Γεννημένος στο Σουφλί το 1926, o Στέφανος Στεφάνου πέρασε πολλά χρόνια στη φυλακή και την εξορία, στα χρόνια του Εμφυλίου και της Χούντας. Ήταν μέλος της νεολαίας ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη και μεταπολιτευτικά σταθερά ενεργός στον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς.

Αν και αυτοδίδακτος, αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους διορθωτές και επιμελητές βιβλίων και κειμένων.

Ήταν, επίσης, ιδρυτικό μέλος της ΕΜΙΑΝ (Εταιρεία Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας). Είχε παντρευτεί την αγωνίστρια Παγώνα Παπατσαρούχα και υπήρξαν ένα ζευγάρι ξεχωριστό σε όλο το βίο τους. «Ένας απ' τους πολλούς της ελληνικής Αριστεράς 1941-1971», υπέγραφε ο ίδιος την αυτοβιογραφική του μαρτυρία που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2013 από τις εκδόσεις Θεμέλιο ωστόσο ήταν ένας πολύ ξεχωριστός αγωνιστής και λόγιος της Αριστεράς.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016, στις 12.45 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου (Ι. Ναός Αγίου Νικολάου). 

Κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα μας χρωστά περίπου 40.000 ευρώ στους τοκογλύφους – δανειστές, και αυτό την ώρα που το χρέος της χώρας κινείται «ανοδικά».
Και για να σιγουρέψει το υπουργείο Οικονομικών πως δε θα ξεφύγει από την «τσιμπίδα» της εφορίας και τις «υποχρεώσεις» του, το... φακελώνει, καθώς από 1η Γενάρη 2016 κάθε παιδί που γεννιέται, με την εγγραφή του στο Ληξιαρχείο λαμβάνει και... Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ)!

Ο λόγος που επικαλούνται στελέχη του υπουργείου Οικονομικών; Η προσπάθεια της κυβέρνησης να οργανώσει καλύτερα τη φορολογική βάση.

Δεν είναι γνωστό, όμως, εάν το υπουργείο Οικονομικών θα τα καλέσει το τρέχον έτος -όπως έχει προγραμματίσει για τους ενηλίκους- να αποκαλύψουν εθελοντικά τυχόν αδήλωτα εισοδήματά τους, να υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις και μετά να συμπληρώσουν την ειδική φόρμα στο περιουσιολόγιο περίπου στα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΣΤΕΡΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ: ΣΑΣ TON XAΡIZOYME, NA TOΝ ΚΑΝΕΤΕ ''ΤΣΙΜΕΝΤΟ''


ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ''ΦΙΛΕΤΑ'' ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

''Η κυβέρνηση και το αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ υπόγραψαν, παραμονήπρωτοχρονιάς και στα μουλωχτά, τη νέα συμφωνία με την οποία ξεπουλιέται για ένα ''κομμάτι ψωμί'' και με στόχο την τσιμεντοποίηση του, ο Αστέρας της Βουλιαγμένης, ένας παραθαλάσσιος χώρος, εγγύς των Αθηνών, απείρου φυσικού κάλους, από τους ομορφότερους της Μεσογείου.

Το απαράδεκτο ξεπούλημα του Αστέρα, ενός ''φιλέτου'' πάνω από 300 στρέμματα με τρία ξενοδοχεία, μαρίνα και μοναδικές ναυταθλητικές εγκαταστάσεις, και μάλιστα με ευτελέστατο τίμημα, που μόλις ξεπερνάει τα 1000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, αποτελεί μέγα σκάνδαλο.

Το μέγα αυτό σκάνδαλο, το οποίο έρχεται μετά και το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων και τη μια προσφορά για την φωτογραφική χαριστικήμεταβίβαση του λιμανιού του Πειραιά, δείχνει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα φραγμό και όριο στην εκποίηση και παράδοση της χώρας στα πιο άγρια ξένακερδοσκοπικά συμφέροντα και μάλιστα τρίτωνκρατών.

Είναι πρωτοφανές η κυβέρνηση Τσίπρα και το αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ να θεωρούν ως μεταρρύθμιση τη μεταβίβαση και μάλιστα με χαριστικό τίμημα, στρατηγικώνεπιχειρήσεων, στρατηγικώνυποδομών και στρατηγικών ακινήτων φιλέτων σε κρατικές επιχειρήσεις τρίτων χωρών. Διότι ο Αστέρας της Βουλιαγμένης μεταβιβάζεται - -χαρίζεται σε κρατικά funds του Κουβέιτ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και σε τουρκικά οικονομικά συμφέροντα.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν αναγνωρίζουμε καμιά πολιτική εξουσιοδότηση,καμιά νομιμότητα και κανένα τετελεσμένο για τέτοιου είδους απαράδεκτες και σκανδαλώδεις εκποιήσεις, φωτογραφικού και χαριστικού χαρακτήρα και τονίζουμε ότι για αυτά τα πρωτοφανή σκάνδαλα θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν όχι μόνο οι πολιτικές αλλά και οι ποινικές ευθύνες, οι οποίες είναι απαράγραπτες.''

Μάχη με το χρόνο δίνουν τα σωστικά συνεργεία για τον εντοπισμό των δύο αντρών 34 και 35 ετών, από την περιοχή του Αιτωλικού, τα ίχνη των οποίων χάθηκαν ξημέρωμα πρωτοχρονιάς.

Άκαρπες παραμένουν οι έρευνες για τον εντοπισμό των δύο ανδρών που αγνοούνται από τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής. Άνδρες της 6ης ΕΜΑΚ από την Πάτρα, πυροσβέστες και εθελοντές συνεχίζουν από το πρωί τις έρευνες, κυρίως στον Αχελώο ποταμό, μήπως και βρουν κάποιο στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των δύο ανδρών. Ταυτόχρονα, πυροσβέστες, αστυνομικοί και άλλοι εθελοντές ερευνούν παραποτάμιες περιοχές, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού. Ειδικότερα, ερευνούν στην επαρχιακή οδό Αιτωλικού - Αστακού, αλλά και στο δρόμο που συνδέει τις κοινότητες Πεντάλοφο, Λεσίνι και Κατοχή, προσπαθώντας να εντοπίσουν ίχνη των δύο εξαφανισμένων ανδρών. Μάλιστα, οι έρευνες έχουν επεκταθεί και στο γειτονικό επαρχιακό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής του Μεσολογγίου. Σημειώνεται ότι οι έρευνες γίνονται κάτω από αντίξοες συνθήκες λόγω των έντονων βροχοπτώσεων που σημειώνονται από το πρωί.

Παράλληλα, στο πλαίσιο των ερευνών της αστυνομίας για τα αίτια και τις συνθήκες εξαφάνισης του 40χρονου και του 35χρονου, συγκεντρώνει μαρτυρίες από πολίτες που είδαν για τελευταία φορά τους δύο άνδρες. Άνδρες της Αστυνομίας εκτιμούν ότι μέσα από την αξιοποίηση των μαρτυριών, θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν περισσότερα στοιχεία για την υπόθεση της διπλής εξαφάνισης. Στο μεταξύ, ώρες αγωνίας ζουν οι οικογένειες των δύο εξαφανισθέντων, βλέποντας τις ώρες να περνούν και να μην μαθαίνουν κάποιοι νέο για τους δικούς τους ανθρώπους. Έκκληση σε οποίον γνωρίζει οτιδήποτε να επικοινωνήσει με τις αρχές απηύθυνε η Αλεξάνδρα Γρατσάνη, μητέρα ενός εκ των αγνοουμένων. Όπως ανέφερε, προσπάθησε να επικοινωνήσει με το γιο της μεταξύ 4.45 και 5.15 το πρωί ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, αλλά το τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο. «Ο Βασίλης δεν επέστρεψε την Πρωτοχρονιά στο σπίτι και τρελάθηκα. Άρχισα να τηλεφωνώ σε όλους όσους των γνώριζαν αλλά, τίποτα. Δε ξέρω τι έγινε. Πρόκειται για δύο παιδιά, τα δεν είχαν δημιουργήσει ποτέ προβλήματα. Κοντεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας», αναφέρει η κ. Γρατσάνη.


