Με φυσική παρουσία στα λύκεια θα χρειαστεί να γίνει φέτος επιβεβαίωση της Αίτησης-Δήλωσης των υποψηφίων των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ για τη συμμετοχή τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις 2020 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοι θα πρέπει να προσέλθουν στο λύκειό τους για να επιβεβαιώσουν και να υπογράψουν την Αίτηση-Δήλωση (ΑΔ) για τις πανελλαδικές εξετάσεις, από αύριο έως και την Πέμπτη 14-5-2020.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η διαδικασία επιβεβαίωσης της ΑΔ που ήδη έχει αποσταλεί από τους υποψηφίους στα Λύκεια, κρίνεται φέτος αναγκαία, λόγω των έκτακτων συνθηκών εξαιτίας του κορονοϊού, ώστε να διασφαλιστεί η ταυτοποίηση των υποψηφίων και των επιλογών τους.

Πάντως, οι ΑΔ που έχουν σταλεί από τους υποψηφίους (μέχρι τις 9 Απριλίου) έχουν καταχωρηθεί ηλεκτρονικά από τα λύκεια.

Οι υποψήφιοι καλούνται να προσέλθουν αυτοπροσώπως ή με εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο και να ελέγξουν την ορθότητα των στοιχείων και ότι αυτά πράγματι ανταποκρίνονται στις επιθυμίες τους, να υπογράψουν και στα δύο αντίγραφα και να παραλάβουν ένα, το οποίο και φυλάσσουν μέχρι το τέλος των εξετάσεων. Αν οι υποψήφιοι, παρότι κληθούν από τους (Υπο)Διευθυντές των Λυκείων, δεν προσέλθουν, τότε η ΑΔ που έχουν ήδη υποβάλει, δεν θα ληφθεί υπ’ όψιν.

• Στα σχολεία η εγκύκλιος με τις οδηγίες λειτουργίας

Στις περιπτώσεις που υποψήφιος συμπλήρωσε και την ΑΙΤΗΣΗ-ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ για τα 3 μουσικά Τμήματα με την ειδική διαδικασία εισαγωγής, στην διαδικασία τελικού ελέγχου συμπεριλαμβάνονται όλα τα στοιχεία και των δύο ΑΔ.

Αν κατά τη διαδικασία ελέγχου των στοιχείων της ΑΔ διαπιστωθεί κάποιο λάθος στα ατομικά στοιχεία, η διόρθωση θα γίνεται άμεσα από το σχολείο.

Για την Αίτηση-Δήλωση των αποφοίτων απαιτείται να προσκομιστεί και να επιδειχθεί ευκρινές φωτοαντίγραφο του τίτλου απόλυσης σχολείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αν ο τίτλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει εκδοθεί από ξένο σχολείο, συνυποβάλλεται βεβαίωση της οικείας εκπαιδευτικής ή διπλωματικής αρχής της χώρας της οποίας το πρόγραμμα σπουδών ακολουθεί το συγκεκριμένο σχολείο, από την οποία να προκύπτει ότι ο συγκεκριμένος τίτλος δίδει τη δυνατότητα εισαγωγής σε Πανεπιστήμια της χώρας αυτής. Στην περίπτωση που ο τίτλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει εκδοθεί από ξένο σχολείο που λειτουργεί στην Ελλάδα, απαιτείται επιπλέον βεβαίωση για τη νόμιμη λειτουργία του σχολείου αυτού στην Ελλάδα.

Αν πρόκειται για υποψήφιο/α που επιθυμεί να συμμετάσχει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις των εσπερινών Λυκείων, τότε η Αίτηση-Δήλωση μπορεί να συνοδεύεται από επιπλέον δικαιολογητικά που θα ζητήσει το Εσπερινό Λύκειο.

Οι υποψήφιοι-απόφοιτοι με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, που εξετάζονται προφορικά ή γραπτά κατά περίπτωση, πρέπει να υποβάλουν στο Λύκειό τους τα σχετικά δικαιολογητικά, που είχαν ήδη στείλει με mail.

