ο μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας

«Πάμε να τους σκοτώσουμε. Να του γα..σουμε. Να τελειώνουμε»

Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (23-11-1995) και την Καθημερινή (23-11-1995).

Τροποποιήθηκε μερικά και επαναδημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (24-2-1996),

στα περιοδικά Πλατεία (Δεκ. 2006) και Ζενίθ (Ιαν. 2007) και στην ιστοσελίδα Zougla.gr (07-12-2019)

Από το 1995 στο 2021. Μόλις… ένα τσιγάρο δρόμος

Ξαναδημοσιεύεται σήμερα, γιατί, σ’ αντίθεση με τη γνωστή ρήση του Karl Marx ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία», Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΩΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, καθιστώντας επίκαιρη κάθε παρόμοια κριτική της.

Για την επαναλαμβανόμενη δολοφονική δραστηριότητα ορισμένων (ένστολων και μη) ανθρωπόσκυλων, που βρίσκονται στην υπηρεσία όλων των (προμνημονιακών, μνημονιακών και μετα-μηνομονιακών) κυβερνήσεων της βίας, της αυθαιρεσίας και του αίματος.

Κλεάνθης Γρίβας

21 Μαρτίου 2021

Μηνυτήρια Αναφορά

στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης (20/11/2006).

«Ο νεαρός αιμόφυρτος και με χειροπέδες, κακοποιούνταν βάναυσα από άτομα με πολιτικά ρούχα και μάσκες στο πρόσωπο, οι οποίοι μας δήλωσαν ότι ήταν αστυνομικοί. Ο άγριος ξυλοδαρμός συνέβη παρουσία ένστολων αστυνομικών και ενός τουλάχιστον αξιωματικού τους.

Οι μασκοφόροι δράστες απάντησαν στη διαμαρτυρία μας με προπηλακισμούς, χυδαίο υβρεολόγιο και απειλητικό τρόπο, εκτοξεύοντας σεξιστικά υπονοούμενα εναντίον των καθηγητριών, καθώς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το επάγγελμά μας.

Οι ένστολοι αστυνομικοί από την άλλη πλευρά προσπάθησαν να μας απωθήσουν και να μας απομακρύνουν, δηλώνοντας ότι δήθεν δεν συμβαίνει τίποτε και ότι το επεισόδιο δεν μας αφορά.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι ένστολοι αστυνομικοί και οι αξιωματικοί, αρνήθηκαν να μας ανακοινώσουν το όνομά τους και δεν έφεραν κανένα στοιχείο από το οποίο θα μπορούσε να διαπιστωθεί η ταυτότητά τους.

Ζητήσαμε από παρευρισκόμενο ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας (επί των επωμίδων του ένα χρυσό αστέρι)».

οι καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,

Γιάννης Μυλόπουλος, Δημήτρης Χασάπης,

Ελευθερία Καρνάβου, Γιάννης Κρεστενίτης,

Γλυκερία Καλφακάκου, Ελένη Χοντολίδου, Γιώργος Διβάρης

Από το Κράτος-Πορνείο στο Κράτος-Σφαγείο

Η βία και η αυθαιρεσία είναι, σ' ένα βαθμό, συνυφασμένες με τη λειτουργία της αστυνομίας σε όλες τις κοινωνίες. Αλλά μόνο στις απολίτιστες κοινωνίες (που κανοναρχούνται από ένα κράτος-πορνείο το οποίο μεταβάλλεται σταδιακά σε κράτος-σφαγείο), η βία και η αυθαιρεσία μπορεί να αποτελούν προβαλλόμενο πρότυπο, θεσμικά επικυρωμένο στοιχείο, εξουσιαστικά καλυπτόμενη και υπηρεσιακά δικαιωμένη συμπεριφορά ενός ειδικού τμήματος των δυνάμεων της «τάξης».  

Η βία αποτελεί εγγενές δομικό στοιχείο της αστυνομίας ως κατασταλτικού θεσμού. Και εξαιτίας αυτού, είναι φυσικό να εμφιλοχωρούν σε κάποια τμήματά της αρκετές διεστραμμένες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορούν να επιδίδονται ατιμώρητα σε ατομικές και συλλογικές ασκήσεις νεκροφιλίας και θανατολατρείας, έχοντας, πάντοτε, την κάλυψη της «προϊσταμένης αρχής» (υπηρεσιακής και πολιτικής), και πολλών συναδέλφων τους.

Αυτές οι ψυχιατρικές περιπτώσεις (οι οποίες διαφεύγουν την ψυχιατρική θεραπεία, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εκτονώνουν την κακοήθη επιθετικότητάς τους εναντίων ανυπεράσπιστων πολιτών, εκ του ασφαλούς, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς), ανταποκρίνονται στο νέο σωματικό, διανοητικό, χαρακτηριοδομικό και συμπεριφορικό τύπο στο εν εξελίξει οργουελιανό «1984»:

• • Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το γκλοπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).

• • Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.

• • Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν.

Συνεπώς, όσοι ένστολοι και μη επιδίδονται στο «ευγενές άθλημα» της κακοποίησης ανυπεράσπιστων πολιτών ή κρατούμενων, δεν είναι παρά θρασύδειλα ανθρωποειδή τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας και ευαισθησίας, διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό τους ορίζοντα, και –με την ύπαρξή τους- κάνουν να διαγράφεται σκοτεινό το μέλλον της κοινωνίας.

Κουκουλοφόρα κτηνωδία

Όταν η αποκρουστικότητα των ενεργειών εκείνων που συγκροτούν τα Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας, υπερβαίνει ή πρόκειται να υπερβεί τα όρια ανοχής της κοινωνίας, οι φυσικοί αυτουργοί της κτηνωδίας φροντίζουν να καλύψουν τα «πρόσωπά» τους με κουκούλες (με πλήρη κάλυψη των πολιτικών και υπηρεσιακών προϊσταμένων τους). Πράγμα που αφενός καλύπτει την ανωνυμία τους και αφετέρου αποκαλύπτει το επαίσχυντο της δραστηριότητάς τους (την οποία οι ίδιοι επιθυμούν διακαώς ως τοξικομανείς της βίας, για όσο μπορεί να επιτελείται εν κρυπτώ και της οποίας την αποκάλυψη φοβούνται αενάως εξαιτίας της απαξίας που εμπεριέχει.

Η χρήση της κουκούλας παραπέμπει συνειρμικά στον υπόκοσμο (ληστές τραπεζών, τρένων, κ.α.) και στους συνεργάτες των εκάστοτε κατακτητών μιας χώρας (Ελλάδα, Αλγερία, κ.λ.π.).

