η Δευτέρα 3 Μαΐου επαναλειτουργεί η Εστίαση σε εξωτερικούς χώρους και η κυκλοφορία διευρύνεται έως τις 11 το βράδυ, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τηλεοπτικό μήνυμά του. «Με υποχρεωτικά self-test στους εργαζομένους. Αποστάσεις στα τραπεζοκαθίσματα. Και τα γνωστά μέτρα υγιεινής», συμπλήρωσε ο κ. Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ακόμα ότι στις 10 Μαΐου ανοίγουν και πάλι γυμνάσια και δημοτικά σχολεία. Και εδώ θα ισχύουν οι αυτοδιαγνωστικοί έλεγχοι για μαθητές, εκπαιδευτικούς και διοικητικό προσωπικό. Όπως και όλοι οι υπόλοιποι κανόνες προστασίας στις αίθουσες.

Περαιτέρω, έκανε γνωστό ότι το Σάββατο 15 Μαΐου ανοίγει ο Τουρισμός. «Με προδιαγραφές για επισκέπτες που έχουν εμβολιαστεί, όσο και για εκείνους που θα πρέπει να ταξιδεύουν με test. Στις 15 Μαΐου, επίσης, απελευθερώνονται οι υπερτοπικές μετακινήσεις για όλους τους πολίτες. Ενώ θα επιτραπούν και ορισμένες δραστηριότητες του Πολιτισμού» σημείωσε.

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1969

Ο Παπαδόπουλος και οι 70.000 «τεντιμπόηδες»

«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝ»

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 19/11/2000

http://www.iospress.gr/ios2000/ios20001119a.htm

ΑΠΟ ΤΟ 1967 ΣΤΟ 2021. Η ανατροπή της σύγχρονης χούντας των lockdown θα ξεκινήσει από την αντίδραση των «νέων που τους έλεγαν αλήτες»[πάντα]. Ας μη ξεχνάμε ότι το ξέφτισμα της κουρελούς της στρατιωτικής χούντας άρχισε στις 21 Απριλίου 1969, όταν ο μαθητικός πληθυσμός γελοιοποίησε με μοναδικό τρόπο τον δικτάτορα Παπαδόπουλο στο Παναθηναϊκό Στάδιο, την πρώτη μαζική και μεγαλειώδη πράξη αντίστασης στην παράνοια των «εθνοσωτήρων», που απωθήθηκε σκοπίμως στην ιστορική μνήμη, ίσως επειδή αποτελούσε αυθόρμητη εκδήλωση 70.000 «τεντιμπόηδων» (όπως χαρακτηρίστηκαν από τους λακέδες της χούντας) και όχι κάποιων αντιστασιακών οργανώσεων.

Όπως σημειώνει η ομάδα του ΙΟΥ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (19/11/2000):

«Στην ιστορία έχει μείνει ως πρώτη και μοναδική μαζική αντιστασιακή πράξη των πρώτων χρόνων της δικτατορίας η σιωπηλή συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων λαού στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το Νοέμβρη του 1968.

Όμως η τιμή για το πρώτο μαζικό κράξιμο της χούντας ανήκει στους μαθητές της Αθήνας, τους οποίους συγκέντρωσε ο Παπαδόπουλος στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 21 Απριλίου του 1969 για να δώσει πανηγυρικό τόνο στη δεύτερη επέτειο του πραξικοπήματος. Το γεγονός έχει περάσει στα "ψιλά" της ιστορικής μνήμης, ίσως επειδή η αυθόρμητη αντίδραση των μαθητών αιφνιδίασε έως και τις αδύναμες ακόμα αντιδικτατορικές οργανώσεις, ίσως πάλι επειδή το "κράξιμο" συνοδεύτηκε από τις κλασικές εμπνεύσεις των νεαρών στα γήπεδα».

Το "Ποινολόγιον" του Γυμνασίου Νεαπόλεως Βοιών της Λακωνίας (1965-1978)

Ένα επαρχιακό μαθητικό ποινολόγιο της εποχής του '60 και του '70 είναι ο "άφωνος" μάρτυρας της πρόσφατης σχολικής ιστορίας μας. Τα ασφυκτικά όρια της κοινωνικής δράσης των εφήβων προάγγελος της νεανικής έκρηξης.

Μέρες Πολυτεχνείου, και οι μνήμες έχουν δώσει από καιρό τη θέση τους στο ετήσιο τελετουργικό αναμάσημα του γνωστού χρονικού και των στερεότυπων ερμηνειών του. Παραμένουν έτσι στο ημίφως οι πολλές και διαφορετικές αιτίες που οδήγησαν τους φοιτητές να εξεγερθούν κατά της χούντας. Ανάμεσά τους και η καθημερινή καταπίεση που τα παιδιά αυτά είχαν υποστεί στα μαθητικά τους χρόνια από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θεωρούσε ύψιστο αγαθό την πειθαρχία του στρατώνα. Τη σχολική πραγματικότητα τον καιρό της χούντας εικονογραφεί με τον πιο πιστό τρόπο ένα μικρό κιτρινισμένο τετράδιο που έπεσε τυχαία στα χέρια μας.

Πρόκειται για το "Ποινολόγιον"του Γυμνασίου Νεαπόλεως Βοιών της Λακωνίας (1965-1978), όπου καταγράφονται τα κρούσματα απείθειας των παιδιών και η συνήθως εξαιρετικά σκληρή τιμωρία τους: ένα αγόρι αποβάλλεται γιατί έκανε ποδήλατο, ένα κορίτσι ακολουθεί την ίδια τύχη επειδή σκόπευε να αγοράσει τη φωτογραφία του αγαπημένου της ηθοποιού από το περίπτερο, δυο αγόρια περνούν από ανάκριση γιατί γεύτηκαν μανταρίνια από ξένη μανταρινιά, ενώ κάποιοι συμμαθητές τους τιμωρούνται γιατί κυκλοφορούσαν νωρίς το βράδυ στο δρόμο.

Όπως προκύπτει από τις καταγραφές του ποινολογίου, τη ζωή των μαθητών καθόριζε ένα πολύπλοκο πλέγμα απαγορεύσεων, η παραβίαση των οποίων συνεπαγόταν πολυήμερη αποβολή από το σχολείο, μείωση της διαγωγής, οικογενειακά προβλήματα κ.ο.κ. Την εποχή εκείνη, η στέρηση της ελευθερίας είχε -και για τα παιδιά- πολλά πρόσωπα. 

Τις παραμονές της χούντας

Δεν ήταν λοιπόν εύκολο να είσαι μαθητής εκείνα τα χρόνια, και ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία. Μισή κουβέντα παραπάνω, ένα γέλιο πίσω από την πλάτη του καθηγητή, ένα εξωσχολικό ανάγνωσμα στην τσάντα και είχες εξασφαλισμένη την αποβολή. Το ίδιο κι αν είχες την απρονοησία να καλύψεις κάποιο συμμαθητή σου ή να ξεροβήξεις χωρίς προφανή αιτία. Δεν συζητάμε τι σε περίμενε αν σου ξέφευγε καμιά βλαστήμια. Στο κυνήγι των παιδιών συμμετείχαν αυτοβούλως παπάδες, περιπτεράδες και φιλήσυχοι πολίτες. Ιδού ένα χαρακτηριστικό δείγμα:

•"4.5.1965. Επιβάλλεται η ποινή της 3ημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις την μαθήτριαν της Α΄ τάξεως Κ.Α. διότι συνελήφθη αναγιγνώσκουσα ρυπαρογραφήματα". 

• "2.12.1965. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Δ.Π.επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων διότι συνελήφθη χρησιμοποιών ποδήλατον παρά τον κανονισμόν του Σχολείου". 

•  "3.3.1966. Εις τας μαθητρίας της Β΄ τάξεως Μ.Μ. και Α.Π. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων, εις την μεν πρώτην διότι ηθέλησε να αγοράσει φωτογραφίας ηθοποιών εκ περιπτέρου, εις δε την δευτέραν διότι συμπεριεφέρθη απρεπώς εις τον κ. Μπιλλίνην Δημήτριον, κάτοικον Νεαπόλως". 

• "11.3.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Φ.Δ. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής διότι έπαιζε ποδόσφαιρο". 

•  "29.3.1966. Διά πράξεως του Συλλόγου επεβλήθησαν αι κάτωθι ποιναί: α) Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Λ.Π. 5ήμερος αποβολή και μείωσις της διαγωγής εις κοσμίαν διότι εξεφράσθη κατά τον αισχρότερον τρόπον ενώπιον συμμαθητών του και άλλων. β) Εις τον Φ.Χ. διήμερος αποβολή διότι ηθέλησε να αποκρύψει το γεγονός ότι εξεφράσθη ως εξεφράσθη ο ανωτέρω μαθητής και γ) Αυστηρά επίπληξις εις την μαθήτριαν της Β΄ τάξεως Β.Α. διότι δεν κατήγγειλεν εις τον Διευθυντήν αμέσως το παράπτωμα του συμμαθητού της".

•  "27.4.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Σ. και την μαθήτριαν Κ.Α. επεβλήθη η ποινή της 2ημέρου αποβολής διότικαθ'ην στιγμήν επερνούσε πλησίον ο ιερεύς Εμμ. Λαφούσηςείπον'παρ' τον παπά'"

•  "28.4.1966. Διά την αυτήν ως άνω αιτίαν ετιμωρήθη και η Δ.Α. της Β΄ τάξεως".

•  "11.5.1966. Επεβλήθη η ποινή της 4ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Γ΄ τάξεως Π.Γ. διότι κατά το μάθημα του κ. Πανουτσάκου ατακτούσε (ξερόβηχε) κατά τρόπον προκλητικόν".

• "26.6.1966. Σήμερον κατηγγέλθη υπό του καθηγητού κ. Βλαχοπούλου Παναγιώτου ότι ο μαθητής της Β΄ τάξεως Π.Μ. εβλασφήμησε τα θεία και διά τούτο ο Σύλλογος των κ.κ. καθηγητών εμείωσε την διαγωγήν του εις κοσμίαν".

Στα χρόνια της Εθνοσωτηρίου

Μια σύντομη καταγραφή που εγκαινιάζει την περίοδο της χούντας συνοψίζει συμβολικά τα ήθη της νέας εποχής: αγροφύλακες παρακολουθούν τις κινήσεις των μαθητών εκτός σχολείου, τους καταγγέλλουν στους δασκάλους τους και συμμετέχουν στις σχετικές ανακρίσεις που διενεργεί ο διευθυντής. Οι εξουσίες που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι των παιδιών πληθαίνουν και δεν σπανίζουν οι καλοθελητές, από τον παπά μέχρι τον πρόεδρο της κοινότητας, που με την παραμικρή ευκαιρία θα τρέξουν να τα καρφώσουν στη διεύθυνση του σχολείου. Άλλοτε γιατί τα παιδιά δεν επέδειξαν τη δέουσα ευλάβεια την ώρα του εκκλησιασμού, άλλοτε γιατί περιφέρονταν άσκοπα γύρω από το καφενείο, κάποτε γιατί τόλμησαν να βγουν στο δρόμο χωρίς την ποδιά, την κορδέλα ή το σχολικό σήμα. Βολεύονταν τότε πολλοί από τη μετατροπή των παιδιών σε πειθήνια στρατιωτάκια και έσπευδαν να βοηθήσουν το σχολείο στο κατασταλτικό του έργο. "Για το καλό των παιδιών", φυσικά, που ιδιαίτερα στις μικρές επαρχιακές πόλεις και τα χωριά αναγκάζονταν να ζουν υπό συνεχή επιτήρηση. 

