Η αποκάλυψη των συνομιλιών Τόμσεν- Βελκουλέσκου, αλλά και οι προσχηματικές αντιδράσεις από πλευράς Μαξίμου και Πρωθυπουργού, αποκλειστικά για το «φαίνεσθαι», αναδεικνύουν την εγκληματική ανικανότητα και την προδοτική ενδοτικότητα μιας Κυβέρνησης απρόθυμης να αξιοποιήσει τα διαπραγματευτικά όπλα της χώρας προς όφελος του λαού, αλλά και η οποία συμμετέχει ενσυνείδητα στην υπονόμευση του δημόσιου συμφέροντος και της διαπραγματευτικής και διεθνούς μας θέσης.

Ο κ. Τσίπρας παριστάνει ότι αιφνιδιάζεται από την αποκάλυψη ότι η στρατηγική της παρέλκυσης ουσιαστικά στοχεύει στο άδειασμα των ταμείων και στην επανάληψη του σεναρίου της έλλειψης εναλλακτικής και εκβιασμού, υπό το βάρος του οποίου θα «αναγκαστεί» ξανά να συμφωνήσει σε ακόμη πιο καταστροφικά μέτρα. Ο δήθεν αιφνιδιασμός είναι προσχηματικός και υποκριτικός. Η ίδια στρατηγική ακολουθήθηκε και πέρυσι. Για το γεγονός αυτό τον είχα προειδοποιήσει τόσο κατ΄ιδίαν στη συνάντησή μας στις 21/2/2015 όσο και στην διάρκεια της ομιλίας μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στις 25/2/2015. Παρ΄όλες τις προειδοποιήσεις και τις επισημάνσεις, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να συμμετάσχει στο άδειασμα τον Ταμείων της χώρας τόσο μέσα από την εγκληματική συνέχιση της αποπληρωμής των δανειστών, ενώ εκείνοι δεν κατέβαλλαν το παραμικρό, όσο και μέσα από την σχετική ΠνΠ του Απριλίου 2015, την οποία, όταν την εξέδωσε, την είχε παρουσιάσει ως «εντελώς προσωρινό μέτρο, για την αντιμετώπιση εντελώς πρόσκαιρης ταμειακής έλλειψης ρευστότητας, 15ημέρου», εξαπατώντας το ίδιο το Κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. 

Το «γεγονός» στο οποίο αναφέρονται οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου συνέβη την προηγούμενη χρονιά με πλήρη συμμετοχή του ίδιου του Τσίπρα και μελών της Κυβέρνησής του. Και αυτό το «γεγονός», που ήταν απολύτως προβλέψιμο και για έναν αδαή, αφού η χώρα πλήρωνε για την κάλυψη ενός μη βιώσιμου χρέους αδειάζοντας τα ταμεία της αλλά χωρίς να πληρώνουν το παραμικρό οι δανειστές, ο κ. Τσίπρας το αξιοποίησε για να δικαιολογήσει την προδοτική υπογραφή του στο 3ο Μνημόνιο.

Ανάλογα «γεγονότα» είχαν χρησιμεύσει για την υπογραφή τόσο του 1ου όσο και του 2ου Μνημονίου, ώστε είναι αστείο να παριστάνει τον αιφνιδιασμένο και τον εξανιστάμενο ο κ. Τσίπρας.

Αντίθετα, εκείνο το οποίο ο ίδιος δεν εξηγεί είναι γιατί δεν αξιοποίησε και δεν αξιοποιεί ούτε τότε ούτε τώρα τα όπλα της χώρας εναντίον των δανειστών και του ΔΝΤ. Αντίθετα, στην πραγματικότητα, επιζητώντας άνευ όρων αποχώρηση μόνο του ΔΝΤ και όχι συνολικά της Τρόικας και των Δανειστών, διευκολύνει το ΔΝΤ στο να μην αποζημιώσει τη χώρα για την τεράστια ζημιά που της έχει ενσυνειδήτως και δολίως προκαλέσει.

Αφού δεν απάντησε ο κ. Τσίπρας σε καμμία από τις ερωτήσεις που του έθεσα την Τρίτη σε σχέση με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, ας απαντήσει στις ακόλουθες, που αφορούν το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει, αντί να επιλέγει να μιλά μόνο μέσα από φιλοτεχνημένες διαρροές τηλεφωνικών συνομιλιών του με τον κ. Παυλόπουλο ή στο προστατευμένο περιβάλλον μιας Βουλής χωρίς αντιπολίτευση

