Η Apple ανακοίνωσε την Παρασκευή πως θα εκδώσει μια επικαιροποίηση λογισμικού για τους χρήστες του iPhone 12 στη Γαλλία για να διευθετήσει μια διένεξη με τη γαλλική ρυθμιστική αρχή η οποία έδωσε εντολή να ανασταλούν οι πωλήσεις του συγκεκριμένου κινητού τηλεφώνου στη χώρα επειδή παραβιάζει τα όρια έκθεσης σε ακτινοβολία.

Η γαλλική κυβέρνηση καλωσόρισε την κίνηση αυτή και δήλωσε πως η επικαιροποίηση του λογισμικού θα δοκιμασθεί γρήγορα και αναμένεται ότι θα επιτρέψει να επαναληφθούν οι πωλήσεις αυτού του σχετικά παλαιού μοντέλου, που είχε κυκλοφορήσει το 2020.

Το Βέλγιο, το οποίο ανακοίνωσε χθες, Πέμπτη, ότι θα εξετάσει ενδεχόμενους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με το iPhone 12 μετά την αναστολή των πωλήσεών του από τη Γαλλία, καλωσόρισε επίσης την κίνηση, όμως δήλωσε πως θα συνεχίσει τη δική του επανεξέταση του τηλεφώνου και άλλων μοντέλων.

«Θα εκδώσουμε μια επικαιροποίηση λογισμικού για χρήστες στη Γαλλία για να καλύψουμε το πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται από τη γαλλική ρυθμιστική αρχή. Προσδοκούμε το iPhone 12 να συνεχίσει να είναι διαθέσιμο στη Γαλλία», ανέφερε σε δήλωσή της η Apple.

Ωστόσο η εταιρεία συνέχισε να αμφισβητεί τα γαλλικά ευρήματα για την ακτινοβολία, υποστηρίζοντας πως το iPhone έχει πιστοποιηθεί από πολλούς διεθνείς οργανισμούς ότι συμβαδίζει με τις παγκόσμιες προδιαγραφές.

Ειδικοί της βιομηχανίας λένε πως δεν υπήρξαν κίνδυνοι για την ασφάλεια επειδή τα όρια, που τίθενται από τις ρυθμιστικές αρχές και αφορούν τον κίνδυνο εγκαυμάτων ή καρδιακής προσβολής από την ακτινοβολία του τηλεφώνου, ορίζονται πολύ κάτω από τα επίπεδα για τα οποία οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πως προκαλούν βλάβη.

«Υποψιάζομαι πως το όλο επεισόδιο θα ξεχαστεί γρήγορα», λέει ο Μπεν Γουντ, επικεφαλής αναλυτής στη CCS Insight, υπογραμμίζοντας πως το iPhone 12 είναι ένα παλιό μοντέλο.

Ο πρωθυπουργός που διορίστηκε από τη στρατιωτική χούντα στον Νίγηρα δήλωσε σήμερα (4/9) ότι είναι σε εξέλιξη «συνομιλίες» ώστε οι γαλλικές δυνάμεις που εδρεύουν στη χώρα του να αποσυρθούν «γρήγορα», εκφράζοντας ωστόσο ταυτόχρονα την ελπίδα ότι θα διατηρεί μια «συνεργασία» με τη Γαλλία.

Υπενθυμίζοντας ότι η κυβέρνηση του Νίγηρα κατήγγειλε τις στρατιωτικές συμφωνίες με το Παρίσι, ο Αλί Μαχαμάν Λαμίν Ζέιν είπε ότι οι γαλλικές δυνάμεις βρίσκονται «παράνομα» στη χώρα του και ότι «οι συνομιλίες που είναι σε εξέλιξη θα επιτρέψουν την αποχώρησή τους πολύ γρήγορα».

«Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι, εάν είναι δυνατόν, να διατηρήσουμε μια συνεργασία με μια χώρα με την οποία μοιραζόμαστε τόσα πολλά πράγματα», πρόσθεσε, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

Η Γαλλία δεν αναγνωρίζει ως νόμιμη τη στρατιωτική χούντα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του Νίγηρα μετά το πραξικόπημα της 26ης Ιουλίου. Περίπου 1.500 Γάλλοι στρατιώτες σταθμεύουν στον Νίγηρα, συμμετέχοντας στην προσπάθεια αντιμετώπισης των τζιχαντιστών, στο πλαίσιο διμερών στρατιωτικών συμφωνιών. Στις 3 Αυγούστου ωστόσο, οι στρατιωτικοί κατήγγειλαν πολλές από αυτές τις συμφωνίες ενώ στη συνέχεια ήραν τη διπλωματική ασυλία του Γάλλου πρεσβευτή στη Νιαμέι και απαίτησαν να αποχωρήσει από τη χώρα.

Η Γαλλία επιμένει ότι δεν αναγνωρίζει τις νέες αρχές και δεν θα εφαρμόσει τις αποφάσεις τους, είτε αφορούν τους στρατιώτες, είτε τον πρεσβευτή της.

Το Σαββατοκύριακο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στη Νιαμέι, ζητώντας να αποχωρήσουν οι γαλλικές δυνάμεις.

Ο συγγραφέας Ζιλ Περό, ο οποίος συμμετείχε πολύ ενεργά τα χρόνια του 1970 στον αγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής στη Γαλλία και αργότερα, τα χρόνια του 1990, έγραψε βιβλίο-καταπέλτη για τον βασιλιά του Μαρόκου, τον Χασάν Β΄, πέθανε χθες Πέμπτη σε ηλικία 92 ετών, γνωστοποίησε το οικογενειακό περιβάλλον του.

Το 1978, η κυκλοφορία του βιβλίου-έρευνας «Το κόκκινο πουλόβερ» (Le Pull-over rouge) πολλαπλασίασε τις αμφιβολίες για την ενοχή άνδρα που είχε οδηγηθεί στην γκιλοτίνα δυο χρόνια νωρίτερα, μετά την καταδίκη του για τη δολοφονία μικρού κοριτσιού, προκάλεσε πολεμική και την καταδίκη του για δυσφήμιση δυο χρόνια αργότερα.