Στο διάχυτο αυτό κλίμα τρομοκρατίας, όπου ο μεγάλος γινόταν καταδότης του μικρού συμπολίτη του, τα παιδιά καλούνταν να υιοθετήσουν αντίστοιχες πρακτικές στο εσωτερικό του σχολικού μικρόκοσμου: η τιμωρία τους ήταν παραδειγματική, όταν έβλεπαν κάτι "αξιόποινο" και δεν το κάρφωναν αμέσως στη διεύθυνση του σχολείου. Ταυτόχρονα, τα παιδιά πιέζονταν να εσωτερικεύσουν και να ακολουθήσουν ως αυτονόητο έναν κώδικα συμπεριφοράς που απαιτούσε από αυτά να ντύνονται, να κινούνται και να μιλούν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Οι παραβάτες εξοστρακίζονταν από τη μαθητική κοινότητα και η διαγωγή τους μειωνόταν με τις γνωστές δυσάρεστες συνέπειες. Το κόλπο δεν έπιανε πάντα, και δεν έπιανε σε όλους. Κάποια παιδιά αντιστέκονταν στις απαγορεύσεις κάνοντας καζούρα στο μάθημα, κυκλοφορώντας μετά τη δύση του ήλιου, ή, απλώς, καλύπτοντας τους "απείθαρχους" συμμαθητές τους. Ας δούμε πώς:

• "9.12.1967. Οι μαθηταί της Α΄ τάξεως 1) Δ.Ι. και 2) Τ.Π. απεβλήθησαν ο πρώτος επί 3ήμερον και ο δεύτερος επί 2ήμερον, διότι ομού μετέβησαν εις το κτήμα της Μαρίας χήρας Παν. Βατίστα εν Νεαπόλει και εισελθών εις το εν λόγω κτήμα ο πρώτος απέκοψε μανταρίνια, τα οποία έφαγαν μαζί ως κατηγγέλθη από τα Οργανα της Αγροτικής Ασφαλείας αυτοπροσώπως εμφανισθέντα ενώπιόν μου και απεδείχθη εκ της ενεργηθείσης υπ' εμού ανακρίσεως. Η έκτισις της ποινής άρχεται από της 11.12.1967. Ο Διευθυντής". 

• "19.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τας μαθητρίας της Δ΄ τάξεως του Γυμνασίου α) Κ.Ε. β) Κ.Α. και γ) Σ.Σ., διότι κατά την ώραν του μαθήματος των Θρησκευτικών εδημιούργουν τον χαρακτηριστικόν εκείνον κτύπον διά των μαθητικών των σημάτων, με αποτέλεσμα να παρακωλύεται η όλη διδασκαλία του μαθήματος".

• "29.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς της Ε΄ τάξεως Κ. και Π., διότι επέτρεψαν εις μαθητάς της τάξεώς των, όντες επιμεληταί, να παραμένουν εντός της αιθούσης διδασκαλίας των, προ της πρωινής προσευχής".

• "8.4.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς α) Ι.Μ. β) Β.Γ. και γ) Κ.Π., διότι κατά τον εκκλησιασμόν δεν παρηκολούθουν την θείαν λειτουργίαν μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας, τούτο δε κατηγγέλθη υπό του ιερέως".

• "17.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Γ. δι' ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του καθηγητού του Ευστρατίου Σταμάτη".

• "25.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους κάτωθι μαθητάς διότι εκυκλοφόρουν εις ώραν απηγορευμένην. 1) Τ.Γ. 2) Μ.Ι. 3) Μ.Γ. (της Γ΄ τάξεως) 4) Σ.Ν. 5) Χ.Π. 6) Κ.Γ. 7) Α.Π. (της Δ΄ τάξεως) 8) Κ.Π. 9) Μ.Γ. (της Ε΄ τάξεως) και 10) Κ.Θ. (της ΣΤ΄τάξεως)".

• "31.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της ΣΤ΄ τάξεως Ψ.Λ., διότι δεν εξετέλει επαρκώς τα καθήκοντά τουως επιμελητής της τάξεως, ήτοι δεν ανέφερεν τους φωνασκούντας μαθητάς κατά την είσοδον εις την τάξιν".

• "7.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Κ.Γ., διότι συνελήφθη εις πλαζ περί ώραν 9ην βραδυνήν".

• "23.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Ρ.Σ., διότι δεν απέδωσε τον κεκανονισμένον χαιρετισμόν εις την καθηγήτριαν του Γυμνασίου κυρίαν Βασιλικήν Καβουνίδου".

• "14.11.1968. Διά της υπ' αρ. 16/14.11.68 Πράξεως του Συλλόγου επεβλήθη η ποινή της 8ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Φ.Χ. και εμειώθη η διαγωγή του εις 'κοσμίαν'. Σχετική προς την ανωτέρω ποινήν είναι και η συνημμένη κατάθεσις μαθητών".

• "25.11.1968. Επιβάλλεται η ποινή της 3ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Μ.Σ. της Β΄ τάξεως δι' ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του Προέδρου της Κοινότητος κυρίου Αλεξανδράκη Παναγιώτου".

• "17.12.1968. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Α.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής διότι εβλασφήμησε τα θεία".

• "18.12.1968. Εις τας μαθητρίας α) Ψ.Π. της Δ΄ και β) Σ.Σ. της Ε΄ επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής, διότι καθ' υποτροπήν καθυστέρησαν κατά την πρωινήν προσευχήν και έπαρσιν σημαίας". 

• "15.1.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής, διότι κατά την ώραν του μαθήματος και ενώ η καθηγήτρια Δις Σφήκα Βασιλική, κατ' εντολήν του κ. Γυμνασιάρχου, συνίστα εις τας μαθητρίας περί της εμφανίσεως της κόμης των, η εν λόγω μαθήτρια απήντησε 'Θα σκεφθώ αν τα φτιάξω έτσι. Διότι έτσι τα έχω συνηθίσει'. Η καθηγήτρια συνέστησε εις την μαθήτριαν να εξέλθη της αιθούσης και εξερχομένη είπε 'Εσείς δεν είσθε αυτή που διατάσσει εδώ μέσα'".

• "25.2.1969. Εις τους μαθητάς 1) Δ.Γ. της ΣΤ΄ 2) Κ.Γ. της ΣΤ΄ 3) Σ.Χ. της ΣΤ΄ και 4) Χ.Π. της Δ΄ επεβλήθη η ποινή της αποβολής μιας ημέρας εκ του Σχολείου, διότι παρέβησαν τον κανονισμόν τούτου. Εις τον Κ.Γ. της Ε΄ επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής, λίαν επιεικώς, διότι κατά την Κυριακήν των Απόκρεων εφωράθη μεθύσκων".

• "3.3.1969. Εις την μαθήτριαν της Γ΄ τάξεως Α.Α. επεβλήθη η ποινή της 3ημέρου αποβολής, διότι εις παρατήρησιν του κ. Γυμνασιάρχου ως προς την ευπρεπή εμφάνισιν της κόμης της, ήρχισε να κάμη κριτικήν εντός της αιθούσης και παρουσία του κ. Ευστρατίου". 

• "4.4.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής, διότι την προηγουμένηνημέρανεφωράθη κυκλοφορούσα εις την πόλιν άνευ μαθητικής ποδιάς, κορδέλας και σήματος".

• "4.4.1969. Εις τον μαθητήν της Δ΄ τάξεως Μ.Κ. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής την 22.4.69, διότι κατά τας διακοπάς του Πάσχα εφωράθησυχνάζων εις καφενείον Κάμπου Βοιών χαρτοπαίζων".

• "6.6.1969. Εις τον μαθητήν Σ.Ν. της Ε΄ τάξεως επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ του Σχολείου, διότι κατά την ώραν των Αγγλικών κληθείς υπό της καθηγητρίας να επαναλάβη την μετάφρασιν ηρνήθη ειπών την φράσιν'το είπα μία φορά, δεν το ξαναλέω'".

• "28.6.1969. Η διαγωγή των μαθητών 1) Γ.Ν. της Α΄ 2) Α.Κ. της Β΄ 3) Δ.Ν. της Α΄ 4) Μ.Χ. της Β΄ εμειώθη εις κοσμίαν, διότι την 9ην εσπερινήν της 28.6.69 συνελήφθησαν εις Σφαιριστήρια".

Και η χούντα καλά κρατεί

Για λόγους που δεν μπορούμε εκ των υστέρων να υποθέσουμε, οι καταγραφές στο ποινολόγιο του Γυμνασίου Νεαπόλεως διακόπτονται απότομα στα μέσα του 1969. Λίγο καιρό μετά την πτώση της χούντας, η νέα διευθύντρια του σχολείου ανακαλύπτει το τετράδιο καταχωμένο σε κάποιο συρτάρι και αποφασίζει να εκμεταλλευτεί τα λευκά φύλλα του. Αλλά όσο περίεργο κι αν ακούγεται σήμερα, ο αέρας της μεταπολίτευσης δύσκολα ανιχνεύεται στις σελίδες αυτές της νέας εποχής. Τα παιδιά συνεχίζουν να τιμωρούνται για τους ίδιους λόγους και να υφίστανται τους ίδιους περίπου περιορισμούς. Με τη διαφορά ότι τώρα οι ποινές μειώνονται αισθητά, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι πολυήμερες αποβολές δίνουν τη θέση τους σε μια "αυστηρή επίπληξη". Ταυτόχρονα, κάποια παραπτώματα δίνουν δειλά το στίγμα των νέων καιρών: τα παιδιά τιμωρούνται γιατί πιάστηκαν στα πράσα την ώρα που κάπνιζαν ή γιατί τόλμησαν να εμφανιστούν στο σχολείο φορώντας δαχτυλίδι...

• "16.12.1975. Επιβάλλεται η ποινή μιας ημέρας εις τον Κ.Γ. της Γ΄ τάξεως, διότι ηνώχλει την ώραν των Ελληνικών με κάποιο σιδεράκι από στυλό".

• "20.2.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις την μαθητικήν κοινότητα της ΣΤ΄ τάξεως, διότι επραγματοποίησεν εκδρομήν χωρίς να ενημερώση την διεύθυνσιν και να λάβη άδειαν".

• "20.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Α.Α., διότι δοθέντος προχείρου διαγωνίσματος εις τα μαθηματικά έγραψεν αντί λύσεως φράσεις με περιεχόμενον δυσνόητον".

• "22.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τους μαθητάς της Γ΄ τάξεως 1) Γ.Δ. και 2) Μ.Ε., διότι συνελήφθησαν κυκλοφορούντες απηγορευμένην ώραν. Λόγω της Εθνικής Εορτής επεφυλάχθημεν εις την ανωτέρω ποινήν".

• "6.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον Κ.Ν. της Δ΄ τάξεως, διότι συνελήφθη κυκλοφορών απηγορευμένην ώραν (10 μ.μ.)".

• "7.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 2ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Γ.Ν., διότι εκυκλοφόρει ώραν απηγορευμένην (9 μ.μ.). Κατά πληροφορίας και την 5.4.76 ήτο παρέα με τον Κ.Ν., αλλά δεν απεκαλύφθη το όνομά του".

• "13.5.1976. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τους μαθητάς 1) Λ.Α. της Β΄ τάξεως 2) Τ.Π. της Β΄ 3) Ψ.Ν. της Β΄ 4) Μ.Ν. της Γ΄, διότι εκλείσθησανεις την τουαλέταν επί 1/2 ώρανκαπνίζοντες πιθανώς(εγένοντο αντιληπτοί λόγω οσμής) και 5) Μ.Δ. της Β΄ επί 4ήμερον, διότι έφυγεν από τον φωταγωγόν".

• "29.10.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Π.Μ., διότι εφόρει δακτυλίδιον".

• "1.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Σ.Ν. της Β΄ Λυκείου, διότι κατά την ώραν του μαθήματος της Γυμναστικής δρασκέλισε το κιγκλίδωμα του Σχολείου διά να πάρει την μπάλα, η οποία παίζοντάς την τους διέφυγε". 

• "9.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τους Π.Γ. και Κ.Ν. της Γ΄ Λυκείου διότι παραβιάζοντες τον κανονισμόν του Σχολείου ανέβαιναν από την κλίμακα την αριστεράν".

Ο Παπαδόπουλος και οι 70.000 «τεντιμπόιδες»

Αντίθετα από την καταθλιπτική εικόνα που αναδίνει το μαθητικό ποινολόγιο της δικτατορίας, οι μαθητές εκείνης της εποχής τόλμησαν εκείνο που δίσταζαν να πράξουν οι μεγαλύτεροι. Στην ιστορία έχει μείνει ως πρώτη και μοναδική μαζική αντιστασιακή πράξη των πρώτων χρόνων της δικτατορίας η σιωπηλή συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων λαού στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το Νοέμβρη του 1968.

Όμως η τιμή για το πρώτο μαζικό κράξιμο της χούντας ανήκει στους μαθητές της Αθήνας, τους οποίους συγκέντρωσε ο Παπαδόπουλος στο Παναθηναϊκό Στάδιο στις 21 Απριλίου του 1969 για να δώσει πανηγυρικό τόνο στη δεύτερη επέτειο του πραξικοπήματος. Το γεγονός έχει περάσει στα "ψιλά" της ιστορικής μνήμης, ίσως επειδή η αυθόρμητη αντίδραση των μαθητών αιφνιδίασε έως και τις αδύναμες ακόμα αντιδικτατορικές οργανώσεις, ίσως πάλι επειδή το "κράξιμο" συνοδεύτηκε από τις κλασικές εμπνεύσεις των νεαρών στα γήπεδα.

