Ο Αλέν Ντελόν, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, σύμφωνα με δήλωση των τριών παιδιών του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

«Ο Αλέν Φαμπιάν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και ο (σκύλος του) Λούμπο, με απέραντη θλίψη ανακοινώνουν πως έφυγε ο πατέρας τους. Έσβησε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί, έχοντας γύρω του τα τρία παιδιά του και τους δικούς του. (…) Η οικογένειά του σας παρακαλεί να σεβαστείτε τις ιδιωτικές στιγμές τους αυτή τη στιγμή του εξαιρετικά οδυνηρού πένθους», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ο μεγάλος αστέρας των δεκαετιών του 60 και του 70 άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο πανί και έμεινε στην ιστορία ως ο απόλυτος γόης του σινεμά.

Το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη

Η Le Monde σημειώνει ότι ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε την τελειότητα ως ηθοποιός, βιώνοντας την τέχνη του με απαράμιλλη ένταση. Η Liberation τονίζει ότι ο Αλέν Ντελόν έφερε επανάσταση στη γαλλική κομψότητα τη δεκαετία του 1960, ενώ τον χαρακτηρίζει ως το «αρσενικό αντίστοιχο της Μπριζίτ Μπαρντό».

Η κινηματογραφική του πορεία

Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Ντελόν ήταν ως νεαρός γκάνγκστερ στην ταινία Quand la femme s’en mêle (1957) του Allégret, ενώ είχε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο ρομάντζο Christine (1958), δίπλα στη Ρόμι Σανάιντερ. Ο Ντελόν κέρδισε γρήγορα τη διεθνή προσοχή στην ταινία Plein soleil (1960), βασισμένη στο μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ, The Talented Mr. Ripley του 1955.

Στιγμιότυπο από το Plein Soleil

Με την Κλαούντια Καρντινάλε στη «Ο Γατόπαρδος»

Απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη φήμη με ρόλους στις ταινίες του Luchino Visconti  Ο Rocco και τα αδέλφια του (1960) και Il gattopardo (1963- Ο Γατόπαρδος) και L’Eclisse (1962) του Michelangelo Antonioni, καθώς και στις ταινίες Mélodie en sous-sol (1963) και La Piscene (1969).

Ο Αλέν Ντελόν και η Ρόμι Σνάιντερ – Οι δυο της υπήρξαν ζευγάρι και μάλιστα ιδιαίτερα προβεβλημένο από τα media της εποχής

Από τη δεκαετία του 1980 οι εμφανίσεις του στο σινεμά περιορίζονται αλλά ο ίδιος κάνει come back σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές τη δεκαετία του 2000 αλλά και ως Ιούλιος Καίσαρας στην κωμωδία Αστερίξ.

Βραβεύσεις

Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας. Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.

Η ανακάλυψή του από έναν ανιχνευτή ταλέντων

Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935 ο Ντελόν ήταν ιδιαίτερα ατίθασος ως παιδί. Μετά από μια σύντομη μαθητεία ως χασάπης, κατατάχθηκε ως πεζοναύτης και το 1953 στάλθηκε στην Ινδοκίνα. Μετά την απόλυσή του το 1955, εργάστηκε σε διάφορες περιστασιακές δουλειές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με κάποιους ηθοποιούς του κινηματογράφου, τους οποίους συνόδευσε στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών το 1957, όπου τράβηξε την προσοχή ενός ανιχνευτή ταλέντων του Αμερικανού παραγωγού David O. Selznick.

Μετά από ένα δοκιμαστικό, του προσφέρθηκε συμβόλαιο αν μάθαινε να μιλάει αγγλικά, αλλά ο Γάλλος σκηνοθέτης Yves Allégret τον έπεισε να ακολουθήσει καριέρα στη Γαλλία.

«Καμία διοργανώτρια χώρα δεν θέλει να πάθει αυτό που έπαθε η Ελλάδα», αναφέρει άρθρο της National καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται στο Παρίσι. Τα «φάντασμα» του 2004 επανέρχεται διαρκώς στον διεθνή Τύπο αυτές τις ημέρες, καθώς εκφράζονται ανησυχίες για τη δοκιμαζόμενη οικονομία της Γαλλίας και εάν θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στην τρύπα δισεκατομμυρίων δολαρίων που αφήνουν πίσω τους οι Ολυμπιακοί.

«Η Γαλλία, με τα ήδη υψηλά επίπεδα χρέους της, την υποτονική οικονομική ανάπτυξη και την αύξηση του κόστους της φιλοξενίας του φετινού παγκόσμιου αθλητικού υπερθέαματος λόγω του πληθωρισμού, κινείται προσεκτικά με την ελπίδα ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι θα είναι ισοσκελισμένοι ή θα αποφέρουν ακόμη και ένα μικρό κέρδος», αναφέρει η National.

Δεκάδες δισεκατομμύρια

Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων ανέρχεται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ενώ συνήθως ο τελικός λογαριασμός ξεπερνά κατά πολύ τις αρχικές προβλέψεις.

Σχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 είναι τώρα εγκαταλελειμμένες

Το έργο της διοργάνωσης αρχίζει χρόνια πριν οι πρώτοι αθλητές παρελάσουν με τις σημαίες τους και φτάσουν οι στρατιές των φιλάθλων.

Από τη σύσταση μιας πληθώρας επιτροπών που διαχειρίζονται έναν στρατό εθελοντών μέχρι την κατασκευή εγκαταστάσεων, την ανακαίνιση των αθλητικών υποδομών, την εξεύρεση διεθνών εταίρων, την εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα, ο κατάλογος φαίνεται ατελείωτος.

Και φυσικά υπάρχουν και τα παραδείγματα που δείχνουν ότι η γιορτή μπορεί να έχει πικρό τέλος. Ως τέτοιο παράδειγμα χρησιμοποιείται η Ελλάδα που σύμφωνα με την National «καταστράφηκε μετά τη διοργάνωση των Ολυμπιακών».

Το σιωπηρό κόστος των Ολυμπιακών

Το Council of foreign relations, αναφέρει ακόμα ότι οικονομολόγοι τονίζουν ότι πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το λεγόμενο σιωπηρό κόστος των παιχνιδιών.

Αυτό περιλαμβάνει το κόστος ευκαιρίας των δημόσιων δαπανών που θα μπορούσαν να είχαν δαπανηθεί σε άλλες προτεραιότητες.