1.    Γιατί  το καλοκαίρι του 2015 δεν αξιοποίησε την Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία ανέδειξε ότι το ΔΝΤ γνώριζε από το 2010 ότι το Ελληνικό Χρέος ήταν μη βιώσιμο και το απέκρυψε για να σώσει τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, σε συνεννόηση με την Γερμανική και τη Γαλλική Κυβέρνηση (της οποίας η κ. Λαγκάρντ ήταν η αρμόδια Υπουργός Οικονομικών τον κρίσιμο χρόνο); 
2.    Γιατί δεν αξιοποίησε ούτε το γεγονός ότι το ΔΝΤ, πανικόβλητο από αυτήν την αποκάλυψη, δημοσίευσε δύο εκθέσεις, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο 2015, με τις οποίες συνομολογούσε για πρώτη φορά δημόσια τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και πρότεινε το κούρεμά του;
3.    Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει διεκδικήσει αποζημίωση από το ΔΝΤ, ενώ έχουν συγκεντρωθεί και δημοσιοποιηθεί τα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ενσυνείδητη εκ μέρους του ΔΝΤ παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεών του και του Καταστατικού του;
4.    Γιατί, ενώ η κ. Λαγκάρντ προσπάθησε με επιστολή της να αποτρέψει την αποκαλυπτικότατη κατάθεση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη ενώπιον της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στις 15-6-2015, με απειλητικές/δελεαστικές αναφορές στο αποκλειστικό δικαίωμα του ΔΝΤ να άρει την ασυλία του, η Κυβέρνηση παρασιωπά το ρόλο της κυρίας Λαγκάρντ;
5.    Γιατί δια στόματος κ. Τσακαλώτου,  στην προ εβδομάδας συνέντευξή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (…) μιλά για «το καλό ΔΝΤ της κας Λαγκάρντ και το κακό ΔΝΤ των τεχνοκρατών, αλλά όχι όλων»; 
6.    Γιατί ο κ. Τσίπρας στη σημερινή του επιστολή, μετά από τις αποκαλύψεις, της προσφέρει τη διέξοδο υποβάθμισης του θέματος σε ζήτημα που αφορά μόνον την Βελκουλέσκου και τον Τόμσεν; 
7.    Γιατί επιμένει να μην διεκδικεί το παραμικρό από το ΔΝΤ και απλώς παρακαλεί για την «τροχιοδρόμηση» της αξιολόγησης; 
8.    Γιατί ενώ σήμερα Τσίπρας και Παυλόπουλος σπεύδουν να δώσουν διαρροές της μεταξύ τους συνομιλίας, ουσιαστικά υπαγορεύοντας σε πρόθυμα ΜΜΕ το κατ’ αυτούς περιεχόμενο, που δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν, δεν έχουν δημοσιοποιήσει τα πρακτικά της συνάντησης των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 6/7/2015, ως όφειλαν και όπως είχε ζητηθεί επισήμως από εμένα με την ιδιότητα της Προέδρου της Βουλής από τον Ιούλιο 2015;
9.    Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος επιμένουν να αναδεικνύουν ως δήθεν «καλούς δανειστές» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, μετά το φοβερό πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού εναντίον του λαού, που εξήγειρε τις συνειδήσεις των δημοκρατικών πολιτών σε όλο τον πλανήτη; 
10.    Γιατί Τσίπρας και Παυλόπουλος αναλαμβάνουν τόσο άκομψα το ρόλο των εκπροσώπων ενός μέρους μόνο των δανειστών, παραβιάζοντας τόσο απροκάλυπτα τις υποχρεώσεις τους προς τον Ελληνικό Λαό και τη Δημοκρατία;
11.    Θα δημοσιοποιήσει ο κ. Τσίπρας το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται και των θέσεων που παίρνει η Κυβέρνησή του για το ασφαλιστικό, το φορολογικό (συμπεριλαμβανομένων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ), αλλά και το εργασιακό, στα οποία γίνεται ευθεία αναφορά στη συνομιλία Τόμσεν-Βελκουλέσκου;
12.    Θα δημοσιοποιήσει την επίσημη θέση του Μαξίμου για την διαγραφή χρέους, για την οποία ο κ. Τόμσεν δηλώνει τη βεβαιότητα ότι «δεν θα γίνει», αλλά και ότι πρέπει να εξαρτηθεί από τους όρους που θα θέσει το ΔΝΤ; 
13.    Θα απαιτήσει την άμεση δημοσιοποίηση της συγκαλυπτόμενης Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους του ΔΝΤ, στην οποία αναφέρονται συγκεκριμένα οι Τόμσεν-Βελκουλέσκου στη συνομιλία τους, συνωμοτώντας για το πότε θα την δημοσιοποιήσουν, ακολουθώντας την ίδια πρακτική παρασιώπησης, συγκάλυψης και απάτης που ακολουθεί εξ αρχής το ΔΝΤ από το 2010; 
14.    Θα αξιοποιήσει την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, την οποία απενεργοποίησε με απόφασή του ο κ. Βούτσης και η οποία ενίσχυσε όσο τίποτε στο παρελθόν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, αφού συγκρότησε εμπεριστατωμένα επιχειρήματα για την διαγραφή του χρέους και το τέλος στους εκβιασμούς;
15.    Θα γνωστοποιήσει εάν συντρέχει σε μέλη της Κυβέρνησής του σύγκρουση συμφερόντων, προσωπική, οικογενειακή ή οικονομική, που τους αποτρέπει από το να πράξουν εδώ και 1 χρόνο και πλέον το αυτονόητο για την υπεράσπιση της χώρας και του λαού;
16.    Θα εξηγήσει γιατί σήμερα μόνος του υπερασπίζεται τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ολάντ, εμφανίζοντάς τους ως «καλούς δανειστές» εν αντιθέσει με τον αναλώσιμο Τόμσεν («Δεν θα αφήσουμε τον Τόμσεν να διαλύσει την Ευρώπη»;)
17.     Ήταν τόσο «πολλά τα λεφτά» που θα διανεμηθούν σε ημετέρους για το προσφυγικό, που ξέχασε όσα έλεγε το Σεπτέμβρη;

Προφανώς και ο κ. Τσίπρας δεν θα απαντήσει ούτε σε αυτά τα ερωτήματα. Είναι απασχολημένος με τους επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς για να διασώσει το προφίλ του πριν την επόμενη κίνηση. Βεβαίως, έχει στερέψει η έμπνευση, αφού επέλεξε το κακότεχνο θέατρο της σύγκρουσης με τη διαπλοκή με πανομοιότυπο τρόπο και σε ανάλογη συγκυρία με την περυσινή σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια, την οποία ο ίδιος στη συνέχεια διέλυσε πριν ολοκληρωθεί το έργο της.

Εν τω μεταξύ, εκχωρεί τα πάντα, ακόμη και τον πολιτισμό της χώρας σε αμφισβητούμενα ξενόφερτα πρόσωπα, που, εν μέσω κρίσης, βρήκαν την ευκαιρία να προβάλουν το προσωπικό τους έργο και συμφέρον με δημόσιο χρήμα. Δυστυχώς, άλλο Γιαν Φαμπρ, άλλο Ερίκ Τουσέν, που δούλεψε αμισθί, ανιδιοτελώς και άοκνα, επί μήνες, για να προσφέρει στην Ελλάδα. Ευτυχώς, ο πρώτος παραιτήθηκε, υπό το βάρος της δίκαιης κατακραυγής. Δυστυχώς, τον δεύτερο προσπαθεί λυσσαλέα να τον απενεργοποιήσει η Κυβέρνηση και ο κ. Βούτσης, υπό το φώς της γενικής κοινωνικής αποδοχής του έργου του.