Η σκηνή, πάντως, διασώθηκε στον αντιστασιακό Τύπο της εποχής. Αντιγράφουμε από τον "Ριζοσπάστη (Μαχητή)" του ΚΚΕ Εσωτερικού (φύλλο Απρίλη 1969): "Η φοιτητική και μαθητική νεολαία που μαντρώθηκε στο Στάδιο (κάθε απουσία έπρεπε να δικαιολογηθεί με συμβολαιογράφο!) πέτυχε την οργανωμένη νίλα του Παπαδόπουλου, μόλις άρχισε να μιλάει. Αναγκάστηκε να διατάξει πειθαρχία, την οποία ανέλαβαν να επιβάλουν οι χιλιάδες χαφιέδες".

Περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκουμε στο "Θούριο" του Ρήγα Φεραίου(φύλλο 10, Απρίλης 1969): "Μεγαλειώδης αντιστασιακή εκδήλωση της μαθητικής νεολαίας στο Στάδιο και αντίστοιχο ξεφτέλισμα της χούντας και της τρομοκρατίας της. Οι κραυγές αποδοκιμασίας και το κατευθείαν βρισίδι των εκπροσώπων της τυραννίας ήταν μια συνεχής κατάσταση. Χαρακτηριστικά ο Παπαδόπουλος στα πρώτα 10 λεπτά της ομιλίας του δεν μπόρεσε να πει τίποτε άλλο από 'Δεν ... δεν θα δυνηθώ ... δεν θα δυνηθώ λέγω...' Στο τέλος αναγκάστηκε να επικαλεστεί διάφορα μέσα 'πειθαρχίας' αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όλο το Στάδιο βούιζε από τις παντοειδείς κραυγές αποδοκιμασίας. Μετά νεκρική σιγή κάλυψε την υπόλοιπη εκδήλωση, παρόλα τα σταματήματα του Παπαδόπουλου που περίμενε εναγώνια κάποιο χειροκρότημα. Οι χαφιέδες που ήταν σκορπισμένοι ανάμεσα στους μαθητές δεν μπόρεσαν, δεν τόλμησαν να πουν ή να κάνουν τίποτα, χάνοντάς τα από τη μαχητική διάθεση και τον όγκο των μαθητών".

Το ενθουσιώδες γηπεδικό κλίμα περιγράφει ο "Οδηγητής" της ΚΝΕ (φύλλο 6, Απρίλης 1969): "Με την εμφάνιση του 'μεγάλου πατέρα' στο Στάδιο τράνταξε ο κόσμος από το γιουχάισμα.Ο 'σωτήρας' σαν φρενοβλαβής που είναι εκνευρίζεται ακόμα περισσότερο. Καλεί συνεχώς στην 'τάξη' και απειλεί πειθαρχικές ποινές. Οι μαθητές απαντούν με ρυθμικές φωνές υπέρ... όχι φυσικά του 'σωτήρα', αλλά υπέρ του 'Ολυμπιακού'. Το τσούρμο των χαφιέδων δεν είναι σε θέση να επισημάνει τους 'αναρχικούς' γιατί όλοι οι μαθητές φωνάζουν γιουχαϊζοντας χωρίς διακοπή. Οι χαφιέδες φωνάζουν υπέρ του αρχηγού τους. Ο 'πατέρας' των Ελλήνων απειλεί: 'Αν ήμουν στην τάξη θα σας απέβαλα', λέει στους μαθητές".

Φυσικά ο Παπαδόπουλος δεν μπορούσε να "αποβάλει" όλους τους μαθητές της Αθήνας. Φρόντισε όμως να καταστήσει υπεύθυνους τους δασκάλους και τους καθηγητές για τα περαιτέρω. Ωστόσο το φιάσκο αυτής της "γιορτής" ήταν τόσο κραυγαλέο, ώστε δεν μπόρεσαν να το κρύψουν ούτε οι συντάκτες του παπαδοπουλικού"Πιστεύω", του πολύτομου δηλαδή αποθησαυρισμού των λόγων του δικτάτορα. Η ομιλία του εκείνης της μέρας έχει, βέβαια, ευπρεπιστεί, αλλά οι προπαγανδιστές του καθεστώτος δεν μπορούσαν να "λογοκρίνουν" τον αρχηγό. Έτσι περιλαμβάνεται και η αποκαλυπτική φράση "επιτρέψατέ μου εξ αρχής να σας καλέσω εις πειθαρχίαν, ίνα έχω την ευκαιρίαν, απευθυνόμενος προς σας, να σας είπω ό,τι μου επιβάλλει, εκ της θέσεως που μου δίδετε, το χρέος μου απέναντί σας".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

• Χ. Κάτσικα, Γ.Κ. Καββαδία "Η ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση. Η εξέλιξη των ευκαιριών πρόσβασης στην ελληνική εκπαίδευση (1960-1994)" (εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 1994). Η πρώτη τεκμηριωμένη προσπάθεια να ανατραπεί και στα ελληνικά δεδομένα ο μύθος της αξιοκρατικής επιλογής. Ο ρόλος των "αδιάφορων" μαθητών, οι μαθητές των "τελευταίων θρανίων".

• Χ. Κάτσικα, Γ.Κ. Καββαδία "Η ελληνική εκπαίδευση στον ορίζοντα του 2000" (εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 1996). Χαρτογράφηση μιας σειράς "παράδοξων" χαρακτηριστικών της ελληνικής εκπαίδευσης από δυο γνωστούς εκπαιδευτικούς μελετητές. Σε ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται η "αταξία" στο σχολείο και συσχετίζεται η παραβατικότητα των μαθητών με το κοινωνικό και το σχολικό περιβάλλον.

• "Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Συζητήσεις, κρίσεις, απόψεις 1956-1965" (έκδοση "Προοδευτική Παιδεία", Αθήνα 1966). Συλλογικό έργο που υπογράφεται από σημαντικούς αριστερούς διανοούμενους (Ρόζα Ιμβριώτη, Λίζα Κόττου, Κ. Σωτηρίου κ.ο.κ.) και καλύπτει τα χρόνια πριν από τη χούντα. Ανάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος της εποχής και προτάσεις για τη βελτίωσή του.

ΔΕΙΤΕ

"Νόμος 4.000" του Γιάννη Δαλιανίδη (1962). Τα "οργισμένα νιάτα" της εποχής των εμπορικών επιτυχιών της Φίνος Φιλμ, αντιμετωπίζονται με κούρεμα και διαπόμπευση βάση του απίθανου ειδικού νόμου "περί τεντιμποϊσμού".

"Το δέντρο που πληγώναμε" του Δήμου Αβδελιώδη (1986). Αταξίες δύο μαθητών στη Χίο του 1960 λίγο πριν τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

"Τέλος εποχής" του Αντώνη Κόκκινου (1994). Στα άγονα χρόνια της χούντας μια παρέα αγοριών και κοριτσιών, που τελειώνουν το σχολείο, προσπαθεί να σχεδιάσει ένα ελεύθερο μέλλον.

"Peppermint" του Κώστα Καπάκα (1999). Ένας σαρανταπεντάρης θυμάται τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Νοσταλγία, χιούμορ, συχνά πικρό, για την αθηναϊκή κοινωνία στα μετεμφυλιακά χρόνια.

(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 19/11/2000)

Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού

 

Δεύτερο live streaming – απευθείας από το Θέατρο Rex – Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη»

 

Κυριακή 25 Απριλίου, στις 21:00

Το Εθνικό Θέατρο με αφορμή τον εορτασμό των 195 χρόνων από την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου θα παρουσιάσει σε δεύτερο live streaming το κορυφαίο έργο του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με την ιδιαίτερη εικαστική ματιά του δημιουργεί μια σκηνική ατμόσφαιρα τελετουργίας θανάτου και ανάστασης. Η νέα ζωντανή μετάδοση της παράστασης αφιερώνεται σε μια ημέρα υψηλών συμβολισμών και θα πραγματοποιηθεί κατά την ημέρα της επετείου του ιστορικού συμβάντος, καθώς η Έξοδος είχε οριστεί για το διάστημα μεταξύ της νύχτας του Σαββάτου του Λαζάρου και της αυγής της Κυριακής των Βαΐων, 10ης και 11ης Απριλίου 1826.

Ο ποιητής ξεκινώντας από τον ηρωικό αγώνα των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) έως και το κορύφωμα της ηρωικής εξόδου, αναφέρεται στον αγώνα του ανθρώπου για την εξωτερική και εσωτερική ελευθερία του. Το έργο, το περίφημο «ποίημα του χρέους», δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έφτασε σ' εμάς σε χειρόγραφα αποσπάσματα, που συνθέτουν τρία Σχεδιάσματα.

Ο σκηνοθέτης σημειώνει χαρακτηριστικά:

“φος που πατί χαρούμενο τον αδι και το χάρο” / “Φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη και το Χάρο”

Πατριωτικός ύμνος ή φιλοσοφική ποίηση; Νεκρώσιμη ακολουθία ή τραγούδι ανάστασης; Ημιτελές αριστούργημα ή σκόρπιοι ανολοκλήρωτοι στίχοι;

Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι το ποιητικό έργο που απασχόλησε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο (1834-1847), εμπνευσμένο από την πολιορκία της πόλης του Μεσολογγίου και την ιστορική Έξοδο, τη νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. 

Ένα έργο για την ελευθερία, την αντίσταση και τον αγώνα του ανθρώπου να κρατήσει το πνεύμα του ελεύθερο ακόμα και στους πιο ζοφερούς καιρούς. Ένα ανολοκλήρωτο ποίημα που έχει αποτελέσει ένα από τα πιο εμβληματικά υλικά της νεοελληνικής γραμματείας και ένα από τα άτυπα μνημεία της ελληνικής επανάστασης του 1821.

 

Μέσα στο εργαστήριο του, με ατελείωτα σχεδιάσματα, ο Ποιητής κάνει διαδοχικές απόπειρες για να μιλήσει για τη δόξα του έθνους.

 

Πώς γεννιούνται τα έθνη; Είναι μυθικές κοινότητες που κατοικούν σε κάποιο ένδοξο παρελθόν; Είναι φαντασιακές κοινότητες που κατοικούν στα έργα κάποιων ποιητών; Ή μήπως είναι ένας τρόπος να έρθουμε πιο κοντά με τους ανθρώπους γύρω μας; Ένας τρόπος να βρουμε και να επινοήσουμε στοιχεία που μπορούν να μας ενώσουν αντί να μας κρατούν απομονωμένους; Είμαστε σε επαφή με την ιστορία ή μήπως προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν κοινό μύθο για να ανταπεξέλθουμε στη βία που είναι σύμφυτη με τη ζωή;

Πως κατασκευάζονται οι εθνικές ταυτότητες; Ποιά είναι τα υλικά τους; Οι επινοημένες παραδόσεις ενός ηρωικού παρελθόντος; Ο φόβος απέναντι σε μια επερχόμενη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης; Η πίστη σε ουτοπικές κοινότητες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας; 

Στη σκηνή του θεάτρου, ο Ποιητής αναμετριέται με τα υλικά του: τη γλώσσα, τους ανθρώπους, τα σύμβολα και την ιστορία. 

Χτίζει και γκρεμίζει το έργο του επιχειρώντας διαδοχικές εκδοχές δημιουργίας πάνω στο θέμα της ηρωικής Εξόδου.

Θάνος Παπακωνσταντίνου

 

Ταυτότητα παράστασης
Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Σκηνικός Χώρος - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση – Μουσική Διδασκαλία: Δημήτρης Σκύλλας

Σχεδιασμός Κίνησης: Αμαλία Κοσμά
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Σχεδιασμός Ήχου - Βοηθός Σκηνοθέτη: Φάνης Σακελλαρίου

Βοηθός Σκηνογράφου: Σπύρος Λουκίδης

Δραματολόγος Παράστασης: Ειρήνη Μουντράκη

Διανομή

Ο Ποιητής: Αντώνης Μυριαγκός

Η Μούσα: Αφροδίτη Αντωνάκη

Οι Πολιορκημένοι: (αλφαβητικά) Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας, Κλεοπάτρα Μάρκου, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Ελένη Μολέσκη, Μάριος Παναγιώτου, Άννα Πατητή, Νάνσυ Σιδέρη, Δανάη Τίκου

Μουσικοί επί σκηνής: 

Τρομπέτα: Στέφανος Δαφνής, Τρομπόνι: Χρήστος Γιάκκας, Τύμπανα – Κρουστά: Θοδωρής Βαζάκας, Πιάνο – Keyboard: Κριστίν Σωφρονίου

Για τη σύνθεση του κειμένου της παράστασης χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από τη μετάφραση των ιταλικών Στοχασμών του ποιητή από τον Διομήδη Βλάχο (Διονύσιος

Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (Β' Σχεδίασμα). Τα ιταλικά περικείμενα, εκδ. Γαβριηλίδη, 2008) και αποσπάσματα της εκδοχής του Ιάκωβου Πολυλά (Διονυσίου Σολωμού τα Ευρισκόμενα., Κέρκυρα 1859). 