Συνεπώς, η υιοθέτηση της προστατευτικής ανωνυμίας από τα Ειδικά Τάγματα Αλητείας που υποδύονται και υποκαθιστούν την αστυνομία (δηλαδή, η οικειοποίηση απ’ αυτά ενός συμβόλου που ήταν πάντοτε σήμα κατατεθέν της εγκληματικότητας), σημειολογικά υποδηλώνει ότι –μέσω αυτών– η αστυνομία εγκληματοποιείται.

Παραφράζοντας ελαφρά τον Μισέλ Φουκό, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι:

«Η σχεδόν μυθική σπουδαιότητα που αποκτάει ο κουκουλοφόρος αστυνομικός οφείλεται στο γεγονός ότι η εγκληματικότητα, στο πρόσωπο του πάνοπλου μπάτσου που καλύπτει το πρόσωπό του με μια κουκούλα, απέκτησε φανερά τη διφορούμενη κατάσταση του αντικειμένου και του οργάνου ενός αστυνομικού συστήματος που την καταπολεμά [την εγκληματικότητα] και ταυτόχρονα συνεργάζεται μαζί της.

Ο κουκουλοφόρος αστυνομικός σημειώνει τη στιγμή που η εγκληματικότητα, διαχωρισμένη από τις άλλες παρανομίες, εντάσσεται στην εξουσία και αντιστρέφεται. Είναι η εποχή όπου πραγματοποιείται η άμεση θεσμική διασύνδεση της αστυνομίας και της εγκληματικότητας.

Συγκλονιστική στιγμή όπου η εγκληματικότητα μετατρέπεται σε μηχανισμό της εξουσίας... Τέλος με τη σαιξπηρική εποχή, όπου η εξουσία ταυτίζεται με τη φρίκη σε ένα και το αυτό πρόσωπο. Θ' αρχίσει σε λίγο το καθημερινό μελόδραμα της αστυνομικής ισχύος και της συνενοχής του εγκλήματος με την εξουσία». (Μισέλ Φουκό, Επιτήρηση και Τιμωρία, σ. 372).

Οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί που υιοθετούν τις ενδυματολογικές «προτιμήσεις» των εγκληματιών δήθεν αντιπάλων τους, με την αποκρουστική βιαιότητα της συμπεριφοράς τους, πλήττουν καίρια την ανθρωπιά, τις δημοκρατικές ευαισθησίες, την ηθική και την αισθητική μας, και αποκαλύπτουν σ’ ολόκληρη την κοινωνία το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό τους σύμπαν, την προφανή χυδαιότητα και την απύθμενη βαρβαρότητα της ύπαρξής τους, με μια πρωτοφανή επίδειξη του θρασύδειλου «τσαμπουκά» τους που καλύπτεται από τους διαχειριστές της εξουσίας.

Η φιλμογράφηση της κτηνωδίας

Ενίοτε, η βαρβαρότητα αυτή τυχαίνει να φιλμογραφείται με αποτέλεσμα να προβάλλεται δημόσια η ανατριχιαστική κακοποίηση πολιτών από ανώμαλους κουκουλοφόρους και να εισβάλλει στα σπίτια μας  μια ομάδα ανθρωπόμορφων τεράτων που υποδύονται τους αστυνομικούς, οι οποίοι (καλυπτόμενοι πίσω από την ανυπαρξία οποιουδήποτε διακριτικού που θα μπορούσε να φανερώσει την ταυτότητά τους) πρωταγωνιστούν σ’ ένα έργο με τίτλο  «η αποθέωση της αστυνομικής βαρβαρότητας», που προβάλλεται όλο και πιο συχνά.

Κάθε φορά που τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων προβάλλουν τα Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας επί το έργο, μια ομάδα ανθρωπόσκυλων ανθρωποειδών που χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας, και ευαισθησίας  και διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από τον σωληνοειδή διανοητικό τους ορίζοντα, μπορούν να φτύνουν και να ποδοπατούν ατιμώρητα τις κατακτήσεις του πολιτισμού, σκιαγραφώντας το μέλλον του αστυνομικο-εγκληματικού Μεσαίωνα που επιφυλάσσουν στην κοινωνία οι διαχειριστές της εξουσίας.

Πεδίο σύγκρουσης και, συγχρόνως, αντικείμενο νομής από τους εκάστοτε νυν και υποψήφιους διαχειριστές της εξουσίας, το κράτος στη χώρα των Γραικών και των Γραικύλων, θεωρείται όχι σαν ένας θεσμός συνέχειας που η λειτουργία του διέπεται από κάποιους γενικά αποδεκτούς και σχετικά σταθερούς κανόνες (όπως συμβαίνει στις σύγχρονες φιλελεύθερες-ολιγαρχικές κοινωνίες) αλλά ως αποκλειστικό φέουδο των εκάστοτε διαχειριστών του.

Σε κάθε κρατικό μόρφωμα, η αστυνομία αποτελεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο «μακρύ βραχίονα» της εξουσίας, απέναντι στον οποίο οι επαγγελματίες πολιτικοί κρατούν μια αμφιθυμική στάση: Ως αντιπολίτευση προσπαθούν να περιορίσουν τις δραστηριότητές της στα πλαίσια του νόμου, ενώ ως κυβέρνηση διακηρύσσουν την ανάγκη της υπέρβασης αυτών των ορίων στο όνομα της προστασίας της κοινωνίας από κάποιο, συνήθως φανταστικό ή κατασκευασμένο, κίνδυνο.

«Το κράτος είναι οι αστυνομικοί» (μου), [δηλαδή Εγώ], αποφαίνονται οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, αποδεικνύοντας ότι η διαχείριση της εξουσίας ήταν και παραμένει υπόθεση του μίστερ Χάϊντ και όχι του δόκτορα Τζέκιλ.

Μ’ άλλα λόγια, η εξουσία βρίσκεται συγχρόνως στην άκρη του πιστολιού και στον πυρήνα της σχιζοφρένειας. Συνεπώς, η κατοχή του πιστολιού και η εξουσιοφρένεια, είναι αναγκαίες ιδιότητες εκείνων που διεκδικούν και  διαχειρίζονται την εξουσία, ασχημονώντας ατιμώρητα σε βάρος όλων μας. 

Η αμέλεια ή η αδυναμία κάθε κοινωνίας να επιβάλλει όρια στη φρίκη που συνεπάγεται κάθε αυθαίρετη άσκηση της εξουσίας, την καταδικάζει να ζήσει τη φρίκη χωρίς όρια του οργουελιανού «1984» που, δυστυχώς, δικαιώνεται ασταμάτητα.