ΑΠΕ

Με ανακοίνωσή της η Πλεύση Ελευθερίας κάνει έναν απολογισμό των 10 ετών από την επιβολή του 1^ου Μνημονίου, και μιλά για τα διδάγματα του σήμερα, μετά την εμπειρία της Πανδημίας:

«Το 2020 δεν είναι 2010. Η λογική και η πρακτική των Μνημονίων δεν πρόκειται πια να βρει έδαφος στις συνειδήσεις των πολιτών, μετά την εμπειρία της Πανδημίας, που ξεσκέπασε πόσο κοινωνικά επιζήμιες είναι οι περικοπές στο κοινωνικό κράτος δικαίου και στις βασικές λειτουργίες του δημοσίου τομέα, για την εξυπηρέτηση των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.

Η στάση «δανειστή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανενός διεθνούς οργανισμού δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, από κανέναν λαό και από καμμιά κυβέρνηση. Ούτε οι συνταγές καταστροφής κάποιων γραφειοκρατών τεχνοκρατών, που δεν έχουν σχέση ούτε με επιστήμη ούτε με γνώση ούτε με σχέδιο ούτε με νοιάξιμο για τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πεντακάθαρο ότι το χρέος που επιβλήθηκε παράνομα στη χώρα μας πρέπει να διαγραφεί κι ότι οι υποχρεώσεις που συνδέθηκαν με την αποπληρωμή του, πρέπει οριστικά να αποσυρθούν. Ένα μέρος των υποχρεώσεων αυτών ανεστάλη ήδη λόγω της Πανδημίας-κι αυτό αποτελεί μια ηχηρή ομολογία ότι ούτε ήταν επιβεβλημένη η θεσμοθέτησή τους ούτε είναι λογική η συνέχισή τους.

Μετά από την εμπειρία της Πανδημίας, είναι πιο επιτακτική από ποτέ μια εθνική πολιτική πλήρους αποδέσμευσης της χώρας μας από τα Μνημόνια, πλήρους ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και επείγοντος σχεδιασμού της κοινωνικής ευημερίας, που είναι ο βασικός νομιμοποιητικός λόγος ύπαρξης τόσο των κρατών όσο και των διεθνών οργανισμών.»

Η Πλεύση Ελευθερίας για τα 10 χρόνια από την επιβολή του 1ου Μνημονίου και για το σήμερα

Πριν δέκα χρόνια κάποιοι αποφάσισαν να βάλουν τη χώρα μας ξανά στο γύψο.

Ενοχοποιώντας τον ελληνικό λαό και συκοφαντώντας τους έλληνες πολίτες, παρουσιάζοντάς τους ως τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, που «ζούσαν πάνω απ’ τις δυνάμεις τους», επέβαλαν στους ώμους μας πολιτικές που κατέστρεψαν τη χώρα κι έφεραν δυστυχία στους ανθρώπους.

Οι κυβερνώντες, που διαβεβαίωναν τους πολίτες ότι «η οικονομία μας είναι ισχυρή», που παρότρυναν τον κόσμο να παίξει στο χρηματιστήριο τις οικονομίες του, που του έλεγαν να «μην ανησυχεί για τη διεθνή κρίση, γιατί οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν τοξικά ομόλογα» ανακοίνωσαν ξαφνικά ότι η χώρα είναι χρεοκοπημένη, ότι η οικονομία είναι τιτανικός κι ότι, για να σωθούμε, πρέπει να ξεπληρώσουμε το «Χρέος». Ένα χρέος για το οποίο κανείς υπεύθυνος δεν είχε ποτέ μιλήσει και που η κοινωνία δεν ενημερώθηκε πώς και από ποιον είχε δημιουργηθεί. Με μια φωνή, κυβερνώντες και διεθνείς εταίροι τους, με τη βοήθεια ελεγχόμενων εκπομπών και δημοσιευμάτων, επαναλάμβαναν ότι το «Χρέος» το δημιούργησαν οι πολίτες. Οι φαύλοι κυβερνώντες χωρίς ντροπή είπαν «μαζί τα φάγαμε». Και με μια φωνή, που επαναλαμβανόταν και πολλαπλασιαζόταν, είπαν ότι «για να σωθούμε, πρέπει να κάνετε θυσίες», εννοώντας «για να μην πληρώσουμε εμείς, θα σας θυσιάσουμε».