Η ποινή του θανάτου καταργήθηκε στη Γαλλία το 1981, όμως τα αιτήματα να υπάρξει αναψηλάφηση της δίκης του Κριστιάν Ρανουτσί ουδέποτε ευοδώθηκαν.

Η έρευνα για την υπόθεση ώστε να υπάρξει νέα ποινική διαδικασία «δεν είναι σπριντ, είναι μαραθώνιος», δήλωνε ο κ. Περό στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2006. Ήλπιζε ακόμη πως μια μέρα θα ξανάνοιγε η υπόθεση.

Ο Ζιλ Περό ήταν επίσης συγγραφέας του πολύκροτου στη Γαλλία βιβλίου «Ο φίλος μας ο βασιλιάς» (Notre ami le roi) που κυκλοφόρησε το 1990 και παρουσίαζε τον απολογισμό των 30 χρόνων της μοναρχίας του Χασάν Β΄ στο Μαρόκο. Το έργο του έθετε ερωτήματα για τη συνέργεια κάποιων γαλλικών ελίτ.

«Τα βιβλία του Ζιλ Περό σημάδεψαν τη γενιά μου. Υπάρχει ένα πριν κι ένα μετά το ‘Ο φίλος μας ο βασιλιάς’», σχολίασε ο Πιερ Ασκί, δημοσιογράφος και πρόεδρος της μη κυβερνητικής οργάνωσης Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (Reporters sans Frontières, RSF).
 

Ο συγγραφέας έγραψε το 2014 τον πρόλογο εξαιρετικά επικριτικού βιβλίου για τον σημερινό βασιλιά του Μαρόκου, γιο του Χασάν Β΄, το οποίο έγραψε μαροκινός άλλοτε συνεργάτης του Γαλλικού Πρακτορείου, ο Όμαρ Μπρούξι. Το βιβλίο, με τίτλο «Ο Μοχάμεντ Στ΄ πίσω από τις μάσκες» (Mohammed VI derrière les masques) είχε υπότιτλο «Ο γιος του φίλου μας», που παρέπεμπε ακριβώς στο βιβλίο του Ζιλ Περό.

Ο δημοσιογράφος-ερευνητής Εντουί Πλενέλ εξήρε μέσω X (του πρώην Twitter) τον «φοβερό αφηγητή» και «στρατευμένο» λογοτέχνη.

Ο Ζακ Πεϊρόλ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, είχε αρχίσει καριέρα δικηγόρου, προτού πάρει άλλη ατραπό, καταλήγοντας τη δημοσιογραφία και κατόπιν τη λογοτεχνία. Με το ψευδώνυμό του, υπέγραψε το 1969 επιτυχημένο κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, το «Φάκελος 51» (Le Dossier 51), που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Είμαστε ενωμένοι στην αντίσταση, αλλά χωρίς ψευδαισθήσεις. Πρέπει να σηκώσουμε ανάστημα και να διαμαρτυρηθούμε για την ανάληψη διευθυντικών καθηκόντων από μια  φιγούρα της ακροδεξιάς – είναι βασικό ζήτημα ηθικής. Ξέρουμε όμως ότι θα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων».

Η προφητική αυτή δήλωση βετεράνου δημοσιογράφου της ιστορικής κυριακάτικης εφημερίδας της Γαλλίας, Journal du Dimanche (JDD), με την σημαντική πανεθνική κυκλοφορία στους Financial Times, συνοψίζει τη σύγκρουση ανάμεσα στους λειτουργούς της ενημέρωσης και την εργοδοσία, διάρκειας 6 ολόκληρων εβδομάδων, με αφορμή τον διορισμό του Ζοφρουά Λεζέν στην θέση του επικεφαλής σύνταξης με τις ευλογίες του μελλοντικού ιδιοκτήτη της, του υπερσυντηρητικού Βενσάν Μπολορέ.

Για τον 34χρονο Λεζέν, που υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Ερίκ Ζεμούρ, του ακροδεξιού υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές του 2022, δεν υπάρχουν παρανοήσεις. Διηύθυνε από το 2016, όταν ήταν μόλις 27 ετών, το ακροδεξιό περιοδικό Valeurs Actuelles, γι’ αυτό και μόλις ανακοινώθηκε ο διορισμός του, οι δημοσιογράφοι της JDD έκλεισαν ερμητικά τα κομπιούτερ τους.

Ήταν μια ιστορική κινητοποίηση, που έλαβε τέλος σήμερα, οπότε ο νέος διευθυντής ανάλαβε τελικά καθήκοντα, αφήνοντας τους δημοσιογράφους, που αρνήθηκαν όλοι μαζί να δουλέψουν υπό το πρόσταγμα του, επειδή «οι αξίες του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις αξίες της JDD», με δύο επιλογές: να φύγουν ή να συμβιβαστούν.

Το κερασάκι στην τούρτα

Η εργοδοσία υποσχέθηκε σημαντική αποζημίωση σε όσους δεν μπορούν να… νερώσουν το κρασί τους, αλλά αρνήθηκε ακόμα και να δώσει στους δημοσιογράφους τις εγγυήσεις που ζήτησαν «για νομική και δημοσιογραφική ανεξαρτησία».

Ήταν το κερασάκι στην τούρτα μετά την δημοσιοποίηση της πρόθεσης του ομίλου Vivendi του Γάλλου δισεκατομμυριούχου με τις υπερσυντηρητικές απόψεις, Βενσάν Μπολορέ να απορροφήσει τον όμιλο Lagardere, στο τιμόνι του οποίου βρίσκεται ο Αρνό Λαγκαρντέρ, ιδιοκτήτης πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης στη Γαλλία, ανάμεσα τους η JDD, το περιοδικό Paris Match και ο διάσημος ραδιοφωνικός σταθμός Europe 1.

Τώρα, οι γαλλικές εφημερίδες περιμένουν να δουν πόσοι δημοσιογράφοι θα συνεχίσουν τη σύγκρουση με όσα προσπαθούν να τους επιβληθούν δια της πλαγίας οδού με την παραίτηση τους και πόσοι θα μείνουν στην εφημερίδα, ίσως και για να αλλάξουν τα πράγματα εκ των έσω.