ΠΡΟΤΑΣΗ: 10 Μαρτίου 2021

Στο λήμμα για την «κοινωνιοπάθεια» της Wikipedia αναφέρεται ότι:

«Κοινωνιοπάθεια (ή αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας - ΑΔΠ), όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά…. άτομα που δεν είναι ικανά να συναισθάνονται τους συνανθρώπους τους, να μπαίνουν στη θέση τους και να αναλαμβάνουν ευθύνες για τις πράξεις τους.

Πρόσφατες έρευνες με MRI έδειξαν ότι οι μετωπιαίοι λοβοί και, συγκεκριμένα, η μεσοκοιλιακή προμετωπιαία περιοχή του εγκεφαλικού φλοιού, έχει μικρότερη δραστηριότητα σε άτομα με ΑΔΠ  σε σύγκριση με ψυχικά υγιή άτομα. Και, επιπλέον, ότι η αμυγδαλή δεν παρουσιάζει καμία δραστηριότητα ή δυσλειτουργεί».

Σύμφωνα με το «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών» (DSM) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (που, κατά τη γνώμη του γράφοντος, αποτελεί τον «ποινικό κώδικα» της σύγχρονης ψυχιατρικής):

«Μπορούμε να μιλάμε για κοινωνιοπάθεια εάν πληρούνται 3 από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

1) Αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά: έλλειψη της αίσθηση του «σωστού» και του «λάθους». Συχνά παραβλέπουν τα δικαιώματα, τις επιθυμίες και τα συναισθήματα των άλλων.

2) Χειραγώγηση των ανθρώπων.

3) Παρορμητικότητα και ανικανότητα προγραμματισμού.

4) Οξυθυμ*ία και επιθετική συμπεριφορά.

5) Απερίσκεπτη διακύβευση σημαντικών αποφάσεων που αφορούν την ασφάλεια του ίδιου και άλλων ανθρώπων.

6) Διαρκής ανευθυνότητα.

7) Έλλειψη τύψεων μετά από επίπληξη, βιασμό ή ληστεία άλλων ανθρώπων.

Πόσα απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά εντοπίζονται σε άτομα που εμφυλοχωρούν στα σύγχρονα Τάγματα Αλητείας, τα οποία υποκαθιστούν (και ντροπιάζουν) την αστυνομία με συμπεριφορές πρωτοφανούς βαρβαρότητας και αχρειότητας, και τα οποία, εν συνεχεία, κατασκευάζουν τις πιο απίθανες διαστροφικές «δικαιολογίες» για να καλύψουν κάθε ανήθικη και εγκληματική δραστηριότητά τους σε βάρος αδύναμων και ανυπεράσπιστων υπάρξεων που δεν μπορούν να αμυνθούν;

Η κοινωνία πρέπει να αμυνθεί απέναντι σε ανθρωποβόρες συμπεριφορές που εκδηλώνονται πίσω από την φρικτή ιαχή: «Πάμε να τους σκοτώσουμε. Να του γα…σουμε. Να τελειώνουμε» (που καταγράφηκε σε πλήθος βίντεο), η οποία θα συνοδεύει εσαεί κάθε αναφορά σ’ αυτή την άκρως ιδιαίτερη και επικίνδυνη κατηγορία «ανθρώπων».

Αυτή η βαρβαρότητα που εκδηλώνεται καθημερινά από τους ένστολους οπαδούς του «Πάμε να τους σκοτώσουμε. Να του γα…σουμε. Να τελειώνουμε», θα μπορούσε να περισταλεί κάπως ΕΑΝ όλοι όσοι επανδρώνουν τα «Ειδικά Σώματα Καταστολής» υποβάλλονταν σε αυστηρή ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ και σε κατάλληλα ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΕΣΤ από επιτροπές ανεξάρτητων επιστημόνων, προκειμένου να απαλλαγούν αυτές οι «Ομάδες» από τα πλέον επικίνδυνα και καταστρεπτικά στοιχεία τους.

Σίγουρα, η πιο κατάλληλη λύση θα ήταν η διάλυση των «Ειδικών Σωμάτων Καταστολής». Κι αυτό γιατί, απλούστατα, η Αστυνομία για την επιτέλεση του θεσμικού της ρόλου δεν έχει ανάγκη από πραιτοριανούς που την υποκαθιστούν. Αλλά, κάτι τέτοιο αποτελεί «όνειρο θερινής νύχτας» για την συνομοταξία των επαγγελματιών πολιτικών που διαφεντεύουν την κοινωνία μας.

Κλεάνθης Γρίβας

«Απευθυνόμαστε στον νομικό κόσμο, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους πανεπιστημιακούς που κινητοποιήθηκαν ενάντια στην αστυνομία στα πανεπιστήμια, τις επιτροπές δημοκρατικών δικαιωμάτων, τις πρωτοβουλίες καλλιτεχνών, τα εργατικά σωματεία, όλες τις οργανώσεις, τους φορείς και τις συλλογικότητες που αγωνιούν για την διαφαινόμενη απειλή κατά της δημοκρατίας.Και τους ζητάμε να μετατρέψουν την Πέμπτη 11 Μαρτίου σε μέρα μαζικής υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών» αναφέρει η Πρωτοβουλία σε σχετική ανακοίνωση.

Προσθέτει ότι «την Τρίτη 9/3, στηρίζουμε την συγκέντρωση των κατοίκων της Νέας Σμύρνης για να υπάρξει μια πάνδημη καταδίκη της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας»

Σημειώνει επίσης πώς «ως Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών έχουμε ήδη κάνει οκτώ καλέσματα σε συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα προκειμένου να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στην ολέθρια κυβερνητική επιλογή να οδηγήσει σε θάνατο τον κρατούμενο απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα. Οι έξι πραγματοποιηθείσες συγκεντρώσεις ήταν μαζικότατες και ειρηνικές, ενώ οι δύο χτυπήθηκαν αναίτια από την Αστυνομία με αύρα, γκλομπ, δακρυγόνα και κρότου λάμψης χωρίς να έχει προηγηθεί οποιοδήποτε βίαιο επεισόδιο και χωρίς καν να έχει υπάρξει εκδοθείσα απαγόρευση. Ως δικηγόροι βιώσαμε στα σώματά μας την “αύρα” της δημοκρατίας του κυρίου Χρυσοχοϊδη και τις ύβρεις αφιονισμένων αστυνομικών οργάνων κατά των οικογενειών μας. Τους το λέμε και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους: η μαχόμενη δικηγορία, όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε και την ασκούμε, δεν πρόκειται να τρομοκρατηθεί από τη βία και τις ύβρεις κρατικών τραμπούκων».

