη δαπάνη με μεγάλη δυσκολία.

5. Σχεδόν τα 2/3 των νοικοκυριών (65,3%) αναγκάζονται να κάνουν περικοπές για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πολυμελή (άνω 5 ατόμων) νοικοκυριά, τα νοικοκυριά με ανέργους και χαμηλό εισόδημα αντιμετωπίζουν σοβαρότερο πρόβλημα κάλυψης των βασικών αναγκών.

6. Αποθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι οι προσδοκίες των νοικοκυριών για το νέο έτος παραμένουν συντριπτικά αρνητικές, καθώς το 73,5% αναμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης (μόνο το 5,1% αναμένει βελτίωση των οικονομικών του δυνατοτήτων). Τούτο συναρτάται με τις προβολές των νοικοκυριών σχετικά με την ικανότητα τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις.

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΕΡΓΙΑ

7. Το 32,6% των νοικοκυριών, δηλαδή σχεδόν 1,1 εκ. νοικοκυριά έχουν στην οικογένεια ένα τουλάχιστο άτομο σε ανεργία.
Το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας ανέρχεται στο 73,3% του συνολικού αριθμού των ανέργων. Από το σύνολο των άνεργων μελών των νοικοκυριών, μόνο το 9,5% λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα πληθυσμού, για την οποία απαιτείται να διαμορφωθεί ένα ελάχιστο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας που θα συνδυάζει οικονομική- κοινωνική στήριξη και παροχές σε είδος, με σκοπό την επανένταξη στην αγορά εργασίας και όχι την περιθωριοποίηση.

8. Η οικονομική επισφάλεια δεν διατρέχει μόνο άνεργους αλλά και εργαζόμενους. Περισσότερα από 1 στα 5 νοικοκυριά (22,4%) έχουν ένα μέλος στην οικογένεια που εργάζεται για λιγότερα χρήματα από τον επίσημα καθορισμένο κατώτατο μισθό των 586€ (490,00€ καθαρή αμοιβή).

9. Εκρηκτικές διαστάσεις φαίνεται ότι έχει λάβει το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης.  Το 9,7% των νοικοκυριών δηλώνει ότι είχε ένα τουλάχιστο μέλος που μετανάστευσε στο εξωτερικό για να βρει εργασία (αυτό αντιστοιχεί σε πάνω από 400,000 οικογένειες). Ο αριθμός αυτός συγκλίνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των στατιστικών αρχών, όπου υπάρχει η εκτίμηση της μετανάστευσης περισσότερων από 500,000 Ελλήνων πολιτών από την απαρχή της κρίσης (427,000 την περίοδο 2008-2013).
Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η προοπτική συνέχισης του φαινομένου, καθώς το 42% των νοικοκυριών θα εξέταζε σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, αν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για εξεύρεση εργασίας. Στις νεότερες ηλικίες 18-35 ετών, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 67,7%.

10. Τα νοικοκυριά που δηλώνουν εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα ως κύρια πηγή εισοδήματος παραμένουν στο χαμηλό 9% (από 12,6% το 2012), ποσοστό που αναμένεται να υποχωρήσει με την εφαρμογή του νέου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών. Σταθερά υψηλό, αλλά οριακά μειούμενο είναι το ποσοστό των νοικοκυριών (49,2%) που δηλώνει  τη σύνταξη κάποιου μέλους ως την κυριότερη πηγή εισοδήματος. Η μικρή μείωση (έναντι 52% το Δεκέμβριο του 2014) πιθανότατα οφείλεται στην προοδευτική οριζόντια μείωση του επιπέδου των συντάξεων).

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

11. Το 21,3% των νοικοκυριών έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, ενώ το 58,2% των οφειλετών έχει υπαχθεί σε κάποιου είδους ρύθμιση, ένδειξη της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στα υπέρογκα φορολογικά βάρη. Ασφαλώς, οι ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν, και ιδιαίτερα των 100 δόσεων έχουν επιφέρει θετικά αποτελέσματα στη διαχείριση των φορολογικών βαρών. Συνολικά, από την έναρξη της κρίσης, πάνω από 160,000 νοικοκυριά έχουν υποστεί δέσμευση/ ή κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι φόροι ως %ΑΕΠ καταγράφουν την υψηλότερη τιμή στις χώρες της περιφέρειας.

12. Το 27,3% των νοικοκυριών με δανειακές υποχρεώσεις έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες (αφορά περίπου 430,000 νοικοκυριά). Εντονότερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα φτωχότερα και μονομελή νοικοκυριά (άνω του 40%).

13. Το 34% των νοικοκυριών εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις το επόμενο έτος, ενώ ειδικότερα, το 15,1% των νοικοκυριών με ιδιόκτητο ακίνητο δηλώνει ότι αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους για τα ακίνητα που διαθέτει (ΕΝΦΙΑ). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 24,7% των ιδιοκτητών είναι διπλά υπόχρεοι για το ακίνητό τους: παράλληλα με την καταβολή ΕΝΦΙΑ πρέπει να καταβάλλουν και τις δόσεις του στεγαστικού δανείου.

14. Το 34,5% εκτιμά ότι δεν θαμπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις το επόμενο έτος. 1 στα 4 νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι έχουν στεγαστικό δάνειο, ενώ το 31,5 % εξ αυτών των οφειλετών έχει καθυστερημένες οφειλές.

15. Συνολικά, το ύψος των δανείων των νοικοκυριών ανέρχεται, με βάση στοιχεία της ΤτΕ σε 94,8 δις. Τα 67,2 δις αφορούν στεγαστικά δάνεια και τα 27,6 καταναλωτικά δάνεια. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των νοικοκυριών ανέρχονται στο 45,7%.

16. Από τα στοιχεία της έρευνας, προκύπτει ότι οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε ρυθμίσεις στο 40% των στεγαστικών δανείων. Ωστόσο, 1 στα 4 (24,3%) νοικοκυριά εκφράζουν φόβο ότι θα χάσουν το σπίτι τους εξ αιτίας τόσο των συσσωρευμένων υποχρεώσεων όσο και των επιπρόσθετων επιβαρύνσεων (δανειακών, φορολογικών και άλλων).

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

17. Συνεχίζεται η πτωτική πορεία της εγχώριας ζήτησης καθώς σχεδόν στο σύνολο των αγαθών και υπηρεσιών σημειώνεται αρνητικό ισοζύγιο. Σχετικά με τις τάσεις κατανάλωσης,  μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σημείωσε περικοπές στις δαπάνες ένδυσης- υπόδησης (53%), στις εξόδους (48,2%) και στα είδη διατροφής (40,2%), ένδειξη στροφής στην κατανάλωση χαμηλότερης ποιότητας αγαθών.

18. Αντίθετα, διευρύνθηκε ο αριθμός νοικοκυριών δήλωσε ότι αύξησε την ιδιωτική δαπάνη για τους οικιακούς λογαριασμούς, την υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη (3η συνεχή χρονιά) και την εκπαίδευση.  Αυτό συμβαίνει λόγω προφανώς της αύξησης της ιδιωτικής συμμετοχής και της μείωσης της δημόσιας δαπάνης, ειδικά στην υγεία. Η τάση αυτή διεύρυνσης της ιδιωτικής δαπάνης για την εξασφάλιση αγαθών κοινωνικού χαρακτήρα (υγεία, εκπαίδευση, λογαριασμοί κοινής ωφέλειας) αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την διατήρηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

19. Πάνω από τα μισά νοικοκυριά δήλωσαν ότι καθυστέρησαν να λάβουν ιατρικές συμβουλές  και θεραπείας λόγω οικονομικής αδυναμίας.  Πάνω από 1 στα 3 νοικοκυριά έχει καθυστερήσει να επισκευάσει ηλεκτρική οικιακή συσκευή, ενώ αντίστοιχα το 35% καθυστερεί να κάνει service στο αυτοκίνητο.

