Το ΕΚ με ψήφισμά του καταγγέλλει ότι «η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη βρίσκεται σε υποχώρηση» και «οι δημοσιογράφοι υφίστανται περιστατικά παρενόχλησης κυρίως από πολιτικούς».

Ζητάει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «να αξιολογεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ καθώς και τις κρατικές παρεμβάσεις που δέχονται», τονίζοντας ότι δεν πρέπει να δίνεται «καμία χρηματοδότηση από την ΕΕ σε κρατικά ελεγχόμενα μέσα και πολιτική προπαγάνδα».

Σε ψήφισμα που εγκρίθηκε με 553 ψήφους υπέρ, 54 κατά και 89 αποχές, το Κοινοβούλιο καταδικάζει τις «προσπάθειες ορισμένων κυβερνήσεων κρατών μελών να φιμώσουν τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης που ασκούν κριτική και να υπονομεύσουν την ελευθερία και την πολυφωνία». Οι ευρωβουλευτές εκφράζουν την ιδιαίτερη ανησυχία τους σχετικά με την κατάσταση των δημόσιων μέσων ενημέρωσης σε ορισμένες χώρες της ΕΕ, όπου αποτελούν πλέον «παράδειγμα φιλοκυβερνητικής προπαγάνδας».

«Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια» προειδοποιούν στο κείμενο, ενώ η έξαρση της COVID-19 επιδείνωσε ακόμη περισσότερο αυτή την κατάσταση.

Ανάγκη καλύτερης προστασίας των δημοσιογράφων, ιδίως των γυναικών

Το Κοινοβούλιο διαπιστώνει «ότι τα τελευταία χρόνια σημειώνεται αύξηση των περιπτώσεων εκφοβισμού με σκοπό τη φίμωση των δημοσιογράφων», αναφερόμενο στις δολοφονίες της Δάφνης Καρουάνα Γκαλίσια και του Γιάν Κούσιακ και της μνηστής του ως παραδείγματα των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι ερευνητές δημοσιογράφοι. Καλεί τα δημόσια πρόσωπα να απέχουν από τη δυσφήμιση των δημοσιογράφων και υπενθυμίζει τη νομική υποχρέωση διερεύνησης όλων των επιθέσεων, επισημαίνοντας ότι οι γυναίκες δημοσιογράφοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και θα πρέπει να τυγχάνουν πρόσθετης προστασίας.

Κίνδυνοι για την πολυφωνία λόγω υπερβολικής συγκέντρωσης μέσων ενημέρωσης στα χέρια λίγων

Το ψήφισμα σημειώνει επίσης ότι η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ στα χέρια λίγων απειλεί την πολυφωνία και δυσχεραίνει την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης. Οι ευρωβουλευτές απαιτούν από τις χώρες της ΕΕ να αναλάβουν δράση προκειμένου να αποφεύγεται η υπερβολική συγκέντρωσή τους και να εξασφαλίζεται η διαφάνεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος τους. Ασκούν κριτική σε κυβερνήσεις για τις εκτεταμένες παρεμβάσεις τους με όχημα την κρατική διαφήμιση και ξεκαθαρίζουν ότι τα χρήματα της ΕΕ δεν πρέπει να δαπανώνται σε κρατικά ελεγχόμενα μέσα και πολιτική προπαγάνδα.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Κοινοβούλιο καλεί την Επιτροπή στην ετήσια έκθεσή της για το κράτος δικαίου να αξιολογήσει τη διαφάνεια όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ καθώς και τις ιδιωτικές και κυβερνητικές παρεμβάσεις στον κλάδο σε κάθε κράτος μέλος.

Οι ευρωβουλευτές επισημαίνουν ότι κάθε απόπειρα περιορισμού της ελευθερίας των μέσων και της πολυφωνίας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σοβαρή και συστηματική κατάχρηση εξουσίας που αντίκειται στις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ.

Ρητορική μίσους και παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο

Το Κοινοβούλιο ζητά επίσης να ενισχυθεί το νομικό πλαίσιο για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο και επιθυμεί να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία ανάμεσα στις πλατφόρμες του διαδικτύου και τις αρχές επιβολής του νόμου. Τονίζει ότι οι εθελοντικές δράσεις ορισμένων πλατφορμών είναι «αναγκαίες αλλά ακόμη ανεπαρκείς» όσον αφορά την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, του παράνομου περιεχομένου και των ξένων παρεμβάσεων. Σε κάθε περίπτωση, οι πλατφόρμες «δεν πρέπει να γίνουν ιδιωτικοί φορείς λογοκρισίας», ενώ κάθε αφαίρεση παράνομου περιεχομένου θα πρέπει να υπόκειται σε διασφαλίσεις.

                            ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Τέλος, στο κείμενο που εγκρίθηκε καταγράφονται οι ανησυχίες του Κοινοβουλίου σχετικά με τις ξένες παρεμβάσεις σε εκλογικές διαδικασίες που στόχο έχουν την πόλωση και την κατάργηση του πλουραλισμού και εκφράζεται ανησυχία για τις δυνητικά αρνητικές επιπτώσεις της χειραγώγησης της ενημέρωσης που σχετίζεται με την πανδημία της νόσου COVID-19.