Οι αγνοούμενοι νέοι άνδρες

Φόβους για εγκληματική ενέργεια ή δυστύχημα εξέφρασε και ο εξάδελφος ενός εκ των αγνοουμένων Γιάννης Κορδώσης.

Τι λέει φίλος των δύο ανδρών

Για την εξαφάνιση των φίλων του το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς στην περιοχή του Πενταλόφου στο Μεσολόγγι μίλησε στο MEGA φίλος τους. Όπως είπε "δεν μπορούμε να τους βρούμε πουθενά" παρά την ολοήμερη χθεσινή έρευνα.

"Με τα παιδιά έκανα μαζί ρεβεγιόν. Ήμασταν μαζί έως τις 3 το βράδυ. Εγώ τους άφησα 3 η ώρα σε ένα χωριό, στο Πεντάλοφο. Είχαν δικό τους αυτοκίνητο και έφυγαν τα παιδιά στις 4:30 από το χωριό. Μετά έχουν εξαφανιστεί τα ίχνη τους. Κλείσαν ταυτόχρονα και τα τηλέφωνά τους", είπε και τόνισε ότι στις 05:00 η μητέρα του ενός αγνοούμενου προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του.

Είπε ότι είναι λογικό να είχαν πιεί και "ένα ποτηράκι παραπάνω" λόγω της ημέρας όμως εάν είχε συμβεί το παραμικρό στον δρόμο εκτίμησε ότι θα είχαν βρεθεί.

To ρεβεγιόν και το τελευταίο στίγμα από το κινητό

Οι δύο νέοι άντρες έκαναν ρεβεγιόν σε μπαρ στην περιοχή του Πενταλόφου, και λίγο μετά τις 4.30 τα ξημερώματα καταγράφηκαν από κάμερα ασφάλειας καταστήματος να φεύγουν με το αυτοκίνητο τους. Οι δύο άνδρες επέβαιναν σε ένα μαύρο αυτοκίνητο μάρκας «Toyota Corolla», με αριθμό κυκλοφορίας ΑΙΚ 7885. Το τελευταίο στίγμα που έχουν καταγράψει οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας ήταν στις 5.10 το πρωί ανήμερα της Πρωτοχρονιάς στο Νεοχώρι.

Όποιος γνωρίζει κάτι ας το δηλώσει άμεσα στις αρμόδιες αρχές ή στους τηλεφωνικούς αριθμούς 2632041163, 6937097075, 6981227424 και 6944271647.







πηγή: CNN Greece

Καλούμε όλους τους συναδέλφους, τους συμφοιτητές, τους συντρόφους και όλο τον κόσμο του αγώνα να κάνουν δική τους την υπόθεση των διώξεων, να πάρουν θέσεις μάχης, να μπλοκάρουν τις εκδόσεις στην πράξη.

1.

Την 1η Μαη 2015 μια με­γα­λειώ­δης δια­δή­λω­ση λαμ­βά­νει χώρα στα πλαί­σια της Ερ­γα­τι­κής Πρω­το­μα­γιάς στο Μι­λά­νο. Δεν ήταν απλά μια μέρα γε­νι­κής απερ­γί­ας, αλλά μια μέρα Πα­νι­τα­λι­κής συ­νά­ντη­σης των κι­νη­μά­των (σω­μα­τεία βάσης, κοι­νω­νι­κά κέ­ντρα, φοι­τη­τι­κές και μα­θη­τι­κές ομά­δες, επι­τρο­πές αγώνα για τη στέγη, με­τα­να­στευ­τι­κές κοι­νό­τη­τες, το κί­νη­μα No Tav κλπ) ενά­ντια στα μέτρα λι­τό­τη­τας που περ­νού­σε το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα η κυ­βέρ­νη­ση Ρέν­τσι. ‘Hταν επί­σης και το απο­κο­ρύ­φω­μα ολό­κλη­ρου του κι­νή­μα­τος ΝO EXPO ενά­ντια στην πα­γκό­σμια επι­χει­ρη­μα­τι­κή έκ­θε­ση EXPO 2015 με συμ­με­το­χή κό­σμου από πολ­λές χώρες της Ευ­ρώ­πης και τα προ­κλη­τι­κά χλι­δά­τα εγκαί­νιά της, την ημέρα εκεί­νη. Η μα­ζι­κό­τη­τα και η δυ­να­μι­κή της δια­δή­λω­σης ήταν το απο­κο­ρύ­φω­μα ενός κι­νή­μα­τος επτά χρό­νων που έθεσε σε αμ­φι­σβή­τη­ση την έκ­θε­ση και την πο­λι­τι­κή εκ­στρα­τεία γύρω από αυτήν, φέρ­νο­ντας σε κρίση τις πο­λι­τι­κές κα­ριέ­ρες των κυ­βερ­νη­τι­κών αξιω­μα­τού­χων και το­πι­κών “αρ­χό­ντων”.

Επτά χρό­νια πριν, το 2008, ο δήμος του Μι­λά­νου ανα­λαμ­βά­νει να φι­λο­ξε­νή­σει την έκ­θε­ση. Για χάρην αυτής, τσι­με­ντο­ποιού­νται 1100 στρέμ­μα­τα γης, απο­φα­σί­ζε­ται ο εκτο­πι­σμός ντό­πιων με σκοπό την αρ­πα­γή των κα­τοι­κιών και της γης τους, ώστε να υπο­τα­χθούν στα  ανα­πτυ­ξια­κά σχέ­δια αλλά και στην ισο­πε­δω­τι­κή εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σή τους. Τα αφε­ντι­κά βά­ζουν στοί­χη­μα το Μι­λά­νο να γίνει η πιο ελ­κυ­στι­κή για τα κε­φά­λαια πόλη, προ­σπα­θούν να την ανα­δεί­ξουν σαν επι­χει­ρη­μα­τι­κή πρω­τεύ­ου­σα και να την προ­μο­τά­ρουν σαν το 8ο θαύμα για την ντό­πια ερ­γα­τι­κή τάξη, στην οποία υπό­σχο­νται ανά­πτυ­ξη και νέες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας. Μια ολό­κλη­ρη πόλη στι­λι­ζά­ρε­ται από πο­λυ­τε­λή κτί­ρια, νέους αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μους και φα­ντα­σμα­γο­ρι­κά έργα. Πίσω από τις ανα­πτυ­ξια­κές βι­τρί­νες οι μίζες πέ­φτουν σαν ντό­μι­νο η μια μετά την άλλη, οι τρά­πε­ζες δα­νεί­ζουν, δια­χει­ρί­ζο­νται και ξε­πλέ­νουν χρήμα για τους υπο­λοί­πους, οι ερ­γο­λά­βοι φρο­ντί­ζουν να κα­θυ­στε­ρούν τα έργα για να έρ­θουν υπερ­τι­μο­λο­γή­σεις και φυ­σι­κά, ανά­με­σα στους υπε­ρερ­γο­λά­βους εμπλέ­κο­νται και μα­φιό­ζοι με τις εται­ρεί­ες τους.

