Τουλάχιστον 41 άνθρωποι διακομίστηκαν σε νοσοκομεία στην πόλη Πεσάβαρ του βορειοδυτικού Πακιστάν μετά το σεισμό 6,2 βαθμών που έπληξε το Αφγανιστάν, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν, μεταδίδουν πακιστανικά ΜΜΕ.

Παλιά σπίτια και τοίχοι κατέρρευσαν στην Πεσάβαρ αργά χθες βράδυ με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πάνω από 30 άνθρωποι, σύμφωνα με την εφημερίδα Dawn του Πακιστάν, η οποία επικαλείται γιατρούς και εργαζόμενους στις υπηρεσίες διάσωσης. Συνολικά 41 άνθρωποι εισήχθησαν σε νοσοκομεία της Πεσάβαρ.

Σύμφωνα με το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (USGS), ο σεισμός 6,2 βαθμών σημειώθηκε στις 23:44 τοπική ώρα [21:14 ώρα Ελλάδας] και το επίκεντρό του εντοπίστηκε περίπου 82 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Φεϊζαμπάντ, της πρωτεύουσας της επαρχίας Μπανταχσάν του Αφγανιστάν.

Η δόνηση έγινε αισθητή στην Καμπούλ, στην πρωτεύουσα του Πακιστάν, το Ισλαμαμπάντ, αλλά και στο Νέο Δελχί, την πρωτεύουσα της Ινδίας, σύμφωνα με τη Ντον.

Ακόμη δεν έχει δημοσιοποιηθεί κάποιος απολογισμός των ζημιών ή στοιχεία για θύματα στο Αφγανιστάν.

Τον περασμένο Οκτώβριο, σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών είχε πλήξει το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, στοιχίζοντας τη ζωή σε σχεδόν 400 ανθρώπους και προκαλώντας εκτεταμένες υλικές ζημιές.



tvxs.gr

Γιάνης Βαρουφάκης «Πίστευα ότι μπορούσα να κάνω τη διαφορά», τιτλοφορείται η συνέντευξη του Γιάνη Βαρουφάκη στην ολλανδική εφημερίδα «De Volkskrant»

Σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξή του στην ολλανδική εφημερίδα «De Volkskrant» ο Γιάνης Βαρουφάκης, που ως υπουργός Οικονομικών βρέθηκε επί έξι μήνες στο επίκεντρο της κρίσης στην ευρωζώνη, περιγράφει το Εurogroup ως το κατάλληλο μέρος για ψυχοπαθείς, χαρακτηρίζει μαριονέτα του Σόιμπλε τον Γερούν Ντάισελμπλουμ και του εύχεται τα καλύτερα για το 2016.

«Την πρώτη μέρα μου ως υπουργός μού είπαν ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει σε 11 μέρες» τονίζει και μετανιώνει για την τυφλή εμπιστοσύνη που έδειξε στον πρωθυπουργό.

«Ήταν ένα μεγάλο πραξικόπημα»

Μετά από ένα θερμό καλοκαίρι οι Ευρωπαίοι κατέληξαν σε συμφωνία με τον Αλέξη Τσίπρα και πολλοί κατηγόρησαν τον Γιάνη Βαρουφάκη για την καταστροφική στροφή που πήραν τα γεγονότα. Ο ίδιος όμως διαφωνεί:

«Δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα πραξικόπημα, ένα μεγάλο πραξικόπημα. Και πέτυχε. Δεν θα πάρω καμία ευθύνη γι' αυτό. Οι ομιλίες μου ήταν μετριοπαθείς, τα σχέδιά μου μετρημένα, οι σύμβουλοί μου δεν ήταν αριστεροί παράφρονες. Υπήρχε ένας άλλος λόγος που η άλλη πλευρά έχυνε δηλητήριο και έλεγε ψέματα για μένα και με παρουσίαζε σαν ένα επικίνδυνο ριζοσπάστη ενώ ήμουν ο πιο δεξιός υπουργός στο υπουργικό συμβούλιο. Εάν ήμουν ένας τρελός αριστερός παράφρων, δεν θα με φοβούνταν. Όχι, ήθελαν να με ξεφορτωθούν γιατί ήξερα τι έλεγα»