Σε κάθε περίπτωση, οι απώλειες της εφημερίδας σε εργατικό δυναμικό αναμένονται να είναι πολλές, αφού και οι προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις κατά της ανάμειξης του επιχειρηματία στις υποθέσεις του τηλεοπτικού δικτύου –I Tele, που μετονομάστηκε σε CNews υπό την ιδιοκτησία της Vivendi το 2016, και στο ραδιοφωνικό δίκτυο Europe 1 το 2021, έληξαν με μαζικές αποχωρήσεις.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Να σημειωθεί ότι η Le Journal du Dimanche (Η εφημερίδα της Κυριακής) είναι από τις παλαιότερες γαλλικές εφημερίδες. Ιδρύθηκε το 1948 και είχε έως τώρα καταφέρει να κρατήσει την ανεξαρτησία της στην ενημέρωση.

Όπως αναφέρει δημοσιογράφος της στη Le Monde οι σνάδελφοι του ήλπιζαν ότι από τη στιγμή που ο Μπολορέ είχε ήδη αποκτήσει τα προαναφερόμενα μέσα (το περιοδικό «Paris Match», το ραδιόφωνο «Europe1» και το «CNEWS»), στα οποία έχει ήδη επιβάλλει την ακροδεξιά ιδεολογία του, θα άφηνε ήσυχη την JDD. «Ποτέ δεν περίμενα ότι η κατάσταση θα προχωρούσε τόσο γρήγορα», αναφέρει ο ίδιος, υπό καθεστώς ανωνυμίας, σχολιάζοντας ότι η πληροφόρηση αυτή τη στιγμή στη χώρα δεν είναι καλή.

Περίπου το ίδιο είχε πει στα μέσα του περασμένου μήνα ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος κατηγόρησε τον διάδοχο του Εμανουέλ Μακρόν ότι φέρει την ευθύνη για την άνοδο της ακροδεξιάς, επειδή δίχασε τη χώρα.

Ο δημοσιογραφικός κόσμος της Γαλλίας τώρα ελπίζει σε ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, όσον αφορά την ενίσχυση των εξουσιών τους απέναντι στους μετόχους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για το οποίο φαίνεται να υπάρχει συναίνεση σε όλο τον πολιτικό κόσμο της Γαλλίας και ίσως τεθεί υπό συζήτηση μέχρι το τέλους του έτους, σύμφωνα με άρθρο της ιστοσελίδας theconversation.

Τελευταία ελπίδα

Να σημειωθεί ότι υπό την διεύθυνση του Λεζέν το περιοδικό Valeurs Actuelles καταδικάσθηκε για δημόσια εξύβριση ρατσιστικού χαρακτήρα κατά της βουλευτή του LFI Ντανιέλ Ομπόνο, με καταγωγή από την Γκαμπόν, μέσω σκίτσου που την παρουσίαζε σκλάβα με αλυσίδα στον λαιμό.

Παιδικός φίλος της Μαριόν Μαρεσάλ, της ανιψιάς της προέδρου του Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, ο Λεζέν είναι θαμώνας των πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών και ρέκτης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

«Είναι τεράστια τιμή σε μία δημοσιογραφική καριέρα να έχεις τη δυνατότητα να εργασθείς στην υπηρεσία μίας έγκριτης εφημερίδας, όπως η JDD. Το εκτιμώ απολύτως και θέλω να αφιερώσω όλη μου την ενέργεια στην επιτυχία αυτής της πρόκλησης», έγραψε στις 23 Ιουνίου μετά την ανακοίνωση του διορισμού του.

Έκτοτε, τηρεί σιγή ιχθύος ή ισχύος…

Πηγή: in.gr

Δίχασε η θεατρική παράσταση «Carte noire nommée désir» στο Φεστιβάλ της Αβινιόν της Γαλλίας. Μία σουρεαλιστική παράσταση, διαφορετική από εκείνες με τις οποίες είναι εξοικειωμένο το κοινό ήρθε να «ταράξει» τα νερά, αφού παρουσίασε τον κόσμο από την οπτική των μαύρων γυναικών που βιώνουν έντονα τον ρατσισμό και την κοινωνική καταπίεση, με στόχο να ταρακουνήσει τις δυτικές και αποικιοκρατικές συνειδήσεις.

Δημιουργός του θεατρικού έργου είναι η Rébecca Chaillon, η οποία μάλιστα συμμετέχει ενεργά ως πρωταγωνίστρια στην παράσταση που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τις τελευταίες ώρες στη Γαλλία. Το έργο αμφισβητεί «τη φιγούρα της μαύρης γυναίκας ως αντικείμενο φαντασιώσεων» και αποσκοπεί στο να παίξει με «βαθιά ριζωμένα, ρατσιστικά, σεξιστικά κλισέ», όπως αναφέρεται στο σημείωμα για την παρουσίαση του έργου, ενώ με αυτό προειδοποιούν ότι «κάποιες σκηνές μπορεί να ενοχλήσουν το κοινό».

Στην αρχή της παράστασης, οι ηθοποιοί προσκαλούν τις μαύρες γυναίκες του κοινού να καθίσουν σε καναπέδες εξυψώνοντας τη θέση τους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λευκούς θεατές που κάθισαν στις συνηθισμένες κερκίδες, μερικοί ακόμη και στο πάτωμα.

Η Rébecca Chaillon (πρωταγωνίστρια), με καταγωγή από το νησί Μαρτινίκα της Καραϊβικής, ενσαρκώνει το ρόλο μιας καθαρίστριας η οποία καθαρίζει μανιωδώς το γεμάτο με λευκή σκόνη πλατώ. Έπειτα, γδύνεται μένωντας γυμνή και οι υπόλοιπες ηθοποιοί ξεκινούν να πλέκουν τα μαλλία της και να φτιάχνουν τεράστιες πλεξούδες τις οποίες κρατούν με τα χέρια τους ως το τέλος της παράστασης δίνοντας την αίσθηση ότι είναι μεγάλες αλυσίδες που την κρατά δέσμια των στερεοτύπων και της πραγματικότητας, όπως αυτή υφίσταται σήμερα.