Στη σελίδα προπώλησης εισιτηρίων θα είναι διαθέσιμο για ηλεκτρονική αγορά το πρόγραμμα της παράστασης σε ψηφιακή μορφή.

Στην παράσταση υπάρχει η δυνατότητα ελληνικών και γαλλικών υποτίτλων.

Η μετάφραση των γαλλικών υποτίτλων έγινε με τη συνεργασία του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου στο Παρίσι. 

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα livestream.n-t.gr  μέσω κωδικού πρόσβασης με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

Τιμή εισιτηρίου: 8€

Ώρα έναρξης: 21:00         

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Δύο μοναδικές LiveStreaming συναυλίες με δύο αγαπημένους καλλιτέχνες έρχονται το Σάββατο 24 και τη Δευτέρα 26 Απριλίου απευθείας από την κεντρική σκηνή του Gazarte! Το Σάββατο 24 Απριλίου στις 20:30 ώρα Ελλάδος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μοιράζεται νέες ιστορίες μέσα σε ένα electric solo πρόγραμμα και την Δευτέρα 26 Απριλίου στις 20:30 ώρα Ελλάδος, ο ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ με τη μπάντα του μας καθηλώνουν με την αμεσότητα των στίχων και τη δύναμη της μουσικής!

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Electric Solo Σάββατο 24 Απριλίου 20:30 - PreShow 21:00 - LiveStreaming   See More Book Now

ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ FULL BAND Δευτέρα 26 Απριλίου 20:30 - PreShow 21:00 - LiveStreaming

 

ΠΛΑΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

Το ελληνικό θεατρικό έργο επιστρέφει στο ραδιόφωνο!

«To Τάβλι»

Του Δημήτρη Κεχαίδη

Δευτέρα 26/4 στις 9:00μμ

Δωρεάν είσοδος!

«Το τάβλι» είναι μία κωμωδία χαρακτήρων, στην οποία αποδίδεται γλαφυρά η νεοελληνική πραγματικότητα και το ενδόμυχο όνειρο του νεοέλληνα «να πιάσει την καλή».

Ο Φώντας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) και ο Κόλιας (Ιεροκλής Μιχαηλίδης) δυο φίλοι και κουνιάδοι, κάθονται ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο, την ώρα του ιερού απογευματινού καφέ στη βεράντα τους και συζητούν για το πως θα πιάσουν την καλή και θα γλυτώσουν από τη φτώχεια τους. Το σχέδιο «όπως πάντα» καλά οργανωμένο και σίγουρο, μας δείχνει όλο το νεοελληνικό όνειρο που πλάθεται από ευτελή υλικά.

Οι δυο ήρωες μας, ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας και ο  Κόλιας, πρώην αντιστασιακός και νυν λαχειοπώλης, ονειρεύονται να στήσουν μαζί μια κομπίνα, με στόχο τα μεγάλα κέρδη και την είσοδο στην υψηλή κοινωνία. Δύο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί, οικείοι, αναγνωρίσιμοι, τραγικοί και κωμικοί συνάμα, συνοψίζουν την ουσία της νεοελληνικής φιλοσοφίας. 

 

Το "Τάβλι", είναι έργο προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο,  ανέβηκε πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972, μεσούσης της δικτατορίας, σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνιστές τον Νικήτα Τσακίρογλου ως Φώντα και τον Γιάννη Μόρτζο ως Κόλια.

Από τότε, παρουσιάζεται συχνά στις θεατρικές σκηνές, γεγονός που καταδεικνύει την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα στη νεοελληνική νοοτροπία. 

Το podcast της παράστασης θα παραμείνει για μια εβδομάδα στο site του σταθμού διαθέσιμο για ακρόαση. Μετά το τέλος της εβδομάδας θα ενοικιάζεται με μια συμβολική τιμή και τα ποσοστά των εκτελεστικών δικαιωμάτων θα αποδίδονται σε όλους τους συντελεστές μέσω συμφωνίας του Αθήνα 9. 84 με τις εταιρίες πνευματικών δικαιωμάτων.

Τα έργα ηχογραφούνται μέσα στο σταθμό, σε ειδικά διαμορφωμένο στούντιο από τον ηχολήπτη του Αθήνα 9. 84, Πάνο Αργύρη.

Στο site του σταθμού (www.athina984.gr), το έργο «Το τάβλι» - όπως και όλα τα θεατρικά έργα - την ώρα της ραδιοφωνικής του μετάδοσης, θα συνοδεύεται από βίντεο οπτικής ερμηνείας στη νοηματική γλώσσα και πρόσθετους εξειδικευμένους υπότιτλους για κωφούς και βαρήκοους.

Όλοι οι συντελεστές των παραστάσεων τηρούν τα μέτρα ασφαλείας/προστασίας και πριν τις ηχογραφήσεις κάνουν rapid test, σε συνεργασία με τα Πρότυπα Ιατρικά Διαγνωστικά Κέντρα Medicity".

Κείμενο : Δημήτρης Κεχαΐδης

Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Με τους: Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Γεράσιμο Σκιαδαρέση

Εκτέλεση Παραγωγής :

Συντονισμός Project : Μαργαρίτα Μυτιληναίου

Ηχολήπτης : Πάνος Αργύρης

Γραφιστική Επιμέλεια: The Button Design

Επικοινωνία: Γραφείο Τύπου 9.84

 

ARC DANCE FESTIVAL14Online edition

TIME TO DANCE

Από 22 έως 30 Μαΐου 2021

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

φιλοξενεί το #arcfest14που θα μεταδοθεί ζωντανά
μέσω διαδικτύου:

www.arcfordancefestival.gr

www.dithepi.gr

και FB Page “ARC FOR DANCE FESTIVAL”

 

Το 2021, το ARC14 δηλώνει ότι, τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΧΟΡΟ.

Κατανοούμε τον χρόνο μέσω των σωμάτων μας, μετράμε τη ροή του μέσω της κίνησής μας, οι αναμνήσεις μας είναι ίχνη της σχέσης μας προς αυτόν, τον πραγματώνουμε μέσω της παρουσίας μας και της βούλησής μας κι έτσι αναδύεται ως η κατάλληλη στιγμή για κάθε πράγμα και κάθε πράξη – αυτό δηλαδή που οι αρχαίοι Έλληνες εννοούσαν με τη λέξη καιρός.

Γηγενείς κοσμολογίες αφηγούνται και τιμούν το συνεχές χώρου-χρόνου μέσω του χορού, μέσω της κίνησης του σώματος, της παραστατικής τελετουργίας.

Επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την ψευδαίσθηση του χρόνου ως το αποκύημα της ανημπόριας μας να αντιληφθούμε και να συναισθανθούμε κάθε κινούμενη λεπτομέρεια του κόσμου ταυτόχρονα.

Τη φετινή χρονιά, το ARC14 στοχάζεται πάνω στον χορό από τη σκοπιά του πλέον ζωτικού αλλά και λιγότερο ορατού στοιχείου του: του χρόνου.

Μία επιλογή που, εν μέσω της πανδημίας, απαντά άμεσα σ’ αυτή την αλλόκοτη αίσθηση πως ο χρόνος βρίσκεται ταυτόχρονα σε αναστολή και σε επιτάχυνση.

Μία επιλογή που φιλοδοξεί να μας παρασύρει σε μια πιο ευχάριστη αίσθηση ζωής, πέρα από τα όρια του χώρου και μέσα στις ροές του χρόνου.

 

Στο πλαίσιο της εναρκτήριας δράσης ARC_primemovers (22-23/5), η νέα γενιά των Ελλήνων χορογράφων μεταγράφει την τραυματική εμπειρία της πανδημικής κρίσης και της αναστολής της αλληλεπίδρασης των σωμάτων, και οραματίζεται το μέλλον της κίνησης, τον χώρο της οικειότητας και τον χρόνο της απώλειας μέσα από νέα έργα μικρού φορμά (σόλο ή ντουέτα). Στο πλαίσιο του ARC_dialogues, οι δημιουργοί μοιράζονται τις διεργασίες που οδηγούν τα έργα τους σε διαδοχικές συνομιλίες τους με τη χορογράφο Χρυσάνθη Μπαδέκα.

Ο πυρήνας του Φεστιβάλ ARC_MAINFEST (27–30/05)εστιάζει στην πρωτογενώς καθοριστική σχέση όλων των σωμάτων με τον χρόνο και τη μοναδική δυνατότητα του χορού να τη διηγηθεί. Μέσα από επτά έργα –τα τέσσερα στην παγκόσμια πρεμιέρα τους στην Αθήνα– το ARC14 καλεί δημιουργούς και κοινό να συναντηθούν σε μια τελετουργία διπλής κατάφασης: ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΧΟΡΟ και ΧΟΡΟΣ ΓΙΑ (ΤΟΝ) ΧΡΟΝΟ.

Τέλος, το διήμερο του εκπαιδευτικού ARC_hothouses(28–29/05)οι επαγγελματίες του χορού εμβαθύνουν στις εξελίξεις στον τομέα του χορού, μελετούν τις αναδυόμενες διεθνείς τάσεις και πειραματίζονται σε νέα χορευτικά ιδιώματα, μέσα από ειδικά σχεδιασμένα workshops που θα πραγματοποιηθούν στο χώρο του DanceCulturalCentre,Πειραιώς 76, Αθήνα.

Μετά την  περσινή πετυχημένη διοργάνωση online από τους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά για δεύτερη φορά φέτος, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΘΕΠΕ κ. Λευτέρης Γιοβανίδης παραχωρεί τo Θέατρο για την 14^η διοργάνωση.

To «Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού ARC FOR DANCE FESTIVAL»
υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΑΤΤΙΚΗ 2014-2020» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) και από εθνικούς πόρους.

Στο πλαίσιο υλοποίησης του «14ου Διεθνούς Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού ARC FOR DANCE FESTIVAL» υπάρχει μέριμνα για την τήρηση των όρων προσβασιμότητας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η προσβασιμότητα των ΑμεΑ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ARC_MAIN FEST

 

 

ΠΕΜΠΤΗ 27/05

Τίτλοςέργου: EverAfter(ΠΡΕΜΙΕΡΑ)

Όνομα ομάδας: Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Διάρκεια έργου: 40΄

Το έργο υλοποιήθηκε με την οικονομική ενίσχυση του ΥΠΠΟΑ, στο πλαίσιο επιχορηγήσεων 2019-2020

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/05

Τίτλοςέργου: Funky Turnand/orLegallyLive(ΠΡΕΜΙΕΡΑ)

Χορογράφος: Zωή Δημητρίου

Διάρκειαέργου: 40΄

 

Τίτλοςέργου: Things move but they do not say anything

Χορογράφος: PolianaLima (BRA)

Διάρκεια έργου: 40΄

ΣΑΒΒΑΤΟ 29/05

Τίτλοςέργου: Why should it be more desirable for green fire balls to exist than not?