«Σήμερα βρισκόμαστε μάρτυρες στην οπισθοχώρηση της δημοκρατίας και την κατάληψη της εξουσίας με ψέματα. Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, δημοκρατία χωρίς την πολυφωνία. Τα ΜΜΕ θα πρέπει να υπηρετούν την αλήθεια και όχι το ψέμα. Θα πρέπει να υπηρετούν τους ψηφοφόρους, όχι εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, και θα πρέπει να ασκούν έλεγχο της εξουσίας. Τα ΜΜΕ οφείλουν να προστατεύουν την δημοκρατία, αλλά έχουν επίσης την δυνατότητα να την σκοτώσουν. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να είναι ανεξάρτητα», δήλωσε η πολωνέζα εισηγήτρια του ΕΛΚ Μαγκνταλένα Αντάμοβιτς.

https://www.koutipandoras.gr

Απο Μαρια Δεναξά

Όταν τον Nοέμβριο του 2019, έγραφα για την ψηφιακή δικτατορία στην Κίνα, θέτοντας το ερώτημα «σύντομα κοντά μας;», δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό πως στην ουσία βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από την δημοκρατορία. Ενας όρος που δημιουργήθηκε από τις λέξεις δημοκρατία και δικτατορία, για να περιγράψει την ολίσθηση προς τον αυταρχισμό κρατών που έχουν δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και αφορούσε μόνο –υποτίθεται- κράτη όπως η Ουγγαρία.

Όμως μια σειρά από γεγονότα με αφορμή την πανδημία του κορωνοιού, μαρτυρούν πως η υγειονομική κρίση επέσπευσε ή διευκόλυνε αυτή τη μετάβαση, η οποία ίσως τελικά να ήταν και ο ευσεβής πόθος πανίσχυρων συμφερόντων και ανθρώπων, που σχεδόν έχουν καταφέρει να επιβάλουν μια ενιαία διακυβέρνηση απ άκρη σ άκρη στον δυτικό κόσμο περιλαμβανομένης και της Ευρώπης κι έχουν καταστήσει τις κατά τόπους εξουσίες, εκτελεστικές μαριονέτες μιας καταστροφικής για τις κοινωνίες μεταρρυθμιστικής πολιτικής, που δεν είναι γέννημα των παραδοσιακών πολιτικών διεργασιών ή αποφάσεων.

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας και της βιοπολιτικής τελευταία, γινόμαστε μάρτυρες -πολλοί ασυνείδητα- ενός βιαστικού κοινωνικού μετασχηματισμού, όχι προς έναν καλύτερο κόσμο, έτσι όπως τον οραματίζονταν ο Ανταμ Σμιθ ή ο Κορνήλιος Καστοριάδης, αλλά σε εποχές όπου μέσω μιας πολύ καλά οργανωμένης προσπάθειας του κεφαλαίου, το οποίο έχει παντού το πάνω χέρι, επιχειρεί να επιβάλει τα δικά του έκφυλα πρότυπα ως δίκαια, αυτονόητα και γενικώς ηθικά και αποδεκτά.

Όπου κι αν κοιτάξεις, οι μόνιμες λύσεις και το καλύτερο αύριο που υπόσχονται οι μαριονέτες του κεφαλαίου-εκτελεστές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών για περισσότερο από είκοσι χρόνια τώρα, δεν είναι τίποτα άλλο από την επαναλαμβανόμενη δημιουργία ολοένα και σε μεγαλύτερη κλίμακα σοβαρών προβλημάτων, που εξαθλιώνουν -αν όχι καταστρέφουν- τις ζωές των πολλών και βελτιώνουν εκείνες των πολύ λίγων.

Μέσα σ αυτό το κλίμα λοιπόν, όπου η ανικανότητα ή η απροθυμία να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα και οι παθογένειες του παρακμάζοντος συστήματος, συνηθίσαμε τη χειραγώγηση μέσω του μεγάλου αδερφού στον οποίο εξελίχθηκαν τα ΜΜΕ, αδιαφορούμε για το διχασμό, εχθρευόμαστε την αντίθετη άποψη, χλευάζουμε ή απορρίπτουμε το διαφορετικό, μάθαμε να ζούμε παρέα με το φόβο, να πήζουμε μπροστά στις οθόνες, να αποφεύγουμε βιβλία και ανθρώπους και γενικά να καλλιεργούμε μια Δημοκρατική απάθεια που προηγούμενο της δεν υπάρχει. Μέσω αυτής, αποδεχτήκαμε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, την ενοχοποίηση για την καταστροφή σημαντικών κεκτημένων στους τομείς της εργασίας, της παιδείας, της υγείας και τώρα που σχεδόν τίποτα δεν έχει απομείνει όρθιο, οι οργισμένες από τον αποπροσανατολισμό και την απογύμνωση κοινωνίες μας και υπο το δικαιολογημένο φόβο είτε της πανδημίας, είτε της τρομοκρατίας, είναι έτοιμες να απωλέσουν την ελευθερία τους.