Αυτός ο κύ­κλος κερ­δο­φο­ρί­ας των αφε­ντι­κών που ξε­κί­νη­σε το 2008 στή­θη­κε και ολο­κλη­ρώ­θη­κε πάνω στη στυ­γνή εκ­με­τάλ­λευ­ση κα­κο­πλη­ρω­μέ­νης αλλά και εθε­λο­ντι­κής ερ­γα­σί­ας χι­λιά­δων νέων, εξοι­κο­νο­μώ­ντας ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρες χι­λιά­δες ευρώ για τις τσέ­πες των αφε­ντι­κών. Πα­ράλ­λη­λα με την οι­κο­δό­μη­ση της έκ­θε­σης, πραγ­μα­το­ποιεί­ται μια επι­χεί­ρη­ση εκ­κα­θά­ρι­σης των όσων μπο­ρού­σαν να θε­ω­ρη­θούν επι­κίν­δυ­νοι για τη μα­κι­για­ρι­σμέ­νη ει­κό­να της πόλης. Με­γά­λες αστυ­νο­μι­κές επι­χει­ρή­σεις πραγ­μα­το­ποιού­νται στις γει­το­νιές με εξώ­σεις ερ­γα­τι­κών κα­τοι­κιών ντό­πιων και με­τα­να­στών, εκ­κε­νώ­σεις κοι­νω­νι­κών κέ­ντρων και επι­στρά­τευ­ση απερ­γιών με απο­κο­ρύ­φω­μα την απερ­γία των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο μετρό λίγες μέρες πριν τα εγκαί­νια.

 2.

Και ενώ 6 μήνες μετά πέ­φτει η αυ­λαία της έκ­θε­σης, τα απο­τε­λέ­σμα­τα και οι συ­νέ­πειες μέ­νουν. Η EXPO κλεί­νει και αφή­νει πίσω της 1,5 δις έλ­λειμ­μα που θα πλη­ρω­θεί μέσω των αυ­ξη­μέ­νων δη­μο­τι­κών τελών και φόρων, ανα­γκά­ζο­ντας τους προ­λε­τά­ριους κάτω από τη «συλ­λο­γι­κή ευ­θύ­νη» των χρεών να πλη­ρώ­σουν τα σπα­σμέ­να και να πουν κι ευ­χα­ρι­στώ γι' αυτή τη φα­ντα­σμα­γο­ρι­κή γιορ­τή. Αφή­νει πίσω της λε­η­λα­τη­μέ­νη γη, ελα­στι­κο­ποί­η­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, εγκα­θί­δρυ­ση του εθε­λο­ντι­σμού, κα­τα­στο­λή. Μετά από 6 μήνες λοι­πόν, από την προ­σα­γω­γή μας στο Μι­λά­νο, και στην αυ­λαία της διε­θνούς έκ­θε­σης, οι ιτα­λι­κές αρχές ξε­κι­νά­νε ένα κυ­νή­γι μα­γισ­σών κα­τα­σκευά­ζο­ντας κα­τη­γο­ρη­τή­ρια, και εκ­δί­δουν ένταλ­μα σύλ­λη­ψης για 5 Ιτα­λούς δια­δη­λω­τές, ενώ πα­ράλ­λη­λα εκ­δί­δε­ται και Ευ­ρω­παϊ­κό Ένταλ­μα Σύλ­λη­ψης για εμάς τους 5. Έχου­με κάθε λόγο να πι­στεύ­ου­με πως οι εκ των υστέ­ρων διώ­ξεις μας καθώς και των 5 ιτα­λών δια­δη­λω­τών κρύ­βουν πο­λι­τι­κή σκο­πι­μό­τη­τα, και αυτό όχι μόνο γιατί ποι­νι­κο­ποιούν την ίδια τη συμ­με­το­χή σε μια δια­δή­λω­ση βάση ενός φα­σι­στι­κού νόμου που θε­σπί­στη­κε επί Μου­σο­λί­νι και ισχύ­ει μέχρι και σή­με­ρα, αλλά και γιατί οι Ιτα­λι­κές αρχές ξε­κι­νά­νε μια επι­χεί­ρη­ση συ­γκά­λυ­ψης και απο­σιω­ποί­η­σης της “κα­μέ­νης” γης που άφησε πίσω της η EXPO, στρέ­φο­ντας την προ­σο­χή της κοι­νής γνώ­μης από τα σκάν­δα­λα στους δια­δη­λω­τές, ώστε να σώ­σουν, να χτί­σουν και να εξαρ­γυ­ρώ­σουν τις πο­λι­τι­κές τους κα­ριέ­ρες. Η δίωξη μας απο­τε­λεί για τις ιτα­λι­κές αρχές την ιδα­νι­κή ευ­και­ρία για να τι­μω­ρή­σει και να πα­ρα­δειγ­μα­τί­σει εμάς και όσες/όσους βρέ­θη­καν εκεί­νες τις μέρες στους δρό­μους. Είναι η ιδα­νι­κή ευ­και­ρία για να δεί­ξει τι μέλ­λον επι­φυ­λάσ­σε­ται στον κα­θέ­να και στην κα­θε­μία που επι­λέ­γει να αγω­νι­στεί και να συ­να­ντη­θεί με άλλα κι­νή­μα­τα σε εθνι­κό και ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο.

Η έκ­δο­ση του Ευ­ρω­ε­ντάλ­μα­τος, τα γε­λοία κα­τη­γο­ρη­τή­ρια, η ποι­νι­κο­ποί­η­ση της συμ­με­το­χής σε δια­δη­λώ­σεις, οι πο­λι­τι­κές δίκες που κατά και­ρούς έχουν οδη­γή­σει στις φυ­λα­κές αγω­νι­στές για 15 χρό­νια, στέλ­νουν ένα ξε­κά­θα­ρο μή­νυ­μα πως όσο οι από τα κάτω συ­νευ­ρί­σκο­νται στους δρό­μους και ενώ­νουν τις φωνές τους, η κα­τα­στο­λή θα μένει και θα εντεί­νε­ται.

3.

Το Ευ­ρω­παϊ­κό Ένταλ­μα Σύλ­λη­ψης ενερ­γο­ποιεί­ται για πρώτη φορά (μέχρι τώρα έχει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί μόνο για βαριά ποι­νι­κά αδι­κή­μα­τα όπως εμπο­ρία ναρ­κω­τι­κών, σω­μα­τε­μπο­ρία, ξέ­πλυ­μα μαύ­ρου χρή­μα­τος κλπ) για να διώ­ξει δια­δη­λω­τές. Απο­τε­λεί ξε­κά­θα­ρα μια προ­σπά­θεια ανα­βάθ­μι­σης της διε­θνο­ποι­η­μέ­νης κα­τα­στο­λής και μια από­πει­ρα ποι­νι­κο­ποί­η­σης των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων και της συ­νά­ντη­σης των κι­νη­μά­των σε πα­νευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο. Ταυ­τό­χρο­να απο­τε­λεί ένα στοί­χη­μα όλων των κομ­μα­τιών του ευ­ρω­παϊ­κού - αντα­γω­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος να μπεί ένα φρένο σε αυτές τις κα­τα­σταλ­τι­κές με­θο­δεύ­σεις μπλο­κά­ρο­ντας στην πράξη τις εκ­δό­σεις.