20. Αξιοσημείωτη είναι η προσαρμογή των ελληνικών νοικοκυριών στη νέα ψηφιακή εποχή και τα capital controls. Περίπου τα μισά νοικοκυριά χρησιμοποιούν πλαστικό χρήμα και e-banking για αγορά αγαθών και πληρωμή λογαριασμών, αλλά παραμένει ένα 46% που προτιμά να πληρώνει μόνο με μετρητά. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται διαφορετικό μίγμα κινήτρων σε διαφορετικές ομάδες του πληθυσμού, αλλά και συμμόρφωση των τραπεζών με τις οδηγίες της ΤτΕ και το πνεύμα μετάβασης στη νέα ψηφιακή εποχή. Σημαίνει επίσης ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού αδυνατεί να προσαρμοστεί σε αυτή την συναλλακτική συνήθεια.


*Η ετήσια έρευνα που παρουσιάζεται διεξάγεται από το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ σε συνεργασία με την εταιρία MARC AE από το Δεκέμβριο του 2012. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.000 αντιπροσωπευτικά επιλεγμένων νοικοκυριών από όλη την Ελλάδα στο διάστημα 14 με 24 Νοεμβρίου 2016. Στόχος της έρευνας ήταν η καταγραφή των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στο εισόδημα, τις δαπάνες και τις νέες καταναλωτικές συμπεριφορές των νοικοκυριών, που προκύπτουν εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών, καθώς και η αποτύπωση της στάσης σχετικά με την ποιότητα διαβίωσης και τις φορολογικές και άλλες οικονομικές υποχρεώσεις. Τα ευρήματα αυτής της έρευνας μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα των προηγούμενων ερευνών.

---

Η έρευνα εισοδήματος 2016 του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ πιστοποιεί το αρνητικό πρόσημο που διατρέχει  τη σχέση λιτότητας- επιχειρούμενης παραγωγικής αναδιάρθρωσης σε ένα περιβάλλον διευρυμένων αβεβαιοτήτων και εξωγενών κινδύνων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο σπιράλ απομόχλευσης εισοδημάτων, κατανάλωσης και επένδυσης, που μας οδηγεί σε χαμηλότερη κοινωνική ευημερία και περιορισμένη δυνατότητα υπέρβασης της παγίδας στασιμότητας.

Φαίνεται ότι ο στόχος μετασχηματισμού του οικονομικού μοντέλου κατανάλωσης προς ένα περισσότερο φιλικό μοντέλο για τη διευκόλυνση επενδύσεων αποτυγχάνει διαδοχικά εν μέσω εφαρμογής σκληρών προγραμμάτων εσωτερικής υποτίμησης, που συνδυάζουν υπερφορολόγηση, ανισότητα και κάθετη πτώση των πραγματικών εισοδημάτων και της κατανάλωσης.

Οι ανισότητες που είχαν διαμορφωθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης διευρύνονται και μέσα στο 2016, ενώ οι νέες ρυθμίσεις του τρίτου προγράμματος έχουν ήδη προσθέσει βάρη στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τα εισοδήματα των νοικοκυριών.  Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι το 75% των ελληνικών νοικοκυριών διαβιώνει με πολύ χειρότερους όρους (ποσοτικούς και ποιοτικούς) σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα της κρίσης.

Τα στοιχεία αποτυπώνουν με το πιο ανάγλυφο τρόπο ότι τα ελληνικά νοικοκυριά αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες στην αντιμετώπιση των καθημερινών υποχρεώσεων. Μάλιστα, ρυθμίσεις όπως η άρση της αναστολής πλειστηριασμών, η αύξηση των φόρων σε αγαθά ευρείας κατανάλωσης (τηλέφωνο, καπνός, αύξηση ΦΠΑ στα νησιά) οι πρόσθετες επιβαρύνσεις που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό αναμένεται να συρρικνώσουν περαιτέρω την δυνητική κατανάλωση.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί από διεθνείς και εγχώριους οργανισμούς, τόσο η εισοδηματική όσο και η περιουσιακή κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών έχει υποστεί σημαντικές απώλειες, οι οποίες δεν είναι γραμμικές, αλλά έχουν κατά κύριο λόγο επιδράσει κατά των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων. Το πρόβλημα της ανισότητας λαμβάνει πλέον ανησυχητικές διαστάσεις διεθνώς και θεωρείται σημαντική απειλή για την παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF- GlobalRisksReport 2017), το 1% του πλουσιότερου πληθυσμού της γης νέμεται το 22% πλούτου (έρευνα 2015, έναντι 10% το 1980).

Στην Ελλάδα, η σωρευτική άσκηση πιέσεων από τους φόρους, τον πληθωρισμό και τα επιτόκια για τους δανειολήπτες έχουν μεγεθύνει το βαθμό απαξίωσης των εισοδημάτων και αξιών. Η πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καταδεικνύει μείωση των περιουσιακών στοιχείων των ελληνικών νοικοκυριών κατά 35,9%, ενώ το κατώφλι της σχετικής φτώχειας στην ελληνική περίπτωση έχει υποχωρήσει δραματικά στα 4,500€ (από 7170 το 2010, EUSILC- Eurostat). Παραδόξως, οι επιπτώσεις στις χώρες που εφάρμοσαν αντίστοιχα προγράμματα προσαρμογής ήταν ηπιότερες για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα.

Όλα τα παραπάνω ενισχύουν την άποψη ότι η οικονομική προσαρμογή στη χώρα μας ήταν πολύ οξύτερη και βίαιη για τη «μεσαία τάξη», εγείροντας ερωτηματικά για την αναγκαιότητα συνέχισης της ίδιας οικονομικής πολιτικής, που συνδυάζει μειωμένες δημόσιες δαπάνες και αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις. Η έναρξη εφαρμογής του προγράμματος κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης παρά τις θετικές προθέσεις που φέρει ως ρύθμιση, αδυνατεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της «αξιοπρεπούς διαβίωσης» και της καταπολέμησης της φτώχειας - καθώς προβλέπει μέγιστη ενίσχυση κατ’ άτομο 200€-  και ενδέχεται να οδηγήσει σημαντικό τμήμα του πληθυσμού σε μια ιδιότυπη ομηρία φτώχειας και απλήρωτης εργασίας. Το μέτρο αυτό πρέπει να συνδυαστεί με ένα οργανωμένο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας, που θα συνδυάζει παροχές σε χρήμα και είδος, και θα διευθετεί αποτελεσματικά το ζήτημα της ιδιωτικής υπερχρέωσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας το 75,3% των νοικοκυριών παρουσίασε σημαντική μείωση των εισοδημάτων μέσα στο 2016. Ακόμη, πάνω από 1 στα 3 νοικοκυριά δηλώνουν ότι διαβιούν με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που βρίσκεται στην κατώτερη εισοδηματική κλίμακα (37,1% δηλώνουν εισόδημα <10,000€). Σταθερά υψηλό παραμένει το ποσοστό των νοικοκυριών που δηλώνει ως κύρια πηγή εισοδήματος τη σύνταξη των μελών (αγγίζει το 50%).

Οι αποσπασματικές επισημάνσεις διεθνών οργανισμών για νέες προσαρμογές στο επίπεδο των συντάξεων και του αφορολόγητου, πριν γίνουν ορατές οι επιπτώσεις από το προηγούμενο κύμα περικοπών και νέων έμμεσων φόρων, πυροδοτούν νέο κύμα ανασφάλειας στα νοικοκυριά, αλλά και στις επιχειρήσεις αναφορικά με το κλίμα καταναλωτικής εμπιστοσύνης.

Άλλωστε, εξ αιτίας της κρίσης και άλλων παραγόντων, η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει και ένα δομικό πρόβλημα που αφορά το δημογραφικό και την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, πάνω από 450,000 Έλληνες πολίτες έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό για να βρουν εργασία, ενώ 2 στους 3 νέους (ηλικίας 18-35) εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσουν αν τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για εργασία.

