Θωμάς Τσαλαπάτης

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να εύχεσαι καθημερινά να μην πάθει τίποτα ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της θητείας του (να μια πρόταση που δεν περίμενα ποτέ να γράψω).

Σε περίπτωση που ο πρόεδρος αποσυρόταν από το αξίωμά του ο Πενς θα έπαιρνε στα χέρια του την τύχη του πλανήτη.

Ο Μάικ Πενς ορίζει εκ νέου τον εξτρεμισμό της αμερικανικής συντήρησης. Του πολιτικού αυτού λόγου που συνδυάζει τον πουριτανικό χριστιανισμό με την ιερότητα του επιθετικού καπιταλισμού και το βαθύ μίσος προς οτιδήποτε διαφορετικό.

Φυλή, φύλο ή άποψη. Υποστηρικτής του Κινήματος του Τσαγιού έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ότι είναι «χριστιανός, συντηρητικός και Ρεπουμπλικανός με αυτή τη σειρά».

Λίγο πολύ αυτό που ο ίδιος ο Πενς πιστεύει είναι πως οι πολιτικές του επιλογές υπαγορεύονται κατευθείαν από τον Θεό.

Ο αντιπρόεδρος είναι ο μισογύνης που αρθρογραφούσε κατά της ταινίας «Μουλάν» της Ντίσνεϊ επειδή μια γυναίκα δεν είναι ικανή να πάει στον πόλεμο, υποστήριξε τη διδασκαλία του «ευφυή σχεδιασμού» στα σχολεία, ενώ -σύμφωνα με λόγια του Ντόναλντ Τραμπ- θέλει να κρεμάσει όλους τους ομοφυλόφιλους.

Ως κυβερνήτης της Ιντιάνα υπέγραψε τον Νόμο για την Αποκατάσταση των Θρησκευτικών Ελευθεριών, έναν νόμο που ουσιαστικά επέτρεπε σε οποιαδήποτε επιχείρηση να κάνει διακρίσεις απέναντι στους εργαζομένους της αλλά και τους πελάτες με βάση τη σεξουαλική τους προτίμηση.

Ταυτόχρονα υποστηρίζει (με συγκεκαλυμμένο τρόπο) και έχει χαρακτηρίσει μέντορά του τον James Dobson, έναν ακραίο συντηρητικό και ιδρυτή του οργανισμού Focus on the Family, που ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθεί με διάφορους τρόπους να «μετατρέψει τους ομοφυλόφιλους σε κανονικούς ανθρώπους» σύμφωνα με τα διδάγματα της Βίβλου, καθώς -όπως λέει ρητά- η ομοφυλοφιλία μπορεί να αποφευχθεί και να γιατρευτεί.

Ερχόμενος σε επαφή με τη φρίκη που αντιπροσωπεύει ο Μάικ Πενς ουσιαστικά αντικρίζουμε όλη τη σκοτεινή παράδοση των Ηνωμένων Πολιτειών, την ίδρυσή της από χριστιανούς φονταμενταλιστές που έδιωξε η Ευρώπη, τον ρατσισμό απογόνων ιδιοκτητών σκλάβων και μεγάλων δράκων της Κου Κλουξ Κλαν, το σκοτάδι των μεσαίων Πολιτειών, εκεί που η καθυστέρηση είναι ταυτότητα και το μίσος περηφάνια.

Και αν ασχολούμαστε σήμερα με αυτόν τον θλιβερό ισχυρό πολιτικό (ο οποίος περνά απαρατήρητος μπροστά στο ατελείωτο σόου βλακείας και μίσους που είναι ο Ντόναλντ Τραμπ) είναι για έναν απλό λόγο: το κουνέλι του.

Πρόσφατα ο Μάικ Πενς εξέδωσε ένα παιδικό βιβλίο (γραμμένο από την κόρη του και εικονογραφημένο από τη γυναίκα του) με τίτλο «Μάρλον Μπάντο: μία μέρα στη ζωή του αντιπροέδρου». Το βιβλίο περιγράφει την καθημερινότητα του αντιπροέδρου μέσα από τα μάτια του κουνελιού του, του Μάρλον Μπάντο.

Μία μέρα πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο, ο κωμικός John Oliver αφιέρωσε την εκπομπή του στον αντιπρόεδρο, τον οποίο γελοιοποίησε για την ακροδεξιά ατζέντα του (το άρθρο στηρίζεται ακριβώς στην αφορμή της εκπομπής).

Ταυτόχρονα ενημέρωσε πως οι συγγραφείς της εκπομπής έχουν γράψει και αυτοί ένα βιβλίο για το κουνέλι του αντιπροέδρου, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε (δηλαδή μία μέρα νωρίτερα από το κανονικό) με τίτλο: «Μια μέρα στη ζωή του Μάρλον Μπάντο».

Αυτό το παιδικό βιβλίο έχει μια βασική διαφορά από το πρωτότυπο. Ο πρωταγωνιστής κούνελος ερωτεύεται ένα άλλο αρσενικό κουνέλι στον Λευκό Οίκο και προσπαθεί να αποφύγει το μίσος και την προκατάληψη και να ζήσει τον έρωτά του.

Την επόμενη μέρα το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ και καταχωρίστηκε πρώτο σε πωλήσεις στην Amazon.

Το σύνολο των κερδών του δόθηκαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις που αντιμάχονται την προκατάληψη εναντίον των ομοφυλοφίλων και καταπολεμούν το AIDS.

Αυτό που κατάφερε ο Ολιβερ είναι όχι μόνο να γελοιοποιήσει έμπρακτα τον αντιπρόεδρο χρησιμοποιώντας τον ως επιχείρημα για την αγορά ενός βιβλίου υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, αλλά και να μετατρέψει την πουριτανική γελοιότητα των ακραίων Ρεπουμπλικανών σε γελοιοποίηση. Μια γελοιοποίηση που τελικά μάζεψε πολλά χρήματα υπέρ των θεσμών που οι ίδιοι αντιμάχονται.

Ορίζοντας εκ νέου τη σημασία της κωμωδίας και της δύναμής της να παράγει πολιτική. Σε έναν αντεστραμμένο κόσμο όπου η γελοιότητα περιγράφει τον εαυτό της ως σωφροσύνη, δεν υπάρχει τίποτα πιο σοβαρό από την κωμωδία.

Εδώ το γέλιο ορίζει τον κανόνα του παιχνιδιού. Και οι πουριτανοί, οι υποκριτές και οι μισαλλόδοξοι είναι χαμένοι από χέρι.



tsalapatis.blogspot.gr

Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τις πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Αν και πολλά θα εξαρτηθούν από τον βαθμό δυσκολίας των θεμάτων και το κατά πόσο θα ανταποκριθούν σε αυτόν οι υποψήφιοι, το Αθηναϊκό Πρακτορείο σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό αναλυτή και συντάκτη της «Εφ.Συν.», Χρήστο Κάτσικα, παρουσιάζει έναν σύντομο οδηγό για τον τρόπο υπολογισμού των μορίων, αλλά και την «αξία» που έχουν οι μονάδες κάθε μαθήματος, ανάλογα με τη βαρύτητά του.

Ο υπολογισμός του συνολικού αριθμού μορίων κάθε υποψηφίου για εισαγωγή στις Σχολές, τα Τμήματα και τις Εισαγωγικές Κατευθύνσεις Τμημάτων που είναι ενταγμένα σε Επιστημονικά Πεδία, γίνεται ως εξής:

Το άθροισμα των γραπτών βαθμών στην εικοσάβαθμη κλίμακα, με προσέγγιση δεκάτου, των τεσσάρων πανελλαδικά εξεταζομένων μαθημάτων, τα οποία προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο, πολλαπλασιάζεται επί δύο (2).

Στη συνέχεια, στο γινόμενο αυτό προστίθενται τα γινόμενα των γραπτών βαθμών των δύο μαθημάτων με τους αντίστοιχους συντελεστές βαρύτητας, τα οποία προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο.

Το τελικό άθροισμα πολλαπλασιάζεται με το εκατό (100).

Σε περίπτωση που ο υποψήφιος εξεταστεί πανελλαδικά και σε ένα πέμπτο (5ο) μάθημα προκειμένου να έχει πρόσβαση σε δεύτερο Επιστημονικό Πεδίο, τότε ο υπολογισμός των μορίων του για κάθε ένα από τα δύο Επιστημονικά Πεδία που έχει δικαίωμα να δηλώσει προτίμηση γίνεται με βάση τα αντίστοιχα τέσσερα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.