Την πε­ρί­ο­δο 2008-2010, με το ξέ­σπα­σμα της ύφε­σης λόγω της πα­γκό­σμιας κα­πι­τα­λι­στι­κής κρί­σης στις ευ­ρω­παϊ­κές οι­κο­νο­μί­ες, τα κρά­τη-μέ­λη της ΕΕ για να σώ­σουν το (διε­θνές) χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό σύ­στη­μα έτρε­ξαν να πά­ρουν μέτρα για να κρα­τι­κο­ποι­ή­σουν την με­γά­λη χα­σού­ρα του. Πρώτο το ελ­λη­νι­κό κρά­τος και έπει­τα και άλλα κράτη της Ευ­ρω­ζώ­νης. Βέ­βαια, αυτό από μόνο του δεν θα έλυνε τί­πο­τα, επει­δή η «κρίση του χρη­μα­το­πι­στω­τι­σμού» δεν εκ­φρά­ζει παρά μια κρίση της πα­ρα­γω­γής κι ανα­πα­ρα­γω­γής του κε­φα­λαί­ου. Οπότε το πρό­βλη­μα έπρε­πε να χτυ­πη­θεί στη ρίζα του: η υπο­τί­μη­ση της ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης και το σα­κά­τε­μα της ζωής των προ­λε­τά­ριων, με σκοπό το ξε­πέ­ρα­σμα της κρί­σης με πιο ευ­νοϊ­κούς όρους κερ­δο­φο­ρί­ας για το κε­φά­λαιο. 

Έτσι, οι ντό­πιοι και διε­θνείς κα­πι­τα­λι­στές και οι κυ­βερ­νή­σεις τους, ξε­κί­νη­σαν να εφαρ­μό­ζουν μέτρα λι­τό­τη­τας ή να μπαί­νουν σε αυ­στη­ρά προ­γράμ­μα­τα δο­μι­κής προ­σαρ­μο­γής. Μέτρα, που είναι γνω­στά σε εμάς εδώ ως «μνη­μό­νια» και που συ­νε­χί­ζει να ψη­φί­ζει και να εφαρ­μό­ζει η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως οι πε­ρι­κο­πές των μι­σθών, συ­ντά­ξε­ων κι επι­δο­μά­των, οι μειώ­σεις των δη­μο­σί­ων δα­πα­νών, η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γί­ας σε τρό­φι­μα κι είδη πρώ­της ανά­γκης, οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις κι η απε­λευ­θέ­ρω­ση των απο­λύ­σε­ων, η αύ­ξη­ση των ορίων ηλι­κί­ας συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης κλπ.

4.

Όλα αυτά θα μπο­ρού­σαν να επι­βλη­θούν μόνο μέσα από μια μό­νι­μη «κα­τά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης», που εκτός από την πο­λι­τι­κή του «δη­μό­σιου χρέ­ους» ως μοχλό επι­βο­λής και τρο­μο­κρα­τί­ας έρ­χε­ται και μέσα από την από­συρ­ση του «κρά­τους πρό­νοιας» και την αντι­κα­τά­στα­σή του με ένα «κρά­τος ασφά­λειας». Πτυ­χές της ίδιας στρα­τη­γι­κής δια­χεί­ρι­σης της κρί­σης από το κε­φά­λαιο για την επι­βο­λή νέων κα­νό­νων πει­θάρ­χη­σης και εκ­με­τάλ­λευ­σης των «από τα κάτω».

Ένα γε­νι­κευ­μέ­νο «κα­θε­στώς έκτα­κτης ανά­γκης» επι­βάλ­λε­ται βήμα βήμα σε όλη την Ευ­ρώ­πη με αφορ­μή την απει­λή της «ισλα­μι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας», με μια ευ­ρεία στρα­τι­κο­ποί­η­ση των δυ­τι­κών μη­τρο­πό­λε­ων. Μια με­γά­λη σε κλί­μα­κα εκ­στρα­τεία φόβου και από­λυ­του ελέγ­χου που ξε­κι­νά­ει από εφό­δους σε σπί­τια ακτι­βι­στών, απα­γό­ρευ­ση δια­δη­λώ­σε­ων, θέ­σπι­ση νέων αντι­τρο­μο­κρα­τι­κών νόμων και κα­τα­λή­γει σε πε­ρι­πο­λί­ες στρα­τών στους δρό­μους. Κι είναι γνω­στό ότι όλο αυτό το πο­λε­μι­κό πε­ρι­βάλ­λον δεν στρέ­φε­ται μόνο ενά­ντια στους με­τα­νά­στες/στριες που κα­τα­φέρ­νουν και κα­τα­φθά­νουν στην Ευ­ρώ­πη από τις εμπό­λε­μες ζώνες της Αφρι­κής και της Ασίας, αλλά και σε όλους εκεί­νους που επι­λέ­γουν σή­με­ρα και αύριο να βγουν στους δρό­μους και να δια­δη­λώ­σουν κό­ντρα στις πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας και υπο­τί­μη­σης, στην Ευ­ρώ­πη-φρού­ριο, στη σιγή νε­κρο­τα­φεί­ου που πάει να επι­βλη­θεί και να γίνει ο κα­νό­νας.

5.

Στις 7,8 και 11 Ια­νουα­ρί­ου κα­λού­μα­στε να δώ­σου­με τη μάχη ενά­ντια στις εκ­δό­σεις αυτές. Ο αγώ­νας για το μπλο­κά­ρι­σμά τους, απο­τε­λεί κομ­μά­τι ενός ευ­ρύ­τε­ρου ψη­φι­δω­τού αγώ­νων που στέ­κο­νται ανά­χω­μα στην συ­νε­χι­ζό­με­νη υπο­τί­μη­ση των ζωών μας. Απο­τε­λεί κομ­μά­τι εκεί­νων των αγώ­νων των φοι­τη­τών/φοι­τη­τριών ενά­ντια στην αύ­ξη­ση του κό­στους φοί­τη­σης στα πα­νε­πι­στή­μια, των κα­θη­με­ρι­νών ερ­γα­τι­κών κο­ντρών με τα αφε­ντι­κά και τις απερ­για­κές πε­ρι­φρου­ρή­σεις στους χώ­ρους δου­λειάς, των κι­νή­σε­ων άρ­νη­σης πλη­ρω­μών πάνω στις βα­σι­κές ανά­γκες από συ­νε­λεύ­σεις γει­το­νιών, των διεκ­δι­κή­σε­ων των επι­σφα­λών-πρε­κά­ριων ενά­ντια στα σύγ­χρο­να σκλα­βο­πά­ζα­ρα–“κοι­νω­φε­λή προ­γράμ­μα­τα”, των εξε­γέρ­σε­ων με­τα­να­στών/στριων στα σύ­νο­ρα και τα κέ­ντρα κρά­τη­σης της χώρας και κάθε κοι­νό­τη­τας αγώνα που ξε­πη­δά στη δη­μό­σια σφαί­ρα κό­ντρα στις κα­πι­τα­λι­στι­κές προ­στα­γές και την κρα­τι­κή κα­τα­στο­λή.

Κα­λού­με όλους τους συ­να­δέλ­φους, τους συμ­φοι­τη­τές, τους συ­ντρό­φους και όλο τον κόσμο του αγώνα να κά­νουν δική τους την υπό­θε­ση των διώ­ξε­ων, να πά­ρουν θέ­σεις μάχης, να μπλο­κά­ρουν τις εκ­δό­σεις στην πράξη.