Εν τω μεταξύ, εχθές ψηφίσθηκε η πιο εκτρωματική διεθνής συμφωνία, που κατακρημνίζει όλο το κεκτημένο διεθνούς δικαίου, ανθρωπιστικού δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων του τελευταίου αιώνα. Και η Κυβέρνηση ήδη κουτοπόνηρα διαχειρίζεται την προσδοκία ροκανίσματος των σχετικών κονδυλίων από πρόχειρα συγκροτημένες δομές με τη συμμετοχή «ημετέρων». 

 Όλα αυτά διδάσκουν και υπενθυμίζουν: η υπεράσπιση της δημοκρατίας, του δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γίνονται με κόστος και όχι με αντίτιμο. Γίνονται από ανθρώπους αποφασισμένους να υπερασπισθούν υπέρτερες πανανθρώπινες αξίες ακόμη και με προσωπική αυτοθυσία και όχι από αγόμενους και φερόμενους από την προσωπική φιλοδοξία και την αγάπη για την εξουσία. Δυστυχώς, στη σημερινή Κυβέρνηση δεν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα. Ούτε θα υπάρξουν σε καμμία Κυβέρνηση που θα προκύψει από την σημερινή Βουλή.



zoikonstantopoulou

Σε χώρες με οικονομικό δυναμισμό, με δύναμη, με ισχυρή διεθνή παρουσία, έχει νόημα η ανάθεση της διεύθυνσης ενός φεστιβάλ ή μιας ορχήστρας ή μιας ιστορικής θεατρικής σκηνής σε πολίτες όλου του κόσμου, που θέτουν την εμπειρία τους, τη δικτύωσή τους, την καλλιτεχνική τους ικανότητα στην υπηρεσία του θεσμού που υπηρετούν.  Σε χώρες, όπως η Ελλάδα  του σήμερα, με απολεσμένη την ανεξαρτησία τους, με τσαλακωμένη τη διεθνή τους εικόνα, με άνεργες πολύτιμες δυνάμεις της τέχνης και του πολιτισμού, είναι το λιγότερο πρόκληση όχι τόσο η παρουσία ενός πολίτη άλλης χώρας στη διεύθυνση του κεντρικού καλλιτεχνικού της φεστιβάλ, όσο η παρουσία ενός ξένου που προωθεί ένα πρόγραμμα με ξένες παραγωγές, και μάλιστα δικές του και  της χώρας του και με αποκλεισμό κάθε ελληνικής δημιουργίας.

Ξέρουμε ότι οι Έλληνες καλλιτέχνες δεν είναι όλοι ίδιοι. Πάντα υπάρχει μια μειοψηφία, με διασυνδέσεις με την εκάστοτε κυβέρνηση, ή με τον υψηλό επιχειρηματικό κόσμο, που ευνοείται ακόμα και στις αντίξοες συνθήκες της παρατεταμένης ύφεσης. Υπάρχει όμως η συντριπτική πλειοψηφία, ανάμεσα τους διαμάντια στην πολιτιστική προσφορά, επώνυμα και ανώνυμα ταλέντα, που έχουν καταδικασθεί να ζουν σε ένα καταραμένο κόσμο, χωρίς δουλειά, χωρίς δυνατότητες να δοκιμασθεί το ταλέντο τους, χωρίς αναγνώριση, χωρίς προοπτική. Ιδιαίτερα βαρύ είναι αυτό για τις νεότερες γενιές, που έχουν βρεθεί σε μια Έρημη Χώρα, εγκλωβισμένοι σε εφιαλτικές καταστάσεις, σφραγισμένοι με τον πιο άδικο τρόπο με το στίγμα της αποτυχίας. Κι όσες κι όσοι από αυτούς έχουν κάνει ένα μικρό ή μεγάλο βήμα μπροστά, το οφείλουν όχι στους ελληνικούς κρατικούς πολιτιστικούς φορείς, αλλά σε δημόσια στηριζόμενους θεσμούς του εξωτερικού.

Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου χρειάζεται σήμερα μια ευαίσθητη και εμπνευσμένη διεύθυνση, που θα στηρίξει βέβαια τα διεθνή χαρακτηριστικά του, αλλά κύριο στόχο θα έχει να απελευθερώσει από την αφάνεια, να οσφρανθεί και να ανακαλύψει τις πολύτιμες ατομικές και συλλογικές δυνάμεις που υπνώττουν, σε όσο μεγαλύτερο εύρος γίνεται, να τους επιτρέψει τη δοκιμή, να προσφέρει ένα βήμα που θα κριθούν από το ελληνικό και ξένο κoινό, να τους ανοίξει διεθνείς δυνατότητες.

Η πολιτική πολιτισμού της κυβέρνησης Συριζα – Ανελ δοκιμάσθηκε και απέτυχε οικτρά. Ο κ. Μπαλτάς εφαρμόζει με απίστευτο ζήλο τη μνημονιακή πολιτική σε περιοχές που, συμβατικά τουλάχιστον, δεν καλύπτονται από τις συμφωνίες υποταγής που έχει υπογράψει αυτή ή προηγούμενες κυβερνήσεις. Δήμιος με μπαλτά για τις φιλοδοξίες των ελλήνων καλλιτεχνών έχει καταντήσει.

Ο κ. Φαμπρ τουλάχιστον έχει την ευαισθησία να παραιτηθεί. Να παραιτηθεί αμέσως και ο κ. Μπαλτάς, ο εμπνευστής του μετασχηματισμού του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε Φεστιβάλ Βρυξελλών και Μπριζ».





Η Πολιτιστική Επιτροπή του Σχεδίου Β.

Αναδημοσίευση από το info-war

Καθώς τα κόμματα καταθέτουν τις προτάσεις τους για τη συντα­γ­ματική αναθεώρηση, καλό είναι να θυμόμαστε ποιοι ζήτησαν πρώτοι τις ριζικότερες αλλαγές: η Ε.Ε. και η μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ.