Προς αναμονή ολοκλήρωσης της β’ αξιολόγησης και ενδεχόμενης ανάληψης νέων δημοσιονομικών και ασφαλιστικών δεσμεύσεων από τη χώρα μας, η ΓΣΕΒΕΕ υπογραμμίζει την ανάγκη να παρασχεθεί επιπρόσθετος δημοσιονομικός χώρος και χρόνος στην ελληνική οικονομία, προκειμένου να αξιοποιηθεί για την τόνωση της επενδυτικής ζήτησης και της απασχόλησης. Παράλληλα, οι πολιτικές δυνάμεις που αρχίζουν να συγκλίνουν σε χαμηλότερους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων – γεγονός ασφαλώς θετικό- πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση παράλληλης διαμόρφωσης ενός εθνικού σχεδίου για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση με κίνητρα για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα με χαμηλότερη φορολόγηση, αναπροσαρμογή των ασφαλιστικών επιβαρύνσεων και υιοθέτηση ενός πλαισίου ρυθμίσεων που θα διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και δε θα εντείνουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Έρευνα ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ

Σχετικά αρχεία:

• Δελτίο τύπου έρευνας εισοδήματος με αναλυτικά στοιχεία
• Παρουσίαση έρευνας "Εισόδημα - Δαπάνες Νοικοκυριών Δεκέμβριος 2016"
• Infographics "Εισόδημα - Δαπάνες Νοικοκυριών Δεκέμβριος 2016"
• Δελτίο τύπου έρευνας εισοδήματος με αναλυτικά στοιχεία σε word

ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ

Παρασκευή, 27 Γενάρη 2017

(απόγευμα 5.30’-9.30’ μμ)

Αίθουσα εκδηλώσεων Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.)

(Νίκης 4, 1^ος όροφος, στάση Μετρό «Σύνταγμα»)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Τεκτονικές αλλαγές στη Μ.Ανατολή και η θέση της Ελλάδας

Σύντομο άνοιγμα της εκδήλωσης εκ μέρους των διοργανωτών

Γιάννης Τόλιος, πρόεδρος του ΜΑΧΩΜΕ

Χαιρετισμός του Γραμματέα της ΛΑΕ, Παναγιώτη Λαφαζάνη




Ομιλητές (εισηγήσεις 15-20’ )

Γεωπολιτικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μ.Ανατολής

Γιάννης Τικτόπουλος, διεθνολόγος-αναλυτής, Δρ. Ιστορίας Πανεπιστημίου

«Λομονόσοφ» Μόσχας

Η πολιτική της Τουρκίας στη Μεσόγειο και Μέση Ανατολή

Σεΐτ Αλδογάν, δημοσιογράφος της τουρκικής εφημερίδας Evrensel

Η Συρία στη δύνη των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων

Γιάννης Ραχιώτης, δικηγόρος, πρόεδρος Α.Π.Ε.Δ.

Ελληνοτουρκικές σχέσεις και εξελίξεις στο Κυπριακό

Νίκος Γαλάνης, μέλος Π.Γ. της ΛΑΕ, υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής

Ειδική εισήγηση (10’)

Η συνθήκη της Λωζάνης σήμερα

Θέμος Στομφορόπουλος, πρ.πρέσβης

Ειδικές παρεμβάσεις (7’ )

Ismet Akkurt, εκπρόσωπος H.D.P.

Παναγιώτης Μαντάς, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΛΑΕ

Γιάννης Χατζηαντωνίου, δικηγόρος

Ερωτήσεις – συζήτηση – συνόψιση

Με καθημερινές περιοδείες και συσκέψεις αγροτικών συλλόγων, Ομοσπονδιών και Επιτροπών Αγώνα εντείνονται οι προετοιμασίες της μικρομεσαίας αγροτιάς σ' όλη τη χώρα για στήσιμο ισχυρών μπλόκων σε βασικούς οδικούς κόμβους κι άλλα επιλεγμένα σημεία από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, τη Δευτέρα 23 Γενάρη.

Η απόφαση για κλιμάκωση και πανελλαδικό συντονισμό των κινητοποιήσεων πάρθηκε στη μαζική πανελλαδική σύσκεψη που συγκάλεσε στα μέσα Δεκέμβρη στη Λάρισα η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί οι εξής κινητοποιήσεις:

• Στον κόμβο της Νίκαιας θα συγκεντρωθούν οι μικρομεσαίοι αγρότες της Καρδίτσας, της Λάρισας και των Τρικάλων
• Στον κόμβο Αργυροπουλίου, επί της νέας Εθνικής Οδού Λάρισας - Κοζάνης θα συγκεντρωθούν οι αγρότες του Τυρνάβου και της Ελασσόνας
• Αίγιο: Στις 10 π.μ. στα γραφεία της «Παναιγιάλειου Ένωσης Συνεταιρισμών ΑΕ» και θα προχωρήσει σε μπλόκο στην Εθνική Οδό
• Αργολίδα: Στις 12 το μεσημέρι θα παρατάξουν τα μηχανήματα στην πλατεία της Αγίας Τριάδας και ύστερα με κομβόι, θα στηθεί το μπλόκο στην ΕΟ Άργους- Κορίνθου, στο ύψος του Ινάχου ποταμού. 
• Άρτα: Στις 10 π.μ. στη γέφυρα της Άρτας
• Βόνιτσα: Στις 12 μ. στην Τράπεζα Πειραιώς
• Ζάκυνθος: Στις 10 π.μ. στη Λούμπα
• Ηλεία: Μπλόκο στο Λατίφη Αμαλιάδας
• Κόρινθος: Στις 10.30 π.μ. συγκέντρωση στο Λιμάνι του Κιάτου και μετά με κομβόι θα στήσουν μπλόκο στην Αγροτική Τράπεζα Πειραιώς Κιάτου (πρώην Αγροτική)
• Λέσβος: Στις 11 π.μ. συγκέντρωση στην Καλλονή
• Μεσσηνία: Προσυγκέντρωση των αγροτικών μηχανημάτων στο σταθμό της Μεσσήνης με σκοπό το στήσιμο μπλόκου στην ΕΟ Αθηνών - Καλαμάτας σε συνεργασία με τον αγροτικό σύλλογο Χανδρινού
• Νάουσα: Στις 12 μ. μπλόκο στη διασταύρωση της Νάουσας
• Πέλλα: Στο μπλόκο Γυψοχωρίου
• Πραιτώρια Ηρακλείου: Στις 10 π.μ. μπλόκο στον κόμβο Πραιτωρίων
• Πρέβεζα: Μπλόκο στον Λούρο στις 11.30 π.μ.
• Φθιώτιδα: Μπλόκο στον κόμβο Ανθήλης
• Χανιά: Στις 12 μ. συλλαλητήριο στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις κινητοποιήσεις απευθύνουν:
η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων ν.Χανίων, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας, η Επιτροπή Αγώνα Αγροτών Ν. Πιερίας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων ν. Άρτας,
ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Λαγκαδά, οι Αγροτικοί Σύλλογοι Αστερουσιών, Ηρακλείου, Καζαντζάκη, Αρχανών και η Επιτροπή Αγώνα Αγροτών Αρκαλοχωρίου, ο Αγροτικός Σύλλογος Αιγίου «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Κέρκυρας,
το Συντονιστικό Μπλόκο Ανθήλης, ο Αγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος Αργολίδας, o Aγροτοκτηνοτροφικός Σύλλογος «Ενότητα» Πέλλας,
ο Αγροτικός Σύλλογος Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας», οι Αγροτικοί Σύλλογοι Κατούνας και Ακτίου - Βόνιτσας, ο Ενωτικός Αγροτικός Σύλλογος Νομού Κορινθίας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Πρέβεζας και η Επιτροπή Αγώνα Μπλόκου Λούρου.

Τα βασικά αιτήματα του πλαισίου πάλης

Τα βασικά αιτήματα των αγωνιζόμενων μικρομεσαίων αγροτών απέναντι στις συνέπειες της πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ και της ΚΑΠ που εξυπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, είναι:

Για τη φορολογία: Να αρθούν οι φορολογικές επιβαρύνσεις στους μικρομεσαίους αγρότες. Φορολόγηση με βάση το πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης. Αφορολόγητο ατομικό εισόδημα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Προοδευτική φορολόγηση στο επιπλέον εισόδημα με συντελεστή μέχρι 45%. Κατάργηση των λογιστικών βιβλίων σε φτωχούς αγρότες με τζίρο έως 40.000 ευρώ. Να φορολογηθούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Για την Ασφάλιση - Σύνταξη:Να μην ισχύσουν οι αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ. Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση - Πρόνοια για όλους, να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, με συντάξεις αξιοπρέπειας.