Στην Ελλάδα, η φετινή 17η Νοεμβρη ανέδειξε τις διαστάσεις που έχoυν πάρει ο πολιτικός αυταρχισμός, η αστυνομική καταστολή και βία απέναντι στους πολίτες, με την ανοχή και τις ευλογίες των κυβερνώντων μέσα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για όλους, εξαιτίας της πανδημίας. Μια ιδέα βέβαια είχαμε πάρει με την αδικαιολόγητη εισβολή αστυνομικών στην οικία του κυρίου Ινδαρέ, ένα χρόνο πρίν. Στη Γαλλία την ίδια μέρα, οι πολίτες άρχισαν με τη σειρά τους να συνειδητοποιούν πως θα πρέπει να συνηθίζουν σιγά-σιγά στη συρρίκνωση της Δημοκρατίας και των ελευθεριών τους.

Εκμεταλλευόμενο την περίοδο της καραντίνας και την σχετικά εύκολη επιβολή των μέτρων καταστολής για αντιμετώπιση του Covid-19, το κυβερνών κόμμα έφερε στο κοινοβούλιο προς συζήτηση και ψήφιση, ένα νομοσχέδιο που προβλέπει την απαγόρευση σε πολίτες και δημοσιογράφους να δημοσιοποιούν βίντεο και φωτογραφίες αστυνομικών εν ώρα «δράσης».
Με τον ίδιο νόμο γενικεύεται η βιντεοπιτήρηση των πολιτών με κάμερες, drones και κινητές κάμερες.

Πρόκειται για το πιο «ελευθεροκτόνο» νομοσχέδιο των τελευταίων δεκαετιών που επιθυμεί φρόνιμες κοινωνίες χωρίς καμία εικόνα-μάρτυρα προς τα έξω, απ αυτά που ενδεχομένως θα διαδραματιστούν τα επόμενα χρόνια, καθώς οι κρίσεις δεν επιλύονται, πολλαπλασιάζονται και βαθαίνουν. Παράλληλα επεκτείνεται η ατιμωρησία και στα όργανα της τάξης εκτός από τους πολιτικούς, ενώ επιβάλλεται μαζική επιτήρηση όπως στην Κίνα όπου πρόσφατα κατασκεύασαν όπλα μικροκυμάτων, για ευρύτερη καταστολή!

Ξένοι παρατηρητές ακόμα και ο οργανισμός Ηνωμένων Εθνών χαρακτηρίζουν ως «ενέργεια καταπάτησης των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» το νόμο «καθολικής ασφάλειας» του Μακρόν.

Στο αντιδημοκρατικό πακέτο ή το πακέτο του διασκοτισμού, με αφορμή την τρομοκρατική απειλή, βρίσκεται και η αναθεώρηση που προωθείται του νόμου του 1881, για την ελευθερία του τύπου. Επιθυμία του γάλλου υπουργού δικαιοσύνης –ενός πολύ αμφιλεγόμενου προσώπου- είναι να διευκρινίζεται με συνοπτικές διαδικασίες ποιος είναι δημοσιογράφος και ποιος όχι. Ποιος θα προστατεύεται από το νόμο για την ελευθερία του τύπου και ποιος όχι. Με λίγα λόγια το κράτος θα αποφασίζει επι της ουσίας κι όχι οι δημοσιογραφικές ενώσεις, ποιος είναι δημοσιογράφος και ποιος όχι. Παράλληλα υπάρχει σκέψη που κάποια στιγμή θα γίνει πράξη, οι δημοσιογράφοι πριν από κάθε διαδήλωση που επιθυμούν να καλύψουν, να ζητούν την άδεια των αρχών. Κι αν εγκριθεί…έχει καλώς!

Για να καταλάβει κάποιος που οδηγούνται οι κοινωνίες, το γαλλικό κράτος που σύμφωνα με τους οικονομολόγους βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, δεν έχει χρήματα για το μεγάλο ασθενή που είναι το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά προέβλεψε προϋπολογισμό 15 εκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση της αστυνομοκρατίας και την αγορά καμερών που θα ενσωματωθούν στις στολές αστυνομικών και χωροφυλάκων!