“Ένα χτύ­πη­μα σε έναν από μας, είναι χτύ­πη­μα σε όλους μας”

OΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΕΦΕ­ΤΕΙΟ 7, 8 ΚΑΙ 11 ΙΑ­ΝΟΥΑ­ΡΙΟΥ

Οι 5 εκ­ζη­τού­με­νοι από τις Ιτα­λι­κές αρχές

2/1/2016

Μέρες που είναι θα σας πω ένα παραμύθι λίγο αλλιώτικο από τα συνηθισμένα:

“Μια φορά κι έναν καιρό, σε κά­ποια χώρα μα­κρι­νή και φτωχή, πολ­λοί άν­θρω­ποι έφευ­γαν για άλλες, ακόμη πιο μα­κρι­νές χώρες μπας και βελ­τιώ­σουν τη ζωή τη δική τους και των οι­κο­γε­νειών τους. Καθώς περ­νού­σαν όμως τα χρό­νια, η χώρα αυτή έπαψε να είναι τόσο φτωχή και έτσι κά­ποια στιγ­μή άρ­χι­σαν να έρ­χο­νται σε αυτή άν­θρω­ποι από άλλες μα­κρι­νές χώρες, είτε για να δου­λέ­ψουν μπας και βγουν από τη δική τους φτώ­χεια και μι­ζέ­ρια είτε για να ξε­φύ­γουν από πο­λέ­μους και κα­τα­στρο­φές. Ξέ­νους τους είπαν, με διά­φο­ρα ονό­μα­τα, ακόμη κι αυ­τούς που τους λο­γά­ρια­ζαν από την ίδια ρίζα και τους δώσαν γρή­γο­ρα δι­καί­ω­μα ψήφου, και σαν ξέ­νους τους φέρ­θη­καν. Τους δώσαν τις χει­ρό­τε­ρες δου­λειές, τους πλή­ρω­ναν ψί­χου­λα ή τους κα­τέ­δι­δαν στην αστυ­νο­μία -δεν είχαν βλέ­πεις χαρ­τιά νό­μι­μης πα­ρα­μο­νής και ερ­γα­σί­ας οι πε­ρισ­σό­τε­ροι- και αρ­κε­τοί ντό­πιοι πλού­τι­σαν από την εκ­με­τάλ­λευ­ση αυτών των ξένων.

            Όλα αυτά βέ­βαια τα διευ­κό­λυ­νε ακόμη πιο πολύ το ότι οι ξένοι δεν ήξε­ραν ούτε να μι­λούν ούτε φυ­σι­κά να δια­βά­ζουν και να γρά­φουν τη γλώσ­σα του τόπου στον οποίο είχαν βρε­θεί. Μου­γκοί λοι­πόν ή με λε­ξι­λό­γιο νη­πί­ων, προ­σπα­θού­σαν άδικα να βρουν το δίκιο τους και να συ­νεν­νοη­θούν με τους ντό­πιους, αλλά και με­τα­ξύ τους, αφού έρ­χο­νταν από δια­φο­ρε­τι­κές χώρες. Το κρά­τος βέ­βαια δεν έκανε τί­πο­τα για να τους βοη­θή­σει να μά­θουν τη γλώσ­σα του, πα­ρό­τι το ίδιο και πολ­λοί από τους κα­τοί­κους του καυ­χιού­νται για το πόσο σπου­δαία και τρανή είναι αυτή η γλώσ­σα και πόσο χρειά­ζε­ται να δια­δο­θεί σε όλον τον κόσμο.

            Έτσι ήταν η κα­τά­στα­ση για κάτι λι­γό­τε­ρο από δέκα χρό­νια, όταν στη δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη πόλη της χώρας κά­ποιοι δά­σκα­λοι, βλέ­πο­ντας την ασυ­νεν­νοη­σία αυτών των αν­θρώ­πων, πα­ρό­τι είχαν με­τα­ξύ τους κοινά προ­βλή­μα­τα και συμ­φέ­ρο­ντα, πήραν την κα­τά­στα­ση στα χέρια τους. Ξε­κί­νη­σαν οι ίδιοι δω­ρε­άν μα­θή­μα­τα στην αρχή σε λί­γους και αρ­γό­τε­ρα σε όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρους, όχι στις αμ­μου­διές κά­ποιου αρ­χαί­ου ποι­η­τή, αλλά σε χώ­ρους που τους πα­ρα­χω­ρή­θη­καν στα γρα­φεία συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και, όταν πια ήταν ακόμη πιο πολ­λοί, σε ένα κτί­ριο του ερ­γα­τι­κού κέ­ντρου της πόλης.

            Τα μα­θή­μα­τα μετά από τρία χρό­νια είχαν με­τα­τρα­πεί πια σε ένα απο­γευ­μα­τι­νό σχο­λείο με πολλά τμή­μα­τα και αυτή η πρω­το­βου­λία με­ρι­κών δα­σκά­λων έπρε­πε να πάρει και μια νο­μι­κή μορφή για τυ­πι­κούς λό­γους, όπως και έγινε. Άλ­λα­ξε όνομα, απέ­κτη­σε τυ­πι­κά κά­ποιους με­τό­χους και πήρε και κά­ποια λίγα χρή­μα­τα από το κρά­τος για το ανέ­βα­σμα μιας θε­α­τρι­κής πα­ρά­στα­σης από τη θε­α­τρι­κή ομάδα που είχαν συ­στή­σει μα­θη­τές και δά­σκα­λοι. Καθώς μά­λι­στα τα τμή­μα­τα και οι μα­θη­τές αυ­ξά­νο­νταν όλο και πιο πολύ, ένας από αυ­τούς ξε­κί­νη­σε να δου­λεύ­ει ως γραμ­μα­τέ­ας του σχο­λεί­ου πε­ρί­που 25 ώρες τη βδο­μά­δα, με κα­νο­νι­κό μισθό και έν­ση­μα. Πώς πλη­ρω­νό­ταν; Από τα χρή­μα­τα που έδι­ναν στο σχο­λείο οι δά­σκα­λοι, από ει­σφο­ρές φίλων και σω­μα­τεί­ων, από χο­ρούς και πάρτι που διορ­γα­νώ­νο­νταν.

            Και τα χρό­νια περ­νού­σαν και το σχο­λείο δού­λευε ρολόι, με εκα­το­ντά­δες μα­θη­τές από χώρες όλου του κό­σμου, που πια δε μά­θαι­ναν μόνο τα βα­σι­κά, αλλά προ­χω­ρού­σαν σε πιο ψηλά επί­πε­δα και προ­ε­τοι­μά­ζο­νταν εκεί για τις εξε­τά­σεις που θα τους έδι­ναν το πρώτο τους πτυ­χίο γλωσ­σο­μά­θειας στη χώρα αυτή. Κά­ποιοι από αυ­τούς μά­λι­στα γίναν οι ίδιοι δα­σκά­λες και δά­σκα­λοι για να δι­δά­ξουν τη δική τους γλώσ­σα ή τη γλώσ­σα που είχαν σπου­δά­σει στον δικό τους τόπο. Και δεν ήταν μόνο αυτά: εκεί μέσα μά­θαι­ναν για την ιστο­ρία του τόπου και της τάξης τους, έκα­ναν εκ­δρο­μές σε γύρω μέρη και ιστο­ρι­κούς πε­ρι­πά­τους στην πόλη, γνώ­ρι­ζαν τα δι­καιώ­μα­τά τους, θυ­μό­ντου­σαν ξανά -ή συ­νει­δη­το­ποιού­σαν λί­γο-λί­γο- τι ση­μαί­νει αλ­λη­λεγ­γύη. Κι ακόμη, εκεί γεν­νιού­νταν φι­λί­ες, φτιά­χνο­νταν ερω­τι­κοί δε­σμοί, δη­μιουρ­γού­νταν οι­κο­γέ­νειες, δο­κι­μά­ζο­νταν νέες δι­δα­κτι­κές μέ­θο­δοι, χαρ­το­γρα­φού­νταν τα άγνω­στα νερά της δι­δα­σκα­λί­ας της γλώσ­σας αυτής σε ενή­λι­κες μη φυ­σι­κούς ομι­λη­τές της.