Η ανακοίνωση καταλήγει λέγοντας:

Μετά και τα γεγονότα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, είναι πλέον πανθομολογούμενο ότι υπάρχει δομικό και θεσμικό πρόβλημα αστυνομικής βίας, αυθαιρεσίας και ατιμωρησίας. Η δημοσιοποίηση στοιχείων συλληφθέντος πολίτη, με πρωτοβουλία του κυβερνώντος κόμματος και με ταυτόχρονη παράθεση των πολιτικών του φρονημάτων και της οργανωτικής του ένταξης, ξυπνάνε μαύρες μνήμες φακελώματος των πολιτών και πρέπει να καταδικαστούν από κάθε δημοκρατικό πολίτη και να διερευνηθούν δικαστικά.

Κατόπιν τούτων, και με την προοπτική του θανάτου του κρατούμενου απεργού πείνας να είναι ανοιχτή καθώς οι δικαστικές αποφάσεις δικαίωσαν απόλυτα την υπεράσπιση του κρατούμενου που από την πρώτη στιγμή διατυμπάνιζε ότι τα δικαστήρια είναι αναρμόδια και η επίλυση μπορεί να είναι μόνο πολιτική, απευθυνόμαστε στους χιλιάδες που συμμετείχαν στα καλέσματά μας και στους ακόμα περισσότερες/ους που δεν έχουν συμμετάσχει ακόμα.

Όλοι μαζί στον αγώνα για τα δημοκρατικά μας δικαιώματα, ενάντια στον αυταρχισμό.

Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών 


Πηγή: thepressproject.gr

Οι «σερίφηδες» του Χρυσοχοΐδη  «επί το έργον» εναντίον κατοίκων.

Σε βίντεο από τα γεγονότα της Τρίτης στη Νέα Σμύρνη φαίνεται αστυνομικός να έχει τραβήξει πιστόλι (ή κάτι σαν πιστόλι;) μέσα σε πυκνοκατοικημένη γειτονιά.

Τι έχει να πει η ηγεσία της ΕΛΑΣ και ο αρμόδιος υπουργός για τις συγκεκριμένες εικόνες; Υπάρχει άνωθεν εντολή για τέτοιου είδους ενέργειες; Το κάνει μπροστά σε δεκάδες πολίτες και σημαδεύει… 

Οι «σερίφηδες» που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη κυκλοφορούσαν όλο το βράδυ στη Νέα Σμύρνη απειλώντας και χτυπώντας ανθρώπους.  Από τις εικόνες του βίντεο φαίνεται ότι για να επιβάλλουν το «νόμο και τη τάξη» της κυβέρνησης με ευκολία σημαδεύουν…

Σύσσωμο το ΚΚΕ στοιχήθηκε πίσω από τη βουλευτή του Λιάνα Κανέλλη, η οποία το πρωί της Τετάρτης υπέστη τις επιπτώσεις από την εδραιωμένη πλέον άποψη περί δημοσιογραφικής δεοντολογίας του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ και του παρουσιαστή του Δημήτρη Οικονόμου.

Η Λιάνα Κανέλλη υπέστη δημοσιογραφικό bullying, καθώς ο συγκεκριμένος παρουσιαστής απαιτούσε από τη βουλευτή να ζητήσει συγγνώμη για μία πληροφορία την οποία μετέφερε, ενώ στη συνέχεια την έκοψαν στον αέρα. Είναι προφανές πως η συζήτηση αφορούσε στα βίαια επεισόδια στη Νέα Σμύρνη της Κυριακής που μας πέρασε όπως και εκείνα της Τρίτης με τον τραυματισμό του αστυνομικού.

Η βουλευτής του ΚΚΕ, αφού χαρακτήρισε αποτρόπαιο τον τραυματισμό του αστυνομικού, αναφέρθηκε επιμόνως σε ενέργειες ανδρών της ΕΛ.ΑΣ. και κυρίως της Ομάδας «Δράση» κατά την εξέλιξη των οποίων ακούστηκαν συνθήματα από το στόμα αστυνομικών όπως «πάμε να τους σκοτώσουμε».

Το σύνθημα αυτό αφορούσε βεβαίως διαδηλωτές. Η βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε επίσης σε όσα συνέβησαν την Κυριακή που μας πέρασε στη Νέα Σμύρνη και τον βάναυσο ξυλοδαρμό νεαρού πολίτη.

Ο παρουσιαστής Δημήτρης Οικονόμου, καθ’ υπέρβαση των δημοσιογραφικών του καθηκόντων, απαίτησε με ύφος λογοκριτή που παραπέμπει σε περίεργες περιόδους του παρελθόντος, αλλά και με στυλ τοπικού χωροφύλακα από τη βουλευτή να ζητήσει πάραυτα συγγνώμη για όσα μετέφερε, σχολίαζε και εννοούσε. Προφανώς ο παρουσιαστής Δημήτρης Οικονόμου έπαθε σύγχυση στον αέρα και μπέρδεψε τον ρόλο του κομματικού καθοδηγητή της παραδοσιακής υπερδεξιάς με εκείνον του δημοσιογράφου και παρουσιαστή σε μία σύγχρονη τηλεόραση.

Αυτά όμως συμβαίνουν σε μηχανισμούς δημοσιογραφικούς και άλλους που απευθύνονται σε μπανανίες και όχι σε δημοκρατικές κοινωνίες.

Δείτε το επίμαχο βίντεο με την αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του τηλεπαρουσιαστή 

Έτσι, το ΚΚΕ, όπως έγραψε στο Twitter, αποφάσισε να βάλει εμπάργκο στο κανάλι και στην εκπομπή: «Μετά τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα λογοκρισίας σε καλεσμένους του ΚΚΕ στις εκπομπές του πρωινού άτυπου κυβερνητικού εκπροσώπου Δ. Οικονόμου του ΣΚΑΪ, είναι προφανές ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται στο εξής να νομιμοποιήσει με την -ούτως ή άλλως σπάνια- παρουσία του αυτές τις πρακτικές».

«Πάμε να τους σκοτώσουμε, πάμε να τους γα…σουμε» φώναζαν οι… εκπαιδευμένοι αστυνομικοί της νεοσύστατης ομάδας «ΔΡΑΣΗ» του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά τη διάρκεια των χθεσινών επεισοδίων.