https://www.aixmi.gr

Καμία αλλαγή στάσης, καμία “υποχώρηση” στο μέτωπο των προκλήσεων, από την Τουρκία, όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν εν όψει της Συνόδου της ΕΕ. Στο χάρτη του marinetraffic.com η θέση του Oruc Reis. Πλέει πολύ κοντά στο Καστελόριζο και θα συνεχίσει να βρίσκεται στην περιοχή μέχρι τις 29 Νοεμβρίου. Μετά η Άγκυρα θα “χαλαρώσει” μέχρι τη Σύνοδο και στη συνέχεια το πιθανότερο είναι να ΄χουμε την αποστολή γεωτρύπανου.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι στην Αθήνα επικρατεί απόλυτη σιγή στο δημόσιο διάλογο για την τουρκική επιθετικότητα και από την κυβέρνηση που είναι αναμενόμενο, αλλά και από την αντιπολίτευση.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε σήμερα για «παρενόχληση» τις γερμανικές δυνάμεις που επιβιβάσθηκαν σε τουρκικό φορτηγό πλοίο την Κυριακή στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, υποστηρίζοντας πως παραβίασαν το διεθνές δίκαιο. 
«Τι έκαναν στους πολίτες εργαζόμενους αφού επιβιβάσθηκαν στο πλοίο; Δυστυχώς τους παρενόχλησαν», δήλωσε ο Ερντογάν σε ομιλιά του προς τους βουλευτές του κόμματός του στο τουρκικό κοινοβούλιο στην Άγκυρα. 
Η Τουρκία έχει στείλει βίντεο της φερόμενης παρενόχλησης στα αρμόδια γραφεία, δήλωσε ο Ερντογάν χωρίς να διευκρίνισει.  
Γερμανοί ,άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων, ανεπτυγμένοι στη φρεγάτα Hamburg κατέβηκαν την Κυριακή με σχοινιά από ελικόπτερο στο κατάστρωμα του υπό τουρκική σημαία φορτηγού πλοίου Rosaline A προκαλώντας την οργή της τουρκικής κυβέρνησης. Στη συνέχεια οι πεζοναύτες ματαίωσαν την αποστολή τους. 
Ο Ερντογάν υποστήριξε πως το φορτηγό πλοίο μετέφερε μόνον ανθρωπιστική βοήθεια. 
Η αναχαίτιση του πλοίου «παραβίασε το διεθνές ναυτικό δίκαιο», δήλωσε ο Ερντογάν. 
Η Γερμανία έχει υπογραμμίσει πως η ενέργειά της πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο απόφασης των Ηνωμένων Εθνών του 2016 και πως διεξάγει νόμιμες επιθεωρήσεις στο πλαίσιο της εφαρμογής του εμπάργκο όπλων που έχει επιβληθεί στη Λιβύη από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

https://www.militaire.gr

Στο πένθος βυθίστηκε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Ντιέγκο Μαραντόνα.

Ο κατά πολλούς κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, όπως μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών μετά από έμφραγμα.

Ο Αργεντινός θρύλος του ποδοσφαίρου απεβίωσε λίγες ημέρες αφότου βγήκε από το νοσοκομείο μετά την εγχείρηση που υποβλήθηκε στον εγκέφαλο.

Όπως μετέδωσε η εφημερίδα Clarin το πρωί της Τετάρτης (25/11) ο «Ντιεγκίτο» ένιωσε έντονες ενοχλήσεις στο στήθος του ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη συνοικία του Σαν Αντρέμ, στην πόλη της Τίγκρε.

Αρκετά ασθενοφόρα έσπευσαν αμέσως στην οικεία του, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά παρά τις προσπάθειες που έγιναν δεν κατέστη δυνατό να κρατηθεί στη ζωή.

Στις 3 Νοεμβρίου εγχειρίστηκε στον εγκέφαλο (αφαίρεση αιματώματος).

Διασωληνωμένοι ασθενείς διακομίζονται από το Γενικό Κρατικό της Νίκαιας στο Νοσοκομείο της Κορίνθου
που υπάρχουν κενές ΜΕΘ. Αυτήν την αθλιότητα, ως συνέπεια της κυβερνητικής πολιτικής, κατήγγειλε
η Μαρία Αγρογιάννη, παθολόγος του ΤΕΠ COVID-19 του Νοσοκομείου και μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ σε
παρέμβασή της στο «Open».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που φανερώνει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο είναι,
όπως κατήγγειλε, το γεγονός, ότι στη χτεσινή εφημερία ασθενής 93 ετών περίμενε ώρες σε ένα φορείο για να
βρεθεί κρεββάτι σε άλλο νοσοκομείο, ενώ σε όλες τις τελευταίες εφημερίες το Τμήμα Επειγόντων (ΤΕΠ) δεν
μπορεί να κάνει εισαγωγές και οι ασθενείς διακομίζονται σε άλλα νοσοκομεία.
Το προσωπικό του ΤΕΠ έχει μειωθεί εξαιτίας των μετακινήσεων τόσο στις κλινικές covid όσο και σε άλλα
νοσοκομεία, είπε, καταγγέλλοντας ως «ψεύτικη» την εικόνα για το δημόσιο σύστημα που παρουσιάζει η
κυβέρνηση. Υπογράμμισε πως τώρα είναι αναγκαίο να προσληφθεί όλο το αναγκαίο υγειονομικό προσωπικό
και να γίνει πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας.

https://www.902.gr

Τον τελευταίο χρόνο περίπου τέσσερις χιλιάδες οχτακόσιες εβδομήντα δύο γυναίκες σε όλη την Ελλάδα βρήκαν το κουράγιο να καταγγείλουν πως έπεσαν θύματα βίας, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων συγκεντρώνει τα στοιχεία και τα παρουσιάζει σήμερα στην Πρώτη Ετήσια Έκθεση για τη Βία κατά των Γυναικών.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών τιμάται κάθε χρόνο στις 25 Νοεμβρίου, από το 1960. Ωστόσο, αν και από τότε έχουν γίνει τεράστια βήματα για την αντιμετώπιση του φαινομένου σε ψυχολογικό και νομικό επίπεδο, οι συμπεριφορές παραμένουν ίδιες. Πίσω από κλειστές πόρτες και παράθυρα εκτυλίσσονται καθημερινά ιστορίες απελπισίας και πόνου.