            Κά­ποια στιγ­μή η πα­ρα­τε­τα­μέ­νη οι­κο­νο­μι­κή κρίση στην οποία έμπαι­νε αυτή η μα­κρι­νή χώρα χτύ­πη­σε και την πόρτα αυτού του σχο­λεί­ου. Στα θρα­νία του, πλάι στους μα­θη­τές και τις μα­θή­τριες από τα ξένα μέρη, άρ­χι­σαν να κά­θο­νται και ντό­πιοι που θέλαν να μά­θουν μια άλλη γλώσ­σα για να μπο­ρέ­σουν να δου­λέ­ψουν στον του­ρι­σμό ή για να ξε­νι­τευ­τούν τώρα αυτοί σε άλλες μα­κρι­νές χώρες. Το σχο­λείο, που, έχο­ντας μεί­νει χωρίς καμιά χρη­μα­το­δό­τη­ση για χρό­νια από το κρά­τος και με τις ει­σφο­ρές των μελών να μειώ­νο­νται, είχε πια εθε­λο­ντές στη γραμ­μα­τεία του, αγκά­λια­σε αμέ­σως και τους και­νού­ριους μα­θη­τές του. Κι αυτοί όλο και πλή­θαι­ναν.

            Ώσπου, στο τέλος του τρί­του χρό­νου αυτής της κρί­σης -ίσως να ονο­μά­στη­κε έτσι γιατί κατά τη διάρ­κειά της όλοι κρί­νο­νται γι' αυτό που πραγ­μα­τι­κά εί­ναι- το κρά­τος απο­φά­σι­σε να ελέγ­ξει όλες τις ορ­γα­νώ­σεις που κά­ποια στιγ­μή είχαν ντα­ρα­βέ­ρια μαζί του και βρί­σκο­νταν στα κι­τά­πια του. Ο λόγος; Είχαν απο­κα­λυ­φθεί κάτι σκάν­δα­λα με ορ­γα­νώ­σεις που έπαιρ­ναν εκα­τομ­μύ­ρια από το κρά­τος για ανύ­παρ­κτες και εξω­φρε­νι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, όπως, για πα­ρά­δειγ­μα, την ανα­δά­σω­ση ενός τρο­πι­κού δά­σους σε μια άλλη ήπει­ρο ή τη διε­θνή ανά­πτυ­ξη (σκέτο).

            Έτσι, ελέγ­χθη­καν και τα λο­γι­στι­κά βι­βλία του σχο­λεί­ου της ιστο­ρί­ας μας, πα­ρό­τι είχαν πε­ρά­σει δέκα χρό­νια από τα τε­λευ­ταία ψί­χου­λα που είχε πάρει από το κρά­τος, κι αυτά εκα­το­ντά­δες φορές υπο­πολ­λα­πλά­σια από τα ποσά που με γα­λα­ντο­μία το κρά­τος έδινε σε άλλες ορ­γα­νώ­σεις (το ότι το σχο­λείο ήταν από τις πρώ­τες -και τις ελά­χι­στες τε­λι­κά- ορ­γα­νώ­σεις που ελέγ­χθη­καν πρέ­πει να οφεί­λε­ται σε κά­ποια δια­βο­λι­κή σύμ­πτω­ση). Οι δά­σκα­λοι λοι­πόν που είχαν τότε ένα κάπως με­γα­λύ­τε­ρο βάρος στη δια­χεί­ρι­ση του σχο­λεί­ου ενη­με­ρώ­θη­καν από μια κρα­τι­κή υπάλ­λη­λο ότι στα λο­γι­στι­κά του βι­βλία τα κα­τα­γε­γραμ­μέ­να έξοδα της πε­ριό­δου που το σχο­λεί­ου είχε έμ­μι­σθο γραμ­μα­τέα εμ­φα­νί­ζο­νταν πε­ρισ­σό­τε­ρα από τα έσοδα της αντί­στοι­χης πε­ριό­δου. “Μα τα λεφτά τα βά­ζα­με εμείς, από την τσέπη μας”, της είπαν. “Έπρε­πε να κό­βε­τε απο­δεί­ξεις στους εαυ­τούς σας για κάθε δε­κά­ρα που βά­ζα­τε. Για τυ­πι­κούς λό­γους. Δεν πρό­κει­ται περί φο­ρο­δια­φυ­γής, γιατί τα έσοδα αυτά δεν φο­ρο­λο­γού­νται, αλλά θα σας κό­ψου­με πρό­στι­μα. Για τυ­πι­κούς λό­γους.”

            Για τυ­πι­κούς λό­γους μεν, τα πρό­στι­μα τε­ρά­στια δε· πε­ρί­που όσο έβγα­ζε σε πέντε χρό­νια όποιος δά­σκα­λος του σχο­λεί­ου αυτού είχε την τύχη να δου­λεύ­ει στη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση. “Να πάμε στα δι­κα­στή­ρια”, σκέ­φτη­καν. Για τα δι­κα­στή­ρια όμως θα χρειά­ζο­νταν -μόνο για αρχή- οι μι­σθοί ενός έτους. “Ουκ αν λά­βοις παρά του μη έχο­ντος,” είπαν, και για ένα χρόνο δεν είχαν δώσει τί­πο­τα.

            Δε­κα­τρείς μήνες μετά, τα πρό­στι­μα έγι­ναν χρέος και η αστυ­νο­μία έψα­χνε τον υπεύ­θυ­νο του σχο­λεί­ου, που δεν ήταν καν μέλος του σχο­λεί­ου την πε­ρί­ο­δο που αφο­ρού­σε ο έλεγ­χος, για να τον συλ­λά­βει. Εκεί­νος το έμαθε από τον πα­νι­κό­βλη­το πα­τέ­ρα του, και μετά από συ­ζη­τή­σεις με τα μέλη του σχο­λεί­ου, απο­φα­σί­στη­κε να αρ­χί­σουν να πλη­ρώ­νουν το χρέος, ώστε μετά την πα­ρά­δο­σή του στην αστυ­νο­μία να ανα­βλη­θεί η δίκη του. Βλέ­πε­τε, η δίκη θα ήταν κι αυτή τυ­πι­κή και ο ίδιος θα κα­τα­δι­κα­ζό­ταν σί­γου­ρα, έστω και με μια μικρή ποινή, που θα τον έβαζε σε πε­ραι­τέ­ρω μπε­λά­δες, αφού εξαι­τί­ας ενός φρέ­σκου τότε νόμου κιν­δύ­νευε και η δου­λειά του.

            Από τότε και μέχρι την ώρα που μι­λά­με, κι ενώ το σχο­λείο λει­τουρ­γεί ακόμη κά­νο­ντας αυτό που ξέρει να κάνει καλά εδώ και εί­κο­σι χρό­νια σχε­δόν, τα μέλη του σχο­λεί­ου μαζί με τους αν­θρώ­πους που του συ­μπα­ρα­στέ­κο­νται, δί­νουν έναν διπλό αγώνα· από τη μια ζη­τούν να σβη­στεί πλή­ρως αυτή η αδι­κία και από την άλλη μα­ζεύ­ουν χρή­μα­τα για να πλη­ρώ­νουν κάθε μήνα το χρέος, που φυ­σι­κά είχε πια με­γα­λώ­σει κι άλλο και είχε γίνει ίσο με συ­νο­λι­κούς μι­σθούς 6-7 ετών δη­μό­σιου εκ­παι­δευ­τι­κού. Υπο­σχέ­σεις πολ­λές δό­θη­καν, κυ­βερ­νή­σεις υπο­τί­θε­ται πιο φι­λι­κές στο σχο­λείο ήρθαν στην εξου­σία, αλλά λύση δεν έχει έρθει και τα χρή­μα­τα όλο και τε­λειώ­νουν. Κι αν κά­ποιοι από τους ήρωες αυτού του πα­ρα­μυ­θιού γίναν λι­γά­κι κα­λύ­τε­ροι άν­θρω­ποι και βρή­καν στο πλάι τους και άλ­λους κα­λούς αν­θρώ­πους, δυ­στυ­χώς δεν μπο­ρού­με να πούμε ότι ζήσαν αυτοί καλά, γιατί το πα­ρα­μύ­θι αυτό πε­ρι­μέ­νει ακόμη το δικό του ευ­χά­ρι­στο τέλος.”