«Ο Ντάισελμπλουμ είναι μαριονέτα και ο Σόιμπλε το αφεντικό του»

Όταν ρωτήθηκε ποιος κυριαρχούσε στις ερωτήσεις του Eurogroup, είπε: «Ο Βόφγκανγκ Σόιμπλε. Είναι αυτός που κινεί όλα τα νήματα. Όλοι οι υπόλοιποι υπουργοί είναι μαριονέτες. Ο Σόιμπλε είναι ο κυρίαρχος του Eurogroup, αυτός αποφασίζει ποιος θα γίνει πρόεδρος, αυτός αποφασίζει την ατζέντα, αυτός ελέγχει τα πάντα (...) Ο Ντάισελμπλουμ δεν έχει πραγματική εξουσία, είναι ένας στρατιώτης, μια μαριονέτα. Δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση χωρίς να μιλήσει με τον Σόιμπλε. Είναι ένα γρανάζι για μια μηχανή, την οποία και ο ίδιος δεν καταλαβαίνει. (...) Δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να μιλάω με τον Γερούν γιατί δεν ήταν ούτε πρόθυμος ούτε ικανός να κάνει μια πραγματική συζήτηση και βεβαίως δεν ενδιαφερόταν».

Ένας ηγέτης που έλαβε καλά σχόλια από τον Βαρουφάκη ήταν ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι: «Είναι ένας δεινός οικονομολόγος», είπε και πρόσθεσε ότι ο Ντράγκι «είναι πολύ απογοητευμένος με τους ασφυκτικούς περιορισμούς της εντολής της ΕΚΤ».

«Το Εurogroup είναι μια πολύ δυσάρεστη συνεύρεση»

«Όποιος μιλάει για ευτυχισμένες στιγμές στο Eurogroup θα πρέπει να κλειδωθεί αμέσως ως επικίνδυνος παρανοϊκός. Το Εurogroup είναι μια πολύ δυσάρεστη συνεύρεση ακόμα και για τους Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι. Εξ ορισμού το κέντρο της εξουσίας προκαλεί στρες με τα μεγάλα “εγώ” και τις συνεχείς συγκρούσεις. Εάν είσαι ψυχοπαθής και περνάς καλά με τις συγκρούσεις, τότε το Εurogroup είναι το μέρος που πρέπει να είσαι»

Όταν ρωτήθηκε αν εκεί έχουν θέση οι πολιτικοί που διψούν για την εξουσία, απάντησε: «Τελικά κανένας δεν έχει καμία εξουσία (...) Ο ένας ακυρώνει την εξουσία του άλλου»
 


Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Γιάνης Βαρουφάκης AP Photo / Michael Sohn

«Ήμουν ο μοναδικός με μια αίσθηση της ηθικής»

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε επίσης ότι, εκτός από το πρώτο Eurogroup που παρακολούθησε, έχει ηχογραφήσει όλες τις επόμενες συναντήσεις.

«Κανένας όμως δεν πήρε πληροφορία από εμένα. Μεταξύ των συναδέλφων μου που διέρρεαν όλων των ειδών τις πληροφορίες, ειδικά για μένα, ήμουν ο μοναδικός με μια αίσθηση ηθικής. Ηχογραφούσα τις συναντήσεις για έναν απλό λόγο: συχνά διαρκούσαν τόσο πολύ που μετά ίσα που θυμόμουν τι ακριβώς είχε συζητηθεί και τι είχε συμβεί. Σε μια φυσιολογική νομισματική ένωση θα υπήρχαν εμπιστευτικά πρακτικά, στα οποία θα μπορούσες να ανατρέχεις»

«Μου είπαν ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει σε 11 μέρες»