Εχουνε και μια κλίσι στες θυσίες. Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη· η κατοχή σας είν’ επισφαλής: ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες

Τον Μάιο του 2013 ο αμερικανικός τραπεζικός κολοσσός JP Morgan παρουσίασε μια 16σέλιδη έκθεση στην οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστήριζε ότι οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και κυρίως αυτές του Νότου δεν θα ξεφύγουν από την κρίση χρέους εάν δεν αναθεωρήσουν τα Συντάγματά τους. «Τα πολιτικά συστήματα της περιφέρειας -διαβάσαμε τότε στην έκθεση- οικοδομήθηκαν μετά την πτώση δικτατορικών καθεστώτων και καθορίστηκαν από αυτήν την αλλαγή. Τα Συντάγματα -συνέχιζαν οι συντάκτες της έκθεσης- παρουσιάζουν ισχυρές σοσιαλιστικές τάσεις (;) που αντικατοπτρίζουν την πολιτική ισχύ που κέρδισαν τα κόμματα της Αριστεράς μετά τη νίκη απέναντι στον φασισμό».

Ο Αλεσάντρο Σόμα, καθηγητής Νομικής στην Ιταλία, ανέλαβε να μας εξηγήσει τι ακριβώς ήθελε να πετύχει η JP Morgan προτείνοντας την αναθεώρηση των Συνταγμάτων του ευρωπαϊκού Νότου. «Αυτά τα Συντάγματα, που σήμαναν το τέλος του φασισμού, θέλησαν να εδραιώσουν μια πολύ σημαντική αρχή: πως όταν το κράτος ασχολείται με την αγορά -και πρέπει να θυμόμαστε ότι το κράτος ασχολείται πάντα με την αγορά- πρέπει να το κάνει όχι για να στηρίξει την αγορά, αλλά για να υπερασπιστεί το άτομο. Πρέπει να προωθήσει τη χειραφέτηση του ατόμου, ακόμα και ενάντια στις αγορές και στην αρχή του ανταγωνισμού».

«Επρόκειτο -συνεχίζει- για θεμελιώδεις προτάσεις, γιατί ο φασισμός είχε καταστρέψει τη δημοκρατία, αλλά δεν είχε καταστρέψει την αγορά. Για την ακρίβεια, ο φασισμός ήταν η απάντηση στην κρίση του ’29 -μια απάντηση που θυσίασε τη δημοκρατία στο όνομα της αγοράς. Αυτά τα αντιφασιστικά Συντάγματα, λοιπόν, επανέφεραν τον άξονα προς τη δημοκρατία».

Τον Αλεσάντρο Σόμα τον συναντήσαμε στη Ρώμη, στα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ«This is not a coup» για τον ρόλο της Ε.Ε. Και αυτό που έσπευσε να τονίσει είναι ότι το «αίτημα» της JP Morgan για συνταγματική αναθεώρηση δεν διαφέρει σε τίποτα από τις εντολές της Ε.Ε. «Για την JP Morgan, για τις αγορές αλλά και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης τα Συντάγματα του ευρωπαϊκού Νότου έπρεπε να αλλάξουν. Δεν έπρεπε να μιλούν για την οικονομική δημοκρατία παρά μόνο για την πολιτική δημοκρατία» μας είπε ο Ιταλός καθηγητής.

Σημείο-κλειδί σ’ αυτήν την αλλαγή αποτέλεσε η προσπάθεια της Ε.Ε. να επιβάλει (μέσω του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας) τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στο νομικό καθεστώς των χωρών-μελών και αν είναι δυνατόν στα Συντάγματα αυτών των χωρών.

«Η υποχρέωση για ισοσκελισμό του προϋπολογισμού -μας εξηγεί ο Αλεσάντρο Σόμα- σημαίνει απαγόρευση των κεϊνσιανών πολιτικών και αυτό αποτελεί ένα είδος “πραξικοπήματος”, δεδομένου ότι επιχειρείται να επιβληθεί ενώ βρίσκονται ακόμη σε ισχύ Συντάγματα που βασίστηκαν σε μια κεϊνσιανού τύπου κατανομή του πλούτου».

Βλέποντας τη χώρα του να υιοθετεί στο Σύνταγμά της την αρχή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, ο Ιταλός πανεπιστημιακός υποστηρίζει ότι επιβάλλονται πολιτικές τις οποίες στο παρελθόν είχε επιχειρήσει να προωθήσει μόνο ο φασισμός. «Είμαστε μάρτυρες μιας νέας οικονομικής κρίσης και την αντιμετωπίζουμε χωρίς να έχουμε καταλάβει απολύτως τίποτα» μας εξηγεί και συνεχίζει: «Γύρω μας συμβαίνουν όσα συνέβαιναν και το 1929. Περιορίζεται σημαντικά η δημοκρατία για να σωθούν οι αγορές. Αυτή όμως είναι μια τυπική μορφή του φασισμού».

Διαβάζοντας εκ των υστέρων τις οκτώ προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση που κατέθεσε η Ν.Δ. θα έλεγε κανείς ότι βγήκαν αυτούσιες από την έκθεση της JP Morgan. Το γεγονός ότι το Σύνταγμα θα πρέπει, σύμφωνα με τον Κυρ. Μητσοτάκη, να περιλαμβάνει «κίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων με ασφαλές φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον», σε συνδυασμό φυσικά με το αίτημα για άνοιγμα των Πανεπιστημίων στην ιδιωτική αγορά, θα έκανε και τους πιο ακραιφνείς νεοφιλελεύθερους αναλυτές της JP Morgan να δακρύσουν από χαρά.

Από την πλευρά της η Φώφη Γεννηματά, αν και πολύ πιο γενικόλογη στις προτάσεις της, επισήμανε με νόημα ότι το δημοσιονομικό αδιέξοδο «δοκιμάζει τις αντοχές του σύγχρονου συνταγματικού κράτους». Και ο νοών νοείτω.

Αρκετοί φυσικά θα υποστηρίξουν (ενδεχομένως καλοπροαίρετα) ότι η ύπαρξη μιας «αριστερής» κυβέρνησης αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εμβάθυνση της πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας και σε συνταγματικό επίπεδο. Δυστυχώς η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι το Σύνταγμα κάθε χώρας δεν αντικατοπτρίζει την πολιτική ταμπέλα που κρατά ο εκάστοτε κυβερνών αλλά την ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες και τάξεις.