Τι ισχύει για τα ειδικά μαθήματα

Όσον αφορά Σχολές ή Τμήματα για τα οποία απαιτείται εξέταση ειδικού μαθήματος ή πρακτικών δοκιμασιών, ο υπολογισμός του συνολικού αριθμού μορίων κάθε υποψηφίου γίνεται ως εξής:

Στο σύνολο μορίων του κάθε υποψηφίου (που έχει ήδη υπολογιστεί όπως αναφέρθηκε προηγουμένως) προστίθενται τα μόρια που προκύπτουν από τον πολλαπλασιασμό με το εκατό (100) του γινομένου του βαθμού του υποψηφίου στο απαιτούμενο ειδικό μάθημα ή στις πρακτικές δοκιμασίες με τον αντίστοιχο συντελεστή κατά περίπτωση.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι:

1. Βαθμός ειδικού μαθήματος είναι ο γραπτός βαθμός που σημείωσε στην απαιτούμενη εξέταση ο υποψήφιος μετά την αναγωγή του στην εικοσάβαθμη κλίμακα, με προσέγγιση δεκάτου. Για τις περιπτώσεις που εξετάζονται δύο ειδικά μαθήματα, ο βαθμός είναι ο μέσος όρος των βαθμών των δύο ειδικών μαθημάτων. Ο μέσος όρος υπολογίζεται μετά την αναγωγή των βαθμών των δύο μαθημάτων στην εικοσάβαθμη κλίμακα και εκφράζεται με προσέγγιση εκατοστού.

Στην περίπτωση που υποψήφιος έχει εξετασθεί σε περισσότερες από μία ξένες γλώσσες, τότε ως βαθμός στο μάθημα της ξένης γλώσσας, για τα τμήματα που απαιτούν εξέταση σε μία από τις ξένες γλώσσες από αυτές που εξετάστηκε, λαμβάνεται υπ' όψιν ο μεγαλύτερος βαθμός από αυτούς που πέτυχε στις ξένες αυτές γλώσσες.

2. Βαθμός πρακτικών δοκιμασιών είναι ο μέσος όρος των βαθμών που αντιστοιχούν στις τρεις δοκιμασίες αγωνίσματα που διαγωνίστηκε ο υποψήφιος και ο οποίος εκφράζεται με προσέγγιση εκατοστού.

Για τον υπολογισμό του βαθμού με προσέγγιση δεκάτου, στις περιπτώσεις που κατά τον υπολογισμό προκύπτουν περισσότερα του ενός δεκαδικά ψηφία τότε, αν το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του πέντε (5), το πρώτο δεκαδικό ψηφίο προσαυξάνεται στο αμέσως επόμενο παραλειπομένων των λοιπών και αν είναι μικρότερο του πέντε (5) παραλείπονται όλα τα υπόλοιπα πέραν του πρώτου δεκαδικά ψηφία. Για τον υπολογισμό του βαθμού με προσέγγιση εκατοστού, στις περιπτώσεις που κατά τον υπολογισμό προκύπτουν περισσότερα των δύο δεκαδικά ψηφία τότε, αν το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του πέντε (5), το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο προσαυξάνεται στο αμέσως επόμενο παραλειπομένων των λοιπών και αν είναι μικρότερο του πέντε (5) παραλείπονται όλα τα υπόλοιπα --πέραν του δεύτερου-- δεκαδικά ψηφία.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί για το ενδεχόμενο που ένας υποψήφιος δεν πάρει μέρος στην εξέταση μαθήματος Ομάδας Προσανατολισμού ή γενικής παιδείας που επέλεξε να εξετασθεί πανελλαδικά, καθώς σε αυτή την περίπτωση θεωρείται ότι εξετάσθηκε στο συγκεκριμένο μάθημα και πήρε γραπτό βαθμό μηδέν (0). Για να λάβει μέρος στη διαδικασία επιλογής για εισαγωγή στις Σχολές και τα Τμήματα θα πρέπει να συμμετάσχει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις σε ένα τουλάχιστον μάθημα της Ομάδας Προσανατολισμού που έχει επιλέξει και το οποίο ανήκει στα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα του Επιστημονικού Πεδίου που δηλώνει.

Η «αξία» των μονάδων κάθε μαθήματος

Όπως είναι γνωστό, με το ισχύον σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια, δεν μετράει η σχολική επίδοση στα μαθήματα της  Γ΄ Λυκείου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Έτσι, οι μονάδες προκύπτουν από τις επιδόσεις στα τέσσερα (ή πέντε, κατ΄ επιλογήν) εξεταζόμενα μαθήματα.

Ο υπολογισμός της βαθμολογίας και των μορίων ανά μάθημα, ομάδα προσανατολισμού και επιστημονικό πεδίο είναι ένας πολύπλοκος γρίφος.

Στα μαθήματα αυξημένης βαρύτητας με συντελεστές 1,3 και 0,7 η αξία των μονάδων των μαθημάτων είναι:

• 330 μόρια για κάθε μονάδα του πρώτου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας (συντελεστής 1,3)

• 270 μόρια για κάθε μονάδα του δεύτερου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας (συντελεστής 0,7)

• 200 μόρια για κάθε μονάδα των υπολοίπων μαθημάτων

Συνολικά, το πρώτο μάθημα αυξημένης βαρύτητας «μετράει» μέχρι 6.600 μόρια, το δεύτερο μέχρι 5.400 μόρια και τα υπόλοιπα μέχρι 4.000 μόρια το καθένα. Μέγιστος αριθμός μορίων 20.000.

Κάθε μονάδα του πρώτου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας «αξίζει» 65% περισσότερο από κάθε μονάδα των μαθημάτων άνευ συντελεστή βαρύτητας και κάθε μονάδα του δευτέρου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας «αξίζει» 35% παραπάνω από κάθε μονάδα των μαθημάτων άνευ συντελεστή βαρύτητας.

Στην περίπτωση εξέτασης σε μαθήματα αυξημένης βαρύτητας με συντελεστές 0,9 και 0,4 η αξία των μονάδων των μαθημάτων είναι:

• 290 μόρια για κάθε μονάδα του πρώτου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας (συντελεστής 0,9)

• 240 μόρια για κάθε μονάδα του δεύτερου μαθήματος αυξημένης βαρύτητας (συντελεστής 0,4)

• 200 μόρια για κάθε μονάδα των υπολοίπων μαθημάτων

Σε αυτή την περίπτωση, συνολικά το πρώτο μάθημα αυξημένης βαρύτητας «μετράει» μέχρι 5.800 μόρια, το δεύτερο μέχρι 4.800 μόρια και τα υπόλοιπα μέχρι 4.000 μόρια το καθένα. Μέγιστος αριθμός μορίων 18.600.









Πηγή:   ΑΠΕ-  efsyn

Ανακοίνωση του SOS Τροχαία Εγκλήματα ......................................

Έτσι έχουν τα πράγματα το σωτήριο έτος 2018, στη χώρα που ο υπουργός Δικαιοσύνης διαβεβαιώνει ότι η αυστηροποίηση των ποινών για τους δράστες τροχαίων εγκλημάτων δεν είναι της αρμοδιότητος του, και εν πάσει περιπτώσει «έχει  σε μεγάλο βαθμό υλοποιηθεί» από τον Υπουργό Μεταφορών (προφανώς μαζί με τους αυτοκινητόδρομους), ενώ δικηγόρος που υπήρξε  τέως υπουργός Δημοσίας  Τάξεως, Εσωτερικών και τέως εισαγγελέας αναλαμβάνει κατά συρροή την υπεράσπιση των δραστών τροχαίων εγκλημάτων με εγκατάλειψη.

Τα όσα ακολούθησαν το φόνο του Κώστα Τζωρτζάκη στα Χανιά δείχνουν πολύ καθαρά ποιοί είναι οι προστάτες των τραμπούκων του οδικού δικτύου. Δείχνουν σε συμβολικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο πόσο ισχυρά το πολιτικοδικαστικό κατεστημένο υπερασπίζεται τα δικαιώματα των δολοφόνων της ασφάλτου ακόμα και στην πιο αποτρόπαια εκδοχή τους: αυτή του θρασύδειλου δραπέτη από το τόπο του συμβάντος που εγκαταλείπει αβοήθητο το θύμα του.

.................................................................................................

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:   ΕΔΩ

ΚΕΘΕΑ RELOAD3.0

11 – 16 Ιουνίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ (Φρυνίχου 14, Πλάκα)

ελεύθερη είσοδος



Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά οι δημιουργικές ομάδες των θεραπευτικών προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ, μέσα από την τέχνη, έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τα όνειρα, τις συγκρούσεις που βιώνουν εσωτερικά, τις αγωνίες τους για ένα καθαρό αύριο.



Στο ΚΕΘΕΑ RELOAD 3.0 το θέατρο, η μουσική, ο κινηματογράφος και τα εικαστικά γίνονται τα εργαλεία για την προσέγγιση του άλλου, τη γνωριμία με το βαθύτερο είναι, την ανάγκη για επικοινωνία μ’ όλους εσάς.