Για το κόστος παραγωγής:Αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές. Άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%. Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, στα τρόφιμα, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις υπηρεσίες.

Για τις τιμές των προϊόντων:Κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας. Να σταματήσουν οι εμποροβιομήχανοι να εκβιάζουν για ν' αγοράζουν σε «ανοιχτές» τιμές, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην ξέρουν πόσο και πότε θα πληρωθούν για το μόχθο τους. Φθηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και βιομηχάνων.

Για τις επιδοτήσεις - ενισχύσεις:Να μην ισχύσουν οι περικοπές που προβλέπονται με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ 2014 - 2020 (περικόπηκαν ήδη κατά 30%, ενώ μέχρι το τέλος του 2019 οι περικοπές θα φτάσουν στο 60%), σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή, το ζωικό κεφάλαιο. Να μην κοπούν οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις από όσους δεν θεωρούνται «ενεργοί αγρότες», με βάση το νόμο για τον διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη» που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ικανοποιώντας, με ευχαρίστηση, το σχετικό αίτημα των μεγαλοαγροτών στις περσινές κινητοποιήσεις.

Για την κτηνοτροφία:Να παρθούν πίσω οι μεγάλες μειώσεις στις εξισωτικές αποζημιώσεις. Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες βοσκήσιμες εκτάσεις. Δωρεάν κρατική σήμανση ζώων, νομιμοποίηση σταβλικών εγκαταστάσεων, υποδομές για την αντιμετώπιση ζωονόσων και πρόσληψη γεωτεχνικών.

Για τα αγροτικά χρέη:Καμιά κατάσχεση πρώτης, δεύτερης κατοικίας ή χωραφιού, από δάνεια που βρίσκονται στο «κόκκινο», συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 300.000 ευρώ. Διαγραφή των τόκων και «κούρεμα» του κεφαλαίου σε ποσοστό 30% για επαγγελματικά δάνεια μέχρι 200.000 ευρώ των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων.

Άλλες δίκαιες διεκδικήσεις

- Κατάργηση του φόρου στο κρασί που επέβαλε η κυβέρνηση

- Να καλυφθεί η απώλεια αγροτικού εισοδήματος που οφείλεται στις μεγάλες καταστροφές στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή από την κακοκαιρία και διάφορες ασθένειες φυτών και ζώων, τις οποίες ο ΕΛΓΑ, παρά το γεγονός ότι οι αγρότες τον χρυσοπληρώνουν με πολύ υψηλά ασφάλιστρα, αρνείται να αποζημιώσει, καθώς και στις συνέπειες του εμπάργκο από τη Ρωσία που έπληξε, κυρίως, παραγωγούς φρούτων.

- Να καθοριστεί ακατάσχετο όριο στους τραπεζικούς λογαριασμούς των αγροτών ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 για κάθε παιδί, καθώς οι αγρότες πληρώνονται μία, το πολύ δύο φορές το χρόνο και όχι κάθε μήνα όπως οι άλλοι εργαζόμενοι κι έχουν ανάγκη να υπάρχει διαθέσιμο αυτό το χρηματικό ποσό για να ζήσουν τις οικογένειές τους και να συνεχίσουν την αγροτική δραστηριότητά τους.

- Να μην μπει το πρόσθετο, «περιβαλλοντικό», τέλος στο νερό άρδευσης και ύδρευσης που προβλέπεται στο πλαίσιο της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ, ούτε το νέο χαράτσι του ΚΤΕΟ και για τα αγροτικά μηχανήματα, που επιβαρύνουν κι άλλο το κόστος παραγωγής.

- Να μην εφαρμοστεί η σχεδιαζόμενη περικοπή κατά 60% των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους του ΟΓΑ συνεχίζουν να καλλιεργούν και να διατηρούν τα δικαιώματα, καθώς δεν μπορούν να ζήσουν με την πενιχρή αγροτική σύνταξη.


πηγή 902.gr

Η εκπομπή "Τελεία και Παύλα" της ERTopen  που παρουσιάζει ο Γιώργος Σαράφης σήμερα Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 13.00-14.00, έχει καλεσμένο τον Θέμο Στοφορόπουλο, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο.

Συντονιστείτε στην αυτοδιαχειριζόμενη ERTopen από το ραδιόφωνο σας στους 106.7 στα FM στην Αττική και μέσα από το διαδίκτυο σε ολόκληρο τον κόσμο στο www.ertopen.com και στο live24.gr

Για τη συμμετοχή σας και για να απαντήσει στις ερωτήσεις σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή στέλνοντας μήνυμα SMS στην ERTopen γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Σειρά πρωτοβουλιών για το κυπριακό εθνικό ζήτημα, αναλαμβάνει το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) στην τρέχουσα συγκυρία, με στόχο, αφενός την καλύτερη δυνατή ενημέρωση των Ελλήνων και των Κυπρίων και αφετέρου ενόψει της συζήτησης στην Γενεύη, αυτή την ύστατη στιγμή, να μπει τέλος στο κυοφορούμενο εθνικό έγκλημα που θα συντελεστεί με την εφαρμογή και υλοποίηση της “πρότασης” που έχει τεθεί προς συζήτηση για την λύση του προβλήματος.
Στο πλαίσιο αυτό:

1. Το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στις 11:00 με αφετηρία το Μοναστηράκι διοργανώνει πορεία (πικετοφορία) προς την ελληνική Βουλή, όπου και θα επιδοθεί ψήφισμα με τις προτάσεις - απαιτήσεις για το κυπριακό ζήτημα.
   
   
2. Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου, από κοινού με άλλες πολιτικές δυνάμεις και Κινήματα, συνδιοργανώνει μεγάλη εκδήλωση - ημερίδα στην οποία τα εξεταστεί σε βάθος το εθνικό ζήτημα της Κύπρου και στην οποία έχουν κληθεί να παραστούν εξέχουσες προσωπικότητες, των Κινημάτων, της πολιτικής και της διπλωματίας από την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα προηγηθεί σχετική συνέντευξη Τύπου.
   
   
3. Απέστειλε προς τους τρεις κορυφαίους θεσμικούς παράγοντες της ελληνικής πολιτείας, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, όπως επίσης προς όλα τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου, καθώς και προς τον πρέσβη της κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα και στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, επιστολή στην οποία επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι:
   Οι εξελίξεις στο Κυπριακό προσλαμβάνουν πλέον επικίνδυνες διαστάσεις και οι ευθύνες που επωμίζεται συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας μας για τους εν εξελίξει χειρισμούς, είναι κορυφαίες. Η όλη διαδικασία που ακολουθείται για την αντιμετώπιση του Κυπριακού είναι εκτός των προβλεπόμενων του Διεθνούς Δικαίου, παραμένει εγκλωβισμένη απόλυτα σε μια αποικιοκρατική προσέγγιση της Κύπρου.
   Το Κυπριακό υφίσταται αποκλειστικά και μόνο ως ζήτημα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής. Επομένως το μόνο ζήτημα που υφίσταται για τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ, ως Κυπριακό πρόβλημα, είναι η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της εδαφικής επικράτειας της Κύπρου και η άμεση, άνευ όρων, αποχώρηση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας, ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση όποιας διεθνούς συμφωνίας, με σκοπό την πλήρη αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους της Κύπρου, καθώς και του ενιαίου και αδιαίρετου της Κυπριακής Δημοκρατίας για όλους τους πολίτες της ανεξάρτητα εθνοτικής, θρησκευτικής ή άλλης διαφοράς.
   Το ΕΠΑΜ υπενθυμίζει στον ΓΓ του ΟΗΕ και στις πολιτικές ηγεσίες των χωρών που εμφανίζονται ως ενδιαφερόμενα μέρη για την αντιμετώπιση του Κυπριακού, την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, την Διακήρυξη για τη χορήγηση Ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς υπό καθεστώς Αποικίας, που αναφέρονται αντίστοιχα στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών δυνάμει του οποίου οι λαοί «καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη» καθώς και ότι «η ανεπάρκεια της πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής ή εκπαιδευτικής προετοιμασίας δεν πρέπει να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για την καθυστέρηση της ανεξαρτησίας».
   Υπενθυμίζει επίσης πως η Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί την άρνηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει τη σημασία της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος αυτού.
   Το Ε.ΠΑ.Μ. εκφράζει την έντονη ανησυχία του και ξεκαθαρίζει πώς η επικείμενη, διεθνής διάσκεψη της Γενεύης για το κυπριακό, ως και η απαίτηση να προηγηθεί διμερής συνάντηση στη Γενεύη μεταξύ Τσίπρα – Ερντογάν, συνιστούν παραβίαση των βασικών αρχών και διατάξεων του διεθνούς ανθρωπιστικού Δικαίου και διαιωνίζουν το Δίκαιο της αποικιοκρατίας και των πολεμικών τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου και των Κυπρίων.
   Μόνον ο λαός της Κύπρου έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίσει ελεύθερα και χωρίς εξωτερικές πιέσεις, τετελεσμένα ή δεσμεύσεις, το εσωτερικό καθεστώς της χώρας του, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξή του.
   