«Είναι οριζόντιο πρόβλημα» λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η αρμόδια Γενική Γραμματέας, Μαρία Συρυγγέλα και συμπληρώνει: «Μπορεί καμιά φορά να νομίζουμε ότι αυτό το πρόβλημα αφορά γυναίκες από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Δεν ισχύει. Δεν έχει ταξικούς περιορισμούς, ούτε μορφωτικούς περιορισμούς».

Μια γυναίκα σηκώνει την παλάμη της. Διπλώνει τον αντίχειρα και τον κλείνει μέσα στη γροθιά της. Βρίσκεται σε κίνδυνο. Πρόκειται για διεθνές μη λεκτικό κώδικα και δηλώνει πως υφίσταται βία. Το σιωπηλό σινιάλο διαδόθηκε ευρέως στη διάρκεια της καραντίνας, όπου τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν σε όλη την υφήλιο, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Στην Ελλάδα, το διάστημα της πρώτης καραντίνας οι κλήσεις προς την Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης SOS 15900, αυξήθηκαν κατά 230%. Οι ειδικοί ήξεραν ότι τα περιστατικά βίας αυξάνονται όταν τα ζευγάρια περνούν περισσότερο χρόνο μαζί. «Τις νύχτες και τις αργίες γίνονται συνήθως τα περισσότερα περιστατικά» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ψυχολόγος του Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών δήμου Αγρινίου, Νατάσα Μακρυδήμα.

Στο διάστημα της καραντίνας μάλιστα σε όλες τις περιφερειακές ενότητες, ξενοδοχεία αποτέλεσαν έκτακτα καταλύματα. Αυτό συνέβη προκειμένου οι γυναίκες και τα παιδιά τους να ολοκληρώσουν τις ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται για να μπουν σε έναν από τους είκοσι ξενώνες, οι οποίοι λειτουργούν υπό την αιγίδα του κράτους.

Σύμφωνα με το καταστατικό, οι κακοποιημένες γυναίκες με τα παιδιά τους μπορούν να μείνουν εκεί τρεις έως έξι μήνες. Αν υπάρχει ανάγκη και παραπάνω. «Στην αρχή ήταν το ίδρυμα. Τώρα είναι το σπίτι μας. Και το ακούω από τα παιδιά που μένουν εδώ. Λένε πάμε σπίτι μας, είμαστε σπίτι μας» περιγράφει η Ν. Μακρυδήμα.

Οι ασχολίες είναι παρόμοιες με αυτές ενός σπιτιού. Τα παιδιά όταν γυρίζουν από το σχολείο διαβάζουν και παίζουν. Οι γυναίκες ασχολούνται με την φροντίδα του ξενώνα, την μαγειρική και την ανάγνωση. Παράλληλα, ασχολούνται με την ψυχική τους ενδυνάμωση με τη βοήθεια ψυχολόγων, παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών.  

Η Αττική «κρατάει τα σκήπτρα» της κακοποίησης γυναικών, σε σχέση με τις υπόλοιπες περιφέρειες. Ωστόσο, τα περιστατικά που αναφέρονται δεν είναι μόνον αυτά. Πολλές γυναίκες νιώθουν ντροπή και δεν τολμούν να αρθρώσουν αυτό που τις βασανίζει.

«Αυτές οι γυναίκες, υποτιμούν πάρα πολύ το γεγονός. Το υποβαθμίζουν. Λένε ένα χαστούκι ήταν, δεν γίνεται συχνά» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κλινική ψυχολόγος και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Άννα Κανδαράκη. «Από πίσω υπάρχει ένα κομμάτι ενοχής, ότι με κάποιον τρόπο κι εγώ το προκαλώ. Η βαθύτερή τους πεποίθηση, ακόμα και αν δεν λέγεται, είναι ότι σε όλες τις σχέσεις υπάρχει βία», συμπληρώνει η ειδικός που έχει συντελέσει στην θεραπεία κακοποιημένων γυναικών στο Παρίσι.

Τόσο η κλινική εμπειρία, όσο και η βιβλιογραφία, δείχνουν ότι αυτές οι γυναίκες μέχρι να ζητήσουν βοήθεια έχουν υποστεί επανειλειμμένως βία και έχουν φτάσει σε σημείο να φοβηθούν για τη ζωή τους. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι περισσότερες καταγγελίες γίνονται στην Σουηδία. Όχι γιατί εκεί οι άνθρωποι είναι πιο βίαιοι, αλλά γιατί οι γυναίκες γνωρίζουν καλύτερα τα δικαιώματά τους.