Για 6 μέρες, 11 καλλιτεχνικές δράσεις ρίχνουν φως σ’ εκείνους που παλεύουν με το σκοτάδι και θέλουν να βγουν νικητές.



Στάσου πλάι τους, στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν!





ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ



Δευτέρα 11 Ιουνίου



18.30 - 20.00 |ζώνη προβολών



20.30 Θέατρο «Οδύσσειες»

12 μικρές και μεγάλες Οδύσσειες. 12 μικρές και μεγάλες Ιθάκες. Προσωπικές ιστορίες, μαρτυρίες που ταξιδεύουν σε ήρεμες και φουρτουνιασμένες θάλασσες. Που φτάνουν σε στεριές του συνειδητού και ασυνειδήτου. Σε τόπους μακρινούς, για λίγο ή για πολύ. Άλλοτε συναντώνται και συνταξιδεύουν, άλλοτε μόνες στ’ ανοιχτά πλέουν, παλεύοντας με Σειρήνες, Σκύλες και Χάρυβδες. Φόβους, αγωνίες, κινδύνους. Πειρασμούς και χίμαιρες.

Βασισμένη στην Οδύσσεια του Ομήρου, η παράσταση - αποτέλεσμα της συνεργασίας του ΚΕΘΕΑ MOSAICμε τη θεατρική ομάδα ΚΡΑΜΑ - ξετυλίγει ιστορίες ανθρώπων. Ηρώων που παλεύουν με τον πόλεμο, τα ναρκωτικά, την εκμετάλλευση και εμπορία ανθρώπων, την απώλεια, την ασθένεια, το αλκοόλ, τη μοναξιά. Ηρώων που φτάνουν νικητές στη δική τους Ιθάκη.



Διάρκεια: 90’

Σκηνοθεσία/κείμενο - διδασκαλία: Ελένη Ζαχαροπούλου

Μουσική σύνθεση - επιμέλεια: Κατερίνα Δεληγιαννίδου

Ερμηνεύουν: Hossein Amiri, Hossein Hosseinzade, Nikolay Baev, Rokas Balbieris, Εύη Χαραλάμπους, Κατερίνα Δεληγιαννίδου, Philippe Meunier, Madonna Chaduneli, Aleksandra Verbenets, Rudina Guda, Sofia Gelashvili



Τρίτη 12 Ιουνίου



18.30 - 20.00 |ζώνη προβολών



20.30 Μουσική με την μπάντα του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ

Η αστείρευτη ενέργεια των εφήβων του θεραπευτικού προγράμματος ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ θα πλημμυρίσει μουσικά τη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης με αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Μαζί τους, οι καλλιτέχνες και φίλοι – εθελοντές του προγράμματος, Γιώτα Νέγκα και Στάθης Δρογώσης. Ενώστε τις φωνές σας με τις δικές τους, σε μια «καθαρή βραδιά» γεμάτη θέληση για ζωή!



Διάρκεια: 90΄



Τετάρτη 13 Ιουνίου



18.30 - 20.00 |ζώνη προβολών



20.30 Θέατρο «Το Παλτό» του Νικολάι Γκόγκολ

Ένας ταπεινός δημόσιος υπάλληλος, οδηγημένος από την ανάγκη, αποφασίζει να αγοράσει, κάνοντας αιματηρές οικονομίες, ένα παλτό. Προς στιγμή, η ζωή του φαίνεται να γίνεται καλύτερη, ωστόσο ένα ατυχές γεγονός θα τον φέρει αντιμέτωπο με την αναλγησία της γραφειοκρατίας, εντείνοντας τελικά τη μοναξιά και την κοινωνική του απομόνωση.

Ο κόσμος του Παλτού είναι ο αιώνιος κόσμος των ανθρώπων εκείνων, που υπηρετούν έναν μηχανισμό, εντεταλμένο να υποτάσσει και ν’ αποβλακώνει. Η προσπάθεια του Ακάκι Ακάκιεβιτς να ξεφύγει αποδεικνύεται μάταιη, καθώς στηρίζεται συμβολικά στην υλική πλευρά, παραβλέποντας την ουσία: τις ανθρώπινες σχέσεις. Ένα έργο - ύμνος στην ανάγκη για σχετίζεσθαι με ισότιμους όρους, μια ανάγκη που βιώνουν έντονα τα μέλη του ΚΕΘΕΑ.



Διάρκεια: 80’

Διασκευή κειμένου και σκηνοθεσία: Δημήτρης Μικιός (Επιμορφωτής θεάτρου ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ)

Παίζουν: μέλη της θεατρικής ομάδας του Πολιτιστικού Στεκιού ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ



Πέμπτη 14 Ιουνίου



18.30 - 20.00 |ζώνη προβολών



20.30 Θέατρο «Άνθρωποι & Ανθρωπάκια» του Νίκου Τσιφόρου

«Ζητώ όθεν συγγνώμην δια την Αριστοφάνειον αναισχυντίαν μου, αλλά άμα δεν τα γράψω να ξεθυμάνω, θα σκάσω κι όποιος θέλει να τα παρεξηγήσει δικαίωμά του, ας τα διαβάσει όμως... Μπορεί να βρει και λίγην αλήθεια μέσα στην τόση την κοπριά. Δύσκολο δεν είναι. Δύσκολο είναι να βρεις κοπριά στην αλήθεια...»

Ποιοι είναι οι άνθρωποι και ποιοι τα ανθρωπάκια; Μια θεατρική διασκευή εμπνευσμένη από το «Άνθρωποι και Ανθρωπάκια» του Νίκου Τσιφόρου που επιχειρεί να απαντήσει επί σκηνής σε αυτό το διαχρόνικο ερώτημα με πολύ χιούμορ, γέλιο και, ίσως, μια μικρή πικρία...Με εύληπτο έως λαϊκό ύφος, τα κείμενα του Τσιφόρου ζωντανεύουν στη σκηνή για να μας θυμίσουν ότι, τελικά, ακόμη κι αν υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια, υπάρχει πάντα η προσωπική επιλογή του καθενός για το τι θέλει να είναι... προσωπική επιλογή (και ευθύνη), όπως αυτή για την οποία παλεύουν καθημερινά οι Άνθρωποι στην απεξάρτηση.



Διάρκεια: 80’

Διασκευή κειμένου και σκηνοθεσία: Δημήτρης Μικιός (επιμορφωτής θεάτρου ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ)

Παίζουν: μέλη των δημιουργικών ομάδων θεάτρου, μουσικής και χορού της Βραδινής Κοινότητας ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ και η ομάδα μουσικής της Κοινωνικής Επανένταξης ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ

Μουσική διεύθυνση και διδασκαλία: Δημήτρης Μητσοτάκης (επιμορφωτής μουσικής ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ)

Στίχοι τραγουδιών: ομάδα μελών Βραδινής Κοινότητας ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ

Διδασκαλία χορού: Βαγγέλης Κουτσοπάνος (Επιμορφωτής φυσικής αγωγής-χοροδιδάσκαλος ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ)



Παρασκευή 15 Ιουνίου



17.30 - 18.30 |ζώνη προβολών



19:00 θέατρο «Το χώμα που πατώ»

Δρώμενο της ομάδας θεάτρου των μελών του ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ βασισμένο στο πρώτο στάσιμο της Αντιγόνης του Σοφοκλή, σε αποσπάσματα της ραψωδίας Ε’ της Οδύσσειας του Ομήρου και της «Ασκητικής» του Ν. Καζαντζάκη.

Η Αντιγόνη και ο Οδυσσέας, σύμβολα ενός απαράμιλλου αγώνα για επιβίωση, αντλούν δύναμη απ’ τη γη, από το χώμα που πατούν. Τα μέλη της θεατρικής ομάδας ακολουθούν τα βήματά τους και αναζητούν τη γείωση ως σημείο αναφοράς της ύπαρξης και πρωταρχική πηγή δύναμης για τον άνθρωπο.



Διάρκεια: 45΄

Σκηνοθεσία / κείμενο – διδασκαλία: Γιολάντα Καπέρδα (θεατρικό εργαστήρι- Θεατρική Συμπαιγνία )

Παίζει η ομάδα θεάτρου των μελών της Ανοιχτής θεραπευτικής κοινότητας του ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ.  



20.30 μουσική – θέατρο «Τσιτσάνης-Χατζιδάκις-Θεοδωράκης: μουσική διάβαση»





Σάββατο 16 Ιουνίου



18.30 - 20.00 |ζώνη προβολών



20.30 Θέατρο «Ιστορίες Ονείρου» του Ντίνο Μπουτσάτι

Σε μια εποχή που οι άνθρωποι επικοινωνούν σχεδόν αποκλειστικά μέσω των social media, η ομάδα Ονειροθέαμα και το ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ επιλέγουν το δύσκολο και ελπιδοφόρο δρόμο της "διά ζώσης" επικοινωνίας... Βρίσκονται όλοι μαζί, σχεδόν καθημερινά, παίζουν θέατρο, επικοινωνούν, πραγματοποιώντας με αυτόν τον τρόπο το όνειρο της συνύπαρξης.



ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ, μετάφραση : Σπυριδούλα-Ίρις  Καρανικολάου

ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ, μετάφραση: Μαριάννα  Κοιλάκου

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΜΗ, μετάφραση: Νεφέλη Τρυφωνοπούλου

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΝΣΤΑΙΝ, μετάφραση: Παύλος Διαμαντίδης

Μουσική επιμέλεια: Σπυριδούλα-Ιρις Καρανικολάου

Κινησιολογία και χορογραφίες: Σ.-Ίρις Καρανικολάου

Παίζουν:

TO ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ: Νεφέλη Τρυφωνοπούλου, Κωνσταντία Γκαρίπη, Στέλλα Μπατζάκα, Κώστας, Παύλος Διαμαντίδης, Μάρκος Χόντας, Κοσμάς Μαλτέζος, Αργύρης Ρηγάκης, Tατιάνα Καραντζή Μαριάννα Κοιλάκου

ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ: Μαριάννα Κοιλάκου, Κοσμάς Μαλτέζος, Αργύρης Ρηγάκης

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΜΗ: Παύλος Διαμαντίδης,Τατιάνα Καραντζή, Μαριάννα Κοιλάκου, Κώστας Σοφιανίδης, Κοσμάς Μαλτέζος

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΝΣΤΑΙΝ: Μάρκος, Αργύρης Ρηγάκης, Κωνσταντία Γκαρίπη, Στέλλα Μπατζάκα



ΠΡΟΒΟΛEΣ



11/6 – 16/6, 18.30 – 20.00



«Ζεις μόνο μία φορά, αλλά δεν έχεις μόνο μία ευκαιρία.»

Το ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ συνεργάζεται με την ANIMASYROS και δημιουργεί μία animation ταινία μικρού μήκους για τη δεύτερη ευκαιρία. Δεύτερη ευκαιρία να μάθεις νέα πράγματα, να ζήσεις με νέες αξίες, να στήσεις μία νέα ζωή.

Με όχημα τη διαδοχική φωτογραφία, αναδεικνύονται οι αξίες που διέπουν τη ζωή στη θεραπευτική κοινότητα, καθημερινά στιγμιότυπα, δράσεις του προγράμματος, η δουλειά στο εργαστήριο μουσικών οργάνων. Ακολουθεί ταινία 5’ από τα παρασκήνια των γυρισμάτων και τα καλλιτεχνικά εργαστήρια που υλοποιήθηκαν με στόχο τη δημιουργία του οπτικού υλικού.



Διάρκεια: 8’

Δημιουργοί: Μαρία, Κώστας, Θοδωρής, Ιόλη, Μιχάλης , Θοδωρής , Θανάσης, Παναγιώτης, Κάτια , Γιώργος, Αλέξανδρος, Θανάσης, Δημήτρης, Ιπποκράτης

Εκπαιδευτικοί εργαστηρίου/επιμέλεια ταινίας: Χριστίνα Ντεπιάν, Ιωάννα Γιακουμάτου

Σκηνοθέτης: Γιάννης Μαχαίρας

Διευθυντής Φωτογραφίας: Ντίνος Μαχαίρας

Μουσική: Σόλις Μπαρκί

Η ηχογράφηση έγινε από τον Δημήτρη Δημητριάδη στο Zero Gravity Studios Athens

Συνεργάτες Παραγωγής: Γιάννης Αθανασόπουλος, Κατερίνα Δημητρίου, Κωνσταντίνος Καούρας

Προγραμματικός Υποστηρικτής: Στέγη



Η ταινία, αποτέλεσμα διήμερου εκπαιδευτικού εργαστηρίου μικτών τεχνικών animation και διοργανώθηκε από το ANIMASYROS Διεθνές Φεστιβάλ και Αγορά Κινουμένων Σχεδίων σε συνεργασία με την Εναλλακτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, δημιουργήθηκε με την ευγενική χορηγία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΔΝΠΚ)



«Μικροί Έλληνες, μεγάλες διαδρομές»

Το Μεταβατικό Σχολείο του Τομέα Πρόληψης του ΚΕΘΕΑ έρχεται σε επαφή με νέους ανθρώπους, που δεν έχουν όλοι ελληνική ιθαγένεια αλλά γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και μεγαλώνουν στην Ελλάδα και διερευνά τη σχέση τους με τον ελληνικό πολιτισμό. Οι επισκέψεις τους σε συγκεκριμένους πολιτιστικούς χώρους μετεξελίσσονται σε μια νέα εμπειρία και αποτυπώνονται στην ταινία που δημιούργησαν όλοι μαζί.



Διάρκεια: 30’
Ιδέα/ σύλληψη: Δημήτρης Κολοκάθης
Υλοποίηση: Βασίλης Πατέλης
Πρωταγωνιστές: Μaria Dolores Teresa Quirimit, RonanCarloAlcaraz, ArsenaVenari, ZofiaDaphneAlcaraz, AnastasiaEstherOdesanya, AdisaVenari, MariaOtrzasek, Kazik Furmanczyk, Νίκος Γεωργίου, Aleksandra Verbenets,
Καλλιτεχνική επιμέλεια/μοντάζ: Γεωργία Καρύδη



«Όταν η εξάρτηση γίνει Ξεριζωμός, η Οικογένεια μπορεί να γίνει η Πατρίδα»Μέλη της Συμβουλευτικής οικογένειας του ΚΕΘΕΑ MOSAIC αφηγούνται το βίωμα τους όταν έρχονται αντιμέτωπα με το πρόβλημα της εξάρτησης. Στέλνουν ένα μήνυμα δύναμης και ελπίδας, μέσα από τη δική τους αλλαγή, για την αλλαγή του εξαρτημένου μέλους μέσα από τη θεραπεία απεξάρτησης.



Διάρκεια: 3’

Σκηνοθεσία: Γιούλα Μπουντάλη, Νίκος Πάστρας

Μονταζ: Γιώργος Ζαφείρης



ΕΚΘΕΣΗ



«Οδύσσειες»

Η φωτογραφική έκθεση «Οδύσσειες» αποτυπώνει τη στιγμή. Τη στιγμή που το σκοτάδι έρχεται να "φωτίσει" τους φόβους, τις αγωνίες, τους κινδύνους, τους πειρασμούς και τις χίμαιρες που ο κάθε ήρωας έρχεται αντιμέτωπος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ενός ταξιδιού, μιας προσωπικής διαφυγής απ' όλα όσα αποφάσισε ν’ αφήσει πίσω, όλα αυτά που βαριά τον αλυσοδένουν: τον πόλεμο, τα ναρκωτικά, τη φυλακή, την εκμετάλλευση, την απώλεια, την ασθένεια, τη μοναξιά.

Η έκθεση συνοδεύει την ομώνυμη παράσταση και υλοποιείται με την υποστήριξη του ΚΕΘΕΑ MOSAIC.





---------------------------

Το ΚΕΘΕΑ είναι το μεγαλύτερο δίκτυο απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στην Ελλάδα. Παρέχει δωρεάν υπηρεσίες σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την εξάρτηση από ναρκωτικά, αλκοόλ, τυχερά παιχνίδια και διαδίκτυο. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας δεν χορηγούνται υποκατάστατα ή φάρμακα. Στόχος είναι η πλήρης απεξάρτηση και η ισότιμη επανένταξη στην κοινωνία.

www.kethea.gr





Η εκδήλωση ΚΕΘΕΑ RELOAD 3.0 πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη και φιλοξενία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.



                                      

Καμία υπευθυνότητα και κανενός είδους πατριωτισμός δεν φαίνεται να διέπει τη διαχείριση της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό, στην οποία έχει «σπρωχτεί» και εν πολλοίς έχει εγκλωβιστεί η Ελληνική κυβέρνηση με απαίτηση τρίτων, και ας επιχειρεί να πλειοδοτήσει περί του αντιθέτου ο Έλληνας πρωθυπουργός..


Στην καλύτερη περίπτωση η ευθύνη της κυβέρνησής του, έγκειται στον τρόπο με τον οποίο υλοποιεί εντολές, ενώ αν δεν καταδεικνύει απόλυτη έλλειψη συναίσθησης, προφανώς συνιστά προκλητικότατη αδιαφορία, για τα προβλήματα που θα ανακύψουν αμέσως μετά την όποια «συμφωνία» μεταξύ των δύο "εντολοδόχων" πρωθυπουργών.


Στα χρόνια που μεσολάβησαν, στην κυρίαρχη ρητορική παγιώθηκε με έναν ιδιαιτέρως στρεβλό τρόπο η έννοια του "ergaomnes", και μαζί της η πολυσυζητημένη "συνταγματική μεταρρύθμιση" στο γειτονικό κρατίδιο.