«Η εξυπηρέτηση του χρέους που απομένει μετά τη φιλοξενία των αγώνων μπορεί να επιβαρύνει τους δημόσιους προϋπολογισμούς για δεκαετίες. Το Μόντρεαλ χρειάστηκε μέχρι το 2006 για να αποπληρώσει το τελευταίο χρέος του από τους Αγώνες του 1976, ενώ τα δισεκατομμύρια χρέους της Ελλάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας.

Το χρέος και το κόστος συντήρησης των Χειμερινών Αγώνων του Σότσι 2014 θα κοστίσει στους Ρώσους φορολογούμενους σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για το ορατό μέλλον, εκτιμούν οι ειδικοί».

Τα υπερσύγχρονα στάδια που ρημάζουν

Και φυσικά θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν τι γίνονται τα μεγάλα έργα όταν οι Ολυμπιακοί τελειώνουν. Στάδια, υπερσύγχρονες αθλητικές υποδομές ρημάζουν όπως δείχνει επίσης εμφατικά – αν και όχι αποκλειστικά – το παράδειγμα της Ελλάδας.

Όπως αναφέρει το Council of foreign relations, το «Ολυμπιακό στάδιο του Σίδνεϊ κοστίζει στην πόλη 30 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη συντήρησή του. Το περίφημο στάδιο «Φωλιά του Πουλιού» του Πεκίνου κόστισε 460 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευαστεί, απαιτεί 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη συντήρησή του και έμεινε ως επί το πλείστον αχρησιμοποίητο μετά τους αγώνες του 2008, μέχρι που η πόλη το χρησιμοποίησε ξανά για να φιλοξενήσει τους Χειμερινούς Αγώνες του 2022.

Ενώ σχεδόν όλες οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, το κόστος των οποίων συνέβαλε στην ελληνική κρίση χρέους, είναι τώρα εγκαταλελειμμένες».

Υπέρβαση του προϋπολογισμού

Το κόστος για τους αγώνες του Πεκίνου έφτασε τα 52,7 δισεκατομμύρια δολάρια, του Τόκιο (35 δισεκατομμύρια δολάρια), της Αθήνας (18,7 δισεκατομμύρια δολάρια), του Λονδίνου (13,3 δισεκατομμύρια δολάρια) και του Ρίο ντε Τζανέιρο (13 δισεκατομμύρια δολάρια), σύμφωνα με τα στοιχεία της S&P Global.

Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις υπήρξε υπέρβαση του αρχικού προϋπολογισμού.

Οι Αγώνες του Παρισιού έχουν υπερβεί κατά 25% τον αρχικό προϋπολογισμό μέχρι στιγμής. Οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου το 2012 ξεπέρασαν τον προϋπολογισμό κατά 76%, το Τόκιο κατά 238% και το Ρίο κατά 352%, ανέφερε η S&P.

Πηγή: in.gr

Στην αποκάλυψη ότι το τελικό στάδιο στο σχηματισμό του ευρωπαϊκού γονιδιώματος εξακολουθεί να είναι παρόν σε πολλούς σημερινούς Ευρωπαίους, οδήγησε η υψηλής ανάλυσης εξέταση των γονιδιωμάτων ατόμων που ήταν θαμμένα σε έναν συλλογικό τάφο 4.500 ετών στο Μπρεβιάντ λε Πουάντ, κοντά στη γαλλική πόλη Τρουά.

Το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι το σύνολο των γενετικών πληροφοριών που μεταφέρονται από το DNA μας, και αντικατοπτρίζει εν μέρει την ιστορία των προγόνων μας. Το γονιδίωμα των σημερινών Ευρωπαίων αναπτύχθηκε σε μια περίοδο μεγαλύτερη των 40.000 ετών, ως αποτέλεσμα των διαφόρων μεταναστεύσεων και της συνακόλουθης ανάμειξης των πληθυσμών.

Όπως αναφέρεται λεπτομερώς σε άρθρο στο περιοδικό Science Advances, το οποίο αναδημοσιεύει το Conversation, το γονιδίωμα αποτελείται έτσι από την πολύπλοκη κληρονομικότητα των μικρών πληθυσμών των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών που κατέλαβαν την Ευρώπη μέχρι την άφιξη, πριν από περίπου 8.000 χρόνια, των πληθυσμών από την Ανατολία και την περιοχή του Αιγαίου, που κατάγονται από τους ανθρώπους που επινόησαν τη γεωργία και εξημέρωσαν τα ζώα στην Εύφορη Ημισέληνο.

Η τελευταία είναι μία περιοχή με σχήμα ημισελήνου στη Μέση Ανατολή, που εκτείνεται στο σύγχρονο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, την Αίγυπτο, μαζί με τη νοτιοανατολική περιοχή της Τουρκίας και τις δυτικές περιφέρειες του Ιράν. Ορισμένοι περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο.

Αυτοί οι αγρότες της Νεολιθικής Εποχής, διασταυρώνονταν γονιδιακά με τους τοπικούς κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και συνέβαλαν σε ένα πολύ σημαντικό μέρος του γονιδιώματος πολλών από τους σημερινούς Ευρωπαίους.

Στο τέλος της Νεολιθικής Εποχής, 5.000 με 4.000 χρόνια πριν, νομαδικοί πληθυσμοί από τις στέπες του Πόντου μετανάστευσαν στην Ευρώπη και συνέβαλαν το τρίτο από τα κύρια γονιδιωματικά συστατικά που εξακολουθεί να βρίσκεται στο γονιδίωμα των Ευρωπαίων κατά τις επόμενες χιλιετίες, μέχρι σήμερα.

Αν και πλέον η αποκρυπτογράφηση -γνωστή και ως αλληλουχία- αυτής της γενετικής πληροφορίας είναι μια διαδικασία ρουτίνας, η συγκεκριμένη προσέγγιση παραμένει δύσκολη για τα γονιδιώματα των ατόμων που έζησαν στο παρελθόν, καθώς το μόνο που έχει απομείνει από αυτούς είναι μερικοί κατακερματισμένοι σκελετοί.

Μερικά τμήματα αυτών των σκελετών μπορεί να περιέχουν ίχνη συντηρημένου DNA, αλλά είναι μοιρασμένα και αραιά, κάτι που καθιστά πρόκληση για την ανάλυσή τους. Η ομάδα ερευνητών στο Ινστιτούτο Jacques Monod ανέλαβε την πρόκληση αυτή και βελτιστοποίησε τις μεθόδους της, ώστε ν’ αποδώσει αξιόπιστα αποτελέσματα.

Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες ν’ αναλύσουν τα αρχαία γονιδιώματα χρησιμοποιώντας πιο προηγμένες μεθόδους.