Ας μην ξεχνάμε ότι το πιο δημοκρατικό Σύνταγμα που γνώρισε η Τουρκία (με αναγνώριση των συνδικάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών) επιβλήθηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1960 –γιατί αυτό επέβαλλαν οι σχέσεις παραγωγής της εποχής. Οι ίδιοι Τούρκοι «πασάδες» όμως επέβαλαν και το αντιδημοκρατικό και νεοφιλελεύθερο Σύνταγμα του 1982, όπως πρόσταζε το νέο θατσερικό μοντέλο και η νέα θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας.

Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι απλό: «Εν μεγάλη Ελληνική αποικία», που θα έλεγε και ο Καβάφης, ποιες συνταγματικές αλλαγές πιστεύετε ότι θα επικρατήσουν; Αυτές της οικονομικής δημοκρατίας ή αυτές που διέταξε η JP Morgan και η Ε.Ε.;

Η συνέντευξη του Αλεσάντρο Σόμα περιλαμβάνεται στο ντοκιμαντέρ «This is not a coup» που θα κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες. Μάθετε περισσότερα στη διεύθυνση thisisnotacoup.com

Διαβάστε

The Euro Area Adjustment—About Half-Way There

Η 16σέλιδη έκθεση της JP Morgan που «προέβλεψε» αρκετές από τις συνταγματικές τροποποιήσεις που προωθούνται στον ευρωπαϊκό Νότο.

Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους (debt-truth.gr)

Παρουσίαση όλων των αντισυνταγματικών αποφάσεων για την επιβολή των τριών μνημονίων.



Άρης Χατζηστεφάνου

Εφημερίδα των Συντακτών 2/4/2016

Τον τελευταίο καιρό συνεχίζεται η αδειοδότηση της επέκτασης των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της Eldorado Gold. Η ιστορία των αδειοδοτήσεων των μεταλλείων έχει αποδείξει ότι κάθε άδεια δημιουργεί τετελεσμένα και νομιμοποιεί την καταστροφή της Β.Α. Χαλκιδικής.

“Εμείς κινούμαστε με βάση ένα τρίπτυχο, το έχουμε πει και το επαναλαμβάνουμε μονότονα. Η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, η υπηρέτηση της νομιμότητας και η προστασία του περιβάλλοντος. Αυτά τα τρία είναι που μας καθοδηγούν σε κάθε μας βήμα.” ΔΤ ΥΠΕΚΑ 1/4/2016

Για να ισχύσει το τρίπτυχο που επικαλείται το ΥΠΕΚΑ μένει να υπάρξει ακολουθία πολιτικού λόγου και διοικητικών πράξεων. Για παράδειγμα, αναμένονται ακόμα τα διοικητικά μέτρα για τις βεβαιωμένες παραβάσεις της Eldorado Gold. Ποιος έχει την ευθύνη γι αυτό;

Ποια νομιμότητα εφαρμόζεται; Η “νομιμότητα” των κυβερνήσεων που διατήρησαν τη διαπλοκή και προώθησαν “επενδύσεις με κάθε κόστος”; Η “νομιμότητα” μιας προστασίας του περιβάλλοντος που έχει συστηματικά ξηλωθεί με φωτογραφικά νομοσχέδια υπέρ κάθε ιδιώτη “επενδυτή”; Η “νομιμότητα” που χτίζεται μέσα από αποφάσεις του ΣτΕ που πρώτο μέλημά του είναι να στηρίξει την Eldorado Gold;

Ευθύνη υπάρχει όσο εφαρμόζονται νόμοι που αντιτίθενται στην προστασία του δημόσιου συμφέροντος και του περιβάλλοντος και δεν καταργούνται. Ευθύνη υπάρχει όσο δεν παράγεται νομολογία πραγματικής προστασίας.

Όσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν σταματάει τις καταστροφικές μεταλλευτικές δραστηριότητες στην Β.Α. Χαλκιδική, επωμίζεται ευθύνες που δεν παραγράφονται. Κοινωνική συναίνεση στην καταστροφή της Χαλκιδικής δεν θα υπάρξει ποτέ. Για εμάς, το τέλος κάθε αδειοδότησης των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων είναι μονόδρομος. Θα υπερασπιστούμε τον τόπο μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Από το Alterthess

Σε έναν…. συμβιβασμό κάλεσε την τοπική κοινωνία της Χαλκιδικής ο Υπουργός Περιβάλλοντος Π. Σκουρλέτης σχετικά με το ζήτημα των Σκουριών σε συνέντευξή τύπου που παραχώρησε για ζητήματα ενέργειας, προκαλώντας στο κίνημα ενάντια στο χρυσό αλλά και σε όσους στηρίζουν τον αγώνα αυτόν ακόμη μεγαλύτερη οργή και απογοήτευση από αυτήν που συσσωρεύουν μήνες τώρα οι κάτοικοι βλέποντας τον οδοστρωτήρα της χρυσοφόρας “επένδυσης” να παίρνει συνεχώς έδαφος και την εταιρεία τελικά να μην φεύγει από την περιοχή τους.

Ο κ. Σκουρλέτης τόνισε αρχικά πως στο θέμα των Σκουριών δεν υπάρχει η παραμικρή μετακίνηση στη στάση της κυβέρνησης υπέρ της νομιμότητας, του δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας του περιβάλλοντος στη συνέχεια όμως έκανε λόγο για την αναγκαιότητα ενός συμβιβασμού μεταξύ των δύο πλευρών.