Ο Κλουζό της πολιτικής σκηνής ανέθεσε τμήμα της αστυνόμευσης σε ανεκπαίδευτους κακοποιούς, οι οποίοι συμπεριφέρονται κατά τα πρότυπα μπράβων και νταβατζήδων! Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς όσα είδαν το φως της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια των χθεσινών και προχθεσινών επεισοδίων...

Τα βίντεο των συμπλοκών καταδεικνύουν την ένδεια της αστυνομίας και τον επικίνδυνο τρόπο με τον οποίον ο μισθοφόρος υπουργός της κυβέρνησης αντιλαμβάνεται τα θέματα της Δημόσιας Τάξης.

Από τα πρώτα επεισόδια μετά την αψυχολόγητη και ακραία συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων στην πλατεία Νέας Σμύρνης μέχρι τις ανεκδιήγητες καταγραφές των άθλιων τύπων της περιβόητης πλέον ομάδας «ΔΡΑΣΗ» που ωρύονταν εν μέση οδώ «πάμε να τους σκοτώσουμε, πάμε να τους γα…σουμε, τελειώσανε», δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις και κοινωνικές συγκρούσεις είναι ορατός.

Εδώ και τώρα οφείλει ο πρωθυπουργός να μαζέψει όλη αυτή την ένστολη αλητεία και τον πολιτικό της προϊστάμενο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη πριν είναι αργά.

Όταν ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του lockdown κόβει κρυφά βόλτες, παρακάθεται σε ομαδικά τραπεζώματα, ενώ την ίδια στιγμή οι φίλοι του επιδεικνύουν τις κυνηγετικές τους ικανότητες με selfie στο διαδίκτυο, είναι αδιανόητο οι αστυνομικοί της ομάδας «ΔΡΑΣΗ» να κυνηγούν τις οικογένειες με παιδιά στις πλατείες εξαιτίας των μέτρων για τον κορωνοϊό.

Εφόσον δεν αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική κοινωνία μετά από δεκαετές μνημόνιο και έναν χρόνο εγκλεισμού λόγω Covid-19, πτωχοποιημένη και ταλαίπωρη, έχει εξαντλήσει τα τελευταία αποθέματα της υπομονής της, τότε πραγματικά είναι και ανίκανοι και επικίνδυνοι να κυβερνήσουν. Ως εδώ και μη παρέκει. 

Το γεγονός ότι ομάδα αγανακτισμένων διαδηλωτών επιτέθηκε και τραυμάτισε τον άτυχο αστυνομικό δεν αποτελεί κανενός είδους δικαιολογία για τέτοιες συμπεριφορές. Οι αστυνομικοί είναι όργανα της τάξης και όχι χούλιγκαν, ούτε πραιτοριανοί του κάθε Μιχάλη. 
 
 

Πηγή: zougla.gr

Στον αστυνομικό που την καθύβρισε με χυδαίο τρόπο, μέσω του δικηγόρου γιου της τον οποίο προπηλάκισε στην συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον Δ. Κουφοντίνα το περασμένο Σάββατο, απάντά η ίδια η μητέρα του δικηγόρου, με επιστολή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η οποία έχει ως εξής:

«Είμαι η μητέρα του δικηγόρου που στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα και στο αίτημα μεταγωγής του στις 6/3/2021, αστυνομικός αφενός μεν τον προπηλάκισε αφετέρου εξύβρισε εμένα αποκαλώντας με πουτ@@@, παρά το γεγονός ότι όχι μόνο δεν γνωριζόμαστε, αλλά όσον με αφορά δεν επιθυμώ να γνωρίσω ούτε τον ίδιο ούτε οποιονδήποτε άλλο με το ήθος και την... αισθητική του.

Τα στοιχεία μου είναι: Μαρία Πλυτά, συνταξιούχος δικηγόρος, και θα ήθελα μέσω υμών να επισημάνω στον νεαρό αυτό που ζει και πληρώνεται από τη φορολογία μας με σκοπό να προστατεύει τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και στον πολιτικό του προϊστάμενο τα εξής:

Προς τον αστυνομικό και τον πολιτικό του προϊστάμενο: Νεαρέ μου, στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για το αίτημα μεταγωγής του Δ. Κουφοντίνα, στις 6/3/2021 στην Αθήνα, όπως ευκρινώς έχει καταγραφεί σε video με ήχο, αφενός μεν προπηλάκισες και κακοποίησες τον γιο μου, δικηγόρο στο επάγγελμα, αφετέρου απεκάλεσες εμένα πουτ@@@.

Νέα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σημειώθηκαν το βράδυ της Τρίτης στην Νέα Σμύρνη, ώρες μετά τα επεισόδι και τον τραυματισμό αστυνομικού. Πλήθος βίντεο πολιτών που έχουν αναρτηθεί στα κοινωνικά δίκτυα καταγράφουν ορισμένα από αυτά, που καταδεικνύουν την εκδικητική μανία των αστυνομικών και την ανεξέλεγκτη δράση τους.

Το απόγευμα της Τρίτης πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση που διοργάνωσαν συλλογικότητες, σωματεία και πολιτικές οργανώσεις στην πλατεία της Νέα Σμύρνης, ενάντια στα στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία, με αποκορύφωμα τον τραμπουκισμό οικογενειών και το ξύλο σε νεαρό το μεσημέρι της Κυριακής στην περιοχή. Περίπου 10.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην κινητοποίηση, η οποία είχε κεντρικό πανό με τη φράση «πονάω», τη λέξη που φώναζε ο νεαρός κατά τον ξυλοδαρμό από τους αστυνομικούς. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν κατά της ένστολης τρομοκρατίας, μια ηχηρή απάντηση στα περιστατικά αστυνομικής βίας που διαρκώς πληθαίνουν.

Πολλοί από τους διαδηλωτές ξεκίνησαν πορεία προς το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Την ώρα που η πορεία προσέγγιζε το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής ξέσπασαν άγρια επεισόδια με ομάδα των συγκεντρωμένων να συγκρούεται με τις αστυνομικές δυνάμεις. Η περιοχή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης και η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική με τις οδομαχίες να εξαπλώνονται στους γύρω δρόμους.