Προφανώς και δεν υποτιμούμε την αξία τους, αλλά δεν μπορούμε και να την αποσπάσουμε από το συνολικό περιβάλλον, που θα διέπει τη συγκεκριμένη συμφωνία.


Είναι άλλο πράγμα να συνυπάρχουν ως προαπαιτούμενα σε ένα περιβάλλον που ισχυροποιεί και θεμελιώνει την ύπαρξή τους, και εντελώς διαφορετικό να...

"στολίζουν" μια ετεροβαρή συμφωνία που θα ακυρώσει την προβλέψεις τους, από την επομένη κιόλας στιγμή της προσυπογραφής. 



Το στοίχημα ήταν σικέ…

Στο πλαίσιο αυτού του διαφαινόμενου ετεροβαρούς προσανατολισμού, ένα ακόμη τίμημα είναι η επίσης στρεβλή εδραίωση του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζεται η ιδέα της «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό».

• Το ζητούμενο για τις ελληνικές κυβερνήσεις, ήταν ο διεμβολισμός στο βάθος του χρόνου, της εκπεφρασμένης αντίθεσης του Ελληνικού λαού στο βρώμικο σχέδιο που υλοποιείται σε βάρος της ιστορικής και πολιτισμικής παραμέτρου αυτής της πολύ σοβαρής.
• Για το πολιτικό προσωπικό των Σκοπίων, η κυρίαρχη επιδίωξη ήταν να μη τους στερήσει η όποια συμφωνία, το δικαίωμα στην ιστορική καπηλεία, άρα και στη θερμοκοιτίδα μέσα στην οποία γεννήθηκε και ανατροφοδοτήθηκε ο εθνικιστικός τους αλυτρωτισμός.

Η χρυσή τομή σ αυτό το ραντεβού με την ιστορική εξαπάτηση, βρέθηκε όπως όλα δείχνουν, σε έναν καταφορά ετεροβαρή και σε βάρος της χώρας μας συμβιβασμό, μέσα από τον οποίο…

• Η Ελλάδα δήθεν θα «επιβάλει» τον όποιο γεωγραφικό προσδιορισμό στο πλαίσιο της σύνθετης ονομασίας. Ενώ…
• Τα Σκόπια θα διατηρήσουν το δικαίωμα χρήσης, ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ, αλλά του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τρόπο αυθεντικό, καραμπινάτο και αμετάβλητο, άρα και το δικαίωμα να ασελγούν, να βιάζουν και να ανατροφοδοτούν μέσα από αυτό, τον επικίνδυνο εθνικιστικό τους αλυτρωτισμό.

Οι πληροφορίες άλλωστε που ήδη διαρρέουν και οι οποίες αφορούν στην περιγραφή της γλώσσας και της εθνικής ταυτότητας, απλά επιβεβαιώνουν έτι περαιτέρω αυτή την εκτίμηση.


Ένας ολέθριος συμβιβασμός, με Ιφιγένεια την ιστορική αλήθεια…

Η φυσική συνέχεια μιας τέτοιας συμφωνίας, σε ένα περιβάλλον διαρκούς και ανατροφοδοτούμενης αστάθειας όπως είναι το περιβάλλον της Βαλκανικής, προδιαγράφει:


Την επιθετική επαναφορά του μαχόμενου εθνικιστικού αλυτρωτισμού ο οποίος αφού θα έχει διασφαλίσει ΚΑΙ με την υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης την εθνική του υπόσταση και πλήρως αναγνωρισμένη κρατική φυσιογνωμία…

• Θα αντιμετωπίσει τον επιθετικό – γεωγραφικό προσδιορισμό ως βαρίδι, από το οποίο θα επιχειρήσει ντε φάκτο να απαλλαγεί…
• Θα εκλάβει το αμετάβλητο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ως μόνη πλήρους, αποκλειστικής και εν τέλει ergaomnesπροίκα, ανοίγοντας έτσι τον ασκό του Αιόλου, ΚΑΙ στην αντιπαράθεσή του με τον Αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, αλλά ΚΑΙ στην ενεργοποίηση ενός περιβάλλοντος συνολικότερης αστάθειας στα Βαλκάνια.

Με αυτές τις εξελίξεις να προδιαγράφονται με απόλυτη βεβαιότητα, είναι βέβαιο πως οι λοιπές επικοινωνιακές φανφάρες (περί του δήθεν αναβαθμισμένου ρόλου της Ελλάδας στο Νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου) στις οποίες καταφεύγει ο Έλληνας πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει και να συγκαλύψει πίσω από αυτές, τον εθνικά τραγικό τρόπο με τον όποιο επέλεξε να διαχειριστεί το όλον πρόβλημα, θα αποδειχτούν πολύ σύντομα αλλά κατόπιν εορτής, ολέθρια και συνειδητή εξαπάτηση.

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη… Ευρισκόμενοι στο "και πέντε" μιας απαράδεκτης συμφωνίας… Και συνειδητοποιώντας πως μετά από το εκβιαστικό «κλείσιμο» αυτής της γεωπολιτικής εκκρεμότητας θα ακολουθήσουν και άλλοι ολέθριοι συμβιβασμοί, η Ελληνική κοινωνία, δεν πρέπει να μείνει απαθής, και αυτό δεν συνιστά μια γενικόλογη και κενή περιεχομένου προτροπή.


Συνιστά κορυφαία πρόκληση πριν απ’ όλα για τις Δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες οφείλουν να τολμήσουν να δουν την πραγματικότητα ωμή και πέρα από τη μύτη τους.


Για μια Δημοκρατική – Πατριωτική κουλτούρα…

Ο εγκλωβισμός στη στείρα λογική της ακατάσχετης συλλαλητηριολογίας με τρόπο μονομερή και αυστηρά επικοινωνιακό, «θα κάψει» ως πυροτέχνημα το πραγματικό πολιτικό κεφάλαιο που οφείλει να έχει βαθύτατες κοινωνικές αναφορές, και εν τέλει θα αποτελέσει μέρος του τελετουργικού της ήττας.


Αυτή την εξέλιξη, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να την αποζητούν οι Δημοκρατικές – Πατριωτικές δυνάμεις.


Τίποτε δεν θα προσφέρει… Καμία διακριτότητα δεν θα αναδείξει… Απολύτως καμιά ουσιαστική συνεισφορά δεν μπορεί να έχει, ή όποια αυτοτελής συλλαλητηριακή προσπάθεια, μέσα σε ένα κλίμα που θα κυριαρχούν τα ταρατατζούμ, τα συνθήματα, και η εύλογη αντίθεση της Ελληνικής κοινωνίας στο δρομολογούμενο έγκλημα.


Συλλαλητήρια οργανώνονται… Καλά κάνουν και οργανώνονται… Κάθε δημοκράτης και εν τέλει κάθε Έλληνας πολίτης μπορεί και πρέπει να συμμετέχει σ αυτά, σταθμίζοντας την σοβαρότητα των διοργανωτών και το περιεχόμενο των συνθημάτων, για να καταδείξει έτσι ΚΑΙ την αντίθεσή του στην εμπορευματοποίηση της Ιστορίας, αλλά ΚΑΙ την αποφασιστικότητά του να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας του.




Όμως... Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να έχουν επίγνωση πως ένας αγώνας που θα αρκεστεί στο παιχνίδι με την επικοινωνία, και ειδικά τις μέρες που θα συζητιέται το όποιο ανοσιούργημα στη Βουλή, είναι μεν χρήσιμος, αλλά είναι εκ των πραγμάτων και καταδικασμένος να είναι ένας χαμένος αγώνας, αν δεν συνδυαστεί με μια ουσιαστικότερη παρέμβαση που θα του διασφαλίσει, συνέχεια, συνέπεια, δυναμική και βιωσιμότητα.

• Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να φτάσουν πέρα από τον εαυτό τους… 
• Οφείλουν να επενδύσουν όχι στη φτήνια της εντύπωσης, αλλά στο μεγαλείο της δημιουργίας και της ενδυνάμωσης μιας Δημοκρατικής πατριωτικής κουλτούρας, που θα καταστήσει την κοινωνία ικανή και μαχητική και όχι αυτάρκη σε πυροτεχνήματα.
• Οφείλουν να λειτουργήσουν, ΟΧΙ όπως έμαθαν και συνήθισαν, ΑΛΛΑ όπως οι ιστορικές συνθήκες και οι πραγματικές ανάγκες απαιτούν.

Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να αποδείξουν, πως ΘΕΛΟΥΝ και ΜΠΟΡΟΥΝ να καταστούν πρωταγωνιστές αυτής της υψηλής εθνικής πρόκλησης…

• Αξιοποιώντας όχι τη δύναμη της συνήθειας και της μιζέριας, αλλά ότι πιο ουσιαστικό υπάρχει και δρα μέσα στην κοινωνία μας, που πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του πολίτη.
• Αρνούμενες να ξεπλύνουν τους κάθε λογής καιροσκόπους που ενσωματώθηκαν στο ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ της πατριδοκαπηλίας, για να τους παραδώσουν στην κοινωνία αμόλυντους, γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμόλυντοι.
• Αρνούμενες να καταστρέψουν σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο σε πυροτεχνηματικού χαρακτήρα εντυπώσεις, που την επόμενη μέρα περνούν απλώς στην αφάνεια, αφού ούτε η λήθη της ιστορίας δεν έχει τη διάθεση να απασχολείται μ αυτές.

Η Δημοκρατική Πατριωτική κουλτούρα, είναι η μόνη οργανωμένη άμυνα της Ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό, που θα πολλαπλασιάσει άμεσα την επιθετική πολιτική της ικανότητα, απέναντι σε λογικές και πρακτικές εθνικής μειοδοσίας.



Οι Δημοκρατικές – Πατριωτικές δυνάμεις εν συνόλω, και οι δημοκρατικά προσανατολισμένοι συμπολίτες μας που έχουν να επιδείξουν ξεχωριστή συνεισφορά σ αυτήν την σπουδαία υπόθεση, ΜΠΟΡΟΥΝ και ΠΡΕΠΕΙ ν αποτελέσουν το πρόπλασμα ενός πολιτικού μηχανισμού, ικανού να εμπνεύσει, να συνεγείρει, να εξοπλίσει πολιτικά, να αποδομήσει την αθλιότητα και την ηττοπάθεια, να διασφαλίσει βιωσιμότητα, συντονισμό και συνέχεια στην οργανωμένη και δημοκρατικά προσανατολισμένη δράση και ενδυνάμωση του αυθεντικού και γνήσια λαϊκού πατριωτικού κινήματος, σε μια ιστορική εποχή ιδιαιτέρως κρίσιμη για το μέλλον του τόπου.


Η πρόκληση είναι σαφής… Σαφέστατες και οι ευθύνες που ανακύπτουν…


Οι εξελίξεις δεν περιμένουν, και οι ιστορικές προκλήσεις αρνούνται να συμβιβαστούν με λογικές αναποφασιστικότητας και με την προσφιλή συνήθεια διαχείρισης της μιζέριας.

Όσοι αποφασίσουν πως τους αρκεί να κάψουν μάχιμο πολιτικό κεφάλαιο στο βωμό του άσφαιρου εντυπωσιασμού, την επόμενη μέρα θα κληθούν να αναλάβουν και την ευθύνη της επιλογής τους.




Τόσο απλά και τόσο απόλυτα...

Το κεφάλαιο των ανατροπών προφανώς δεν έκλεισε με τα κυβερνητικά μαγειρέματα στην Ιταλία. Το να παραμείνει ανοικτό άλλωστε, αποτελεί πρώτιστη επιλογή των ισχυρών, με τους Αμερικανούς να επιδιώκουν να παραμείνει και «ανατρεπτικά ελεγχόμενο»...


Το βέβαιο πάντως είναι πως στο συγκεκριμένο στρατηγικό περίγραμμα μιας σύγκρουσης που προσλαμβάνει χαρακτήρα πλανητικό, το σημαντικό έλλειμμα επίγνωσης για τη φυσιογνωμία της επόμενης μέρας, το έχει η Ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία… 

• Όχι μόνο δεν διαθέτει επεξεργασμένη στρατηγική προσαρμογής στα δεδομένα της καινούριας κατάστασης…
• Αλλά επιπροσθέτως η ανισομετρία και οι πολλαπλές ταχύτητες που εκουσίως διατηρήθηκαν τα χρόνια της ευμάρειας των ολίγων, θα σηματοδοτήσουν και το ιστορικό της βύθισμα σ ένα πρωτοφανές κενό στρατηγικής, που θα παραπέμψει σε ερασιτεχνισμούς του μεσοπολέμου.

Ας γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι...

Κάποιοι δεν κατάλαβαν πως οι χειρισμοί Ματαρέλα συνιστούν κίνηση με... 
«ιδιαίτερη στρατηγική βαρύτητα», όπως σπεύσαμε να αποσαφηνίσουμε από τις πρώτες στιγμές. Λογικό να μην το αντιλαμβάνονται.


Είναι μια δύσκολη γεωπολιτική εξίσωση, και δεν έχουμε την απαίτηση να την κατανοήσουν αυτοί που δεν είδαν Ελληνική εμπλοκή στην Αμερικανική επίθεση στη Συρία, επειδή δεν είδαν Ελληνικά Αεροπλάνα να συμμετέχουν ευθέως στον βομβαρδισμό…




Υπάρχουν βέβαια και οι αμετανόητοι μυθοπλάστες, που μέσα από έναν αχταρμά αυθαίρετων συλλογισμών που ούτε λίγο ούτε πολύ είδαν έναν νέο Μάη του 68 να αναβιώνει στην Ιταλία του 2018.




Και αφού πρώτα είδαν να καταρρέει το αφήγημα τους, περί των σύγχρονων δήθεν Ροβεσπιέρων δηλαδή των Ντι Μάνιο και Σαλβίνι, μαζί με το προσφιλές βαρύγδουπο περί «εσχάτης προδοσίας» που λίγο έλειψε να το εμφανίσουν ως τελεσίδικη απόφαση, αποφάσισαν εν τέλει να αρκεστούν στις ορδές των επαναστατών που τελικά επέβαλαν την επανεπίδοση της εντολής στον Τζουζέπε Κόντε!!!




Αδυνατούν ωστόσο να ερμηνεύσουν πως κατέστη δυνατόν τόσο εύκολα να «εξαπατηθούν» και εν τέλει να συμβιβαστούν με την λύση Τζοβάνι Τρία, οι εξεγερμένοι επαναστάτες των ονείρων τους. Αλλά αυτό είναι ενός άλλου παπά ευαγγέλιο, με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε περεταίρω, τουλάχιστον προς το παρόν.


Η κατάσταση περιπλέκεται σοβαρά…

Για την ακρίβεια η «νέα σελίδα» στη Γεωπολιτική που εγκαινιάστηκε με το BREXIT, δεν αναβιώνει απλά όλες τις δομικές επισφάλειες που είχε από τη γέννησή του το Ευρωενωσιακό ανοσιούργημα, αλλά τις ενσωματώνει με τρόπο βιωματικό στην ατζέντα της επόμενης μέρας.




Το BREXIT, υπήρξε στην ουσία του μια θεμελιώδης επιλογή ΚΑΙ του Βρετανικού οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει παράδοση στην ικανότητά του να πρωτοπορεί σε τολμηρές αποφάσεις που του διασφαλίζουν προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις ενός μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος.

• Το απετόλμησε και η Θάτσερ με την «αντιβιομηχανική» της πολιτική… 
• Το απετόλμησαν και οι συντηρητικοί της εξουσίας που επέλεξαν ως στρατηγική τον χρηματοπιστωτισμό, θυσιάζοντας τον πλουτοπαραγωγισμό της Σκωτίας… 
• Ενσωματώνεται και στη φυσιογνωμία του BREXIT, που στην ουσία του αποτελεί στρατηγική προσαρμογή στις απαιτήσεις του αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου και στην ετοιμότητα που επιβάλλεται να διασφαλιστεί, σε συνάρτηση πάντα με τη γεωστρατηγική του ωρίμανση.

Στη λογική του BREXIT, και της επίγνωσης των δομικών αλλαγών που προεξοφλεί η αναδυόμενη πολυπολικότητα, υπάρχουν οι σαφείς παραδοχές ότι:

• Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον η ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη, και οσονούπω δεν θα είναι και η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη…
• Η Ευρωπαϊκή Ένωση με καταλύτη την Ευρωζώνη, έχει ενεργοποιήσει το ναρκοπέδιο των δομικών της κλυδωνισμών που επιταχύνουν διεργασίες αποδόμησης. Και…
• Στις ΗΠΑ εν τέλει, πέρα από τα δημοσίως ομολογούμενα, υπάρχουν σκέψεις και κέντρα που ανησυχούν σοβαρά ακόμη και για την ίδια τους την ακεραιότητα και τη διατήρηση της υπάρχουσας γεωπολιτικής τους δομής και φυσιογνωμίας.

Η Βρετανία λοιπόν, ως σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος, έκανε τη δική της προβλεπτική επιλογή, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για εξελίξεις αποδομητικές σε ολόκληρη την Ευρώπη, που στην όποια τους εξέλιξη θα συναντήσουν μια Βρετανία ισχυρή και προετοιμασμένη να υποδεχτεί αυτές τις εξελίξεις.