   Το Ε.ΠΑ.Μ. συναισθανόμενο το μέγεθος της εθνικής του ευθύνης :
   α) Καταγγέλλει τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται πίσω από την πλάτη και ερήμην των λαών σε σκοτεινούς διαδρόμους της διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων.
   β) Καταγγέλλει το ύποπτο, επικίνδυνο και βεβιασμένο της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, σε μία καταστρεπτική πενταμερή διάσκεψη, με την Κυπριακή Δημοκρατία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως ελληνοκυπριακή κοινότητα (!)
   γ) Καταγγέλλει τη μεθοδευμένη ακύρωση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μετατροπή της Κύπρου σε ένα διαμελισμένο κράτος υπό ξένη κηδεμονία και προειδοποιεί όλες τις πλευρές, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας και της Κύπρου, ότι έχουν στο ακέραιο τόσο την πολιτική, όσο και την ποινική ευθύνη που προκύπτει από την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενός λαού σαν αυτόν της Κύπρου.
   
   

Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανενός είδους "λύση" του Κυπριακού στη λογική της αποικιοκρατίας και των τετελεσμένων της Τουρκίας. Θα συνεχίσει να μάχεται για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού, χωρίς ξένη κατοχή, στρατεύματα, προστάτιδες δυνάμεις και κηδεμονία.
Το ΕΠΑΜ καλεί ιδιαίτερα τις πολιτικές ηγεσίες και τα κόμματα σε Ελλάδα και Κύπρο να αναλογισθούν τις ευθύνες τους απέναντι στους λαούς τους, να μην συμμετάσχουν στην προγραμματισμένη Διάσκεψη και να ανακόψουν τις όποιες δρομολογημένες διαδικασίες.
Το Ε.ΠΑ.Μ. διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα υπερασπίζεται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών και την υποχρέωσή τους να το διεκδικήσουν έναντι όσων το επιβουλεύονται.

Σοκαριστικά είναι τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για την ανεργία στη χώρα:

Οι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή όσοι αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, αποτελούν το 73,8% των ανέργων. Μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, ενώ το πρόσθετο επίδομα των 200 ευρώ τον μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια ανέργων.

Όπως αναφέρουν τα «Νέα», που παρουσιάζουν τα συγκλονιστικά στοιχεία, εννέα στους δέκα άνεργους βρίσκονται κυριολεκτικά στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε επίδομα ανεργίας, ούτε επιδότηση απασχόλησης.

Μόνο το 10% των άνεργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ενώ το πρόσθετο επίδομα των 700 ευρώ το μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια άνεργων.

Αναλυτικά:

1. Την τελευταία εξαετία η ανεργία έχει οδηγήσει στο εξωτερικό περίπου 300.000 νέους υψηλής εξειδίκευσης.
   
   
2. Κάθε άνεργος είναι άνεργος περισσότερο από δυόμισι χρόνια.
   
   
3. Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.
   
   
4. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (27,2%) είναι σημαντικά υψηλότερο από των αντρών.
   
   
5. Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-24 ετών (46,9%).
   
   
6. Την 4ετία των δύο Μνημονίων (2010-2014) καταγράφηκε αύξηση κατά 45% στον αριθμό των εγγεγραμμένων άνεργων και μείωση κατά 47% στον αριθμό των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
   
   
7. Η πραγματική ανεργία στερεί από το ασφαλιστικό σύστημα πάνω από 7 δισ. ευρώ.
   
   

Σύμφωνα με την έκθεση «Η υγεία με μία ματιά: Ευρώπη 2016», ένας στους έξι Έλληνες δεν καλύπτει τις ιατρικές ανάγκες του για οικονομικούς λόγους ή γιατί δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες ή ακόμη επειδή υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής

Σε ελεύθερη πτώση κινούνται οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που αμελούν την υγεία τους κυρίως για οικονομικούς λόγους. Στη χώρα μας, οι δαπάνες υγείας ανά κάτοικο ανέρχονται σε 1.663 ευρώ, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 28 είναι 2.781 ευρώ. Μάλιστα ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των δαπανών υγείας από το 2007 έως και το 2015 παρουσιάζει αρνητικό πρόσημο: -0,9% έναντι +1,2% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Συνολικά οι δαπάνες υγείας απορροφούν το 8,2% του ΑΕΠ (9,9% μέσος ευρωπαϊκός όρος).
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικές πληρωμές (out of pocket) με τα νοικοκυριά να δαπανούν σχεδόν διπλάσιες δαπάνες για την υγεία από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό (4,4% στην Ελλάδα έναντι 2,3% στην ΕΕ28). Την ίδια στιγμή, 1 στους 6 Έλληνες δεν καλύπτει τις ιατρικές ανάγκες του για οικονομικούς λόγους ή γιατί δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες ή ακόμη επειδή υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής.

Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από την κοινή έκθεση του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Health at a Glance: Europe 2016» («Η υγεία με μία ματιά: Ευρώπη 2016»), η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την έκθεση, οι δαπάνες υγείας το 2015 αντιπροσώπευαν το 9,9% του συνολικού ΑΕΠ της ΕΕ, έναντι 8,7% το 2005. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, σε όλες τις χώρες, το ποσοστό του ΑΕΠ που καταναλώνεται σε δαπάνες υγείας αναμένεται να αυξηθεί κατά τα επόμενα έτη, κυρίως λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της διάδοσης νέων τεχνολογιών διάγνωσης και θεραπείας, ενώ παράλληλα οι κυβερνήσεις θα δεχθούν μεγαλύτερες πιέσεις για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανάγκες για μακροχρόνια περίθαλψη.



Σε τέσσερις χώρες της ΕΕ – (Κύπρος, Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία) το 2014, ένα ποσοστό του πληθυσμού που ξεπερνούσε το 10% (στην Ελλάδα 17%) δεν διέθετε τακτική κάλυψη των δαπανών υγείας του. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, το ποσοστό του πληθυσμού που δηλώνει ότι έχει εκκρεμείς ανάγκες περίθαλψης για οικονομικούς λόγους είναι αρκετά χαμηλό και είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης, αλλά έχει αυξηθεί από το 2009 σε πολλές χώρες, ιδίως για τα νοικοκυριά χαμηλότερου εισοδήματος. Το 2014, οι φτωχοί ανέφεραν εκκρεμείς ιατρικές ανάγκες για οικονομικούς λόγους σε ποσοστό κατά μέσο όρο δεκαπλάσιο του αντίστοιχου ποσοστού των πλουσίων, σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Προσδόκιμο επιβίωσης

Σύμφωνα με την έκθεση, το προσδόκιμο επιβίωσης στα κράτη μέλη της ΕΕ έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 6 έτη από το 1990 και μετά, από τα 74,2 έτη το 1990 στα 80,9 έτη το 2014, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες μεταξύ και εντός των χωρών. Οι κάτοικοι των χωρών της δυτικής Ευρώπης με το μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης συνεχίζουν να ζουν κατά μέσον όρο τουλάχιστον 8 χρόνια περισσότερο από τους κατοίκους των χωρών της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης με το χαμηλότερο προσδόκιμο επιβίωσης. Στην Ελλάδα, το προσδόκιμο επιβίωσης είναι στα 81,4 έτη, ενώ στην 1η θέση βρίσκονται η Ισπανία και η Σουηδία (83,3 έτη) και στην τελευταία θέση η Βουλγαρία και η Λετονία (74,5 έτη).