«Την πρώτη μέρα μου ως υπουργός μού είπαν ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει σε 11 μέρες. Την τρίτη μέρα ο πρόεδρος του Εurogroup ήρθε στην Ελλάδα και απείλησε να κλείσει όλες τις ελληνικές τράπεζες εάν δεν υπέγραφα για ένα πακέτο λιτότητας που είχα αποκηρύξει στη διάρκεια των εκλογών (...) Έπρεπε να καταπιώ σε 72 ώρες όσα οι περισσότεροι υπουργοί έπρεπε να καταπιούν σε ολόκληρη την καριέρα τους. Παρεμπιπτόντως, ευτυχώς γι' αυτούς»

EUROKINISSI/ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ
«Εμπιστεύθηκα τυφλά τον Τσίπρα, κακώς»

Αυτό που μετανιώνει περισσότερο, είπε ο Βαρουφάκης, είναι ότι «είχα εμπιστοσύνη στην ενότητα της ελληνικής κυβέρνησης ή, για να είμαι πιο ακριβής, στην ενότητα μέσα στο “πολεμικό συμβούλιο” των επτά ανθρώπων, εμού και του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένων (...) Εκείνη την περίοδο ήμασταν μαζί μέρα και νύχτα. Κοιμόμουν όπως κοιμάται κάπως στα χαρακώματα σε έναν πραγματικό πόλεμο: λίγες ώρες εδώ, λίγες ώρες εκεί, με όλες τις αισθήσεις σε συναγερμό (...) Ήταν λάθος που εμπιστεύθηκα τυφλά τον Τσίπρα. Εκείνος παραδόθηκε στις απαιτήσεις του Eurogroup χωρίς να με συμβουλευθεί».

Ο τέως υπουργός κατηγορεί τους ηγέτες της ευρωζώνης ότι μπήκαν σαν σφήνα ανάμεσα σε αυτόν και τον πρωθυπουργό: «Είπαν στον Τσίπρα: “Εάν θέλεις συμφωνία, πρέπει να ξεφορτωθείς τον Γιάνη” (...) Το Eurogroup έψαχνε έναν πολιτικό τρόπο για να με εξουδετερώσει. Ήταν μια συνωμοσία. Κατά τη συνάντηση του Εurogroup στη Ρίγα πέτυχαν να φέρουν σε αντιπαράθεση εμένα και τον Τσίπρα»

Πηγή: efsyn.gr

Χρήστος Κυργιάκης

Όλα θα ήταν όμορφα, ωραία, γιορτινά, με τους ανθρώπους χαρούμενους κι ευτυχισμένους, έτοιμους να ψωνίσουν, να αγοράσουν, να καταναλώσουν όπως ορίζει η θεά διαφήμιση, όπως θα ήθελα η μαμά εταιρία που έκανε θεά τη διαφήμιση.

Όλα θα ήταν όπως πρέπει, αν δεν υπήρχαν κάτι μυτερά αγκάθια να χαλάνε τη γιορτινή σούπα.

Αλλά βλέπεις, όπου κυριαρχούν οι εταιρίες και όχι οι άνθρωποι όλα μπαίνουν στην άκρη για το κέρδος της εταιρίας.

Τι να σου κάνει η εταιρία που παράγει όπλα και η εταιρία που τα εμπορεύεται; Πώς αλλιώς θα κερδίσουν χωρίς πολέμους; Τα όπλα δεν «καταναλώνονται» αλλιώς. Δεν πας ως χριστουγεννιάτικό δώρο στο φίλο σου μια ρουκέτα, ας πούμε, τυλιγμένη σε χρυσό χαρτί. Ούτε αγοράζεις στον αδερφό σου ένα κουτί σφαίρες αντί για σοκολατάκια.

Μπορείς όμως να τα «δωρίζεις» σε τίποτα κακόμοιρους Ασιάτες ή Αφρικανούς αφού τους βάλεις πρώτα να τσακώνονται μεταξύ τους. Μετά θα σε παρακαλάνε για τα «δώρα» που παράγεις και εμπορεύεσαι.

Είναι, που λέτε, κάτι παράσιτα, ανθρώπους δεν τους λες, που άφησαν τα σπίτια τους που βομβαρδίζονταν μες στο καταχείμωνο και κίνησαν για τους δικούς μας τόπους. Τι θράσος αλήθεια εκ μέρους τους, τι αγένεια!