Και μετά ήρθε ο Τραμπ…

Και εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, πως η έλευσή του, δεν ήταν μια επιπόλαια επιλογή απηυδισμένων πολιτών, αλλά αναγκαιότητα με συγκεκριμένες πολιτικές προδιαγραφές, που εναρμονίζονται πλήρως με τις ιστορικές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες οι ΗΠΑ.


Ο Τραμπ – ως σύστημα αντιλήψεων για την γεωπολιτική και την γεωοικονομία – είναι η έκφραση του πλέον ευφυούς τμήματος του Αμερικανικού κατεστημένου, που αποφάσισε να μην γοητεύεται από την παράδοση, αλλά από τις σύγχρονες γεωπολιτικές προκλήσεις.



Η βήμα το βήμα υλοποίηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων – μηδέ εξαιρουμένης και αυτής που σχετίζεται με τη δασμολογική πολιτική η οποία τον φέρει σε ευθεία ρήξη με συγκεκριμένο τμήμα ισχυρών ανταγωνιστικών συμφερόντων – αποτελεί μια συνεπή προσπάθεια που επιδιώκει:…

• Να αντισταθεί στο μοιραίο της επερχόμενης αποσύνθεσης…
• Να παρακολουθήσει όσο είναι δυνατόν τις πολυσύνθετες προκλήσεις πλανητικού χαρακτήρα, και να προσαρμοστεί στα καινούρια δεδομένα που διαμορφώνονται. Και…
• Να αναστρέψει τη φθίνουσα πορεία φιλοδοξώντας να παραμείνουν οι ΗΠΑ μια αδύναμη με υψηλά στάνταρντς στον νέο κόσμο που τροποποιεί δραματικά τη φυσιογνωμία του.

Προφανώς όλο το παραπάνω, συνιστά μια διαδικασία σύνθετη, που δεν είναι μονομερής, που ακόμη και οι «καθαρές» οικονομικές της παράμετροι, έχουν σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα, και η διαδικασία της υλοποίησής τους μοιραία θα συνοδεύεται από ισχυρούς κλυδωνισμούς και απρόβλεπτες αναταράξεις.


Όλοι αγοράζουν χρόνο…

Αλλά αυτό μόνο οι αφελείς δεν το αντιλαμβάνονται.

• Οι Βρετανοί αυτό τον χρόνο τον έχουν ανάγκη, διότι έκαναν τη σωστή εκτίμηση στην καταλληλότερη ιστορική στιγμή, και ενώ τυπικά διαχειρίζονται τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του BREXIT,ταυτόχρονα και ουσιαστικά φιλοτεχνούν τη φυσιογνωμία τους στην νέα εποχή.
• Οι ΗΠΑ επίσης τον έχουν ανάγκη, διότι ψηλαφούν καινοτομώντας το αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών και των παρεμβάσεών τους, όχι σε συνθήκες πραγματικής ακραίας σύγκρουσης, αλλά θεμελιώνουν το καινούριο γεωστρατηγικό τους προφίλ, χρησιμοποιώντας την αφέλεια και τον ερασιτεχνισμό των ευρωχαρτογιακάδων. Χρησιμοποιούν μ άλλα λόγια τον Ευρωερασιτεχνισμό στη γεωστρατηγική, ως καταλύτη για την επιτυχή έκβαση του γεωστρατηγικού μεταμορφισμού τους.

Για την Ευρωπαϊκή ελίτ ωστόσο, αυτός ο χρόνος αποτελεί στην ουσία ένα ερμαφρόδιτο μέγεθος, αφού σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ισχυρούς παίχτες, το Ευρωπαϊκό υβρίδιο ΔΕΝ διαθέτει…

• ΟΥΤΕ ενιαία στρατηγική…
• ΟΥΤΕ καθολικά αποδεκτή ενότητα στόχων…
• ΟΥΤΕ ομογενοποιημένους ρόλους κατανεμημένους ισότιμα στους «ψωνισμένους» του «Ιδεώδους» που θέλουν να μοστράρουν ως πρωταγωνιστές.

Σε αυτή την Ευρώπη συνυπάρχουν:

• Ο ισχυρός και αυτοκαταστροφικός Γερμανικός ΗΓΕΜΟΝΙΣΜΟΣ…
• Οι ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΕΣ του κατά τα λοιπά «σκληρού πυρήνα» της που αναζητούν εναγωνίως παραχώρηση ρόλου. Και…
• Η ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΗ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ των προθύμων, που θυματοποιούνται ως αναλώσιμα μέσα σ αυτή τη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Στην τελευταία κατηγορία προφανώς συμπεριλαμβάνεται και η χώρα μας, και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί το πολιτικό της προσωπικό να διαχειριστεί τις σοβαρές εθνικές της υποθέσεις, απλά επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω με τρόπο πραγματικά δραματικό.


Να και η Ιταλία…

Οι εξελίξεις στην οποία «έκατσαν» σε μια ιστορική εποχή πολλαπλά γκαστρωμένη, με όλες τις μεθόδους αναπαραγωγής να βρίσκονται σε καθεστώς οργιώδους κατάχρησης.


Η επιπόλαια νομισματολογία με την οποία επιχειρήθηκε να προσεγγιστούν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, υπήρξε όχι μονάχα κατ’ εξοχήν ρηχή ως προσέγγιση, αλλά υπήρξε ταυτόχρονα και πολλαπλά συνένοχη αφού –ανεξαρτήτως προθέσεων – υπηρέτησε ως τέτοια μια συγκεκριμένη ρητορική διευκολύνοντας στην απόπειρα συσκότισης του πραγματικού διακυβεύματος.


Η Ιταλία κύριοι, παραμένει πρωτίστως ένα σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος, σε μια Ευρώπη που “διαχειρίζεται”…

• Το αχαρτογράφητο για την ίδια εν συνόλω BREXIT…
• Μεγάλες και μικρότερες αποδομητικές πληγές όπως το Καταλανικό, της Κορσικής, της Βαλονίας κλπ…
• Επιθετικούς εθνικισμούς όπως αυτοί των Δυτικών Βαλκανίων…
• Σειρά προβλημάτων που δημιουργεί ο Τουρκικός επιθετικός εισοδισμός και η δυναμική όσο και απρόβλεπτη επιλογή της στρατηγικής του Ισλαμικού τόξου…
• Σειρά αντιθέσεων που εδράζονται σε έναν παράφρονα και κατευθυνόμενο μισαλλόδοξο αντιρωσισμό…
• Την επιθετική Γεωπολιτική των Αμερικανών οι οποίοι επιπροσθέτως δεν θέλουν ότι αποδομείται να κυνδυνεύει να προσεταιριστεί τη Ρωσική επιρροή.
• Την στρατηγική της ανεπάρκεια στη διαχείριση των ενεργειακών ανατροπών που συντελούνται στη Μέση Ανατολή και στην ΝΑ Μεσόγειο, και τόσα άλλα…

Να γιατί οι εξελίξεις στην Ιταλία, επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστούν απ’ όλους τους πρωταγωνιστές ως εξίσωση πρώτου βαθμού. Επειδή ακριβώς όλοι γνωρίζουν πως αποτελεί ένα πολυσύνθετο μέγεθος, και έπρεπε πάση θυσία να αποτραπεί ή έστω να ελεγχθεί η πιθανότητα της αποδομητικής του ενεργοποίησης.

• Κανείς δεν σκιάχτηκε από το υπερτιμημένο δίδυμο Ντι Μάνιο και Σαλβίνι. 
• Οι πάντες όμως τρέμουν τον εφιάλτη ενεργοποίησης ενός γεωπολιτικού ντόμινο, η οποία ενεργοποίηση, ενδέχεται να διευκολυνθεί με καταλύτη μια μικρή έστω απρόβλεπτη εξέλιξη, αν δεν χαλιναγωγηθεί εν τη γενέσει της.

Εκεί ακριβώς στόχευσε και το κομπρεμί που ακολούθησε, αλλά και η ευκολία με την οποία δρομολογήθηκε η απολύτως ελεγχόμενη πολιτική λύση που όλοι έσπευσαν να δοθεί.



Επίλογος…

Το κεφάλαιο των ανατροπών πάντως δεν έκλεισε με τα κυβερνητικά μαγειρέματα στην Ιταλία. Το να παραμείνει ανοικτό αποτελεί πρώτιστη επιλογή των ισχυρών, με τους Αμερικανούς να επιδιώκουν να παραμείνει και «ανατρεπτικά ελεγχόμενο».


Μοιραία ωστόσο, ενισχύει και μια λανθάνουσα δυναμική που αγγίζει όλο και περισσότερο τις συνειδήσεις και των κοινωνιών, και η αποτελεσματικότερη εμπλοκή τους σε ανατροπές με θετικό και δημοκρατικό πρόσημο, είναι το πραγματικό στοίχημα την θετική έκβαση του οποίου οφείλουμε να ενισχύσουμε σε κάθε περίπτωση.