Οι διεθνείς οργανισμοί ανέλαβαν να υπαγορεύσουν «πώς θα σωθούμε» και να υποδείξουν «μεταρρυθμίσεις», στην πραγματικότητα επιβεβλημένες πολιτικές, συνδεδεμένες με «δάνεια», που δόθηκαν στη χώρα για να ξεπληρώσει «χρέη» προς τους ίδιους. Χρέη, που έχει πια αποδειχθεί ότι δεν ήταν νόμιμα και δεν αφορούσαν χρήματα που ξοδεύτηκαν από τους πολίτες ή για τους πολίτες, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένα με διαφθορά και διαπλοκή. Και δάνεια, που έχει αποδειχθεί ότι δεν πέρασαν καν από το δημόσιο ταμείο. Αυτές τις επιβεβλημένες πολιτικές τις βάφτισαν «Μνημόνια» και «μνημονιακές υποχρεώσεις» της χώρας. Που έπρεπε να υλοποιούνται από τις κυβερνήσεις εντός προθεσμίας, για να καταβάλλεται κάθε επόμενη δόση δανείου, που θα επέτρεπε την πληρωμή των δανειστών και θα απέτρεπε την χρεοκοπία. Στη διεθνή ορολογία μάλιστα, ονόμασαν με θράσος τα μνημόνια «σχέδια διάσωσης».

Σε εφαρμογή των μνημονίων, οι δομές της αποκεντρωμένης διοίκησης έκλεισαν, για «εξοικονόμηση». Η ελληνική Περιφέρεια έμεινε χωρίς νοσοκομεία, δικαστήρια, υποθηκοφυλακεία, εφορίες και ένα σωρό άλλες υπηρεσίες. Ο κόσμος της περιφέρειας έπρεπε ξαφνικά να διανύσει δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και δομές. Η δημόσια υγεία αποδεκατίστηκε, με κλείσιμο δομών, απολύσεις προσωπικού και περικοπές μισθών. Η παιδεία υποβαθμίστηκε σοβαρά: έλλειψη βιβλίων, μαθήματα με φωτοτυπίες, σχολεία χωρίς θέρμανση, σχολεία χωρίς δασκάλους, παιδιά να λιποθυμούν στην τάξη απ’ την πείνα. Η δικαιοσύνη υπονομεύθηκε κι έγινε πανάκριβη κι απροσπέλαστη για τους απλούς πολίτες. Η αδικία κι η αρνησιδικία βασίλεψαν κι εξακολουθούν να βασιλεύουν. Οι δίκες για υποθέσεις διαφθοράς δεν έγιναν ποτέ ή έγιναν με καθυστέρηση δεκαετιών και οδήγησαν σε αποφάσεις προκλητικές. Η πολιτική προστασία αποψιλώθηκε: φτάσαμε να μην υπάρχουν τα απαιτούμενα αξιόμαχα ελικόπτερα και καναντέρ για την κατάσβεση πυρκαγιών, την ώρα που οι πυροσβέστες έδιναν μάχη με τις φλόγες με στολές και μέσα προστασίας 10ετίας. Η κοινωνική ασφάλιση διαλύθηκε και έμειναν ακάλυπτοι στη δύση του βίου τους άνθρωποι που είχαν ιδρώσει και ματώσει δουλεύοντας στη ζωή τους. Η ανεργία εκτινάχθηκε, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν, το βιοτικό επίπεδο καταποντίστηκε, η φτώχια εξαπλώθηκε. Το πετρέλαιο θέρμανσης έγινε είδος πολυτελείας, οι άνθρωποι άρχισαν να καίνε ό,τι έβρισκαν για να ζεσταθούν, με αυτοσχέδια τζάκια και μαγκάλια. Πολλοί συνάνθρωποί μας χάθηκαν, από αναθυμιάσεις και πυρκαγιές. Άνθρωποι έδωσαν τέλος στη ζωή τους από απελπισία. Ο πολίτης έγινε εχθρός, που το «κράτος» τον κυνήγησε ανελέητα: κόψιμο ρεύματος, κόψιμο νερού, κατασχέσεις και πλειστηριασμοί, ακόμη και της πρώτης κατοικίας, έγιναν καθημερινότητα. Την ίδια ώρα, ο κοινός μας πλούτος, αεροδρόμια, λιμάνια, αιγιαλοί, παραλίες, δημόσιες επιχειρήσεις νερού, ρεύματος, φυσικού αερίου και δημόσιοι οργανισμοί, κερδοφόροι και στρατηγικής σημασίας, δημόσια κτίρια και στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, βγήκαν στο σφυρί και κατέληξαν, αντί πινακίου φακής, στα χέρια αετονύχηδων, κολλητών και διαπλεκόμενων. Οι τράπεζες αιμοδοτήθηκαν με εκατοντάδες δις από ένα τσουνάμι φορολόγησης των πολιτών και περικοπών και οι διοικήσεις τους δεν καθαιρέθηκαν ούτε δικάστηκαν.