Ήρθαν και χάλασαν την αποβλάκωσή μας. Κάτι βρεγμένα και πεινασμένα παιδικά κορμάκια γέμισαν τις οθόνες της απραξίας μας την ώρα που όλοι περιμέναμε να δούμε στις οθόνες πόσες μέρες έμειναν ακόμη για τα Χριστούγεννα.

Όμως, ακόμη κι αυτόν τον μέγιστο ανθρώπινο πόνο του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, οι εταιρίες, ως γνήσια αρπακτικά και μανούλες στο εμπόριο, έσπευσαν να τον εξαργυρώσουν.

Αν δεν υπήρχαν οι εταιρίες-κανάλια για να δείξουν την «ευαισθησία» των εταιριών, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος οι εταιρίες να είναι «ευαίσθητες».

Όμως τέτοιες γιορτινές μέρες οι εταιρίες φροντίζουν για όλους όσους βρίσκονται σε ανέχεια.

Δίνουν «δωρεάν» χρόνο ομιλίας στα κινητά για να μιλάμε, να λέμε άσχετα μέχρι να καταναλώσουμε το χρόνο, να ανταλλάσσουμε ψεύτικες, τις περισσότερες φορές, ευχές, γιατί έτσι είθισται και να μας γίνεται συνείδηση πως το δικαίωμα στο να μιλάμε όσο θέλουμε μας το παραχώρησε η εταιρία η οποία όποτε θέλει, μπορεί να μας το στερήσει, όπως για παράδειγμα, αν δεν πληρώσουμε το λογαριασμό.

Πρέπει να μάθουμε πως οι εταιρίες θα είναι καλές μαζί μας αν κι εμείς είμαστε καλοί καταναλωτές, αλλιώς θα υποστούμε τις συνέπειες.

Χαρίζουν στους καλούς πελάτες εισιτήρια θεαμάτων και δείπνα στη μισή τιμή αρκεί να τους το ζητήσουμε. Οι εταιρίες έχουν φροντίσει πριν από μας για το τι θα μας άρεσε να δούμε και να φάμε. Είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε αυτό που εκείνες θέλουν.

Οι ιατρικές και ασφαλιστικές εταιρίες φροντίζουν για την υγεία και την ασφάλειά μας. Τα δημόσια νοσοκομεία και οι δομές κοινωνικής ασφάλισης και μέριμνας ισοπεδώθηκαν αφού πρώτα καταληστεύτηκαν, για να επικρατήσει και να αναδειχτεί η ανωτερότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Με σημαία τους την υγεία με αξιοπρέπεια για όλους ξεχνάνε να συμπληρώσουν: «για όλους όσους έχουν να πληρώσουν».

Τα δημόσια νοσοκομεία, προς το παρόν, χορταίνουν με εξαγγελίες και υποσχέσεις.

Για παράδειγμα, το Σπηλιοπούλειο Ογκολογικό Νοσοκομείο τελικού σταδίου λειτουργεί χωρίς το απαραίτητο προσωπικό. Κοινωνικοί λειτουργοί, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγοι και νοσηλευτές δεν υπάρχουν. Όσο για υλικά, ότι περισσεύει από τα κοινωνικά ιατρεία.

Αυτά παθαίνει όποιος επιθυμεί δημόσια δωρεάν υγεία, καταλήγει να μην έχει ούτε δημόσια ούτε δωρεάν ούτε υγεία. Ενώ, λίγο πιο βόρεια, η εταιρία-νοσοκομείο είναι παράδειγμα προς μίμηση. Ξενοδοχείο σκέτο και με τους καλύτερους γιατρούς, αρκεί να ξεχωρίζεις στη «λεπτομέρεια», να έχεις χρήμα να πληρώσεις.

Τούτες τις μέρες, άγιες τις βαφτίζουν αλλά ποτέ δεν κατάλαβα «γιατί;» και «για ποιους;», οι εταιρείες δείχνουν το «ανθρώπινο» πρόσωπό τους περιμένοντας την «έλευση του Χριστού». Τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου δεν νοιάζονται για την ασχήμια του προσώπου τους.

