Νίκος Κλέτσας

Νίκος Κλέτσας

Ο Αντώνης Μποσκοΐτης σήμερα Τρίτη 1 Αυγούστου στο On the third day της ΕΡTopen με τον Γιώργο Μουργή

Τρίτη, 01/08/2017 - 07:00
Αυγουστιάτικη πρωτομηνιά σήμερα και ο σκηνοθέτης και δημοσιογράφος της LIFO Αντώνης Μποσκοΐτης ζωντανά 22.00-23.00 στο στούντιο της EΡΤopen - radio στους 106,7 στα FM,  στην εκπομπή On the third day στην ΕΡTopen με τον Γιώργο Μουργή


Ακούστε μας και διαδικτυακά στο www.ertopen.com ή στο www.live24.gr.

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 
(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

"Χρυσή" στο Σκητ νεανίδων με Παγκόσμιο ρεκόρ η Άρτεμις Κεφαλίδου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα σκοποβολής του Μπακού

Δευτέρα, 31/07/2017 - 15:00
Εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε η Άρτεμις Κεφαλίδου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα σκοποβολής που διεξάγεται στο Μπακού (21/7-4/8), καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο σκητ νεανίδων.

Η Κεφαλίδου άφησε στην δεύτερη θέση τη Ρωσίδα Έλενα Μπουχόνοβα (43), ενώ τρίτη ήταν η Ιταλίδα Φραντσέσκα Ντελ Πρέτε (35). Αξίζει να σημειωθεί ότι στον τελικό του σκητ νεανίδων υπήρχε και δεύτερη ελληνική συμμετοχή, η Εμμανουέλα Κατζουράκη, η οποία κατέκτησε την τέταρτη θέση με 27 εύστοχες βολές.

   


Τα αποτελέσματα:


1 ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ Άρτεμις ΕΛΛΑΣ 17 21 24 62 +2 46WRJ ERJ

2 BUKHONOVA Elena RUS 21 19 20 60 43

3 DEL PRETE Francesca ITA 22 23 24 69 35

4 ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗ Εμμανουέλα ΕΛΛΑΣ 22 18 21 61 27

5 ADAMKOVA Hana CZE 22 19 21 62 +1+4 21

6 VAN DER VEEN Esmee NED 19 22 21 62 +1+3 12




Στο μεταξύ, στον τελικό του σκητ γυναικών χρειάστηκε αγώνας διαβάθμισης (shoot-off), προκειμένου να κριθεί το χρυσό μετάλλιο, καθώς οι δύο διεκδικήτριές του είχαν πετύχει από 50 πήλινους δίσκους. Τελικά η Γαλλίδα, Λουσί Αναστασίου επικράτησε με 16-15 της Άντρης Ελευθερίου από την Κύπρο, ενώ στον τελικό έλαβε μέρος ακόμη μια σκοπεύτρια από την Κύπρο, η Παναγιώτα Ανδρέου που κατετάγη πέμπτη.

Η ηθοποιός Ζαν Μορό πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 89 ετών

Δευτέρα, 31/07/2017 - 14:20
Η ηθοποιός Ζαν Μορό, ίνδαλμα του γαλλικού κινηματογράφου, πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 89 ετών, ανακοίνωσε σήμερα η εκπρόσωπός της.

Η πρωταγωνίστρια μαζί με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στο "Μετέωρο Βήμα του Πελαργού" του Θόδωρου Αγγελόπουλου, απεβίωσε στο διαμέρισμα της, διευκρίνισε η Ζαν Οτεσέρ, δήμαρχος του 8ου διαμερίσματος της γαλλικής πρωτεύουσας.

Σύμφωνα με πληροφορία του περιοδικού Closer, η οικιακή της βοηθός βρήκε την Ζαν Μορό νεκρή όταν πήγε στις 7.30΄το πρωί στο σπίτι της οδού Φομπούρ Σεντ-Ονορέ για να αρχίσει τη δουλειά της.

Γεννημένη στις 23 Ιανουαρίου του 1928 στο Παρίσι από πατέρα εστιάτορα και αγγλίδα μητέρα, χορεύτρια στο επάγγελμα, η αξέχαστη ερμηνεύτρια του τραγουδιού "Tourbillon" στην ταινία "Jules et Jim" (Ζιλ και Τζιμ") του Φρανσουά Τριφό, γύρισε περισσότερες από 130 ταινίες.

Η ηθοποιός με την αισθησιακή ομορφιά και την απαράμιλλη επιβλητική φωνή, γοήτευσε τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στα 65 χρόνια της καριέρας της, ανάμεσά τους τον 'Ορσον Γουέλς ("Une histoire immortelle" /"Αθάνατη ιστορία"), τον Λουίς Μπουνιουέλ ( ("Le Journal d'une femme de chambre"/ "Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας"), τον Μικελάντζελο Αντονιόνι ("La notte"/"Η νύχτα"), τον Τζόζεφ Λόουζι ("Eva"'/"Εύα"). Απέσπασε το 1992 το βραβείο Σεζάρ καλύτερης ηθοποιού για την ερμηνεία της στην ταινία "La vieille qui marchait dans la mer" του Laurent Heynemann.

Η Μορό που τιμήθηκε το 1960 στις Κάννες για την ερμηνεία της στην ταινία "Moderato Cantabile" ("Μοντεράτο Καντάμπιλε") του Πίτερ Μπρουκ, υπήρξε η μόνη ηθοποιός που προήδρευσε δύο φορές σε αυτό το κινηματογραφικό φεστιβάλ (το 1975 και το 1995). Επίσης ήταν επανειλημμένα η οικοδέσποινα της τελετής απονομής των βραβείων του φεστιβάλ στη Γαλλική Ριβιέρα.

Έξοδος στις Αγορές, όπως το νερό του Καματερού που «θεράπευε» τον καρκίνο και το ραντεβού στα γουναράδικα

Δευτέρα, 31/07/2017 - 17:03
Από Κώστας Παπουλής

Κάποτε, αν δεν κάνω λάθος στα τέλη της δεκαετίας του 70, κυκλοφορούσαν βυτία στις γειτονιές και μοίραζαν, ένα «θαυματουργό» νερό που «θεράπευε» τον καρκίνο. Πλήθος κόσμου συνέρρεε, για να πάρει ένα μαγικό μπουκαλάκι. Όλη η υπόθεση- παρόλη την γελοιότητά της- κατάφερε να πάρει μορφή μαζικής υστερίας. Δεν θυμάμαι τελικά, αν ο Καματερός κατέληξε στα δικαστήρια.

Όμως ένα ανάλογο παραμύθι ζούμε σήμερα, η έξοδος στις αγορές λένε θα μας βγάλει από την κρίση και τα μνημόνια. Αυτή η διαπίστωση της κυβέρνησης, επιφανών στελεχών της, αλλά και του συνόλου σχεδόν της παρασιτικής, πολιτικής και οικονομικής ημί-ελίτ που κυβερνάει και ρημάζει τον τόπο, κάτω από την στυγνή μπότα του ξένου παράγοντα, έχει τόσο βάση, όσο και το ότι εκείνο το νεράκι του Καματερού, «θεράπευε» τον καρκίνο.

Δεν χρειάζεται για να ανασκευαστεί το «μύθευμα» αυτό, δηλαδή ότι στον πραγματικό κόσμο, δεν πρόκειται να βγούμε ούτε από την κρίση, ούτε από τα μνημόνια από το να ειπωθούν τρεις απλές αλήθειες:

Πρώτη αλήθεια: Σε εποχές κρίσης και βαθιάς ύφεσης -και ως γνωστόν η πατρίδα μας βιώνει την πιο βαθιά κρίση που έχει γνωρίσει ποτέ μεταπολεμικά χώρα, με μέσο ή υψηλό επίπεδο κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης- αποθεώνονται τα οικονομικά της κρατικής παρέμβασης.
Και αυτό μας το διδάσκει η οικονομική επιστήμη, επιβεβαιώνεται όμως και από την ιστορία. Ακόμη και αν είναι κανείς οπαδός και θιασώτης της ελεύθερης αγοράς, αλλά στοιχειωδώς συντάσσεται με την ορθολογική οικονομική σκέψη, καταλαβαίνει, ότι σε τέτοιες συνθήκες η έξοδος από την κρίση, δεν είναι εφικτή χωρίς ισχυρή δημόσια παρέμβαση.

Η παρέμβαση αυτή, απαιτεί τουλάχιστον, σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών για την ενίσχυση της εγχώριας ζήτησης και την ανάσχεση της ανεργίας. Όμως, η Ελλάδα έχει δεσμευτεί σε τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα για να πληρώνει τόκους για δεκαετίες. Η δημοσιονομική πολιτική είναι λοιπόν δεσμευμένη στην αντίθετη ακριβώς φορά από αυτή που πρέπει να ακολουθηθεί. Επειδή ο μεγάλος όγκος του χρέους θα διακρατείται για δεκαετίες, από τους ξένους δανειστές, μηχανισμούς στήριξης και ίσως ιδιώτες, είναι αδύνατον να αλλάξουμε ρότα, μια που αυτοί θα επιβάλλουν μόνιμα όρους σκληρής λιτότητας.