Η βία κατά των γυναικών δεν συναντάται μόνο στο οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στο εργασιακό, όπου παίρνει τη μορφή της σεξουαλικής παρενόχλησης, της ταπείνωσης και του περιορισμού. Οι ειδικοί καταχωρούν και νέες μορφές βίας κατά των γυναικών που έχουν να κάνουν με τον κυβερνοχώρο. Αυτές διαχωρίζονται σε διαδικτυακή παρακολούθηση, διαδικτυακή παρενόχληση και μη συνεναιτική πορνογραφία.

https://www.koutipandoras.gr

Γυναίκες που ανήκουν στην κατώτερη κάστα, γνωστή με τον μειωτικό χαρακτηρισμό Νταλίτ (οι Ανέγγιχτοι) στη βόρεια Ινδία, γίνονται συχνά στόχος βιασμού από μέλη ανώτερων καστών, που πολύ συχνά δεν αντιμετωπίζουν καμία συνέπεια από πλευράς της δικαιοσύνης διότι τα θύματα υποκύπτουν στην πίεση και αποσύρουν τις μηνύσεις, στηλίτευσαν σήμερα δύο οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μόλις στο 10% των υποθέσεων βιασμών με θύματα γυναίκες και κορίτσια Νταλίτ στο ομόσπονδο κράτος Χαριάνα υπήρξαν καταδίκες όλων των εναγομένων. Σε κάποιες από τις υποθέσεις αυτές, τα θύματα, ηλικίας ακόμη και κάτω των έξι ετών, δολοφονήθηκαν, σημείωσαν οι δύο ΜΚΟ, η Equality Now και η Swabhiman Society.

Σχεδόν στο 60% των περιπτώσεων, οι επιζήσασες απέσυραν τις μηνύσεις τους και αποδέχθηκαν «συμβιβασμό» εξωδικαστικά, συνήθως έπειτα από παρέμβαση ανεπίσημων συμβουλίων των χωριών τους που τους άσκησαν πίεση, εξήγησαν οι οργανώσεις.

«Οι επιζήσασες αντιμετωπίζουν απειλές, βία, οι οικογένειές τους εξοστρακίζονται, ασκείται ακραία πίεση για να σωπάσουν» εξήγησε η Μανίσα Μασάλ, ιδρύτρια της Swabhiman Society, η οποία υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Νταλίτ, μιλώντας στο Thomson Reuters Foundation.

«Για να αποδοθεί δικαιοσύνη, οι επιζήσασες είναι αναγκασμένες να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τη δική τους και των οικογενειών τους» πρόσθεσε.

Ο γενικός διευθυντής της αστυνομίας του Χαριάνα, ο Μανότζ Γιαντάβα, είπε πως δεν είναι ενήμερος για το περιεχόμενο της έκθεσης των δύο ΜΚΟ. Επισήμανε πάντως ότι η αστυνομία εφαρμόζει πολιτική «μηδενικής ανοχής» όσον αφορά τα εγκλήματα με θύματα γυναίκες.

Οι δύο οργανώσεις εξήγησαν πως άνδρες από υψηλότερες κάστες συχνά χρησιμοποιούν τη σεξουαλική βία ως όπλο για να επιβάλλουν τις ιεραρχίες των καστών και του φύλου.

Με βάση την αρχαϊκή ιεραρχία στην Ινδία, οι Νταλίτ (200 εκατ.) αποτελούν το κατώτερο κοινωνικό στρώμα.

Η έκθεση υπογραμμίζει πόσο μεγάλες προκλήσεις αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που ανήκουν σε αυτή την κάστα όταν ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη, παρά την αυστηρότερη νομοθεσία όσον αφορά τους βιασμούς, η οποία καταρτίστηκε έπειτα από μια ανατριχιαστική υπόθεση ομαδικού βιασμού και δολοφονίας του θύματος το 2012.

Τον περασμένο μήνα, ξέσπασαν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα μετά την καταγγελία του βιασμού μιας έφηβης Νταλίτ, η οποία λίγο καιρό αργότερα πέθανε.

«Τα σώματα των γυναικών της κάστας Νταλίτ χρησιμοποιούνται για να επαναβεβαιώνεται η υπεροχή των ανώτερων καστών και να μπαίνουν οι γυναίκες ''στη θέση τους''» τόνισε η Τζάκι Χαντ, διευθύντρια του τμήματος της οργάνωσης Ισότητα Τώρα, που είναι αρμόδιο για την περιφέρεια της Ευρασίας.

«Οι δράστες από κυρίαρχες κάστες γνωρίζουν πως είναι πιθανό να παραμείνουν ατιμώρητοι, διότι κάθε κλάδος και κάθε επίπεδο του συστήματος έχει φτιαχτεί για να τους ευνοεί κι αυτή η ατιμωρησία για τους βιασμούς δημιουργεί περιβάλλον που επιτρέπει και γεννά περισσότερες κακοποιήσεις» πρόσθεσε.

Σε σχεδόν το 90% των υποθέσεων που εξέτασαν οι ΜΚΟ, τουλάχιστον ένας από τους κατηγορούμενους ανήκε σε κυρίαρχη κάστα. Σύμφωνα με την έρευνα, άνδρες σχηματίζουν συχνά ομάδες που βιάζουν και δολοφονούν.

«Η μητέρα μου κλαίει κάθε μέρα από τον φόβο»

Η αστυνομία συχνά ούτε καταγράφει, ούτε διενεργεί έρευνες για εγκλήματα αυτής της φύσης όταν της καταγγέλλονται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, στρέφεται εναντίον των θυμάτων, ασκεί πίεση στις επιζήσασες να μην κάνουν μηνύσεις, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν τις ενημερώνει όπως θα έπρεπε για τα νομικά δικαιώματά τους.