Η δημοκρατική και κοινοβουλευτική λειτουργία αφαιρέθηκε και απαγορεύτηκε η ψήφιση νόμων που δεν είχαν εγκριθεί από τους δανειστές.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, ο λαός μας απέδειξε, με τον πιο περήφανο και περίτρανο τρόπο, το μεγαλείο του, με μια υποδειγματική κοινωνική συμπεριφορά για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Και κατάφερε να ματαιώσει μια προδιαγεγραμμένη τραγωδία. Απέδειξε πόσο χυδαία συκοφαντήθηκε, μόνο και μόνο για να υποχρεωθεί να πληρώσει τα σπασμένα των φαύλων πολιτικών και κυβερνήσεων.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, μετά το #μένουμε_σπίτι

και την ανάδειξη της στέγης ως πρωταρχικού μέσου προστασίας από την Πανδημία, ποιος θα τολμήσει να πει ότι «το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα είναι πρόβλημα» κι ότι «οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι επιτρεπτοί»;

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην καταδυνάστευση του πληθυσμού, όπως και άλλων ευρωπαϊκών λαών, υπαγορεύοντας, μεταξύ άλλων, στους πρόθυμους κυβερνώντες την δραματική περικοπή των δαπανών για την υγεία και προκαλώντας κοινωνική καταστροφή εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως δανειστής. Εξακολουθεί να μην αναλαμβάνει την ευθύνη που της αναλογεί. Και επιχειρεί να συμπεριφερθεί προς τους ευρωπαϊκούς λαούς συνολικά και πάλι με την λογική των Μνημονίων. Μόνο που αυτή τη φορά είναι πια ξεκάθαρο ότι δεν φταίνε οι λαοί και οι πολίτες. Καμμία συντονισμένη προπαγάνδα δεν μπορεί να ενοχοποιήσει τους λαούς και τους πολίτες για την Πανδημία, ούτε και για τις τεράστιες ελλείψεις των συστημάτων υγείας, που αποδείχθηκε ότι στο σύνολό τους είχαν αφεθεί εντελώς απροετοίμαστα να αντιμετωπίσουν την υπαρκτή πιθανότητα μιας πανδημίας.

Πριν 10 χρόνια, στο δίλημμα «ανθρώπινη ζωή ή οικονομία», κάποιοι απάντησαν κυνικά «οικονομία», αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές. Και αγνοώντας βέβαια το βασικό: ότι δεν υπάρχει οικονομία χωρίς την κοινωνία και τους ανθρώπους.

Τους τελευταίους μήνες, υπήρξαν κυβερνήσεις που απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, με τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς τους.

Το 2020 δεν είναι 2010.

Η λογική και η πρακτική των Μνημονίων δεν πρόκειται πια να βρει έδαφος στις συνειδήσεις των πολιτών, μετά την εμπειρία της Πανδημίας, που ξεσκέπασε πόσο κοινωνικά επιζήμιες είναι οι περικοπές στο κοινωνικό κράτος δικαίου και στις βασικές λειτουργίες του δημοσίου τομέα, για την εξυπηρέτηση των πολιτών και του κοινωνικού συνόλου.