Με άλλα λόγια, δεν έχει κανένα νόημα η έξοδος στις αγορές, αν δεν απελευθερωθεί η δημοσιονομική πολιτική.
Αυτό ακριβώς είναι το μνημόνιο, είναι η επιβολή της λιτότητας, και η χώρα θα βρίσκεται σε μνημόνιο-λιτότητα σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα τουλάχιστον έως το 2060. Αλλά πέρα από το «ελληνικό-θεσμικό» μνημόνιο, για μια χώρα με υψηλό χρέος όπως η πατρίδα μας, μνημόνιο συνεπάγεται η παραμονή στο ευρώ, εξ αιτίας του Σύμφωνου Σταθερότητας, του Δημοσιονομικού Συμφώνου, της απαγόρευσης νομισματικής χρηματοδότησης των δημόσιων δαπανών κλπ, κλπ, κλπ.

Πρέπει επίσης, να σημειώσουμε, ότι στην Ελλάδα, οποιαδήποτε επεκτατική πολιτική (δημοσιονομική, νομισματική), οδηγεί σε αύξηση του ελλείμματος του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών, λόγω ελλείμματος ανταγωνιστικότητας. Οπότε, απαιτείται νέος εξωτερικός δανεισμός, ιδιωτικός ή δημόσιος. Συνεπώς, τα οικονομικά της κρατικής παρέμβασης που είναι απαραίτητα για την έξοδο από την κρίση, απαιτούν και εθνικό νόμισμα-για να γίνει η απαραίτητη υποτίμηση, ή και να συνδυαστεί με άλλα μέσα προστατευτισμού- ώστε η αύξηση της ζήτησης να μην διοχετευθεί στην αλλοδαπή και διογκωθεί έτσι το εξωτερικό έλλειμμα.

Δεύτερη αλήθεια: Η επταετής πολιτική της λιτότητας των ιδιωτικοποιήσεων και της εσωτερικής υποτίμησης έχει αποτύχει όσον αφορά τον στόχο να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Έχει πετύχει βέβαια
τον στόχο των δανειστών, για εξισορρόπηση των λεγόμενων δίδυμων ελλειμμάτων, δημόσιου και εξωτερικού. Πρόκειται για μια Δανειο-ευρω-κεντρική πολιτική που επιβάλλεται από το Βερολίνο και καταστρέφει όλο και περισσότερο την ελληνική οικονομία.

Αντί λοιπόν, της   εξωτερικής, συνεχίζεται η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, που σημαίνει όλο και μεγαλύτερη φτωχοποίηση, πτώση των μισθών, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, ανεργία και γήρανση της χώρας λόγω της μετανάστευσης.  Αυτή η πολιτική  δεν έχει ρίξει τις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών, και κατά συνέπεια δεν έχει αυξήσει τις εξαγωγές. Η βελτίωση της πραγματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας σε όρους τιμών, όπως μετριέται σε σχέση με τους 28 κυριότερους εμπορικούς εταίρους της χώρας (με βάση την έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για το 2016, έχει βελτιωθεί τα επτά σκοτεινά μνημονιακά χρόνια μόνο κατά 10,9%, και ο κύριος λόγος είναι η όποια πτώση του ευρώ (τα τελευταία, λίγα χρόνια, δηλαδή μετά το 2014-15), και όχι η εσωτερική υποτίμηση. Το 2009 η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία είχε ανέλθει κατά  18,9%, σε σχέση με το 2000, με άλλα λόγια είχαμε ανατίμηση της πραγματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας κατά 18,9% μέσα σε μια δεκαετία, αυτήν της «χρυσής εποχής» του ευρώ. Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι όταν μπήκαμε στο ευρώ, στο τέλος  του 2001, κατά πολλές μελέτες, η δραχμή ήταν ήδη ανατιμημένη έως και 30%, λόγω της  πολιτικής της σκληρής δραχμής για να μπούμε στο ευρώ, που ξεκίνησε με την συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτή η υπερτίμηση φωτογραφιζόταν στο τότε ήδη υπερβολικό έλλειμμα του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών που πλησίαζε το 8% του ΑΕΠ. Η πικρή αλήθεια, για τους ευρω-μανείς είναι ότι στην Ελλάδα, τα εξωτερικά ελλείμματα που οφείλονταν στην ανατίμηση της πραγματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας, λόγω του ευρώ και της πορείας προς αυτό,οδήγησαν στην υπερδιόγκωση του εξωτερικού χρέους(δημόσιου και ιδιωτικού) και τελικά στην χρεοκοπία.

Μέσα στο 2017 έχουμε σημαντική ανατίμηση του ευρώ, και έτσι επιβεβαιώνεται αυτό που είχαμε διαπιστώσει από το 2012: «Αρκεί μια ανατίμηση του ευρώ, για να εξανεμιστεί μια πενταετία, σκληρής και οδυνηρής εσωτερικής υποτίμησης».

Αν ο πρώτος μοχλός της μνημονιακής πολιτικής, η εσωτερική υποτίμηση έχει καταρρεύσει, μήπως δεν έχει αποδειχτεί το ίδιο και για τον δεύτερο μοχλό, αυτόν των ιδιωτικοποιήσεων; Υποτίθεται ότι θα μείωναν το χρέος και θα αύξαναν την παραγωγικότητα.

Έχουμε ξεπουλήσει τα πάντα, δεν έχουμε ακόμη βγάλει στο σφυρί, την Ακρόπολη, ή την οδό Πειραιώς (για να βάλει διόδια κάποιος ιδιώτης, κάτι που θα γίνει σύντομα στους κόμβους των βορείων προαστίων), και ποιο το όφελος; Μήπως μειώθηκε το δημόσιο χρέος; Μήπως αυξήθηκε η παραγωγικότητα;

Κατά αρχάς το να ελέγχει το κράτος δημόσιες επιχειρήσεις συνιστά μέσο οικονομικής πολιτικής (ακόμη και εντός ευρώ) γιατί μπορεί να ελέγχει τις τιμές.
Π.Χ.: με τα αεροδρόμια μπορεί να έχεις τιμολογιακή πολιτική που επηρεάζει τον τουρισμό.
Επίσης τα έσοδα του κράτους, μέσα σε λίγα χρόνια καλύπτουν κατά πολύ το ευτελές ποσό του ξεπουλήματος, το δημόσιο
με τις ιδιωτικοποιήσεις χάνει έσοδα.
Τέλος έχουμε εξαγωγή κερδών στο εξωτερικό.

Καταλαβαίνει λοιπόν ακόμη και ο πιο αδαής, ότι οι ιδιωτικοποιήσεις που βαφτίζονται και Ξένες Άμεσες Επενδύσεις, είναι όχι μόνο ανεπιθύμητες, αλλά και καταστροφικές.

Τρίτη αλήθεια : Η έξοδος από τα μνημόνια προϋποθέτει άρνηση του χρέους και χρεοστάσιο.

Το χρέος της χώρας είναι δυσθεώρητο. Το κύριο πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο το μέγεθός του, που αγγίζει το 180% του ΑΕΠ. Είναι τα άλλα τρία βασικά του στοιχεία: α) στο συντριπτικό του μέρος είναι εξωτερικό. β) είναι σε ένα νόμισμα που δεν επηρεάζεται από τις ελληνικές οικονομικές αρχές, το ευρώ. γ) Είναι ιδιοκτησία των μηχανισμών στήριξης.

Η έξοδος στις αγορές -στο βαθμό που συμβεί- τον Αύγουστο του 2018, αναγκαστικά θα γίνει με ένα επιτόκιο της τάξης του 5% και πάνω, και μόνο στο βαθμό που οι αγορές «εξασφαλίσουν» κάποιες εγγυήσεις από την Ε.Κ.Τ.., δηλαδή από τους επίσημους δανειστές, ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει άμεσα, με άλλα λόγια ότι θα πληρωθούν. Επίσης οι «αγορές» θα απαιτούν πολιτική σκληρή λιτότητας για να δανείζουν την Ελλάδα. Είναι δηλαδή η Ελλάδα που θα χορεύει όχι πεντοζάλη, αλλά το χορό του Ζαλόγγου στον ρυθμό των αγορών. Μέσα σε βραχυχρόνιο χρονικό διάστημα σε συνθήκες στασιμότητας της οικονομίας, οι πληρωμές για τόκους θα εκτοξευθούν και το χρέος θα μεγεθυνθεί. Η μόνη λύση για να αποφευχθεί και μια τυπική χρεοκοπία, θα είναι «διευκολύνσεις» στο χρέος από τους «μηχανισμούς στήριξης», οι οποίοι θα βάζουν συνεχώς νέους οδυνηρούς όρους στην ελληνική οικονομική πολιτική. Όλα αυτά βέβαια δεν θα είναι παρά μια ακόμη δεύτερη παράταση της ελληνικής χρεοκοπίας και της παραμονής στο ευρώ, που άλλωστε ακολουθείται εδώ και επτά χρόνια με τα τρία μνημόνια, για την διευκόλυνση και το «πνίξιμο» της κρίσης στην Ζώνη του Ευρώ. Δεν αποκλείεται βέβαια η παράταση αυτή να μην δοθεί, ή να διακοπεί αν το Βερολίνο αποφασίσει ότι θέλει να προχωρήσει σε μια άλλη δομή του ευρώ, με μεγαλύτερη ενοποίηση των ισχυρών χωρών.