Οι αναλύσεις για τα γονιδιώματα 7 ατόμων

Σε συνδυασμό με αναλύσεις της μορφολογίας των οστών που έγιναν από ανθρωπολόγους του Inrap, αποκαλύφθηκε ότι ο τάφος περιείχε:

– Μια γυναίκα που ήταν πάνω από 60 χρονών κατά τον χρόνο του θανάτου της

– Τον γιο της, έναν ενήλικο άνδρα, ηλικίας περίπου 20-39 ετών

– Τον εγγονό της, ηλικίας περίπου 4-8 ετών

– Την μητέρα του εγγονού, ηλικίας 20-39 ετών

– Μία νεαρή γυναίκα ηλικίας 20-39 ετών

– Ένα νεογέννητο

– Ένα παιδί ηλικίας μεταξύ 6-10 ετών.

Τι έδειξε η ανάλυση

Τα τελευταία τρία άτομα δεν σχετίζονταν με τα άλλα στον τάφο και το τελευταίο παιδί δεν είχε καμία σχέση με τα άλλα. Οι πατέρες του ενήλικου άνδρα, του νεογέννητου μωρού και του άλλου παιδιού δεν ήταν παρόντες. Μπορεί, επομένως, να υποτεθεί ότι δεν πρόκειται για τον τάφο μιας βιολογικής οικογένειας.

Από την άλλη πλευρά, όλα τα θηλυκά κουβαλούσαν ένα κληρονομικό στοιχείο, χαρακτηριστικό των πληθυσμών της νότιας Γαλλίας και της νοτιοδυτικής Ευρώπης, και αυτή η κοινή καταγωγή, έξω από τα όρια του τάφου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί θάφτηκαν μαζί.

Επιπλέον, το γονιδίωμα του ενήλικα άνδρα διαχωρίστηκε μεταξύ των γαλλικών νεολιθικών καταβολών της μητέρας του και από τον πατέρα του, το γονιδίωμα των νομαδικών λαών της στέπας, βόρεια της Μαύρης Θάλασσας. Αυτοί οι νομάδες μετανάστευσαν στην κεντρική Ευρώπη περίπου 5.000 χρόνια στο παρελθόν, και ενσωματώθηκαν με τους τοπικούς νεολιθικούς πληθυσμούς πριν συνεχίσουν τη μετανάστευση τους προς τα ανατολικά, βόρεια και βορειοδυτικά της Ευρώπης.

Μέσα στα επτά άτομα που είναι θαμμένα στον τάφο, παρατηρείται σχεδόν σε «πραγματικό χρόνο» η εισαγωγή του γονιδιώματος των νομάδων της στέπας στον νεολιθικό πληθυσμό της περιοχής.

Η εξαιρετική αυτή κατάσταση, η οποία δεν είχε περιγραφεί προηγουμένως, επέτρεψε στους επιστήμονες να ανακατασκευάσουν το τμήμα του γονιδιώματος του ενήλικα ανθρώπου που είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, ο οποίος απουσίαζε από τον τάφο και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να αναλυθεί άμεσα.

Οι ερευνητές είχαν προηγουμένως λάβει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα για έναν άλλο άνθρωπο με καταγωγή από τη στέπα, ο οποίος τάφηκε στην κοιλάδα Έιν. Αυτοί οι δύο άνδρες θα μπορούσαν επομένως να ανήκουν στον ίδιο πληθυσμό.

ΝΑΤΑΣΣΑ ΡΟΥΓΓΕΡΗ

Η ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν ηττήθηκε, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, ενώ η ενωμένη Αριστερά νίκησε, χάρη στο δημοκρατικό μέτωπο που συγκροτήθηκε και σε αυτές τις εκλογές στην Γαλλία.

Το απίστευτο σενάριο αυτού του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών, κόντρα στα οδυνηρά αποτελέσματα του πρώτου γύρου, είδε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο να βγαίνει πρώτο, την προεδρική πλειοψηφία του Εμανουέλ Μακρόν να «σκαρφαλώνει» στη δεύτερη θέση και τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό μόλις στην τρίτη θέση, παρόλο που θεωρούνταν φαβορί μετά τον θρίαμβό του την προηγούμενη Κυριακή.

Η ανατροπή έγινε στην Γαλλία, ωστόσο, βιώνει ξανά και ξανά την αγωνία του ακροδεξιού κίνδυνου, η οποία, όπως λέει και η Λεπέν, «απλώς αναβάλλεται» μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Και αυτό κάτι σημαίνει για τις δυνάμεις του λεγόμενου «δημοκρατικού κόσμου»

Αυτό το δημοκρατικό μέτωπο, για το οποίο είχε ειπωθεί και γραφτεί στην Γαλλία ότι πέθαινε, αποφασίστηκε γρήγορα από την Αριστερά το βράδυ της 30ής Ιουνίου, με το μεγαλύτερο μέρος της προεδρικής πλειοψηφίας να το ακολουθεί, και έτσι πέτυχε το σημαντικότερο όλων: να αποτρέψει την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία.

Η πολιτική ωριμότητα των Γάλλων… έστω και στον β’ γύρο

Για άλλη μια φορά, ο γαλλικός λαός επέδειξε εξαιρετική πολιτική ωριμότητα, που μπροστά στην απειλή που δέχεται η δημοκρατία δεν επέλεξε τον «καναπέ», ούτε τις παραλίες των ακριβών γαλλικών θερέτρων, καθώς προσήλθε μαζικά και τις δύο Κυριακές, για να υπερασπιστεί τις αξίες που κληρονομήθηκαν από τον Διαφωτισμό, αξίες τις οποίες ο Εθνικός Συναγερμός, στην πραγματικότητα, συνεχίζει να απειλεί.

Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι ο ίδιος λαός που ανέβασε στην κορυφή την ακροδεξιά στον πρώτο γύρο και κόντεψε να την  «εγκαταστήσει» στο Ελιζέ σε προηγούμενες προεδρικές εκλογές.

Λέγοντας τελικά «όχι» σε μια ακροδεξιά κυβέρνηση, ο γαλλικός λαός απέρριψε την ιδέα μιας ξενοφοβικής, κακοφορμισμένης, εσωστρεφούς Γαλλίας, όπου το κράτος δικαίου θα είχε αναμφίβολα διαβρωθεί σταδιακά.

Οι Γάλλοι, από την αριστερά, το κέντρο και τη δεξιά, που αρνήθηκαν να δουν την ακροδεξιά να παίρνει την εξουσία, έσωσαν, κατά κάποιο τρόπο, την ιδέα που έχουν για τη δημοκρατία.