«Yπάρχουν και πολιτικά ζητήματα γύρω από την υπόθεση των Σκουριών, που έχουν ιστορία, έχουν παρόν και μέλλον. Θέλω να πω το εξής: μια τόσο μεγάλη επένδυση για να προχωρήσει, πρέπει να εξασφαλίζει την -πέρα από τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιούνται και οι τρείς στο 100% δηλαδή τη νομιμότητα, το δημόσιο συμφέρον και την προστασία του περιβάλλοντος- κοινωνική ειρήνη, να εξασφαλίζει κοινωνική αποδοχή. Πώς μπορεί να προχωρήσει μια επένδυση όταν είναι ταυτισμένη στα μάτια της τοπικής αλλά και ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας, με το διχασμό; Θα έβλεπα, λοιπόν, ως μία προοπτική για να ξεπεραστούν προβλήματα, έναν αναγκαίο συμβιβασμό γύρω από αυτό το θέμα. Ο συμβιβασμός όμως αυτός πρέπει να έχει μέσα του το στοιχείο μιας πραγματικής διάθεσης για να προκύψει και από τις δύο πλευρές και, κυρίως, η μία πλευρά πρέπει να αναγνωρίζει στη άλλη ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Αυτό σημαίνει συμβιβασμός. Ο ένας να αναγνωρίζει στον άλλον ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Σε αυτό, το υπουργείο μπορεί να συνδράμει και να συμβάλλει. Αλλά σε καμία περίπτωση, επαναλαμβάνω, δε θα βάλουμε «νερό στο κρασί μας» γύρω από τις σταθερές αρχές αντιμετώπισης αυτής της μεγάλης επένδυσης. Έχουν γραφεί πολλά, δοθήκαν κάποιες άδειες, οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια της νομιμότητας, είναι άλλες πιο σημαντικές οι οποίες εκκρεμούν. Είναι ένα έργο πάρα πολύ μεγάλο, έχει συνεχή αδειοδότηση” είπε μεταξύ άλλων.

Και ενώ οι άδειες που αφορούν το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας εγκρίνονται μία προς μία στα όρια μάλιστα των προθεσμιών που η ίδια η εταιρεία έθεσε απειλώντας να αναστείλει τις εργασίες της, και με δεδομένο ότι η καταστροφή στο βουνό Κάκαβος αλλά και στην Ολυμπιάδα συνεχίζεται ακάθεκτη, ο Υπουργός Περιβάλλοντος προχωρά σε κάτι που είναι ασύλληπτο.

Καλεί τα θύματα ενός περιβαλλοντικού και κοινωνικού εγκλήματος να πάνε ένα βήμα πίσω σε κάτι που ως τώρα θεωρούν αδιαπραγμάτευτο, το δικαίωμά τους να μπορούν να προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον τους και να μην εξαναγκαστούν σε μαζική μετανάστευση από μια περιοχή που κινδυνεύει να γίνει τοξική χαβούζα, να πάνε ένα βήμα πίσω στο δικαίωμά τους για την ίδια τους τη ζωή.

Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποια ακριβώς καλή διάθεση μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κίνημα που μετρά 400 διωκόμενους, χρόνια καταστολής, δεκάδες διαδηλώσεις στο βουνό, θυσίες σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο μια εταιρεία που μόνο στόχο έχει να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει στο βουνό; Πως μπορεί δηλαδή ένας άνθρωπος που βλέπει την παραγωγή του να καταστρέφεται από την μόλυνση, που όλοι στην οικογένειά του είναι διωκόμενοι, και που κινδυνεύει να φύγει από το σπίτι του να έρθει με καλή διάθεση να μιλήσει με την εταιρεία;

Το κίνημα ενάντια στο χρυσό είχε στηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ για την “ατεγκτη” θέση του μόλις βγει κυβέρνηση να διώξει του χρυσοθήρες, πράγμα που δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα, να καταργήσει τους περιβαλλοντοκτόνους νόμους, πράγμα που επισης δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα και να αποκαταστήσει τις πληγές που έχουν επέλθει από την δραστηριότητα της εταιρείας, που προφανώς δεν μπορεί να γίνει αν δεν φύγει η εταιρεία που καταστρέφει το βουνό.

Οι Σκουριές δεν περιλαμβάνονται ούτε σε Μνημόνια ούτε σε άλλες συμφωνίες. Εκτός και αν υπάρχουν και δεν τις ξέρουμε…

Σταυρούλα Πουλημένη

Με μαζική συμμετοχή ξεκίνησε η μεγάλη πορεία αγώνα Πάτρα - Αθήνα ενάντια στην ανεργία που διοργανώνει ο Δήμος της Πάτρας με σύνθημα«Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα».

(Διαβάστε περισσότερα για την πορεία, το πρόγραμμα, τις στάσεις, τις εκδηλώσεις και τους φορείς που συμμετέχουν ΕΔΩ).

 

• 1η ημέρα - Κυριακή 3 Απρίλη

Πάτρα - Αίγιο

Εκδήλωση: Αίγιο

• 2η ημέρα - Δευτέρα 4 Απρίλη

Αίγιο - Ακράτα

Εκδήλωση : Ακράτα

• 3η ημέρα - Τρίτη 5 Απρίλη

Ακράτα - Ξυλόκαστρο

Εκδήλωση: Ξυλόκαστρο

• 4η ημέρα - Τετάρτη 6 Απρίλη

Ξυλόκαστρο - Κόρινθος

Εκδήλωση: Κόρινθος

• 5η ημέρα - Πέμπτη 7 Απρίλη

Κόρινθος - Άγιοι Θεόδωροι

Εκδήλωση: Άγιοι Θεόδωροι

• 6η ημέρα - Παρασκευή 8 Απρίλη

Άγιοι Θεόδωροι - Μέγαρα

Εκδήλωση: Μέγαρα

• 7η ημέρα - Σάββατο 9 Απρίλη

Μέγαρα - Ελευσίνα

Εκδήλωση: Ελευσίνα

• 8η ημέρα - Κυριακή 10 Απρίλη

Ελευσίνα - Αθήνα (Σύνταγμα)

Στάση στο Χαϊδάρι

Εκδήλωση: Αθήνα - Σύνταγμα





Αναδημοσίευση από τον 902

Η ΕΡΤopen είναι εδώ!
Συνεχίζουμε στους 106,7 στα FM στην Αττική.
Καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com .
Επίσης, το πρόγραμμά μας αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο και από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 με το παρακάτω πρόγραμμα:


Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα Κυριακή  03-04-2016



Η ΕΡΤopen ανοιχτή ως παράθυρο στην κοινωνία !
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Μια σειρά από φωτογραφίες «πριν και μετά» δείχνουν το μέγεθος της καταστροφής που υπέστη η αρχαία Παλμύρα της Συρίας από το Ισλαμικό Κράτος.