Συνεπώς, η έξοδος στις αγορές δεν συνιστά από πλευράς του χρέους παρά άνθρακα και όχι θησαυρό.

Βέβαια το παραπάνω σενάριο της εξόδου έχει μάλλον λιγότερες ή ίσες πιθανότητες με ένα τέταρτο μνημόνιο, ή μια άτακτη χρεοκοπία.

Η Ελλάδα ήδη μέσα στην Ε.Ε. έχει μετατραπεί σε δότρια χώρα. Μετά την διεύρυνση της Ε.Ε., οι καθαρές μεταβιβάσεις προς την Ελλάδα είναι γύρω στα 3 δις ετησίως. Η Ελλάδα για να μην χρεοκοπήσει, δηλαδή για να παραμείνει στην ευρωζώνη έχει δεσμευτεί για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, περίπου 7 δις ετησίως, που θα μεταβιβάζονται στο κέντρο από μια περιφερειακή χώρα, και άνω του 2% του ΑΕΠ έως το άγνωστο…. Άρα για πρώτη φορά μετά το 1981, μια αδύναμη περιφερειακή περιοχή της Ε.Ε. , όχι μόνο δεν θα ενισχύεται έστω και αναιμικά από το κέντρο, αλλά θα πληρώνει αδρά για την συμμετοχή της στην ευρωζώνη και στην Ε.Ε.. Πρόκειται για τον απόλυτο οικονομικό και λογικό παραλογισμό.

Η πραγματικότητα είναι μία: Η Ελλάδα αδυνατεί να εξυπηρετήσει το τεράστιο εξωτερικό χρέος της σε ξένο νόμισμα. Είναι απλή λογική, 180% του ΑΕΠ εξωτερικό χρέος σε ευρώ, σημαίνει, ή αιώνια χρεοκρατία-αποικιοκρατία ή χρεοστάσιο-χρεοκοπία και εθνικό νόμισμα.
Για να γίνει η πατρίδα μας κυρίαρχη χώρα, πρέπει να το αρνηθεί, κάνοντας στον ΟΗΕ την ίδια δήλωση με αυτήν του προέδρου Κίρσχνερ της Αργεντινής : «οι πεθαμένοι δεν πληρώνουν χρέη» .

Για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε, η πατρίδα μας για να εξυπηρετούσε κάποιο εξωτερικό δημόσιο χρέος, θα πρέπει να καλύπτονταν οι εξής προϋποθέσεις: α) Να υπήρχε ένας μεγάλος ρυθμός ανάπτυξης ώστε να μειώνεται σημαντικά η ανεργία. Γνωρίζουμε από δικές μας μελέτες, αλλά και από νόμους της οικονομικής επιστήμης (Okun), ότι για να αρχίσει να μειώνεται η μη αλχημιστικά μετρήσιμη ανεργία χρειάζεται ένας ρυθμός ανάπτυξης, άνω του 2,5%.
Για να μειώνεται σημαντικά η ανεργία ο ρυθμός ανάπτυξης θα πρέπει να πλησιάζει το 5%. β) Ένας παλιός και ξεχασμένος δείκτης βιωσιμότητας του χρέους, είναι η
ρήτρα εξυπηρέτησης. Σύμφωνα με αυτήν οι πληρωμές τοκοχρεολυσίων δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 10% των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών της χώρας.

Άρα στην δικιά μας περίπτωση περίπου 5 δις ετησίως και όχι 15% του ΑΕΠ-δηλαδή 27 δις ετησίως- που υποστηρίζουν οι δανειστές. γ) Το χρέος που θα παραμείνει μετά την διαγραφή του, πρέπει να μετατραπεί σε εθνικό νόμισμα, ώστε να μην εξαρτάται η συναλλαγματική και άρα η γενική οικονομική πολιτική από την εξυπηρέτηση του χρέους.

Το συμπέρασμα είναι ότι το σημερινό χρέος όχι μόνο είναι αδύνατον να αποπληρωθεί και είναι ιδιαιτέρως μη βιώσιμο, αλλά και αν υπάρχει περίπτωση αναδιάρθρωσης, ώστε να δοθεί η δυνατότητα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, πρέπει από τη μια να ικανοποιούνται οι παραπάνω όροι, και κατά συνέπεια η διαγραφή του, πρέπει αναγκαστικά να είναι μεγαλύτερη από αυτήν της Αργεντινής που έφτασε το 75%. Πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά είναι καλύτερα για την Ελλάδα να μείνει για πολλά χρόνια εκτός αγορών, παρά να βρεθεί με το μισό πόδι μέσα σε αυτές με όρους μπανανίας. Εκτός αγορών θα μπορεί να καλύπτει δημόσιες δαπάνες και ελλείμματα, με νομισματική χρηματοδότηση, με εγχώριο δανεισμό, η ακόμη και διακρατικό δανεισμό. Π.Χ.: Η Αργεντινή, αποκλεισμένη από τις αγορές δανείστηκε από κράτη 110 δις δολάρια την εποχή των Κίρσχνερ και παρουσίασε ρυθμούς ανάπτυξης ανάλογους της Κίνας.

Αν λοιπόν σύντομα δεν κατανοήσουμε ότι η έξοδος στις αγορές (αν αυτή συμβεί), δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, η είναι απλώς παράταση του δράματος και της καταστροφής και ότι η μόνη λύση είναι η έξοδος από την διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και το χρεοστάσιο, αν σύντομα δεν δημιουργηθεί ένα Λαϊκό και Κοινωνικό Μέτωπο με αυτή την προοπτική, τότε όλος ο ελληνικός λαός πρέπει να δώσει ραντεβού στα γουναράδικα……





Αναδημοσίευση από iskra

Οι τράπεζες, το 1,2 τρισ. «κόκκινα» δάνεια και ένα πανευρωπαϊκό πλιάτσικο

Δευτέρα, 31/07/2017 - 21:00
Από Γιάννης Κιμπουρόπουλος

Οι προωθούμενοι κοινοί κανόνες διαχείρισης των NPLs ως μηχανισμός μιας γιγαντιαίας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην Ευρωζώνη

Μπο­ρεί το δη­μό­σιο χρέος της Ευ­ρω­ζώ­νης να μο­νο­πω­λεί το επί­ση­μο εν­δια­φέ­ρον της ευ­ρω­κρα­τί­ας επί επτά χρό­νια, αλλά από άποψη με­γε­θών το με­γα­λύ­τε­ρο πρό­βλη­μά της είναι το ιδιω­τι­κό χρέος. Κυ­μαί­νε­ται από το επί­πε­δο του 87% του ΑΕΠ στη Σλο­βε­νία, μέχρι το 335% του ΑΕΠ στο Λου­ξεμ­βούρ­γο. Υπάρ­χει βέ­βαια το ρεκόρ της Κύ­πρου, με 355% του ΑΕΠ χρέος ιδιω­τι­κού τομέα, αλλά τη δια­φο­ρά την κά­νουν τα από­λυ­τα με­γέ­θη: το ιδιω­τι­κό χρέος Γαλ­λί­ας και Γερ­μα­νί­ας έχει ξε­πε­ρά­σει προ πολ­λού τα 3 τρισ. ευρώ σε κα­θε­μιά. 

Και πάλι, όμως, η γε­νι­κή έν­νοια «χρέος ιδιω­τι­κού τομέα» θο­λώ­νει την ει­κό­να, γιατί σ’ αυτό το γε­νι­κό μέ­γε­θος αθροί­ζο­νται νοι­κο­κυ­ριά και επι­χει­ρή­σεις. Η πραγ­μα­τι­κή απει­λή αφορά το χρέος των επι­χει­ρή­σε­ων, που κι­νεί­ται από 50% του ΑΕΠ στη Λι­θουα­νία, μέχρι 280% στο Λου­ξεμ­βούρ­γο, σύμ­φω­να με τα πιο πρό­σφα­τα δια­θέ­σι­μα στοι­χεία. Συ­νο­λι­κά, το ιδιω­τι­κό χρέος στην Ευ­ρω­ζώ­νη τον πε­ρα­σμέ­νο Απρί­λιο ξε­πέ­ρα­σε τα 13 τρισ. ευρώ (106% του ΑΕΠ). Απ’ αυτό το ιλιγ­γιώ­δες ποσό, πάνω από 10 τρισ. ευρώ αντι­στοι­χούν σε δα­νει­σμό από τα πι­στω­τι­κά ιδρύ­μα­τα. Κι απ’ αυτά, 1,2 τρισ. χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται «μη εξυ­πη­ρε­τού­με­να δά­νεια» (NPL). Πάνω από τα μισά αντι­στοι­χούν σε δά­νεια προς τον επι­χει­ρη­μα­τι­κό τομέα. 