Ακολούθησε χάος με τις αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών, κρότου λάμψης και ρίψεις νερού από τις αύρες, ενώ από την απέναντι πλευρά εκτοξεύονταν βεγγαλικά, πέτρες και μολότοφ. Το άγριο κυνηγητό και οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στους γύρω δρόμους και την πλατεία, όπου τελικά ο κόσμος αποχώρησε. Από τα επεισόδια υπήρξαν τραυματίες αστυνομικοί, ένας εκ των οποίων σοβαρότερα. Ακολούθησε αστυνομική βίαιη «ρελάνς» κατά πολιτών, η οποία καταγράφηκε σε πλήθος βίντεο. Σε ένα από αυτά έχουν καταγράφει και οι «ιαχές» μίσους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ: «Πάμε να τους σκοτώσουμε, θα τους γαμ@@@ουμε!» κραυγάζουν: 
 
 
 

Ενδεικτικά ορισμένα βίντεο

Εισβολή αστυνομικών σε κατάστημα και άγριος ξυλοδαρμός πολιτών

Ομάδα αστυνομικών της ΔΙΑΣ στη Νέα Σμύρνη, σε χρόνο μεταγενέστερο των επεισοδίων που σημειώθηκαν, εισβάλλει σε κατάστημα και ξυλοκοπεί άγρια δύο πολίτες. Οι αστυνομικοί φαίνονται να μπαίνουν στο κατάστημα και να προσεγγίζουν αρχικά ένα άτομο που βρισκόταν εντός. Αφού πρώτα φαίνονται να του λένε κάτι και να τον τραμπουκίζουν, στη συνέχεια τον τραβάνε από τον κεφάλι και του ρίχνουν μπουνιές στο πρόσωπο και στο σώμα. Ο ξυλοδαρμός του όμως δεν σταμάτησε εκεί. Ταυτόχρονα βγάζουν ένα ακόμη από το εσωτερικό του καταστήματος. Και τους δύο τους σέρνουν εκτός, τους πετάνε στο πεζοδρόμιο και αρχίζουν να τους ξυλοκοπούν με γροθιές και κλωτσιές, ενώ ακούγονται να φωνάζουν πως «δεν έκαναν τίποτα». Κατά την διάρκεια του ξυλοδαρμού, κάτοικοι της Νέας Σμύρνης είναι στα μπαλκόνια και αποδοκιμάζουν τους αστυνομικούς, οι οποίοι απτόητοι συνεχίζουν να τους χτυπούν.

Συλλήψεις στο σωρό, ξύλο και άγρια επίθεση αστυνομικών σε εκπροσώπους ΜΜΕ

Η ομάδα Δράση και τα ΜΑΤ κυνηγούν δύο πολίτες που θεώρησαν ότι τους προκάλεσαν. Παγιδεύουν τον έναν από αυτούς. Πολλοί αστυνομικοί αρχίζουν να τον χτυπούν, ενώ την ίδια στιγμή αστυνομικός κλωτσάει και πετάει από τα σκαλιά μια κοπέλα, που προσπάθησε να επέμβει για να σταματήσει ο ξυλοδαρμός. Στη συνέχεια και άλλος αστυνομικός την χτυπάει ενώ αυτή προσπαθεί να σηκωθεί. Όταν πλησίασαν οι κάμερες για να καταγράψουν το περιστατικό, οι αστυνομικοί άρχισαν να επιτίθενται και στα τηλεοπτικά συνεργεία χτυπώντας τους δημοσιογράφους. Μάλιστα σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, οι άνδρες της ομάδας «ΔΡΑΣΗ» χτύπησαν φωτορεπόρτερ και με το μηχανάκι, περνώντας πάνω από το πόδι της.

Αστυνομικός χτυπάει πολίτη πάνω στο πεζοδρόμιο με το μηχανάκι

Αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ πέφτει με τη μηχανή πάνω σε νεαρό, ο οποίος διαμαρτυρόταν σε άλλους αστυνομικούς και είχε γυρισμένη την πλάτη του. Στόχος του, όπως φαίνεται και στο βίντεο, ήταν να τον ρίξει κάτω και να τον εγκλωβίσει. «Πιάσ’ τον», ακούγεται να φωνάζει εκνευρισμένος, απλώνοντας το χέρι του για να τον κρατήσει, ωστόσο ο νεαρός πρόλαβε να σηκωθεί και να απομακρυνθεί.

Αστυνομικοί πετούν μολότοφ κατά τη διάρκεια επεισοδίων

Αστυνομικός χαστουκίζει γυναίκα που διαμαρτύρεται

Εν μέσω έντασης μεταξύ δημοσιογράφων και αστυνομικών δυνάμεων ένας από αυτούς χαστουκίζει μία γυναίκα που διαμαρτύρεται, ενώ αμέσως μετά ο ίδιος μαζί με έναν συνάδερφό του απομακρύνονται από το σημείο. «Εμείς καταγράφαμε τη σύλληψη. Από εκεί και πέρα υπήρχε μία προσπάθεια να απομακρυνθούμε από το σημείο. Ειλικρινά αν δεν υπήρχαν οι κάμερες να καταγράφουν τις συλλήψεις, δεν ξέρω ποια θα ήταν η εικόνα. Ήταν εκδικητικός ο τρόπος με τον οποίον αντιμετώπισε η αστυνομία όσους συνέλαβε μετά από κάποιο σημείο. Κι αυτό το καταγράψαμε είναι αυτό που κατεγράφη από τον τηλεοπτικό φακό» μεταφέρει ο ρεπόρτερ του «Kontra», ενώ σχετικά με το χαστούκι του αστυνομικού προσθέτει ότι «και την υβρίζει, αν ακουγόταν ο φυσικός ήχος φαίνεται ότι την υβρίζει».

Αστυνομικοί ξυλοκοπούν και συλλαμβάνουν νεαρούς σε εισόδους πολυκατοικιών και δρόμους

Το διαδίκτυο καταλύζεται από βίντεο βίαιων προσαγωγών ώρα μετά τα γεγονότα στη Νέα Σμύρνη. Στα παρακάτω βίντεο που δημοσιεύονται στα social media, φαίνονται αστυνομικοί να εντοπίζουν νεαρούς έξω από πολυκατοικίες ή σε στενά να τους χτυπούν και να τους συλλαμβάνουν, υπό τις έντονες αποδοκιμασίες πολιτών, που βγαίνουν στα μπαλκόνια και τους ζητούν να αποχωρήσουν από την περιοχή.

Πηγή: tvxs.gr

Σήμερα 10/3/2021 ολοκληρώνω δέκα ημέρες απεργίας πείνας συμπαράστασης στον κρατούμενο απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, δέκα ημέρες δίπλα στους χιλιάδες που συνεχίζουν να υπερασπίζονται το δίκαιο αίτημα του όπως αυτό αποδεικνύεται από τις ανακοινώσεις δικηγορικών συλλόγων και δεκάδων δικηγόρων, ακαδημαϊκών και καλλιτεχνών όπως και την ανάλογη παρέμβαση του προεδρείου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που ζητά το Ελληνικό κράτος να αναθεωρήσει τη στάση του απέναντι στον κρατούμενο απεργό πείνας.