Καμώνονται, τάχα, πως δεν πήραν χαμπάρι ότι ο Χριστός που περιμένουν πνίγηκε κάπου στη Μεσόγειο

Χρήστος Κάτσικας

Οπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να σε θυμούνται και να σ' ευγνωμονούν. Το κακό πρέπει να το κάνεις αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά. Ετσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό άλλωστε γινόταν ανέκαθεν. Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, τον θάνατο και το περιθώριο, και με το άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.

Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας. Οι Φαρισαίοι του συστήματος, έχοντας τις κάμερες και την τηλεοπτική δημοκρατία στο χέρι τους, μπορούν ακόμα να χαλιναγωγούν την οργή του κόσμου καθηλώνοντάς την σε ανώδυνα κανάλια. Από μία άποψη, προσεγγίζοντας με αφαίρεση τα γεγονότα, φανταζόμαστε πως κάπως έτσι λειτουργούσε ο Μεσαίωνας. Δίπλα στο παλάτι των ηγεμόνων ή του βασιλιά, οι οποίοι έστελναν «το πόπολο» να πεθάνει στον πόλεμό τους, συνωστίζονταν φτωχοί, ανάπηροι, άκληροι, απόκληροι. Σ' αυτούς πετούσε ο μονάρχης το ξεροκόμματο και η εκκλησία την ευλογία της, ώστε «η εξωοικονομική καταπίεση να γίνεται ισχυρότερη της φορολογίας» (Μαρξ) και να μακροημερεύει η κυριαρχία τους. Αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, που είναι, η φιλανθρωπία είναι η δίδυμη αδελφή της, η παρηγορήτρια ιδέα για να ξεστρατίζουν οι αγώνες και να αποζητιέται «η φάτνη για το ορφανό» και η κούφια απαντοχή για τον ζητιάνο.

Και να σου πάλι μπροστά μας η ευημερία των αριθμών… Το λογιστικό πρόσωπο της φιλανθρωπίας προσπαθεί να ξεγελάσει την πείνα του τέρατος… Η φιλανθρωπία στην επαιτεία που μαλακώνει την καρδιά, αλλά δεν εξαλείφει τη ζητιανιά. Παρέλαση «στιγμιοτύπων» πόνου, έγχρωμα και θεαματικά, επιδιώκουν να προβάλουν, στο «γόνιμο» έδαφος των Χριστουγέννων, τον Αγιο Βασίλη της υποκρισίας για να κρύψουν τον Ηρώδη του κέρδους. Εναν Αγιο Βασίλη με λαμπρά κουρέλια και ακίνδυνο, που πιστώνεται κάθε φορά να «είναι εντάξει», τις «άγιες μέρες» του Δεκεμβρίου, για να μπορεί να καλύπτει όλο τον υπόλοιπο χρόνο τους πραγματικούς υπεύθυνους για τους εκατομμύρια φτωχούς, άνεργους, άστεγους, μετανάστες ή πρόσφυγες..

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Ντάνος Λυγίζος σε ηλικία 76 χρονών ύστερα από την εκδήλωση επιθετικής ασθένειας παραμονή Χριστουγέννων στις 19:37

Στο θέατρο εμφανίστηκε το 1965 και στην τηλεόραση το 1968
Υπήρξε παρουσιαστής της εκπομπής «Όχι τα νέα του ΑΝΤ1»

Ο εκλιπών νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα σε ιδιωτική κλινική των νοτίων προαστίων, παλεύοντας με μια πολύ επιθετική ασθένεια, που δεν επιδεχόταν ούτε φαρμακευτικής, αλλά ούτε και χειρουργικής αντιμετώπισης.

Ο αγαπημένος ηθοποιός και παρουσιαστής, που επί δεκαετίες χάριζε απλόχερα το γέλιο στο τηλεοπτικό κοινό, εγκατέλειψε τη Στέγη Ηλικιωμένων -όπου έμενε με δική του πρωτοβουλία- και εισήχθη σε ιδιωτικό θεραπευτήριο από τις 15 Νοεμβρίου, καθώς υπέφερε από δύσπνοια.

Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα ή την Τρίτη από το κοιμητήριο Ζωγράφου. Η οικογένειά του επιθυμεί, αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Eξοπλισμό για τη χρήση χημικών όπλων και ξένης κατασκευής ιατρικό εξοπλισμό και εφόδια κατέσχεσαν οι συριακές αρχές σε «στρατόπεδο τρομοκρατών» στην επαρχία Λαττάκεια, όπως μετέδωσε χθες το κρατικό συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA.

«Έπειτα από μια ειδική επιχείρηση, οι αρχές στην επαρχία Λαττάκεια κατέσχεσαν εξοπλισμό για την κατασκευή χημικών όπλων καθώς και ιατρικά εφόδια και εξοπλισμό τουρκικής, σαουδαραβικής και καταρικής προέλευσης που βρίσκονταν στην κατοχή τρομοκρατικών οργανώσεων σε περιοχή στο βόρειο τμήμα της Λαττάκειας», μετέδωσε το SANA, επικαλούμενο έναν αξιωματικό ο οποίος ηγήθηκε της επιχείρησης.

Τον Αύγουστο του 2013, μια χωρίς προηγούμενο επίθεση με χημικά όπλα είχε στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 1.300 αμάχους στη Γούτα, ένα προάστιο της πρωτεύουσας της Συρίας, της Δαμασκού. Οι αντάρτες και η κυβέρνηση είχαν αλληλοκατηγορηθεί για την επίθεση




tvxs.gr

Ο Σύλλογoς Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής κηρύσει εικοσιτετράωρη Απεργία για την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015 στον κλάδο του βιβλίου, σε βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους, αποθήκες εκδοτικών οίκων και στα τμήματα βιβλίου πολυκαταστημάτων του Νομού Αττικής στο πλαίσιο του αγώνα μας για την προάσπιση της Κυριακάτικης αργίας και με κύριο αίτημα την κατάργηση όλων των νόμων που θεσμοθετούν τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές.

Η απεργιακή ανακοίνωση του Συλλόγου:

Κυριακή 27 Δεκέμβρη 2015: Απεργία στον κλάδο του βιβλίου

Δεν δουλεύουμε – Δεν ψωνίζουμε

Αυξήσεις στους μισθούς – Λιγότερη δουλειά.
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.

Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται και ψηφίζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ («8 Κυριακές»), τα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά, όπως και πέρσι, για 3 συνεχόμενες Κυριακές μέσα στον ούτως ή άλλως εξοντωτικό Δεκέμβρη! Βρισκόμαστε ήδη μπροστά στην 3η συνεχόμενη Κυριακή (στις 27/12), που προστέθηκε (στις ψηφισμένες από το καλοκαίρι του 2013 «7 Κυριακές» ) πέρσι τέτοια περίοδο μέσω τροπολογίας σε άσχετο νόμο.

Πρόκειται για ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και την επιβαλλόμενη ορθοστασία, αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας.

Ο αγώνας μας λοιπόν συνεχίζεται, καθώς η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη της θητεία και παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις προγραμματικές δηλώσεις που είχε κάνει, διατήρησε το σχετικό νόμο. Και όχι μόνο δεν είχε φανεί τελικά διατεθειμένη να κάνει βήματα προς την ουσιαστική νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά με το 3ο μνημόνιο που έφερε άφησε ανοιχτό το πεδίο και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Βέβαια, την ίδια ώρα με περίσσιο θράσος προς τους εργαζόμενους, παρουσιάζοντας τα «θετικά σημεία» του μνημονίου της, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι πέτυχε την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας!