Ευ­ρω­παϊ­κό Σω­φρο­νι­στή­ριο Δα­νειο­λη­πτών

Αυτό το τε­λευ­ταίο μέ­γε­θος, το 1,2 τρισ. «κόκ­κι­να» δά­νεια, είναι ο άξο­νας γύρω από τον οποίο κα­τα­στρώ­νε­ται ένα τε­ρά­στιο σχέ­διο ανα­διάρ­θρω­σης τόσο του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού όσο και του «πα­ρα­γω­γι­κού» τομέα στην Ευ­ρω­ζώ­νη. Στην τε­λευ­ταία συ­νε­δρί­α­ση του Eurogroup κα­ταρ­τί­στη­κε ένας οδι­κός χάρ­της ενερ­γειών μέχρι το τέλος του 2018, ο οποί­ος σε με­γά­λο βαθμό αξιο­ποιεί τη μνη­μο­νια­κή εμπει­ρία της Ελ­λά­δας. Τις ανα­λαμ­βά­νουν η Κο­μι­σιόν, η ΕΚΤ και η Ευ­ρω­παϊ­κή Τρα­πε­ζι­κή Αρχή. Οι υπό δια­μόρ­φω­ση «ενέρ­γειες» απο­σκο­πούν σε κοι­νούς κα­νό­νες δια­χεί­ρι­σης των μη εξυ­πη­ρε­τού­με­νων δα­νεί­ων, προ­λη­πτι­κούς, ώστε να μη δη­μιουρ­γη­θεί νέα γενιά NPLs, και κα­τα­σταλ­τι­κούς για την αντι­με­τώ­πι­ση όσων ήδη υπάρ­χουν. 

Οι νέοι κοι­νοί κα­νό­νες δια­χεί­ρι­σης των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων κα­ταρ­τί­ζο­νται στο πλαί­σιο της Τρα­πε­ζι­κής Ένω­σης, ως κο­ρω­νί­δα της οποί­ας είχε προ­βλη­θεί το πε­ρί­φη­μο Ευ­ρω­παϊ­κό Τα­μείο Εγ­γύ­η­σης Κα­τα­θέ­σε­ων. Αυτό όμως έχει σχε­δόν εξα­φα­νι­στεί από το προ­σκή­νιο, κυ­ρί­ως λόγω γερ­μα­νι­κής δυ­στρο­πί­ας. Αντ’ αυτού, ορ­γα­νώ­νε­ται ένα Ευ­ρω­παϊ­κό… Σω­φρο­νι­στή­ριο Δα­νειο­λη­πτών. 

Πολλά από τα ερ­γα­λεία που έχουν θε­σπι­στεί και δο­κι­μά­ζο­νται ήδη στην Ελ­λά­δα, οδη­γώ­ντας στη ρι­ζι­κή ανα­μόρ­φω­ση του επι­χει­ρη­μα­τι­κού χάρτη και στη ρευ­στο­ποί­η­ση-απαλ­λο­τρί­ω­ση πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων δε­κά­δων δισ., δια­περ­νούν τα σχέ­δια του Ιε­ρα­τεί­ου της Ευ­ρω­ζώ­νης για την πα­νευ­ρω­παϊ­κή δια­χεί­ρι­ση των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων: πώ­λη­ση μη εξυ­πη­ρε­τού­με­νων δα­νεί­ων σε μη τρα­πε­ζι­κά ιδρύ­μα­τα και funds, πλή­ρης απε­λευ­θέ­ρω­ση της δευ­τε­ρο­γε­νούς αγο­ράς δα­νεί­ων, εναρ­μό­νι­ση των εθνι­κών κα­νό­νων αφε­ρεγ­γυό­τη­τας και  ανα­γκα­στι­κής εκτέ­λε­σης, ώστε να διευ­κο­λύ­νο­νται οι πλει­στη­ρια­σμοί ενυ­πό­θη­κων πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων και οι ανα­κτή­σεις ενε­χύ­ρων, αφαί­ρε­ση των «κόκ­κι­νων δα­νεί­ων» από τον υπο­λο­γι­σμό των ίδιων κε­φα­λαί­ων των τρα­πε­ζών, που μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ανά­γκη ανα­κε­φα­λαί­ω­σης, κα­νό­νες και ποι­νές στις διοι­κή­σεις των τρα­πε­ζών για δη­μιουρ­γία προ­βλέ­ψε­ων ένα­ντι επι­σφα­λών δα­νεί­ων, δη­μιουρ­γία εθνι­κών bad banks και εν­δε­χο­μέ­νως μιας πα­νευ­ρω­παϊ­κής με τη μορφή μιας Εται­ρεί­ας Δια­χεί­ρι­σης Πε­ριου­σια­κών Στοι­χεί­ων στην οποία θα συ­γκε­ντρω­θεί ένα ση­μα­ντι­κό χαρ­το­φυ­λά­κιο NPLs, αυ­στη­ρό­τε­ρα κρι­τή­ρια χο­ρή­γη­σης νέων δα­νεί­ων κ.ά. 

Συ­γκε­ντρο­ποί­η­ση κε­φα­λαί­ου

Το εγ­χεί­ρη­μα είναι τε­ρά­στιο και πι­θα­νό­τα­τα θα απαι­τή­σει πολλή δου­λειά, πολ­λές ζυ­μώ­σεις και πολ­λές συ­γκρού­σεις με­τα­ξύ των τε­χνο­κρα­τών της Ευ­ρω­ζώ­νης και των «εθνι­κών» πο­λι­τι­κών, τρα­πε­ζι­κών και επι­χει­ρη­μα­τι­κών ελίτ, κα­θε­μιά από τις οποί­ες δεν θέλει να εκ­θέ­σει στις άλλες τους «σκε­λε­τούς» που κρύ­βει στις ντου­λά­πες της. Ωστό­σο, ακόμη κι αν οι «εθνι­κοί» αντα­γω­νι­σμοί οδη­γή­σουν σε έναν συμ­βι­βα­σμό ανά­με­σα σε πα­νευ­ρω­παϊ­κούς κα­νό­νες δια­χεί­ρι­σης των «κόκ­κι­νων» δα­νεί­ων που θα εφαρ­μό­ζο­νται όμως από «εθνι­κές» αρχές, το σχέ­διο κα­τα­λή­γει σε μια πρω­το­φα­νών δια­στά­σε­ων κα­πι­τα­λι­στι­κή ανα­διάρ­θρω­ση στο πλαί­σιο της Ευ­ρω­ζώ­νης με τα εξής τρία χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά:

1. Ευ­νο­εί­ται η συ­γκε­ντρο­ποί­η­ση του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού κε­φα­λαί­ου, καθώς πολ­λές τρά­πε­ζες με τα με­γα­λύ­τε­ρα φορ­τία μη εξυ­πη­ρε­τού­με­νων δα­νεί­ων θα οδη­γη­θούν σε κά­ποιας μορ­φής εκ­κα­θά­ρι­ση, είτε με τη μορφή του bail in είτε με «εθνι­κού» τύπου εξα­γο­ρές και ανα­γκα­στι­κές συγ­χω­νεύ­σεις, όπως συ­νέ­βη πρό­σφα­τα με τις βε­νε­τσιά­νι­κες τρά­πε­ζες στην Ιτα­λία. Από μια άποψη, η Ελ­λά­δα απο­τε­λεί μο­ντέ­λο συ­γκε­ντρο­ποί­η­σης, με μόλις 4 συ­στη­μι­κές τρά­πε­ζες με­τα­ξύ των 27 της Ευ­ρω­ζώ­νης, που συ­νο­λι­κά «φι­λο­ξε­νεί» πάνω από 5.000 χρη­μα­το­πι­στω­τι­κά ιδρύ­μα­τα. Ο ίδιος ο Ντρά­γκι, αλλά και η Ντα­νιέλ Νουί, πρό­ε­δρος του Επο­πτι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΕΚΤ, έχουν δια­κη­ρύ­ξει ως στόχο μιας «πραγ­μα­τι­κής τρα­πε­ζι­κής ένω­σης» τις ευ­ρύ­τα­τες δια­συ­νο­ρια­κές συγ­χω­νεύ­σεις και εξα­γο­ρές τρα­πε­ζών. Μετά το too big to fail, έρ­χε­ται το too many to stay…

2. Προ­ω­θεί­ται μια αντί­στοι­χη βίαιη συ­γκε­ντρο­ποί­η­ση του βιο­μη­χα­νι­κού και εμπο­ρευ­μα­τι­κού κε­φα­λαί­ου (με όλες τις εν­διά­με­σες εκ­δο­χές τους) που είναι εκτε­θει­μέ­να στην τρα­πε­ζι­κή πίστη με δά­νεια ένα­ντι  υπο­θη­κών και ενε­χύ­ρων σε πάγια και άυλα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία. Πέραν της προϊ­ού­σας συρ­ρί­κνω­σης της πε­ρί­φη­μης με­σαί­ας τάξης και του με­γά­λου πλιά­τσι­κου στα πε­ριου­σια­κά στοι­χεία των νοι­κο­κυ­ριών (ιδιαί­τε­ρα στα ακί­νη­τα), η δια­χεί­ρι­ση των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων επι­τρέ­πει να αλ­λά­ξουν χέρια –ή απλώς να ρευ­στο­ποι­η­θούν– με­σαί­ες και με­γά­λες επι­χει­ρή­σεις, ακόμη και πο­λυ­ε­θνι­κοί κα­πι­τα­λι­στι­κοί όμι­λοι, με πα­ρα­γω­γι­κές δομές εκα­το­ντά­δων δι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων και, φυ­σι­κά, με εκα­τομ­μύ­ρια θέ­σεις ερ­γα­σί­ας υπό κα­τάρ­γη­ση. Με την εδραί­ω­ση, μά­λι­στα, ενός δια­συ­νο­ρια­κού μη­χα­νι­σμού «ανα­δια­νο­μής του κε­φα­λαί­ου», αυτή η συ­γκε­ντρο­ποί­η­ση θα λει­τουρ­γή­σει κυ­ρί­ως υπέρ των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ελίτ των ισχυ­ρό­τε­ρων χωρών, που θα ενι­σχύ­σουν την αποι­κια­κή τους επέ­κτα­ση στην πε­ρι­φέ­ρεια της Ευ­ρω­ζώ­νης. 