Τι είναι αυτό που μας κάνει να ζητάμε τα δικαιώματα μας σαν να είναι κάτι το οποίο μας δίνεται απλόχερα εξ’ ουρανού; Δεν υπάρχει κάτι που να εφαρμόζεται, χωρίς να γίνεται ρουτίνα, συνήθεια, τρόπος ζωής. Αν δεν διεκδικηθεί το ορθό δεν μπορεί και να εφαρμοστεί. Ποιοι όμως είναι αυτοί που θα επικυρώσουν τι είναι ορθό και τι λανθασμένο, τι είναι λογικό και τι είναι άναρθρο; Σίγουρα όσοι είναι σε θέση υποτέλειας δεν μπορούν παρά σπάνια να επιβάλλουν την θέση τους και δυστυχώς πολλές φορές μόνο εις βάρος όσων είναι σε ακόμα δυσχερέστερη θέση. Σίγουρο επίσης είναι πως δεν θα διεκδικηθεί ποτέ το ορθό ούτε από εκείνους που περιμένουν την πρόσκληση των ισχυρών – που περιμένουν την επιβεβαίωση όσων κατέχουν το περίσσευμα όλων μας  – και το μοιράζουν αν και εφόσον θέλουν- σε κομμάτια στους τυχαίους, που θα χιμήξουν να αρπάξουν με μανία λίγο από αυτό το ισχνό μερίδιο.

Κανένας δεν μένει απ’ έξω από αυτή την τρέλα της μάχης για επιβίωση. Για το ‘ψωμί’ το άτομο μπορεί να μετατραπεί σε θηρίο, να θυσιάσει πολλές από τις κοινές του ελευθερίες και να βρεθεί από θύμα σε θύτης μέσα σε μια στιγμή. Υπάρχουν χιλιάδες θύματα γύρω μας που τα καταδικάζουμε με φράσεις “τα ήθελε και τα έπαθε”  ή “να πάει να βρει καμιά δουλειά”. Η λέξη ‘ψωμί’  δηλώνει το δικαίωμα του καθενός στην ζωή, με αξιοπρέπεια και με συνθήκες τέτοιες που να μπορεί να αισθάνεται χρήσιμος και ικανός ως προς τον εαυτό του, αλλά και ως προς τους άλλους. Αυτή η προϋπόθεση της ανεξαρτησίας, της ελεύθερης επιλογής βλέπουμε μέρα με τη μέρα, και κάτω από τα δεινά της οικονομικής κρίσης εδώ και πάνω από μια δεκαετία, να μοιάζει με ένα ουτοπικό αίτημα ή με μια συνθήκη που πρέπει πρώτα να έχουμε εκμηδενίσει την προσωπικότητα μας και τα πιστεύω μας για να συμβεί.

Το ‘ψωμί’ είναι και η εξασφάλιση στέγης, το κατάλυμα, ο χώρος που μπορεί το άτομο να προστατεύσει τα απαραίτητα για τον ίδιο και είναι το βασικό στοιχείο της προσωπικής προστασίας και φροντίδας ώστε να γίνει η μετάγγιση του σε κοινωνική προστασία και συλλογικό αίτημα. Το κράτος και οι αρμόδιοι λειτουργοί του -που τους εμπιστευόμαστε την εκπροσώπηση μας- έχουν βασική υποχρέωση να δημιουργούν εκείνες τις προϋποθέσεις για κοινωνική ευημερία, όχι για επενδυτική ανάπτυξη. Δεν μπορεί το κράτος να απαιτεί να είμαστε μόνο καταναλωτές και θεατές. Το λειτουργικό καθήκον του κράτους απαιτεί την σύνταξη όρων εξισορρόπησης των κοινωνικών πολώσεων και αυτό γίνεται με την δημιουργία θέσεων εργασίας, τη σταθεροποίηση των μισθών και όχι με την αύξηση των φόρων και τις αυξήσεις των τιμών βασικών αγαθών. Με την τήρηση του δικαίου προς όλα τα πρόσωπα: προς όσους έχουν ή δεν έχουν διαβατήριο, όσους είναι κρατούμενοι ή μη, προς όλους.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε ανεμπόδιστα να ζούμε επί ίσους όρους κάτω από δίκαιους νόμους προστασίας, φροντίδας και όχι υποτέλειας, βίας και εξαθλίωσης. Δηλαδή το κράτος πρωτίστως οφείλει να προστατεύει την ‘ελευθερία’ που είναι βασικό συστατικό της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Σε άλλη περίπτωση ποιός είναι ο λόγος ύπαρξης του;

Είναι αδιανόητο πως εδώ και χρόνια παγκοσμίως τα κράτη, κάτω από την πίεση του καπιταλισμού που έχει πάρει την μορφή χρηματοοικονομικού δόγματος, τρέχουν να ξεπουλήσουν με γοργούς ρυθμούς τον δημόσιο και φυσικό πλούτο και μεμψιμοιρούν για την ραγδαία φτωχοποίηση ολόκληρων ηπείρων. Παρακάμπτοντας τον άνθρωπο στην πολιτική και την οικονομική διαχείριση, αποσύρουν το βλέμμα τους από τα σώματα – τα σώματα που βάλλονται, τα σώματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα σώματα των εργατών, τα σώματα των φυλακισμένων- και ψάχνουν να βρουν λύσεις αμιγώς επενδυτικές για να προσεταιριστούν κάποια μορφή διαχείρισης μέσω των αριθμών.

Με την αστυνομική βία, με την επισφράγιση νόμων ενάντια στο δικαίωμα της δημόσιας συνάθροισης, της ελεύθερης πολιτικής έκφρασης και με την κατάργηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τοποθετούμαστε στην θέση του δέκτη, του θεατή, μουδιασμένοι και συνένοχοι όλοι/ες/α μέσα στην καθημερινή μάχη για επιβίωση. Έχουμε χάσει κάθε διάθεση για σύσταση και διατύπωση ενός νέου ορίζοντα για τη ζωή, γιατί έχουμε χάσει οποιαδήποτε διάθεση για συναίσθηση.