Το βέβαιο πάντως είναι πως στο συγκεκριμένο στρατηγικό περίγραμμα μιας σύγκρουσης που προσλαμβάνει χαρακτήρα πλανητικό, το σημαντικό έλλειμμα επίγνωσης για τη φυσιογνωμία της επόμενης μέρας, το έχει η Ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία, όχι μόνο δεν διαθέτει επεξεργασμένη στρατηγική προσαρμογής στα δεδομένα της καινούριας κατάστασης, αλλά επιπροσθέτως η ανισομετρία και οι πολλαπλές ταχύτητες που εκουσίως διατηρήθηκαν τα χρόνια της ευμάρειας των ολίγων, θα σηματοδοτήσουν και το ιστορικό της βύθισμα σ ένα πρωτοφανές κενό στρατηγικής, που θα παραπέμψει σε ερασιτεχνισμούς του μεσοπολέμου.


Τα χειρότερα σε κάθε περίπτωση έρχονται… Το στοίχημα είναι να αναγορευτούν οι ίδιες οι κοινωνίες σε απρόβλεπτο πρωταγωνιστή.

Το Avantgarde στη συχνότητα της *ERTopen !

Κάθε Κυριακή στις 10:00 το πρωί,

"Ένα ποίημα - μια ζωή", ένα εγχείρημα του Κέντρου Πολιτισμού και Ανάπτυξης Avantgarde με τα σπουδαιότερα ποιήματα Ρώσων και Σοβιετικών ποιητών.

Απαγγέλλουν στα ελληνικά γνωστοί καλλιτέχνες.

---

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ

Σήμερα η ηθοποιός Μαριάννα Δημητρίου διαβάζει εξαιρετικά επίκαιρο ποίημα του Ίγκορ Σεβεριάνιν (πραγματικό όνομα Ίγκορ Λοταριόφ,1887-1941), «ποιητή με ανοιχτή καρδιά», όπως τον αποκάλεσε ο μεγάλος ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Μλοκ. Ο Σεβεριάνιν πέθανε μόλις 54 ετών, έξω από τη Ρωσία, στην Εσθονία. Δεν θεωρούσε όμως τον εαυτό του μετανάστη, γιατί το 1918 βρέθηκε να παραθερίζει, όπως κάθε χρόνο, σε ένα εσθονικό ψαροχώρι και δεν κατάφερε να επιστρέψει, μια και τα σύνορα με την Σοβιετική Ρωσία έκλεισαν. «Δεν είμαι μετανάστης. Ούτε πρόσφυγας. Είμαι ένας παραθεριστής». «Παραθέριζε» ο Σεβεριάνιν επί 23 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να σταματά να γράφει για την πατρίδα του, χωρίς να σταματάει να την αγαπά και να επικρίνει όσους είχαν τη δυνατότητα να μείνουν, μα δεν έμειναν. Το τι θα έκανε, αν είχε μείνει – είναι μιαν άλλη ιστορία. Ο Ίγκορ Σεβεριάνιν αποκαλούσε τον εαυτό του «εγωφουτουριστή» και την ποιητική Σχολή που επινόησε – «εγωφουτουρισμό». Στις αρχές του 1918 κέρδισε ένα ποιητικό διαγωνισμό στο Πολυτεχνείο της Μόσχας και στέφτηκε «βασιλιάς των ρώσων ποιητών». Δεύτερος ήρθε ο Μαγιακόφσκι...

Κάποτε είχες μια χώρα,

Είχες δικό σου σπίτι,

Όπου με τους οικείους

Φύτευες άνθη και ρόδα...

Δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα, αλλά δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να την σκέφτεται.

Το ποίημα «Αυτός που έχασε την πατρίδα» του Ίγκορ Σεβεριάνιν ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον Αγώνα των ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ



Για Τρίτη μέρα συνεχίζουν την απεργία οι εργαζόμενοι στην Cosco (στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ) με το σωματείο τους ΕΝΕΔΕΠ, διεκδικώντας την υπογραφή συλλογικής σύμβασης, την ένταξη όλων των εργαζόμενων στις προβλήτες της Cosco στα Βαρέα, την μόνιμη και σταθερή δουλειά, την εξασφάλιση των αναγκαίων μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας. Μαζί τους απεργούν όλες αυτές τις ημέρες και οι Λιμενεργάτες του ΟΛΠ διεκδικώντας και αυτοί την υπογραφή συλλογικής σύμβασης.



Με καθημερινές γενικές Συνελεύσεις, που αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με μαζική περιφρούρηση στις πύλες, και με την αλληλεγγύη χιλιάδων, οι εργαζόμενοι στο Λιμάνι έχουν τρομοκρατήσει τη διοίκηση της Cosco, και την κυβέρνηση. Γι’ αυτό και προσέφυγαν στα δικαστήρια και έβγαλαν αποφάσεις ότι οι απεργίες είναι παράνομες και καταχρηστικές. Παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι στο λιμάνι συνεχίζουν απεργιακά με την κάλυψη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν δικαιωθούν.

        

Πρόκειται για μια απεργία που έρχεται σαν συνέχεια μετά την πανεργατική στις 30 Μάη και δείχνει τον δρόμο για όλους τους εργαζόμενους. Το αφήγημα ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια και θα έρθουν «καλύτερες ημέρες» για όλους μας αν αφήσουμε τους «επενδυτές» να φέρουν την ανάπτυξη, γίνεται θρύψαλα από τον αγώνα των λιμενεργατών.

        

Χαιρετίζουμε τον αγώνα των εργαζόμενων στο λιμάνι του Πειραιά για να κερδίσουν τα δίκαια αιτήματα τους και δηλώνουμε ότι θα βρεθούμε στο πλευρό τους με κάθε τρόπο για να νικήσουν

Σ     Υ       Ν       Δ       Ι       Κ       Α       Τ     Ο

ΣΥΓΚΟΛΛΗΤΩΝ ΕΡΓ/ΧΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Μ Ε Τ Α Λ Λ Ο Υ   Ν Ο Μ Ο Υ     Φ Θ Ι Ω Τ Ι Δ Α Σ

  

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

«DROP και COSCO ακούστε το καλά, χωρίς υπογραφή κανένας για δουλειά».

Το Δ.Σ του Συνδικάτου μας, από σήμερα και για όσο θα συνεχίζετε ο Δίκαιος αγώνας των αδελφών μας στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ της «COSCO», ως πρώτο μέτρο αλληλεγγύης αποφάσισε τις ανακοινώσεις ή τα δελτία τύπου που θα βγάζουμε να ξεκινούν και να τελειώνουν με το παραπάνω σύνθημα.

Παράλληλα δηλώνουμε πως αποτελεί ντροπή και αίσχος η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά που έτρεξε να εκδικάσει μέσα σε λίγες ώρες τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε η κινέζικη πολυεθνική COSCO εναντίον του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων και του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, αλλά και ο ΟΛΠ κατά του σωματείου των λιμενεργατών και να βγάλει την απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Οι τρομοκρατικές πρακτικές της Cosco και του ΟΛΠ εναντίον του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων και η «επιβράβευση» τους από τα δικαστήρια, αποτελεί ξεγύμνωμα των παραμυθιών που παπαγαλίζει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η Υπουργός εργασίας περί δήθεν επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων και λοιπά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Κυβέρνηση, εργοδότες και τα τσιράκια τους πήραν μαχητική απάντηση στις 30/5 από την μαζική συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην Απεργία με τα ταξικά συνδικάτα. Η τρομοκρατία και οι συκοφαντίες της COSCO πήραν απάντηση από τους εργαζόμενους που νέκρωσαν το Λιμάνι και ομόφωνα αποφάσισαν συνέχιση της Απεργίας, με το σύνθημα «Τα δικαστήρια τους δεν μας φοβίζουν».

Η καρδιά μας χτυπά στον Πειραιά. Το μυαλό μας είναι στα αδέλφια μας και στον δίκαιο αγώνα τους. Τους καλούμε να διαφυλάξουν την ενότητα και δηλώνουμε απλοί στρατιώτες στις αποφάσεις τους που αποτελούν «φάρο» για όλη την εργατική τάξη.

Απαντάμε με όπλο μας την Αλληλεγγύη και τον μαζικό, συλλογικό αγώνα για τα δικαιώματα μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα για την κατάργηση όλου του αντεργατικού οπλοστασίου, των νόμων και των διατάξεων που ψήφισε η κυβέρνηση με τη στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου.

Οργανώνουμε την πάλη μας βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες.

«DROP και COSCO ακούστε το καλά, χωρίς υπογραφή κανένας για δουλειά».