Και­ρός το πα­ρα­μύ­θι να τε­λειώ­νει, που έλεγε και ένα παλιό τρα­γού­δι. Εμείς, τα μέλη και οι φίλες του Σχο­λεί­ου Αλ­λη­λεγ­γύ­ης “Οδυσ­σέ­ας”, του οποί­ου την πολύ αλη­θι­νή και πραγ­μα­τι­κή ιστο­ρία μόλις δια­βά­σα­τε, απαι­τού­με επι­τέ­λους το αυ­το­νό­η­το· άμεση δια­γρα­φή του χρέ­ους του ή απο­κα­τά­στα­ση της αδι­κί­ας εις βάρος του με οποιον­δή­πο­τε άλλο τρόπο! 

*εκ­παι­δευ­τι­κός,πρό­ε­δρος ΔΣ "Οδυσ­σέα"​







πηγή rproject.gr

Στο εργοστάσιο των Τσιμέντων Χαλκίδας άλλαξε χρόνο η Ένωση Εργαζομένων στο τσιμεντάδικο.

Φαγητό, κρασί, καλή και αγωνιστική διάθεση από τους παρευρισκομένους.
Η υπόσχεση που έδωσαν όλοι για το 2016 μία: Συνεχίζουν όλοι μαζί για την επαναλειτουργία του εργοστασίου.





Πηγή, φωτογραφία: eviatop.blogspot.gr

«Λάδι στη φωτιά» του πολέμου και των ανταγωνισμών στην κρίσιμη γεωστρατηγική περιοχή του πλανήτη, τη Μέση Ανατολή, ήρθε να ρίξει η εκτέλεση στη Σαουδική Αραβία 47 «τρομοκρατών», μεταξύ των οποίων και του σιίτη θρησκευτικού ηγέτη Νιμρ Μπάκερ αλ-Νιμρ, που είχε ταυτιστεί με την αμφισβήτηση του καθεστώτος της δυναστείας των αλ-Σαούντ.

Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι από τους εκτελεσμένους ήταν μέλη της «Αλ Κάιντα» που δημιούργησε ο Σαουδάραβας και γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας Οσάμα Μπιν Λάντεν, ενώ η εκτέλεση του σιίτη κληρικού που είχε ζήσει 10 χρόνια στο Ιράν, μελετώντας θεολογία, προκαλεί ένταση στις ενδοαστικές κόντρες στην περιοχή, που έχουν και το περίβλημα των θρησκευτικών αντιθέσεων.

Ο σεΐχης Νιμρ αλ-Νιμρ, 56 ετών,  είχε καταδικασθεί σε θάνατο τον Οκτώβρη του 2014 από δικαστήριο του Ριάντ για «τρομοκρατία», «προτροπή σε στάση κατά του καθεστώτος», «ανυπακοή στο μονάρχη» και «κατοχή όπλων». Η σύλληψή του, τον Ιούλη του 2012, είχε ήδη προκαλέσει βίαιες διαδηλώσεις.

Οι καταδικασμένοι, 45 Σαουδάραβες, ένας Αιγύπτιος και ένας πολίτης του Τσαντ, οι οποίοι είχαν δικασθεί για διάφορες υποθέσεις, εκτελέσθηκαν με σπαθί ή με σφαίρες σε 12 πόλεις του βασιλείου. Οι περισσότεροι ήταν τζιχαντιστές της οργάνωσης «Αλ Κάιντα».

Μετά την εκτέλεση του σεΐχη Νιμρ, μερικές εκατοντάδες άνδρες και γυναίκες διαδήλωσαν στη Σαουδική Αραβία, στην πόλη Κατίφ όπου κατοικούν κυρίως σιίτες, κρατώντας φωτογραφίες του σιίτη ιερωμένου.

Διαδηλώσεις στο Ιράν

Οι ισχυρότερες διαμαρτυρίες για την εκτέλεση προήλθαν από το Ιράν, τη μεγάλη δύναμη του σιιτικού κόσμου, που προειδοποίησε ότι το Ριάντ θα πληρώσει «υψηλό τίμημα» για την εκτέλεση του σεΐχη.

Διαδηλωτές έριξαν χθες βράδυ βόμβες μολότοφ εναντίον της πρεσβείας της Σαουδικής Αραβίας στην Τεχεράνη, με αποτέλεσμα να πιάσει φωτιά ένα μέρος του κτιρίου, στο οποίο οι διαδηλωτές κατάφεραν να διεισδύσουν πριν απωθηθούν από την αστυνομία.

Στο Μασχάντ, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράν, διαδηλωτές επιτέθηκαν και έβαλαν φωτιά στο σαουδαραβικό προξενείο.

Ο ανώτατος πνευματικός ηγέτης του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, με μήνυμά του στο διαδίκτυο απέτισε φόρο τιμής στο σεΐχη Νιμρ αλ-Νιμρ. «Η έγερση δεν μπορεί να κατασταλεί» γράφει, ενώ στην ιστοσελίδα του έχει αναρτηθεί επίσης εικόνα-κολάζ που ταυτίζει τη Σαουδική Αραβία με την οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος», αντιπάλους τους.

Η Σαουδική Αραβία «θα πληρώσει υψηλό τίμημα για τις πολιτικές της αυτές», προειδοποίησε σήμερα ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών.

«Σκληρή εκδίκηση θα πλήξει τους αλ-Σαούντ στο προσεχές μέλλον και θα προκαλέσει την πτώση αυτού του φιλοτρομοκρατικού, αντιισλαμικού καθεστώτος», αναφέρεται σε ανακοίνωση των Φρουρών της Επανάστασης. Από την πλευρά της, η φοιτητική πτέρυγα της πολιτοφυλακής Μπασιτζί, που συνδέεται με τους Φρουρούς της Επανάστασης, το επίλεκτο σώμα των ιρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, κάλεσε σε διαδήλωση αύριο το απόγευμα μπροστά από την πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Τεχεράνη.

Η Σαουδική Αραβία κάλεσε τον πρεσβευτή του Ιράν στο Ριάντ για να διαμαρτυρηθεί για τις «επιθετικές» δηλώσεις της Τεχεράνης. Ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών είχε καλέσει μερικές ώρες νωρίτερα τον πρεσβευτή του Ιράν για να διαμαρτυρηθεί για «τις επιθετικές δηλώσεις» της Τεχεράνης, εκτιμώντας ότι αποτελούν «κατάφωρη ανάμιξη στις υποθέσεις του βασιλείου». Λίγο αργότερα, το Ριάντ κατηγόρησε το Ιράν ότι «διαμαρτύρεται για το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» την ώρα που η Τεχεράνη πραγματοποιεί εκτελέσεις «χωρίς σαφές νομικό πλαίσιο» και είναι «η τελευταία που μπορεί να κατηγορεί άλλους ότι υποστηρίζουν την τρομοκρατία».

Στο Ιράκ

Στο Ιράκ, εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν την οργή τους στην ιερή πόλη των σιιτών Κερμπάλα.

Ο σιίτης πρωθυπουργός του Ιράκ, Χαϊντέρ αλ Αμπάντι, καταδίκασε χθες την εκτέλεση του αλ-Νιμρ, ενώ θρησκευτικοί ηγέτες και πολιτικά στελέχη τον κάλεσαν να διακόψει τις σχέσεις με το Ριάντ και να εγκαταλείψει τις πρόσφατες προσπάθειες με στόχο την επαναπροσέγγιση των δύο χωρών.