Η κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια μας και το νομοσχέδιο για αστυνόμευση στους χώρους της εκπαίδευσης αντιμετωπίζεται σαν πρόοδος παραδίδοντας στον διαρκή κίνδυνο της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας χιλιάδες νέους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς τους. Την ίδια στιγμή μετανάστες/τριες/α αφήνονται στα κοράκια εκμετάλλευσης κομματικών και οικονομικών κερδοσκόπων, ενώ οι άστεγοι συρρέουν στα συσσίτια για ένα πιάτο φαί. Με την δικαιολογία της πανδημίας συνηθίζουμε σιγά σιγά στις κατηγοριοποιήσεις, στις εύπεπτες περιγραφές της ύπαρξης ως άρρωστης, ανίκανης και παράνομης. Η γενική μεταστροφή του κράτους πρόνοιας σε κράτος ελέγχου και εκτελεστικής μηχανής οικονομικών συμφερόντων είναι βέβαιη. Η κυβέρνηση σπαταλάει το δημόσιο χρήμα για να μετατρέψει τους δημόσιους χώρους, και τους δημόσιους φορείς σε πεδία μάχης.

Οποιοδήποτε κίνητρο για αυτεξούσιο, κάθε έκφραση και πιθανότητα ατομικής και συλλογικής αυτο-διάθεσης καταργείται δηλητηριάζοντας οποιαδήποτε επιθυμία για ζωή. Απαξιώνοντας την αυτόβουλη πράξη και πιέζοντας χιλιάδες να υποβιβάσουν τις δυνατότητες τους σε υπηρεσίες, σε ανάθεση και σε μερική απασχόληση, το κράτος προσπαθεί με κάθε μέσο να κερδοσκοπήσει από κάθε πόρο και πράξη ζωής, να την ελέγξει σε τέτοιο βαθμό ώστε να  παρέχει υπεραξία τέτοια ώστε να διασφαλίσει απλά την ύπαρξη του ως πελάτης στην Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης.

Η φράση ‘ψωμί και ελευθερία’ προέρχεται από την Γαλλική Επανάσταση, χρησιμοποιήθηκε σε όλο το πέρας της σύγχρονης Ιστορίας και ακούγεται πάντα όταν τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων απειλούνται και μαζί και οι δημοκρατικές ελευθερίες. Σε αυτή την φράση προστέθηκε η λέξη ‘παιδεία’ ως κεντρικό σύνθημα του εξεγερτικού κύματος ενάντια στην φασιστική δικτατορία. Ένα κίνημα αυθόρμητο γεννήθηκε από την νιότη που με θάρρος αρθρώσε αυτές τις τρεις λέξεις μαζί για να μας υπενθυμίζει έκτοτε την δύναμη που έχει η παιδεία και η τέχνη στην καλλιέργεια των βασικών συστατικών της κοινωνίας, στην απαίτηση για ζωή, ελευθερία, αυτοοργάνωση, έκφραση και στην διεκδίκηση της πραγμάτωσης αξιών και ιδανικών που δεν έχουν κεντρικό τους κίνητρο το χρήμα.

Όπως κάθε αυτόβουλη πράξη, μοιάζει πλέον με όνειρο ή τύχη, έτσι και εμείς οι καλλιτέχνες, βαλλόμαστε, μιας και δεν ζητάμε καμία εξασφάλιση για να πράξουμε και να ζήσουμε. Το μόνο που προτάσσουμε μέσα από τις πράξεις μας σε όλη την κοινωνία είναι να μην καταστραφεί για κανέναν η πίστη του στην ενεργή ορμή της δικής του δύναμης, των δικών του μοναδικών δυνατοτήτων που ήδη ξέρει ότι δεν μπορεί να τους προσδώσει κανείς καμία αξία, γιατί δεν μπορεί ποτέ η ίδια η φύση και η ύπαρξη, να κατηγοριοποιηθούν σε μισθωτή εργασία, σε κέρδος, και σε χρήμα.

Η βία που ασκείται αυτή τη στιγμή είναι στα σώματα, στα ανθρώπινα ή μη εκείνα στοιχεία της ζωής που υπάρχουν και αρνούνται να εκτελέσουν τις εντολές επιβίωσης. Με την πηγαία, αυθόρμητη πράξη τους, η αυτοδιάθεση και η αυτοοργάνωση, είναι κάλεσμα για ζωή, αλήθεια και συμπόνια. Κεντρικά στοιχεία της τέχνης αλλά και της πολιτικής δράσης. Η διεκδίκηση αυτού του ιδανικού μοιάζει αδιανόητο για το ηγεμονικό παγκόσμιο κεφάλαιο.

Το να είμαστε αλληλέγγυοι/ες/α στο δίκαιο αίτημα του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα δεν απαιτεί καμία μορφή ταύτισης με τις ιδέες ή τις πράξεις του, οι οποίες άλλωστε έχουν κριθεί στην δίκη και την καταδίκη του. Μας εκπαιδεύει όμως, σε μια στάση ανθρωπιάς και δικαιοσύνης, σε μια άλλη στάση υπεράσπισης της ζωής. Μας τοποθετεί ως φορείς της εξασφάλισης του αυτεξούσιου για όλους/ες/α, στην προστασία της ελεύθερης ύπαρξης, και στην δημιουργία μορφών στήριξης προς όλα τα όντα που βάλλονται αυτή τη στιγμή σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γής.

Η απόφαση μου να προσθέσω το σώμα μου ανάμεσα σε όλα τα σώματα που υπερασπίζονται το δίκαιο και το ορθό είναι μια απόφαση αξιοπρέπειας, μια απόφαση υπεράσπισης του ελεύθερου και αυτεξούσιου σώματος. Η δικιά μου συμμετοχή σε αυτό τον αγώνα πήρε τη μορφή μιας δεκαήμερης απεργίας πείνας που σκοπό έχει να προσθέσει και το δικό μου σώμα δίπλα σε έναν άνθρωπο που μετατρέπει το σώμα του σε ύστατο όπλο ενάντια στην απολυταρχία και την απάνθρωπη κρατική βία.

Καθώς ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο επιλέγω να διακόψω την δικιά μου απεργία πείνας ώστε από εδώ και πέρα να συναντηθώ στον δρόμο με τους υπόλοιπους που συνεχίζουν να τον υπερασπίζονται ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία.

Η αλήθεια και η αγάπη είναι ένα τη στιγμή της δράσης – Το σώμα ως όπλο.

Γεωργία Σαγρή  – 10/3/2021

*Η Γεωργία Σαγρή είναι εικαστικός, καθηγήτρια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και επί δεκαήμερα αλληλέγγυα απεργός πείνας στο πλευρό του Δημήτρη Κουφοντίνα.