Η πόλη βρισκόταν για πολύ καιρό στα χέρια των τζιχαντιστών και μόλις πριν από μια εβδομάδα ανακαταλήφθηκε από το συριακό στρατό. 

Σύμφωνα με τον Independent για πρώτη φορά επετράπη η είσοδος δημοσιογράφων στην κατεστραμμένη πόλη. Οι φωτογραφίες δείχνουν τον βανδαλισμό των αρχαίων ναών και των αγαλμάτων από τους τζιχαντιστές. 

Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Joseph Eid, που είχε επισκεφτεί την Παλμύρα και πριν η πόλη καταληφθεί από τον ISIS. 
















αναδημοσίευση από το tvxs

Στις 7 Απρίλη απεργούμε και διαδηλώνουμε στην απεργία που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για όλο το δημόσιο, για να μην περάσει το τερατούργημα της κυβέρνησης που διαλύει την κοινωνική ασφάλιση. Ξεσηκώνουμε όλους τους χώρους δουλειάς, οργανώνουμε την απεργία, την περιφρούρηση, τη συμμετοχή στα απεργιακά συλλαλητήρια. Ξαναπιάνουμε το νήμα μετά την μεγάλη απεργία στις 4 Φλεβάρη που χιλιάδες εργαζόμενοι απαίτησαν να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο.

Δίνουμε τη μάχη σε όλα τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα για να μετατραπεί η απεργία σε πανεργατική. Με αποφάσεις συνελεύσεων και ΔΣ συμμετέχουμε στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 7 Απρίλη σπάζοντας στην πράξη την αδράνεια της ΓΣΕΕ.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βρίσκεται στα στενά, αφού η επιτυχία της απεργίας στις 4 Φλεβάρη την ταρακούνησε και την έχει οδηγήσει να καθυστερήσει την κατάθεση του ασφαλιστικού κάτω από τον φόβο της εργατικής έκρηξης. Η προσπάθεια της όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν να παγώσει τις αντιδράσεις στους εργαζόμενους, να κλείσει το μέτωπο με τους αγρότες, να πάρει ανάσες. Πολύτιμη στήριξη σε αυτήν την προσπάθεια βρήκε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που μετά την πετυχημένη απεργία του Φλεβάρη έκαναν δύο μήνες να προκηρύξουν νέα απεργία.

Την ίδια στιγμή προχωράει να κλείσει με «τους θεσμούς» τα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης, δηλαδή το ασφαλιστικό-σφαγείο, το φορολογικό–λεηλασία και νέα μέτρα περικοπών με στόχο δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5% το 2018.

Η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης είναι σταθερή επιδίωξη όλων των κυβερνήσεων εδώ και τρεις δεκαετίες. Καμία όμως κυβέρνηση δεν τα κατάφερε να επιβάλλει αυτά που θέλανε οι καπιταλιστές, παρόλα τα χτυπήματα που επέφεραν στην κοινωνική ασφάλιση, γιατί τους σταμάτησε ένα δυνατό εργατικό κίνημα. Στις 7 Απρίλη ξαναβγαίνουμε απεργιακά στο δρόμο για να απαιτήσουμε να μην κατατεθεί καν το νομοσχέδιο διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης. Και συνεχίζουμε με νέα 48ωρη απεργία άμεσα, για τα πάρουν όλα πίσω.

Να βάλουμε στην δική μας ατζέντα των διεκδικήσεων να σπάσουν συνολικά οι μνημονιακές πολιτικές. Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις τώρα σε Δήμους, Σχολεία, Νοσοκομεία, για να στηρίξουμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που φτάνουν διωγμένοι από τον πόλεμο και την βαρβαρότητα. Να διαδηλώσουμε ότι οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Να απαιτήσουμε σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες και όχι απελάσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Χρειάζεται να σημάνει συναγερμός σε κάθε χώρο δουλειάς. Να προχωρήσουμε σε συνελεύσεις σε κάθε σωματείο και χώρο. Να συζητήσουμε με τους συναδέλφους για τη σημασία της απεργίας και να την οργανώσουμε. Να συγκροτήσουμε απεργιακές επιτροπές παντού για την επιτυχία της απεργίας, να οργανώσουμε την απεργιακή περιφρούρηση στις 7 Απρίλη και τη μαζική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση με το πανό του σωματείου ή του χώρου.

Απέναντι στα ψέματα της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος οι εργαζόμενοι προβάλουμε το δικό μας δρόμο. Και αυτό σημαίνει ότιστην προμετωπίδα των εργατικών διεκδικήσεων να βάλουμε τη διαγραφή του χρέους. 
Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις. ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών ντόπιων και Ευρωπαίων. Να συγκρουστούμε με το Ευρώ και την Ε.Ε. Να πάρουμε από τους εργοδότες τα εκατομμύρια που χρωστάνε και δεν έχουν αποδώσει στα ασφαλιστικά ταμεία. Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και όλες οι μεγάλεςεπιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

Αυτή τη μάχη δίνει ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ενάντια στα μνημόνια και σε καλεί να την δώσουμε μαζί.

της Αντωνίας Λεγάκη*

Αποκάλυψε καψώνια στον ελληνικό στρατό; Δύο χρόνια φυλακή για συκοφαντική δυσφήμιση!!! Εντυπωσιακό! Ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι ο πρώην υπουργός Παπακωνσταντίνου, καταδικάστηκε για πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ, σε 12 μήνες (είναι και μέρες «κατά» της διαφθοράς…).
Πολύ περισσότερο, που δύσκολα θα βρει κάποιος ανάλογη ποινή για πραγματική συκοφαντική δυσφήμιση – και όχι για το «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο»… όπως εδώ – (π.χ. εποχή άφησε η καταδίκη Ψωμιάδη για συκοφαντική δυσφήμιση του Λαλιώτη με πλαστά έγγραφα, για την οποία καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση!).