Οι ευθύνες της Αριστεράς

Η ενωμένη αριστερά ήταν η πρώτη, και με πολύ σαφή τρόπο, που ζήτησε από τους ψηφοφόρους να βάλουν φραγμό. Κατά κάποιον τρόπο ανταμείφθηκε, αφού οι Γάλλοι την έβαλαν επικεφαλής σε αυτό τον δεύτερο γύρο. Φυσικά, η πλειοψηφία της είναι μόνο σχετική, αλλά την υποχρεώνει να ανταποκριθεί στην ωριμότητα του εκλογικού σώματος.

Καλείται να το πράξει, εφαρμόζοντας το πρόγραμμά της, το οποίο υπόσχεται μεγαλύτερη ισότητα και προσοχή στα κοινωνικά ζητήματα, επαναφέροντας τα σχολεία στο επίκεντρο του δημοκρατικού συμφώνου, επιβραβεύοντας τους εκπαιδευτικούς, αλλάζοντας τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, όπως ήδη υποσχέθηκε ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, και προσπαθώντας να απαντήσει στο αίσθημα παρακμής που τροφοδοτεί την ψήφο στην ακροδεξιά.

Η ακροδεξιά δεν θα φύγει

Ωστόσο, όπως είπε στις πρώτες δηλώσεις της η Μαρίν Λεπέν, «έχω πολύ μεγάλη εμπειρία για να απογοητευτώ από ένα αποτέλεσμα όπου διπλασιάζουμε τον αριθμό των βουλευτών μας». Και έχει δίκιο, αν αναλογιστεί κανείς πως ο Εθνικός Συναγερμός και οι σύμμαχοί του φαίνεται ότι θα κερδίσουν από 138 έως 145 έδρες στην γαλλική Εθνοσυνέλευση, σε σύγκριση με τους 89 βουλευτές που είχε στην προηγούμενη σύνθεση.

Η ανατροπή έγινε στην Γαλλία, ωστόσο, βιώνει ξανά και ξανά την αγωνία του ακροδεξιού κίνδυνου, η οποία, όπως λέει και η Λεπέν, «απλώς αναβάλλεται» μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Και αυτό κάτι σημαίνει για τις δυνάμεις του λεγόμενου «δημοκρατικού κόσμου» στην Γαλλία και σε όλη την Ευρώπη, ως προς τους λόγους που οδηγούν τον κόσμο στην ακροδεξιά ψήφο. Λέγεται αποτυχία κοινωνικής πολιτικής και δεν αφορά μόνο στον Εμανουέλ Μακρόν.

Πηγή: in.gr

Πολύ μεγάλη αναμένεται να είναι η συμμετοχή στον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, όπου η επικράτηση του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού είναι ένα από τα πιθανότερα ενδεχόμενα. Οι γαλλικές αρχές έχουν κινητοποιήσεις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις για να διαφυλάξουν την τάξη στην κρίσιμη αυτή εκλογική διαδικασία, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 9 το βράδυ ώρα Ελλάδας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στη μία το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας) η συμμετοχή στον β' γύρο των εκλογών έφτασε το 26,63%, έναντι 25,9% στον α' γύρο, την περασμένη Κυριακή. Επίσης, το ποσοστό αυτό είναι το υψηλότερο σε βουλευτικές εκλογές μετά το 28,3% του 1981, όταν κέρδισαν τις εκλογές οι Σοσιαλιστές. 

Επιπλέον, το ποσοστό συμμετοχής έως το μεσημέρι είναι σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών του 2022, όταν είχε φτάσει το 18,99%.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, που ενδέχεται να βρεθεί να συγκατοικεί με την ακροδεξιά, την ώρα που ψήφισε, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος να απευθυνθεί με διάγγελμα στον γαλλικό λαό. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, είπε ότι αυτό «θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα της κάλπης».

Τι περιμένουμε το βράδυ

Εκλογές για τον β΄ γύρο διεξάγονται σε 501 από τις 577 μονοεδρικές περιφέρειες της Γαλλίας, καθώς από τον πρώτο γύρο έχουν ήδη εκλέγει 76 βουλευτές, οι οποίοι συγκέντρωσαν πάνω από το 51% των ψήφων.

Από αυτούς 39 ήταν υποψήφιοι με τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, 32 με το νέο Λαϊκό Μέτωπο της Αριστεράς, 2 με την παράταξη του Εμανουέλ Μακρόν και 5 θεωρούνται ανεξάρτητοι δεξιοί. Επίσης σε μία περιφέρεια ο δεύτερος υποψήφιος αποσύρθηκε και έτσι η εκλογή του πρώτου θεωρείται δεδομένη.

Αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Εθνικός Συναγερμός μάλλον δεν θα συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία (289 έδρες) στην Εθνοσυνέλευση για να σχηματίσει κυβέρνηση, ταυτόχρονα δείχνουν ότι θα είναι και η κυρίαρχη δύναμη.

► Τα «Όχι» της Liberation στην ακροδεξιά

Γάλλος πολίτης με ένα «τουίτ», δείχνει δύο πρωτοσέλιδα της εφημερίδας Liberation, με διαφορά πολλών χρόνων. Το 2002 όταν πέρασε στον β' γύρο ως υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, πατέρας της σημερινής ηγέτιδας της ακροδεξιάς Μαρίν, και μόλις προχθές, με υποψήφιο του Εθνικού Συναγερμού για πρωθυπουργό τον Ζορντάν Μπαρντελά.

Οι πλέον πρόσφατες δημοσκοπήσεις, που όμως έχουν υψηλό ποσοστό σφάλματος, εμφανίζουν το κόμμα της Μαρίν Λεπέν και τους συμμάχους να λαμβάνουν από 175 ως 205 έδρες, έναντι 89 που κέρδισαν το 2022. Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο των κομμάτων της Αριστεράς και άλλοι αριστεροί υποψήφιοι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν από 145 έως 175 έδρες, έναντι 150 που είχαν, ενώ σοβαρή μείωση εδρών εμφανίζεται να έχει η παράταξη Μακρόν, «Μαζί», η οποία από τις 245 έδρες που είχε το 2022 θα κυμανθεί ανάμεσα στις 118 και τις 148 έδρες. Τέλος το Ρεπουμπλικανικό κόμμα μαζί με άλλους δεξιούς υποψήφιους θα έχουν από 57 έως 67 έδρες, πάνω κάτω όσους είχαν.

Στη δημοσκόπηση του Ipsos που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Le Monde διαπιστώνεται ότι, σε περίπτωση αναμέτρησης ενός αριστερού υποψηφίου κι ενός ακροδεξιού, ο ένας στους δύο ψηφοφόρους της παράταξης Μακρόν θα απείχε από την ψηφοφορία, ένα 32% θα ψήφιζε υπέρ του αριστερού υποψηφίου και το 18% υπέρ του ακροδεξιού. 

Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση αναμέτρησης ενός υποψηφίου της παράταξης Μακρόν κι ενός ακροδεξιού υποψηφίου, το 62% από αυτούς που στον πρώτο γύρο είχαν ψηφίσει Αριστερά θα ψήφιζε στο δεύτερο γύρο τον υποψήφιο της παράταξης Μακρόν, το 32% θα επέλεγε την οδό της αποχής και μόνο το 16% θα επέλεγε τον ακροδεξιό υποψήφιο.

30.000 αστυνομικοί στους δρόμους

Η γαλλική κυβέρνηση βρίσκεται σε αναβρασμό εν όψει της ανακοίνωσης του εκλογικού αποτελέσματος το βράδυ της Κυριακής, εξαιτίας της ακραίας πόλωσης, ενώ υπάρχει φόβος για επεισόδια.

Ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλντ Νταρμανέν, ανακοίνωσε ότι έχουν κινητοποιηθεί 30.000 αστυνομικοί και χωροφύλακες, συμπεριλαμβανομένων 5.000 στο Παρίσι και τα προάστια της γαλλικής πρωτεύουσας. Όπως είπε, είναι πολύ μεγάλη κινητοποίησης, ώστε να εμποδίσει «τους ακροαριστερούς ή τους ακροδεξιούς να εκμεταλλευτούν την κατάσταση μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για να δημιουργήσουν αταξία».

Η Φρανσουάζ Αρντί, η τραγουδίστρια που έγινε γνωστή τη δεκαετία του 1960 με την επιτυχία Tous les garçons et les filles, πέθανε σε ηλικία 80 ετών μετά από μάχη με τον καρκίνο.

Η Γαλλίδα με το εμβληματικό, διαχρονικό στυλ, η τραγουδίστρια που ενέπνευσε πολλούς σχεδιαστές μόδας και ήταν αντικείμενο λατρείας από πολλούς σκηνοθέτες, άφησε την τελευταία της πνοή στο Παρίσι, σκορπίζοντας θλίψη σε όλους όσους αγάπησαν τα τραγούδια της.

Ο γιος της Τομάς Ντουτρόνκ μοιράστηκε μια κοινή φωτογραφία τους, γράφοντας: "Η μαμά έφυγε".

Η τραγουδίστρια, έπασχε από καρκίνο και σε μια συνέντευξή της είχε πει:

"Δεν φοβάμαι να πεθάνω, αλλά φοβάμαι πάρα πολύ να υποφέρω, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει ήδη".

Η ζωή της Φρανσουάζ Αρντί

Η Αρντί γεννήθηκε στο κατεχόμενο από τους Ναζί Παρίσι το 1944 και μεγάλωσε με τη μητέρα της.

Σε ηλικία 16 ετών, έλαβε την πρώτη της κιθάρα ως δώρο και άρχισε να γράφει τα δικά της τραγούδια, να τα ερμηνεύει ζωντανά και να κάνει οντισιόν για δισκογραφικές εταιρείες. Το 1961 υπέγραψε συμβόλαιο με την Disques Vogue.

Η Αρντί εμπνευσμένη από το γαλλικό τραγούδι και τις μπαλάντες του αλλά και από τα πιο μοντέρνα στυλ της pop και του rock’n’roll, έγινε βασικό κομμάτι του στυλ yé-yé που κυριάρχησε στη γαλλική μουσική των μέσων του αιώνα. Ονομάστηκε έτσι από την προτίμηση των αγγλόφωνων συγκροτημάτων της εποχής να τραγουδούν το "yeah", και η Αρντί έβαλε το χεράκι της στην επινόησή του: ένα πρώιμο τραγούδι, το La Fille Avec Toi, ξεκινούσε με τις αγγλικές λέξεις: "Oh, oh, yeah, yeah, yeah".

Η σύνθεσή της "Tous les garçons et les filles" ήταν η μεγάλη της επιτυχία το 1962 και πούλησε περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα- ήταν στην κορυφή των γαλλικών charts, όπως και τα πρώιμα singles Je Suis D’Accord και Le Temps de L’Amour. Το 1963, η Αρντί εκπροσώπησε το Μονακό στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision και κατέλαβε την πέμπτη θέση.

Η Αρντί υπήρξε αντικείμενο λατρείας για πολλούς άνδρες αστέρες της ποπ της δεκαετίας του ’60, συμπεριλαμβανομένων των Rolling Stones και του David Bowie. Ο Bob Dylan έγραψε ένα ποίημα γι’ αυτήν για τις σημειώσεις του άλμπουμ του 1964 Another Side of Bob Dylan, ξεκινώντας: "Για τη Françoise Hardy, στην άκρη του Σηκουάνα, μια γιγάντια σκιά της Παναγίας των Παρισίων προσπαθεί να πιάσει το πόδι μου …".

Γαλλικά αντιπολιτευόμενα αριστερά κόμματα υποσχέθηκαν τη Δευτέρα το βράδυ να εργαστούν μαζί και να ορίσουν κοινούς υποψηφίους στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν αργότερα αυτό το μήνα, για να αμφισβητήσουν την κυβέρνηση και την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν που απειλεί με την σοκαριστική άνοδό της. 

Οι σοσιαλιστές, οι πράσινοι, οι κομμουνιστές και το ριζοσπαστικό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία σε κοινή δήλωσή τους απευθύνουν έκκληση για μια κοινή πλατφόρμα με στόχο «να παρουσιάσουν μια εναλλακτική επιλογή απέναντι στον Εμμανουέλ Μακρόν και να δώσουν μάχη εναντίον του ρατσιστικού προγράμματος της άκρας δεξιάς». Τα κόμματα ανακοίνωσαν ότι θα υποστηρίξουν έναν κοινό υποψήφιο σε κάθε εκλογική περιφέρεια από τον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας στις 30 Ιουνίου.

Στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν, Εθνική Συσπείρωση, συγκέντρωσε 32%. Το κόμμα της κυβερνητικής παράταξης Αναγέννηση του Μακρόν έλαβε σχεδόν το 15%, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα έλαβε ποσοστό περί το 14%. Ακολουθούν η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λικ Μελανσόν με 8%, οι κεντροδεξιοί Ρεπουμπλικανοί με 7%, οι Οικολόγοι με 5% όπως και το ακροδεξιό κόμμα του Ερικ Ζεμούρ. Η συμμετοχή ήταν στο 52,5% του εκλογικού σώματος και ήταν η μεγαλύτερη συμμετοχή στις ευρωεκλογές τα τελευταία 30 χρόνια στη Γαλλία.