Ο Γιαντάβα, ο διευθυντής αστυνομίας στο Χαριάνα, διαβεβαίωσε αντίθετα πως «όλες οι καταγγελίες που γίνονται στην αστυνομία καταγράφονται και γίνονται έρευνες», πράγμα το οποίο «μπορεί να εγγυηθεί».

«Έχουμε 32 τμήματα στα οποία υπηρετούν αστυνομικίνες και ειδική γραμμή βοήθειας για γυναίκες. Δεν αποκρύπτουμε υποθέσεις όταν γίνονται καταγγελίες σε εμάς, ούτε τις βάζουμε κάτω από το χαλάκι. Είμαστε υπερήφανοι για το ιστορικό της δράσης μας όσον αφορά αυτά τα εγκλήματα» πρόσθεσε ο αξιωματικός.

Διευκρίνισε επίσης ότι οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα και γίνεται προσπάθεια ευαισθητοποίησης για να αντιμετωπιστεί.

Αλλά μια 28χρονη επιζήσασα λέει πως η οικογένειά της εκφοβίζεται από τον άνθρωπο που τη βίασε το 2018 αφού απέρριψε τις προτάσεις του. «Πριν καν μπορέσω να ξεπεράσω το τραύμα (...) η οικογένειά του και άλλοι άνδρες από ανώτερες κάστες βρίσκονταν στην πόρτα μας. Εξαναγκάστηκα να παντρευτώ τον βιαστή μου και η οικογένειά του άρχισε να με βασανίζει».

«Το έσκασα, αποφάσισα να προσφύγω στη δικαιοσύνη. Αλλά κάθε μέρα εμφανίζονται και μας απειλούν, η μητέρα μου κλαίει κάθε μέρα από τον φόβο.

Ελπίζω να αποδοθεί δικαιοσύνη, ελπίζω ότι το τραύμα αυτό επιτέλους θα κλείσει» προσθέτει η ίδια.

Μια καθημερινή επικοινωνιακή καταιγίδα με «κρουσματολογία», θανάτους και διασωληνώσεις σε ΜΕΘ δέχονται καθημερινά σε επαναλαμβανόμενες δόσεις οι Έλληνες πολίτες από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Και το εντοπίζουμε τα τηλεοπτικά δίκτυα, γιατί οι συχνότητες που εκπέμπουν είναι κρατικής ιδιοκτησίας, άρα ανήκουν εν τέλει σε όλους τους Έλληνες πολίτες.

Καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει σε άλλες χώρες της ΕΕ. Και εκεί το θέμα κυριαρχεί στην ειδησεογραφία, αλλά δεν έχει καμία σχέση η «επίθεση» που δέχονται οι Έλληνες πολίτες από έξι ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και τα κρατικά, τα οποία όλα μαζί μεταδίδουν ακριβώς τα ίδια ρεπορτάζ και με το ίδιο «αφηνιασμένο» τρόπο.

Χωρίς καμία διαφοροποίηση ως προς την ένταση ή το περιεχόμενο των όσων μεταδίδουν αναφορικά με την πανδημία του κορωνοϊού. Ούτε έναντι της Τουρκίας δεν έχουν τέτοια ομοφωνία και αντιμετώπιση της επίθεσης που δέχεται η Ελλάδα.

 

Δεν είδαμε όμως κανέναν να θέτει τα φυσιολογικά ερωτήματα:

- Πέρσι πόσοι είχαν πεθάνει στην Ελλάδα από την 1/1/2019 μέχρι τις 21/11/2019;

- Πόσοι αντίστοιχα, έχουν «φύγει» συνολικά εφέτος το ίδιο χρονικό διάστημα;

Το 2019 είχαν πεθάνει κάπου 124.000 άνθρωποι στην Ελλάδα από διάφορες αιτίες.

«Κανονικά» θα πρέπει μέχρι χθες, 21/11/2020 και από 1/1/2020, να είχαν «φύγει» περί τους 110.000 συμπολίτες μας από διάφορες αιτίες σε ολόκληρη την χώρα από διάφορες αιτίες, αναλογικά με το 2019.

  Γεράσιμος Χουντάλας  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Μέχρι στιγμής αυτό που γνωρίζαμε ως κυβερνητική
γραμμή για το ζήτημα των ΜΕΘ ήταν το περιβόητο
και προκλητικό... «αν η πολιτεία είχε ακούσει την
αντιπολίτευση και είχε φτιάξει περισσότερες ΜΕΘ
στα νοσοκομεία, τότε θα είχαμε «πετάξει»
εκατομμύρια».

Από σήμερα όμως το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας για τις ΜΕΘ, «αναβαθμίστηκε»
και εξελίχθηκε στο ανήκουστο... «περισσότερες ΜΕΘ, σημαίνει περισσότεροι
θάνατοι».

Αυτό πάνω κάτω ισχυρίστηκε ο υπουργός Επικρατείας και στενός σύμβουλος του
Μητσοτάκη, Γιώργος Γεραπετρίτης. ΜΙλώντας σήμερα το πρωί στην τηλεόραση
της ΕΡΤ ο Γιώργος Γεραπετρίτης φανέρωσε την ανανεωμένη κυβερνητική λογική που
συμπυκνώνεται στο απίστευτο: «Αν είχαμε 5.000 ΜΕΘ, αυτό θα σήμαινε κατά την
φυσιολογική φορά των πραγμάτων ότι θα είχαμε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό
νεκρών».