Η Σαουδική Αραβία άνοιξε την περασμένη εβδομάδα -μετά από 25 χρόνια- την πρεσβεία της στη Βαγδάτη, όμως η εκτέλεση οδήγησε σε παροτρύνσεις να παραμείνει κλειστή, ενώ ο Αμπάντι προειδοποίησε ότι η εκτέλεση θα έχει συνέπειες στην ασφάλεια της περιοχής.

«Καλώ την κυβέρνηση να αποφύγει να ανοίξει την πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας», δήλωσε ο εξέχων σιίτης κληρικός Μοκτάντα αλ Σαντρ με ανακοίνωση του, καλώντας σε διαδηλώσεις στη χώρα και σε όλες τις χώρες του Κόλπου για να καταδικασθεί η εκτέλεση.

Η ένοπλη οργάνωση Ασάιμπ Αχλ Αλ Χακ, που θεωρείται ότι υποστηρίζεται από το Ιράν, κατηγόρησε τη Σαουδική Αραβία ότι επιζητεί να τροφοδοτήσει τη διαμάχη σουνιτών - σιιτών.

Ο Κασίμ αλ Αράτζι, ηγέτης της οργάνωσης Μπαντρ, μιας άλλης παραστρατιωτικής σιιτικής οργάνωσης με πολιτική πτέρυγα, που φέρεται να συνδέεται με το Ιράν, κάλεσε την κυβέρνηση να διακόψει άμεσα τις διπλωματικές σχέσεις. Όπως ανέφερε, η εκτέλεση του αλ-Νιμρ «άνοιξε τις πύλες της κολάσεως».

Ο Χουμάμ Χαμούντι, πολιτικό στέλεχος των σιιτών και μέλος του πανίσχυρου κόμματος Ισλαμικό Ανώτατο Συμβούλιο του Ιράκ, προειδοποίησε πως η εκτέλεση του Νιμρ θα ενδυναμώσει το «Ισλαμικό Κράτος», επιτείνοντας τη σεχταριστική διαμάχη μεταξύ σουνιτών και σιιτών.

ΗΠΑ και ΕΕ «ανησυχούν» 

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν δήλωσε χθες, Σάββατο, ότι είναι «βαθιά απογοητευμένος» από τις εκτελέσεις και απηύθυνε έκκληση για ηρεμία και αυτοσυγκράτηση.

Αυτοί που εκτελέστηκαν «είχαν καταδικασθεί έπειτα από δίκες που δημιουργούν σοβαρές ανησυχίες για τη φύση των κατηγοριών και για την αμεροληψία της διαδικασίας», ανέφερε σε δήλωσή του ο εκπρόσωπος του Μπαν.

Ο Μπαν είχε θέσει το ζήτημα της υπόθεσης του Νιμρ στους Σαουδάραβες ηγέτες σε αρκετές ευκαιρίες και είχε καλέσει τη Σαουδική Αραβία να μετατρέψει όλες τις θανατικές καταδίκες που είχε επιβάλει, δήλωσε ο εκπρόσωπος.

Η Ουάσινγκτον εξέφρασε την ανησυχία της ότι οι «κοινοτικές εντάσεις» στη Σαουδική Αραβία μπορεί να ενταθούν «σε μια περίοδο που επείγει να κατευνασθούν».

Για την επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ,  Φεντερίκα Μογκερίνι, «η υπόθεση αυτή έχει το δυναμικό να πυροδοτήσει ακόμη λίγο περισσότερο τις θρησκευτικές εντάσεις που ήδη προκαλούν πολλές ζημιές στην περιοχή»




αναδημοσίευση από 902.gr

Ιδιαίτερη προσοχή καλούνται να δείξουν οι καπνιστές σε ένα σχετικά συνηθισμένο σύμπτωμα, το οποίο ωστόσο μπορεί να είναι προάγγελος μιας πολύ σοβαρής ασθένειας. Ποιο είναι αυτό; Μα ο συνηθισμένος τσιγαρόβηχας.

Σε μια νέα εκστρατεία ενημέρωσης που διοργανώνει το βρετανικό υπουργείο Υγείας, επισημαίνεται ότι πάρα πολλοί καπνιστές αγνοούν τους κινδύνους της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας. Οταν εμφανιστεί η ΧΑΠ, όπως είναι γνωστή η νόσος, οι αεραγωγοί στενεύουν και ο ασθενής πασχίζει για να φέρει σε πέρας ακόμα και απλές δραστηριότητες, όπως, παραδείγματος χάριν, να ανεβεί μερικά σκαλοπάτια. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Αγγλίας πάσχει από ΧΑΠ και οι εννέα στις δέκα περιπτώσεις προκαλούνται εξαιτίας του καπνίσματος.

Συνήθως οι πάσχοντες εμφανίζουν δυσκολία στην αναπνοή τόσο εξαιτίας της στένωσης των αεραγωγών όσο και λόγω της καταστροφής των ιστών των πνευμόνων. Μεταξύ των συχνότερων συμπτωμάτων της ασθένειας είναι το εύκολο λαχάνιασμα όταν ο άρρωστος είναι δραστήριος, ο επίμονος βήχας και οι συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Ομως, στη διαφημιστική καμπάνια του βρετανικού υγειονομικού φορέα, οι ειδικοί εξηγούν ότι πολύ συχνά οι καπνιστές δεν λαμβάνουν στα σοβαρά κάποια συμπτώματα όπως είναι ο επίμονος τσιγαρόβηχας, αλλά, αντιθέτως, εξακολουθούν να καπνίζουν με αποτέλεσμα η ποιότητα της ζωής τους να χειροτερεύει καθημερινά. Παρότι, επί του παρόντος, δεν υπάρχει θεραπεία για τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η διακοπή του καπνίσματος, κάποια προσεκτικά σχεδιασμένα προγράμματα σωματικής άσκησης αλλά και ορισμένα φαρμακευτικά σκευάσματα μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.

Αυστηρότερα μέτρα

Σε ολόκληρο τον κόσμο καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου οι καπνιστές να πεισθούν να σταματήσουν τη βλαβερή τους συνήθεια, αλλά και για να αποτραπούν όσοι δεν καπνίζουν να εθιστούν στη νικοτίνη. Σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση κινήθηκε και η Τασμανία, που τώρα μελετά να ανεβάσει το όριο ηλικίας στο οποίο επιτρέπεται η αγορά τσιγάρων στα 25 χρόνια. Αν τελικά εγκριθεί η σχετική πρόταση, τότε η Τασμανία θα έχει από τις πιο αυστηρές αντικαπνιστικές νομοθεσίες του κόσμου. Από την άλλη, οι επικριτές της πρότασης υποστηρίζουν ότι πρόκειται για παραβίαση των ατομικών ελευθεριών.

Η γειτονική Αυστραλία, επίσης, έχει εξαιρετικά σκληρή νομοθεσία κατά του καπνίσματος, ενώ έχει εφαρμόσει και την πολιτική του «λευκού» πακέτου. Ολα τα πακέτα τσιγάρων είναι του ιδίου λαδί χρώματος και πάνω φέρουν φωτογραφίες από την καταστροφή που προκαλεί το κάπνισμα στον ανθρώπινο οργανισμό, ενώ η τιμή τους ανέρχεται στα 13,7 ευρώ.



Πηγή: Καθημερινή

Ενάντια στις φασιστικές πρακτικές κράτους - Ε.Ε. και τον ολοκληρωτισμό, να μπλοκάρουμε την έκδοση των 5 αγωνιστών - φοιτητών στις Ιταλικές αρχές.
Ο αγώνας τους, αγώνας συνολικά του λαού και της νέας γενιάς για δικαιώματα και ελευθέριες.
- Καμία ποινικοποίηση των αγώνων
- Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στη διαδήλωση και στη διαμαρτυρία
- Αλληλεγγύη στους 5 και σε όλους τους Ιταλούς κατηγορούμενους για την ίδια υπόθεση.