Το 2013, στις χώρες της ΕΕ, πάνω από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας ασθενειών και τραυματισμών που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με αποτελεσματικότερες πολιτικές δημόσιας υγείας και πρόληψης, ή με πιο έγκαιρη και αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη.

Περισσότεροι από 1 στους 5 ενήλικες στις χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να καπνίζουν καθημερινά (στην Ελλάδα το ποσοστό των ενήλικων καπνιστών ανέρχεται σε περίπου 28%). Περισσότεροι από 1 στους 5 ενήλικες στις χώρες της ΕΕ δήλωσαν το 2014 ότι καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος τουλάχιστον μία φορά κάθε μήνα. Επιπλέον, 1 στους 6 ενήλικες σε όλες τις χώρες της ΕΕ ήταν παχύσαρκος το 2014 έναντι 1 στους 9 ενήλικες το 2000.

Το μέσο ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών στις χώρες της ΕΕ αυξήθηκε από ένα ποσοστό χαμηλότερο του 10% το 1960 σε σχεδόν 20% το 2015 και προβλέπεται ότι θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, στο 30% περίπου, μέχρι το 2060.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών ανέρχεται στο 20,9% το 2015 από 9,3% που ήταν το 1960. Υπολογίζεται ότι περίπου 50 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ σήμερα πάσχουν από δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις, και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ηλικία άνω των 65 ετών.
Σε ό,τι αφορά τη χρήση των αντιβιοτικών, η Ελλάδα παραμένει η 1η χώρα σε κατανάλωση στην Ευρώπη.

Τέλος, από το 2000 και μετά, ο κατά κεφαλήν αριθμός ιατρών αυξήθηκε σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ, κατά 20% κατά μέσο όρο (από 2,9 ιατρούς ανά 1.000 κατοίκους το 2.000 σε 3,5 το 2014). Ωστόσο, ο αριθμός των ειδικευμένων ιατρών αυξήθηκε ταχύτερα απ’ ό,τι ο αριθμός των γενικών ιατρών, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα πάνω από δύο ειδικευμένοι ιατροί για κάθε γενικό ιατρό σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Όπως δήλωσε ο Vytenis Andriukaitis, ευρωπαίος επίτροπος για την υγεία και την ασφάλεια των τροφίμων, η έκθεση «δείχνει ότι στην ΕΕ πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που θα μπορούσαν ίσως να αποφευχθούν και οι οποίες συνδέονται με παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία». Από την πλευρά του ο Angel Gurria, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, πρόσθεσε: «Πολύ περισσότερες ζωές θα μπορούσαν να σωθούν εάν τα πρότυπα περίθαλψης βελτιώνονταν στο καλύτερο δυνατό επίπεδο σε όλες τις χώρες της ΕΕ».



ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ
Πεθαίνουν 550 χιλιάδες Ευρωπαίοι… χωρίς λόγο

Χρειαζόμαστε πιο αποτελεσματικά συστήματα υγείας: 550 000 άτομα σε ηλικία εργασίας πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που θα μπορούσαν ίσως να αποφευχθούν. Το 16 % των σημερινών ενηλίκων είναι παχύσαρκοι (από 11 % το 2000) και ένας στους πέντε εξακολουθεί να καπνίζει. Πολλές ζωές θα μπορούσαν να σωθούν χάρη, αφενός, στηδιοχέτευση περισσότερων πόρων σε στρατηγικές προαγωγής της υγείας και πρόληψης των ασθενειώνγια την αντιμετώπιση αυτών και άλλων παραγόντων κινδύνου, και αφετέρου, στη βελτίωση της ποιότητας της οξείας και της χρόνιας περίθαλψης.

Χρειαζόμαστε πιο προσβάσιμα συστήματα υγείας: το 27 % των ασθενών καταφεύγουν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών επειδή δεν υπάρχει διαθέσιμη πρωτοβάθμια περίθαλψη-το 15 %, κατά μέσο όρο, των δαπανών για την υγεία καταβάλλεται απευθείας από τους ασθενείς, με μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των χωρών- και οι φτωχοί Ευρωπαίοι έχουν, κατά μέσο όρο, δεκαπλάσιες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην παροχή κατάλληλης υγειονομικής περίθαλψης για οικονομικούς λόγους σε σχέση με τους πιο εύπορους. Οι πολιτικές των κρατών μελών θα πρέπει να εστιάσουν στον περιορισμό των οικονομικών εμποδίων στην υγειονομική περίθαλψη, στην ενίσχυση της πρόσβασης στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και στη μείωση των εξαιρετικά μεγάλων χρόνων αναμονής.


Χρειαζόμαστε πιο ανθεκτικά συστήματα υγείας: Σε ολόκληρη την ΕΕ, το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών αυξήθηκε από κάτω του από 10 % το 1960 σε σχεδόν 20 % το 2015, και προβλέπεται να αυξηθεί σε περίπου 30 % έως το 2060. Η γήρανση του πληθυσμού, σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα ποσοστά χρόνιων παθήσεων και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, θα καταστήσει αναγκαία την πραγματοποίηση αλλαγών στον τρόπο παροχής της υγειονομικής περίθαλψης, όπως είναι η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής υγείας (eHealth), η μείωση της παραμονής στο νοσοκομείο μέσω της καλύτερης οργάνωσης υπηρεσιών όσον αφορά την πρωτοβάθμια και την κατ’ οίκον περίθαλψη, και οι συνετότερες δαπάνες για φάρμακα, μεταξύ άλλων μέσα από την πλήρη αξιοποίηση των ευκαιριών για αντικατάσταση με γενόσημα.


ergasianet

Η ΕΡΤopen και η εκπομπή της Χρύσας Αριάδνης Κουσελά, "ΕΡΤopen Πολιτισμός φιλοξενούν τον Σταμάτη Στεφανάκο ,τον Χρήστο Λυντέρη δικηγόρο , διδάκτωρ νομικής και τον Μάκη Ανδρονόπουλο δημοσιογράφο, οικονομολόγο και συγγραφέα, μέλη της Πρωτοβουλίας για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή σήμερα Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου στις 21:00.

Παρεμβαίνει ο Βουρλής Πέτρος, ηλεκτρολόγος μηχανικός και μέλος της ομάδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

Θέμα της αποψινής μας συζήτησης τα πρόσφατα Δημοψηφίσματα στην Ευρώπη, η Δημοκρατία και το ελληνικό Σύνταγμα.

Συντονιστείτε στους 106. 7 & διαδικτυακά www.ertopen.com/radio. Συμπαρουσιάζει ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ.

του Κώστα Παπουλή

Ακόμη και σήμερα, διάφοροι αρθρογράφοι της αριστεράς και της δεξιάς, προσπαθούν να αποσυνδέσουν την τραγική κατάσταση της χώρας από την βασική αιτία της καταστροφής της, την συμμετοχή της στην διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ιδιαίτερα στον σκληρό της πυρήνα την ζώνη του ευρώ. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν έχουμε παρά αριστερο(α)δέξιες προσπάθειες που δεν έχουν βάση την λογική, την οικονομική επιστήμη και την πραγματικότητα, παρά μόνο την ιδεοληψία.