Τα προοδευτικά κόμματα είχαν συνεργασθεί και στη διάρκεια της προηγούμενης εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές το 2022. Ωστόσο στη συνέχεια, οι ηγεσίες και οι διαφορές πολιτικές -μεταξύ άλλων και για τον πόλεμο στη Γάζα- προκάλεσαν ρωγμές στη συμμαχία.

Μετά τις μαζικές απώλειες του κόμματός του στις ευρωεκλογές της Κυριακής, ο Μακρόν ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές και διέλυσε την Εθνοσυνέλευση. Στην πρώτη δημοσκόπηση που δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα, ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός φέρεται να συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίζει απόλυτη πλειοψηφία.

Την ίδια ώρα, η εφημερίδα «Liberation» κυκλοφορεί σήμερα Δευτέρα με τίτλο - κάλεσμα σε όλα τα προοδευτικά κόμματα να φτιάξουν «λαϊκό μέτωπο» απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς. Η εφημερίδα κρίνει πως είναι «ιστορικής ευθύνης» τα κόμματα να συνεννοηθούν και να κατέβουν μαζί στις βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου. 

Μια συμφωνία επιτεύχθηκε σήμερα στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, με την οποία διασφαλίζεται ότι το 25% των πνευματικών/συγγενικών δικαιωμάτων θα καταβληθεί στους δημοσιογάφους για τη χρήση του περιεχομένου τους από τους κολοσσούς του διαδικτύου και την OpenAI, ανακοίνωσαν τα συνδικάτα και η διεύθυνση της εφημερίδας.

Τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, που το 2019, με ευρωπαϊκή οδηγία, επεκτάθηκαν και στις ψηφιακές πλατφόρμες, δίνουν τη δυνατότητα στις εφημερίδες, τα περιοδικά ή τα πρακτορεία ειδήσεων να αποζημιώνονται όταν το περιεχόμενό τους επαναχρησιμοποιείται από εταιρείες κολοσσούς, όπως είναι η Google ή το Facebook. Τα επόμενα χρόνια, με αρκετή δυσκολία, επιτεύχθηκαν συμφωνίες-πλαίσια για την καταβολή των πνευματικών δικαιωμάτων σε ενώσεις μέσων ενημέρωσης καθώς και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως έγινε με τη Le Monde.

Τα συνδικάτα CFDT, SNJ και CGT χαιρέτισαν μια «ιστορική συμφωνία». Η διεύθυνση της εφημερίδας, στη δική της ανακοίνωση, εξέφρασε την ελπίδα οι όροι της συμφωνίας αυτής να εφαρμοστούν και από άλλες καθημερινές εφημερίδες, ώστε να διανεμηθούν τα πνευματικά δικαιώματα «δίκαια και με τον κατάλληλο τρόπο» όπως προβλέπει ο νόμος.

Τον περασμένο Μάρτιο η Le Monde έγινε η πρώτη εφημερίδα στη Γαλλία που σύναψε σχέση συνεργασίας με την αμερικανική εταιρεία OpenAI, δημιούργημα της οποίας είναι η εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης και δημιουργίας περιεχομένου ChatGPT. Οι χρήστες του ChatGPT έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της Monde και η εφαρμογή «εκπαιδεύεται» μέσω αυτού. «Διασφαλίσαμε ότι το μερίδιο αυτών των εσόδων για την ανάδειξη του περιεχομένου μας στις απαντήσεις (το αποκαλούμενο “Output” του ChatGPT), θα μπαίνει στην ίδια κατηγορία με τα συγγενικά δικαιώματα», διευκρίνισε η διεύθυνση της εφημερίδας.

Η πρώτη καταβολή, για τα έτη 2019-23, θα γίνει τον Ιούλιο. Κάθε δημοσιογράφος πλήρους απασχόλησης που εργάστηκε καθ’ όλη αυτήν την περίοδο θα λάβει ένα ακαθάριστο ποσό που υπολογίζεται στα 1.988 ευρώ.

Το υπόλοιπο 75% των συγγενικών δικαιωμάτων θα επενδυθεί στην εφημερίδα «ώστε να επωφεληθούν όλες οι επαγγελματικές κατηγορίες, ιδίως όσον αφορά τις αμοιβές», ανέφεραν τα συνδικάτα.

Δύο επαγγελματικές οργανώσεις του γαλλικού Τύπου, οι Apig και SEPM, κάλεσαν σήμερα τις εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης «να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις» ώστε να χρησιμοποιούν επί πληρωμή το περιεχόμενο των 800 εντύπων που εκπροσωπούν. «Δεν είναι αποδεκτό από τους εκδότες αυτά τα έντυπα που προστατεύονται από πνευματική ιδιοκτησία (…) να χρησιμοποιούνται χωρίς έγκριση, εκτός κάθε συμβατικού πλαισίου», ανέφεραν οι δύο ενώσεις στην κοινή ανακοίνωσή τους.

Η εύθραυστη επιστροφή στην ηρεμία «συνεχίζεται», σύμφωνα με το Παρίσι, στη Νέα Καληδονία, όπου με τις πρώτες πτήσεις αναμένεται να απομακρυνθούν σήμερα Τρίτη (21/05) οι Νεοζηλανδοί και οι Αυστραλοί που ήταν αποκλεισμένοι σ’ αυτό το γαλλικό έδαφος, το οποίο έχει παραλύσει έπειτα από μια εβδομάδα βιαιοτήτων πρωτοφανών εδώ και 40 χρόνια.

Παρά τις «σαφείς προόδους» όσον αφορά την ασφάλεια, για τις οποίες έκανε λόγο νωρίτερα ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, από το γαλλικό προεδρικό μέγαρο ανακοινώθηκε η κινητοποίηση «για ένα διάστημα» στρατιωτικών για να «προστατεύσουν τα δημόσια κτίρια» του αρχιπελάγους αυτού του Νότιου Ειρηνικού και να ανακουφίσουν αστυνομικούς και χωροφύλακες.

«Η επιστροφή στην ηρεμία συνεχίζεται στο σύνολο του εδάφους» της Καληδονίας, έγραψε ο αντιπρόσωπος του γαλλικού κράτους στο αρχιπέλαγος Λουί Λεφράν σε ανακοίνωσή του που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα το πρωί.