Ενδεικτική της απόγνωσης που επικρατεί στον τουριστικό κλάδο είναι η επιστολή του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) προς την κυβέρνηση. Στην επιστολή περιλαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα τα οποία θα βοηθήσουν χιλιάδες τουριστικές επιχειρήσεις να επιβιώσουν μέχρι να αρχίσει να υποχωρεί η πανδημία και οι συνέπειες της.

Την παραθέτουμε αυτούσια

Προς τους κ.κ.
Χρήστο Σταϊκούρα, Υπουργό Οικονομικών
Θεόδωρο Σκυλακάκη, Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών
Κοινοποίηση προς κ.κ.
Χρήστο Τριαντόπουλο, Γενικό Γραμματέα Οικονομικής Πολιτικής Θάνο Πετραλιά, Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής
Κύριοι Υπουργοί,
Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2020

Όπως γνωρίζετε, πολλές τουριστικές επιχειρήσεις είτε δεν έχουν επαναλειτουργήσει μέχρι σήμερα μετά το πρώτο lockdown που επιβλήθηκε τον Μάρτιο ή υπολειτουργούν, παραμένοντας τύποις μόνο ανοικτές και στερούμενες ουσιαστικά αντικειμένου δραστηριότητας. Αρκετές μάλιστα εξ αυτών απευθύνονται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο σε συγκεκριμένες «αγορές», οι οποίες παρέμειναν κλειστές καθ ́ όλη τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου ή άρχισαν να ανοίγουν με αυστηρούς περιορισμούς προς το τέλος της (για παράδειγμα Ρωσία).
Οι εν λόγω επιχειρήσεις, που από τον Μάρτιο επί της ουσίας δεν έχουν έσοδα, στηρίχθηκαν -προκειμένου να μπορέσουν να καλύψουν τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους- στο ιδιαίτερα επιτυχημένο εργαλείο της επιστρεπτέας προκαταβολής, την οποία όμως πλέον οι περισσότερες από αυτές δεν μπορούν να αξιοποιήσουν, καθώς έχουν εξαντλήσει το προβλεπόμενο όριο των 800.000 ευρώ.
Αδυνατούν, λοιπόν, να βρουν τα απαραίτητα κεφάλαια για την πληρωμή των ρυθμισμένων οφειλών τους προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, των προμηθευτών τους, κλπ.
Και δυστυχώς, οι επόμενοι μήνες αναμένονται ακόμα πιο δύσκολοι.
Στο δεύτερο lockdown που διανύουμε σήμερα μπορεί οι τουριστικές επιχειρήσεις να κρίθηκαν υγειονομικά ασφαλείς και να μην τους επιβλήθηκε υποχρεωτική αναστολή λειτουργίας, ωστόσο είναι προφανές πως, λόγω των μέτρων που εφαρμόζονται, στην πραγματικότητα στερούνται του οποιουδήποτε αντικειμένου δραστηριότητας.
Τα μέλη μας που δραστηριοποιούνται σε χειμερινούς προορισμούς διαπιστώνουν πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθεί ολόκληρη η χειμερινή τουριστική περίοδος – δεν είναι σήμερα σε θέση να γνωρίζουν αν και με ποιους όρους θα μπορέσουν κάποια στιγμή να λειτουργήσουν.
Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε τη λήψη των εξής πρόσθετων μέτρων για τη στήριξη των επιχειρήσεων του τουριστικού τομέα που παρουσιάζουν μεγάλη απώλεια εσόδων:

• • Αναστολή καταβολής των δόσεων των ρυθμίσεων προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία έως και την 30η Απριλίου 2021, με ισόχρονη παράταση της κάθε ρύθμισης.
  • Ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχει η τροποποίηση του προσωρινού πλαισίου. Γνωρίζουμε πως, όπως ανακοινώσατε, πρόκειται σχετικά να σχεδιαστεί ένα νέο καθεστώς ενίσχυσης των επιχειρήσεων, ωστόσο μέχρι η διαδικασία αυτή να ολοκληρωθεί θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο πρόβλεψης ενός χρηματοδοτικού εργαλείου παρόμοιου της επιστρεπτέας προκαταβολής (εφόσον δεν μπορεί να τροποποιηθεί το όριο της ισχύουσας ρύθμισης) προκειμένου να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να αντλήσουν άμεσα τα όλως αναγκαία για τη διατήρησή τους σε λειτουργία κεφάλαια.
  • Επέκταση της ρύθμισης που πρόσφατα νομοθετήθηκε για αξιόγραφα μέχρι και τα τέλη Απριλίου 2021, χρονικό σημείο κατά το οποίο ελπίζουμε να έχει επανέλθει κάποια κανονικότητα.
  Παρακαλούμε για τις ενέργειες σας σχετικά.

Γιάννης Ρέτσος

Πρόεδρος ΔΣ

www.sete.gr