Χορογράφος: Γεωργία Βαρδαρού

Διάρκεια έργου: 40΄

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 30/05

Τίτλοςέργου: Dare to be together(ΠΡΕΜΙΕΡΑ)

Όνομα ομάδας: Αλέξης Κυριακούλης

Διάρκεια έργου: 10΄

Τίτλος έργου: Enchanté(ΠΡΕΜΙΕΡΑ)

Όνομα ομάδας: Νατάσα Φραντζή

Διάρκεια έργου: 10΄

Τίτλος έργου: Somiglianza

Όνομα ομάδας: KOR’SIA

Διάρκεια έργου: 15΄

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ARC_HOTHOUSES

 

“Personalmovement” (Προσωπική κίνηση)
Workshop με τη Γεωργία Βαρδαρού
Ημερομηνία: 28/ 05/2021
Ώρα: 12:00-15:00
Τόπος:Dance Cultural Centre

“Corporalwritings” (Σωματικέςγραφές)
Workshop με τους Mattia Russo & Antonio de Rosa (KOR’SIA)
Ημερομηνία: 29/ 05/2021
Ώρα: 12:00-15:00
Τόπος:Dance Cultural  Centre

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 

22-23/05
ARC_PRIMEMOVERS&ARC_DIALOGUES

27–30/05
ARC_MAINFEST

ΠΕΜΠΤΗ27/05

Τίτλουςέργου:EverAfterΠΡΕΜΙΕΡΑ

Όνομα ομάδας:Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Διάρκεια έργου:40΄

Το έργο “EverAfter” ξεκίνησε ως αναστοχασμός της έννοιας, εμπειρίας και ιστορίας του θανάτου μέσα από τον χορό – ο μακάβριος χορός (dancemacabre) της ύστερης μεσαιωνικής αλληγορικής εικονογραφίας, ο χορός στους πίνακες του Πίτερ Μπρέγκελ, ο μεταθανάτιος χορευτικός θρήνος στα ρομαντικά μπαλέτα, ο αργός θάνατος στη διάψευση των μοντερνιστικών ουτοπιών, η σκοτεινή του ανάμνηση στον απόηχο του τέλους των μεγάλων αφηγήσεων.

Χωρίς στόχους μεγαλεπήβολους και με συνείδηση της συντριπτικής καθολικότητας και ευρύτητας του θέματος, το έργο χρησιμοποίησε την κλίμακα και τα κινητικά υλικά της ίδιας της χορευτικής ομάδας. Τη δαιδαλώδη επιτελεστική περιπλάνηση ανάμεσα σε διαφορετικές εμπειρίες, γνώσεις και ιστορίες προκειμένου να εγγραφούν στο παρόν κοινές και διαφορετικές αναπαραστάσεις για τον θάνατο, προκειμένου να αναδυθεί η τραυματική σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο.Η ίδια η διαδικασία της δημιουργίας του έργου, οι πρόβες, οι αλλαγές, οι μικρές χειρονομίες που απορρίφθηκαν ως παράσταση αλλά παρέμειναν ως ανάμνηση, οι διαδοχικές επιλογές, συγκρότησαν σταδιακά τη «ζωή» του έργου μέσα από ένα σχήμα ενδεχομένως παράδοξο αλλά και λυτρωτικό.

Όπως σημειώνει η χορογράφος του “EverAfter”: «Σε κάθε απόπειρα να συλλάβουμε το “μετά” επιστρέφουμε διαρκώς σε εκείνο το “πριν” που εξηγεί την ασυμμετρία ανάμεσα στην εμπειρία του παρόντος και την προσδοκία του μέλλοντος. Το “ες αεί” αποτελεί για μας μια μεταφορά για όσα δεν γίνονται γνωστά μετά το τέλος της ζωής ενός έργου».

 

Σύλληψη/ Χορογραφία: Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Δραματουργός: Αναστάσιος Κουκουτάς

Μουσική: Γιώργος Πούλιος

Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα

Κουστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Φωτισμοί:ΕλίζαΑλεξανδροπούλου

Βοηθός χορογράφου: Ασπασία Μαρία Αλεξίου

Εκτέλεση Παραγωγής: Αγγέλικα Σταυροπούλου

Ερμηνεία: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Γαβριέλλα Αντωνοπούλου, Άρης Παπαδόπουλος, Ιωάννα Τουμπακάρη

Το έργο υλοποιήθηκε με την οικονομική ενίσχυση του ΥΠΠΟΑ, στο πλαίσιο επιχορηγήσεων 2019-2020.

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/05

Τίτλοςέργου: FunkyTurnand/orLegallyLive          ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Χορογράφος: ZωήΔημητρίου

Διάρκεια έργου: 40΄

Με την εγκαθίδρυση των τεχνικών δειγματοληψίας (sampling) και την ψηφιακή τεχνολογία, ακόμη και η πιο ανεπαίσθητη χειρονομία μπορεί να αποκτήσει τη δική της ζωή και να γίνει η βάση για τη δημιουργία διαρκώς νέων επαναλήψεων και αντηχήσεων. Το “FunkyTurnand/orLegallyLive” είναι μια παράσταση χορού που υιοθετεί την επιστημολογία των μέσων και υποστηρίζει την άποψη ότι το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγής δεν μπορεί να ξεφύγει από την τεχνολογική κυριαρχία που καθορίζει σε σημαντικό βαθμό την αισθητική διάσταση. Ποιος είναι ο τόπος ‘καταγωγής’ και πώς μπορούμε –αν μπορούμε– να ανιχνεύσουμε τις πολλαπλές μετατοπίσεις και αντηχήσεις του στο μέλλον;

Ανιχνεύοντας τη γενεαλογία του κινητικού υλικού της χορευτικής ποπ κουλτούρας και χρησιμοποιώντας τεχνικές οικειοποίησης, η Δημητρίου επιχειρεί να ζωντανεύσει εικόνες με ένα τεχνολογικά εμπνευσμένο λεξιλόγιο κίνησης προκειμένου έτσι να διερευνήσει πώς οι χειρονομίες θα μπορούσαν να φορτιστούν περαιτέρω σημειολογικά και εκφραστικά. Μέσα στον ταχύτατα μεταβαλλόμενο ρυθμό της εικονικής μας πραγματικότητας, η Δημητρίου διαλέγει την επιβράδυνση και την επιμονή στη διεύρυνση της λεπτομέρειας, μια πορεία που εκφράζει την επιθυμία για επιστροφή σε ένα πιθανά χαμένο μέλλον.

Η παράσταση “FunkyTurn and/orLegally Live” πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Με την υποστήριξη του Κινητήρα και TrinityLaban.

Σύλληψη/Χορογραφία/Καλλιτεχνική Διεύθυνση:Ζωή Δημητρίου

Δραματουργία/Κείμενο:Ζωή Δημητρίου

Περφόρμανς:Ζωή Δημητρίου

Σύνθεση/Ηχητικός Σχεδιασμός:SamHayden

Σκηνικά:ΜάρωΜιχαλακάκου

Φωτισμοί:ΤάσοςΠαλαιορούτας

Γραφιστική Επιμέλεια/Βίντεο: Μαριλένα Αλιγιζάκη

Διεύθυνση και ΕκτέλεσηΠαραγωγής:ΡέναΑνδρεαδάκη

Eυχαριστούμε τους/τις: Γιώργο Βαλαή, VoltnoiBrege, SakisBwana, Δημήτρη Έξαρχο, Joe Kelleher, Nicholas Minns, Αλεξία Μπεζίκη, Paddy Randal, Serena Ruth, Peter Von Salis, Simone Sistarelli, JacopoZecchi.

 

Τίτλοςέργου: Things move but they do not say anything

Χορογράφος: Poliana Lima (BRA)

Διάρκεια έργου: 40΄

To“Thingsmovebuttheydonotsayanything” είναι ένα χορευτικό κομμάτι για τη γλώσσα των σωμάτων και το σώμα της γλώσσας. Εκτελεσμένο από γυναίκες χορεύτριες, το κομμάτι εκτυλίσσεται χωρίς να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους – τουλάχιστον όχι σωματικά – και μέσα από τους ήχους που παράγουν τα σώματά τους καθώς κινούνται όλες μαζί, σε μία συν-κίνηση, σε μία συν-παρουσία ομοφωνίας.

Ντυμένα με γκλίτερ και λουσμένα στην αύρα μεταβαλλόμενων φωτισμών, τα σώματα αυτά είναι διαρκώς στραμμένα προς το (όποιο) κοινό καθώς στέκονται και σείονται και συστρέφονται, διατηρώντας ταυτόχρονα το καθένα τη θέση του. Η σχεδόν αρχαϊκή αίσθηση της ισχυρής γυναικείας παρουσίας εκπέμπεται μέσω της τελετουργικής τους κίνησης – έτσι όπως την επαναλαμβάνουν και μετατοπίζουν και επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά. Ο ρυθμός και ο σταδιακός μετασχηματισμός δίνουν στο κομμάτι μια οργανική αίσθηση, σαν να γινόμαστε μάρτυρες μιας βλάστησης ή κάποιου καιρικού φαινομένου ή της κίνησης ενός σμήνους.

Η χορογραφία παραπέμπει στη συλλογική χειραφέτηση και την ποιητική των σωμάτων ως διαύλων που απηχούν φωνές του παρελθόντος και ενοράσεις του μέλλοντος, των σωμάτων που προβάλλουν και διαδίδουν αξιώσεις, ιστορίες, παρουσία, χρόνο.

Ιδέα, χορογραφία και σκηνοθεσία:PolianaLima

Βοηθός χορογράφος:LucasCondró

Σχεδιασμός Φωτισμού:CarlosMarquerie

Σχεδιασμός ήχου:ArneBock

Κοστούμια:AnaïsZebrowski

Βοηθός σχεδιασμού κοστουμιών:DiegoCarrascoPulido

ÁlvaroGomezPidal, AlexisDelgadoBúrdalo

Χορεύουν:CláudiaBosch, LauraCardona, AdaContinente, CarlaDiego, NataliaFernandes, CrisManso, DanielleMesquita, ClaraPampyn, AlmudenaPerez, IsabelaRossi, MaddiRuizdeLoizagayAinhoaUzandizaga

ΓραφείοΤύπου:Cultproject

Παραγωγή:IsabellaLima

Τεχνικόςσυντονισμός:CristinaBolívar

Συμπαραγωγή:Teatros del Canal, Teatro Municipal do Porto / DDD - Festival Dias da Dança, CND/Pantin y Porosus Fonds de Dotation

ΣΑΒΒΑΤΟ29/05

Τίτλοςέργου: Why should it be more desirable for green fire balls to exist than not?

Χορογράφος: ΓεωργίαΒαρδαρού

Διάρκεια έργου: 40΄

 

 «Στο “Whyshoulditbemoredesirable…” η Βαρδαρού αποκαθιστά την πρωτοκαθεδρία του χορού, εισάγοντας στον χώρο μεταξύ ερμηνευτή και ακροατηρίου –εκεί, δηλαδή, όπου συμβαίνει ο χορός– μια διφορούμενη διάσταση στην οποία μπορούμε να αναζητήσουμε, συνειδητά ή ασυνείδητα, αυτό που επιθυμούμε.» — writingaboutdance, NicholasMinns, 1/11/2019

Το “Why should it be more desirable for green fire balls to exist than not?” (Γιατί να είναι πιο επιθυμητό να υπάρχουν πράσινες φλογόμπαλες παρά να μην υπάρχουν;) είναι ένα χορευτικό σόλο σε σύμπραξη με τον εικαστικό DavidBergé. Εικόνες και κινήσεις αλληλοεπικαλύπτονται για να δημιουργήσουν έναν χώρο όπου το κοινό μπορεί να διαβάσει τις προβολές, τον χορό και την εφήμερη σχέση μεταξύ τους.

Η χορογράφος, Γεωργία Βαρδαρού, σημειώνει για το έργο:

«Πόσο παιγνιώδης μπορεί να είναι η δημιουργία του εννοιολογικού πλαισίου μιας εικόνας με τη βοήθεια της γλώσσας του χορού; Καθίστανται εύπλαστες οι σημασίες δίπλα σε ένα σώμα που κινείται; Πώς διηγείται ένα σώμα; To εννοιολογικό πλαίσιο αναδεικνύει ή αποδυναμώνει τη σημασία των όσων βλέπουμε επί σκηνής; Τι συμβαίνει στον χώρο ανάμεσα στην αντίληψη του ερμηνευτή και σε αυτή του κοινού; Ίσως είναι ακριβώς αυτός ο χώρος, μεταξύ των διαφορετικών αντιλήψεών μας, όπου επιτελείται ο χορός.

Σύμφωνα με τον CarlGustavJung, τα ΑΤΙΑ διεγείρουν συνειδητές και ασυνείδητες φαντασιώσεις. Ίσως οι χορευτικές κινήσεις μπορούν κι αυτές να θεωρηθούν ένας τρόπος να αναλογιστούμε εάν κάποιος βλέπει αυτό που βλέπει επειδή είναι πράγματι εκεί ή επειδή «κάποιο αρχέτυπο τού γεννά αυτή τη θέαση» Οι Ιπτάμενοι δίσκοι του Jung είναι ένα βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό για αυτό το έργο, ο τίτλος του οποίου είναι αντλημένος κατά το ήμισυ από αυτό το βιβλίο και αναφέρεται στη γενική ομολογία ότι είναι πιο επιθυμητό να υπάρχει κάτι (στην περίπτωση του βιβλίου, οι ιπτάμενοι δίσκοι) παρά να μην υπάρχει. Αν υποθέσουμε ότι αυτού του είδους η επιθυμία αποτελεί μέρος του μηχανισμού παρακολούθησης μιας παράστασης χορού, τότε θα μπορούσαμε επίσης να υποθέσουμε ότι, ενώ παρακολουθούμε τον χορό, αναζητούμε διαρκώς κάτι, συνειδητά ή ασυνείδητα».