Εντούτοις ανακοίνωσε παράλληλα την αποστολή επιπλέον δυνάμεων «μέσα στις επόμενες ώρες» για να σταματήσουν οι βιαιότητες, οι οποίες συγκλονίζουν από τη Δευτέρα το αρχιπέλαγος ως αντίδραση σε μια συνταγματική αναθεώρηση που καταγγέλλεται από τους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας του εν λόγω εδάφους.

Σε μια ένδειξη των δυσκολιών τις οποίες αντιμετωπίζουν οι δυνάμεις της τάξης για να ανακτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης της ασφάλειας, από το διεθνές αεροδρόμιο του γαλλικού αρχιπελάγους ανακοινώθηκε πως θα παραμείνει μέχρι την Πέμπτη κλειστό για τις εμπορικές πτήσεις.

Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, οι οποίες προσπαθούν εδώ και ημέρες να επαναπατρίσουν τους εκατοντάδες πολίτες τους που παραμένουν αποκλεισμένοι, ανακοίνωσαν σήμερα το πρωί πως στέλνουν αεροπλάνα για να τους απομακρύνουν.

Ο νεοζηλανδός υπουργός Εξωτερικών Γουίνστον Πίτερς ανακοίνωσε σήμερα ότι η κυβέρνησή του ναύλωσε μια πτήση προς τη Νουμεά. Το αεροπλάνο, το οποίο αναχώρησε αργά σήμερα το πρωί (τοπική ώρα), πρόκειται να επαναπατρίσει πενήντα Νεοζηλανδούς.

Δύο άλλα αεροσκάφη αναμένεται να αναχωρήσουν μέσα στην ημέρα από την Αυστραλία για να απομακρύνουν «αυστραλούς και άλλους τουρίστες», πρόσθεσε η αυστραλή ομόλογός του Πένι Γουόνγκ.

Ειδικότερα, η Αυστραλία ανακοίνωσε ότι έλαβε άδεια για δύο πτήσεις εκκένωσης των περίπου 300 πολίτες της που έχουν εγκλωβιστεί στη Νέα Καληδονία

«Λάβαμε την άδεια να στείλουμε δύο πτήσεις που ναυλώθηκαν από την αυστραλιανή κυβέρνηση σήμερα για να επιτρέψουμε στους Αυστραλούς τουρίστες και σε άλλους να φύγουν από τη Νέα Καληδονία», δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας.

Η Νουμεά και τα περίχωρά της εξακολουθούν να αποτελούν θέατρο συγκρούσεων και τα οδοφράγματα ενισχύθηκαν μάλιστα κατά τόπους στη διάρκεια της νύκτας, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου, στον οποίο αυτήκοοι μάρτυρες έκαναν λόγο για σημαντικές εκρήξεις στη συνοικία Τουμπάν.

Έξι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από την αρχή των βιαιοτήτων, έκτασης πρωτοφανούς εδώ και σχεδόν 40 χρόνια σ’ αυτό το αρχιπέλαγος της Ωκεανίας. Μεταξύ των νεκρών περιλαμβάνονται δύο χωροφύλακες, οι σοροί των οποίων επαναπατρίσθηκαν χθες, Δευτέρα, με στρατιωτικό αεροπλάνο στην ηπειρωτική Γαλλία.

Παρά τη μαζική ανάπτυξη δυνάμεων εσωτερικής ασφαλείας, οι οποίες ξεπερνούν πλέον τα 2.700 μέλη στη Νέα Καληδονία, η κατάσταση παραμένει «επισφαλής» καθ’ ομολογίαν των ίδιων των αρχών.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΒΕΡΓΟΛΙΑ

Η προεφηβεία όλων και περισσότερων ανηλίκων στη Γαλλία ρυθμίζεται πια με το χρονόμετρο.

Όχι κανονικό, αν και μπορεί πια να υπάρχει πράγματι σε σπίτια.

Για πολλούς, χτυπά απαρέγκλιτα στις 11 το βράδυ.

Οι δε… παραβάτες κινδυνεύουν να έχουν άσχημα μπλεξίματα.

Ίσως όχι απαραίτητα με τους γονείς τους, αλλά σίγουρα με το νόμο.

Με αυτή ακριβώς τη νέα ρύθμιση άρχισε ο Μάης στην όμορφη μεσογειακή πόλη της Νίκαιας, στη νοτιοανατολική Γαλλία.

Ο μακρονικός δήμαρχός της, Κριστιάν Εστρόσι εξέδωσε διαταγή να αδειάζουν οι δρόμοι από ασυνόδευτα παιδιά το βράδυ.

Η απαγόρευσης νυχτερινής κυκλοφορίας για ανηλίκους κάτω των 13 ετών τέθηκε σε ισχύ στη Νίκαια αρχής γενομένης από την Πρωτομαγιά.

Ισχύει από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί.

Ακολουθεί έτσι το παράδειγμα άλλων γαλλικών πόλεων, που υιοθέτησαν ήδη ανάλογα μέτρα το τελευταίο διάστημα.

Τα αποδίδουν στο πλαίσιο πάταξης της παραβατικότητας στις τάξεις των ανηλίκων.

Στο φόντο είναι οι ταραχές που συγκλόνισαν προ έτους τη Γαλλία.

Η Νίκαια δεν είχε γλιτώσει από το περσινό ποτάμι της λαϊκής οργής, που πυροδότησαν οι διευρυνόμενες ανισότητες επί προεδρίας (και) του Εμανουέλ Μακρόν.

Όπως και αλλού, πολλές γειτονιές της πέμπτης μεγαλύτερης πόλης της Γαλλίας μαστίζονται από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα.

Όμως δεν εξάλειψε ούτε τη μεν, ούτε τη δε η απαγόρευση νυχτερινής κυκλοφορίας ανηλίκων που είχε και πάλι επιβληθεί στη Νίκαια από το 2009 έως το 2020.

Η προφανής εξήγηση της αναποτελεσματικότητας του μέτρου είναι ότι τα παιδιά δεν είναι η αιτία των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων.

Όπως άλλωστε και το δια νόμου βαρδινό «μάντρωμά» τους στα σπίτια δεν αποτελεί τη λύση.

Όμως το πρόσφατο σοκ από τη δολοφονία ενός 15χρονου από συνομηλίκους του, κοντά στο σχολείο του, στο Παρίσι, επανέφερε στον πολιτικό διάλογο το θέμα «του νόμου και της τάξης» στη Γαλλία.

Και δη παραμονές των ευρωεκλογών του Ιουνίου, με τη λεπενική ακροδεξιά δημοσκοπικά να «καλπάζει».

Νυχτερινή άποψη από τα άδεια σοκάκια της Νίκαιας στη Γαλλία (photo: Unsplash/Djim Loic)

Αναζητώντας… διέξοδο κινδύνου

Το θέμα της παραβατικότητας των ανηλίκων προσφέρεται ως «βούτυρο στο ψωμί» της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης.