Για μια ακόμα Κυριακή λοιπόν προχωράμε σε απεργία στον κλάδο μας. Από την αρχή, θεωρώντας ότι ο αγώνας αυτός, για να έχει προοπτική, θα πρέπει να δοθεί για το σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, απαιτούμε κάθε φορά από την ΟΙΥΕ την έγκαιρη κήρυξη πανελλαδικής απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου. Κάτι που τελικά έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, αν και σχεδόν πάντοτε την τελευταία στιγμή. Κάτι που όμως δεν έγινε σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, όπως για την Κυριακή αυτή (27/12), όπως και πέρσι βέβαια, όταν είχε πρωτοεπιβληθεί η 8η Κυριακή. Παράλληλα, καλούμε και τα υπόλοιπα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία στο εμπόριο ανά την ελληνική επικράτεια να αντιληφθούμε τις ευθύνες μας και να κινηθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση και να συντονίσουμε τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε.

Από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα και μέσα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα μας και ενάντια στο σχέδιο καταστολής, ποινικοποίησης και κατατρομοκράτησης των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Σχέδιο που σηματοδοτήθηκε πρόσφατα και από την καταδίκη -από μια ξεκάθαρα μεροληπτική υπέρ της εργοδοσίας δικαστική έδρα- 2 συναδέλφων μας για τη συμμετοχή τους στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, έπειτα από την επίθεση που δεχθήκαμε από την εργοδοσία και τα ΜΑΤ ένα ακριβώς χρόνο πριν, την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου.

Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης, όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας και για να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται, στην εφαρμογή των μνημονίων καθώς και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία.

Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας καιβασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Δευτέρα 28 Δεκέμβριου 2015

Ανέβασμα διαμαρτυρίας στις Σκουριές

Προσυγκεντρώσεις:

9:30 π.μ. Φανάρια Ιερισσού

10:00 π.μ. Κόμβος Μ. Παναγίας

Έξω οι χρυσοθήρες απ΄τη Χαλκιδική
Τίποτα δεν έχει τελειώσει
Αποχαρακτηρισμός Τώρα!

Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής & Θεσσαλονίκης

Αντώνης Κασίτας – Πλανόδιος Αριστερός

«Είμαστε αυτοί που αιώνια πηγαίνουν…»

«Έρχομαι από μέρες που πρέπει να αποσιωπηθούν, από νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω, περπάτησα τρέμοντας μέσα στον πυρετό των μεγαλουπόλεων, είδα τα μεγάλα ρολόγια των εκκλησιών να συμμαχούν με τον διάβολο, είδα τους φτωχούς να περπατάνε αθόρυβα στο δρόμο όπως ο Χριστός επί των υδάτων, λαϊκές εξεγέρσεις μου χάρισαν βασιλικά απογέματα , αλλά τη νύχτα κινδύνεψα μπροστά σ’ έναν έρημο κήπο.

Εκείνος που άνοιξε μια πόρτα για να κοιμηθεί, δεν είδε τα’ άστρα ν’ αναιρούν τη ματαιότητα, αυτοί που θάψαν τους νεκρούς τους δεν ξέρουν τι σημαίνει ανάμνηση».

Τάσος Λειβαδίτης

Ένα πολύ σπουδαίο εκδοτικό γεγονός συνέβη αυτόν τον καιρό. Μετά από πολλά χρόνια, κοντά δυο δεκαετίες ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές κοσμεί ξανά τα ράφια των βιβλιοπωλείων με τα βιβλία του, περιμένοντας ξανά τον κόσμο να τον προσεγγίσει και ειδικά την νέα γενιά να τον γνωρίσει. Από τις εκδόσεις «ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ» κυκλοφορεί ξανά όλο το έργο του ποιητή σε τρείς καλαίσθητους τόμους. Δεν μας περίσσευε πολιτισμός όλα αυτά τα χρόνια ούτως ώστε ένας ποιητής του μεγέθους του Τάσου Λειβαδίτη να είναι εξαφανισμένος κυριολεκτικά. Ένας ποιητής καθ’ ολοκληρίαν, ένας ποιητής που όλοι του η ζωή υπήρξε ποίηση και αγώνας.