 

Χορογραφία και Χορός: Γεωργία Βαρδαρού

Σκηνογραφία:DavidBergé

Σχεδιασμός Φωτισμού:AnaRovira

Φωτογραφίες:DavidBergé, ΕλίναΛούκου, Αγνή Παπαδέλη Ροσσέτου

Μουσικά κομμάτια:LaurelHalo

Καλλιτεχνικός σύμβουλος:MarcVanrunt

Παραγωγή:Kunst/Werk, Αμβέρσα

Residencies:LaCaldera, ElGraner, Βαρκελώνη

Με την υποστήριξη του:DanceUmbrella

Ευχαριστίες:SalvaSanchis

ΚΥΡΙΑΚΗ30/05

Τίτλοςέργου: Daretobetogether               ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Όνομα ομάδας: Αλέξης Κυριακούλης

Διάρκεια έργου: 10΄

Το έργο “Daretobetogether”αποτελεί μια χορευτική σπουδή πάνω στην εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων και τις αντίστοιχες μεταβολές στην ψυχοσύνθεση των εμπλεκομένων σε αυτές.

Ενώ οι άνθρωποι μοιάζει να λειτουργούν καλύτερα και να προχωρούν μακρύτερα μέσα από τις σχεσιακές διεργασίες, την εγγύτητα και την ανταλλαγή, το αίτημα της ατομικότητας προβάλλει πάντα, σχεδόν αναπόφευκτα, διεκδικώντας ικανοποίηση και τα ηνία κάθε συνεύρεσης.

Ενώ είναι αλήθεια ότι καθένας εισέρχεται και αποχωρεί μόνος του από το πολύπλοκο τελετουργικό της ύπαρξης, είναι εξίσου αλήθεια ότι το καθημερινό βίωμα γίνεται εφικτό χάρη στους πολλούς τρόπους με τους οποίους συναισθανόμαστε τους άλλους και μοιραζόμαστε τα χαρακτηριστικά της μοναδικής εμπειρίας μας.

Ο χορογράφος και διαμεσικός καλλιτέχνης Άλεξ Κυριακούλης στοχάζεται πάνω στην τόλμη της συνύπαρξης και της συνένωσης, στις συνάψεις που τροφοδοτούν τα αγγίγματα και τη νοηματοδότηση που πετυχαίνουν τα αγκαλιάσματα· χορογραφεί φωτίζοντας την έκδηλη ανάγκη του σώματος να «γίνεται» μαζί με άλλα σώματα, ακόμη και αν αυτό δεν συμβαίνει παρά «ανάμεσα», στο διάστημα που χωρίζει τα δύο θεμελιώδη σημεία μοναξιάς, τη γέννηση και τον θάνατο. Όπως σημειώνει ο ίδιος με αναφορά την ιδιαίτερη συνθήκη της απομόνωσης που διανύουμε: «Ένας δάσκαλός μου είχε πει, “ο άνθρωπος έρχεται και φεύγει μόνος”. Ας βρούμε, λοιπόν, τον τρόπο που θα αλλάξει η ενδιάμεση πορεία της ζωής μας».

Χορογραφία:Άλεξ Κυριακούλης

Ερμηνεία / Συνδημιουργία: Κατερίνα Μαγεράκη, Πέτρος Τσοφύλλας, ΝόνηΜπούφη

Σκηνογραφία / StageManager: Παρασκευή Χιονίδου

Φωτισμοί:Άλεξ Κυριακούλης

Με την υποστήριξη:DanceCulturalCentre

Τίτλος έργου: Enchanté                ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Όνομα ομάδας: Νατάσα Φραντζή

Διάρκεια έργου: 10΄

Κάθε φορά που συστηνόμαστε σε κάποιον επαγγελματικά, ερωτικά ή φιλικά, υπάρχει μια ενδόμυχη λειτουργία που μας κατευθύνει στο ποια από τα χαρακτηριστικά του εαυτού μας θα προβάλλουμε. Αυτός ο διαρκής επαναπροσδιορισμός του εαυτού στη διάδρασή του με τους άλλους, σε μια εποχή μάλιστα που η εικόνα καθίσταται πιο αντιπροσωπευτική από την ουσία, αποτελεί μια εξαιρετικά στρεσογόνα διαδικασία η οποία τείνει να αντικαταστήσει τελικά το πραγματικό βίωμα. Με τα λόγια του ΧόρχεΜπουκάι:

Ήταν μια φορά… «μια φορά»
που από το πολύ που τη διηγήθηκαν
ακούστηκε τόσες φορές...
που έγινε πραγματικότητα.

Τι γίνεται όταν στην πληθωριστική αυτή εναλλαγή εαυτών χάνεται η ταυτότητα;

Το “Enchanté”αποπειράται να μελετήσει το δύσκολο αυτό ερώτημα μέσα από μια κινητική έρευνα. Προτείνει ένα ταξίδι με μία αφετηρία και πολλούς διαφορετικούς προορισμούς όπως αυτοί προκύπτουν μέσα από τις συνειρμικές και ενστικτώδεις αντιδράσεις των χορευτών σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Η γλώσσα που το ίδιο το σώμα κάθε φορά παράγει, ρεαλιστική ή σουρεαλιστική, αφηγείται διαφορετικές ιστορίες, με ή χωρίς λογική σύνδεση. Στην πολυπόθητη ελευθερία έκφρασής του πολλαπλές «πραγματικότητες» συγκρούονται, ενίοτε αλληλοακυρώνονται, εγκλωβίζονται στο συνεχές της ανερμάτιστης πολυμορφικότητας που μπορεί να μην είναι παρά ο πλήρης, αδιέξοδος κατακερματισμός του περιεχομένου.

Ιδέα / Χορογραφία: Νατάσα Φραντζή

Ερμηνεία / Συνδημιουργία: Απόστολος Κουσίνας, Λουκάς Θεοδοσόπουλος

Φωτισμοί:Άλεξ Κυριακούλης, Νατάσα Φραντζή

Με την υποστήριξη:Dance Cultural Centre 

Τίτλος έργου: Somiglianza

Όνομα ομάδας: KOR’SIA

Διάρκεια έργου: 15΄

Το “Somiglianza” είναι μια παράσταση με ονειρική, σαγηνευτική και εκκεντρική ατμόσφαιρα. Χρησιμοποιεί στοιχεία από τον κόσμο του κινηματογράφου και της φωτογραφίας για να μεταφράσει με σαρκαστική διάθεση το “L’après-midid’unfaune” σε μουσική του ClaudeDebussy, την πρώτη χορογραφική σύνθεση με την οποία ο VaslavNijinsky άνοιξε τις πύλες της νεωτερικότητας. Οι δύο χορογράφοι –εδώ και ερμηνευτές– συνδυάζουν την κλασική εικονογραφία με τον κόσμο των ονείρων, του σαρκασμού και της λαμπερής αίγλης με εξαιρετική χάρη. Το παράδοξο της ακινησίας, που εισήγαγε ο Nijinsky για να εκφράσει τις καταχρήσεις της σάρκας και του πόθου, μετατρέπεται σε ένα παιχνίδι στατικής και δυναμικής ισορροπίας που παραπέμπει στη συγχρονισμένη κολύμβηση των αμερικανικών Aqua-Musicals, όταν μεσουρανούσε η EstherWilliams στα τέλη της δεκαετίας του ’40.

Ο Φαύνος, ψηλός και μεγαλοπρεπής, με μια μακριά τουνίκ από λευκή δαντέλα, είναι στεφανωμένος με λουλούδια σαν άλλος ερμαφρόδιτος Farinelli, ενώ οι Νύμφες, λίγο σαν γοργόνες και λίγο σαν τις κοπέλες των αλλοτινών τολμηρών φωτογραφιών πιν-απ, χάνουν το φύλο τους καθώς ενσαρκώνονται από χορεύτριες και από χορευτές. Η απόδοση των DeRosa και Russo είναι ένα είδος ποπ ονείρου – μικρά και σύντομα στιγμιότυπα κινηματογραφικής λαμπρότητας, όπου η αποθέωση της σεξουαλικότητας και του αισθησιασμού προκύπτει μέσα από τον συνδυασμό της χάρης με την ποιητική ανευλαβικότητα.

Χορογραφία: KOR´SIA Antonio de Rosa, Mattia Russo

Μουσική: Claude Debussy, Prélude à l'après-midi d'un faune

Κοστούμια: KOR´SIA και Vanesa Soria Lima

Σκηνογραφία: KOR´SIA

ΣχεδιασμόςΦωτισμού: Mattia Russo, Antonio de Rosa

Κείμενο: Celia Zaragoza

Χορεύουν: Astrid Bramming, Giulia Russo, Alejandro Moya, Mattia Russo, Antonio de Rosa

 

28/05
ARC_HOTHOUSES

 

“Personalmovement” (Προσωπικήκίνηση)

Workshop με τη Γεωργία Βαρδαρού

Ώρα: 12:00-15:00
Τόπος:DanceCulturalCentre

Τι μας έρχεται στον νου όταν ακούμε τον όρο «προσωπική κίνηση»; Από πού πηγάζει μια τέτοιους είδους κίνηση; Χωρά διάπλαση η «προσωπική κίνηση»; Τι συμβαίνει στον χώρο ανάμεσα στη δική μου αντίληψη και σε αυτήν του κοινού;

Χρησιμοποιώντας τα σώματά τους ως εργαλεία, υπό την καθοδήγηση της Βαρδαρού και με τη χρήση μουσικής, οι συμμετέχοντες θα χρησιμοποιήσουν τον «κινητικό αυτοσχεδιασμό» προκειμένου να ενεργοποιήσουν, να συνειδητοποιήσουν και να τελειοποιήσουν τεχνικά τους προσωπικούς τους τρόπους κίνησης. Μέσω διάφορων επιμέρους αναθέσεων, η πρόθεση είναι να αναγνωρίσουν τυχόν επαναλαμβανόμενα μοτίβα και να πειραματιστούν με το πώς να τα επεξεργαστούν περαιτέρω και, εντέλει, να τα αξιοποιήσουν στο πλαίσιο μιας παράστασης.

29/05

“Corporalwritings” (Σωματικέςγραφές)

Workshop μετουςMattiaRusso&AntoniodeRosa (KOR’SIA)

Ώρα: 12:00-15:00
Τόπος:DanceCulturalCentre

Ο MattiaRusso και ο AntoniodeRosa προτείνουν ένα εργαστήριο που βασίζεται στη διερεύνηση της κίνησης. Η έρευνα αυτή επικεντρώνει στην αμοιβαία ανατροφοδότηση ανάμεσα στις καταβολές και στις ικανότητες κάθε συμμετέχοντα.

Το εργαστήριο είναι δομημένο ως δημιουργική διαδικασία, όπου ο κύριος στόχος είναι η εξερεύνηση της δυνατότητας δημιουργίας μιας νέας κίνησης. Στοχεύει να αναδείξει τα νοητικά και σωματικά όρια, τις ανησυχίες, τις εσωτερικές αντιφάσεις ή ακόμα και τους τόπους μνήμης, προκειμένου να οδηγήσει το σώμα να ανακαλύψει νέες, ακραίες και άγνωστες λύσεις. Ξεκινώντας από μια δεδομένη πραγματικότητα, ο χορός μετατρέπεται σε μια νέα έρευνα σε αναζήτηση μοναδικών μορφών προσωπικής έκφρασης.

Ένα νεογέννητο κοριτσάκι, που είχε ακόμα τον ομφάλιο λώρο, βρέθηκε εγκαταλελειμμένο σε χωράφι στον Ασπρόπυργο.

Το νεογέννητο εντόπισε μία γυναίκα, η οποία ειδοποίησε αμέσως την Αστυνομία. Οι άνδρες της άμεσης δράσης που έφτασαν στο σημείο προσπάθησαν να ζεστάνουν το μωρό ενώ κάλεσαν παράλληλα ασθενοφόρο.

Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι πάλεψε για τη ζωή του αλλά πλέον είναι καλά στην υγεία του.Λίγα λεπτά αργότερα, οι διασώστες μετέφεραν στο νοσοκομείο Παίδων.

Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι πάλεψε για τη ζωή του αλλά πλέον είναι καλά στην υγεία του.

Από την πλευρά τους οι αστυνομικοί, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η μητέρα να γέννησε σε εκείνο το σημείο και να εγκατέλειψε στη συνέχεια, το βρέφος.

Την υπόθεση έχει αναλάβει το τμήμα του Ασπροπύργου ενώ έχει ενημερωθεί και η εισαγγελία.

Κατάθεση αναμένεται να δώσει η γυναίκα, που εντόπισε το μωρό, ενώ θα ακολουθήσει έρευνα σε γειτονικά σπίτια και σε καταυλισμούς.

 

medlabnews.gr iatrikanea

Στην ανάκληση συγκεκριμένων παρτίδων μελιού προχωρεί ο ΕΦΕΤ και καλεί τους πολίτες να μην τα καταναλώσουν

ΕΦΕΤ ανακαλεί συγκεκριμένες παρτίδες μελιού ενώ καλεί τους πολίτες να μην τα καταναλώσουν. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση:

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. στο πλαίσιο του Προγράμματος «Επίσημος Έλεγχος για τη νοθεία του μελιού» έτους 2020, προέβη σε δειγματοληψία των προϊόντων:

α) Μέλι ανθέων, εμπορικής ονομασίας «FIORA», καθαρού βάρους 900g, με αριθμό παρτίδας LΟΤ 191029-1 και ημερομηνία λήξης 29/10/2021. Το ανωτέρω προϊόν συσκευάζεται από την επιχείρηση «ΜΕΛΙΝΤΑ Ε.Π.Ε.», ενώ ελήφθη από το υποκατάστημα της επιχείρησης «ΠΕΝΤΕ Α.Ε. ΓΑΛΑΞΙΑΣ», Στουρνάρα 45, ΑΝΑΚΑΣΑ – ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ.

(β) Μέλι από άνθη και κωνοφόρα, εμπορικής ονομασίας «Μελισσούλα», καθαρού βάρους 900g, με αριθμό παρτίδας LΟΤ 1121720 και ημερομηνία λήξης 20/04/23.  Το ανωτέρω προϊόν συσκευάζεται από την επιχείρηση «REGINA, ΚΟΥΡΑΝΤΙΔΗΣ ΧΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ», ενώ ελήφθη από το υποκατάστημα της επιχείρησης «ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΕΡΑΓΟΡΕΣ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ Α.Ε.Ε.», Ευριπίδου 69 & Αιγέως 31-35 & Ασκληπιού, Καλλιθέα.   

(γ) Μέλι ανθέων, εμπορικής ονομασίας «Άριστον μέλι Ανθέων», καθαρού βάρους 650g, με αριθμό παρτίδας LΟΤ 200430-1 και ημερομηνία λήξης 30/04/2022. Το ανωτέρω προϊόν συσκευάζεται για την επιχείρηση «ΝΤΙΜΦΙΛ Α.Ε.»,  από την επιχείρηση «ΜΕΛΙΝΤΑ Ε.Π.Ε.» ενώ ελήφθη από το υποκατάστημα της επιχείρησης «ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΕΡΑΓΟΡΕΣ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ Α.Ε.Ε.», Ευριπίδου 69 & Αιγέως 31-35 & Ασκληπιού, Καλλιθέα.

(δ+ε) Μέλια ανθέων, εμπορικής ονομασίας «365 Honey Blossom», καθαρού βάρους 500g,  με αριθμό παρτίδας LΟΤ 0270018 και ημερομηνία λήξης 27/01/2023 και καθαρού βάρους 900g, με αριθμό παρτίδας LΟΤ 0720072 09SM2 και ημερομηνία λήξης 12/03/2023. Τα ανωτέρω προϊόντα συσκευάζονται για την επιχείρηση «ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.», από την επιχείρηση «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΜΕΛΙΟΥ, ΑΦΟΙ Δ. & Λ. ΚΕΚΚΟΥ & ΣΙΑ Ο.Ε.».

Μέλι ανθέων, εμπορικής ονομασίας «ΜΕΛΑΝΘΗ», καθαρού βάρους 900g, με αριθμό παρτίδας LΟΤ 200425 και ημερομηνία λήξης 25/04/2022. Το ανωτέρω προϊόν συσκευάζεται από την επιχείρηση «ΜΕΛΙΝΤΑ Ε.Π.Ε.», ενώ ελήφθη από το υποκατάστημα της επιχείρησης «ΛΙΝΤΛ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΟΕ», Χρήστου Μπέκα και Ηλία Μπερτόλη, Τ. Κ 19004 ΣΠΑΤΑ - ΑΤΤΙΚΗ. 

Μετά από την εξέταση των δειγμάτων διαπιστώθηκε η παρουσία της χημικής ουσίας 4-μεθυλ-ιμιδαζόλιο (4-ΜΕΙ), η οποία αποτελεί δείκτη της παρουσίας των πρόσθετων χρωστικών «καραμελόχρωμα Ε150c και Ε150d», οι οποίες δεν επιτρέπονται στο μέλι και χαρακτηρίστηκαν ΜΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ-ΜΗ ΑΣΦΑΛΗ.

Η εταιρεία MEΛΙΝΤΑ Ε.Π.Ε προχωράει σε ανάκληση του προϊόντος "ΓΛΥΚΑΝΘΗ Μέλι Κρήτης Ανθέων και Κωνοφόρων”, με ημερομηνία λήξης 16/10/2021 και Lot No 191016-1.

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. απαίτησε την άμεση ανάκληση του συνόλου των συγκεκριμένων παρτίδων των εν λόγω προϊόντων και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι.

Καλούνται οι καταναλωτές που έχουν προμηθευτεί τα προϊόντα αυτά, να μην τα καταναλώσουν.

Το χρώμα είναι ένα από τα κύρια κριτήρια επιλογής του μελιού, γιατί είναι το πρώτο που βλέπει ο καταναλωτής. 

Το χρώμα του μελιού είναι χαρακτηριστικό της φυτικής του προέλευσης, δηλαδή από το φυτό ή τα φυτά ή το μέρος του φυτού από τα οποία τράφηκαν οι μέλισσες. 

Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων καταναλωτών δείχνει προτίμηση στο ανοικτόχρωμο μέλι, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι αρκετές αμιγείς κατηγορίες (π.χ. πεύκου, ελάτης, καστανιάς) είναι εκ φύσεως σκουρόχρωμες με μειωμένη διαύγεια.

Το χρώμα του μελιού ποικίλει από σχεδόν διάφανο μέχρι σκούρο καφέ (σχεδόν μαύρο) με αποχρώσεις κίτρινου, ξανθού, ασπρουδερού, χρυσαφένιου, χρώμα καραμέλας, καστανό, χάλκινο, ανοιχτό καφέ, πρασινοκαφέ, πρασινωπού, κοκκινωπού, ακόμα και μπλε χρώματος.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2020/10/chromatizan-to-meli-me-prosthetes-chrostikes-karamelochroma-poies-etaireies-entopise-o-efet.html#ixzz6sbN0w09l

Πολλά νεαρά αγόρια στη Λιβύη είναι εκεί με μοναδικό σκοπό τη σεξουαλική τους χρήση από τους διοικητές των τουρκόφιλων φατριών!

Το 2012, καθώς εξερράγη η κατάσταση  στη Συρία, ο Fajr Maaliki (ψευδώνυμο) ήταν 12 ετών. Η μεγάλη οικογένεια του Maaliki εκτείνεται σε όλη την ύπαιθρο του Idlib και όταν

ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) σχηματίστηκε για να πολεμήσει ενάντια στη συριακή κυβέρνηση, πολλοί από τους συγγενείς του προσχώρησαν.

• Ένα συγκλονιστικό άρθρο της δημοσιογράφου Lindsey Snell στο npasyria.com
  

«Περίπου 40 από τους άντρες στην οικογένειά μου έγιναν μαχητές της FSA. Ο πατέρας μου δεν εντάχθηκε στην FSA, αλλά τους υποστήριξε».

Ο Maaliki ήταν 13 χρονών όταν οι φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές πλησίασαν στα περίχωρα του χωριού του και πήρε για πρώτη φορά όπλα. «Πήγα με τα ξαδέρφια μου», θυμάται. «Σε αυτό το σημείο, κανένας από εμάς δεν είχε πραγματικά εκπαιδευτεί. Δεν είχε σημασία. Πήγαμε και πολεμήσαμε».

Μεγάλο μέρος των εφηβικών ετών του Maaliki εκτυλίχθηκε στα πεδία μάχης της Συρίας. «Υπήρχαν μερικές επικίνδυνες στιγμές. Όταν ήμουν 14 ετών, πολεμούσα σε μια μάχη στη βόρεια ύπαιθρο του Χαλεπίου. Η φατρία μου πολιορκήθηκε από το καθεστώς του Άσαντ και πολλοί από αυτούς σκοτώθηκαν. Είχα κολλήσει σε ένα μέρος για τρεις μέρες με ένα άλλο αγόρι στην ηλικία μου. Τρώγαμε από τα σκουπίδια. Όταν η πολιορκία τελικά έσπασε, νομίζω ότι και οι δύο εκπλαγήκαμε που βγήκαμε ζωντανοί».

Ο Maaliki λέει ότι περίπου δώδεκα έφηβοι από το χωριό του εντάχθηκαν στην FSA τα δύο πρώτα χρόνια του πολέμου. «Ο αγώνας φαινόταν πιο σημαντικός από οτιδήποτε άλλο. Τότε, δεν υπήρχαν τόσα παιδιά στρατιώτες στη συριακή αντιπολίτευση όσο υπάρχουν τώρα, αλλά δεν ήταν ασυνήθιστο», είπε.

Σε ένα βίντεο που γυρίστηκε σε μια εκδήλωση «κατήχησης» νέων στο Idlib, ο Muhaysini (Σαουδάραβας σαλαφιστής κληρικός που υπηρέτησε ως ηγέτης της Αλ-Νούσρα) είπε ότι τα αγόρια που εντάσσονταν στην al- Nusra (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) έπρεπε να είναι τουλάχιστον 15 ετών. Ο Maaliki λέει ότι γνώριζε προσωπικά πολλά αγόρια που άρχισαν να αγωνίζονται για την al- Nusra όταν ήταν 13 ή 14.

«Το 2016, όταν ξεκίνησε η μεγάλη μάχη μεταξύ του καθεστώτος του Άσαντ και της συριακής αντιπολίτευσης για το Χαλέπι, η FSA πήγε εκεί για να πολεμήσει. Παλεύαμε δίπλα στην Al-Nusra και συνάντησα ένα μέλος της που γνώρισα στο παρελθόν. Το όνομά του ήταν Mustafa Waasel. Σκοτώθηκε από βομβαρδισμό σε αυτή τη μάχη, την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου 2016. Ήταν 14 ετών όταν πέθανε».

Κι ύστερα ήρθε η Τουρκία…

Ο Maaliki συνέχισε να αγωνίζεται για τη συριακή αντιπολίτευση καθώς τα χρόνια περνούσαν. «Το 2016 και το 2017 ήταν τα πιο δύσκολα χρόνια για μένα. Οι φρουρές της αντιπολίτευσης της Συρίας δεν πλήρωναν με συνέπεια τους μαχητές. Δεν μπορούσα να αγοράσω παπούτσια. Δεν μπορούσα να αγοράσω φαγητό. Ήμουν 16 και 17 χρονών τότε», είπε.

Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2017, οι περισσότερες ομάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού συγχωνεύθηκαν στον λεγόμενο Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA), ο οποίος ήταν υπό την

άμεση εποπτεία και υποστήριξη της τουρκικής κυβέρνησης. «Μετά από αυτό, οι πληρωμές στους μαχητές έγιναν πιο σταθερές. Ελπίζαμε ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν για τη συριακή αντιπολίτευση. Αλλά τότε, ξεκίνησε η επιχείρηση Αφρίν», είπε ο Maaliki.