Κατά τη διάρκεια του έργου, το κοινό συμμετείχαν σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων, ενώ σε άλλο σημείο της παράστασης οι ηθοποιοί προσπαθούν να αρπάξουν τις τσάντες των θεατών. Επρόκειτο για μία προσπάθεια να μεταφέρουν στο κοινό την πραγματικότητα με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι - μεγάλη μερίδα του κοινού όμως φάνηκε ιδιαίτερα ενοχλημένη για την συμπεριφορά που είχαν προς το πρόσωπό τους. Κάποιοι θεατές σηκώθηκαν για να φύγουν από την αίθουσα, ενώ άλλοι τους φώναζαν: «Οι φασίστες φεύγουν».

Η σκηνή όμως που προκάλεσε οργή αφήνοντας πολλούς θεατές άναυδους, ήταν η εικόνα μίας νταντάς που ανέβηκε στο σανίδι κουβαλώντας έναν πάσσαλο με καρφωμένα σε αυτόν λευκά μωρά. Αυτά ήταν τα παιδιά που της εμπιστεύονταν για φύλαξη οι Γάλλοι, τα οποία όμως «σταύρωναν» το σώμα και την ψυχή της, σκηνή που αναπαριστούσε το καθεστώς δουλείας στο οποίο υποβάλλονται οι μαύρες γυναίκες στη Γαλλία.

Αυτή ήταν και η σκηνή που πυροδότησε τη διαμάχη που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με ορισμένους να τη βλέπουν ως μια κεκαλυμμένη διαμαρτυρία με ρατσιστική χροιά έναντι των λευκών ανθρώπων. Την ίδια ώρα, οι έντονες αντιδράσεις του κοινού μπροστά στα καρφωμένα στον πάσσαλο παιδιά έδωσαν το έναυσμα στις ηθοποιούς να καταγγείλλουν από την πλευρά τους «ρατσιστικές επιθέσεις» σε βάρος τους.

Πράγματι, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του «Carte Noire named Desire», οι θεατές φέρονται να εκτόξευαν ύβρεις και απειλές στις ηθοποιούς, ενώ μία από αυτές δέχθηκε χτύπημα στο χέρι από έναν άνδρα που ανέβηκε εξαγριωμένος στην σκηνή μπροστά στο κοινό.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά με τα σχόλια που διατυπώθηκαν για την παράσταση «Carte noire nommée désir». Μεγάλη μερίδα εκδήλωση τη δυσφορία της για το θέαμα, ενώ άλλοι έσπευσαν να υποστηρίζουν τη δημιουργό του έργου, υποστηρίζοντας πως είναι μία πτύχη της ζωής που επιβάλλεται να προβληθεί. Μία παράσταση που θέτει το ερώτημα «σε ποια θέση στην κοινωνία ανήκουν τελικά οι μαύρες γυναίκες».

Η παράσταση που αμφισβήτησε ιδιαίτερα τις απόψεις των ανθρώπων που συνδέονται με το σώμα των μαύρων γυναικών, προκάλεσε αρκετές ρατσιστικές εκρήξεις κατά τη διάρκεια των 20 ημερών διεξαγωγής του φεστιβάλ, σε σημείο που ο διευθυντής του Tiago Rodrigues θέλησε να υποστηρίξει τη Rebecca Chaillon, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Νομίζω ότι έχουμε συλλογικό καθήκον ως προς αυτό. Από τις πρώτες παραστάσεις της παράστασης «Carte Noire named Desire» της Rebecca Chaillon, αρκετοί συντελεστές της παράστασης έγιναν στόχος χειρονομιών, σωματικών και λεκτικών επιθέσεων με ρατσιστικά σχόλια. Το Φεστιβάλ της Αβινιόν υποστηρίζει την ομάδα της θεατρικής παράστασης, είμαστε αλληλέγγυοι ως προς αυτή την ομάδα.

Θεωρούμε απαράδεκτο σε μια δημοκρατία να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ειδικά στην ανεξάρτητη Δημοκρατία του Φεστιβάλ της Αβινιόν, δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά θα αντιταχθούμε σε αυτό. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτή την παράσταση. Είναι μια παράσταση που αντικατοπτρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Αντιλαμβανόμαστε ότι σημάδεψε το φετιό φεστιβάλ, αλλά δεν θα έχουμε την παραμικρή ανοχή σε συμπεριφορές αυτού του είδους. Δεν εκπροσωπεί το κοινό του Φεστιβάλ της Αβινιόν που γνωρίζω βαθιά μέσα μου και υποστηρίζω τη Rebecca Chaillon, την ομάδα της και αυτή την παράσταση», δήλωσε ο διευθυντής, Tiago Rodrigues.

Ο τίτλος της παράστασης «Carte noire nommée Désir», σχετίζεται με τα υποκοριστικά που δίνουν οι λευκοί για να ορίσουν το σώμα των μαύρων ως «καφέ» ή «σοκολατένιο» δέρμα (carte noir είναι μάρκα καφέ), αλλά και με τις φαντασιώσεις για το «εξωτικό» παρουσιαστικό τους και την σεξουαλικότητά τους. Γι'αυτό και στην παράσταση το σώμα έχει κεντρικό ρόλο, αποδομημένο και απομυθοποιημένο, που στη συνέχεια βάφεται λευκό.

Σε κατάσταση πολιορκίας βρίσκεται σήμερα η Γαλλία ενόψει της ημέρας της Βαστίλης, με τον φόβο εκδήλωσης της λαϊκής οργής που εκφράστηκε έντονα το προηγούμενο διάστημα, κυρίως με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από σφαίρα αστυνομικού.

Η κυβέρνηση Μακρόν ενόψει της εθνικής γιορτής θέτει επί ποδός 130.000 αστυνομικούς. Παράλληλα, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τέθηκαν και δυνάμεις ταχείας επέμβασης, ελικόπτερα, τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά και τεθωρακισμένα οχήματα. Ενδεικτικό της σκληρής αστυνόμευσης είναι η επιστράτευση 45.000 αστυνομικών μόνο στο Παρίσι.