3. Είτε με bail in (διά­σω­ση τρα­πε­ζών ή επι­χει­ρή­σε­ων με «ίδια» μέσα) είτε με bail out (κρα­τι­κή διά­σω­ση), η εξυ­γί­αν­ση –ή εκ­κα­θά­ρι­ση– των πι­στω­τών και των οφει­λε­τών τους κα­τα­λή­γει σε ένα θε­σμο­θε­τη­μέ­νο, μό­νι­μο μη­χα­νι­σμό κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης των ζη­μιών της κα­πι­τα­λι­στι­κής ελίτ, είτε πρό­κει­ται για την «πα­ρα­σι­τι­κή» τρα­πε­ζι­κή είτε για την «πα­ρα­γω­γι­κή» βιο­μη­χα­νι­κή, εμπο­ρι­κή, εφο­πλι­στι­κή κ.ά. ελίτ. 

Η ώσμω­ση πι­στω­τών και οφει­λε­τών

Τέλος, αξί­ζει να ση­μειω­θεί ότι η δρο­μο­λο­γού­με­νη πα­ράλ­λη­λη ανα­διάρ­θρω­ση πι­στω­τών και οφει­λε­τών, χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού και «πα­ρα­γω­γι­κού» κε­φα­λαί­ου, γί­νε­ται στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εντός ενός συ­στή­μα­τος συ­γκοι­νω­νού­ντων δο­χεί­ων, αφού η σύμ­φυ­ση και σύγ­χυ­ση των μεν με τους δε στην πράξη έχει κα­ταρ­γή­σει τις με­τα­ξύ τους δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές, ιδιαί­τε­ρα στο επί­πε­δο των με­γά­λων, πο­λυ­ε­θνι­κών ομί­λων. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα είναι οι δύο με­γα­λύ­τε­ρες τρά­πε­ζες της Ευ­ρω­ζώ­νης, BNP Paribas και Deutsche Bank, με σχε­δόν 300.000 υπαλ­λή­λους σε 75 χώρες στον κόσμο και με ενερ­γη­τι­κό 2,5 τρισ. η πρώτη και 1,5 τρισ. η δεύ­τε­ρη. Δια­θέ­τουν μικρά ή με­γά­λα με­ρί­δια στις με­γα­λύ­τε­ρες ευ­ρω­παϊ­κές, αμε­ρι­κα­νι­κές και ασια­τι­κές τρά­πε­ζες, ενώ αθροί­ζουν συμ­με­το­χές σε πάνω από 10.000 επι­χει­ρή­σεις κάθε εί­δους στην Ευ­ρω­ζώ­νη και σε όλο τον κόσμο. Πολ­λοί από τους «αφε­ρέγ­γυους» οφει­λέ­τες τους ταυ­τό­χρο­να τους ανή­κουν εν μέρει, επο­μέ­νως μπο­ρούν να χει­ρα­γω­γή­σουν τις με­το­χές τους και να απα­ξιώ­σουν ή να απο­γειώ­σουν τα υπο­θη­κευ­μέ­να πε­ριου­σια­κά τους στοι­χεία. Κι αν λάβει υπόψη κα­νείς και τα κράτη με­γα­λο­με­τό­χους τους –το βελ­γι­κό στη BNP, το Κατάρ στη DB– αντι­λαμ­βά­νε­ται ότι η δια­πλο­κή απο­κτά και απροσ­διό­ρι­στες γε­ω­πο­λι­τι­κές δια­στά­σεις. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, στο με­γά­λο πλιά­τσι­κο που ανοί­γει μέσω των «κόκ­κι­νων» επι­χει­ρη­μα­τι­κών δα­νεί­ων «θύτες» και «θύ­μα­τα» δια­πλέ­κο­νται κι εναλ­λάσ­σο­νται γλυκά, σ’ ένα παι­χνί­δι όπου… Γιάν­νης κερ­νά­ει, Γιάν­νης πίνει, αλλά ο ανώ­νυ­μος Ευ­ρω­παί­ος πλη­ρώ­νει.




Αναδημοσίευση από rproject.gr

Δωρεάν διανομή ροδάκινων την Τρίτη 1 Αυγούστου

Δευτέρα, 31/07/2017 - 13:17
Ανακοίνωση Δωρεάν διανομής ροδάκινων

Την Τρίτη 1 Αυγούστου και ώρες 9.00-13.00, στο χώρο του Οργανισμού Κοινωνικής Προστασίας & Αλληλεγγύης (Λ. Πεντέλης 62) θα πραγματοποιηθεί διανομή ροδάκινων (12 τόνοι), τα οποία προέρχονται από τoν Αγροτικό Συνεταιρισμό Νάουσας.







Τηλεφωνο Οργανισμού Κοινωνικής Προστασίας & Αλληλεγγύης Δήμου Βριλησσίων:  210-810022

Sexting - Τι είναι και τι στάση θα πρέπει να κρατήσουν οι γονείς

Δευτέρα, 31/07/2017 - 19:00
Στις μέρες μας σχεδόν κάθε έφηβος έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο με πολλούς τρόπους: μέσω κινητών τηλεφώνων, υπολογιστών, laptop, tablet. Όλες αυτές είναι ιδιωτικές συσκευές οι οποίες μπορούν και χρησιμοποιούνται από τους περισσότερους εφήβους «μυστικά». Είναι, λοιπόν, πολύ εύκολο να βγάλουν και να στείλουν φωτογραφίες και videos χωρίς οι γονείς τους να το γνωρίζουν.Τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Με το να μοιράζεται ο έφηβος κάτι με τους φίλους του, αποτελεί μια ανάμνηση που θα έχει για πάντα. Όταν όμως αυτό που μοιράζονται μεταξύ τους οι έφηβοι είναι κάτι πολύ προσωπικό, ένα τέτοιο μοίρασμα θα μπορούσε να αλλάξει την εικόνα που έχουν οι άλλοι για τον έφηβο. Ακόμα και αν η εικόνα ή το video προορίζεται μόνο για έναν άνθρωπο, από τη στιγμή που αποστέλλεται ή αναρτάται στο διαδίκτυο, βρίσκεται εκτός του ελέγχου του. Μπορεί να το δουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι και ίσως να είναι αδύνατο να το κατεβάσει μετά από το internet ακόμα και αν ο έφηβος νομίζει ότι το έχει διαγράψει.

Κάθε φωτογραφία, video ή μήνυμα που δείχνει κάποιον να κάνει ή να λέει κάτι ντροπιαστικό ή προσβλητικό είναι ικανό να αμαυρώσει την αξιοπρέπεια κάποιου. Και είναι ιδιαίτερα σοβαρό όταν πρόκειται για εικόνες με γυμνό, σκηνές από σεξ ή σεξουαλικού περιεχομένου. Αυτού του είδους φωτογραφίες, video κα μηνύματα τα οποία ανταλλάσσουν οι άνθρωποι μέσω διαδικτύου αποκαλούνται με μια λέξη “sexting”.

Τι είναι το sexting;

Sexting ή sex texting είναι το να στέλνει κανείς ή να λαμβάνει μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου με κείμενο, φωτογραφίες ή video.

Μερικά παραδείγματα sexting είναι:

Γυμνές ή ημίγυμνες φωτογραφίες

video που δείχνουν γυμνούς ανθρώπους ή σκηνές sex ή σεξουαλικού περιεχομένου εικόνες

μηνύματα που περιγράφουν sex ή αναφέρονται σε σεξουαλικές πράξεις

Γιατί οι έφηβοι κάνουν sexting;

Πολλά κορίτσια κάνουν sexting για πλάκα ή επειδή προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή ή κατόπιν πίεσης από τα αγόρια. Τα αγόρια συνήθως αποδίδουν αυτή τους τη συνήθεια στην πίεση από τους φίλους τους. Για μερικούς εφήβους, αυτή η συμπεριφορά αποτελεί μια κανονικότητα, έναν τρόπο να φλερτάρουν, να νιώσουν μέσα στα πράγματα και να γίνουν σημαντικοί και δημοφιλείς. Σε αυτό συνηγορούν και οι φωτογραφίες που ανεβάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης  κάποιοι επώνυμοι, τους οποίους οι έφηβοι θαυμάζουν και που φαίνεται να «νομιμοποιούν» αυτού του τύπου τα μηνύματα.