Τον Ιανουάριο του 2018, η Τουρκία ξεκίνησε την Επιχείρηση «Olive Branch», επιτιθέμενη κυρίως στην κουρδική πόλη Afrin στη βόρεια Συρία. Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία

βομβάρδισε την πόλη και οι τουρκικές υποστηριζόμενες φατρίες του SNA εξαπέλυσαν επίγεια επίθεση. «Καθώς η Τουρκία άρχισε να στρατολογεί περισσότερους άντρες για να γεμίσουν αυτές τις φατρίες για την επιχείρησή τους στο Afrin, άρχισαν επίσης να στρατολογούν περισσότερα παιδιά», δήλωσε ο Maaliki. «Και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά μεταξύ των φατριών του SNA τώρα».

Ο Maaliki λέει ότι οι μαχητές του SNA παραπλανήθηκαν σχετικά με τον πραγματικό σκοπό της επιχείρησης στο Αφρίν. «Οι Τούρκοι μας είπαν ότι το YPG [μια κυρίως κουρδική, συμμαχία των ΗΠΑ] και το ISIS συνεργαζόταν για να μας πολεμήσουν από το Afrin. Είπαν ότι το YPG ήθελε να κάνει ότι έχει κάνει το Ισραήλ, για να δημιουργήσει ένα κράτος στη Συρία μόνο για τους Κούρδους και ότι θα προσπαθούσαν να καταλάβουν το Idlib και την ύπαιθρο του Χαλεπίου, μέχρι τη Λατάκια».

«Αλλά όταν ήμουν στο Αφρίν μετά την έναρξη της εισβολής, είδα πώς οι φατρίες του SNA λήστευαν τους αμάχους, τους απήγαγαν και βίαζαν τις γυναίκες», συνέχισε ο Maaliki. «Είδα την Τουρκία να καταλαμβάνει το Αφρίν. Δεν πολεμούσαμε τον Άσαντ στο Αφρίν. Η μάχη δεν είχε καμία σχέση με την επανάστασή μας ενάντια στο συριακό καθεστώς».

Λίγο αργότερα, ο Maaliki εγκατέλειψε τον SNA, επέστρεψε στο Idlib. Θεωρεί τον εαυτό του ακτιβιστή τώρα και παρακολουθεί στενά την κατάσταση στις περιοχές που κρατούνται από την αντιπολίτευση. «Αυτή τη στιγμή, έχω υπολογίσει ότι υπάρχουν περισσότερα από 500 παιδιά μεταξύ των διαφορετικών φατριών», δήλωσε ο Maaliki. «Είναι λόγω της ακραίας φτώχειας. Δεν παλεύουν για έναν σκοπό. Απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν. Η Τουρκία κυνηγά όλα αυτά τα παιδιά».

Πριν ο Maaliki φύγει από το Afrin το 2018, θυμάται να περπατά από ένα αρχηγείο της φατρίας Sultan Murad του SNA. «Άκουσα μουσική και γέλιο, οπότε σταμάτησα να κοιτάξω στα παράθυρα», είπε. «Νόμιζα ότι είδα δύο γυναίκες να χορεύουν μπροστά σε τρεις διοικητές. Αλλά όταν κοίταξα πιο προσεκτικά, είδα ότι ήταν νεαρά αγόρια ντυμένα με γυναικεία ρούχα». Ο Μααλίκι είπε ότι μόλις οι άντρες άρχισαν να βιάζουν τα δύο αγόρια, δεν μπορούσε πλέον να αντέξει και έφυγε.

Λέει ότι η πρακτική των Σύρων διοικητών της αντιπολίτευσης να κακοποιούν σεξουαλικά αγόρια, υπήρχε από την αρχή του πολέμου στη Συρία, αλλά ότι είναι πιο συνηθισμένο τώρα από ποτέ. Αναφέρει ότι η συμμετοχή της Τουρκίας στη σύγκρουση στη Λιβύη αποτελεί σημαντικό παράγοντα.

«Τώρα που η Τουρκία έστειλε τις φατρίες SNA στη Λιβύη, υπάρχουν διοικητές του SNA που δεν έχουν πρόσβαση σε γυναίκες», δήλωσε ο Maaliki. «Είναι μακριά από τις γυναίκες τους. Και έφεραν νεαρά αγόρια στη Λιβύη που είναι εκεί με μοναδικό σκοπό τη σεξουαλική τους χρήση. Τους αποκαλούν al-firakh [μωρά πουλιά]. Η πρακτική είναι πλήρως αποδεκτή μεταξύ του SNA και τα νεαρά αγόρια δεν γνωρίζουν κάτι καλύτερο».

«Δεν είναι ότι η Τουρκία στρατολόγησε τα παιδιά για τη Λιβύη. Είναι έτσι η κατάσταση εδώ και χρόνια, υπήρχαν παιδιά στρατιώτες στο SNA και το FSA. Αυτό το ζήτημα υπήρχε πολύ πριν η Τουρκία στείλει τον πρώτο Σύρο στη Λιβύη και θα υπάρχει πολύ μετά τον τελευταίο Σύρο που θα φύγει από τη Λιβύη», δήλωσε ο Maaliki.

«Τα παιδιά της Συρίας που πολεμούν, έχουν σημασία μόνο όταν φεύγουν από τη Συρία; Επειδή πρέπει να είναι σαφές ότι όταν η Τουρκία έστειλε το SNA στο Αζερμπαϊτζάν [για να στηρίξει τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν στην επίθεσή τους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το Σεπτέμβριο του 2020], υπήρχαν και παιδιά μεταξύ τους».

Ο Fajr Maaliki δεν έχει μεγάλες ελπίδες για το μέλλον της Συρίας ή της νεολαίας της. «Η επανάστασή μας είναι νεκρή. Ο Συριακός Εθνικός Στρατός είναι μόνο μισθοφόροι για την Τουρκία. Ο Ερντογάν μας έστειλε στη Λιβύη, στο Αζερμπαϊτζάν. Υπάρχουν πολλές φήμες για το πού θα σταλεί το SNA στη συνέχεια. Η νέα γενιά, εκείνοι που ήταν μωρά όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, είναι αναλφάβητη, αμόρφωτη και αφελής. Νομίζω ότι θα παραμείνουν σκλάβοι της Τουρκίας».

Ένα εορταστικό ψηφιακό πρόγραμμα με κύριους άξονες την αγάπη, όπως διδάσκεται στα Ευαγγέλια της Μεγάλης Εβδομάδας, τη στωικότητα, με την οποία αντιμετώπισαν 80 χρόνια πριν -  τον Απρίλιο του ’41 - οι Αθηναίοι την γερμανική εισβολή και Kατοχή αλλά και την πνευματικότητα της επανάστασης, όπως την εξέφρασε το φοιτητικό κίνημα το Μάη του ’68 έχει ετοιμάσει, για τις ημέρες του Πάσχα, η ομάδα του Θεάτρου Σταθμός. Πιο συγκεκριμένα, το ψηφιακό πρόγραμμα του Θεάτρου Σταθμός περιλαμβάνει διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του stathmostheatro.gr δωρεάν podcast και εκδηλώσεις καθώς και οnline θέατρο καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδας.

Καλή Ανάσταση!

Η ομάδα του Θεάτρου Σταθμός.

Επιμέλεια αφιερώματος: Μάνος Καρατζογιάννης

Επιμέλεια ηχογραφήσεων: Αντώνης Παπακωνσταντίνου

Επιμέλεια μαγνητοσκοπήσεων: Δημήτρης Ασημάκης, Άγγελος Παπαδόπουλος, Αλέξης Κουκιάς – Παντελής

Γραφιστικά: Μάριος Γαμπιεράκης

• Ευαγγελικά Αναγνώσματα Μεγάλης Εβδομάδας

Η Λουκία Μιχαλοπούλου, ο Δημήτρης Καταλειφός και η Αμαλία Μουτούση διαβάζουν αποσπάσματα των Ευαγγελίων στο πρωτότυπο και σε μετάφραση.

Συνεργασία με το Αναγνωστικό της Γαλιλαίας, (https://toanagnostikotisgalilaias.gr/), την ιστοσελίδα που δημιούργησαν η Όλια Λαζαρίδου και η Αμαλία Μουτούση, με ηχογραφημένες αναγνώσεις κειμένων από καλλιτέχνες για την ενίσχυση της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας (Μ.Α.Φ.) «ΓΑΛΙΛΑΙΑ». 

Η «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» παρέχει δωρεάν τις υπηρεσίες της και φροντίζει σωματικά, ψυχικά, κοινωνικά και πνευματικά ασθενείς καθώς και τις οικογένειες τους δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ανακαλύψουν πόσο περισσότερη ζωή μπορεί να υπάρχει σε κάθε στιγμή της.

Podcast. Δωρεάν διαθέσιμο καθημερινά, από τη Μεγάλη Δευτέρα ως και το Μεγάλο Σάββατο, καθ’όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας.

Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=2ijMfJeRP7w

 

• Οι Μάρτυρες των Αθηνών*

80 χρόνια μετά τη γερμανική εισβολή στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου 1941, το Θέατρο Σταθμός τιμά τη συλλογική μνήμη προβάλλοντας ψηφιακά την παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη «Οι Μάρτυρες των Αθηνών».

Μνήμες. Αφής... Μυρωδιές... Ήχοι... Συνειρμοί...

Ιστορίες καθημερινών ανθρώπων στη πιο δύσκολη στιγμή της πόλης τους: στην Αθήνα της Κατοχής. Η ελπίδα, η αγωνία, το γέλιο, τα κλειστά παντζούρια, ο θάνατος, το χαμόγελο, η πείνα κι ο αγώνας για την επιβίωση...Μια ομάδα ηθοποιών από διαφορετικές σχολές και γενιές (Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, Εβίτα Ζημάλη, Θεοδώρα Μαστρομηνά, Μάρκος Μπούγιας, Γιώργος Παπαπαύλου, Ερατώ Πίσση, Μαριέττα Σγουρδαίου και Αθηνά Τσιλύρα) ζωντανεύουν το εμπνευσμένο από μαρτυρίες της εποχής κείμενο του Μάνου Καρατζογιάννη, ο οποίος μετά το θεατρικό του έργο για τη ζωή της αδικοχαμένης Ελένης Παπαδάκη «Για την Ελένη», καταπιάνεται ξανά με το ελληνικό ιστορικό τραύμα.

Με κύριους άξονες την ατομικότητα και την ενσυναίσθηση οι Μάρτυρες των Αθηνών αφηγούνται την προσωπική και τη συλλογική ιστορία ενός ολόκληρου λαού, ογδόντα χρόνια μετά την γερμανική εισβολή στην Αθήνα.
Οι χοροί, τα τραγούδια, τα κεριά, οι αρβύλες, τα γράμματα, τα κατσαρολάκια, η γατούλα Πρινσερούλα και το τύμπανο. Του πολέμου.
Τα παιδικά χρόνια των παππούδων μας ως ρίζα της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας.

Κείμενο - σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Δραματουργική συνεργασία: Χρήστος Σολωμός
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Ειρήνη Γεωργακίλα - Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Χουλιάρας
Επικοινωνία: Κατερίνα Αποστολοπούλου, Ευαγγελία Σκρομπόλα
Φωτογραφίες - video: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, Εβίτα Ζημάλη, Θεοδώρα Μαστρομηνά, Μάρκος Μπούγιας, Γιώργος Παπαπαύλου, Ερατώ Πίσση, Μαριέττα Σγουρδαίου και Αθηνά Τσιλύρα.

Video trailer:

https://www.youtube.com/watch?v=zepIJC1ra9w&feature=youtu.be

On line προβολή.

Κυριακή των Βαΐων 25 Απριλίου, Μεγάλη Δευτέρα 26 και Μεγάλη Τρίτη 27 Απριλίου, ημέρα επετείου της γερμανικής εισβολς.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ρωτομαγιής στην Αθήνα, στις 19:00.

Τιμή εισιτηρίου: 8 ευρώ.

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/streaming/oi-martyres-ton-athinon/

 

• Οι ιδέες του Μάη –Από τον επιτάφιο του Θουκυδίδη στον πανηγυρικό του Ντεμπόρ

Ο Σπύρος Βραχωρίτης και η ομάδα του, με οδηγό τον Κορνήλιο Καστοριάδη, διαβάζουν ξανά τα κείμενα που αφορούν στην ιδεολογία του φοιτητικού επαναστατικού κινήματος.

Δωρεάν ψηφιακή προβολή της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός, στις 3 Νοεμβρίου του 2018, με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων από τον Μάη του ’68.

Μεγάλο Σάββατο, ανήμερα της Πρωτομαγιάς.

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ

site: http://stathmostheatro.gr/

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

https://www.facebook.com/stathmostheatro/

https://www.instagram.com/theatro_stathmos/