Τέλος, ήδη εφαρμόζεται απαγόρευση της πώλησης και της χρήσης πυροτεχνημάτων σε εθνική κλίμακα και αρκετοί δήμοι ακύρωσαν εκτοξεύσεις πυροτεχνημάτων για λόγους ασφαλείας. Πηγή: www.rosa.gr

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 χρόνων ο Γαλλο-τσέχος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, Μίλαν Κούντερα, όπως μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο την κρατική τσεχική τηλεόραση. 

Ενας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του ύστερου 20ου αιώνα, δημιουργός, μεταξύ άλλων, των «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», «Το Αστείο», «Η Αγνοια», «Η Γιορτή της Ασημαντότητας», διακωμώδησε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και με ένα μείγμα μαύρης ειρωνείας και φιλοσοφικών στοχασμών, εξερεύνησε την ανθρώπινη φύση.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκδοτικός του οίκος στη Γαλλία, γνωστοποιείται πως ο Γαλλο-τσέχος συγγραφέας πέθανε χθες, Τρίτη 11 Ιουλίου, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι.

Zemřel Milan Kundera, bylo mu 94 let. Za hranicemi patřil spolu s Kafkou a Havlem k nejslavnějším českým rodákům. Jeho romány vyvolávaly pozitivní ohlas, napsal ale také řadu esejů o hudbě, literatuře či filozofii. pic.twitter.com/ZnJfY4JfVl

— ČT24 (@CT24zive) July 12, 2023

Ο Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο της άλλοτε Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχίας) την 1η Απριλίου 1929. Γιος γνωστού μουσικολόγου και πιανίστα, σπούδασε και ο ίδιος μουσική, καθώς και κινηματογράφο και φιλοσοφία, στην Πράγα. Οι μουσικές επιρροές είναι εμφανείς στο έργο του, σημειώνουν οι αναλυτές. 

Ενθουσιώδες μέλος του κομμουνιστικού κόμματος στα νιάτα του, εκδιώχθηκε από το κόμμα δύο φορές, την πρώτη το 1950 για «αντικομμουνιστικές δραστηριότητες» και τη δεύτερη το 1970 μετά την καταστολή που διαδέχτηκε την Άνοιξη της Πράγας – κινήματος του οποίου ήταν λάβρος θιασώτης, αξιώνοντας μαζί με χιλιάδες συμπατριώτες του ελευθερία λόγους και ίσα δικαιώματα για όλους.

Παρότι τα πρώιμα ποιητικά του έργα ήταν φιλοκομμουνιστικά, τα μυθιστορήματά του αποφεύγουν την ιδεολογική ταύτιση. Ο ίδιος επανειλημμένως είχε δηλώσει πως είναι μυθιστοριογράφος, αντί ένας πολιτικά υποκινούμενος συγγραφέας. 

Το συγγραφικό έργο

Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Αστείο» (1967), σατιρίζει τον ολοκληρωτισμό της κομμουνιστικής εποχής. Η κριτική του στην εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία για την καταστολή της «Άνοιξης της Πράγας το 1968, τον έβαλε στη μαύρη λίστα της χώρας του και οδήγησε στην απαγόρευση των βιβλίων του. Αφού απολύθηκε, ο Κούντερα άρχισε να δουλεύει ως τρομπετίστας στα τζαζ καμπαρέ μικρών πόλεων, εργασιακό πεδίο στο οποίο βρήκε την καλλιτεχνική ελευθερία που αναζητούσε. 

Ο ίδιος και η σύζυγός του, μετά από αποκλεισμούς και διώξεις, κατέφυγαν το 1975 στη Γαλλία. Ο ίδιος πήρε την γαλλική υπηκοότητα – αφού η πατρίδα του τού είχε αφαιρέσει την ιθαγένεια. Τέσσερα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στη Γαλλία, έγραψε το μυθιστόρημα «Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης» – γραμμένο σε πιο πειραματική γραφή, όπως και τα επόμενα έργα του.

Το 1984, το μυθιστόρημά του «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» -που εκτυλίσσεται στην Τσεχοσλοβακία του 1968, κατά τη λεγόμενη «Άνοιξη της Πράγας»- αναδείχτηκε σε συγγραφικό θρίαμβο, κάνοντάς τον διάσημο σε όλο τον κόσμο. 

Ο ίδιος παραδεχόταν πως αντλούσε έμπνευση από συγγραφείς της Αναγέννησης όπως ο Βοκάκιος, ο Ραμπελαί, ο Ντιντερό και ίσως περισσότερο ο Θερβάντες.

Αλλοι συγγραφείς που επηρέασαν το έργο του είναι, μεταξύ άλλων, οι Βιτόλντ Γκομπρόβιτς, Χέρμαν Μπροχ, Φραντς Κάφκα και Μάρτιν Χάιντεγκερ. 

Συνήθως έγραφε στα τσεχικά, ωστόσο, από το 1993 και έπειτα, τα μυθιστορήματά του γράφτηκαν στη γαλλική γλώσσα. Μεταξύ 1985 – 1987, ανέλαβε ο ίδιος τις μεταφράσεις των παλιότερων έργων του στα γαλλικά. 

Με δικά του λόγια

Ο Κούντερα σπανίως έδινε συνεντεύξεις, θεωρώντας πως οι συγγραφείς πρέπει να μιλούν μέσα από το έργο τους.

Το 1976 δήλωνε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι το να αποκαλεί κανείς τα έργα του πολιτικά, είναι υπεραπλουστευτικό και, ως εκ τούτου, αποκρύπτει την πραγματική τους σημασία.

Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 1980, και μάλιστα, στον επίσης σπουδαίο Αμερικανό συνάδελφό του Φίλιπ Ροθ, ο ίδιος περιέγραφε τη σχέση του μυθιστορήματος με τις βεβαιότητες.