Η στάση «δανειστή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανενός διεθνούς οργανισμού δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, από κανέναν λαό και από καμμιά κυβέρνηση. Ούτε οι συνταγές καταστροφής κάποιων γραφειοκρατών τεχνοκρατών, που δεν έχουν σχέση ούτε με επιστήμη ούτε με γνώση ούτε με σχέδιο ούτε με νοιάξιμο για τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πεντακάθαρο ότι το χρέος που επιβλήθηκε παράνομα στη χώρα μας πρέπει να διαγραφεί κι ότι οι υποχρεώσεις που συνδέθηκαν με την αποπληρωμή του, πρέπει οριστικά να αποσυρθούν. Ένα μέρος των υποχρεώσεων αυτών ανεστάλη ήδη λόγω της Πανδημίας-κι αυτό αποτελεί μια ηχηρή ομολογία ότι ούτε ήταν επιβεβλημένη η θεσμοθέτησή τους ούτε είναι λογική η συνέχισή τους.

Μετά από την εμπειρία της Πανδημίας, είναι πιο επιτακτική από ποτέ μια εθνική πολιτική πλήρους αποδέσμευσης της χώρας μας από τα Μνημόνια, πλήρους ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και επείγοντος σχεδιασμού της κοινωνικής ευημερίας, που είναι ο βασικός νομιμοποιητικός λόγος ύπαρξης τόσο των κρατών όσο και των διεθνών οργανισμών.

Η βία της αβεβαιότητας - Δημήτρης Μητσοτάκης

Η βία της αβεβαιότητας


Κάθε πράξη που προσβλέπει στον έλεγχο και την κυριαρχία πάνω σε άλλον άνθρωπο θεωρείται ψυχολογική βία.

Ο εκφοβισμός, η υποτίμηση, η απόρριψη, η παραμέληση με απώτερο στόχο τον απόλυτο έλεγχο και την εξουσία πάνω στον άλλον είναι ψυχολογική βία.
Ένας σίγουρος τρόπος για να πετύχεις όλα τα παραπάνω είναι να ασκήσεις τη βία της αβεβαιότητας. Αν καταφέρεις, να νιώσει το θύμα αβεβαιότητα για το μέλλον του -όχι τόσο για το απώτερο αλλά για το άμεσο-, και ταυτόχρονα του μπολιάσεις μια γερή δόση τρόμου, τότε θα έχεις τον απόλυτο έλεγχό του.

Στην προσπάθεια αυτή βοηθάνε εξαγγελίες του τύπου: “Το επίδομα μπορεί να το δικαιούσαι αλλά μπορεί και όχι”. “Η πρώτη κατοικία προστατεύεται για τρεις μήνες ακόμα, μετά βλέπουμε”.
“Θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο να δουλέψεις το καλοκαίρι, αλλά θα το επανεξετάσουμε”. “Αύριο θα έχεις για να φας αλλά μπορεί και να μην έχεις”.

Με λίγα λόγια δηλαδή “αύριο θα γίνει η εκτέλεσή σου αλλά μπορεί και να γίνει μεθαύριο”.
Αυτό το τελευταίο ονομάζεται εικονική εκτέλεση και φυσικά δεν ανακοινώθηκε ποτέ από καμία κυβέρνηση.
Είναι μια συνηθισμένη τακτική ψυχολογικής βίας που ασκείται σε κρατούμενους. Χρησιμοποιήθηκε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται, κατά κόρον, από στρατούς, δικτατορίες, αστυνομίες, κλπ, με σκοπό το σπάσιμο και την ψυχική κατάρρευση του κρατούμενου.