Με τις νέες απαγορεύσεις, το πολιτικό στρατόπεδο του ευρύτερου χώρου της Δεξιάς επιχειρεί να της πάρει την προεκλογική «μπουκιά από το στόμα».

Όχι τυχαία, όσοι δήμαρχοι έχουν μέχρι στιγμής επιβάλει μέτρα απαγόρευσης της νυχτερινής κυκλοφορίας ανηλίκων προέρχονται από αυτόν τον πολιτικό χώρο.

«Η πόλη της Νίκαιας έχει καταστήσει την ασφάλεια προτεραιότητά της», ανακοίνωσε το γραφείο του μακρονικού δημάρχου της.

«Θα δούμε αν μπορούμε να αυξήσουμε την ηλικία στα 14, στα 15 ή ακόμη και στα 16, όπου βλέπουμε προβλήματα», τόνισε ο Κριστιάν Εστρόσι στο δίκτυο BFMTV.

Τα σχέδιά του έχουν την «ευλογία» του Γάλλου προέδρου, Γκαμπριέλ Ατάλ, που επισκέφθηκε προς τούτο τη Νίκαια τις προάλλες.

Έχουν επίσης την πλήρη στήριξη του νέου νομάρχη στο Αλπ-Μαριτίμ, με πρωτεύουσα τη Νίκαια.

Μιλώντας σε γονείς για το πώς θα έπρεπε να ελέγξουν τα παιδιά τους, μετά τις περσινές ταραχές, ο Ιγκ Μουτού τους ανέπτυξε χωρίς περιστροφές τη θέση του.

«Δύο χαστούκια και στο κρεβάτι!».

Τώρα, με βάση το νέο μέτρο, όσοι ανήλικοι κάτω των 13 ετών εντοπίζονται να κυκλοφορούν ασυνόδευτοι σε δημόσιους χώρους το βράδυ, θα οδηγούνται στο αστυνομικό τμήμα.

Θα περνούν από εξακρίβωση στοιχείων και θα καλούνται οι γονείς τους για τους παραλάβουν.

Πολλοί αντιδρούν στο νέο μέτρο του δημάρχου της Νίκαιας, γνωστού για μια σειρά από αμφιλεγόμενες αποφάσεις.

«Καλύτερα θα ήταν να φροντίσει τους νέους, αντί να επιβάλλει ποινές», σχολίασε η Ζουλιέτ Σενέλ, δημοτική σύμβουλος με το κόμμα των Πρασίνων.

Τα κονδύλια στο δημοτικό προϋπολογισμό για τη συντήρηση αθλητικών εγκαταστάσεων και κέντρων αναψυχής έχουν περικοπεί.

Σε πολλές περιοχές, τα παιδιά δεν έχουν ασφαλείς χώρους να παίξουν.

Όσα ανήκουν δε σε φτωχές ή/και πολυμελείς οικογένειες, που στοιβάζονται σε μικρά διαμερίσματα, τα βράδια του φετινού καλοκαιριού φαντάζουν ήδη βασανιστικά, σχεδόν όσο ήταν κατά τον εγκλεισμό λόγω της COVID-19.

Ένα παιδί παίζει μόνο του κατά την διάρκεια της πανδημίας, σε περιφραγμένο χώρο στη Γαλλία. (REUTERS/Brendan McDermid)

«Επιδημία» απαγορεύσεων

Παρά τις φωνές για κοντόφθαλμες πολιτικές σε βάρος των παιδιών, ανάλογες απαγορεύσεις έχουν αρχίσει να επεκτείνονται στα γαλλικά εδάφη.

Με απόφαση του Γάλλου υπουργού Εσωτερικών, Ζεράλ Νταρμανέ, έχουν επιβληθεί -και μάλιστα από τις 8 το βράδυ- στο Πουάντ α Πιτρ, την οικονομική πρωτεύουσα της Γουαδελούπης, στις γαλλικές Αντίλλες.

Στο μοτίβο 11μ.μ.-6π.μ. κινήθηκε ο δήμαρχος του Μπεζιέρ, στη νότιο Γαλλία.

«Όταν είσαι 12 ή 13 ετών, δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις στο δρόμο κατά τη διάρκεια της ημέρας», διακήρυξε ο Ρομπέρ Μενάρ, που έχει από το παρελθόν ανοιχτούς διαύλους με τη γαλλική ακροδεξιά.

Πιο πιστός στο μέτρο όλων είναι ωστόσο δεξιός δήμαρχος της Καν σιρ Μερ, μιας πόλης 50.000 κατοίκων λίγο έξω από τη Νίκαια.

Ο Λουί Νεγκρ εκδίδει την ίδια εντολή απαγόρευσης κυκλοφορίας εδώ και είκοσι χρόνια.

Είχε κάνει την αρχή το 2000, ωστόσο το μέτρο «πάγωσε» κατόπιν προσφυγής στα δικαστήρια.

Πήρε τελικά το «πράσινο φως» το 2004 και έκτοτε εφαρμόζεται σε ετήσια βάση.

Το 2007 συνελήφθη ένας 13χρονος, το 2008 άλλος ένας και το 2010 ένας τρίτος.

«Από τότε», λέει με έπαρση ο Νεγκρ, «δεν είχαμε άλλες συλλήψεις».

Όμως οι αντιδράσεις περισσεύουν, όπως και ο προβληματισμός, για τον περιορισμό ενός τμήματος του πληθυσμού -και δη νέων παιδιών, που θα αποτελέσουν αύριο τις επόμενες «φουρνιές» ψηφοφόρων.

Το επιχείρημα είναι αυτό ότι γίνεται για την προστασία τους.

«Αν είναι έτσι, γιατί να μην αποκλείσουμε όλους τους άνδρες από τους δημόσιους χώρους τη νύχτα, ώστε οι γυναίκες να μπορούν να κυκλοφορούν ήσυχες;», αναρωτιέται εύλογα η αριστερή εφημερίδα Liberation.

Για την ακρίβεια, παρατηρεί η καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Επιστημών της Εκπαίδευσης, Εντβίζ Σιρουτέ, «μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό μεταξύ των φεμινιστικών αγώνων και των δικαιωμάτων των παιδιών».

Τα κατασταλτικά μέτρα «λένε πολλά», τονίζει, «για τη σχέση κυριαρχίας μεταξύ του κόσμου των ενηλίκων και εκείνου των παιδιών, τα οποία δεν μπορούν να αμυνθούν».

Πηγή: in.gr