«Είμαι επιφυλακτικός με τις λέξεις απαισιοδοξία και αισιοδοξία. Ένα μυθιστόρημα δεν επιβάλλει τίποτα, ένα μυθιστόρημα αναζητά και θέτει ερωτήματα. Δεν ξέρω αν το έθνος μου θα χαθεί και ποιος από τους χαρακτήρες μου έχει δίκιο. Επινοώ ιστορίες, φέρνω αντιμέτωπη την μία με την άλλη και με αυτό τον τρόπο θέτω ερωτήματα. Η ανοησία των ανθρώπων προέρχεται από το ότι έχουν ερωτήσεις για τα πάντα. Όταν ο Δον Κιχώτης βγήκε στον κόσμο, αυτός ο κόσμος έγινε ένα μυστήριο στα μάτια του. Αυτή είναι η κληρονομιά του πρώτου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος σε ολόκληρη τη μετέπειτα μυθιστορηματική ιστορία. Ο μυθιστοριογράφος διδάσκει τον αναγνώστη να κατανοεί τον κόσμο ως ερώτημα. Υπάρχει σοφία και ανοχή στη στάση αυτή. Σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω σε απαραβίαστες βεβαιότητες, το μυθιστόρημα είναι νεκρό. Ο ολοκληρωτισμός, είτε βασίζεται στον Μαρξ, είτε στο Ισλάμ είτε σε οτιδήποτε άλλο, είναι ένας κόσμος απαντήσεων, παρά ερωτήσεων. Εκεί δεν έχει θέση το μυθιστόρημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως σε όλο τον κόσμο πια οι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να κρίνουν παρά να κατανοούν. Να απαντούν παρά να ρωτούν. Συνεπώς, η φωνή του μυθιστορήματος μετά βίας ακούγεται στη θορυβώδη ανοησία των ανθρώπινων βεβαιοτήτων». 

«Ωστόσο, για έναν συγγραφέα ερωτευμένο με το παράδοξο, ο Κούντερα έχει έντονα ρυθμιστικές τάσεις. Στο “Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης”, ο Κούντερα δίδαξε στους αναγνώστες του να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στα παιδιά, τους αγγέλους, τους κυκλωτικούς χορούς, την ελπίδα, τη νοσταλγία και τον συναισθηματισμό. Αυτοί είναι οι απεσταλμένοι της απατηλής αισιοδοξίας. Το Βιβλίο του Γέλιου και της λήθης δίδαξε επίσης στους αναγνώστες ότι υπάρχει ένα καλό είδος γέλιου -το σαρδόνιο, το ασεβές και το σκωπτικό- και ένα κακό είδος, το οποίο είναι άκριτο, χαρούμενο και συγκαταβατικό. Υπάρχει πολύ από το κακό είδος στη “Γιορτή της Ασημαντότητας”» περιγράφει άρθρο του 2015 στο The Atlantic, με τίτλο «Εξακολουθεί να έχει αξία ο Μίλαν Κούντερα;» (Does Milan Kundera Still Matter?)

Ο Μίλαν Κούντερα έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ αποτελεί έναν από τους πιο πολυ-μεταφρασμένους συγγραφείς. 

Πηγή: Reuters

Οι γαλλικές αρχές απαγόρευσαν την ετήσια πορεία που γίνεται στη μνήμη του Ανταμά Τραορέ, ενός 24χρονου μαύρου πολίτη, ο οποίος πέθανε ενώ ήταν υπό κράτηση το 2016. Παρά τις προσπάθειες της οικογένειάς του ποτέ δεν ασκήθηκαν διώξεις κατά των αστυνομικών που φέρονται να ευθύνονται για τον θάνατό του, με τρόπο παρόμοιο με αυτόν του Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ: Τον έριξαν κάτω και πίεσαν το σώμα του τόσο ώστε πέθανε από ασφυξία.

Αρχικά η πορεία είχε προγραμματιστεί να γίνει στο Βαλ-ντ'Ουάζ, αλλά απαγορεύθηκε. Όταν οι διοργανωτές τη μετέθεσαν για την Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ, την απαγόρευσαν επίσης, με την αιτιολογία ότι καθυστέρησαν να την ανακοινώσουν, ώστε να προετοιμαστεί η αστυνομία και πως η πορεία είναι «πιθανόν να προσελκύσει ριζοσπαστικά στοιχεία με σκοπό τη διάπραξη πράξεων βίας».

Μετά τα πολύ σοβαρά επεισόδια που διήρκεσαν έξι μέρες και νύχτες, με αφορμή τον θάνατο από εξ επαφής πυρά αστυνομικού του 17χρονου Ναέλ, οι γαλλικές αρχές, φοβούνται επανάληψη της βίας.  Ωστόσο, όπως τόνισαν οι διοργανωτές της πορείας για τον Τραορέ, η πραγματοποίησή της θα ήταν μια «πολύτιμη και απαραίτητη ανάμνηση για τις οικογένειές μας και για όλους όσους υπερασπίζονται την ισότητα και θέλουν να σταματήσει η αστυνομική ατιμωρησία».

Δύο ακόμη πορείες στο Παρίσι, πορείες σε άλλες πόλεις

Ωστόσο, δύο άλλες διαδηλώσεις έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθούν στην Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ, μια αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη και μια δεύτερη από την Ένωση Ουκρανών.

Επιπλέον διαδηλώσεις για τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ έχουν προγραμματιστεί μέσα στο σαββατοκύριακο σε πολλές γαλλικές, μεταξύ των οποίων η Μασσαλία και το Στρασβούργο.

Περισσότερα από 3.700 άτομα έχουν τεθεί υπό κράτηση από την αστυνομία σε σχέση με τις διαδηλώσεις από τον θάνατο του Nahel, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1.160 ανηλίκων, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.

Άλλο ένα θύμα από αστυνομικά πυρά μετρούν οι διαδηλώσεις για τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από όπλο αστυνομικού, πριν μία εβδομάδα.