Οι «δεξιοί», πιστεύουν ακράδαντα όπως οι ιαχωβάδες, στις δυνάμεις της αγοράς, στην απολυτή ελευθερία του εμπορίου και στην απουσία κρατικής παρέμβασης. Η συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ εξασφαλίζει ακριβώς αυτή την απόλυτη κυριαρχία των δυνάμεων της αγοράς. Όμως, ως γνωστόν, σε μια τέτοια κατάσταση επιβιώνουν οι επιχειρήσεις που διαθέτουν απόλυτο πλεονέκτημα εις βάρος των πιο αδύναμων. Το ίδιο ισχύει και για ολόκληρες οικονομίες. Οι πιο αδύναμες αποδιαρθρώνονται περαιτέρω, ενώ αυτές της υψηλής παραγωγικότητας ενισχύονται. «Κάτι» που μεταφράζεται στον οικονομικό χώρο σε αποψίλωση της «περιφέρειας» και σε ενίσχυση του «κέντρου». Η πόλωση είναι ο κανόνας της απελευθέρωσης του εμπορίου, του κεφαλαίου και των υπηρεσιών. Η παγκοσμιοποίηση σήμερα, εκφράζει τους ισχυρούς παίκτες στον πλανήτη, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και τις πολυεθνικές. Η Ε.Ε. λοιπόν, αποτελεί τον χώρο της υπερπαγκοσμιοποίησης του πλανήτη αφού οι τέσσερις ελευθερίες της, καταργούν κάθε έννοια προστατευτισμού της οικονομίας. Το δε ευρώ, αναιρεί και την τελευταία δυνατότητα προστασίας μιας οικονομίας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, αφού καταργεί και την συναλλαγματική πολιτική. Τέλος, το ευρώ απαγορεύει οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση, ή επεκτατική πολιτική στην οικονομία, αφού δεσμεύει και ελέγχει τόσο την δημοσιονομική όσο και την νομισματική πολιτική.  Οι «λάτρεις» των δυνάμεων της αγοράς όμως δεν έχουν να επιδείξουν ούτε ένα παράδειγμα που μια χώρα ανήλθε στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, χωρίς προστατευτισμό.

Οι «αριστεροί» ζούν και αυτοί στην δικιά τους ιδεοληψία. «Φταίει» η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Τι και αν η Ελλάδα βρίσκεται στα τάρταρα, τι και αν, χώρες ισχυρές όπως η Ιταλία έχουν δεχτεί ισχυρό πλήγμα και αδυνατούν να παραμείνουν στο κοινό νόμισμα. Τι και αν ακόμη, και από τα ορθόδοξα οικονομικά (θεωρία των άριστων νομισματικών περιοχών) προκύπτει ως αιτία της κρίσης, το ευρώ.

Οι «αριστεροί» δεν θέλουν να παραδεχτούν την πραγματικότητα, γιατί τους χαλάει την «σοσιαλιστική» τους σούπα. Αν αιτία δεν είναι ο καπιταλισμός και η κρίση του σκέφτονται, τότε δεν προκύπτει η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού και της επανάστασης. Αν η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση μέσω της «αποπαγκοσμοιοποιησής» της, δηλαδή πρώτα με επιστροφή στην δραχμή και κατόπιν με αποδέσμευση από την Ε.Ε., τότε μπορεί να βγει από την κρίση, ίσως και χωρίς σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.  Τι και αν ενισχυθούν οι δυνάμεις της εργασίας και της δημοκρατίας, τι και αν αναπνεύσουν οι συνταξιούχοι, τι και αν σταματήσει η αιμορραγία της μετανάστευσης και η μαζική κατάθλιψη των ελλήνων. Τι και αν «σωθούμε» από τον εφιάλτη, τι και αν κατακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, αφού υπάρχει περίπτωση, η έξοδος από   την κρίση να μην συνδεθεί αυτόματα με τον σοσιαλισμό.

Δυστυχώς τέτοιους «αριστερούς» έχουμε πολλούς και για να πούμε την αλήθεια, φαίνεται να έχουν την ιδεολογική ηγεμονία στην οργανωμένη και αυτοχαρακτηριζόμενη κομμουνιστική, ή αντικαπιταλιστική αριστερά.

Σήμερα είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει στην πολιτική σκηνή διαίρεση ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που είναι με την συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη και σε αυτούς που είναι με την δραχμή. Γιατί όπως έδειξε και η ζωή, καμία κυβέρνηση, είτε αριστερή είτε δεξιά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο της ζώνης του ευρώ δεν μπορεί να ακολουθήσει δικιά της και ανεξάρτητη πολιτική. Ιδιαίτερα στις χώρες της περιφέρειας, σε αυτές που είναι πολύ χαμηλής ανταγωνιστικότητας όπως η Ελλάδα, όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, κτυπώντας τους μισθούς τα εργατικά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος. Για αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία, αν έχουμε πρωθυπουργό τον Τσίπρα, η τον Κούλη. Έχουμε κυβερνήτη έναν και μοναδικό, το ευρώ με τους μηχανισμούς του.

Ο λαός πρέπει να αναλογιστεί ότι σήμερα το 2016,το κατακεφαλήν ΑΕΠ της χώρας είναι ακριβώς ίδιο σε σταθερές τιμές ευρώ με αυτό του 1981. Η χώρα ανάμεσα στο 1981 και στο 2001 έχασε 500.000 θέσεις εργασίας στην γεωργία και στην μεταποίηση. Το γεωργικό ισοζύγιο έγινε αρνητικό, ενώ η αποβιομηχάνιση είναι διαρκής. Όσο για την ανεργία, από 1,5% πριν την ένταξη ακόμη και τα χρόνια της πλαστής ευμάρειας ήταν κοντά στο 10%. Με την είσοδο στην ΕΟΚ η οικονομία άρχισε να αποδιαρθρώνεται και η χώρα πέρασε στην στασιμότητα τουλάχιστον για 15 χρόνια. Η μετέπειτα «ανάπτυξη» ήταν φούσκα, που στρέβλωσε περισσότερο την οικονομία και οφειλόταν στον εξωτερικό δανεισμό ιδιωτικό και δημόσιο.

Πρέπει πάντοτε να προσέχουμε και να κάνουμε την ιεράρχηση των δύο καταστροφικών και διαδοχικών φάσεων της ευρωπαϊκής ενοποίησης για την χώρα. Την είσοδο στην ΕΟΚ και την προσχώρηση στην συνθήκη του Μάαστριχτ και στην ΟΝΕ. Το σύνολό τους όμως, είναι 36 χαμένα χρόνια που κατέληξαν στον σύγχρονο εθνικό τιτανικό.

Αν η Ελλάδα τότε, είχε παραμείνει εκτός συνθήκης του Μάαστριχτ μέσα στην Ε.Ε., με εθνικό νόμισμα, θα βρισκόνταν σήμερα ναι μεν σε παρακμή και στασιμότητα, αλλά δεν θα χρεοκοπούσε δημοσιονομικά, δεν θα ήταν σήμερα μετααποικία του Βερολίνου και των Βρυξελών.

Αντίθετα με τις «θεωρίες» της δημόσιας «σπατάλης», η της παγκόσμιας κρίσης, όσο και της συνομωσίας (όπου η χώρα έπεσε θύμα ξένων κέντρων), οι αριθμοί αλλά και η οικονομική επιστήμη, αποδεικνύουν ως βασικό υπεύθυνο της χρεοκοπίας και της σημερινής δεινής κατάστασης, την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Για να είμαστε πιο σαφείς, η είσοδος στο ευρώ προϋπόθετε εξαρχής λιτότητα και όχι δημοσιονομικά ελλείμματα, κύρια ο εξωτερικός δανεισμός, ιδιωτικός και δημόσιος θα έπρεπε να περιοριστεί. Αλλά έτσι η κρίση και η λιτότητα θα έπληττε την χώρα πριν 15 χρόνια. Γιατί η παρούσα κρίση, ύφεση και λιτότητα, τα μνημόνια, δεν είναι τίποτε άλλο, από την βίαιη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στην ευρωζώνη που κάποτε έπρεπε να γίνει.

Αυτό που δεν λέγεται είναι ότι η χρεοκοπία δεν αφορά μόνο το μέγεθος του χρέους. Ο Σημίτης, βάζοντας την χώρα στην ΟΝΕ κατάφερε σε μια νύχτα να μετατρέψει όλο το χρέος της χώρας σε ένα οθνείο νόμισμα, το ευρώ. Ένα νόμισμα ξένο και ανεξέλεγκτο, άρα και το χρέος δεν μπορούσε να ελεγχθεί από τις ελληνικές οικονομικές αρχές.