Στην περίπτωση που το θύμα σπάσει, δηλώνει άμεσα την υποταγή του, γίνεται πειθήνιο όργανο στον βασανιστή του και είναι έτοιμος να συνεργαστεί σε οτιδήποτε κι αν του ζητηθεί. Αρκεί να σκεφτούμε πως ακόμα και στη φυλακή, οι κρατούμενοι κοιμούνται και ξυπνούν έχοντας την ασφάλεια, ή καλύτερα την βεβαιότητα, πώς κάθε μέρα που περνά έχουν εξασφαλισμένα δυο πιάτα φαΐ και μια στέγη, έστω σε ένα ελεεινό κελί.

Η αβεβαιότητα για τα απαραίτητα, προκαλεί μια ψυχική κατάσταση τόσο εύθραυστη και ανασφαλή που αυτός που την νιώθει μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με το θύμα της εικονικής εκτέλεσης.

“Η ανεργία μπορεί να φτάσει το 15 αλλά μπορεί και το 35 τοις εκατό. Η ύφεση μπορεί να κυμανθεί από 5 έως 25 τοις εκατό.

Το λοκντάουν μπορεί να ξανάρθει από Σεπτέμβριο αλλά μπορεί και όχι”.

Λόγια κυβερνητικών αξιωματούχων, καθηγητών, διευθυντών κεφαλαιαγορών, αντιπροσώπων συλλόγων βιομηχάνων, εμπλεκομένων επιστημόνων.

Με σύμμαχό του όλα τα τηλεοπτικά κανάλια των οποίων έχει τον απόλυτο έλεγχο, και αρωγούς τους συστημικούς δημοσιογράφους, το κράτος καταφέρνει να μας τρομοκρατεί, να μας μαυρίζει την ψυχή.

Ζούμε καθημερινά, 24 ώρες το 24ωρο την “εικονική μας εκτέλεση”.
Ο κόσμος σε νευρικό κλονισμό. Η βία της αβεβαιότητας μαστιγώνει καθημερινά τους πιο αδύναμους, τους πιο μικρούς, τους πιο ευάλωτους. Ξεσκίζει σαν μεσαιωνικό μαστίγιο τη σάρκα και τον ψυχισμό ενός ολόκληρου λαού, των οικογενειών που πορεύονται “μεροδούλι – μεροφάι”, του άνεργου, του ελεύθερου επαγγελματία, του μεροκαματιάρη, του νέου.
Οι μόνοι που μοιάζουν, ακόμα, αλώβητοι και σχετικά ασφαλείς είναι οι ήδη γδαρμένοι από τα μνημόνια, δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Για πόσο ακόμα, όμως; Ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι εδώ και το κεφάλαιο θα τον χρησιμοποιήσει ξανά με την πρώτη ευκαιρία. Το μισητό δημόσιο, έτσι κι αλλιώς αποτελεί στόχο για τις δυο-τρες οικογένειες πολιτικών χρυσοκανθάρων που εδώ και έναν αιώνα πληρώνονται αδρά και έχουν κάνει τεράστια περιουσία από το ... μισητό δημόσιο! Μας μαυρίσατε την ψυχή. Αυτό το πετύχατε και με το παραπάνω.

Συνεργαστήκαμε, μείναμε σπίτι κι αυτό το θεωρήσατε δική σας, μεγάλη επιτυχία. Φάγαμε, αδιαμαρτύρητα, μια βαρβάτη καραντίνα και αυτό σας άνοιξε την όρεξη. Η ατομική ευθύνη έγινε καραμέλα και δεκανίκι ενός ανοργάνωτου κράτους που δεν είχε γιατρούς, δεν είχε αρκετές ΜΕΘ για να καλύψει τις ανάγκες, με παραπαίουσα την, από τα δεκαετή μνημόνια, δημόσια υγεία. Επόμενος στόχος είναι να σπάσουμε.

Να λέμε υποτακτικά “γες μάστερ” σε ό,τι κι αν ανακοινώσετε.
Αυτό όμως δεν θα το καταφέρετε.