Πρόκειται για έναν 27χρονο που χτυπήθηκε από θανατηφόρο βλήμα τύπου flash-ball (LBD) στη Μασσαλία το Σάββατο, την ώρα που η εξέγερση συντάρασσε τη χώρα. Πρόκειται για το τρίτο θύμα από τότε που ξεκίνησαν οι ταραχές για τη δολοφονία του Ναέλ. Επισημαίνεται ότι το flash-ball είναι ένα είδος μη θανατηφόρου όπλου που χρησιμοποιείται για την άγρια καταστολή δυναμικών διαδηλώσεων κατά τις οποίες εκδηλώνονται και επεισόδια.

Σύμφωνα με την εισαγγελία της Μασσαλίας ξεκίνησε έρευνα για να προσδιοριστούν οι συνθήκες γύρω από το θάνατο του νεαρού, ενώ μέχρι στιγμής αποφεύγεται οποιαδήποτε αναφορά στον δράστη, πόσο μάλλον σε αστυνομικό.

Συγκεκριμένα, οι εισαγγελείς είπαν ότι η πιθανή αιτία του θανάτου του 27χρονου ήταν ένα βίαιο σοκ στο στήθος από το βλήμα που χρησιμοποιεί η αστυνομία, αλλά δεν διευκρίνισαν ποιος πυροβόλησε ή κατείχε το όπλο. Η πρόσκρουση φαίνεται να οδήγησε σε καρδιακή ανακοπή και αιφνίδιο θάνατο, αναφέρουν οι αρχές.

Ο άνδρας έχασε τη ζωή του τη νύχτα από την 1η προς τη 2α Ιουλίου, την ώρα που η Μασσαλία φλεγόταν από τις ταραχές και τις συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία. Η εισαγγελία υποστήριξε επίσης ότι δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί πού βρισκόταν ο νεαρός άνδρας όταν πυροβολήθηκε ή αν το θύμα είχε λάβει μέρος στις ταραχές.

Σημειώνεται ότι το επίκεντρο της εξέγερσης το Σάββατο ήταν η Μασσαλία, όπου η αστυνομία εκτόξευσε εκατοντάδες δακρυγόνα και συγκρούστηκε με νέους γύρω από το κέντρο της πόλης αργά το βράδυ.

Τα όπλα flash-ball έχουν σχεδιαστεί για να είναι μη θανατηφόρα όπλα ελέγχου ταραχών που δεν διαπερνούν το δέρμα, αλλά η χρήση τους από την αστυνομία στη Γαλλία έχει δεχθεί σφοδρή κριτική καθώς τα βλήματα έχουν οδηγήσει σε απώλειες ματιών και σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, μεταξύ άλλων.

Μήνυση κατά του ακροδεξιού που έκανε τον έρανο για τον αστυνομικό

Καθώς το κύμα οργής στη χώρα υποχωρεί και οι διαδηλώσεις λιγοστεύουν τα τελευταία 24ωρα, μαζί με τις ταραχές και τις συγκρούσεις, η μητέρα του Ναέλ κατέθεσε μήνυση για οργανωμένη απάτη κατά του ακροδεξιού Jean Messiha, που βρίσκεται πίσω από τον διαδικτυακό έρανο για την υποστήριξη του αστυνομικού που εκτέλεσε τον 17χρονο γιο της, καθώς και κατά οποιουδήποτε άλλου προσώπου που έχει εντοπιστεί ότι συμμετείχε στο αδίκημα.

Ήδη χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες και αλληλέγγυοι από όλο τον κόσμο έχουν κάνει διαδικτυακές αναφορές στην ανάρτηση για τον έρανο με στόχο να σαμποτάρουν την προκλητική αυτή πρωτοβουλία, που έχει άκρως ρατσιστικό στίγμα.

Από τον έρανο υπέρ του αστυνομικού -βρίσκεται ακόμα υπό κράτηση- έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 1 εκ ευρώ. Στο μεταξύ, σε άλλο έρανο για την οικογένεια του Ναέλ συγκεντρώθηκαν περίπου 200.000 ευρώ.

«Τις αιτίες των ταραχών» ψάχνει ο Μακρόν

Στον απόηχο της κορύφωσης της εξέγερσης ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, αφού επιστράτευσε όλο το αντιδραστικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο που έχει στη διάθεσή του, επιχειρεί τώρα να μαζέψει τα «σπασμένα», κρατώντας βέβαια στοιχεία από τη δοκιμασμένη μέχρι τώρα αυταρχική συνταγή.

Την Τρίτη συνάντησε περισσότερους από 300 δημάρχους, στους δήμους των οποίων σημειώθηκαν ταραχές, προκειμένου να διερευνήσουν τις «βαθύτερες αιτίες» της μεγαλύτερης εξέγερσης που έχει δει η χώρα την τελευταία 20ετία.

«Είναι μια μόνιμη επιστροφή στην ηρεμία; Θα είμαι προσεκτικός, αλλά η κορύφωση που είδαμε τις προηγούμενες ημέρες έχει περάσει», είπε ο Μακρόν κατά τη διάρκεια της συνάντησης του με τους δημάρχους στα Ηλύσια Πεδία, σύμφωνα με έναν συμμετέχοντα.

Στη συγκέντρωση των δημάρχων, ο Μακρόν ήλπιζε να «ξεκινήσει την επίπονη, μακροπρόθεσμη δουλειά που απαιτείται για να κατανοηθούν οι βαθύτεροι λόγοι που οδήγησαν σε αυτά τα γεγονότα», δήλωσε αξιωματούχος του γραφείου του προέδρου.

Η κυβέρνησή του θα «βρει σε πολύ πραγματικές λύσεις» το καλοκαίρι, πρόσθεσε, λέγοντας ότι «πρέπει να δράσουμε όσο είναι καιρός».

Αλλά ο Μακρόν δεν έμεινε εκεί. Πρότεινε ένα ακόμη αυταρχικό μέτρο, την επιβολή προστίμου στους γονείς των παιδιών που συμμετείχαν στις ταραχές της τελευταίας εβδομάδας. Ήδη είχε στοχοποιήσει τους γονείς των ανήλικων διαδηλωτών τις προηγούμενες μέρες, προτρέποντάς τους να «κρατήσουν τα παιδιά στο σπίτι» και επιρρίπτοντας ουσιαστικά μερίδιο τις ευθύνης για την εξέγερση στους ίδιους.