Πιο συγκεκριμένα:

Οι έφηβοι κάνουν sexting επειδή μπορούν. Έχουν τηλέφωνα και tablet άρα και την ευκαιρία να βγάλουν μια φωτογραφία και να τη στείλουν με μόνο μερικά κλικ. Είναι κάτι που τους κάνει να φαίνονται «άτακτοι» και προσφέρει την ευχαρίστηση του ότι έχουν μεγαλώσει.

Συνήθως τα αγόρια πιέζουν τα κορίτσια να τους στείλουν φωτογραφίες και μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου. Αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους. Άλλοι το ζητούν κολακεύοντας τα κορίτσια («Είσαι τόσο όμορφη! Θέλω απλά να σε δω…»). Άλλες φορές χρησιμοποιούν απειλές: «Αν δεν μου στείλεις μια γυμνή φωτογραφία σου, θα πω όλα τα μυστικά σου.», ενώ υπάρχουν και αυτοί που το ζητούν ευθέως: «Για τα γενέθλια μου θέλω να μου στείλεις….» ή «Στείλε μου μια δική σου και θα σου στείλω μια δική μου φωτογραφία…»

Ωστόσο, δεν είναι μόνο τα αγόρια που πιέζουν τα κορίτσια. Τα κορίτσια πλέον ζητούν από τα αγόρια γυμνές τους φωτογραφίες ή στέλνουν δικές τους γυμνές φωτογραφίες χωρίς να τους το έχουν ζητήσει. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τα αγόρια, ειδικά αν δεν είναι ακόμα έτοιμα να ανακαλύψουν τη σεξουαλικότητά τους ή αν νιώθουν ότι τους γίνεται κάποια σεξουαλική πρόταση με επιθετικό τρόπο ή επειδή δεν τους αρέσει η συγκεκριμένη κοπέλα.

Το να συλλέγουν τα αγόρια γυμνές φωτογραφίες κοριτσιών θεωρείται «μαγκιά», κάτι για το οποίο μπορούν να υπερηφανεύονται στους φίλους τους. Για τα κορίτσια είναι πιο περίπλοκο. Υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθούν τα «κακά κορίτσια» του σχολείου αν το κάνουν. Από την άλλη όμως, αν δεν το κάνουν μπορεί να χαρακτηριστούν «σπαστικές»

Σε έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, μεταξύ των εφήβων που στέλνουν σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα, τα μισά κορίτσια και σχεδόν το ένα τρίτο των αγοριών θεωρούν ότι πιέστηκαν για να στείλουν τα μηνύματα αυτά, ήταν αναστατωμένοι και δεν ένιωθαν καλά μετά την αποστολή των μηνυμάτων αυτών.

Φυσικά και δεν είναι όλα τα περιστατικά sexting αποτέλεσμα πίεσης. Σε έρευνα που διεξήχθη στην Αυστραλία μεταξύ εφήβων 13- 18 ετών, ο λόγος στον οποίο αποδίδουν οι έφηβοι το sexting είναι για να νιώσουν ποθητοί. Το επόμενο κίνητρο ήταν «για να νιώθουν σεξουαλικά ενεργοί» και «επειδή είχαν ήδη λάβει ένα αντίστοιχο μήνυμα». Τα κορίτσια επίσης αναφέρουν ότι το κάνουν και για να νιώσουν σεξουαλικά  αποδεκτά

Οι έφηβοι που επιδίδονται στο sexting είναι μεταξύ 12 και 17 ετών και όσο μεγαλύτεροι είναι (κοντά στα 17) τόσο πιο πιθανό είναι να κάνουν sexting.

Πολλοί έφηβοι έχουν σεξουαλική εμπειρία μια ή περισσότερες φορές, όμως μετά αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι ακόμα έτοιμοι γι’ αυτό και δεν είναι ενεργοί σεξουαλικά μέχρι να νιώσουν έτοιμοι. Έτσι, είναι πιθανό να υπάρχουν έφηβοι που ακολουθούν ην ίδια τακτική και σχετικά με το sexting.

Πόσο συχνό είναι το sexting;

Είναι λίγο δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς ποιοι και πόσοι έφηβοι κάνουν sexting. Ένα όμως είναι σίγουρο. Ότι το sexting είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταξύ των εφήβων.

Σύμφωνα με έρευνες, ένας στους πέντε εφήβους (αγόρι ή κορίτσι) έχει ανταλλάξει σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα ή φωτογραφίες με άλλους. Και ένας στους τρεις εφήβους έχει δεχτεί ένα τέτοιο μήνυμα.

Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι το sexting λαμβάνει χώρα περισσότερο στα πλαίσια μιας σχέσης μεταξύ εφήβων, παρά ως τρόπος προσέγγισης και φλερτ.

Οι συνέπειες του sexting

Είναι σημαντικό οι έφηβοι να κατανοήσουν ότι όλα τα μηνύματα οι φωτογραφίες και τα video που ανταλλάσσουν μεταξύ τους μέσω internet δεν είναι ποτέ πραγματικά ιδιωτικά ή ανώνυμα. Μέσα σε δευτερόλεπτα είναι δυνατό κάποιος να υποκλέψει το υλικό και να αναρτηθεί το διαδίκτυο. Αν μια ακατάλληλη φωτογραφία ενός εφήβου δημοσιοποιηθεί ή σταλεί σε πολλούς αποδέκτες, ο έφηβος θα ταπεινωθεί, θα ντραπεί υπερβολικά και θα γελοιοποιηθεί σε όλο του τον περίγυρο. Ακόμα χειρότερα, κάτι τέτοιο είναι δυνατό να καταστρέψει την αυτο-εικόνα και την αυτοπεποίθηση του εφήβου, γεγονός που θα στιγματίσει όλη την υπόλοιπη ζωή του και ενδεχομένως θα τον κάνει ευάλωτο στην κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές διαταραχές.

Επιπλέον, δε θα πρέπει να υποτιμηθούν οι νομικές κυρώσεις που ενδέχεται να έχει ως επακόλουθο μια τέτοια δημοσίευση. Σε μερικές χώρες είναι δυνατό ο έφηβος να κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση εάν έχει σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα στο λογαριασμό ή το κινητό του. Άλλωστε, τυπικά όταν ένας έφηβος έχει μια γυμνή φωτογραφία του στο κινητό του, αυτό θεωρείται «παιδική πορνογραφία». Το να στέλνει ή να μοιράζεται τη φωτογραφία αυτή με άλλους κάνει τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα.

Πέρα από αυτό, ένα υλικό στο διαδίκτυο με σεξουαλικό περιεχόμενο ακόμα και αν έχουν περάσει χρόνια είναι δυνατό να καταστρέψει την καριέρα ή την πιθανότητα επαγγελματικής ανέλιξης στο μέλλον. Όλο και περισσότερες εταιρίες σήμερα ελέγχουν το ιστορικό των υπαλλήλων τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια (πρόσληψη ή προαγωγή) προκειμένου να ελέγξουν την καταλληλότητα του ατόμου για τη θέση που το προορίζουν.

Τι πρέπει να κάνετε ως γονείς.

Η διαδικασία λήψης απόφασης, η κρίση και η άποψη περί ιδιωτικότητας είναι υπό διαμόρφωση κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Είναι δύσκολο, λοιπόν, γι’ αυτούς να κατανοήσουν τις ανεξίτηλες συνέπειες που μπορεί να έχει το sexting στη ζωή τους. Ακριβώς όπως δεν μπορούν να καταλάβουν τις βλαβερές συνέπειες που έχει το κάπνισμα στην υγεία τους, έτσι είναι απρόθυμοι να περιορίσουν την ανάγκη τους να μοιραστούν τα πάντα με τους φίλους τους με σκοπό να είναι δημοφιλείς.

Η κύρια αρμοδιότητα κάθε γονιού στη φάση αυτή είναι να δώσουν στους εφήβους να καταλάβουν ότι είναι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους και ότι θα πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Είναι σημαντικό οι έφηβοι να έχουν μια ρεαλιστική εικόνα του κόσμου. Ακόμα και αν δεν είναι στις προθέσεις τους να προκαλέσουν κακό σε κάποιον, αν το υλικό από μια συνομιλία sexting δημοσιοποιηθεί, τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα.

Είναι σημαντικό να γνωστοποιήσετε στους εφήβους ότι οι εικόνες, τα video και τα μηνύματα που στέλνουν αν και φαίνονται ιδιωτικά στην πραγματικότητα ακόμα και αν διαγραφούν θα υπάρχουν μόνιμα σε κάποιο σημείο του διαδικτύου. Επιπλέον, ένα προσωπικό μήνυμα που στέλνει κάποιος είναι δυνατό να προωθηθεί και σε άλλους, να δημοσιοποιηθεί ή να τυπωθεί και να διανεμηθεί. Ακόμα και μια γυμνή φωτογραφία που στέλνει μια κοπέλα στον φίλο της μπορεί να γίνει επικίνδυνη αν τύχει και τη δει κάποιος άλλος ή αν χρησιμοποιηθεί με κακό σκοπό αφού χωρίσουν. Εξηγήστε στους εφήβους ότι η πίεση των συνομηλίκων θα ξεπεραστεί πολύ πιο εύκολα από το δημόσιο εξευτελισμό που θα υποστεί σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά.