Όσο υπάρχει ακόμα αλληλοσεβασμός, αλληλεγγύη, και ανθρωπιά θα σας χαλάμε τα σχέδια. Και ο χώρος της τέχνης έχει, προς τιμήν του, διδάξει σε πολλούς και αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό και ανθρωπιά.
Δεν θα καταφέρετε να μας σπάσετε όσο υπάρχουν ακόμα αξίες, συνείδηση, και ιδανικά.
“Μην αντιπαρατίθεστε” όπως σοφά σας συμβουλεύει ο Οδυσσέας Ιωάννου, “με το Άξιον Εστί, με τον Μεγάλο Ερωτικό, τον Σταυρό του Νότου, το Νυν και Αεί, το Χρονικό, το Περιβόλι του τρελού, την Συννεφιασμένη Κυριακή, την Φραγκοσυριανή”.
Μην τα βάζετε με τη Ρωμιοσύνη, με τον Καπετάν Μιχάλη, με τα Νηπενθή, με τα Ματωμένα Χώματα, με το Φως Που Καίει. Μην αναμετριέστε με τον Θίασο, με την Ευδοκία, με την Ηλέκτρα. Είστε πολύ λίγοι για τέτοια μάχη. Είστε πολύ μικροί και αναλώσιμοι.
Την τέχνη μπορεί να μην την θέλετε γιατί σας είναι μπελάς. Θα την βρίσκετε όμως διαρκώς μπροστά σας. Εκεί, όχι απλώς “να αντανακλά μα σαν φακός να μεγεθύνει”.*
*Μαγιακόφσκι



Δημήτρης Μητσοτάκης
Αθήνα,
Mάης 2020
Μουσική "Στην Καλλιθέα" (Δ.Μ)

Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για δεύτερο συνεχόμενο βράδυ στην πλατεία του Αγίου Ιωάννη στην Αγία Παρασκευή, μια μέρα μετά τα επεισόδια της Τρίτης και την ανακοίνωση Χαρδαλιά την Τετάρτη, πως η πλατεία θα παραμείνει κλειστή από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί, καθημερινά και μέχρι νεοτέρας.

Οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις (ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, αλλά και δημοτική αστυνομία), οι οποίες αναπτύχθηκαν στην πλατεία από το απόγευμα της Τετάρτης, καλούσαν συνεχώς τον κόσμο να αποχωρήσει με μεγάφωνα.

Ωστόσο οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν εντός της πλατείας, ενώ κόσμος βρισκόταν και περιμετρικά. Μεταξύ αυτών και γονείς παιδιών που ήταν στην πλατεία και έλεγαν στους αστυνομικούς πως μπορεί να βρεθεί λύση χωρίς επέμβαση, καθώς τα παιδιά κάθονται αραιά. 

Περικυκλωμένη η πλατεία από δυνάμεις της αστυνομίας.

Kάτοικοι της περιοχής, συγκεντρώθηκαν το βράδυ της Τετάρτης εντός της πλατείας Αγ. Ιωάννου στην Αγ. Παρασκευή Αττικής, τηρώντας τις προβλεπόμενες αποστάσεις μεταξύ τους. Η πλατεία περικυκλωμένη από δυνάμεις της αστυνομίας.

Σημειώνεται ότι στις 6 το απόγευμα ξεκίνησε το δημοτικό συμβούλιο, με εκπρόσωπο της αντιπολιτευόμενης δημοτικής παράταξης «Φυσάει κόντρα» να μεταβαίνει στην πλατεία και είναι σε επαφή, μέσω τηλεδιάσκεψης, με το δημοτικό συμβούλιο. Υπενθυμίζει πως νωρίτερα την Τετάρτη, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς ανακοίνωσε πως η πλατεία θα είναι καθημερινά κλειστή από τις 9 το βράδυ έως τις 6 το πρωί, λόγω της έντασης που υπήρξε την προηγούμενη μέρα. Έτσι, από νωρίς, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις (ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, δημοτική αστυνομία) περικύκλωσαν την πλατεία Αγ. Ιωάννου και στις 8:30, με ντουντούκες, καλούσαν όσους ήταν στην πλατεία, να αποχωρήσουν.

Ωστόσο, οι κάτοικοι, έπειτα από μεταξύ τους συνεννόηση, αποφάσισαν να παραμείνουν στην πλατεία, τονίζοντας πως θα τηρήσουν τις αποστάσεις μεταξύ τους.