«Με το πρώτο έγκλημα, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να επιβάλλουμε κυρώσεις στις οικογένειες οικονομικά και εύκολα», είπε, σύμφωνα με την εφημερίδα Parisien.

Κατά τη συνάντηση, ο Μακρόν υποσχέθηκε επίσης να επισπεύσει την εφαρμογή ενός νέου νόμου που διοχετεύει κρατικά κονδύλια για την ανοικοδόμηση κατεστραμμένων κτιρίων, δημόσιων χώρων και βανδαλισμένων υποδομών μεταφορών.

Με πληροφορίες από τον Guardian

Στη Μασσαλία οι σφοδρότερες συγκρούσεις με τις αρχές να μιλούν για εκτόνωση της έντασης. Πλήθος κόσμου «Δικαιοσύνη για τον Ναέλ» στην κηδεία του χθες

Πέμπτη νύχτα βίαιων ταραχών χθες στη Γαλλία, που για ακόμα μία φορά ζει σε κοινωνικό αναβρασμό εξαιτίας της ρατσιστικής αστυνομίας βίας μετά τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από μοτοσικλετιστή αστυνομικό, που τον πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής στην καρδιά.

Το θύμα κηδεύτηκε χθες, ενώ οι διαμαρτυρίες είχαν εξαπλωθεί όχι μόνο στα φτωχά και πολυεθνικά προάστια του Παρισιού αλλά και στο κέντρο του, όπως επίσης σε αρκετές άλλες πόλεις.

Οι γαλλικές αρχές προχώρησαν σε 486 συλλήψεις μέχρι τα ξημερώματα, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι αριθμός ξεπερνά πλέον τις 700. 

Αναφορές κάνουν λόγο για εκτόνωση της έντασης σε αρκετές περιοχές. Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας, Ζεράλντ Νταρμανάν, το επίπεδο βίας φαίνεται να έχει μειωθεί.  «Μια πιο ήρεμη νύχτα χάρη στην αποφασιστική δράση των δυνάμεων ασφαλείας», είπε ο υπουργός μιας κυβέρνησης, που επιστράτευσε προχθές 45.000 αστυνομικούς και χωροφύλακες.

Επιπλέον δυνάμεις στάλθηκαν στη Λιόν, τη Γκρενόμπλ και τη Μασσαλία, όπου σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια. Η αστυνομία αύξησε τα μέτρα ασφαλείας και στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι, μετά από κάλεσμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για κινητοποίηση εκεί. Ο συνήθως γεμάτος τουρίστες δρόμος γέμισε με άνδρες της αστυνομίας που πραγματοποιούσαν ελέγχους.  

Οι σφοδρότερες «μάχες» έγιναν στη Μασσαλία, όπου η αστυνομία εκτόξευσε δακρυγόνα και συγκρούστηκε με νέους γύρω από το κέντρο της πόλης αργά το βράδυ. Ωστόσο, μέχρι τα μεσάνυχτα, οι αρχές στη Μασσαλία και τη Λυών ανέφεραν λιγότερα περιστατικά από το προηγούμενο βράδυ, με 56 και 21 συλλήψεις στις δύο πόλεις, αντίστοιχα.

Οι τοπικές αρχές σε όλη τη χώρα ανακοίνωσαν απαγόρευση διαδηλώσεων, διέταξαν τη διακοπή της κυκλοφορίας των ΜΜΜ το βράδυ, ενώ ορισμένες επέβαλαν ακόμα και απαγόρευση κυκλοφορίας των πολιτών κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Διαδηλωτές έπεσαν με αυτοκίνητο στο σπίτι του δημάρχου μιας πόλης νότια του Παρισιού, τραυματίζοντας τη σύζυγό του και ένα από τα παιδιά του, ανέφερε ο ίδιος Βενσάν Ζανμπρέν. Τις προηγούμενες μέρες πάνω από 200 κυβερνητικά κτίρια υπέστησαν βανδαλισμούς, 700 καταστήματα λεηλατήθηκαν, ενώ 2.000 αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν.
 
Χθες ο Εμανουέλ Μακρόν ανέβαλε το ταξίδι του στη Γερμανία, καθώς προσπαθεί να διαχειριστεί ίσως τη χειρότερη κρίση της θητείας του μετά τις διαδηλώσεις των «Κίτρινων Γιλέκων», που είχαν παρέλυσαν μεγάλο μέρος της Γαλλίας το 2018 και αποτέλεσαν παρακαταθήκη για τους μήνες οργής φέτος ενάντια στη μεταρρύθμιση των συντάξεων.

Χθες έγινε και η κηδεία του αδικοχαμένου εφήβου, αλγερινής και μαροκινής καταγωγής. Φίλοι και συγγενείς τον αποχαιρέτησαν, ενώ οι δικηγόροι της οικογένειας είχαν ζητήσει τους δημοσιογράφους να μην παραστούν στην τελετή.

Ένα μεγάλο πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από το τοπικό τζαμί και ακολούθησε το φέρετρο στο νεκροταφείο με πολλούς να φωνάζουν φωνάζοντας «Δικαιοσύνη για τον Ναέλ». 

Η μητέρα του θεωρεί πως ο 38χρονος αστυνομικός «είδε ένα αραβικό πρόσωπο, ένα μικρό παιδί και ήθελε να του αφαιρέσει τη ζωή».  

Ποιος ήταν όμως ο Ναέλ; Μοναχοπαίδι που μεγάλωσε η μητέρα του, εργαζόταν ως οδηγός ντελίβερι, έπαιζε ράγκμπι και μάθαινε να γίνει ηλεκτρολόγος στο πλαίσιο ενός προγράμματος.

Η δολοφονία του έχει αναζωπυρώσει τη συζήτηση στη δημόσια σφαίρα για την αστυνομική βία και ρατσισμό κι ας αρνείται ο Μακρόν ότι υπάρχει συστημικός ρατσισμός στις γαλλικές αρχές.
 
Με πληροφορίες από Reuters, Γαλλικό Πρακτορείο, Guardian και BBC