Πώς όμως θα συζητήσετε κάτι τέτοιο με τους εφήβους; Η απάντηση είναι να προσπαθείτε γενικά να κάνετε ανοιχτές συζητήσεις με τους εφήβους και να είστε ειλικρινείς μαζί τους. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να συζητάτε θέματα σχετικά με την προσωπική ευθύνη του καθενός, τη σημαντικότητα του σεβασμού των ορίων του κάθε ανθρώπου και τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να αντιπαρέλθουν την πίεση που μπορεί να δέχονται από συνομήλικους. Τέτοιες συζητήσεις θα πρέπει να γίνονται γενικά με τους εφήβους και όχι μόνο σε περιπτώσεις όπου προκύπτει κάποιο πρόβλημα.

Φροντίστε να εξηγήσετε στα παιδιά σας, από νωρίς και συχνά ότι από τη στιγμή που στέλνουν ένα μήνυμα ή μια εικόνα, δεν μπορούν να την πάρουν πίσω και δεν έχουν πια τον έλεγχο.

Ταυτόχρονα, οι έφηβοι πρέπει να γνωρίζουν ότι θα υπάρχουν συνέπειες στο σπίτι αν τους πιάσουν να κάνουν sexting και ότι αν χάσετε την εμπιστοσύνη σας σε αυτά θα μπορείτε να ελέγχετε τις συσκευές που χρησιμοποιούν.

Οι διαλέξεις δεν λειτουργούν. Η δυσαρέσκεια των γονέων σε αυτό που κάνουν θα κάνει τους εφήβους πιο επιρρεπείς στο sexting. Ούτε το να τους απειλήσετε θα φέρει αποτελέσματα (π.χ. «Αν το κάνεις θα γίνεις ρεζίλι και θα πας φυλακή»)

Εναλλακτικά θα μπορούσατε να δώσετε πληροφορίες στους εφήβους σχετικά με τη συχνότητα που συμβαίνει το sexting. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι το 70% των εφήβων δεν στέλνει γυμνές ή ημίγυμνες φωτογραφίες μέσω διαδικτύου. Οι έφηβοι τείνουν να υπερβάλουν σχετικά με τα ποσοστά των επικίνδυνων συμπεριφορών υιοθετώντας την άποψη ότι «όλοι το κάνουν».

Επειδή οι έφηβοι που κάνουν sexting συχνά νιώθουν πολύ άσχημα μετά, είναι πολύ σημαντικό να προετοιμάσετε με τέτοιο τρόπο τα παιδιά σας ώστε να έχουν γενικά τη δυνατότητα να κρίνουν τις καταστάσεις και να είναι σε θέση να λένε «όχι» στη ζωή τους όταν αυτό χρειάζεται.

Το σημαντικό, λοιπόν, είναι να εμπλέκετε τον έφηβο σε συζητήσεις προκειμένου να τον βοηθήσετε να αποκτήσει άποψη των πραγμάτων. Θα πρέπει να θέτετε ερωτήματα στους εφήβους και να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να ακούσετε τις απαντήσεις τους. Μπορείτε και είναι απαραίτητο να μοιραστείτε τις απόψεις σας μαζί τους, όπως και τις αξίες και την άποψή σας σχετικά με το sexting. Θα πρέπει  όμως να κατανοήσετε ότι για να ακούσουν, να δεχτούν και να σεβαστούν τις απόψεις σας, θα πρέπει και εσείς με τη σειρά σας να κάνετε το ίδιο με τις δικές τους.

Οι έφηβοι συνήθως αντιδρούν όταν μια συζήτηση ξεκινά με το «τι έκανες;», αλλά είναι συχνά πρόθυμοι να συζητήσουν για το τι έχουν ακούσει από άλλους «ανώνυμους» γνωστούς, ή για άλλους ανθρώπους γενικά. Θα μπορούσατε να θέσετε το θέμα του sexting με αφορμή κάποια είδηση ή κάποιο άρθρο που έχετε διαβάσει και να μην το συνδέσετε απαραίτητα με τον έφηβο με τον οποίο συνδιαλέγεστε. Κάποιες ερωτήσεις που θα μπορούσατε να θέσετε είναι οι ακόλουθες:

Γιατί νομίζεις ότι υπάρχουν έφηβοι που κάνουν sexting;

Έχεις ακούσει ποτέ για καμία περίπτωση που είχε αρνητικές συνέπειες για κάποιον έφηβο;

Νομίζεις ότι υπάρχει διαφορά όταν στέλνει γυμνές φωτογραφίες ένα αγόρι από ότι ένα κορίτσι;

Πόσο πολύ θεωρείς ότι είναι θέμα πίεσης;

Τι νομίζεις ότι θα μπορούσε να συμβεί όταν ένα ζευγάρι που αντάλλασσε ερωτικές φωτογραφίες χωρίσει;

Ποιο νομίζεις ότι θα ήταν το σωστό να κάνει κάποιος στην ηλικία σου αν λάβει μια γυμνή φωτογραφία ή αν του ζητηθεί να στείλει μια;

Τα θέματα που αφορούν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και ευαισθητοποίηση είναι κατανοητό ότι είναι άβολο να συζητηθούν, τόσο από τη μεριά του γονιού όσο και από τη μεριά του εφήβου. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να γίνεται όσο και να υπάρχει τέτοια σχέση τους ώστε να υπάρχει ειλικρίνεια εκατέρωθεν.



Πηγή: efiveia.gr

Νάντια Βαλαβάνη: Συμπαράσταση στους εργαζόμενους του Δήμου Αλίμου

Δευτέρα, 31/07/2017 - 11:24
Η πρ. αναπλ. Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη με αφορμή απόφαση του τελευταίου Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αλίμου έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο του Δ. Αλίμου η δημοτική πλειοψηφία, συνεπικουρούμενη από τις παρατάξεις της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης με εξαίρεση τις παρατάξεις ΑΝΩ ΚΑΤΩ στο ΚΑΛΑΜΑΚΙ, ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ εξέδωσε απόφαση καταδίκης της «συνδικαλιστικής βίας», όπως αυτή δήθεν εκδηλώθηκε κατά την παράσταση εκπροσώπων της ΠΟΕ – ΟΤΑ, της ΑΔΕΔΥ και του Συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου. Η συγκεκριμένη παράσταση πραγματοποιήθηκε στις δύο Συνεδριάσεις, κατά τις οποίες ο Δήμαρχος επιχείρησε – το κατόρθωσε στη δεύτερη- να παραπέμψει στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο την Αντιπρόεδρο του Συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου, με το ερώτημα επιβολής αργίας, επειδή το 2014 είχε καταγγείλει τη διαχείριση της καταβολής ενός επιδόματος στους εργαζομένους.

Όπως είναι γνωστό, ο Δήμαρχος μέσα στα πρώτα τρία χρόνια της θητείας του;

  • Έχει προχωρήσει επανειλημμένα σε εκδικητικές διώξεις εργαζομένων που έχουν καταγγείλει παρατυπίες στο Δήμο με προφανή στόχο την τρομοκράτηση του συνόλου των δημοτικών υπαλλήλων.

  • Έχει παραπέμψει στην Περιφέρεια με το ερώτημα της έκπτωσης από την θέση του αιρετού Δημοτικού Συμβούλου λόγω «αδικαιολόγητης απουσίας» επί σειρά συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου της κ. Ελένης Μπελιάς επικεφαλή της παράταξης ΑΝΩ ΚΑΤΩ στο ΚΑΛΑΜΑΚΙ, εκπαιδευτικό, που εκείνη την περίοδο όπως όλοι ήξεραν βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια καθώς υποβαλλόταν σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία.

  • Έχει καλέσει την αστυνομία κατά την 1η προσπάθεια συνεδρίασης για απόφαση κατά της Αντιπροέδρου του Συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου, στην οποία ήμουν παρούσα, προκειμένου να εκκενώσει την αίθουσα από τα παρόντα μέλη του Δ.Σ της ΠΟΕ –ΟΤΑ , της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, τον Πρόεδρο του Συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω σ’ όλους τους τότε παρισταμένους ότι προς τιμή του ο ανώτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ, ο οποίος κλήθηκε τελικά, δήλωσε ότι δεν είναι δουλειά της αστυνομίας να παρεμβαίνει σε τέτοιου είδους υποθέσεις οι οποίες πρέπει να λύνονται ανάμεσα στους εργαζόμενους και τον Δήμαρχο. Πρότρεψε τον Δήμαρχο να διακόψει την προσπάθεια Συνεδρίασης και να μη προχωρήσει σε νέα αν δεν συναντηθεί με τις αντιπροσωπείες της ΠΟΕ-ΟΤΑ, της ΑΔΕΔΥ και του Συλλόγου εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου. Ενέργεια, στην οποία ο Δήμαρχος συναίνεσε τελικά μετά από μεγάλη πίεση και εντελώς απρόθυμα χωρίς ωστόσο να πραγματοποιηθεί η συνάντηση, στην οποία είχε συμφωνήσει κατ’ ανάγκη.