«Μεγάλες οι ευθύνες του δημάρχου»

Ο πρώην δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Γιάννης Σταθόπουλος επέρριψε ευθύνες στη σημερινή ηγεσία του Δήμου για τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στην πλατεία του Αγ. Ιωάννου.


Ακολουθεί η δήλωσή του: «Ένα φαινόμενο δέκα και πλέον ετών που απασχολεί την περιοχή αλλά και όλους μας, μαζί με τη λαθεμένη λόγω κορονοϊού συνάθροιση πολλών νεολαίων στην Πλατεία Άι Γιάννη (πλατεία που την έχει εγκαταλείψει στη θητεία του ο σημερινός δήμαρχος) τα δυο τελευταία βράδια, οδήγησε με κύρια την ευθύνη του Β. Ζορμπα σε εισβολή ΜΑΤ στο χώρο με χρήση δακρυγόνων. Δεν είναι αυτή η λύση στο πρόβλημα των συναθροίσεων που παρατηρείται σε όλη την Αττική αλλά και σε πολλές πόλεις της χώρας. »Η λύση στις μεγάλες συναθροίσεις των ημερών, λόγω του κορονοϊού, δεν είναι η καταστολή αλλά η πρόληψη, η ενημέρωση και η περιφρούρηση των χώρων. Οι ευθύνες της σημερινής Δημοτικής αρχής είναι μεγάλες. Διαπόμπευση και δυσφήμιση της πόλης μας, ψευδολογία και λαϊκισμός είναι τα χαρακτηριστικά των συνεντεύξεων, του δημάρχου, από το πρωί σε όλα τα κανάλια. »Δεν θα τον παρακολουθήσουμε σε αυτόν τον κατήφορο που έχει επιλέξει. Δώσαμε τη λύση της ανάπλασης του χώρου με δημοπράτηση του έργου και η άρνησή του να την υλοποιήσει είναι "εγκληματική". Τα έχουμε πει από τον Ιανουάριο. Για πολύ καιρό θα εισπράττει τους καρπούς της ανευθυνότητάς του. Αλλά, δυστυχώς, θα ταλαιπωρούνται οι κάτοικοι του Αι-Γιάννη και όλη η Αγία Παρασκευή.»

πηγή ΕΦΣΥΝ, tvxs

Oυσιαστικά μας δίνει μία ψευδή εικόνα της θνητότητας, κάτι, που πολλοί προσπάθησαν να το κάνουν από την αρχή για να δικαιολογήσουν τα σκληρά μέτρα είπε ο Καθηγητής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ, Δημήτρης Κούβελας

Τη μέθοδο υπολογισμού των θανάτων από τον κορωνοϊό, την οποία ακολουθεί ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας, αμφισβήτησε ο Καθηγητής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ, Δημήτρης Κούβελας, κάνοντας λόγο για μέθοδο που αποτελεί «επινόηση» του κ.Τσιόδρα και η οποία δίνει «ψευδή εικόνα θνητότητας» του κορωνοϊού.

Παρέμβαση του Ν. Βούτση στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας όπου προσήλθε ο πρόεδρος του ΕΣΡ

ΠΗΓΗ ΕΦΣΥΝ

Με άδειες καρέκλες γέμισαν οι περισσότερες από τις κεντρικές πλατείες στη χώρα, καθώς σύλλογοι των επιχειρήσεων εστίασης συμμετείχαν στην ξεχωριστή πανευρωπαϊκή διαμαρτυρία για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο λόγω κορονοϊού.

Από το Σύνταγμα έως την Κέρκυρα και από τον Λευκό Πύργο έως τα Χανιά οι άδειες καρέκλες λειτούργησαν ως όχημα διαμαρτυρίας των επαγγελματιών του χώρου για την μεγάλη ζημία που έχουν υποστεί.

Μερικά από τα βασικά αιτήματα είναι η μείωση του ΦΠΑ, η παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις και η επιδότηση του μη μισθολογικού κόστους (π.χ. ενοίκια, ΔΕΚΟ κλπ).