Οι κύριες αιτίες, λοιπόν της δημοσιονομικής χρεοκοπίας είναι η αλλαγή της σύνθεσής του, από εσωτερικό σε εξωτερικό και ο μετασχηματισμός του από δραχμικό σε «ξένο» νόμισμα, το ευρώ, καθιστώντας το έτσι ανεξέλεγκτο. Ας δούμε συνοπτικά τρία σημεία.

Πρώτον, Το μέγεθος του χρέους: Αρχές του 2001, το δημόσιο χρέος ήταν 141 δις ευρώ, ενώ το ΑΕΠ 135 δις και κατά συνέπεια η σχέση χρέους/ΑΕΠ ήταν 104%. Τέλη του 2009 (πριν εφαρμοστεί το μνημόνιο), το δημόσιο χρέος προσέγγισε τα 300 δις και το ΑΕΠ ήταν 231 δις και άρα η σχέση χρέους/ΑΕΠ έφτασε στο 130%. Είναι αλήθεια ότι στην μέτρηση προστέθηκαν πολλά, που ναι μεν είναι στους ευρωπαϊκούς κανόνες, αλλά δεν εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Αυτά τα χρόνια το ΑΕΠ αυξήθηκε ονομαστικά (λόγω πληθωρισμού) κατά 33%, ενώ πραγματικά κατά 29%, συνολικά 71%, μέση ετήσια αύξηση 6,2%. Το δε χρέος αυξήθηκε κατά 112%, μέση ετήσια αύξηση κατά 8,8%. Άρα τα «χρυσά» χρόνια του ευρώ, το χρέος μεγάλωσε σε σχέση με το ΑΕΠ, αλλά δεν είναι το μέγεθος η αιτία της χρεοκοπίας.

Δεύτερον, Η σύνθεση του χρέους: Το 1994 άρχισε η εφαρμογή της συνθήκης του Μάαστριχτ. Τέθηκε ο στόχος της εισόδου στην ΟΝΕ. Απελευθερώθηκε ο χρηματοπιστωτικός τομέας. Η είσοδος στην ΟΝΕ σύμφωνα με τα κριτήρια, περιελάμβανε και χαμηλό πληθωρισμό. Για να επιτευχθεί ο στόχος, ακολουθήθηκε η πολιτική της «σκληρής» δραχμής. Η δραχμή δηλαδή, ακολουθούσε μικρότερη ονομαστική υποτίμηση σε σχέση με τον πληθωρισμό της χώρας αφαιρούμενου και του πληθωρισμού των βασικότερων εμπορικών εταίρων. Έτσι μειωνόταν ο εισαγόμενος πληθωρισμός, αλλά γινόταν και πραγματική ανατίμηση της δραχμής, άρα τα εγχώρια προϊόντα γινόταν ακριβότερα, ενώ τα ξένα φτηνότερα. Με την είσοδο στο ευρώ, η κατάσταση συνεχίστηκε μια που ο ελληνικός πληθωρισμός ήταν ο υψηλότερος της ευρωζώνης, άρα το ελληνικό ευρώ έγινε το πιο ακριβό. Συγχρόνως το ευρώ ανατιμήθηκε σημαντικά έναντι του δολαρίου. Έτσι η χώρα βρέθηκε σε τραγική εμπορική θέση στις συναλλαγές της, τόσο με τις εντός όσο και με τις εκτός ευρώ χώρες. Από το 1994 άρχισαν λοιπόν να διογκώνονται τα εμπορικά-εξωτερικά ελλείμματα, εξ αιτίας της προσπάθειας για ένταξη στην ΟΝΕ, για να φτάσουν στα τραγικά επίπεδα του 2007-2008-2009. Όμως το εξωτερικό έλλειμμα συνεπάγεται εξωτερικό δανεισμό (ιδιωτικό ή δημόσιο) για να καλυφτεί. Καθώς η καθαρή εγχώρια αποταμίευση μηδενιζόταν, για να γίνει αρνητική -όλα τα χρόνια του ευρώ-, το δημόσιο δανειζόταν όλο και περισσότερο από το εξωτερικό. Το 1993, μόνο το 10% του δημοσίου χρέους ήταν στα χέρια ξένων δανειστών, το 2001 ήταν το 40%, ενώ το 2008 ήταν το 75%-80%. Πλέον οι τόκοι του δημοσίου χρέους κατευθύνονταν στο εξωτερικό, δημιουργώντας αιμορραγία της ελληνικής οικονομίας και νέες ανάγκες νέου και ξένου δανεισμού.

Τέλος μελέτες αποδεικνύουν, ότι το εμπορικό έλλειμμα στην Ελλάδα, ευθύνεται κυρίως για το δημοσιονομικό έλλειμμα. Η παραγωγική χρεοκοπία οδηγεί και στην δημοσιονομική χρεοκοπία. Όταν φτάνεις να έχεις ετήσιο εξωτερικό έλλειμμα της τάξης του 15% του ΑΕΠ, αργά ή γρήγορα θα χρεοκοπήσεις.

Τρίτον, χρέος σε «ξένο» νόμισμα: Παραμονές της ένταξης της χώρας στο ευρώ, το 80% του χρέους ήταν σε δραχμές, ενώ το υπόλοιπο σε άλλα νομίσματα. Με την ένταξη όλο το χρέος μετατράπηκε σε «ξένο» νόμισμα, παρά το ότι το ελληνικό κράτος θεωρούσε δικό του νόμισμα το ευρώ.

Ήδη με την συνθήκη του Μάαστριχτ, το ελληνικό κράτος απώλεσε το εκδοτικό του προνόμιο, την δυνατότητά του να κόβει χρήμα και να καλύπτει δημόσιο έλλειμμα, έτσι παραδόθηκε στις αγορές. Με το ευρώ έχασε και κάθε δυνατότητα νομισματικής πολιτικής, π.χ., να ανεβάσει τον πληθωρισμό και να ροκανίσει το χρέος. Το χρέος σε εθνικό νόμισμα είναι ελέγξιμο και δεν οδηγεί ποτέ στην χρεοκοπία.

Συμπέρασμα: Στο παρελθόν το ελληνικό κράτος διαχειριζόταν με επιτυχία το δημόσιο χρέος του, είτε τυπώνοντας χρήμα, είτε ανεβάζοντας τον πληθωρισμό, δανειζόμενο κύρια από το εσωτερικό και την εγχώρια αποταμίευση που προστάτευε και διατηρούσε η συναλλαγματική του πολιτική, συμμαζεύοντας τα εμπορικά του ελλείμματα. Το ευρώ, ένα οθνείο νόμισμα κατάργησε κάθε δυνατότητα ελέγχου του δημοσίου χρέους και μαζί με το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που δημιούργησε και διεύρυνε,   οδήγησε στην παραγωγική και δημοσιονομική χρεοκοπία και στην αποικιοποίηση της χώρας.

Μοναδική λύση σωτηρίας της πατρίδας μας και του λαού μας, είναι η κήρυξη χρεοστασίου, η επιστροφή στην Δραχμή και σε επόμενο βήμα, η ενεργοποίηση του άρθρου 50 για αποδέσμευση από την Ε.Ε., για να ανακτηθεί η εμπορική, η βιομηχανική και αγροτική πολιτική. Αν δεν γίνουν αυτά, ίσως σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Δυστυχώς και εδώ, η πλειοψηφία της κομμουνιστικής αριστεράς δεν καταλαβαίνει ότι δεν χρειάζεται πολιτική σοσιαλιστικής βυζαντινολογίας, αλλά πρέπει να   συγκροτηθεί ένα πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο εθνικής σωτηρίας. Αυτό αναγκαστικά θα γίνει σε μίνιμουμ σημεία και σε ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης κατά το ιστορικό παράδειγμα του ΕΑΜ.

Δεν χρειαζόμαστε φιλολογίες περί σοσιαλισμού, αλλά ένα πλατύ δημοκρατικό και πατριωτικό μέτωπο, που θα βγάλει την χώρα από την κρίση και θα εξασφαλίσει ψωμί-παιδεία-ελευθερία αλλά και εργασία στον ελληνικό λαό. Πόσο μεγάλη θα είναι η ρωγμή για να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό παράδειγμα στη Μεσόγειο είναι ζήτημα που αντικειμενικά δεν μπορούμε να το «λύσουμε» σήμερα.



πηγή sxedio-b