Ο Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης (20 Απριλίου 1922 – 30 Οκτωβρίου 1988) ήταν σπουδαίος Έλληνας ποιητής. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα. Γιος του Λύσανδρου και της Βασιλικής, γεννήθηκε στην Αθήνα το βράδυ της Αναστάσεως του 1922 είχε τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια, μια αδερφή και τρεις αδερφούς. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως τον κέρδισε η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς με συνέπεια να εξοριστεί από το 1947 έως το 1951. Στο Μούδρο, στη Μακρόνησο και μετά στον Αϊ Στράτη κι από κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ” όπου αφέθηκε ελεύθερος το 1951.

«Γι’ αυτό σου λέω. Μην κοιμάσαι: είναι επικίνδυνο. Μην ξυπνάς: Θα μετανιώσεις.»

Στο ελληνικό κοινό ο Τάσος Λειβαδίτης εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις στήλες του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα με το ποίημα «Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη». Το 1947 συνεργάστηκε στην έκδοση του περιοδικού «Θεμέλιο». Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική σύνθεση με τίτλο «Μάχη στην άκρη της νύχτας» και εργάστηκε επίσης σαν κριτικός ποίησης στην εφημερίδα Αυγή, από το 1954 – 1980 (με εξαίρεση τα έτη 1967-74 που η εφημερίδα είχε κλείσει λόγω δικτατορίας) και το περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» (1962-1966), όπου δημοσίευσε πολιτικά και κριτικά δοκίμια.

Στο διάστημα της Χούντας των Συνταγματαρχών ο ποιητής για βιοποριστικούς λόγους μεταφράζει ή διασκευάζει λογοτεχνικά έργα για λαϊκά περιοδικά ποικίλης ύλης με το ψευδώνυμο Pόκκος. Αδερφός του ήταν ο ηθοποιός Αλέκος Λειβαδίτης και ανιψιός του ο ηθοποιός Θάνος Λειβαδίτης.

«Κι όταν πια δεν θα ‘χω με τι άλλο να ζήσω, θα πάρω έναν μεγάλο καθρέφτη και θα στέκομαι στις γωνίες, όπως αυτοί με τις ζυγαριές ή τους βίους αγίων, κι εκεί για λίγες δεκάρες θ’ αφήνω να καθρεπτίζονται οι περαστικοί, βλέποντας για μια στιγμή μέσα στο βάθος του καθρέφτη όλη την έρημο που μας ακολουθεί»

Από τις ίδιες εκδόσεις «ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ» κυκλοφορούν σε έναν ξεχωριστό τόμο όλοι οι στίχοι από τα μελοποιημένα ποιήματά του Τάσου Λειβαδίτη και κείμενα που έχουν γραφεί για τον ποιητή από φίλους και συνεργάτες του που καταδεικνύουν τη σπουδαία στάση ζωής του.

Στίχοι του μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο «Πολιτεία» , «Της εξορίας» , «Πολιτεία Γ” – Οκτώβρης » , «Τα Λυρικά» , «Λειτουργία Νο2: Για τα παιδιά που σκοτώνονται στον πόλεμο» , τον Μάνο Λοΐζο στο δίσκο «Για μια μέρα ζωής», τον Γιώργο Τσαγκάρη στο δίσκο «Φυσάει» με ερμηνευτή το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη συμμετοχή του ηθοποιού Γιώργου Μιχαλακόπουλου, τον Μιχάλη Γρηγορίου στο δίσκο «Σκοτεινή πράξη, ένα Ορατόριο σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη» και από το συγκρότημα Όναρ στο δίσκο «Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου».

Συνυπέγραψε ακόμη με τον Κώστα Κοτζιά τα σενάρια των ελληνικών ταινιών «Ο θρίαμβος» και «Συνοικία το όνειρο» σε σκηνοθεσία του Αλέκου Αλεξανδράκη.

Τα ποιήματά του μεταφράστηκαν στα Ρωσικά, Σερβικά, Ουγγρικά, Σουηδικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αλβανικά, Βουλγαρικά, Κινεζικά και Αγγλικά.

Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν» 

πηγή: pandiera.gr