Στις μέρες μας, η «αριστερή» κυβέρνηση εξασφαλίζει πλήρη στήριξη στην «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», για να προχωρά αυτή στην ασύδοτη καταστολή κάθε στοιχειώδους, αστικοδημοκρατικού δικαιώματος. Έτσι, χωρίς κανένα δισταγμό, η «Ανεξάρτητη», παραβίασε εχθές δεκάδες διατάξεις περί δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης, είτε των πολιτών είτε του κατηγορουμένου, προκειμένου να καταδικάσει στην παραπάνω εξοντωτική ποινή, μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, επειδή στην ιστοσελίδα της Επιτροπής είχε προ εξαετίας δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψώνια στο στρατόπεδο.

Για να γίνει αυτό: α)Ελλείψει νόμιμης διαδικασίας άρσης απορρήτου, βαφτίστηκε διαχειριστής της ιστοσελίδας, ο προσωρινός κάτοχος του κινητού τηλεφώνου της Επιτροπής. β) Έγινε ανερυθρίαστα δεκτή η παράνομη (χωρίς άρση απορρήτου) επανειλημμένη παρακολούθηση των τηλεφώνων της Επιτροπής και του προσωπικού τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου του κινητού, από τη δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Θεσσαλονίκης. γ) Έγινε δεκτό ότι αφού ο κάτοχος του κινητού τηλεφώνου συνδέθηκε σε ανύποπτο χρόνο στο internet (όχι στο σάιτ, ούτε βέβαια στις σχετικές καταγγελίες) και δη έναν μήνα Μετά τις επίδικες καταγγελίες, ο ίδιος θα ήταν και αυτός που τις ανήρτησε (ελλείψει άλλου τινός). Κι όλα αυτά σε μια ατμόσφαιρα εμφυλιοπολεμική, με την πρόεδρο του Δικαστηρίου να κραυγάζει από το πρώτο πεντάλεπτο ότι δεν χρειάζεται περισσότερους από έναν μάρτυρες, διότι έχει διαβάσει και ξέρει τι έχει γίνει, να απαντά αντί του μηνυτή στις ερωτήσεις της υπεράσπισης ή άλλοτε απλώς να απαγορεύει τις ερωτήσεις που στόχευαν στον έλεγχο της αξιοπιστίας του πρώην διοικητή του στρατοπέδου!!! Κι όταν ο κατηγορούμενος ανέφερε στην απολογία του ότι μετά από αποκάλυψη της Επιτροπής εξαρθρώθηκε από το ΓΕΣ ναζιστικός πυρήνας στη σχολή Ευελπίδων, ακούστηκε κραυγάζων από το ακροατήριο ο τέως διοικητής: «γι αυτό θα φας κι άλλες μηνύσεις»!!!. Προφανώς, ούτε οι τέσσερις που εξετάστηκαν ούτε εκατόν τέσσερεις μάρτυρες υπεράσπισης δεν θα ήταν αρκετοί να ανατρέψουν αποφάσεις προειλημμένες. 5 μήνες πρότεινε ο εισαγγελέας, 2 χρόνια απεφάνθη το δικαστήριο!

Αν σκεφτεί κανείς ότι στο ιστορικό ευρωπαϊκό προηγούμενο της «αριστερής» προπολεμικής κυβέρνησης του Βερολίνου, ψάρευαν το πτώμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ από το ποτάμι, τότε η χθεσινή δικαστική απόφαση είναι μια πρόοδος… Αν βέβαια σκεφτεί κανείς ότι είκοσι χρόνια τώρα, η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, με εκατοντάδες μέλη, κάνει την ίδια δουλειά, δημοσιεύει καταγγελίες στρατευμένων για παράνομα καψώνια και εν γένει παραβιάσεις συνταγματικών τους δικαιωμάτων, χωρίς καμία κυβέρνηση να τολμήσει να τη φιμώσει, με αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο, τότε αντιλαμβάνεται ότι η χθεσινή απόφαση αποτελεί οπισθοδρόμιση προς ένα μέλλον μαύρο και βουβό… . Πολύ περισσότερο αν μετρήσει κάποιος τις αυτοκτονίες στο Στρατό (16 το χρόνο κατά μέσο όρο), τα ψυχολογικά προβλήματα, την εκρηκτική διάδοση των ναρκωτικών στους φαντάρους. Ακόμη περισσότερο αν θυμηθεί ότι η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, στην εικοσάχρονη δράση της, που ήταν και θα συνεχίσει να είναι αυτού του «δυσφημιστικού» είδους, έχει αντιμετωπίσει απειλές και επιθέσεις με διάφορες μορφές, από σκασμένα λάστιχα και βλάβες στις μηχανές μελών της έως τη στρατιωτική χειροβομβίδα που τοποθετήθηκε, το 1998, σε αυτοκίνητο μέλους της που είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή και κατήγγειλε το εμπόριο των ναρκωτικών στο στρατό. Σ’ αυτές τις επιθέσεις, προστέθηκε τώρα και μια καταδικαστική απόφαση…

Η ελληνική πολιτεία, έστειλε εχθές ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Η κριτική και πολύ περισσότερο η καταγγελία των ανωτέρων σε κάθε ιεραρχία, δεν θα γίνεται πλέον ανεκτή. Κατήγγειλε εργαζόμενος τον εργοδότη του; υπάλληλος τον διευθυντή της δημόσιας υπηρεσίας, πολίτες κάποιον έχοντα εξουσία; Μια δικαστική απόφαση «δια πάσαν νόσο και πάσαν μαλακίαν».

Οι συλλογικότητες όμως του μαζικού κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας, έλαβαν το μήνυμα. Ήδη, κάθε σωματείο εργαζομένων, κάθε φοιτητικός σύλλογος, κάθε συλλογικότητα γειτονιάς, κάθε άνθρωπος που αρνείται να υποταχτεί στο μαύρο και βουβό μέλλον της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, είναι μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Και κάθε ένας από εμάς είναι και θα είναι ένας αγωγός διεκδίκησης και διάδοσης των δικαιωμάτων των στρατευμένων, των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας, ντόπιων και μεταναστών… Ούτε βήμα πίσω.

* Η Συνήγορος Υπεράσπισης


Αναδημοσίευση από την pandiera.gr