  • Πριν δύο μήνες κατεδάφισε εντελώς αιφνιδιαστικά και χωρίς οποιαδήποτε προειδοποίηση, πολύ περισσότερο σε συμφωνία με τους εργαζόμενους στο Δήμο Αλίμου, το κυλικείο στο χώρο στάθμευσης των απορριμματοφόρων που επί 10ετίες έκαναν το διάλλειμα τους οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και το αντικατέστησε με ένα κοντέινερ ως «χώρο ανάπαυσης» στην καθαριότητα …

Οι πολίτες του Δήμου Αλίμου πρέπει να ξέρουν ότι δημοτικές υπηρεσίες οι οποίες εκτελούνται υπό την απειλή διώξεων είναι ότι χειρότερο από αποτελεσματικότητα και διαφάνεια, ιδιαίτερα την εποχή των μνημονίων.

Σε μια εποχή, μάλιστα, που η Κυβέρνηση κατά απαίτηση των δανειστών ξεκινά στο πλαίσιο της Γ’ αξιολόγησης «διαπραγμάτευση» για μια τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου, που ουσιαστικά θα κάνει αδύνατη τη κήρυξη απεργίας, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων για αξιοπρέπεια στην εργασία τους, συνιστά υπεράσπιση κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, εργαζόμενου ή άνεργου, που βλέπει τη ζωή του να διαλύεται καθημερινά υπό το βάρος των απάνθρωπων και βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών.

Είναι στο χέρι των πολιτών του Αλίμου να μη επιτρέψουν να συνεχίζεται αυτή η προκλητική επίδειξη αυταρχισμού από μεριάς της Πλειοψηφίας και του Δημάρχου στον Άλιμο.


Πολύ υψηλός κίνδυνος πυρκαγιών ανά την επικράτεια για σήμερα Δευτέρα 31 Ιουλίου

Δευτέρα, 31/07/2017 - 08:40
Πολύ υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς (κατηγορία κινδύνου 4) προβλέπεται για σήμερα Δευτέρα, σύμφωνα με τον Χάρτη Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς που εκδίδει η γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του υπουργείου Εσωτερικών.

Συγκεκριμένα, προβλέπεται υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς στις Περιφέρειες Αττικής και Βορείου Αιγαίου (Λέσβος, Χίος), καθώς και στην Εύβοια, τη Βοιωτία, την Κορινθία και την Αργολίδα.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας (www.civilprotection.gr) του υπουργείου Εσωτερικών γνωστοποιεί πως έχει ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσιακά εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες, καθώς και τις Περιφέρειες και τους δήμους των ανωτέρω περιοχών, ώστε να βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα πολιτικής προστασίας προκειμένου να αντιμετωπίσουν άμεσα τυχόν επεισόδια πυρκαγιών.

Παράλληλα, συνιστά στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν ενέργειες στην ύπαιθρο που μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιά από αμέλεια, όπως η ρίψη αναμμένων τσιγάρων, το κάψιμο ξερών χόρτων και κλαδιών ή υπολειμμάτων καθαρισμού, η χρήση μηχανημάτων που προκαλούν σπινθήρες όπως δισκοπρίονα, συσκευές συγκόλλησης, η χρήση υπαίθριων ψησταριών κ.ά. Επίσης, υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου απαγορεύεται η καύση των αγρών.

Σε περίπτωση που αντιληφθούν πυρκαγιά, οι πολίτες παρακαλούνται να ειδοποιήσουν αμέσως την Πυροσβεστική Υπηρεσία στον αριθμό κλήσης 199.

«Βόμβα» στις συντάξεις η γήρανση του πληθυσμού

Κυριακή, 30/07/2017 - 22:29
Καμπανάκι από το Γραφείο Προϋπολογισμού και για το ασφαλιστικό. Η γήρανση του πληθυσμού κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα τις συντάξεις και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Πως ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων συνδέεται με την ανάπτυξη.

Μια …βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κατά συνέπεια της διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής χαρακτηρίζει η πρόσφατη τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή, τη γήρανση του πληθυσμού. Μάλιστα, επισημαίνει ότι παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στους τομείς των εσόδων (μεγέθυνση φορολογικής βάσης, αύξηση φορολογίας κα.) και των δαπανών (μισθοί, συντάξεις, παροχή ιατροφαρμα-κευτικής περίθαλψης) ώστε να μειωθεί (ή και να εξαλειφθεί) το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, η βόμβα μπορεί μακροπρόθεσμα να ανατρέψει άρδην την δημοσιονομική ισορροπία.

Και αυτό γιατί από τη μία μεριά η γήρανση επηρεάζει αρνητικά τα δημοσιονομικά μεγέθη μιας χώρας μιας και αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων, επομένως και οι δαπάνες για συντάξεις ενώ αντίστροφα, μειώνονται οι εισφορές.

Το ζήτημα της γήρανσης του πληθυσμού και της δημοσιονομικής βιωσιμότητας απασχολεί τόσο την Ελλάδα όσο και τις υπόλοιπες τις χώρες της ΕΕ μιας και σύμφωνα με τις προβλέψεις o δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να επιδεινωθεί. Ασφαλώς, το ζήτημα της γήρανσης δεν είναι καινούριο: η αντιμετώπιση του προβλήματος της γήρανσης του πληθυσμού στην ΕΕ έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν. Για την Ελλάδα όμως, σύμφωνα με το Γραφείο, η περαιτέρω ανάλυση του ζητήματος έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία μιας και η χώρα βρίσκεται ήδη σε δυσμενέστατη θέση, τόσο λόγω του υπέρογκου χρέους της όσο και της βαθιάς ύφεσης που βιώνει.

Δημογραφικές και δημοσιονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ΕΕ

Οι δημογραφικές προβλέψεις για την Ελλάδα είναι απαισιόδοξες: αναμένεται ότι ο συνολικός πληθυσμός θα μειωθεί στα 7,7 εκατ. μέχρι το 2080 (10,9 εκατ. το 2015). Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για τους άντρες αναμένεται να φτάσει από τα 78,5 έτη το 2015 στα 83,7 έτη το 2060 και για τις γυναίκες από τα 84,9 έτη το 2015 στα 89 έτη το 2060. Το συνολικό ποσοστό γονιμότητας (TFR) στην Ελλάδα αναμένεται να αυξηθεί οριακά από το 1,33 το 2015 στο 1,34 το 2060 (στην ΕΕ-28 αναμένεται να αυξηθεί από 1,58 το 2015 στο 1,76 το 2060.

Ο δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να αυξηθεί από το 33% το 2015 στο 67,5%. Στην ουσία δηλαδή ενώ σήμερα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 – 64 (δηλαδή σε εργασιακή ηλικία) για κάθε άτομο ηλικίας άνω των 65 (θεωρούμενοι ως εξαρτώμενοι), το 2060 θα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 – 64 για 2 άτομα ηλικίας άνω των 65. Αντίστοιχα, στην ΕΕ ο δείκτης θα αυξηθεί από το 27,8% το 2010, στο 50,1% το 2060.

Από δημοσιονομικής απόψεως, στην Ελλάδα, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 16,2% (αντίστοιχα στην ΕΕ, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 11,3% του ΑΕΠ), οι συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με την γήρανση, ανήλθαν 28,5% στην Ελλάδα (25,6% στην ΕΕ) ενώ την ίδια στιγμή το χρέος της Ελλάδας είναι άνω του 170% (αντίστοιχα, στην ΕΕ, το χρέος είναι στο 83,5% του ΑΕΠ το 2016).

Το Γραφείο, επισημαίνει ότι ενώ τα προηγούμενα χρόνια αφενός μεν ο αριθμός των εργαζομένων ήταν υψηλός, αφετέρου δε οι συνταξιούχοι λίγοι, οπότε το πρόβλημα της γήρανσης – λόγω της αύξησης της αντίστοιχης δημοσιονομικής δαπάνης – δεν έχει γίνει ακόμα ιδιαίτερα εμφανές, στο μέλλον το πρόβλημα θα είναι μεγάλο.

Και θα επηρεάσει και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Και αυτό γιατί η προβλεπόμενη αύξηση του αριθμού των ατόμων εκτός παραγωγικής ηλικίας (άνω των 65 χρόνων) σε συνδυασμό με την πτωτική τάση του δείκτη γονιμότητας τις τελευταίες δεκαετίες και της ανόδου του προσδόκιμου ζωής αναμένεται να μεταβάλλουν επί τα χείρω το δείκτη εξάρτησης των ηλικιωμένων και επομένως θα υπάρξει σοβαρή επιβάρυνση των δημοσιονομικών μεγεθών.

Συγκριτικά με τις ευρωπαϊκές χώρες, το γεγονός αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για την Ελλάδα.

Πρώτον διότι η χώρα βαρύνεται από ένα υπέρογκο χρέος και βρίσκεται ήδη σε φάση δημοσιονομικής προσαρμογής ενώ δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος (fiscal buffer) ώστε να απορροφηθούν οι επιπτώσεις της γήρανσης. Δεύτερον, διότι η εξέλιξη του προσδοκώμενου δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων για την Ελλάδα προβλέπεται να είναι χειρότερη σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό αναμένεται να έχει ιδιαίτερα αρνητική επίδραση και στους ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλάδας.

 ΠΗΓΗ: euro2day.gr /Ρούλα Σαλούρου